61995J0118

++++

Κράτη μέλη * Υποχρεώσεις * Εκτέλεση οδηγιών * Μη αμφισβητούμενη παράβαση

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 169)

Στην υπόθεση C-118/95,

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από Eugenio de March, νομικό σύμβουλο, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Carlos Gomez de la Cruz, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας, Centre Wagner, Kirchberg,

προσφεύγουσα,

κατά

Ιταλικής Δημοκρατίας, εκπροσωπούμενης από τον καθηγητή Umberto Leanza, προϊστάμενο της υπηρεσίας διπλωματικών διαφορών του Υπουργείου Εξωτερικών, επικουρούμενο από τον Maurizio Fiorilli, avvocato dello Stato, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την Πρεσβεία της Ιταλίας, 5 rue Marie-Adelaide,

καθής,

που έχει ως αντικείμενο να αναγνωριστεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός της ταχθείσας προθεσμίας τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που ήταν αναγκαίες για τη συμμόρφωσή της προς τις οδηγίες 92/33/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1992, για την εμπορία φυταρίων και πολλαπλασιαστικού υλικού κηπευτικών, εκτός των σπόρων προς σπορά (ΕΕ L 157, σ. 1), και 92/34/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1992, για την εμπορία του πολλαπλασιαστικού υλικού οπωροφόρων φυτών και των οπωροφόρων δένδρων που προορίζονται για την παραγωγή φρούτων (ΕΕ L 157, σ. 10), παρέβη τις υποχρέωσεις που υπέχει από τη Συνθήκη ΕΚ,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),

συγκείμενο από τους D. A. O Edward, πρόεδρο τμήματος, J.-P. Puissochet, C. Gulmann, P Jann και L. Sevon (εισηγητή), δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: Γ. Κοσμάς

γραμματέας: R. Grass

έχοντας υπόψη την έκθεση τoυ εισηγητή δικαστή,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 17ης Οκτωβρίου 1995,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που πρωτοκολλήθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 4 Απριλίου 1995, η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων άσκησε, δυνάμει του άρθρου 169 της Συνθήκης ΕΚ, προσφυγή με την οποία ζητεί να αναγνωρισθεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός της ταχθείσας προθεσμίας τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που ήταν αναγκαίες για τη συμμόρφωσή της προς τις οδηγίες 92/33/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1992, για την εμπορία φυταρίων και πολλαπλασιαστικού υλικού κηπευτικών, εκτός των σπόρων προς σπορά (ΕΕ L 157, σ. 1, στο εξής: οδηγία 92/33), και 92/34/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1992, για την εμπορία του πολλαπλασιαστικού υλικού οπωροφόρων φυτών και των οπωροφόρων δένδρων που προορίζονται για την παραγωγή φρούτων (ΕΕ L 157, σ. 10, στο εξής: οδηγία 92/34), παρέβη τις υποχρέωσεις που υπέχει από τη Συνθήκη ΕΚ.

2 Σύμφωνα με τα άρθρα 25 της οδηγίας 92/33 και 26 της οδηγίας 92/34, τα κράτη μέλη όφειλαν να θέσουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που ήταν αναγκαίες για τη συμμόρφωσή τους προς τις εν λόγω οδηγίες το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 1992 και να ενημερώσουν σχετικώς την Επιτροπή.

3 Η Επιτροπή, μη λαμβάνοντας από την Ιταλική Δημοκρατία καμία ανακοίνωση σχετικά με την συμμόρφωσή της προς τις οδηγίες αυτές και μη διαθέτοντας κανένα άλλο στοιχείο που να της επιτρέπει να συναγάγει ότι η Ιταλική Δημοκρατία είχε εκπληρώσει την υποχρέωσή της να θέσει σε ισχύ τις αναγκαίες διατάξεις, ζήτησε από την Ιταλική Κυβέρνηση, με έγγραφο της 12ης Μαρτίου 1993, να της υποβάλει, σύμφωνα με το άρθρο 169 της Συνθήκης, τις παρατηρήσεις της εντός προθεσμίας δύο μηνών.

4 Καθώς το έγγραφο αυτό έμεινε αναπάντητο, η Επιτροπή, την 1η Ιουνίου 1994, εξέδωσε αιτιολογημένη γνώμη καλώντας την Ιταλική Δημοκρατία να λάβει τα αναγκαία για τη συμμόρφωσή της μέτρα εντός προθεσμίας δύο μηνών από της κοινοποιήσεως.

5 Με έγγραφο της 20ής Σεπτεμβρίου 1994 της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ιταλικής Δημοκρατίας, οι ιταλικές αρχές ανέφεραν ότι είχαν κινηθεί οι διαδικασίες για την εφαρμογή των οδηγιών 92/33 και 92/34, και τούτο σύμφωνα με το άρθρο 4 του νόμου 146/94 (κοινοτικός νόμος του 1993). Καθώς, στη συνέχεια, δεν έλαβε καμία άλλη ανακοίνωση, η Επιτροπή άσκησε την υπό κρίση προσφυγή.

6 Με την προσφυγή της, η Επιτροπή υπενθυμίζει τα άρθρα 25 της οδηγίας 92/33 και 26 της οδηγίας 92/34 καθώς και τις υποχρεώσεις που υπέχουν τα κράτη μέλη κατ' εφαρμογήν των άρθρων 5, πρώτο εδάφιο, και 189 της Συνθήκης ΕΚ. Το εν λόγω κοινοτικό όργανο διαπιστώνει ότι η Ιταλική Δημοκρατία δεν έλαβε τα μέτρα που ήταν αναγκαία για τη συμμόρφωσή της προς τις επιταγές των οδηγιών 92/33 και 92/34 και, ως εκ τούτου, παρέβη τις υποχρεώσεις της.

7 Η Ιταλική Δημοκρατία επισημαίνει ότι ο κανονισμός σχετικά με την εφαρμογή των εν λόγω οδηγιών έχει * σύμφωνα με το άρθρο 4 του νόμου 146/94 * προετοιμαστεί από το Υπουργείο Γεωργικών και Δασικών Πόρων και Ειδών Διατροφής και κατατεθεί στο Consiglio di Stato για γνωμοδότηση όσον αφορά την αρμοδιότητα. Επομένως, επίκειται η εναρμόνιση του ιταλικού δικαίου προς την κοινοτική νομοθεσία.

8 Δεδομένου ότι οι οδηγίες 92/33 και 92/94 δεν μεταφέρθηκαν στο εσωτερικό δίκαιο εντός των ταχθεισών προθεσμιών, πρέπει να θεωρηθεί ότι στοιχειοθετείται η προβαλλομένη εν προκειμένω από την Επιτροπή παράβαση.

9 Κατά συνέπεια, πρέπει να αναγνωρισθεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που ήταν αναγκαίες για τη συμμόρφωσή της προς τις οδηγίες 92/33 και 92/34, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 25 της οδηγίας 92/33 και 26 της οδηγίας 92/34.

Επί των δικαστικών εξόδων

10 Σύμφωνα με το άρθρο 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα έξοδα εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Η Επιτροπή έχει ζητήσει την καταδίκη της Ιταλικής Δημοκρατίας στα δικαστικά έξοδα. Δεδομένου ότι αυτή ηττήθηκε πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα)

αποφασίζει:

1) Η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός της ταχθείσας προθεσμίας τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που ήταν αναγκαίες για τη συμμόρφωσή της προς την οδηγία 92/33/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1992, για την εμπορία φυταρίων και πολλαπλασιαστικού υλικού κηπευτικών, εκτός των σπόρων προς σπορά, και προς την οδηγία 92/34/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1992, για την εμπορία του πολλαπλασιαστικού υλικού οπωροφόρων φυτών και των οπωροφόρων δένδρων που προορίζονται για την παραγωγή φρούτων, παρέβη τις υποχρέωσεις που υπέχει από τα άρθρα 25 της οδηγίας 92/33 και 26 της οδηγίας 92/34.

2) Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.