26.11.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 285/61

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συναίνεση των πολιτών για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πλεονεκτήματα που έχει γι' αυτούς· λαμβάνοντας υπόψη ότι για τον λόγο αυτόν πρέπει όλοι οι πολίτες να μοιράζονται δίκαια τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι λιανικές τραπεζικές εργασίες διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στην κατάλληλη διαβίβαση των όρων νομισματικής πολιτικής στην αγορά, ιδίως στους καταναλωτές και στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ),

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, το ευρωπαϊκό οικονομικό πρότυπο είναι η αειφόρος κοινωνική οικονομία της αγοράς,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών όσον αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις έχει σημειώσει ενθαρρυντικά γρήγορες προόδους, ενώ αντίθετα η εσωτερική αγορά λιανικών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών προς καταναλωτές και ΜΜΕ έχει ακόμα περιθώρια βελτίωσης,

1.

επικροτεί την προαναφερθείσα Πράσινη Βίβλο που καλύπτει τα τραπεζικά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προϊόντα, και τους στόχους της, που είναι τα απτά πλεονεκτήματα για τους καταναλωτές με την εξασφάλιση μεγαλύτερων δυνατοτήτων επιλογής και χαμηλότερων τιμών, με την αύξηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και με την ενδυνάμωσή τους·

2.

διαπιστώνει ότι μικρότερη χρήση των διασυνοριακών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών δεν κάνουν μόνο οι ιδιώτες πελάτες αλλά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις· υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαίο να προσφερθούν και στις ΜΜΕ τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών· επισημαίνει ωστόσο ότι αυτό δεν συνεπάγεται την επέκταση της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών ώστε να καλυφθούν και οι ΜΜΕ· υπογραμμίζει επιπλέον ότι μια μεθοδική στρατηγική στον τομέα των λιανικών υπηρεσιών περιλαμβάνει πολλά μέτρα, και ότι η νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών είναι μόνο ένα από τους καλυπτόμενους τομείς·

3.

εκτιμά ότι, ιδίως από πλευράς ζήτησης, η παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε καταναλωτές και ΜΜΕ είναι κατά μεγάλο μέρος δραστηριότητα τοπικού χαρακτήρα, λόγω γλωσσικών και πολιτιστικών παραγόντων και της ανάγκης για προσωπική επαφή· αναγνωρίζει ταυτόχρονα τις ευκαιρίες που προκύπτουν, από πλευράς προσφοράς, από τη διευκόλυνση της πρόσβασης στις λιανικές αγορές· ενθαρρύνει συνεπώς τους καταναλωτές και τις ΜΜΕ να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα του ενισχυμένου ανταγωνισμού και της αυξημένης προσφοράς που μπορούν να παράσχουν οι διασυνοριακές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες·

4.

υπογραμμίζει ότι η εσωτερική αγορά λιανικού εμπορίου χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών για καταναλωτές μπορεί να δημιουργηθεί μόνο με μέτρα που προσφέρουν ένα ασφαλές περιβάλλον τόσο στην πλευρά της προσφοράς όσο και στην πλευρά της ζήτησης, μεταξύ άλλων όσον αφορά τους όρους της έννομης προστασίας· θεωρεί απαραίτητο τα εν λόγω μέτρα να λάβουν μορφή η οποία θα άνοιγε τον δρόμο σε νέα προϊόντα, υπηρεσίες και παράγοντες της αγοράς·

5.

υπογραμμίζει την ανάγκη εξέτασης και καθορισμού ενός πλαισίου και εθνικών εντολών για τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών εποπτικών αρχών, προκειμένου να βρεθούν πρακτικές λύσεις για την εποπτεία των διασυνοριακών λιανικών χρηματοπιστωτικών ομίλων σε σύντομο χρονικό διάστημα· θεωρεί ότι οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι ετερογενών δραστηριοτήτων που υπάγονται στη δικαιοδοσία περισσότερων κρατών είναι καλό να υπόκεινται σε επιτροπές εποπτικών αρχών·

6.

υποστηρίζει την επιδίωξη της Επιτροπής να ασχολείται μόνο με πρωτοβουλίες που αποδεδειγμένα προσφέρουν απτά οφέλη στους πολίτες, είναι στέρεα τεκμηριωμένες με διεξοδική ανάλυση κόστους-οφέλους και έχουν υποβληθεί σε αξιόλογες μελέτες αντικτύπου· συμφωνεί ότι η διασυνοριακή δραστηριότητα είναι ζωτικής σημασίας για την αύξηση του ανταγωνισμού, που συνήθως οδηγεί σε μεγαλύτερες δυνατότητες επιλογής, χαμηλότερο κόστος και δυναμικότερη ανάπτυξη·

7.

υπενθυμίζει ότι μια αξιόπιστη μελέτη αντικτύπου πρέπει να περιλαμβάνει πάντα και μια ορθή διαπίστωση των αρχικών συνθηκών της αγοράς· υπογραμμίζει ότι η αξιολόγηση της ολοκλήρωσης και της ανταγωνιστικότητας μιας αγοράς και του αντικτύπου μιας πρωτοβουλίας δεν πρέπει να γίνεται βάσει ενός μόνο δείκτη, αλλά βάσει του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού μετρήσεων· καλεί την Επιτροπή να μη λαμβάνει υπόψη μόνο τις τιμές και το εύρος της προσφοράς στην αγορά, αλλά επίσης την ποιότητα των υπηρεσιών και το κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο·

8.

διαπιστώνει ότι, από τις νομοθετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν σήμερα, η στοχοθετημένη πλήρης εναρμόνιση, η οποία συνεπάγεται πλήρη εναρμόνιση ορισμένων βασικών στοιχείων που κρίνονται απαραίτητα, αποτελεί την καλύτερη προσέγγιση για την ανάπτυξη των διασυνοριακών επιχειρήσεων και την προστασία των καταναλωτών, και επομένως για την ολοκλήρωση της αγοράς λιανικών υπηρεσιών· θεωρεί ότι, για τα στοιχεία για τα οποία η εναρμόνιση δεν είναι εφικτή, θα πρέπει να ισχύει αμοιβαία αναγνώριση των διάφορων εθνικών κανόνων·

9.

αναγνωρίζει ότι η ιδέα ενός 28ου νομικού καθεστώτος, όπως το κοινό πλαίσιο αναφοράς, έχει προταθεί ως μια ενδεχόμενη νέα προσέγγιση για την ευρωπαϊκή νομοθεσία, προκειμένου να καταστεί εφικτή η διασυνοριακή πρόσβαση των χρηστών σε πανευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά προϊόντα με ενιαίες υψηλές προδιαγραφές προστασίας των καταναλωτών· απευθύνει έκκληση προς την Επιτροπή να παρουσιάσει χρονοδιάγραμμα για μια διεξοδική διερεύνηση της εφαρμοσιμότητας του 28ου καθεστώτος, της ύπαρξης ζήτησης γι' αυτό εκ μέρους του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και των καταναλωτών, καθώς και της δυνατότητάς του να αποφέρει θετικά αποτελέσματα· τονίζει ότι το 28ο καθεστώς δεν πρέπει με κανένα τρόπο να αποτελεί εμπόδιο για τις νέες υπηρεσίες και προϊόντα·

10.

επικρίνει την ιδέα της τυποποίησης των προϊόντων μέσω νομοθεσίας, εάν αυτό παρακωλύει τον στόχο της αυξημένης ποικιλίας προϊόντων· θεωρεί ότι, προκειμένου να καταστούν περισσότερο συγκρίσιμα τα ανταγωνιστικά χρηματοπιστωτικά προϊόντα, ο δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί είναι η νομική εναρμόνιση, π.χ. της πληροφόρησης ή των εποπτικών απαιτήσεων·

11.

θεωρεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η αυτορρύθμιση του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική· τονίζει ότι, ιδίως σε αυτές τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, η αυτορρύθμιση πρέπει να ενθαρρύνεται και η υλοποίησή της να παρακολουθείται προσεκτικά· καλεί τον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών να εργαστεί αποφασιστικά για την πραγματοποίηση των στόχων της προαναφερθείσας Πράσινης Βίβλου μέσω της αυτορρύθμισης και να μειώσει έτσι την ανάγκη για νομοθεσία·

12.

επισημαίνει ότι χρειάζεται να ισχύει ιδιαίτερο καθήκον μέριμνας όσον αφορά την εμπορία προϊόντων αποταμίευσης και συντάξεων γήρατος, καθόσον οι αποφάσεις που λαμβάνουν οι καταναλωτές στους συγκεκριμένους τομείς είναι συνήθως αποφάσεις μεγάλης σημασίας για αυτούς·

13.

υπογραμμίζει ότι μεταξύ των βασικών προϋποθέσεων για τη δημιουργία εσωτερικής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών για καταναλωτές και ΜΜΕ συγκαταλέγονται η δημιουργία ανταγωνισμού σε κοινοτικό επίπεδο και η διασυνοριακή παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών· υπενθυμίζει ότι τα κυριότερα επακόλουθα του υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι χαμηλότερες τιμές, περισσότερες επιλογές και καλύτερη ποιότητα· υπογραμμίζει ότι οι ευνοϊκές για τις ΜΜΕ οδηγίες για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες αποφέρουν οφέλη μόνο εφόσον υπάρχει πραγματικός ανταγωνισμός ανάμεσα στους παρόχους λιανικών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών·

14.

επικροτεί την πρωτοβουλία του κλάδου των πληρωμών για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου πληρωμών, υπογραμμίζει όμως ότι ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει να οδηγεί σε μεγαλύτερη διαφάνεια, ιδίως όσον αφορά τις διατραπεζικές προμήθειες·

15.

υπενθυμίζει στην Επιτροπή ότι ο αποτελεσματικός ανταγωνισμός μεταξύ παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών εξασφαλίζεται από τον μεγάλο αριθμό των φορέων της αγοράς που ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις και από μια συνεχή ροή πληροφοριών για τους καταναλωτές· υπενθυμίζει το ψήφισμά του για την ενοποίηση του κλάδου των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, στο οποίο σημειώνει ότι η πλουραλιστική δομή της τραπεζικής αγοράς της ΕΕ, στην οποία τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορούν να λάβουν διάφορες νομικές μορφές ανάλογα με τους εκάστοτε διαφορετικούς επαγγελματικούς τους στόχους, αποτελεί πλεονέκτημα για την ευρωπαϊκή κοινωνική οικονομία της αγοράς, τον καταναλωτή και τη σταθερότητα της χρηματοπιστωτικής αγοράς·

16.

διαπιστώνει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι εταιρείες αλληλασφάλισης στην ασφαλιστική αγορά της Κοινότητας, με 68 % των ασφαλιστικών εταιρειών και με μερίδιο αγοράς 25 %, εξυπηρετώντας πάνω από 230 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες· τονίζει ότι τα σημερινά εργαλεία για την ανάπτυξη επιχειρήσεων στην εσωτερική αγορά δεν είναι συμβατά με την αλληλασφαλιστική εταιρική δομή·

17.

επισημαίνει ότι ένα καταστατικό ευρωπαϊκών αλληλασφαλιστικών εταιρειών θα επέτρεπε στις εταιρείες αλληλασφάλισης να λειτουργούν επί ίσοις όροις με τις άλλες ασφαλιστικές επιχειρήσεις, ιδίως σε διασυνοριακές περιπτώσεις, αυξάνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την προσφορά ασφαλιστικών προϊόντων· υπογραμμίζει ότι οι οργανισμοί αλληλασφάλισης, μέσω της διακυβέρνησής τους στην οποία έχουν άμεση συμμετοχή οι πελάτες τους, συνεισφέρουν στην αυξημένη γενική εμπιστοσύνη του καταναλωτή στις χρηματοπιστωτικές αγορές της ΕΕ· πιστεύει ακράδαντα ότι το δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης στους οργανισμούς αλληλασφάλισης είναι ικανό να αυξήσει την επίγνωση των καταναλωτών σχετικά με τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τη συμμετοχή τους σε αυτές·

18.

διαπιστώνει ότι ο γνήσιος και θεμιτός ανταγωνισμός μπορεί να δημιουργηθεί μόνο επί ίσοις όροις· συμπεραίνει ως εκ τούτου, ότι κάθε νομοθετικό μέτρο πρέπει να ακολουθεί την αρχή «ίδιοι κίνδυνοι, ίδιοι κανόνες»· υπενθυμίζει ωστόσο, ότι η διαμόρφωση των προϊόντων του τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών επηρεάζεται ιδιαίτερα από το κανονιστικό περιβάλλον και ότι μια αδιάκριτη εφαρμογή της αντίληψης «ένα προϊόν για όλους» θα επηρέαζε αρνητικά την ποικιλία των προϊόντων· τονίζει επομένως τη σημασία της διαφοροποίησης ανάλογα με τον τύπο του προϊόντος· έχει εντούτοις την πεποίθηση ότι είναι αναγκαία η θέσπιση συγκρίσιμων απαιτήσεων διαφάνειας και γνωστοποίησης για τα ανταγωνιστικά επενδυτικά προϊόντα, ιδίως στο σημείο πώλησης· εκφράζει τη λύπη του διότι μέχρι στιγμής δεν έχει αντιμετωπιστεί καταλλήλως το ζήτημα των σύνθετων χρηματοπιστωτικών προϊόντων· καλεί συνεπώς την Επιτροπή να διορθώσει τις αδικαιολόγητες ανακολουθίες και τις άλλες ατέλειες του σχετικού κανονιστικού πλαισίου·

19.

προτρέπει την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για εκσυγχρονισμό των κανονιστικών ρυθμίσεων που αφορούν την κατανομή και την οργάνωση συγκρίσιμων προϊόντων λιανικής, καθώς και την ενημέρωση για τα προϊόντα αυτά· θεωρεί, περαιτέρω, ότι οι προτάσεις αυτές πρέπει να βασίζονται στις αρχές που ορίζονται στην οδηγία 2004/39/ΕΚ (6) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Απριλίου 2004 για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, όπως η αρχή της παροχής της «βέλτιστης δυνατής συμβουλής» και η αρχή «γνώριζε τον πελάτη σου»·

20.

εκφράζει τη λύπη του διότι οι διαφορετικές διατάξεις και πρακτικές των εθνικών εποπτικών αρχών οδήγησαν σε υψηλό κόστος και ανασφάλεια δικαίου για τους διασυνοριακούς παρόχους χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών· απευθύνει έκκληση προς τις επιτροπές Lamfalussy να εργαστούν εντατικότερα για την κατάρτιση ενιαίων προδιαγραφών σε επίπεδο ΕΕ· υποστηρίζει ειδικότερα μια συμφωνία σχετικά με απλά και πρακτικά ενιαία έντυπα για τις διαδικασίες δήλωσης και έγκρισης·

21.

θεωρεί ότι η ανάπτυξη διαδικτυακών υπηρεσιών αλλάζει τις προοπτικές των χρηματοπιστωτικών αγορών της ΕΕ και της προσφέρει μια ευκαιρία να αποκτήσει το προβάδισμα στην ανάπτυξη λιανικών υπηρεσιών· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να προωθούν το ηλεκτρονικό εμπόριο και την ηλεκτρονική υπογραφή· καλεί επιπλέον την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν κατά πόσον η οδηγία για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (7) αποτελεί εμπόδιο για την εξ αποστάσεως παροχή υπηρεσιών και πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα·

22.

αναγνωρίζει τη μεγάλη σημασία των χρηματοπιστωτικών μεσολαβητών, δηλαδή τόσο των πρακτόρων όσο και των μεσιτών, όσον αφορά την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών από άλλα κράτη μέλη προς τους καταναλωτές και τις ΜΜΕ· καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ένα πλαίσιο που θα ενισχύει αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας· υπενθυμίζει ότι οποιοδήποτε πλαίσιο για τον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θα πρέπει να ακολουθεί την αρχή «ίδια επιχείρηση, ίδιοι κίνδυνοι, ίδιοι κανόνες», αποφεύγοντας την ασαφή αντίληψη «ένα προϊόν για όλους»· τονίζει ότι οι οποιεσδήποτε διατάξεις σχετικά με τους μεσολαβητές πρέπει να παρέχουν ασφάλεια δικαίου στους πράκτορες και στους μεσίτες καθώς και να εξασφαλίζουν την προστασία των καταναλωτών, π.χ. από αμφιλεγόμενες πρακτικές πωλήσεων· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να θεσπιστούν επίσης κανόνες όσον αφορά την εκπαίδευση των χρηματοπιστωτικών διαμεσολαβητών, τη διαφήμιση και την παροχή συμβουλών σχετικά με τις πωλήσεις·

23.

υπενθυμίζει τη σημασία της ανάπτυξης χρηματοπιστωτικής παιδείας ως συμπληρώματος στην επαρκή προστασία του καταναλωτή· καλεί τα κράτη μέλη και όλους τους ενδιαφερομένους να λάβουν και να συντονίσουν μέτρα για την αύξηση των χρηματοπιστωτικών γνώσεων μεταξύ των πολιτών —συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των νέων, των υπαλλήλων και των συνταξιούχων— με στόχο την ενδυνάμωση και την εκπαίδευση των καταναλωτών ώστε να αναζητούν καλύτερα, φθηνότερα και καταλληλότερα προϊόντα και υπηρεσίες, για την προαγωγή του ανταγωνισμού, της ποιότητας και της καινοτομίας στον τομέα και για τη δημιουργία οργανώσεων καταναλωτών με χρηματοπιστωτικές γνώσεις ικανών να αντισταθμίσουν τον ρόλο των επιχειρήσεων στη διαδικασία εκπόνησης της νομοθεσίας· υπενθυμίζει ότι οι πολίτες που επενδύουν με εμπιστοσύνη μπορούν να προσφέρουν πρόσθετη ρευστότητα στις κεφαλαιαγορές·

24.

υπενθυμίζει ότι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την ενιαία αγορά χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι οι διαφορές στη φορολογική νομοθεσία· υπενθυμίζει στα κράτη μέλη τη μεγάλη ευθύνη τους στον εν λόγω τομέα·

25.

αντλώντας διδάγματα από ορισμένες πρόσφατες περιπτώσεις αναταραχής στον τομέα των λιανικών τραπεζικών υπηρεσιών (Northern Rock, IKB, Sachsen LB), αναγνωρίζει ότι τα συστήματα αμοιβής στις τράπεζες θα πρέπει να ανασχηματισθούν με βάση μακροπρόθεσμους στόχους και κατευθυντήριες γραμμές των εποπτικών αρχών, κατευθυντηρίων γραμμών από τις εποπτικές αρχές, προκειμένου να καταπολεμηθεί αποτελεσματικότερα το φαινόμενο του ηθικού κινδύνου και να ενισχυθεί ο ρόλος των συστημάτων συνετής διαχείρισης κινδύνου·

26.

υπογραμμίζει κατηγορηματικά πόσο σημαντικό είναι να δοθεί στα πιστωτικά ιδρύματα και στους οργανισμούς πιστωτικών στοιχείων διασυνοριακή πρόσβαση χωρίς διακρίσεις στα μητρώα πιστωτικών στοιχείων και κρουσμάτων απάτης· ενθαρρύνει τις τράπεζες να αξιοποιούν τα διαθέσιμα πιστωτικά στοιχεία, ιδίως προκειμένου να διευκολύνεται η κινητικότητα των πελατών, πράγμα που με τη σειρά του θα ενθάρρυνε τον υγιή ανταγωνισμό· τονίζει ωστόσο ότι πρέπει συγχρόνως να κατοχυρωθούν η βέλτιστη προστασία των στοιχείων των καταναλωτών καθώς και το δικαίωμα των καταναλωτών να επιθεωρούν και, εάν χρειαστεί, να διορθώνουν τα προσωπικά τους στοιχεία·

27.

προτρέπει την Επιτροπή να αποσαφηνίσει το νομικό καθεστώς και το εποπτικό πλαίσιο των μη τραπεζικών παρόχων καταναλωτικής πίστης, όπως αυτών που λειτουργούν μόνο μέσω Διαδικτύου και/ή SMS·

28.

υπογραμμίζει τη σημασία των αξιόπιστων στοιχείων για τη χορήγηση τραπεζικών δανείων, τα οποία θα πρέπει να καθίστανται διαθέσιμα βάσει δίκαιων και διαφανών κριτηρίων·

29.

ζητεί από την Επιτροπή να υποστηρίξει μια συνεργασία του ασφαλιστικού κλάδου που θα προωθεί την είσοδο στην αγορά· καλεί την Επιτροπή να παρατείνει την ισχύ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 358/2003 και μετά το 2010·

30.

θεωρεί ότι η κατάργηση της απαίτησης να ορίζεται φορολογικός εκπρόσωπος για τις δραστηριότητες σε άλλο κράτος μέλος είναι δυνατή μόνο εφόσον υπάρχει νομικό πλαίσιο που ορίζει τις εποπτικές αρμοδιότητες και ευθύνες για τις διασυνοριακές δραστηριότητες·

31.

υποστηρίζει την επιδίωξη της Επιτροπής να εξετάσει όλες τις νομικά δεσμευτικές εθνικές διατάξεις γενικού συμφέροντος ως προς το κατά πόσον είναι συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο·

32.

καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τις εργασίες για ένα καταστατικό των ευρωπαϊκών εταιρειών αλληλασφάλισης ξεκινώντας μια μελέτη σκοπιμότητας για το εν λόγω νομοθετικό σχέδιο·

33.

τονίζει ότι, συγχρόνως με την προσπάθεια θέσπισης μιας κοινοτικής νομοθεσίας για τις λιανικές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες με διαρκή στόχο την εξασφάλιση πολύ υψηλών επιπέδων προστασίας των καταναλωτών, όλοι οι παράγοντες της αγοράς —συμπεριλαμβανομένων των καταναλωτών/επενδυτών— οφείλουν να αντιληφθούν πλήρως τη βασική αρχή της χρηματοπιστωτικής αγοράς, ότι δηλαδή οποιαδήποτε ευκαιρία υψηλότερης απόδοσης συνεπάγεται και την ανάληψη αυξημένου κινδύνου, και ότι ο κίνδυνος αποτελεί αναπόσπαστη συνιστώσα κάθε εύρυθμης χρηματοπιστωτικής αγοράς· υπογραμμίζει επίσης ότι πρέπει να επιδιωχθεί μια χρυσή τομή μεταξύ ενός υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών και μιας απρόσκοπτης λειτουργίας των μηχανισμών της εσωτερικής αγοράς· πιστεύει ότι η Επιτροπή πρέπει να ενθαρρύνει εθνικές πρωτοβουλίες με στόχο την κατανόηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ώστε να εξασφαλισθεί μια σωστή αντίληψη της αρχής «αυξημένος κίνδυνος — αυξημένη απόδοση» καθώς και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των χρηματοπιστωτικών μέσων·

34.

αναγνωρίζει ότι, παρ' όλο που η ζήτηση για λιανικές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες σήμερα είναι πρωτίστως εγχώρια, το Διαδίκτυο και οι ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές αποτελούν καίρια εργαλεία για τους καταναλωτές που επιθυμούν να αναπτύξουν διασυνοριακές δραστηριότητες στον τομέα των λιανικών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών· καλεί, ως εκ τούτου, όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να προωθήσουν την ανάπτυξη αυτών των υπηρεσιών, μεριμνώντας παράλληλα για την ασφάλεια των ηλεκτρονικών συναλλαγών, κυρίως σε ό,τι αφορά τους καταναλωτές·

35.

υπογραμμίζει, εντούτοις, ότι δεν θα πρέπει να λησμονούνται οι καταναλωτές που δεν έχουν πρόσβαση στις τεχνολογίες αυτές ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη χρησιμοποίησή τους, για παράδειγμα εξαιτίας της ηλικίας τους·

36.

εκτιμά ότι η απλοποίηση των κανονισμών που αφορούν τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και η άρση των εμποδίων στην κινητικότητα των πελατών δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε υποβάθμιση του επιπέδου προστασίας των καταναλωτών στα κράτη μέλη·

37.

υπενθυμίζει το ψήφισμα του της 11ης Ιουλίου 2007 και ειδικότερα τη σύστασή του για δημιουργία γραμμής στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για τη χρηματοδότηση της ειδημοσύνης σχετικά με τη χρηματοπιστωτική αγορά στο πλαίσιο των οργανώσεων καταναλωτών και των ΜΜΕ·

38.

συμφωνεί ότι οι καταναλωτές που επιθυμούν να αλλάξουν παρόχους χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών πρέπει να είναι ελεύθεροι να το πράξουν ανά πάσα στιγμή, με τα μικρότερα δυνατά νομικά εμπόδια και έξοδα, και ότι οι ρήτρες των συμβάσεων σχετικά τέτοια αλλαγή παρόχου θα πρέπει να είναι διατυπωμένες με διαφανή και κατανοητό τρόπο, να εφιστάται δε ρητώς η προσοχή των καταναλωτών σε αυτές·

39.

υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής για τη βελτίωση του επιπέδου ενημέρωσης επί χρηματοπιστωτικών θεμάτων και συνειδητοποιεί την ανάγκη για αντίστοιχη πληροφόρηση, αλλά αναγνωρίζει συγχρόνως τη δυσκολία για την εξεύρεση ισορροπίας μεταξύ της υπερπληροφόρησης και της παροχής στους καταναλωτές επαρκούς πληροφόρησης· τάσσεται υπέρ της ποιότητας έναντι της ποσότητας· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να συμβουλευθεί τις οργανώσεις των καταναλωτών ώστε να καθορίσει τις πληροφορίες που κρίνονται ουσιώδεις για να μπορούν οι καταναλωτές να κάνουν τη σωστή επιλογή· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός μεταξύ πληροφόρησης και συμβουλών·

40.

τονίζει ότι οι καταναλωτές χρειάζονται εμπιστοσύνη και κατάλληλες γνώσεις για τη σωστή επιλογή χρηματοπιστωτικού προϊόντος· επιπλέον, τονίζει ότι απαιτούνται συντονισμένες προσπάθειες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη βελτίωση του επιπέδου ενημέρωσης επί χρηματοπιστωτικών θεμάτων σε όλα τα κράτη μέλη·

41.

ζητεί να έχουν οι καταναλωτές τη δυνατότητα προσφυγής σε εξωδικαστικούς μηχανισμούς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών (ADR) για την επίλυση διαφορών επί θεμάτων που άπτονται λιανικών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών τόσο σε εθνικό όσο και σε διασυνοριακό επίπεδο· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει «βέλτιστες πρακτικές» στο πλαίσιο των ADR·

42.

καλεί τα κράτη μέλη να προβούν σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των καταναλωτών για το δίκτυο FIN-ΝΕΤ· υπογραμμίζει ότι το δίκτυο FIN-NET πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον συντονισμό της ενημέρωσης του κοινού σε όλα τα κράτη μέλη όσον αφορά τους μηχανισμούς έννομης προστασίας και ADR, ιδιαίτερα προκειμένου για τις διασυνοριακές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες·

43.

υπενθυμίζει το γεγονός ότι η συμβατική διαδικασία προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου θα παραμείνει ένας σημαντικός μηχανισμός επίλυσης διαφορών· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να εξετάσει τον αντίκτυπο επί των διασυνοριακών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών λιανικής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (8)

44.

υποστηρίζει την προσπάθεια εξεύρεσης μιας συνεκτικής λύσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία θα παρέχει στους καταναλωτές τη δυνατότητα προσφυγής σε ισορροπημένες νέες μορφές συλλογικών μέσων έννομης προστασίας για τον διακανονισμό διασυνοριακών διαφορών σχετικά με χρηματοπιστωτικά προϊόντα λιανικής· προτείνει την αξιολόγηση του αντίκτυπου των συστημάτων που θεσπίστηκαν πρόσφατα σε εθνικό επίπεδο·

45.

τονίζει την ανάγκη εξασφάλισης σε όλους τους ενδιαφερόμενους της πρόσβασης σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες· προτρέπει για το λόγο αυτό, τους παρόχους χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών να προσφέρουν, στους καταναλωτές που θα εκφράσουν ενδιαφέρον, τουλάχιστον έναν τρεχούμενο λογαριασμό με βάση τη συγκεκριμένη πίστωση·

46.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Αρχών Τραπεζικής Εποπτείας, στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ρυθμιστικών Αρχών των Αγορών Κινητών Αξιών.