12.11.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 271/7

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ένατη ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα το 2007, την οποία συνέταξαν το Συμβούλιο και η Επιτροπή, παρέχει μια συνολική επισκόπηση των δραστηριοτήτων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το παρόν ψήφισμα έχει ως στόχο την εξέταση, την αξιολόγηση και, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τη διατύπωση εποικοδομητικής κριτικής για τις δραστηριότητες της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιδόσεις ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αναμφίβολα άμεσο αντίκτυπο στην αξιοπιστία της και στην ικανότητά της να ασκεί αποτελεσματική εξωτερική πολιτική,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η προστασία τους προϋποθέτουν –και πρέπει να προωθούνται παράλληλα με– το κράτος δικαίου, τη δημοκρατική διακυβέρνηση, την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και της πολιτικής λογοδοσίας, καθώς και πολιτικά δικαιώματα τα οποία επιτρέπουν σε όσους τα απολαμβάνουν να είναι οι ίδιοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες ώστε να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στο σεβασμό των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ειδικότερα των πολιτικών δικαιωμάτων, κατά τη διαπραγμάτευση και εφαρμογή διμερών ή περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών, ακόμη και όσων συνάπτονται με σημαντικούς εμπορικούς εταίρους,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου, καθόσον διασφαλίζουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι οι πυλώνες της βιώσιμης ειρήνης και εκτιμώντας ότι η βιώσιμη ειρήνη δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω συμφωνιών για την προστασία όσων ευθύνονται για συστηματικές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξακολουθούν να κινδυνεύουν σε διάφορες περιοχές του κόσμου, καθόσον οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμβαδίζουν αναπόδραστα με την προσπάθεια των υπαιτίων των παραβιάσεων να μειώσουν τον αντίκτυπο κάθε πολιτικής που τα προωθεί, κυρίως σε χώρες όπου οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση μη δημοκρατικών κυβερνήσεων στην εξουσία,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 82 % των ατόμων με αναπηρία εξακολουθούν να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες και συνεχίζουν να υφίστανται τις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η άρνηση του δικαιώματος στη ζωή και η έκθεση σε απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάσταση των παιδιών με αναπηρία γεννά ιδιαίτερη ανησυχία στο πλαίσιο αυτό,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το καταστατικό της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ), «η απόλαυση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των ανθρώπων αδιακρίτως φυλής, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, οικονομικής ή κοινωνικής κατάστασης», καθώς και ότι η υγεία όλων των λαών έχει θεμελιώδη σημασία για την επίτευξη ειρήνης και ασφάλειας,

1.

καταδικάζει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση απέχει πολύ ακόμη από την εφαρμογή μιας συνεκτικής και σθεναρής πολιτικής για την προάσπιση και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο και τονίζει την ανάγκη να εφαρμοστεί αποτελεσματικότερα η πολιτική αυτή· θεωρεί ότι πρέπει να επιτευχθεί ουσιαστική πρόοδος προκειμένου να διασφαλιστεί η αυστηρή τήρηση των ισχυουσών κοινοτικών διατάξεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

2.

φρονεί ότι, προκειμένου να επιτευχθεί σημαντική βελτίωση στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να ληφθούν μέτρα ενίσχυσης της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ, η οποία συχνά εμποδίζεται από την υπερίσχυση εθνικών συμφερόντων των κρατών μελών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι εφαρμόζεται αυστηρά η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως στόχος της ΚΕΠΠΑ, όπως περιγράφεται στο άρθρο 11 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση·

3.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να καταβάλουν εντονότερες προσπάθειες για τη βελτίωση της ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιδρά ταχέως στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τρίτες χώρες, ιδίως μέσω της ενσωμάτωσης της πολιτικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις εξωτερικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι των χωρών αυτών και της συστηματικής αντιμετώπισης ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου σε όλα τα επίπεδα·

4.

επαναλαμβάνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα –όπως ορίζονται στα κυριότερα διεθνή μέσα και συμβάσεις, περιλαμβανομένου του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης– είναι οικουμενικά και αδιαίρετα δικαιώματα, ο έμπρακτος και ουσιαστικός σεβασμός των οποίων είναι θεμελιώδες μέσο για τη διασφάλιση της εφαρμογής και τήρησης της διεθνούς έννομης τάξης, καθώς και την προαγωγή της ειρήνης, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας·

5.

θεωρεί ότι η δεκτικότητα δικαστικού ελέγχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, σε τοπικά και εθνικά δικαστήρια ή, όπου αυτό δεν είναι εφικτό, σε υπερεθνικά δικαστήρια, πρέπει να καθιερωθεί ως ρητός και κεντρικός στόχος των πολιτικών της ΕΕ, αρχής γενομένης από την ΚΕΠΠΑ·

6.

θεωρεί ότι ένας από τους βασικούς πολιτικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι η στήριξη των δικαστικών οργάνων σε όλα τα επίπεδα, στο πλαίσιο της προσπάθειας να διασφαλιστεί η αποτελεσματική τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ειδικότερα να παρασχεθεί στήριξη στα διεθνή δικαστήρια·

7.

καλεί, συνεπώς, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναλάβουν επειγόντως δράση –κατά τρόπο αντίστοιχο με την ίδρυση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου– για την υποστήριξη της λειτουργίας όλων των δικαστηρίων που εμπλέκονται στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί, ειδικότερα, ότι ο υπερβολικός φόρτος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη διάθεση πρόσθετων δημοσιονομικών πόρων, ότι πρέπει να παρασχεθεί η μέγιστη δυνατή στήριξη στο έργο του Διαμερικανικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Αφρικανικού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Λαών και ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της δημιουργίας ενός δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταξύ κρατών στην Ασία και τον Ειρηνικό·

8.

θεωρεί ότι το δικαίωμα στη δημοκρατία –ήτοι το δικαίωμα κάθε πολίτη να μετέχει στην άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας στο πλαίσιο θεσμικών οργάνων τα οποία υπόκεινται στις αρχές του κράτους δικαίου– είναι ένα ιστορικά κατακτημένο οικουμενικό ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζεται ρητώς από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, το διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, τη δήλωση της Παγκόσμιας Διάσκεψης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βιέννη το 1993 και τη δήλωση των Ηνωμένων Εθνών για τη Χιλιετηρίδα· θεωρεί ότι το εν λόγω δικαίωμα στη δημοκρατία συνοδεύεται από το καθήκον των θεσμικών οργάνων της διεθνούς κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων των κρατών μελών να καταβάλουν προσπάθειες για την άρση των εμποδίων που ενδεχομένως δεν επιτρέπουν την πλήρη απόλαυσή του σε όλο τον κόσμο· θεωρεί ότι, για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να ληφθεί ένα νέο πρόσθετο μέτρο, συγκεκριμένα η δημιουργία ενός πραγματικού δικτύου δημοκρατιών ανά την υφήλιο, το οποίο θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί στο μέλλον μέσω του μετασχηματισμού και της ενίσχυσης των υφιστάμενων οργάνων·

9.

θεωρεί ότι η «μη βία» αποτελεί το καταλληλότερο μέσο προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης απόλαυση, η προάσπιση, η προώθηση και ο σεβασμός των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων· φρονεί ότι η προώθησή της πρέπει να αποτελεί στόχο προτεραιότητας στην πολιτική της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία και επιθυμεί να συμβάλει στη μελέτη και την ενημέρωση σχετικά με τη σύγχρονη θεωρία και πρακτική όσον αφορά τη μη βία, εν μέρει μέσω συγκριτικής ανάλυσης των βέλτιστων πρακτικών που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν· προτείνει, προκειμένου η ιδέα αυτή να αποκτήσει κεντρικό πολιτικό ρόλο, τη σύγκληση ευρωπαϊκής διάσκεψης για τη μη βία το 2009 και τον ορισμό του έτους 2010 ως «ευρωπαϊκού έτους μη βίας» · καλεί τα κράτη μέλη να επιδιώξουν, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, να κηρυχθεί η δεκαετία 2010-2020 «δεκαετία μη βίας»·

10.

υπογραμμίζει τη σημασία της ετήσιας έκθεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως προς την ανάλυση και την αξιολόγηση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αναγνωρίζει ότι η έκθεση έχει προσφέρει μια συνολική εικόνα των αυξανόμενων δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

11.

θεωρεί ότι πρέπει να παρασχεθεί περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση για την αξιολόγηση των πολιτικών που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν και ότι πρέπει να προταθούν στοιχεία και κατευθυντήριες γραμμές για την τροποποίηση της γενικής προσέγγισης καθώς και για την προσαρμογή των πολιτικών προτεραιοτήτων ανά χώρα· επαναλαμβάνει το αίτημά του να διενεργείται συστηματική περιοδική αξιολόγηση της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων των πολιτικών, των μέσων και των πρωτοβουλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε τρίτες χώρες· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναπτύξουν συγκεκριμένους μετρήσιμους δείκτες και σημεία αναφοράς προκειμένου να μετράται η αποτελεσματικότητα αυτών των πολιτικών·

12.

χαιρετίζει τη δημόσια παρουσίαση της έκθεσης του 2007 από το Συμβούλιο και την Επιτροπή στη σύνοδο της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου του Δεκεμβρίου 2007, παράλληλα με την ετήσια απονομή από το Κοινοβούλιο του βραβείου Ζαχάρωφ για την ελευθερία της σκέψης στον κ. Salih Mahmoud Mohamed Osman από το Σουδάν· έχει πλέον καθιερώσει την πρακτική η σύνοδος του Δεκεμβρίου να αποτελεί ετήσιο κομβικό γεγονός για τις δραστηριότητες της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

13.

καλεί για μία ακόμη φορά το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επισημάνουν τις «χώρες που προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία», όπου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προωθηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και, προς τον σκοπό αυτό, να αναπτύξουν κριτήρια για την αξιολόγηση των χωρών ως προς τις επιδόσεις τους στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρέχοντας, με τον τρόπο αυτό, τη δυνατότητα εφαρμογής εξειδικευμένων πολιτικών προτεραιοτήτων·

14.

θεωρεί ότι η ποσοτική και ποιοτική βελτίωση της γραμματείας ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου θα δώσει τη δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ενισχύσει την εικόνα της και να εδραιώσει το ρόλο της στην προώθηση και τη διασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο της εξωτερικής της πολιτικής· αναμένει ότι ο διορισμός Ύπατου Εκπροσώπου για τις εξωτερικές υποθέσεις και την πολιτική ασφάλειας, που θα είναι και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, θα ενισχύσει σημαντικά τη συνοχή και την αποτελεσματικότητα της ΕΕ στον εν λόγω τομέα·

15.

φρονεί ότι η πρόοδος που επιτεύχθηκε με την ίδρυση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων αποτελεί ένα πρώτο βήμα ανταπόκρισης στο αίτημα του Κοινοβουλίου για τη δημιουργία ενιαίου πλαισίου κανόνων και οργάνων σχεδιασμένων να προσδώσουν δεσμευτική ισχύ στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση με το σύστημα που προβλέπεται στην ΕΣΔΑ, καθώς και να διαμορφώσουν μια ολοκληρωμένη κοινοτική πολιτική για τα δικαιώματα των μειονοτήτων· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει το γεγονός ότι η εντολή του Οργανισμού καλύπτει επίσης τις χώρες που έχουν συνάψει συμφωνία σταθεροποίησης και σύνδεσης με την ΕΕ·

16.

θεωρεί απαραίτητο οι ειδικοί εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαθέτουν στο μέλλον εντολή όπου θα αναφέρεται συγκεκριμένα η προώθηση και η διασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

17.

εκτιμά ότι η ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προλαμβάνει, να αντιδρά, να διαχειρίζεται και να επιλύει κρίσεις έχει αποδειχθεί ανεπαρκής και, για το λόγο αυτό, ζητεί από το Συμβούλιο, μετά τις προηγούμενες συστάσεις του για την ίδρυση ευρωπαϊκού μη στρατιωτικού ειρηνευτικού σώματος (ECPC), να μετατρέψει σταδιακά τις μη στρατιωτικές πτυχές της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας σε «μη στρατιωτική ειρηνευτική υπηρεσία» για τη διαχείριση βραχυπρόθεσμων μη στρατιωτικών κρίσεων και πιο μακροπρόθεσμων δραστηριοτήτων οικοδόμησης της ειρήνης· είναι της γνώμης ότι, στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενισχύσει τα δίκτυα της κοινωνίας των πολιτών επιτόπου — σε υποεθνικό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο — ούτως ώστε να προαχθεί η οικοδόμηση εμπιστοσύνης, η ανάπτυξη ικανοτήτων, η παρακολούθηση και η ευαισθητοποίηση, υποστηρίζοντας με τον τρόπο αυτό τη θεσμοθέτηση της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στις περιφερειακές και υποπεριφερειακές δομές για την ειρήνη και την ασφάλεια·

18.

επαναλαμβάνει το αίτημά του προς την Επιτροπή να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και τις τρίτες χώρες με τις οποίες διεξάγονται διαπραγματεύσεις για τη μελλοντική τους προσχώρηση, να υπογράψουν και να κυρώσουν όλες τις βασικές συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου της Ευρώπης και τα προαιρετικά τους πρωτόκολλα· εφιστά ειδικότερα την προσοχή των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ανάγκη κύρωσης της Διεθνούς Σύμβασης του 1990 για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των διακινούμενων εργαζομένων και των μελών των οικογενειών τους, την οποία κανένα κράτος μέλος δεν έχει κυρώσει μέχρι στιγμής (17)·

19.

ζητεί την άμεση κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη μέλη της· εμμένει στη θέση ότι το προαιρετικό πρωτόκολλο στην εν λόγω σύμβαση πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα της και, ως εκ τούτου, ζητεί την ταυτόχρονη προσχώρηση στη Σύμβαση και το Πρωτόκολλο·

20.

τονίζει την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης της ενεργού εμπλοκής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της σε θέματα που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας σε ποικίλα διεθνή φόρα το 2008, μεταξύ άλλων στις εργασίες του ΣΑΔ των Ηνωμένων Εθνών, στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στο Υπουργικό Συμβούλιο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και στο Συμβούλιο της Ευρώπης·

21.

ζητεί τη βελτίωση της συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης· εκφράζει την ικανοποίησή του για την υπογραφή, την 11η Μαΐου 2007, μνημονίου συνεννόησης μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καλεί τα δύο μέρη να το θέσουν σε εφαρμογή· ειδικότερα, παραπέμπει στις ακόλουθες συστάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση Juncker της 11ης Απριλίου 2006 με τίτλο Συμβούλιο της Ευρώπης — Ευρωπαϊκή Ένωση: ένας κοινός στόχος για την ευρωπαϊκή ήπειρο:

22.

ζητεί ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της προώθησης των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και της προστασίας των περιφερειακών και μειονοτικών γλωσσών· ζητεί τη χρήση νομικά δεσμευτικών συμβάσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως η σύμβαση πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων και ο ευρωπαϊκός χάρτης για τις περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες, καθώς και του μηχανισμού παρακολούθησης της εύρυθμης λειτουργίας τους· απευθύνει έκκληση να ληφθεί υπόψη η γνωμοδότηση της συμβουλευτικής επιτροπής για τη σύμβαση πλαίσιο σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη που υποβάλλουν εκθέσεις, καθώς και να ληφθούν υπόψη οι αναφορές της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για το χάρτη σχετικά με την εκπλήρωση των δεσμεύσεων των συμβαλλόμενων κρατών όσον αφορά τις εργασίες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, και συγκεκριμένα κατά την ενταξιακή διαδικασία που αφορά τις υποψήφιες χώρες·

23.

σημειώνει ότι το ΣΑΔ των Ηνωμένων Εθνών έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε πολύτιμο πλαίσιο για τις πολυμερείς προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα· σημειώνει με ανησυχία ότι κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων του παρελθόντος έτους το νέο αυτό όργανο δεν απέδειξε την αξιοπιστία του, αλλά υπογραμμίζει για άλλη μία φορά τον καίριο ρόλο του ΣΑΔ στο πλαίσιο της συνολικής αρχιτεκτονικής του ΟΗΕ· ευελπιστεί ότι η εφαρμογή του μηχανισμού οικουμενικής περιοδικής επανεξέτασης θα οδηγήσει στα πρώτα απτά αποτελέσματα και βελτιώσεις· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να παρακολουθούν στενά αυτή τη διαδικασία προκειμένου να διασφαλιστεί η εφαρμογή της απόφασης αριθ. 60/251 του UNHRC, της 15ης Μαρτίου 2006, η οποία αποτελεί την αφετηρία της οικουμενικής περιοδικής επανεξέτασης, με βάση αντικειμενικές και αξιόπιστες πληροφορίες, της εκπλήρωσης, από όλα τα κράτη, των υποχρεώσεών και των δεσμεύσεών τους όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τρόπο που να εγγυάται τη συνολική κάλυψη και την ισότιμη αντιμετώπιση όλων των κρατών· καλεί το Συμβούλιο να ζητήσει τη γνώμη του Κοινοβουλίου επ' αυτού του θέματος·

24.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η διαδικασία καταγγελιών, η οποία στηρίζεται στην προηγούμενη «διαδικασία 1503», θα συνεχίσει να επιτρέπει σε άτομα και οργανώσεις να υποβάλλουν στο ΣΑΔ καταγγελίες για σοβαρές και αξιόπιστα τεκμηριωμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) θα συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση στο ΣΑΔ, ούτως ώστε να μπορούν να απολαύουν των προνομίων που τους παρέχει το συμβουλευτικό καθεστώς τους για να καταθέτουν γραπτές ανακοινώσεις και να προβαίνουν σε προφορικές δηλώσεις·

25.

επαναβεβαιώνει τη σημασία των ειδικών διαδικασιών και των εντολών για επιμέρους χώρες στους κόλπους του ΣΑΔ· επιμένει ότι η διαδικασία ανανέωσης των εντολών πρέπει να είναι διαφανής και ότι πρέπει να καταβάλλονται προσπάθειες να διορίζονται ανεξάρτητοι και πεπειραμένοι υποψήφιοι, διαμέσου των οποίων θα διασφαλίζεται η κατάλληλη αντιπροσωπευτικότητα, τόσο από γεωγραφικής πλευράς όσο και ως προς το φύλο· σημειώνει ότι η εντολή της επιτροπής εμπειρογνωμόνων στο Νταρφούρ έπρεπε να είχε συγχωνευτεί με αυτή του ειδικού Εισηγητή για το Σουδάν· σημειώνει ακόμη την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υποστηρίξει ψήφισμα στο οποίο εζητείτο η μη ανανέωση της εντολής των εμπειρογνωμόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Νταρφούρ, καθώς και την απόφαση του ΣΑΔ να μην ανανεώσει τις αντίστοιχες εντολές για τη Λευκορωσία και την Κούβα·

26.

καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να ασκούν πιέσεις για την καθιέρωση κριτηρίων για τη συμμετοχή στην εκλογή του ΣΑΔ, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης μόνιμων προσκλήσεων για τις ειδικές διαδικασίες· ζητεί επίσης να παρακολουθείται η πραγματική υλοποίηση των εκλογικών υποσχέσεων των κυβερνήσεων των κρατών μελών του ΟΗΕ· ζητεί την εφαρμογή αυτού του κανόνα προκειμένου να αποφασίζεται κατά πόσον η ΕΕ θα πρέπει να υποστηρίξει υποψήφιες χώρες·

27.

στο πλαίσιο αυτό, καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεργαστεί επισήμως με τις δημοκρατικές κυβερνήσεις άλλων περιφερειακών ομάδων προκειμένου να ξεκινήσει επίσημη συνεργασία και διαβούλευση στο πλαίσιο του ΣΑΔ με σκοπό τη διασφάλιση της επιτυχίας των πρωτοβουλιών που αποβλέπουν στον σεβασμό των αρχών που περιλαμβάνονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ· θεωρεί ότι μόνο μέσω συντονισμένων παρεμβάσεων μιας διαπεριφερειακής συμμαχίας δημοκρατικών κρατών μπορούν οι πολυμερείς προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποβούν αποτελεσματικές στα φόρα των Ηνωμένων Εθνών, όπως κατέδειξε η πρόσφατη επιτυχής έγκριση, στις 18 Δεκεμβρίου 2007, του προαναφερθέντος ψηφίσματος αριθ. 62/149 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για το δικαιοστάσιο ως προς τη χρήση της θανατικής ποινής·

28.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Επιτροπή χρησιμοποίησε τη θέση της, ως προεδρεύουσας στη διαδικασία Κίμπερλυ καθ' όλη τη διάρκεια του 2007, για να ενισχύσει τους μηχανισμούς που αποσκοπούν στον περιορισμό της ροής διαμαντιών που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων· επαναλαμβάνει τη σημασία της διαδικασίας Κίμπερλυ, δεδομένης της σύνδεσης που υπάρχει μεταξύ του τερματισμού του εμπορίου διαμαντιών από περιοχές συγκρούσεων και της επίτευξης βιώσιμης ειρήνης και ασφάλειας· καλωσορίζει επίσης την Τουρκία και τη Λιβερία ως νέα μέλη το 2007, καθώς και την επανεισδοχή της Δημοκρατίας του Κονγκό στη διαδικασία Κίμπερλυ (που ανεβάζει σε 48 το συνολικό αριθμό των συμμετεχόντων, περιλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η οποία εκπροσωπεί 27 κράτη μέλη)·

29.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η τρίτη διεθνής διάσκεψη για τη σύναψη διεθνούς συνθήκης για την απαγόρευση της παραγωγής, χρήσης, μεταφοράς και αποθήκευσης βομβών διασποράς σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη το Δεκέμβριο 2007, με την πλήρη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (18)· καλεί τη Ρουμανία και την Κύπρο, τα μόνα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν το έχουν ακόμη πράξει, να εγκρίνουν τη δήλωση του Όσλο, της 23ης Φεβρουαρίου 2007· στηρίζει πλήρως τη διάσκεψη της διαδικασίας του Όσλο για τα πυρομαχικά διασποράς που διεξήχθη στο Wellington από τις 18 έως τις 22 Φεβρουαρίου 2008 και αυτή που πρόκειται να διεξαχθεί στο Δουβλίνο από τις 19 έως τις 30 Μαΐου 2008· αναμένει ότι όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι σε θέση να υπογράψουν τη συνθήκη στην τελετή που σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί στο Όσλο στα τέλη του 2008·

30.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεχίσουν τις εντατικές τους προσπάθειες για την προώθηση της οικουμενικής κύρωσης του Καταστατικού της Ρώμης και της έγκρισης της απαιτούμενης εθνικής νομοθεσίας εφαρμογής, σύμφωνα με την κοινή θέση αριθ. 2003/444/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 2003, σχετικά με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (19) (ΔΠΔ) και το σχέδιο δράσης· επισημαίνει ότι δεν αγωνίζονται με το ίδιο σθένος όλες οι Προεδρίες του Συμβουλίου για την επίτευξη αυτού του κοινού στόχου· καλεί όλες τις Προεδρίες να αναφέρουν το καθεστώς συνεργασίας με το ΔΠΔ σε όλες τις διασκέψεις κορυφής με τρίτες χώρες· ζητεί την επέκταση αυτών των προσπαθειών, ώστε να περιλαμβάνουν την κύρωση και εφαρμογή της συμφωνίας για τα προνόμια και τις ασυλίες του ΔΠΔ, η οποία είναι σημαντικό επιχειρησιακό μέσο για το Δικαστήριο· σημειώνει τη θέση σε εφαρμογή, στις 8 Δεκεμβρίου 2007, της συμφωνίας με το Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με την εκτέλεση των ποινών (και τη θέση σε εφαρμογή παρόμοιας συμφωνίας που συνήφθη με την Αυστρία το 2005) και προτρέπει όλα τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο σύναψης παρόμοιων συμφωνιών με το ΔΠΔ· αναγνωρίζει τη συμφωνία μεταξύ του ΔΠΔ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί συνεργασίας και συνδρομής ως ένα σημαντικό μέσο που συμπληρώνει τις υποχρεώσεις στις οποίες οφείλουν να ανταποκρίνονται τα κράτη μέλη·

31.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Ιαπωνία κύρωσε το Καταστατικό της Ρώμης τον Ιούλιο του 2007, ανεβάζοντας έτσι σε 105 το συνολικό αριθμό των κρατών που είναι συμβαλλόμενα μέρη στο εν λόγω καταστατικό, το Δεκέμβριο 2007· προτρέπει την Τσεχική Δημοκρατία, το μόνο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχει ακόμη κυρώσει το Καταστατικό της Ρώμης, να το πράξει αμελλητί· καλεί για άλλη μία φορά όλες τις χώρες που δεν έχουν κυρώσει ακόμη το Καταστατικό της Ρώμης να το πράξουν χωρίς χρονοτριβή (20)· καλεί τη Ρουμανία να ακυρώσει τη διμερή συμφωνία περί ασυλίας που έχει υπογράψει με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής·

32.

προτρέπει όλα τα κράτη μέλη να συνεργάζονται πλήρως στο πλαίσιο των μηχανισμών της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης, ειδικότερα όσον αφορά την προσαγωγή φυγόδικων στη δικαιοσύνη· στο πλαίσιο αυτό, σημειώνει με ικανοποίηση τη συνεργασία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό στη μεταγωγή του Germain Katanga στο ΔΠΔ, τη συνεργασία της Σερβίας στη σύλληψη και τη μεταγωγή του Zdravko Tolimir στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ΔΠΔΓ) και τη συνεργασία της Σερβίας και του Μαυροβουνίου στη σύλληψη και τη μεταγωγή του Vlastimir Đjorđjević στο ΔΠΔΓ· εντούτοις, σημειώνει με ανησυχία την επίμονη άρνηση του Σουδάν να συνεργαστεί με το ΔΠΔ στη σύλληψη και μεταγωγή των Ahmad Muhammad Harun και Ali Muhammad Ali Abd-Al-Rahman· σημειώνει με ανησυχία το γεγονός ότι δεν έχουν ακόμη εκτελεστεί τα εντάλματα του ΔΠΔ για τη σύλληψη τεσσάρων μελών του Lord's Resistance Army στην Ουγκάντα· σημειώνει επίσης με ανησυχία το γεγονός ότι οι Radovan Karadzić και Ratko Mladić παραμένουν ελεύθεροι και δεν έχουν προσαχθεί ακόμη ενώπιον του ΔΠΔΓ· στο πλαίσιο αυτό, καλεί τις σερβικές αρχές να διασφαλίσουν πλήρη συνεργασία με το ΔΠΔΓ, γεγονός που αναμένεται ότι θα οδηγήσει στη σύλληψη και τη μεταγωγή όλων των υπολοίπων κατηγορουμένων, προλειαίνοντας το έδαφος για την κύρωση της συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης· εκτιμά περαιτέρω ότι η τρέχουσα διαδικασία κατά του πρώην Προέδρου της Λιβερίας, Charles Taylor, από το Ειδικό Δικαστήριο της Σιέρα Λεόνε στη Χάγη αποτελεί σημαντική εξέλιξη προς την κατεύθυνση του τερματισμού της ασυλίας της οποίας απολαύει·

33.

υπογραμμίζει την ανάγκη ενίσχυσης του διεθνούς συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και στο πλαίσιο αυτό αναγνωρίζει τη θέσπιση του μηχανισμού ταχείας αντίδρασης στον τομέα της δικαιοσύνης, το Νοέμβριο 2007, ως νέου μηχανισμού διεθνούς συνεργασίας για την παροχή εμπειρογνωμοσύνης και βοήθειας στις περιπτώσεις στις οποίες ο εντοπισμός, η συλλογή και η διατήρηση πληροφοριών μπορεί να συμβάλει σε ευρύ φάσμα επιλογών στους τομείς της διεθνούς και μεταβατικής δικαιοσύνης· απευθύνει έκκληση στο ΔΠΔ να εντείνει τις προσπάθειές του για την ενίσχυση της αποδοχής του, προκειμένου να επιτύχει τη συμμετοχή των κοινοτήτων στις υποθέσεις που διερευνά στο πλαίσιο μιας διαδικασίας εποικοδομητικών επαφών με το ΔΠΔ, με σκοπό την προαγωγή της κατανόησης και της υποστήριξης της εντολής του, τη διαχείριση των προσδοκιών και τη διευκόλυνση των κοινοτήτων αυτών ως προς την παρακολούθηση και την κατανόηση των διαδικασιών της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης· τονίζει το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν μη δικαστικοί μηχανισμοί στην αντιμετώπιση παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ποινικού δικαίου, με την προϋπόθεση ότι οι προσπάθειες αυτές σέβονται τις αρχές της δίκαιης δίκης και δεν αποτελούν επίφαση δικαιοσύνης·

34.

επικροτεί την έγκριση, από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, της διακήρυξης για τα δικαιώματα των αυτόχθονων λαών και συγχαίρει το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη για την υποστήριξη που παρείχαν στην έγκριση αυτού του κειμένου, το οποίο θα δημιουργήσει ένα πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη θα μπορούν να προστατεύουν και να προάγουν τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών χωρίς αποκλεισμούς ή διακρίσεις· συγχρόνως, σημειώνει με ανησυχία ότι, χωρίς τη θέσπιση νέων μέσων για τη διασφάλιση της εφαρμογής της εν λόγω διακήρυξης, δεν μπορούν να αναμένονται ουσιαστικές βελτιώσεις στις συνθήκες διαβίωσης των αυτόχθονων πληθυσμών, ιδίως όσων ζουν σε απολυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα· προτρέπει την Επιτροπή να παρακολουθήσει την εφαρμογή της διακήρυξης, κυρίως μέσω του ευρωπαϊκού μέσου για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ), καλώντας ταυτόχρονα όλα τα κράτη μέλη να κυρώσουν επειγόντως τη Σύμβαση 169 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) σχετικά με τους αυτόχθονες πληθυσμούς και τις φυλές, που στηρίζει τις αρχές που ορίζονται στην εν λόγω διακήρυξη με νομικά δεσμευτικά μέσα·

35.

καλεί για μία ακόμη φορά την Επιτροπή να διαμορφώσει μια ευρωπαϊκή στρατηγική πλαίσιο για τους Ρομά, δεδομένης της ιδιαίτερης κοινωνικής κατάστασης των κοινοτήτων Ρομά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις υποψήφιες χώρες και στις χώρες που συμμετέχουν στη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης στα Δυτικά Βαλκάνια·

36.

παροτρύνει την ΕΕ να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διάσκεψη αναθεώρησης στο Durban, προωθώντας ένα ισορροπημένο κείμενο που θα καταπολεμά το ρατσισμό αντί να επιδιώκει την απονομιμοποίηση δημοκρατικών κρατών και την υποδαύλιση του μίσους, όπως συνέβη στο Durban το 2001·

37.

σημειώνει με λύπη ότι, παρά το ότι η Επιτροπή έχει συστήσει επανειλημμένα την κύρωση της Σύμβασης 169 του ΔΟΕ, σήμερα, σχεδόν είκοσι έτη μετά την έναρξη ισχύος της, μόνο τρία κράτη μέλη -η Δανία, οι Κάτω Χώρες και η Ισπανία- την έχουν κυρώσει· για το λόγο αυτό, ενθαρρύνει πρωτοβουλίες για την αύξηση της ευαισθητοποίησης για αυτό το σημαντικό νομοθετικό μέσο και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς του σε παγκόσμιο επίπεδο, με τη διασφάλιση της κύρωσής του από όλα τα κράτη μέλη·

38.

καλεί για μία ακόμη φορά την Επιτροπή, καθώς και τις πρεσβείες και τα προξενεία των κρατών μελών να διασφαλίσουν ότι το σύνολο του προσωπικού τους είναι πλήρως ενημερωμένο για τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα· θεωρεί ότι η δημιουργία της νέας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης πρέπει να χρησιμοποιηθεί ενεργά για την εναρμόνιση των προσεγγίσεων των αποστολών των κρατών μελών και της Επιτροπής στο εξωτερικό στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω της ανταλλαγής μηχανισμών και προσωπικού με σκοπό τη δημιουργία πραγματικών «πρεσβειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης»·

39.

επισημαίνει την προσπάθεια της γερμανικής και της πορτογαλικής Προεδρίας να οριστικοποιήσουν τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τα δικαιώματα του παιδιού· αναμένει να λάβει εντός του προσεχούς έτους προσχέδια των ειδικών μέτρων εφαρμογής τα οποία θα εστιάζονται στην εφαρμογή της ολιστικής και εμπεριστατωμένης προσέγγισης που αναπτύσσεται στις βασικές κατευθυντήριες γραμμές·

40.

καλεί την Προεδρία να αναζητήσει τρόπους βελτίωσης του συντονισμού και της συνεργασίας μεταξύ των ομάδων εργασίας του Συμβουλίου για την πραγματοποίηση διαβημάτων σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος, για παράδειγμα μεταξύ της ομάδας εργασίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα (COHOM) και της ομάδας εργασίας για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο (COJUR), η οποία ασχολείται με το ΔΠΔ, σε ό,τι αφορά τη διεθνή ποινική δικαιοσύνη και τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις·

41.

παροτρύνει το Συμβούλιο να εκσυγχρονίσει τις κατευθυντήριες γραμμές ώστε να αναγνωρίζεται πλήρως η σημασία της απόλαυσης του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας ως θεμελιώδους δικαιώματος, με ιδιαίτερη έμφαση στη διαχείριση του πόνου·

42.

επικροτεί το προαναφερθέν ψήφισμα 62/149 που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 18 Δεκεμβρίου 2007, με το οποίο ζητείται η εφαρμογή διεθνούς δικαιοστασίου για τη χρήση της θανατικής ποινής, και αναγνωρίζει το διαπεριφερειακό χαρακτήρα αυτής της πρωτοβουλίας·

43.

παροτρύνει το Συμβούλιο να εκσυγχρονίσει τις κατευθυντήριες γραμμές για τη θανατική ποινή, με σκοπό την υποστήριξη όλων των δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στην πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης, με το οποίο, μεταξύ άλλων, καλούνται όλα τα κράτη που διατηρούν έως σήμερα τη θανατική ποινή να σεβαστούν τα διεθνή πρότυπα που παρέχουν εγγυήσεις για την προστασία των δικαιωμάτων όσων αντιμετωπίζουν την ποινή του θανάτου, κυρίως τα ελάχιστα πρότυπα που καθορίζονται στο παράρτημα του ψηφίσματος αριθ. 1984/50 του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου της 25ης Μαΐου 1984· επισημαίνει ότι το ψήφισμα παρέχει στο Γενικό Γραμματέα πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της θανατικής ποινής και την τήρηση των διασφαλίσεων για την προστασία των δικαιωμάτων όσων αντιμετωπίζουν την ποινή του θανάτου και επιδιώκει τον προοδευτικό περιορισμό της χρήσης της θανατικής ποινής και τη μείωση του αριθμού των αδικημάτων για τα οποία μπορεί να επιβληθεί· επισημαίνει περαιτέρω ότι το ψήφισμα καταλήγει με μια έκκληση προς όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών να εφαρμόσουν δικαιοστάσιο όσον αφορά τις εκτελέσεις ενόψει της κατάργησης της θανατικής ποινής·

44.

καλεί την Προεδρία να ενθαρρύνει την Ιταλία, τη Λετονία, την Πολωνία και την Ισπανία, οι οποίες δεν έχουν ακόμη κυρώσει το Πρωτόκολλο αριθ. 13 στην ΕΣΔΑ σχετικά με την κατάργηση της θανατικής ποινής, σε κάθε περίπτωση, να το πράξουν (21)· αναγνωρίζει, ως προς αυτό, ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για τη θανατική ποινή μπορούν να εφαρμοστούν συνεπέστερα εάν τα κράτη μέλη υπογράψουν και κυρώσουν όλα τα συναφή πρωτόκολλα και συμβάσεις·

45.

επικροτεί την απόφαση του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της 7ης Δεκεμβρίου 2007 να προσυπογράψει την κοινή δήλωση του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη θέσπιση ευρωπαϊκής ημέρας κατά της θανατικής ποινής, η οποία θα εορτάζεται κάθε έτος στις 10 Οκτωβρίου· χαιρετίζει τις εργασίες της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης στη Λισαβόνα στις 9 Οκτωβρίου 2007 και απευθύνει για μία ακόμη φορά έκκληση για την εξάλειψη της θανατικής ποινής στην Ευρώπη και την προαγωγή της οικουμενικής κατάργησής της·

46.

χαιρετίζει την κατάργηση της θανατικής ποινής στην Αλβανία, στις 25 Μαρτίου 2007, (για όλα τα εγκλήματα), στην Κιργιζία, στις 27 Ιουνίου 2007, στη Ρουάντα, στις 26 Ιουλίου 2007, στην πολιτεία New Jersey (των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής) στις 13 Δεκεμβρίου 2007, και στο Ουζμπεκιστάν, την 1η Ιανουαρίου 2008· εκφράζει την ανησυχία του για την πιθανότητα επαναφοράς της θανατικής ποινής στη Γουατεμάλα· προτρέπει την κυβέρνηση της Γουατεμάλας να δεσμευτεί, αντίθετα, ότι θα συμμετάσχει ουσιαστικά στην προσπάθεια για το οικουμενικό δικαιοστάσιο στη θανατική ποινή· χαιρετίζει την απόφαση της Κίνας να προβεί σε αναθεώρηση όλων των υποθέσεων στις οποίες έχει επιβληθεί η θανατική ποινή από το Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά δεν παύει να εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η Κίνα εξακολουθεί να πραγματοποιεί τον μεγαλύτερο αριθμό εκτελέσεων παγκοσμίως· καταδικάζει την εφαρμογή της θανατικής ποινής στη Λευκορωσία, πρακτική που αντιβαίνει στις ευρωπαϊκές αρχές· καταδικάζει την αυξανόμενη χρήση της θανατικής ποινής από το ιρανικό καθεστώς· προβληματίζεται ιδιαιτέρως για το γεγονός ότι το ιρανικό καθεστώς εξακολουθεί να καταδικάζει σε θάνατο κατηγορουμένους κάτω των 18 ετών·

47.

σημειώνει ότι η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Σλοβακία μέχρι στιγμής δεν έχουν ούτε υπογράψει ούτε κυρώσει το προαιρετικό πρωτόκολλο στη Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων· σημειώνει ότι η Αυστρία, το Βέλγιο, η Κύπρος, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία το έχουν υπογράψει, αλλά δεν το έχουν κυρώσει μέχρι στιγμής· προτρέπει όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχουν μέχρι στιγμής υπογράψει ή/και κυρώσει το προαιρετικό πρωτόκολλο να το πράξουν αμελλητί·

48.

προβληματίζεται για τη γνησιότητα της προσήλωσης στα ανθρώπινα δικαιώματα κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία αρνούνται να υπογράψουν την προαναφερθείσα διεθνή σύμβαση σχετικά με την προστασία όλων των προσώπων από τη βίαιη εξαφάνιση· καλεί όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν το έχουν ακόμη πράξει να την υπογράψουν και να την κυρώσουν αμελλητί (22)·

49.

παραπέμπει το Συμβούλιο και την Επιτροπή στην πρόσφατη μελέτη σχετικά με την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τα βασανιστήρια και άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, η οποία παρουσιάστηκε στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 28 Ιουνίου 2007 και στην COHOM το Δεκέμβριο 2007· καλεί αμφότερα τα όργανα να ακολουθήσουν τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στη μελέτη, π.χ. τη σύσταση να αναπτυχθεί ένα σαφές παγκόσμιο όραμα που θα εστιάζεται σε εθνικό επίπεδο και θα εξετάζει τις τοπικές πολιτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και νομικές πτυχές· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή –κατόπιν σχετικής ανάλυσης– να αποστείλουν οδηγίες στις αντιπροσωπείες τους και στις αποστολές των κρατών μελών προκειμένου να τις διευκολύνουν στην εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών·

50.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εντείνουν τη συνεργασία τους με το Συμβούλιο της Ευρώπης, με σκοπό τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής ζώνης χωρίς βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, ως σαφές μήνυμα ότι οι ευρωπαϊκές χώρες είναι σταθερά προσηλωμένες στην εξάλειψη αυτών των πρακτικών και εντός των συνόρων τους·

51.

αναμένει την αξιολόγηση της εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα βασανιστήρια και άλλους τρόπους σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, η οποία βρίσκεται στο στάδιο της εκπόνησης και πρόκειται να παρουσιαστεί στην COΗΟΜ· στο πλαίσιο της αναθεώρησης αυτής της δέσμης κατευθυντήριων γραμμών, αναμένει από την COHOM να συζητήσει συγκεκριμένα κριτήρια για την ανάληψη δράσης σε επιμέρους υποθέσεις με σκοπό τη βελτίωση της εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών· συνιστά την έγκριση μέτρων που θα διασφαλίζουν τον πλήρη σεβασμό της απόλυτης απαγόρευσης των βασανιστηρίων και άλλων απάνθρωπων και ταπεινωτικών ποινών και θα αντιτίθενται σε κάθε απόπειρα να υιοθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση κάποια θέση η οποία θα νομιμοποιεί τη χρήση διπλωματικών διαβεβαιώσεων για τη διευκόλυνση της μεταφοράς προσώπων σε μια χώρα στην οποία ενδεχομένως κινδυνεύουν να υποστούν βασανιστήρια και άλλες απάνθρωπες ή ταπεινωτικές ποινές·

52.

ζητεί την ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα βασανιστήρια και άλλους τρόπους σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας με βάση το άρθρο 15 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, το οποίο αφορά την ελευθερία από βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας·

53.

ζητεί την τακτική παρουσία της Προεδρίας ή της Γραμματείας του Συμβουλίου στις αρμόδιες επιτροπές των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και την περαιτέρω συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Επιτροπή του για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων, προκειμένου να επιτευχθεί η ουσιαστική και πρόσφορη συμβολή της στη λήψη αποφάσεων σχετικά με διαβήματα προς ορισμένες χώρες·

54.

προτρέπει το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεχίσουν την πρακτική των διαβημάτων προς όλους τους διεθνείς εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την κύρωση και την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων που απαγορεύουν τη χρήση βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης, καθώς και την παροχή βοήθειας για την αποκατάσταση ατόμων που έχουν επιζήσει μετά από βασανιστήρια· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει τον αγώνα κατά των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης ως θέμα ύψιστης προτεραιότητας στο πλαίσιο της πολιτικής της για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ειδικότερα μέσω της ενισχυμένης εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων των άλλων κοινοτικών μέσων όπως το ΕΜΔΔΑ, καθώς και διασφαλίζοντας ότι τα κράτη μέλη δεν αποδέχονται διπλωματικές διαβεβαιώσεις από τρίτες χώρες στις οποίες υπάρχει πραγματικός κίνδυνος υποβολής ενός ατόμου σε βασανιστήρια ή κακομεταχείριση·

55.

χαιρετίζει την έκθεση του Ειδικού Αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις, η οποία δημοσιεύθηκε στις 13 Αυγούστου 2007 και η οποία καταλήγει στην προτροπή προς τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών να εφαρμόσουν συγκεκριμένα και στοχοθετημένα μέτρα κατά επίμονων παραβατών·

56.

επικροτεί την έκθεση και τις συστάσεις του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις στη Βιρμανία· καταδικάζει τις σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών στην εν λόγω χώρα και καλεί την COHOM να δώσει προτεραιότητα στη Βιρμανία κατά την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της για τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις·

57.

επικροτεί την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην εφαρμογή των διεθνών προτύπων για την προστασία των παιδιών όσον αφορά την προσαγωγή των κατηγορουμένων ως δραστών στη δικαιοσύνη, όπως οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν από το ΔΠΔ κατά των ηγετών διαφόρων αντιμαχόμενων οργανώσεων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, καθώς και οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν κατά τεσσάρων υψηλόβαθμων μελών του Αντιστασιακού Στρατού του Κυρίου στην Ουγκάντα· θεωρεί αξιοσημείωτο επίτευγμα την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου της Σιέρα Λεόνε σύμφωνα με την οποία η στρατολόγηση ή χρήση παιδιών ηλικίας κάτω των 15 ετών σε εχθροπραξίες αποτελεί έγκλημα πολέμου βάσει του εθιμικού διεθνούς δικαίου, καθώς και την πρόσφατη καταδίκη στρατιωτικών διοικητών για τη στρατολόγηση παιδιών·

58.

επικροτεί την αυξανόμενη προσοχή που δίνεται στα δικαιώματα των παιδιών σε ένα ευρύ φάσμα διαπραγματεύσεων, συμφωνιών, προσπαθειών οικοδόμησης και διατήρησης της ειρήνης, ημερήσιων διατάξεων και συνθηκών· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι οι ρήτρες που αφορούν τα παιδιά στις ειρηνευτικές συμφωνίες πρέπει να είναι συγκεκριμένες και οι στόχοι τους να είναι εφικτοί·

59.

επικροτεί την αυξανόμενη προσοχή που δίνεται στα δικαιώματα των παιδιών στους μηχανισμούς λογοδοσίας για εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου (αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες που κατέβαλε προς αυτήν την κατεύθυνση το 2007 η Επιτροπή για την Αλήθεια και τη Συμφιλίωση στη Λιβερία) ως σημαντικό μέσο το οποίο μπορεί να επιτρέψει την αποτελεσματική εφαρμογή του δικαιώματος των παιδιών να μετέχουν σε αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές τους· υπογραμμίζει, εντούτοις, ότι κάθε τέτοια συμμετοχή πρέπει να λαμβάνει υπόψη το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού, μεταξύ άλλων με την εφαρμογή πολιτικών και διαδικασιών προσαρμοσμένων σε αυτή την ηλικία, καθώς και με την προώθηση της αποκατάστασης και επανένταξης των παιδιών θυμάτων·

60.

χαιρετίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί στη διαμόρφωση πολιτικών σε σχέση με τα ολοκληρωμένα πρότυπα αφοπλισμού, αποστράτευσης και επανένταξης (2006), τις Αρχές των Παρισίων και τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα παιδιά που συμμετέχουν σε ένοπλες δυνάμεις ή σε ένοπλες ομάδες (2007)· τονίζει, ωστόσο, ότι τώρα απαιτείται η αποτελεσματική τους εφαρμογή·

61.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι επτά ακόμη κράτη (η Αργεντινή, η Κροατία, η Γουατεμάλα, το Λάος, η Μαυριτανία, το Μαρόκο και η Ουκρανία) προσχώρησαν στη διεθνή δέσμευση για τον τερματισμό της στρατολόγησης παιδιών σε ένοπλες συγκρούσεις, γνωστή ως Δεσμεύσεις των Παρισίων, εκφράζει δε τη λύπη του για το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν έχουν υπογράψει αυτή τη δέσμευση λόγω της αντίθεσής τους στη ρήτρα που αφορά το ΔΠΔ·

62.

επικροτεί το γεγονός ότι 11 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν υπογράψει τη δήλωση της Γενεύης για την ένοπλη βία και την ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των συμβαλλόμενων κρατών σε 42· προτρέπει τα υπόλοιπα 16 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχουν υπογράψει ακόμη τη διακήρυξη της Γενεύης να το πράξουν το συντομότερο·

63.

καλεί τα κράτη μέλη που δεν το έχουν πράξει να υπογράψουν και να κυρώσουν αμελλητί τα προαιρετικά πρωτόκολλα στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (23)·

64.

υπενθυμίζει τη μη οριστική διευθέτηση ανεπίλυτων συγκρούσεων στις χώρες της ΕΠΓ· τονίζει ότι αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν ένα περιβάλλον στο οποίο οι παραβιάσεις του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραβλέπονται και ότι αποτελούν μείζον εμπόδιο στη διασφάλιση και το σεβασμό όλων των δικαιωμάτων του παιδιού· ζητεί να αντιμετωπιστεί η ιδιαίτερη κατάσταση των παιδιών και των οικογενειών τους στις περιοχές ανεπίλυτων συγκρούσεων σε χώρες ΕΠΓ ως ζήτημα προτεραιότητας στο πλαίσιο των δράσεων που αναλαμβάνει η ΕΕ στο συγκεκριμένο τομέα·

65.

σημειώνει ότι η πορτογαλική Προεδρία ακολούθησε τις γερμανικές πρωτοβουλίες βάσει των κατευθυντήριων γραμμών και συνέστησε σε όλες τις διπλωματικές αποστολές της ΕΕ σε χώρες προτεραιότητας να αντιμετωπίζουν τις στρατηγικές ανά χώρα που ενέκρινε η COHOM στις 15 Ιουνίου 2007 ως μόνιμες οδηγίες οι οποίες πρέπει να ενσωματωθούν στο έργο των επικεφαλής των αποστολών όσον αφορά τα παιδιά που εμπλέκονται σε ένοπλες συγκρούσεις· χαιρετίζει το γεγονός ότι η Προεδρία διαβίβασε επίσης στις τοπικές Προεδρίες τις εκθέσεις που έλαβε από ειδικευμένες ΜΚΟ σχετικά με συγκεκριμένες χώρες· επικροτεί την πρωτοβουλία της σλοβενικής Προεδρίας να διεξαχθεί μελέτη για τον αντίκτυπο των μέτρων της ΕΕ στα παιδιά που πλήττονται από ένοπλες συγκρούσεις· τονίζει, εν προκειμένω, τον περιορισμένο αντίκτυπο που έχουν οι κατευθυντήριες οδηγίες στα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις, κάτι που οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η πλειονότητα των αντιπροσωπειών της Επιτροπής και των πρεσβειών των κρατών μελών δεν είχαν ενημερωθεί ότι η χώρα υποδοχής τους θεωρούνταν χώρα προτεραιότητας για την εφαρμογή αυτών των κατευθυντήριων γραμμών·

66.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή στις πολιτικές τους για την ανθρωπιστική βοήθεια και το εμπόριο να συμπεριλάβουν προσπάθειες για την καταπολέμηση της καταναγκαστικής παιδικής εργασίας·

67.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επιδιώξουν τη διαφανέστερη και συστηματικότερη εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεδομένου ότι αποτελούν σημαντικό και καινοτόμο μέσο για την ενίσχυση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία όσων κινδυνεύουν·

68.

αναμένει ότι η αναγνώριση των κατευθυντήριων γραμμών για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως στοιχείου προτεραιότητας στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα συνοδεύεται από την αποτελεσματική εφαρμογή των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών στις τοπικές στρατηγικές που αφορούν 120 χώρες· επισημαίνει ότι η απουσία διαβημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ορισμένες χώρες, όπως η Κίνα, η Τυνησία, η Αιθιοπία, το Ιράν και η Ρωσία, φαίνεται να αντικατοπτρίζει την έλλειψη συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επιμέρους κράτη μέλη δίνουν προτεραιότητα σε διαφορετικά συμφέροντα εξωτερικής πολιτικής καθιστώντας έτσι αδύνατη τη συλλογική δράση·

69.

θεωρεί ότι μια συνεπής προσέγγιση πρέπει επίσης να εστιάζεται στην ενίσχυση της δημιουργίας ικανοτήτων μεταξύ υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων όσων έχουν αφοσιωθεί στην υπεράσπιση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, και στην προώθηση μηχανισμών διαβούλευσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ αυτών και των κυβερνήσεων των χωρών τους σε θέματα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και προαγωγής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικότερα όταν διακυβεύονται διαδικασίες εκδημοκρατισμού·

70.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ενθαρρύνουν ενεργά τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη διάδοση πληροφοριών σχετικά με τη θεωρία και την πράξη της μη βίας και να επιδιώξουν την προώθηση των σχετικών γνώσεων και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ τους, με βάση τις προσωπικές τους εμπειρίες στον τομέα αυτό·

71.

καλεί το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να εξετάσουν επειγόντως το θέμα της χορήγησης επειγουσών θεωρήσεων σε υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμπεριλαμβάνοντας σαφή αναφορά για το ειδικό καθεστώς των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο νέο κοινό κώδικα θεωρήσεων και θεσπίζοντας, ως εκ τούτου, μια ειδική και ταχεία διαδικασία θεωρήσεων, η οποία θα μπορούσε να βασιστεί στη σχετική εμπειρία των κυβερνήσεων της Ιρλανδίας και της Ισπανίας· θεωρεί ότι η εμπιστευτικότητα των διαβημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ορισμένες φορές χρήσιμη, ζητεί όμως, παρά την εμπιστευτικότητα αυτή, το τοπικό προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενημερώνει πάντα για τα διαβήματα αυτά τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην εκάστοτε χώρα με εμπιστευτικό τρόπο·

72.

σημειώνει ότι, παρά την υλοποίηση σημαντικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων, συνεχίζουν να παρατηρούνται συστηματικές καταπατήσεις των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, υπό τη μορφή φυλάκισης για πολιτικά φρονήματα, επιθέσεων και εκφοβισμού δικηγόρων, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφων, περιλαμβανομένου του κινήματος weiquan, ανυπαρξίας ανεξάρτητου δικαστικού σώματος, καταναγκαστικής εργασίας, καταστολής της ελευθερίας της έκφρασης και της θρησκείας και των δικαιωμάτων των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων, αυθαίρετων κρατήσεων, του συστήματος στρατοπέδων Laogai και εικαζόμενης αφαίρεσης οργάνων· παραμένει εξίσου ανήσυχο για την εγγραφή δημοσιογράφων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Δαλάι Λάμα και των συνεργατών του και των πιστών του κινήματος Falun Gong σε μαύρες λίστες·

73.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι μόνο πέντε οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραμένουν καταχωρισμένες στη Λευκορωσία, καθώς και για το ότι οι αρχές επιδιώκουν συνεχώς να εκφοβίζουν και να ελέγχουν αυτές τις ομάδες, ενώ αρνούνται συνεχώς αιτήσεις άλλων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων για νομική καταχώριση· επικροτεί την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών το Μάιο του 2007 να απορρίψει το αίτημα της Λευκορωσίας για έδρα στο ΣΑΔ, επισημαίνοντας τις χαμηλές επιδόσεις της όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα· απευθύνει και πάλι έκκληση στις αρχές της Λευκορωσίας να σταματήσουν να καταφεύγουν σε εκφοβισμό, παρενόχληση, στοχευμένες συλλήψεις και πολιτικά υποκινούμενες διώξεις κατά των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών στη Λευκορωσία·

74.

ανησυχεί βαθύτατα για το γεγονός ότι το 2007 οι ιρανικές αρχές ενέτειναν την παρενόχληση σε βάρος ανεξάρτητων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικηγόρων, σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν τη δημοσιοποίηση και την καταγγελία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ιρανική κυβέρνηση διέκοψε τη δράση ΜΚΟ που ενθαρρύνουν τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και εντείνουν την ευαισθητοποίηση σε θέματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων αυτών που παρέχουν νομική και κοινωνική βοήθεια σε γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βίας·

75.

υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά ότι είναι σημαντικό να διατίθεται το εγχειρίδιο για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δρουν στην εκάστοτε περιοχή· ενθαρρύνει την COHOM να διαθέτει μεταφράσεις των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις κοινοτικές γλώσσες που αποτελούν κοινή γλώσσα σε τρίτες χώρες, καθώς και σε βασικές γλώσσες, εκτός των κοινοτικών, σε περιφερειακά γραφεία και πρεσβείες/αντιπροσωπείες· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι, μέχρι στιγμής, διατίθενται μεταφράσεις σε γλώσσες όπως τα ρωσικά, τα αραβικά, τα κινεζικά και τα περσικά, αλλά υπογραμμίζει ότι πρέπει να διατεθούν περισσότερες μεταφράσεις σε τοπικό επίπεδο· προτρέπει τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απλουστεύσουν την έκδοση θεωρήσεων για υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίοι προσκαλούνται σε εκδηλώσεις που διοργανώνονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή επιχειρούν να διαφύγουν στο εξωτερικό λόγω επιδείνωσης των συνθηκών ασφαλείας·

76.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ξεκινήσουν εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των κατευθυντήριων γραμμών για τους διαλόγους σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και να διαμορφώσουν σαφείς δείκτες για τον αντίκτυπο κάθε διαλόγου και κριτήρια για την έναρξη, την αναστολή και την επανάληψη των διαλόγων·

77.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του οι διάλογοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα να διευρυνθούν ώστε να περιλαμβάνουν την κατάσταση σε τρίτες χώρες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ενισχυθεί η αξιοπιστία τους·

78.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του να εξετάζονται τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο προκειμένου να δίδεται μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα στις ανησυχίες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αποτρέπεται το ενδεχόμενο τα κράτη μέλη ή οι τρίτες χώρες να απομονώνουν τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον πολιτικό διάλογο· θεωρεί ότι αυτός ο διάλογος πρέπει, συνεπώς, να μη χρησιμοποιείται ποτέ με σκοπό τον περιορισμό του θέματος σε συζητήσεις μεταξύ εμπειρογνωμόνων, με αποτέλεσμα να του προσδίδεται δευτερεύων χαρακτήρας σε σχέση με άλλα πολιτικά θέματα· καλεί, συνεπώς, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να λάβουν τα ακόλουθα μέτρα:

79.

υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά στο πλαίσιο αυτό τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο προαναφερθέν ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 6ης Σεπτεμβρίου 2007 σχετικά με τη λειτουργία των διαλόγων και των διαβουλεύσεων με τρίτες χώρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα· στο πλαίσιο αυτό, τονίζει ότι τον Ιανουάριο του 2008 ξεκίνησε διάλογος μεταξύ του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου για την εφαρμογή των συστάσεων του συγκεκριμένου ψηφίσματος όσον αφορά γενικά τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου σε διαλόγους· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, την υποχρέωση του Συμβουλίου να συμβουλεύεται το Κοινοβούλιο και να λαμβάνει δεόντως υπόψη τη γνώμη του σύμφωνα με το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση·

80.

τονίζει την ανάγκη δραστικής εντατικοποίησης του διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κίνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ανησυχεί για το γεγονός ότι η Κίνα απάντησε μόνο στα δύο τρίτα των σημείων που έθιξε η ΕΕ για μεμονωμένες ανησυχητικές περιπτώσεις στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου· εκφράζει την ανησυχία του για τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα και υπογραμμίζει ότι, παρά τις υποσχέσεις που έδωσε το καθεστώς ενόψει των επικείμενων Ολυμπιακών Αγώνων σύμφωνα με τον Ολυμπιακό Χάρτη, η επιτόπια κατάσταση στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχει βελτιωθεί· σύμφωνα με τον Ολυμπιακό Χάρτη, επικροτεί το γεγονός ότι η Κίνα εργάζεται για την εφαρμογή των συστάσεων ειδικού Εισηγητή για τα βασανιστήρια και πρόσφατα έδωσε εντολή στα δικαστήρια να μην βασίζονται σε ομολογίες· σημειώνει ότι, παρά τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις της κινεζικής κυβέρνησης ότι προτίθεται να κυρώσει το διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, η κύρωση εξακολουθεί να εκκρεμεί· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν εγκρίθηκε κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Κίνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Κίνας που πραγματοποιήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2007 στο Πεκίνο, παρότι είχε αρχικά ανακοινωθεί η πρόθεση να εκδοθεί μια τέτοια δήλωση· καλεί το Συμβούλιο να ενημερώνει λεπτομερέστερα το Κοινοβούλιο μετά τις συζητήσεις, περιλαμβανομένης της παροχής λεπτομερούς καταλόγου των διαβημάτων που πραγματοποίησαν για επιμέρους υποθέσεις το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη· σημειώνει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις ανησυχίες αυτές ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, οι οποίοι αποτελούν σημαντική ιστορική ευκαιρία για τη βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα· επ' αυτού, εξακολουθεί να ανησυχεί για την κινεζική νομοθεσία, περιλαμβανομένου του συστήματος που διέπει τα κρατικά μυστικά, το οποίο δεν παρέχει την απαραίτητη διαφάνεια για την ανάπτυξη της χρηστής διακυβέρνησης και ενός συστήματος στο οποίο θα επικρατούν οι αρχές του κράτους δικαίου· εκφράζει την ανησυχία του για τους περιορισμούς που τίθενται στην ελευθερία των κινεζικών και διεθνών μέσων ενημέρωσης, μεταξύ άλλων στο Διαδίκτυο, τα ιστολόγια και ως προς την πρόσβαση του κινεζικού και διεθνούς Τύπου σε πληροφορίες· παραμένει εξίσου ανήσυχο για την εγγραφή δημοσιογράφων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Δαλάι Λάμα, οι συνεργάτες του και οι πιστοί του κινήματος Falun Gong, σε μαύρες λίστες· ζητεί, εν προκειμένω, την άμεση απελευθέρωση του διαπρεπούς ακτιβιστή για ζητήματα που σχετίζονται με το AIDS Hu Jia· τονίζει την ανάγκη να συνεχιστεί, ακόμη και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η προσεκτική παρακολούθηση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αλλαγών στη νομοθεσία για το θέμα αυτό· προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να διασφαλίσει ότι οι εμπορικές της σχέσεις με την Κίνα εξαρτώνται από τις μεταρρυθμίσεις σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζητεί σε αυτό το πλαίσιο από το Συμβούλιο να προβεί σε εμπεριστατωμένη αξιολόγηση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προτού οριστικοποιηθεί η όποια νέα συμφωνία πλαίσιο εταιρικής σχέσης και συνεργασίας· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να θίξουν τα ζητήματα της Αυτόνομης Περιφέρειας της Εσωτερικής Μογγολίας, του Ανατολικού Τουρκεστάν και της Αυτόνομης Περιφέρειας του Θιβέτ, να υποστηρίξουν ενεργά το διαφανή διάλογο μεταξύ της κινεζικής κυβέρνησης και απεσταλμένων της εξόριστης κυβέρνησης του Θιβέτ και να εντάξουν την πτυχή των συνεπειών των κινεζικών πολιτικών στην Αφρική σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εξακολουθεί να εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για τη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μελών της εθνότητας των Ουιγούρων στην Αυτόνομη Περιφέρεια του Ουιγουρικού Ξινγιάνγκ·

81.

συνεχίζει να ανησυχεί για το γεγονός ότι ο διάλογος με το Ιράν για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει διακοπεί από το 2004 λόγω της απουσίας οποιασδήποτε θετικής προόδου για τη βελτίωση της κατάστασης αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και της έλλειψης συνεργασίας από πλευράς Ιράν· καλεί τις ιρανικές αρχές να επαναλάβουν το διάλογο με στόχο να παράσχουν στήριξη σε όλους τους συμμετέχοντες που είναι προσηλωμένοι στη δημοκρατία και να ενισχύσουν –με ειρηνικά και μη βίαια μέσα– τις υφιστάμενες διαδικασίες που μπορούν να προωθήσουν δημοκρατικές, θεσμικές και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα αυτών των μεταρρυθμίσεων και να κατοχυρώσουν τη συμμετοχή όλων των ιρανών υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών στις διαδικασίες λήψης πολιτικών αποφάσεων, ενισχύοντας το ρόλο που διαδραματίζουν στον ευρύτερο πολιτικό διάλογο· εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για το γεγονός ότι η κατάσταση όσον αφορά το σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, ειδικότερα της ελευθερίας της έκφρασης και του συνέρχεσθαι, εξακολούθησε να επιδεινώνεται το 2007· καταδικάζει τη νέα εκστρατεία υπέρ της δημόσιας ηθικής στην οποία επιδίδονται οι ιρανικές αρχές από τις αρχές Απριλίου του 2007, στο πλαίσιο της οποίας χιλιάδες άνδρες και γυναίκες συνελήφθησαν με την αιτιολογία της «καταπολέμησης ανήθικων συμπεριφορών»· καταδικάζει την αυξανόμενη χρήση της θανατικής ποινής από το ιρανικό καθεστώς·

82.

εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη αποτελεσμάτων από τις διαβουλεύσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζητεί τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαδικασία· ενθαρρύνει τις προσπάθειες που κατέβαλαν το Συμβούλιο και η Επιτροπή προκειμένου οι διαβουλεύσεις να διεξάγονται εναλλάξ στη Ρωσία και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να μετέχουν στις διαβουλεύσεις και άλλα ρωσικά υπουργεία εκτός του Υπουργείου Εξωτερικών και να μετέχει επίσης η ρωσική αντιπροσωπεία στις συνεδριάσεις ρωσικών και ευρωπαϊκών κοινοβουλευτικών οργάνων ή ΜΚΟ που διοργανώνονται παράλληλα με τις διαβουλεύσεις· εκφράζει τη λύπη του διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπόρεσε να επιτύχει αλλαγές πολιτικής στη Ρωσία, ιδιαίτερα όσον αφορά ευαίσθητα θέματα, όπως η κατάσταση στην Τσετσενία και σε άλλες Δημοκρατίες του Καυκάσου, η ατιμωρησία και η ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος, η μεταχείριση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένου του Mikhail Khodorkovsky, η ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης και η ελευθερία της έκφρασης, η μεταχείριση των εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, ο σεβασμός του κράτους δικαίου και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ένοπλες δυνάμεις, οι διακρίσεις λόγω γενετήσιου προσανατολισμού, καθώς και άλλα θέματα· φρονεί ότι η μακρά συζήτηση του θέματος της Τσετσενίας πρέπει να διευρυνθεί ώστε να καλύπτει τις ανησυχητικές καταστάσεις στην Ινγκουσετία και το Νταγκεστάν· καλεί τις ρωσικές αρχές να προστατέψουν τις εθνικές μειονότητες στη Δημοκρατία του Mari-El και να διασφαλίσουν το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων σύμφωνα με το Σύνταγμα του Mari-El και τα ευρωπαϊκά πρότυπα· εκφράζει την αποδοκιμασία του για τη συνεχιζόμενη δίωξη δημοσιογράφων, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικών κρατουμένων και ΜΚΟ, με πρόσφατο παράδειγμα την παρενόχληση της Novaya Gazeta και του Ιδρύματος Nizhny Novgorod για την προώθηση της ανεκτικότητας· ανησυχεί για το γεγονός ότι το 2007, μετά την έναρξη της ισχύος της το 2006, η νέα ρωσική νομοθεσία για τις ΜΚΟ αποδείχτηκε ότι επιτρέπει την αυθαίρετη και επιλεκτική εφαρμογή της και ότι χρησιμοποιείται για την παρεμπόδιση, τον περιορισμό και την τιμωρία δραστηριοτήτων νόμιμων ΜΚΟ, επιτείνοντας, με αυτό τον τρόπο, την αυξανόμενη ανασφάλεια και τον ευάλωτο χαρακτήρα των ΜΚΟ· εκφράζει περαιτέρω ανησυχίες, σύμφωνα με την έκθεση του Δεκεμβρίου 2007 της Διεθνούς Αμνηστίας, για το γεγονός ότι το γραφείο του εισαγγελέα συνεχίζει να μη σέβεται το δικαίωμα του Mikhail Khodorkovsky και του συνεργάτη του Platon Lebedev για δίκαιη δίκη, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, και εκφράζει τη λύπη του για την άρνηση να χορηγηθεί σωτήρια ιατρική θεραπεία στον Vasily Alexanyan, πρώην αντιπρόεδρο της Yukos, παρά τις επανειλημμένες σχετικές εκκλήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης· προτρέπει τη Ρωσία να λάβει περαιτέρω μέτρα για την προστασία της ελευθερίας έκφρασης και της ασφάλειας των δημοσιογράφων και των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι η συνεργασία της Ρωσίας με τον ΟΑΣΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης και τους μηχανισμούς των Ηνωμένων Εθνών στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και η κύρωση όλων των συναφών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως προτεραιότητες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως η κύρωση του Πρωτοκόλλου αριθ. 14 στην ΕΣΔΑ, που τροποποιεί το σύστημα ελέγχου της σύμβασης· αποδοκιμάζει την απροθυμία της Ρωσίας να προσκαλέσει εγκαίρως επαρκή αριθμό διεθνών εκλογικών παρατηρητών, προκειμένου να διευκολύνει την ορθή εποπτεία της εκλογικής διαδικασίας σύμφωνα με τα πρότυπα του ΟΑΣΕ, με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατο στο γραφείο δημοκρατικών θεσμών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ODIHR) του ΟΑΣΕ να αναλάβει την προγραμματισμένη αποστολή παρακολούθησης των εκλογών σύμφωνα με την εντολή του και να είναι, ως εκ τούτου, υποχρεωμένο να εκφράσει αμφιβολίες για τη δημοκρατικότητα των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2007 και των προεδρικών εκλογών του 2008· προτρέπει το Συμβούλιο και την Επιτροπή να θίξουν τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων επιμέρους υποθέσεων, στις ρωσικές αρχές στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο και στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας με τη Ρωσία· προτρέπει την Επιτροπή να καθορίσει σαφέστερες υποχρεώσεις και να διαμορφώσει αποτελεσματικότερους μηχανισμούς παρακολούθησης, πέραν της ρήτρας ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έτσι ώστε να επιτευχθεί ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα·

83.

προτρέπει το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συστήσουν υποεπιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων με όλες τις γειτονικές χώρες· επαναλαμβάνει την έκκλησή του να μετέχουν οι βουλευτές στην προετοιμασία των συνεδριάσεων των εν λόγω υποεπιτροπών και να ενημερώνονται για τα αποτελέσματά τους· είναι της άποψης ότι, ενώ οι πρώτοι γύροι συνεδριάσεων, όπως στην περίπτωση της Τυνησίας, μπορούν να εστιάζονται στην εξασφάλιση της βιωσιμότητας της υποεπιτροπής και στην καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των εταίρων, οι εν λόγω υποεπιτροπές, ιδίως τώρα με το Μαρόκο, πρέπει να προχωρήσουν σε ένα στάδιο με βασικό προσανατολισμό την επίτευξη αποτελεσμάτων, μέσω της θέσπισης συγκεκριμένων κριτηρίων αξιολόγησης και δεικτών προόδου και με δυνατότητα ανάδειξης μεμονωμένων περιπτώσεων· τονίζει ότι οι συζητήσεις σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιορίζονται σε αυτές τις υποεπιτροπές και υπογραμμίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν αυτά τα ζητήματα στον πολιτικό διάλογο έως το ανώτατο επίπεδο, έτσι ώστε να αυξηθεί η συνοχή των πολιτικών της ΕΕ σε αυτό τον τομέα και να μειωθούν οι αντιφάσεις στις δηλώσεις και των δύο πλευρών προς τον Τύπο σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επικροτεί τη δήλωση του Συμβουλίου της 16ης Οκτωβρίου 2007 σύμφωνα με την οποία οι συζητήσεις σχετικά για μια μελλοντική συμφωνία πλαίσιο μεταξύ της ΕΕ και της Λιβύης θα περιστραφούν συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, στη συνεργασία και την πρόοδο στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

84.

υπενθυμίζει την επιδεινούμενη κατάσταση στη Συρία, όπου οι αρχές του καθεστώτος αρνούνται να αναγνωρίσουν νομικό καθεστώς σε οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρενοχλούνται από τις υπηρεσίες ασφάλειας και τα μέλη τους φυλακίζονται ελλείψει νομικού καθεστώτος· καταδικάζει τις συλλήψεις διαφωνούντων και μελών των κομμάτων της αντιπολίτευσης και απευθύνει έκκληση στο Συμβούλιο και την Επιτροπή να ζητήσουν από την κυβέρνηση της Συρίας να απελευθερώσει τους δημοσιογράφους, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους ανεξάρτητους δικηγόρους που κρατούνται και να άρει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης·

85.

καταδικάζει τα μέτρα που έλαβαν οι αρχές της Λευκορωσίας κατά της αντιπολίτευσης· σημειώνει ότι αυτά τα μέτρα αποκτούν σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό τη μορφή συστηματικών προσπαθειών ταπείνωσης και κακομεταχείρισης των μελών της αντιπολίτευσης· ως παράδειγμα, αναφέρει την πρόσφατη σύλληψη του βραβευθέντα με το Βραβείο Ζαχάρωφ Alexander Milinkiewicz· επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατόρθωσε να βελτιώσει την κατάσταση όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λευκορωσία·

86.

εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την ανθρωπιστική κρίση στη Λωρίδα της Γάζας· καλεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να συμμορφωθούν με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου· επαναβεβαιώνει το περιεχόμενο του ψηφίσματός του της 21ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας (24)·

87.

αναγνωρίζει τις προσπάθειες του Συμβουλίου και της Επιτροπής να διοργανώσουν έναν δεύτερο γύρο διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ουζμπεκιστάν για τα ανθρώπινα δικαιώματα το Μάιο του 2008 και επαινεί τις προσπάθειες της Επιτροπής να διοργανώσει σεμινάριο για την κοινωνία των πολιτών σχετικά με την έκφραση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, στο περιθώριο του διαλόγου, ενδεχομένως στην Τασκένδη· επισημαίνει για μία ακόμη φορά ότι η διεξαγωγή διαλόγου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και συνεδριάσεων εμπειρογνωμόνων για τη σφαγή του 2005 στο Αντιτζάν δεν συνιστούν επαρκή πρόοδο και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως λόγος άρσης των κυρώσεων· σημειώνει ότι η μη διεξαγωγή ανεξάρτητης διεθνούς έρευνας για τη σφαγή στο Αντιτζάν και η έλλειψη βελτίωσης όσον αφορά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ουζμπεκιστάν –αυτοί ήταν οι όροι που έθεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την άρση των κυρώσεων– οδήγησαν εύλογα στην παράταση των κυρώσεων κατά του Ουζμπεκιστάν· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων της 15ης — 16ης Οκτωβρίου 2007 τέθηκαν συγκεκριμένοι όροι, οι οποίοι πρέπει να έχουν εκπληρωθεί σε διάστημα έξι μηνών, προκειμένου να εξακολουθήσει να ισχύει η αναστολή του περιορισμού των θεωρήσεων· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διενεργήσουν σοβαρή αξιολόγηση του αντίκτυπου της απόφασης να ανασταλούν για έξι μήνες ορισμένοι από τους περιορισμούς στη χορήγηση θεωρήσεων που αποτελούν τμήμα των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά του Ουζμπεκιστάν, και να επανεκτιμήσουν τη συνολική κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα· καταδικάζει το γεγονός ότι το Ουζμπεκιστάν απέτυχε μέχρι στιγμής να σημειώσει την παραμικρή πρόοδο σε οποιοδήποτε από αυτά τα θέματα· συγχαίρει την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΕΚ για το έργο που επιτελεί παρακολουθώντας στενά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά εξάμηνο και παρέχοντας στο Συμβούλιο τακτικές κοινοβουλευτικές αξιολογήσεις και συστάσεις όσον αφορά την πολιτική που θα πρέπει να ακολουθήσει η ΕΕ στον τομέα αυτό· εκφράζει την αποδοκιμασία του για τις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 23 Δεκεμβρίου 2007 στο Ουζμπεκιστάν, οι οποίες, σύμφωνα με την υπηρεσία του ΟΑΣΕ για τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα «πραγματοποιήθηκαν σε απολύτως ελεγχόμενο πολιτικό περιβάλλον, χωρίς περιθώρια άσκησης πραγματικής αντιπολίτευσης, και … γενικώς δεν ανταποκρίνονταν σε πολλές από τις δεσμεύσεις του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη όσον αφορά τη διενέργεια δημοκρατικών εκλογών»· καταδικάζει τις δολοφονίες του Mark Weil, ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή του ανεξάρτητου θεάτρου Ilkhom, στην Τασκένδη, στις 9 Σεπτεμβρίου 2007, καθώς και του δημοσιογράφου και επικριτή του καθεστώτος του Ουζμπεκιστάν Alisher Saipov, στην πόλη Osh της Κιργιζίας, στις 24 Οκτωβρίου 2007· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για άμεση αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων (25)·

88.

υποστηρίζει την προθυμία του Συμβουλίου να θεσπίσει διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα με καθεμία από τις υπόλοιπες χώρες της Κεντρικής Ασίας· ζητεί οι διάλογοι να είναι προσανατολισμένοι σε αποτελέσματα και να συνάδουν πλήρως με τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους διαλόγους με τρίτες χώρες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, διασφαλίζοντας τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· ζητεί η καθιέρωση των διαλόγων να συνοδεύεται από τη διάθεση επαρκών πόρων στις γραμματείες του Συμβουλίου και της Επιτροπής·

89.

σημειώνει τη σημασία που έχουν οι δεσμεύσεις τόσο της Τουρκίας όσο και της ΕΕ για την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στις συνεχείς μεταρρυθμίσεις της Τουρκίας σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

90.

ευελπιστεί ότι οι υπεύθυνοι για τη δολοφονία της Μπεναζίρ Μπούτο θα εντοπιστούν και θα προσαχθούν στη δικαιοσύνη το ταχύτερο· σημειώνει την επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν κατά τη διάρκεια του 2007, περιλαμβανομένων ειδικότερα των απειλών κατά της ανεξαρτησίας του δικαστικού σώματος και της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης· λαμβάνοντας αυτά υπόψη, καταδικάζει την εκστρατεία δυσφήμισης κατά του Ιφτιχάρ Μοχάμεντ Σόντρι, πρώην προέδρου του Ανώτατου Δικαστηρίου του Πακιστάν, καθώς και το γεγονός ότι καθαιρέθηκε από το αξίωμά του και τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να στηρίξουν το κίνημα για τη δημοκρατία που ξεκίνησε από το δικαστικό σώμα και τους νομικούς, ειδικότερα απευθύνοντας προσκλήσεις σε ορισμένους από τους εκπροσώπους τους, περιλαμβανομένου του κ. Σόντρι· σημειώνει την έγκριση νέου εγγράφου στρατηγικής ανά χώρα για το Πακιστάν και χαιρετίζει την ενσωμάτωση στο σύνολο του εν λόγω εγγράφου των πτυχών της πρόληψης των συγκρούσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· σημειώνει ότι η πρώτη συνεδρίαση της Μεικτής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Κοινότητας-Πακιστάν πραγματοποιήθηκε στο Ισλαμαμπάντ, στις 24 Μαΐου 2007, και τονίζει την ανάγκη να βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης όλων των συνεδριάσεων που θα ακολουθήσουν·

91.

υπογραμμίζει ότι οι προσπάθειες για την εξάλειψη όλων των μορφών ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων πρέπει να ενταθούν, τόσο στο επίπεδο των πολιτών όσο και στο πλαίσιο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, ούτως ώστε να αναδειχθεί το γεγονός ότι οι ακρωτηριασμοί αυτού του είδους αποτελούν ταυτόχρονα ζήτημα διάκρισης λόγω φύλου και παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος της σωματικής ακεραιότητας·

92.

επιμένει ότι τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να συμπεριλαμβάνονται ρητώς στους διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ιδιαίτερη αναφορά στην καταπολέμηση και την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων και βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, περιλαμβανομένων, πρωτίστως, των αμβλώσεων ανάλογα με το φύλο του εμβρύου, όλων των επιβλαβών παραδοσιακών ή εθιμικών πρακτικών, π.χ. του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων των γυναικών και του πρόωρου ή καταναγκαστικού γάμου, της κάθε μορφής εμπορίας ανθρώπων, της ενδοοικογενειακής βίας και της γυναικοκτονίας, της εκμετάλλευσης στο χώρο εργασίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης, και ότι πρέπει να απορρίπτεται η επίκληση κάθε είδους εθίμων, παραδόσεων ή θρησκευτικών λόγων εκ μέρους των κρατών με σκοπό να αποφύγουν την υποχρέωσή τους να εξαλείψουν αυτές τις βιαιότητες, καθώς και κάθε πρακτική που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών·

93.

καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τη ρήτρα των δικαιωμάτων του ανθρώπου ώστε να καταστήσουν τον αγώνα κατά των ακρωτηριασμών γυναικείων γεννητικών οργάνων προτεραιότητα δράσης στο πλαίσιο των σχέσεων με τις κράτη μη μέλη, ιδιαίτερα με τα κράτη που έχουν προνομιακή σχέση με την ΕΕ στο πλαίσιο της Συμφωνίας Κοτονού (πλέον βάσει των ευρωπαϊκών συμφωνιών εταιρικής σχέσης), και να ασκήσουν πιέσεις στις χώρες αυτές για την υιοθέτηση των νομοθετικών, διοικητικών, δικαστικών και προληπτικών μέτρων που είναι απαραίτητα για να τεθεί τέρμα στις πρακτικές αυτές·

94.

υπενθυμίζει τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετηρίδας και τονίζει ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία είναι βασικά ανθρώπινα δικαιώματα· πιστεύει ότι τα προγράμματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που καλύπτουν τη γενετήσια υγεία, η προαγωγή της ισότητας των φύλων, η ενίσχυση των γυναικών και των δικαιωμάτων του παιδιού πρέπει να προβάλλονται στην κοινοτική πολιτική για την ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως όπου είναι διάχυτη η σεξιστική βία και όπου κινδυνεύουν με μόλυνση από HIV/ΑΙDS γυναίκες και παιδιά ή δεν τους επιτρέπεται η ενημέρωση, η πρόληψη ή/και η θεραπεία· καλεί την Επιτροπή να εντάξει τη θεματική των βασικών εργασιακών δικαιωμάτων και της αξιοπρεπούς εργασίας στην αναπτυξιακή της πολιτική, ιδίως σε προγράμματα βοήθειας που συνδέονται με το εμπόριο·

95.

καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν ειδικότερα την κύρωση και εφαρμογή από τα κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης του πρωτοκόλλου της Αφρικανικής Ένωσης για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αφρική·

96.

καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου και να διασφαλίσουν τη διάθεση πόρων για δραστηριότητες που αποσκοπούν στην εξάλειψη όλων των μορφών ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων·

97.

εκφράζει τη λύπη του για τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας από τη στρατιωτική χούντα της Βιρμανίας και στηρίζει την προσήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίτευξη των δεδηλωμένων στόχων της, ήτοι σε ένα ανοικτό και ειλικρινή «τριμερή διάλογο» μεταξύ του στρατιωτικού καθεστώτος, της δημοκρατικής αντιπολίτευσης (συγκεκριμένα, της Εθνικής Λίγκας για τη Δημοκρατία, που κέρδισε τις εκλογές το 1990) και των εθνοτικών μειονοτήτων, με σκοπό να εξασφαλιστεί η εθνική συμφιλίωση, η οποία είναι αναγκαία για τη μετάβαση της Βιρμανίας στη δημοκρατία και την ανάδειξη μιας νόμιμης, δημοκρατικής πολιτικής κυβέρνησης που θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού της και θα αποκαταστήσει ομαλές σχέσεις με τη διεθνή κοινότητα· επικροτεί την έγκριση από το Συμβούλιο, το Νοέμβριο 2007, κοινής θέσης με την οποία ανανεώνονται τα υφιστάμενα και θεσπίζονται πρόσθετα περιοριστικά μέτρα, αλλά εκφράζει τη λύπη του για την εξαίρεση από τα μέτρα αυτά καίριων τομέων όπως η ενέργεια και οι χρηματοδοτικές και τραπεζικές κυρώσεις κατά του στρατιωτικού καθεστώτος· θεωρεί, εν προκειμένω, ότι η υιοθέτηση περιοριστικών μέτρων πρέπει να συνοδεύεται οπωσδήποτε από την ισχυρή υποστήριξη προς την κοινωνία των πολιτών, κάτι που δεν συνέβη στην περίπτωση της Βιρμανίας· καταδικάζει τη βάναυση αντίδραση των βιρμανικών αρχών στις διαδηλώσεις των βουδιστών μοναχών και όλων των υπόλοιπων ειρηνικών διαδηλωτών· αποδοκιμάζει τις συνεχείς συλλήψεις και τη φυλάκιση υπερασπιστών της δημοκρατίας και δημοσιογράφων και καλεί το Συμβούλιο να συνεχίσει να επισημαίνει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βιρμανία ως πρώτη προτεραιότητα στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών και να ασκεί πιέσεις για μια δεύτερη επίσκεψη στη χώρα του κ. Tomas Ojea Quintana, ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βιρμανία, για την περαιτέρω αξιολόγηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· χαιρετίζει το διορισμό του Piero Fassino ως ειδικού απεσταλμένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Βιρμανία, και καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει ενεργά το βιρμανικό κίνημα υπέρ της δημοκρατίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (EIDHR)· καταδικάζει τη δολοφονία, στις 14 Φεβρουαρίου 2008, του Padoh Mahn Sha, γενικού γραμματέα της Εθνικής Ένωσης των Karen (KNU), ο οποίος δολοφονήθηκε στο σπίτι του στην Ταϊλάνδη· ζητεί να διεξαχθεί έρευνα σχετικά με τις συνθήκες της δολοφονίας και να εκφράσει η ΕΕ τον αποτροπιασμό της προς το στρατιωτικό καθεστώς, καθώς και να απευθύνει έκκληση για καλύτερη προστασία των εξόριστων δημοκρατικών ηγετών από τη Βιρμανία που ζουν στην Ταϊλάνδη· εκφράζει ανησυχίες για το γεγονός ότι οι βιρμανοί πρόσφυγες στη Μαλαισία είναι εξαιρετικά ευάλωτοι και κινδυνεύουν να συλληφθούν, να τεθούν υπό κράτηση, να υποστούν ραβδισμό και να απελαθούν από τις αρχές της Μαλαισίας· προτρέπει το Συμβούλιο να ζητήσει από τις αρχές της Μαλαισίας να σταματήσουν τη βάναυση μεταχείριση των προσφύγων, να ενθαρρύνει την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) να καταχωρίσει όλους τους πρόσφυγες προκειμένου να τους παρασχεθεί μεγαλύτερη προστασία και να προτρέψει περισσότερες χώρες να συμφωνήσουν να δεχτούν βιρμανούς πρόσφυγες από τη Μαλαισία για επανεγκατάσταση·

98.

καλεί την Προεδρία του Συμβουλίου να εστιάσει τις προσπάθειές της στις χώρες που προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα· ειδικότερα, ενθαρρύνει το Συμβούλιο να εφαρμόσει πλήρως τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να διαθέσει πρόσθετους πόρους για προγράμματα στο πλαίσιο της EIDHR, ιδίως για την προώθηση της δημοκρατίας στη Λευκορωσία, τη Βιρμανία, την Κούβα, την Ερυθραία, το Λάος, τη Βόρεια Κορέα, το Ουζμπεκιστάν, το Βιετνάμ και τη Ζιμπάμπουε· θεωρεί ότι η κατάρτιση και η εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων δεν πρέπει να εξαρτάται από τη συναίνεση ή τη συνεργασία των καθεστώτων τέτοιων χωρών·

99.

χαιρετίζει τη διοργάνωση της πρώτης ημέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της εμπορίας ανθρώπων στις 18 Οκτωβρίου 2007, με στόχο την ευαισθητοποίηση στο θέμα της εμπορίας ανθρώπων και την υπογράμμιση της μακράς δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξάλειψή της·

100.

χαιρετίζει το Φόρουμ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τη συμμετοχή ΜΚΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο διοργανώθηκε από την πορτογαλική Προεδρία και την Επιτροπή και πραγματοποιήθηκε στη Λισαβόνα το Δεκέμβριο του 2007, με θέμα τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα· στηρίζει τις συστάσεις του Φόρουμ, το οποίο επαναβεβαίωσε την οικουμενικότητα και το αναπαλλοτρίωτο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πέτυχε τη σύνδεση των εξωτερικών και των εσωτερικών πτυχών των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ενθαρρύνει, ως εκ τούτου, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ενισχύσουν την τρέχουσα αξιολόγηση των επιπτώσεων στην αειφορία που διεξάγει η ΓΔ Εμπορίου της Επιτροπής με επαρκή αξιολόγηση των επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα·

101.

χαιρετίζει την τέταρτη συνεδρίαση του Δικτύου Σημείων Επαφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα άτομα που ευθύνονται για γενοκτονίες, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Χάγη, στις 7 και 8 Μαΐου 2007· λαμβάνει υπό σημείωση τα αποτελέσματα αυτής της συνεδρίασης, η οποία ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στη Ρουάντα και στις έρευνες ευρωπαϊκών κρατών για υπόπτους από τη Ρουάντα· εκφράζει τη λύπη του διότι δεν κατέστη δυνατή η διοργάνωση μιας πέμπτης συνεδρίασης του Δικτύου υπό την πορτογαλική Προεδρία· υπενθυμίζει στο Συμβούλιο τη δέσμευση να διοργανώνει μια τέτοια συνεδρίαση στο πλαίσιο κάθε Προεδρίας·

102.

καλεί την Προεδρία του Συμβουλίου να ασχοληθεί με το θέμα της αδράνειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Νταρφούρ· χαιρετίζει την υβριδική επιχείρηση της Αφρικανικής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών (UNAMID), η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα στις 31 Ιουλίου 2007 με το ψήφισμα αριθ. 1769 (2007) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ως ένα μικρό βήμα προς την ορθή κατεύθυνση· σημειώνει ότι η UNAMID αντικατέστησε την αποστολή της Αφρικανικής Ένωσης στο Σουδάν (AMIS) στις 31 Δεκεμβρίου 2007 και η ισχύς της αρχικής της εντολής εκπνέει στις 31 Ιουλίου 2008· αναμένει ότι η δύναμη της AMIS, η οποία αριθμούσε 7 000 μέλη και ήταν μέχρι στιγμής υπεύθυνη για τη διατήρηση της ειρήνης, θα ενσωματωθεί σε αυτή τη νέα δύναμη και ότι θα ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της ικανότητας της UNAMID να ανταποκριθεί στην εντολή της, περιλαμβανομένης περιοδικής επανεκτίμησης του αριθμού των ειρηνευτών που δρουν στην περιοχή· επιμένει, ωστόσο, ότι τα εντάλματα σύλληψης που έχουν εκδοθεί από το ΔΚΔ σχετικά με το Νταρφούρ πρέπει να εκτελεστούν το ταχύτερο· σημειώνει ότι η ανεπάρκεια των μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής στο Νταρφούρ ήταν μία από τις αιτίες στις οποίες οφείλεται η επιδείνωση της πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης στο Τσαντ· ζητεί την άμεση λήψη μέτρων για την παροχή μεγαλύτερης βοήθειας στην εν λόγω χώρα·

103.

εκφράζει την ανησυχία του για την επίθεση ανταρτών στη N'Djamena, την πρωτεύουσα του Τσαντ, στις αρχές Φεβρουαρίου του 2008· υπογραμμίζει τη σημασία της συμμετοχής της ΕΕ στις αυξανόμενες διπλωματικές πιέσεις για κατάπαυση του πυρός στο Τσαντ, προκειμένου να προστατευτεί ο πολιορκούμενος άμαχος πληθυσμός και στην υποστήριξη συζητήσεων με στόχο την ειρήνη και την εθνική συμφιλίωση στην εν λόγω χώρα· καταδικάζει την καταστολή των δραστηριοτήτων πολιτικών αντιπάλων στην πρωτεύουσα N'Djamena από την κυβέρνηση του Τσαντ, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Φεβρουαρίου· προτρέπει το Συμβούλιο να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσει την ελευθερία των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης στο Τσαντ· υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της κρίσης που αφορά τους πρόσφυγες και τα άτομα που έχουν εκτοπισθεί εντός του Τσαντ, στο ανατολικό τμήμα της χώρας, όπου περισσότεροι από 400 000 πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισθέντες φιλοξενούνται σε 12 καταυλισμούς κατά μήκος των ανατολικών συνόρων του Τσαντ· επικροτεί την ίδρυση της ειρηνευτικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Δημοκρατία του Τσαντ και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (EUFOR TCHAD/RCA) και τη ζωτικής σημασίας αποστολή της για την προστασία των προσφύγων, των εσωτερικά εκτοπισθέντων ατόμων και του προσωπικού ανθρωπιστικών αποστολών σε αυτή την περιοχή που διέρχεται κρίση·

104.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι έχουν ξεκινήσει προσπάθειες στους κόλπους των Ηνωμένων Εθνών για την επίτευξη ενιαίου κώδικα συμπεριφοράς για όλες τις κατηγορίες του προσωπικού που εμπλέκονται σε ειρηνευτικές αποστολές· σημειώνει ότι το σχέδιο δράσης της επιχειρησιακής ομάδας περιλαμβάνει την απαίτηση να ενσωματωθεί μια δέσμη έξι βασικών αρχών σε όλους τους κώδικες συμπεριφοράς της μόνιμης διυπηρεσιακής επιτροπής, περιλαμβανομένης της αρχής σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται κάθε σεξουαλική δραστηριότητα με άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών, ανεξαρτήτως των ορίων νόμιμης ηλικίας ή ηλικίας συναίνεσης που ισχύουν σε τοπικό επίπεδο· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι αυτός ο κώδικας συμπεριφοράς ισχύει τώρα για όλο το προσωπικό των Ηνωμένων Εθνών που δραστηριοποιείται σε ειρηνευτικές και ανθρωπιστικές αποστολές· χαιρετίζει τη δημιουργία μονάδων ατομικής συμπεριφοράς στους κόλπους των αποστολών των Ηνωμένων Εθνών στο Μπουρούντι, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και την Αϊτή για τη διερεύνηση των καταγγελιών και την αρωγή των θυμάτων· αναμένει την πλήρη εφαρμογή του κώδικα συμπεριφοράς σε όλες τις αποστολές των Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβανομένης, όπου κρίνεται αναγκαίο, της επιβολής ποινικών κυρώσεων κατά των μελών του προσωπικού που αποδεικνύεται ότι βίασαν ή εκμεταλλεύτηκαν σεξουαλικά παιδιά·

105.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο καταρτίζει και ενημερώνει τακτικά καταλόγους χωρών εστίασης στις οποίες καταβάλλονται περαιτέρω συντονισμένες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις, τη θανατική ποινή (οι λεγόμενες χώρες σε σημείο καμπής) και τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· σημειώνει ότι μια παρόμοια πρακτική προβλέπεται επίσης στο πλαίσιο της στρατηγικής εφαρμογής των νέων κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή και την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού· ενθαρρύνει το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διευρύνουν την εφαρμογή αυτής της ορθής πρακτικής, η οποία επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταξύ άλλων, να αντιδρά με πιο αποτελεσματικό τρόπο μέσω διαβημάτων, δηλώσεων και άλλων μορφών δράσης, στις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα βασανιστήρια· ενθαρρύνει το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επιδιώκουν την συμμετοχή των ειδικών μηχανισμών των Ηνωμένων Εθνών και να λαμβάνουν υπόψη τις συστάσεις και τα κατεπείγοντα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τον καθορισμό των χωρών εστίασης·

106.

επαναλαμβάνει το αίτημά του όλες οι συζητήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία με τρίτες χώρες, τα μέσα, τα έγγραφα και οι εκθέσεις, περιλαμβανομένων των ετήσιων εκθέσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να θίγουν ρητώς θέματα διακρίσεων, όπως τα ζητήματα που αφορούν τις εθνοτικές, εθνικές και γλωσσικές μειονότητες, τις θρησκευτικές ελευθερίες, περιλαμβανομένων της μη ανεκτικότητας προς μειονοτικές θρησκείες, διακρίσεων λόγω κοινωνικής τάξης, την προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων των αυτόχθονων λαών, τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα των παιδιών, τα άτομα με αναπηρίες, περιλαμβανομένων των διανοητικών αναπηριών, καθώς και τα άτομα κάθε γενετήσιου προσανατολισμού, με πλήρη συμμετοχή των οργανώσεών τους, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και στις τρίτες χώρες, όπου αυτό είναι σκόπιμο·

107.

εκφράζει ανησυχίες για την προφανή νοθεία στις προεδρικές εκλογές της Κένυας, το Δεκέμβριο 2007, και τη βία που ξέσπασε στη συνέχεια στη χώρα και ζητεί τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων του δικαιώματος της ελευθερίας έκφρασης, του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, καθώς και των ελεύθερων και αδιάβλητων εκλογών· ανησυχεί για την καταβολή της κοινοτικής χρηματοδότησης στην Κένυα την επομένη των εκλογών του Δεκεμβρίου του 2007· ζητεί στο μέλλον οι καταβολές χρημάτων στις κυβερνήσεις να μην πραγματοποιούνται σε τόσο σύντομο διάστημα μετά από εθνικές εκλογές και, συγκεκριμένα, να γίνονται μόνο μετά την παραλαβή της έκθεσης της αποστολής εκλογικών παρατηρητών της ΕΕ· υπογραμμίζει, υπό το φως των ειρηνευτικών συνομιλιών, τη σημασία που έχει η συνεχής συμμετοχή της ΕΕ στη στήριξη των συνεχιζόμενων προσπαθειών για την ανάδειξη λειτουργικής και σταθερής δημοκρατικής κυβέρνησης και προεδρίας στην Κένυα·

108.

επικροτεί την έγκριση του EIDHR ως χρηματοδοτικού μέσου για εξωτερική βοήθεια που προωθεί ειδικά τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία, καθώς και το γεγονός ότι ελήφθησαν υπόψη οι προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα έγγραφα προγραμματισμού του 2007 και του 2008·

109.

ζητεί πλήρη διαφάνεια όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίους δαπανώνται οι πόροι και επιλέγονται και αξιολογούνται τα προγράμματα στο πλαίσιο εφαρμογής του EIDHR· ζητεί τη δημοσίευση στο Διαδίκτυο όλων των επιλεγμένων προγραμμάτων, όπου αυτό συνάδει με την προστασία των δικαιούχων·

110.

επικροτεί την έναρξη, στο πλαίσιο του EIDHR, ενός νέου προγράμματος το οποίο καθιστά δυνατή την ανάληψη επείγουσας δράσης για την προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί την Επιτροπή να εφαρμόσει αυτό το νέο πρόγραμμα γρήγορα και αποτελεσματικά·

111.

προτείνει να αυξηθεί ο προϋπολογισμός του EIDHR από το 2009 με σκοπό, συγκεκριμένα, να καταστεί διαθέσιμη πρόσθετη χρηματοδότηση και για προγράμματα σε «δύσκολες» χώρες και για προγράμματα που τα διαχειρίζονται απευθείας οι αντιπροσωπείες της Επιτροπής σε συνεργασία με τις τοπικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ώστε όλες οι χώρες στις οποίες εφαρμόζονται τέτοιου είδους προγράμματα να μπορούν να έχουν πρόσβαση στους κοινοτικούς πόρους·

112.

καλεί την Επιτροπή να αναπροσαρμόσει τον αριθμό του προσωπικού που διατίθεται για την εφαρμογή του EIDHR τόσο σε κεντρικό επίπεδο όσο και στις αντιπροσωπείες, να λάβει υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα του νέου αυτού μέσου, ώστε να διατεθούν οι κατάλληλοι πόροι και εμπειρογνωμοσύνη λαμβανομένων υπόψη της ιδιαίτερα ευαίσθητης φύσης των προγραμμάτων που υποστηρίζει, της ανάγκης να προστατευτούν οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών που υλοποιούν αυτά τα προγράμματα και της σημασίασ του πολιτικού στόχου που αντιπροσωπεύει·

113.

ζητεί να παρασχεθεί ειδική κατάρτιση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στο προσωπικό των αντιπροσωπειών της ΕΕ σε τρίτες χώρες, έως το υψηλότερο δυνατό επίπεδο, ιδιαίτερα ενόψει των προγραμμάτων που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες και της επείγουσας ανάγκης να υποστηριχτούν οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ζητεί επίσης την παροχή κατάρτισης ανά διετία στους επικεφαλής των αντιπροσωπειών προκειμένου να συμπεριληφθεί μια ενότητα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υπό το πρίσμα των νέων καθηκόντων των αντιπροσωπειών στο συγκεκριμένο τομέα·

114.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει συνοχή μεταξύ των πολιτικών προτεραιοτήτων της Ένωσης και των έργων και προγραμμάτων που υποστηρίζει, ιδίως στο πλαίσιο του διμερούς προγραμματισμού με τρίτες χώρες· ζητεί επιπλέον τη διασφάλιση συνοχής μεταξύ των προγραμμάτων και των θεματικών μέσων και την ενίσχυση αυτών των μέσων, καθώς αποτελούν το μόνο τρόπο με τον οποίο η Ένωση μπορεί να υλοποιεί προγράμματα σε τρίτες χώρες χωρίς την υποστήριξη των αρχών των εν λόγω χωρών·

115.

σημειώνει ότι οι πόροι του EIDHR που διατέθηκαν για αποστολές παρατήρησης εκλογών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2007 ανήλθαν στο 23 % του συνόλου των πόρων που χρησιμοποιήθηκαν από το EIDHR (30,1 εκατ. ευρώ) και ότι πραγματοποιήθηκαν 11 τέτοιες αποστολές·

116.

σημειώνει ότι μεγάλο ποσοστό (περίπου 50 %) της συνολικής χρηματοδότησης του EIDHR για προγράμματα, η ανάθεση των οποίων έγινε το 2007, αφιερώθηκε σε μεγάλα θεματικά προγράμματα και μόνο ένα μικρό ποσοστό (24 %) σε προγράμματα στήριξης ανά χώρα (αντίστοιχα με τα προγράμματα μικρής κλίμακας)· σημειώνει επίσης ότι μικρό μόνο μέρος των πόρων διατέθηκε για την Ασία και συνιστά την επανεξέταση της γεωγραφικής ισορροπίας·

117.

σημειώνει ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τη χρηματοδότηση διεθνών οργανισμών η χρηματοδότηση των οποίων γίνεται μέσω τακτικών συνεισφορών από τα κράτη μέλη, όπως στην περίπτωση του ΔΠΔ, καθόσον η χρηματοδότηση που χορηγείται σε τέτοιους οργανισμούς ισοδυναμεί με επιδότηση των συμβαλλομένων κρατών, τα οποία έχουν υποχρέωση να συνεισφέρουν συγκεκριμένα ποσά σε αυτούς τους οργανισμούς, και θέτει σε κίνδυνο άλλα προγράμματα και οργανισμούς που εξαρτώνται από τη χρηματοδότηση του EIDHR, όπως προγράμματα ΜΚΟ, καθώς και το πρόγραμμα για την κληρονομιά και την προσπάθεια προώθησης του έργου του Ειδικού Δικαστηρίου της Σιέρα Λεόνε·

118.

επισημαίνει με ικανοποίηση ότι η ΕΕ χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερο τις αποστολές εκλογικής βοήθειας και εκλογικής παρατήρησης για την προώθηση της δημοκρατίας σε τρίτες χώρες και ότι η ποιότητα και η ανεξαρτησία αυτών των αποστολών αναγνωρίζεται ευρέως·

119.

απευθύνει έκκληση για αυξημένη εγρήγορση όσον αφορά τα κριτήρια επιλογής των χωρών όπου θα παρασχεθεί εκλογική βοήθεια/θα γίνει εκλογική παρατήρηση, καθώς και όσον αφορά τη συμμόρφωση με τη μεθοδολογία και τους κανόνες που έχουν οριστεί σε διεθνές επίπεδο, ιδιαίτερα σχετικά με τον ανεξάρτητο χαρακτήρα της αποστολής·

120.

θεωρεί ότι, σε αυτό το στάδιο, με βάση την προηγούμενη εμπειρία, η εκλογική βοήθεια και η εκλογική παρατήρηση πρέπει να ενσωματωθούν σε μια συνεχή διαδικασία στην οποία θα περιλαμβάνεται ένα προεκλογικό στάδιο στήριξης για την εδραίωση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και κυρίως ένα μετεκλογικό στάδιο για τη στήριξη και την αξιολόγηση της δημοκρατικής διαδικασίας με σκοπό την ενίσχυση του κράτους δικαίου, την εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών, του πολιτικού πλουραλισμού, της ανεξαρτησίας του δικαστικού σώματος και του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών·

121.

υπενθυμίζει ότι η ανάγκη για μετεκλογική πολιτική αναφέρεται στη νομική βάση του EIDHR·

122.

ζητεί η εκλογική διαδικασία, περιλαμβανομένου του προεκλογικού και του μετεκλογικού σταδίου, να ενσωματωθεί στα διάφορα επίπεδα του πολιτικού διαλόγου με τρίτες χώρες, με σκοπό τη διασφάλιση της συνοχής των πολιτικών της ΕΕ και την επιβεβαίωση του καίριου ρόλου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας·

123.

υπενθυμίζει περαιτέρω στο Συμβούλιο και την Επιτροπή ότι πρέπει να διαμορφωθούν στρατηγικές για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα για κάθε χώρα, όπως έχουν ξεκινήσει να κάνουν ορισμένα κράτη μέλη, καθώς αυτές οι στρατηγικές αποτελούν καίρια μέσα για τη διασφάλιση της συνοχής των πολιτικών που ακολουθούνται, περιλαμβανομένων των εκλογικών διαδικασιών·

124.

καλεί την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων να εκτιμήσει, πριν από την ενδιάμεση αξιολόγηση, την εφαρμογή των διαφόρων στοιχείων του EIDHR·

125.

εκφράζει την αποδοκιμασία του για το γεγονός ότι η ρήτρα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία, απαραίτητο στοιχείο κάθε συμφωνίας συνεργασίας και εταιρικής σχέσης με τρίτες χώρες, εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται με συγκεκριμένο τρόπο, ελλείψει μηχανισμού που θα επέτρεπε την επιβολή της·

126.

υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά σε αυτό το πλαίσιο τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο ως άνω ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη ρήτρα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τονίζει συγκεκριμένα την ανάγκη να συμπεριληφθεί αυτή η ρήτρα σε όλες τις συμφωνίες της ΕΕ, περιλαμβανομένων των τομεακών συμφωνιών·

127.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εκμεταλλευτούν το σημερινό πλαίσιο λήξης των συμφωνιών εταιρικής σχέσης και συνεργασίας με αρκετές γειτονικές χώρες και τη Ρωσία, καθώς και διαπραγμάτευσης νέων συμφωνιών, προκειμένου να ενσωματώσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εποικοδομητικό σχετικό διάλογο στις μελλοντικές συμφωνίες, με μηχανισμό παρακολούθησης, μεταξύ άλλων·

128.

παροτρύνει την Επιτροπή να διασφαλίσει, στο πλαίσιο των πολιτικών της για το εξωτερικό εμπόριο, τις επενδύσεις και την ανάπτυξη, ότι οι οικονομικές δραστηριότητες ιδιωτικών εταιριών της ΕΕ σε τρίτες χώρες συμμορφούνται προς τα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως όσον αφορά την εκμετάλλευση φυσικών πόρων και τη διεθνή υποχρέωση εξασφάλισης της προηγούμενης και ενσυνείδητης συγκατάθεσης των τοπικών κοινοτήτων και των αυτόχθονων πληθυσμών που επηρεάζονται από τις δραστηριότητες αυτές· εκτιμά ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να παρακολουθεί την πρόοδο που σημειώνεται στον τομέα αυτό και να συντάσσει σχετική έκθεση·

129.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του να εφαρμόζονται οι ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα βάσει διαφανέστερης διαδικασίας διαβούλευσης μεταξύ των συμβαλλομένων μερών, η οποία θα αναφέρει λεπτομερώς τους πολιτικούς και νομικούς μηχανισμούς που πρέπει να χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις αιτημάτων αναστολής της διμερούς συνεργασίας λόγω επανειλημμένων ή/και συστηματικών καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου· θεωρεί ότι στις ρήτρες αυτές πρέπει επίσης να περιγράφεται λεπτομερής μηχανισμός που θα επιτρέπει την προσωρινή αναστολή μιας συμφωνίας συνεργασίας καθώς και «μηχανισμός προειδοποίησης»·

130.

σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συνήψε το 2007 νέες συμφωνίες στις οποίες να περιλαμβάνονται ρήτρες ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

131.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή ανέστειλαν τις εμπορικές προτιμήσεις της Λευκορωσίας τον Ιούνιο του 2007 βάσει του Συστήματος Γενικευμένων Προτιμήσεων (ΣΓΠ), λόγω της άρνησης της κυβέρνησης της Λευκορωσίας να εφαρμόσει οποιαδήποτε από τις συστάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) το 2004·

132.

θεωρεί ότι η διασφάλιση αποτελεσματικής προστασίας της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα στις προσπάθειες της ΕΕ για ενσωμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις πολιτικές· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνενώσουν σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό τις προσπάθειές τους για ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, τη στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρωσία και τις σχέσεις με την Τουρκία και τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, και επίσης, προς τον σκοπό αυτό, να αξιοποιήσουν πλήρως τα υφιστάμενα περιφερειακά πλαίσια συνεργασίας σε αυτές τις περιοχές· επαναλαμβάνει την ιδιαίτερη ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις περιοχές ανεπίλυτων συγκρούσεων των εν λόγω χωρών, οι οποίες παρεμποδίζουν σημαντικά την εδραίωση του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στα σημερινά εξωτερικά σύνορα της ΕΕ·

133.

καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη χορήγηση προνομίων του «Συστήματος Γενικευμένων Προτιμήσεων συν» σε χώρες όπου παρατηρούνται σοβαρές αδυναμίες ως προς την εφαρμογή των οκτώ συμβάσεων της ΔΟΕ σχετικά με τους βασικούς κανόνες εργασίας, λόγω παραβιάσεων των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων ή χρησιμοποίησης εργατικού δυναμικού που αποτελείται από φυλακισμένους· καλεί την Επιτροπή να επεξεργαστεί κριτήρια για τον καθορισμό των περιπτώσεων στις οποίες τα οφέλη από το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων πρέπει να αναστέλλονται για λόγους που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

134.

υπενθυμίζει τη δήλωση για το δικαίωμα στην ανάπτυξη, η οποία εγκρίθηκε μέσω του ψηφίσματος αριθ. 41/128 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 4ης Δεκεμβρίου 1986, στο οποίο αναγνωρίζεται ότι το δικαίωμα στην ανάπτυξη είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και ότι τα κράτη φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για τη διαμόρφωση συνθηκών οι οποίες θα ευνοούν την υλοποίηση του δικαιώματος στην ανάπτυξη και πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για την κατάρτιση διεθνών αναπτυξιακών πολιτικών με σκοπό την πλήρη υλοποίηση αυτού του δικαιώματος· ζητεί τη λήψη μέτρων ώστε να διασφαλίζεται ότι τα διεθνή αναπτυξιακά προγράμματα που έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τα κράτη να ανταποκριθούν σε αυτή τους την υποχρέωση περιλαμβάνουν άτομα με αναπηρία και είναι προσιτά σε αυτά, σύμφωνα με το άρθρο 32 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, η οποία υπογράφηκε από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες στις 30 Μαρτίου 2007·

135.

υπενθυμίζει στο Συμβούλιο τη δέσμευσή του να ενσωματώσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ΚΕΠΠΑ και σε άλλες πολιτικές της ΕΕ, όπως περιγράφεται στο έγγραφό του που υποστήριξε η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας στις 7 Ιουνίου 2006· ζητεί επίσης να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος όσον αφορά την υλοποίηση των συστάσεων που περιέχονται σε αυτό το έγγραφο· συγκεκριμένα, υπενθυμίζει στο Συμβούλιο τις υποχρεώσεις των γεωγραφικών ομάδων εργασίας όσον αφορά τον εντοπισμό καίριων ζητημάτων, προτεραιοτήτων και στρατηγικών που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, στο πλαίσιο του συνολικού τους σχεδιασμού, και τη δημιουργία ενός συστήματος για τη συστηματικότερη ανταλλαγή πληροφοριών με διεθνείς ΜΚΟ και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

136.

υπενθυμίζει ότι στο γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2008 προβλέπεται ο έλεγχος των κονδυλίων που καλύπτουν τις αναπηρίες προκειμένου να διασφαλίζεται ότι, ως κοινοτική βοήθεια, συνάδουν με το άρθρο 32 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, ζητεί δε την αυστηρή εφαρμογή και παρακολούθηση αυτών των διατάξεων του προϋπολογισμού·

137.

καλεί το Συμβούλιο να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εφαρμοστεί το θεμελιώδες δικαίωμα στην υγεία όσον αφορά τη διαχείριση του πόνου και την πρόσβαση σε οπιούχα αναλγητικά, επισημαίνοντας ότι η Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου Ναρκωτικών έχει ζητήσει από τη διεθνή κοινότητα να προωθήσει τη συνταγογράφηση αναλγητικών, υπό τον όρο ότι διεξάγεται αυστηρός έλεγχος από αναγνωρισμένους διεθνείς και εθνικούς φορείς εποπτείας, όπως οι εθνικές κυβερνήσεις και οι ειδικευμένες υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών, ιδίως σε φτωχές χώρες, καθόσον καταγράφονται σοβαρές ελλείψεις ως προς την περίθαλψη σε περισσότερες από 150 χώρες· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να καταβάλουν προσπάθειες ώστε να επιτραπεί σε όλα τα κράτη η συμμετοχή στην Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), όπως ορίζεται στο άρθρο 3 του καταστατικού χάρτη της, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την αποτελεσματικότητα και την οικουμενικότητα των προγραμμάτων της·

138.

καταδικάζει ανεπιφύλακτα όλες τις μορφές εκμετάλλευσης των παιδιών, είτε με τη μορφή σεξουαλικής εκμετάλλευσης, περιλαμβανομένης της παιδικής πορνογραφίας και του παιδεραστικού σεξουαλικού τουρισμού, είτε της καταναγκαστικής εργασίας, καθώς και όλες τις μορφές εμπορίας ανθρώπων· ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τα προαναφερθέντα ως σοβαρό κοινωνικό ζήτημα και ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να λάβουν μέτρα για την επίλυση των προβλημάτων χιλιάδων παιδιών του δρόμου και παιδιών που τα αναγκάζουν να ζητιανεύουν· καλεί τα κράτη μέλη να επιβάλλουν κυρώσεις σε όσους ευθύνονται για τον εξευτελισμό των παιδιών που αναγκάζονται να ζητιανεύουν·

139.

προτρέπει την Επιτροπή να συνεχίσει να προάγει την εταιρική κοινωνική ευθύνη των ευρωπαϊκών και τοπικών επιχειρήσεων· καλεί το Συμβούλιο να εκθέτει στο Κοινοβούλιο κάθε πληροφορία που προέρχεται από τον Ειδικό Αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα δικαιώματα του ανθρώπου που διευκρινίζει τα πρότυπα εταιρικής ευθύνης και λογοδοσίας για υπερεθνικές επιχειρήσεις και άλλους επιχειρηματικούς ομίλους όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα·

140.

αναγνωρίζει ότι η μεταναστευτική πολιτική έχει καταστεί προτεραιότητα στην ημερήσια διάταξη των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ και ότι στα κείμενά της η ΕΕ επιχειρεί να συνδέσει τη μετανάστευση με την ανάπτυξη και να διασφαλίσει το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων των μεταναστών· υποστηρίζει, εντούτοις, ότι η πραγματικότητα διαψεύδει αυτά τα κείμενα· τονίζει ότι οι συμφωνίες επανεισδοχής λαθρομεταναστών πρέπει να συνάπτονται με τρίτες χώρες που διαθέτουν τους αναγκαίους νομικούς και διοικητικούς μηχανισμούς για τη διαχείριση της επανεισδοχής των υπηκόων τρίτων χωρών και την προστασία των δικαιωμάτων τους· τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι κατά την εφαρμογή των εν λόγω συμφωνιών επανεισδοχής τηρείται πλήρως η αρχή της μη επαναπροώθησης, και να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε δίκαιη διαδικασία χορήγησης ασύλου· ζητεί αποτελεσματική παρακολούθηση της μεταχείρισης των ατόμων που επιστρέφουν βάσει συμφωνιών επανεισδοχής, ιδίως σε ό, τι αφορά πιθανή «αλυσιδωτή επαναπροώθηση»·

141.

καλεί το Συμβούλιο να διασφαλίζει τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών στην πράξη κατά την ενίσχυση της συνεργασίας με τρίτες χώρες σε θέματα ασύλου και μετανάστευσης· υπογραμμίζει ότι, ειδικότερα, ο μηχανισμός της ΕΠΓ πρέπει να χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση των επιδόσεων ως προς την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτόν τον τομέα· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να φροντίσουν ώστε, στο πλαίσιο των πολιτικών συνεργασίας για την ανάληψη δράσης κατά της παράνομης μετανάστευσης, να καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η αστυνομία και οι δικαστικοί φορείς στις τρίτες χώρες σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι δεν θα παρέχεται στήριξη σε αστυνομικές και δικαστικές αρχές χωρών οι οποίες διαπράττουν σοβαρές και συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή/και δεν εκπονούν εκθέσεις για τον τρόπο χρήσης των σχετικών κονδυλίων·

142.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναλάβουν κοινοτικές πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο για την καταπολέμηση των διώξεων και των διακρίσεων λόγω γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, π.χ. προωθώντας ένα ψήφισμα για το θέμα αυτό σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών και στηρίζοντας ΜΚΟ και φορείς που προάγουν την ισότητα και την απαγόρευση των διακρίσεων· καταδικάζει το γεγονός ότι πολλές χώρες έχουν ποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, ότι στο Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, την Υεμένη, το Σουδάν, τη Μαυριτανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και περιοχές της Νιγηρίας επιβάλλεται η θανατική ποινή για ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες, ότι 77 χώρες διαθέτουν νόμους οι οποίοι επιτρέπουν στις κρατικές αρχές να διώκουν και ενδεχομένως να επιβάλλουν ποινές φυλάκισης σε άτομα για σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και ότι πολλές χώρες, όπως το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, η Ουγκάντα, η Κένυα, η Τανζανία, η Ζάμπια, το Μαλάουι, ο Νίγηρας, η Μπουρκίνα Φάσο, η Σιέρα Λεόνε, η Μαλαισία και η Ινδία (όπου οι σχετικές διατάξεις του ποινικού κώδικα επί του παρόντος τελούν υπό δικαστική επανεξέταση) διαθέτουν νόμους που προβλέπουν ποινές φυλάκισης διάρκειας από 10 χρόνια έως και ισόβια· στηρίζει πλήρως τις αρχές της Yogyakarta ως προς την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις περιπτώσεις γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου· προτρέπει τα κράτη μέλη να χορηγούν άσυλο σε άτομα που κινδυνεύουν να υποστούν δίωξη στις χώρες προέλευσής τους λόγω γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου·

143.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διασφαλίσουν, ενόψει της υπουργικής διάσκεψης του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα, που έχει προγραμματιστεί για το 2009, ότι η χρηματοδότηση που παρέχεται σε διεθνείς οργανισμούς όπως αυτοί που υπάγονται στα Ηνωμένα Έθνη για την καταπολέμηση των παράνομων ναρκωτικών ουσιών δεν χρησιμοποιούνται ποτέ άμεσα ή έμμεσα για την ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας χωρών που διαπράττουν σοβαρές και συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή εφαρμόζουν τη θανατική ποινή σε υποθέσεις ναρκωτικών· ζητεί επίσης την εκπόνηση εγγράφου στο οποίο θα περιγράφονται με ολοκληρωμένο και λεπτομερή τρόπο οι βέλτιστες πρακτικές τις οποίες εφαρμόζουν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές για τα ναρκωτικά, επ' ευκαιρία της επικείμενης συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά·

144.

επαναβεβαιώνει τη σημασία της εσωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προώθηση της συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ανάγκη να νομοθετούν τα κράτη μέλη κατά τρόπο που συνάδει, μεταξύ άλλων, με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις Συμβάσεις της Γενεύης και τα πρόσθετα πρωτόκολλά της, τη Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων, τη Σύμβαση για τις γενοκτονίες και το Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ· εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς την εφαρμογή της διεθνούς δικαιοδοσίας σε ορισμένα κράτη μέλη· προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών, ενθαρρύνει το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντάξουν την καταπολέμηση της ατιμωρησίας για σοβαρά διεθνή εγκλήματα στην ανάπτυξη ενός κοινού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

145.

εκφράζει εκ νέου την ανησυχία του για τους περιορισμούς ως προς το περιεχόμενο του Διαδικτύου, είτε αφορούν τη διάδοση είτε τη λήψη πληροφοριών, οι οποίοι επιβάλλονται από κυβερνήσεις και δεν συνάδουν απόλυτα με την εγγύηση της ελευθερίας έκφρασης· στο πλαίσιο αυτό, ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να καταρτίσουν κοινοτικούς κανόνες για τις εμπορικές συναλλαγές με τρίτες χώρες όσον αφορά αγαθά, περιλαμβανομένου του λογισμικού, του υλικού και άλλων συναφών προϊόντων, που έχουν ως μόνη λειτουργία τη γενικευμένη παρακολούθηση και τον περιορισμό της πρόσβασης στο Διαδίκτυο κατά τρόπο που δεν συνάδει με την προστασία της ελευθερίας έκφρασης, καθώς και για την εισαγωγή και εξαγωγή τέτοιων αγαθών, με εξαίρεση τα αγαθά που αποσκοπούν αποκλειστικά στην προστασία των παιδιών· θεωρεί ότι το ίδιο πρέπει να ισχύει όσον αφορά την παρακολούθηση ή/και τη στρατιωτική τεχνολογία που προορίζεται για χώρες οι οποίες παραβιάζουν συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα· ζητεί επίσης την εξεύρεση συγκεκριμένης λύσης, ώστε να μην επιτρέπεται σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να διαβιβάζουν στις χώρες αυτές προσωπικά δεδομένα τα οποία ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για την παραβίαση τέτοιων δικαιωμάτων και δη της ελευθερίας έκφρασης·

146.

καλεί το Συμβούλιο να μετέχει στις συζητήσεις επί ψηφισμάτων για επείγουσες περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και ζητεί να ανατεθεί πιο εποικοδομητικός ρόλος στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσον αφορά τη διαμόρφωση συνεπών και διαφανών κριτηρίων για την επιλογή των θεμάτων που χρήζουν κατεπείγουσας εξέτασης·

147.

συνιστά τη μετάφραση των ψηφισμάτων και άλλων βασικών εγγράφων που σχετίζονται με θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη γλώσσα που ομιλείται στις ενδιαφερόμενες περιοχές, ιδίως σε γλώσσες η χρήση των οποίων δεν είναι αναγνωρισμένη από τις κυβερνητικές αρχές που ευθύνονται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

148.

εκφράζει τη βαθύτατη λύπη του για την απόρριψη, από τις αρχές της Βιρμανίας και της Κούβας, του αιτήματος του Κοινοβουλίου να συναινέσουν στην αποστολή αντιπροσωπείας που θα επισκεφθεί άτομα που έχουν τιμηθεί στο παρελθόν με το βραβείο Ζαχάρωφ· θεωρεί ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να διευκολύνει τη δημιουργία δικτύου βραβευθέντων με το βραβείο Ζαχάρωφ, το οποίο θα πραγματοποιεί τακτικές συνεδριάσεις στο Κοινοβούλιο·

149.

αποδοκιμάζει απερίφραστα τις συστηματικές βιαιοπραγίες και τις συνεχείς παρενοχλήσεις που υφίστανται οι βραβευμένες με το βραβείο Ζαχάρωφ «Damas de Blanco»(Λευκοντυμένες Κυρίες) όταν διαδηλώνουν ειρηνικά ζητώντας την απελευθέρωση των συγγενών τους, που είναι φυλακισμένοι στην Κούβα περισσότερο από πέντε χρόνια πλέον· καλεί τον Πρόεδρό του να ζητήσει και πάλι από τις κουβανικές αρχές να επιτραπεί στον Oswaldo Payá, στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Ζαχάρωφ το 2002, με βάση την πρόσκληση που του έχουν απευθύνει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, να εμφανισθεί ενώπιον των οργάνων αυτών και να εκθέσει τη σημερινή πολιτική κατάσταση στην Κούβα· επιπλέον ζητεί από τον Πρόεδρό του να εκφράσει στις αρχές της Κούβας την έντονη επιθυμία και βούληση του Κοινοβουλίου να υποδεχθεί, τις προσεχείς εβδομάδες, τις «Damas de Blanco» σε έναν από τους επίσημους τόπους εργασίας του για να τους απονείμει επίσημα το βραβείο Ζαχάρωφ για το 2005·

150.

υπενθυμίζει στις αντιπροσωπείες του Κοινοβουλίου ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνουν συστηματικά στην ημερήσια διάταξη των επισκέψεών τους σε τρίτες χώρες διακοινοβουλευτικό διάλογο για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

151.

αναγνωρίζει το έργο της προσωρινής επιτροπής του για την εικαζόμενη χρησιμοποίηση ευρωπαϊκών κρατών από τη CIA για τη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων, καθώς και την έκθεση της εν λόγω επιτροπής η οποία οδήγησε στην έγκριση σχετικού ψηφίσματος από το Κοινοβούλιο στις 14 Φεβρουαρίου 2007 (26)· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν σε όλα τα επίπεδα για την αποκάλυψη και την αποκήρυξη της πρακτικής των κατ' εξαίρεση εκδόσεων τώρα και στο μέλλον· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις απαντήσεις στην επιστολή του της 23ης Ιουλίου 2007 προς τις κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ρουμανίας όπου ζητούνταν λεπτομερείς πληροφορίες για την έκβαση των ερευνών που διεξήχθησαν και στις δύο χώρες και για τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου που εστάλη σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ σχετικά με την αντίστοιχη αντιτρομοκρατική νομοθεσία τους, όπως ανακοινώθηκε στην Ολομέλεια το Σεπτέμβριο του 2007·

152.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υποψηφίων χωρών, στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και στις κυβερνήσεις των χωρών και περιοχών που αναφέρονται στο παρόν ψήφισμα.