This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62021TN0216
Case T-216/21: Action brought on 20 April 2021 — Ryanair and Malta Air v Commission
Υπόθεση T-216/21: Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2021 — Ryanair και Malta Air κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-216/21: Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2021 — Ryanair και Malta Air κατά Επιτροπής
ΕΕ C 217 της 7.6.2021, p. 68–69
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
7.6.2021 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 217/68 |
Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2021 — Ryanair και Malta Air κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-216/21)
(2021/C 217/86)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) και Malta Air ltd. (Pietà, Μάλτα) (εκπρόσωποι: F-C. Laprévote, E. Vahida, V. Blanc, S. Rating και Ι. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 4ης Μαΐου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57082 (2020/N) — Γαλλία — COVID-19 — Cadre temporaire 107(3)(b) TFEU — Garantie et prêt d’actionnaire au bénéfice d’Air France (1)· και |
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα. |
— |
Οι προσφεύγουσες ζήτησαν επίσης να εκδικασθεί η προσφυγή τους με την ταχεία διαδικασία του άρθρου 23α του Οργανισμού του Δικαστηρίου. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η καθής κακώς απέκλεισε την KLM και την Air France-KLM από το πεδίο εφαρμογής της προσβαλλομένης αποφάσεως. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η καθής προέβη σε κατάχρηση εξουσίας και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και το Προσωρινό Πλαίσιο, καθότι (i) έκρινε ότι η ενίσχυση αίρει σοβαρή διαταραχή της γαλλικής οικονομίας, (ii) δεν αξιολόγησε προσηκόντως αν ο δικαιούχος αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες, (iii) έκρινε ότι το μετοχικό δάνειο ήταν συμβατό με το τότε εφαρμοστέο Προσωρινό Πλαίσιο και το εξέτασε ως μέτρο για το χρέος αντί ως ίδια κεφάλαια, και (iv) παρέβη την υποχρέωσή της να σταθμίσει τα ευεργετικά αποτελέσματα της ενισχύσεως με τα αρνητικά αποτελέσματά της επί των όρων των εμπορικών συναλλαγών και επί της διατηρήσεως του ανόθευτου ανταγωνισμού («balancing test»). |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και παραβίασε τις γενικές αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου σχετικά με την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών και την ελευθερία εγκαταστάσεως επί των οποίων στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 (2). Η απελευθέρωση της αγοράς των αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη αεροπορικών εταιριών χαμηλού κόστους που δραστηριοποιούνται πραγματικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Εντούτοις, οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η καθής αγνόησε τη ζημία που έχει προκαλέσει η κρίση της νόσου COVID-19 σε τέτοιες δραστηριοποιούμενες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αεροπορικές εταιρίες και τον ρόλο τους στην αεροπορική σύνδεση της Γαλλίας, καθόσον επέτρεψε στη Γαλλία να χορηγήσει ενίσχυση στην Air France. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ προβλέπει εξαίρεση από την κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ απαγόρευση κρατικών ενισχύσεων, αλλά δεν προβλέπει εξαίρεση από τους λοιπούς κανόνες και αρχές της ΣΛΕΕ |
4. |
Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέλειψε να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας παρά τις σοβαρές δυσχέρειες και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα των προσφευγουσών. |
5. |
Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που υπέχει η καθής. |
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (αναδιατύπωση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ 2008 L 293, σ. 3).