(2004/C 70 E/246)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ P-3166/03

υποβολή: Paulo Casaca (PSE) προς την Επιτροπή

(20 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα:   Συμμόρφωση της Επιτροπής προς τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

Με χαροποίησε η απάντηση της Επιτροπής Ε-1804/03 (1) δια της οποίας πληροφορήθηκα ότι δεν υπάρχει πλέον ένδικη διαδικασία κατά της Sinaga, όπερ σημαίνει ότι περατώθηκε η διαδικασία C 2002 — 1098 διά της οποίας ετίθετο υπό αμφισβήτηση η δυνατότητα αποστολής ζάχαρης από τις Αζόρες και, συνεπώς, η Επιτροπή αποδέχεται την Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 15ης Μαΐου 2003 επί της υποθέσεως C-282/00.

Κατόπιν της θέσεως αυτής της Επιτροπής, δηλαδή της αποδοχής της αποφάσεως του Δικαστηρίου, εξέλιπον πλέον οι λόγοι που την είχαν οδηγήσει να μην εφαρμόζει απόλυτα τους κανονισμούς Poseima και, επομένως, δεν υπάρχει πλέον λόγος για να εμποδίσει την αύξηση του εφοδιασμού κατά 3 000 τόνους εκφρασμένους σε λευκή ζάχαρη, η οποία επιτυγχάνεται από ακατέργαση ζάχαρη, όπως είχε ζητήσει η Sinaga.

Μπορεί η Επιτροπή να μου επιβεβαιώσει ότι έδωσε συνέχεια στο προαναφερθέν αίτημα;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή μεριμνά υπό την ιδιότητα του θεματοφύλακα των Συνθηκών για την ορθή εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου και σέβεται όλως ιδιαιτέρως τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Στην απόφασή της που εξέδωσε στην υπόθεση C-282/2000, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων επιβεβαίωσε τη βασική αρχή που υποστηρίζει η Επιτροπή σχετικά με την ελεύθερη αποστολή ή εξαγωγή της ζάχαρης που παράγεται από ζαχαρότευτλα συλλεγέντα στις Αζόρες.

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων επιβεβαίωσε με την ίδια του απόφαση τη βασιμότητα της θέσης της Επιτροπής σε ό,τι αφορά την επαναποστολή προς την ηπειρωτική χώρα ή την επανεξαγωγή της ζάχαρης το ραφινάρισμα της οποίας έχει γίνει από την επιχείρηση των Αζορών από την ακατέργαστη ζάχαρη με την οποία εφοδιάζεται το εν λόγω αρχιπέλαγος, βάσει των διατάξεων του Ειδικού Καθεστώτος Εφοδιασμού (EKE) που θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1600/92, τον οποίο αντικατέστησε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 (2).

Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις αυτές, ο εφοδιασμός των απομακρυσμένων περιοχών περιορίζεται στις ανάγκες της ανθρώπινης κατανάλωσης, των γεωργικών εισροών και της μεταποίησης του αρχιπελάγους. Η ζάχαρη που έχει υπαχθεί στο ευεργετικό καθεστώς των πλεονεκτημάτων του EKE (απαλλαγή από τους εισαγωγικούς δασμούς ή καταβολή ενίσχυσης ίσης με την επιστροφή για τη ζάχαρη προελεύσεως Κοινότητας) δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει τις Αζόρες.

Από τη βασική αρχή της μη επαναποστολής/επανεξαγωγής υπάρχει μία εξαίρεση: πρόκειται για τα προϊόντα που μεταποιούνται στις Αζόρες. Οι επαναποστολές/επανεξαγωγές των εν λόγω προϊόντων επιτρέπονται εντός των ορίων των «παραδοσιακών ποσοτήτων». Όπως διέγνωσε το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναφορικά με το σημείο αυτό (3)«εκ των προτέρων προκύπτει ότι οι αποστολές ζάχαρης πρέπει, προκειμένου να μπορούν να χαρακτηριστούν ως παραδοσιακά ρεύματα εμπορικών συναλλαγών ή παραδοσιακές αποστολές, να πληρούν σχετικώς αυστηρές προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές έχουν σχέση τόσο με το μέγεθος όσο και με την κανονικότητα και την επικαιρότητα των εν λόγω αποστολών.»«Προκειμένου να εκτιμηθεί αν οι αποστολές ζάχαρης προς την ηπειρωτική Πορτογαλία και προς τη Μαδέρα […], αποτελούν παραδοσιακές αποστολές, επιβάλλεται, όπως είναι επόμενο, να διασαφηνιστεί εάν, κατά την εφαρμογή του προγράμματος Poséima με τον κανονισμό 1600/92, που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 1992, οι εν λόγω αποστολές ήσαν πραγματικές, κανονικές και σημαντικές.»«Πράγματι, σποραδικές και ασήμαντες αποστολές που έχουν πραγματοποιηθεί κατά το παρελθόν δεν πληρούν τέτοιες προϋποθέσεις».

Οι πορτογαλικές αρχές δεν προσκόμισαν την απόδειξη ότι συντρέχει η περίπτωση των αποστολών ζάχαρης με τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. 'Ετσι, εφόσον δεν είναι δυνατή η επίκληση της προαναφερόμενης εξαίρεσης, οι ανάγκες εφοδιασμού του αρχιπελάγους σε ακατέργαστη ζάχαρη πρέπει να αξιολογηθούν με βάση την τοπική κατανάλωση.

Δεν υπάρχει όμως κανένα στοιχεί από το οποίο να αποδεικνύεται ότι η κατανάλωση στο αρχιπέλαγος των Αζορών αυξήθηκε κατά ποσότητα 3 000 τόνων ετησίως. Συνεπώς, δεν μπορεί να δοθεί θετική απάντηση στο αίτημα αύξησης του ισοζυγίου εφοδιασμού που υπέβαλε η επιχείρηση Sinaga στην Επιτροπή.

(1)  ΕΕ C 33 Ε της 6.2.2004, σελ. 173.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, περί αδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Αζορών και της Μαδέρας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1600/92 (Poseima), ΕΕ L 198 της 21.7.2001.

(3)  Σημεία 44 και 45 της απόφασης.