1. 

Στην παρούσα υπόθεση το Δικαστήριο καλείται κυρίως να αποφανθεί επί ορισμένων προδικαστικών ερωτημάτων σχετικά με την ερμηνεία της νομοθεσίας της Ένωσης που αφορά την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας και τις διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας της Ένωσης που ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες ακυρώσεως των τελωνειακών διασαφήσεων κατόπιν δηλώσεως του διασαφιστή, καθώς και επί ενός προδικαστικού ερωτήματος ως προς την εκτίμηση του κύρους των διατάξεων της εν λόγω τελωνειακής νομοθεσίας.

2. 

Τα ερωτήματα αυτά υποβάλλονται στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ ενός εισαγωγέα νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας και της τελωνειακής αρχής του κράτους μέλους στο οποίο ο εισαγωγέας έχει την έδρα του, αφορά δε την άρνηση της εν λόγω αρχής να απαλλάξει τον εισαγωγέα από τον δασμό αντιντάμπινγκ όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία της Ένωσης που εφαρμόζεται σε εμπορεύματα τα οποία έχουν αγοραστεί από Ρώσο παραγωγό-εξαγωγέα ο οποίος έχει αναλάβει, αποδεκτές από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υποχρεώσεις ως προς τις τιμές.

3. 

Δεδομένου ότι, στην προκειμένη περίπτωση, η αιτιολογία της αρνήσεως αυτής συνίστατο στο ότι οι επίμαχες εισαγωγές στην κύρια δίκη, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μέσω μιας άλλης επιχειρήσεως, δεν πληρούσαν τις τυπικές προϋποθέσεις χορηγήσεως απαλλαγής από τον δασμό που προβλέπονται στην ανωτέρω αναφερθείσα νομοθεσία, το αιτούν δικαστήριο ζήτησε από το Δικαστήριο να αποφανθεί σχετικά με την ερμηνεία και το περιεχόμενο των διατάξεων της νομοθεσίας αντιντάμπινγκ, οι οποίες προβλέπουν τις ως άνω τυπικές προϋποθέσεις, καθώς και ως προς την εκτίμηση του κύρους, από πλευράς ίσης μεταχειρίσεως, των διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας οι οποίες δεν επιτρέπουν στον προαναφερθέντα εισαγωγέα να ακυρώσει τις τελωνειακές διασαφήσεις που αφορούν την επίμαχη εισαγωγή και, συνεπώς, να του χορηγηθεί η σχετική απαλλαγή.

4.

Στις 16 Αυγούστου 1995 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέβαλε, με τον κανονισμό (ΕΚ) 2022/95 ( 2 ), οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας. Ο αρχικός δασμός αντιντάμπινγκ τροποποιήθηκε μεταγενέστερα και στη συνέχεια παρατάθηκε η ισχύς του επανειλημμένως, ιδίως κατόπιν αιτήσεων επανεξετάσεως στο πλαίσιο της λήξεως ισχύος των μέτρων ή κατόπιν αιτήσεως ενδιάμεσης επανεξετάσεως, υποβληθείσας είτε από τους εκπροσώπους των παραγωγών της Ένωσης είτε από τους ενδιαφερόμενους παραγωγούς-εξαγωγείς.

5.

Ωστόσο, οι διάφοροι κανονισμοί που εκδόθηκαν στο πλαίσιο αυτό δεν ασκούν όλοι άμεση επιρροή στην επίλυση της διαφοράς της κύριας δίκης. Ο κανονισμός που κυρίως αφορά άμεσα την παρούσα υπόθεση είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 661/2008 του Συμβουλίου ( 3 ).

6.

Τα άρθρα 1 και 2 του κανονισμού 661/2008 επιβάλλουν οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ διαφόρων ποσών στο νιτρικό αμμώνιο και σε ορισμένα λιπάσματα και άλλα προϊόντα που περιέχουν νιτρικό αμμώνιο, τα οποία παράγονται από την Eurochem και τις εταιρίες που συνδέονται με αυτήν, καθώς και σε όλες τις άλλες ρωσικές εταιρίες εξαγωγών.

7.

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 661/2008 ορίζει:

«1.   Εισαγωγές που διασαφούνται για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία, οι οποίες έχουν τιμολογηθεί από εταιρίες από τις οποίες έχουν γίνει δεκτές από την Επιτροπή αναλήψεις υποχρεώσεων και των οποίων οι επωνυμίες περιλαμβάνονται στην απόφαση 2008/577/ΕΚ, όπως αυτή τροποποιείται κατά καιρούς, απαλλάσσονται από τον δασμό αντιντάμπινγκ που επιβάλλεται με το άρθρο 2, υπό τον όρον ότι:

8.

Η απόφαση 2008/577/ΕΚ της Επιτροπής ( 4 ), που αναφέρεται στο άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008, είναι η απόφαση με την οποία έγιναν αποδεκτές από την Επιτροπή οι αναλήψεις υποχρεώσεων ως προς τις προσφερόμενες τιμές, σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ( 5 ), από τους Ρώσους παραγωγούς-εξαγωγείς νιτρικού αμμωνίου «JSC [ανώνυμη μετοχική εταιρία] Acron, Veliky Novgorod, Ρωσία, και JSC [ανώνυμη μετοχική εταιρία] Dorogobuzh, Dorogobuzh, Ρωσία, μέλη της εταιρίας συμμετοχών “Acron”».

9.

Στο πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης ανακύπτουν επίσης ζητήματα ερμηνείας και κύρους των διατάξεων του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα ( 6 ), ειδικότερα του άρθρου του 66 το οποίο καθορίζει τις προϋποθέσεις ακυρώσεως μιας τελωνειακής διασαφήσεως κατόπιν αιτήσεως του διασαφιστή, και του άρθρου του 220, παράγραφος 2, που καθορίζει τους όρους απαλλαγής της εκ των υστέρων εισπράξεως εισαγωγικών δασμών λόγω λάθους των τελωνειακών αρχών, καθώς και του άρθρου 251 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92 ( 7 ), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 312/2009 της Επιτροπής, της 16ης Απριλίου 2009 ( 8 ), ο οποίος καθορίζει, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 66, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα, τους όρους ακυρώσεως τελωνειακής διασάφησης κατόπιν αιτήσεως του διασαφιστή, μετά τη χορήγηση αδείας παραλαβής των εμπορευμάτων.

10.

Το κείμενο των κρίσιμων αυτών διατάξεων θα παρατίθεται κατά την ανάλυση που ακολουθεί όπου κρίνεται απαραίτητο.

11.

Αφορμή της διαφοράς της κύριας δίκης αποτελεί η απόφαση της Maksu- ja Tolliameti Ida maksu- ja tollikeskus (αρμόδιας φορολογικής και τελωνειακής αρχής) ( 9 ) με την οποία ζητήθηκε από την εταιρία Baltic Agro AS (στο εξής: Baltic Agro), κατόπιν εκ των υστέρων ελέγχου, η καταβολή δασμού αντιντάμπινγκ και ΦΠΑ επί των εισαγωγών λιπάσματος νιτρικού αμμωνίου προελεύσεως Ρωσίας.

12.

Οι εν λόγω δασμοί αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας, που είχαν αρχικώς επιβληθεί με τον κανονισμό 2022/95, ο οποίος έχει επανειλημμένως τροποποιηθεί, είναι πλέον οι δασμοί που επιβάλλονται με τον κανονισμό 661/2008.

13.

Στην προκειμένη περίπτωση, μεταξύ Οκτωβρίου 2009 και Ιανουαρίου 2010 η Baltic Agro αγόρασε πολλούς τόνους λιπάσματος νιτρικού αμμωνίου από την εταιρία JSC Acron, που έχει την έδρα της στη Ρωσία, χρησιμοποιώντας ως μεσάζοντα την εσθονική εταιρία Magnet Group OÜ ( 10 ). Για τον σκοπό αυτό συνήφθησαν πολλές συμβάσεις μεταξύ, αφενός, της Magnet Group και της JSC Acron και, αφετέρου, της Magnet Group και της Baltic Agro.

14.

Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2010 δύο εκτελωνιστές κατέθεσαν πέντε τελωνειακές διασαφήσεις οι οποίες αφορούσαν τις ανωτέρω εισαγωγές, στις οποίες είχε καταχωριστεί ως παραλήπτρια των εισαγόμενων εμπορευμάτων η Baltic Agro και ως αποστολέας δύο φορές η JSC Acron και τρεις φορές η λεττονική εταιρία μεταφορών OOO Ventoil.

15.

Την 1η Μαρτίου 2010 και την 23η Απριλίου 2010 οι προαναφερθέντες εκτελωνιστές ζήτησαν από τη MTA την ακύρωση των διασαφήσεων, διότι σε αυτές είχε καταχωριστεί η Baltic Agro ως παραλήπτρια του εμπορεύματος, αντί της Magnet Group.

16.

Στις 3 Μαρτίου 2010 η MTA διενήργησε εκ των υστέρων έλεγχο των ανωτέρω πέντε τελωνειακών διασαφήσεων, προκειμένου να διευκρινισθεί η ορθότητα της δασμολογητέας αξίας των εμπορευμάτων που εισήχθησαν, καθώς και του υπολογισμού και της εξοφλήσεως των δασμών που επιβλήθηκαν κατά την εισαγωγή.

17.

Στις 31 Μαΐου 2010 η MTA εξέδωσε, βάσει του εκ των υστέρων ελέγχου, δύο πράξεις επιβολής δασμών, επιβάλλοντας στην Baltic Agro δασμούς καθώς και ΦΠΑ για τα εισαχθέντα εμπορεύματα, με την αιτιολογία ότι δεν επληρούντo οι προϋποθέσεις απαλλαγής από τελωνειακό δασμό τις οποίες προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 661/2008.

18.

Στις 31 Μαΐου 2010 η Baltic Agro άσκησε προσφυγή κατά των ανωτέρω πράξεων ενώπιον του Tartu Halduskohus (διοικητικού πρωτοδικείου του Tartu, Εσθονία) υποστηρίζοντας ότι το γεγονός ότι χρησιμοποίησε άλλη εταιρία ως μεσάζοντα για τις αναφερθείσες εισαγωγές δεν ασκεί καμία επιρροή από απόψεως επιβολής επιβαρύνσεων.

19.

Το Tartu Halduskohus απέρριψε την προσφυγή με απόφαση της 25ης Απριλίου 2011 κρίνοντας ότι, δεδομένου ότι η Baltic Agro δεν αγόρασε το εμπόρευμα απευθείας από τον παραγωγό, δεν δικαιούται την απαλλαγή από τον τελωνειακό δασμό.

20.

Στις 25 Μαΐου 2011 η προσφεύγουσα άσκησε έφεση ενώπιον του Tartu Ringkonnakohus (διοικητικού εφετείου του Tartu, Εσθονία) με την οποία ζητεί να εξαφανισθεί η απόφαση του Tartu Halduskohus, να γίνει δεκτή η προσφυγή και να υποβληθεί στο Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 661/2008.

21.

Υπό τις συνθήκες αυτές το Tartu Ringkonnakohus αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

22.

Γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν η Εσθονική Κυβέρνηση, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Επιτροπή. Κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 76, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, το Δικαστήριο, κρίνοντας ότι έχει επαρκώς διαφωτιστεί από τις γραπτές παρατηρήσεις ώστε να αποφανθεί επί της υποθέσεως, αποφάσισε να μη διεξαχθεί επ’ ακροατηρίου συζήτηση.

23.

Με τα δύο πρώτα ερωτήματα, τα οποία επιβάλλεται να εξεταστούν από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί κατ’ ουσίαν από το Δικαστήριο να διευκρινίσει το πεδίο εφαρμογής ratione personae της απαλλαγής από τον δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας, η οποία χορηγείται κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 3 του κανονισμού 661/2008 σε συνδυασμό με το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/577.

24.

Το άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008 πράγματι προβλέπει απαλλαγή από τον δασμό αντιντάμπινγκ τον οποίο ο εν λόγω κανονισμός επιβάλλει στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας που έχουν τιμολογηθεί από εταιρίες των οποίων η Επιτροπή έχει αποδεχτεί τις αναλήψεις υποχρεώσεων και των οποίων οι επωνυμίες περιλαμβάνονται στην απόφαση 2008/577. Εν προκειμένω, το άρθρο 1 της εν λόγω αποφάσεως αναφέρεται στις εταιρίες «JSC Acron, Veliky Novgorod, Ρωσία, και JSC Dorogobuzh, Dorogobuzh, Ρωσία, μέλη της εταιρίας συμμετοχών “Acron”».

25.

Η χορήγηση της εν λόγω απαλλαγής εξαρτάται, ιδίως, από την προϋπόθεση που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 661/2008, ήτοι ότι τα εισαγόμενα εμπορεύματα έχουν κατασκευαστεί, φορτωθεί και τιμολογηθεί απευθείας από τις εν λόγω εταιρίες στον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη στην Κοινότητα. Επιπλέον, το παράρτημα του κανονισμού 661/2008 προβλέπει στο σημείο 8 ότι το εμπορικό τιμολόγιο που πρέπει να συνοδεύει τα εισαγόμενα στην Κοινότητα εμπορεύματα που αποτελούν το αντικείμενο ανάληψης υποχρεώσεως πρέπει να αναφέρει την «επωνυμία της εταιρίας που ενεργεί ως εισαγωγέας».

26.

Ωστόσο, δεν αμφισβητείται στην υπόθεση της κύριας δίκης ότι οι εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου πραγματοποιήθηκαν από την Baltic Agro, αλλά μέσω της εσθονικής εταιρίας Magnet Group, και ότι στα τιμολόγια που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με τις αναλήψεις υποχρεώσεων αναγράφεται η επωνυμία της Magnet Group και ότι η Baltic Agro προέβη στη διασάφηση των αναφερθέντων εμπορευμάτων. Επίσης δεν αμφισβητείται ότι, ακριβώς επειδή η Baltic Agro δεν αγόρασε το εισαχθέν λίπασμα νιτρικού αμμωνίου απευθείας από την JSC Acron, η MTA αρνήθηκε να της χορηγήσει απαλλαγή από τους δασμούς αντιντάμπινγκ.

27.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αιτούν δικαστήριο ζητεί ειδικότερα από το Δικαστήριο να διευκρινίσει, αφενός, αν ο εισαγωγέας και ο πρώτος ανεξάρτητος πελάτης πρέπει οπωσδήποτε να είναι το ίδιο πρόσωπο και, αφετέρου, αν η απαλλαγή ισχύει μόνο για τον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη ο οποίος δεν έχει μεταπωλήσει το υποκείμενο σε διασάφηση εμπόρευμα πριν διενεργηθεί η διασάφηση.

28.

Η Εσθονική Κυβέρνηση, καθώς και η Επιτροπή, που είναι οι μόνες που κατέθεσαν παρατηρήσεις επί των ερωτημάτων αυτών ( 11 ), συμφωνούν, μολονότι βάσει διαφορετικών συλλογισμών, ότι η απαλλαγή από τους δασμούς αντιντάμπινγκ που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008 χορηγείται στο πρόσωπο που είναι ταυτόχρονα ο εισαγωγέας και ο πρώτος πελάτης στην Κοινότητα, εφόσον δεν έχει μεταπωλήσει το εμπόρευμα πριν διενεργηθεί η διασάφηση του εμπορεύματος αυτού.

29.

Στην υπόθεση της κύριας δίκης ούτε στην Baltic Agro ούτε στη Magnet Group θα ήταν δυνατόν να χορηγηθεί απαλλαγή. Ενώ η Baltic Agro είναι όντως ο εισαγωγέας, δεν είναι ο πρώτος ανεξάρτητος πελάτης στην Κοινότητα, εφόσον αγόρασε τα προϊόντα από τη Magnet Group. Η Magnet Group είναι ο πρώτος ανεξάρτητος πελάτης στην Κοινότητα, αλλά μεταπώλησε τα εμπορεύματα στην Baltic Agro, πριν από την εισαγωγή τους στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, ενώ η Baltic Agro επιφορτίστηκε με τις διατυπώσεις της τελωνειακής διασάφησης.

30.

Αντιθέτως, η Baltic Agro στην ουσία υποστηρίζει την άποψη ότι ο κανονισμός 661/2008 ουδόλως καθορίζει ότι ο εισαγωγέας και ο πρώτος ανεξάρτητος πελάτης πρέπει να είναι το ίδιο πρόσωπο ούτε ότι ο πρώτος ανεξάρτητος πελάτης πρέπει να καταθέσει τη διασάφηση οπωσδήποτε στο όνομά του, προκειμένου να τύχει απαλλαγής από τον δασμό. Εξάλλου, δεν υπάρχει λόγος να μη χορηγηθεί η εν λόγω απαλλαγή όταν δεν υφίσταται καμία αμφιβολία όσον αφορά την προέλευση, το περιεχόμενο, την ποσότητα και την αξία των εμπορευμάτων και την ταυτότητα του αγοραστή, αλλ’ ούτε και όσον αφορά τη συμμόρφωση του παραγωγού-εξαγωγέα προς τις αναληφθείσες υποχρεώσεις.

31.

Από την αιτιολογική σκέψη 159 του κανονισμού 661/2008 προκύπτει ότι οι τρεις προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 3 του εν λόγω κανονισμού, μία εκ των οποίων συνίσταται στο ότι τα εισαγόμενα εμπορεύματα θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί, φορτωθεί και τιμολογηθεί απευθείας από τις εταιρίες εξαγωγής στον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη στην Κοινότητα, δικαιολογούνται από την ανάγκη «να δοθεί περαιτέρω η δυνατότητα στην Επιτροπή και στις τελωνειακές αρχές να ελέγχουν αποτελεσματικά τη συμμόρφωση των εταιριών με τις αναληφθείσες υποχρεώσεις τους, όταν το αίτημα για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία υποβάλλεται στη σχετική τελωνειακή αρχή». Η αιτιολογική σκέψη 21 της αποφάσεως 2008/577 στην ουσία επαναλαμβάνει την ίδια αιτιολογία.

32.

Εξάλλου, στις γραπτές παρατηρήσεις της, η Επιτροπή ανέφερε ότι σκοπός των διατάξεων που αφορούν την απευθείας πώληση είναι στην ουσία να της παρέχεται η δυνατότητα να ελέγχει με διαφανή τρόπο την κατώτατη τιμή εισαγωγής για την οποία οι παραγωγοί-εξαγωγείς έχουν αναλάβει σχετική υποχρέωση, δεδομένου ότι οιαδήποτε μεταγενέστερη μεταπώληση δύναται να συνεπάγεται πρόσθετες δαπάνες οι οποίες έχουν επιπτώσεις στην εν λόγω τιμή.

33.

Συνεπώς, οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 661/2008 στην ουσία θεσπίστηκαν για λόγους που συνδέονται με τον έλεγχο, τόσο από την Επιτροπή όσο και από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, της εκπληρώσεως, εκ μέρους των παραγωγών-εξαγωγέων, των υποχρεώσεων που ανέλαβαν και οι οποίες τους παρέχουν τη δυνατότητα απαλλαγής από τους δασμούς αντιντάμπινγκ στο νιτρικό αμμώνιο.

34.

Συναφώς, παρατηρείται ότι οι προϋποθέσεις αυτές δεν περιλαμβάνονταν στην προηγουμένως ισχύουσα ρύθμιση η οποία ενσωματώθηκε, μέσω του κανονισμού (ΕΚ) 993/2004 του Συμβουλίου ( 12 ), στην κανονιστική ρύθμιση που αφορά την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας. Ο κανονισμός αυτός ο οποίος εξεδόθη με σκοπό την τροποποίηση της εν λόγω νομοθεσίας επ’ ευκαιρία της προσχωρήσεως δέκα νέων κρατών μελών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την 1η Μαΐου 2004, προσέθεσε το άρθρο 1α στον κανονισμό (ΕΚ) 658/2002 του Συμβουλίου ( 13 ) το οποίο επέβαλλε προϋποθέσεις παρόμοιες, μολονότι όχι ταυτόσημες, σε σχέση με την προϋπόθεση που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 661/2008 ( 14 ). Η προϋπόθεση αυτή δεν περιλαμβανόταν ούτε στους κανονισμούς για την αποδοχή των αναλήψεων υποχρεώσεων από τις οποίες είχε εξαρτηθεί η απαλλαγή από δασμούς που προβλέπεται με τον κανονισμό 993/2004 ( 15 ).

35.

Εντούτοις, ούτε ο κανονισμός 661/2008 ούτε η απόφαση 2008/577 περιέχουν περισσότερες διευκρινίσεις επί των ειδικότερων λόγων οι οποίοι πρυτάνευσαν κατά τη θέσπιση αυτής της νέας προϋποθέσεως.

36.

Επιβάλλεται, συνεπώς, η διαπίστωση ότι ούτε βάσει του κανονισμού 661/2008 ούτε βάσει της αποφάσεως 2008/577 μπορεί να διευκρινιστεί αν ο εισαγωγέας και ο πρώτος ανεξάρτητος πελάτης οφείλουν υποχρεωτικά να είναι το ίδιο πρόσωπο, όπως επίσης δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί και οι λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε οπωσδήποτε να προβλεφθεί μια τέτοια προϋπόθεση.

37.

Εντούτοις, οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 661/2008, οι οποίες εντάσσονται στην ίδια λογική αναλήψεως υποχρεώσεων και των σχετικών απαιτήσεων ελέγχου, περιέχουν σαφέστατα τον όρο ότι για την απαλλαγή από τους δασμούς αντιντάμπινγκ πρέπει, ιδίως, τα εισαγόμενα εμπορεύματα να έχουν τιμολογηθεί και φορτωθεί απευθείας από τους παραγωγούς-εξαγωγείς στον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη στην Κοινότητα.

38.

Από την απόφαση όμως του αιτούντος δικαστηρίου συνάγεται σαφώς ότι η Baltic Agro δεν ικανοποιεί αυτόν τον διττό όρο.

39.

Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε, αλλά ούτε καν υποστηρίχθηκε ότι οι επίμαχες διατάξεις είναι προφανώς ακατάλληλες για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού ή ακόμη και δυσανάλογα αυστηρές.

40.

Συνεπώς, προτείνω στο Δικαστήριο να δώσει στο πρώτο και το δεύτερο από τα προδικαστικά ερωτήματα την απάντηση ότι το άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008 έχει την έννοια ότι η απαλλαγή από τον δασμό αντιντάμπινγκ, την οποία αυτό προβλέπει υπέρ των παραγωγών-εξαγωγέων που αναφέρονται στην απόφαση 2008/577, ισχύει μόνο για τα εμπορεύματα που έχουν τιμολογηθεί και φορτωθεί απευθείας από τους εν λόγω παραγωγούς-εξαγωγείς στον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη στην Κοινότητα ο οποίος δεν τα έχει μεταπωλήσει πριν διενεργηθεί η διασάφηση των εμπορευμάτων αυτών.

41.

Με το τρίτο ερώτημα το αιτούν δικαστήριο ζητεί από το Δικαστήριο να αποφανθεί επί ενός διττού ζητήματος ερμηνείας διαφόρων διατάξεων του τελωνειακού κώδικα και του σχετικού κανονισμού εφαρμογής. Καταρχάς το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν οι εθνικές τελωνειακές αρχές δύνανται να ακυρώσουν τη διασάφηση, σε περίπτωση που κατά την εισαγωγή εμπορευμάτων έχει καταχωριστεί σε αυτήν εσφαλμένα ο παραλήπτης, κατόπιν σχετικής αιτήσεως, ακόμη και μετά τη χορήγηση της αδείας παραλαβής των εμπορευμάτων, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 66 του τελωνειακού κώδικα και του άρθρου 251 του κανονισμού εφαρμογής, δεδομένου ότι, αν δεν υπήρχε αυτό το λάθος, θα έπρεπε να ισχύσει για τα εν λόγω εμπορεύματα απαλλαγή από τον δασμό αντιντάμπινγκ. Περαιτέρω, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν, εναλλακτικώς, το άρθρο 220, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του τελωνειακού κώδικα έχει την έννοια ότι, έναντι των περιστάσεων της υποθέσεως της κύριας δίκης, οι τελωνειακές αρχές δεν δύνανται να προβαίνουν σε εκ των υστέρων βεβαίωση δασμών.

42.

Με το τέταρτο ερώτημα, η απάντηση επί του οποίου εξαρτάται από την απάντηση που θα δοθεί στο τρίτο ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί από το Δικαστήριο να αποφανθεί επί του κύρους του άρθρου 66 του τελωνειακού κώδικα σε συνδυασμό με το άρθρο 251 του κανονισμού εφαρμογής. Συγκεκριμένα, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν η ερμηνεία κατά την οποία οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν επιτρέπουν την κατόπιν αιτήσεως ακύρωση της εσφαλμένης διασάφησης και, κατά συνέπεια, δεν επιτρέπουν την απαλλαγή από τον δασμό αντιντάμπινγκ, την οποία προβλέπει το άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008, συνάδει με το άρθρο 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και με τα άρθρα 28, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και 31 ΣΛΕΕ.

43.

Η Εσθονική Κυβέρνηση φρονεί ότι το τρίτο και το τέταρτο ερώτημα είναι απαράδεκτα, καθόσον βασίζονται στην εσφαλμένη παραδοχή ότι η τελωνειακή διασάφηση περιείχε λάθος όσον αφορά τον παραλήπτη των εμπορευμάτων. Εφόσον η Baltic Agro διεκπεραίωσε τις τελωνειακές διατυπώσεις για τη θέση των εμπορευμάτων σε ελεύθερη κυκλοφορία, η Magnet Group δεν μπορούσε να καταχωριστεί ως παραλήπτρια των εμπορευμάτων αυτών στην τελωνειακή διασάφηση. Συνεπώς, η διαφορά στην κύρια δίκη δεν εμπίπτει σε καμία από τις περιπτώσεις που προβλέπει το άρθρο 66 του τελωνειακού κώδικα και το άρθρο 251 του κανονισμού εφαρμογής ή το άρθρο 220, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα. Εν πάση περιπτώσει, ο τελωνειακός κώδικας και ο κανονισμός εφαρμογής δεν είναι ασύμβατοι με το άρθρο 20 του Χάρτη και με τα άρθρα 28, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και 31 ΣΛΕΕ.

44.

Το Συμβούλιο, το οποίο περιορίστηκε να καταθέσει παρατηρήσεις επί του τετάρτου ερωτήματος, φρονεί ότι δεν παραβιάζεται η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως που κατοχυρώνεται με το άρθρο 20 του Χάρτη σε περίπτωση που η τελωνειακή διασάφηση έχει συμπληρωθεί εσφαλμένα.

45.

Η Επιτροπή φρονεί, κατ’ ουσίαν, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 66 του τελωνειακού κώδικα και του άρθρου 251 του κανονισμού εφαρμογής ή του άρθρου 220, παράγραφος 2, του εν λόγω τελωνειακού κώδικα. Εξάλλου, δεν τίθεται θέμα ως προς την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως σε περιπτώσεις όπως αυτές της υποθέσεως στην κύρια δίκη.

46.

Καταρχάς, πρέπει να υπομνησθεί ότι το άρθρο 66, παράγραφος 1, του τελωνειακού κώδικα προβλέπει τη δυνατότητα των αρμόδιων τελωνειακών αρχών να ακυρώνουν, κατόπιν αιτήσεως του διασαφιστή, τη διασάφηση την οποία ο ίδιος κατήρτισε και η οποία είχε ήδη γίνει αποδεκτή από αυτές, κατά παρέκκλιση από την αρχή του ανεκκλήτου της διασαφήσεως, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύει ότι το εμπόρευμα διασαφήθηκε κατά λάθος για το τελωνειακό καθεστώς που αντιστοιχεί στη διασάφηση ( 16 ). Εντούτοις, το άρθρο 66, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα προβλέπει ότι η διασάφηση δεν μπορεί να ακυρωθεί μετά τη χορήγηση της αδείας παραλαβής των εμπορευμάτων, εκτός από τις περιπτώσεις που καθορίζονται με το άρθρο 251 του κανονισμού εφαρμογής.

47.

Ωστόσο, όπως επισήμανε η Επιτροπή, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 66 του τελωνειακού κώδικα σε περιπτώσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, εφόσον δεν υποστηρίχθηκε ότι τα εμπορεύματα διασαφήθηκαν κατά λάθος για το τελωνειακό καθεστώς που αναφέρει η διασάφηση, δηλαδή για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία, αλλά μόνον ότι στην ανωτέρω διασάφηση είχε καταχωριστεί κατά λάθος ο παραλήπτης των εμπορευμάτων, ήτοι η Agro Baltic, αντί της Magnet Group.

48.

Εξάλλου, όπως επισήμανε η Εσθονική Κυβέρνηση, δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 78 του τελωνειακού κώδικα, το οποίο επιτρέπει στις τελωνειακές αρχές να επανεξετάσουν μιαν εσφαλμένη διασάφηση, δεδομένου ότι υπό τις περιστάσεις της υποθέσεως της κύριας δίκης η μνεία του παραλήπτη των εμπορευμάτων δεν ήταν εσφαλμένη.

49.

Δεύτερον, υπενθυμίζεται ότι το άρθρο 220, παράγραφος 2, του τελωνειακού κώδικα καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ο οφειλέτης δύναται να απαλλαγεί από την εκ των υστέρων επιβολή εισαγωγικών δασμών κατόπιν λάθους των τελωνειακών αρχών ( 17 ).

50.

Εντούτοις, όπως επισήμανε η Επιτροπή, ουδέποτε υποστηρίχθηκε ότι, στο πλαίσιο της υποθέσεως της κύριας δίκης, οι τελωνειακές αρχές υπέπεσαν σε λάθος· αντιθέτως, το ερώτημα του αιτούντος δικαστηρίου βασίζεται μόνο στο γεγονός ότι στη διασάφηση είχε καταχωριστεί λάθος παραλήπτης. Ο διασαφιστής όμως έχει την υποχρέωση να παρέχει ακριβείς πληροφορίες ( 18 ).

51.

Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι το τρίτο ερώτημα που υπέβαλε το αιτούν δικαστήριο αφορά διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, οι οποίες, λαμβανομένων υπόψη των διευκρινιστικών στοιχείων που παρέσχε το εν λόγω δικαστήριο, προφανώς δεν εφαρμόζονται στις περιστάσεις της υποθέσεως της κύριας δίκης. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, κρίνω ότι το τρίτο ερώτημα είναι άνευ αντικειμένου και ότι παρέλκει η απάντηση σε αυτό.

52.

Τρίτον, δεν είναι δυνατό να γίνει δεκτό ότι η αρχή της ισότητας έναντι του νόμου, η οποία κατοχυρώνεται με το άρθρο 20 του Χάρτη, συνεπάγεται ακυρότητα της τελωνειακής νομοθεσίας της Ένωσης λόγω του ότι δεν παρέχει τη δυνατότητα στην Baltic Agro να επιτύχει την ακύρωση της διασάφησης και, συνεπώς, την απαλλαγή από τον δασμό αντιντάμπινγκ που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008.

53.

Επί του ζητήματος αυτού, το αιτούν δικαστήριο κατ’ ουσίαν διευκρινίζει ότι επιβάλλεται η σύγκριση μεταξύ της καταστάσεως, αφενός, μιας εταιρίας εισαγωγών η οποία στη διασάφηση έχει καταχωρίσει ως παραλήπτη τον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη στην Ένωση και, αφετέρου, μιας εταιρίας εισαγωγών η οποία στη διασάφηση έχει καταχωρίσει ως παραλήπτη έναν εισαγωγέα τον οποίο χρησιμοποιεί ως μεσάζοντα. Η άνιση μεταχείριση συνίσταται στο ότι η πρώτη εταιρία απαλλάσσεται του δασμού αντιντάμπινγκ, αλλά όχι η δεύτερη.

54.

Ως προς το ζήτημα αυτό, πρέπει να υπομνησθεί ότι, βάσει πάγιας νομολογίας, η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως αποτελεί γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, η οποία κατοχυρώνεται πλέον στα άρθρα 20 και 21 του Χάρτη ( 19 ) και η οποία επιτάσσει να μην αντιμετωπίζονται διαφορετικά παρόμοιες καταστάσεις ούτε να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο διαφορετικές μεταξύ τους καταστάσεις, εκτός αν η διαφορετική αυτή αντιμετώπιση δικαιολογείται αντικειμενικά.

55.

Ωστόσο, η σύγκριση στην οποία αναφέρεται το αιτούν δικαστήριο δεν είναι δυνατό να γίνει δεκτή. Συγκεκριμένα, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι ο εισαγωγέας ο οποίος δεν τήρησε τις τυπικές προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008 βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με τον εισαγωγέα που τις τήρησε. Οι προϋποθέσεις αυτές θα ήταν, ενδεχομένως, δυνατόν να αντιβαίνουν προς το άρθρο 20 του Χάρτη, αν διαπιστωνόταν ότι είναι παράλογες, αυθαίρετες ή προφανώς δυσανάλογες σε σχέση με τον σκοπό τον οποίο επιδιώκει η ρύθμιση που τις θέσπισε. Εντούτοις, ουδόλως προκύπτει από τον φάκελο της υποθέσεως της κύριας δίκης ότι προβλήθηκε ο ισχυρισμός αυτός, ενώ από την εξέταση της επίμαχης διατάξεως δεν συνάγεται ότι ένας τέτοιος ισχυρισμός θα ήταν βάσιμος.

56.

Εξάλλου, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η επιβολή, στην Baltic Agro, δασμού αντιντάμπινγκ κατά την εισαγωγή νιτρικού αμμωνίου συνιστά παράβαση διατάξεων του κοινού δασμολογίου και, συνεπώς, των άρθρων 28, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και 31 ΣΛΕΕ. Όπως προκύπτει από τα προεκτεθέντα, η επιβολή του προαναφερθέντος δασμού τελικώς απορρέει σε τελική ανάλυση κατά κύριο λόγο από τη μη τήρηση των προϋποθέσεων που θέτει το άρθρο 3 του κανονισμού 661/2008 και όχι απλώς από την εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας της Ένωσης. Ακόμη και αν παρεχόταν στην Baltic Agro η δυνατότητα ακυρώσεως της τελωνειακής διασαφήσεως και διορθώσεως της καταχωρίσεως του παραλήπτη στην εν λόγω διασάφηση αναφέροντας ως παραλήπτη τη Magnet Group, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να πληροί τις προϋποθέσεις του κανονισμού 661/2008 υπό τις περιστάσεις της διαφοράς της κύριας δίκης.

57.

Συνεπώς, προτείνω στο Δικαστήριο να δώσει στο τέταρτο προδικαστικό ερώτημα την απάντηση ότι από την εξέταση του ερωτήματος αυτού δεν προέκυψε κανένα στοιχείο το οποίο να είναι ικανό να θίξει το κύρος των διατάξεων του άρθρου 66 του τελωνειακού κώδικα σε συνδυασμό με το άρθρο 251 του κανονισμού εφαρμογής υπό το πρίσμα του άρθρου 20 του Χάρτη και των άρθρων 28, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και 31 ΣΛΕΕ.

58.

Εν κατακλείδι, προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει ως εξής στα προδικαστικά ερωτήματα που του υπέβαλε το Tartu Ringkonnakohus: