Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TN0640

    Υπόθεση T-640/16: Προσφυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 2016 — GEA Group κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 392 της 24.10.2016, p. 49–50 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.10.2016   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 392/49


    Προσφυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 2016 — GEA Group κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση T-640/16)

    (2016/C 392/64)

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγουσα: GEA Group AG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. du Mont και C. Wagner, δικηγόροι)

    Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

    Αιτήματα

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

    Να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29ης Ιουνίου 2016, C(2016)3920, για την τροποποίηση της αποφάσεως C(2009)8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (AT.38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας)·

    επικουρικώς, να μειώσει το πρόστιμο και να ορίσει νέα ημερομηνία για την καταβολή του οφειλόμενου ποσού και των τόκων (μετά την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως), και

    να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

    Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

    1.

    Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέβη το άρθρο 25 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης, καθόσον προέβη στην έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως παρά το γεγονός ότι η προθεσμία παραγραφής είχε παρέλθει.

    2.

    Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 266, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας καθόσον δεν της παρασχέθηκε η δυνατότητα να αναπτύξει προφορικά της απόψεις της.

    3.

    Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι Επιτροπή παρέβη το άρθρο 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 1/2003 καθόσον δεν εφάρμοσε ως προς την προσφεύγουσα το όριο του 10 % και καθόσον εφάρμοσε το όριο αυτό ως προς άλλον παραβάτη, σε βάρος της προσφεύγουσας.

    4.

    Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως καθόσον θεώρησε την προσφεύγουσα αποκλειστικά υπεύθυνη για μια συμπεριφορά για την οποία διαπιστώθηκε ότι ευθύνονται άλλοι παραβάτες, ενώ η ευθύνη της προσφεύγουσας είναι δευτερογενής και μόνον, και καθόσον κατένειμε την επιπλέον επιβάρυνση που απορρέει από τη μειωμένη ευθύνη των λοιπών παραβατών σε βάρος αποκλειστικά και μόνον της προσφεύγουσας.

    5.

    Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή ενήργησε ultra vires, καθόσον όρισε αναδρομικά την προθεσμία πληρωμής σε ημερομηνία κατά την οποία δεν υφίστατο έγκυρη νομική βάση για την πληρωμή, καθώς και ότι η Επιτροπή παρέβη την προβλεπόμενη από το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθόσον δεν διευκρίνισε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να παρεκκλίνει από την πρακτική της.


    Top