92002E0842

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0842/02

υποβολή: Jan Andersson (PSE) και Peter Skinner (PSE) προς την Επιτροπή

(26 Μαρτίου 2002)

Θέμα: Το σχέδιο Reprendre — City of Tomorrow και η προθεσμίαποβολής αίτησης

Το Ινστιτούτο Blekinge στην Karlskrona της Σουηδίας και το Πανεπιστήμιο του Kent στο Medway του Ηνωμένου Βασιλείου ήλθαν σε επαφή μαζί μας για να μας πληροφορήσουν ότι η αίτηση πουπέβαλαν για το σχέδιο Reprendre — City of Tomorrow (πρόταση αριθ. EVK4-2001-00256 Reprendre) απορρίφθηκε από την Επιτροπή επειδή έφτασε μη μικρή καθυστέρηση στα γραφεία της Επιτροπής.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, η καθυστερημένη παραλαβή της αίτησης οφείλεται σε απεργία των βελγικών σιδηροδρόμων. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για συμβάν που οι αιτούντες δεν θα μπορούσαν ούτε να αποφύγουν ούτε να προβλέψουν. Θεωρούμε, ωστόσο, εντυπωσιακό αλλά και παράλογο ότι η Επιτροπή δεν θα δεχόταν την ύπαρξη ανωτέρας βίας, όταν μάλιστα ξαίρουμε ότι η Επιτροπή θεωρεί τέτοιες αληθινά εξαιρετικές περιπτώσεις ως ικανά επιχειρήματα για την περίπτωση μη ανταπόκρισης στις τεθείσες προθεσμίες του σχεδίου. Επιπλέον, έχουμε την αίσθηση ότι πρέπει να είναι πραγματικά αδύνατον για τους πολίτες της Ένωσης να κατανοήσουν και να δεχτούν ότι αιτήσεις που έχουν προετοιμαστεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, συχνά μάλιστα με σημαντικό κόστος, δεν αξιολογούνται καν από την Επιτροπή εξαιτίας μιας απεργίας τραίνου ή κάποιου ανάλογου συμβάντος. Με βάση τα ανωτέρω:

1. Θα μπορούσε η Επιτροπή να αναθεωρήσει την αρχική της απόφαση όσον αφορά την αίτηση για το σχέδιο City of Tomorrow και να την αξιολογήσει σαν να είχε φτάσει εγκαίρως·

2. Δεν θα ήταν λογικό, ως γενικός κανόνας, να εφαρμόζεται ένα σύστημα σύμφωνα με το οποίο η ημερομηνία αποστολής (όπως επιβεβαιώνεται από τη σφραγίδα του Ταχυδρομείου) θα λαμβάνεται ως βάση για τον καθορισμό του κατά πόσον μια αίτηση αποστέλλεται εντός της χρονικής προθεσμίας ή όχι·

Απάντηση του κ. Busquin εξ ονόματος της Επιτροπής

(25 Απριλίου 2002)

1. Η επιλογή του τρόπουποβολής (σε χαρτί ή σε ηλεκτρονική μορφή), καθώς και του τρόπου αποστολής των έργων, κατόπιν της συγκεκριμένης πρόσκλησηςποβολής προτάσεων (EESD-ESD-3), επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια τωνποβαλλόντων. Στην προκειμένη περίπτωση, οι προτείνοντες είχαν επιλέξει την ιδιόχειρη επίδοση και φρόντισαν για την επίδοση της προσφοράς τους την 15η Οκτωβρίου 2001, στις 16.30, δηλαδή τριάντα λεπτά μόνο πριν από την εκπνοή της προθεσμίας, ενώ η πρόσκλησηποβολής προτάσεων είχε δημοσιευθεί στις 15 Νοεμβρίου 2000, δηλαδή έντεκα μήνες πριν. Λόγω των ενδεχόμενων και συχνών καθυστερήσεων στα συστήματα μεταφοράς, το εξαιρετικό ισχνό αυτό περιθώριο συνιστούσε σημαντικό κίνδυνο που ενσυνείδητα ανέλαβαν οιποβάλλοντες.

Το επιχείρημα της ανωτέρας βίας δεν ευσταθεί στην προκειμένη περίπτωση. Η Επιτροπή, ακολουθώντας κατά γράμμα τις διατάξεις τις προβλεπόμενες για την αξιολόγηση των προτάσεων, δεν μπορεί παρά να εκφράσει τη λύπη της στουςποβάλλοντες, πλην όμως δεν είναι δυνατό, με κανένα τρόπο, να επανέλθει στην απόφασή της για την κήρυξη της πρότασης ως μη επιλέξιμης. Εξάλλου, η θέση αυτή εξηγήθηκε σε επιστολή της (19 Μαρτίου 2002) εις απάντησιν επιστολής των Αξιότιμων Μελών του Κοινοβουλίου.

2. Αντίθετα με προηγούμενες προσκλήσειςποβολής προτάσεων, η προθεσμία της συγκεκριμένης πρόσκλησης EESD-ESD-3, αναφερόταν στην παραλαβή των προσφορών και όχι στην αποστολή τους. Οι διακυμάνσεις — που ενίοτε είναι ιδιαίτερα μεγάλες — στον χρόνο αποστολής, οι οποίες χαρακτηρίζουν τα διάφορα ευρωπαϊκά συστήματα ταχυδρομικής αποστολής, είχαν ως αποτέλεσμα καθυστερήσεις στην παραλαβή, οι οποίες διατάρασσαν την οργάνωση των αξιολογήσεων. Έτσι, η Επιτροπή οδηγήθηκε στηνιοθέτηση των νέων αυτών ρυθμίσεων, οι οποίες, εν γένει, έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα.