(2004/C 70 E/002)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2577/02

υποβολή: Kathleen Van Brempt (PSE) προς την Επιτροπή

(16 Σεπτεμβρίου 2002)

Θέμα:   'Ελλειμμα του ταμείου κοινωνικής ασφóλισης των κοινοτικών υπαλλήλων

Το ταμείο κοινωνικής ασφάλισης των 45 000 κοινοτικών υπαλλήλων αποφάσισε να επιστρέφει, υπό ορισμένους όρους, τα έξοδα για το Viagra. Είναι το πρώτο ταμείο στην Ευρώπη που το κάνει. Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα «Le Monde», η απόφαση ελήφθη μια στιγμή που το εν λόγω ταμείο, το οποίο χρηματοδοτείται κατά τα δύο τρίτα από την ΕΕ, παρουσιάζει έλλειμμα, τούτο δε για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Σε τι ποσό ανέρχεται το εν λόγω έλλειμμα;

Τι ποσό αντιπροσωπεύει για το ταμείο αυτό η επιστροφή των εξόδων του Viagra;

Κρίνει η Επιτροπή ότι η επιστροφή των εξόδων για το Viagra είναι σκόπιμη ενέργεια, γνωρίζοντας ότι το ταμείο παρουσιάζει έλλειμμα;

Με ποιον τρόπο σκοπεύει η Επιτροπή να επανισορροπήσει τους λογαριασμούς του ταμείου υγείας;

Κοινή απάντηση

του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσείς Ε-2576/02 και Ε-2577/02

(28 Οκτωβρίου 2002)

Και οι δύο ερωτήσεις των αξιότιμων μελών του Κοινοβουλίου αναφέρονται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στη «Le Monde» στις 9 Αυγούστου 2002. Όπως διάφορες ανάλογες δημοσιεύσεις σε άλλες εφημερίδες, το εν λόγω άρθρο φαινόταν να βασίζεται σε σειρά ανακριβών ή εσφαλμένων δηλώσεων σχετικά με το Κοινό Καθεστώς Ασφάλισης Ασθενείας (JSIS). Av και περιείχαν κάποιες σωστές πληροφορίες, τα άρθρα της εφημερίδας κατέληγαν σε εσφαλμένα ή παραπλανητικά συμπεράσματα.

Κατά το έτος 2002 το JSIS κατέγραψε δαπάνες 128,2 εκατ. ευρώ και έσοδα 134,5 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα πλεόνασμα 6,3 εκατ. ευρώ. Το πλεόνασμα αυτό, όπως και σε όλα τα προηγούμενα έτη από το έτος 1991, προστέθηκε στο δημοσιονομικό απόθεμα. Ήδη το απόθεμα αυτό ισοδυναμεί με δαπάνες περίπου 12,5 μηνών.

Όπως δείχνει λεπτομερέστερη ανάλυση, από το σύνολο των 134,5 εκατ. ευρώ περίπου 126,6 εκατ. ευρώ εισπράχθηκαν από εισφορές ενώ τα υπόλοιπα 7,9 εκατ. ευρώ αντιπροσωπεύουν τόκους που λήφθηκαν για το δημοσιονομικό απόθεμα. Το «έλλειμμα» του 1,6 εκατ. ευρώ στο οποίο αναφερόταν η «Le Monde» συνίσταται στη διαφορά μεταξύ εισφορών και δαπανών και όχι εσόδων και δαπανών.

Συνολικά στο JSIS ασφαλίζονται 86 000 άτομα. Επί του παρόντος έχουν γίνει δεκτές αιτήσεις για απόδοση δαπανών αγοράς Viagra, μετά από υποχρεωτική επίσκεψη στον ελεγκτή ιατρό, σε λιγότερο από 30 περιπτώσεις — 0,035% του συνολικού πλήθους των ασφαλισμένων ατόμων.

Με βάση τις υφιστάμενες περιπτώσεις και υποθέτοντας ότι σε κάθε περίπτωση θα καταναλωθεί το μέγιστο πλήθος συνταγογραφημένων δισκίων, η συνολική ετήσια δαπάνη θα ανέλθει περίπου σε 20 000 ευρώ — 0,015% των συνολικών ετήσιων εσόδων του JSIS.

Ιατρική, τεχνική και φαρμακευτική πρόοδος σημαίνει ότι το JSIS — όπως κάθε άλλο δημόσιο ή ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης — πρέπει να αναθεωρεί και να επικαιροποιεί κανονικά το εύρος των υπηρεσιών και προϊόντων που καλύπτει. Κατά την αρχική φάση τοποθέτησης του Viagra στην αγορά η αγορά του προϊόντος από ασφαλισμένα άτομα δεν αποδιδόταν από το JSIS. Όμως, ορισμένα εθνικά συστήματα (π.χ. η Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου στις αρχές του 1999), αποφάσισαν να αναγνωρίσουν το προϊόν. Σε άλλα κράτη μέλη (παραδείγματος χάρη Γερμανία), η απόδοση ήταν αποτέλεσμα μεμονωμένων δικαστικών αποφάσεων. Το Μάρτιο έτους 2002 η Επιτροπή Διαχείρισης Ασφάλισης Ασθένειας γνωμοδότησε θετικά στην περίπτωση τέως υπαλλήλου που ζήτησε την απόδοση Viagra μετά από σοβαρή χειρουργική επέμβαση. Στη συνέχεια υιοθετήθηκαν γενικότεροι κανόνες. Κατόπιν των ανωτέρω ισχυρισμοί ότι το JSIS είναι το πρώτο ευρωπαϊκό σύστημα υγείας που χορηγεί Viagra δεν είναι αληθείς.

Η κανονική αναθεώρηση των υπηρεσιών και προϊόντων που καλύπτονται από το JSIS δεν συνδέεται άμεσα με την οικονομική κατάσταση του συστήματος. Σκοπός του συστήματος είναι να διασφαλίζει ότι στα μέλη παρέχεται πρόσβαση σε θεραπείες που θεωρούνται αποτελεσματικές και με ικανοποιητική σχέση δαπάνης/αποτελέσματος.

Επιπλέον, πολλές ιατρικές θεραπείες παρέχονται με σκοπό την ανακούφιση από συνθήκες οι οποίες έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και όχι απλώς την παράταση της ζωής.

Σε σοβαρές περιπτώσεις η στυτική δυσλειτουργία αποτελεί κατάσταση αγχωτική η οποία είναι δυνατόν να έχει σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις στα άτομα που υποφέρουν. Άλλες θεραπείες που δεν περιλαμβάνουν το Viagra καλύπτονται από το JSIS αλλά καθώς το Viagra θεωρείται αποτελεσματικότερη θεραπεία σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι ενδεδειγμένο να παρέχεται από το JSIS.

Πάντως το μέγιστο πλήθος δισκίων για το οποίο προβλέπεται απόδοση είναι περιορισμένο και χορηγείται μόνο στις σπάνιες περιπτώσεις κατά τις οποίες η στυτική δυσλειτουργία αποτελεί άμεση συνέπεια σοβαρής ασθένειας (π.χ. σοβαρής διαβητοπάθειας) ή μετά από ολική προστατεκτομή. Κάθε περίπτωση πρέπει να παρουσιάζεται μεμονωμένα στον ελεγκτή ιατρό και η απόδοση περιορίζεται αυστηρώς στους ιατρικούς όρους που περιγράφονται ανωτέρω.

Όπως εξηγείται παραπάνω, το JSIS εμφανίζει επί του παρόντος συνολικά πλεόνασμα (6,3 εκατ. ευρώ το έτος 2001) και όχι έλλειμμα. Το αναφερόμενο «έλλειμμα» 1,6 εκατ. ευρώ περιορίζεται στο καθαρά «λειτουργικό» σκέλος. Οι μεσοπρόθεσμες οικονομικές προβλέψεις για το σύστημα που καταρτίστηκαν για την ετήσια έκθεση JSIS έτους 2001 δείχνουν ότι, λόγω της μεταβολής του ηλικιακού φάσματος, το λειτουργικό έλλειμμα είναι ενδεχόμενο ότι θα συνεχίσει να αυξάνει. Όμως, μεταξύ 2010-2013 (ανάλογα με τις σχετικές υποθέσεις εργασίας), η λειτουργική απώλεια θα αντισταθμιστεί σαφώς από το οικονομικό έσοδο και κατά συνέπεια το οικονομικό απόθεμα θα εξακολουθήσει να αυξάνει μέχρι την ημερομηνία εκείνη. Πάντως, οι οικονομικές προβλέψεις αναθεωρούνται ετησίως και σε περίπτωση που διαπιστωθεί οικονομική ανισορροπία στο σύστημα θα προταθούν μέτρα επανισορρόπησης της κατάστασης με τρόπους ανάλογους προς εκείνους που υιοθετήθηκαν το 1990 μετά από σημαντικά ελλείμματα κατά τα τέλη της δεκαετίας του 80.

Το εύρος των παροχών που προσφέρονται από την ασφάλιση υγείας ποικίλλει σημαντικά μεταξύ κρατών μελών, μεταξύ τύπων ασφάλειας και στο πλαίσιο του ιδίου τύπου ασφάλειας. Οι κοινοτικές διατάξεις για την κοινωνική ασφάλεια δεν προβλέπουν εναρμόνιση αλλά απλώς συντονισμό των εθνικών συστημάτων. Κάθε κράτος μέλος είναι ελεύθερο να καθορίζει τις λεπτομέρειες του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στις οποίες περιλαμβάνονται οι παροχές και οι όροι χορήγησής τους.