10.7.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 221/8

1)

Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα (1), την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιτρέπει, για τον κολασμό της μη συμμορφώσεως προς την κατά το άρθρο 3 του κανονισμού αυτού υποχρέωση δηλώσεως, την επιβολή προστίμου το οποίο μπορεί να ανέλθει έως και το διπλάσιο της αξίας των χρησιμοποιηθέντων μέσων πληρωμής;

2)

Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ως επιβαρυντικές περιστάσεις για τη μη συμμόρφωση προς την υποχρέωση δηλώσεως τη μη απόδειξη της νόμιμης προελεύσεως των μέσων πληρωμής και την έλλειψη συνάφειας μεταξύ της αναπτυσσομένης από τον ενδιαφερόμενο δραστηριότητας;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα δύο προηγούμενα ερωτήματα, έχει το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα, την έννοια ότι η επιβολή χρηματικής κυρώσεως η οποία, ανεξαρτήτως του ποσού το οποίο αφορά η κίνηση, μπορεί να ανέλθει έως και το 25 % των μη δηλωθέντων ρευστών διαθεσίμων πληροί την απαίτηση περί αναλογικότητας;