EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32006R1638

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1638/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 2006 , για τον καθορισμό γενικών διατάξεων σχετικά με τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης

ΕΕ L 310 της 9.11.2006, p. 1–14 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (BG, RO)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/12/2013

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2006/1638/oj

9.11.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 310/1


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1638/2006 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 24ης Οκτωβρίου 2006

για τον καθορισμό γενικών διατάξεων σχετικά με τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυοη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 179 και 181 Α,

την πρόταση της Επιτροπής,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Για να καταστεί αποτελεσματικότερη η κοινοτική εξωτερική βοήθεια, προτείνεται νέο κανονιστικό πλαίσιο για τον προγραμματισμό και την παροχή της βοήθειας. Ο παρών κανονισμός αποτελεί έναν από τους γενικούς μηχανισμούς για την άμεση στήριξη των ευρωπαϊκών εξωτερικών πολιτικών.

(2)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης, της 12ης και 13ης Δεκεμβρίου 2002, επιβεβαίωσε ότι η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσφέρει σημαντική ευκαιρία για να προωθηθούν οι σχέσεις με γειτονικές χώρες βάσει κοινών πολιτικών και οικονομικών αξιών και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει αποφασισμένη να αποφύγει την εμφάνιση νέων διαχωριστικών γραμμών στην Ευρώπη και να προωθήσει τη σταθερότητα και ευημερία εντός και πέραν των νέων συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(3)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών, της 17ης και 18ης Ιουνίου 2004, τόνισε και πάλι τη σημασία που αποδίδει στην ενίσχυση της συνεργασίας με τους γείτονες αυτούς, με βάση την εταιρική σχέση, την κοινή ευθύνη και την περαιτέρω ανάπτυξη των κοινών αξιών της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

(4)

Οι προνομιακές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γειτονικών της χωρών θα πρέπει να βασίζονται σε δεσμεύσεις ως προς τις κοινές αξίες, ιδίως τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τη χρηστή διακυβέρνηση και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και ως προς τις αρχές που διέπουν την οικονομία της αγοράς, το ανοιχτό, στηριγμένο σε κανόνες και θεμιτό εμπόριο, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την καταπολέμηση της φτώχειας.

(5)

Είναι σημαντικό η κοινοτική βοήθεια βάσει του παρόντος κανονισμού να παρέχεται τηρουμένων των διεθνών συμφωνιών και διεθνών συμβάσεων στις οποίες η Κοινότητα, τα κράτη μέλη και οι χώρες εταίροι είναι συμβαλλόμενα μέρη και να δίδεται λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές αρχές του διεθνούς δικαίου που συνήθως γίνονται δεκτές από τα συμβαλλόμενα μέρη.

(6)

Στην Ανατολική Ευρώπη και στον Νότιο Καύκασο, οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης και συνεργασίας αποτελούν τη βάση για συμβατικές σχέσεις. Στη Μεσόγειο, η ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση (η «διαδικασία της Βαρκελώνης») χαράσσει το περιφερειακό πλαίσιο συνεργασίας, το οποίο συμπληρώνεται με πλέγμα συμφωνιών εταιρικής σχέσης.

(7)

Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι χώρες εταίροι καθορίζουν από κοινού σύνολο προτεραιοτήτων που πρέπει να ενσωματωθούν σε σειρά σχεδίων δράσης που αποφασίζονται με κοινή συμφωνία, οι οποίες καλύπτουν ορισμένους συγκεκριμένους τομείς δράσης, και συγκεκριμένα τον πολιτικό διάλογο και την πολιτική μεταρρύθμιση, την εμπορική και οικονομική μεταρρύθμιση, τη δίκαιη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, την ενέργεια, τις μεταφορές, την κοινωνία των πληροφοριών, το περιβάλλον, την έρευνα και καινοτομία, την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και τις διαπροσωπικές επαφές. Η πρόοδος για την επίτευξη των εν λόγω προτεραιοτήτων θα συμβάλει στην πλήρη αξιοποίηση των συμφωνιών εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, καθώς και των συμφωνιών σύνδεσης.

(8)

Για να υποστηριχθούν οι χώρες εταίροι στη δέσμευση που έχουν αναλάβει υπέρ των κοινών αξιών και αρχών, καθώς και στις προσπάθειες που καταβάλλουν για την εφαρμογή των σχεδίων δράσης, η Κοινότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να τους παρέχει βοήθεια και να προάγει διάφορες μορφές συνεργασίας τόσο στο πλαίσιο των εν λόγω χωρών εταίρων όσο και μεταξύ αυτών και των κρατών μελών, με σκοπό να δημιουργήσει κοινή ζώνη σταθερότητας, ασφάλειας και ευημερίας, βασιζόμενης σε υψηλό επίπεδο οικονομικής ολοκλήρωσης και πολιτικής συνεργασίας.

(9)

Η προώθηση πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων στις γειτονικές χώρες αποτελεί σημαντικό στόχο της κοινοτικής βοήθειας. Στη Μεσόγειο, ο στόχος αυτός θα προωθηθεί περαιτέρω στο πλαίσιο της μεσογειακής πτυχής της στρατηγικής εταιρικής σχέσης με τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Τα συναφή στοιχεία της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αφρική θα ληφθούν υπόψη στις σχέσεις με τους μεσογειακούς εταίρους από τη Βόρειο Αφρική.

(10)

Είναι σημαντικό να ληφθεί μέριμνα ώστε η στήριξη που παρέχεται στις όμορες αναπτυσσόμενες χώρες στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας να συμπλέει με τους στόχους και τις αρχές της αναπτυξιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που καθορίζονται με την κοινή δήλωση «Ευρωπαϊκή συναίνεση για την ανάπτυξη» (2) την οποία ενέκριναν στις 20 Δεκεμβρίου 2005 το Συμβούλιο και οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή.

(11)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία αποφάσισαν να αναπτύξουν τη δική τους στρατηγική εταιρική σχέση με τη δημιουργία τεσσάρων κοινών χώρων, η δε κοινοτική βοήθεια θα εφαρμοστεί για τη στήριξη της ανάπτυξης της εν λόγω εταιρικής σχέσης και για την προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και των γειτονικών της χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(12)

Η Βόρεια Διάσταση παρέχει το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ρωσίας, της Νορβηγίας και της Ισλανδίας και είναι σημαντικό η κοινοτική βοήθεια να χρησιμοποιείται επίσης για τη στήριξη δραστηριοτήτων που συμβάλουν στην εφαρμογή του πλαισίου αυτού. Οι νέοι στόχοι της πολιτικής αυτής θεσπίζονται στο πλαίσιο πολιτικής δήλωσης και εγγράφου πλαισίου πολιτικής που θα προετοιμαστεί βάσει των κατευθυντηρίων γραμμών που εγκρίθηκαν από την υπουργική διάσκεψη της Βόρειας Διάστασης της 21ης Νοεμβρίου 2005.

(13)

Όσον αφορά τους μεσογειακούς εταίρους, η βοήθεια και η συνεργασία θα πρέπει να παρέχονται στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης που θεσπίστηκε με τη δήλωση της Βαρκελώνης της 28ης Νοεμβρίου 1995 και επιβεβαιώθηκε κατά τη δέκατη ευρωμεσογειακή διάσκεψη κορυφής της 28ης Νοεμβρίου 2005, και θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη συμφωνία που συνήφθη στο ίδιο πλαίσιο σχετικά με τη δημιουργία, έως το 2010, ζώνης ελεύθερων συναλλαγών για τα εμπορεύματα και την έναρξη διαδικασίας ασύμμετρης ελευθέρωσης.

(14)

Είναι σκόπιμο να προαχθεί η συνεργασία στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και στο πλαίσιο των χωρών εταίρων, ιδίως των γεωγραφικά εγγύτερων.

(15)

Για να αποτραπεί η δημιουργία νέων διαχωριστικών γραμμών, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αρθούν τα εμπόδια που παρακωλύουν την αποτελεσματική διασυνοριακή συνεργασία κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διασυνοριακή συνεργασία θα πρέπει να συμβάλλει στην ολοκληρωμένη και βιώσιμη περιφερειακή ανάπτυξη μεταξύ των γειτονικών μεθοριακών περιοχών και στην αρμονική εδαφική ολοκλήρωση σε όλη την Κοινότητα και με τις όμορες χώρες. Ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί ο στόχος αυτός είναι να συνδεθούν οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής με την περιβαλλοντικώς βιώσιμη οικονομική και κοινωνική συνοχή.

(16)

Για να παρασχεθεί βοήθεια στις γειτονικές χώρες εταίρους με σκοπό την επίτευξη των στόχων τους και για να προαχθεί η συνεργασία μεταξύ αυτών και των κρατών μελών, είναι σκόπιμο να θεσπιστεί ενιαίος μηχανισμός πολιτικής που θα αντικαταστήσει ορισμένους υφιστάμενους μηχανισμούς κατά τρόπο ώστε να διασφαλιστεί η συνοχή και να απλουστευθούν ο προγραμματισμός και η διαχείριση της βοήθειας.

(17)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να υποστηρίξει επίσης τη διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ των εταίρων χωρών και των κρατών μελών με την παροχή σημαντικών πλεονεκτημάτων ως προς την αποτελεσματικότητα, χάρη σε ενιαίο μηχανισμό διαχείρισης και σε ενιαία σειρά διαδικασιών. Θα πρέπει να βασίζεται στην πείρα που θα αποκτηθεί από την εφαρμογή των προγραμμάτων γειτονίας κατά την περίοδο 2004-2006 και να λειτουργεί με βάση αρχές όπως ο πολυετής προγραμματισμός, η πολυετής εταιρική σχέση και η συγχρηματοδότηση.

(18)

Είναι σημαντικό οι παραμεθόριες περιφέρειες που ανήκουν σε κράτη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (EOX) και επί του παρόντος μετέχουν σε διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και κρατών εταίρων να μπορούν να εξακολουθήσουν να συμμετέχουν βάσει ιδίων πόρων.

(19)

Ο παρών κανονισμός καθορίζει, για την περίοδο 2007-2013, χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί, για την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, προνομιακή αναφορά σύμφωνα με το σημείο 37 της διοργανικής συμφωνίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (3).

(20)

Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού λαμβάνονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (4).

(21)

Η προσφυγή στη διαδικασία διαχείρισης θα πρέπει να προβλέπεται για τον καθορισμό των διατάξεων εφαρμογής που διέπουν την εκτέλεση της διασυνοριακής συνεργασίας και την έγκριση εγγράφων στρατηγικής, προγραμμάτων δράσεως και ειδικών μέτρων που δεν προβλέπονται σε έγγραφα στρατηγικής η αξία των οποίων υπερβαίνει το όριο των 10 000 000 ευρώ.

(22)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, ήτοι η προαγωγή της καλύτερης συνεργασίας και της σταδιακής οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γειτονικών της χωρών, δεν μπορούν να επιτευχθούν από τα κράτη μέλη και δύνανται συνεπώς, λόγω των διαστάσεων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που θεσπίζει το άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας που καθορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(23)

Με τον παρόντα κανονισμό καταργούνται οι εξής κανονισμοί: ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1762/92 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1992, για την εφαρμογή των πρωτοκόλλων χρηματοδοτικής και τεχνικής συνεργασίας που έχουν συναφθεί από την Κοινότητα με τις τρίτες μεσογειακές χώρες (5), ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1734/94 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 1994, σχετικά με τη χρηματοδοτική και τεχνική συνεργασία με τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας (6), και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1488/96 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, σχετικά με τα συνοδευτικά χρηματοδοτικά και τεχνικά μέτρα (MEDA) για τη μεταρρύθμιση των οικονομικών και κοινωνικών δομών στα πλαίσια της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης (7). Επίσης, ο παρών κανονισμός θα αντικαταστήσει τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 99/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Δεκεμβρίου 1999, για τη χορήγηση βοήθειας στα κράτη εταίρους της Ανατολικής Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας (8), ο οποίος εκπνέει στις 31 Δεκεμβρίου 2006,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤIΤΛΟΣ I

ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός θεσπίζει μηχανισμό γειτονίας και εταιρικής σχέσης για την παροχή κοινοτικής βοήθειας για τη δημιουργία ζώνης ευημερίας και καλής γειτονίας που καλύπτει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες και εδάφη που απαριθμούνται στο παράρτημα (εφεξής «χώρες εταίροι»).

2.   Η κοινοτική βοήθεια στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού παρέχεται προς όφελος των χωρών εταίρων. Η κοινοτική βοήθεια εφαρμόζεται προς το κοινό συμφέρον των κρατών μελών και των χωρών εταίρων και των περιφερειών τους προκειμένου να προαχθεί η διασυνοριακή και περιφερειακή συνεργασία όπως καθορίζεται στο άρθρο 6.

3.   Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεμελιώνεται στις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και του κράτους δικαίου και επιδιώκει τον ενστερνισμό των αξιών αυτών από τις χώρες εταίρους με το διάλογο και τη συνεργασία.

Άρθρο 2

Περιεχόμενο της κοινοτικής βοήθειας

1.   Η κοινοτική βοήθεια στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού ευνοεί την καλύτερη συνεργασία και τη σταδιακή οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών εταίρων και, ιδίως, την εφαρμογή συμφωνιών εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, συμφωνιών σύνδεσης ή άλλων υφιστάμενων ή μελλοντικών συμφωνιών. Ενθαρρύνει επίσης τις προσπάθειες των χωρών εταίρων με στόχο την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης και της δίκαιης κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

2.   Η κοινοτική βοήθεια χρησιμοποιείται για τη στήριξη μέτρων εντός των εξής τομέων συνεργασίας:

α)

προώθηση του πολιτικού διαλόγου και μεταρρύθμισης·

β)

προώθηση της νομοθετικής και κανονιστικής προσέγγισης σε αυστηρότερα πρότυπα σε όλους τους σχετικούς τομείς και ιδίως την ενθάρρυνση της σταδιακής συμμετοχής των χωρών εταίρων στην εσωτερική αγορά και την εντατικοποίηση του εμπορίου·

γ)

εδραίωση των εθνικών θεσμικών οργάνων και οργανισμών που αναλαμβάνουν την επεξεργασία και την έμπρακτη εφαρμογή των πολιτικών στους τομείς που καλύπτονται από τις συμφωνίες σύνδεσης, εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και άλλες πολυμερείς συμφωνίες στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη τα κράτη μέλη της Κοινότητας και τα κράτη εταίροι τους, και οι οποίες αποσκοπούν στην επίτευξη των στόχων που καθορίζει το παρόν άρθρο·

δ)

προώθηση του κράτους δικαίου και της χρηστής διακυβέρνησης, μεταξύ άλλων με ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης και της αμεροληψίας και αποτελεσματικότητας της δικαστικής εξουσίας, και με υποστήριξη της καταπολέμησης της δωροδοκίας και της απάτης·

ε)

προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης σε κάθε πτυχή·

στ)

προσπάθειες σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, για τη μείωση των ανισοτήτων και την αύξηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο·

ζ)

προώθηση της προστασίας του περιβάλλοντος, της διατήρησης της φύσης και της βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένων των υδάτων και των θαλάσσιων πόρων·

η)

υποστήριξη των πολιτικών που αποβλέπουν στη μείωση της φτώχειας, προκειμένου να διευκολυνθεί η επίτευξη των στόχων της χιλιετίας του ΟΗΕ·

θ)

υποστήριξη των πολιτικών που αποβλέπουν στην προώθηση της κοινωνικής ανάπτυξης, της κοινωνικής ένταξης, της ισότητας των φύλων, της εξάλειψης των διακρίσεων, της απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας, καθώς και στον κοινωνικό διάλογο, το σεβασμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και των βασικών εργασιακών προτύπων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για την παιδική εργασία·

ι)

υποστήριξη της πολιτικής υπέρ της υγείας, της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένων όχι μόνον των μέτρων για την καταπολέμηση των κύριων μεταδοτικών νόσων και μη μεταδοτικών νόσων και παθήσεων, αλλά και πρόσβαση στις υπηρεσίες και στην εκπαίδευση για καλή υγεία, συμπεριλαμβανομένων της αναπαραγωγικής και της βρεφικής υγείας για τα κορίτσια και τις γυναίκες·

ια)

προαγωγή και προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών·

ιβ)

υποστήριξη του εκδημοκρατισμού, μεταξύ άλλων με την ενίσχυση του ρόλου των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και την προώθηση της πολυφωνίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καθώς και με την εκλογική εποπτεία και βοήθεια·

ιγ)

προώθηση της ανάπτυξης της κοινωνίας των πολιτών και των μη κυβερνητικών οργανώσεων·

ιδ)

προαγωγή της ανάπτυξης οικονομίας της αγοράς, ιδίως μέτρων για τη στήριξη του ιδιωτικού τομέα και την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ενθάρρυνση των επενδύσεων και την προαγωγή του παγκόσμιου εμπορίου·

ιε)

ενθάρρυνση της συνεργασίας στους τομείς της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών και των μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των διασυνδέσεων, των δικτύων και της λειτουργίας τους, της ενίσχυσης της προστασίας και ασφάλειας στον τομέα των διεθνών μεταφορών και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων, και της προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της ενεργειακής αποδοτικότητας και των καθαρών μεταφορών·

ιστ)

παροχή στήριξης στις δράσεις που αποβλέπουν στη μεγαλύτερη επισιτιστική ασφάλεια των πολιτών, ιδίως στον υγειονομικό και φυτοϋγειονομικό τομέα·

ιζ)

διασφάλιση της αποτελεσματικής και ασφαλούς διαχείρισης των συνόρων·

ιη)

υποστήριξη της μεταρρύθμισης και της ενίσχυση των ικανοτήτων στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων ασύλου, μετανάστευσης και επανεισδοχής, των δράσεων για την καταπολέμηση και την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς και της χρηματοδότησής του, της νομιμοποίησης προσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της φοροδιαφυγής·

ιθ)

υποστήριξη της διοικητικής συνεργασίας για τη βελτίωση της διαφάνειας και της ανταλλαγής πληροφοριών στον τομέα της φορολογίας, για την καταπολέμηση με τον τρόπο αυτό της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής·

κ)

προώθηση της συμμετοχής σε κοινοτικές δραστηριότητες στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας·

κα)

ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και των χωρών εταίρων στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της κινητικότητας των εκπαιδευτικών, των ερευνητών και των φοιτητών·

κβ)

προώθηση του πολυπολιτισμικού διαλόγου, των διαπροσωπικών επαφών, συμπεριλαμβανομένων των δεσμών με κοινότητες μεταναστών που ζουν στα κράτη μέλη, της συνεργασίας μεταξύ των κοινωνιών των πολιτών, των πολιτιστικών θεσμών, καθώς και των ανταλλαγών νέων·

κγ)

υποστήριξη της συνεργασίας για την προστασία της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και την προώθηση του αναπτυξιακού της δυναμικού, μεταξύ άλλων με τον τουρισμό·

κδ)

υποστήριξη της συμμετοχής των χωρών εταίρων στα κοινοτικά προγράμματα και οργανισμούς·

κε)

υποστήριξη της διασυνοριακής συνεργασίας με κοινές πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο, με σκοπό την προώθηση της βιώσιμης οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης στις παραμεθόριες περιοχές και την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των εδαφών πέρα από τα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας·

κστ)

προώθηση της περιφερειακής και υπο-περιφερειακής συνεργασίας και ολοκλήρωσης, μεταξύ άλλων, όπου απαιτείται, και με κράτη που δεν δικαιούνται βοήθεια στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού·

κζ)

παροχή στήριξης σε καταστάσεις που έπονται των κρίσεων, ιδίως όσον αφορά την παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους, και συμβολή στην ετοιμότητα αντιμετώπισης των καταστροφών·

κη)

ενθάρρυνση της επικοινωνίας και προώθηση των ανταλλαγών μεταξύ των εταίρων σχετικά με τα μέτρα και τις δραστηριότητες που είναι επιλέξιμα για κοινοτική βοήθεια στο πλαίσιο των προγραμμάτων·

κθ)

αντιμετώπιση κοινών θεματικών προβλημάτων στους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος και υποστήριξη οποιουδήποτε άλλου στόχου που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 3

Πολιτικό πλαίσιο

1.   Το γενικό πολιτικό πλαίσιο για τον προγραμματισμό της κοινοτικής βοήθειας στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού καθορίζεται από τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, από τις συμφωνίες σύνδεσης ή από οποιαδήποτε άλλη υφιστάμενη ή μελλοντική συμφωνία που καθορίζει τις σχέσεις με τις χώρες εταίρους, καθώς και από τις σχετικές ανακοινώσεις της Επιτροπής και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου που προσδιορίζουν τις κατευθύνσεις της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι των ίδιων αυτών χωρών. Τα προγράμματα δράσης που καθορίζονται με κοινή συμφωνία ή τα διάφορα άλλα ισοδύναμα έγγραφα αποτελούν βασικό στοιχείο αναφοράς για τον προσδιορισμό των προτεραιοτήτων της κοινοτικής βοήθειας.

2.   Εφόσον δεν υπάρχουν οι κατά την παράγραφο 1 συμφωνίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών εταίρων, η κοινοτική βοήθεια μπορεί να χορηγείται όταν κρίνεται σκόπιμη η επιδίωξη πολιτικών στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προγραμματίζεται δε βάσει των στόχων αυτών.

Άρθρο 4

Συμπληρωματικότητα, εταιρική σχέση και συγχρηματοδότηση

1.   Η κοινοτική βοήθεια που παρέχεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού συμπληρώνει, κατ' αρχήν, ή αποτελεί συνεισφορά στα αντίστοιχα εθνικά, περιφερειακά ή τοπικά μέτρα και στρατηγικές.

2.   Η κοινοτική βοήθεια που προβλέπεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού εντάσσεται, κατά κανόνα, στο πλαίσιο εταιρικής σχέσης μεταξύ της Επιτροπής και των δικαιούχων χωρών. Στην εταιρική σχέση μπορούν να συμμετάσχουν, κατά περίπτωση, εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι, η κοινωνία των πολιτών και άλλοι αρμόδιοι οργανισμοί.

3.   Οι δικαιούχοι χώρες μεριμνούν για τη δέουσα συμμετοχή των εταίρων στο αντίστοιχο εδαφικό επίπεδο, ιδίως δε στο περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, στην προετοιμασία, εφαρμογή και παρακολούθηση των προγραμμάτων και έργων.

4.   Η κοινοτική βοήθεια που παρέχεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού συγχρηματοδοτείται, κατά κανόνα, από τις δικαιούχους χώρες από δημόσια κεφάλαια, συνεισφορές των δικαιούχων ή άλλες πηγές. Οι απαιτήσεις για συγχρηματοδότηση μπορεί να αίρονται σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις και όταν τούτο είναι απαραίτητο για να στηριχθεί η ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και των μη κρατικών φορέων για μέτρα που αποσκοπούν στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και στην υποστήριξη του εκδημοκρατισμού.

Άρθρο 5

Συνοχή, συμβατότητα και συντονισμός

1.   Τα προγράμματα και τα έργα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού είναι συνεπή προς τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνάδουν με τις συμφωνίες που συνάπτουν η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της με τις χώρες εταίρους και τηρούν τις δεσμεύσεις που η Κοινότητα, τα κράτη μέλη της και οι χώρες εταίροι υπέχουν από τις πολυμερείς συμφωνίες και διεθνείς συμβάσεις των οποίων είναι συμβαλλόμενα μέρη, περιλαμβανομένων των δεσμεύσεων περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοκρατίας και χρηστής διακυβέρνησης.

2.   Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη συνοχή μεταξύ της κοινοτικής βοήθειας που παρέχεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού και της χρηματοδοτικής βοήθειας που παρέχουν η Κοινότητα και τα κράτη μέλη με άλλα εσωτερικά και εξωτερικά χρηματοδοτικά ταμεία και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

3.   Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τον συντονισμό των κατ' ιδίαν προγραμμάτων παροχής βοήθειας με σκοπό τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα της παρεχόμενης βοήθειας σύμφωνα με τις καθορισμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ενίσχυση του λειτουργικού συντονισμού στον τομέα της εξωτερικής βοήθειας και για την εναρμόνιση των πολιτικών και διαδικασιών. Ο συντονισμός προϋποθέτει τακτικές διαβουλεύσεις και συχνή ανταλλαγή πληροφοριών κατά τη διάρκεια των διαφόρων σταδίων του κύκλου βοήθειας, ιδίως επιτόπου, και αποτελεί σημαντικό μέτρο στις διαδικασίες προγραμματισμού των κρατών μελών και της Κοινότητας.

4.   Η Επιτροπή, σε συνδυασμό με τα κράτη μέλη, λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει τον κατάλληλο συντονισμό και συνεργασία με τους πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και φορείς, όπως τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τις οργανώσεις, τα ταμεία και προγράμματα των Ηνωμένων Εθνών και τους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης χορηγούς.

ΤIΤΛΟΣ ΙΙ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜOΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΜH ΚΕΦΑΛΑIΩΝ

Άρθρο 6

Τύποι προγραμμάτων

1.   Η βάσει του παρόντος κανονισμού κοινοτική βοήθεια υλοποιείται με:

α)

έγγραφα στρατηγικής και πολυετή ενδεικτικά προγράμματα ανά κράτος, ανά ομάδα κρατών και διασυνοριακής εμβέλειας, περί των οποίων το άρθρο 7, και τα οποία καλύπτουν:

i)

προγράμματα ανά κράτος ή ανά ομάδα κρατών, τα οποία καλύπτουν τη βοήθεια σε μία χώρα εταίρο ή εξετάζουν την περιφερειακή και υποπεριφερειακή συνεργασία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων χωρών εταίρων στην οποία ενδέχεται να συμμετέχουν τα κράτη μέλη·

ii)

προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας, τα οποία καλύπτουν τη συνεργασία μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών ή μιας ή περισσοτέρων χωρών εταίρων, σε περιοχές που συνορεύουν με το κοινό τμήμα των εξωτερικών συνόρων της Κοινότητας.

β)

κοινά επιχειρησιακά προγράμματα για διασυνοριακή συνεργασία κατά το άρθρο 9, ετήσια προγράμματα δράσης κατά το άρθρο 12 και ειδικά μέτρα κατά το άρθρο 13.

2.   Τα πολυεθνικά προγράμματα μπορούν να περιλαμβάνουν προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως διασυνοριακή συνεργασία νοείται η συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και κρατών εταίρων, για την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων προς το κοινό τους συμφέρον, μπορεί δε να αναπτυχθεί οπουδήποτε στο έδαφος των κρατών μελών και των χωρών εταίρων.

Άρθρο 7

Προγραμματισμός και κατανομή κεφαλαίων

1.   Για τα εθνικά ή πολυεθνικά προγράμματα, εκδίδονται έγγραφα στρατηγικής σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2. Τα έγγραφα στρατηγικής εκφράζουν το πολιτικό πλαίσιο και τα προγράμματα δράσης του άρθρου 3 και είναι σύμφωνα με τις αρχές και τις λεπτομέρειες εφαρμογής που καθορίζονται στα άρθρα 4 και 5. Τα έγγραφα στρατηγικής καταρτίζονται για περίοδο συμβατή με τις προτεραιότητες που καθορίζονται στο πολιτικό πλαίσιο και προβλέπουν πολυετή ενδεικτικά προγράμματα με πολυετή ενδεικτικά χρηματοδοτικά πλαίσια και στόχους προτεραιότητας για κάθε κράτος ή περιφέρεια σύμφωνους με τους καθοριζόμενους στο άρθρο 2 παράγραφος 2. Τα εν λόγω έγγραφα αναθεωρούνται μεσοπρόθεσμα ή οποτεδήποτε κρίνεται απαραίτητο και μπορούν να αναθεωρηθούν με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2.

2.   Κατά την επεξεργασία των εθνικών ή πολυεθνικών προγραμμάτων, η Επιτροπή καθορίζει το χρηματοδοτικό πλαίσιο κάθε προγράμματος, με τη χρήση διαφανών και αντικειμενικών κριτηρίων και σε συνάρτηση με τα ειδικά χαρακτηριστικά και τις ανάγκες της οικείας χώρας ή περιοχής, το επίπεδο της επιδιωκόμενης εταιρικής σχέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συγκεκριμένη χώρα, την πρόοδο στην υλοποίηση των συμφωνημένων στόχων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τη διακυβέρνηση και τη μεταρρύθμιση, και την ικανότητα διαχείρισης και απορρόφησης της κοινοτικής βοήθειας.

3.   Προς τον σκοπό της διασυνοριακής αποκλειστικά συνεργασίας και για να καθοριστούν ο κατάλογος των κοινών επιχειρησιακών προγραμμάτων του άρθρου 9 παράγραφος 1, καθώς και το ενδεικτικό πολυετές χρηματοδοτικό πλαίσιο και οι εδαφικές ζώνες που μπορούν να επωφεληθούν από κάθε πρόγραμμα, εκδίδονται ένα ή, ενδεχομένως, πλείονα έγγραφα στρατηγικής κατά τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2. Τα εν λόγω ειδικά έγγραφα στρατηγικής καταρτίζονται με βάση τις αρχές και τις λεπτομέρειες εφαρμογής των άρθρων 4 και 5, καλύπτουν δε, κατ' αρχήν, χρονικό διάστημα έως και επτά ετών, από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

4.   Η Επιτροπή καθορίζει τη διάθεση κονδυλίων στα προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη αντικειμενικά κριτήρια όπως τον πληθυσμό των επιλέξιμων περιοχών και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τον βαθμό συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών χαρακτηριστικών των παραμεθόριων περιοχών και της ικανότητας διαχείρισης και απορρόφησης της κοινοτικής βοήθειας.

5.   Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) συμβάλλει στα προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας που καθορίζονται και εφαρμόζονται δυνάμει των διατάξεων του παρόντος κανονισμού. Το ποσό της συνεισφοράς του ΕΤΠΑ καθορίζεται στις σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής (9), όσον αφορά τα σύνορα με τις χώρες εταίρους.

6.   Σε περίπτωση κρίσης ή απειλής της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ή φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών, τα έγγραφα στρατηγικής μπορούν να επανεξεταστούν ad hoc σύμφωνα με επείγουσα διαδικασία. Η επανεξέταση αυτή διασφαλίζει τη συνοχή μεταξύ της κοινοτικής βοήθειας που προβλέπει ο παρών κανονισμός και της βοήθειας που παρέχεται στο πλαίσιο άλλων πράξεων χρηματοδότησης της Κοινότητας, ιδίως του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατό), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), για τη θέσπιση μηχανισμού σταθερότητας.

ΤIΤΛΟΣ III

ΔIΑΣΥΝΟΡΙΑΚH ΣΥΝΕΡΓΑΣIΑ

Άρθρο 8

Γεωγραφική επιλεξιμότητα

1.   Τα προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) μπορούν να καλύπτουν τις εξής παραμεθόριες περιοχές:

α)

όλες τις εδαφικές ζώνες NUTS επιπέδου 3 ή ισοδύναμου επιπέδου, που βρίσκονται κατά μήκος των εδαφικών συνόρων μεταξύ των κρατών μελών και των χωρών εταίρων·

β)

όλες τις εδαφικές ζώνες NUTS επιπέδου 3 ή ισοδύναμου επιπέδου, που βρίσκονται κατά μήκος σημαντικών θαλάσσιων διαβάσεων·

γ)

όλες τις παράκτιες εδαφικές ζώνες NUTS επιπέδου 2 ή ισοδύναμου επιπέδου, που βρίσκονται στα όρια θαλάσσιων υδάτων, κοινών στα κράτη μέλη και στις χώρες εταίρους.

2.   Για να εξασφαλισθεί η συνέχεια της υφιστάμενης συνεργασίας και σε άλλες αιτιολογημένες περιπτώσεις, μπορεί να επιτραπεί στις εδαφικές ζώνες που συνορεύουν με τις ζώνες της παραγράφου 1 να συμμετάσχουν σε προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στα έγγραφα στρατηγικής του άρθρου 7 παράγραφος 3.

3.   Όταν καταρτίζονται προγράμματα σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο β), η Επιτροπή μπορεί σε συμφωνία με τους εταίρους να προτείνει η συμμετοχή στη συνεργασία να επεκταθεί σε ολόκληρη την εδαφική μονάδα NUTS επιπέδου 2 εντός της οποίας ευρίσκεται η εδαφική μονάδα NUTS επιπέδου 3.

4.   Η Επιτροπή καθορίζει τον κατάλογο των σημαντικών θαλάσσιων διαβάσεων στο έγγραφο στρατηγικής του άρθρου 7 παράγραφος 3, με βάση την απόσταση και άλλα σχετικά γεωγραφικά και οικονομικά κριτήρια.

Άρθρο 9

Προγραμματισμός

1.   Η διασυνοριακή συνεργασία που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό διεξάγεται στο πλαίσιο πολυετών προγραμμάτων που διέπουν τη συνεργασία στο επίπεδο ενός ή περισσότερων συνόρων και περιλαμβάνουν πολυετή μέτρα που σκοπό έχουν να ανταποκριθούν σε συνεκτική σειρά προτεραιοτήτων και μπορούν να εφαρμοστούν χάρη στην κοινοτική βοήθεια (εφεξής «κοινά επιχειρησιακά προγράμματα»). Τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα βασίζονται στα έγγραφα στρατηγικής του άρθρου 7 παράγραφος 3.

2.   Τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα που καταρτίζονται για τα χερσαία σύνορα και τις ιδιαιτέρως σημαντικές θαλάσσιες διαβάσεις αφορούν συγκεκριμένα σύνορα στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο και καλύπτουν σειρά επιλέξιμων χερσαίων ζωνών που υπάγονται στη δικαιοδοσία ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών και μιας ή περισσοτέρων χωρών εταίρων.

3.   Τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα για τα θαλάσσια ύδατα έχουν πολυμερή χαρακτήρα και περιλαμβάνουν επιλέξιμες χερσαίες ζώνες στα όρια κοινών θαλάσσιων υδάτων που ανήκουν σε πλείονα συμμετέχοντα κράτη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ένα τουλάχιστον κράτος μέλος και μία χώρα εταίρος, λαμβάνοντας υπόψη τα θεσμικά συστήματα και την αρχή της εταιρικής σχέσης. Μπορούν να περιλαμβάνουν διμερείς δραστηριότητες που στηρίζουν τη συνεργασία μεταξύ ενός κράτους μέλους και μιας χώρας εταίρου. Τα εν λόγω προγράμματα υπόκεινται σε στενό συντονισμό με διακρατικά προγράμματα συνεργασίας που καλύπτουν μερικώς αλληλεπικαλυπτόμενες γεωγραφικές περιοχές και καθορίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

4.   Τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα καταρτίζονται από τα κράτη μέλη και τις ενδιαφερόμενες χώρες εταίρους στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο σύμφωνα με το θεσμικό τους σύστημα και λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της εταιρικής σχέσης του άρθρου 4. Καλύπτουν κανονικά χρονικό διάστημα επτά ετών από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

5.   Οι μη συμμετέχουσες χώρες που βρίσκονται στα όρια κοινών θαλάσσιων υδάτων που αποτελούν αντικείμενο κοινού επιχειρησιακού προγράμματος, μπορούν να συμμετέχουν στο κοινό αυτό επιχειρησιακό πρόγραμμα και να τυγχάνουν κοινοτικής βοήθειας υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από τους κανόνες εφαρμογής του άρθρου 11.

6.   Εντός ενός έτους από την έγκριση του εγγράφου στρατηγικής του άρθρου 7 παράγραφος 3, οι συμμετέχουσες χώρες υποβάλλουν από κοινού προτάσεις για κοινά επιχειρησιακά προγράμματα στην Επιτροπή. Η Επιτροπή θεσπίζει κάθε κοινό επιχειρησιακό πρόγραμμα αφού ελέγξει πρώτα τη συνοχή του με τον παρόντα κανονισμό και τους κανόνες εφαρμογής.

7.   Τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα μπορούν να επανεξετάζονται με πρωτοβουλία των συμμετεχουσών χωρών, των συμμετεχουσών μεθοριακών περιοχών ή της Επιτροπής ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι αλλαγές των προτεραιοτήτων συνεργασίας, η κοινωνικοοικονομική εξέλιξη, τα αποτελέσματα εφαρμογής των εν λόγω μέτρων και της διαδικασίας παρακολούθησης και αξιολόγησης, καθώς και η ανάγκη προσαρμογής των ποσών της διαθέσιμης βοήθειας και ανακατανομής των πόρων.

8.   Μετά τη θέσπιση των κοινών επιχειρησιακών προγραμμάτων, η Επιτροπή συνάπτει συμφωνία χρηματοδότησης με τις χώρες εταίρους σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (11). Η συμφωνία χρηματοδότησης εμπεριέχει τις νομικές διατάξεις που απαιτούνται προς υλοποίηση του κοινού επιχειρησιακού προγράμματος και θα πρέπει να υπογράφεται επίσης από την κοινή διαχειριστική αρχή του άρθρου 10.

9.   Με βάση την αρχή της εταιρικής σχέσης, οι συμμετέχουσες χώρες επιλέγουν από κοινού τις δράσεις που είναι σύμφωνες με τις προτεραιότητες και τα μέτρα του κοινού επιχειρησιακού προγράμματος που θα τύχει κοινοτικής βοήθειας.

10.   Σε ειδικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, όταν:

α)

κοινό επιχειρησιακό πρόγραμμα δεν μπορεί να καταρτιστεί λόγω προβλημάτων που απορρέουν από τις σχέσεις των συμμετεχουσών χωρών ή της ΕΕ και συμμετέχουσας χώρας·

β)

έως τις 30 Ιουνίου 2010 το αργότερο τα συμμετέχοντα κράτη δεν έχουν υποβάλει στην Επιτροπή κοινό επιχειρησιακό πρόγραμμα·

γ)

το κράτος εταίρος δεν έχει υπογράψει τη συμφωνία χρηματοδότησης έως το τέλος του έτους που έπεται της εγκρίσεως του προγράμματος·

δ)

το κοινό επιχειρησιακό πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί λόγω προβλημάτων που απορρέουν από τις σχέσεις των συμμετεχουσών χωρών,

η Επιτροπή, αφού προβεί σε διαβουλεύσεις με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, λαμβάνει τα απαιτούμενα μέτρα για να επιτρέψει στο εν λόγω κράτος μέλος να χρησιμοποιήσει τη συνεισφορά του ΕΤΠΑ στο πρόγραμμα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

Άρθρο 10

Διαχείριση των προγραμμάτων

1.   Τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα εφαρμόζονται κατ' αρχήν με κοινή διαχείριση από κοινή διαχειριστική αρχή που εδρεύει σε ένα κράτος μέλος. Η κοινή διαχειριστική αρχή μπορεί να επικουρείται από κοινή τεχνική γραμματεία.

2.   Οι συμμετέχουσες χώρες μπορούν να προτείνουν στην Επιτροπή να εγκαταστήσει την κοινή διαχειριστική αρχή σε χώρα εταίρο, υπό την προϋπόθεση ότι ο φορέας που έχει οριστεί είναι σε θέση να εφαρμόσει πλήρως τα κριτήρια που καθορίζονται στις σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.

3.   Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως «κοινή διαχειριστική αρχή» νοείται κάθε δημόσια ή ιδιωτική αρχή ή οργανισμός, καθώς και το ίδιο το κράτος, σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, που ορίζεται από κοινού από το κράτος ή τα κράτη μέλη και τη χώρα ή τις χώρες εταίρους που συμμετέχουν σε κοινό επιχειρησιακό πρόγραμμα και έχει την απαιτούμενη χρηματοοικονομική και διοικητική ικανότητα διαχείρισης της κοινοτικής βοήθειας και τη δικαιοπρακτική ικανότητα να συνάπτει τις συμφωνίες που απαιτούνται για τον παρόντα κανονισμό.

4.   Η κοινή διαχειριστική αρχή είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση και εφαρμογή του κοινού επιχειρησιακού προγράμματος σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής τεχνικής και δημοσιονομικής διαχείρισης και οφείλει να διασφαλίζει τη νομιμότητα και την κανονικότητα των πράξεων. Προς τον σκοπό αυτό, δημιουργεί κατάλληλα συστήματα και κανόνες διαχείρισης, ελέγχου και λογιστικής.

5.   Το σύστημα διαχείρισης και ελέγχου ενός κοινού επιχειρησιακού προγράμματος προβλέπει κατάλληλο διαχωρισμό των λειτουργιών διαχείρισης, πιστοποίησης και λογιστικού ελέγχου είτε με κατάλληλο διαχωρισμό καθηκόντων εντός της διαχειριστικής αρχής είτε με προσδιορισμό χωριστών φορέων για την πιστοποίηση και τον λογιστικό έλεγχο.

6.   Για να καθίσταται δυνατόν για τα κοινά επιχειρησιακά προγράμματα να προετοιμάζουν επαρκώς την υλοποίηση, μετά την έγκριση του κοινού επιχειρησιακού προγράμματος και πριν από την υπογραφή της συμφωνίας χρηματοδότησης, η Επιτροπή μπορεί να επιτρέπει στην κοινή διαχειριστική αρχή να χρησιμοποιήσει μέρος του προϋπολογισμού του προγράμματος για να αρχίσει τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων του προγράμματος, όπως είναι η κάλυψη του κόστους λειτουργίας της διαχειριστικής αρχής, η τεχνική βοήθεια και λοιπές προπαρασκευαστικές δράσεις. Λεπτομέρειες γι' αυτή την προπαρασκευαστική φάση περιέχονται στους κανόνες εφαρμογής του άρθρου 11.

Άρθρο 11

Κανόνες εφαρμογής

1.   Οι διατάξεις εφαρμογής για τον καθορισμό των ειδικών διατάξεων εφαρμογής του παρόντος τίτλου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2.

2.   Οι διατάξεις εφαρμογής αφορούν θέματα όπως το ποσοστό συγχρηματοδότησης, η προετοιμασία των κοινών επιχειρησιακών προγραμμάτων, ο διορισμός και τα καθήκοντα των κοινών αρχών, ο ρόλος και ο τρόπος λειτουργίας της επιτροπής παρακολούθησης και της επιτροπής επιλογής και της κοινής γραμματείας, το επιλέξιμο των δαπανών, η επιλογή κοινών προγραμμάτων, η προπαρασκευαστική φάση, η τεχνική και χρηματοοικονομική διαχείριση της κοινοτικής βοήθειας, ο χρηματοοικονομικός και λογιστικός έλεγχος, η παρακολούθηση και αξιολόγηση, η προβολή και οι δράσεις ενημέρωσης εν δυνάμει δικαιούχων.

ΤIΤΛΟΣ IV

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 12

Θέσπιση των προγραμμάτων δράσης

1.   Τα προγράμματα δράσης που καταρτίζονται με βάση τα έγγραφα στρατηγικής του άρθρου 7 παράγραφος 1, θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, σε ετήσια κατά κανόνα βάση.

Κατ' εξαίρεση, ιδίως στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα πρόγραμμα δράσης δεν έχει ακόμη θεσπιστεί, η Επιτροπή μπορεί να θεσπίσει, με βάση τα έγγραφα στρατηγικής και τα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα του άρθρου 7, μέτρα που δεν προβλέπονται στα προγράμματα δράσης, σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες και διαδικασίες των προγραμμάτων δράσης.

2.   Τα προγράμματα δράσης προσδιορίζουν τους επιδιωκόμενους στόχους, τα πεδία παρέμβασης, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τους τρόπους διαχείρισης, καθώς και το συνολικό ποσό της προβλεπόμενης χρηματοδότησης. Λαμβάνουν υπόψη τα διδάγματα από την εκτέλεση της κοινοτικής βοήθειας κατά το παρελθόν. Περιέχουν περιγραφή των προς χρηματοδότηση δράσεων, ένδειξη του αντίστοιχου ποσού χρηματοδότησης και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους. Περιλαμβάνουν ορισμό του είδους των δεικτών επίδοσης που ελέγχονται κατά την εφαρμογή των μέτρων που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα.

3.   Όσον αφορά τη διασυνοριακή συνεργασία, η Επιτροπή θεσπίζει κοινά προγράμματα σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 9.

4.   Η Επιτροπή παρουσιάζει τα προγράμματα δράσης και τα κοινά προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα κράτη μέλη προς ενημέρωσή τους εντός ενός μηνός από την έγκρισή τους.

Άρθρο 13

Θέσπιση ειδικών μέτρων που δεν προβλέπονται στα έγγραφα στρατηγικής και στα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα

1.   Σε περίπτωση απρόβλεπτων και δεόντως αιτιολογημένων αναγκών ή γεγονότων, η Επιτροπή θεσπίζει ειδικά μέτρα που δεν προβλέπονται στα έγγραφα στρατηγικής και στα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα (εφεξής «ειδικά μέτρα»).

Τα ειδικά μέτρα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση δράσεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν τη μετάβαση από τη βοήθεια έκτακτης ανάγκης στις μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων που σκοπό έχουν να προετοιμάσουν τους πληθυσμούς σε επαναλαμβανόμενες κρίσεις.

2.   Όταν το κόστος υπερβαίνει τα 10 000 000 ευρώ, η Επιτροπή θεσπίζει τα ειδικά μέτρα σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2.

Οι τροποποιήσεις των ειδικών μέτρων, όπως οι τεχνικές προσαρμογές, η παράταση της περιόδου εφαρμογής, η ανακατανομή των πιστώσεων στο πλαίσιο του προβλεπόμενου προϋπολογισμού, η αύξηση ή η μείωση του προϋπολογισμού κατά ποσό χαμηλότερο από το 20 % του αρχικού προϋπολογισμού, επέρχονται χωρίς να είναι αναγκαίο να γίνει προσφυγή στη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, εφόσον οι τροποποιήσεις αυτές δεν θίγουν τους αρχικούς στόχους που καθορίζονται με την απόφαση της Επιτροπής.

3.   Τα ειδικά μέτρα ορίζουν τους επιδιωκόμενους στόχους, τους τομείς παρέμβασης, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τους τρόπους διαχείρισης, καθώς και το συνολικό ποσό της προβλεπόμενης χρηματοδότησης. Περιέχουν περιγραφή των προς χρηματοδότηση δράσεων, ένδειξη του αντίστοιχου ποσού χρηματοδότησης και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους. Περιλαμβάνουν δε ορισμό του είδους των δεικτών επίδοσης που θα πρέπει να ελέγχονται κατά την εφαρμογή των ειδικών μέτρων.

4.   Η Επιτροπή διαβιβάζει τα ειδικά μέτρα, η αξία των οποίων δεν υπερβαίνει τα 10 000 000 ευρώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα κράτη μέλη προς ενημέρωσή τους εντός ενός μηνός από τη λήψη της απόφασής της.

Άρθρο 14

Επιλεξιμότητα

1.   Δύνανται να τύχουν χρηματοδότησης, στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού για την εκτέλεση των προγραμμάτων δράσης, των κοινών προγραμμάτων διασυνοριακής συνεργασίας και των ειδικών μέτρων:

α)

οι χώρες και περιοχές εταίροι, καθώς και τα θεσμικά τους όργανα·

β)

οι αποκεντρωμένες οντότητες των χωρών εταίρων, όπως οι περιοχές, τα διαμερίσματα, οι επαρχίες και οι δημοτικές αρχές·

γ)

οι μεικτοί οργανισμοί που δημιουργούνται από τις χώρες και περιοχές εταίρους και από την Κοινότητα·

δ)

οι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών οργανισμών, των οργανώσεων, των υπηρεσιών ή αποστολών των Ηνωμένων Εθνών των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των τραπεζών ανάπτυξης, εφόσον συμβάλλουν στους στόχους του παρόντος κανονισμού·

ε)

τα θεσμικά όργανα και οργανισμοί της Κοινότητας μόνο στο πλαίσιο της εκτέλεσης των μέτρων στήριξης του άρθρου 16·

στ)

οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

ζ)

οι εξής οντότητες και οργανισμοί των κρατών μελών, των χωρών και περιοχών εταίρων ή οποιασδήποτε άλλης τρίτης χώρας που πληροί τους κανόνες πρόσβασης στην εξωτερική κοινοτική βοήθεια του άρθρου 21, εφόσον συμβάλλουν στους στόχους του παρόντος κανονισμού:

i)

οι οργανισμοί του δημόσιου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι τοπικές αρχές ή οι διοικήσεις και οι σχετικές κοινοπραξίες·

ii)

οι εταιρείες, οι επιχειρήσεις και άλλοι ιδιωτικοί οργανισμοί και οικονομικοί φορείς·

iii)

τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χορηγούν, προωθούν και χρηματοδοτούν ιδιωτικές επενδύσεις στις χώρες και περιοχές εταίρους·

iv)

οι μη κρατικοί παράγοντες, όπως ορίζονται στο στοιχείο η)·

v)

τα φυσικά πρόσωπα·

η)

οι εξής μη κρατικοί παράγοντες:

i)

οι μη κυβερνητικές οργανώσεις·

ii)

οι οργανώσεις που εκπροσωπούν εθνικές και/ή εθνοτικές μειονότητες·

iii)

οι τοπικές επαγγελματικές ομάδες και οι τοπικές ομάδες πολιτών·

iv)

οι συνεταιρισμοί, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων·

v)

οι τοπικές οργανώσεις (συμπεριλαμβανόμενων των δικτύων) που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αποκεντρωμένης περιφερειακής συνεργασίας και ολοκλήρωσης·

vi)

οι οργανώσεις καταναλωτών, οι οργανώσεις γυναικών και νέων, οι εκπαιδευτικοί, πολιτιστικοί, ερευνητικοί και επιστημονικοί οργανισμοί·

vii)

τα πανεπιστήμια·

viii)

οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές οργανώσεις ή κοινότητες·

ix)

τα μέσα μαζικής ενημέρωσης·

x)

οι διασυνοριακοί συλλογικοί φορείς, οι μη κυβερνητικές ενώσεις και τα ανεξάρτητα ιδρύματα.

2.   Η κοινοτική βοήθεια μπορεί να χορηγείται σε φορείς ή παράγοντες που δεν μνημονεύονται ρητώς στο παρόν άρθρο, εφόσον απαιτείται για την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 15

Τύποι μέτρων

1.   Η κοινοτική βοήθεια εφαρμόζεται για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων, έργων και κάθε τύπου μέτρου που συμβάλλει στους στόχους του παρόντος κανονισμού.

2.   Η κοινοτική βοήθεια μπορεί επίσης να αποβλέπει:

α)

στη χρηματοδότηση τεχνικής βοήθειας και μέτρων διοικητικής συνεργασίας με σαφώς καθορισμένους στόχους, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων συνεργασίας στα οποία συμμετέχουν εμπειρογνώμονες του δημόσιου τομέα που αποστέλλονται από τα κράτη μέλη και τις αρχές τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης που συμμετέχουν στο πρόγραμμα·

β)

για τη χρηματοδότηση επενδύσεων και δραστηριοτήτων που έχουν σχέση με επενδύσεις·

γ)

στις συνεισφορές στην ΕΤΕπ ή σε άλλους ενδιάμεσους χρηματοδότες, σύμφωνα με το άρθρο 23, για τη χρηματοδότηση δανείων, τις επενδύσεις μετοχικού κεφαλαίου, τα εγγυητικά κεφάλαια ή τα κεφάλαια επενδύσεων·

δ)

στα προγράμματα ελάφρυνσης του χρέους σε εξαιρετικές περιπτώσεις σύμφωνα με ένα διεθνώς συμφωνημένο πρόγραμμα για ελάφρυνση του χρέους·

ε)

στην τομεακή ή γενική δημοσιονομική στήριξη, όταν η διαχείριση των δημόσιων δαπανών του κράτους εταίρου είναι αρκετά διαφανής, αξιόπιστη και αποτελεσματική και όταν το κράτος εταίρος έχει δημιουργήσει λεπτομερώς καθορισμένες τομεακές ή μακροοικονομικές πολιτικές που έχουν εγκριθεί από τους κυριότερους χρηματοδότες του, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων·

στ)

στην παροχή επιχορηγήσεων επιτοκίου, ιδίως για δάνεια στον τομέα του περιβάλλοντος·

ζ)

στην παροχή ασφάλειας κατά μη εμπορικών κινδύνων·

η)

στη συνεισφορά σε ταμείο που έχει συσταθεί από την Κοινότητα, τα κράτη μέλη της, διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, άλλους χορηγούς βοήθειας ή χώρες εταίρους·

θ)

στη συνεισφορά στο κεφάλαιο των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ή των τραπεζών περιφερειακής ανάπτυξης·

ι)

στη χρηματοδότηση του κόστους που απαιτείται για την αποτελεσματική διαχείριση και επίβλεψη των έργων και προγραμμάτων από τις χώρες που τυγχάνουν κοινοτικής βοήθειας·

ια)

στη χρηματοδότηση έργων μικρής κλίμακας·

ιβ)

στα μέτρα ασφάλειας των τροφίμων.

3.   Η κοινοτική βοήθεια δεν χρησιμοποιείται, κατ' αρχήν, για τη χρηματοδότηση φόρων, δασμών και άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων.

Άρθρο 16

Μέτρα στήριξης

1.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να καλύψει τις δαπάνες που συνδέονται με τις δραστηριότητες προετοιμασίας, παρακολούθησης, εποπτείας, ελέγχου και αξιολόγησης που είναι άμεσα αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και για την επίτευξη των στόχων του, ιδίως των μελετών, συνεδριάσεων, των δραστηριοτήτων πληροφόρησης, ευαισθητοποίησης, δημοσίευσης και κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένων μέτρων κατάρτισης και εκπαίδευσης των εταίρων ώστε να μπορούν να συμμετέχουν στις διάφορες φάσεις του προγράμματος, των δαπανών που συνδέονται με τα δίκτυα υπολογιστών για την ανταλλαγή πληροφοριών, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δαπάνη διοικητικής και τεχνικής βοήθειας που μπορεί να αναλάβει η Επιτροπή για τη διαχείριση του προγράμματος. Περιλαμβάνει επίσης τις δαπάνες διοικητικής στήριξης του προσωπικού των αντιπροσωπιών της Επιτροπής που απαιτούνται για τη διαχείριση των δράσεων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού.

2.   Όλα τα εν λόγω μέτρα στήριξης δεν καλύπτονται κατ' ανάγκη από πολυετή προγραμματισμό και μπορούν επομένως να χρηματοδοτηθούν εκτός του πλαισίου των εγγράφων στρατηγικής και των πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά μπορούν επίσης να χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο των πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων. Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα στήριξης που δεν καλύπτονται από τα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13.

Άρθρο 17

Συγχρηματοδότηση

1.   Τα μέτρα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συγχρηματοδότησης, ιδίως με:

α)

τα κράτη μέλη, τις περιφερειακές και τοπικές αρχές τους και τους οργανισμούς του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα·

β)

τις χώρες ΕΟΧ, την Ελβετία και τις τρίτες χρηματοδότριες χώρες και ιδίως τους οργανισμούς του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα·

γ)

τους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών οργανισμών, και ιδίως των διεθνών και περιφερειακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων·

δ)

τις εταιρείες, τις επιχειρήσεις, άλλους οργανισμούς και ιδιωτικούς οικονομικούς παράγοντες, καθώς και τους λοιπούς μη κρατικούς παράγοντες·

ε)

τις χρηματοδοτούμενες χώρες ή περιοχές εταίρους.

2.   Στην περίπτωση της παράλληλης συγχρηματοδότησης, το σχέδιο ή το πρόγραμμα υποδιαιρείται σε πολυάριθμα υποέργα τα οποία δύνανται να ταυτιστούν, καθένα από τα οποία χρηματοδοτείται από τους διαφόρους εταίρους που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση, κατά τρόπο ώστε να μπορεί πάντα να προσδιοριστεί ο τελικός προορισμός της χρηματοδότησης. Στην περίπτωση της μικτής συγχρηματοδότησης, το συνολικό κόστος του έργου ή του προγράμματος κατανέμεται μεταξύ των εταίρων που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση και οι πόροι συγκεντρώνονται κατά τρόπο ώστε δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί η πηγή της χρηματοδότησης συγκεκριμένης δραστηριότητας στο πλαίσιο του έργου ή του προγράμματος.

3.   Στην περίπτωση της μεικτής συγχρηματοδότησης, για την εφαρμογή κοινών δράσεων, η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει και να διαχειρίζεται κεφάλαια για λογαριασμό των οργανισμών της παραγράφου 1 στοιχεία α), β) και γ). Τα κεφάλαια αυτά εξομοιώνονται με έσοδα για ειδικό προορισμό, σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.

Άρθρο 18

Τρόποι διαχείρισης

1.   Η Επιτροπή θέτει σε εφαρμογή τις δραστηριότητες που προβλέπονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.

2.   Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αναθέσει την άσκηση δημόσιας εξουσίας, ιδίως εκτέλεσης του προϋπολογισμού, στους οργανισμούς του άρθρου 54 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002, εφόσον διαθέτουν αναγνωρισμένο διεθνές καθεστώς, συμμορφώνονται προς τα διεθνώς αναγνωρισμένα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου και εποπτεύονται από δημόσια αρχή.

3.   Η Επιτροπή μπορεί να συνάπτει συμφωνίες-πλαίσια με τις χώρες εταίρους που παρέχουν όλα τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής της κοινοτικής βοήθειας και της προστασίας των χρηματοοικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.

4.   Σε περίπτωση αποκεντρωμένης διαχείρισης, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να καταφύγει σε διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων ή παροχής επιχορηγήσεων της χώρας ή της περιοχής εταίρου που δικαιούται χρηματοδότησης, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

οι διαδικασίες της δικαιούχου χώρας ή περιοχής εταίρου πληρούν της αρχές της διαφάνειας, της αναλογικότητας, της ίσης μεταχείρισης και της μη εισαγωγής διακρίσεων και εμποδίζουν κάθε σύγκρουση συμφερόντων·

β)

η δικαιούχος χώρα ή περιοχή εταίρος αναλαμβάνει να ελέγχει τακτικά την ορθή εκτέλεση των δράσεων που χρηματοδοτούνται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη των παρατυπιών και της απάτης και να κινεί, ενδεχομένως, ποινικές διώξεις για την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων κεφαλαίων.

Άρθρο 19

Δημοσιονομικές δεσμεύσεις

1.   Οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις πραγματοποιούνται με βάση τις αποφάσεις που λαμβάνει η Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 6, το άρθρο 12 παράγραφος 1, το άρθρο 13 παράγραφος 1, και το άρθρο 16 παράγραφος 2.

2.   Οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις για μέτρα η εφαρμογή των οποίων εκτείνεται σε πολλά οικονομικά έτη μπορούν να ανακατανεμηθούν σε ετήσιες δόσεις σε πολυετή περίοδο.

3.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να λάβει, μεταξύ άλλων, μία από τις ακόλουθες νομικές μορφές: συμφωνίες χρηματοδότησης, συμβάσεις επιχορηγήσεων, δημόσιες συμβάσεις και συμβάσεις εργασίας.

Άρθρο 20

Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας

1.   Κάθε συμφωνία που εντάσσεται στον παρόντα κανονισμό περιλαμβάνει διατάξεις που διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, ιδίως όσον αφορά τις παρατυπίες, την απάτη, τη δωροδοκία και άλλες παράνομες δραστηριότητες σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (12), και (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (13), και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (14).

2.   Οι συμφωνίες αυτές εξουσιοδοτούν ρητά την Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο να διενεργούν ελέγχους, συμπεριλαμβανομένων ελέγχων βάσει εγγράφων ή επιτόπου, όσον αφορά κάθε εργολάβο ή υπεργολάβο που έχει λάβει κοινοτικά κεφάλαια. Εξουσιοδοτούν επίσης ρητά την Επιτροπή να διενεργεί ελέγχους και επιθεωρήσεις επιτόπου, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96.

3.   Κάθε συμβόλαιο που συνδέεται με την εφαρμογή της κοινοτικής βοήθειας διασφαλίζει στην Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο την άσκηση των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 κατά τη διάρκεια και μετά την εκτέλεση των συμβολαίων.

Άρθρο 21

Συμμετοχή σε διαγωνισμούς και συμβάσεις

1.   Δυνατότητα συμμετοχής στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων ή επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού έχουν όλα τα φυσικά πρόσωπα που έχουν υπηκοότητα κράτους μέλους της Κοινότητας και τα νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, οποιαδήποτε δικαιούχος χώρα του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1085/2006 του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (IPA) (15) ή οποιοδήποτε κράτος μέλος του ΕΟΧ.

2.   Η Επιτροπή δύναται, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να επιτρέπει τη συμμετοχή φυσικών προσώπων που έχουν ιθαγένεια χώρας που συνδέεται με παραδοσιακούς οικονομικούς, εμπορικούς ή γεωγραφικούς δεσμούς με γειτονικές χώρες και νομικών προσώπων εγκατεστημένων σε τέτοιες χώρες, καθώς και τη χρησιμοποίηση προμηθειών και υλικών διαφορετικής προέλευσης.

3.   Δυνατότητα συμμετοχής στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων ή συμβάσεων επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού έχουν όλα τα φυσικά πρόσωπα που έχουν υπηκοότητα χώρας άλλης από αυτές της παραγράφου 1, ή τα νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε τέτοια χώρα, εφόσον έχει καθιερωθεί αμοιβαία πρόσβαση στην εξωτερική βοήθεια. Αμοιβαία πρόσβαση χορηγείται όποτε μια χώρα παρέχει επιλεξιμότητα με ίσους όρους στα κράτη μέλη και την ενδιαφερόμενη δικαιούχο χώρα.

Η αμοιβαία πρόσβαση στην κοινοτική εξωτερική βοήθεια καθιερώνεται με ειδική απόφαση που αφορά δεδομένη χώρα ή ομάδα χωρών. Η απόφαση αυτή λαμβάνεται από την Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, και ισχύει για ένα έτος κατ' ελάχιστο.

Η χορήγηση αμοιβαίας πρόσβασης στην κοινοτική εξωτερική βοήθεια βασίζεται σε σύγκριση της Κοινότητας με άλλους χορηγούς και αφορά συγκεκριμένους τομείς ή ολόκληρο το κράτος, είτε πρόκειται για χορηγό είτε για δικαιούχο χώρα. Η απόφαση για τη χορήγηση αμοιβαίας πρόσβασης σε χώρα χορηγό βασίζεται στη διαφάνεια, τη συνέπεια και την αναλογικότητα της βοήθειας από την εν λόγω χώρα χορηγό, συμπεριλαμβανομένης της ποιοτικής και ποσοτικής της φύσης. Η διαδικασία που περιγράφεται στην παρούσα παράγραφο προβλέπει διαβούλευση των δικαιούχων χωρών.

4.   Δυνατότητα συμμετοχής στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων ή συμβάσεων επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού έχουν οι διεθνείς οργανισμοί.

5.   Οι προτεινόμενοι εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των διαδικασιών δημόσιων συμβάσεων δεν υποχρεούνται να πληρούν τα κριτήρια εθνικότητας που καθορίζονται παραπάνω.

6.   Όλες οι προμήθειες και όλα τα υλικά που αποκτώνται στο πλαίσιο συμβάσεων χρηματοδοτούμενων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού είναι κοινοτικής καταγωγής ή καταγωγής χώρας επιλέξιμης στο πλαίσιο του παρόντος άρθρου. Η καταγωγή για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ορίζεται στη συναφή κοινοτική νομοθεσία περί κανόνων καταγωγής για τελωνειακούς σκοπούς.

7.   Η Επιτροπή δύναται, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να επιτρέπει τη συμμετοχή φυσικών προσώπων που είναι πολίτες άλλων χωρών εκτός εκείνων που εμφαίνονται στις παραγράφους 1, 2 και 3 και νομικών προσώπων που είναι εγκατεστημένοι στις προαναφερθείσες χώρες ή την αγορά προμηθειών και υλικών διαφορετικής καταγωγής από εκείνην που ορίζεται στην παράγραφο 6. Παρεκκλίσεις μπορεί να δικαιολογούνται εάν δεν διατίθενται προϊόντα και υπηρεσίες στις αγορές των οικείων χωρών, για λόγους υπερεπείγουσας έκτακτης ανάγκης ή εάν οι κανόνες επιλεξιμότητας θα καθιστούσαν την υλοποίηση έργου, προγράμματος ή δράσης αδύνατη ή υπέρμετρα δύσκολη.

8.   Σε περιπτώσεις στις οποίες η κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει λειτουργία που εφαρμόζεται μέσω διεθνούς οργανισμού, η συμμετοχή στις κατάλληλες συμβατικές διαδικασίες είναι ανοιχτή σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 καθώς και σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τους κανόνες του εν λόγω οργανισμού, μεριμνώντας ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση όλων των χορηγών. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για τις προμήθειες, τα υλικά και τους εμπειρογνώμονες.

Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει λειτουργία που συγχρηματοδοτείται με κράτος μέλος, με τρίτη χώρα, βάσει της αρχής της αμοιβαιότητας όπως ορίζεται στην παράγραφο 3, ή με περιφερειακή οργάνωση, η συμμετοχή στις κατάλληλες συμβατικές διαδικασίες είναι ανοιχτή σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 καθώς και σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τους κανόνες του κράτους μέλους, της τρίτης χώρας ή της περιφερειακής οργάνωσης. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για τις προμήθειες, τα υλικά και τους εμπειρογνώμονες.

9.   Στις περιπτώσεις που η κοινοτική βοήθεια που παρέχεται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού υπόκειται στη διαχείριση μεικτής διαχειριστικής αρχής, όπως ορίζεται στο άρθρο 10, οι κανόνες σύναψης των συμβάσεων είναι εκείνοι που ορίζονται στους κανόνες εφαρμογής του άρθρου 11.

10.   Οι υποβάλλοντες προσφορές στους οποίους έχουν ανατεθεί συμβάσεις στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού τηρούν τα βασικά πρότυπα εργασίας όπως ορίζονται στις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

11.   Οι παράγραφοι 1 έως 10 ισχύουν με την επιφύλαξη της συμμετοχής κατηγοριών επιλέξιμων οργανώσεων κατά είδος ή κατά τόπο εγκατάστασης σε σχέση με τους στόχους της δράσης.

Άρθρο 22

Προχρηματοδότηση

Όσον αφορά την προχρηματοδότηση, οι τόκοι που αποφέρουν τα ποσά που διατίθενται στους δικαιούχους αφαιρούνται από την τελική πληρωμή.

Άρθρο 23

Κεφάλαια που διατίθενται στην ΕΤΕπ ή σε άλλους ενδιάμεσους χρηματοδότες

1.   Τα κεφάλαια του άρθρου 15 παράγραφος 2 στοιχείο γ) υπόκεινται στη διαχείριση των ενδιάμεσων χρηματοδοτών, της ΕΤΕπ ή οποιασδήποτε άλλης τράπεζας ή οργανισμού ικανού να διαχειρίζεται τα κεφάλαια αυτά.

2.   Η Επιτροπή θεσπίζει, κατά περίπτωση, τις διατάξεις εφαρμογής της παραγράφου 1 όσον αφορά την κατανομή των κινδύνων, την αμοιβή του διαμεσολαβητή που έχει αναλάβει την εφαρμογή, τη χρησιμοποίηση και την απόδοση των κερδών του κεφαλαίου, καθώς και το κλείσιμο της πράξης.

Άρθρο 24

Αξιολόγηση

1.   Η Επιτροπή αξιολογεί τακτικά τα αποτελέσματα των γεωγραφικών και διασυνοριακών πολιτικών και προγραμμάτων, των τομεακών πολιτικών, καθώς και την αποτελεσματικότητα του προγραμματισμού με σκοπό να ελέγξει κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι και να διατυπώσει συστάσεις για τη βελτίωση των μελλοντικών ενεργειών.

2.   Η Επιτροπή διαβιβάζει, προς συζήτηση, τις εκθέσεις σοβαρής αξιολόγησης στην επιτροπή του άρθρου 26. Οι εκθέσεις και οι συζητήσεις αυτές τροφοδοτούν το σχεδιασμό προγραμμάτων και τη διάθεση πόρων.

ΤIΤΛΟΣ V

ΤΕΛΙΚIΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 25

Ετήσια έκθεση

Η Επιτροπή εξετάζει την πρόοδο που επιτυγχάνεται κατά την εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ετήσια έκθεση για την εφαρμογή της κοινοτικής βοήθειας. Διαβιβάζει επίσης την έκθεση αυτή στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών. Η έκθεση αυτή περιέχει πληροφορίες του προηγούμενου έτους για τα χρηματοδοτούμενα μέτρα, για τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης και αξιολόγησης και για την εκτέλεση του προϋπολογισμού ως προς τις αναλήψεις υποχρεώσεων και πληρωμών ανά χώρα και περιοχή και ανά τομέα συνεργασίας.

Άρθρο 26

Επιτροπή

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.

2.   Όταν γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία του άρθρου 4 παράγραφος 3 της εν λόγω απόφασης ορίζεται τριακονθήμερη.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

4.   Στις εργασίες της επιτροπής συμμετέχει παρατηρητής από την ΕΤΕπ σε σχέση με ζητήματα που αφορούν την ΕΤΕπ.

5.   Για να διευκολυνθεί ο διάλογος με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή ενημερώνει τακτικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις εργασίες της επιτροπής και παρέχει τα σχετικά έγγραφα περιλαμβανομένων της ημερήσιας διάταξης, των σχεδίων μέτρων και των συνοπτικών πρακτικών των συνεδριάσεων σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Άρθρο 27

Συμμετοχή τρίτης χώρας που δεν περιλαμβάνεται στο παράρτημα

1.   Για να διασφαλιστούν η συνοχή και η αποτελεσματικότητα της κοινοτικής βοήθειας, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει, κατά τη θέσπιση των προγραμμάτων δράσης του άρθρου 12 ή των ειδικών μέτρων του άρθρου 13, ότι οι χώρες, τα εδάφη και οι περιοχές που είναι επιλέξιμα για κοινοτική βοήθεια στο πλαίσιο των λοιπών κοινοτικών μηχανισμών εξωτερικής βοήθειας και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης, είναι επιλέξιμα στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, όταν το έργο ή πρόγραμμα που εφαρμόζεται έχει παγκόσμιο, περιφερειακό ή διασυνοριακό χαρακτήρα.

2.   Η δυνατότητα αυτή χρηματοδότησης μπορεί να προβλεφθεί στα έγγραφα στρατηγικής του άρθρου 7.

3.   Οι διατάξεις του άρθρου 14 σχετικά με την επιλεξιμότητα και οι διατάξεις του άρθρου 21 σχετικά με τη συμμετοχή στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων προσαρμόζονται κατά τρόπο ώστε να επιτραπεί η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων χωρών, εδαφών και περιοχών.

4.   Στην περίπτωση προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται βάσει των διατάξεων διαφόρων μηχανισμών εξωτερικής βοήθειας της Κοινότητας, η συμμετοχή στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων μπορεί να είναι ανοιχτή σε όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα των χωρών που είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο των διαφόρων μηχανισμών.

Άρθρο 28

Αναστολή της κοινοτικής βοήθειας

1.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων αναστολής της βοήθειας που καθορίζονται στις συμφωνίες εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και στις συμφωνίες σύνδεσης που συνάπτονται με τις χώρες και περιοχές εταίρους, όταν μια χώρα εταίρος δεν τηρεί τις αρχές του τίτλου Ι, άρθρο 1, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, μετά από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να λάβει τα κατάλληλα μέτρα ως προς την κοινοτική βοήθεια που χορηγείται στην εν λόγω χώρα εταίρο στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού.

2.   Στις περιπτώσεις αυτές η κοινοτική βοήθεια χρησιμοποιείται πρωτίστως για τη στήριξη μη κρατικών φορέων για μέτρα που αποσκοπούν στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και στην υποστήριξη των διεργασιών εκδημοκρατισμού στις χώρες εταίρους.

Άρθρο 29

Κονδύλιο δημοσιονομικής αναφοράς

1.   Το χρηματοδοτικό κονδύλιο για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού κατά την περίοδο 2007-2013 ανέρχεται σε 11 181 000 000 ευρώ κατανεμημένα ως εξής:

α)

ελάχιστον ποσοστό 95 % του χρηματοδοτικού κονδυλίου διατίθεται σε εθνικά και πολυεθνικά προγράμματα που εμφαίνονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο i)·

β)

ποσοστό έως 5 % του χρηματοδοτικού κονδυλίου διατίθεται σε προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας που εμφαίνονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii).

2.   Η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή εγκρίνει ετήσιες πιστώσεις εντός των ορίων του δημοσιονομικού πλαισίου.

Άρθρο 30

Αναθεώρηση

Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2010, έκθεση για την αποτίμηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στα τρία πρώτα έτη, καθώς και, κατά περίπτωση, νομοθετική πρόταση για τις αναγκαίες τροποποιήσεις του αλλά και στη χρηματική κατανομή που εμφαίνεται στο άρθρο 29 παράγραφος 1.

Άρθρο 31

Κατάργηση

1.   Από 1ης Ιανουαρίου 2007, οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 1762/92, (ΕΚ) αριθ. 1734/94 και (ΕΚ) αριθ. 1488/96 καταργούνται.

2.   Οι καταργηθέντες κανονισμοί εξακολουθούν να εφαρμόζονται για τις νομικές πράξεις και δεσμεύσεις των προγενέστερων του 2007 οικονομικών ετών.

Άρθρο 32

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Στρασβούργο, 24 Οκτωβρίου 2006.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. BORRELL FONTELLES

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

P. LEHTOMÄKI


(1)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 6ης Ιουλίου 2006 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 17ης Οκτωβρίου 2006.

(2)  EE C 46 της 24.2.2006, σ. 1.

(3)  ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23. Απόφαση όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2006/512/EK (ΕΕ L 200 της 22.7.2006, σ. 11).

(5)  ΕΕ L 181 της 1.7.1992, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2112/2005 (ΕΕ L 344 της 27.12.2005, σ. 23).

(6)  ΕΕ L 182 της 16.7.1994, σ. 4. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2110/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 344 της 27.12.2005, σ. 1).

(7)  ΕΕ L 189 της 30.7.1996, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2112/2005.

(8)  ΕΕ L 12 της 18.1.2000, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2112/2005.

(9)  ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 25.

(10)  Δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

(11)  ΕΕ L 248 της 16.9.2002, σ. 1.

(12)  ΕΕ L 312 της 23.12.1995, σ. 1.

(13)  ΕΕ L 292 της 15.11.1996, σ. 2.

(14)  ΕΕ L 136 της 31.5.1999, σ. 1.

(15)  ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 82.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Χώρες εταίροι περί των οποίων το άρθρο 1

Αζερμπαϊτζάν

Αίγυπτος

Αλγερία

Αρμενία

Γεωργία

Ισραήλ

Ιορδανία

Λευκορωσία

Λίβανος

Λιβύη

Μολδαβία

Μαρόκο

Ουκρανία

Παλαιστινιακή Αρχή της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας

Ρωσική Ομοσπονδία

Συρία

Τυνησία


Top