This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020TN0482
Case T-482/20: Action brought on 27 July 2020 — LG and Others v Commission
Υπόθεση T-482/20: Προσφυγή της 27ης Ιουλίου 2020 — LG κ.λπ. κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-482/20: Προσφυγή της 27ης Ιουλίου 2020 — LG κ.λπ. κατά Επιτροπής
ΕΕ C 348 της 19.10.2020, p. 22–23
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
19.10.2020 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 348/22 |
Προσφυγή της 27ης Ιουλίου 2020 — LG κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-482/20)
(2020/C 348/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: LG και πέντε λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: A. Sigal και M. Teder, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, τη σιωπηρή απόφαση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) της 26ης Μαΐου 2020, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή τους περί προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ δικηγόρων και πελατών τους ως προς τις επικοινωνίες των προσφευγόντων με τον εξωτερικό συνεργάτη-σύμβουλό τους, εκτός εάν οι προσφεύγοντες μπορούσαν να εξηγήσουν το πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται οι απόρρητες αυτές επικοινωνίες και το περιεχόμενό τους· |
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.
1. |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το δικαίωμα προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ δικηγόρων και πελατών τους αποτελεί θεμελιώδες, καίτοι άγραφο, δικαίωμα βάσει του δικαίου της Ένωσης το οποίο αναγνωρίζεται από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν μπορεί να εξαρτηθεί από το αν οι προσφεύγοντες θα αποδείξουν ότι οι απόρρητες επικοινωνίες τους συνέχονται ουσιωδώς με την έρευνα ως προς την οποία είναι απόρρητες· κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στον σκοπό τον οποίον εξυπηρετεί η προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ δικηγόρων και πελατών τους. |
2. |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το δικαίωμα προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ δικηγόρων και πελατών τους απορρέει τόσο από την ΕΣΔΑ όσο και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), συγκεκριμένα δε από το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής που προβλέπεται στο άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (άρθρο 7 του Χάρτη) και από το δικαίωμα άμυνας που προβλέπεται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ (άρθρο 47 του Χάρτη). Η προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ δικηγόρων και πελατών τους υπό την ΕΣΔΑ και τον Χάρτη δεν εξαρτάται από τον σκοπό των κρίσιμων επικοινωνιών ούτε από το πλαίσιο στο οποίο αυτές εντάσσονται, αλλά μόνον από την ταυτότητα των συμμετεχόντων. |
3. |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, ακόμη και αν το δικαίωμα προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών μεταξύ δικηγόρων και πελατών τους, όπως προβλέπεται στην ΕΣΔΑ και στον Χάρτη, μπορεί να περιοριστεί για λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι εν λόγω περιορισμοί πρέπει να προβλέπονται από νόμο. Δεν είναι δυνατό να στηρίζονται σε ληφθείσα κατά διακριτική ευχέρεια απόφαση διοικητικής αρχής. |