C:2021:182:FULL

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - C:2021:182:FULL - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document C:2021:182:FULL

Help

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, C 182, 10 Μαΐου 2021

Display all documents published in this Official Journal

Date of document:: 10/05/2021

Author:: Ευρωπαϊκή Ένωση
Form:: Επίσημη Εφημερίδα

HTML

PDF

e-signature

How to verify the authenticity of the Official Journal

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 182

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	64ό έτος 10 Μαΐου 2021

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2021/C 182/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1
	Γενικό Δικαστήριο
2021/C 182/02	Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου	2

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2021/C 182/03	Υπόθεση C-344/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Vrhovno sodišče (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — D. J. κατά Radiotelevizija Slovenija (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Άρθρο 2 – Έννοια του χρόνου εργασίας – Περίοδος εργασιακής ετοιμότητας υπό καθεστώς επιφυλακής – Ειδική εργασία αφορώσα τη συντήρηση τηλεοπτικών πομπών ευρισκόμενων εκτός κατοικημένων περιοχών – Οδηγία 89/391/ΕΟΚ – Άρθρα 5 και 6 – Ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι – Υποχρέωση προλήψεως)	3
2021/C 182/04	Υπόθεση C-365/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Mαρτίου 2021 [αίτηση του Verwaltungsgericht Schwerin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — FD κατά Staatliches Amt für Landwirtschaft und Umwelt Mittleres Mecklenburg [Προδικαστική παραπομπή – Κοινή γεωργική πολιτική – Άμεσες ενισχύσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 – Άρθρο 24 – Γεωργός νεαρής ηλικίας που έτυχε της πρώτης χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης – Άρθρο 30, παράγραφος 6 – Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 639/2014 – Άρθρο 28, παράγραφος 2 – Πρόσθετη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης από το εθνικό απόθεμα]	4
2021/C 182/05	Υπόθεση C-388/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — MK κατά Autoridade Tributária e Aduaneira (Προδικαστική παραπομπή – Άμεσοι φόροι – Φορολόγηση της υπεραξίας ακινήτου – Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων – Βάση επιβολής του φόρου – Δυσμενής διάκριση – Δυνατότητα επιλογής φορολογήσεως υπό τους ίδιους όρους με αυτούς που ισχύουν για τους κατοίκους ημεδαπής – Συμβατότητα με το δίκαιο της Ένωσης)	4
2021/C 182/06	Υπόθεση C-392/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VG Bild-Kunst κατά Stiftung Preußischer Kulturbesitz (Προδικαστική παραπομπή – Διανοητική ιδιοκτησία – Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα στην κοινωνία της πληροφορίας – Οδηγία 2001/29/ΕΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Έννοια της παρουσίασης στο κοινό – Ενσωμάτωση σε ιστοσελίδα τρίτου, μέσω της τεχνικής του framing, ενός έργου προστατευόμενου με δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας – Έργο το οποίο είναι ελεύθερα προσβάσιμο στον ιστότοπο κατόχου άδειας εκμετάλλευσης με τη συγκατάθεση του κατόχου του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας – Ρήτρα σε σύμβαση εκμετάλλευσης η οποία επιβάλλει στον κάτοχο της άδειας τη λήψη αποτελεσματικών τεχνολογικών μέτρων κατά του framing – Κύρος – Θεμελιώδη δικαιώματα – Άρθρο 11 και άρθρο 17, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης)	5
2021/C 182/07	Υπόθεση C-400/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας [Παράβαση κράτους μέλους – Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων – Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 – Άρθρο 34 ΣΛΕΕ – Τιμές πωλήσεως των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων – Εφαρμογή κατώτατων περιθωρίων κέρδους στο λιανικό εμπόριο όσον αφορά τα εν λόγω προϊόντα]	6
2021/C 182/08	Υπόθεση C-440/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 — Pometon SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Συμπράξεις – Ευρωπαϊκή αγορά λειαντικών μέσων από χάλυβα – Συμμετοχή σε διμερείς και πολυμερείς επαφές με αντικείμενο τον συντονισμό των τιμών σε ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) – Υβριδική διαδικασία η οποία κατέληξε διαδοχικά στην έκδοση απόφασης διευθέτησης της διαφοράς και απόφασης κατόπιν τακτικής διαδικασίας – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρο 41 – Καθήκον αμεροληψίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Άρθρο 48 – Τεκμήριο αθωότητας – Υποχρέωση αιτιολόγησης – Διαρκής και ενιαία παράβαση – Διάρκεια της παράβασης – Ίση μεταχείριση – Πλήρης δικαιοδοσία]	6
2021/C 182/09	Υπόθεση C-459/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs κατά Wellcome Trust Ltd [Προδικαστική παραπομπή – Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρα 43 και 44 – Τόπος παροχής υπηρεσιών σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί υπό την ιδιότητα αυτή – Τόπος παροχής υπηρεσιών διαχειρίσεως επενδύσεων τις οποίες λαμβάνει φιλανθρωπική οργάνωση για μη οικονομική επαγγελματική δραστηριότητα από παρόχους εγκατεστημένους εκτός της Ένωσης]	7
2021/C 182/10	Υπόθεση C-488/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του High Court (Irlande) (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εκδοθέντος κατά JR (Προδικαστική παραπομπή – Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Πεδίο εφαρμογής – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ' – Έννοια της εκτελεστής απόφασης – Αξιόποινη πράξη για την οποία εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση από δικαστήριο τρίτου κράτους – Βασίλειο της Νορβηγίας – Απόφαση αναγνωρισθείσα και εκτελεσθείσα από το κράτος έκδοσης του εντάλματος δυνάμει διμερούς συμφωνίας – Άρθρο 4, σημείο 7, στοιχείο β' – Λόγοι προαιρετικής μη εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης – Εξωεδαφική διάσταση της παράβασης)	8
2021/C 182/11	Υπόθεση C-562/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Μαρτίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας, Ουγγαρίας (Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Κρατικές ενισχύσεις – Πολωνικός φόρος επί του λιανικού εμπορίου – Άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ – Απόφαση περί κινήσεως της επίσημης διαδικασίας έρευνας – Στοιχεία καθορισμού του συστήματος αναφοράς – Προοδευτικότητα των φορολογικών συντελεστών – Ύπαρξη πλεονεκτήματος με επιλεκτικό χαρακτήρα – Βάρος αποδείξεως)	9
2021/C 182/12	Υπόθεση C-572/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 — European Road Transport Telematics Implementation Coordination Organisation — Intelligent Transport Systems & Services Europe (Ertico — ITS Europe) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Κρατικές ενισχύσεις – Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης – Σύσταση 2003/361/ΕΚ – Απόφαση της επιτροπής επικύρωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τον χαρακτηρισμό ως πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) – Απόφαση 2012/838/ΕΕ, Ευρατόμ – Παράρτημα – Σημεία 1.2.6 και 1.2.7 – Αίτημα ελέγχου – Κανονισμός (ΕΚ) 58/2003 – Άρθρο 22 – Απουσία διοικητικής προσφυγής – Διάρθρωση μεταξύ αιτήματος ελέγχου και διοικητικής προσφυγής – Μη αναγνώριση του καθεστώτος ΜΜΕ παρά την τυπική τήρηση των κριτηρίων της σύστασης 2003/361 – Ασφάλεια δικαίου – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συνήθως οι ΜΜΕ – Δεν υφίστανται]	9
2021/C 182/13	Υπόθεση C-578/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X κατά Kuoni Travel Ltd (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 90/314/ΕΟΚ – Άρθρο 5, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση – Οργανωμένα ταξίδια και οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις – Σύμβαση οργανωμένου ταξιδίου συναφθείσα μεταξύ διοργανωτή ταξιδίων και καταναλωτή – Ευθύνη του διοργανωτή ταξιδίων για την προσήκουσα εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη σύμβαση εκ μέρους άλλων παρόχων υπηρεσιών – Ζημίες προκληθείσες από πράξεις υπαλλήλου του παρόχου υπηρεσιών – Απαλλαγή από την ευθύνη – Γεγονός που δεν μπορεί να προβλεφθεί ή να αποτραπεί από τον διοργανωτή ταξιδίων ή τον πάροχο υπηρεσιών – Έννοια του παρέχοντος υπηρεσίες)	10
2021/C 182/14	Υπόθεση C-580/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Verwaltungsgericht Darmstadt (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — RJ κατά Stadt Offenbach am Main (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Άρθρο 2 – Έννοια του χρόνου εργασίας – Περίοδος εργασιακής ετοιμότητας υπό καθεστώς επιφυλακής – Επαγγελματίες πυροσβέστες – Οδηγία 89/391/ΕΟΚ – Άρθρα 5 και 6 – Ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι – Υποχρέωση προλήψεως)	11
2021/C 182/15	Υπόθεση C-585/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Tribunalul Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Academia de Studii Economice din Bucureşti κατά Organismul Intermediar pentru Programul Operaţional Capital Uman — Ministerul Educaţiei Naţionale (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Άρθρο 2 – Έννοια του χρόνου εργασίας – Άρθρο 3 – Ελάχιστη περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης – Εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν συνάψει πλείονες συμβάσεις εργασίας με τον ίδιο εργοδότη – Εφαρμογή ανά εργαζόμενο)	11
2021/C 182/16	Υπόθεση C-596/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Μαρτίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας, Δημοκρατίας της Πολωνίας (Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Κρατικές ενισχύσεις – Ουγγρικός φόρος επί του κύκλου εργασιών από διαφημιστικές δραστηριότητες – Στοιχεία καθορισμού του συστήματος αναφοράς – Προοδευτικότητα των φορολογικών συντελεστών – Μεταβατικός μηχανισμός μερικής εκπτώσεως μεταφερθεισών ζημιών – Ύπαρξη πλεονεκτήματος με επιλεκτικό χαρακτήρα – Βάρος αποδείξεως)	12
2021/C 182/17	Υπόθεση C-652/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Tribunale di Milano (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KO κατά Consulmarketing SpA, en faillite (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 4 – Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων – Αντικειμενικοί λόγοι που δικαιολογούν τη διαφορετική μεταχείριση των εργαζομένων ορισμένου χρόνου – Οδηγία 98/59/ΕΚ – Ομαδική απόλυση – Εθνική ρύθμιση που αφορά την προστασία εργαζομένου που απολύθηκε στο πλαίσιο παράνομης ομαδικής απόλυσης – Εφαρμογή δυσμενέστερου καθεστώτος προστασίας σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου συναφθείσες πριν από την έναρξη ισχύος του εν λόγω καθεστώτος, οι οποίες μετατρέπονται σε συμβάσεις αορίστου χρόνου μετά την ημερομηνία αυτή)	13
2021/C 182/18	Υπόθεση C-708/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Von Aschenbach & Voss GmbH κατά Hauptzollamt Duisburg [Προδικαστική παραπομπή – Oριστικός δασμός αντιντάμπινγκ – Αλουμινόχαρτο καταγωγής Κίνας – Ελαφρώς τροποποιημένα είδη αλουμινόχαρτου – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/271 – Παραδεκτό – Μη άσκηση προσφυγής ακυρώσεως από την προσφεύγουσα της κύριας δίκης – Ενεργητική νομιμοποίηση για την άσκηση προσφυγής ακυρώσεως]	13
2021/C 182/19	Υπόθεση C-739/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VK κατά An Bord Pleanála (Προδικαστική παραπομπή – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών από δικηγόρους – Οδηγία 77/249/ΕΟΚ – Άρθρο 5 – Υποχρέωση του παρέχοντος υπηρεσίες δικηγόρου, ο οποίος εκπροσωπεί πελάτη στο πλαίσιο εθνικής ένδικης διαδικασίας, να ενεργεί κατόπιν συμφωνίας με δικηγόρο που ασκεί τη δραστηριότητά του ενώπιον του δικαστηρίου που έχει επιληφθεί της υπόθεσης – Όρια)	14
2021/C 182/20	Υπόθεση C-802/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Firma Z κατά Finanzamt Y [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 90, παράγραφος 1 – Μείωση της βάσης επιβολής του φόρου – Αρχές που συνάγονται από την απόφαση της 24ης Οκτωβρίου 1996, Elida Gibbs (C-317/94, EU:C:1996:400) – Παραδόσεις φαρμάκων – Χορήγηση έκπτωσης – Υποθετικός χαρακτήρας του προδικαστικού ερωτήματος – Απαράδεκτο της αίτησης προδικαστικής απόφασης]	15
2021/C 182/21	Υπόθεση C-812/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Danske Bank A/S, Danmark, Sverige Filial κατά Skatteverket [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 9 – Υποκείμενος στον φόρο – Έννοια – Άρθρο 11 – Όμιλος ΦΠΑ – Κύρια εγκατάσταση και υποκατάστημα εταιρίας που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη – Κύρια εγκατάσταση ενταγμένη σε όμιλο ΦΠΑ στον οποίο δεν μετέχει το υποκατάστημα – Κύρια εγκατάσταση που παρέχει υπηρεσίες σε υποκατάστημα και του καταλογίζει το κόστος των εν λόγω υπηρεσιών]	15
2021/C 182/22	Υπόθεση C-895/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A. κατά Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (Προδικαστική παραπομπή – Έμμεση φορολογία – ΦΠΑ – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών – Έκπτωση του φόρου εισροών που οφείλεται επί ενδοκοινοτικής αποκτήσεως – Τυπικές προϋποθέσεις – Ουσιαστικές προϋποθέσεις – Προθεσμία υποβολής της φορολογικής δήλωσης – Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας)	16
2021/C 182/23	Υπόθεση C-900/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Association One Voice, Ligue pour la protection des oiseaux κατά Ministre de la Transition écologique et solidaire (Προδικαστική παραπομπή – Περιβάλλον – Οδηγία 2009/147/ΕΚ – Διατήρηση των αγρίων πτηνών – Άρθρα 5 και 8 – Απαγόρευση χρήσεως οιασδήποτε μεθόδου συλλήψεως πτηνών – Άρθρο 9, παράγραφος 1 – Άδεια χρήσεως κατ’ εξαίρεση τοιαύτης μεθόδου η οποία έχει καθιερωθεί από την παραδοσιακή χρήση της – Προϋποθέσεις – Έλλειψη άλλης ικανοποιητικής λύσεως – Αιτιολόγηση της ελλείψεως άλλης ικανοποιητικής λύσεως χάριν και μόνον της διατηρήσεως της παραδοσιακής αυτής μεθόδου – Επιλεκτικότητα των συλλαμβανομένων πτηνών – Εθνική ρύθμιση που επιτρέπει τη σύλληψη πτηνών διά της χρήσεως ξοβεργών)	17
2021/C 182/24	Υπόθεση C-941/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Krajský soud v Ostravě (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Samohýl group a.s. κατά Generální ředitelství cel [Προδικαστική παραπομπή – Κοινό δασμολόγιο – Δασμολογική κατάταξη – Συνδυασμένη Ονοματολογία – Δασμολογικές κλάσεις 3004 και 3808 – Ερμηνεία – Κανονισμός (ΕΚ) 455/2007 – Διάλυμα για επίχυση σε σημείο (spot-on) για γάτες κατά των παρασιτώσεων από ψύλλους και κρότωνες – Θεραπευτικά ή προφυλακτικά αποτελέσματα]	17
2021/C 182/25	Υπόθεση C-949/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M.A. κατά Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N. (Προδικαστική παραπομπή – Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση – Πολιτική θεώρησης διαβατηρίων – Σύμβαση εφαρμογής της Συμφωνίας Σένγκεν – Άρθρο 21, παράγραφος 2α – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – Άρθρο 47 – Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής – Απόρριψη, εκ μέρους του προξένου, αίτησης για τη χορήγηση θεώρησης μακράς διαρκείας – Υποχρέωση των κρατών μελών να διασφαλίζουν τη δυνατότητα άσκησης προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου κατά της απόφασης με την οποία απορρίπτεται αίτηση για τέτοια θεώρηση)	18
2021/C 182/26	Υπόθεση C-48/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB P. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w B. [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 203 – Εσφαλμένη αναγραφή φόρων σε τιμολόγιο – Καλή πίστη του εκδότη του τιμολογίου – Κίνδυνος απώλειας φορολογικών εσόδων – Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέπουν δυνατότητα διακανονισμού του φόρου που έχει εσφαλμένως αναγραφεί σε τιμολόγιο φόρου – Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας]	19
2021/C 182/27	Υπόθεση C-96/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ordine Nazionale dei Biologi, MX, NY, OZ κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri (Προδικαστική παραπομπή – Δημόσια υγεία – Άρθρο 168 ΣΛΕΕ – Οδηγία 2002/98/ΕΚ – Πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας για το ανθρώπινο αίμα και τα συστατικά αίματος – Στόχος διασφαλίσεως υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας – Άρθρο 4, παράγραφος 2, και άρθρο 9, παράγραφος 2 – Κέντρα αίματος – Υπεύθυνος – Eλάχιστα προσόντα – Ευχέρεια των κρατών μελών να θεσπίζουν αυστηρότερο καθεστώς – Περιθώριο εκτιμήσεως που παρέχεται στα κράτη μέλη)	20
2021/C 182/28	Υπόθεση C-112/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M. A. κατά État belge (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2008/115/ΕΚ – Άρθρο 5 – Απόφαση περί επιστροφής – Πατέρας ανήλικου παιδιού, πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Συνεκτίμηση των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού κατά την έκδοση της αποφάσεως περί επιστροφής)	20
2021/C 182/29	Υπόθεση C-648/20 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Westminster Magistrates’ Court (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εκδοθέντος σε βάρος του PI (Προδικαστική παραπομπή – Επείγουσα προδικαστική διαδικασία – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ' – Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από την εισαγγελία κράτους μέλους στο πλαίσιο ποινικής διώξεως, με βάση στερητικό της ελευθερίας μέτρο διαταχθέν από την ίδια αρχή – Έλλειψη δικαστικού ελέγχου πριν από την παράδοση του εκζητουμένου – Συνέπειες – Αποτελεσματική δικαστική προστασία – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης)	21
2021/C 182/30	Υπόθεση C-701/19 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Φεβρουαρίου 2021 — Pilatus Bank plc κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας [Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Αναίρεση προδήλως αβάσιμη – Οικονομική και νομισματική πολιτική – Προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων – Μέτρα αναστολής λαμβανόμενα από την εθνική αρχή εποπτείας – Ορισμός υπευθύνου επικοινωνίας – Υπό όρους επικοινωνία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) – Ανάκληση άδειας λειτουργίας πριν από την άσκηση προσφυγής – Προσφυγή ακυρώσεως – Απαράδεκτο – Δεν εκτίθενται με επαρκή σαφήνεια και ακρίβεια οι λόγοι που προβάλλονται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου – Έλλειψη δικαιολόγησης του εννόμου συμφέροντος – Εσφαλμένος χαρακτηρισμός πράξης ως προπαρασκευαστικής – Υποκατάσταση αιτιολογίας]	22
2021/C 182/31	Υπόθεση C-755/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — T.H.C. κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Πολιτική ασύλου – Kοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας – Οδηγία 2013/32/ΕΕ – Άρθρο 46 – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρο 47 – Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής – Προσφυγή κατ’ αποφάσεως που απορρίπτει μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτη – Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής – Θέση υπό κράτηση)	22
2021/C 182/32	Υπόθεση C-321/20: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 4ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Audiencia Provincial de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CDT, SA κατά MIMR, HRMM (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Προστασία των καταναλωτών – Διαχρονικά αποτελέσματα απόφασης – Οδηγία 93/13/ΕΟΚ – Καταχρηστικές ρήτρες στις συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές – Εξουσίες του εθνικού δικαστή ενώπιον ρήτρας χαρακτηριζόμενης ως καταχρηστικής – Ρήτρα πρόωρης λύσης της σύμβασης – Μερική κατάργηση του περιεχομένου καταχρηστικής ρήτρας – Αρχή της ασφάλειας δικαίου – Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας)	23
2021/C 182/33	Υπόθεση C-378/20: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Oberösterreich (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stadtapotheke E κατά Bezirkshauptmannschaft Linz-Land (Προδικαστική παραπομπή – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρο 47 – Δικαίωμα σε αμερόληπτο δικαστήριο – Αίτηση για χορήγησης άδειας εκμετάλλευσης νέου φαρμακείου – Υποχρεωτική πραγματογνωμοσύνη από τον φαρμακευτικό σύλλογο – Ελευθερία του επαγγέλματος και δικαίωμα εργασίας – Επιχειρηματική ελευθερία – Δικαίωμα ιδιοκτησίας – Προϋποθέσεις για τη λειτουργία νέου φαρμακείου – Αναλογικότητα – Δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης – Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	24
2021/C 182/34	Υπόθεση C-639/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2020 η CEDC International sp. z o.o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-796/16, CEDC International κατά EUIPO — Underberg	24
2021/C 182/35	Υπόθεση C-697/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 21 Δεκεμβρίου 2020 — W.G. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w L.	25
2021/C 182/36	Υπόθεση C-698/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 21 Δεκεμβρίου 2020 — Gmina Wieliszew κατά Syndyk masy upadłości Spółdzielczego Banku Rzemiosła i Rolnictwa w Wołominie w upadłości likwidacyjnej	25
2021/C 182/37	Υπόθεση C-715/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Krakowa — Nowej Huty w Krakowie (Πολωνία) στις 18 Δεκεμβρίου 2020 — KL κατά X sp. z o.o.	26
2021/C 182/38	Υπόθεση C-722/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 31 Δεκεμβρίου 2020 η Ultrasun AG κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 20 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-805/19, Ultrasun AG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	27
2021/C 182/39	Υπόθεση C-28/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Łodzi (Πολωνία) στις 15 Ιανουαρίου 2021 — TM κατά EJ	27
2021/C 182/40	Υπόθεση C-44/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht München (Γερμανία) στις 28 Ιανουαρίου 2021 — Phoenix Contact GmbH & Co. KG κατά HARTING Deutschland GmbH & Co. KG και Harting Electric GmbH & Co. KG	27
2021/C 182/41	Υπόθεση C-64/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 2 Φεβρουαρίου 2021 — Rigall Arteria Management Sp. z o.o. sp. k. κατά Bank Handlowy w Warszawie S.A.	28
2021/C 182/42	Υπόθεση C-76/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) στις 8 Φεβρουαρίου 2021 — Wacker Chemie AG κατά Bundesrepublik Deutschland	28
2021/C 182/43	Υπόθεση C-77/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 8 Φεβρουαρίου 2021 — Digi Távközlési és Szolgáltató Kft. κατά Nemzeti Adatvédelmi és Információszabadság Hatóság	30
2021/C 182/44	Υπόθεση C-83/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Φεβρουαρίου 2021 — Airbnb Ireland UC, Airbnb Payments UK Ltd κατά Agenzia delle Entrate	30
2021/C 182/45	Υπόθεση C-98/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 15 Φεβρουαρίου 2021 — Finanzamt R κατά W-GmbH	32
2021/C 182/46	Υπόθεση C-99/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 17 Φεβρουαρίου 2021 η Danske Slagtermestre κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) την 1η Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-486/18, Danske Slagtermestre κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	32
2021/C 182/47	Υπόθεση C-106/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 22 Φεβρουαρίου 2021 — Deutsche Lufthansa AG κατά BC	33
2021/C 182/48	Υπόθεση C-107/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 22 Φεβρουαρίου 2021 — Deutsche Lufthansa AG κατά ZR	34
2021/C 182/49	Υπόθεση C-110/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 23 Φεβρουαρίου 2021 το Universität Bremen κατά της διάταξης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-660/19, Universität Bremen κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας	34
2021/C 182/50	Υπόθεση C-116/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Φεβρουαρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020, στην υπόθεση T-243/18, VW κατά Επιτροπής	35
2021/C 182/51	Υπόθεση C-117/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Φεβρουαρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020, στην υπόθεση T-315/19, BT κατά Επιτροπής	36
2021/C 182/52	Υπόθεση C-118/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Φεβρουαρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020, στην υπόθεση T-442/17 RENV, RN κατά Επιτροπής	37
2021/C 182/53	Υπόθεση C-120/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 26 Φεβρουαρίου 2021 — LB κατά TO	39
2021/C 182/54	Υπόθεση C-122/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 26 Φεβρουαρίου 2021 — Get Fresh Cosmetics Limited κατά Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba	39
2021/C 182/55	Υπόθεση C-123/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2021 η Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-541/18, Changmao Biochemical Engineering κατά Επιτροπής	40
2021/C 182/56	Υπόθεση C-128/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 26 Φεβρουαρίου 2021 — Lietuvos notarų rūmai, M. S., S. Š, D. V., V. P., J. P., D. L.-B., D. P., R. O. I. κατά Lietuvos Respublikos konkurencijos taryba	41
2021/C 182/57	Υπόθεση C-130/21 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Μαρτίου 2021 ο Lukáš Wagenknecht κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 17 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-350/20, Wagenknecht κατά Επιτροπής	42
2021/C 182/58	Υπόθεση C-131/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Budai Központi Kerületi Bíróság (Ουγγαρία) στις 2 Μαρτίου 2021 — Ποινική διαδικασία κατά KI	44
2021/C 182/59	Υπόθεση C-135/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 4 Μαρτίου 2021 — Deutsche Lufthansa AG κατά GD και WT	44
2021/C 182/60	Υπόθεση C-138/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2021 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-315/19, BT κατά Επιτροπής	45
2021/C 182/61	Υπόθεση C-139/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2021 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-243/18, VW κατά Επιτροπής	46
2021/C 182/62	Υπόθεση C-147/21: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 8 Μαρτίου 2021 — Comité interprofessionnel des huiles essentielles françaises (CIHEF), Florame, Hyteck Aroma-Zone, Laboratoires Gilbert, Laboratoire Léa Nature, Laboratoires Oméga Pharma France, Pierre Fabre Médicament, Pranarom France, Puressentiel France κατά Ministre de la Transition écologique, Premier ministre	47
2021/C 182/63	Υπόθεση C-149/21 P: Αναίρεση που άσκησε στις 5 Μαρτίου 2021 η Fakro sp. z o.o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-515/18, Fakro κατά Επιτροπής	48
2021/C 182/64	Υπόθεση C-506/19 P: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Φεβρουαρίου 2021 — Islamic Republic of Iran Shipping Lines, Hafize Darya Shipping Lines (HDSL), Safiran Payam Darya Shipping Lines (SAPID), Khazar Sea Shipping Lines Co., Rahbaran Omid Darya Ship Management Co., Irinvestship Ltd, IRISL Europe GmbH κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	49
2021/C 182/65	Υπόθεση C-737/19: Διάταξη του προέδρου του εβδόμου τμήματος του Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Tribunal administratif de Montreuil (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bank of China Limited κατά Ministre de l’Action et des Comptes publics	49
2021/C 182/66	Υπόθεση C-558/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Landgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PR, BV κατά Germanwings GmbH	49
2021/C 182/67	Υπόθεση C-8/21: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Landgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Germanwings GmbH κατά KV	50
	Γενικό Δικαστήριο
2021/C 182/68	Υπόθεση T-719/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2021 — FMC κατά Επιτροπής [Φυτοπροστατευτικά προϊόντα – Δραστική ουσία flupyrsulfuron-methyl – Μη ανανέωση της καταχώρισης στο παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 540/2011 – Διαδικασία αξιολόγησης – Πρόταση ταξινόμησης δραστικής ουσίας – Αρχή της προφύλαξης – Δικαιώματα άμυνας – Ασφάλεια δικαίου – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως – Αναλογικότητα – Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων – Αρχή της χρηστής διοίκησης – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη]	51
2021/C 182/69	Υπόθεση T-585/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2021 — EJ κατά ΕΤΕπ (Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της ΕΤΕπ – Αποδοχές – Έξοδα μετακινήσεως – Διπλό επίδομα συντηρουμένου τέκνου – Τέκνο το οποίο πάσχει από σοβαρή ασθένεια – Περιορισμός της αναδρομικής ισχύος του ευεργετήματος της καλύψεως των εν λόγω εξόδων και της χορηγήσεως του εν λόγω διπλού επιδόματος – Εύλογη προθεσμία – Καθήκον μέριμνας – Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)	51
2021/C 182/70	Υπόθεση T-739/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Μαρτίου 2021 — Productos Jamaica κατά EUIPO — Alada 1850 (flordeJamaica) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Κατάργηση της δίκης)	52
2021/C 182/71	Υπόθεση T-50/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαρτίου 2021 — PNB Banka κατά ΕΚΤ (Οικονομική και νομισματική πολιτική – Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων – Διαδικασία αφερεγγυότητας – Άρνηση της ΕΚΤ να ικανοποιήσει το αίτημα του διοικητικού συμβουλίου ενός πιστωτικού ιδρύματος να δοθεί εντολή στον σύνδικο της πτώχευσης του εν λόγω πιστωτικού ιδρύματος να παράσχει στον δικηγόρο που εξουσιοδοτήθηκε από το εν λόγω διοικητικό συμβούλιο πρόσβαση στις εγκαταστάσεις, στις πληροφορίες, στο προσωπικό και στους πόρους του πιστωτικού ιδρύματος – Αρμοδιότητα του οργάνου που εξέδωσε την πράξη – Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)	53
2021/C 182/72	Υπόθεση T-160/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2021 — 3M Belgium κατά ECHA [Προσφυγή ακυρώσεως – REACH – Προσδιορισμός του υπερφθοροβουτανοσουλφονικού οξέος (PFBS) και των αλάτων του ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία – Εγγραφή στον κατάλογο υποψηφίων ουσιών προς ενδεχόμενη εγγραφή στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 – Προθεσμία άσκησης προσφυγής – Άρθρο 59, παράγραφος 10, του κανονισμού 1907/2006 – Άρθρο 59 του Κανονισμού Διαδικασίας – Απαράδεκτο]	53
2021/C 182/73	Υπόθεση T-426/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Μαρτίου 2021 — Techniplan κατά Επιτροπής [Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως – FED – Άρθρο 76, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας – Μη τήρηση των τυπικών προϋποθέσεων – Απαράδεκτο]	54
2021/C 182/74	Υπόθεση T-742/20 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2021 — Indofil Industries (Netherlands) κατά Επιτροπής [Ασφαλιστικά μέτρα – Φυτοπροστατευτικά προϊόντα – Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2020/2087 – Μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας mancozeb – Αίτηση αναστολής εκτελέσεως – Έλλειψη επείγοντος]	55
2021/C 182/75	Υπόθεση T-45/21 R: Διάταξη του Αντιπροέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαρτίου 2021 — Ciano Trading & Services CT & S κ.λπ. κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα – Δημόσιες συμβάσεις – Αίτηση λήψης προσωρινών μέτρων – Απαράδεκτο – Έλλειψη επείγοντος)	55
2021/C 182/76	Υπόθεση T-713/20: Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2020 — OQ κατά Επιτροπής	56
2021/C 182/77	Υπόθεση T-100/21: Αγωγή της 16ης Φεβρουαρίου 2021 — Sánchez-Gavito León κατά Συμβουλίου και Επιτροπής	57
2021/C 182/78	Υπόθεση T-102/21: Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2021 — Bastion Holding κ.λπ. κατά Επιτροπής	58
2021/C 182/79	Υπόθεση T-129/21: Προσφυγή της 1ης Μαρτίου 2021 — Colombani κατά ΕΥΕΔ	59
2021/C 182/80	Υπόθεση T-133/21: Αγωγή της 1ης Μαρτίου 2021 — QK κατά ΕΚΤ	59
2021/C 182/81	Υπόθεση T-140/21: Προσφυγή της 5ης Μαρτίου 2021 — Apologistics κατά EUIPO — Kerckhoff (apo-discounter.de)	60
2021/C 182/82	Υπόθεση T-141/21: Προσφυγή της 5ης Μαρτίου 2021 — Shakutin κατά Συμβουλίου	61
2021/C 182/83	Υπόθεση T-146/21: Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2021 — Vetpharma Animal Health κατά EUIPO — Deltavit (DELTATIC)	61
2021/C 182/84	Υπόθεση T-149/21: Προσφυγή της 18ης Μαρτίου 2021 — UGA Nutraceuticals κατά EUIPO — Vitae Health Innovation (VITADHA)	62
2021/C 182/85	Υπόθεση T-150/21: Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2021 — Hangzhou Dingsheng Industrial Group κ.λπ. κατά Επιτροπής	63
2021/C 182/86	Υπόθεση T-152/21: Αγωγή της 19ης Μαρτίου 2021 — Union Syndicale Solidaires des SDIS de France et DOM/TOM κατά Επιτροπής	63
2021/C 182/87	Υπόθεση T-155/21: Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2021 — Völkl κατά EUIPO — Marker Dalbello Völkl (International) (Völkl)	64
2021/C 182/88	Υπόθεση T-156/21: Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2021 — Völkl κατά EUIPO — Marker Dalbello Völkl (International) (Marker Völkl)	65
2021/C 182/89	Υπόθεση T-159/21: Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2021 — Bustos κατά EUIPO — Bicicletas Monty (motwi)	66
2021/C 182/90	Υπόθεση T-405/14: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2021 — Yavorskaya κατά Συμβουλίου κ.λπ.	66
2021/C 182/91	Υπόθεση T-162/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Μαρτίου 2021 — UPL Europe και Indofil Industries (Netherlands) κατά EFSA	67

	Διορθωτικά
2021/C 182/92	Διορθωτικό της δημοσιευθείσας στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοινώσεως στην υπόθεση T-87/21 ( ΕΕ C 110 της 29.3.2021 )	68

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2021/C 182/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 163 της 3.5.2021

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 148 της 26.4.2021

ΕΕ C 138 της 19.4.2021

ΕΕ C 128 της 12.4.2021

ΕΕ C 110 της 29.3.2021

ΕΕ C 98 της 22.3.2021

ΕΕ C 88 της 15.3.2021

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Γενικό Δικαστήριο

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/2

Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου

(2021/C 182/02)

Διορισθείς δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο με απόφαση των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Φεβρουαρίου 2021 (1), για την περίοδο από 25 Φεβρουαρίου 2021 έως 31 Αυγούστου 2025, ο D. Petrlík ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου την 1η Μαρτίου 2021.

(1) ΕΕ L 64 της 24.2.2021, σ. 5.

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Vrhovno sodišče (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — D. J. κατά Radiotelevizija Slovenija

(Υπόθεση C-344/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων - Οργάνωση του χρόνου εργασίας - Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Άρθρο 2 - Έννοια του «χρόνου εργασίας» - Περίοδος εργασιακής ετοιμότητας υπό καθεστώς επιφυλακής - Ειδική εργασία αφορώσα τη συντήρηση τηλεοπτικών πομπών ευρισκόμενων εκτός κατοικημένων περιοχών - Οδηγία 89/391/ΕΟΚ - Άρθρα 5 και 6 - Ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι - Υποχρέωση προλήψεως)

(2021/C 182/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

D. J.

κατά

Radiotelevizija Slovenija

Διατακτικό

Το άρθρο 2, σημείο 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, έχει την έννοια ότι μια περίοδος εργασιακής ετοιμότητας υπό καθεστώς επιφυλακής, κατά τη διάρκεια της οποίας ένας εργαζόμενος οφείλει μόνον να βρίσκεται σε ετοιμότητα κλήσης και να είναι σε θέση να μεταβεί σε περίπτωση ανάγκης στον τόπο εργασίας του εντός μίας ώρας, έχοντας παράλληλα τη δυνατότητα να διαμένει σε κατάλυμα που έχει τεθεί στη διάθεσή του από τον εργοδότη του στον τόπο αυτόν εργασίας, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να παραμένει εκεί, δεν αποτελεί, στο σύνολό της, χρόνο εργασίας, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, παρά μόνον αν απορρέει από σφαιρική εκτίμηση του συνόλου των περιστάσεων της οικείας υποθέσεως, ιδίως από τις συνέπειες που έχει ένας τέτοιος χρόνος αντιδράσεως και, ενδεχομένως, από τη μέση συχνότητα επεμβάσεων κατά την εν λόγω περίοδο, ότι οι περιορισμοί που επιβάλλονται στον εργαζόμενο αυτόν κατά τη διάρκεια της ως άνω περιόδου είναι τέτοιας φύσεως ώστε να επηρεάζουν αντικειμενικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δυνατότητά του να διαχειρίζεται ελεύθερα, διαρκούσης της ίδιας περιόδου, τον χρόνο κατά τον οποίο δεν απαιτούνται οι επαγγελματικές υπηρεσίες του και να αφιερώνει τον χρόνο αυτό στα ενδιαφέροντά του. Οι περιορισμένες δυνατότητες αναψυχής πλησίον του οικείου τόπου δεν ασκούν επιρροή στο πλαίσιο μιας τέτοιας εκτιμήσεως.

(1) ΕΕ C 263 της 05.08.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Mαρτίου 2021 [αίτηση του Verwaltungsgericht Schwerin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — FD κατά Staatliches Amt für Landwirtschaft und Umwelt Mittleres Mecklenburg

(Υπόθεση C-365/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή γεωργική πολιτική - Άμεσες ενισχύσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 - Άρθρο 24 - Γεωργός νεαρής ηλικίας που έτυχε της πρώτης χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης - Άρθρο 30, παράγραφος 6 - Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 639/2014 - Άρθρο 28, παράγραφος 2 - Πρόσθετη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης από το εθνικό απόθεμα)

(2021/C 182/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Schwerin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Staatliches Amt für Landwirtschaft und Umwelt Mittleres Mecklenburg

Διατακτικό

Το άρθρο 30, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 639/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 και για την τροποποίηση του παραρτήματος X του εν λόγω κανονισμού, έχει την έννοια ότι ο γεωργός νεαρής ηλικίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 30, παράγραφος 11, στοιχείο α', του κανονισμού 1307/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 50, παράγραφος 2 του ίδιου κανονισμού, ο οποίος έχει ήδη τύχει, βάσει του άρθρου 24 του εν λόγω κανονισμού, της πρώτης χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης μέχρι του ποσού των επιλέξιμων εκταρίων που δήλωσε κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησής του έχει δικαίωμα να τύχει, στη συνέχεια, πρόσθετης χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης από το εθνικό απόθεμα ίσης με τον πρόσθετο αριθμό επιλέξιμων εκταρίων τα οποία κατέχει πλέον και για τα οποία δεν διαθέτει κανένα δικαίωμα ενίσχυσης. Το δικαίωμα αυτό εξαρτάται από την ύπαρξη επαρκών πόρων στα εθνικά ή περιφερειακά αποθέματα. Αν δεν υπάρχουν επαρκείς πόροι, η χορήγηση πρέπει να γίνεται κατά τρόπον ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των γεωργών που είναι επιλέξιμοι για χορήγηση δικαιωμάτων δυνάμει του άρθρου 30, παράγραφος 6, του κανονισμού 1307/2013 και να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς και του ανταγωνισμού.

(1) ΕΕ C 288 της 26.08.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — MK κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-388/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άμεσοι φόροι - Φορολόγηση της υπεραξίας ακινήτου - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Βάση επιβολής του φόρου - Δυσμενής διάκριση - Δυνατότητα επιλογής φορολογήσεως υπό τους ίδιους όρους με αυτούς που ισχύουν για τους κατοίκους ημεδαπής - Συμβατότητα με το δίκαιο της Ένωσης)

(2021/C 182/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Autoridade Tributária e Aduaneira

Διατακτικό

Το άρθρο 63 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 65 ΣΛΕΕ, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στη ρύθμιση κράτους μέλους η οποία, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα οι υπεραξίες που προκύπτουν από τη μεταβίβαση ακινήτων κείμενων στο εν λόγω κράτος μέλος εκ μέρους υποκειμένου στον φόρο που κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος να μην υπόκεινται σε μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση από αυτήν που θα επιβαλλόταν, στο πλαίσιο του ιδίου είδους συναλλαγής, στις υπεραξίες που θα προέκυπταν υπέρ κατοίκου του πρώτου κράτους μέλους, εξαρτά το εφαρμοστέο σύστημα φορολογήσεως από την επιλογή του εν λόγω υποκειμένου στον φόρο.

(1) ΕΕ C 270 της 12.08.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VG Bild-Kunst κατά Stiftung Preußischer Kulturbesitz

(Υπόθεση C-392/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα στην κοινωνία της πληροφορίας - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Έννοια της «παρουσίασης στο κοινό» - Ενσωμάτωση σε ιστοσελίδα τρίτου, μέσω της τεχνικής του framing, ενός έργου προστατευόμενου με δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας - Έργο το οποίο είναι ελεύθερα προσβάσιμο στον ιστότοπο κατόχου άδειας εκμετάλλευσης με τη συγκατάθεση του κατόχου του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας - Ρήτρα σε σύμβαση εκμετάλλευσης η οποία επιβάλλει στον κάτοχο της άδειας τη λήψη αποτελεσματικών τεχνολογικών μέτρων κατά του framing - Κύρος - Θεμελιώδη δικαιώματα - Άρθρο 11 και άρθρο 17, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

(2021/C 182/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

VG Bild-Kunst

κατά

Stiftung Preußischer Kulturbesitz

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι συνιστά παρουσίαση στο κοινό, κατά τη διάταξη αυτή, η ενσωμάτωση σε ιστοσελίδα τρίτου, μέσω της τεχνικής του framing, έργων τα οποία προστατεύονται με δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και έχουν τεθεί στη διάθεση του κοινού σε άλλον ελεύθερα προσβάσιμο ιστότοπο με τη συγκατάθεση του κατόχου του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, όταν με την ενσωμάτωση αυτή παρακάμπτονται τα μέτρα προστασίας κατά του framing τα οποία έλαβε ή απαίτησε να ληφθούν ο κάτοχος του δικαιώματος.

(1) ΕΕ C 270 της 12.08.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-400/19) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων - Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 - Άρθρο 34 ΣΛΕΕ - Τιμές πωλήσεως των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων - Εφαρμογή κατώτατων περιθωρίων κέρδους στο λιανικό εμπόριο όσον αφορά τα εν λόγω προϊόντα)

(2021/C 182/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sipos, X. Lewis και E. Manhaeve)

Καθής: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Z. Fehér, G. Koós και Zs. Wagner, στη συνέχεια M. Z. Fehér και G. Koós)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ουγγαρία, θεσπίζοντας το άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο u, του mezőgazdasági és élelmiszeripari termékek vonatkozásában a beszállítókkal szemben alkalmazott tisztességtelen forgalmazói magatartás tilalmáról szóló 2009. évi XCV. törvény (νόμου XCV του 2009 σχετικά με την απαγόρευση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών έναντι των προμηθευτών όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα) και περιορίζοντας, συνακόλουθα, τον τρόπο καθορισμού των τιμών πωλήσεως των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τον κανονισμό (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου.

2)	Καταδικάζει την Ουγγαρία στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 255 της 29.07.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 — Pometon SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-440/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά λειαντικών μέσων από χάλυβα - Συμμετοχή σε διμερείς και πολυμερείς επαφές με αντικείμενο τον συντονισμό των τιμών σε ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) - «Υβριδική» διαδικασία η οποία κατέληξε διαδοχικά στην έκδοση απόφασης διευθέτησης της διαφοράς και απόφασης κατόπιν τακτικής διαδικασίας - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 41 - Καθήκον αμεροληψίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - Άρθρο 48 - Τεκμήριο αθωότητας - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Διαρκής και ενιαία παράβαση - Διάρκεια της παράβασης - Ίση μεταχείριση - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2021/C 182/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pometon SpA (εκπρόσωποι: E. Fabrizi, V. Veneziano και A. Molinaro, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Rossi και T. Vecchi, στη συνέχεια P. Rossi και C. Sjödin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί τα σημεία 2 και 4 του διατακτικού της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 28ης Μαρτίου 2019, Pometon κατά Επιτροπής (T-433/16, EU:T:2019:201).

2)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

3)	Ορίζει το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην Pometon SpA βάσει του άρθρου 2 της απόφασης C(2016) 3121 τελικό της Επιτροπής, της 25ης Μαΐου 2016, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση AT.39792 — Λειαντικά μέσα από χάλυβα) σε 2 633 895 ευρώ.

4)	Η Pometon SpA και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους τόσο σχετικά με την αναιρετική όσο και σχετικά με την πρωτόδικη διαδικασία

(1) ΕΕ C 255 της 29.07.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs κατά Wellcome Trust Ltd

(Υπόθεση C-459/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 43 και 44 - Τόπος παροχής υπηρεσιών σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί υπό την ιδιότητα αυτή - Τόπος παροχής υπηρεσιών διαχειρίσεως επενδύσεων τις οποίες λαμβάνει φιλανθρωπική οργάνωση για μη οικονομική επαγγελματική δραστηριότητα από παρόχους εγκατεστημένους εκτός της Ένωσης)

(2021/C 182/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

κατά

Wellcome Trust Ltd

Διατακτικό

Το άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/8/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία υποκείμενος στον φόρο ο οποίος ασκεί επαγγελματικά μη οικονομική δραστηριότητα λαμβάνει παροχές υπηρεσιών για τις ανάγκες της εν λόγω μη οικονομικής δραστηριότητας, πρέπει να θεωρείται ότι το πρόσωπο αυτό λαμβάνει τις συγκεκριμένες υπηρεσίες ως υποκείμενος στον φόρο «ο οποίος ενεργεί υπό την ιδιότητα αυτή», κατά την έννοια του ανωτέρω άρθρου.

(1) ΕΕ C 280 της 19.08.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του High Court (Irlande) (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εκδοθέντος κατά JR

(Υπόθεση C-488/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Έννοια της «εκτελεστής απόφασης» - Αξιόποινη πράξη για την οποία εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση από δικαστήριο τρίτου κράτους - Βασίλειο της Νορβηγίας - Απόφαση αναγνωρισθείσα και εκτελεσθείσα από το κράτος έκδοσης του εντάλματος δυνάμει διμερούς συμφωνίας - Άρθρο 4, σημείο 7, στοιχείο β' - Λόγοι προαιρετικής μη εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης - Εξωεδαφική διάσταση της παράβασης)

(2021/C 182/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, και το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχουν την έννοια ότι ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης μπορεί να εκδοθεί βάσει δικαστικής αποφάσεως του κράτους μέλους έκδοσης με την οποία διατάσσεται η εκτέλεση, εντός του κράτους μέλους αυτού, ποινής επιβληθείσας από δικαστήριο τρίτου κράτους όταν, κατ’ εφαρμογήν διμερούς συμφωνίας μεταξύ των ως άνω κρατών, η εν λόγω απόφαση έχει αναγνωριστεί με απόφαση δικαστηρίου του κράτους μέλους έκδοσης. Ωστόσο, η έκδοση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εξαρτάται από την προϋπόθεση, αφενός, ότι ο εκζητούμενος έχει καταδικαστεί σε στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον τεσσάρων μηνών και, αφετέρου, ότι στο πλαίσιο της διαδικασίας που κατέληξε στην έκδοση στο τρίτο κράτος της δικαστικής αποφάσεως που αναγνωρίστηκε στη συνέχεια στο κράτος μέλος έκδοσης του εντάλματος έγιναν σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα και, ειδικότερα, τηρήθηκαν οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το άρθρο 4, σημείο 7, στοιχείο β', της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, έχει την έννοια ότι, όταν έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης βάσει δικαστικής αποφάσεως του κράτους μέλους έκδοσης η οποία επιτρέπει την εκτέλεση στο κράτος μέλος αυτό ποινής επιβληθείσας από δικαστήριο τρίτου κράτους, σε περίπτωση που η προσδιοριζόμενη στο ένταλμα αξιόποινη πράξη έχει τελεστεί στο έδαφος του τελευταίου αυτού κράτους, το ζήτημα αν η αξιόποινη πράξη διαπράχθηκε «εκτός του εδάφους του κράτους μέλους έκδοσης του εντάλματος» πρέπει να επιλυθεί λαμβανομένης υπόψη της ποινικής δικαιοδοσίας του τρίτου αυτού κράτους, εν προκειμένω του Βασιλείου της Νορβηγίας, βάσει της οποίας επετράπη η δίωξη της ως άνω αξιόποινης πράξης, και όχι της δικαιοδοσίας του κράτους μέλους έκδοσης του εντάλματος.

(1) ΕΕ C 337 της 07.10.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Μαρτίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας, Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-562/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Κρατικές ενισχύσεις - Πολωνικός φόρος επί του λιανικού εμπορίου - Άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Απόφαση περί κινήσεως της επίσημης διαδικασίας έρευνας - Στοιχεία καθορισμού του συστήματος αναφοράς - Προοδευτικότητα των φορολογικών συντελεστών - Ύπαρξη πλεονεκτήματος με επιλεκτικό χαρακτήρα - Βάρος αποδείξεως)

(2021/C 182/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος-οι: K. Herrmann, P.-J. Loewenthal και V. Bottka)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna, M. Rzotkiewicz και M. Szydło), Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér και G. Koós)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Ουγγαρία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 328 της 30.9.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 — European Road Transport Telematics Implementation Coordination Organisation — Intelligent Transport Systems & Services Europe (Ertico — ITS Europe) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-572/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης - Σύσταση 2003/361/ΕΚ - Απόφαση της επιτροπής επικύρωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τον χαρακτηρισμό ως πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) - Απόφαση 2012/838/ΕΕ, Ευρατόμ - Παράρτημα - Σημεία 1.2.6 και 1.2.7 - Αίτημα ελέγχου - Κανονισμός (ΕΚ) 58/2003 - Άρθρο 22 - Απουσία διοικητικής προσφυγής - Διάρθρωση μεταξύ αιτήματος ελέγχου και διοικητικής προσφυγής - Μη αναγνώριση του καθεστώτος ΜΜΕ παρά την τυπική τήρηση των κριτηρίων της σύστασης 2003/361 - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συνήθως οι ΜΜΕ - Δεν υφίστανται)

(2021/C 182/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: European Road Transport Telematics Implementation Coordination Organisation — Intelligent Transport Systems & Services Europe (Ertico — ITS Europe) (εκπρόσωποι: M. Wellinger και K. T'Syen, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και Α. Κυρατσού)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Vláčil, O. Serdula και J. Očková)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την European Road Transport Telematics Implementation Coordination Organisation — Intelligent Transport Systems & Services Europe (Ertico — ITS Europe), πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, και σε εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Τσεχική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 312 της 16.09.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X κατά Kuoni Travel Ltd

(Υπόθεση C-578/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 90/314/ΕΟΚ - Άρθρο 5, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση - Οργανωμένα ταξίδια και οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις - Σύμβαση οργανωμένου ταξιδίου συναφθείσα μεταξύ διοργανωτή ταξιδίων και καταναλωτή - Ευθύνη του διοργανωτή ταξιδίων για την προσήκουσα εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη σύμβαση εκ μέρους άλλων παρόχων υπηρεσιών - Ζημίες προκληθείσες από πράξεις υπαλλήλου του παρόχου υπηρεσιών - Απαλλαγή από την ευθύνη - Γεγονός που δεν μπορεί να προβλεφθεί ή να αποτραπεί από τον διοργανωτή ταξιδίων ή τον πάροχο υπηρεσιών - Έννοια του «παρέχοντος υπηρεσίες»)

(2021/C 182/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Kuoni Travel Ltd

παρισταμένης της: ABTA Ltd

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 1990, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις, καθόσον προβλέπει λόγο απαλλαγής του διοργανωτή οργανωμένου ταξιδίου από την ευθύνη για την προσήκουσα εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από σύμβαση με αντικείμενο ταξίδι τέτοιου είδους, η οποία συνήφθη μεταξύ του διοργανωτή και καταναλωτή και η οποία διέπεται από την εν λόγω οδηγία, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση μη εκπληρώσεως ή πλημμελούς εκπληρώσεως των συγκεκριμένων υποχρεώσεων οφειλομένης σε πράξεις υπαλλήλου ενός παρόχου υπηρεσιών που εκτελεί τη σύμβαση:

—	ο υπάλληλος αυτός δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως παρέχων υπηρεσίες για τους σκοπούς εφαρμογής της διατάξεως αυτής,

—	ο δε διοργανωτής δεν δύναται να απαλλαγεί από την ευθύνη του λόγω μη εκπληρώσεως ή λόγω πλημμελούς εκπληρώσεως, κατ’ εφαρμογήν της εν λόγω διατάξεως.

(1) ΕΕ C 328 της 30.9.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Verwaltungsgericht Darmstadt (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — RJ κατά Stadt Offenbach am Main

(Υπόθεση C-580/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων - Οργάνωση του χρόνου εργασίας - Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Άρθρο 2 - Έννοια του «χρόνου εργασίας» - Περίοδος εργασιακής ετοιμότητας υπό καθεστώς επιφυλακής - Επαγγελματίες πυροσβέστες - Οδηγία 89/391/ΕΟΚ - Άρθρα 5 και 6 - Ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι - Υποχρέωση προλήψεως)

(2021/C 182/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Darmstadt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Stadt Offenbach am Main

Διατακτικό

Το άρθρο 2, σημείο 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, έχει την έννοια ότι μια περίοδος εργασιακής ετοιμότητας υπό καθεστώς επιφυλακής, κατά την οποία ένας εργαζόμενος πρέπει να είναι σε θέση να μεταβεί στα όρια του δήμου υπηρεσίας του εντός 20 λεπτών, με επιχειρησιακή στολή και υπηρεσιακό όχημα που θέτει στη διάθεσή του ο εργοδότης του, κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων παρεκκλίσεως από τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας και του δικαιώματος προτεραιότητας του εν λόγω οχήματος, δεν αποτελεί, στο σύνολό της, «χρόνο εργασίας», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής παρά μόνον αν από τη σφαιρική εκτίμηση του συνόλου των περιστάσεων της οικείας υποθέσεως, ιδίως από τις συνέπειες που έχει ένας τέτοιος χρόνος αντιδράσεως και, ενδεχομένως, από τη μέση συχνότητα επεμβάσεων κατά την εν λόγω περίοδο, προκύπτει ότι οι περιορισμοί που επιβάλλονται στον εργαζόμενο αυτόν κατά τη διάρκεια της ως άνω περιόδου είναι τέτοιας φύσεως ώστε να επηρεάζουν αντικειμενικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δυνατότητά του να διαχειρίζεται ελεύθερα, διαρκούσης της ίδιας περιόδου, τον χρόνο κατά τον οποίο δεν απαιτούνται οι επαγγελματικές υπηρεσίες του και τη δυνατότητά του να αφιερώνει τον χρόνο αυτόν στα ενδιαφέροντά του.

(1) ΕΕ C 372 της 04.11.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Tribunalul Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Academia de Studii Economice din Bucureşti κατά Organismul Intermediar pentru Programul Operaţional Capital Uman — Ministerul Educaţiei Naţionale

(Υπόθεση C-585/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων - Οργάνωση του χρόνου εργασίας - Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Άρθρο 2 - Έννοια του «χρόνου εργασίας» - Άρθρο 3 - Ελάχιστη περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης - Εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν συνάψει πλείονες συμβάσεις εργασίας με τον ίδιο εργοδότη - Εφαρμογή ανά εργαζόμενο)

(2021/C 182/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Academia de Studii Economice din Bucureşti

κατά

Organismul Intermediar pentru Programul Operaţional Capital Uman — Ministerul Educaţiei Naţionale

Διατακτικό

Το άρθρο 2, σημείο 1, και το άρθρο 3 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, έχουν την έννοια ότι, οσάκις ο εργαζόμενος συνήψε πλείονες συμβάσεις εργασίας με τον ίδιο εργοδότη, η ελάχιστη περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης, η οποία προβλέπεται στο εν λόγω άρθρο 3, έχει εφαρμογή στις συμβάσεις αυτές θεωρούμενες στο σύνολό τους και όχι σε καθεμία από τις συμβάσεις θεωρούμενη χωριστά.

(1) ΕΕ C 406 της 02.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Μαρτίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας, Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-596/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Κρατικές ενισχύσεις - Ουγγρικός φόρος επί του κύκλου εργασιών από διαφημιστικές δραστηριότητες - Στοιχεία καθορισμού του συστήματος αναφοράς - Προοδευτικότητα των φορολογικών συντελεστών - Μεταβατικός μηχανισμός μερικής εκπτώσεως μεταφερθεισών ζημιών - Ύπαρξη πλεονεκτήματος με επιλεκτικό χαρακτήρα - Βάρος αποδείξεως)

(2021/C 182/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka, P.-J. Loewenthal και K. Herrmann)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér και G. Koós), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

(1) ΕΕ C 348 du 14.10.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Tribunale di Milano (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KO κατά Consulmarketing SpA, en faillite

(Υπόθεση C-652/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Ρήτρα 4 - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Αντικειμενικοί λόγοι που δικαιολογούν τη διαφορετική μεταχείριση των εργαζομένων ορισμένου χρόνου - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Ομαδική απόλυση - Εθνική ρύθμιση που αφορά την προστασία εργαζομένου που απολύθηκε στο πλαίσιο παράνομης ομαδικής απόλυσης - Εφαρμογή δυσμενέστερου καθεστώτος προστασίας σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου συναφθείσες πριν από την έναρξη ισχύος του εν λόγω καθεστώτος, οι οποίες μετατρέπονται σε συμβάσεις αορίστου χρόνου μετά την ημερομηνία αυτή)

(2021/C 182/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Consulmarketing SpA, en faillite

παρισταμένων των: Filcams CGIL, Confederazione Generale Italiana del Lavoro (CGIL)

Διατακτικό

Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την παράλληλη εφαρμογή, κατά τη διεξαγωγή μίας και της αυτής διαδικασίας ομαδικής απόλυσης, δύο διαφορετικών καθεστώτων προστασίας των εργαζομένων αορίστου χρόνου σε περίπτωση ομαδικής απόλυσης κατά παράβαση των κριτηρίων για την επιλογή των προς απόλυση εργαζομένων στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να εξεταστεί υπό το πρίσμα των θεμελιωδών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ιδίως, των άρθρων του 20 και 30.

Δεν αντιβαίνει στη ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και η οποία παρατίθεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, εθνική ρύθμιση η οποία επεκτείνει την εφαρμογή ενός νέου καθεστώτος προστασίας των εργαζομένων αορίστου χρόνου σε περίπτωση παράνομης ομαδικής απόλυσης στους εργαζομένους των οποίων η σύμβαση ορισμένου χρόνου, συναφθείσα πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της εν λόγω ρύθμισης, μετατρέπεται σε σύμβαση αορίστου χρόνου μετά την ημερομηνία αυτή.

(1) ΕΕ C 399 της 25.11.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Von Aschenbach & Voss GmbH κατά Hauptzollamt Duisburg

(Υπόθεση C-708/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Oριστικός δασμός αντιντάμπινγκ - Αλουμινόχαρτο καταγωγής Κίνας - Ελαφρώς τροποποιημένα είδη αλουμινόχαρτου - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/271 - Παραδεκτό - Μη άσκηση προσφυγής ακυρώσεως από την προσφεύγουσα της κύριας δίκης - Ενεργητική νομιμοποίηση για την άσκηση προσφυγής ακυρώσεως)

(2021/C 182/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Von Aschenbach & Voss GmbH

κατά

Hauptzollamt Duisburg

Διατακτικό

Απορρίπτει ως απαράδεκτη την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε, με απόφαση της 21ης Αυγούστου 2019, το Finanzgericht Düsseldorf (φορολογικό δικαστήριο Ντίσελντορφ, Γερμανία).

(1) ΕΕ C 413 της 09.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VK κατά An Bord Pleanála

(Υπόθεση C-739/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών από δικηγόρους - Οδηγία 77/249/ΕΟΚ - Άρθρο 5 - Υποχρέωση του παρέχοντος υπηρεσίες δικηγόρου, ο οποίος εκπροσωπεί πελάτη στο πλαίσιο εθνικής ένδικης διαδικασίας, να ενεργεί κατόπιν συμφωνίας με δικηγόρο που ασκεί τη δραστηριότητά του ενώπιον του δικαστηρίου που έχει επιληφθεί της υπόθεσης - Όρια)

(2021/C 182/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

An Bord Pleanála

παρισταμένων των: The General Council of the Bar of Ireland, The Law Society of Ireland and the Attorney General

Διατακτικό

Το άρθρο 5 της οδηγίας 77/249/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους, έχει την έννοια ότι:

—

λαμβανομένου υπόψη του σκοπού της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, δεν απαγορεύει να επιβάλλεται σε δικηγόρο, ο οποίος παρέχει υπηρεσίες εκπροσώπησης του πελάτη του, η υποχρέωση να ενεργεί κατόπιν συμφωνίας με δικηγόρο που ασκεί τις δραστηριότητές του ενώπιον του δικαστηρίου που έχει επιληφθεί της υπόθεσης και ο οποίος υπέχει ευθύνη, εφόσον συντρέχει λόγος, έναντι του δικαστηρίου αυτού, στο πλαίσιο συστήματος που επιβάλλει στους δικηγόρους υποχρεώσεις δεοντολογίας και δικονομικές υποχρεώσεις όπως είναι η υποχρέωση υποβολής στο επιληφθέν δικαστήριο κάθε νομικού, νομοθετικού ή νομολογιακού στοιχείου, για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας, από τις οποίες απαλλάσσεται ο πολίτης που αποφασίζει να υπερασπιστεί ο ίδιος τον εαυτό του·

—

δεν είναι δυσανάλογη, λαμβανομένου υπόψη του σκοπού της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, η υποχρέωση του παρέχοντος υπηρεσίες δικηγόρου να ενεργεί κατόπιν συμφωνίας με δικηγόρο που ασκεί τη δραστηριότητά του ενώπιον του επιληφθέντος δικαστηρίου, στο πλαίσιο συστήματος στο οποίο οι δικηγόροι αυτοί έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν τους αντίστοιχους ρόλους τους, δεδομένου ότι ο δικηγόρος που ασκεί τη δραστηριότητά του ενώπιον του επιληφθέντος δικαστηρίου έχει ως μοναδικό σκοπό, κατά γενικό κανόνα, να επικουρεί τον παρέχοντα υπηρεσίες δικηγόρο προκειμένου να του παράσχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την προσήκουσα εκπροσώπηση του πελάτη και την ορθή εκπλήρωση των υποχρεώσεών του έναντι του δικαστηρίου αυτού·

—

η επιβολή γενικής υποχρέωσης ενέργειας κατόπιν συμφωνίας με δικηγόρο που ασκεί τη δραστηριότητά του ενώπιον του επιληφθέντος δικαστηρίου, χωρίς να καθίσταται δυνατή η συνεκτίμηση της πείρας του παρέχοντος υπηρεσίες δικηγόρου, βαίνει πέραν του μέτρου που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.

(1) ΕΕ C 413 της 09.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Firma Z κατά Finanzamt Y

(Υπόθεση C-802/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 90, παράγραφος 1 - Μείωση της βάσης επιβολής του φόρου - Αρχές που συνάγονται από την απόφαση της 24ης Οκτωβρίου 1996, Elida Gibbs (C-317/94, EU:C:1996:400) - Παραδόσεις φαρμάκων - Χορήγηση έκπτωσης - Υποθετικός χαρακτήρας του προδικαστικού ερωτήματος - Απαράδεκτο της αίτησης προδικαστικής απόφασης)

(2021/C 182/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Firma Z

κατά

Finanzamt Y

Διατακτικό

Το άρθρο 90, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι φαρμακείο εγκατεστημένο σε ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να μειώσει τη βάση επιβολής του φόρου, εφόσον πραγματοποιεί, ως ενδοκοινοτικές παραδόσεις απαλλασσόμενες από τον φόρο προστιθέμενης αξίας εντός του κράτους μέλους αυτού, παραδόσεις φαρμακευτικών προϊόντων σε ταμείο υποχρεωτικής ασφάλισης υγείας εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος και χορηγεί έκπτωση στα πρόσωπα που καλύπτονται από την εν λόγω ασφάλιση.

(1) ΕΕ C 45 της 10.02.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Danske Bank A/S, Danmark, Sverige Filial κατά Skatteverket

(Υπόθεση C-812/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 9 - Υποκείμενος στον φόρο - Έννοια - Άρθρο 11 - Όμιλος ΦΠΑ - Κύρια εγκατάσταση και υποκατάστημα εταιρίας που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη - Κύρια εγκατάσταση ενταγμένη σε όμιλο ΦΠΑ στον οποίο δεν μετέχει το υποκατάστημα - Κύρια εγκατάσταση που παρέχει υπηρεσίες σε υποκατάστημα και του καταλογίζει το κόστος των εν λόγω υπηρεσιών)

(2021/C 182/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta förvaltningsdomstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Danske Bank A/S, Danmark, Sverige Filial

κατά

Skatteverket

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 1, και το άρθρο 11 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι, όσον αφορά τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), η κύρια εγκατάσταση εταιρίας η οποία βρίσκεται σε κράτος μέλος και αποτελεί μέλος ομίλου ΦΠΑ συσταθέντος δυνάμει του προμνησθέντος άρθρου 11 και το εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος υποκατάστημα της εταιρίας αυτής πρέπει να εκλαμβάνονται ως διαφορετικοί υποκείμενοι στον φόρο όταν η κύρια εγκατάσταση παρέχει στο υποκατάστημα υπηρεσίες και του καταλογίζει το κόστος των υπηρεσιών αυτών.

(1) ΕΕ C 19 της 20.1.20.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A. κατά Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

(Υπόθεση C-895/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Έμμεση φορολογία - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών - Έκπτωση του φόρου εισροών που οφείλεται επί ενδοκοινοτικής αποκτήσεως - Τυπικές προϋποθέσεις - Ουσιαστικές προϋποθέσεις - Προθεσμία υποβολής της φορολογικής δήλωσης - Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας)

(2021/C 182/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

παρισταμένου του: Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców

Διατακτικό

Τα άρθρα 167 και 178 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας η άσκηση του δικαιώματος έκπτωσης του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ο οποίος αφορά ενδοκοινοτική απόκτηση, κατά τη διάρκεια της ίδιας φορολογικής περιόδου με εκείνη κατά την οποία οφείλεται ο ΦΠΑ, εξαρτάται από την αναγραφή του οφειλόμενου ΦΠΑ στη φορολογική δήλωση η οποία υποβάλλεται εντός προθεσμίας τριών μηνών από το τέλος του μήνα κατά τον οποίο γεννήθηκε η φορολογική υποχρέωση που συνδέεται με τα αποκτηθέντα αγαθά.

(1) ΕΕ C 54 της 17.02.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Association One Voice, Ligue pour la protection des oiseaux κατά Ministre de la Transition écologique et solidaire

(Υπόθεση C-900/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Οδηγία 2009/147/ΕΚ - Διατήρηση των αγρίων πτηνών - Άρθρα 5 και 8 - Απαγόρευση χρήσεως οιασδήποτε μεθόδου συλλήψεως πτηνών - Άρθρο 9, παράγραφος 1 - Άδεια χρήσεως κατ’ εξαίρεση τοιαύτης μεθόδου η οποία έχει καθιερωθεί από την παραδοσιακή χρήση της - Προϋποθέσεις - Έλλειψη άλλης ικανοποιητικής λύσεως - Αιτιολόγηση της ελλείψεως «άλλης ικανοποιητικής λύσεως» χάριν και μόνον της διατηρήσεως της παραδοσιακής αυτής μεθόδου - Επιλεκτικότητα των συλλαμβανομένων πτηνών - Εθνική ρύθμιση που επιτρέπει τη σύλληψη πτηνών διά της χρήσεως ξοβεργών)

(2021/C 182/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Association One Voice, Ligue pour la protection des oiseaux

κατά

Ministre de la Transition écologique et solidaire

παρισταμένης της: Fédération nationale des Chasseurs

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, έχει την έννοια ότι ο παραδοσιακός χαρακτήρας μιας μεθόδου συλλήψεως πτηνών δεν αρκεί, αυτός καθεαυτόν, για να αποδειχθεί ότι η συγκεκριμένη μέθοδος δεν μπορεί να αντικατασταθεί με άλλη ικανοποιητική λύση, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

Το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2009/147 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 8 της εν λόγω οδηγίας, μέθοδο συλλήψεως συνεπαγόμενη παρεμπίπτουσες συλλήψεις, εφόσον αυτές, ακόμη και αν είναι ολιγάριθμες και περιορισμένης διάρκειας, μπορούν να προκαλέσουν στα μη στοχευόμενα είδη τα οποία συλλαμβάνονται μη αμελητέες βλάβες.

(1) ΕΕ C 54 της 17.02.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Krajský soud v Ostravě (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Samohýl group a.s. κατά Generální ředitelství cel

(Υπόθεση C-941/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό δασμολόγιο - Δασμολογική κατάταξη - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογικές κλάσεις 3004 και 3808 - Ερμηνεία - Κανονισμός (ΕΚ) 455/2007 - Διάλυμα για επίχυση σε σημείο (spot-on) για γάτες κατά των παρασιτώσεων από ψύλλους και κρότωνες - Θεραπευτικά ή προφυλακτικά αποτελέσματα)

(2021/C 182/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Krajský soud v Ostravě

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Samohýl group a.s.

κατά

Generální ředitelství cel

Διατακτικό

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1101/2014 της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2014, έχει την έννοια ότι προϊόν το οποίο συνίσταται σε διάλυμα προοριζόμενο για γάτες, το οποίο εφαρμόζεται τοπικά στο δέρμα (spot-on) με τη χρήση δοσομετρικών φιαλιδίων (0,5 ml) και περιέχει τη δραστική ουσία με την ονομασία φιπρονίλ (50 mg ανά φιαλίδιο) καθώς και έκδοχα, όπως είναι η βουτυλιωμένη υδροξυανισόλη E320, το βουτυλιωμένο υδροξυτολουόλιο E321, η βενζυλική αλκοόλη και ο μονοαιθυλαιθέρας της διαιθυλενογλυκόλης, εμπίπτει, υπό την επιφύλαξη της εκτίμησης από το αιτούν δικαστήριο του συνόλου των πραγματικών στοιχείων που έχει στη διάθεσή του, στη δασμολογική κλάση 3808 της ονοματολογίας αυτής ως «εντομοκτόνο».

(1) ΕΕ C 68 της 02.03.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M.A. κατά Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.

(Υπόθεση C-949/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση - Πολιτική θεώρησης διαβατηρίων - Σύμβαση εφαρμογής της Συμφωνίας Σένγκεν - Άρθρο 21, παράγραφος 2α - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Άρθρο 47 - Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής - Απόρριψη, εκ μέρους του προξένου, αίτησης για τη χορήγηση θεώρησης μακράς διαρκείας - Υποχρέωση των κρατών μελών να διασφαλίζουν τη δυνατότητα άσκησης προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου κατά της απόφασης με την οποία απορρίπτεται αίτηση για τέτοια θεώρηση)

(2021/C 182/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M.A.

κατά

Konsul Rzeczypospolitej Polskiej w N.

Διατακτικό

Το άρθρο 21, παράγραφος 2α, της Σύμβασης εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της Οικονομικής Ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, η οποία υπογράφηκε στο Σένγκεν στις 19 Ιουνίου 1990 και τέθηκε σε εφαρμογή στις 26 Μαρτίου 1995, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 610/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση απόρριψης της αίτησης υπηκόου τρίτου κράτους για τη χορήγηση θεώρησης μακράς διαρκείας.

Το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 34, παράγραφος 5, της οδηγίας (ΕΕ) 2016/801 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την έρευνα, τις σπουδές, την πρακτική άσκηση, την εθελοντική υπηρεσία, τις ανταλλαγές μαθητών ή τα εκπαιδευτικά προγράμματα και την απασχόληση των εσωτερικών άμισθων βοηθών (au pair), σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να προβλέπουν διαδικασία προσφυγής κατά των αποφάσεων με τις οποίες απορρίπτονται αιτήσεις για τη χορήγηση θεωρήσεων για λόγους σπουδών, κατά την έννοια της εν λόγω οδηγίας, της οποίας οι λεπτομέρειες ρυθμίζονται από την έννομη τάξη κάθε κράτους μέλους, τηρουμένων των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, η δε διαδικασία αυτή πρέπει να προβλέπει, σε κάποιο στάδιό της, την άσκηση προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εξακριβώσει αν η επίμαχη στην κύρια δίκη αίτηση για τη χορήγηση εθνικής θεώρησης μακράς διαρκείας για λόγους σπουδών εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας.

(1) ΕΕ C 191 της 08.06.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB «P.» κατά Dyrektor Izby Skarbowej w B.

(Υπόθεση C-48/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 203 - Εσφαλμένη αναγραφή φόρων σε τιμολόγιο - Καλή πίστη του εκδότη του τιμολογίου - Κίνδυνος απώλειας φορολογικών εσόδων - Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέπουν δυνατότητα διακανονισμού του φόρου που έχει εσφαλμένως αναγραφεί σε τιμολόγιο φόρου - Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας)

(2021/C 182/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

UAB «P.»

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w B.

Διατακτικό

Το άρθρο 203 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, και οι αρχές της αναλογικότητας και της ουδετερότητας του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία δεν επιτρέπει σε καλόπιστο υποκείμενο στον φόρο να προβεί, μετά την κίνηση διαδικασίας φορολογικού ελέγχου, σε διακανονισμό τιμολογίων στα οποία εσφαλμένως αναγράφηκε ο ΦΠΑ, ακόμη και αν ο παραλήπτης των εν λόγω τιμολογίων θα είχε δικαίωμα επιστροφής του φόρου, αν οι πράξεις που αποτελούν το αντικείμενο των τιμολογίων αυτών είχαν δηλωθεί ορθώς.

(1) ΕΕ C 191 της 08.06.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/20

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ordine Nazionale dei Biologi, MX, NY, OZ κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri

(Υπόθεση C-96/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσια υγεία - Άρθρο 168 ΣΛΕΕ - Οδηγία 2002/98/ΕΚ - Πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας για το ανθρώπινο αίμα και τα συστατικά αίματος - Στόχος διασφαλίσεως υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας - Άρθρο 4, παράγραφος 2, και άρθρο 9, παράγραφος 2 - Κέντρα αίματος - Υπεύθυνος - Eλάχιστα προσόντα - Ευχέρεια των κρατών μελών να θεσπίζουν αυστηρότερο καθεστώς - Περιθώριο εκτιμήσεως που παρέχεται στα κράτη μέλη)

(2021/C 182/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ordine Nazionale dei Biologi, MX, NY, OZ

κατά

Presidenza del Consiglio dei Ministri

παρισταμένων των: Sds Snabi, Agenzia Regionale Protezione Ambiente (ARPA)

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2002/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2003, για τη θέσπιση προτύπων ποιότητας και ασφάλειας για τη συλλογή, τον έλεγχο, την επεξεργασία, την αποθήκευση και τη διανομή ανθρωπίνου αίματος και συστατικών του αίματος και για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/83/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 2, της ίδιας οδηγίας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι ως υπεύθυνοι κέντρου αίματος μπορούν να διορισθούν μόνον τα πρόσωπα που κατέχουν πτυχίο ιατρικής και χειρουργικής, υπό την προϋπόθεση ότι η ρύθμιση αυτή συμμορφώνεται από πάσης απόψεως προς το δίκαιο της Ένωσης.

(1) ΕΕ C 209 της 22.06.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/20

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M. A. κατά État belge

(Υπόθεση C-112/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2008/115/ΕΚ - Άρθρο 5 - Απόφαση περί επιστροφής - Πατέρας ανήλικου παιδιού, πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Συνεκτίμηση των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού κατά την έκδοση της αποφάσεως περί επιστροφής)

(2021/C 182/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M. A.

κατά

État belge

Διατακτικό

Το άρθρο 5 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, σε συνδυασμό με το άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα βέλτιστα συμφέροντα του παιδιού πριν εκδώσουν απόφαση περί επιστροφής, συνοδευόμενη από απαγόρευση εισόδου, ακόμη και όταν ο αποδέκτης της αποφάσεως αυτής δεν είναι ένας ανήλικος, αλλά ο πατέρας του ανηλίκου αυτού.

(1) ΕΕ C 161 της 11.05.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/21

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαρτίου 2021 [αίτηση του Westminster Magistrates’ Court (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εκδοθέντος σε βάρος του PI

(Υπόθεση C-648/20 PPU) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από την εισαγγελία κράτους μέλους στο πλαίσιο ποινικής διώξεως, με βάση στερητικό της ελευθερίας μέτρο διαταχθέν από την ίδια αρχή - Έλλειψη δικαστικού ελέγχου πριν από την παράδοση του εκζητουμένου - Συνέπειες - Αποτελεσματική δικαστική προστασία - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

(2021/C 182/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Westminster Magistrates’ Court

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Διατακτικό

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της αποφάσεως πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της νομολογίας του Δικαστηρίου, έχει την έννοια ότι οι απαιτήσεις που είναι συμφυείς με την αποτελεσματική δικαστική προστασία της οποίας πρέπει να απολαύει το πρόσωπο εις βάρος του οποίου έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης στο πλαίσιο ποινικής δίωξης δεν πληρούνται όταν τόσο το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης όσο και η δικαστική απόφαση επί της οποίας αυτό ερείδεται εκδίδονται από εισαγγελέα ο οποίος μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δικαστική αρχή έκδοσης του εντάλματος», κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου, δεν μπορούν όμως να αποτελέσουν αντικείμενο δικαστικού ελέγχου στο κράτος μέλος έκδοσης του εντάλματος πριν από την παράδοση του εκζητουμένου από το κράτος μέλος εκτελέσεως.

(1) ΕΕ C 62 της 22.02.2021.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/22

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Φεβρουαρίου 2021 — Pilatus Bank plc κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

(Υπόθεση C-701/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Αναίρεση προδήλως αβάσιμη - Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων - Μέτρα αναστολής λαμβανόμενα από την εθνική αρχή εποπτείας - Ορισμός υπευθύνου επικοινωνίας - Υπό όρους επικοινωνία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) - Ανάκληση άδειας λειτουργίας πριν από την άσκηση προσφυγής - Προσφυγή ακυρώσεως - Απαράδεκτο - Δεν εκτίθενται με επαρκή σαφήνεια και ακρίβεια οι λόγοι που προβάλλονται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου - Έλλειψη δικαιολόγησης του εννόμου συμφέροντος - Εσφαλμένος χαρακτηρισμός πράξης ως προπαρασκευαστικής - Υποκατάσταση αιτιολογίας)

(2021/C 182/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pilatus Bank plc (εκπρόσωποι: αρχικώς O. H. Behrends και M. Kirchner, Rechtsanwälte, στη συνέχεια O. H. Behrends)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: E. Yoo, Μ. Αναστασίου και A. Karpf)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Pilatus Bank plc στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 406 της 2.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/22

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — T.H.C. κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

(Υπόθεση C-755/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Πολιτική ασύλου - Kοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας - Οδηγία 2013/32/ΕΕ - Άρθρο 46 - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 47 - Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής - Προσφυγή κατ’ αποφάσεως που απορρίπτει μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτη - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Θέση υπό κράτηση)

(2021/C 182/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

T.H.C.

κατά

Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

Διατακτικό

Το άρθρο 46 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013 , σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει αποκλειστική προθεσμία πέντε ημερών, περιλαμβανομένων των αργιών, για την άσκηση προσφυγής κατά αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται ως απαράδεκτη μια μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας, όταν ο αιτών έχει τεθεί υπό κράτηση, υπό την προϋπόθεση, αφενός, ότι τηρείται η αρχή της ισοδυναμίας και, αφετέρου, ότι διασφαλίζεται εντός της προθεσμίας αυτής ότι οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση έχουν πράγματι πρόσβαση στις δικονομικές εγγυήσεις που το δίκαιο της Ένωσης αναγνωρίζει στους αιτούντες διεθνή προστασία.

Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εξακριβώσει αν η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης εθνική νομοθεσία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις αυτές.

(1) EE C 423 της 16.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/23

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 4ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Audiencia Provincial de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CDT, SA κατά MIMR, HRMM

(Υπόθεση C-321/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προστασία των καταναλωτών - Διαχρονικά αποτελέσματα απόφασης - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες στις συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές - Εξουσίες του εθνικού δικαστή ενώπιον ρήτρας χαρακτηριζόμενης ως «καταχρηστικής» - Ρήτρα πρόωρης λύσης της σύμβασης - Μερική κατάργηση του περιεχομένου καταχρηστικής ρήτρας - Αρχή της ασφάλειας δικαίου - Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας)

(2021/C 182/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CDT, SA

κατά

MIMR, HRMM

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως η αρχή της ασφάλειας δικαίου, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην απόφαση εθνικού δικαστή να απόσχει από την εφαρμογή διάταξης του εθνικού δικαίου που του επιτρέπει να αναθεωρήσει καταχρηστική ρήτρα σύμβασης μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, σε περίπτωση στην οποία η διάταξη αυτή, η οποία, με την απόφαση της 14ης Ιουνίου 2012, Banco Español de Crédito (C-618/10, EU:C:2012:349), κρίθηκε αντίθετη προς το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, δεν έχει ακόμη αποτελέσει αντικείμενο νομοθετικής τροποποίησης, σύμφωνα με την απόφαση αυτή, κατά τον χρόνο σύναψης της σύμβασης.

Η αρχή της ασφάλειας δικαίου έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στον εθνικό δικαστή που έχει διαπιστώσει τον καταχρηστικό χαρακτήρα συμβατικής ρήτρας, κατά την έννοια του άρθρου 3 της οδηγίας 93/13, να αναθεωρήσει το περιεχόμενο της ρήτρας αυτής και, ως εκ τούτου, ο εν λόγω δικαστής υποχρεούται να αποστεί από την εφαρμογή της. Εντούτοις, τα άρθρα 6 και 7 της οδηγίας αυτής δεν αντιτίθενται στην εκ μέρους του εθνικού δικαστή υποκατάσταση μιας τέτοιας ρήτρας από συμπληρωματική διάταξη του εθνικού δικαίου, υπό την προϋπόθεση ότι η επίδικη σύμβαση δανείου δεν μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει σε περίπτωση κατάργησης της εν λόγω καταχρηστικής ρήτρας και ότι η ακύρωση της σύμβασης στο σύνολό της εκθέτει τον καταναλωτή σε ιδιαιτέρως βλαβερές συνέπειες, πράγμα που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει.

(1) EE C 359 της 26.10.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/24

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Oberösterreich (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stadtapotheke E κατά Bezirkshauptmannschaft Linz-Land

(Υπόθεση C-378/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 47 - Δικαίωμα σε αμερόληπτο δικαστήριο - Αίτηση για χορήγησης άδειας εκμετάλλευσης νέου φαρμακείου - Υποχρεωτική πραγματογνωμοσύνη από τον φαρμακευτικό σύλλογο - Ελευθερία του επαγγέλματος και δικαίωμα εργασίας - Επιχειρηματική ελευθερία - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Προϋποθέσεις για τη λειτουργία νέου φαρμακείου - Αναλογικότητα - Δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)

(2021/C 182/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Oberösterreich

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Stadtapotheke E

κατά

Bezirkshauptmannschaft Linz-Land

παρισταμένου του: AW

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδήλως αναρμόδιο να απαντήσει στα ερωτήματα που υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Oberösterreich (περιφερειακό διοικητικό δικαστήριο της Άνω Αυστρίας, Αυστρία), με απόφαση της 10ης Αυγούστου 2020.

(1) EE C 443 της 21.12.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/24

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2020 η CEDC International sp. z o.o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-796/16, CEDC International κατά EUIPO — Underberg

(Υπόθεση C-639/20 P)

(2021/C 182/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: CEDC International sp. z o.o. (εκπρόσωπος: M. Fijałkowski, radca prawny)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Underberg AG

Με διάταξη της 23ης Μαρτίου 2021, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η CEDC International sp. z o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 21 Δεκεμβρίου 2020 — W.G. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w L.

(Υπόθεση C-697/20)

(2021/C 182/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: W.G.

Αναιρεσίβλητος: Dyrektor Izby Skarbowej w L.

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθενται οι διατάξεις της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), και συγκεκριμένα τα άρθρα της 9, 295 και 296, σε εθνική πρακτική όπως αυτή του άρθρου 15, παράγραφοι 4 και 5, του ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (νόμου της 11ης Μαρτίου 2004, περί του φόρου επί των αγαθών και των υπηρεσιών, Dz. U. του 2011, αριθ. 177, θέση 1054, όπως έχει τροποποιηθεί), κατά την οποία αποκλείεται η δυνατότητα των συζύγων που ασκούν γεωργική δραστηριότητα στο πλαίσιο γεωργικής εκμετάλλευσης να θεωρηθούν χωριστοί υποκείμενοι στον ΦΠΑ κατά την εκμετάλλευση περιουσίας αποτελούσας κοινή συζυγική περιουσία;

2)	Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το γεγονός ότι, σύμφωνα με την εθνική πρακτική, η επιλογή ενός εκ των συζύγων να φορολογηθεί για τη δραστηριότητά του δυνάμει του κανονικού καθεστώτος του ΦΠΑ στερεί από τον έτερο την ιδιότητα του αγρότη του κατ’ αποκοπήν καθεστώτος;

3)	Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το γεγονός ότι είναι δυνατή η σαφής διάκριση της περιουσίας που εκμεταλλεύεται έκαστος των συζύγων κατά τρόπο αυτόνομο και ανεξάρτητο για τις ανάγκες της ασκούμενης οικονομικής δραστηριότητας;

(1) ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 21 Δεκεμβρίου 2020 — Gmina Wieliszew κατά Syndyk masy upadłości Spółdzielczego Banku Rzemiosła i Rolnictwa w Wołominie w upadłości likwidacyjnej

(Υπόθεση C-698/20)

(2021/C 182/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Gmina Wieliszew

Αναιρεσίβλητος: Syndyk masy upadłości Spółdzielczego Banku Rzemiosła i Rolnictwa w Wołominie w upadłości likwidacyjnej

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν ο κανονισμός (ΕΚ) 1083/2006 (1) του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, και ιδίως το άρθρο 2, σημείο 5, τα άρθρα 3, 4 και 57, παράγραφος 1, τα άρθρα 70 και 80 και, πλέον, ο κανονισμός (ΕΕ) 1303/2013 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, και ιδίως το άρθρο 2, σημείο 15, το άρθρο 37, παράγραφος 1, τα άρθρα 66 και 67, παράγραφος 1, το άρθρο 74, παράγραφος 1, και το άρθρο 89, παράγραφος 1, την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία δεν παρέχει τη δυνατότητα σε οντότητα η οποία έχει λάβει κεφάλαια προερχόμενα από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτύχει ενώπιον δικαστηρίου την εξαίρεση των εν λόγω κεφαλαίων από την πτωχευτική περιουσία, όταν αυτά έχουν κατατεθεί σε τραπεζικό λογαριασμό τηρούμενο σε τράπεζα κηρυχθείσα εν συνεχεία σε πτώχευση, ή σε εθνική ρύθμιση η οποία δεν εξαιρεί τα εν λόγω κεφάλαια από την πτωχευτική περιουσία της πτωχεύσασας τράπεζας;

(1) EE 2006, L 210, σ. 25.

(2) ΕΕ 2013, L 347, σ. 320.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Krakowa — Nowej Huty w Krakowie (Πολωνία) στις 18 Δεκεμβρίου 2020 — KL κατά X sp. z o.o.

(Υπόθεση C-715/20)

(2021/C 182/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla Krakowa — Nowej Huty w Krakowie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: KL

Εναγομένη: X sp. z o.o.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 1 της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (1), καθώς και οι ρήτρες 1 και 4 της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου την έννοια ότι αντιτίθενται σε ρύθμιση του εθνικού δικαίου, η οποία επιβάλλει υποχρέωση του εργοδότη να αιτιολογεί γραπτώς την απόφαση περί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αποκλειστικώς στην περίπτωση συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου και η οποία, ως εκ τούτου, υπάγει σε δικαστικό έλεγχο το κύρος της καταγγελίας συμβάσεων αορίστου χρόνου, χωρίς να προβλέπεται ταυτόχρονα τέτοια υποχρέωση του εργοδότη (δηλαδή να μνημονεύει τον λόγο της καταγγελίας) στην περίπτωση των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου (επομένως μόνον το ζήτημα της συμμόρφωσης της καταγγελίας προς τις διατάξεις για την καταγγελία συμβάσεων υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο);

Χωρεί επίκληση εκ μέρους των διαδίκων της ρήτρας 4 της προμνημονευθείσας συμφωνίας-πλαισίου και της γενικής αρχής του δικαίου της Ένωσης περί απαγορεύσεως των διακρίσεων (άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) στην περίπτωση ένδικης διαφοράς μεταξύ ιδιωτών, και, κατά συνέπεια, τυγχάνουν οριζόντιας εφαρμογής οι προμνημονευθείσες διατάξεις;

(1) ΕΕ 1999, L 175, σ. 43.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/27

Αναίρεση που άσκησε στις 31 Δεκεμβρίου 2020 η Ultrasun AG κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 20 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-805/19, Ultrasun AG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-722/20 P)

(2021/C 182/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ultrasun AG (εκπρόσωποι: A. Mühlendahl, H. Hartwig, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 25ης Μαρτίου 2021, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Łodzi (Πολωνία) στις 15 Ιανουαρίου 2021 — TM κατά EJ

(Υπόθεση C-28/21)

(2021/C 182/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Łodzi

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: TM

Εναγομένη: EJ

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η φράση «κάθε κράτος μέλος λαμβάνει […] όλα τα κατάλληλα μέτρα» του άρθρου 3 της οδηγίας 2009/103/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (1), την έννοια ότι η νομοθεσία των κρατών μελών πρέπει να μεριμνά ώστε η αστική ευθύνη την οποία καλύπτει ο ασφαλιστής να εκτείνεται στο σύνολο της ζημίας, περιλαμβανομένων και των συνεπειών του ζημιογόνου γεγονότος που λαμβάνουν τη μορφή διαφυγόντος κέρδους του ζημιωθέντος;

(1) ΕΕ 2009, L 263, σ. 11.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht München (Γερμανία) στις 28 Ιανουαρίου 2021 — Phoenix Contact GmbH & Co. KG κατά HARTING Deutschland GmbH & Co. KG και Harting Electric GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-44/21)

(2021/C 182/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Phoenix Contact GmbH & Co. KG

Καθών: HARTING Deutschland GmbH & Co. KG, Harting Electric GmbH & Co. KG

Προδικαστικό ερώτημα

Συνάδει προς το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ (1) νομολογία κατά την οποία, στο πλαίσιο διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, τα αρμόδια σε τελευταίο βαθμό Oberlandesgerichte (εφετεία, Γερμανία) αρνούνται, κατ’ αρχήν, να διατάξουν προσωρινά μέτρα λόγω προσβολής των δικαιωμάτων από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφόσον δεν έχει προηγηθεί διαδικασία ενστάσεως ή κηρύξεως της ακυρότητας σε πρώτο βαθμό όσον αφορά το επίμαχο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας;

(1) Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ 2004, L 157, σ. 45).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 2 Φεβρουαρίου 2021 — Rigall Arteria Management Sp. z o.o. sp. k. κατά Bank Handlowy w Warszawie S.A.

(Υπόθεση C-64/21)

(2021/C 182/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Rigall Arteria Management Sp. z o.o. sp. k.

Αναιρεσίβλητη: Bank Handlowy w Warszawie S.A.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1986, για τον συντονισμό των δικαίων των κρατών μελών όσον αφορά τους εμπορικούς αντιπροσώπους (ανεξάρτητους επαγγελματίες) (1), ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του γράμματος και του σκοπού του, την έννοια ότι παρέχει σε ανεξάρτητο εμπορικό αντιπρόσωπο απόλυτο δικαίωμα να λάβει προμήθεια για σύμβαση συναφθείσα κατά τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας με τρίτο, με τον οποίο ο αντιπρόσωπος έχει συνάψει προηγουμένως πράξεις του ίδιου είδους ώστε να τον έχει καταστήσει πελάτη, ή μήπως η σύμβαση μπορεί να αποκλείσει τη χορήγηση του δικαιώματος αυτού;

(1) ΕΕ 1986, L 372, σ. 1.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) στις 8 Φεβρουαρίου 2021 — Wacker Chemie AG κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-76/21)

(2021/C 182/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Wacker Chemie AG

Καθής: Bundesrepublik Deutschland

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει ο ορισμός της επεκτάσεως της παραγωγικής ικανότητας στις κατευθυντήριες γραμμές για ορισμένα μέτρα κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου (1) (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές ΣΕΔΕ), κατά τον οποίο η εγκατάσταση μπορεί να λειτουργεί με παραγωγική ικανότητα τουλάχιστον 10 % υψηλότερη από την αρχική εγκατεστημένη παραγωγική ικανότητα της εγκαταστάσεως πριν από τη μεταβολή, τούτο δε προκύπτει από επένδυση υλικού κεφαλαίου (ή από μια σειρά επαυξητικών επενδύσεων υλικού κεφαλαίου) την έννοια

α)	ότι κρίσιμη είναι η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της επενδύσεως υλικού κεφαλαίου και της επεκτάσεως της τεχνικώς και νομικώς μέγιστης δυνατής παραγωγικής ικανότητας ή

β)	ότι, σύμφωνα με το άρθρο 3, στοιχεία θ' και ιβ', της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ (2) της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, κρίσιμη είναι η σύγκριση με τον μέσο όρο των δύο υψηλότερων μηνιαίων όγκων παραγωγής κατά το πρώτο εξάμηνο μετά από τις αλλαγές στη λειτουργία;

Στην περίπτωση που ισχύει το υπό στοιχείο β' σκέλος του πρώτου ερωτήματος: Έχει το άρθρο 3, στοιχείο θ', της αποφάσεως 2011/278, την έννοια ότι δεν είναι κρίσιμο το μέγεθος της επεκτάσεως της τεχνικώς και νομικώς μέγιστης δυνατής παραγωγικής ικανότητας, αλλά μόνον οι μέσες τιμές σύμφωνα με το άρθρο 3, στοιχείο ιβ', της αποφάσεως 2011/278, ανεξάρτητα από το εάν και σε ποια έκταση αυτές προκύπτουν από την πραγματοποιηθείσα υλική μεταβολή ή από αυξημένη χρήση της παραγωγικής ικανότητας;

3)	Πρέπει η έννοια της αρχικής εγκαταστημένης παραγωγικής ικανότητας στο παράρτημα Ι των κατευθυντηρίων γραμμών ΣΕΔΕ να ερμηνεύεται σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2011/278;

Έχει η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μη διατύπωση αντιρρήσεων κατά κοινοποιηθέντος καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων την έννοια ότι

α)	με τον τρόπο αυτό διαπιστώνεται συνολικά η συμβατότητα του εθνικού καθεστώτος με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις, ακόμη και σε σχέση με περαιτέρω παραπομπές που περιλαμβάνονται στο εθνικό καθεστώς κρατικών ενισχύσεων σε άλλες διατάξεις του εθνικού δικαίου ή

β)	ότι το εθνικό καθεστώς ενισχύσεων και οι λοιπές διατάξεις του εθνικού δικαίου πρέπει να ερμηνεύονται κατά τρόπο ώστε να είναι κατ’ αποτέλεσμα σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις;

Στην περίπτωση που ισχύει το υπό στοιχείο α' σκέλος του τέταρτου ερωτήματος: Έχει η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μη διατύπωση αντιρρήσεων κατά κοινοποιηθέντος καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων δεσμευτική ισχύ για το εθνικό δικαστήριο όσον αφορά τη διαπιστωθείσα συμβατότητα με τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις;

Δεσμεύουν οι κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις το κράτος μέλος κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή του εγκεκριμένου καθεστώτος ενισχύσεων για τον λόγο ότι η Επιτροπή τις έχει λάβει υπόψη της σε απόφαση για τη μη διατύπωση αντιρρήσεων κατά κοινοποιηθέντος καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων και έχει ελέγξει τη συμβατότητα των κοινοποιηθεισών ενισχύσεων βάσει των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών;

Έχει το άρθρο 10α, παράγραφος 6, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ (3), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/410, το οποίο προβλέπει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν χρηματοδοτικά μέτρα για την αντιστάθμιση του έμμεσου κόστους εκπομπών CO2 σημασία για την ερμηνεία του σημείου 5 των κατευθυντήριων γραμμών ΣΕΔΕ, κατά το οποίο οι ενισχύσεις πρέπει να περιορίζoνται στο ελάχιστο που απαιτείται για την επίτευξη της επιδιωκόμενης προστασίας του περιβάλλοντος;

(1) Ανακοίνωση της Επιτροπής — Κατευθυντήριες γραμμές για ορισμένα μέτρα κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου μετά το 2012 (ΕΕ 2012, C 158, σ. 4).

(2) Απόφαση 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 130, σ. 1).

(3) Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 275, σ. 32).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 8 Φεβρουαρίου 2021 — Digi Távközlési és Szolgáltató Kft. κατά Nemzeti Adatvédelmi és Információszabadság Hatóság

(Υπόθεση C-77/21)

(2021/C 182/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Digi Távközlési és Szolgáltató Kft.

Καθής: Nemzeti Adatvédelmi és Információszabadság Hatóság

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει ο «περιορισμός του σκοπού», ο οποίος ορίζεται στο άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (1) (στο εξής: κανονισμός), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι συμβιβάζεται με αυτόν το γεγονός ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας αποθηκεύει παράλληλα σε άλλη βάση δεδομένων προσωπικά δεδομένα που, κατά τα λοιπά, συνελέγησαν και αποθηκεύτηκαν για περιορισμένο νόμιμο σκοπό ή, αντιθέτως, υπό την έννοια ότι, όσον αφορά την παράλληλη βάση δεδομένων, δεν ισχύει πλέον ο περιορισμένος νόμιμος σκοπός της συλλογής των δεδομένων;

Σε περίπτωση που στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα δοθεί απάντηση υπό την έννοια ότι η παράλληλη αποθήκευση δεδομένων είναι αφεαυτής ασυμβίβαστη με την αρχή του «περιορισμού του σκοπού», συμβιβάζεται με την αρχή του «περιορισμού της περιόδου αποθήκευσης», που προβλέπεται στο άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού, το γεγονός ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας αποθηκεύει παράλληλα σε άλλη βάση δεδομένων προσωπικά δεδομένα που, κατά τα λοιπά, συνελέγησαν και αποθηκεύτηκαν για περιορισμένο νόμιμο σκοπό;

(1) EE 2016, L 119, σ. 1.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Φεβρουαρίου 2021 — Airbnb Ireland UC, Airbnb Payments UK Ltd κατά Agenzia delle Entrate

(Υπόθεση C-83/21)

(2021/C 182/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Airbnb Ireland UC, Airbnb Payments UK Ltd

Αναιρεσίβλητη: Agenzia delle Entrate

Προδικαστικά ερωτήματα

Ποια είναι η έννοια των φράσεων «τεχνικός κανόνας» των υπηρεσιών της κοινωνίας των πληροφοριών και «κανόνας σχετικά με τις υπηρεσίες» της κοινωνίας των πληροφοριών, κατά την οδηγία 2015/1535/ΕΕ (1) και, ειδικότερα, έχουν οι φράσεις αυτές την έννοια ότι περιλαμβάνουν και τα μέτρα φορολογικού χαρακτήρα τα οποία δεν προορίζονται μεν να ρυθμίσουν άμεσα τη συγκεκριμένη υπηρεσία της κοινωνίας των πληροφοριών, πλην όμως είναι ικανά να διαμορφώσουν τον συγκεκριμένο τρόπο παροχής της εντός του κράτους μέλους, ειδικότερα, επιβάλλοντας σε όλους τους παρόχους κτηματομεσιτικών υπηρεσιών -περιλαμβανομένων, επομένως, των μη εγκατεστημένων στο κράτος μέλος επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους διαδικτυακά- υποχρεώσεις παρεπόμενες και καθοριστικές για την αποτελεσματική είσπραξη των οφειλόμενων από τους εκμισθωτές φόρων, όπως:

α)	συλλογή και επακόλουθη κοινοποίηση στις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους στοιχείων σχετικών με τις συμβάσεις βραχυχρόνιας μίσθωσης που συνάπτονται με την παρέμβαση του κτηματομεσίτη·

β)	παρακράτηση του μέρους που οφείλεται στην φορολογική αρχή από τα ποσά που καταβάλλουν οι μισθωτές στους εκμισθωτές και επακόλουθη απόδοση των σχετικών ποσών στο Δημόσιο Ταμείο;

α)

Αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, στις ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ (2) και 2000/31/ΕΚ (3) εθνικό μέτρο το οποίο επιβάλλει, σε κτηματομεσίτες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία –περιλαμβανομένων, επομένως, των μη εγκατεστημένων στο κράτος μέλος επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους διαδικτυακά– υποχρεώσεις συλλογής στοιχείων σχετικών με τις συμβάσεις βραχυχρόνιας μίσθωσης που συνάπτονται με τη μεσολάβησή τους και επακόλουθης κοινοποίησης στη φορολογική αρχή, για σκοπούς σχετικούς με την είσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας;

β)

Αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, στις ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ και 2000/31/ΕΚ, εθνικό μέτρο το οποίο επιβάλλει, σε κτηματομεσίτες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία –περιλαμβανομένων, επομένως, των μη εγκατεστημένων στο κράτος μέλος επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους διαδικτυακά– και παρεμβαίνουν στο στάδιο της πληρωμής των συμβάσεων βραχυχρόνιας μίσθωσης που συνάπτονται με τη μεσολάβησή τους, την υποχρέωση να παρακρατούν, για σκοπούς σχετικούς με την είσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας, φόρο επί των εν λόγω πληρωμών τον οποίο αποδίδουν εν συνεχεία στο Δημόσιο Ταμείο;

γ)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στα προηγούμενα προδικαστικά ερωτήματα, είναι, εν πάση περιπτώσει, δυνατόν να περιοριστούν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ και 2000/31/ΕΚ, κατά τρόπο που συνάδει με το δίκαιο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], με εθνικά μέτρα όπως τα προεκτεθέντα υπό α) και β), λαμβανομένης υπόψη της έλλειψης αποτελεσματικότητας που θα σημειωνόταν σε διαφορετική περίπτωση όσον αφορά την προείσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας;

δ)

Είναι, εν πάση περιπτώσει, δυνατόν να περιοριστούν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ και 2000/31/ΕΚ, κατά τρόπο που συνάδει με το δίκαιο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], με εθνικό μέτρο το οποίο επιβάλλει στους κτηματομεσίτες που δεν είναι εγκατεστημένοι στην Ιταλία την υποχρέωση να ορίσουν φορολογικό αντιπρόσωπο υπόχρεο να εκπληρώνει, εξ ονόματος και για λογαριασμό του μη εγκατεστημένου κτηματομεσίτη, τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα προεκτεθέντα υπό β) εθνικά μέτρα, δεδομένης της έλλειψης αποτελεσματικότητας που θα σημειωνόταν σε διαφορετική περίπτωση όσον αφορά την προείσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας;

Έχει το άρθρο 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ την έννοια ότι, σε περίπτωση αιτήματος προδικαστικής παραπομπής περί ερμηνείας του (πρωτογενούς ή παράγωγου) δικαίου [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] το οποίο υποβάλλεται από έναν εκ των διαδίκων και συνοδεύεται από το ακριβές κείμενο του προδικαστικού ερωτήματος, το αιτούν δικαστήριο έχει, εν πάση περιπτώσει, τη δυνατότητα να διατυπώσει κατά την κρίση του το ερώτημα αυτό, προσδιορίζοντας κατά την εξουσία εκτιμήσεώς του, εξ όσων γνωρίζει και πιστεύει, τις παραπομπές στο δίκαιο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], τις εθνικές διατάξεις οι οποίες ενδεχομένως αντιβαίνουν σε αυτό, καθώς και το ακριβές περιεχόμενο της παραπομπής, εντός των ορίων του αντικειμένου της διαφοράς, ή υποχρεούται να υποβάλει το ερώτημα όπως αυτό διατυπώθηκε από τον διάδικο που ζήτησε την προδικαστική παραπομπή;

(1) Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

(2) Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

(3) Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο») (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/32

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 15 Φεβρουαρίου 2021 — Finanzamt R κατά W-GmbH

(Υπόθεση C-98/21)

(2021/C 182/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθού και αναιρεσείον: Finanzamt R

Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: W-GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 168, στοιχείο αʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 167 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1), υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, την έννοια ότι διευθύνουσα εταιρία χαρτοφυλακίου που πραγματοποιεί φορολογητέες πράξεις εκροών προς θυγατρικές δικαιούται να εκπίπτει τον ΦΠΑ επί των εισροών ακόμη και για υπηρεσίες τις οποίες αγοράζει από τρίτους και εισφέρει στις θυγατρικές έναντι αποκτήσεως συμμετοχής στο συνολικό κέρδος τους, μολονότι οι αγορασθείσες υπηρεσίες εισροών δεν έχουν ευθεία και άμεση σχέση με τις πράξεις της εταιρίας χαρτοφυλακίου αλλά με τις (σε μεγάλο βαθμό) απαλλασσόμενες δραστηριότητες των θυγατρικών, οι υπηρεσίες αυτές δεν ενσωματώνονται στην τιμή των (παρεχομένων προς τις θυγατρικές) φορολογητέων πράξεων και δεν αποτελούν γενικά συστατικά στοιχεία της τιμής των πράξεων που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της οικονομικής δραστηριότητας της εταιρίας χαρτοφυλακίου;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Συνιστά καταχρηστική πρακτική, κατά την έννοια της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το γεγονός ότι διευθύνουσα εταιρία χαρτοφυλακίου «παρεμβάλλεται» στην αγορά υπηρεσιών από τις θυγατρικές κατά τρόπον ώστε να αγοράζει η ίδια τις υπηρεσίες για τις οποίες οι θυγατρικές –στην περίπτωση της απευθείας αγοράς– δεν δικαιούνται έκπτωση του ΦΠΑ, να εισφέρει τις εν λόγω υπηρεσίες στις θυγατρικές έναντι συμμετοχής στο κέρδος τους και στη συνέχεια, επικαλούμενη την ιδιότητά της ως διευθύνουσα εταιρία χαρτοφυλακίου, να ζητά πλήρη έκπτωση του ΦΠΑ που αφορά τις υπηρεσίες εισροών, ή μήπως η εν λόγω παρεμβολή μπορεί να δικαιολογείται από λόγους μη απτόμενους του φορολογικού δικαίου, μολονότι η πλήρης έκπτωση του ΦΠΑ επί των εισροών είναι αυτή καθεαυτήν αντίθετη προς το σύστημα του φόρου και οδηγεί σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των δομών των εταιριών χαρτοφυλακίου έναντι των επιχειρήσεων με μονοεπίπεδη διάρθρωση;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/32

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Φεβρουαρίου 2021 η Danske Slagtermestre κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) την 1η Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-486/18, Danske Slagtermestre κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-99/21 P)

(2021/C 182/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Danske Slagtermestre (εκπρόσωπος: H. Sønderby Christensen, advokat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Βασίλειο της Δανίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί την αναίρεση της διατάξεως του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-486/18.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

—

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο εφήρμοσε εσφαλμένως την απαίτηση του άμεσου επηρεασμού. Προς απόδειξη του άμεσου επηρεασμού αρκούσε η Danske Slagtermestre να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους το κλιμακωτό σύστημα ήταν ικανό να θέσει τα μέλη της σε μειονεκτική θέση από άποψη ανταγωνισμού (βλ. σκέψεις 47 και 50 της απόφασης στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-622/16 P έως C-624/16 P) (1). Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε, στη σκέψη 103 της αναιρεσιβαλλόμενης διάταξης, ότι η Danske Slagtermestre έπρεπε να αποδείξει ποια από τα μέλη της είχαν επηρεαστεί και με ποιον ακριβώς τρόπο το κλιμακωτό σύστημα είχε συνέπειες στην ανταγωνιστική θέση τους.

—

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το γεγονός ότι η απαίτηση του άμεσου επηρεασμού δεν έχει εφαρμογή στις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, τρίτη περίπτωση, ΣΛΕΕ. Ως εκ τούτου, η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ενέχει πλάνη καθόσον, η εκτίμηση του άμεσου επηρεασμού που περιλαμβάνεται στη σκέψη 103 παραπέμπει στις σκέψεις 71 έως 77 σχετικά με τον ατομικό επηρεασμό. Το Γενικό Δικαστήριο ρητώς αναφέρει τόσο στη σκέψη 63, η οποία αποτελεί την πρώτη σκέψη του οικείου τμήματος της διάταξης, όσο και στη σκέψη 82, σκέψη με την οποία ολοκληρώνεται το τμήμα αυτό, ότι οι σκέψεις 71 έως 77 αφορούν αποκλειστικώς τα κριτήρια περί ατομικού επηρεασμού.

—

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το γεγονός ότι τα κριτήρια που εφήρμοσε το Δικαστήριο στην απόφαση που εκδόθηκε στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-622/16 P έως C-624/16 P επιβεβαιώνουν ότι πληρούται εν προκειμένω η απαίτηση του άμεσου επηρεασμού. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η Danske Slagtermestre απέδειξε ότι (i) οι δραστηριότητες είναι παρόμοιες, (ii) τα μέλη της δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά αγαθών και υπηρεσιών στην οποία δραστηριοποιείται η εταιρία η οποία λαμβάνει την ενίσχυση, και (iii) τα μέλη της δραστηριοποιούνται στην ίδια γεωγραφική αγορά στην οποία δραστηριοποιείται η εταιρία η οποία λαμβάνει την ενίσχυση. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, οι δραστηριότητες των μελών της δεν είναι απλώς παρόμοιες, αλλά, αντιθέτως, είναι πανομοιότυπες με τη δραστηριότητα του δικαιούχου της ενίσχυσης.

—

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο χρησιμοποίησε εσφαλμένως τον όρο «απέδειξε» στη σκέψη 103 της αναιρεσιβαλλόμενης διάταξης, καθόσον ο όρος αυτός έχει εντονότερη χροιά σε σύγκριση με τους όρους «επεξήγησε» ή «εξέθεσε». Συναφώς, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι εσφαλμένως θεωρήθηκε ότι η Danske Slagtermestre δεν επεξήγησε τους λόγους για τους οποίους τα μέλη της εκτίθενται σε νοθευμένο ανταγωνισμό εξαιτίας του κλιμακωτού συστήματος. Η απαίτηση για απαλλαγή του δικαιούχου από τις δαπάνες που θα έπρεπε κανονικά να επωμιστεί στο πλαίσιο της καθημερινής διαχείρισής του ή των συνήθων δραστηριοτήτων του πληρούται ήδη. Τούτο επιβεβαιώνεται από τη νομολογία του Δικαστηρίου (βλ., μεταξύ άλλων, απόφαση στην υπόθεση C-172/03, Heiser, σκέψη 55) (2).

—

Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: εν πάση περιπτώσει, το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης και, ως εκ τούτου, οι σκέψεις 71 έως 77 της αναιρεσιβαλλόμενης διάταξης ενέχουν πλάνη περί το δίκαιο. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο έσφαλλε καθόσον εξέφρασε επιφυλάξεις όσον αφορά ορισμένα από τα πληροφοριακά στοιχεία που προσκόμισε η Danske Slagtermestre παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία αυτά δεν αμφισβητήθηκαν από την Επιτροπή και τη Δανική Κυβέρνηση, και, δεύτερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο έσφαλλε καθόσον αγνόησε σημαντικές λεπτομέρειες τις οποίες επανειλημμένως εξέθεσε η Danske Slagtermestre με την προσφυγή της, το υπόμνημα ανταπάντησης και τα παραρτήματα.

(1) Απόφαση του Δικαστηρίου της 6ης Νοεμβρίου 2018 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-622/16 P και C-624/16 P, Scuola Elementare Maria Montessori, EU:C:2018:873).

(2) Απόφαση του Δικαστηρίου της 3ης Μαρτίου 2005 (C-172/03, Heiser, EU:C:2005:130).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 22 Φεβρουαρίου 2021 — Deutsche Lufthansa AG κατά BC

(Υπόθεση C-106/21)

(2021/C 182/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Deutsche Lufthansa AG

Εφεσίβλητος: BC

Προδικαστικό ερώτημα

Συνιστά έκτακτη περίσταση, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1), η απεργία των εργαζομένων του αερομεταφορέα την οποία κήρυξε συνδικαλιστική οργάνωση;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 22 Φεβρουαρίου 2021 — Deutsche Lufthansa AG κατά ZR

(Υπόθεση C-107/21)

(2021/C 182/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Deutsche Lufthansa AG

Εφεσίβλητος: ZR

Προδικαστικό ερώτημα

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/34

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Φεβρουαρίου 2021 το Universität Bremen κατά της διάταξης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-660/19, Universität Bremen κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας

(Υπόθεση C-110/21 P)

(2021/C 182/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Universität Bremen (εκπρόσωπος: C. Schmid, Hochschullehrer)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

1.	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όγδοο τμήμα) της 16ης Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-660/19, Universität Bremen κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας·

2.	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, ει δυνατόν σε άλλο τμήμα, για να αποφανθεί επί της ουσίας·

3.	να διαπιστώσει ότι η εκπροσώπηση του Universität Bremen από τον καθηγητή πανεπιστημίου Christoph Schmid στην υπόθεση T-660/19 είναι έγκυρη βάσει του άρθρου 19, έβδομο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

επικουρικώς, σε περίπτωση που κρίνει ότι η εκπροσώπηση από τον ως άνω καθηγητή πανεπιστημίου δεν είναι έγκυρη, να διαπιστώσει ότι το Universität Bremen έχει δικαίωμα να συνεχίσει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου τη διαδικασία στην υπόθεση T-660/19, στο παρόν στάδιο, με δικηγόρο ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 19, τρίτο και τέταρτο εδάφιο, του Οργανισμού·

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα και να παραπέμψει το ζήτημα του καθορισμού τους στο Γενικό Δικαστήριο το οποίο θα εκδώσει την τελική απόφαση, εξυπακουομένου ότι, ανεξαρτήτως της τελικής απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου, ο καθού θα φέρει τα έξοδα που αφορούν την έως τώρα διαδικασία προσφυγής και αναιρέσεως ή ότι, επικουρικώς, κάθε διάδικος θα φέρει τα δικά του έξοδα σχετικά με την έως τώρα διαδικασία· να διατάξει, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, να επιστραφούν αμελλητί στο προσφεύγον τα έξοδα για αμοιβή δικηγόρου που κατέβαλε το προσφεύγον στον καθού για τη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι εσφαλμένως απορρίπτεται, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η προσφυγή του για την ακύρωση της απόφασης Ares (2019) 4590599 του Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας της 16ης Ιουλίου 2019 ως προδήλως απαράδεκτη βάσει του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου λόγω μη έγκυρης εκπροσώπησής του στη διαδικασία από τον καθηγητή πανεπιστημίου Christoph Schmid. Η εν λόγω απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ενέχει πλάνη περί το δίκαιο. Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψη ότι, κατά το δίκαιο του οικείου κράτους, οι καθηγητές πανεπιστημίου που έχουν ικανότητα προς το δικολογείν απολαύουν του δικαιώματος να ενεργούν ως εκπρόσωποι σύμφωνα με το γράμμα και την οικονομία του άρθρου 19, έβδομο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν χρειάζεται να πληρούν τις κατά το άρθρο 19, τρίτο και τέταρτο εδάφιο, του Οργανισμού απαιτήσεις που συνδέονται με την αυτοτελή έννοια του δικηγόρου. Δεύτερον –και επικουρικώς–, βάσει του θεμελιώδους δικαιώματος ακρόασης κατά το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε, εν πάση περιπτώσει, να έχει ενημερώσει για τα προβλήματα σχετικά με το παραδεκτό· εναλλακτικά, τέτοια ενημέρωση θα έπρεπε να έχει παρασχεθεί τουλάχιστον μέσω του ιστοτόπου του Γενικού Δικαστηρίου, παραδείγματος χάριν μέσω του «Καταλόγου των προς επαλήθευση στοιχείων για το δικόγραφο της προσφυγής».

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/35

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Φεβρουαρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020, στην υπόθεση T-243/18, VW κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-116/21 P)

(2021/C 182/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Schima, B. Mongin, G. Gattinara)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: VW, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 (έβδομο τμήμα), T-243/18, VW κατά Επιτροπής·

—	να απορρίψει την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τα κριτήρια εκτιμήσεως της νομιμότητας των επιλογών του νομοθέτη και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 46 έως 49 και σκέψη 58 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι:

—	το Γενικό Δικαστήριο παρέκκλινε της αρχής ότι η εκτίμηση περί της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης έναντι των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν μπορεί να στηρίζεται σε ισχυρισμούς οι οποίοι συνάγονται από τις συνέπειες της πράξεως αυτής σε συγκεκριμένη περίπτωση·

—	η έλλειψη νομιμότητας διατάξεως του ΚΥΚ δεν μπορεί να στηρίζεται στον «μη εύλογο» χαρακτήρα της επιλογής του νομοθέτη·

—	το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τις δύο προς σύγκριση καταστάσεις, παραβιάζοντας τις αρχές που διατυπώθηκαν με την απόφαση HK κατά Επιτροπής (C-460/18 P).

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε παρεμφερείς τις καταστάσεις που διαλαμβάνονται στα άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (σκέψεις 50 έως 61 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή φρονεί ότι:

—	ο χρόνος τελέσεως του γάμου δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο που διακρίνει το άρθρο 18 από το άρθρο 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων. Η διάκριση άπτεται σειράς στοιχείων τα οποία το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να λάβει υπόψη·

—	το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να λάβει υπόψη τον σκοπό της ελάχιστης διάρκειας του γάμου στις δύο κρίσιμες διατάξεις, στοιχείο το οποίο θα κατεδείκνυε τις μεταξύ τους διαφορές·

—	δεν αποδείχθηκε διάκριση λόγω ηλικίας.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και παράβαση, σε πλείονες περιπτώσεις, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 65 έως 80 και 81 έως 88 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως):

—	με το πρώτο σκέλος του λόγου προβάλλεται παράλειψη του Γενικού Δικαστηρίου να αποφανθεί όσον αφορά τη σύνταξη επιζώντων κατά τα άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων·

—	με το δεύτερο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του σκοπού περί προλήψεως περιπτώσεων απάτης και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 65 έως 80 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως)·

—	με το τρίτο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του σκοπού της διασφαλίσεως οικονομικής ισορροπίας του καθεστώτος συντάξεων της Ένωσης (σκέψεις 81 έως 88 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/36

(Υπόθεση C-117/21 P)

(2021/C 182/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Schima, B. Mongin, G. Gattinara)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: BT, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Association internationale des anciens de l’Union européenne (AIACE Internationale)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020, BT κατά Επιτροπής (T-315/19)·

—	να απορρίψει την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τα κριτήρια εκτιμήσεως της νομιμότητας των επιλογών του νομοθέτη και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 42, 49 και 57 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι:

—	το Γενικό Δικαστήριο παρέκκλινε της αρχής ότι η εκτίμηση περί της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης έναντι των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν μπορεί να στηρίζεται σε ισχυρισμούς οι οποίοι συνάγονται από τις συνέπειες της πράξεως αυτής σε συγκεκριμένη περίπτωση·

—	η έλλειψη νομιμότητας διατάξεως του ΚΥΚ δεν μπορεί να στηρίζεται στον «μη εύλογο» χαρακτήρα της επιλογής του νομοθέτη·

—	το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τις δύο προς σύγκριση καταστάσεις, παραβιάζοντας τις αρχές που διατυπώθηκαν με την απόφαση HK κατά Επιτροπής (C-460/18 P).

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε παρεμφερείς τις καταστάσεις που διαλαμβάνονται στα άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (σκέψεις 51 έως 63 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι:

—	ο χρόνος τελέσεως του γάμου δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο που διακρίνει το άρθρο 18 από το άρθρο 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων. Η διάκριση άπτεται σειράς στοιχείων τα οποία το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να λάβει υπόψη·

—	το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να λάβει υπόψη τον σκοπό της ελάχιστης διάρκειας του γάμου στις δύο κρίσιμες διατάξεις, στοιχείο το οποίο θα κατεδείκνυε τις μεταξύ τους διαφορές·

—	δεν αποδείχθηκε διάκριση λόγω ηλικίας.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και παράβαση, σε πλείονες περιπτώσεις, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 66-93 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως):

—

με το πρώτο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, η οποία έγκειται στη μη διάκριση μεταξύ των συνεπειών του θανάτου του υπαλλήλου αναλόγως αν ο γάμος συνήφθη προ ή κατόπιν της περιόδου υπηρεσίας (σκέψεις 87 έως 88 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως)·

—	με το δεύτερο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του σκοπού περί προλήψεως περιπτώσεων απάτης και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 66 έως 84 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως)·

—	με το τρίτο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του σκοπού της διασφαλίσεως οικονομικής ισορροπίας του καθεστώτος συντάξεων της Ένωσης (σκέψεις 85 έως 93 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/37

(Υπόθεση C-118/21 P)

(2021/C 182/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Schima, B. Mongin, G. Gattinara)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: RN, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020, RN κατά Επιτροπής (T-442/17 RENV)·

—	να απορρίψει την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο η οποία συνίσταται στην εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου διεύρυνση του πεδίου εκδικάσεως της υποθέσεως πέραν του αντικειμένου του διαφοράς κατόπιν αναπομπής, όπως οριοθετήθηκε από το αναιρετικό δικαστήριο (σκέψεις 41 έως 46 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι:

—	το εύρος της αναπομπής δεν καταλείπεται στην εκτίμηση του δικαιοδοτικού οργάνου το οποίο την εκδικάζει·

—

το αναιρετικό δικαστήριο διαπίστωσε ότι τα άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων αφορούσαν διαφορετικές καταστάσεις. Δεδομένου ότι οι καταστάσεις αυτές τυγχάνουν διαφορετικής αντιμετωπίσεως, το εν λόγω δικαστήριο αποφάνθηκε εμμέσως πλην σαφώς αρνητικά ως προς την ύπαρξη παραβιάσεως της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως·

—	η εκδοθείσα κατόπιν αναπομπής απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου αντιβαίνει στην αναιρετική απόφαση ως προς το ζήτημα της υπάρξεως δυσμενούς διακρίσεως, το οποίο εντούτοις κρίθηκε οριστικά.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τα κριτήρια εκτιμήσεως της νομιμότητας των επιλογών του νομοθέτη και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 68 έως 71 και σκέψη 79 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Κατά την Επιτροπή:

—	το Γενικό Δικαστήριο παρέκκλινε της αρχής ότι η εκτίμηση περί της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης έναντι των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν μπορεί να στηρίζεται σε ισχυρισμούς οι οποίοι συνάγονται από τις συνέπειες της πράξεως αυτής σε συγκεκριμένη περίπτωση·

—	η έλλειψη νομιμότητας διατάξεως του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων δεν μπορεί να στηρίζεται στον «μη εύλογο» χαρακτήρα της επιλογής του νομοθέτη·

—	το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τις δύο προς σύγκριση καταστάσεις, παραβιάζοντας τις αρχές που διατυπώθηκαν με την απόφαση HK κατά Επιτροπής (C-460/18 P).

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε παρεμφερείς τις καταστάσεις που διαλαμβάνονται στα άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (σκέψεις 72 έως 85 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή διατείνεται ότι:

—	ο χρόνος τελέσεως του γάμου δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο που διακρίνει το άρθρο 18 από το άρθρο 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων. Η διάκριση άπτεται σειράς στοιχείων τα οποία το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να λάβει υπόψη·

—	το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να λάβει υπόψη τον σκοπό της ελάχιστης διάρκειας του γάμου στις δύο κρίσιμες διατάξεις, στοιχείο το οποίο θα κατεδείκνυε τις μεταξύ τους διαφορές·

—	δεν αποδείχθηκε διάκριση λόγω ηλικίας.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και παράβαση, σε πλείονες περιπτώσεις, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 87 έως 88 και 90 έως 113 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως):

—

—	με το δεύτερο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του σκοπού περί προλήψεως περιπτώσεων απάτης και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως (σκέψεις 90 έως 105 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως)·

—	με το τρίτο σκέλος του λόγου προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία του σκοπού της διασφαλίσεως οικονομικής ισορροπίας του καθεστώτος συντάξεων της Ένωσης (σκέψεις 106 έως 113 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/39

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 26 Φεβρουαρίου 2021 — LB κατά TO

(Υπόθεση C-120/21)

(2021/C 182/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εναγόμενος, εφεσίβλητος και αναιρεσείων: LB

Ενάγουσα, εκκαλούσα και αναιρεσίβλητη: TO

Προδικαστικό ερώτημα

Απαγορεύουν το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (1), καθώς και το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την εφαρμογή εθνικής κανονιστικής ρύθμισης, όπως το άρθρο 194, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 195 του BGB (γερμανικού αστικού κώδικα, στο εξής: BGB), σύμφωνα με την οποία η άσκηση του δικαιώματος σε άδεια μετ’ αποδοχών υπόκειται στη συνήθη τριετή προθεσμία παραγραφής, η οποία αρχίζει να τρέχει στο τέλος του έτους της άδειας και υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 199, παράγραφος 1, του BGB, στις περιπτώσεις που ο εργοδότης, παραλείποντας να προβεί σε σχετική πρόσκληση και ενημέρωση του εργαζομένου για την άσκηση του εν λόγω δικαιώματός του, δεν παρέχει πράγματι τη δυνατότητα σε αυτόν να το ασκήσει;

(1) ΕΕ 2003, L 299, σ. 9.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/39

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 26 Φεβρουαρίου 2021 — Get Fresh Cosmetics Limited κατά Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba

(Υπόθεση C-122/21)

(2021/C 182/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Get Fresh Cosmetics Limited

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 87/357/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 1987 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τα προϊόντα που, επειδή δεν εμφανίζονται υπό την πραγματική τους μορφή, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία ή την ασφάλεια των καταναλωτών, την έννοια ότι τα προϊόντα για τα οποία γίνεται λόγος στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού είναι εκείνα που, παρά το γεγονός ότι δεν είναι τρόφιμα, έχουν σχήμα, οσμή, χρώμα, όψη, συσκευασία, σήμανση, όγκο ή μέγεθος τέτοιου είδους ώστε ενδέχεται ευλόγως οι καταναλωτές και ιδίως τα παιδιά να τα εκλάβουν ως τρόφιμα και ως εκ τούτου να τα βάλουν στο στόμα, να τα γλείψουν ή να τα καταπιούν, πράγμα που ενδεχομένως συνεπάγεται κινδύνους, καθόσον αποδεικνύεται από αντικειμενικά και τεκμηριωμένα στοιχεία ότι μπορεί να προκαλέσουν, για παράδειγμα, ασφυξία, δηλητηρίαση, διάτρηση ή απόφραξη του πεπτικού σωλήνα;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει η αρμόδια εποπτική αρχή του κράτους μέλους να φέρει το βάρος αποδείξεως του κινδύνου αυτού;

(1) ΕΕ 1987, L 192, σ. 49.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/40

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2021 η Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-541/18, Changmao Biochemical Engineering κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-123/21 P)

(2021/C 182/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd (εκπρόσωπος: Κ. Αδαμαντόπουλος, δικηγόρος, P. Billiet, advocaat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Distillerie Bonollo SpA, Industria Chimica Valenzana (ICV) SpA και Caviro Distillerie Srl

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-541/18·

—	να κάνει δεκτά τα αιτήματα της προσφυγής που άσκησε η αναιρεσείουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και να ακυρώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό (1) καθόσον αυτός αφορά την αναιρεσείουσα ή, επικουρικώς, εξ ολοκλήρου, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή και τις παρεμβαίνουσες στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα τόσο στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-541/18· ή

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο ώστε αυτό να αποφανθεί επί ορισμένου εκ των λόγων που προέβαλε η αναιρεσείουσα ή επί του συνόλου αυτών, καθόσον τούτο δικαιολογείται από το στάδιο της διαδικασίας· και

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: οι σκέψεις 64, 65 και 74 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι νομικώς εσφαλμένες, καθόσον με αυτές το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η νομιμότητα των πράξεων της Ένωσης που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού (2) δεν μπορεί να εξεταστεί υπό το πρίσμα του πρωτοκόλλου προσχωρήσεως της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στον ΠΟΕ (στο εξής: πρωτόκολλο προσχωρήσεως). Επικουρικώς, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς εσφαλμένη, καθόσον με αυτήν δεν διαπιστώνεται ότι το άρθρο 2, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού αποτελεί εξαίρεση από τα άρθρα 2, παράγραφοι 1 έως 6, του βασικού κανονισμού η οποία δύναται να εφαρμοστεί αποκλειστικά και μόνο στις εισαγωγές από την Κίνα στην Ένωση δυνάμει του άρθρου 15, στοιχείο α', σημείο ii, και στοιχείο δ', και για όσο χρόνο οι εν λόγω διατάξεις παραμένουν σε ισχύ. Η χρήση, εκ μέρους της Επιτροπής, της Αργεντινής ως ανάλογης χώρας στην υπόθεση της αναιρεσείουσας ήταν εσφαλμένη τόσο υπό το πρίσμα του δικαίου της Ένωσης όσο και υπό το πρίσμα του δικαίου του ΠΟΕ. Βάσει αυτής της προσεγγίσεως η Επιτροπή διαπίστωσε την ύπαρξη πολύ υψηλού περιθωρίου ντάμπινγκ για την αναιρεσείουσα, ενώ αν είχε εφαρμόσει τις διατάξεις του άρθρου 2, παράγραφοι 1 έως 6 του βασικού κανονισμού θα είχε διαπιστώσει ότι το περιθώριο ντάμπινγκ της αναιρεσείουσας ήταν μηδενικό.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου στις σκέψεις 103, 106, 109 έως 112, 114, 116, 117, 120 και 121 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως βαρύνονται με πρόδηλο σφάλμα κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας, καθόσον κρίθηκε ότι η Επιτροπή δεν παρέβη το άρθρο 3, παράγραφοι 1, 2 και 5, καθώς και το άρθρο 11, παράγραφοι 2 και 9, του βασικού κανονισμού και το καθήκον της επιμελείας και χρηστής διοικήσεως που υπέχει, λόγω του ότι δεν έλαβε υπόψη, κατά την αξιολόγηση της καταστάσεως της βιομηχανίας του τρυγικού οξέος στην Ένωση, τις επιδόσεις και τις εμπορικές δραστηριότητες της Distilerie Mazzari, δηλαδή του μεγαλύτερου, πλέον κερδοφόρου και πλέον επιτυχημένου παραγωγού τρυγικού οξέος της Ένωσης, καθώς και το γεγονός ότι οι λανθασμένες επενδυτικές αποφάσεις ορισμένων παραγωγών τρυγικού οξέος της Ένωσης επηρέασαν αρνητικά την απόδοσή τους.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου στις σκέψεις 138, 139, 145 έως 147, 150 και 152 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως βαρύνονται με πολλαπλά πρόδηλα σφάλματα κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας, καθόσον κρίθηκε ότι η Επιτροπή δεν παρέβη το άρθρο 3, παράγραφοι 1, 2 και 5 και το άρθρο 11, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού και το καθήκον της επιμελείας και χρηστής διοικήσεως που υπέχει, λόγω του ότι αρνήθηκε να λάβει υπόψη, κατά την εκτίμηση της πιθανότητας επανεμφανίσεως της ζημίας, τις δραστηριότητες της Hangzhou Bioking, δηλαδή του μεγαλύτερου κινεζικού εξαγωγέα τρυγικού οξέος στην Ένωση, καθώς και τον αντίκτυπο των κλιματικών αλλαγών και των διαφορών μεταξύ των τελικών χρήσεων συνθετικού και φυσικώς παραγόμενου τρυγικού οξέος.

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα στις σκέψεις 171 και 173 έως 177 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή είχε εγκαίρως προτείνει στην αναιρεσείουσα να της γνωστοποιήσει το σύνολο των ουσιωδών στοιχείων και εκτιμήσεων στην παρούσα υπόθεση. Εάν η Επιτροπή είχε τηρήσει τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει των άρθρων 3, παράγραφος 2, 11, παράγραφος 2, 6, παράγραφος 7, 19, παράγραφοι 2 και 4, και 20, παράγραφοι 2 και 4, του βασικού κανονισμού καθώς και βάσει των άρθρων 6, παράγραφος 4, και 6, παράγραφος 2, της συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ, η αναιρεσείουσα θα είχε υποβάλει ουσιαστικά σχόλια στην Επιτροπή και τα συμπεράσματα του εν λόγω θεσμικού οργάνου όσον αφορά την ευπάθεια της Ένωσης, καθώς και την πιθανότητα επανεμφανίσεως της ζημίας, θα ήταν διαφορετικά και ευνοϊκά για την αναιρεσείουσα.

Επιπροσθέτως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον εξέτασε υπό το πρίσμα του άρθρου 296 ΣΛΕΕ τις αιτιάσεις της όσον αφορά (1) την έλλειψη νομικής βάσεως για την εφαρμογή, στον προσβαλλόμενο κανονισμό, του άρθρου 2, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού, στη σκέψη 187 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως· (2) την κατάσταση της βιομηχανίας τρυγικού οξέος της Ένωσης, στη σκέψη 188 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως· και (3) την πιθανότητα επανεμφανίσεως της ζημίας και τη σημασία των επιδόσεων της Hangzhou Bioking, στη σκέψη 189 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως. Οι εν λόγω αιτιάσεις θα έπρεπε να είχαν εξεταστεί, αντιστοίχως, στο πλαίσιο του πρώτου και του τέταρτου λόγου της προσφυγής της αναιρεσείουσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/921 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2018, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές τρυγικού οξέος καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας έπειτα από επανεξέταση ενόψει της λήξης ισχύος των μέτρων αντιντάμπινγκ σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2018, L 164, σ. 14).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2016, L 176, σ. 21).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/41

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 26 Φεβρουαρίου 2021 — Lietuvos notarų rūmai, M. S., S. Š, D. V., V. P., J. P., D. L.-B., D. P., R. O. I. κατά Lietuvos Respublikos konkurencijos taryba

(Υπόθεση C-128/21)

(2021/C 182/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες πρωτοδίκως και λοιποί διάδικοι κατ’ αναίρεση: Lietuvos notarų rūmai, M. S., S. Š, D. V., V. P., J. P., D. L.-B., D. P., R. O. I.

Καθής πρωτοδίκως και αναιρεσείουσα: Lietuvos Respublikos konkurencijos taryba

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ την έννοια ότι οι συμβολαιογράφοι στη Δημοκρατία της Λιθουανίας αποτελούν επιχειρήσεις υπό την έννοια του άρθρου 101 ΣΛΕΕ όταν ασκούν δραστηριότητα συνδεόμενη με τις διευκρινιστικές αποφάσεις που εξέδωσε στην υπό κρίση υπόθεση ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος;

2)	Έχει το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ την έννοια ότι οι διευκρινιστικές αποφάσεις που εξέδωσε στην υπό κρίση υπόθεση ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος συνιστούν απόφαση ένωσης, υπό την έννοια του άρθρου 101 παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα, έχουν οι διευκρινιστικές αυτές αποφάσεις ως αντικείμενο ή ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς, υπό την έννοια του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

4)	Κατά τη λήψη απόφασης περί ενδεχόμενης παράβασης του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, πρέπει οι επίμαχες διευκρινιστικές αποφάσεις να αξιολογηθούν υπό το πρίσμα των κριτηρίων που διατυπώθηκαν στη σκέψη 97 της απόφασης της 19ης Φεβρουαρίου 2002, Wouters κ.λπ. (1);

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο τέταρτο ερώτημα, κατά την αξιολόγηση των εν λόγω διευκρινιστικών αποφάσεων υπό το πρίσμα των κριτηρίων που διατυπώθηκαν στη σκέψη 97 της απόφασης Wouters κ.λπ., είναι θεμιτοί οι σκοποί που προβάλλουν οι προσφεύγοντες, συγκεκριμένα η ενοποίηση των κανόνων σχετικά με την άσκηση του επαγγέλματος του συμβολαιογράφου, η κάλυψη νομοθετικού κενού, η προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών, η προστασία των αρχών της ίσης μεταχείρισης των καταναλωτών και της αναλογικότητας και η προστασία των συμβολαιογράφων έναντι αβάσιμης αστικής ευθύνης;

6)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πέμπτο ερώτημα, βαίνουν οι περιορισμοί που επιβάλλονται με τις εν λόγω διευκρινιστικές αποφάσεις πέραν του μέτρου που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των ως άνω θεμιτών σκοπών;

7)	Έχει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ την έννοια ότι οι συμβολαιογράφοι που ήταν μέλη του προεδρείου παρέβησαν το εν λόγω άρθρο και μπορεί να τους επιβληθεί πρόστιμο για τον λόγο ότι συμμετείχαν στην έκδοση των διευκρινιστικών αποφάσεων ενώ παράλληλα ασκούσαν το επάγγελμα του συμβολαιογράφου;

(1) Απόφαση της 19ης Φεβρουαρίου 2002, C-309/99, ECLI:EU:C:2002:98.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/42

Αναίρεση που άσκησε την 1η Μαρτίου 2021 ο Lukáš Wagenknecht κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 17 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-350/20, Wagenknecht κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-130/21 P)

(2021/C 182/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Lukáš Wagenknecht (εκπρόσωπος: A. Koller, advokátka)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει στο σύνολό της τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-350/20, Wagenknecht κατά Επιτροπής·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος αμεροληψίας, λόγω ύπαρξης σύγκρουσης συμφερόντων στο πρόσωπο του δικαστή του Γενικού Δικαστηρίου J. Laitenberger, η οποία προκύπτει, πρώτον, από το γεγονός ότι έως το 2019 ο εν λόγω δικαστής ασκούσε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, δεύτερον, από το γεγονός ότι το έτος 2018, ενόσω κατείχε τη θέση αυτή, στο πλαίσιο επικοινωνίας με τον αναιρεσείοντα, εξέφρασε μέσω του εκπροσώπου του δημοσίως την άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έπρεπε να αποφύγει την εξέταση πιθανόν παράνομης κρατικής ενίσχυσης στην Agrofert Group. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί αντικειμενικά την εντύπωση ύπαρξης σύγκρουσης συμφερόντων στο πρόσωπο του δικαστή J. Laitenberger, ανεξαρτήτως παραβιάσεως συγκεκριμένου σχετικού κανόνα.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας των δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου, η οποία συνάγεται από το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν τη θεμελιώδη σημασία της υπόθεσης σε σχέση με τη βασική θεσμική λειτουργία της ΕΕ και τις θεμελιώδεις αξίες της και να προσαρμόσουν τη διαδικασία και τη σχετική διάταξη ως προς τις πτυχές αυτές.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση εκ μέρους του όγδοου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου του καθήκοντος ανεξαρτησίας, λόγω του ότι αυτό τάχθηκε ακρίτως υπέρ της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αποσκοπεί στην αποφυγή ουσιαστικού ελέγχου των πράξεων των δημοσίων οργάνων, και έχει πρακτικά εγκαταλείψει τον δικαστικό έλεγχο των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όσον αφορά την υποχρέωση που υπέχουν να μεριμνούν για την εφαρμογή της απαγόρευσης καταστάσεων σύγκρουσης συμφερόντων σε σχέση με τον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται άρνηση εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου να παράσχει στον αναιρεσείοντα πρόσβαση στη δικαιοσύνη, καθόσον δεν επιτρέπει την επιβολή κυρώσεων σε δημόσια όργανα της ΕΕ, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην περίπτωση που αυτά έχουν παραβιάσει συγκεκριμένες διατάξεις του δικαίου της ΕΕ και θεμελιώδεις αξίες της. Η παρεμπόδιση των πολιτών της ΕΕ και των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους να στρέφονται κατά των εν λόγω οργάνων με την άσκηση προσφυγής κατά παραλείψεως συνιστά «αρνησιδικία».

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος του αναιρεσείοντος στη ζωή, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε τον αποδεδειγμένο ισχυρισμό του ότι η ζωή του απειλείται λόγω της διεκδίκησης δικαιωμάτων ενώπιον του Δικαστηρίου τα οποία αφορούν, αν και εμμέσως, κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού της Τσεχικής Δημοκρατίας Andrej Babiš.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, ΕΣΔΑ και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω, πρώτον, μη εκτίμησης της πλειονότητας των επιχειρημάτων του αναιρεσείοντος καθόσον αυτά αγνοήθηκαν από ποσοτικής και ποιοτικής απόψεως, δεύτερον, εσφαλμένης εκτίμησης ορισμένων επιχειρημάτων του, υπό την έννοια της θετικής ή αρνητικής παρερμηνείας τους, και, τρίτον, παντελούς απουσίας εκτίμησης της επιχειρηματολογίας του.

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παραβίαση της θεμελιώδους αξίας της δημοκρατίας, για τον λόγο ότι η γενική κωλυσιεργία των θεσμικών οργάνων της Ένωσης να επιλύσουν το ζήτημα της σύγκρουσης συμφερόντων που συντρέχει στο πρόσωπο του Τσέχου Πρωθυπουργού λειτουργεί προς όφελός τους, καθώς διευκολύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και άλλα κράτη μέλη να «αποσπάσουν τη συναίνεση» της Τσεχικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όσον αφορά ζητήματα από τα οποία έλκουν συμφέρον τα συγκεκριμένα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όχι όμως και η Τσεχική Δημοκρατία, γεγονός το οποίο μειώνει στην πράξη τον αριθμό των ψήφων που διαθέτει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η Τσεχική Δημοκρατία ως κράτος μέλος.

Με τον όγδοο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται προσβολή εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου της θεμελιώδους αξίας του κράτους δικαίου, καθόσον αυτό επισημαίνει ότι τα μέλη των κοινοβουλίων των κρατών μελών δεν έχουν συμφέρον να θέτουν στο Δικαστήριο ζήτημα τηρήσεως από το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ (η Επιτροπή) των υποχρεώσεων που υπέχει βάσει δεσμευτικών νομοθετικών πράξεων της ΕΕ και ότι οι φορολογούμενοι πολίτες της ΕΕ δεν έχουν συμφέρον να θέτουν στο Δικαστήριο, μέσω εκλεγμένου αντιπροσώπου, προέδρου της διαρκούς επιτροπής της Τσεχικής Δημοκρατίας, ζήτημα ελέγχου της νομιμότητας κατανομής των δημόσιων πόρων, καθώς και ζητήματα που αφορούν το κατά πόσο το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ (η Επιτροπή) τηρεί τους κανόνες περί ορθής κατανομής πόρων που προέρχονται από χρήματα των φορολογουμένων και μεριμνά ώστε οι εν λόγω κανόνες να εφαρμόζονται.

Με τον ένατο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται προσβολή εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου της θεμελιώδους αξίας της ισότητας ενώπιον του νόμου, καθώς η ΕΕ παύει πλέον να αποτελεί διεθνή οργανισμό ο οποίος σέβεται την εν λόγω αξία αν, όπως ισχυρίστηκε η Επιτροπή και επιβεβαίωσε το Γενικό Δικαστήριο, ορισμένα πρόσωπα και όργανα (εθνικά) δεσμεύονται από το άρθρο 61 του Δημοσιονομικού Κανονισμού (1) και από το άρθρο 325, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, ενώ άλλα πρόσωπα (οι Επίτροποι) και θεσμικά όργανα (η Επιτροπή) πρακτικά δεν δεσμεύονται, δεδομένου ότι δεν υπάρχει πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να προσφύγει κατ’ αυτών ενώπιον του Δικαστηρίου εάν παραβίαζαν τα εν λόγω άρθρα διά παραλείψεως, υπό την έννοια της μη τήρησης των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτά.

Με τον δέκατο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται προσβολή της θεμελιώδους αξίας του κράτους δικαίου, για τον λόγο ότι η άρνηση ανάληψης δράσης, η οποία παραβιάζει τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ, δεν μπορεί να θεραπευθεί με τη συνεχιζόμενη άρνηση της Επιτροπής να προβεί σε ορισμένες ενέργειες.

Με τον ενδέκατο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παραβίαση αρχών οι οποίες διέπουν τα νομικά συστήματα όλων των κρατών μελών, και συγκεκριμένα παραβίαση της αρχής απαγόρευσης σύγκρουσης συμφερόντων όσον αφορά δημόσιους λειτουργούς, περιλαμβανομένων των μελών της κυβέρνησης, γεγονός το οποίο συνεπάγεται και την αποτελεσματική εφαρμογή της, η οποία προϋποθέτει περαιτέρω τη δυνατότητα προσώπου το οποίο έχει συμφέρον διαφορετικό από το συμφέρον θεσμικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να ασκεί προσφυγή κατά παραλείψεως της τελευταίας για τον σκοπό της αποτελεσματικής εφαρμογής της απαγόρευσης σύγκρουσης συμφερόντων.

(1) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/44

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Budai Központi Kerületi Bíróság (Ουγγαρία) στις 2 Μαρτίου 2021 — Ποινική διαδικασία κατά KI

(Υπόθεση C-131/21)

(2021/C 182/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Budai Központi Kerületi Bíróság

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι αντίθετη προς το άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης –ερμηνευόμενου υπό το πρίσμα του άρθρου 4 του έβδομου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ) του 1950, καθώς και της σχετικής νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου– η άσκηση ποινικής δίωξης της οποίας το αντικείμενο συνίσταται, εν μέρει, σε πραγματικά περιστατικά για τα οποία, στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας επιβολής κυρώσεων και με οριστική απόφαση, έχει ήδη επιβληθεί στον κατηγορούμενο πρόστιμο in situ, το οποίο, επειδή δεν πληρώθηκε, μεταβλήθηκε με δικαστική απόφαση σε ποινή στερητική της ελευθερίας;

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/44

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 4 Μαρτίου 2021 — Deutsche Lufthansa AG κατά GD και WT

(Υπόθεση C-135/21)

(2021/C 182/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Deutsche Lufthansa AG

Εφεσίβλητοι: GD, WT

Προδικαστικό ερώτημα

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/45

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2021 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-315/19, BT κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-138/21 P)

(2021/C 182/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και M. Alver)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: BT, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Association internationale des anciens de l’Union européenne (AIACE Internationale)

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την αίτηση αναιρέσεως και να ακυρώσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως και να απορρίψει την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή ως αβάσιμη·

—	να καταδικάσει τους πρωτοδίκως προσφεύγοντες στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο στο πλαίσιο της της πρωτόδικης διαδικασίας και της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, το Συμβούλιο προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται κυρίως, στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ύπαρξη διαφορετικής μεταχειρίσεως, για τον σκοπό της χορήγησης σύνταξης επιζώντος κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 18 ή του άρθρου 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, μεταξύ, αφενός, του επιζώντος συζύγου πρώην υπαλλήλου που συνήψε γάμο με τον υπάλληλο πριν από την αποχώρηση του υπαλλήλου από την ενεργό υπηρεσία και, αφετέρου, του επιζώντος συζύγου πρώην υπαλλήλου που συνήψε γάμο με τον πρώην υπάλληλο μετά την εν λόγω αποχώρηση. Κατά το Συμβούλιο, το Γενικό Δικαστήριο δεν εκτίμησε τη συγκρισιμότητα των επίμαχων καταστάσεων λαμβάνοντας υπόψη όλα τα χαρακτηριστικά τους, περιλαμβανομένων και των οικείων νομικών καταστάσεων, υπό το πρίσμα του αντικειμένου και του σκοπού της πράξης της Ένωσης με την οποία θεσπίζεται η επίμαχη διαφορετική μεταχείριση, ήτοι του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων στο σύνολό του. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο διαπιστώνοντας ότι η ημερομηνία σύναψης του γάμου είναι το μοναδικό στοιχείο το οποίο καθορίζει την εφαρμογή του άρθρου 18 ή του άρθρου 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, ενώ το στοιχείο που δικαιολογεί τη διαφορετική μεταχείριση είναι η θεμελιώδης διαφορά, σε πραγματικό και νομικό επίπεδο, μεταξύ της νομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο υπάλληλος κατά το άρθρο 35 του ΚΥΚ, και της νομικής κατάστασης πρώην υπαλλήλου.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την έκταση του δικαστικού ελέγχου επί των επιλογών του νομοθέτη της Ένωσης. Το Γενικό Δικαστήριο αναφέρθηκε σε μια «απλή» εξουσία εκτιμήσεως, την οποία διαθέτει ο νομοθέτης της Ένωσης και η οποία «συνεπάγεται ότι είναι αναγκαίο να ελέγχεται αν ο νομοθέτης της Ένωσης μπορεί ευλόγως να κρίνει ότι η θεσπισθείσα διαφορετική μεταχείριση μπορεί να είναι πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού». Ωστόσο, το Δικαστήριο αναγνωρίζει στον νομοθέτη της Ένωσης, στο πλαίσιο της ασκήσεως των αρμοδιοτήτων του, ευρεία εξουσία εκτιμήσεως στους τομείς στους οποίους καλείται να προβεί σε σύνθετες αξιολογήσεις και εκτιμήσεις και σε επιλογές τόσο πολιτικής όσο και οικονομικής ή κοινωνικής φύσεως, όπως συμβαίνει κατά τη διαμόρφωση ενός συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως. Επομένως, δεν τίθεται το ζήτημα κατά πόσον το μέτρο που θεσπίστηκε στον τομέα αυτόν είναι το μόνο ή το καλύτερο δυνατό. Συγκεκριμένα, η νομιμότητα ενός τέτοιου μέτρου μπορεί να επηρεαστεί μόνον όταν αυτό είναι προδήλως ακατάλληλο σε σχέση προς τον επιδιωκόμενο από τα αρμόδια θεσμικά όργανα σκοπό. Το Γενικό Δικαστήριο, προβαίνοντας σε έλεγχο ο οποίος βαίνει πέραν του ελέγχου όσον αφορά τον προδήλως ακατάλληλο χαρακτήρα του επίμαχου μέτρου, υποκατέστησε τον νομοθέτη στην εκτίμησή του και, συνεπώς, υπερέβη τα όρια του ελέγχου νομιμότητας.

Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την εξέταση του δικαιολογημένου χαρακτήρα της διαφορετικής μεταχείρισης. Η εξέταση αυτή, κατά πρώτον, ενέχει νομικό σφάλμα, στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο όσον αφορά τον ορισμό της έκτασης του ελέγχου που ασκεί επί των επιλογών του νομοθέτη. Κατά δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τη νομολογία κατά την οποία εναπόκειται στον προσφεύγοντα να αποδείξει την ασυμβατότητα νομοθετικής διάταξης με το πρωτογενές δίκαιο, και όχι στα θεσμικά όργανα, ως νομοθέτες, να αποδείξουν τη νομιμότητά της. Κατά τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κατά την εξέταση του δικαιολογημένου χαρακτήρα της διαφορετικής μεταχείρισης υπό το πρίσμα νομολογίας κατά την οποία ένα γενικό τεκμήριο περί απάτης δεν αρκεί για τη δικαιολόγηση μέτρου το οποίο θίγει τους σκοπούς που επιδιώκει η Συνθήκη ΛΕΕ, διαπιστώνοντας ότι το άρθρο 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων θεσπίζει «γενικό και αμάχητο τεκμήριο απάτης για τους γάμους που διήρκεσαν λιγότερο από πέντε έτη».

Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως όσον αφορά τις διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας. Κατ’ αρχάς, στη σκέψη 61 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο αναφέρεται τόσο στην ηλικία του επιζώντος συζύγου όσο και στην ηλικία του υπαλλήλου ή πρώην υπαλλήλου, μη εκπληρώνοντας την υποχρέωση αιτιολογήσεως. Περαιτέρω, η διαπίστωση ότι πρόσωπα ορισμένης ηλικίας ή συγκεκριμένου ηλικιακού φάσματος περιέρχονται σε μειονεκτική θέση προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, την απόδειξη του γεγονότος ότι ο επίμαχος κανονισμός επηρεάζει δυσμενώς ένα σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό προσώπων ορισμένης ηλικίας σε σχέση με πρόσωπα άλλης ηλικίας, το οποίο δεν αποδεικνύεται. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε, αν υποτεθεί ότι υφίσταται διαφορετική μεταχείριση, εμμέσως βασιζόμενη στην ηλικία του πρώην υπαλλήλου όταν συνήψε τον γάμο, κατά πόσον η διαφορετική αυτή μεταχείριση συνάδει με το άρθρο 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και αν πληροί τα κριτήρια του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/46

(Υπόθεση C-139/21 P)

(2021/C 182/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και M. Alver)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: VW, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την αίτηση αναιρέσεως και να ακυρώσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως και να απορρίψει την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή ως αβάσιμη·

—	να καταδικάσει την πρωτοδίκως προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο στο πλαίσιο της της πρωτόδικης διαδικασίας και της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, το Συμβούλιο προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται κυρίως, στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ύπαρξη διαφορετικής μεταχειρίσεως, για τον σκοπό της χορήγησης σύνταξης επιζώντος κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 18 ή του άρθρου 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, μεταξύ, αφενός, του επιζώντος συζύγου πρώην υπαλλήλου που συνήψε γάμο με τον υπάλληλο πριν από την αποχώρηση του υπαλλήλου από την ενεργό υπηρεσία και, αφετέρου, του επιζώντος συζύγου πρώην υπαλλήλου που συνήψε γάμο με τον τελευταίο μετά την εν λόγω αποχώρηση. Συναφώς, το Συμβούλιο ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εκτίμησε τη συγκρισιμότητα των επίμαχων καταστάσεων λαμβάνοντας υπόψη όλα τα χαρακτηριστικά τους, περιλαμβανομένων και των οικείων νομικών καταστάσεων, υπό το πρίσμα του αντικειμένου και του σκοπού της πράξης της Ένωσης με την οποία θεσπίζεται η επίμαχη διαφορετική μεταχείριση, ήτοι του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων στο σύνολό του. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο διαπιστώνοντας ότι η ημερομηνία σύναψης του γάμου είναι το μοναδικό στοιχείο το οποίο καθορίζει την εφαρμογή του άρθρου 18 ή του άρθρου 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, ενώ το στοιχείο που δικαιολογεί τη διαφορετική μεταχείριση είναι η θεμελιώδης διαφορά, σε πραγματικό και νομικό επίπεδο, μεταξύ της νομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο υπάλληλος κατά το άρθρο 35 του ΚΥΚ, και της νομικής κατάστασης πρώην υπαλλήλου.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την έκταση του δικαστικού ελέγχου επί των επιλογών του νομοθέτη της Ένωσης. Κατά το Συμβούλιο, το Γενικό Δικαστήριο αναφέρθηκε σε μια «απλή» εξουσία εκτιμήσεως, την οποία διαθέτει ο νομοθέτης της Ένωσης και η οποία «συνεπάγεται ότι είναι αναγκαίο να ελέγχεται αν ο νομοθέτης της Ένωσης μπορεί ευλόγως να κρίνει ότι η θεσπισθείσα διαφορετική μεταχείριση μπορεί να είναι πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού». Ωστόσο, το Δικαστήριο αναγνωρίζει στον νομοθέτη της Ένωσης, στο πλαίσιο της ασκήσεως των αρμοδιοτήτων του, ευρεία εξουσία εκτιμήσεως στους τομείς στους οποίους καλείται να προβεί σε σύνθετες αξιολογήσεις και εκτιμήσεις και σε επιλογές τόσο πολιτικής όσο και οικονομικής ή κοινωνικής φύσεως, όπως συμβαίνει κατά τη διαμόρφωση ενός συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως. Επομένως, δεν τίθεται το ζήτημα κατά πόσον το μέτρο που θεσπίστηκε στον τομέα αυτόν είναι το μόνο ή το καλύτερο δυνατό. Συγκεκριμένα, η νομιμότητα ενός τέτοιου μέτρου μπορεί να επηρεαστεί μόνον όταν αυτό είναι προδήλως ακατάλληλο σε σχέση προς τον επιδιωκόμενο από τα αρμόδια θεσμικά όργανα σκοπό. Το Γενικό Δικαστήριο, προβαίνοντας σε έλεγχο ο οποίος βαίνει πέραν του ελέγχου όσον αφορά τον προδήλως ακατάλληλο χαρακτήρα του επίμαχου μέτρου, υποκατέστησε τον νομοθέτη στην εκτίμησή του και, συνεπώς, υπερέβη τα όρια του ελέγχου νομιμότητας.

Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το γενικό Δικαστήριο κατά την εξέταση του δικαιολογημένου χαρακτήρα της διαφορετικής μεταχείρισης. Η εξέταση αυτή, κατά πρώτον, ενέχει νομικό σφάλμα, στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο όσον αφορά τον ορισμό της έκτασης του ελέγχου που ασκεί επί των επιλογών του νομοθέτη. Κατά δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τη νομολογία κατά την οποία εναπόκειται στον προσφεύγοντα να αποδείξει την ασυμβατότητα νομοθετικής διάταξης με το πρωτογενές δίκαιο, και όχι στα θεσμικά όργανα, ως νομοθέτες, να αποδείξουν τη νομιμότητά της. Κατά τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κατά την εξέταση του δικαιολογημένου χαρακτήρα της διαφορετικής μεταχείρισης υπό το πρίσμα νομολογίας κατά την οποία ένα γενικό τεκμήριο περί απάτης δεν αρκεί για τη δικαιολόγηση μέτρου το οποίο θίγει τους σκοπούς που επιδιώκει η Συνθήκη ΛΕΕ, διαπιστώνοντας ότι το άρθρο 20 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ θεσπίζει «γενικό και αμάχητο τεκμήριο απάτης για τους γάμους που διήρκεσαν λιγότερο από πέντε έτη».

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/47

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 8 Μαρτίου 2021 — Comité interprofessionnel des huiles essentielles françaises (CIHEF), Florame, Hyteck Aroma-Zone, Laboratoires Gilbert, Laboratoire Léa Nature, Laboratoires Oméga Pharma France, Pierre Fabre Médicament, Pranarom France, Puressentiel France κατά Ministre de la Transition écologique, Premier ministre

(Υπόθεση C-147/21)

(2021/C 182/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσες: Comité interprofessionnel des huiles essentielles françaises (CIHEF), Florame, Hyteck Aroma-Zone, Laboratoires Gilbert, Laboratoire Léa Nature, Laboratoires Oméga Pharma France, Pierre Fabre Médicament, Pranarom France, Puressentiel France

Καθών: Ministre de la Transition écologique, Premier ministre

Προδικαστικό ερώτημα

Απαγορεύει ο κανονισμός της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (1), την εκ μέρους κράτους μέλους θέσπιση, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, περιοριστικών κανόνων στον τομέα των εμπορικών πρακτικών και της διαφήμισης, όπως οι προβλεπόμενοι από τα άρθρα L. 522-18 και L. 522-5-3 του code de l’environnement (κώδικα περιβάλλοντος); Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί ένα κράτος μέλος να θεσπίσει τέτοια μέτρα;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ 2012, L 167, σ. 1).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/48

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Μαρτίου 2021 η Fakro sp. z o.o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-515/18, Fakro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-149/21 P)

(2021/C 182/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Fakro sp. z o.o. (εκπρόσωποι: A. Radkowiak-Macuda και Z. Kiedacz, radcy prawni)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, ήτοι το σημείο 1 του διατακτικού,

—	να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου αναιρέσεως, ο οποίος υποδιαιρείται σε δύο κύρια σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 105, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 102 ΣΛΕΕ, καθόσον διαπίστωσε ότι:

η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμώντας ως μειωμένο το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περαιτέρω εξέταση της υπόθεσης, απορρίπτοντας ως εκ τούτου την προσφυγή λόγω χαμηλής προτεραιότητας. Ο λόγος αυτός αναιρέσεως υποδιαιρείται σε τέσσερις επιμέρους λόγους, οι οποίοι στηρίζονται σε παραβάσεις του δικαίου στις οποίες φέρεται να υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο αποφαινόμενο ότι: (i) η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμώντας ότι υπάρχει μικρή μόνο πιθανότητα να διαπιστωθεί η ύπαρξη της προβαλλόμενης παράβασης, (ii) η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη διαπιστώνοντας ότι η έκταση των αναγκαίων ερευνών θα ήταν δυσανάλογη προς την πιθανότητα να διαπιστωθεί η ύπαρξη της προβαλλόμενης παράβασης, (iii) η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη μη σταθμίζοντας τις επιπτώσεις της προβαλλόμενης παράβασης στην εσωτερική αγορά και (iv) κατά την εκτίμηση του συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν επιτρέπεται η συνεκτίμηση άλλων κριτηρίων πλην εκείνων που δέχτηκε η Επιτροπή

2)	τα δύο δίκτυα διανομής παραθύρων οροφής (πωλήσεις επενδύσεων ή άλλες πωλήσεις) δεν συνιστούν ισοδύναμες παροχές.

Στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου αναιρέσεως, ο οποίος υποδιαιρείται σε δύο σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης [άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης)] και προσέβαλε το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου (άρθρο 47 του Χάρτη), σε συνδυασμό με το άρθρο 102 ΣΛΕΕ, αποφαινόμενο, στο πλαίσιο εσφαλμένης ερμηνείας, ότι:

1)	ο χρόνος διάρκειας της διαδικασίας ενώπιον της Επιτροπής και η παράλειψη έκδοσης απόφασης επί της ουσίας δεν επηρέασε τη δυνατότητα της Fakro να ασκήσει τα θεμελιώδη δικαιώματά της,

2)	η Επιτροπή δεν παραβίασε εν προκειμένω την αρχή της αμεροληψίας και, κατά συνέπεια, ότι η διαπίστωση της έλλειψης συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εξέταση της υπόθεσης δεν στηριζόταν σε λόγους που εισάγουν δυσμενή διάκριση.

Στο πλαίσιο του τρίτου λόγου αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, κατά παράβαση του δικαίου, δεν εξασφάλισε την πρακτική αποτελεσματικότητα του άρθρου 102 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 17, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 105 ΣΕΕ, την αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, δεχόμενο ότι η Επιτροπή δεν ήταν αποκλειστικώς αρμόδια να διεξαγάγει τη διαδικασία, ότι η Επιτροπή δεν ήταν υποχρεωμένη να αναλύσει την κατάσταση της Fakro υπό το πρίσμα της πραγματικής δυνατότητάς της να ασκήσει τα δικαιώματα που αποτελούσαν αντικείμενο της υποβληθείσας στην Επιτροπή καταγγελίας, ενώ η Fakro, για την άσκηση των δικαιωμάτων της, υποχρεώθηκε να προβεί, παράλληλα με την ενώπιον της Επιτροπής διεξαγόμενη διαδικασία, σε νομικές ενέργειες ενώπιον των εθνικών αρχών ανταγωνισμού ή των δικαστηρίων των κρατών μελών όπου σημειώθηκαν οι προβαλλόμενες παραβάσεις.

Στο πλαίσιο του τέταρτου λόγου αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 296 ΣΛΕΕ ερμηνεύοντάς το εσφαλμένα και δεχόμενο ότι η Επιτροπή δεν παρέβη την υποχρέωση επαρκούς αιτιολόγησης όσον αφορά τις μάρκες στοχευμένης δράσης (fighting brand/μαχητική ή πλευρική μάρκα) και τις επενδυτικές εκπτώσεις.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/49

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Φεβρουαρίου 2021 — Islamic Republic of Iran Shipping Lines, Hafize Darya Shipping Lines (HDSL), Safiran Payam Darya Shipping Lines (SAPID), Khazar Sea Shipping Lines Co., Rahbaran Omid Darya Ship Management Co., Irinvestship Ltd, IRISL Europe GmbH κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-506/19 P) (1)

(2021/C 182/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 319 της 23.9.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/49

Διάταξη του προέδρου του εβδόμου τμήματος του Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Tribunal administratif de Montreuil (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bank of China Limited κατά Ministre de l’Action et des Comptes publics

(Υπόθεση C-737/19) (1)

(2021/C 182/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 413 της 9.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/49

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Landgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PR, BV κατά Germanwings GmbH

(Υπόθεση C-558/20) (1)

(2021/C 182/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 28 της 25.1.2021.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/50

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2021 [αίτηση του Landgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Germanwings GmbH κατά KV

(Υπόθεση C-8/21) (1)

(2021/C 182/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 88 της 15.3.2021.

Γενικό Δικαστήριο

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2021 — FMC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-719/17) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δραστική ουσία flupyrsulfuron-methyl - Μη ανανέωση της καταχώρισης στο παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 540/2011 - Διαδικασία αξιολόγησης - Πρόταση ταξινόμησης δραστικής ουσίας - Αρχή της προφύλαξης - Δικαιώματα άμυνας - Ασφάλεια δικαίου - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Αναλογικότητα - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων - Αρχή της χρηστής διοίκησης - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)

(2021/C 182/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FMC Corporation (Φιλαδέλφεια, Πενσυλβάνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, I. Antypas και A. Accarain, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: X. Lewis, G. Koleva και I. Naglis)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/1496 της Επιτροπής, της 23ης Αυγούστου 2017, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας DPX KE 459 (flupyrsulfuron-methyl), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2017, L 218, σ. 7).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η FMC Corporation φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τη διαδικασία υποκατάστασης και τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 22 τ 22.1.2018.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2021 — EJ κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-585/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Αποδοχές - Έξοδα μετακινήσεως - Διπλό επίδομα συντηρουμένου τέκνου - Τέκνο το οποίο πάσχει από σοβαρή ασθένεια - Περιορισμός της αναδρομικής ισχύος του ευεργετήματος της καλύψεως των εν λόγω εξόδων και της χορηγήσεως του εν λόγω διπλού επιδόματος - Εύλογη προθεσμία - Καθήκον μέριμνας - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)

(2021/C 182/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: EJ (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: J. Klein, Μ. Λοΐζου και T. Gilliams, επικουρούμενοι από τους J. Currall και B. Wägenbaur, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή, ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της 16ης Φεβρουαρίου 2018, με την οποία περιορίζεται σε χρονικό διάστημα δεκαοκτώ μηνών η αναδρομική ισχύς του ευεργετήματος της καλύψεως των εξόδων μετακινήσεως στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω της σοβαρής ασθενείας του τέκνου της, και της αποφάσεως της 23ης Μαρτίου 2018, με την οποία περιορίζεται σε χρονικό διάστημα πέντε ετών η αναδρομική ισχύς του ευεργετήματος της καταβολής διπλού επιδόματος συντηρούμενου τέκνου, και, αφετέρου, η αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και η ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 363 της 28.10.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/52

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Μαρτίου 2021 — Productos Jamaica κατά EUIPO — Alada 1850 (flordeJamaica)

(Υπόθεση T-739/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Κατάργηση της δίκης)

(2021/C 182/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Productos Jamaica, SL (Algezares, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. Temiño Ceniceros, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. F. Crespo Carrillo και S. Palmero Cabezas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Alada 1850, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: P. González-Bueno Catalán de Ocón, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Ιουλίου 2019 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1431/2018-1 και R 1440/2018-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Alada 1850 και Productos Jamaica.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Productos Jamaica, SL και η Alada 1850, SL φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 432 της 23.12.2019.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/53

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαρτίου 2021 — PNB Banka κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-50/20) (1)

(Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων - Διαδικασία αφερεγγυότητας - Άρνηση της ΕΚΤ να ικανοποιήσει το αίτημα του διοικητικού συμβουλίου ενός πιστωτικού ιδρύματος να δοθεί εντολή στον σύνδικο της πτώχευσης του εν λόγω πιστωτικού ιδρύματος να παράσχει στον δικηγόρο που εξουσιοδοτήθηκε από το εν λόγω διοικητικό συμβούλιο πρόσβαση στις εγκαταστάσεις, στις πληροφορίες, στο προσωπικό και στους πόρους του πιστωτικού ιδρύματος - Αρμοδιότητα του οργάνου που εξέδωσε την πράξη - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2021/C 182/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PNB Banka AS (Ρίγα, Λεττονία) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: C. Hernández Saseta, F. Bonnard και V. Hümpfner)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της ΕΚΤ της 19ης Νοεμβρίου 2019 με την οποία αρνείται να δώσει εντολή στον σύνδικο της πτώχευσης της προσφεύγουσας να παράσχει στον δικηγόρο που εξουσιοδοτήθηκε από το διοικητικό συμβούλιο της προσφεύγουσας πρόσβαση στις εγκαταστάσεις της, στις πληροφορίες που κατέχει, στο προσωπικό της και στους πόρους της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της Δημοκρατίας της Λεττονίας.

3)	Η PNB Banka AS φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) εξαιρουμένων των σχετικών με την αίτηση παρεμβάσεως.

4)	Η PNB Banka, η ΕΚΤ και η Δημοκρατία της Λεττονίας φέρουν εκάστη τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 114 της 6.4.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/53

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2021 — 3M Belgium κατά ECHA

(Υπόθεση T-160/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - REACH - Προσδιορισμός του υπερφθοροβουτανοσουλφονικού οξέος (PFBS) και των αλάτων του ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία - Εγγραφή στον κατάλογο υποψηφίων ουσιών προς ενδεχόμενη εγγραφή στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Προθεσμία άσκησης προσφυγής - Άρθρο 59, παράγραφος 10, του κανονισμού 1907/2006 - Άρθρο 59 του Κανονισμού Διαδικασίας - Απαράδεκτο)

(2021/C 182/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 3M Belgium (Diegem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J.-P. Montfort και T. Delille, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως ECHA/01/2020 του ECHA της 16ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την εγγραφή του υπερφθοροβουτανοσουλφονικού οξέος και των αλάτων του στον κατάλογο υποψηφίων ουσιών προς ενδεχόμενη εγγραφή στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1, διορθωτικό ΕΕ 2007, L 136, σ. 3).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως του European Chemical Industry Council (CEFIC).

3)	Η 3M Belgium φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA), εξαιρουμένων των σχετικών με την αίτηση παρεμβάσεως εξόδων.

4)	Η 3M Belgium, ο ECHA και το CEFIC φέρουν τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 201 της 15.6.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/54

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Μαρτίου 2021 — Techniplan κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-426/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως - FED - Άρθρο 76, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας - Μη τήρηση των τυπικών προϋποθέσεων - Απαράδεκτο)

(2021/C 182/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Techniplan Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Giuffrida και A. Bonavita, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Bianchi και J. Estrada de Solà)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ακυρώσεως, προφανώς, της ηλεκτρονικής επιστολής της 28ης Μαΐου 2020 και του συνοδευτικού αυτής χρεωστικού σημειώματος και, αφετέρου, αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας που υποστηρίζει ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Techniplan Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 279 της 24.8.2020.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/55

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2021 — Indofil Industries (Netherlands) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-742/20 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2020/2087 - Μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας mancozeb - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2021/C 182/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Indofil Industries (Netherlands) BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Mereu και P. Sellar, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes, I. Naglis και G. Koleva)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ για την αναστολή εκτελέσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/2087 της Επιτροπής, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας mancozeb, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και για την τροποποίηση του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2020, L 423, σ. 50).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/55

Διάταξη του Αντιπροέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαρτίου 2021 — Ciano Trading & Services CT & S κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-45/21 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις - Αίτηση λήψης προσωρινών μέτρων - Απαράδεκτο - Έλλειψη επείγοντος)

(2021/C 182/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτούσες: Ciano Trading & Services CT & S SpA (Fiumicino, Ιταλία), Silvia Brizio (Venaria Reale, Ιταλία), Laurence André (Grivegnée, Βέλγιο), Lidia Pacitti (Neder-over-Heembeek, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Gillet και S. Van Besien, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Van Noyen και M. Ilkova)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται, ιδίως και κατ’ ουσίαν, η αναστολή εκτέλεσης της απόφασης της Επιτροπής της 20ής Νοεμβρίου 2020 περί ακύρωσης της πρόσκλησης υποβολής προσφορών OIB/2019/CPN/0039 για τη σύναψη σύμβασης με αντικείμενο τη διαχείριση/εκμετάλλευση παραχώρησης υπηρεσιών μακροπρόθεσμης μαζικής εστίασης, συμπεριλαμβανομένων υπηρεσιών επίσημων δείπνων, ποτών για συνεδριάσεις καθώς και γευμάτων για παιδιά.

Διατακτικό

Ο Αντιπρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/56

Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2020 — OQ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-713/20)

(2021/C 182/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική

Διάδικοι

Προσφεύγων: OQ (εκπρόσωπος: R. Štaba)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO) της 3ης Σεπτεμβρίου 2020, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο του διαγωνισμού EPSO/AD/378/20 (AD7) — Γλωσσομαθείς νομικοί (AD 7) κροατικής γλώσσας (HR), τομέας: γλωσσομαθείς νομικοί του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, C 72 A — της 5ης Μαρτίου 2020, και

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού της 12ης Οκτωβρίου 2020, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο του διαγωνισμού EPSO/AD/378/20 (AD7) — Γλωσσομαθείς νομικοί (AD 7) κροατικής γλώσσας (HR), τομέας: γλωσσομαθείς νομικοί του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, C 72 A — της 5ης Μαρτίου 2020·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται υπέρβαση εξουσίας εκ μέρους της καθής.

—

Στις 12 Οκτωβρίου 2020, η EPSO εξέδωσε απόφαση με την οποία απέρριψε τη διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της αποφάσεως της 3ης Σεπτεμβρίου 2020 και του αποκλεισμού του από το επόμενο στάδιο του διαγωνισμού για τον λόγο ότι, μεταξύ άλλων, δεν κατείχε πτυχίο νομικής στο κροατικό δίκαιο και δεν διέθετε γνώση του κροατικού δικαίου, η δε διάταξη της 13ης Μαρτίου 2013 με την οποία αναγνωριζόταν το δίπλωμά του στη Δημοκρατία της Κροατίας δεν περιελάμβανε σύγκριση των προγραμμάτων σπουδών. Με την εκτίμηση αυτή, η EPSO προέβη σε δική της αξιολόγηση, μολονότι καμία διάταξη του δικαίου της Ένωσης δεν της αναθέτει αρμοδιότητα προς τούτο, και, κατά τον τρόπο αυτό, παραβίασε την αρχή της κατανομής αρμοδιοτήτων εντός της Ευρωπαϊκή Ένωσης και υπερέβη τις αρμοδιότητές της, διότι δεν αμφισβητείται ότι η αξιολόγηση των αλλοδαπών πτυχίων πραγματοποιείται αποκλειστικώς από τη εξουσιοδοτημένη προς τούτο εκ του νόμου εθνική αρχή, η οποία είναι, εν προκειμένω, η Υπηρεσία Επιστημών και Ανωτάτων Σπουδών, σύμφωνα με τον νόμο περί αναγνωρίσεως των αλλοδαπών πτυχίων, την κανονιστική απόφαση περί αξιολόγησης των αλλοδαπών πτυχίων ανωτάτων σπουδών και τα κριτήρια αξιολογήσεως στο πλαίσιο της διαδικασίας αναγνωρίσεως επαγγελματικών προσόντων. Η EPSO παραβίασε θεμελιώδη αρχή, συγκεκριμένα δε αυτήν της επικουρικότητας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών.

—

Η EPSO ενήργησε αυθαίρετα και, κατά διακριτική ευχέρεια, δεν έλαβε υπόψη τη νομοθεσία της Δημοκρατίας της Κροατίας, τη νομολογία του Ustavni Sud (Συνταγματικού Δικαστηρίου) της Δημοκρατίας της Κροατίας και τη διάταξη της Υπηρεσίας Επιστημών και Ανωτάτων Σπουδών, της 13ης Μαρτίου 2013, με την οποία αναγνωρίσθηκε το πτυχίο του προσφεύγοντος, ούτε εξέτασε με οποιονδήποτε τρόπο το ότι ο προσφεύγων είχε εγγραφεί ως ασκούμενος στον Κροατικό Δικηγορικό Σύλλογο, σύμφωνα με τον κροατικό νόμο περί δικηγορικού επαγγέλματος, λαμβανομένου υπόψη ότι, για την εγγραφή αυτή, το κτηθέν στην αλλοδαπή πτυχίο του προσφεύγοντος κρίθηκε ισότιμο του κροατικού διπλώματος που απαιτείται προκειμένου αυτός να εργάζεται ως ασκούμενος δικηγόρος. Ο προσφεύγων πραγματοποίησε άσκηση σε δικηγορικό γραφείο, προκύπτει δε σαφώς ότι, αντιθέτως προς τις αιτιάσεις της καθής, είχε γνώση της κροατικής έννομης τάξεως και του κροατικού δικαίου και ότι διαθέτει επαρκείς επαγγελματικές γνώσεις και πείρα όσον αφορά τη θέση εργασίας για την οποία διενεργήθηκε ο διαγωνισμός (εν τω μεταξύ, ο προσφεύγων μετείχε με επιτυχία στις εξετάσεις για την άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος). Η EPSO δεν έλαβε υπόψη ούτε το ότι ο προσφεύγων διαθέτει τρία και πλέον έτη πείρας στον τομέα της μετάφρασης.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/57

Αγωγή της 16ης Φεβρουαρίου 2021 — Sánchez-Gavito León κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-100/21)

(2021/C 182/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Maria del Carmen Sánchez-Gavito León (Reston, Virginia, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Veissiere, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει τον παράνομο χαρακτήρα της παράλειψης των εναγομένων·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από τους εναγόμενους, υπό την ιδιότητά της ως μέλους της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής Βάμβακος (ICAC), να λάβει μέτρα κατά του εκτελεστικού διευθυντή του ICAC για παραβάσεις·

—	να διατάξει την άμεση αναστολή της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την ICAC, έως ότου η ICAC συμμορφωθεί με την υποχρέωση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προστατεύονται από τις Συνθήκες της Ένωσης·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να καταβάλει στην ενάγουσα ως αποζημίωση για ηθική βλάβη το ποσό των 300 000,00 ευρώ·

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή και το Συμβούλιο, να καταβάλει στην ενάγουσα ως αποζημίωση για την απώλεια απασχόλησης και ευκαιρίας και για ζημία που αφορά τη σταδιοδρομία της ποσό 103 542,92 δολαρίων ΗΠΑ (με την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία σε ευρώ) το οποίο ισοδυναμεί με μισθούς ενός έτους και μισού με βάση το τελευταίο σημείωμα μισθοδοσίας της στην ICAC (69 055,28 δολάρια ΗΠΑ)·

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή και το Συμβούλιο, να καταβάλει στην ενάγουσα ως αποζημίωση για περιουσιακή ζημία το ποσό των 19 368,13 δολαρίων ΗΠΑ (με την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία σε ευρώ) πλέον τόκων με το τρέχον νόμιμο επιτόκιο ετησίως (από τον Ιούνιο του 2019)·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων εκπροσωπήσεως από δικηγόρο.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής της, η ενάγουσα προβάλλει τρεις ισχυρισμούς.

Με τον πρώτο προβάλλεται παράλειψη της Επιτροπής και το Συμβουλίου να λάβουν οποιοδήποτε μέτρο, γεγονός το οποίο προκάλεσε σημαντική ηθική βλάβη και περιουσιακή ζημία στην ενάγουσα, η οποία στερήθηκε την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, και προσέβαλε το δικαίωμά της στην αξιοπρέπεια και σε ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.

Με τον δεύτερο προβάλλεται υποχρέωση των εναγομένων να ενεργούν σύμφωνα με τις Συνθήκες, ιδίως με το άρθρο 207 ΣΛΕE το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ICAC και το οποίο προβλέπει ότι η κοινή εμπορική πολιτική ασκείται στο πλαίσιο των αρχών και των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης. Η Επιτροπή υπέχει υποχρέωση σύμφωνα με τα άρθρα 314 και 317 ΣΛΕΕ και οφείλει να συμμορφώνεται με τα συμφέροντα, τις αξίες και αρχές [της Ένωσης] σύμφωνα με το άρθρο 3 ΣΕΕ και τον Χάρτη.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι, διά της παραλείψεως τους, η Επιτροπή και το Συμβούλιο προσέβαλαν τα θεμελιώδη δικαιώματα της ενάγουσας όπως το δικαίωμα προσβάσεως στη δικαιοσύνη και το δικαίωμα σε ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/58

Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2021 — Bastion Holding κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-102/21)

(2021/C 182/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Bastion Holding BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) και 35 λοιπές προσφεύγουσες (εκπρόσωποι: B. Braeken και X.Y.G. Versteeg, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση C(2020) 8286 final της 20ής Νοεμβρίου 2020 σχετικά με την τροποποίηση του καθεστώτος SA.57712 — COVID-19: καθεστώς άμεσων επιχορηγήσεων για τη στήριξη, ως προς τα πάγια έξοδά τους, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από την έξαρση της νόσου COVID-19 [SA.59535 (2020/N)], κατά το μέρος που αφορά τόσο α) τη διάκριση μεταξύ των μικρομεσαίων και των λοιπών επιχειρήσεων όσο και β) το μέγιστο ποσό των 90 000 ευρώ·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που αφορά είτε α) τη διάκριση μεταξύ των μικρομεσαίων και των λοιπών επιχειρήσεων είτε β) το μέγιστο ποσό των 90 000 ευρώ·

—	όλως επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—	επιπλέον, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται μη κίνηση από την Επιτροπή επίσημης διαδικασίας έρευνας, καθόσον η Επιτροπή έκρινε εσφαλμένως ότι το επίμαχο μέτρο κρατικής ενίσχυσης δεν εγείρει αμφιβολίες ως προς τη συμβατότητά του με την εσωτερική αγορά.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε διαδικαστικές πλημμέλειες, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/59

Προσφυγή της 1ης Μαρτίου 2021 — Colombani κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-129/21)

(2021/C 182/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jean-Marc Colombani (Auderghem, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση με την οποία η ΕΥΕΔ απέρριψε την υποψηφιότητα του προσφεύγοντος για τη θέση του Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της ΕΕ στον Καναδά, η οποία κοινοποιήθηκε με σημείωμα της 6ης Ιουλίου 2020, υπογραφέν από τη διευθύντρια ανθρωπίνων πόρων·

—	να ακυρώσει την απόφαση με την οποία η ΕΥΕΔ απέρριψε την υποψηφιότητα του προσφεύγοντος για τη θέση του διευθυντή ANMO, η οποία κοινοποιήθηκε με σημείωμα της 17ης Απριλίου 2020, υπογραφέν από τη διευθύντρια ανθρωπίνων πόρων·

—	να ακυρώσει την απόφαση της ΕΥΕΔ με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση R/353/20·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται τον παράνομο χαρακτήρα της απορρίψεως της υποψηφιότητας του προσφεύγοντος ως εθνικού διπλωμάτη, καθώς και ένσταση ελλείψεως νομιμότητας των σχετικών προκηρύξεων τις οποίες αφορά η προσφυγή, ήτοι την προκήρυξη για τη θέση διευθυντή Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής (AMNO) (προκήρυξη κενής θέσης 2020/48) και την προκήρυξη για τη θέση του Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας στον Καναδά (προκήρυξη κενής θέσης 2020/134).

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως όσον αφορά το κριτήριο επιλογής σχετικά με την εμπειρία στην άσκηση καθηκόντων middle management ή παρόμοιων καθηκόντων επί δύο τουλάχιστον έτη.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, της ασφάλειας δικαίου και της προβλεψιμότητας, καθόσον η επαγγελματική εμπειρία του προσφεύγοντος εκτιμήθηκε κατά τρόπο συσταλτικό, σε αντίθεση με την ευελιξία που επιδείχθηκε όσον αφορά τους λοιπούς υποψηφίους, και παράβαση του άρθρου 27 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως όσον αφορά τον βαθμό του προσφεύγοντος και παραβίαση της αρχής κατά την οποία δεν νοείται επίκληση οικείου πταίσματος.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα ως προς την εκτίμηση του είδους των ασκούμενων από τον προσφεύγοντα καθηκόντων.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/59

Αγωγή της 1ης Μαρτίου 2021 — QK κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-133/21)

(2021/C 182/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Διάδικοι

Ενάγουσα: QK (εκπρόσωπος: A. Bērziņš, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να κρίνει παραδεκτή την παρούσα αγωγή και να την εξετάσει επί της ουσίας.

—	Να διατάξει την ΕΚΤ να καταβάλει αποζημίωση στην ενάγουσα για τις ζημίες που αυτή υπέστη, ύψους 15 583 195 ευρώ.

—	Να καταδικάσει την ΕΚΤ σε όλα τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας.

—	Να υποχρεώσει την ΕΚΤ να καταβάλει όλα τα έξοδα που συνδέονται με την παρούσα δίκη.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής της, η οποία στηρίζεται στο άρθρο 268 και στο άρθρο 340, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, η ενάγουσα προβάλλει έναν και μόνο ισχυρισμό. Υποστηρίζει με αυτόν ότι, εκδίδοντας την επίμαχη απόφαση της 3ης Μαρτίου 2016, με την οποία ανακλήθηκε η άδεια που είχε χορηγηθεί στην AS Trasta Komercbanka (1) (τράπεζα της οποίας συνιδιοκτήτρια είναι η ενάγουσα), η ΕΚΤ κατέστη υπεύθυνη για την απώλεια της αξίας των μετοχών που κατείχε η ενάγουσα στην εν λόγω οντότητα.

(1) Απόφαση ECB/SSM/2016-529900WIP0INFDAWTJ81/1 WOANCA-2016-0005 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), της 3ης Μαρτίου 2016, για την ανάκληση της άδειας που χορηγήθηκε στην Trasta Komercbanka, η οποία αντικαταστάθηκε από την απόφαση ECB/SSM/2016 — 529900WIPOINFDAWTJ81/2 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 11ης Ιουλίου 2016, της οποίας η ακύρωση αποτελεί το αντικείμενο της εκκρεμούς διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-698/16, Trasta Komercbanka κ.λπ. κατά ΕΤΕ, T-698/16 (ΕΕ 2016, C 441, σ. 29, διορθωτικό ΕΕ 2017, C 6, σ. 57).

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/60

Προσφυγή της 5ης Μαρτίου 2021 — Apologistics κατά EUIPO — Kerckhoff (apo-discounter.de)

(Υπόθεση T-140/21)

(2021/C 182/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Apologistics GmbH (Markkleeberg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Hug, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Markus Kerckhoff (Bergisch Gladbach, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης apo-discounter.de σε κόκκινο και κίτρινο χρώμα — Υπ’ αριθ. 9 435 496 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση R 1439/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στον βαθμό που το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης apo-discounter.de (αριθ. 9 435 496) κηρύχθηκε άκυρο για τις ακόλουθες υπηρεσίες: Κλάση 35 — Υπηρεσίες λιανικής σε σχέση με φαρμακευτικά προϊόντα, χημικά, είδη οικιακής χρήσης και είδη του τομέα της υγείας·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/61

Προσφυγή της 5ης Μαρτίου 2021 — Shakutin κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-141/21)

(2021/C 182/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Aleksandr Vasilevich Shakutin (Μινσκ, Λευκορωσία) (εκπρόσωπος: B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/2129 του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2020 για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη Λευκορωσία, την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/2130 του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2020 για την εφαρμογή της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας, τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/339 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2021 για την εφαρμογή του άρθρου 8α του κανονισμού (ΕΚ) 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη Λευκορωσία, και την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/353 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2021 για την τροποποίηση της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να αιτιολογήσει επαρκώς τη δέσμη λόγων βάσει των οποίων καταχώρισε το όνομα του προσφεύγοντος, ιδίως όσον αφορά την όποια συμμετοχή στην άσκηση βίας εις βάρος της κοινωνίας των πολιτών και της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', της αποφάσεως 2012/642/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να παραθέσει τους πραγματικούς λόγους της καταχωρίσεως και υπέπεσε, σε σειρά περιπτώσεων, σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, αποφαινόμενο ότι ο προσφεύγων επωφελούνταν του καθεστώτος Λουκασένκο και το υποστήριζε.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/61

Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2021 — Vetpharma Animal Health κατά EUIPO — Deltavit (DELTATIC)

(Υπόθεση T-146/21)

(2021/C 182/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vetpharma Animal Health, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Escudero Pérez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Deltavit SAS (Janzé, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης DELTATIC — Υπ’ αριθ. 17 806 241 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση R 776/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 47, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 18, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/62

Προσφυγή της 18ης Μαρτίου 2021 — UGA Nutraceuticals κατά EUIPO — Vitae Health Innovation (VITADHA)

(Υπόθεση T-149/21)

(2021/C 182/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: UGA Nutraceuticals Srl (Gubbio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Riva, J. Graffer και A. Ottolini, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vitae Health Innovation SL (Montmeló, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του σήματος VITADHA στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 352 764 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 2719/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, κηρύσσοντας τα σημεία ανόμοια και κάνοντας δεκτή την αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

—	να καταδικάσει τους αντίδικους στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/63

Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2021 — Hangzhou Dingsheng Industrial Group κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-150/21)

(2021/C 182/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd (Hangzhou, Κίνα), Dingheng New Materials Co., Ltd (Rayong, Ταϊλάνδη), Thai Ding Li New Materials Co., Ltd (Rayong) (εκπρόσωποι: G. Coppo και G. Pregno, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/2162 της Επιτροπής της 18ης Δεκεμβρίου 2020 για την έναρξη έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/2384 και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/271 στις εισαγωγές ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας μέσω εισαγωγών ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου που αποστέλλονται από την Ταϊλάνδη, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Ταϊλάνδης είτε όχι, και για την υπαγωγή των εν λόγω εισαγωγών σε καταγραφή, στο μέτρο που αφορά τις προσφεύγουσες·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, ήτοι ότι η Επιτροπή έσφαλε καθόσον κίνησε την έρευνα παρά την έλλειψη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων κατά την έννοια του άρθρου 13, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/63

Αγωγή της 19ης Μαρτίου 2021 — Union Syndicale Solidaires des SDIS de France et DOM/TOM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-152/21)

(2021/C 182/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Union Syndicale Solidaires des services départementaux d’incendie et de secours (SDIS) de France et DOM/TOM (Νιμ, Γαλλία) (εκπρόσωπος: O. Coudray, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκή Επιτροπή) να καταβάλει στην ενάγουσα αποζημίωση ύψους 10 000 ευρώ ως ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη, συν τόκους υπολογιζομένους βάσει του επιτοκίου που έχει καθορίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένου κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκή Επιτροπή) να καταβάλει ποσό 6 600 ευρώ για το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής της αποζημιώσεως, η ενάγουσα προσάπτει στην Επιτροπή ότι δεν απάντησε, επί 1,5 έτος, στην καταγγελία που είχε υποβάλει η ενάγουσα κατά της Γαλλικής Δημοκρατίας. Η ενάγουσα προσάπτει επίσης στην Επιτροπή ότι δεν την ενημέρωσε προσηκόντως για τον έλεγχο στον οποίο προέβη και ότι δεν έλαβε θέση επί της καταγγελίας εντός ευλόγου προθεσμίας. Κατά την αναιρεσείουσα, η Επιτροπή υπέπεσε, επομένως, υπαιτίως σε παράνομη πράξη δυνάμενη να στοιχειοθετήσει την ευθύνη της Ένωσης.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/64

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2021 — Völkl κατά EUIPO — Marker Dalbello Völkl (International) (Völkl)

(Υπόθεση T-155/21)

(2021/C 182/87)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Völkl GmbH & Co. KG (Erding, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Raßmann, M. Suether και F. Adinolfi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Marker Dalbello Völkl (International) GmbH (Baar, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Völkl — Υπ’ αριθ. 4 467 569 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 568/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τους λοιπούς μετέχοντες, σε περίπτωση που παρέμβουν στην παρούσα διαδικασία, στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/65

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2021 — Völkl κατά EUIPO — Marker Dalbello Völkl (International) (Marker Völkl)

(Υπόθεση T-156/21)

(2021/C 182/88)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Völkl GmbH & Co. KG (Erding, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Raßmann, M. Suether και F. Adinolfi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Marker Dalbello Völkl (International) GmbH (Baar, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του σήματος Marker Völkl με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. W00891106 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 0055/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού και τους λοιπούς μετέχοντες, σε περίπτωση που παρέμβουν στην παρούσα διαδικασία, στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/66

Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2021 — Bustos κατά EUIPO — Bicicletas Monty (motwi)

(Υπόθεση T-159/21)

(2021/C 182/89)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Dante Ricardo Bustos (Wenling, Κίνα) (εκπρόσωπος: A. Lorente Berges, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Bicicletas Monty, SA (Sant Feliú de Llobregat, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών: Ο προσφεύγων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης motwi — Υπ’ αριθ. 17 802 158 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 289/2020-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—	Να κάνει δεκτή την καταχώριση του υπ’ αριθ. 17 802 158 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης motwi για τα σχετικά αγαθά της κλάσεως 12 του Διακανονισμού της Νίκαιας.

—	Να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/66

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2021 — Yavorskaya κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-405/14) (1)

(2021/C 182/90)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 261 της 11.8.2014.

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/67

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Μαρτίου 2021 — UPL Europe και Indofil Industries (Netherlands) κατά EFSA

(Υπόθεση T-162/20) (1)

(2021/C 182/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 201 της 15.6.2020.

Διορθωτικά

10.5.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/68

Διορθωτικό της δημοσιευθείσας στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοινώσεως στην υπόθεση T-87/21

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 110 της 29ης Μαρτίου 2021 )

(2021/C 182/92)

Στην σελίδα 37, υπόθεση T-87/21, Condor Flugdienst κατά Επιτροπής, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2021 — Condor Flugdienst κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-87/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Condor Flugdienst GmbH (Kelsterbach, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Israel, J. Lang και M. Negro, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 25ης Ιουνίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 57153 (2020/N) — Γερμανία — COVID-19: Aid to Lufthansa (1)· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη την υποχρέωσή της να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας βάσει του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον έκρινε ότι η ενίσχυση προς την Lufthansa είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά βάσει του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης που υπέχει.»

(1) ΕΕ C 397 της 20.11.2020, σ. 2.

Top

All

Choose the experimental features you want to try