Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 62011TN0401

Υπόθεση T-401/11 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιουλίου 2011 o Livio Missir Mamachi di Lusignano κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Μαΐου 2011 στην υπόθεση F-50/09, Livio Missir Mamachi di Lusignano κατά Επιτροπής

ΕΕ C 282 της 24.9.2011, p. 38–39 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

24.9.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 282/38

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιουλίου 2011 o Livio Missir Mamachi di Lusignano κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Μαΐου 2011 στην υπόθεση F-50/09, Livio Missir Mamachi di Lusignano κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-401/11 P)

2011/C 282/73

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Livio Missir Mamachi di Lusignano (κάτοικος Kerkhove-Avelgem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι F. Di Gianni, R. Antonini, G. Coppo και A. Scalini)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: ΔΔΔ) (πρώτο τμήμα) της 12ης Μαΐου 2011 στην υπόθεση F-50/09, Livio Missir Mamachi di Lusignano κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία το ΔΔΔ απέρριψε την προσφυγή-αγωγή που είχε ασκήσει ο Livio Missir Mamachi di Lusingano, βάσει του άρθρου 236 ΕΚ και του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων (ΚΥΚ), και με την οποία είχε ζητήσει την ακύρωση της απόφασης της ΑΔΑ της 3ης Φεβρουαρίου 2009 και την επιβολή στην Επιτροπή της υποχρέωσης να καταβάλει αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για την υλική ζημία και την ηθική βλάβη που είχαν προκληθεί από τη δολοφονία του Alessandro Missir Mamachi di Lusignano και της συζύγου του,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον αναιρεσείοντα και στους έλκοντες δικαιώματα από τον Alessandro Missir Mamachi di Lusingano, οι οποίοι εκπροσωπούνται από τον αναιρεσείοντα, ορισμένο χρηματικό ποσό ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για την υλική ζημία τους και την ηθική βλάβη τους, καθώς και για την ηθική βλάβη που είχε υποστεί το θύμα πριν από τον θάνατό του,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναίρεσης ο αναιρεσείων αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1)

Πρώτος λόγος: Κακώς το ΔΔΔ απέρριψε ως απαράδεκτο το αίτημα επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που υπέστησαν ο αναιρεσείων, ο Alessandro Missir και οι κληρονόμοι του.

—

Ο αναιρεσείων στηρίζει τον παραπάνω λόγο αναίρεσης στον ισχυρισμό, πρώτον, ότι το ΔΔΔ εφάρμοσε παράλογα, εσφαλμένα και κατά τρόπο δημιουργούντα διακρίσεις τον λεγόμενο κανόνα της αντιστοιχίας, κατά τον οποίο απαιτείται να υπάρχει σύμπτωση αιτίας και αντικειμένου μόνο της ένστασης που υποβάλλεται κατά το άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ και της προσφυγής που ασκείται κατά το άρθρο 91 του ΚΥΚ και όχι μεταξύ της αίτησης του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ και της ένστασης του άρθρου 90, παράγραφος 2. Ο αναιρεσείων υποστηρίζει, δεύτερον, ότι η ερμηνεία του κανόνα της αντιστοιχίας στην οποία προέβη το ΔΔΔ συνεπάγεται την επιβολή περιορισμών στην άσκηση του θεμελιώδους δικαιώματος για αποτελεσματική ένδικη προστασία, το οποίο κατοχυρώνεται, μεταξύ άλλων, με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2)

Δεύτερος λόγος: Κακώς το ΔΔΔ δέχτηκε ότι η Επιτροπή ευθύνεται για τις προκληθείσες ζημίες μόνο σε ποσοστό 40 %.

—

Ο αναιρεσείων στηρίζει τον παραπάνω λόγο αναίρεσης στον ισχυρισμό ότι το ΔΔΔ εκτίμησε εσφαλμένα τη σχέση μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς της Επιτροπής και των πιθανών συνεπειών της συμπεριφοράς αυτής, που συνίστατο σε παραλείψεις, διότι η ζημία που προκλήθηκε στον υπάλληλο ήταν άμεση και προβλέψιμη συνέπεια της αμελούς συμπεριφοράς του θεσμικού αυτού οργάνου. Εξάλλου, ο αναιρεσείων υποστηρίζει, ότι, αν και η ζημία προκλήθηκε από διάφορες συντρέχουσες αιτίες, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η Επιτροπή ευθύνεται σε ολόκληρο με τον δολοφόνο για την αποκατάσταση της ζημίας. Κατά συνέπεια, το αίτημα αποκατάστασης της ζημίας που υπέβαλε ο αναιρεσείων πρέπει να γίνει κατά 100 % δεκτό έναντι της Επιτροπής.

3)

Τρίτος λόγος: Κακώς το ΔΔΔ δέχτηκε ότι η Επιτροπή, λόγω των παροχών που έχει ήδη καταβάλει, σύμφωνα με τον ΚΥΚ, στους κληρονόμους του Alessandro Missir, έχει αποκαταστήσει πλήρως τη ζημία για την οποία ευθύνεται.

—

Ο αναιρεσείων στηρίζει τον παραπάνω λόγο αναίρεσης στον ισχυρισμό ότι, σύμφωνα με τις αρχές που συνάγονται από την πάγια κοινοτική νομολογία, οι προβλεπόμενες από τον ΚΥΚ παροχές, εκτός από τις προβλεπόμενες από το άρθρο 73, δεν μπορούν να λαμβάνονται υπόψη ως αποκατάσταση της ζημίας, διότι πρόκειται για παροχές που διαφέρουν από την κατά το κοινό δίκαιο αποκατάσταση της ζημίας τόσο ως προς την αιτία τους, όσο και ως προς τις προϋποθέσεις και τους σκοπούς της χορήγησής τους. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή, αφού δεν έχει αποκαταστήσει πλήρως τη ζημία για την οποία ευθύνεται, πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει στον αναιρεσείοντα ποσά που να καλύπτουν πλήρως τη ζημία που υπέστησαν ο δολοφονημένος υπάλληλος και οι έλκοντες δικαιώματα από αυτόν.
Top