1.7.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 240/1

1.

χαιρετίζει την έκθεση των πέντε Προέδρων ως σημαντικό βήμα στο πλαίσιο των προσπαθειών που καταβάλλονται προκειμένου να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα της οικονομικής και νομισματικής ένωσης (ΟΝΕ) στους οικονομικούς κλυδωνισμούς, να εφαρμόζονται καλύτερα οι αρχές και οι στόχοι της ΟΝΕ, όπως καθορίζονται στο άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και στο άρθρο 120 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), και να δρομολογηθούν μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αυξηθεί η δημοκρατική νομιμότητα της διακυβέρνησης της ΟΝΕ·

2.

σημειώνει ωστόσο ότι η έκθεση δεν προτείνει καμία μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας και δεν εξετάζει το ζήτημα της κρατικής χρεωκοπίας στο πλαίσιο της ΟΝΕ. Φρονεί ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην επίλυση των θεμελιωδών προβλημάτων της νομισματικής ένωσης, συγκεκριμένα στις ανισορροπίες του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, οι οποίες προκαλούνται λόγω των αποκλίσεων στην αύξηση της παραγωγικότητας. Αυτές οι ανισορροπίες προκαλούν επίσης ανισορροπίες στις ροές κεφαλαίων μεταξύ χωρών και περιφερειών, ενώ θα πρέπει επίσης να θεσπιστούν μηχανισμοί που θα παρέχουν ανατροφοδότηση στις χώρες και στις περιφέρειες στις οποίες οι πολιτικοί φορείς ή οι οικονομικοί παράγοντες αποκλίνουν από αυτό που ευρέως θεωρείται υγιής πολιτική και υγιής ανάληψη κινδύνων·

3.

πιστεύει ότι η τρέχουσα οικονομική κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από εύθραυστη ανάπτυξη και υψηλή ανεργία, δικαιολογεί την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης βασισμένης στην περαιτέρω εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς (1) και στην ενίσχυση των προσπαθειών για την επανεξέταση των δημόσιων οικονομικών σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης των κρατών μελών, με στόχο την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την ενθάρρυνση επενδύσεων, ώστε να δημιουργηθεί βιώσιμη ανάπτυξη και να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ·

4.

σημειώνει ότι η μετανάστευση και η εργασιακή κινητικότητα μπορούν να ενισχύσουν την ανάπτυξη στην Ένωση, ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ορισμένα ζητήματα που αφορούν την πρόσβαση στη στέγαση, τις δημόσιες και τις κοινωνικές υπηρεσίες και την ευελιξία της αγοράς εργασίας. Θεωρεί επίσης ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί η συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτως ώστε να αυξηθεί η ικανότητα απορρόφησης·

5.

υπογραμμίζει την ανάγκη να ενισχυθούν η συνυπευθυνότητα και η δημοκρατική νομιμότητα στο σύνολο της Ένωσης, αλλά και η περιφερειακή διάσταση, έτσι ώστε το νομοθετικό πλαίσιο να εφαρμόζεται με δίκαιο και συνεκτικό τρόπο σε ολόκληρη την ΕΕ, τηρουμένης ταυτόχρονα της αρχής της επικουρικότητας·

6.

επικροτεί την προσέγγιση των δύο σταδίων, σύμφωνα με την οποία προτείνεται καταρχάς να επεκταθούν περαιτέρω τα υφιστάμενα εργαλεία και οι ισχύουσες συνθήκες, ούτως ώστε κατά το δεύτερο στάδιο να εφαρμοστούν πολύ πιο εκτεταμένες μεταβολές με σκοπό να ενδυναμωθεί ακόμη περισσότερο ο δεσμευτικός χαρακτήρας της διαδικασίας σύγκλισης για τα κράτη μέλη της ευρωζώνης μέσα από κατευθυντήριες γραμμές για τη σύγκλιση που έχουν συμφωνηθεί από κοινού·

7.

αναδεικνύει την ανάγκη για μεγαλύτερη σύγκλιση, τόσο μεταξύ κρατών μελών όσο και στο εσωτερικό τους, και εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με τις υπάρχουσες ανισότητες, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είναι μεγαλύτερες σε εθνική κλίμακα από ό, τι μεταξύ κρατών μελών·

8.

τονίζει συγχρόνως ότι οι κοινωνικές, οικονομικές και εδαφικές ανισότητες μπορούν να μειωθούν μόνο μέσα από μία προσέγγιση η οποία θα θεμελιώνεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και θα συμπεριλαμβάνει μια περιφερειακή διάσταση και μια πολιτική συνοχής προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, και, ως εκ τούτου, επαναλαμβάνει τη στήριξή της υπέρ μιας διαδικασίας που θα αποσκοπεί στην οικονομική και κοινωνική σύγκλιση. Επιπλέον, η ΕτΠ επαναλαμβάνει την έκκλησή της να διοργανωθεί μια ευρεία πανευρωπαϊκή διαβούλευση για το μελλοντικό εδαφικό όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έως το 2050. Ένα τέτοιο σαφές όραμα απαιτείται έτσι ώστε στο μέλλον να μπορούν να ευθυγραμμίζονται με αυτό οι πολιτικές και οι μηχανισμοί χρηματοδότησης (2). Η ΕτΠ επιδοκιμάζει την τρέχουσα διερεύνηση στρατηγικών για την πολιτική συνοχής μετά το 2020·

9.

υπογραμμίζει ότι πρέπει να υποστηριχθούν περαιτέρω οι παραμεθόριες, οι απόκεντρες και εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, καθώς και όσες αντιμετωπίζουν δημογραφικές προκλήσεις, έτσι ώστε η σύγκλιση να υλοποιηθεί με συνεκτικό και διαρκή τρόπο και σύμφωνα με τις εγκεκριμένες σε επίπεδο ΕΕ στρατηγικές·

10.

προειδοποιεί ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η εφαρμογή μιας ενιαίας λύσης, δεδομένου ότι η κατάσταση τόσο εντός των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στα κράτη μέλη απαιτεί ευελιξία, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρχές ανταγωνισμού οφείλουν να συμμορφώνονται με τα εθνικά συστήματα συλλογικών διαπραγματεύσεων και να μην αναλαμβάνουν τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων στον τομέα αυτό·

11.

φρονεί ότι οι αρχές ανταγωνισμού θα πρέπει να συνυπολογίζουν όλες τις πτυχές του επιχειρηματικού περιβάλλοντος με την ευρεία έννοια, συμπεριλαμβανομένων δηλαδή παραγόντων όπως η παραγωγικότητα, οι δεξιότητες, η καινοτομία, το επιχειρηματικό περιβάλλον και η υπέρμετρη γραφειοκρατία. Ως εκ τούτου, η ΕτΠ συμμερίζεται την άποψη ότι η έννοια της «ανταγωνιστικότητας» δεν θα πρέπει να ανάγεται απλώς σε θέμα που αφορά αποκλειστικά τα μισθολογικά επίπεδα·

12.

συμφωνεί ότι απαιτείται μεγαλύτερη εστίαση των δράσεων στην απασχόληση και στην ευημερία·

13.

τονίζει ότι η αξιολόγηση των κοινωνικών δεικτών καταδεικνύει ότι η ανεργία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός συγκεντρώνονται ιδίως στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες και συνδέονται σαφώς με τον βαθμό στον οποίο έχουν εφαρμοστεί προηγούμενες συστάσεις, για παράδειγμα, στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020»·

14.

εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι στην έκθεση των πέντε Προέδρων αναγνωρίζεται καταρχήν ότι η κοινωνική διάσταση αποτελεί οικονομική αναγκαιότητα· επαναλαμβάνει επ’ αυτού ότι συντάσσεται με την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο σύναψης «συμφώνου κοινωνικών επενδύσεων» στο οποίο θα τίθενται στόχοι για την πραγματοποίηση κοινωνικών επενδύσεων εθνικής εμβέλειας με σκοπό την υλοποίηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» ως προς το κοινωνικό, εκπαιδευτικό και εργασιακό της σκέλος (3)·

15.

εκφράζει την ικανοποίησή της για την αναγνώριση εκ μέρους της Επιτροπής του ρόλου των κοινωνικών εταίρων στην περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Αυτό αφορά τόσο τον ρόλο που αυτοί διαδραματίζουν στην προετοιμασία των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων, όσο και γενικότερα την αυξημένη έμφαση στην απασχόληση και στις κοινωνικές υποθέσεις, καθώς και στον προβλεπόμενο «πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων». Ο διάλογος με τους κοινωνικούς εταίρους είναι χρήσιμος και μπορεί να αυξήσει την αποδοχή στα κράτη μέλη. Οι κοινωνικοί εταίροι θα μπορούσαν στο μέλλον να συμβάλουν σημαντικά και στην υλοποίηση δυνητικών κοινών σχεδίων τα οποία αναπτύσσουν σύμφωνα με τα δικά τους κοινά σχέδια δράσης·

16.

θεωρεί αναγκαίο να αντιμετωπιστούν οι περιφερειακές αποκλίσεις προκειμένου να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες, να ενισχυθεί η ανάπτυξη, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και η συνοχή εντός της ΟΝΕ και της ΕΕ. Ταυτόχρονα προβάλλει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές ως εργοδότες και ως φορείς δημιουργίας ενός περιβάλλοντος φιλικού προς τις επιχειρήσεις·

17.

φρονεί ότι οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές συμβάλλουν καθοριστικά στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέσω τοπικών και περιφερειακών πρωτοβουλιών·

18.

επιδοκιμάζει το γεγονός ότι η σύσταση σχετικά με τη σύσταση Εθνικών Συμβουλίων Ανταγωνιστικότητας εντός της ζώνης του ευρώ [COM(2015) 601 final] καθιστά σαφές ότι αυτά τα συμβούλια παρέχουν απλώς στήριξη στη λήψη αποφάσεων, χωρίς να υποβάλουν ολοκληρωμένες προτάσεις·

19.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τον εξορθολογισμό και την ενίσχυση της διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου στο πλαίσιο του ισχύοντος νομικού πλαισίου, καθώς και για τον συντονισμό των εγγράφων με στόχο την καλύτερη εστίαση, τη μεγαλύτερη αποδοτικότητα και την αποσαφήνιση της συνυπευθυνότητας, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της ΕΕ για μια χρηστή διακυβέρνηση·

20.

αναγνωρίζει την αξία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου ως μέσου υλοποίησης μεταρρυθμίσεων τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ, στοιχείο το οποίο διασφαλίζεται με τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών της ΕΕ και των κρατών μελών·

21.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τη θέσπιση ενός κώδικα δεοντολογίας ο οποίος θα εξασφαλίζει τη διαρθρωμένη συμμετοχή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στη διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, με σκοπό την υποβολή συγκεκριμένης πρότασης εντός του 2016, και δεσμεύεται υπό το πρίσμα αυτό να δρομολογήσει έναν συνεχή διάλογο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή·

22.

υπογραμμίζει με έμφαση ότι στις εκθέσεις χωρών και στις ειδικές ανά χώρα συστάσεις θα πρέπει να εξετάζονται ειδικότερα ζητήματα που αφορούν τις περιφερειακές ανισότητες και να συνεκτιμούνται σε συστηματική βάση οι συμβολές του περιφερειακού και του τοπικού επιπέδου·

23.

εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι στην τροποποιημένη δομή του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, και συγκεκριμένα στην ανάλυση των προτεραιοτήτων για τη ζώνη του ευρώ, δεν γίνεται καμία αναφορά στην ΕτΠ και προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει τα περιφερειακά ζητήματα στο πλαίσιο των εγγράφων που διέπουν τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, με τη στήριξη, μεταξύ άλλων, συστηματικών περιφερειακών αναλύσεων όσον αφορά κοινωνικά θέματα και θέματα απασχόλησης·

24.

θεωρεί ότι η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης συνιστά βραχυπρόθεσμα το πιο αποτελεσματικό μέσο για την πρόληψη των κρίσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, για τον τερματισμό του φαύλου κύκλου μεταξύ των εθνικών τραπεζών και των κρατών μελών και για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων των οικονομικών κλυδωνισμών·

25.

απευθύνει έκκληση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στα κράτη μέλη να περιορίσουν τους κινδύνους στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και να εφαρμόσουν εθνικά συστήματα εγγύησης των καταθέσεων·

26.

φρονεί ως εκ τούτου ότι, προτού καταστεί δυνατή η θέσπιση ενός ευρωπαϊκού συστήματος εγγύησης των καταθέσεων (EDIS — European Deposit Insurance Scheme), πρέπει να δημιουργηθούν και να χρηματοδοτηθούν τα ευρωπαϊκά ταμεία εξυγίανσης και τα εθνικά συστήματα εγγύησης των καταθέσεων και επίσης να αποσαφηνιστεί η μεταξύ τους σχέση, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο ηθικός κίνδυνος («moral hazard»)·

27.

παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) να εξετάσουν την ποιότητα των χρηματοοικονομικών στοιχείων του ενεργητικού και να διεξαγάγουν προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που θίγονται από το ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης των καταθέσεων, προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού για τα εν λόγω ιδρύματα·

28.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναδείξει την προστιθέμενη αξία του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου (ΕΔΣ), η γραμματεία του οποίου υπάγεται στη Γενική Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ειδικότερα, θα πρέπει να αναλυθεί με ποιον τρόπο μπορεί να εξασφαλιστεί ότι ένα τέτοιο συμβούλιο δεν θα επιτείνει χωρίς λόγο την πολυπλοκότητα ενός ήδη σύνθετου μακροοικονομικού εποπτικού πλαισίου·

29.

εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι, στο πλαίσιο της διαδικασίας σύστασης του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, δεν της δόθηκε η δυνατότητα να διατυπώσει τις παρατηρήσεις της. Η ΕτΠ θεωρεί κατ’ αρχήν σημαντική τη συνεπή παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τους κανόνες του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, λόγω της φύσης του προτεινόμενου οργάνου, θεωρείται αμφίβολο κατά πόσον τα οφέλη θα είναι ανάλογα προς την αναμενόμενη αύξηση της γραφειοκρατίας. Επίσης, δεν είναι σαφές σε ποια νομική βάση στηρίζεται η ίδρυσή του και ποια είναι η σχέση του Ευρωπαϊκού Δημοσιονομικού Συμβουλίου με τα εθνικά δημοσιονομικά συμβούλια.

30.

ευελπιστεί ότι θα υλοποιηθεί η ένωση κεφαλαιαγορών, η οποία θα καταστήσει εφικτές τις διασυνοριακές ροές κεφαλαίων χωρίς να υπονομεύεται η σταθερότητα των επιμέρους περιφερειών και χωρών και θα βοηθήσει τις επιχειρήσεις, και ιδίως τις πολύ μικρές, τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις, να έχουν πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα χρηματοδοτικών πηγών·

31.

είναι της άποψης ότι μια συνεκτική και καλοσχεδιασμένη ένωση κεφαλαιαγορών θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλα τα 28 κράτη μέλη και να προωθεί ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε όλη την έκταση της ΕΕ, και προτρέπει σθεναρά τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι η τραπεζική ένωση θα παραμείνει προσιτή και στα κράτη μέλη που δεν έχουν ακόμη υιοθετήσει το ευρώ·

32.

επιμένει στην άποψη ότι το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης πρέπει να τηρείται και υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι κάθε κράτος μέλος να διαθέτει μια υγιή οικονομία και σταθερά δημόσια οικονομικά ως βασική προϋπόθεση για τις αναγκαίες βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δημόσιες επενδύσεις (4)·

33.

καλεί τα κράτη μέλη να δείξουν ότι διαθέτουν μιαν υπεύθυνη οικονομική πολιτική, προκειμένου να διατηρήσουν την πρόσβασή τους στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς οικονομικής σταθεροποίησης. Η χρήση αυτών των μηχανισμών πρέπει να συμβαδίζει με την πλήρη υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων προκειμένου να ενισχυθούν η σύγκλιση, ο συντονισμός και η ολοκλήρωση. Η χρηματοδοτική στήριξη δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγήσει σε μόνιμες μονομερείς ροές κεφαλαίων μεταξύ κρατών. Το Ταμείο Σταθερότητας και τα υπόλοιπα μέσα, όπως, για παράδειγμα, το πρόγραμμα στήριξης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, δεν θα πρέπει να έχουν ως σκοπό να αντικαταστήσουν την τρέχουσα πολιτική συνοχής·

34.

συμφωνεί με την άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η επικείμενη επανεξέταση του αποκαλούμενου «εξάπτυχου» και του «δίπτυχου» θα πρέπει να αξιοποιηθεί ως ευκαιρία βελτίωσης της διαφάνειας εντός της Ένωσης και της νομιμότητας της ΕΕ, παραμέτρου ιδιαίτερα σημαντικής σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο, και ζητεί επομένως την καθιέρωση ενός «οικονομικού διαλόγου» μεταξύ της ΕτΠ και της Επιτροπής, κατ’ αναλογία προς τον υφιστάμενο διάλογο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

35.

υπενθυμίζει την πεποίθησή της ότι, για να μπορεί η ΟΝΕ να διαθέτει έναν μηχανισμό προσωρινής απορρόφησης κλυδωνισμών, απαιτείται η εξασφάλιση δημοσιονομικής ικανότητας (5)·

36.

επισημαίνει ότι οι όροι για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων στην πραγματική οικονομία έχουν αλλάξει ριζικά λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, η οποία είναι και ο λόγος για τον οποίο η ΕτΠ προβάλλει την καθοριστική σημασία των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στη μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας και στον εντοπισμό των εμποδίων για παραγωγικές επενδύσεις·

37.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της υπέρ της καθιέρωσης ενός χρυσού κανόνα για τον διαχωρισμό των μακροπρόθεσμων επενδύσεων από τις τρέχουσες δαπάνες και ζητεί την καθιέρωση ενός πλαισίου συμβατού με τα ευρωπαϊκά κριτήρια, βάσει των οποίων θα προσδιορίζονται οι πλέον αναγκαίες επενδύσεις στον κοινωνικό τομέα και στον τομέα των υποδομών, προκειμένου να διατηρηθεί η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη·

38.

υπογραμμίζει την ανάγκη να βελτιωθεί η ποιότητα των δημόσιων δαπανών, μεταξύ άλλων με την εφαρμογή των αρχών του ΟΟΣΑ για τις αποδοτικές δημόσιες επενδύσεις σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, και ζητεί να διενεργηθεί συζήτηση σχετικά με το πώς θα μπορούσε η εφαρμογή της δημοσιονομικής αποκέντρωσης σε διάφορα πεδία του δημόσιου τομέα να βελτιώσει την ποιότητα των δημόσιων δαπανών, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στη φιλοαναπτυξιακή δημοσιονομική εξυγίανση. Τούτο δε χωρίς να καταστρατηγείται η αρχή της αλληλεγγύης των υποεθνικών οντοτήτων ενός κράτους μέλους·

39.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εκπονήσει μια λευκή βίβλο στην οποία θα καθορίζεται η τυπολογία της ποιότητας των δημόσιων επενδύσεων που πραγματοποιούνται σε επίπεδο ΕΕ στο πλαίσιο των δημοσίων δαπανών, σε συνάρτηση με τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις τους, και να συμπεριλάβει σε κάθε ετήσια έκθεσή της για τα δημόσια οικονομικά της οικονομικής και νομισματικής ένωσης (ΟΝΕ) ένα κεφάλαιο σχετικά με την ποιότητα των δημοσίων επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που πραγματοποιούνται σε υποεθνικό επίπεδο (6)·

40.

πιστεύει ότι μια βαθύτερη και ανθεκτικότερη οικονομική και νομισματική ένωση θα επωφελούνταν από την καθιέρωση λιγότερο σύνθετων δομών, ενός σαφέστερου πλαισίου συνυπευθυνότητας και μεγαλύτερης διαφάνειας, αντί νέων κανόνων και διατάξεων επιπλέον αυτών που ήδη ισχύουν. Ως εκ τούτου, η ΕτΠ επικροτεί τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για απλούστευση, μεγαλύτερη διαφάνεια και σαφέστερη συνυπευθυνότητα·

41.

ζητεί να υιοθετηθεί μια πιο ρεαλιστική στάση όσον αφορά την πρακτική επιβολή διοικητικών κυρώσεων σε βάρος των χωρών που δεν συμμορφώνονται με τους από κοινού καθορισμένους κανόνες, καθώς και να διεξαχθεί συζήτηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι μηχανισμοί της αγοράς θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια εναλλακτική ή συμπληρωματική λύση·

42.

τονίζει ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη να διασφαλιστεί ότι στη διαδικασία οικονομικής διακυβέρνησης οι αρμοδιότητες θα είναι σαφώς καθορισμένες σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου και του τοπικού και του περιφερειακού επιπέδου, καθότι σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι αρχές είναι συχνά αρμόδιες για την υλοποίηση των πολιτικών σε διάφορους τομείς, όπως η απασχόληση, η υγεία και η εκπαίδευση·

43.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ενθαρρύνει τη συμμετοχή της ΕτΠ στις προπαρασκευαστικές εργασίες για τη λευκή βίβλο σχετικά με το μεταβατικό διάστημα από τη φάση 1 στη φάση 2 των μεταρρυθμίσεων της ΟΝΕ·

44.

υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι, στις προσπάθειες εμβάθυνσης της νομισματικής ένωσης, να συνυπολογιστεί και ο αντίκτυπος των μέτρων στις σχέσεις με τις χώρες εκτός ευρωζώνης και να διευκρινιστεί σαφώς ποιες προτάσεις καλύπτουν όλα τα κράτη μέλη και ποιες ισχύουν μόνο για τη ζώνη του ευρώ·

45.

επισημαίνει ότι όλα τα μέτρα που αποσκοπούν στην ολοκλήρωση της ΟΝΕ πρέπει να εφαρμόζονται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφάνεια, έτσι ώστε να αποφευχθεί η απομόνωση εκείνων των κρατών μελών που δεν έχουν ακόμη υιοθετήσει το ευρώ, καθώς και να προληφθεί η δημιουργία μιας «Ευρώπης δύο ταχυτήτων».