This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0680
Case C-680/19 P: Appeal brought on 12 September 2019 by Fulmen against the judgment of the General Court (First Chamber) delivered on 2 July 2019 in Case T-405/15, Fulmen v Council
Υπόθεση C-680/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2019 η Fulmen κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 2 Ιουλίου 2019, στην υπόθεση T-405/15, Fulmen κατά Συμβουλίου
Υπόθεση C-680/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2019 η Fulmen κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 2 Ιουλίου 2019, στην υπόθεση T-405/15, Fulmen κατά Συμβουλίου
ΕΕ C 372 της 4.11.2019, p. 26–27
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
4.11.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 372/26 |
Αναίρεση που άσκησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2019 η Fulmen κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 2 Ιουλίου 2019, στην υπόθεση T-405/15, Fulmen κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-680/19 P)
(2019/C 372/28)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Fulmen (εκπρόσωποι: A. Bahrami, Ν. Κορογιαννάκης, avocats)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο πρωτίστως:
— |
Να αναιρέσει εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση· |
— |
Να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς· |
— |
Να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στη Fulmen ποσό ύψους 6 456 507 ευρώ σε αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ποσό ύψους 100 000 ευρώ προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, προσαυξημένα με τόκους υπερημερίας· |
— |
Να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων. |
Επικουρικώς:
— |
Να αναιρέσει εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση· |
— |
Να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο· |
— |
Να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Όσον αφορά την υλική ζημία, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, πρώτον, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, παραβίασε την αρχή της πλήρους αποκαταστάσεως της ζημίας και κατέστησε άνευ πρακτικής αποτελεσματικότητας το άρθρο 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και το άρθρο 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το επίπεδο αποδείξεως που απαίτησε το Γενικό Δικαστήριο κατέστησε αδύνατη την επιδίκαση οποιασδήποτε αποζημιώσεως, παρά την ύπαρξη αρκούντως σοβαρής και κατάφωρης παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης. Δεύτερον, κατά την αναιρεσείουσα, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο, το δε σκεπτικό της ενέχει αντιφάσεις. Τρίτον, όπως υποστηρίζει η αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε αποδεικτικά και πραγματικά στοιχεία.
Όσον αφορά την ηθική βλάβη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στερείται παντελώς αιτιολογίας όσον αφορά τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να εκτιμηθεί το ύψος της χρηματικής ικανοποιήσεως κατά ορθή και δίκαιη κρίση.