Escolha as funcionalidades experimentais que pretende experimentar

Este documento é um excerto do sítio EUR-Lex

Documento 52011AG0006

    Θέση (ΕΕ) αριθ. 6/2011 του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση για την έκδοση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/62/ΕΚ περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής Εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 14 Φεβρουαρίου 2011 Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ

    ΕΕ C 77E της 11.3.2011, p. 1—20 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.3.2011   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    CE 77/1


    ΘΈΣΗ (ΕΕ) αριθ. 6/2011 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ ΣΕ ΠΡΏΤΗ ΑΝΆΓΝΩΣΗ

    για την έκδοση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/62/ΕΚ περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής

    Εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 14 Φεβρουαρίου 2011

    (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

    2011/C 77 E/01

    ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

    Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 91 παράγραφος 1,

    Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

    Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

    Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

    Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    (1)

    Η προώθηση των βιώσιμων μεταφορών αποτελεί ζωτικό στοιχείο της κοινής πολιτικής μεταφορών. Προς τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να μειωθούν η συμβολή των μεταφορών στην κλιματική αλλαγή και οι αρνητικές επιπτώσεις τους, ιδίως η συμφόρηση, που εμποδίζει την κινητικότητα, και η ατμοσφαιρική ρύπανση και η ηχορύπανση που προκαλούν βλάβες στην υγεία και το περιβάλλον. Επιπλέον, οι απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να ενσωματωθούν στον ορισμό και την υλοποίηση άλλων πολιτικών της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της κοινής πολιτικής μεταφορών.

    (2)

    Ο στόχος της μείωσης των αρνητικών επιπτώσεων των μεταφορών θα πρέπει να επιτευχθεί κατά τρόπο ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία δυσανάλογων εμποδίων στην ελευθερία διακίνησης, προς όφελος της υγιούς οικονομικής μεγέθυνσης, της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και της εδαφικής συνοχής.

    (3)

    Προκειμένου να βελτιστοποιηθεί αναλόγως το σύστημα μεταφορών, η κοινή πολιτική μεταφορών θα πρέπει να χρησιμοποιήσει συνδυασμό μέσων για την βελτίωση της υποδομής των μεταφορών και της χρήσης των τεχνολογιών και να εξασφαλίσει αποτελεσματικότερη διαχείριση της ζήτησης για μεταφορές, μέσω, ιδιαιτέρως, της προώθησης της ανανέωσης του στόλου, την αποτελεσματικότερη χρήση των υποδομών και την συντροπικότητα. Προς τούτο απαιτείται να εφαρμοστεί συστηματικότερα η αρχή «ο χρήστης πληρώνει» και να αναπτυχθεί και να εφαρμόζεται η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» στον τομέα των μεταφορών σε όλους τους τρόπους μεταφορών.

    (4)

    Με την οδηγία 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), η Επιτροπή κλήθηκε να υποβάλλει πρότυπο για την αξιολόγηση όλων των εξωτερικών δαπανών, που προκύπτουν από την χρήση της υποδομής των μεταφορών προκειμένου να χρησιμεύσει ως βάση για τους μελλοντικούς υπολογισμούς τελών χρήσης υποδομής. Το εν λόγω πρότυπο έπρεπε να συνοδεύεται από ανάλυση των επιπτώσεων από τον εσωτερικό καταλογισμό των εξωτερικών δαπανών για όλα τα μέσα μεταφοράς και μια στρατηγική για τη σταδιακή εφαρμογή του προτύπου αυτού και, εφόσον απαιτείται, από προτάσεις για περαιτέρω αναθεώρηση της εν λόγω οδηγίας.

    (5)

    Για τη μετάβαση σε μία βιώσιμη πολιτική μεταφορών, οι τιμές των μεταφορών θα πρέπει να αντανακλούν καλύτερα τις δαπάνες που σχετίζονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση και την ηχορύπανση λόγω κυκλοφορίας, την κλιματική αλλαγή και την συμφόρηση που προκαλείται από την πραγματική χρήση όλων των μέσων μεταφοράς, ως μέσο για να βελτιστοποιηθεί η χρήση της υποδομής, να μειωθεί η τοπική ρύπανση, να εξασφαλιστεί η διαχείριση της συμφόρησης και να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή με το ελάχιστο κόστος για την οικονομία. Αυτό απαιτεί σταδιακή προσέγγιση για όλα τα μέσα μεταφορών, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους.

    (6)

    Στον κλάδο των οδικών μεταφορών, δίκαιο και αποδοτικό οικονομικό μηχανισμό για να επιτευχθεί βιώσιμη πολιτική μεταφορών συνιστούν τα διόδια που υπολογίζονται ως χρέωση για τη χρήση της υποδομής ανάλογα με την απόσταση, επειδή σχετίζονται άμεσα με τη χρήση της υποδομής, τις περιβαλλοντικές επιδόσεις των οχημάτων και τον τόπο και χρόνο της χρήσης των οχημάτων και, συνεπώς, το ύψος τους μπορεί να καθορίζεται ανάλογα με το κόστος της ρύπανσης και της συμφόρησης που οφείλεται στην πραγματική χρήση των οχημάτων. Επιπλέον τα διόδια δεν δημιουργούν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς, δεδομένου ότι καταβάλλονται από όλες τις επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από το κράτος μέλος προέλευσης ή έδρας και αναλογικά προς την ένταση της χρήσης του οδικού δικτύου.

    (7)

    Η ανάλυση των επιπτώσεων δείχνει ότι η επιβολή διοδίων που υπολογίζονται βάσει του κόστους της ρύπανσης, και στις οδούς με συμφόρηση βάσει της υψηλότερης διακύμανσης του ύψους των διοδίων κατά τις περιόδους αιχμής θα μπορούσε να έχει θετικές επιπτώσεις στο σύστημα των μεταφορών και να συμβάλει στην στρατηγική της Ένωσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Θα μπορούσε να μειωθεί η συμφόρηση και η τοπική ρύπανση με την ενθάρρυνση της χρήσης οχημάτων με καθαρότερες τεχνολογίες, με τη βελτιστοποίηση των εφοδιαστικών συμπεριφορών και με τη μείωση των διαδρομών επιστροφής χωρίς φορτίο. Έμμεσα θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμων και να συμβάλει στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

    (8)

    Η παρούσα οδηγία δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν εθνικούς κανόνες για την επιβολή τελών σε άλλους χρήστες του οδικού δικτύου που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της.

    (9)

    Το κόστος που επιφέρει η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ηχορύπανση λόγω κυκλοφορίας, όπως το κόστος στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών ιατρικής περίθαλψης, το κόστος των απωλειών της γεωργικής συγκομιδής και άλλων απωλειών παραγωγής, καθώς και το κοινωνικό κόστος, καλύπτονται στο εσωτερικό του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου πραγματοποιούνται οι μεταφορές. Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» θα υλοποιηθεί δια της χρέωσης του εξωτερικού κόστους που θα συμβάλλει στη μείωση του εξωτερικού κόστους.

    (10)

    Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, το πρότυπο που επινόησε η Επιτροπή για τον υπολογισμό του εξωτερικού κόστους από την ατμοσφαιρική ρύπανση και την ηχορύπανση λόγω κυκλοφορίας παρέχει αξιόπιστες μεθόδους και σειρά μοναδιαίων τιμών που μπορούν ήδη να χρησιμεύσουν ως βάση για τον υπολογισμό των τελών εξωτερικού κόστους.

    (11)

    Υφίστανται ακόμη αβεβαιότητες σχετικά με το κόστος και το όφελος των συστημάτων που απαιτούνται για την επιβολή διαφοροποιημένων τελών σε οδικά δίκτυα με χαμηλή κυκλοφορία. Μέχρι να αντιμετωπιστούν οι εν λόγω αβεβαιότητες, φαίνεται ότι ενδείκνυται περισσότερο μια ευέλικτη προσέγγιση στο επίπεδο της Ένωσης. Η εν λόγω ευέλικτη προσέγγιση θα πρέπει να δίνει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αποφασίσουν εάν και σε ποια οδικά δίκτυα θα επιβάλουν τέλη εξωτερικού κόστους βάσει των τοπικών και εθνικών χαρακτηριστικών του δικτύου.

    (12)

    Τα χρονοεξαρτώμενα τέλη χρήσης που εισπράττονται σε ημερήσια, εβδομαδιαία, μηνιαία ή ετήσια βάση δεν θα πρέπει να εισάγουν διακρίσεις κατά των περιστασιακών χρηστών, δεδομένου ότι υψηλό ποσοστό των εν λόγω χρηστών είναι πιθανόν να είναι αλλοδαποί μεταφορείς. Συνεπώς θα πρέπει να καθοριστεί λεπτομερέστερα η αναλογία μεταξύ των ημερήσιων, των εβδομαδιαίων, των μηνιαίων και των ετήσιων τελών για τα βαρέα φορτηγά οχήματα.

    (13)

    Η σαφής και με διαφάνεια εφαρμογή των καθεστώτων χρέωσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Συνεπώς, θα πρέπει να αποφεύγονται καθεστώτα χρέωσης που δημιουργούν διαφορές ώστε να μην νοθεύεται ο ανταγωνισμός των διεθνών οδικών εμπορευματικών μεταφορών στο διευρωπαϊκό οδικό δίκτυο ή σε ορισμένα τμήματα του εν λόγω δικτύου, και σε άλλα επιπλέον τμήματα των διασυνδεδεμένων δικτύων ή αυτοκινητόδρομων που δεν είναι τμήμα του διευρωπαϊκού οδικού δικτύου. Οι ίδιες αρχές χρέωσης θα πρέπει ιδίως να εφαρμόζονται σε οιοδήποτε τμήμα του δικτύου αυτοκινητοδρόμων κράτους μέλους.

    (14)

    Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να χρεώνουν το μέγιστο ποσό του κόστους υποδομής και του εξωτερικού κόστους που επιτρέπει η παρούσα οδηγία μέσω των διοδίων αλλά θα πρέπει να μπορούν να επιλέγουν να χρεώσουν το ένα μόνο κόστος ή και τα δύο σε χαμηλότερο επίπεδο ή να μην τα χρεώσουν καθόλου.

    (15)

    Κατά τον καθορισμό του δικτύου στο οποίο θα εφαρμόζουν το τέλος εξωτερικού κόστους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιλέγουν να μην επιβάλλουν τέλη εξωτερικού κόστους σε ορισμένες οδούς, προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσβαση και η ανταγωνιστικότητα περιφερειακών, μεσόγειων ή νησιωτικών περιοχών.

    (16)

    Θα πρέπει να μπορεί να προστεθεί στο τέλος υποδομής στοιχείο εξωτερικού κόστους βάσει του κόστους της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας. Το στοιχείο εξωτερικού κόστους που περιλαμβάνεται στα διόδια θα πρέπει να μπορεί να προστεθεί στο κόστος της χρήσης της υποδομής, εφόσον ικανοποιούνται ορισμένες προϋποθέσεις για τον υπολογισμό του κόστους έτσι ώστε να αποφεύγεται η αδικαιολόγητη χρέωση.

    (17)

    Προκειμένου να αντιστοιχεί καλύτερα στο κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας, το τέλος εξωτερικού κόστους θα πρέπει να διαφοροποιείται ανάλογα με τον τύπο του οδικού δικτύου, τον τύπο των οχημάτων και για το θόρυβο, ανάλογα με τις σχετικές χρονικές περιόδους.

    (18)

    Η συμφόρηση έχει αρνητικές επιπτώσεις για τους χρήστες του οδικού δικτύου γενικά, καθώς σημαίνει απώλεια χρόνου και καυσίμων. Η διαφοροποίηση των τελών υποδομής αποτελεί μέσο διαχείρισης της συμφόρησης, εφόσον η διαφοροποίηση των τελών διοδίων αποτελεί σαφές και σημαντικό μήνυμα, όσον αφορά τις τιμές, για τους χρήστες του οδικού δικτύου να αλλάξουν συμπεριφορά και να αποφεύγουν τα τμήματα με συμφόρηση κατά τις περιόδους αιχμής.

    (19)

    Η οδηγία 2002/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, σχετικά με την αξιολόγηση και τη διαχείριση του περιβαλλοντικού θορύβου (5) παρέχει ήδη τη βάση για ανάπτυξη και συμπλήρωση της δέσμης ενωσιακών μέτρων όσον αφορά το θόρυβο που εκπέμπεται από τα τροχοφόρα οχήματα και τη σχετική υποδομή, καλώντας τις αρμόδιες αρχές να καταρτίσουν στρατηγικούς χάρτες θορύβου για τους μεγάλους οδικούς άξονες καθώς και σχέδια δράσης για τη μείωση του θορύβου όταν τα επίπεδα έκθεσης μπορούν να έχουν επιβλαβείς επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία.

    (20)

    Η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς απαιτεί πλαίσιο της Ένωσης που να εξασφαλίζει τη διαφάνεια, την αναλογικότητα και την αμεροληψία των τελών χρήσης του οδικού δικτύου που καθορίζονται βάσει του τοπικού κόστους της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, της ηχορύπανσης και βάσει της συμφόρησης λόγω κυκλοφορίας. Το πλαίσιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει κοινές αρχές χρέωσης, μεθόδους υπολογισμού, μέγιστα επίπεδα και μοναδιαίες τιμές του εξωτερικού κόστους, βάσει αναγνωρισμένων επιστημονικών μεθόδων, καθώς και διαδικασίες κοινοποίησης και υποβολής εκθέσεων περί των καθεστώτων διοδίων στην Επιτροπή.

    (21)

    Εάν ορίζεται αρχή από κράτος μέλος για να καθορίζει το τέλος εξωτερικού κόστους, θα πρέπει να μην έχει συμφέρον να το προσδιορίσει σε αδικαιολόγητα υψηλό επίπεδο και, συνεπώς, θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τον φορέα που εισπράττει και διαχειρίζεται τα έσοδα από τα διόδια.

    (22)

    Προκειμένου να δοθεί προβάδισμα στην κατασκευή των έργων προτεραιότητας ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που προσδιορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ της απόφασης αριθ. 661/2010/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2010, περί των προσανατολισμών της Ένωσης για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (6), τα κράτη μέλη που έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν προσαύξηση θα πρέπει να χρησιμοποιούν την εν λόγω εναλλακτική επιλογή προτού επιβάλλουν τέλος εξωτερικού κόστους. Για να αποφευχθεί η αδικαιολόγητη χρέωση των χρηστών, το τέλος εξωτερικού κόστους δε θα πρέπει να συνδυάζεται με προσαύξηση παρά μόνο εφόσον το εξωτερικό κόστος υπερβαίνει το ποσό της προσαύξησης που έχει ήδη επιβληθεί. Στην περίπτωση αυτή, το ποσό της προσαύξησης πρέπει να αφαιρείται από το τέλος του εξωτερικού κόστους.

    (23)

    Δε θα πρέπει να επιτρέπονται εκπτώσεις ή μειώσεις του τέλους εξωτερικού κόστους, επειδή θα υπάρξει σημαντικός κίνδυνος αδικαιολόγητων διακρίσεων εις βάρος ορισμένων κατηγοριών χρηστών.

    (24)

    Υπό την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων περί κρατικής βοήθειας της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να επιτρέπονται κίνητρα στην περίπτωση ταξιδιών που ενέχουν ακριβούς τρόπους μεταφοράς, όπως η οδική-θαλάσσια-οδική, προς το συμφέρον της εδαφικής συνοχής και προσβασιμότητας, καθώς και της ανταγωνιστικότητας των περιφερειακών, μεσόγειων και νησιωτικών περιοχών.

    (25)

    Θα πρέπει να είναι δυνατό να επιτραπούν εκπτώσεις ή μειώσεις του τέλους υποδομής, υπό ορισμένες συνθήκες, για κάθε κατηγορία χρηστών, όπως οι συχνοί χρήστες ή οι χρήστες συστημάτων τηλεδιοδίων.

    (26)

    Η χρέωση του εξωτερικού κόστους μέσω διοδίων θα επηρεάσει αποτελεσματικότερα τις αποφάσεις των χρηστών όσον αφορά τις μεταφορές εφόσον έχουν επίγνωση του εν λόγω κόστους. Συνεπώς, το εν λόγω κόστος θα πρέπει να αναγράφεται χωριστά σε απόκομμα, απόδειξη ή σε ισοδύναμο έγγραφο που χορηγείται από την εταιρεία είσπραξης των διοδίων. Επιπλέον, το έγγραφο αυτό θα διευκόλυνε τους μεταφορείς να μετακυλύουν τη δαπάνη του τέλους εξωτερικού κόστους στον ναυλωτή ή σε άλλους πελάτες.

    (27)

    Η χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων διοδίων είναι επιθυμητή για να αποφεύγονται η διακοπή της ελεύθερης ροής της κυκλοφορίας και οι δυσμενείς επιπτώσεις στο τοπικό περιβάλλον από τις ουρές που σχηματίζονται στους σταθμούς διοδίων. Είναι, συνεπώς, σκόπιμο να εισπράττεται τέλος εξωτερικού κόστους μέσω αυτών των συστημάτων σύμφωνα με την οδηγία 2004/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων τηλεδιοδίων στην Κοινότητα (7).

    (28)

    Μολονότι οι αποφάσεις σχετικά με τις εθνικές κρατικές δαπάνες, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης των εσόδων από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, λαμβάνονται, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, από τα κράτη μέλη, τα πρόσθετα έσοδα από τέλη εξωτερικού κόστους, ή το χρηματικό τους ισοδύναμο, σύμφωνα με τους στόχους της πολιτικής μεταφορών της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προς όφελος του τομέα μεταφορών και για να προωθήσουν τη βιώσιμη κινητικότητα γενικά. Τα εν λόγω έργα θα πρέπει συνεπώς να αφορούν, μεταξύ άλλων, τη διευκόλυνση της αποδοτικής τιμολόγησης, τη μείωση της ρύπανσης των οδικών μεταφορών στην πηγή, τον μετριασμό των επιπτώσεων της ρύπανσης, τη βελτίωση των ενεργειακών επιδόσεων των οχημάτων και των επιδόσεων τους όσον αφορά τις εκπομπές CO2, την ανάπτυξη εναλλακτικών υποδομών για τους χρήστες των μεταφορών, τη βέλτιστη χρήση των υλικοτεχνικών μέσων ή τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.

    (29)

    Προκειμένου να προωθηθεί η διαλειτουργικότητα των συστημάτων είσπραξης διοδίων, και υπό την προϋπόθεση συμμόρφωσης με ορισμένους όρους, θα πρέπει να επιτρέπεται σε δύο ή περισσότερα κράτη μέλη να συνεργάζονται για την καθιέρωση κοινού συστήματος διοδίων.

    (30)

    Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει σε εύθετο χρόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σφαιρική αξιολόγηση της αποκτηθείσας πείρας στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τέλος εξωτερικού κόστους και/ή τέλος υποδομής βάσει της παρούσας οδηγίας.

    (31)

    Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής (8) προβλέπει ότι τα έσοδα από τέλη που βαρύνουν άμεσα τους χρήστες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό του ελλείμματος χρηματοδότησης σε περίπτωση έργων που παράγουν έσοδα. Ωστόσο, τα έσοδα από το τέλος εξωτερικού κόστους δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό του ελλείμματος χρηματοδότησης, δεδομένου ότι τα έσοδα αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για έργα που αποσκοπούν στην μείωση της ρύπανσης των οδικών μεταφορών στην πηγή, στον μετριασμό των επιπτώσεων της, στη βελτίωση των ενεργειακών επιδόσεων των οχημάτων και των επιδόσεών τους όσον αφορά τις εκπομπές CO2 καθώς και στην ανάπτυξη εναλλακτικών υποδομών για τους χρήστες των μεταφορών.

    (32)

    H Επιτροπή θα πρέπει να έχει την εξουσία να θεσπίζει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 290 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά ορισμένες προσαρμογές των παραρτημάτων. Είναι πολύ σημαντική η διεξαγωγή των κατάλληλων διαβουλεύσεων από την Επιτροπή κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων.

    (33)

    Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (9).

    (34)

    Κατά την εφαρμογή εναλλακτικών επιστημονικών μεθόδων για τον υπολογισμό των τελών του εξωτερικού κόστους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να λαμβάνουν υπόψη το κόστος των εξωτερικών παραγόντων, σύμφωνα με τη μελέτη «Εγχειρίδιο εκτίμησης κόστους εξωτερικών παραγόντων στον τομέα των μεταφορών» (10), η οποία παρέχει ανασκόπηση της προόδου της επιστήμης όσον αφορά τη θεωρία και την πράξη εκτίμησης του εξωτερικού κόστους.

    (35)

    Σε ορεινές περιοχές όπως περιγράφεται στη μελέτη «Ορεινές περιοχές στην Ευρώπη: Ανάλυση των ορεινών περιοχών στα κράτη μέλη στης ΕΕ, στις προσχωρούσες και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες», τη σύνταξη της οποίας ζήτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2004, υψηλότερα τέλη εξωτερικού κόστους θα πρέπει να μπορούν να επιτρέπονται στο βαθμό που αντικειμενικά επιστημονικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση και η ηχορύπανση δημιουργούν μεγαλύτερη ζημία στις εν λόγω ορεινές περιοχές λόγω των γεωγραφικών συνθηκών και των φυσικών φαινομένων όπως η κλίση του οδοστρώματος, οι αναστροφές θερμοκρασίας και το φαινόμενο λεκανοπεδίου σε κοιλάδες.

    (36)

    Σύμφωνα με το σημείο 34 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας (11), τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να συντάσσουν και να δημοσιοποιούν, προς ίδιο όφελος και προς το συμφέρον της Ένωσης, τους δικούς τους πίνακες, στους οποίους θα παρουσιάζεται, όσο το δυνατόν περισσότερο, ο συσχετισμός μεταξύ της παρούσας οδηγίας και των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο.

    (37)

    Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η ενθάρρυνση της επιβολής διαφοροποιημένων τελών βάσει του εξωτερικού κόστους ως μέσο προώθησης της αειφορίας στις μεταφορές, είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη δρώντας μεμονωμένα και συνεπώς, λόγω της διασυνοριακής διάστασης των μεταφορών, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 5 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η οποία αναφέρεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού,

    ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

    Άρθρο 1

    Η οδηγία 1999/62/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

    1)

    Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

       “αυτοκινητόδρομος” οδός η οποία έχει μελετηθεί και κατασκευαστεί ειδικά για την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, η οποία δεν εξυπηρετεί τις παρόδιες ιδιοκτησίες και η οποία:

    i)εκτός από ορισμένα σημεία της ή εκτός από προσωρινές διευθετήσεις, διαθέτει, για τις δύο κατευθύνσεις της κυκλοφορίας, διακεκριμένα οδοστρώματα τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους είτε με διαχωριστική νησίδα που δεν προορίζεται για την κυκλοφορία, είτε, κατ’ εξαίρεση, με άλλα μέσα·ii)δεν διασταυρώνεται στο ίδιο επίπεδο με άλλη οδό, με σιδηροδρομική ή τροχιοδρομική γραμμή, λωρίδα για ποδήλατα ή λωρίδα για πεζούς· καιiii)χαρακτηρίζεται συγκεκριμένα ως αυτοκινητόδρομος··

    α)

    προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

    «αδ)

       “διόδια” το καθορισμένο ποσό που πρέπει να καταβάλλεται για ένα όχημα βάσει της διανυόμενης απόστασης επί συγκεκριμένης υποδομής και τύπου οχήματος και περιλαμβάνει το τέλος υποδομής ή/και το τέλος εξωτερικού κόστους·

       “τέλος υποδομής” τέλος που επιβάλλεται με σκοπό την ανάκτηση των δαπανών κατασκευής, συντήρησης, λειτουργίας και επέκτασης της υποδομής που βαρύνουν το κράτος μέλος·»·

    β)

    τα στοιχείο β) και βα) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)

    βα)

    γ)

    παρεμβάλλονται τα ακόλουθα στοιχεία:

    «ββ)   “τέλος εξωτερικού κόστους”: τέλος που επιβάλλεται με σκοπό την ανάκτηση των δαπανών που προκύπτουν σε κράτος μέλος και σχετίζονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση και/ή την ηχορύπανση λόγω κυκλοφορίας·

    βγ)   “κόστος ατμοσφαιρικής ρύπανσης λόγω κυκλοφορίας”: το κόστος της ζημίας που προκαλούν οι εκπομπές σωματιδίων και προδρόμων του όζοντος, όπως οξειδίου του αζώτου και πτητικών οργανικών ουσιών, κατά τη λειτουργία του οχήματος·

    βδ)   “κόστος ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας”: το κόστος της ζημίας που προκαλεί ο θόρυβος που εκπέμπει το όχημα ή που δημιουργείται από την αλληλεπίδραση του οχήματος και του οδοστρώματος·

    βε)   “σταθμισμένο μέσο τέλος υποδομής”: τα συνολικά έσοδα που προκύπτουν, μέσω τέλους υποδομής, κατά τη διάρκεια δεδομένης περιόδου, διαιρούμενα δια του αριθμού των οχηματοχιλιομέτρων που διανύονται στο τμήμα του οδικού δικτύου στο οποίο έχει επιβληθεί το τέλος κατά την περίοδο αυτή·

    βστ)   “σταθμισμένο μέσο τέλος εξωτερικού κόστους”: τα συνολικά έσοδα που προκύπτουν, μέσω τέλους εξωτερικού κόστους, κατά τη διάρκεια δεδομένης περιόδου, διαιρούμενα δια του αριθμού των οχηματοχιλιομέτρων που διανύονται στο τμήμα του οδικού δικτύου στο οποίο έχει επιβληθεί το τέλος κατά την περίοδο αυτή·»·

    δ)

    το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «δ)   “όχημα”: όχημα με κινητήρα ή συνδυασμός αρθρωτών οχημάτων που προορίζονται ή χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για οδικές μεταφορές εμπορευμάτων και έχουν μέγιστο επιτρεπόμενο μεικτό βάρος άνω των 3,5 τόνων·».

    2)

    Τα άρθρα 7, 7α και 7β αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 7

    1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 9 παράγραφος 1α, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να εισάγουν διόδια ή/και τέλη χρήσης στο διευρωπαϊκό οδικό δίκτυο, ή σε ορισμένα τμήματα του εν λόγω δικτύου, και σε άλλα επιπλέον τμήματα του δικτύου αυτοκινητοδρόμων που δεν είναι τμήμα του διευρωπαϊκού οδικού δικτύου υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις παραγράφους 2, 3 και 4 και 5 του παρόντος άρθρου και στα άρθρα 7α έως 7ια. Αυτό δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών, τηρουμένης της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να εφαρμόζουν διόδια ή/και τέλη χρήσης σε άλλες οδούς, υπό την προϋπόθεση ότι η επιβολή διοδίων ή/και τελών χρήσης σε τέτοιες άλλες οδούς δεν εισάγει διακρίσεις εις βάρος της διεθνούς κυκλοφορίας και δεν έχει ως αποτέλεσμα στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων μεταφορέων.

    2.   Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επιβάλλουν ταυτοχρόνως διόδια και τέλη χρήσης σε μια συγκεκριμένη κατηγορία οχημάτων για τη χρήση ενός και του αυτού τμήματος του οδικού δικτύου. Ωστόσο, το κράτος μέλος που επιβάλλει τέλος χρήσης στο οδικό του δίκτυο μπορεί επίσης να επιβάλλει διόδια για τη χρήση γεφυρών, σηράγγων και ορεινών διαβάσεων.

    3.   Τα διόδια και τα τέλη χρήσης δεν μπορούν να εισάγουν, άμεσα ή έμμεσα, διακρίσεις λόγω της ιθαγένειας του μεταφορέα, του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας όπου είναι εγκατεστημένος ο μεταφορέας ή όπου έχει εκδοθεί η άδεια κυκλοφορίας του οχήματος, ή της προέλευσης ή του προορισμού της μεταφοράς.

    4.   Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να προβλέπουν μειωμένα διόδια ή τέλη χρήσης, ή απαλλαγές από την υποχρέωση καταβολής διοδίων ή τελών χρήσης για τα οχήματα που εξαιρούνται από την υποχρέωση εγκατάστασης και χρήσης συσκευής ελέγχου δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών (12), και στις περιπτώσεις που εμπίπτουν και υπόκεινται στις προϋποθέσεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) της παρούσας οδηγίας.

    5.   Τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέγουν να επιβάλλουν διόδια ή/και τέλη χρήσης μόνον σε οχήματα με μέγιστο επιτρεπόμενο μεικτό βάρος τουλάχιστον 12 τόνων εφόσον θεωρούν ότι η επέκταση του μέτρου σε οχήματα με βάρος χαμηλότερο των 12 τόνων θα επέφερε μεταξύ άλλων:

    α)

    σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις επί της ελεύθερης ροής της κυκλοφορίας, του περιβάλλοντος, των επιπέδων θορύβου, της συμφόρησης, της υγείας, ή της οδικής ασφάλειας, λόγω της εκτροπής της κυκλοφορίας·

    β)

    διοικητικές δαπάνες πάνω από το 30 % του πρόσθετου εισοδήματος το οποίο θα είχε δημιουργηθεί από την επέκταση αυτή.

    Άρθρο 7α

    1.   Τα τέλη χρήσης είναι ανάλογα με τη διάρκεια της χρήσης της υποδομής, χωρίς υπέρβαση των τιμών που καθορίζει το παράρτημα ΙΙ, και ορίζονται για χρονικό διάστημα μίας ημέρας, μίας εβδομάδας, ενός μήνα ή ενός έτους. Το ύψος του μηνιαίου τέλους είναι κατ’ ανώτατο όριο ίσο με το 10 % του ετήσιου τέλους, το εβδομαδιαίο τέλος ίσο κατ’ ανώτατο όριο με το 5 % του ετήσιου τέλους και το ημερήσιο τέλος ίσο κατ’ ανώτατο όριο με το 2 % του ετήσιου τέλους.

    Κάθε κράτος μέλος μπορεί να εφαρμόζει ετήσια τέλη χρήσης μόνον στα οχήματα των οποίων η άδεια κυκλοφορίας έχει εκδοθεί σε αυτό.

    2.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν τέλη χρήσης, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών δαπανών, για όλες τις κατηγορίες οχημάτων, σε επίπεδο που δεν υπερβαίνει τα μέγιστα όρια που καθορίζει το παράρτημα ΙΙ.

    Άρθρο 7β

    1.   Το τέλος υποδομής βασίζεται στην αρχή της ανάκτησης του κόστους των υποδομών. Ειδικότερα, το σταθμισμένο μέσο τέλος υποδομής συναρτάται με το κόστος κατασκευής και το κόστος λειτουργίας, συντήρησης και ανάπτυξης του σχετικού δικτύου υποδομής. Το σταθμισμένο μέσο τέλος υποδομής μπορεί επίσης να περιλαμβάνει απόδοση επί του κεφαλαίου ή περιθώριο κέρδους βάσει των συνθηκών της αγοράς.

    2.   Το κόστος που λαμβάνεται υπ’ όψιν συναρτάται με το δίκτυο ή το τμήμα του δικτύου για το οποίο επιβάλλονται διόδια και με τα οχήματα τα οποία υπόκεινται σε διόδια. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέγουν να ανακτούν μόνον κάποιο ποσοστό του εν λόγω κόστους.

    Άρθρο 7γ

    1.   Το τέλος εξωτερικού κόστους μπορεί να συναρτάται με το κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Για τα τμήματα του οδικού δικτύου που διασχίζουν περιοχές των οποίων μεγάλα τμήματα του πληθυσμού εκτίθενται σε ηχορύπανση λόγω οδικής κυκλοφορίας, το τέλος εξωτερικού κόστους μπορεί να περιλαμβάνει το κόστος της ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας.

    Το τέλος εξωτερικού κόστους διαφοροποιείται και καθορίζεται σύμφωνα με τις ελάχιστες απαιτήσεις και τις μεθόδους που προβλέπονται στο παράρτημα ΙΙΙα και δεν υπερβαίνει τις μέγιστες τιμές του παραρτήματος ΙΙΙβ.

    2.   Το κόστος που λαμβάνεται υπ’ όψιν συναρτάται με το δίκτυο ή το τμήμα του δικτύου για το οποίο επιβάλλονται διόδια και με τα οχήματα τα οποία υπόκεινται σε διόδια. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέγουν να ανακτούν μόνον κάποιο ποσοστό του εν λόγω κόστους.

    3.   Δεν επιβάλλεται τέλος εξωτερικού κόστους που αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση λόγω κυκλοφορίας στα οχήματα που συμμορφώνονται με τα πλέον αυστηρά πρότυπα εκπομπών EURO έως τέσσερα έτη από τις ημερομηνίες εφαρμογής που προβλέπονται στους κανόνες που ορίζουν τα εν λόγω πρότυπα.

    4.   Το ύψος του τέλους εξωτερικού κόστους καθορίζεται από το οικείο κράτος μέλος. Αν κράτος μέλος ορίσει συγκεκριμένη αρχή για το σκοπό αυτό, η αρχή αυτή είναι νομικά και οικονομικά ανεξάρτητη από τον οργανισμό που είναι επιφορτισμένος με τη διαχείριση ή την είσπραξη μέρους ή ολόκληρου του τέλους.

    Άρθρο 7δ

    Εντός ενός έτους από την θέσπιση μελλοντικών και πλέον αυστηρών προτύπων εκπομπών EURO, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο καθορίζουν, σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, τις αντίστοιχες μέγιστες αξίες στο παράρτημα ΙΙΙβ.

    Άρθρο 7ε

    1.   Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το μέγιστο ύψος του τέλους υποδομής χρησιμοποιώντας μεθοδολογία η οποία στηρίζεται στις βασικές αρχές υπολογισμού που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ.

    2.   Όσον αφορά τα διόδια εκ παραχωρήσεως, το ανώτατο επίπεδο του τέλους υποδομής είναι ισοδύναμο προς ή κατώτερο από το επίπεδο το οποίο θα προέκυπτε από τη χρησιμοποίηση μεθοδολογίας στηριζόμενης στις βασικές αρχές υπολογισμού που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ. Ο υπολογισμός αυτού του ισοδυνάμου γίνεται με βάση περίοδο αναφοράς εύλογης διάρκειας ανάλογα με τη φύση της εν λόγω σύμβασης παραχώρησης.

    3.   Οι ρυθμίσεις περί διοδίων οι οποίες είχαν ήδη θεσπισθεί στις 10 Ιουνίου 2008 ή για τις οποίες έχουν ήδη ληφθεί προσφορές ή απαντήσεις σε προσκλήσεις διαπραγμάτευσης δυνάμει της κατόπιν διαπραγματεύσεων διαδικασίας δημόσιων συμβάσεων πριν από τις 10 Ιουνίου 2008, δεν υπόκεινται στις υποχρεώσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2, εφόσον οι εν λόγω ρυθμίσεις εξακολουθούν να ισχύουν και υπό τον όρο ότι δεν τροποποιούνται ουσιωδώς.

    Άρθρο 7στ

    1.   Σε εξαιρετικές περιστάσεις που αφορούν υποδομές σε ορεινές περιοχές, και κατόπιν ενημέρωσης της Επιτροπής, επιτρέπεται να προστεθεί προσαύξηση στο τέλος υποδομής που επιβάλλεται σε συγκεκριμένα τμήματα του οδικού δικτύου στα οποία σημειώνεται οξεία συμφόρηση, ή των οποίων η χρήση από οχήματα προκαλεί σημαντικές περιβαλλοντικές ζημίες, υπό τον όρο ότι:

    α)

    τα έσοδα από την προσαύξηση επενδύονται στην κατασκευή έργων προτεραιότητας ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος προσδιοριζόμενων στο παράρτημα ΙΙΙ της απόφασης αριθ. 661/2010/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2010, περί των προσανατολισμών της Ένωσης για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (13), τα οποία συμβάλλουν άμεσα στην ελάφρυνση της εν λόγω συμφόρησης ή της συγκεκριμένης περιβαλλοντικής ζημίας και ευρίσκονται στον ίδιο διάδρομο μεταφορών με το τμήμα του οδικού δικτύου στο οποίο επιβάλλεται η προσαύξηση·

    β)

    η προσαύξηση δεν υπερβαίνει το 15 % του σταθμισμένου μέσου τέλους υποδομής που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7β παράγραφος 1 και το άρθρο 7ε, εκτός αν τα απορρέοντα έσοδα επενδύονται σε διασυνοριακά τμήματα έργων προτεραιότητας ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, τα οποία αφορούν υποδομές σε ορεινές περιοχές, οπότε η προσαύξηση δεν υπερβαίνει το 25 %·

    γ)

    η επιβολή της προσαύξησης δεν αποβαίνει εις βάρος των εμπορικών μεταφορών σε σχέση με άλλους χρήστες του οδικού δικτύου·

    δ)

    πριν από την επιβολή της προσαύξησης, υποβάλλονται στην Επιτροπή περιγραφή της επακριβούς τοποθεσίας επιβολής της προσαύξησης και έγγραφο το οποίο αποδεικνύει την ύπαρξη απόφασης για χρηματοδότηση των έργων προτεραιότητας κατά το στοιχείο α)· και

    ε)

    η περίοδος εφαρμογής της προσαύξησης καθορίζεται και περιορίζεται εκ των προτέρων και συνάδει, όσον αφορά τα αναμενόμενα έσοδα, με τα χρηματοοικονομικά σχέδια και την ανάλυση κόστους/οφέλους για τα έργα που συγχρηματοδοτούνται με τα έσοδα από την προσαύξηση.

    Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται σε νέα διασυνοριακά έργα για τα οποία απαιτείται συμφωνία όλων των κρατών μελών που εμπλέκονται στα εν λόγω έργα.

    2.   Επιτρέπεται προσαύξηση τέλους υποδομής που διαφοροποιείται σύμφωνα με το άρθρο 7ζ.

    3.   Μετά την παραλαβή των απαιτούμενων πληροφοριών από κράτος μέλος το οποίο σκοπεύει να επιβάλει προσαύξηση, η Επιτροπή διαβιβάζει τις πληροφορίες αυτές στα μέλη της επιτροπής του άρθρου 9δ. Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι η προγραμματιζόμενη προσαύξηση δεν πληροί τους όρους που προβλέπονται στην παράγραφο 1, ή εάν κρίνει ότι η σχεδιαζόμενη προσαύξηση θα έχει σημαντικό δυσμενή αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη περιφερειακών περιοχών, δύναται να απορρίπτει τα σχέδια που έχουν υποβληθεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος όσον αφορά την επιβολή τελών, ή να ζητά την τροποποίησή τους, σύμφωνα με τη διαδικασία διαβούλευσης που αναφέρεται στο άρθρο 9δ παράγραφος 2.

    4.   Σε τμήματα του οδικού δικτύου για τα οποία πληρούνται τα κριτήρια επιβολής προσαύξησης σύμφωνα με την παράγραφο 1, απαγορεύεται στα κράτη μέλη να επιβάλουν τέλη εξωτερικού κόστους παρά μόνο εάν επιβληθεί προσαύξηση.

    5.   Το ποσό της προσαύξησης αφαιρείται από το ποσό του τέλους εξωτερικού κόστους που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7γ.

    Άρθρο 7ζ

    1.   Τα κράτη μέλη διαφοροποιούν το τέλος υποδομής ανάλογα με την κλάση εκπομπών EURO του οχήματος κατά τρόπο ώστε το τέλος υποδομής να μην υπερβαίνει κατά ποσοστό μεγαλύτερο από 100 % το ίδιο τέλος για ισοδύναμα οχήματα που ικανοποιούν τα πιο αυστηρά πρότυπα εκπομπών. Οι υπάρχουσες συμβάσεις παραχώρησης δεν υπόκεινται στην απαίτηση αυτή μέχρις ότου ανανεωθεί η σύμβαση.

    Ένα κράτος μέλος δύναται ωστόσο να παρεκκλίνει από την απαίτηση διαφοροποίησης του τέλους υποδομής αν:

    i)

    αυτό θα υπονόμευε σοβαρά τη συνοχή των συστημάτων επιβολής διοδίων στην επικράτειά του·

    ii)

    δεν θα ήταν τεχνικά εφικτή η εισαγωγή αυτής της διαφοροποίησης για το συγκεκριμένο σύστημα διοδίων·

    iii)

    αυτό θα οδηγούσε σε παράκαμψη των πιο ρυπογόνων οχημάτων με αρνητικές συνέπειες στην οδική ασφάλεια και τη δημόσια υγεία· ή

    iv)

    τα διόδια περιλαμβάνουν τέλος εξωτερικού κόστους.

    Οιεσδήποτε τέτοιες παρεκκλίσεις ή απαλλαγές κοινοποιούνται στην Επιτροπή.

    2.   Εφόσον, σε περίπτωση ελέγχου, ο οδηγός ή, κατά περίπτωση, ο μεταφορέας αδυνατεί να παρουσιάσει τα δικαιολογητικά του οχήματος που απαιτούνται για την επιβεβαίωση της κλάσης EURO των εκπομπών του οχήματος, τα κράτη μέλη δύνανται να επιβάλλουν διόδια μέχρι το μέγιστο προβλεπόμενο επίπεδο.

    3.   Το τέλος υποδομής επιτρέπεται επίσης να διαφοροποιείται με σκοπό τη μείωση της συμφόρησης, την ελαχιστοποίηση των ζημιών στην υποδομή και τη βέλτιστη δυνατή χρήση της σχετικής υποδομής ή την προώθηση της οδικής ασφάλειας, υπό τον όρο ότι:

    α)

    η διαφοροποίηση είναι διαφανής, δημοσιοποιείται και διατίθεται επί ίσοις όροις σε όλους τους χρήστες· και

    β)

    η διαφοροποίηση εφαρμόζεται ανάλογα με την ώρα της ημέρας, τον τύπο της ημέρας ή την εποχή·

    γ)

    το τέλος υποδομής δεν υπερβαίνει κατά ποσοστό μεγαλύτερο από 175 % το μέγιστο επίπεδο του σταθμισμένου μέσου τέλους υποδομής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 7β· και

    δ)

    οι περίοδοι αιχμής κατά τις οποίες επιβάλλονται υψηλότερα τέλη υποδομής με σκοπό τη μείωση της συμφόρησης δεν υπερβαίνουν τις πέντε ώρες ημερησίως.

    4.   Οι διαφοροποιήσεις κατά τις παραγράφους 1 και 3 δεν αποσκοπούν στην αύξηση των εσόδων από τα διόδια, και κάθε απρομελέτητη αύξηση των εσόδων αντισταθμίζεται με αλλαγές στη διάρθρωση της διαφοροποίησης οι οποίες πρέπει να εφαρμοστούν εντός διετίας από το τέλος του οικονομικού έτους κατά το οποίο παράγονται τα επιπλέον έσοδα.

    Άρθρο 7η

    1.   Τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την επιβολή νέων ρυθμίσεων περί διοδίων με τέλος υποδομής, τα κράτη μέλη αποστέλλουν στην Επιτροπή:

    α)

    όσον αφορά ρυθμίσεις περί διοδίων πλην των ρυθμίσεων περί διοδίων εκ παραχωρήσεως:

    τις τιμές μονάδος και λοιπές παραμέτρους που χρησιμοποιούν κατά τον υπολογισμό των διάφορων στοιχείων του κόστους υποδομής, και

    σαφείς πληροφορίες σχετικά με τα οχήματα που εμπίπτουν στις ρυθμίσεις περί διοδίων, τη γεωγραφική έκταση του δικτύου, ή του τμήματος του δικτύου, που χρησιμοποιούνται για κάθε υπολογισμό του κόστους καθώς και σχετικά με το ποσοστό του κόστους που επιδιώκουν να ανακτήσουν.

    β)

    όσον αφορά ρυθμίσεις περί διοδίων που αφορούν διόδια εκ παραχωρήσεως:

    τις συμβάσεις παραχώρησης ή τις σημαντικές μεταβολές των συμβάσεων αυτών,

    τις βασικές πληροφορίες στις οποίες η αναθέτουσα αρχή στήριξε την προκήρυξη της σύμβασης παραχώρησης, όπως αναφέρεται στο παράρτημα VΙΙ Β της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (14), οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνουν το κατ’ εκτίμηση κόστος όπως ορίζεται στο άρθρο 7β παράγραφος 1, και προβλέπεται στην παραχώρηση, τον προβλεπόμενο φόρτο κυκλοφορίας ανά τύπο οχήματος, τα σχεδιαζόμενα επίπεδα διοδίων και τη γεωγραφική έκταση του δικτύου που διέπεται από τη σύμβαση παραχώρησης.

    2.   Εντός έξι μηνών από την παραλαβή όλων των αναγκαίων πληροφοριών σύμφωνα με την παράγραφο 1, η Επιτροπή γνωμοδοτεί επί της συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις του άρθρου 7ε. Οι γνώμες της Επιτροπής τίθενται στη διάθεση της επιτροπής του άρθρου 9δ.

    3.   Πριν από την επιβολή νέων ρυθμίσεων περί διοδίων με τέλος εξωτερικού κόστους, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή:

    α)

    επακριβείς πληροφορίες για τον προσδιορισμό των τμημάτων του οδικού δικτύου στα οποία πρόκειται να επιβληθεί τέλος εξωτερικού κόστους και περιγραφή της κλάσης των οχημάτων, του τύπου του οδικού δικτύου και των επακριβών χρονικών περιόδων βάσει των οποίων θα διαφοροποιείται το τέλος εξωτερικού κόστους·

    β)

    το προβλεπόμενο σταθμισμένο μέσο τέλος εξωτερικού κόστους και τα προβλεπόμενα συνολικά έσοδα·

    γ)

    κατά περίπτωση, την ονομασία της αρχής που έχει οριστεί σύμφωνα με το άρθρο 7γ παράγραφος 4 για να καθορίζει το ποσό του τέλους, και τον εκπρόσωπό της·

    δ)

    τις παραμέτρους, τα δεδομένα και τις πληροφορίες που απαιτούνται για να καταδειχτεί πώς εφαρμόστηκε η μέθοδος υπολογισμού που καθορίζει το παράρτημα ΙΙΙα.

    4.   Η Επιτροπή θα λάβει απόφαση σχετικά με το αν τηρούνται οι προβλεπόμενες στα άρθρα 7β, 7γ, 7ι ή 9 παράγραφος 2 το αργότερο:

    α)

    εντός έξι μηνών από την υποβολή του φακέλου κατά την παράγραφο 3 ή·

    β)

    κατά περίπτωση, εντός συμπληρωματικού τριμήνου μετά την παραλαβή πρόσθετων πληροφοριών τις οποίες ζήτησε η Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 3·

    Το οικείο κράτος μέλος προσαρμόζει το τέλος εξωτερικού κόστους προκειμένου να συμμορφωθεί με την απόφαση. Η απόφαση της Επιτροπής κοινοποιείται στην επιτροπή του άρθρου 9δ.

    Άρθρο 7θ

    1.   Τα κράτη μέλη δεν προβλέπουν εκπτώσεις ή μειώσεις για οιονδήποτε χρήστη όσον αφορά τη συνιστώσα «τέλος εξωτερικού κόστους» των διοδίων.

    2.   Τα κράτη μέλη επιτρέπεται να προβλέπουν εκπτώσεις ή μειώσεις του τέλους διάρθρωσης, υπό τον όρο ότι:

    α)

    η προκύπτουσα διάρθρωση τελών είναι αναλογική, δημοσιοποιείται ανοικτά και προσφέρεται σε όλους τους χρήστες επί ίσοις όροις και δεν επιφέρει μετακύλιση του πρόσθετου κόστους σε άλλους χρήστες υπό τη μορφή υψηλότερων διοδίων· και

    β)

    οι εν λόγω εκπτώσεις ή μειώσεις έχουν ως αποτέλεσμα πραγματική εξοικονόμηση των διοικητικών δαπανών· και

    γ)

    δεν υπερβαίνουν το 13 % του τέλους υποδομής το οποίο καταβάλλουν ισοδύναμα οχήματα που δεν είναι επιλέξιμα για την έκπτωση ή τη μείωση.

    3.   Με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων του άρθρου 7ζ παράγραφος 3 στοιχείο β) και παράγραφος 4, το ύψος των διοδίων επιτρέπεται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ήτοι για συγκεκριμένα έργα υψηλού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που προσδιορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ της απόφασης αριθ. 661/2010/ΕΕ, να διαφοροποιείται με άλλο τρόπο προκειμένου να διασφαλίζεται η εμπορική βιωσιμότητα των εν λόγω έργων, όταν αυτά είναι εκτεθειμένα σε άμεσο ανταγωνισμό με άλλους τρόπους οδικών μεταφορών. Η επακόλουθη διάρθρωση της χρέωσης είναι γραμμική, αναλογική, δημοσιοποιείται και προσφέρεται σε όλους τους χρήστες επί ίσοις όροις και δεν επιφέρει μετακύλιση του πρόσθετου κόστους σε άλλους χρήστες υπό τη μορφή υψηλότερων διοδίων. Η Επιτροπή επαληθεύει την τήρηση των εν λόγω προϋποθέσεων πριν από την εφαρμογή της εν λόγω διάρθρωσης χρέωσης.

    Άρθρο 7ι

    1.   Τα διόδια και τέλη χρήσης επιβάλλονται, εισπράττονται και η παρακολούθηση της πληρωμής τους πραγματοποιείται κατά τρόπον ώστε η ροή της κυκλοφορίας να παρακωλύεται το λιγότερο δυνατόν και να αποφεύγεται κάθε υποχρεωτικός έλεγχος ή εξακρίβωση στα εσωτερικά σύνορα της Ένωσης. Για το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους προκειμένου να καθιερώσουν μεθόδους που να επιτρέπουν στους μεταφορείς να καταβάλλουν διόδια και τέλη χρήσης όλο το 24ωρο, τουλάχιστον σε σημαντικά σημεία πωλήσεων, χρησιμοποιώντας τα συνήθη μέσα πληρωμής, εντός και εκτός των κρατών μελών στα οποία επιβάλλονται τα τέλη αυτά. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις στα σημεία πληρωμής των διοδίων και των τελών χρήσης, προκειμένου να τηρούνται τα συνήθη πρότυπα ασφαλείας του οδικού δικτύου.

    2.   Οι ρυθμίσεις για την είσπραξη διοδίων και τελών χρήσης δεν θέτουν, από οικονομική ή άλλη άποψη, τους μη τακτικούς χρήστες του οδικού δικτύου σε αδικαιολόγητα μειονεκτική θέση. Συγκεκριμένα, όταν κράτος μέλος εισπράττει διόδια και τέλη χρήσης αποκλειστικά μέσω συστήματος που απαιτεί τη χρήση συσκευής εγκατεστημένης επί του οχήματος, εξασφαλίζει ότι οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να προμηθεύονται, βάσει εύλογων διοικητικών και οικονομικών ρυθμίσεων, κατάλληλες συσκευές οι οποίες τοποθετούνται επί του οχήματος και οι οποίες πληρούν τις απαιτήσεις της οδηγίας 2004/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων τηλεδιοδίων στην Κοινότητα (15).

    3.   Σε περίπτωση που κράτος μέλος επιβάλλει διόδια σε όχημα, το συνολικό ποσό των διοδίων, το ποσό του τέλους υποδομής και/ή το ποσό του τέλους εξωτερικού κόστους αναφέρονται σε απόδειξη που χορηγείται στον μεταφορέα, κατά το δυνατόν με ηλεκτρονικά μέσα.

    4.   Όταν είναι οικονομικά εφικτό, τα κράτη μέλη διενεργούν την επιβολή και είσπραξη τέλους εξωτερικού κόστους μέσω ηλεκτρονικού συστήματος το οποίο πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 2 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/52/ΕΚ.

    Άρθρο 7ια

    Με την επιφύλαξη των άρθρων 107 και 108 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η παρούσα οδηγία δεν θίγει την ευχέρεια των κρατών μελών, τα οποία καθιερώνουν σύστημα διοδίων ή/και τελών χρήσης των υποδομών, να προβλέπουν κατάλληλη αντιστάθμιση των εν λόγω τελών.

    3)

    Μετά το άρθρο 8α, προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

    «Άρθρο 8β

    1.   Δύο ή περισσότερα κράτη μέλη επιτρέπεται να συνεργάζονται για την καθιέρωση κοινού συστήματος διοδίων που θα εφαρμόζεται από κοινού στο σύνολο της επικράτειάς τους. Στην περίπτωση αυτή, τα εν λόγω κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ενημέρωση της Επιτροπής σχετικά με τη συνεργασία αυτή, καθώς και με την μετέπειτα λειτουργία και ενδεχόμενη τροποποίηση του συστήματος.

    2.   Το κοινό σύστημα διοδίων υπόκειται στους όρους που καθορίζονται στα άρθρα 7 έως 7ια. Άλλα κράτη μέλη έχουν δυνατότητα προσχώρησης στο κοινό σύστημα.».

    4)

    Στο άρθρο 9, οι παράγραφοι 1α και 2 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1α.   Η παρούσα οδηγία δεν εμποδίζει την επιβολή ρυθμιστικών τελών εκ μέρους των κρατών μελών, εφόσον τα τέλη αυτά δεν δημιουργούν διακρίσεις και αποβλέπουν ειδικά στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης ή στην καταπολέμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένης της κακής ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, σε οδούς ευρισκόμενες σε αστική περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των οδών διευρωπαϊκού δικτύου που διασχίζουν αστικές περιοχές.

    2.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν τη χρήση των εσόδων που θα συγκεντρωθούν δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Τα έσοδα από τα τέλη εξωτερικού κόστους, ή το χρηματικό τους ισοδύναμο, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προς όφελος του τομέα μεταφορών, για να γίνουν πιο βιώσιμες οι μεταφορές και να βελτιστοποιηθεί το σύστημα μεταφορών στο σύνολό του, μεταξύ άλλων με:

    α)

    την αποτελεσματικότερη τιμολόγηση·

    β)

    την μείωση της λόγω της οδικής κυκλοφορίας ρύπανσης στην πηγή·

    γ)

    τον μετριασμό των επιπτώσεων της λόγω της οδικής κυκλοφορίας ρύπανσης στην πηγή·

    δ)

    τη βελτίωση των ενεργειακών επιδόσεων των οχημάτων και των επιδόσεων τους όσον αφορά τις εκπομπές CO2,

    ε)

    την ανάπτυξη εναλλακτικών υποδομών για τους χρήστες των μεταφορών και /ή τη διεύρυνση της ικανότητας·

    στ)

    τη βέλτιστη χρήση των υλικοτεχνικών μέσων ή

    ζ)

    τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.».

    5)

    Τα άρθρα 9β και 9γ αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 9β

    Η Επιτροπή διευκολύνει το διάλογο και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, και ιδίως των παραρτημάτων της.

    Άρθρο 9γ

    Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά:

    προσαρμογή του παραρτήματος 0 στο κεκτημένο της Ένωσης·

    προσαρμογή των τύπων των τμημάτων 4.1 και 4.2 του παραρτήματος ΙΙΙα στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο.

    Οι διαδικασίες των άρθρων 9ε, 9στ και 9ζ ισχύουν για τις κατ' εξουσιοδότηση πράξεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο.

    Άρθρο 9δ

    1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.

    2.   Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 3 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της εν λόγω απόφασης.

    Άρθρο 9ε

    1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 9γ για αόριστο χρονικό διάστημα.

    2.   Μόλις εκδώσει πράξη κατ’ εξουσιοδότηση, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

    3.   Οι εξουσίες για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθενται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στα άρθρα 9στ και 9ζ.

    Άρθρο 9στ

    1.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 9γ εξουσιοδότηση ανακαλείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο.

    2.   Το όργανο που κίνησε εσωτερική διαδικασία για να αποφασίσει εάν πρόκειται να ανακαλέσει την εξουσιοδότηση επιδιώκει να ενημερώσει σχετικά το άλλο όργανο και την Επιτροπή, εντός ευλόγου διαστήματος πριν από τη λήψη της τελικής απόφασης, αναφέροντας τις εξουσίες που ενδέχεται να ανακληθούν καθώς και τους πιθανούς λόγους της εν λόγω ανάκλησης.

    3   Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την ανάθεση των εξουσιών που προσδιορίζονται στην εν λόγω απόφαση και τίθεται σε ισχύ αμέσως ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία την οποία διευκρινίζει. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη. Δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Άρθρο 9ζ

    1.   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δύνανται να διατυπώσουν αντιρρήσεις για μία κατ’ εξουσιοδότηση πράξη εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης.

    Κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου, η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί κατά δύο μήνες.

    2.   Αν, κατά τη λήξη αυτής της περιόδου, ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο αντιταχθούν στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία που έχει ορισθεί στις διατάξεις της.

    Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρχίζει να ισχύει πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής εφόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή για την πρόθεσή τους να μην προβάλουν αντιρρήσεις.

    3.   Αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιταχθούν σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, αυτή δεν τίθεται σε ισχύ. Το όργανο που διατυπώνει αντιρρήσεις για την κατ’ εξουσιοδότηση πράξη εκθέτει τους σχετικούς λόγους.».

    6)

    Στο άρθρο 10 παράγραφος 1, ο όρος «Ευρωπαϊκές Κοινότητες» αντικαθίστανται από τον όρο «Ευρωπαϊκή Ένωση».

    7)

    Μετά το άρθρο 10, προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

    «Άρθρο 10α

    1.   Τα ποσά σε ευρώ που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ και τα ποσά σε λεπτά του ευρώ που ορίζονται στους καταλόγους 1 και 2 του παραρτήματος ΙΙΙβ αναθεωρούνται ανά διετία αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου … (16), προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι αλλαγές του πανευρωπαϊκού εναρμονισμένου δείκτη των τιμών καταναλωτή, εξαιρουμένης της ενέργειας και των μη μεταποιημένων προϊόντων [όπως δημοσιεύεται από την Επιτροπή (Eurostat)].

    Τα ποσά προσαρμόζονται αυτομάτως, αυξάνοντας το βασικό ποσό σε ευρώ ή σε λεπτά του ευρώ κατά το ποσοστό μεταβολής του εν λόγω δείκτη. Τα ποσά που προκύπτουν στρογγυλοποιούνται σε πλήρες ποσό ευρώ στην περίπτωση του παραρτήματος ΙΙ, στρογγυλοποιούνται σε πλήρες ποσό του δεκάτου του λεπτού του ευρώ στην περίπτωση του καταλόγου 1 του παραρτήματος ΙΙΙβ και στρογγυλοποιούνται σε πλήρες ποσό του εκατοστού του λεπτού του ευρώ στην περίπτωση του καταλόγου 2 του παραρτήματος ΙΙΙβ.

    2.   Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα προσαρμοσμένα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και τα εν λόγω προσαρμοσμένα ποσά αρχίζουν να ισχύουν την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη δημοσίευση.»

    8)

    Το άρθρο 11 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 11

    1.   Έως τις … (17) και ακολούθως ανά τετραετία, τα κράτη μέλη που επιβάλλουν τέλος εξωτερικού κόστους και/ή τέλος υποδομής συντάσσουν έκθεση σχετικά με τα διόδια, συμπεριλαμβανομένων των διοδίων εκ παραχωρήσεως, που επιβάλλονται στην επικράτειά τους και την διαβιβάζουν στην Επιτροπή, η οποία εν συνεχεία την προωθεί στα λοιπά κράτη μέλη. Η εν λόγω έκθεση μπορεί να μην περιλαμβάνει ρυθμίσεις επιβολής διοδίων οι οποίες ήδη ίσχυαν στις 10 Ιουνίου 2008 και οι οποίες δεν περιλαμβάνουν τέλη εξωτερικού κόστους, εφόσον οι εν λόγω ρυθμίσεις παραμένουν εν ισχύι και δεν έχουν υποστεί ουσιαστική τροποποίηση. Η εν λόγω έκθεση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με:

    α)

    το σταθμισμένο μέσο τέλος εξωτερικού κόστους και τα συγκεκριμένα ποσά που εισπράττονται για κάθε συνδυασμό κλάσης οχημάτων, τύπου οδικού δικτύου και χρονικής περιόδου·

    β)

    τη διακύμανση των τελών υποδομής ανάλογα με το είδος του οχήματος και τη χρονική περίοδο· και

    γ)

    το σταθμισμένο μέσο τέλος υποδομής και τα συνολικά έσοδα από τα τέλη υποδομής.

    2.   Έως τις … (18), η Επιτροπή, επικουρούμενη από την επιτροπή του άρθρου 9δ, υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο περί της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των διατάξεων που αφορούν την ανάκτηση του κόστους σχετικά με τη ρύπανση λόγω κυκλοφορίας και την ένταξη οχημάτων άνω των 3,5 και κάτω των 12 τόνων. Στην έκθεση αναλύονται επίσης, με βάση συνεχή παρακολούθηση, και αξιολογούνται, μεταξύ άλλων:

    α)

    η αποτελεσματικότητα των μέτρων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι αρνητικές επιπτώσεις των οδικών μεταφορών, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως τις επιπτώσεις για τα γεωγραφικώς απομονωμένα και περιφερειακά κράτη μέλη·

    β)

    τα αποτελέσματα της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας σε άμεσους χρήστες όσον αφορά την επίτευξη των πλέον φιλικών προς το περιβάλλον και αποτελεσματικών λύσεων στον τομέα των μεταφορών και θα περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την εισαγωγή τελών με βάση την απόσταση· και

    γ)

    η εφαρμογή και το αποτέλεσμα της διακύμανσης των τελών υποδομής, όπως αναφέρεται στο άρθρο 7στ, στη μείωση της τοπικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης και συμφόρησης.

    Στην έκθεση θα αξιολογείται επίσης η χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων για την επιβολή και είσπραξη τελών υποδομής και εξωτερικού κόστους.

    3.   Έως τις … (19), η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στην οποία συνοψίζονται τα άλλα μέτρα, όπως οι ρυθμιστικές πολιτικές, οι οποίες υιοθετούνται για την ενσωμάτωση του εξωτερικού κόστους που σχετίζεται με το περιβάλλον, το θόρυβο και την υγεία από όλους τους τρόπους μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένης στης νομικής βάσης και των μέγιστων τιμών που έχουν χρησιμοποιηθεί.

    Προκειμένου να διασφαλιστεί θεμιτός ανταγωνισμός μεταξύ όλων των τρόπων μεταφοράς, ενώ συγχρόνως θα επιβάλλονται τέλη στο εξωτερικό κόστος όλων των τρόπων μεταφοράς, η Επιτροπή θα συμπεριλάβει χρονοδιάγραμμα των μέτρων που πρέπει ακόμη να ληφθούν για την αντιμετώπιση των τρόπων μεταφοράς και /ή των στοιχείων εξωτερικού κόστους που δεν έχουν ακόμη ληφθεί υπόψη.»

    9)

    Το παράρτημα ΙΙΙ τροποποιείται ως εξής:

    α)

    η πρώτη παράγραφος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Το παρόν παράρτημα καθορίζει τις βασικές αρχές για τον υπολογισμό του σταθμισμένου μέσου τέλους υποδομής, ώστε να αντικατοπτρίζεται το άρθρο 7β παράγραφος 1. Η υποχρέωση να συνδέονται τα τέλη υποδομών με το κόστος δεν θίγει την ευχέρεια των κρατών μελών να επιλέγουν, σύμφωνα με το άρθρο 7β παράγραφος 2, να μην ανακτούν το κόστος εξ ολοκλήρου μέσω των εσόδων από τα τέλη υποδομών, ούτε την ευχέρειά τους, σύμφωνα με το άρθρο 7στ, να διαφοροποιούν τα ποσά συγκεκριμένων τελών υποδομών πέραν του μέσου ύψους».

    β)

    στη δεύτερη παράγραφο, ο όρος «Κοινότητα» αντικαθίσταται από τον όρο «Ένωση»·

    γ)

    στο σημείο 1 δεύτερη περίπτωση, οι λέξεις «άρθρο 7α παράγραφος 1» αντικαθίστανται από τις λέξεις «άρθρο 7β παράγραφος 2».

    10)

    Μετά το παράρτημα ΙΙΙ, παρεμβάλλεται το κείμενο που παρατίθεται στο παράρτημα της παρούσας οδηγίας.

    Άρθρο 2

    1.   Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο έως τις … (20). Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο αυτών των διατάξεων.

    Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις ανωτέρω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Τα κράτη μέλη ορίζουν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η αναφορά αυτή.

    Οι υποχρεώσεις μεταφοράς και εφαρμογής της παρούσας οδηγίας δεν θα ισχύουν για τα κράτη μέλη εφόσον δεν επιβάλλονται διόδια ή τέλη χρήσης στο έδαφός τους.

    2.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου, τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα ο οποίος διέπεται από την παρούσα οδηγία.

    Άρθρο 3

    Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Άρθρο 4

    Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

    …,

    Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

    Ο Πρόεδρος

    Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος


    (1)  ΕΕ C 255 της 22.9.2010, σ.92.

    (2)  ΕΕ C 120 της 28.5.2009, σ. 47.

    (3)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Μαρτίου 2009 (ΕΕ C 87 E της 1.4.2010, σ. 345) και θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση της 14ης Φεβρουαρίου 2011 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της … (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της … .

    (4)  ΕΕ L 187 της 20.7.1999, σ. 42.

    (5)  ΕΕ L 189 της 18.7.2002, σ. 12.

    (6)  ΕΕ L 204 της 5.8.2010, σ. 1.

    (7)  ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 124.

    (8)  ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 25.

    (9)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

    (10)  http://ec.europa.eu/transport/costs/handbook/index_en.htm.

    (11)  ΕΕ C 321 της 31.12.2003, σ. 1.

    (12)  ΕΕ L 370 της 31.12.1985, σ. 8.

    (13)  ΕΕ L 204 της 5.8.2010, σ. 1.

    (14)  ΕΕ L 134 της 30.4.2004, σ. 114.

    (15)  ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 124.».

    (16)  Το δεύτερο έτος μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.

    (17)  48 μήνες από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.

    (18)  60 μήνες από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.

    (19)  12 μήνες από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.

    (20)  36 μήνες από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

    «

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙα

    ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΕΛΟΥΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ

    Το παρόν παράρτημα καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις για την επιβολή τέλους εξωτερικού κόστους και για τον υπολογισμό του μέγιστου σταθμισμένου μέσου τέλους εξωτερικού κόστους.

    1.   Καλυπτόμενα τμήματα του οδικού δικτύου

    Το κράτος μέλος προσδιορίζει επακριβώς το τμήμα ή τα τμήματα του οδικού δικτύου τους που αποτελούν αντικείμενο τέλους εξωτερικού κόστους.

    Εφόσον κράτος μέλος επιλέγει την επιβολή τέλους εξωτερικού κόστους μόνο σε τμήμα ή τμήματα του οδικού δικτύου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, το τμήμα ή τα τμήματα επιλέγονται μετά από αξιολόγηση με την οποία διαπιστώνεται ότι:

    η χρήση του οδικού δικτύου όπου θα επιβληθεί το τέλος εξωτερικού κόστους από τα οχήματα προκαλεί ζημίες στο περιβάλλον και/ή συμφόρηση μεγαλύτερες από εκείνες που προκαλούνται κατά μέσον όρο σε άλλα τμήματα του οδικού δικτύου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και δεν υπόκεινται σε τέλος εξωτερικού κόστους, ή

    η επιβολή τέλους εξωτερικού κόστους σε άλλα τμήματα του οδικού δικτύου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας ίσως να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή στην οδική ασφάλεια, ή ότι η επιβολή και είσπραξη τέλους εξωτερικού κόστους στα εν λόγω τμήματα θα έχει ως αποτέλεσμα δυσανάλογες δαπάνες.

    2.   Καλυπτόμενα οχήματα, οδικά δίκτυα και χρονικά διαστήματα

    Το κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τον καθορισμό της κλάσης των οχημάτων βάσει της οποίας διαφοροποιούνται τα διόδια. Κοινοποιεί επίσης στην Επιτροπή τις τοποθεσίες του οδικού δικτύου που υπόκεινται σε υψηλότερα τέλη εξωτερικού κόστους [εφεξής «προαστιακά οδικά δίκτυα (συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητοδρόμων)»] και του οδικού δικτύου που υπόκεινται σε χαμηλότερα τέλη εξωτερικού κόστους [εφεξής «υπεραστικά οδικά δίκτυα (συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητοδρόμων)»].

    Όπου απαιτείται, κοινοποιεί επίσης στην Επιτροπή τις επακριβείς χρονικές περιόδους που αντιστοιχούν στις νυκτερινές περιόδους κατά τη διάρκεια των οποίων είναι δυνατόν να επιβληθεί υψηλότερο τέλος εξωτερικού κόστους που να αντικατοπτρίζει μεγαλύτερη ηχητική όχληση.

    Η διαίρεση των οδικών δικτύων σε προαστιακά οδικά δίκτυα (συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητοδρόμων) και σε υπεραστικά οδικά δίκτυα (συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητοδρόμων) και ο καθορισμός των χρονικών περιόδων στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια που σχετίζονται με το επίπεδο έκθεσης του οδικού δικτύου και του γύρω χώρου σε ρύπανση, όπως για παράδειγμα η πυκνότητα του πληθυσμού και ο ετήσιος αριθμός αιχμών ρύπανσης που μετρώνται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Τα κριτήρια περιλαμβάνονται στην κοινοποίηση.

    3.   Ύψος του τέλους

    Για κάθε κλάση οχημάτων, τύπο οδικού δικτύου και χρονική περίοδο, το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή καθορίζει ενιαίο συγκεκριμένο ποσό. Η προκύπτουσα διάρθρωση της χρέωσης, συμπεριλαμβανομένων του χρόνου έναρξης και του χρόνου λήξης κάθε νυχτερινής περιόδου, όταν το τέλος εξωτερικού κόστους περιλαμβάνει το κόστος της ηχορύπανσης, είναι διαφανής, δημοσιοποιείται και διατίθεται επί ίσοις όροις σε όλους τους χρήστες. Η δημοσίευση θα πρέπει να γίνεται εγκαίρως πριν από την εφαρμογή. Δημοσιοποιούνται όλες οι παράμετροι, τα δεδομένα και λοιπές πληροφορίες που απαιτούνται για την κατανόηση του τρόπου υπολογισμού των διαφόρων στοιχείων εξωτερικού κόστους.

    Κατά τον καθορισμό των τελών, το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή στηρίζεται στη αρχή της αποτελεσματικής τιμολόγησης, που σημαίνει καθορισμό τιμής πλησίον του κοινωνικού οριακού κόστους της χρήσης του οχήματος που χρεώνεται.

    Το τέλος καθορίζεται επίσης αφού ληφθεί υπόψη ο κίνδυνος παράκαμψης της κυκλοφορίας σε συνδυασμό με την έλλειψη δυσμενών επιπτώσεων στην οδική ασφάλεια, στο περιβάλλον και στην συμφόρηση, και εξετασθούν λύσεις για τον μετριασμό των επιπτώσεων των εν λόγω κινδύνων.

    Το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή παρακολουθεί την αποτελεσματικότητα του καθεστώτος επιβολής τελών όσον αφορά την μείωση της ζημίας που προκαλούν στο περιβάλλον οι οδικές μεταφορές. Προσαρμόζει ανά διετία, κατά περίπτωση, τη διάρθρωση χρέωσης και το συγκεκριμένο ύψος του τέλους που έχει καθοριστεί για δεδομένη κλάση οχημάτων, τύπο οδικού δικτύου και χρονική περίοδο, βάσει των αλλαγών της προσφοράς και της ζήτησης για μεταφορές.

    4.   Στοιχεία εξωτερικού κόστους

    4.1.   Κόστος ατμοσφαιρικής ρύπανσης λόγω κυκλοφορίας

    Όταν κράτος μέλος επιλέγει να συμπεριλάβει στο τέλος εξωτερικού κόστους ολόκληρο ή μέρος του κόστους της ατμοσφαιρικής ρύπανσης λόγω κυκλοφορίας, το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή υπολογίζει το επιτρεπόμενο κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης λόγω κυκλοφορίας εφαρμόζοντας τους ακόλουθους μαθηματικούς τύπους ή χρησιμοποιώντας τις τιμές μονάδας του πίνακα 1 του παραρτήματος ΙΙΙβ, εάν οι δεύτερες είναι χαμηλότερες:

    Formula

    όπου:

    PCVij

    το κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης οχήματος κλάσης i σε οδικό δίκτυο τύπου j (ευρώ/οχηματοχιλιόμετρο)

    EFik

    συντελεστής εκπομπών του ρύπου k και του οχήματος κλάσης i (γραμμάριο/οχηματοχιλιόμετρο)

    PCjk

    κόστος του ρύπου k για οδικό δίκτυο τύπου j (ευρώ/γραμμάριο)

    Οι συντελεστές εκπομπών είναι οι ίδιοι με εκείνους που χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη για να καταρτίζουν τις εθνικές απογραφές εκπομπών που προβλέπονται από την οδηγία 2001/81/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2001, σχετικά με εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών για ορισμένους ατμοσφαιρικούς ρύπους (1) [για τις οποίες απαιτείται να χρησιμοποιηθεί ο Οδηγός απογραφής εκπομπών EMEP/CORINAIR (2)]. Το κόστος των ρύπων υπολογίζεται από το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, από την ανεξάρτητη αρχή, με τις πλέον εξελιγμένες μεθόδους.

    Το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή επιτρέπεται να εφαρμόζει επιστημονικώς αποδεδειγμένες εναλλακτικές μεθόδους για τον υπολογισμό του κόστους της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, χρησιμοποιώντας δεδομένα από μετρήσεις ατμοσφαιρικών ρύπων και την τοπική αξία του κόστους των ατμοσφαιρικών ρύπων, υπό την προϋπόθεση ότι τα αποτελέσματα δεν υπερβαίνουν τις τιμές μονάδας που αναφέρονται στον πίνακα 1 του παραρτήματος ΙΙΙβ για κάθε κλάση οχημάτων.

    4.2.   Κόστος ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας

    Όταν κράτος μέλος επιλέγει να συμπεριλάβει ολόκληρο ή μέρος του κόστους της ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας στο τέλος εξωτερικού κόστους, το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή υπολογίζει το επιτρεπόμενο κόστος της ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας εφαρμόζοντας τους ακόλουθους μαθηματικούς τύπους ή χρησιμοποιώντας τις τιμές μονάδας του πίνακα 2 του παραρτήματος ΙΙΙβ, εάν οι δεύτερες είναι χαμηλότερες:

    Formula

    Formula

    Formula

    όπου

    NCVj

    το κόστος θορύβου βαρέος φορτηγού οχήματος σε οδικό δίκτυο τύπου j (ευρώ/οχηματοχιλιόμετρο)

    NCjk

    κόστος θορύβου ανά εκτεθειμένο άτομο σε οδικό δίκτυο τύπου j σε επίπεδο θορύβου k (ευρώ/άτομο)

    POPk

    πληθυσμός που εκτίθεται σε ημερήσια στάθμη θορύβου k ανά χιλιόμετρο (άτομο/χιλιόμετρο)

    WADT

    σταθμισμένη μέση ημερήσια κυκλοφορία (ισοδύναμο επιβατηγών αυτοκινήτων)

    a και b:

    συντελεστές στάθμισης που καθορίζονται από το κράτος μέλος με τρόπο ώστε το προκύπτον σταθμισμένο μέσο τέλος λόγω θορύβου ανά οχηματοχιλιόμετρο δεν υπερβαίνει το NCVj (ημερησίως).

    Η ηχορύπανση λόγω κυκλοφορίας αφορά τον αντίκτυπο στα επίπεδα θορύβου που μετρώνται πλησίον του σημείου έκθεσης και πίσω από τυχόν ηχοπετάσματα.

    Ο πληθυσμός που εκτίθεται σε στάθμη θορύβου k λαμβάνεται από τους στρατηγικούς χάρτες θορύβου που καταρτίζονται βάσει του άρθρου 7 της οδηγίας 2002/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, σχετικά με την αξιολόγηση και τη διαχείριση του περιβαλλοντικού θορύβου (3).

    Το κόστος ανά πρόσωπο που εκτίθεται σε στάθμη θορύβου k υπολογίζεται από το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, από την ανεξάρτητη αρχή, με τις πλέον εξελιγμένες μεθόδους.

    Η σταθμισμένη μέση ημερήσια κυκλοφορία προϋποθέτει συντελεστή ισοδυναμίας «e» το πολύ 4 ανάμεσα σε βαρέα φορτηγά οχήματα και επιβατηγά αυτοκίνητα.

    Το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή επιτρέπεται να εφαρμόζει επιστημονικώς αποδεδειγμένες εναλλακτικές μεθόδους για τον υπολογισμό της τιμής του κόστους του θορύβου, υπό την προϋπόθεση ότι τα αποτελέσματα δεν υπερβαίνουν τις τιμές μονάδας που αναφέρονται στον πίνακα 2 του παραρτήματος ΙΙΙβ.

    Το κράτος μέλος ή, κατά περίπτωση, η ανεξάρτητη αρχή επιτρέπεται να ορίζει διαφοροποιημένα τέλη θορύβου για να ανταμείβεται η χρήση λιγότερο θορυβωδών οχημάτων, εφόσον δεν προκαλούνται με αυτό τον τρόπο διακρίσεις εις βάρος αλλοδαπών οχημάτων. Αν ορισθούν διαφοροποιημένα τέλη θορύβου, τα τέλη για τα πλέον θορυβώδη οχήματα δεν υπερβαίνουν τις τιμές μονάδας που προβλέπονται στον πίνακα 2 του παραρτήματος ΙΙΙβ και ποσό τετραπλό του τέλους θορύβου που επιβάλλεται για τα λιγότερο θορυβώδη οχήματα.

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IΙΙβ

    ΜΕΓΙΣΤΟ ΣΤΑΘΜΙΣΜΕΝΟ ΜΕΣΟ ΤΕΛΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ

    Στο παρόν παράρτημα ορίζονται οι παράμετροι οι οποίες πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του μέγιστου σταθμισμένου μέσου τέλους εξωτερικού κόστους.

    1.   Μέγιστο κόστος ατμοσφαιρικής ρύπανσης λόγω κυκλοφορίας:

    Πίνακας 1

    Μέγιστο επιτρεπόμενο κόστος ατμοσφαιρικής ρύπανσης

    (λεπτά του ευρώ/οχηματοχιλιόμετρο)

     

    Προαστιακό οδικό δίκτυο

    (συμπεριλαμβανομένων αυτοκινητοδρόμων)

    Υπεραστικό οδικό δίκτυο

    (συμπεριλαμβανομένων αυτοκινητοδρόμων)

    EURO 0

    16

    12

    EURO I

    11

    8

    EURO II

    9

    7

    EURO III

    7

    6

    EURO IV

    4

    3

    EURO V

    0

    0

    μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2013

    3

    2

    EURO VI

    0

    0

    μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2017

    2

    1

    Λιγότερο ρυπογόνα από την κατηγορία EURO VI

    0

    0

    Οι τιμές του πίνακα 1 είναι δυνατό να πολλαπλασιαστούν επί συντελεστή έως 2 σε ορεινές περιοχές, εφόσον αυτό δικαιολογείται από την κλίση του οδοστρώματος, το υψόμετρο ή/και τις αναστροφές θερμοκρασίας.

    2.   Μέγιστο κόστος ηχορύπανσης λόγω κυκλοφορίας

    Πίνακας 2

    Μέγιστο επιτρεπόμενο κόστος θορύβου

    (λεπτά του ευρώ/οχηματοχιλιόμετρο)

     

    Ημέρα

    Νύχτα

    Προαστιακό οδικό δίκτυο (συμπεριλαμβανομένων αυτοκινητοδρόμων)

    1,1

    2

    Υπεραστικό οδικό δίκτυο (συμπεριλαμβανομένων αυτοκινητοδρόμων)

    0,2

    0,3

    Οι τιμές του πίνακα 2 είναι δυνατό να πολλαπλασιαστούν επί συντελεστή έως 2 σε ορεινές περιοχές εφόσον αυτό δικαιολογείται από την κλίση του οδοστρώματος, τις αναστροφές θερμοκρασίας ή/και το φαινόμενο λεκανοπεδίου σε κοιλάδες.

    ».

    (1)  ΕΕ L 309 της 27.11.2001, σ. 22.

    (2)  Μεθοδολογία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος http://reports.eea.europa.eu/EMEPCORINAIR5/.

    (3)  ΕΕ L 189 της 18.7.2002, σ. 12.


    ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

    I.   ΕΙΣΑΓΩΓΗ

    Στις 8 Ιουλίου 2008, η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο την πρόταση οδηγίας για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/62/ΕΚ περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής (1).

    Στις 10 Μαρτίου 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε τη γνώμη του σε πρώτη ανάγνωση (2).

    Στις 15 Οκτωβρίου 2010, το Συμβούλιο κατέληξε σε πολιτική συμφωνία επί του σχεδίου προτάσεως. Μετά την αναθεώρηση από τους Γλωσσομαθείς Νομικούς, το Συμβούλιο καθόρισε τη θέση του στις 14 Φεβρουαρίου 2011 σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία του άρθρου 294 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Κατά τη διεξαγωγή των εργασιών του, το Συμβούλιο έλαβε υπ’ όψιν τις γνώμες της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής και της Επιτροπής των Περιφερειών.

    II.   ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ

    1.   Γενικά

    Η πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της ισχύουσας οδηγίας περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής («Ευρωβινιέτα») (οδηγία 1999/62/ΕΚ που τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/38/ΕΚ της 17.5.2006) αποτελεί μέρος της δέσμης για πιο οικολογικές μεταφορές, η οποία αποσκοπεί στη βιωσιμότητα των μεταφορών. Κύριος σκοπός της πρότασης είναι να προσαρμόσει το πλαίσιο χρέωσης των οδικών μεταφορών ώστε να επιτραπεί στα κράτη μέλη να υπολογίζουν και να διαμορφώνουν τις τιμές των διοδίων βάσει του εξωτερικού κόστους των οδικών εμπορευματικών μεταφορών όσον αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση, την ηχορύπανση και τη συμφόρηση, εφαρμόζοντας περαιτέρω την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».

    Η πρόταση που υποβλήθηκε από την Επιτροπή περιέχει διατάξεις οι οποίες επιτρέπουν στα κράτη μέλη να ενσωματώνουν στο ποσό των διοδίων που εισπράττουν από τα βαρέα φορτηγά οχήματα ποσό αντίστοιχο με το κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης που οφείλονται στην κυκλοφορία αυτών των οχημάτων, καθώς και με το κόστος λόγω συμφόρησης που επιβάλλεται σε άλλα οχήματα. Το ποσό αυτό θα διαφοροποιείται ανάλογα με την κατηγορία εκπομπών Euro, τη διανυόμενη απόσταση, τον τόπο και το χρόνο χρήσης του οδικού δικτύου. Με την πρότασή της, η Επιτροπή καλεί τα κράτη μέλη να διαθέτουν τα εισπραττόμενα έσοδα σε έργα που προάγουν τη βιώσιμη ανάπτυξη των μεταφορών. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας επεκτείνεται πέραν του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών.

    Το Συμβούλιο συμφωνεί με την Επιτροπή όσον αφορά το στόχο της πρότασης, επέφερε, όμως, με την προσέγγισή του, ορισμένες προσαρμογές στην αρχική πρόταση. Κάποιες από τις προτεινόμενες διατάξεις δεν έγιναν δεκτές διότι θεωρήθηκαν δύσκολες στην εφαρμογή και άλλες διατυπώθηκαν εκ νέου προκειμένου να αποσαφηνισθεί η οδηγία.

    Η θέση που προέκυψε από την προσέγγιση τροποποιεί, έως ένα ορισμένο βαθμό, την αρχική πρόταση της Επιτροπής διατυπώνοντάς την εκ νέου και απαλείφοντας ορισμένες διατάξεις του κειμένου. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν έγιναν δεκτές από το Συμβούλιο όλες οι τροπολογίες της γνώμης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση που αφορούν τις απαλειφθείσες διατάξεις.

    Το Συμβούλιο αποσκοπεί σε μια ισόρροπη προσέγγιση στην οποία θα λαμβάνονται υπ’ όψιν η οικονομική σημασία του τομέα των οδικών μεταφορών βαρέων φορτηγών για την ΕΕ και η ανάγκη αντιμετώπισης των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους.

    2.   Βασικά ζητήματα πολιτικής

    i)   Γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής

    Η Επιτροπή πρότεινε να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας πέραν του Διευρωπαϊκού Δικτύου (ΔΕΔ) σε όλο το οδικό δίκτυο (άρθρο 7 παράγραφος 1).

    Το Συμβούλιο θεωρεί ότι η πρόταση της Επιτροπής πρέπει να τροποποιηθεί στο σημείο αυτό, ούτως ώστε να περιορισθεί η επέκταση του πεδίου εφαρμογής στους αυτοκινητοδρόμους που δεν ανήκουν στο ΔΕΔ. Ως εκ τούτου, η θέση του Συμβουλίου αναφέρει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να επιβάλλουν διόδια ή/και τέλη χρήσης στο διευρωπαϊκό δίκτυο, ή σε ορισμένα τμήματά του, και σε άλλα επιπλέον τμήματα του δικτύου αυτοκινητοδρόμων που δεν ανήκουν στο διευρωπαϊκό δίκτυο. Επίσης, το Συμβούλιο διευκρινίζει ότι αυτό δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να επιβάλλουν διόδια ή/και τέλη χρήσης σε άλλες οδούς, υπό την προϋπόθεση ότι η επιβολή διοδίων ή/και τελών χρήσης στις οδούς αυτές δεν επιφέρει διακρίσεις εις βάρος της διεθνούς κυκλοφορίας και δεν έχει ως αποτέλεσμα στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μεταξύ μεταφορέων. Εν προκειμένω, δεν έγινε δεκτή η τροπολογία 25 του Κοινοβουλίου.

    ii)   Πεδίο εφαρμογής όσον αφορά τα οχήματα

    Στο αρχικό κείμενο, η Επιτροπή προτείνει να διατηρηθεί η διάταξη που θεσπίσθηκε το 2006 σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να επιβάλλουν διόδια ή/και τέλη χρήσης μόνο σε οχήματα 12 τόνων και άνω έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011. Μετά την ημερομηνία αυτή, τα τέλη θα επιβάλλονται σε όλα τα βαρέα φορτηγά οχήματα, εκτός αν τα κράτη μέλη θεωρούν ότι η επιβολή τέλους σε οχήματα με βάρος κάτω των 12 τόνων θα έχει επιπτώσεις επί της ροής της κυκλοφορίας, του περιβάλλοντος, των επιπέδων θορύβου, της συμφόρησης ή της υγείας ή θα προκαλέσει διοικητικές δαπάνες άνω του 30 % του πρόσθετου εισοδήματος το οποίο θα είχε δημιουργηθεί από την επέκταση του μέτρου στα εν λόγω οχήματα.

    Το Συμβούλιο θεωρεί ότι η διάταξη αυτή θα δώσει μεγαλύτερη ευχέρεια στα κράτη μέλη. Προκειμένου να καταστεί σαφέστερο το κείμενο, απαλείφθηκε η μνεία της μεταβατικής περιόδου. Επίσης, ο κατάλογος των προϋποθέσεων τις οποίες έχουν στη διάθεσή τους τα κράτη μέλη για να δικαιολογούν τη μη επιβολή χρέωσης σε οχήματα βάρους κάτω των 12 τόνων έμεινε ανοικτός, με την εισαγωγή της έκφρασης «μεταξύ άλλων». Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν την εξαίρεση των οχημάτων μεταξύ 3,5 και 12 τόνων για λόγους που δεν άπτονται του περιβάλλοντος, της συμφόρησης και των διοικητικών δαπανών.

    Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ακολούθησε την προσέγγιση της Επιτροπής κατ’ αρχήν αλλά πρότεινε την απαλοιφή των δύο λόγων που διαθέτουν τα κράτη μέλη για να μην επιβάλλουν χρέωση σε οχήματα βάρους κάτω των 12 τόνων και επιθυμεί η απόφαση σχετικά με τους λόγους να ληφθεί σε μεταγενέστερο στάδιο της νομοθετικής διαδικασίας. Εν προκειμένω, το Συμβούλιο δεν έλαβε υπ’ όψιν τις τροπολογίες 28 και 29.

    iii)   Επιλογή του εξωτερικού κόστους

    Η Επιτροπή περιέλαβε στην πρότασή της το κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, του θορύβου και της συμφόρησης. Το Συμβούλιο συμφωνεί κατ’ αρχήν αλλά αποφάσισε να συμπεριλάβει στο τέλος του εξωτερικού κόστους μόνο την ατμοσφαιρική ρύπανση και το θόρυβο. Έχοντας υπ’ όψιν ότι η συμφόρηση συνδέεται πάντοτε με τον τόπο και το χρόνο και ότι προκαλείται από όλα τα οχήματα, όχι μόνο από τα βαρέα φορτηγά, το Συμβούλιο θεωρεί την ευχέρεια των κρατών μελών να διαφοροποιούν τα τέλη διοδίων ανάλογα με τον τόπο και το χρόνο σημαντικότερη της παραγωγής πρόσθετου εισοδήματος, εφόσον στόχος είναι η μείωση της συμφόρησης. Τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να χρεώνουν υψηλότερα τέλη υποδομής κατά τις ώρες αιχμής – η περίοδος αιχμής δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 5 ώρες ημερησίως – ώστε το τέλος υποδομής να μην υπερβαίνει κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 175 % το μέγιστο επίπεδο του σταθμισμένου μέσου τέλους υποδομής.

    Για το λόγο αυτό, το Συμβούλιο διέγραψε τις αναφορές στη συμφόρηση στο πλαίσιο της χρέωσης του εξωτερικού κόστους και, με τον τρόπο αυτό, έκανε δεκτές τις τροπολογίες 71 και 72 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν έλαβε όμως υπ’ όψιν την τροπολογία 33 για τη χρέωση της συμφόρησης. Το πνεύμα της τροπολογίας 43 για τη διαφοροποίηση των τελών διοδίων έγινε δεκτό από το Συμβούλιο.

    Σύμφωνα με τη θέση του Συμβουλίου, η ατμοσφαιρική ρύπανση και ο θόρυβος θα ληφθούν υπ’ όψιν στη χρέωση του εξωτερικού κόστους και η συμφόρηση θα αντιμετωπισθεί εναλλακτικά, δηλαδή με ευρύτερη διαφοροποίηση των τελών υποδομής. Το Συμβούλιο θεωρεί ότι η ευρύτερη διαφοροποίηση των τελών υποδομής θα ενθαρρύνει αποτελεσματικά τους μεταφορείς να ταξιδεύουν εκτός των περιόδων αιχμής στις οδούς στις οποίες παρατηρείται συμφόρηση.

    iv)   Καθορισμός της χρήσης εσόδων

    Η πρόταση της Επιτροπής προβλέπει υποχρεωτικό καθορισμό της χρήσης εσόδων από την είσπραξη του τέλους εξωτερικού κόστους και του τέλους υποδομής. Τα έσοδα από την είσπραξη του τέλους εξωτερικού κόστους θα χρησιμοποιούνται για μέτρα που αφορούν τις πιο οικολογικές μεταφορές, δηλαδή, τη μείωση της ρύπανσης η οποία προκαλείται από τις οδικές μεταφορές στην πηγή, τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τη βελτίωση των επιδόσεων των οχημάτων όσον αφορά την ενέργεια. Τα έσοδα από την είσπραξη του τέλους υποδομής θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προς όφελος του τομέα των μεταφορών και βελτιστοποίηση ολόκληρου του συστήματος μεταφορών.

    Αφενός, το Συμβούλιο αποφάσισε να διαγράψει τη μνεία του καθορισμού της χρήσης των εσόδων από την είσπραξη του τέλους υποδομής. Αφετέρου, άλλαξε τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της διάταξης σχετικά με τα έσοδα από την είσπραξη του τέλους εξωτερικού κόστους καθιστώντας την ενδεικτική. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα έσοδα αυτά ή το χρηματικό τους ισοδύναμο προς όφελος και για τη μεγαλύτερη βιωσιμότητα του τομέα μεταφορών. Επίσης, το Συμβούλιο συμπεριέλαβε κατάλογο ενδεικτικών μέτρων για τη χρήση των εσόδων. Εν τέλει, τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να αποφασίζουν πού θα χρησιμοποιούν αυτά τα κεφάλαια.

    Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρότεινε να τροποποιηθεί η διατύπωση σχετικά με τον καθορισμό της χρήσης εσόδων από την είσπραξη του τέλους εξωτερικού κόστους (τροπολογία 55) και του τέλους υποδομής (τροπολογία 56), διατηρώντας τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της διάταξης. Ακόμη, το Κοινοβούλιο πρότεινε να καθορίζεται το 15 % των συνολικών εσόδων για τη χρηματική στήριξη έργων ΔΕΔ-Μ (τροπολογία 57) και να περιλαμβάνεται στην έκθεση προς την Επιτροπή η προβλεπόμενη από τα κράτη μέλη χρήση για τα κεφάλαια που συγκεντρώνονται μέσω του τέλους εξωτερικού κόστους (τροπολογία 45). Το Συμβούλιο δεν έκανε δεκτές τις τροπολογίες αυτές.

    v)   Παρεκκλίσεις για λιγότερο ρυπογόνους κλάσεις ΕURO

    Η πρόταση της Επιτροπής περιελάμβανε λεπτομερή πίνακα με διαφορετικές τιμές σε λεπτά ευρώ ανά όχημα και ανά χιλιόμετρο για κάθε όχημα κλάσης Euro.

    Το Συμβούλιο, βασιζόμενο στην τροπολογία 69 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εισάγει προσωρινή παρέκκλιση για λιγότερο ρυπογόνα οχήματα, ήτοι των κλάσεων Euro V και Euro VI. Οι προσωρινές αυτές εξαιρέσεις υπολογίζονται βάσει της ημερομηνίας έναρξης ισχύος των κανονισμών για αυστηρότερα πρότυπα εκπομπών. Αυτό σημαίνει ότι η κλάση EURO V εξαιρείται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013 και η EURO VI έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017.

    Εξαιρούνται τα οχήματα που είναι λιγότερο ρυπογόνα από τα EURO VI, ήτοι τα υβριδικά και τα ηλεκτρικά βαρέα φορτηγά.

    vi)   Πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση και προσαρμογή στον πληθωρισμό

    Η Επιτροπή πρότεινε την προσαρμογή των παραρτημάτων 0, III, ΙΙΙα και IV υπό το πρίσμα της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου και των παραρτημάτων I και II βάσει του πληθωρισμού, σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο.

    Το Συμβούλιο επανεξέτασε τις εν λόγω διατάξεις λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές τις οποίες επέφερε η συνθήκη της Λισσαβώνας και ιδίως το άρθρο 290 για την έκδοση μη νομοθετικών πράξεων γενικής ισχύος που συμπληρώνουν ή τροποποιούν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία της νομοθετικής πράξης. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο αποφάσισε να περιορίσει την εξουσιοδότηση της Επιτροπής στο παράρτημα 0 που η Επιτροπή μπορεί να προσαρμόσει στο κεκτημένο της Ένωσης και στους τύπους του παραρτήματος ΙΙΙα που η Επιτροπή μπορεί να προσαρμόσει στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο. Επίσης, προστέθηκαν νέα άρθρα σχετικά με την εξουσιοδότηση, την ανάκλησή της και τη διατύπωση αντιρρήσεων κατά των πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση.

    Προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη προσαρμογής των ποσών σε ευρώ που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα II και ΙΙΙβ, προστέθηκε στη θέση του Συμβουλίου νέο άρθρο σχετικά με την προσαρμογή στον πληθωρισμό. Με το άρθρο αυτό εισάγεται επανεξέταση των ποσών ανά διετία, αρχής γενομένης από της 1ης Ιανουαρίου του δεύτερου έτους μετά την ημερομηνία έναρξης της οδηγίας.

    Η θέση του Συμβουλίου περιλαμβάνει επίσης νέα διάταξη η οποία αναφέρει ότι το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα καθορίσουν, με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, τις μέγιστες τιμές στο παράρτημα ΙΙΙβ για αυστηρότερα πρότυπα εκπομπών, ένα έτος μετά τη θέσπιση των αντίστοιχων κανονισμών.

    3.   Άλλα ζητήματα πολιτικής

    Το Συμβούλιο επιβεβαιώνει τη χρήση της νομικής βάσης για τις μεταφορές, ήτοι του άρθρου 91 παράγραφος 1 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Το Συμβούλιο αποφασίζει να διευκρινίσει τη διάταξη σχετικά με τον καθορισμό των τελών χρήσης σε σχέση με τη διάρκεια της χρήσης της υποδομής. Το Συμβούλιο αποφάσισε ότι ο μηνιαίος συντελεστής δεν θα υπερβαίνει το 10 %, ο εβδομαδιαίος το 5 % και ο καθημερινός το 2 % του ετήσιου συντελεστή. Με τον τρόπο αυτό, το Συμβούλιο έκανε δεκτή την τροπολογία 73 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

    Το Συμβούλιο αποφασίζει να καταστήσει κάθε κράτος μέλος υπεύθυνο για τον καθορισμό του ποσού του τέλους εξωτερικού κόστους. Η Επιτροπή πρότεινε το ποσό αυτό να καθορισθεί από αρχή ορισμένη από τα κράτη μέλη. Έγινε δεκτή η τροπολογία 36 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

    4.   Άλλες τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

    Οι άλλες τροπολογίες που δεν περιλαμβάνονται στη θέση αφορούν:

    τον ορισμό του «τέλους υποδομής» και τη συμπερίληψη έργων που αναλαμβάνουν από κοινού περισσότερα του ενός κράτη μέλη (τροπολογία 24),

    τη διαγραφή της δυνατότητας ενός κράτους μέλους να επιβάλλει μόνο ετήσιους συντελεστές για οχήματα των οποίων η άδεια κυκλοφορίας έχει εκδοθεί στο συγκεκριμένο κράτος μέλος (τροπολογία 31),

    τη δυνατότητα των χρηστών οι οποίοι δεν είχαν τα απαραίτητα έγγραφα στο όχημα να ανακτούν οιαδήποτε πρόσθετη δαπάνη η οποία καταβλήθηκε ως συνέπεια τούτου (τροπολογία 42),

    την πρόσκληση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να γνωστοποιήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις γνώμες της σχετικά με τη συμμόρφωση των κρατών μελών με τις απαιτήσεις που αφορούν τον υπολογισμό του τέλους υποδομής (τροπολογία 44),

    τις επακόλουθες αποφάσεις της Επιτροπής που απαιτούν από τα κράτη μέλη προσαρμογή του προτεινόμενου τέλους εξωτερικού κόστους (τροπολογία 47),

    τη συνεργασία των κρατών μελών προκειμένου να εξασφαλισθεί η ανάπτυξη διαλειτουργικών ηλεκτρονικών συστημάτων (τροπολογία 51),

    την ανάγκη προαγωγής αποτελεσματικού ευρωπαϊκού διαλειτουργικού συστήματος διοδίων (τροπολογία 53),

    την πρόσκληση στην Επιτροπή να παρακολουθήσει τη σταδιακή κατάργηση των συστημάτων χρέωσης βάσει χρόνου (τροπολογία 61),

    τις αιτιολογικές σκέψεις (τροπολογίες 1 έως 8, 10, 11, 14 έως 24).

    III.   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

    Κατά τον καθορισμό της θέσης του, το Συμβούλιο έλαβε πλήρως υπ’ όψιν την πρόταση της Επιτροπής και τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση. Όσον αφορά τις τροπολογίες που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο παρατηρεί ότι ορισμένες έχουν ήδη περιληφθεί —κατά το πνεύμα, εν μέρει ή εν όλω— στη θέση του.


    (1)  Έγγρ. 11857/08

    (2)  A6-0066/2009


    Início