16.4.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 98/47

(1)

Τα κράτη μέλη που μεταφέρουν τις οδηγίες στο εθνικό τους δίκαιο μπορούν να επιλέγουν τη μορφή και τις μεθόδους της μεταφοράς αυτής, αλλά δεσμεύονται από τους όρους της οδηγίας ως προς το αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί και την προθεσμία για την πραγματοποίηση της μεταφοράς.

(2)

Σε αρκετές συνόδους κορυφής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πραγματοποιήθηκαν στη Στοκχόλμη τον Μάρτιο του 2001, στη Βαρκελώνη τον Μάρτιο του 2002 και στις Βρυξέλλες τον Μάρτιο του 2003 και του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αναγνωρίζοντας τη σημασία της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς (1) για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, κάλεσε επανειλημμένα τα κράτη μέλη να δώσουν υψηλή προτεραιότητα στη μεταφορά στο εθνικό τους δίκαιο των οδηγιών που επηρεάζουν την εσωτερική αγορά.

(3)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2), η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (3) και η Επιτροπή των Περιφερειών (4) εξέφρασαν επανειλημμένα τις ανησυχίες τους σχετικά με τις μέτριες επιδόσεις των κρατών μελών όσον αφορά την ορθή και έγκαιρη μεταφορά των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς. Η διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση της νομοθεσίας της 16ης Δεκεμβρίου 2003 (5) επισήμανε επίσης τη σημασία που έχει ο εκ μέρους των κρατών μελών σεβασμός του άρθρου 10 της συνθήκης και κάλεσε τα κράτη μέλη να μεριμνούν για την ορθή και ταχεία εντός των τακτών προθεσμιών μεταφορά της κοινοτικής νομοθεσίας στο εθνικό δίκαιο.

(4)

Παρά τις εκκλήσεις αυτές και το γεγονός ότι η έγκαιρη και ορθή μεταφορά της νομοθεσίας αποτελεί νομική υποχρέωση, τα κράτη μέλη συστηματικά δε μεταφέρουν ορθά στην εθνική τους νομοθεσία τις οδηγίες περί εσωτερικής αγοράς εντός των προθεσμιών με τις οποίες έχουν συμφωνήσει τα ίδια, ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη δεν επιτυγχάνουν καν τους ενδιάμεσους στόχους μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο που έχει θέσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και πολλές από τις οδηγίες αυτές δεν έχουν μεταφερθεί ακόμα στο εθνικό δίκαιο σε όλα τα κράτη μέλη, παρόλο που η προθεσμία για τη μεταφορά έχει λήξει προ πολλού.

(5)

Η καθυστερημένη ή εσφαλμένη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς ζημιώνει τις επιχειρήσεις και τους πολίτες και συχνά τους στερεί τα δικαιώματά τους.

(6)

Η καθυστερημένη ή εσφαλμένη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο στερεί επίσης από τις επιχειρήσεις τα πλήρη οικονομικά οφέλη της κανονικά λειτουργούσας εσωτερικής αγοράς και βλάπτει την ανταγωνιστικότητα ολόκληρης της ευρωπαϊκής οικονομίας, υπονομεύοντας την ικανότητα της Κοινότητας για οικονομική μεγέθυνση διατηρώντας ταυτόχρονα υψηλό επίπεδο κοινωνικής συνοχής.

(7)

Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση 25 ή περισσότερων κρατών μελών, ο κίνδυνος η καθυστερημένη ή εσφαλμένη μεταφορά οδηγιών να προκαλέσει τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς και κατά συνέπεια τη συρρίκνωση των οικονομικών της οφελών είναι αυξημένος.

(8)

Η Επιτροπή θα εξακολουθήσει να δίνει προτεραιότητα στην ανάληψη σοβαρής νομικής δράσης κατά των κρατών μελών για την καθυστερημένη ή εσφαλμένη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και να ενθαρρύνει την άσκηση πίεσης από τα άλλα κράτη μέλη με την τακτική δημοσίευση των επιδόσεων των κρατών μελών ως προς τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο στον πίνακα αποτελεσμάτων της εσωτερικής αγοράς· ωστόσο, αν και οι ενέργειες αυτές είχαν σχετική επιτυχία στο παρελθόν εξακολουθούν να υπάρχουν ελλείψεις όσον αφορά τη μεταφορά και επομένως απαιτείται μια πιο δραστήρια αντιμετώπιση από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη.

(9)

Η Επιτροπή υπέδειξε στην ανακοίνωσή της του 2002 για τη βελτίωση του ελέγχου της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου (6), τις δυνατότητες και τον τρόπο συνδρομής της προς τα κράτη μέλη όσον αφορά τη μεταφορά οδηγιών στο εθνικό δίκαιο.

(10)

Ωστόσο, εναπόκειται στα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την ορθή και έγκαιρη μεταφορά των οδηγιών.

(11)

Το άρθρο 10 της συνθήκης απαιτεί από τα κράτη μέλη να λαμβάνουν κάθε γενικό ή ειδικό μέτρο κατάλληλο να εξασφαλίσει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συνθήκη ή προκύπτουν από πράξεις των οργάνων της Κοινότητας.

(12)

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων υποστηρίζει με συνέπεια την άποψη ότι τα κράτη μέλη δε μπορούν να επικαλεστούν διατάξεις, πρακτικές ή περιστάσεις που υπάρχουν στα εθνικά τους νομικά συστήματα για να δικαιολογήσουν τη μη συμμόρφωσή τους με τις υποχρεώσεις και τις προθεσμίες που καθορίζονται στις οδηγίες.

(13)

Δεδομένου ότι επανειλημμένως τα κράτη μέλη δε μεταφέρουν τις οδηγίες ορθά και εγκαίρως θα χρειαστεί να επανεξετάσουν τις διαδικασίες και πρακτικές τους για να εξασφαλίσουν τη συνεπή εκπλήρωση αυτής της νομικής υποχρέωσης.

(14)

Ορισμένα κράτη μέλη έχουν συστηματικά πολύ καλύτερες επιδόσεις μεταφοράς από άλλα, γεγονός που αντικατοπτρίζει την ύπαρξη ή υιοθέτηση πιο αποτελεσματικών δομών, διαδικασιών και πρακτικών· ωστόσο, το γεγονός ότι κανένα κράτος μέλος δεν έχει τέλεια επίδοση υποδηλώνει ότι όλα θα χρειαστεί να επιδιώξουν βελτιώσεις. Σύμφωνα με την διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση της νομοθεσίας, τα κράτη μέλη πρέπει να καταρτίζουν, προς ιδία χρήση, και προς όφελος της Κοινότητας, πίνακες αντιστοιχίας, οι οποίοι να αποτυπώνουν, στο μέτρο του δυνατού, την αντιστοιχία των οδηγιών με τα μέτρα μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και να τους δημοσιοποιούν.

(15)

Η Επιτροπή ανέφερε στην ανακοίνωσή της «Στρατηγική της εσωτερικής αγοράς - Προτεραιότητες 2003-2006» (7) ότι θα εξέδιδε σύσταση με διάφορες ορθές πρακτικές οι οποίες θα πρέπει να εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη προκειμένου να εξασφαλιστεί καλύτερη και ταχύτερη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς.

(16)

Τα κράτη μέλη δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται να πάρουν μαθήματα από τις πρακτικές των άλλων κρατών, ζητήθηκε δε η γνώμη τους από την συμβουλευτική επιτροπή εσωτερικής αγοράς, σχετικά με τις ορθές τους πρακτικές μεταφοράς και τους διάφορους εθνικούς συνταγματικούς, νομικούς και διοικητικούς κανόνες και πρακτικές στο βαθμό που μπορεί να επηρεάζουν τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο.

(17)

Εντοπίστηκαν αρκετές ορθές πρακτικές που βοηθούν τα κράτη μέλη να μεταφέρουν τις οδηγίες περί εσωτερικής αγοράς στο εθνικό τους δίκαιο εγκαίρως και σωστά.

(18)

Εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να επιλέξει τις διαδικασίες και πρακτικές που είναι οι πλέον ενδεδειγμένες για να εξασφαλίσει τη σωστή και έγκαιρη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς, σταθμίζοντας τί του αρμόζει καλύτερα, καθώς οι διαδικασίες και οι πρακτικές που είναι αποτελεσματικές σε ένα κράτος μέλος μπορεί να μην είναι εξίσου αποτελεσματικές σε κάποιο άλλο.

(19)

Δεδομένου ότι η καθυστερημένη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς προκαλεί αβεβαιότητα περί το δίκαιο και σύγχυση, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται όταν οι οδηγίες δε μεταφέρονται εγκαίρως και να γνωρίζουν τα έννομά τους δικαιώματα στις περιπτώσεις αυτές.

(20)

Όταν υποβάλλεται στα εθνικά κοινοβούλια το σχέδιο των διατάξεων εφαρμογής, πρέπει να συνοδεύεται από δήλωση σχετικά με τη συμμόρφωση των διατάξεων αυτών με την κοινοτική νομοθεσία, και να ενημερώνεται το κοινοβούλιο εάν η σχετική οδηγία μεταφέρεται πλήρως ή εν μέρει.

(21)

Με την επιφύλαξη του ρόλου της Επιτροπής και τις υποχρεώσεις της ως θεματοφύλακα της συνθήκης, η Επιτροπή πρέπει να ενημερώνεται, όταν της κοινοποιούνται εθνικές διατάξεις εφαρμογής, εάν πρόκειται για πλήρη ή μερική μεταφορά της σχετικής οδηγίας στο εθνικό δίκαιο και εάν οι διατάξεις θεωρείται ότι συμβιβάζονται με την κοινοτική νομοθεσία.

(22)

Εάν τα κράτη μέλη αποφασίσουν να συμπεριλάβουν τη μεταφορά μιας οδηγίας σε ένα ευρύτερο νομοθετικό έργο, αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μη τήρηση της προθεσμίας μεταφοράς· η εισαγωγή όρων και απαιτήσεων επιπλέον εκείνων που απαιτούνται για τη μεταφορά μιας οδηγίας μπορεί επίσης να παρεμποδίσει τους στόχους που επιδιώκει η εν λόγω οδηγία,

1)

Να λάβουν τα απαραίτητα οργανωτικά ή άλλα μέτρα για να αντιμετωπίσουν άμεσα και αποτελεσματικά τις αιτίες στις οποίες οφείλονται οι κατ’ εξακολούθηση παραβάσεις της νομικής τους υποχρέωσης να μεταφέρουν ορθά και εγκαίρως στο εθνικό τους δίκαιο τις οδηγίες περί εσωτερικής αγοράς.

2)

Να εξετάσουν τις βέλτιστες πρακτικές που παρατίθενται στο παράρτημα και, λαμβάνοντας υπόψη τις εθνικές τους θεσμικές παραδόσεις, να υιοθετήσουν τις πρακτικές οι οποίες θα οδηγήσουν ή αναμένεται να οδηγήσουν σε βελτίωση της ταχύτητας ή της ποιότητας μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς.

3)

Να δημοσιεύουν εγκαίρως κατάλογο των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς οι οποίες δεν έχουν μεταφερθεί πλήρως στο εθνικό δίκαιο εντός των προθεσμιών και να ενημερώνουν τις επιχειρήσεις και τους πολίτες ότι, παρά τη μη μεταφορά, υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να έχουν έννομα δικαιώματα βάσει οδηγιών που δεν έχουν μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο· οι πληροφορίες αυτές πρέπει να διατίθενται τουλάχιστον σε ένα κυβερνητικό δικτυακό τόπο.

4)

Να εξασφαλίζουν ότι σχέδια εθνικών διατάξεων εφαρμογής που υποβάλλοντα στα εθνικά κοινοβούλια συνοδεύονται από δήλωση που αναφέρει ότι θεωρούνται σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία και ότι μεταφέρουν μια συγκεκριμένη οδηγία πλήρως ή εν μέρει.

5)

Όταν κοινοποιούν τις εθνικές τους διατάξεις εφαρμογής, να δηλώνουν στην Επιτροπή ότι, καθόσον γνωρίζουν, οι διατάξεις αυτές συμβιβάζονται με την κοινοτική νομοθεσία και να δηλώνουν εάν μεταφέρουν την εν λόγω οδηγία πλήρως ή εν μέρει.

6)

Να αποφεύγουν να προσθέσουν στην εθνική νομοθεσία εφαρμογής όρους ή απαιτήσεις που δεν απαιτούνται για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της συγκεκριμένης οδηγίας, όταν αυτοί οι όροι ή οι απαιτήσεις ενδέχεται να παρεμποδίζουν την επίτευξη των στόχων της οδηγίας.

7)

Να εξασφαλίζουν ότι όταν η μεταφορά της οδηγίας εντάσσεται σε ένα ευρύτερο νομοθετικό έργο, αυτό δεν οδηγεί σε υπέρβαση της προθεσμίας μεταφοράς.

1.1.

Ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης, σε επίπεδο υπουργού ή υφυπουργού, ορίζεται υπεύθυνο για την παρακολούθηση της μεταφοράς όλων των οδηγιών περί εσωτερικής αγοράς στο εθνικό δίκαιο και για τη βελτίωση της επίδοσης του κράτους μέλους όσον αφορά τη μεταφορά των οδηγιών. Αυτό το μέλος της κυβέρνησης υποστηρίζεται εμφανώς στο έργο του από τον αρχηγό της κυβέρνησης και είναι σαφές για τους υπουργούς και τη διοίκηση ότι η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην ορθή και έγκαιρη μεταφορά των οδηγιών.

1.2.

Όλοι οι υπουργοί λαμβάνουν τακτικά (π.χ. μηνιαίως) εκθέσεις με τις επιδόσεις όλων των υπουργείων/κυβερνητικών φορέων όσον αφορά τη μεταφορά. Οι επιδόσεις όσον αφορά τη μεταφορά συζητούνται τακτικά σε συνεδριάσεις των υπουργών.

1.3.

Διατίθενται επαρκείς πόροι ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή και έγκαιρη μεταφορά.

2.1.

Ένα υπουργείο ή κυβερνητικός φορέας είναι αρμόδιο για την παρακολούθηση του συνόλου της μεταφοράς. Συντονίζει τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο με τα υπουργεία και τους κυβερνητικούς φορείς που είναι αρμόδιοι για τη μεταφορά σε επίπεδο κατώτερο του ομοσπονδιακού, περιφερειακό και τοπικής αυτοδιοίκησης και λαμβάνει το χρονοδιάγραμμα για τη μεταφορά. Εξασφαλίζει ότι η πρόοδος όσον αφορά τη μεταφορά συζητείται τακτικά (π.χ. μηνιαίως) με τα υπουργεία σε υψηλό διοικητικό επίπεδο. Υποβάλλει τακτικά (π.χ. μηνιαίως) εκθέσεις στον αρμόδιο για την παρακολούθηση της μεταφοράς υπουργό ή υφυπουργό. Αναλαμβάνει επίσης το ρόλο του εθνικού συντονιστή στις επαφές με την Επιτροπή που αφορούν τις επιδόσεις του κράτους μέλους όσον αφορά τη μεταφορά.

2.2.

Το κάθε υπουργείο και ο κάθε κυβερνητικός φορέας σε επίπεδο κατώτερο του ομοσπονδιακού, περιφερειακό και τοπικής αυτοδιοίκησης που πραγματοποιεί τη μεταφορά ορίζει υπαλλήλους οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την παρακολούθηση της μεταφοράς στο υπουργείο ή το φορέα και αναλαμβάνουν το ρόλο του σημείου επαφής. Δημιουργείται ένα εθνικό δίκτυο αυτών των υπαλλήλων.

2.3.

Εκδίδονται κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες καθορίζουν πώς πρέπει να γίνεται η μεταφορά και εξασφαλίζουν κοινή προσέγγιση όσον αφορά τη μεταφορά σε ολόκληρη τη διοίκηση.

2.4.

Υπάρχει κεντρική εθνική βάση δεδομένων όσον αφορά τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο. Όλα τα υπουργεία και οι κυβερνητικοί φορείς σε επίπεδο κατώτερο του ομοσπονδιακού, περιφερειακό και τοπικής αυτοδιοίκησης που συμμετέχουν στη μεταφορά έχουν πρόσβαση σε αυτή τη βάση δεδομένων. Η βάση περιλαμβάνει για κάθε οδηγία: τις παραπομπές και το αντικείμενο της οδηγίας· το υπουργείο ή άλλο κυβερνητικό φορέα αρμόδιο για τη μεταφορά και τους αρμόδιους υπαλλήλους στο υπουργείο ή τον κυβερνητικό φορέα· κατάλογο άλλων υπουργείων και κυβερνητικών φορέων που συμμετέχουν στη μεταφορά και τα αρμόδια άτομα· τους πόρους που χρειάζονται για τη μεταφορά· την προθεσμία για τη μεταφορά· τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη μεταφορά της οδηγίας· το προγραμματιζόμενο χρονοδιάγραμμα για τη μεταφορά (συμπεριλαμβανομένων τυχόν κοινοβουλευτικών διαβουλεύσεων)· το στάδιο προόδου· τυχόν δυσκολίες κατά τη μεταφορά· και εάν έχει κινηθεί διαδικασία κατά παράβασης λόγω καθυστερημένης ή εσφαλμένης μεταφοράς. Είναι δυνατό να διαπιστωθεί οποιαδήποτε στιγμή η επίδοση ολόκληρου του κράτους μέλους ή του κάθε υπουργείου όσον αφορά τη μεταφορά των οδηγιών.

2.5.

Στέλνονται υπομνήσεις στο αρμόδιο υπουργείο ή άλλο κυβερνητικό φορέα πριν από τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς (π.χ. τρεις μήνες πριν και ξανά ένα μήνα πριν από τη λήξη της προθεσμίας).

2.6.

Όταν περάσει η προθεσμία στέλνεται αμέσως υπόμνηση τόσο σε διοικητικό όσο και σε υπουργικό επίπεδο και ενημερώνεται το εθνικό κοινοβούλιο.

2.7.

Τα κράτη μέλη δραστηριοποιούνται και ζητούν εγκαίρως συμβουλές και βοήθεια από την Επιτροπή σχετικά με θέματα μεταφοράς. Η βάση δεδομένων με τα σημεία επαφής που δημιούργησε η Επιτροπή χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό των αρμόδιων υπαλλήλων.

3.1.

Το χρονοδιάγραμμα της μεταφοράς ετοιμάζεται κατά τις διαπραγματεύσεις της οδηγίας από το υπουργείο ή άλλο κυβερνητικό φορέα αρμόδιο για τις διαπραγματεύσεις και οπωσδήποτε πριν από την έκδοση της οδηγίας. Για κάθε οδηγία το χρονοδιάγραμμα περιλαμβάνει: τις παραπομπές και το αντικείμενο της οδηγίας· το υπουργείο ή άλλο κυβερνητικό φορέα αρμόδιο για τη μεταφορά και τους αρμόδιους υπαλλήλους στο υπουργείο ή τον κυβερνητικό φορέα· κατάλογο άλλων υπουργείων και κυβερνητικών φορέων που συμμετέχουν στη μεταφορά και τα αρμόδια άτομα· τους πόρους που χρειάζονται για τη μεταφορά· την προθεσμία για τη μεταφορά· σύγκριση του ισχύοντος εθνικού δικαίου με τους όρους της προτεινόμενης οδηγίας· τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη μεταφορά της οδηγίας και το προγραμματιζόμενο χρονοδιάγραμμα για τη μεταφορά (συμπεριλαμβανομένων τυχόν κοινοβουλευτικών διαβουλεύσεων). Το χρονοδιάγραμμα αυτό αποστέλλεται στο υπουργείο ή τον κυβερνητικό φορέα που είναι αρμόδιος για τη συνολική παρακολούθηση της μεταφοράς σύντομα ( για παράδειγμα τέσσερις εβδομάδες) μετά τη δημοσίευση της οδηγίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εξασφαλίζεται η ενημέρωση της βάσης δεδομένων όσον αφορά τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο.

3.2.

Η διαμόρφωση νομοθεσίας αρχίζει πριν ή μόλις δημοσιευθεί η οδηγία στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.3.

Καταρτίζεται πίνακας αντιστοιχίας από το υπουργείο ή άλλο κυβερνητικό φορέα αρμόδιο για τη μεταφορά, που παρουσιάζει πώς μεταφέρεται στο εθνικό δίκαιο κάθε διάταξη της οδηγίας. Ο πίνακας αυτός συνοδεύει κάθε σχέδιο εθνικής νομοθεσίας εφαρμογής, όταν αποστέλλεται στο κοινοβούλιο ή στην κυβέρνηση για να διευκολύνει τις διαβουλεύσεις τους, καθώς και κάθε κοινοποίηση στην Επιτροπή σχετικά με την εθνική νομοθεσία εφαρμογής.

3.4.

Αποφεύγεται η προσθήκη συμπληρωματικών διατάξεων που δεν είναι αναγκαίες για τη μεταφορά της οδηγίας. Όταν συμβαίνει αυτό, το αρμόδιο υπουργείο ή άλλος αρμόδιος κυβερνητικός φορέας δικαιολογεί γιατί θεωρείται αναγκαίο και αποδεικνύει ότι δε θα έχει ως αποτέλεσμα καθυστερήσεις στη μεταφορά.

3.5.

Στο βαθμό που είναι δυνατόν, οι εθνικοί υπάλληλοι που είναι αρμόδιοι για τη διαπραγμάτευση μιας οδηγίας συμμετέχουν στη μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, συνεργάζονται στενά με τους αρμόδιους για τη μεταφορά της. Σε κάθε περίπτωση, οι υπάλληλοι που διαπραγματεύονται μια οδηγία κρατούν ενήμερους τους υπαλλήλους που θα την μεταφέρουν στο εθνικό δίκαιο καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της οδηγίας για να εξασφαλίσουν ότι τα τυχόν προβλήματα μεταφοράς θα θιγούν και θα αντιμετωπιστούν πριν από την έκδοση της οδηγίας.

3.6.

Οι εκπρόσωποι κάθε κυβερνητικού φορέα σε επίπεδο κατώτερο του ομοσπονδιακού, περιφερειακό και τοπικής αυτοδιοίκησης που θα πρέπει να μεταφέρουν μια οδηγία στο εθνικό δίκαιο κρατούνται ενήμεροι κατά τις διαπραγματεύσεις της οδηγίας.

3.7.

Η εθνική νομοθεσία εφαρμογής κοινοποιείται ηλεκτρονικά στην Επιτροπή.

4.1.

Μόλις οι προτάσεις οδηγιών υποβληθούν από την Επιτροπή αποστέλλονται στα κοινοβούλια, τα οποία κρατούνται ενήμερα σχετικά με την πρόοδο των διαπραγματεύσεων των οδηγιών.

4.2.

Τα κοινοβούλια λαμβάνουν τακτικά εκθέσεις ( για παράδειγμα ανά τρίμηνο) σχετικά με την πρόοδο στη μεταφορά, οδηγίες των οποίων η μεταφορά έχει καθυστερήσει και διαδικασίες παράβασης που έχουν κινηθεί από την Επιτροπή λόγω καθυστερημένης ή εσφαλμένης μεταφοράς.

4.3.

Μαζί με τα σχέδια της εθνικής νομοθεσίας αποστέλλεται στα κοινοβούλια χρονοδιάγραμμα μεταφοράς, σαφής ένδειξη της προθεσμίας, τυχόν πίνακες αντιστοιχίας που έχουν καταρτιστεί και κυβερνητική δήλωση ότι το εθνικό μέτρο μεταφοράς θεωρείται ότι συμβιβάζεται με την κοινοτική νομοθεσία.

4.4.

Τα κοινοβούλια λαμβάνουν έγκαιρες προειδοποιήσεις (για παράδειγμα τρεις μήνες πριν από τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς) από την κυβέρνηση ότι πλησιάζει η λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά. Ειδοποιούνται όταν λήξει η προθεσμία.

4.5.

Η κυβέρνηση ενθαρρύνει τα κοινοβούλια να προβλέπουν χρόνο για το σκοπό της έγκαιρης μεταφοράς οδηγιών.

5.1.

Λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα που εξασφαλίζουν ότι κάθε οδηγία που δε μεταφέρθηκε εγκαίρως θα μεταφέρεται το ταχύτερο δυνατό μετά τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς.

5.2.

Όταν καθυστερεί η μεταφορά μίας ή περισσότερων οδηγιών, τα κοινοβούλια ενθαρρύνονται να προβλέπουν επιπλέον χρόνο για τη μεταφορά των οδηγιών αυτών όσο το δυνατό συντομότερα και για την αντιμετώπιση κάθε διαδικαστικής αιτίας καθυστερήσεων.

5.3.

Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν τον κατάλογο των οδηγιών που δεν έχουν μεταφέρει εγκαίρως στο εθνικό δίκαιο και ενημερώνουν τις επιχειρήσεις και τους πολίτες ότι, παρά τη μη μεταφορά, υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να έχουν έννομα δικαιώματα βάσει οδηγιών που δεν έχουν μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο.

5.4.

Όπου υπάρχει μόνιμο πρόβλημα έγκαιρης μεταφοράς των οδηγιών, τα κράτη μέλη εξετάζουν το βαθμό στον οποίο μπορεί να συντομευθεί η νομοθετική διαδικασία στο κοινοβούλιο για τη μεταφορά οδηγιών. Προβλέπεται έγκριση με μία ανάγνωση ή με ταχεία διαδικασία.

5.5.

Όπου υπάρχει μόνιμο πρόβλημα έγκαιρης μεταφοράς των οδηγιών και εφόσον αυτό επιτρέπεται από το σύνταγμα του κράτους μέλους ή την εσωτερική έννομη τάξη του, εξετάζεται η χρήση κυβερνητικών διαταγμάτων ή κανονισμών για τη μεταφορά, εάν αυτό επιταχύνει τη μεταφορά.