23.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 218/82

1.1

Η ΕΟΚΕ χαιρετίζει θερμά την πρόταση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τροποποίηση των οδηγιών 2003/71/ΕΚ και 2009/138/ΕΚ. Υποστηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής να αλλάξει την τομεακή νομοθεσία για την αποτελεσματική λειτουργία του ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας (ΕΣΧΕ). Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει ότι στηρίζει τους νέους κανόνες προληπτικής εποπτείας στον ασφαλιστικό τομέα («Φερεγγυότητα II»), ιδίως ενόψει των εμπειριών της πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης.

1.2

Ωστόσο, κατά την αναζήτηση αξιόπιστων προτύπων φερεγγυότητας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι είναι αναγκαίο να εξασφαλίζεται η δυνατότητα των ασφαλιστικών αγορών να καλύπτουν τους κινδύνους των πελατών τους και να επιτελούν τον ρόλο τους ως πάροχοι χρηματοδότησης για κοινότητες και επιχειρήσεις κάθε μεγέθους.

1.3

Η ΕΟΚΕ επικροτεί την περαιτέρω τροποποίηση της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» όσον αφορά τους μεταβατικούς κανόνες και τη δίμηνη παράταση στην προθεσμία εφαρμογής.

1.4

Η ΕΟΚΕ τονίζει την ανάγκη μετάβασης από το τρέχον σύστημα («Φερεγγυότητα Ι») στο νέο («Φερεγγυότητα ΙΙ»). Η μετάβαση στο νέο καθεστώς πρέπει να είναι ομαλή. Πρέπει να αποφευχθεί η διαταραχή της αγοράς, μέσω μιας προσέγγισης που συνδέει με συνεκτικό τρόπο τα εποπτικά μέτρα με τους μεταβατικούς κανόνες. Η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» δεν πρέπει να οδηγήσει σε ενοποίηση της αγοράς, ιδίως όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες ασφαλιστικές εταιρίες.

1.5

Οι μεταβατικές διατάξεις που προβλέπονται στην παρούσα πρόταση θα πρέπει να επιτρέπουν μια διαδικασία σταδιακής εφαρμογής/κατάργησης, κατά την οποία να συνυπολογίζεται η δυνατότητα των επιχειρήσεων να πραγματοποιήσουν τις αλλαγές. Η διάρκεια της μετάβασης θα ορίζεται ως μέγιστο όριο, το οποίο η Επιτροπή θα μπορεί να μειώσει αν και όταν υπάρχουν πειστικές ενδείξεις που δικαιολογούν αυτή τη μείωση. Είναι προφανές ότι οι μεταβατικές περίοδοι θα διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή.

1.6

Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής πρέπει να αντικατοπτρίζει ρεαλιστικά τη δυνατότητα τόσο των εποπτών όσο και των ασφαλιστικών εταιριών, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων μικρότερου μεγέθους, να επιτύχουν τους στόχους που θέτει η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ». Η ΕΟΚΕ προτρέπει την Επιτροπή και την ΕΑΑΕΣ να εξασφαλίσουν ότι η πολυπλοκότητα του νέου καθεστώτος θα είναι διαχειρίσιμη και ότι το νέο καθεστώς δεν θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερο διοικητικό φόρτο, πράγμα που θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται στους καταναλωτές.

1.7

Η ΕΟΚΕ επιδοκιμάζει τη δημοκρατική νομιμοποίηση της μελλοντικής ευρωπαϊκής δέσμης μέτρων για τις ασφαλιστικές εταιρίες («ενιαίο εγχειρίδιο κανόνων»). Ο καθορισμός του κατάλληλου πεδίου εφαρμογής των τεχνικών προτύπων πρέπει επίσης να θεωρηθεί ως επιπλέον εργαλείο για την εποπτική σύγκλιση και προκειμένου να εκπονηθεί ένα ενιαίο εγχειρίδιο κανόνων.

1.8

Η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι πρέπει να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ, αφενός, των ζητημάτων τεχνικής φύσεως και, αφετέρου, των ζητημάτων πολιτικής φύσεως, τα οποία υπάγονται στην αρμοδιότητα των θεσμικών οργάνων της Ένωσης με πολιτική εντολή.

1.9

Ωστόσο, η ΕΟΚΕ υπογραμμίζει το καθεστώς της ΕΑΑΕΣ ως αυτόνομου οργανισμού. Όσον αφορά τη συμβολή της στην ανάπτυξη ενιαίου εγχειριδίου κανόνων, η ΕΑΑΕΣ ενεργεί στο πλαίσιο των εντολών που έχουν ορισθεί από τα νομοθετικά όργανα με πολιτική ευθύνη.

1.10

Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι ο ασφαλιστικός κλάδος πρέπει να συνεχίσει να παρέχει στους καταναλωτές εγγυημένες μακροπρόθεσμες συντάξεις και ότι πρέπει να παραμείνει αξιόπιστος εταίρος όσον αφορά τις υπηρεσίες πρόνοιας για την 3η ηλικία. Ως εκ τούτου, για τον υπολογισμό του κεφαλαίου φερεγγυότητας είναι απαραίτητη μια κατάλληλη καμπύλη επιτοκίου άνευ κινδύνου. Η ΕΟΚΕ τάσσεται υπέρ μιας λύσης που μπορεί να εξασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα τέτοιων προϊόντων.

1.11

Επιπλέον, η ΕΟΚΕ συνιστά οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για αυτούς τους υπολογισμούς να μην θεωρούνται μόνο ως τεχνικό ζήτημα, αλλά να προσδιοριστούν υπό την εποπτεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αντικατοπτρίζοντας τις πολιτικές προεκτάσεις που ενδέχεται να έχει η θέσπιση τέτοιων μεθόδων στο γενικό επίπεδο ετοιμότητας των πολιτών όσον αφορά την αύξηση του προσδόκιμου ορίου ηλικίας και το χαμηλό ποσοστό αναπλήρωσης από τις νεότερες γενιές.

1.12

Η ΕΟΚΕ τονίζει τη σημασία που έχει η συνεχής διαβούλευση με τις ομάδες ενδιαφερομένων της ΕΑΑΕΣ, στις οποίες περιλαμβάνονται εκπρόσωποι των συνδικάτων του κλάδου, όσοι κάνουν χρήση χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και πανεπιστημιακοί φορείς στους τομείς της ρύθμισης και της εποπτείας.

2.1

Στις 19 Ιανουαρίου 2011, η Επιτροπή ενέκρινε πρόταση οδηγίας για την τροποποίηση δύο προηγούμενων οδηγιών που αφορούσαν τις δραστηριότητες στον τομέα χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, την οδηγία περί ενημερωτικών δελτίων και την οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ». Η πρόταση ονομάζεται «Οδηγία Omnibus II», καθώς είναι η δεύτερη οδηγία που συγκεντρώνει διάφορες τροπολογίες στις υπάρχουσες οδηγίες, για να τις προσαρμόσει στο νέο ευρωπαϊκό σύστημα χρηματοπιστωτικής εποπτείας.

2.2

Η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» καλύπτει την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας ασφάλισης και αντασφάλισης. Η επιμελώς προετοιμασμένη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής εποπτείας στον ασφαλιστικό κλάδο έχει ως σκοπό τη βιώσιμη ενίσχυση και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου των ασφαλίσεων: οι κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις ασφαλιστικές εταιρίες θα βασίζονται πολύ περισσότερο στον κίνδυνο (Πυλώνας Ι). Πρόκειται να εκσυγχρονιστούν επίσης οι απαιτήσεις που αφορούν την ποιότητα της διαχείρισης κινδύνων (Πυλώνας ΙΙ) και της ενημέρωσης εκ μέρους των ασφαλιστικών επιχειρήσεων (Πυλώνας ΙΙΙ).

2.3

Η οδηγία Omnibus II έχει ως σκοπό να προσαρμόσει τους ευρωπαϊκούς εποπτικούς διακανονισμούς, μετά τα συμπεράσματα της ομάδας υψηλού επιπέδου με πρόεδρο τον κ. Jacques de Larosière και την ανακοίνωση της Επιτροπής του Μαΐου 2009, η οποία πρότεινε τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας (ΕΣΧΕ). Αυτό το σύστημα αποτελείται από ένα δίκτυο εθνικών χρηματοπιστωτικών εποπτικών αρχών, οι οποίες συνεργάζονται με τις νέες Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές (ΕΕΑ).

2.4

Η ΕΟΚΕ υιοθέτησε γνωμοδοτήσεις (μεταξύ άλλων EESC 100/2010 και 446/2010) για τη νέα δομή εποπτείας, τάχθηκε σαφώς υπέρ των μεταρρυθμίσεων και τόνισε τη διάκριση που πρέπει να γίνει μεταξύ τεχνικών και πολιτικών ζητημάτων, τα οποία αφορούν τα Όργανα της Ένωσης με πολιτική εντολή. Οι γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ υπογράμμισαν την ανάγκη οι νέες αρχές να διατηρήσουν διάλογο με τους αντιπροσωπευτικούς φορείς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, τα συνδικάτα, τους χρήσετες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και την ΕΟΚΕ ως εκπρόσωπο της οργανωμένης κοινωνίας των πολιτών της ΕΕ.

2.5

Η ΕΟΚΕ εκφράζει τη συνολική υποστήριξή της στο έργο που επιτελεί η Επιτροπή μέσω της παρούσας πρότασης, δηλαδή στην παροχή στις νεοσυσταθείσες αρχές των απαραίτητων εξουσιών για τη θέσπιση τεχνικών προτύπων και την επίλυση διαφορών μεταξύ των εθνικών εποπτικών αρχών, στον τομέα της κεφαλαιαγοράς, των ασφαλίσεων και των επαγγελματικών συντάξεων.

2.6

Η ΕΟΚΕ επικροτεί τους πρωταρχικούς στόχους της οδηγίας, δηλαδή την προστασία των χρηστών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και την εξασφάλιση της σταθερότητας των αγορών μέσω μιας ευέλικτης προσέγγισης, την προσήλωσή της στις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας για την πρόοδο προς τη σύγκλιση της εποπτείας καθώς και την εκπόνηση ενός ενιαίου εγχειριδίου κανόνων. Αυτοί οι στόχοι μπορούν να συμβάλλουν στη διαδικασία υλοποίησης της ενιαίας αγοράς και στο να διατηρήσει η Ευρώπη τη θέση της στην πρώτη γραμμή της θέσπισης και εφαρμογής διεθνών προτύπων, χωρίς παράλληλα να χάσει την επαφή της με τις διεθνείς αγορές χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

2.7

Η οδηγία Omnibus II τροποποιεί κυρίως την οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ», προβλέποντας νέες εξουσίες για δεσμευτικά τεχνικά πρότυπα και την ευθυγράμμιση των διαδικασιών για τα εκτελεστικά μέτρα με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Η πρόταση περιλαμβάνει γενικές τροπολογίες οι οποίες είναι κοινές στο μεγαλύτερο μέρος της τομεακής νομοθεσίας του χρηματοπιστωτικού τομέα, στα πλαίσια της οδηγίας Omnibus-I, και αναγκαίες για τη λειτουργία των οδηγιών στο πλαίσιο των νέων αρχών· ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε τη μετονομασία της CEIOPS σε «ΕΑΑΕΣ» και την εξασφάλιση των κατάλληλων διαύλων για την ανταλλαγή πληροφοριών.

2.8

Επίσης, προσαρμόζει το υφιστάμενο καθεστώς εκτελεστικών εξουσιών («Επίπεδο 2») στη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» τέθηκε σε ισχύ πριν από τη νέα Συνθήκη. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η μετατροπή των υφιστάμενων αρμοδιοτήτων επιπέδου 2 σε πράξεις κατ' εξουσιοδότηση, σε μέτρα εφαρμογής, ή σε ρυθμιστικούς τεχνικούς κανόνες. Πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλες διαδικασίες ελέγχου.

2.9

Η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» εισάγει επίσης μεταβατικές διατάξεις, που είναι αναγκαίες για την ομαλή μετάβαση στο νέο καθεστώς. Πρέπει να αποφευχθεί η διαταραχή της αγοράς και να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις στο σύνολο των σημαντικών ασφαλιστικών προϊόντων.

3.1

Στη γνωμοδότησή της σχετικά με την οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» (EESC 976/2008), η ΕΟΚΕ επικρότησε τις σημαντικές προσπάθειες που καταβλήθηκαν για να ενισχυθεί ο ασφαλιστικός κλάδος και να γίνει πιο ανταγωνιστικός, μέσω της καλύτερης κατανομής του κεφαλαίου και της βελτίωσης στη διαχείριση κινδύνων και στην ενημέρωση. Εν προκειμένω, η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» είναι η σωστή απάντηση, υπό το πρίσμα των εμπειριών της πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης. Υποστηρίζει την Επιτροπή στην επιλογή της να μην προβεί σε θεμελιώδεις αλλαγές στην οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ». Εντούτοις, σε περιπτώσεις όπου η προσαρμογή των μέτρων εφαρμογής κρίνεται ανεπαρκής, ενδέχεται να χρειαστούν περισσότερες αλλαγές σε συγκεκριμένες πτυχές περιορισμένου πεδίου εφαρμογής.

3.2

Με την πάροδο του χρόνου, καθώς η κρίση που προκλήθηκε από τις συναλλαγές σε πιστωτικά παράγωγα προκάλεσε ανησυχία σχετικά με την ευρωστία του συνόλου των οικονομικών δραστηριοτήτων, εκφράστηκαν φόβοι ότι η τελειοποίηση των κανόνων φερεγγυότητας που εφαρμόζονται στις ασφαλιστικές δραστηριότητες θα επηρεαζόταν από υπερβολικές τάσεις για αποφυγή του κινδύνου. Η ΕΟΚΕ αναγνωρίζει τις δηλώσεις της Επιτροπής, στις οποίες αυτή επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της για μια ισορροπημένη άποψη όσον αφορά αυτά τα πρότυπα. Ζητά από την Επιτροπή να μην δημιουργήσει προβλήματα αστάθειας σε μια βιομηχανία όπου οι μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις είναι ο κανόνας.

3.3

Από την έναρξη της διαδικασίας μεταρρύθμισης της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» έχουν πραγματοποιηθεί διάφοροι γύροι μελετών ποσοτικών επιπτώσεων, με πιο πρόσφατο τον «QIS 5», στον οποίο συμμετείχαν περίπου τα δύο τρίτα της ευρωπαϊκής ασφαλιστικής αγοράς. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα από την ΕΑΑΕΣ και απαιτούν περαιτέρω ανάλυση εις βάθος. Εντούτοις, έχει γίνει σαφές από τις μελέτες επιπτώσεων που έχουν διενεργηθεί ότι το χρονοδιάγραμμα και το πεδίο εφαρμογής της μετάβασης προς το νέο καθεστώς ενδέχεται να έχουν σοβαρές συνέπειες στη διαθεσιμότητα και την προσιτότητα της ασφάλισης για τις κοινότητες, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, καθώς και στις συνθήκες λειτουργίας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.

3.4

Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει την υποστήριξή της στις αρχές της αναλογικότητας και της ευελιξίας. Τονίζει ότι αυτό πρέπει να οδηγήσει σε σαφείς και κατάλληλες απαιτήσεις, ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη η ποικιλομορφία της ασφαλιστικής αγοράς, τόσο όσον αφορά το μέγεθος, όσο και τη φύση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Στην παρούσα φάση, η ΕΟΚΕ εκφράζει την ανησυχία ότι η εφαρμογή της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της πολυπλοκότητας, την οποία δεν θα είναι σε θέση πλέον να διαχειριστούν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

3.5

Ο κατάλληλος σχεδιασμός των μεταβατικών διατάξεων της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» και της χρηματοπιστωτικής εποπτείας της ΕΕ είναι αναγκαίος για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα των ασφαλιστικών αγορών. Αυτοί οι στόχοι θα τεθούν σε κίνδυνο αν δεν γίνουν ήδη από τώρα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση.

3.6

Η ΕΟΚΕ επικροτεί τη δίμηνη παράταση στην ημερομηνία εφαρμογής της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ», η οποία πλέον θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2013.

3.7

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή ως προς το ότι το καθεστώς της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» όσον αφορά το νέο υπολογισμό, την πληροφόρηση και τις υπόλοιπες απαιτήσεις, είναι καλύτερο να εφαρμοστεί κατά την έναρξη του οικονομικού έτους που η πλειοψηφία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων θεωρεί «κανονική» (δηλαδή η 1η Ιανουαρίου), αντί να εφαρμοστεί στη διάρκεια του οικονομικού έτους (1η Νοεμβρίου), όπως προτείνει η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ». Ως εκ τούτου, οι υπόλοιπες ημερομηνίες της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ», ιδίως όσον αφορά τις μεταβατικές διατάξεις και τη ρήτρα επανεξέτασης, πρέπει να παραταθούν επίσης κατά δύο μήνες, όπως προβλέπεται από την «Omnibus 2».

3.8

Η πρόταση της Επιτροπής είναι η απάντηση στην έκκληση για ομαλή μετάβαση από τα πρότυπα της οδηγίας «Φερεγγυότητα Ι» σε αυτά της «Φερεγγυότητα ΙΙ», προς αποφυγή διατάραξης της αγοράς. Οι ομάδες με δραστηριότητες τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστούν την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους με πιο αποτελεσματικό τρόπο.

3.9

Είναι σημαντικό η μετάβαση να καλύψει και τους τρείς πυλώνες της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ»: η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή ότι πρέπει να προβλεφθούν μεταβατικές διατάξεις για τον υπολογισμό, τη διακυβέρνηση και την ενημέρωση. Υπάρχει ανάγκη να ληφθεί υπόψη ο αντίκτυπος στο φάσμα των ασφαλιστικών προϊόντων που είναι σημαντικά για τις εθνικές αγορές. Η πέμπτη μελέτη ποσοτικού αντικτύπου (QIS5) πρέπει να θεωρηθεί ως πρωταρχική πηγή εκτιμήσεων για τις μεταβατικές διατάξεις. Η πέμπτη έκθεση αποκαλύπτει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια συνεπή μεταβατική έννοια (σταδιακή εφαρμογή/κατάργηση), έτσι ώστε οι επιχειρήσεις και οι εποπτικές αρχές να έχουν στη διάθεσή τους αρκετό χρόνο για να προετοιμαστούν κατάλληλα.

3.10

Η ΕΟΚΕ συνιστά να πραγματοποιηθεί σωστή αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο αυτές οι μεταβατικές διατάξεις μπορούν να συνδεθούν κατάλληλα με εποπτικές ενέργειες, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους νέους κανόνες. Η ομαλή μετάβαση πρέπει να λάβει υπόψη τα σημερινά επίπεδα εποπτικής παρέμβασης και να εγγυηθεί ότι οι αντισυμβαλλόμενοι θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τουλάχιστον το ίδιο επίπεδο προστασίας με σήμερα.

3.11

Η ΕΟΚΕ συνιστά η μετάβαση να αναφερθεί εκτενέστερα στα ενημερωμένα πρότυπα της οδηγίας «Φερεγγυότητα Ι» ως (προαιρετικό) ελάχιστο επίπεδο.

3.12

Όσον αφορά την ενημέρωση, η ΕΟΚΕ συνιστά την λεπτομερέστερη επεξεργασία όχι μόνο των μεθόδων, αλλά και του περιεχομένου και του χρόνου υποβολής των εκθέσεων κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Δεδομένου ότι εκφράζονται αμφιβολίες ως προς το τι πρέπει να συμπεριληφθεί στις τριμηνιαίες εκθέσεις ή ακόμη και στην εναρκτήρια δήλωση, κρίνεται σκόπιμο να δοθεί η δυνατότητα προσαρμογής στα πρότυπα πληροφόρησης και μετά την 1η Ιανουαρίου 2013. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους. Ιδίως, δεν πρέπει να ζητείται από τα ταμεία αλληλασφάλισης και άλλους ασφαλιστικούς φορείς που δεν έχουν πρόσβαση στο χρηματιστήριο να πληρούν τις ίδιες υποχρεώσεις πληροφόρησης με διεθνείς επιχειρήσεις που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο και καταρτίζουν τους λογαριασμούς τους με βάση τα ΔΠΧΑ, ή εργάζονται εντός αντίστοιχων σύντομων προθεσμιών.

3.13

Η ΕΟΚΕ έχει ήδη τονίσει τη σημασία που έχει στο πλαίσιο της γήρανσης των κοινωνιών της Ευρώπης η χρηστή και σωστή διαχείριση της συνταξιοδοτικής ασφάλισης και άλλων μορφών παροχής γήρατος· πρόσφατα το έπραξε στη γνωμοδότησή της με θέμα την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα (EESC 72/2011).

3.14

Ο σχεδιασμός πολιτικών για τον υπολογισμό του επιτοκίου των συντάξεων έχει ύψιστη σημασία για τους όρους με τους οποίους οι καταναλωτές μπορούν να αποκτήσουν τέτοια προστασία. Η ΕΟΚΕ ανησυχεί για την καμπύλη επιτοκίου άνευ κινδύνου η οποία είναι υπό συζήτηση επί του παρόντος. Θα οδηγήσει πιθανώς σε σημαντική μείωση της προσφοράς και σε αύξηση του κόστους των συνταξιοδοτικών προϊόντων.

3.15

Εν προκειμένω, η ΕΟΚΕ ασκεί κριτική στην οδηγία «Omnibus II», σύμφωνα με την οποία η καμπύλη επιτοκίου άνευ κινδύνου και το ασφάλιστρο μειωμένης ρευστότητας δεν θα καθορίζονται από νομοθετικούς φορείς. Η καμπύλη επιτοκίου και ο κίνδυνος επιτοκίου καθορίζουν το μέλλον της ιδιωτικής πρόβλεψης για ασφάλιση γήρατος. Μια τέτοια σημαντική πολιτική απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί μόνο στο διοικητικό επίπεδο της ΕΑΑΕΣ.

3.16

Καθώς τόσο αυτή η πρόταση όσο και τα μέτρα εφαρμογής δεν έχουν εφαρμοσθεί ακόμη, το χρονοδιάγραμμα για την ουσιαστική δρομολόγηση της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» φαίνεται να θέτει ιδιαίτερες προκλήσεις. Οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν μπορούν να φέρουν ευθύνη για οδηγίες που πρόκειται να δημοσιευτούν σε μεταγενέστερο στάδιο. Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ ενθαρρύνει την Επιτροπή να εκδώσει σύντομα τέτοιες οδηγίες ή να προβλέψει εύλογους όρους προσαρμογής.

3.17

Παρόμοια, η ΕΟΚΕ αναγνωρίζει το σημαντικό φόρτο που έχει ανατεθεί στην ΕΑΑΕΣ, ιδίως όταν αυτή συνεχίζει να επεκτείνεται και δεν έχει ακόμα το αναμενόμενο προσωπικό. Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η υπό εξέταση πρόταση ενδέχεται να επιβαρύνει υπέρμετρα τη διαθέσιμη παραγωγική ικανότητα της ΕΑΑΕΣ και ελπίζει η Επιτροπή να λάβει υπόψη την ισορροπία των προτεραιοτήτων που θα πρέπει να ορισθούν.

3.18

Η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή, έτσι ώστε η ΕΑΑΕΣ να διαθέτει επαρκείς πόρους για τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που της ανατίθενται από τη 2η οδηγία Omnibus, ιδίως όσον αφορά την τεχνική εισαγωγή δεδομένων και τη δεσμευτική διαμεσολάβηση, όταν τεθεί σε ισχύ η οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ». Η πρόταση η ΕΑΑΕΣ να καταρτίσει η ΕΑΑΕΣ σχέδιο μέτρου εφαρμογής το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, φαίνεται αρκετά φιλόδοξη.

3.19

Η ΕΟΚΕ έχει επίγνωση του ότι η ΕΑΑΕΣ βρίσκεται επί του παρόντος στη διαδικασία πρόσληψης νέου προσωπικού και απόκτησης γνώσεων. Για να αποφευχθούν διαταραχές, το μεταβατικό καθεστώς πρέπει να αντικατοπτρίζει τους πόρους που έχει στη διάθεσή της η ΕΑΑΕΣ. Οι πόροι θα πρέπει να συνάδουν με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα.

3.20

Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την ισορροπία καθηκόντων μεταξύ των εποπτικών αρχών των κρατών μελών αφενός, οι οποίες πρέπει να προβαίνουν με συνέπεια στην καθημερινή εποπτεία των επιχειρήσεων που εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιότητάς τους, και της νέας Αρχής, αφετέρου.

3.21

Πιο συγκεκριμένα, η ΕΟΚΕ θεωρεί πως πρέπει να εξασφαλιστεί ότι ο επόπτης του ομίλου θα έχει ηγετικό ρόλο στην έγκριση εσωτερικών μοντέλων για όλο τον όμιλο και ότι η οδηγία δεν θα πρέπει να δημιουργεί καμία αμφιβολία ως προς τις εξουσίες και αρμοδιότητες του.

3.22

Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι η Επιτροπή δικαιολογημένα ρυθμίζει τους διάφορους ρόλους των εθνικών εποπτικών αρχών και της ΕΑΑΕΣ, της νέας ευρωπαϊκής εποπτικής αρχής του ασφαλιστικού τομέα. Είναι σημαντικό να προβλεφθεί η δυνατότητα της ΕΑΑΕΣ να επιλύει διαφορές με ισόρροπο τρόπο στους τομείς όπου έχουν ήδη προβλεφθεί κοινές διαδικασίες λήψης αποφάσεων από την οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ» ή άλλη τομεακή νομοθεσία.

3.23

Η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι η λειτουργία του «συστήματος Lamfalussy», όσον αφορά την εφαρμογή χρηματοπιστωτικής νομοθεσίας σε διαφορετικά νομικά επίπεδα, απαιτεί ένα συνεκτικό κλιμακωτό σύστημα το οποίο θα διασφαλίζει ότι τα τεχνικά πρότυπα βασίζονται σε μέτρα εφαρμογής (για να μην ρυθμίζονται ζητήματα χωρίς πολιτικά υπόλογο βάση, ιδίως όσον αφορά την επικουρικότητα) και ότι ο προσανατολισμός των μέτρων εφαρμογής παραμένει ομοιογενής και σαφής.

3.24

Η ΕΟΚΕ λαμβάνει υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για δεσμευτικά τεχνικά πρότυπα (επίπεδο 3) σε τομείς όπου έχουν ήδη προβλεφθεί μέτρα εφαρμογής (επίπεδο 2). Πρόσθετες δεσμευτικές τεχνικές προδιαγραφές πρέπει να είναι περιορισμένου πεδίου εφαρμογής. Είναι επιθυμητό να είναι πιο σαφής η μελλοντική ισορροπία μεταξύ των Ευρωπαϊκών Οργάνων μέσω της μεταβίβασης αρμοδιοτήτων.

3.25

Η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι η ιεράρχηση των δεσμευτικών τεχνικών προτύπων μπορεί να είναι καθοριστική για να εξασφαλιστεί η ποιότητα των εναρμονισμένων κανόνων. Ορισμένοι τεχνικοί κανόνες εφαρμογής ενδέχεται να μην προβλεφθούν από την οδηγία «Φερεγγυότητα ΙΙ»· ως εκ τούτου, πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στην ΕΑΑΕΣ για να τους αναπτύξει, λαμβάνοντας υπόψη τις βιομηχανικές πρακτικές και τις εμπειρίες των εποπτικών αρχών. Άλλοι τεχνικοί κανόνες εφαρμογής ενδέχεται να θεωρηθούν ως προαιρετικοί («πιθανόν») και πρέπει να τεθούν σε ισχύ μόνο αν υπάρξει ανάγκη για εναρμόνιση στο μέλλον.

3.26

Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην έκταση των τεχνικών προτύπων. Αξίζει να τεθεί το ερώτημα κατά πόσον η προβλεπόμενη πυκνότητα κανονιστικών ρυθμίσεων είναι πράγματι αναγκαία σε ευρωπαϊκό επίπεδο από πλευράς επικουρικότητας. Σε περίπτωση αμφιβολίας, δεν πρέπει να προβλεφθούν πρόσθετα τεχνικά πρότυπα (επίπεδο 3) για τα ατομικά μέτρα εφαρμογής (επίπεδο 2)· για παράδειγμα, το επίπεδο 3 δεν φαίνεται να είναι αναγκαίο για την αξιολόγηση κινδύνου και φερεγγυότητας από τις ίδιες τις επιχειρήσεις (ORSA), ή την ταξινόμηση των ιδίων κεφαλαίων ή των κεφαλαίων κλειστής διάρθρωσης.

3.27

Οι κανόνες σε πολλά επίπεδα δεν θα ήταν διαφανείς. Επιπλέον, είναι δυνατό να υπάρχουν εθνικές αποκλίσεις για τα ίδια τα θέματα ρύθμισης. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα πάρα πολύ μεγάλη πολυπλοκότητα - ιδίως για τις ΜΜΕ. Μια πτυχή η οποία πρέπει επίσης να εξεταστεί προσεκτικά είναι η προτεινόμενη επέκταση ορισμένων μέτρων εφαρμογής όσον αφορά το περιεχόμενο.