EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32009D0868

2009/868/ΕΚ: Απόφαση της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2009 , σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 5/07 (πρώην N 469/05) όσον αφορά την άρση των υποχρεώσεων ενημέρωσης που επιβάλλονται στις ναυτιλιακές εταιρείες οι οποίες εγγράφονται στο δανικό καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2009) 4522] (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΕΕ L 315 της 2.12.2009, p. 1–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2009/868/oj

2.12.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 315/1


ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 17ης Ιουνίου 2009

σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 5/07 (πρώην N 469/05) όσον αφορά την άρση των υποχρεώσεων ενημέρωσης που επιβάλλονται στις ναυτιλιακές εταιρείες οι οποίες εγγράφονται στο δανικό καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2009) 4522]

(Η έκδοση στη δανική γλώσσα είναι η μόνη αυθεντική)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2009/868/ΕΚ)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 88 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1 στοιχείο α),

Αφού κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους δυνάμει της (των) προαναφερθείσας(-σών) διάταξης(-ων) (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

1.   ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)

Με επιστολή της 13ης Σεπτεμβρίου 2005 (2), το δανικό κράτος γνωστοποίησε στην Επιτροπή τροπολογία του δανικού καθεστώτος φορολογίας χωρητικότητας, το οποίο αρχικά θεσπίστηκε με την απόφαση της 12ης Μαρτίου 2002 (3) (υπόθεση Ν 563/01).

(2)

Η εν λόγω τροπολογία καταχωρίστηκε ως κοινοποιηθείσα ενίσχυση με την ένδειξη N 469/05. Η κοινοποιηθείσα ενίσχυση εισήχθη με το νόμο αρ. 408 της 1ης Ιουνίου 2005.

(3)

Με επιστολές της 28ης Οκτωβρίου 2005, της 19ης Μαΐου και της 29ης Αυγούστου 2006 (4), η Επιτροπή ζήτησε από τις δανικές αρχές να παράσχουν επιπλέον πληροφορίες, οι οποίες μεταβιβάστηκαν με τις απαντήσεις τους της 22ας Νοεμβρίου 2005, της 30ής Ιουνίου 2006 και της 29ης Σεπτεμβρίου 2006 (5).

(4)

Με απόφαση της 7ης Φεβρουαρίου 2007, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας (εφεξής «η απόφαση κίνησης διαδικασίας»), δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 4 του κανονισμού υπ’ αρ. 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999, ο οποίος ορίζει αναλυτικούς κανόνες για την εφαρμογή του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (6) (εφεξής «κανονισμός για τη διαδικασία κρατικών ενισχύσεων»). Με απόφαση της 4ης Απριλίου 2007, η Επιτροπή ενέκρινε διορθωτικό απόφασης, με το οποίο τροποποιήθηκε η απόφαση κίνησης διαδικασίας κατόπιν αιτήματος των δανικών αρχών. Δημοσιεύτηκε κοινοποίηση, με τη σύνοψη της απόφασης και του πλήρους περιεχομένου της επιστολής στην επίσημη γλώσσα —και της διορθωμένης έκδοσης της απόφασης— που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ C 135 της 19ης Ιουνίου 2007, σελίδα 6  (7).

(5)

Σε επιστολή της 7ης Μαρτίου 2007 (8), το δανικό κράτος έκανε κάποια σχόλια σχετικά με την απόφαση κίνησης διαδικασίας. Μόνο ένα ενδιαφερόμενο μέρος έκανε παρατηρήσεις με επιστολή της 19ης Ιουλίου 2007 (9).

2.   ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ

2.1.   Περιγραφή του κοινοποιηθέντος μέτρου για το φορολογικό καθεστώς χωρητικότητας

(6)

Το κοινοποιηθέν μέτρο περιγράφηκε στην απόφαση κίνησης διαδικασίας και θα υπομνησθεί στο παρόν σημείο.

(7)

Οι εμπορικές συναλλαγές ανάμεσα σε δύο εταιρείες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο πρέπει να γίνονται βάσει της «αρχής των πραγματικών συνθηκών της αγοράς». Σύμφωνα με την αρχή αυτή, πρέπει να διενεργείται έλεγχος της αντιστοιχίας των τιμών των συναλλαγών μεταξύ συγγενικών εταιρειών που ανήκουν στον ίδιο όμιλο προς τις αγοραίες τιμές. Προκειμένου να μπορέσουν οι δημοσιονομικές αρχές να ελέγξουν αν πληρούται αυτή η αρχή, οι εταιρείες είναι υποχρεωμένες να παράσχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τις εμπορικές συναλλαγές τους με συγγενικές εταιρείες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο.

(8)

Ο νόμος υπ’ αριθμόν 408 της 1ης Ιουνίου 2005 απαλλάσσει τις δανικές ναυτιλιακές εταιρείες που φορολογούνται βάσει του δανικού φόρου χωρητικότητας (10) από την υποχρέωσή τους να παράσχουν στις φορολογικές αρχές όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τις οικονομικές τους συναλλαγές με ξένες εταιρείες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο.

(9)

Αναλυτικότερα, στο άρθρο 1 παράγραφος 9 του εν λόγω νόμου ορίζεται ότι «οι παράγραφοι 1 ως 8 δεν ισχύουν ούτε για τις εταιρείες κ.λπ. που δηλώνουν τα εισοδήματά τους δυνάμει του νόμου περί φορολογίας της χωρητικότητας όσον αφορά τις ελεγχόμενες συναλλαγές με νομικά πρόσωπα από το εξωτερικό ούτε και για περιπτώσεις μόνιμης εγκατάστασης (βλέπε παράγραφο 1 σημεία 2 ως 4), κατά τις οποίες τα εισοδήματα που προκύπτουν από τέτοιου είδους συναλλαγές πρέπει να θεωρούνται εισοδήματα επί των οποίων επιβάλλεται φορολογία χωρητικότητας». Οι παράγραφοι από 1 ως 8 στις οποίες αναφέρεται το άρθρο περιέχονται στο άρθρο 3B παράγραφος 9 του νόμου περί φορολογικής διαχείρισης (ενοποιημένος νόμος αρ. 869 της 12ης Αυγούστου 2004, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με το άρθρο 1 του νόμου 1441 της 22ας Δεκεμβρίου 2004). Οι εν λόγω παράγραφοι αφορούν τις δύο σημαντικότερες υποχρεώσεις όλων των δανικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη Δανία, οι οποίες είναι:

α)

να παρέχουν συστηματικά μαζί με την επιστροφή του φόρου εισοδήματος πληροφορίες για τις εμπορικές συναλλαγές τους με συγγενικές εταιρείες στο εξωτερικό και

β)

να προετοιμάζουν έγγραφη τεκμηρίωση σχετικά με τον τρόπο καθορισμού των τιμών και των όρων στις εν λόγω συναλλαγές. Η τεκμηρίωση αυτή πρέπει να υποβάλλεται στις φορολογικές αρχές μόνο κατόπιν σχετικού αιτήματος.

(10)

Μάλιστα, οι γνωστοποιηθείσες τροπολογίες προβλέπουν την απαλλαγή των εταιρειών που υπόκεινται σε φορολογία χωρητικότητας και από τις δύο υποχρεώσεις όσον αφορά τις διασυνοριακές τους συναλλαγές, ενώ οι εν λόγω υποχρεώσεις εξακολουθούν να ισχύουν για τις εταιρείες που υπόκεινται σε φορολογία χωρητικότητας όσον αφορά τις συναλλαγές μεταξύ συγγενικών εταιρειών εντός της Δανίας.

(11)

Συνεπώς, το κοινοποιηθέν μέτρο θα επηρεάσει την «αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς» που αναφέρεται στο σημείο 2.11.1 της αρχικής απόφασης της 12ης Μαρτίου 2002, με την οποία εγκρίθηκε το καθεστώς χωρητικότητας της Δανίας (11), εφόσον θα τροποποιήσει την υποχρέωση παροχής πληροφοριών και αρχείων, η οποία επιβάλλεται στις εταιρείες που επωφελούνται από το φόρο χωρητικότητας όσον αφορά τις διασυνοριακές τους συναλλαγές.

(12)

Η απαλλαγή από την υποχρέωση παροχής πληροφοριών και από την υποχρέωση τήρησης αρχείων αφορά συγκεκριμένα τις εταιρείες που υπόκεινται σε φορολογία χωρητικότητας.

2.2.   Περιγραφή του υπάρχοντος καθεστώτος

(13)

Το καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας περιγράφεται στις αποφάσεις της Επιτροπής της 12ης Μαρτίου 2002 για την υπόθεση N 563/01 και της 7ης Φεβρουαρίου 2007 για την υπόθεση N 469/05. Στη συνέχεια στην παρούσα ενότητα θα αναφερθούν τα βασικά χαρακτηριστικά του.

(14)

Τα έσοδα από όλες τις επιλέξιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες, τα οποία είναι φορολογητέα σύμφωνα με το καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας, αποτελούν ένα κατ’ αποκοπή ποσό, το οποίο αντιστοιχεί στο άθροισμα των σταθερών ποσών που καθορίζονται για κάθε σκάφος ανάλογα με τη χωρητικότητά του, ανεξάρτητα από το πραγματικό κέρδος της ναυτιλιακής εταιρείας, ως εξής:

Μέχρι 1 000 NT (τόνοι καθαρής χωρητικότητας)

DKK 7 (~ 0,90 ευρώ) ανά 100 NT την ημέρα

1 001 - 10 000 NT

DKK 5 (~ 0,70 ευρώ) ανά 100 NT την ημέρα

1 001 – 25 000 NT

DKK 3 (~ 0,40 ευρώ) ανά 100 NT την ημέρα

> 25 000 NT

DKK 2 (~ 0,30 ευρώ) ανά 100 NT την ημέρα

(15)

Τα έσοδα που υπολογίζονται με αυτό τον τρόπο φορολογούνται με το συνήθη συντελεστή εταιρικού φόρου.

(16)

Το καθεστώς αυτό, το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2001, αφορά εταιρείες οι οποίες φορολογούνται στη Δανία (εκείνες με σταθερό τόπο δραστηριοτήτων στη Δανία) και οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες ναυτιλιακών μεταφορών. Το καθεστώς αφορά επίσης ξένες εταιρείες οι οποίες εγγράφονται στη Δανία, μεταφέροντας σε αυτήν τη διοικητική τους έδρα. Στο καθεστώς εμπίπτουν μόνο έσοδα που προέρχονται από δραστηριότητες θαλάσσιων μεταφορών.

(17)

Οι ναυτιλιακές εταιρείες μπορούν να επιλέξουν αν επιθυμούν να υπαχθούν ή όχι στο εν λόγω καθεστώς. Η επιλογή πρέπει να γίνει το αργότερο κατά την υποβολή της επιστροφής φόρου αναφορικά με το έτος κατά το οποίο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η φορολογία χωρητικότητας. Η απόφαση υπαγωγής ή απαλλαγής από τη φορολογία χωρητικότητας είναι δεσμευτική για περίοδο δέκα ετών. Στη Δανία, οι ναυτιλιακές εταιρείες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο εταιρειών πρέπει να κάνουν την ίδια επιλογή όσον αφορά την επιλογή υπαγωγής στο καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας. Σε περίπτωση που μια ναυτιλιακή εταιρεία επιλέξει να υπαχθεί στο καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας, όλα τα σκάφη και οι δραστηριότητές της που πληρούν τις προϋποθέσεις εμπίπτουν σε αυτό το φορολογικό καθεστώς.

(18)

Εξ όσων γνωρίζει η Επιτροπή, η Δανία σήμερα εφαρμόζει μόνο ένα άλλο καθεστώς υπέρ των θαλάσσιων μεταφορών, εκτός από το καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας: το καθεστώς της απαλλαγής των πλοιοκτητών από την καταβολή του φόρου εισοδήματος και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης για τους ναυτικούς που εργάζονται σε επιλέξιμα σκάφη (το αποκαλούμενο καθεστώς DIS) (12).

2.3.   Διάρκεια

(19)

Όπως αναφέρεται στην απόφαση της 7ης Φεβρουαρίου 2007, οι δανικές αρχές δεσμεύτηκαν με επιστολή της 14ης Φεβρουαρίου 2006 να κοινοποιήσουν ξανά εντός δέκα ετών την κοινοποιηθείσα τροπολογία. Επομένως, το υπό εξέταση μέτρο θεωρείται ότι λήγει στα τέλη του 2015.

2.4.   Προϋπολογισμός

(20)

Όπως αναφέρεται στην απόφαση της 7ης Φεβρουαρίου 2007, οι δανικές αρχές ανέφεραν ότι αυτή η τροπολογία δεν αναμένεται να επηρεάσει τον προϋπολογισμό του υπάρχοντος καθεστώτος. Οι μεμονωμένες ενισχύσεις δεν θα τροποποιηθούν από τη σχεδιαζόμενη τροπολογία.

3.   ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

(21)

Η Επιτροπή, στην απόφαση κίνησης διαδικασίας, επεσήμανε δύο σημαντικές πηγές ανησυχίας όσον αφορά το κοινοποιηθέν μέτρο.

Πρώτον, πρέπει να καθοριστεί ο τρόπος με τον οποίο θα μπορεί ακόμη η Δανία να διασφαλίσει ότι, μετά την εφαρμογή του κοινοποιηθέντος μέτρου, οι δημοσιονομικές αρχές της θα εξακολουθούν να είναι σε θέση να εντοπίσουν τυχόν προσπάθειες φοροδιαφυγής εκ μέρους των ξένων συγγενικών ναυτιλιακών εταιρειών, σύμφωνα με τη δανική φορολογία χωρητικότητας και να ενημερώσουν την εκάστοτε ξένη χώρα για τις προσπάθειες αυτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Επιτροπή αναρωτήθηκε αν οι άλλες χώρες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται τα κράτη μέλη πλην της Δανίας, πρέπει να αναλαμβάνουν το βάρος του ελέγχου όλων των διασυνοριακών συναλλαγών με εταιρείες που φορολογούνται δυνάμει της δανικής φορολογίας χωρητικότητας (το μεγαλύτερο μέρος των οποίων πιθανότατα είναι εταιρείες που εδρεύουν στη Δανία),

Δεύτερον, η Επιτροπή αναρωτήθηκε επίσης αν φαίνεται νόμιμη η άνιση μεταχείριση όσον αφορά την υποχρέωση παροχής ενημέρωσης και αρχείων μεταξύ των δικαιούχων που έχουν συγγενικές εταιρείες μόνο στο κράτος μέλος και που δεν είναι επιλέξιμοι για φορολογία χωρητικότητας και των δικαιούχων που έχουν συγγενικές εταιρείες μόνο στο εξωτερικό. Δεδομένης της νομολογίας Matra (13), μια τέτοια άνιση μεταχείριση μπορεί όντως να επηρεάσει ακόμα και τη συμβατότητα του καθεστώτος.

(22)

Η Επιτροπή ανέφερε ότι η λήψη μέτρων περιχαράκωσης είναι κύριας σημασίας για τη διασφάλιση της «στεγανότητας» των καθεστώτων φορολογίας χωρητικότητας.

(23)

Ειδικά, χωρίς αποτελεσματική εφαρμογή του εν λόγω μέτρου περιχαράκωσης, και άλλοι τομείς, εκτός από τις θαλάσσιες μεταφορές, στο εκάστοτε κράτος μέλος ή σε άλλες χώρες, μπορούν να ωφεληθούν από τη δυνατότητα αποφυγής των εταιρικών φόρων μέσω εμπορικών συναλλαγών με μια συγγενική εταιρεία που φορολογείται στο πλαίσιο του καθεστώτος φορολογίας χωρητικότητας του εν λόγω κράτους μέλους.

(24)

Η Επιτροπή εξέφρασε επίσης την ανησυχία της ότι η αλλοίωση του μέτρου περιχαράκωσης της κοινοποίησης θα οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου δραστηριότητες φορολογητέες σε άλλες χώρες, οι οποίες επομένως δεν διέπονται από το καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας, στη Δανία θα επωφελούνται αδικαιολόγητα από αυτό το καθεστώς μέσω αθέμιτα τιμολογημένων συναλλαγών με συγγενικές εταιρείες που εδρεύουν στη Δανία, οι οποίες φορολογούνται στο πλαίσιο της δανικής φορολογίας χωρητικότητας.

(25)

Η Επιτροπή επεσήμανε ότι οι δανικές φορολογικές αρχές θα εξακολουθήσουν παρόλα αυτά να μπορούν να διενεργούν εκ των υστέρων ελέγχους των συναλλαγών εντός των ομίλων, οι οποίοι θα αφορούν μόνο εταιρείες που υπόκεινται στο δανικό καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας.

4.   ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

(26)

Με επιστολή της 15ης Μαρτίου 2007 (14), οι δανικές αρχές αντέδρασαν στην απόφαση κίνησης διαδικασίας, επισημαίνοντας ότι δεν είχαν να διατυπώσουν περαιτέρω σχόλια και ότι επομένως παρέπεμπαν στις απαντήσεις που είχαν δώσει προηγουμένως με τις επιστολές της 22ας Νοεμβρίου 2005, της 30ής Ιουνίου 2006 και της 29ης Σεπτεμβρίου 2006.

(27)

Η επιστολή της 22ας Νοεμβρίου 2005 αναφέρει τα παρακάτω: «Το κοινοποιηθέν καθεστώς δεν θα περιλαμβάνει οποιουδήποτε είδους μεταφορά κρατικών πόρων στις δικαιούχους εταιρείες. Πρόκειται για μείωση της απαίτησης αναφοράς και τεκμηρίωσης, η οποία δεν έχει από μόνη της οικονομική αξία. Επομένως, το κοινοποιηθέν καθεστώς δεν συνεπάγεται κανενός είδους πρόσθετα οικονομικά ή φορολογικά πλεονεκτήματα κ.λπ., σε σύγκριση με τα καθεστώτα που είχε εγκρίνει παλαιότερα η Επιτροπή. Οι εταιρείες θαλάσσιων μεταφορών που υποβάλλονται σε φορολογία χωρητικότητας πρέπει να συμμορφώνονται με την αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς για όλες τις ελεγχόμενες συναλλαγές τους. Αυτό δεν αλλάζει με το κοινοποιηθέν καθεστώς. Το καθεστώς απλά περιλαμβάνει μείωση της απαίτησης τεκμηρίωσης της συμμόρφωσης με την αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς, για ορισμένες ελεγχόμενες συναλλαγές.».

(28)

Στην επιστολή τους της 30ής Ιουνίου 2006, οι δανικές αρχές ανέφεραν ότι πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου 408 την 1η Ιουνίου 2005, η υποχρέωση παροχής ενημέρωσης και αρχείων ισχύει μόνο για τις διασυνοριακές συναλλαγές μεταξύ συγγενικών εταιρειών. Ο εν λόγω νόμος επέκτεινε αυτή την υποχρέωση σε συναλλαγές μεταξύ μιας δανικής εταιρείας φορολογούμενης βάσει χωρητικότητας και μιας φορολογούμενης εταιρείας στη Δανία, η οποία δεν φορολογείται βάσει χωρητικότητας.

(29)

Στην επιστολή τους της 29ης Σεπτεμβρίου 2006, οι δανικές αρχές ανέφεραν τα παρακάτω ως προς το κατά πόσον οι ξένες χώρες πλην της Δανίας, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών, πρέπει να επωμίζονται το βάρος του ελέγχου όλων των διασυνοριακών συναλλαγών με εταιρείες που φορολογούνται στο πλαίσιο της δανικής φορολογίας χωρητικότητας:

«Οι φορολογικές αρχές μιας χώρας έχουν καθήκον να ελέγχουν τις δηλώσεις εισοδήματος των φορολογούμενων εταιρειών και προσώπων στην εν λόγω χώρα. Στο πλαίσιο διεθνών δεσμεύσεων, μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη η προώθηση πληροφοριών σε άλλες χώρες — είτε χωρίς καμία παρέμβαση είτε κατόπιν αιτήματος.

Πρέπει να απόκειται στην αρμοδιότητα της ίδιας της φορολογικής αρχής του κράτους μέλους να αποφασίσει πώς να εκπληρώσει τα καθήκοντα ελέγχου της. Οι δανικές αρχές δίνουν πρωταρχική σημασία στην προστασία των φορολογικών εσόδων της Δανίας, λαμβάνοντας υπόψη τους διαθέσιμους πόρους. Αυτό σημαίνει επίσης ότι η ελεγκτική εργασία τους θα επικεντρώνει φυσικά στα φορολογούμενα νομικά πρόσωπα τα οποία κατόπιν εκτίμησης κινδύνου έχουν αξιολογηθεί ότι πρέπει να υποβάλλονται σε στενό έλεγχο.

Η προτεινόμενη τροπολογία του δανικού καθεστώτος φορολογίας χωρητικότητας δεν νοθεύει αυτή την κατάσταση. Αντίθετα, είναι πιθανό ότι θα επηρεάσει τη δυνατότητα των δανικών φορολογικών αρχών να συμμορφώνονται με τις αιτήσεις πληροφόρησης από τις φορολογικές αρχές άλλων χωρών.

Όσον αφορά συγκεκριμένα την τιμολόγηση μεταφοράς, ίσως η επίτευξή της να είναι δύσκολη αφού αποδειχθεί ότι οι συναλλαγές εντός του ομίλου επηρεάστηκαν σύμφωνα με την αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς. Συχνά, η βάση σύγκρισης που θα χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση δεν θα είναι ολοκληρωμένη. Επομένως, είναι σημαντικά ευκολότερο να ληφθούν τα απαραίτητα αρχεία μόλις επηρεαστεί η συναλλαγή εντός του ομίλου. Το καθήκον παροχής αρχείων αποτελεί σαφές κίνητρο σε συνεχή βάση για την εξασφάλιση υλικού για την υποστήριξη του συμπεράσματος ότι επηρεάστηκαν οι εσωτερικές συναλλαγές σύμφωνα με την αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς.

Η σημασία της κοινοποιηθείσας τροπολογίας έγκειται στο ότι όσοι υπόκεινται σε φορολογία χωρητικότητας απαλλάσσονται από την υποχρέωση να παράσχουν αρχεία αν οι συναλλαγές αφορούν εταιρείες ξένων ομίλων. Δυνάμει της απαλλαγής, τα εν λόγω νομικά πρόσωπα δεν θα υπόκεινται στην ίδια απαίτηση για να εξασφαλίσουν υλικό σε συνεχή βάση ή και καθόλου, για να υποστηρίξουν το συμπέρασμα ότι οι συναλλαγές με τις εταιρείες του εν λόγω ομίλου επηρεάστηκαν σύμφωνα με την αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς. Ένα αίτημα από άλλη χώρα για παροχή πληροφόρησης μπορεί να ικανοποιηθεί αν υπάρχει το υλικό, για παράδειγμα εταιρικοί λογαριασμοί με τίτλους. Ωστόσο, οι δανικές φορολογικές αρχές δεν θα είναι σε θέση να παράσχουν νέο υλικό, το οποίο θα πρέπει να συγκεντρώνεται αποκλειστικά για χρήση από τις φορολογικές αρχές άλλων χωρών. Αν ένα φορολογούμενο νομικό πρόσωπο δεν υπόκειται στην υποχρέωση να παρέχει αρχεία, δεν θα είναι δυνατό, για παράδειγμα, να υπάρξει η απαίτηση σύνταξης συγκριτικής ανάλυσης από το εν λόγω νομικό πρόσωπο προς όφελος μιας άλλης χώρας. Σε αυτό το βαθμό, η απαλλαγή μπορεί να αποβεί εις βάρος των άλλων χωρών».

(30)

Στην ίδια επιστολή της 29ης Σεπτεμβρίου 2006 αναφέρονται τα παρακάτω όσον αφορά το θέμα του εάν, μετά την εισαγωγή του κοινοποιηθέντος μέτρου, η οριοθέτησή του θα παραμείνει στεγανή έναντι τυχόν αποπειρών φοροδιαφυγής εκ μέρους των ξένων συγγενικών εταιρειών ναυτιλιακών εταιρειών, οι οποίες φορολογούνται στο πλαίσιο του δανικού φόρου χωρητικότητας:

«Προκειμένου να είναι δυνατή μια τέτοια εξασφάλιση, θα πρέπει τουλάχιστον να ελέγχονται κάθε χρόνο όλα τα νομικά πρόσωπα που φορολογούνται βάσει χωρητικότητας για συναλλαγές με ξένους ομίλους εταιρειών, καθώς και να ελέγχονται όλες οι σχετικές συναλλαγές μεταξύ των δύο μερών. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς μη ρεαλιστικό. Οι δανικές αρχές απαιτείται να δίνουν προτεραιότητα στους πόρους τους και να προσπαθούν να βελτιστοποιούν τις εργασίες ελέγχου που πραγματοποιούν.

Οι ισχύοντες κανόνες αποτελούν ένδειξη ότι έγιναν προσπάθειες για τη δημιουργία της καλύτερης δυνατής περιχαράκωσης κατά της φοροδιαφυγής. Η κοινοποιηθείσα τροπολογία – απαλλαγή από την υποχρέωση παροχής ενημέρωσης και αρχείων – θα αποδυναμώσει λίγο την εν λόγω περιχαράκωση. Εξ ου και η κοινοποίηση στην Επιτροπή.»

(31)

Μέσω της προαναφερθείσας επιστολής, οι δανικές αρχές ανακοίνωσαν ότι η τροποποίηση θα θέσει λίγο σε κίνδυνο το μέτρο περιχαράκωσης, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «λίγο σημαίνει μονάχα λίγο». Σύμφωνα με τις δανικές αρχές, «σε περίπτωση που το άλλο κράτος μέλος το οποίο αφορά μια διασυνοριακή συναλλαγή διαθέτει επίσης καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας, η τροπολογία δεν θα είναι σημαντική. Προβλήματα μπορούν να προκύψουν μόνο με χώρες, οι οποίες δεν έχουν θέσει σε εφαρμογή αντίστοιχο καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας. Εντούτοις, στο σημείο αυτό θα έχει σημασία αν η ίδια η χώρα εισήγαγε υποχρέωση παροχής αρχείων ή αν δεν θεώρησε ότι είναι σημαντικό να επιβάλει ανάλογη υποχρέωση στα φορολογούμενα φυσικά και νομικά της πρόσωπα».

(32)

Στο ερώτημα με ποιον τρόπο δικαιολογείται η άνιση μεταχείριση, όσον αφορά την υποχρέωση παροχής ενημέρωσης και αρχείων μεταξύ εταιρειών που φορολογούνται στο πλαίσιο του δανικού καθεστώτος φορολογίας χωρητικότητας και εταιρειών που δεν φορολογούνται έτσι (αλλά οι οποίες φορολογούνται βάσει των δανικών εταιρικών φόρων), οι δανικές αρχές απάντησαν ότι η ειδική δήλωση εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένης της μη διαθεσιμότητας μειώσεων, σημαίνει ότι η υποχρέωση παροχής ενημέρωσης και αρχείων είναι λιγότερο συναφής για τα πρόσωπα που υπόκεινται σε φορολογία χωρητικότητας.

5.   ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΞΕΦΡΑΣΑΝ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ

(33)

Μόνο ένα ενδιαφερόμενο μέρος, ο σύνδεσμος δανών πλοιοκτητών Danmarks Rederiforening, αντέδρασε στη δημοσίευση στην ΕΕ της κοινοποίησης που αναφέρει συνοπτικά την απόφαση κίνησης διαδικασίας.

(34)

Με επιστολή της 19ης Ιουλίου 2007 (15), ο σύνδεσμος δανών πλοιοκτητών επισημαίνει ότι μια δανική ναυτιλιακή εταιρεία πρέπει, όπως και πρώτα, να ενεργεί υπό συνθήκες πραγματικών συνθηκών της αγοράς, τόσο εσωτερικά, ανάμεσα στις δραστηριότητες που φορολογούνται βάσει χωρητικότητας και τις γενικές δραστηριότητες, όσο και εξωτερικά, σε σχέση με τους ξένους ομίλους εταιρειών. Η εταιρεία πρέπει επίσης να εξακολουθήσει να μπορεί να παρέχει στοιχεία για τις τιμές που χρησιμοποιεί.

(35)

Ο σύνδεσμος δανών πλοιοκτητών υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με το κοινοποιηθέν μέτρο, οι εταιρείες δεν θα πρέπει να παρέχουν από πριν τις πληροφορίες που αφορούν εμπορικές συναλλαγές με ξένες συγγενικές εταιρείες, αλλά μόνο όταν αυτό τους ζητηθεί.

(36)

Όσον αφορά το εάν είναι νόμιμο να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση των εταιρειών αναφορικά με τις διοικητικές διαδικασίες, ο σύνδεσμος δανών πλοιοκτητών επισημαίνει ότι δεν είναι δυνατό σε καμία περίπτωση να αποτελεί γνώμη της Επιτροπής ότι ορισμένες εταιρείες πρέπει να επιβαρύνονται με μη απαραίτητα διοικητικά βάρη, τα οποία τους επιβάλλονται απλά και μόνο για να τύχουν ίσης μεταχείρισης με άλλες εταιρείες για τις οποίες οι αρχές νιώθουν ότι είναι απαραίτητες οι εν λόγω διαδικασίες.

6.   ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΔΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΡΙΤΩΝ ΜΕΡΩΝ

(37)

Το δανικό κράτος δεν απέστειλε σχόλια για τις παρατηρήσεις που υπέβαλε ο Σύνδεσμος Δανών Πλοιοκτητών.

7.   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

7.1.   Ύπαρξη της ενίσχυσης δυνάμει του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ

(38)

Δυνάμει του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές.

(39)

Μέσω του καθεστώτος φορολογίας χωρητικότητας, οι δανικές αρχές παρέχουν πλεονέκτημα, μειώνοντας τον εταιρικό φόρο με τον οποίο θα επιβαρυνόταν διαφορετικά αυτός ο τομέας, με κρατικούς πόρους, ευνοώντας έτσι ορισμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες, εφόσον το μέτρο αφορά αποκλειστικά τον τομέα της διεθνούς ναυτιλίας. Οι εν λόγω ενισχύσεις απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό και μπορούν να επηρεάσουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές, εφόσον οι εν λόγω ναυτιλιακές δραστηριότητες ουσιαστικά πραγματοποιούνται σε μια παγκόσμια αγορά.

(40)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το κοινοποιηθέν μέτρο δεν νοθεύει την πρόκριση του καθεστώτος ως κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

(41)

Σε αυτό το πλαίσιο, το κύριο ζητούμενο είναι να καθοριστεί αν το εν λόγω μέτρο θα τροποποιήσει την αξιολόγηση που εμπεριέχει η απόφαση της Επιτροπής, της 12ης Μαρτίου 2002 (16), σχετικά με τη συνολική συμβατότητα του καθεστώτος με την κοινή αγορά.

7.2.   Συμβατότητα του μέτρου

(42)

Σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 σημείο γ της συνθήκης ΕΚ, δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά οι ενισχύσεις για την προώθηση της αναπτύξεως ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον· έτσι, το σημείο αυτό παρέχει μια πιθανή βάση για μια απαλλαγή από τη γενική απαγόρευση κρατικών ενισχύσεων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Επιτροπή θεωρεί ότι το κοινοποιηθέν μέτρο πρέπει να εξεταστεί σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 σημείο γ της συνθήκης ΕΚ.

(43)

Ειδικότερα, η ενίσχυση υπέρ του τομέα της ναυτιλίας πρέπει να εξεταστεί υπό το πρίσμα των Κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα των θαλασσίων μεταφορών για το 2004 (17) (εφεξής «οι κατευθυντήριες γραμμές»).

7.2.1.   Η χαλάρωση των μέτρων περιχαράκωσης

(44)

Όπως αναφέρεται στην απόφαση κίνησης διαδικασίας, ένας από τους κύριους όρους για τη συμβατότητα των καθεστώτων φορολογίας χωρητικότητας με την κοινή αγορά είναι η εφαρμογή μέτρων περιχαράκωσης σε σχέση με τα εν λόγω καθεστώτα. Ειδικότερα, αυτός ο όρος αντικατοπτρίζεται στο σημείο 3.1, τελευταίο εδάφιο των κατευθυντήριων γραμμών, όπου δηλώνεται ότι «στις περιπτώσεις στις οποίες η πλοιοκτήτρια εταιρεία αναλαμβάνει και άλλες εμπορικές δραστηριότητες, θα απαιτείται η τήρηση διαφανών λογιστικών στοιχείων, ούτως ώστε να αποτρέπεται η μετακύλιση σε μη συναφείς προς τη ναυτιλία δραστηριότητες».

(45)

Τα μέτρα περιχαράκωσης, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του καθεστώτος, έχουν στόχο να διασφαλίσουν ότι το καθεστώς δεν ωφελεί έμμεσα άλλες δραστηριότητες πέραν των θαλάσσιων μεταφορών στο εν λόγω κράτος μέλος ή σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος ή τρίτο κράτος. Σε περίπτωση που το τροποποιημένο καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας οδηγήσει ενδεχομένως στο όφελος άλλων μη ναυτιλιακών δραστηριοτήτων από το δανικό καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας, θα τεθεί υπό αμφισβήτηση η συμβατότητα του εν λόγω καθεστώτος.

(46)

Ένα από τα σημαντικότερα μέτρα περιχαράκωσης είναι ο έλεγχος —βάσει της αρχής των πραγματικών συνθηκών της αγοράς— των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ εταιρειών που φορολογούνται βάσει χωρητικότητας και των πιθανών συγγενικών με αυτές εταιρειών (ή του μέρους των εν λόγω εταιρειών που υπόκεινται στον κανονικό εταιρικό φόρο), ανεξάρτητα αν πρόκειται για εγχώριες ή ξένες συγγενικές εταιρείες.

(47)

Μάλιστα, ακόμη και αν οι δανικές αρχές θεωρήσουν ότι μια απαίτηση αναφοράς και τεκμηρίωσης δεν έχει οικονομική αξία αυτή καθαυτή, στην πραγματικότητα αφορά οικονομικές συναλλαγές, οι οποίες είναι εξ ορισμού οικονομικής φύσεως. Χωρίς αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου περιχαράκωσης όσον αφορά τις εμπορικές συναλλαγές, τομείς εκτός από τις θαλάσσιες μεταφορές, ανεξάρτητα αν είναι στο εν λόγω κράτος μέλος ή σε άλλες χώρες, μπορούν να επωφεληθούν από το ενδεχόμενο να αποφύγουν την εταιρική φορολόγηση μέσω εμπορικών συναλλαγών με μια συγγενική εταιρεία η οποία φορολογείται με το καθεστώς βάσει χωρητικότητας του εν λόγω κράτους μέλους, χωρίς αυτό να μπορεί να δικαιολογηθεί από κανένα νόμιμο στόχο εξυπηρέτησης του κοινού συμφέροντος.

(48)

Επιπλέον, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα μέτρα περιχαράκωσης αποβούν μη αποτελεσματικά ή ενδέχεται να αποβούν μη αποτελεσματικά, έστω και εν μέρει, η Επιτροπή θεωρεί ότι το καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας ίσως καταστήσει δυνατή τη φοροδιαφυγή εις βάρος άλλων κρατών μελών ή χωρών του ΕΟΧ.

(49)

Ήδη γι’ αυτούς τους λόγους, η χαλάρωση των μέτρων περιχαράκωσης πρέπει να θεωρηθεί ότι αλλοιώνει τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον. Υπό αυτές τις συνθήκες, το καθεστώς θα ήταν ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά.

7.2.2.   Η διάκριση μεταξύ εγχωρίων και ξένων συγγενικών εταιρειών

(50)

Επιπλέον, η Επιτροπή κατανοεί ότι οι δανικές αρχές προτίθενται να εξακολουθήσουν να ελέγχουν —σύμφωνα με το μέτρο περιχαράκωσης, το οποίο βασίζεται στην αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς— τις συναλλαγές ανάμεσα σε δύο συγγενικές εταιρείες, από τις οποίες η μία επωφελείται της φορολογίας χωρητικότητας, όπως και πρώτα, μόνο που σε αυτή την περίπτωση φορολογούνται και οι δύο στη Δανία.

(51)

Συνεπώς, παρότι ο έλεγχος των εγχώριων συναλλαγών με μια εταιρεία σύμφωνα με τη φορολογία χωρητικότητας παραμένει υπό την εποπτεία και την ευθύνη των δανικών φορολογικών αρχών, ο έλεγχος των διασυνοριακών συναλλαγών μεταξύ μιας εταιρείας που φορολογείται βάσει χωρητικότητας στη Δανία και μιας ξένης συγγενικής εταιρείας θα αφήνεται στην ευθύνη της εκάστοτε ξένης χώρας, πράγμα που θα οδηγήσει σε απουσία εποπτείας και ελέγχου όσον αφορά τις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές.

(52)

Προκύπτει ότι το κοινοποιηθέν μέτρο τροποποιεί το δανικό καθεστώς βάσει χωρητικότητας, το οποίο ενέκρινε η Επιτροπή το 2002 (18) καθώς θα απαλλάξει τις εταιρείες που φορολογούνται βάσει χωρητικότητας από τις απαιτήσεις που ίσχυαν το 2002. Δραστηριότητες πλην των θαλάσσιων μεταφορών που ασκεί σε άλλο κράτος μέλος ή χώρα του ΕΟΧ μια συγγενική εταιρεία ή επιχειρηματικές δραστηριότητες που υπόκεινται σε φορολογία χωρητικότητας στη Δανία ενδέχεται να ωφεληθούν πιο εύκολα από τη δανική φορολογία χωρητικότητας και να αποφύγουν την κανονική εταιρική φορολόγηση στο εκάστοτε κράτος μέλος ή χώρα του ΕΟΧ. Αυτό το αναγνωρίζει το δανικό κράτος, όταν λέει ότι το εν λόγω μέτρο περιχαράκωσης θα αποδυναμωθεί «λιγάκι». Ωστόσο, πρέπει να εφαρμοστούν οι αρχές της αμεροληψίας και της ίσης μεταχείρισης όλων των εταιρειών του τομέα· οι δανικές αρχές βασίζονται στη υπόθεση ότι η απάτη και η φοροδιαφυγή στις εμπορικές συναλλαγές είναι μη συνηθισμένες, αλλά ακόμη κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, φαίνεται ότι είναι απαραίτητος ο έλεγχος για την εξασφάλιση μιας ακριβούς πρακτικής στις διεθνείς συναλλαγές.

(53)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο περιχαράκωσης αναφορικά με τις συναλλαγές εντός του ίδιου ομίλου πρέπει να παρέχουν προστασία ενάντια στις νοθεύσεις της κοινής αγοράς που προκύπτουν εξίσου από τα πλεονεκτήματα στις συγγενικές εταιρείες στο εκάστοτε κράτος μέλος και στα άλλα κράτη μέλη. Διαφορετικά, οι συνέπειες της φοροδιαφυγής μέσω εταιρικής φορολογίας χωρητικότητας θα επηρεάσουν σημαντικά τη λειτουργία της κοινής αγοράς.

(54)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι το κράτος μέλος, το οποίο εισήγαγε ένα καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας πρέπει να αντιμετωπίσει τις διασυνοριακές συναλλαγές εντός του ίδιου ομίλου (διασυνοριακές συναλλαγές που μπορούν να ωφελήσουν συγγενικές εταιρείες σε άλλα κράτη μέλη ή σε χώρες του ΕΟΧ) όπως θα έκανε αν οι εν λόγω συναλλαγές παρείχαν πλεονέκτημα στις εν λόγω εταιρείες στην επικράτειά του. Με άλλα λόγια, ένα κράτος μέλος, με στόχο την εφαρμογή ενός μέτρου περιχαράκωσης αναφορικά με τις συναλλαγές εντός του ομίλου, πρέπει να εφαρμόζει τα ίδια πρότυπα για τις συναλλαγές μιας εταιρείας που φορολογείται βάσει χωρητικότητας με μια συγγενική εταιρεία στο εξωτερικό, με εκείνα που εφαρμόζει για τις συναλλαγές με μια εγχώρια συγγενική εταιρεία που δεν φορολογείται βάσει χωρητικότητας.

(55)

Σύμφωνα με τις αρχές της αμεροληψίας και της ίσης μεταχείρισης, το κράτος μέλος που φορολογεί βάσει χωρητικότητας πρέπει να επιβάλει την ίδια υποχρέωση παροχής πληροφόρησης και αρχείων, βάσει του εν λόγω μέτρου περιχαράκωσης τόσο για τις εγχώριες συναλλαγές (που μπορεί να είναι επιζήμιες για το εν λόγω κράτος μέλος) όσο και για τις διασυνοριακές συναλλαγές (που μπορεί να είναι επιζήμιες για άλλα κράτη μέλη ή χώρες του ΕΟΧ). Οι εν λόγω πληροφορίες είναι μάλιστα απαραίτητες για τον έλεγχο των τιμών μεταφοράς εντός ενός ομίλου εταιρειών.

(56)

Χαλαρώνοντας τους ελέγχους που πρέπει να πραγματοποιήσουν οι δανικές αρχές επί των συναλλαγών μεταξύ μιας εταιρείας που υπόκειται στο δανικό καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας και οποιασδήποτε από τις ξένες συγγενικές εταιρείες της, η Δανία δεν καταφέρνει να συμμορφώνεται με τις αρχές της αμεροληψίας και της ίσης μεταχείρισης. Κάνοντας αυτό, το δανικό κράτος μεταφέρει τουλάχιστον μέρος του βάρους του ελέγχου ότι τηρούνται οι στόχοι του συστήματος, και επομένως ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενη νόθευση της κοινής αγοράς, στο άλλο κράτος μέλος και στη χώρα του ΕΟΧ όπου φορολογείται η συγγενική εταιρεία την οποία αφορά η συναλλαγή, και για την οποία δεν ισχύει καθεστώς φορολογίας χωρητικότητας.

(57)

Επομένως, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι το κοινοποιηθέν μέτρο θα οδηγήσει σε σημαντική αποδυνάμωση του μέτρου περιχαράκωσης από ένα άλλο κράτος μέλος ή μια χώρα του ΕΟΧ.

(58)

Επιπλέον, η Επιτροπή θεωρεί αδικαιολόγητη την άνιση μεταχείριση όσον αφορά την υποχρέωση παροχής πληροφόρησης και αρχείων μεταξύ των δικαιούχων που έχουν συγγενικές εταιρείες μόνο στο κράτος μέλος και που δεν είναι επιλέξιμοι για φορολογία χωρητικότητας και των δικαιούχων που έχουν συγγενικές εταιρείες και στο εξωτερικό. Το μέτρο θα δημιουργήσει λοιπόν αδικαιολόγητη νόθευση του ανταγωνισμού μεταξύ των εταιρειών με συγγενικές εταιρείες στο εξωτερικό και εκείνων που δεν έχουν.

(59)

Ως εκ τούτου, οι επιπτώσεις του κοινοποιηθέντος μέτρου είναι τέτοιες ώστε να επηρεάζουν τους όρους των συναλλαγών σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ και να μην πληρούν την προϋπόθεση που συμπεριλαμβάνεται στην ενότητα 3.1, τελευταίο εδάφιο των κατευθυντήριων γραμμών. Επομένως, το εν λόγω μέτρο πρέπει να κηρυχθεί ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά, κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ.

7.3.   Συμπέρασμα

(60)

Εν κατακλείδι, η Επιτροπή θεωρεί ότι το κοινοποιηθέν μέτρο θα οδηγήσει σε νοθεύσεις αντιβαίνοντας το κοινό συμφέρον κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ και έτσι θα καταστήσει το δανικό σύστημα φορολογίας χωρητικότητας ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά, σύμφωνα με την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Το κοινοποιηθέν μέτρο σχετικά με την κατάργηση της υποχρέωσης των πλοιοκτητών που φορολογούνται σύμφωνα με το δανικό σύστημα φορολογίας χωρητικότητας, η οποία εξάλλου επιβάλλεται σε όλες τις άλλες εταιρείες, να παρέχουν στις δανικές φορολογικές αρχές πληροφορίες εμπορικού χαρακτήρα σχετικά με όλες τις εμπορικές συναλλαγές με συγγενικές εταιρείες εγκατεστημένες στο εξωτερικό, βάσει του νόμου 408 της 1ης Ιουνίου 2005, είναι ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά.

Επομένως, το μέτρο δεν επιτρέπεται να εφαρμοστεί.

Άρθρο 2

Το δανικό κράτος πρέπει να ενημερώσει την Επιτροπή, εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, σχετικά με τα μέτρα που έλαβε για να συμμορφωθεί με αυτήν.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στο Βασίλειο της Δανίας.

Βρυξέλλες, 17 Ιουνίου 2009.

Για την Επιτροπή

Antonio TAJANI

Αντιπρόεδρος


(1)  ΕΕ C 135 της 19.6.2007, σ. 6.

(2)  Πρωτοκολλήθηκε με στοιχεία TREN(2005) A/23228.

(3)  Το κείμενο της απόφασης είναι διαθέσιμο στην επίσημη γλώσσα στην παρακάτω διαδικτυακή διεύθυνση: http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/transports-2001/n563-01.pdf Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε με απόφαση της 1ης Δεκεμβρίου 2004 (υπόθεση Ν 171/2004) την επέκταση του καταλόγου των τύπων των επιλέξιμων συναφών δραστηριοτήτων (εκείνων που συνδέονται στενά και σχετίζονται άμεσα με την παροχή υπηρεσιών μεταφορών), για να συμπεριλάβει την εκμίσθωση εμπορικών εγκαταστάσεων επί των σκαφών, όπως καταστημάτων ή σημείων πώλησης, ανεξαρτήτως αν αυτό γίνεται για λογαριασμό τρίτων εταιρειών ή ενός ανεξάρτητου μέρους της ναυτιλιακής εταιρείας και ανεξαρτήτως αν οι δραστηριότητες που διεξάγονται στα εν λόγω σημεία πώλησης είναι επιλέξιμες ή όχι. Το κείμενο της δεύτερης απόφασης είναι διαθέσιμο στην επίσημη γλώσσα στην παρακάτω διαδικτυακή διεύθυνση: http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/transports-2004/n171-04.pdf

(4)  Σχετικά TREN(2005) D/122520, TREN (2006) D/209990 και D/217824.

(5)  Πρωτοκολλήθηκε με στοιχεία TREN (2005) A/29975, TREN(2006) A/26422 και A/33708.

(6)  ΕΕ L 83 της 27.3.1999, σ. 1.

(7)  Βλέπε: http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/site/en/oj/2007/c_135/c_13520070619en00060019.pdf

(8)  Πρωτοκολλήθηκε με στοιχεία TREN(2007) A/25703.

(9)  Πρωτοκολλήθηκε με στοιχεία TREN(2007) A/38091.

(10)  Περιγράφεται στο σημείο 2.2 παρακάτω.

(11)  Βλέπε υποσημείωση 3. Στο σημείο 2.11.1 της απόφασης εξηγείται ότι οι διατάξεις σχετικά με την αρχή των πραγματικών συνθηκών της αγοράς στο δανικό φορολογικό δίκαιο ισχύουν επίσης και για το δανικό φορολογικό καθεστώς χωρητικότητας.

(12)  Υπόθεση NN 116/98, η οποία εγκρίθηκε με απόφαση της Επιτροπής της 13ης Νοεμβρίου 2002. Το κείμενο της απόφασης διατίθεται στην επίσημη γλώσσα στην παρακάτω διαδικτυακή διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/secretariat_general/sgb/state_aids/transports-1998/nn116-98.pdf

(13)  Βλέπε δικαστική απόφαση Matra της 15ης Ιουνίου 1993 του Δικαστηρίου για την υπόθεση C-225/91, Matra εναντίον Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και ιδιαίτερα το σημείο 41: «41 Πρέπει συναφώς να υπομνηστεί ότι, ναι μεν η διαδικασία που προβλέπουν τα άρθρα 92 και 93 αφήνει ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως στην Επιτροπή και υπό ορισμένες προϋποθέσεις στο Συμβούλιο για να κρίνουν αν ένα σύστημα κρατικών ενισχύσεων συμβιβάζεται με τις απαιτήσεις της κοινής αγοράς, από τη γενική όμως οικονομία της συνθήκης προκύπτει ότι η διαδικασία αυτή δεν μπορεί ποτέ να καταλήξει σε αποτέλεσμα αντίθετο προς τις ειδικές διατάξεις της συνθήκης (απόφαση της 21ης Μαΐου 1980 στην υπόθεση 73/79, Επιτροπή κατά Ιταλίας, Συλλογή 1980/ΙΙ, ECR 1533, σκέψη 11). Το Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι οι λεπτομέρειες χορηγήσεως μιας ενισχύσεως που αντιβαίνουν ενδεχομένως σε ειδικές διατάξεις της συνθήκης, εκτός των άρθρων 92 και 93, είναι δυνατόν να συνδέονται τόσο άρρηκτα με το αντικείμενο της ενισχύσεως ώστε να μην μπορούν να εκτιμηθούν χωριστά (απόφαση της 22ας Μαρτίου 1977, υπόθεση 74/76, Iannelli κατά Meroni, Συλλογή 1977, ECR 557)».

(14)  Πρωτοκολλήθηκε με στοιχεία TREN(2007) A/26997.

(15)  Πρωτοκολλήθηκε με στοιχεία TREN(2007) A/38091.

(16)  Βλέπε υποσημείωση 3.

(17)  ΕΕ C 13 της 17.1.2004, σ. 3.

(18)  Βλέπε υποσημείωση 3.


Top