Προσφυγή-αγωγή της 31ης Δεκεμβρίου 2009 — De Post κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-514/09)

2010/C 51/73

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα/ενάγουσα: De Post NV van publiek recht (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: R. Martens και B. Schutyser, lawyers)

Καθής/Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα/ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί με την προσφυγή της, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων) της 17ης Δεκεμβρίου 2009, με την οποία ανατέθηκε η σύμβαση που αναφέρεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού υπ’ αριθ. 10234 «Καθημερινή μεταφορά και διανομή της Επίσημης Εφημερίδας, βιβλίων, περιοδικών και άλλων εκδόσεων» (ΕΕ 2009/S 176–253034) στην «Entreprises des Postes et Télécommunications» (στο εξής: Post Luxembourg) και, κατά συνέπεια, δεν ανατέθηκε στην προσφεύγουσα και, αφετέρου, αποζημίωση εκτιμώμενη σε 2 386 444,94 ευρώ για τις ζημίες που φέρεται να υπέστη η προσφεύγουσα από την απόρριψη της προσφοράς της.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο ακυρώσεως, που αποτελείται από τέσσερα σκέλη.

Ο πρώτος και μοναδικός λόγος ακυρώσεως που προβάλλει η προσφεύγουσα στηρίζεται στη φερόμενη παραβίαση από την Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζόμενων που περιλαμβάνονται στο άρθρο 15 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 89 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός), στην παράβαση της υποχρέωσης αναθέσεως της σύμβασης βάσει των κριτηρίων επιλογής του άρθρου 100, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού (1), στην ανεπαρκή αιτιολογία της απόφασής της (παράβαση του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και στα διάφορα πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως στα οποία φέρεται να υπέπεσε, τα ανωτέρω δε καθιστούν άκυρη την απόφασή της κατά την οποία η προσφορά του Post Luxembourg, και όχι της προσφεύγουσας, είναι η πλέον συμφέρουσα από οικονομικής απόψεως προσφορά.

Με το πρώτο σκέλος του λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων παρέλειψε να στηρίξει την απόφασή της σχετικά με την αξιολόγηση των κριτηρίων επιλογής και ανάθεσης, κατά παράβαση του άρθρου 100, παράγραφος 1, του δημοσιονομικού κανονισμού.

Με το δεύτερο σκέλος του λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων εφάρμοσε διάφορα επιμέρους κριτήρια στην αξιολόγηση των προσφορών που δεν περιλαμβάνονταν στις προδιαγραφές του διαγωνισμού και παραβίασε έτσι την αρχή της διαφάνειας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 15 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο άρθρο 89 του δημοσιονομικού κανονισμού.

Με το τρίτο σκέλος του λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων εφάρμοσε τα ανοικτά τεχνικά κριτήρια ανάθεσης ασυνεπώς, αφαιρώντας αποτελεσματικά κάθε διαφάνεια από τη διαδικασία αξιολόγησης.

Με το τέταρτο σκέλος του λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων, κατά παράβαση των άρθρων 15 και 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 89 του δημοσιονομικού κανονισμού, καθώς και των γενικών διαδικαστικών απαιτήσεων περί υποχρέωσης αιτιολογήσεως και διαφάνειας, δεν έχει παράσχει σαφή και επαρκή αιτιολογία για την αξιολόγηση των προσφορών, δεδομένου ότι η αιτιολογία της αποφάσεως φέρεται ως αντιφατική και πάσχουσα από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, δεδομένου ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων υπέπεσε σε σφάλμα και φέρει επομένως ευθύνη σύμφωνα με το άρθρο 340 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι λόγω της απόφασης για την ανάθεση της σύμβασης στην Post Luxembourg, αντί σ’ αυτήν, υπέστη σοβαρή ζημία, που συνίσταται στην πιθανότητα να της ανατεθεί η σύμβαση και στο σύνολο των δαπανών στις οποίες προέβη για την προετοιμασία και τη σύνταξη της προσφοράς, καθώς και για την υπεράσπιση της θέσεώς της.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002, L 248, σ. 1)