1)

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2009/101/ΕΚ (1) την έννοια ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να επιτρέπουν τη δημοσιοποίηση εταιρικού καταστατικού το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 119 του Targovski zakon (εμπορικού νόμου), υπόκειται σε καταχώριση, όταν το εν λόγω καταστατικό περιλαμβάνει, πέραν των ονομάτων των εταίρων που υπόκεινται σε υποχρεωτική γνωστοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 2, του Zakon za targovskia registar i registara na yuriditcheskite litsa s nestopanska tsel (νόμου περί εμπορικού μητρώου και περί μητρώου νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα) και άλλα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα; Στο πλαίσιο της απαντήσεως στο εν λόγω ερώτημα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η υπηρεσία καταχωρίσεων αποτελεί οργανισμό του δημοσίου τομέα έναντι του οποίου, κατά την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, είναι δυνατή η επίκληση των διατάξεων της οδηγίας που έχουν άμεσο αποτέλεσμα (απόφαση της 7ης Σεπτεμβρίου 2006, Vassallo, С-180/04, ECLI:EU:C:2006:518, σκέψη 26 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, μπορεί να θεωρηθεί ότι, υπό τις περιστάσεις της διαφοράς της κύριας δίκης, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την υπηρεσία καταχωρίσεων είναι απαραίτητη, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού 2016/679 (2), για την εκπλήρωση καθήκοντος που εκτελείται προς το δημόσιο συμφέρον ή κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας που έχει ανατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως σε αμφότερα τα ανωτέρω ερωτήματα, μπορεί να θεωρηθεί ότι επιτρέπεται εθνική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 13, παράγραφος 9, του Zakon za targovskia registar i registara na yuriditcheskite litsa s nestopanska tsel (νόμου περί εμπορικού μητρώου και περί μητρώου νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα), σύμφωνα με την οποία, σε περίπτωση κατά την οποία σε αίτηση ή στα έγγραφα που συνοδεύουν την εν λόγω αίτηση περιλαμβάνονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία δεν απαιτούνται εκ του νόμου, πρέπει να θεωρηθεί ότι τα πρόσωπα που τα έχουν διαθέσει έχουν συγκατατεθεί στην επεξεργασία των δεδομένων αυτών από την υπηρεσία καθώς και στο να καθίστανται αυτά δημοσίως προσβάσιμα, παρά τις αιτιολογικές σκέψεις 32, 40, 42, 43 και 50 του κανονισμού 2016/679, ως διευκρίνιση σχετικά με τη δυνατότητα «οικειοθελούς δημοσιοποιήσεως» κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2009/101/ΕΚ, ακόμη και δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα;

4)

Επιτρέπονται προς τον σκοπό της εκπληρώσεως της υποχρεώσεως που απορρέει από το άρθρο 3, παράγραφος 7, της οδηγίας 2009/101/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την αποφυγή κάθε ασυμφωνίας μεταξύ του κειμένου που δόθηκε στη δημοσιότητα βάσει της παραγράφου 5 και του περιλαμβανομένου στο μητρώο ή στον φάκελο του κειμένου και προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα τρίτων να ενημερώνονται για τα ουσιώδη έγγραφα της εταιρίας καθώς και για ορισμένα στοιχεία που τους αφορούν, τα οποία αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 3 της εν λόγω οδηγίας, εθνικές διατάξεις που προβλέπουν συγκεκριμένη διαδικασία (έντυπο αιτήσεως, υποβολή αντιγράφων εγγράφων στα οποία έχουν απαλειφθεί δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα) για την άσκηση του δικαιώματος του φυσικού προσώπου, σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού 2016/679, να ζητήσει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας τη διαγραφή των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, όταν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των οποίων ζητείται η διαγραφή αποτελούν μέρος δημοσιοποιηθέντων (γνωστοποιηθέντων) εγγράφων, τα οποία, σύμφωνα με παρόμοια διαδικασία, έχουν διατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας από άλλο πρόσωπο, το οποίο με την εν λόγω πράξη καθόρισε επίσης τον σκοπό της από αυτόν διενεργούμενης επεξεργασίας;

5)

Λειτουργεί η υπηρεσία καταχωρίσεων υπό τις περιστάσεις της κύριας δίκης μόνον ως υπεύθυνος επεξεργασίας σε σχέση με τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ή συνιστά και τον αποδέκτη τους, αν οι σκοποί της επεξεργασίας τους ως μέρος των εγγράφων που υποβλήθηκαν προς γνωστοποίηση έχουν καθοριστεί από άλλον υπεύθυνο επεξεργασίας;

6)

Συνιστά η ιδιόχειρη υπογραφή φυσικού προσώπου πληροφορία που αφορά ταυτοποιημένο φυσικό πρόσωπο και εμπίπτει στην έννοια των «δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» κατά την έννοια του άρθρου 4, σημείο 1, του κανονισμού 2016/679;

7)

Έχει ο όρος «μη υλική ζημία» στο άρθρο 82, παράγραφος 1, του κανονισμού 2016/679 την έννοια ότι η εκτίμηση της υπάρξεως μη υλικής ζημίας απαιτεί αισθητή βλάβη και προσβολή προσωπικών συμφερόντων που γίνεται αντικειμενικώς αντιληπτή ή αρκεί προς τούτο η απλώς βραχυπρόθεσμη απώλεια από το υποκείμενο των δεδομένων της εξουσίας επί των δεδομένων του λόγω της δημοσιεύσεως δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο εμπορικό μητρώο, η οποία δεν είχε οποιαδήποτε αντιληπτή ή βλαπτική συνέπεια για το υποκείμενο των δεδομένων;

8)

Μπορεί η γνώμη που σύμφωνα με το άρθρο 58, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κανονισμού 2016/679 εξέδωσε η εθνική αρχή ελέγχου, ήτοι η Komisia za zashtita na lichnite danni (επιτροπή για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα), αριθ. 01-116(20)/1.2.2021, κατά την οποία η υπηρεσία καταχωρίσεων δεν έχει νομική δυνατότητα ούτε εξουσία να περιορίσει αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αιτήσεως του υποκειμένου των δεδομένων την επεξεργασία ήδη δημοσιοποιηθέντων δεδομένων, να θεωρηθεί νομίμως ως απόδειξη, κατά την έννοια του άρθρου 82, παράγραφος 3, του κανονισμού 2016/679, περί του ότι η υπηρεσία καταχωρίσεων δεν φέρει καμίαν ευθύνη για το γεγονός που προκάλεσε τη ζημία στο φυσικό πρόσωπο;