This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52010AP0309
Guidelines for the employment policies of the Member States * European Parliament legislative resolution of 8 September 2010 on the proposal for a Council decision on guidelines for the employment policies of the Member States: Part II of the Europe 2020 Integrated Guidelines (COM(2010)0193 – C7-0111/2010 – 2010/0115(NLE))
Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών * Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών: Μέρος ΙΙ των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την Ευρώπη 2020 (COM(2010)0193 – C7-0111/2010 – 2010/0115(NLE))
Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών * Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών: Μέρος ΙΙ των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την Ευρώπη 2020 (COM(2010)0193 – C7-0111/2010 – 2010/0115(NLE))
ΕΕ C 308E της 20.10.2011, p. 116–137
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
20.10.2011 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
CE 308/116 |
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών *
P7_TA(2010)0309
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών: Μέρος ΙΙ των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την Ευρώπη 2020 (COM(2010)0193 – C7-0111/2010 – 2010/0115(NLE))
2011/C 308 E/28
(Διαβούλευση)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2010)0193),
έχοντας υπόψη το άρθρο 148, παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C7-0111/2010),
έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,
έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0235/2010),
|
1. |
εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε· |
|
2. |
καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 293, παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣλΕΕ)· |
|
3. |
καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά· |
|
4. |
ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής· |
|
5. |
εκφράζει εκ νέου τη μόνιμή του έκκληση προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι δίδεται επαρκής χρόνος στο Κοινοβούλιο, και σε κάθε περίπτωση όχι λιγότερο από πέντε μήνες, για να εκπληρώσει το γνωμοδοτικό του ρόλο, όπως ορίζει το άρθρο 148, παράγραφος 2 της ΣλΕΕ, σχετικά με την αναθεώρηση των κατευθυντηρίων γραμμών για την πολιτική απασχόλησης των κρατών μελών· |
|
6. |
αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή. |
|
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ |
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ |
||||||||||||
|
Τροπολογία 1 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 1α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 2 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 2 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 3 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 2α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 4 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 4 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 5 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 5 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 6 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 5α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 7 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 6 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 8 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 7 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 9 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 8 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 10 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 8α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 11 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 9 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 12 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 9α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 13 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 9β (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 60 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 9 γ (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 14 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 10 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 15 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 11 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 16 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 11α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 61 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 11 β (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 17 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 12 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 18 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 13 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 19 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 13α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 20 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 13β (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 62 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 13 γ (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 21 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 14 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 22 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 14α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 23 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 15 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 24 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 16 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 63 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 16 α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 25 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 17 |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 26 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Αιτιολογική σκέψη 17α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
|
||||||||||||
|
Τροπολογία 27 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Άρθρο 2 |
|||||||||||||
|
Οι κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παράρτημα λαμβάνονται υπόψη στις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών για τις οποίες υποβάλλονται εκθέσεις στα πλαίσια των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων. Τα κράτη μέλη σχεδιάζουν προγράμματα μεταρρυθμίσεων τα οποία συνάδουν με τους στόχους που ορίζονται στις « ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την Ευρώπη 2020 ». |
Οι κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στο παράρτημα και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων εφαρμόζονται στις π ολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών. Οι επιπτώσεις στην απασχόληση και ο κοινωνικός αντίκτυπος των εθνικών προγραμμάτων μ εταρρυθμίσεων , τα οποία πρέπει να συνάδουν με τους στόχους π ου ορίζονται στις εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές , πρέπει να παρακολουθούνται με προσοχή. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 28 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Άρθρο 2α (νέο) |
|||||||||||||
|
|
Άρθρο 2α Κατά τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων τους, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του παραρτήματος, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν αποτελεσματική διαχείριση της απασχόλησης και των κοινωνικών πολιτικών. Οι ενδιαφερόμενοι φορείς, συμπεριλαμβανομένων και των φορέων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και όσων επηρεάζονται από τις διάφορες πτυχές της στρατηγικής Ευρώπη 2020, των κοινοβουλευτικών οργάνων και των κοινωνικών εταίρων, πρέπει να εμπλακούν στενά σε όλη τη φάση σχεδιασμού, παρακολούθησης και αξιολόγησης των προγραμμάτων αυτών, μεταξύ άλλων, κατά τον καθορισμό στόχων και δεικτών. Τους πρωταρχικούς στόχους της ΕΕ, όπως ορίζονται στο παράρτημα, ακολουθούν οι κατάλληλοι επί μέρους στόχοι και δείκτες, συμπεριλαμβανομένων δεικτών σχετικά με τις συνέπειες και τα αποτελέσματα όπως και εθνικών στόχων, δεικτών και πινάκων αποτελεσμάτων. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τους στόχους και δείκτες αυτούς, από κοινού με τις κατευθυντήριες γραμμές και συγκεκριμένες συστάσεις για κάθε χώρα τις οποίες λαμβάνουν από το Συμβούλιο. Τα κράτη μέλη παρακολουθούν στενά τις επιπτώσεις στην απασχόληση και τον κοινωνικό αντίκτυπο των μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζονται στο πλαίσιο αντίστοιχων εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων. Κατά την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών του παραρτήματος, τα κράτη μέλη ακολουθούν τη δομή που θα συμφωνηθεί σε επίπεδο Ένωσης και περιλαμβάνουν τα ίδια στοιχεία προκειμένου να διασφαλίσουν τη σαφήνεια, τη διαφάνεια και την συγκρισιμότητα μεταξύ των κρατών μελών. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 29 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 7 – τίτλος |
|||||||||||||
|
Τροπολογία 30 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος -1 (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Τα κράτη μέλη θέτουν τους εθνικούς στόχους τους για αύξηση του δείκτη απασχόλησης για τους άνδρες και τις γυναίκες στο 75 % μέχρι το 2020, με στόχο την επίτευξη της πλήρους απασχόλησης, ειδικότερα μέσω μεγαλύτερης συμμετοχής στην αγορά εργασίας των νέων, των ηλικιωμένων εργαζομένων, των εργαζομένων με χαμηλή ειδίκευση, και των ατόμων με αναπηρία, των μειονοτήτων και ιδίως των Ρομά και την καλύτερη ενσωμάτωση των νομίμων μεταναστών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν εκτός αυτού τους εθνικούς τους στόχους έτσι ώστε το ποσοστό των ανδρών και γυναικών από 15 έως 24 ετών σε στάδιο εκπαίδευσης, κατάρτισης ή απασχόλησης να αυξηθεί τουλάχιστον στο 90 %. Τα κράτη μέλη καλούνται να αυξήσουν τον δείκτη απασχόλησης κατά 10 %, εστιάζοντας σε ιδιαίτερες ομάδες, μέχρι το 2014:
Ο δείκτης μακροχρόνιας ανεργίας θα πρέπει να περιοριστεί κατά 10 %. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 31 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 1 |
|||||||||||||
|
Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενσωματώσουν τις αρχές της ευελιξίας με ασφάλεια που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις πολιτικές τους για την αγορά εργασίας και να τις εφαρμόσουν, κάνοντας πλήρη χρήση της στήριξης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, με στόχο την αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, την καταπολέμηση του κατακερματισμού, της αεργίας και της άνισης μεταχείρισης των φύλων, και ταυτόχρονα τη μείωση της διαρθρωτικής ανεργίας. Τα μέτρα για την τόνωση της ευελιξίας και της ασφάλειας θα πρέπει να είναι ισόρροπα και να αλληλοενισχύονται. Συνεπώς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν ένα συνδυασμό ευέλικτων και αξιόπιστων συμβάσεων απασχόλησης, ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασία, αποτελεσματική δια βίου μάθηση, πολιτικές για την προώθηση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού και κατάλληλα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης ώστε να πραγματοποιείται με ασφάλεια η μετάβαση εργαζομένων σε άλλα επαγγέλματα, συνοδευόμενα από σαφή δικαιώματα και ευθύνες για τους ανέργους που αναζητούν ενεργά εργασία. |
Για την επίτευξη του στόχου αυτού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν την ανάπτυξη, δημιουργώντας νέες αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, να αυξήσουν το δυναμικό της οικονομίας για καινοτομία, ιδίως όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), και να απαλλάξουν τον κλάδο από τα διοικητικά και μη δασμολογικά εμπόδια. Προς τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν κανονιστικές πράξεις και μηχανισμούς στήριξης που θα λαμβάνουν υπόψη την πολυμορφία του κλάδου των επιχειρήσεων και τα δικαιώματα των εργαζομένων, έτσι ώστε όλες οι μορφές των εταιριών να απολαύουν αντιστοίχων συνθηκών όσον αφορά τον ανταγωνισμό και την προώθηση. Για να διευκολυνθεί η πρόσβαση των γυναικών και των νέων στην αγορά εργασίας θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις δημογραφικές προκλήσεις, για επαρκείς υπηρεσίες μέριμνας των παιδιών, έτσι ώστε να μπορεί να τεθεί στη διάθεση κάθε παιδιού προσχολικής ηλικίας μία θέση σε παιδικό σταθμό και σε κάθε νέο, μετά από την περάτωση της σχολικής εκπαίδευσης, μια πραγματική θέση εργασίας, κατάρτισης ή επιμόρφωσης εντός 4 μηνών σε στενή συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους. Θα πρέπει να παρέχονται στους μακροχρόνια ανέργους προσφορές για μέτρα απασχολησιμότητας για τα οποία πρέπει να τεθούν ποιοτικοί στόχοι με σκοπό την ενίσχυση των προληπτικών πολιτικών στον τομέα της αγοράς εργασίας. Κατά συνέπεια, το 25 % όλων των μακροχρόνια ανέργων θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο ενεργό μέτρο της αγοράς εργασίας υπό μορφή προηγμένης κατάρτισης, εκπαίδευσης και/ή επαγγελματικής αναδιάταξης. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 32 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 2 |
|||||||||||||
|
Τα κράτη μέλη π ρέπει να επιταχύνουν τον κοινωνικό διάλογο και να καταπολεμήσουν τον κατακερματισμό της αγοράς με μέτρα για την αντιμετώπιση της προσωρινής και επισφαλούς απασχόλησης, της υποαπασχόλησης και της αδήλωτης εργασίας. Η επαγγελματική κινητικότητα θα πρέπει να επιβραβεύεται. Η ποιότητα των θέσεων εργασίας και των συνθηκών απασχόλησης θα πρέπει να αναβαθμιστούν με την καταπολέμηση των χαμηλών μισθών και την εξασφάλιση κατάλληλης κοινωνικής ασφάλισης ακόμη και για όσους εργάζονται με σταθερές συμβάσεις και για τους αυτοαπασχολούμενους. Οι υπηρεσίες απασχόλησης θα πρέπει να ενισχυθούν και να είναι ανοικτές για όλους, περιλαμβανομένων των νέων και εκείνων που απειλούνται με ανεργία, με εξατομικευμένες υπηρεσίες που θα παρέχονται σε εκείνους που είναι πιο απομακρυσμένοι από την αγορά εργασίας. |
Τα κράτη μέλη θα π ρέπει , σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, να αυξήσουν το ποσοστό απασχόλησης με μέτρα για την ενεργοποίηση, ιδίως των νέων, των λιγότερο ειδικευμένων ατόμων και των ατόμων που χρήζουν ειδικής προστασίας και/ή στήριξης, μέσω υπηρεσιών παροχής συμβουλών και της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης που προσαρμόζονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν και να ενισχύουν την ίση μεταχείριση και τις ίσες αμοιβές για ισότιμη εργασία στον ίδιο χώρο εργασίας όπως προβλέπουν τα άρθρα 18 και 157 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ποιότητα των θέσεων εργασίας θα πρέπει επίσης να αντιμετωπισθεί μειώνοντας τον αριθμό των φτωχών εργαζομένων. Εκτός αυτού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αυξήσουν την απασχολησιμότητα των νομίμων μεταναστών μέσω κατάλληλων προγραμμάτων. Απαιτούνται επίσης συνεχείς προσπάθειες και καινοτόμα προγράμματα για την επανένταξη ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας, μεταξύ άλλων με επιδοτούμενες θέσεις εργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξαλείψουν τα εμπόδια που δυσχεραίνουν την αρχική πρόσβαση των ανθρώπων στην αγορά εργασίας, να στηρίξουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, να προωθήσουν την κοινωνική καινοτομία και να αυξήσουν την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών ευρέσεως εργασίας. Τα κέντρα απασχόλησης θα πρέπει να παρέχουν επαγγελματική κατάρτιση και προγράμματα παροχής συμβουλών ιδίως στον τομέα των τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας, καθώς και πρόσβαση σε υπηρεσίες Διαδικτύου υψηλής ταχύτητας για τους αναζητούντες εργασία, προκειμένου να διευκολυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η αναζήτηση εργασίας, ιδίως των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων, των νομίμων μεταναστών, των εθνοτικών μειονοτήτων, και των ατόμων με αναπηρία. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να υποστηριχθούν ατομικές και συλλογικές μορφές αυτοαπασχόλησης μέσω επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας. Θα πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα ώστε να μην κυριαρχούν οι γυναίκες στις χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και να προωθηθεί ουσιαστικότερα η κάλυψη διευθυντικών θέσεων από γυναίκες ούτως ώστε να αποτρέπεται ο κατακερματισμός της αγοράς εργασίας με κριτήριο το φύλο. Οι κανόνες περί του ωραρίου εργασίας θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν κατά τέτοιο τρόπο που να καθιστούν δυνατές μορφές εργασίας που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του συνδυασμού οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, και αφήνουν περιθώρια για την ευέλικτη μετάβαση από την επαγγελματική ζωή στη συνταξιοδότηση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα των παιδιών, και να αναθεωρούν τα φορολογικά τους συστήματα για να ευνοούν την απασχόληση. Οι εξωτερικές και εσωτερικές στρατηγικές ευελιξίας με ασφάλεια, ώστε να αυξηθεί η ευελιξία, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματικότερη αντίδραση στους παραγωγικούς κύκλους, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν καλύτερα μέσω ενεργών πολιτικών στον τομέα της αγοράς εργασίας και κατάλληλων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης που θα διατίθενται στους εργαζόμενους στο πλαίσιο όλων των τύπων απασχόλησης, ούτως ώστε η αλλαγή θέσης εργασίας να μην συνεπάγεται δυσανάλογο οικονομικό κόστος. Πρέπει να επισημανθεί ότι η ευελιξία με ασφάλεια χωρίς κοινωνική ασφάλιση δεν συνιστά διατηρήσιμο τρόπο αύξησης της απασχόλησης. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να συνοδευτούν από σαφή δέσμευση για ενεργή υποστήριξη της αναζήτησης εργασίας. Οι νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας, όπως η άτυπη απασχόληση ορισμένου χρόνου, η μερική απασχόληση και η τηλεργασία, ή η κινητικότητα των εργαζομένων δεν πρέπει να οδηγήσουν στη μείωση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων εργασιακών δικαιωμάτων και δικαιωμάτων κοινωνικής προστασίας των ατόμων που αφορούν. Θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι οι νέες μορφές απασχόλησης δεν θα δημιουργηθούν σε βάρος των συνήθων (πλήρους και μόνιμης απασχόλησης) συμβάσεων. Επίσης θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες με στόχο της καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας μέσω αποτελεσματικών μέτρων για τον έλεγχο και την εφαρμογή των εργασιακών δικαιωμάτων. Η αξιοπρεπής εργασία όπως προωθείται από την ΔΟΕ και η «καλή εργασία» ως κατευθυντήριες αρχές θα πρέπει να διέπουν τόσο τη δημιουργία θέσεων εργασίας όσο και την ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας. Για την ενίσχυση της λειτουργίας και της απόδοσης της αγοράς εργασίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εμπλέξουν ενεργά τους κοινωνικούς εταίρους στον σχεδιασμό της εθνικής πολιτικής τους και θα πρέπει να σεβαστούν πλήρως το δικαίωμά τους, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και τις πρακτικές τους, για τη σύναψη και επιβολή συλλογικών συμβάσεων. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 33 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 2α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Είναι πρωταρχικής σημασίας να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης υψηλής ποιότητας, οι οποίες χρειάζονται και μακροπρόθεσμα, έχουν δε υψηλή προστιθέμενη αξία. Είναι, ως εκ τούτου, ζωτικής σημασίας η πολιτική στους τομείς της παιδείας και της απασχόλησης να υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις της οικονομικής δομής. Κατά κανόνα, θέσεις απασχόλησης που έχουν καταργηθεί κατά τη διάρκεια οικονομικής κρίσεως δεν δημιουργούνται εκ νέου στον ίδιο βαθμό και στους ίδιους τομείς όπως παλαιότερα. Για τον λόγο αυτό, το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να ανταποκρίνεται με ευελιξία στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας που συνοδεύουν νέα οικονομική δομή. Η πολιτική απασχόλησης πρέπει να διασφαλίζει στους εργαζομένους την όσο το δυνατόν ομαλότερη μετάβαση τόσο μεταξύ τομέων της οικονομίας όσο και μεταξύ διαφόρων καταστάσεων της αγοράς εργασίας. Είναι, κατά συνέπεια, πιο αναγκαίο από ποτέ να καθορισθούν μακροπρόθεσμοι στόχοι ως σημεία αφετηρίας και να δοθεί περισσότερη έμφαση σε συντονισμένα μέτρα στις πολιτικές υπέρ των επιχειρήσεων, της εκπαίδευσης και της απασχόλησης. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 34 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 3 |
|||||||||||||
|
Για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα και να αυξηθούν τα επίπεδα συμμετοχής, ιδίως για τα άτομα χαμηλής ειδίκευσης, και σύμφωνα με την κατευθυντήρια γραμμή 2, τα κράτη μέλη πρέπει να επανεξετάσουν τα φορολογικά τους συστήματα και τα συστήματα παροχών, καθώς και την ικανότητα των δημοσίων υπηρεσιών να παρέχουν την αναγκαία στήριξη. Τα κράτη μέλη πρέπει να αυξήσουν τα επίπεδα συμμετοχής του εργατικού δυναμικού με πολιτικές για την προώθηση της παράτασης του επαγγελματικού βίου, της ισότητας των φύλων και των αποδοχών και την ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας των νέων, των ατόμων με αναπηρία, των νόμιμων μεταναστών και άλλων ευάλωτων ομάδων. Οι πολιτικές για την εξισορρόπηση της εργασίας και της ιδιωτικής ζωής με την παροχή προσιτών φροντίδων και καινοτόμων λύσεων στην οργάνωση της εργασίας, θα πρέπει να στοχεύουν στην αύξηση των ποσοστών απασχόλησης, κυρίως των νέων, των εργαζόμενων μεγαλύτερης ηλικίας και των γυναικών, και ιδίως στη διατήρηση γυναικών υψηλής ειδίκευσης στον επιστημονικό και τεχνικό τομέα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προβούν στην άρση των εμποδίων για την είσοδο νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας, να στηρίζουν τους αυτοαπασχολούμενους και τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε τομείς όπως η πράσινη απασχόληση και η φροντίδα και να προωθούν την κοινωνική καινοτομία. |
Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν πλήρως οι πόροι του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την αύξηση της απασχολησιμότητας, με μέτρα για την ανάπτυξη ατομικών δεξιοτήτων και για την εκπλήρωση ποιοτικών απαιτήσεων σε νεοεμφανιζόμενα επαγγέλματα. Για την προώθηση της επαγγελματικής κινητικότητας, είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την προθυμία των ατόμων για κινητικότητα στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την παροχή κινήτρων. Για την υλοποίηση του στόχου αυτού, οι κανόνες για την εξασφάλιση επιδοτήσεων από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα πρέπει να εξεταστούν και, όπου είναι δυνατόν, να απλοποιηθούν. Θα πρέπει να υπάρξει συντονισμός μεταξύ των εθνικών προϋπολογισμών και του προϋπολογισμού της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση και να κινηθούν προς την κατεύθυνση της προετοιμασίας του εργατικού δυναμικού για διατηρήσιμη οικονομία. Προς το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να λάβουν μέτρα για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με το στόχο των πόρων αυτών και τις προϋποθέσεις χρήσης τους. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 35 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 3α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Τα κράτη μέλη προωθούν το μηχανισμό μικροχρηματοδότησης της ΕΕ ως παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο θα επιτύχουν το συνδυασμό των οικονομικών με τα κοινωνικά μέτρα για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και της αύξησης της απασχόλησης. Οι εθνικοί μηχανισμοί μικροχρηματοδότησης και οι αντίστοιχοι μηχανισμοί της ΕΕ συνοδεύονται από συγκεκριμένα προγράμματα κατάρτισης και καθοδήγησης, καθώς και προγράμματα κοινωνικών παροχών που διασφαλίζουν ένα ελάχιστο εισόδημα κατά το πρώτο έτος από την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης, ούτως ώστε η επιχειρηματικότητα να καταστεί πραγματική επιλογή. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 36 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 3β (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προωθούν και να επενδύουν σε κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών απασχόλησης, υγείας και στέγασης, οι οποίες πρέπει να τύχουν επαρκούς χρηματοδότησης. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 37 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 7 – παράγραφος 4 |
|||||||||||||
|
Ο πρωταρχικός στόχος της ΕΕ, στον οποίο θα βασιστούν τα κράτη μέλη για τον καθορισμό των εθνικών τους στόχων είναι, μέχρι το 2020, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών και των ανδρών ηλικίας 20-64 ετών να φθάσει σε 75 %, ιδίως με τη μεγαλύτερη συμμετοχή των νέων, των εργαζόμενων μεγαλύτερης ηλικίας και των εργαζομένων χαμηλής ειδίκευσης και την καλύτερη ενσωμάτωση των νόμιμων μεταναστών. |
Διαγράφεται |
||||||||||||
|
Τροπολογία 38 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 8 – τίτλος |
|||||||||||||
|
Τροπολογία 39 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 8 – παράγραφος -1 (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Τα κράτη μέλη καθορίζουν ως εθνικούς τους στόχους τη μείωση σε 10 % του ποσοστού εγκατάλειψης του σχολείου μέχρι το 2020, και συγχρόνως την αύξηση σε τουλάχιστον 40 % του ποσοστού του πληθυσμού ηλικίας 30-34 ετών που έχει ολοκληρώσει τριτοβάθμια ή ισοδύναμη εκπαίδευση. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 40 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 8 – παράγραφος 1 |
|||||||||||||
|
Τα κράτη μέλη πρέπει να προωθήσουν την παραγωγικότητα και την απασχολησιμότητα με την εξασφάλιση επαρκών γνώσεων και δεξιοτήτων που ανταποκρίνονται στη σημερινή και τη μελλοντική ζήτηση στην αγορά εργασίας. Η ποιοτική αρχική εκπαίδευση και η ελκυστική επαγγελματική κατάρτιση πρέπει ν α συμπληρώνονται με αποτελεσματικά κίνητρα για τη δια βίου μάθηση, δυνατότητες δεύτερων ευκαιριών, την εξασφάλιση σε κάθε ενήλικα της δυνατότητας να αναβαθμίσει τα προσόντα του και με στοχευμένες πολιτικές μετανάστευσης και ένταξης . Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν συστήματα για την αναγνώριση των ικανοτήτων που έχουν αποκτηθεί, να καταργήσουν τους φραγμούς στην επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα των εργαζομένων, να προωθήσουν την απόκτηση πολυδύναμων δεξιοτήτων και τη δημιουργικότητα, και να εστιάσουν ιδιαίτερα τις προσπάθειές τους στη στήριξη των ατόμων με χαμηλής ειδίκευσης και στην απασχολησιμότητα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα την κατάρτιση, τις δεξιότητες και την πείρα των εργαζομένων υψηλής ειδίκευσης, περιλαμβανομένων των ερευνητών. |
Στις υψηλές προτεραιότητες των κρατών μελών συγκαταλέγεται η παροχή υψηλής ποιότητας αρχικής εκπαίδευσης και ελκυστικής επαγγελματικής κατάρτισης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Πρέπει να συμπληρώνονται με δυνατότητες δεύτερων ευκαιριών στους νέους ηλικίας από 25 έως 35 ετών, που θα περιλαμβάνει υποχρεωτική προσφορά εκπαιδευτικής και επαγγελματικής κατάρτισης και αποτελεσματικά κίνητρα για τη δια βίου μάθηση, ενώ ταυτόχρονα οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να παρέχουν τον χρόνο και την οικονομική υποστήριξη για την επαγγελματική κατάρτιση. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μειώσουν το ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου σε κάτω από 10 % και να συμπληρώσουν την πολιτική μετανάστευσης και ενσωμάτωσης με την παροχή δυνατοτήτων εκμάθησης γλωσσών και παρακολούθησης μαθημάτων σχετικά με την κοινωνία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να αναπτύξουν συστήματα για την αναγνώριση των δεξιοτήτων και ικανοτήτων που έχουν αποκτηθεί. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 41 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 8 – παράγραφος 2 |
|||||||||||||
|
Σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και τις επιχειρήσεις, τα κράτη μέλη πρέπει να βελτιώσουν την πρόσβαση στην κατάρτιση, να ενισχύσουν την καθοδήγηση στον τομέα της εκπαίδευσης και της σταδιοδρομίας σε συνδυασμό με συστηματική παροχή πληροφοριών για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ευκαιριών , την προώθηση τ ης επιχειρηματικότητας και την καλύτερη πρόβλεψη των αναγκών σε δεξιότητες. Η επένδυση στην ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων, την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και τη συμμετοχή σε προγράμματα δια βίου μάθησης θα πρέπει να προωθηθούν μέσω της χρηματοδοτικής συμμετοχής κυβερνήσεων, ιδιωτών και εργοδοτών. Για τη στήριξη των νέων και ιδίως εκείνων που δεν εργάζονται, σπουδάζουν ή εκπαιδεύονται, τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, θα πρέπει να θεσπίσουν προγράμματα που θα βοηθούν τους νέους αποφοίτους να βρουν μια πρώτη απασχόληση ή να προχωρήσουν σε άλλες σπουδές και να τους παρέχουν ευκαιρίες κατάρτισης, όπως προγράμματα μαθητείας, και να προβλέπουν άμεση παρέμβαση όταν οι νέοι καθίστανται άνεργοι. Η τακτική παρακολούθηση των επιδόσεων των πολιτικών αναβάθμισης των δεξιοτήτων και πρόληψης αναμένεται να συμβάλει στον εντοπισμό τομέων που πρέπει να βελτιωθούν και στην καλύτερη ανταπόκριση των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Τα κράτη μέλη πρέπει να αξιοποιούν πλήρως τους πόρους της ΕΕ για τη στήριξη αυτών των στόχων. |
Σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και επιχειρήσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν την πρόσβαση στην κατάρτιση, συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής κατάρτισης, να ενισχύσουν την καθοδήγηση στον τομέα της εκπαίδευσης και της σταδιοδρομίας σε συνδυασμό με συστηματική παροχή πληροφοριών και κατάλληλων μέτρων για την προώθηση νέων θέσεων εργασίας και ευκαιριών, την προώθηση της επιχειρηματικότητας, της ανάπτυξης των ΜΜΕ και την ενίσχυση της καλύτερης πρόβλεψης των αναγκών σε δεξιότητες. Η ανάπτυξη ανθρωπίνων πόρων, των υψηλότερων προσόντων και της κατάρτισης θα πρέπει να χρηματοδοτούνται μέσω της χρηματοδοτικής συμμετοχής εργοδοτών και κυβερνήσεων. Η πρόσβαση στη γενική και επαγγελματική κατάρτιση υψηλής ποιότητας και η επανένταξη των ατόμων που εγκατέλειψαν νωρίς το σχολείο στο εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους, οποιαδήποτε στιγμή. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ευθυγραμμίσουν τις επενδύσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα έτσι ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της αύξησης του επιπέδου των προσόντων του ενεργού πληθυσμού, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τη μάθηση με άτυπες και ανεπίσημες μεθόδους. Συγχρόνως θα πρέπει οι μεταρρυθμίσεις, και ιδίως εκείνες που αφορούν την απασχολησιμότητα, να αποσκοπούν, μέσω της κατάρτισης ή των γνώσεων στον τομέα των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ), στην απόκτηση βασικών δεξιοτήτων, οι οποίες είναι αναγκαίες για κάθε απασχολούμενο ώστε να μπορέσει να επιτύχει στο πλαίσιο οικονομίας βασισμένης στη γνώση. Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η μαθησιακή κινητικότητα των νέων και των εκπαιδευτικών θα αποτελεί πλέον κανόνα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνήσουν ώστε τα συστήματα γενικής εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης καθώς και τα συστήματα μη επαγγελματικής κατάρτισης για όλες τις ηλικίες να γίνουν πιο ανοικτά και να ανταποκρίνονται καλύτερα στις υπάρχουσες ανάγκες, εφαρμόζοντας εθνικά πλαίσια πιστοποίησης που θα επιτρέπουν ευέλικτες μαθησιακές πορείες και αναπτύσσοντας εταιρικές σχέσεις μεταξύ των ιδρυμάτων εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και του κόσμου της εργασίας, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων αμειβόμενης μαθητείας, προκειμένου να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των ακαδημαϊκών και επαγγελματικών τίτλων υψηλού επιπέδου. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 42 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 8 – παράγραφος 2α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Η τακτική παρακολούθηση των επιδόσεων των πολιτικών αναβάθμισης των δεξιοτήτων και πρόληψης αναμένεται να συμβάλει στον εντοπισμό τομέων που πρέπει να βελτιωθούν και στην καλύτερη ανταπόκριση των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιοποιούν πλήρως τους πόρους της ΕΕ για τη στήριξη των στόχων αυτών. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 43 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 8 α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Κατευθυντήρια γραμμή 8a: Ενίσχυση της πολιτικής κοινωνικής και οικονομικής συνοχής για την στήριξη της απασχόλησης Τα κράτη μέλη δεσμεύονται να ρυθμίσουν, να συμπληρώσουν, να συντονίσουν και να προσαρμόσουν τους εθνικούς τους στόχους, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και μεταξύ τους, με τρόπο που να μειώνονται οι ανισορροπίες της οικονομικής ανάπτυξης μεταξύ των περιφερειών. Τα κράτη μέλη γνωρίζουν ότι η πολιτική συνοχής συνιστά αποτελεσματικό μέσο που δεν είναι υποδεέστερο από τις κατευθυντήριες γραμμές καθώς συμβιβάζει τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες, υποστηρίζει τις περιοχές ώστε να ξεπεράσουν τις κοινωνικο-οικονομικές τους δυσκολίες και μειώνει τις ανισότητες. Η ολοκληρωμένη προσέγγιση, η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και οι αρχές της εταιρικής σχέσης θα πρέπει να είναι ο πυρήνας της διακυβέρνησης και βάση της στρατηγικής, ενώ ιδίως το περιφερειακό και τοπικό επίπεδο πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο ως οχήματα προσέγγισης των αναρίθμητων οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων που ζουν και παράγουν στην ΕΕ, και ιδίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, ειδικότερα όσων εντάσσονται στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας. Για τον λόγο αυτό, η πολιτική συνοχής δεν είναι μόνο πηγή σταθερών χρηματοδοτικών κονδυλίων αλλά και δυναμικός μηχανισμός για την οικονομική ανάπτυξη και κατά συνέπεια, μηχανισμός απασχόλησης για όλες τις περιφέρειες της Ένωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επενδύσουν περισσότερο στις μεταφορές, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες και στην υποδομή ΤΠ και να αξιοποιήσουν πλήρως τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία. Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των δυνάμει δικαιούχων προγραμμάτων συγχρηματοδότησης της Ένωσης με την απλούστευση των συστημάτων παραλαβής. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δημιουργήσουν συνέργιες ανάμεσα στις πολιτικές συνοχής τους και άλλες υπάρχουσες τομεακές πολιτικές, σύμφωνα με ολοκληρωμένη προσέγγιση, καθώς η συνοχή δεν συνιστά επιβάρυνση αλλά προσδίδει δύναμη, αντλεί μη χρησιμοποιημένο δυναμικό, μειώνει διαρθρωτικές διαφορές ανάμεσα στις χώρες και τις περιφέρειες, επεκτείνει την ανάπτυξη και βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα των περιφερειών της Ένωσης στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, αντισταθμίζει τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και δημιουργεί το κοινωνικό κεφάλαιο της Ένωσης. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 44 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 9 – τίτλος και παράγραφος 1 |
|||||||||||||
|
Κατευθυντήρια γραμμή 9: Βελτίωση των επιδόσεων των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης σε όλες τις βαθμίδες και αύξηση της συμμετοχής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση Για να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στην ποιοτική εκπαίδευση και κατάρτιση για όλους και να βελτιωθούν τα αποτελέσματα της εκπαίδευσης, τα κράτη μέλη πρέπει να επενδύσουν αποτελεσματικά στα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, ιδίως για την αναβάθμιση του επιπέδου δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού της ΕΕ, που θα του επιτρέψει να ανταποκρίνεται στις ταχέως μεταβαλλόμενες ανάγκες των σύγχρονων αγορών εργασίας. Οι ενέργειες θα πρέπει να καλύπτουν όλους τους τομείς (από την προσχολική και σχολική εκπαίδευση μέχρι την ανώτατη εκπαίδευση, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, καθώς και την κατάρτιση των ενηλίκων) και να λαμβάνουν επίσης υπόψη τη μάθηση σε ανεπίσημα και άτυπα πλαίσια. Οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να αποσκοπούν στην απόκτηση των βασικών ικανοτήτων που χρειάζεται κάθε άτομο να επιτύχει στην οικονομία της γνώσης, ιδίως από απόψεως απασχολησιμότητας, περαιτέρω μάθησης ή δεξιοτήτων που αφορούν τις ΤΠΕ. Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να εξασφαλιστεί ότι η μαθησιακή κινητικότητα των νέων και των εκπαιδευτικών θα αποτελεί πλέον κανόνα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει μεριμνήσουν ώστε τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισής τους να γίνουν πιο ανοικτά και να ανταποκρίνονται καλύτερα στις υπάρχουσες ανάγκες, εφαρμόζοντας εθνικά πλαίσια πιστοποίησης που θα επιτρέπουν ευέλικτες μαθησιακές πορείες και αναπτύσσοντας εταιρικές σχέσεις μεταξύ του κόσμου της εκπαίδευσης και κατάρτισης και της εργασίας. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού λειτουργού θα πρέπει να γίνει πιο ελκυστικό. Η ανώτερη εκπαίδευση θα πρέπει να γίνει πιο ανοικτή σε μη παραδοσιακούς σπουδαστές και θα πρέπει να αυξηθεί η συμμετοχή στην τριτοβάθμια ή σε ισοδύναμη εκπαίδευση. Για να μειωθεί ο αριθμός των νέων χωρίς απασχόληση, εκπαίδευση ή κατάρτιση, τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου από τους μαθητές. |
Διαγράφεται |
||||||||||||
|
Τροπολογία 45 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 9 – παράγραφος 2 |
|||||||||||||
|
Ο πρωταρχικός στόχος της ΕΕ στον οποίο θα βασιστούν τα κράτη μέλη για τον καθορισμό των εθνικών τους στόχων είναι, μέχρι το 2020, να μειωθεί σε 10 % το ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου, και συγχρόνως να αυξηθεί σε τουλάχιστον 40 % το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 30-34 ετών που έχει ολοκληρώσει τριτοβάθμια ή ισοδύναμη εκπαίδευση. |
Διαγράφεται |
||||||||||||
|
Τροπολογία 46 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 10 – τίτλος |
|||||||||||||
|
Τροπολογία 47 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 10 – παράγραφος -1 (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους εθνικούς στόχους τους για μείωση κατά 25 % του αριθμού των Ευρωπαίων που διαβιούν κάτω από τα εθνικά όρια της φτώχειας, αίροντας περισσότερα από 20 εκατ. άτομα από τη φτώχεια, ιδίως με μέτρα στον τομέα της απασχόλησης και της εκπαίδευσης. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 48 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 10 – παράγραφος 1 |
|||||||||||||
|
Οι προσπάθειες των κρατών μελών για τη μείωση της φτώχειας πρέπει να στοχεύουν στην προώθηση της πλήρους συμμετοχής στην κοινωνία και την οικονομία και στην επέκταση των ευκαιριών απασχόλησης, αξιοποιώντας πλήρως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Οι προσπάθειες πρέπει επίσης να εστιαστούν στην εξασφάλιση ίσων ευκαιριών, όπως με την πρόσβαση σε προσιτές, διατηρήσιμες και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και δημόσιες υπηρεσίες ( περιλαμβανομένων υπηρεσιών μέσω του Διαδικτύου, σύμφωνα με την κατευθυντήρια γραμμή 4) ιδίως στον τομέα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν αποτελεσματικά μέτρα για την κατάργηση των διακρίσεων. Επίσης, για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, την παροχή δυνατοτήτων στους πολίτες και την προώθηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, θα πρέπει να ενισχυθούν τα συστήματα κοινωνικής προστασίας, η δια βίου μάθηση και οι ενεργητικές πολιτικές ένταξης, ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες σε διάφορα στάδια της ζωής των ατόμων και να προστατεύονται από τον κίνδυνο του αποκλεισμού. Τ α συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν επαρκή εισοδηματική στήριξη και πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη – εξασφαλίζοντας έτσι κοινωνική συνοχή – παραμένοντας συγχρόνως οικονομικά βιώσιμα . Τα συστήματα παροχών πρέπει να εστιαστούν στην εξασφάλιση εισοδηματικής ασφάλειας κατά τη διάρκεια περιόδων μετάβασης και στη μείωση της φτώχειας, ιδίως για τις ομάδες που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού, όπως οι μ ονογονεϊκές οικογένειες, οι μειονότητες, τα άτομα με αναπηρία, τα παιδιά και οι νέοι, οι ηλικιωμένοι, οι ν όμιμοι μετανάστες και οι άστεγοι. Τ α κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προωθήσουν ενεργά την κοινωνική οικονομία και την κοινωνική καινοτομία για τη στήριξη των πλέον ευάλωτων ομάδων. |
Η καταπολέμηση της φτώχειας και του αποκλεισμού παραμένει ζωτικής σημασίας πρόκληση. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν ευκαιρίες συμμετοχής ή επιστροφής στην αγορά εργασίας για όλες τις κοινωνικές ομάδες, ασχέτως από τοποθεσία ή επίπεδο εκπαίδευσης. Είναι ουσιαστικής σημασίας να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της ανάγκης να διατηρηθεί αφενός το αίσθημα ασφάλειας των ατόμων και αφετέρου η προθυμία τους για εργασία και απόκτηση εισοδήματος. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη μείωση της φτώχειας , συμπεριλαμβανομένης της φτώχειας παρά την εκτέλεση εργασίας, την προώθηση της πλήρους και κατόπιν ιδίας επιλογής συμμετοχής στην πολιτική, στην κοινωνία , στις τέχνες και στην οικονομία και στην επέκταση των ευκαιριών απασχόλησης, ενώ στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εστιάσουν ιδιαίτερα την προσοχή τους στην ολοένα αυξανόμενη ομάδα των εργαζόμενων φτωχών. Προκειμένου να διατυπωθούν συγκεκριμένοι στόχοι για την καταπολέμηση της φτώχειας, θα πρέπει να καθοριστεί σαφώς πώς εκτιμάται η φτώχεια. Ο κανόνας ότι η φτώχεια αντιστοιχεί στο 60 % ή λιγότερο του μέσου εισοδήματοςπρέπει να διαβαθμιστεί. Η φτώχεια δεν μπορεί να διαπιστωθεί βάσει τόσο μονομερούς δείκτη. Πρέπει να εξασφαλιστεί η διατήρηση ίσων ευκαιριών, όπως και η πρόσβαση σε προσιτές, διατηρήσιμες και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και δημόσιες υπηρεσίες ( περιλαμβανομένων υπηρεσιών μέσω του Διαδικτύου, σύμφωνα με την κατευθυντήρια γραμμή 4) ιδίως στον κοινωνικό τομέα, και στον τομέα της απασχόλησης, της υγείας και της στέγασης, διασφαλίζοντας ότι οι τομείς αυτοί θα είναι επίσης διαθέσιμοι στις ευάλωτες και στις ασθενέστερες ομάδες του πληθυσμού. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μεριμνούν ώστε οι προφορικές ή γραπτές πληροφορίες που δίνονται από τις δημόσιες υπηρεσίες να είναι σαφείς και πλήρεις και, σε περίπτωση άρνησης παραχώρησης δικαιώματος, να δίδεται αιτιολόγηση στην οποία θα σημειώνονται οι δυνατότητες προσφυγής από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η αρχή της μη διάκρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών με την ίδια κατάρτιση και τον ίδιο τύπο απασχόλησης θα πρέπει να είναι νομικά δεσμευτική για κάθε τύπο εργασιακής σχέσης στα κράτη μέλη. Γ ια την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, την παροχή δυνατοτήτων στους πολίτες να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην κοινωνία και την προώθηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, θα πρέπει να ενισχυθούν περαιτέρω τα συστήματα κοινωνικής προστασίας, και οι ενεργητικές πολιτικές ένταξης, ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες και προοπτικές απασχόλησης, λαμβάνοντας υπόψη τις διάφορες ανάγκες και αρμοδιότητες σε διάφορα στάδια της ζωής των ατόμων, να προστατεύονται από τον κίνδυνο του αποκλεισμού, και να παρέχουν υποστήριξη της εργασίας ποιότητας, ιδίως για εκείνους που βρίσκονται σε απόσταση από την αγορά εργασίας. Συγχρόνως, τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν επαρκή εισοδηματική στήριξη για να είναι δυνατή η συμμετοχή στην κοινωνική ζωή , και πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ θα πρέπει να διατηρείται η οικονομική βιωσιμότητα των συστημάτων αυτών. Τα συστήματα παροχών πρέπει να εστιαστούν στην εξασφάλιση εισοδηματικής ασφάλειας κατά τη διάρκεια περιόδων μετάβασης και στη μείωση της φτώχειας, ιδίως για τις ομάδες που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού, όπως οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι μειονότητες, τα άτομα με αναπηρία, τα παιδιά και οι νέοι, οι ηλικιωμένοι, οι νόμιμοι μετανάστες και οι άστεγοι. Πιο συγκεκριμένα, τα κράτη μέλη δεσμεύονται να αντιμετωπίσουν την παιδική φτώχεια διά καταλλήλων μέτρων, έτσι ώστε να μην περιορίζεται η προσωπική ανάπτυξη των παιδιών και να μην είναι μη προνομιούχα όταν ξεκινούν την επαγγελματική τους ζωή λόγω παρεμβάσεων, που σχετίζονται με τη φτώχεια, στην ελεύθερή τους ανάπτυξη. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η διασφάλιση της ίσης πρόσβασης στην εκπαίδευση για τα παιδιά φτωχών οικογενειών και της ισότητας ευκαιριών, ούτως ώστε να αποτραπεί ο κοινωνικός τους αποκλεισμός όταν θα είναι ενήλικοι. Για να ενισχυθεί η εισοδηματική αυτή ασφάλεια στα διάφορα στάδια της ζωής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν την ύπαρξη επαρκών ελάχιστων εισοδημάτων, το επίπεδο των οποίων θα είναι τουλάχιστον ανώτερο του ορίου της φτώχειας, με παράλληλο σεβασμό των διαφορετικών πρακτικών, των συλλογικών συμβάσεων και της νομοθεσίας των κρατών μελών . Τ α κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προωθήσουν ενεργά την κοινωνική οικονομία και την κοινωνική καινοτομία για τη αναγκαία στήριξη οι οποίες έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση των διάφορων κοινωνικών κινδύνων κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, ιδίως όσον αφορά τις πλέον ευάλωτες ομάδες, και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τα εγκεκριμένα μέτρα κατά των διακρίσεων. Κατά την ενίσχυση της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εστιάζουν ιδιαίτερα στα θετικά για τους εθνικούς προϋπολογισμούς αποτελέσματα της βελτίωσης της κοινωνικής συνοχής. Η μείωση της φτώχειας και η αύξηση της συμμετοχής οδηγούν σε μείωση των κοινωνικών δαπανών και σε αύξηση των εσόδων από τη φορολογία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν υψηλά ελάχιστα πρότυπα ποιότητας απασχόλησης ούτως ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια μεταξύ των εργαζομένων. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 49 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – Κατευθυντήρια γραμμή 10 – παράγραφος 1α (νέα) |
|||||||||||||
|
|
Τα συστήματα κοινωνικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένων των συνταξιοδοτικών και αυτών της υγειονομικής περίθαλψης, θα πρέπει να ενισχυθούν και να εκσυγχρονιστούν, διασφαλίζοντας την κοινωνική επάρκειά τους, τη χρηματοοικονομική βιωσιμότητά τους και την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στις μεταβαλλόμενες ανάγκες, παρέχοντας σε όλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση επαρκή προστασία από τις κοινωνικές ανασφάλειες, όπως προβλήματα υγείας, ανεργία και φτώχεια. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν την κοινωνική προστασία στις βραχυπρόθεσμες συμβάσεις, που επηρεάζουν ιδιαίτερα τις γυναίκες και ιδίως τις εγκύους. |
||||||||||||
|
Τροπολογία 50 |
|||||||||||||
|
Πρόταση απόφασης Παράρτημα – κατευθυντήρια γραμμή 10 – παράγραφος 2 |
|||||||||||||
|
Ο πρωταρχικός στόχος της ΕΕ, στον οποίο θα βασιστούν τα κράτη μέλη για τον καθορισμό των εθνικών τους στόχων είναι να μειωθεί κατά 25 % ο αριθμός των Ευρωπαίων που ζουν κάτω από τα εθνικά όρια φτώχειας, επιτρέποντας σε πάνω από 20 εκατ. άτομα να βγουν από τη φτώχεια. |
Διαγράφεται |
||||||||||||