This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010TN0382
Case T-382/10: Action brought on 9 September 2010 — Villeroy & Boch v Commission
Υπόθεση T-382/10: Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2010 — Villeroy & Boch κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-382/10: Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2010 — Villeroy & Boch κατά Επιτροπής
ΕΕ C 301 της 6.11.2010, p. 42–43
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
6.11.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 301/42 |
Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2010 — Villeroy & Boch κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-382/10)
()
2010/C 301/68
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Villeroy & Boch (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J. Philippe και K. Blau-Hansen, δικηγόροι, και A. Villette, Solicitor)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που την αφορά, |
|
— |
επικουρικώς, να μειώσει προσηκόντως το ύψος του προστίμου που της επιβλήθηκε δια της επίδικης αποφάσεως, και |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2010) 4185 τελικό, της 23ης Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/39.092 — εγκαταστάσεις λουτρών. Με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα και σε άλλες επιχειρήσεις πρόστιμα εξαιτίας παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ. Κατά την Επιτροπή, η προσφεύγουσα συμμετείχε σε διαρκή συμφωνία ή σε εναρμονισμένη πρακτική στον τομέα των εγκαταστάσεων λουτρών στο Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες και την Αυστρία.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους που αφορούν:
|
— |
παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ μέσω του χαρακτηρισμού της παραβάσεως ως ενιαίας, σύνθετης και διαρκούς παραβάσεως· κατά τον τρόπο αυτό παρέβη η καθής την υποχρέωση νομικής αξιολογήσεως κατά εξατομικευμένο τρόπο των πρακτικών των αποδεκτών της προσβαλλόμενης αποφάσεως· |
|
— |
παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογίας κατά το άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθώς η καθής δεν όρισε κατά επαρκώς σαφή τρόπο τις σχετικές αγορές στην προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
έλλειψη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων όσον αφορά τη συμμετοχή της προσφεύγουσας στις παραβάσεις στη Γαλλία· |
|
— |
παράβαση της αρχής nulla poena sine lege του άρθρου 49, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και της αρχής της αναλογικότητας των ποινών κατά άρθρο 49, τρίτο εδάφιο, του Χάρτη, σε συνδυασμό με το άρθρο 48, πρώτο εδάφιο, του Χάρτη, καθώς και του άρθρου 23 του Κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1), καθότι η καθής επέβαλε πρόστιμο εις ολόκληρον στην προσφεύγουσα και τη μητρική της εταιρία· |
|
— |
εσφαλμένο υπολογισμό του προστίμου, καθόσον η καθής έλαβε υπόψη κατά τον υπολογισμό του προστίμου κύκλους εργασιών της προσφεύγουσας, οι οποίοι δεν συνδέονται με τις προσαπτόμενες παραβάσεις· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη, επειδή η υπέρμετρη διάρκεια της διαδικασίας δεν ελήφθη υπόψη κατά τον υπολογισμό του προστίμου· |
|
— |
παράβαση της αρχής της αναλογικότητας των ποινών και σφάλματα εκτιμήσεως κατά τον υπολογισμό του προστίμου, δεδομένου ότι το βασικό ποσό ορίστηκε σε 15 % και το απόλυτο ποσό υπερέβη το όριο του 10 % του κύκλου εργασιών της προσφεύγουσας. |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα [101 ΣΛΕΕ] και [102 ΣΛΕΕ] της Συνθήκης (ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σελίδες 1-25).