—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/433 της Επιτροπής, της 15ης Μαρτίου 2022, για την επιβολή οριστικών αντισταθμιστικών δασμών στις εισαγωγές πλατέων προϊόντων ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα καταγωγής Ινδίας και Ινδονησίας και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2012 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές πλατέων προϊόντων ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα καταγωγής Ινδίας και Ινδονησίας (1)· και

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 2, στοιχεία α' και β', το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α', το άρθρο 4, παράγραφοι 3 και 5 και το άρθρο 28 του κανονισμού (EΕ) 2016/1037 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016 (2) (στο εξής: βασικός κανονισμός), μέσω αντισταθμιστικών συστημάτων που δεν συνιστούν αντισταθμίσιμες επιδοτήσεις κατά την έννοια του βασικού κανονισμού.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή χρησιμοποίησε εσφαλμένους δείκτες αναφοράς κατά τον προσδιορισμό του οφέλους και κατά τον υπολογισμό του ποσού των αντισταθμίσιμων επιδοτήσεων, κατά παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 2, του άρθρου 6, στοιχεία α', β' και δ' και του άρθρου 15, παράγραφοι 1 και 2 του βασικού κανονισμού.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν κατένειμε το ποσό των επιδοτήσεων σχετικά με την παροχή μεταλλεύματος νικελίου στην παραγωγή του οικείου προϊόντος κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας, κατά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2 και του άρθρου 15, παράγραφοι 1 και 2 του βασικού κανονισμού.