52001DC0512

Σύσταση για ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η παρούσα σύσταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, που καταρτίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 128 παράγραφος 4 της συνθήκης, αποτελεί τμήμα ενός συνόλου που περιλαμβάνει την κοινή έκθεση για την απασχόληση 2001 και την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση το 2002. Μετά την έγκρισή της από το Συμβούλιο ως σύστασης για την εφαρμογή των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών, θα επικεντρώσει την πολιτική δράση σε τομείς προτεραιότητας και θα παρέχει στα κράτη μέλη στήριξη και καθοδήγηση στην εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση.

Η ανταπόκριση στις συστάσεις για το 2001

Στις 14 Φεβρουαρίου 2000 εγκρίθηκαν για πρώτη φορά συστάσεις για τις πολιτικές των κρατών μελών για την απασχόληση. Οι συστάσεις εκείνες αποτελούσαν τμήμα του πακέτου απασχόλησης του 1999. Η τελευταία δέσμη συστάσεων εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 19 Ιανουαρίου 2001 μαζί με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση το 2001. Παρόλο που οι περισσότερες συστάσεις για το 2001 ενημερώνουν απλώς τις 52 συστάσεις του περασμένου έτους, άλλες δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην ανάγκη ανάπτυξης στρατηγικών για τη δια βίου μάθηση από τα κράτη μέλη και βελτίωσης του συνδυασμού πολιτικών των κρατών μελών σύμφωνα με τους τέσσερις άξονες των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση, γεγονός που οδήγησε σε αύξηση του αριθμού των συστάσεων σε 58.

Τα εθνικά σχέδια δράσης, που υποβλήθηκαν από τα κράτη μέλη τον Μάιο του 2001 και αξιολογήθηκαν στο σχέδιο της κοινής έκθεσης για την απασχόληση το 2001, δίνουν μια εικόνα για το πώς εφαρμόστηκαν στην πράξη αυτές οι συστάσεις καθώς και οι κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση. Η ανταπόκριση των κρατών μελών στις συστάσεις υπήρξε γενικά θετική, παρόλο που υπάρχουν διάφορα στάδια υλοποίησης και συμμόρφωσης με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση. Συνολικά, υπάρχουν σημαντικές αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των ευρωπαϊκών αγορών εργασίας πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω, ιδίως ενόψει των λιγότερο ευνοϊκών οικονομικών προοπτικών.

Οι συστάσεις για το 2002

Οι προτεινόμενες συστάσεις μετά την έγκρισή τους από το Συμβούλιο πρέπει να εφαρμοστούν από τα κράτη μέλη, τα οποία πρέπει να υποβάλουν σχετικές εκθέσεις στα εθνικά τους σχέδια δράσης για το 2002. Οι εν λόγω συστάσεις αξιοποιούν τα πορίσματα από την εξέταση στην οποία υπέβαλε η Επιτροπή τα εθνικά σχέδια δράσης, όπως αναφέρει το σχέδιο της κοινής έκθεσης για την απασχόληση το 2001 Συνολικά, η εξέταση των εθνικών σχεδίων δράσης οδήγησε σε 57 προτεινόμενες τροποποιήσεις, έναν αριθμό ανάλογο με τον περυσινό τόσο ως προς το συνολικό αριθμό όσο και ως προς την κατανομή στα κράτη μέλη [1]:

[1] Η Δανία έχει μια σύσταση λιγότερη (για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου), όπως και η Πορτογαλία (λόγω συγχώνευσης δύο συστάσεων του 2001), ενώ η Ιρλανδία έχει μια πρόσθετη σύσταση για τις περιφερειακές ανισότητες.

- οι περισσότερες συστάσεις (48) έχουν τροποποιηθεί με βάση τις προόδους που έχουν συντελεστεί.

- εννέα συστάσεις είναι εντελώς νέες [2].

[2] Πρόκειται για τις συστάσεις στους τομείς των περιφερειακών ανισοτήτων και της αποτελεσματικότητας της ενεργητικής πολιτικής στην αγορά εργασίας - βλ. παρακάτω-, της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στην Ελλάδα, και της δια βίου μάθησης στην Αυστρία

- σε τέσσερις μόνο περιπτώσεις υπήρξαν λόγοι απόσυρσης των συστάσεων [3] που υποβλήθηκαν πέρυσι.

[3] Αυτό ισχύει για τις συστάσεις για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στη Δανία, για τους κοινωνικούς εταίρους στο Λουξεμβούργο, για την παρακολούθηση των στατιστικών στοιχείων στις Κάτω Χώρες, και για τις φορολογικές πιέσεις στη Φινλανδία (όπου αποφασίστηκε μείωση των φόρων για το 2002)

Η σειρά παρουσίασης των νέων συστάσεων για κάθε κράτος μέλος δεν ισοδυναμεί με την σειρά προτεραιότητας. Επειδή οι περισσότερες συστάσεις ενημερώνουν τις περυσινές, υποβάλλονται με την ίδια σειρά (με την οποία επίσης αξιολογήθηκαν στο σχέδιο της κοινής έκθεσης για την απασχόληση). Οι νέες συστάσεις βρίσκονται συνήθως στο τέλος του καταλόγου.

Όπως απαιτεί το άρθρο 126 της συνθήκης, κατά την κατάρτιση των προτεινόμενων συστάσεων η Επιτροπή έχει μεριμνήσει για την εξασφάλιση συνοχής με τις κατευθυντήριες γραμμές της γενικής οικονομικής πολιτικής.

Παρόλο που οι συγκρίσεις μεταξύ ετών δυσχεραίνονται λόγω σταδιακών αλλαγών ως προς την ουσία μερικών συστάσεων, διαφαίνονται σαφώς ορισμένες θεματικές τάσεις:

- οι συστάσεις στον τομέα του συνδυασμού πολιτικών έχουν γίνει πιο συγκεκριμένες ώστε να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των αδυναμιών συγκεκριμένων χωρών, όπως π.χ. τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης (σε σύγκριση με τους στόχους της Λισσαβώνας και της Στοκχόλμης) [4].

[4] βλ. Ιταλία και Ελλάδα

- οι συστάσεις που επικεντρώνονταν στη φορολογία και στις παροχές, οι οποίες προηγουμένως είχαν στόχο την αύξηση της συμμετοχής συγκεκριμένων ομάδων, όπως οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι, απευθύνονται πλέον κατά γενικό λόγο σε μια ευρύτερη δέσμη ομάδων-στόχων που περιλαμβάνουν τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους, τις γυναίκες και τους μετανάστες, προκειμένου να συμβάλουν στη συνολική αύξηση της προσφοράς εργασίας [5].

[5] π.χ. Βέλγιο, Δανία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες, Σουηδία

- οι συστάσεις για την δια βίου μάθηση επανεξετάστηκαν μέσω της επικέντρωσής τους σε συγκεκριμένα προβλήματα, όπως η ψαλίδα των δεξιοτήτων και η απουσία μιας ολοκληρωμένης και συνεκτικής προσέγγισης σε αρκετά κράτη μέλη.

- οι συστάσεις σχετικά με τα δύο φύλα έγιναν πιο συγκεκριμένες μέσω της επικέντρωσής τους σε συγκεκριμένα προβλήματα, ιδίως στην παροχή υπηρεσιών φροντίδας. [6]

[6] π.χ. Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Αυστρία, Πορτογαλία

- αρκετές νέες συστάσεις επικεντρώνονται στο πρόβλημα των περιφερειακών ανισοτήτων, συχνά στο πλαίσιο προβλημάτων "συμφόρησης" που αποτέλεσαν το αντικείμενο μιας νέας κατευθυντήριας γραμμής το 2001 [7]. και

[7] Βέλγιο, Ισπανία, Ιρλανδία και Φινλανδία (βλ. επίσης Γερμανία και Ιταλία)

- ορισμένες συστάσεις δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας [8].

[8] Γερμανία, Φινλανδία, Σουηδία

Σύσταση για

ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 128 παράγραφος 4,

τη σύσταση της Επιτροπής, της 12ης Σεπτεμβρίου 2001,

την κοινή γνώμη της επιτροπής απασχόλησης και της επιτροπής οικονομικής πολιτικής [9],

[9] (να επαληθευτεί αν πρόκειται για κοινή γνώμη)

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Tο Συμβούλιο ενέκρινε τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση το 2001 με την απόφαση της 19ης Ιανουαρίου 2001 [10],

[10] ΕΕ L 22 της 24.1.2001, σ. 18

(2) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Λισσαβώνα, στις 23 και 24 Μαρτίου 2000, συμφώνησε για μια συνολική στρατηγική υπέρ της απασχόλησης, της οικονομικής μεταρρύθμισης και της κοινωνικής συνοχής, και δεσμεύτηκε για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για πλήρη απασχόληση. στη συνέχεια ορίστηκαν οι στόχοι για τα ποσοστά απασχόλησης που πρέπει να επιτευχθούν έως το 2010 και συμπληρώθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Στοκχόλμη στις 23 και 24 Μαρτίου με ενδιάμεσους στόχους για το 2005 και με το νέο στόχο της αύξησης του ποσοστού απασχόλησης των μεγαλύτερης ηλικίας γυναικών και ανδρών έως το 2010,

(3) Tο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Νίκαια στις 7, 8 και 9 Δεκεμβρίου ενέκρινε την ευρωπαϊκή κοινωνική ατζέντα, η οποία ορίζει ότι η επιστροφή στην πλήρη απασχόληση περιλαμβάνει φιλόδοξες πολιτικές σχετικά με την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης, τη μείωση των ψαλίδων μεταξύ περιφερειών, τον περιορισμό των ανισοτήτων και τη βελτίωση της ποιότητας των θέσεων εργασίας,

(4) Το Συμβούλιο ενέκρινε τη σύσταση για τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών στις 15 Ιουνίου 2001 και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Άμστερνταμ στις 16 και 17 Ιουνίου 1997 συμφώνησε ψήφισμα σχετικά με σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης βάσει του οποίου τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν ορισμένες δεσμεύσεις,

(5) τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόσουν την παρούσα σύσταση με τρόπο συνεκτικό προς τις κατευθυντήριες γραμμές για τη γενική οικονομική πολιτική, και ιδίως το τμήμα αυτής που αφορά την αγορά εργασίας,

(6) η κοινή έκθεση για την απασχόληση του 2001, η οποία εκπονήθηκε από κοινού με την Επιτροπή, περιγράφει την κατάσταση της απασχόλησης στην Κοινότητα και εξετάζει την αναληφθείσα από τα κράτη μέλη δράση για την εφαρμογή της πολιτικής τους για την απασχόληση σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση και τη σύσταση του Συμβουλίου της 19ης Ιανουαρίου 2001 για την εφαρμογή των πολιτικών των κρατών μελών για την απασχόληση [11],

[11] ΕΕ L 22 της 24.1.2001, σ. 27.

(7) Το Συμβούλιο θεωρεί ότι είναι πρόσφορο, υπό το φως της εξέτασης της εφαρμογής από τα κράτη μέλη των πολιτικών για την απασχόληση, να διατυπώσει συστάσεις. Οι συστάσεις αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με φειδώ, να εστιάζονται σε θέματα προτεραιότητας και να βασίζονται σε έγκυρη και ακριβή ανάλυση,

(8) Κατά τη συμπλήρωση της δράσης που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη με σκοπό την επίτευξη πλήρους απασχόλησης, θα πρέπει να γίνονται σεβαστές οι αρμοδιότητες των κρατών μελών,

(9) Το Συμβούλιο αναγνωρίζει τις σημαντικές προσπάθειες που έχουν ήδη καταβάλει τα κράτη μέλη για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση και της σύστασης της 19ης Ιανουαρίου 2001. Κατά την αξιολόγηση του αντίκτυπου των πολιτικών αυτών θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η πολυετής προοπτική των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση,

(10) τα κράτη μέλη πρέπει να διαρθρώσουν την ανταπόκρισή τους στις κατευθυντήριες γραμμές σύμφωνα με τους τέσσερις άξονες σε μια συνεκτική συνολική στρατηγική με στόχο την πλήρη απασχόληση, αναγνωρίζοντας τις διαφορετικές αφετηρίες κάθε κράτους μέλους, την ανάπτυξη και την εφαρμογή ολοκληρωμένων και συνεκτικών στρατηγικών για τη δια βίου μάθηση και μιας ολοκληρωμένης εταιρικής σχέσης με τους κοινωνικούς εταίρους. πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή στην ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις πολιτικές, και στην ανάγκη περιορισμού των περιφερειακών ανισοτήτων και αξιολόγησης της προόδου ως προς τους τέσσερις άξονες με βάση δείκτες,

(11) προκειμένου να υπάρξει αντίκτυπος στην τάση της ανεργίας των νέων και της μακροχρόνιας ανεργίας, όλοι οι νέοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν πρόσβαση στον εργασιακό βίο πριν συμπληρώσουν έξι μήνες ανεργίας και όλοι οι ενήλικοι άνεργοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν μια νέα αρχή πριν συμπληρώσουν δώδεκα μήνες ανεργίας,

(12) τα κράτη μέλη πρέπει να συνεχίσουν τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών τους για την απασχόληση,

(13) είναι σημαντικό να μειωθούν τα αντικίνητρα για την απασχόληση τα οποία περιέχονται στα συστήματα φόρων και παροχών προκειμένου να εξασφαλιστούν μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών και των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων,

(14) η ανάπτυξη και η υλοποίηση της δια βίου μάθησης, που καλύπτει την ανάπτυξη συστημάτων για την πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, έχει μείζονα σημασία για την ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής και δυναμικής κοινωνίας που θα βασίζεται στη γνώση και απαιτεί την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων αρχών, των κοινωνικών εταίρων και των μεμονωμένων ατόμων, με τη συνδρομή της κοινωνίας των πολιτών,

(15) χρειάζεται μια συνεκτική σειρά μέτρων με στόχο την προώθηση της κοινωνικής ένταξης μέσω της υποστήριξης της ένταξης των μειονεκτουσών ομάδων και ατόμων στην επαγγελματική ζωή και με την καταπολέμηση των διακρίσεων κατά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας αλλά και μέσα στην αγορά εργασίας,

(16) χρειάζονται βελτιώσεις στο επιχειρησιακό περιβάλλον και καλύτερα εφόδια για όσους αναλαμβάνουν επιχειρηματικές δραστηριότητες ώστε να τονωθεί η δημιουργία θέσεων εργασίας με όλο και πιο δυναμικές επιχειρήσεις. Πρέπει να διαμορφωθούν οι συνθήκες-πλαίσιο για την αξιοποίηση του δυναμικού αύξησης της απασχόλησης στον τομέα της παροχής υπηρεσιών,

(17) η σταθερή δημιουργία θέσεων εργασίας απαιτεί πιο φιλικά προς την απασχόληση φορολογικά συστήματα στο πλαίσιο των οποίων η σημερινή μεγάλη επιβάρυνση της εργασίας θα μετατοπίζεται σε εναλλακτικές πηγές φορολογικού εισοδήματος, όπως η ενέργεια και το περιβάλλον,

(18) η τοπική δράση για την απασχόληση συμβάλλει σημαντικά στην επίτευξη των στόχων της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση,

(19) η θέσπιση εταιρικών σχέσεων σε όλα τα κατάλληλα επίπεδα είναι καθοριστικής σημασίας για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας και την προαγωγή της προσαρμοστικότητας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων σε αυτές,

(20) οι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την απασχόληση, την ανεργία και τις αμοιβές, καθώς και ο διαχωρισμός λόγω φύλου σε διάφορους κλάδους και επαγγέλματα απαιτούν σφαιρικές στρατηγικές για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις πολιτικές και στα μέτρα για τη βελτίωση του συνδυασμού της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής,

ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ σε κάθε κράτος μέλος τις συστάσεις που διατυπώνονται στο παράρτημα.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

I. ΒΕΛΓΙΟ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η βελγική αγορά εργασίας βελτιώθηκε το 2000 με αύξηση του ποσοστού απασχόλησης σε 60,5%, που συνεχίζει να είναι σημαντικά χαμηλότερο από το στόχο της Λισσαβώνας (70%). Σημειώθηκε περαιτέρω μείωση του ποσοστού ανεργίας σε 7% (κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ που είναι 8,2%) και η αύξηση της απασχόλησης προσεγγίζει τον μέσο όρο της ΕΕ (1,8%). Ωστόσο, οι μακροχρόνιες προκλήσεις δεν αντιμετωπίζονται παρά μόνο σταδιακά:

- οι εισροές στη μακροχρόνια ανεργία είναι υψηλές, και παρά την περαιτέρω μείωση, τα αποθέματα των μακροχρόνια ανέργων - 3,8% του εργατικού δυναμικού το 2000 - είναι μεγαλύτερα από το μέσο όρο της ΕΕ,

- η συμμετοχή στην απασχόληση για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους εξακολουθεί να είναι η χαμηλότερη στην ΕΕ (26,3%, δηλ. 11,4 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ), ενώ το ποσοστό για τις γυναίκες (51,5%) παραμένει χαμηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ,

- οι φορολογικές επιβαρύνσεις της εργασίας παραμένουν από τις υψηλότερες στην ΕΕ,

- η οργάνωση της εργασίας πρέπει να εκσυγχρονιστεί περαιτέρω, με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων,

- τα ελλείμματα εργατικού δυναμικού και δεξιοτήτων είναι εμφανή και δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί μια πλήρως συνεκτική και ολοκληρωμένη στρατηγική για τη δια βίου μάθηση,

- οι περιφερειακές ανισότητες ως προς την ανεργία είναι ακόμα μεγάλες.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: την υλοποίηση μιας προληπτικής πολιτικής, ιδίως για τους ενηλίκους. την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και των γυναικών. τη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων για τις επιχειρήσεις την ανάπτυξη της δια βίου μάθησης. και την αύξηση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού μεταξύ των περιφερειών.

Το Βέλγιο συνεπώς πρέπει:

1. να μειώσει τις εισροές στη μακροχρόνια ανεργία πραγματοποιώντας αποφασιστικά βήματα για την εφαρμογή ενός κατάλληλου συστήματος έγκαιρης παρέμβασης για τους ενήλικους ανέργους. να εξετάσει τον αντίκτυπο της νέας εξατομικευμένης προσέγγισης για όλους τους νέους ανέργους,

2. να εντείνει τη δράση του με στόχο την αύξηση του συνολικού ποσοστού απασχόλησης, ιδίως των γυναικών και των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων. Το Βέλγιο πρέπει, ιδίως, να εξετάσει τον αντίκτυπο των πρόσφατων μέτρων και να μελετήσει νέα μέτρα που θα στοχεύουν στην πρόληψη της πρόωρης συνταξιοδότησης των εργαζομένων και κίνητρα για να παραμείνουν οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι στην εργασία,

3. να εξακολουθήσει να εφαρμόζει περαιτέρω μέτρα για τη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων της εργασίας ώστε να ενθαρρυνθούν οι εργαζόμενοι να αναλάβουν εργασία αλλά και οι εργοδότες να ιδρύουν νέες θέσεις εργασίας, και να παρακολουθήσει στενά τον αντίκτυπο των μέτρων που έχουν ήδη ληφθεί, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη μείωση των εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης. να εντείνει τις προσπάθειες, μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους, για καλύτερο συνδυασμό της ασφάλειας και της αυξημένης ευελιξίας στην αγορά εργασίας,

4. να ενισχύσει, σε συνεργασία με όλους τους ενδιαφερόμενους συντελεστές, την ανάπτυξη και την υλοποίηση μιας σφαιρικής στρατηγικής για τη δια βίου μάθηση ώστε να προληφθούν οι ελλείψεις δεξιοτήτων, να καταστεί ελκυστικότερη η τεχνική και η επαγγελματική εκπαίδευση και να δημιουργηθεί μια καλύτερη βάση για τη δημιουργία μιας οικονομίας και κοινωνίας που βασίζονται στη γνώση,

5. να αναλάβει συντονισμένη δράση για την αύξηση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού μεταξύ των περιφερειών, μέσω της παροχής πληροφοριών για την αγορά εργασίας και περαιτέρω βελτιώσεων του συντονισμού των πολιτικών της αγοράς εργασίας.

II. ΔΑΝΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η κατάσταση της αγοράς εργασίας παραμένει πολύ θετική αφού η Δανία έχει το υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης των γυναικών στην ΕΕ (71,6%), ένα από τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης των ανδρών (80,8%) και ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας (4,7%). Παρόλο που η Δανία υπερβαίνει τους στόχους της Λισσαβώνας, οι βασικές προκλήσεις για τη χώρα είναι:

- η σταθερά υψηλή συνολική φορολογική επιβάρυνση. Οι μικρές διαφορές μεταξύ των παροχών και του εισοδήματος των χαμηλόμισθων περιορίζουν, μέχρι σήμερα, τις συνέπειες των φορολογικών μεταρρυθμίσεων για τα κίνητρα εργασίας των χαμηλόμισθων ομάδων,

- η στενότητα της αγοράς εργασίας το 2000, ενώ ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας αποχωρεί με πρόωρη συνταξιοδότηση ή λαμβάνει παροχές κοινωνικής πρόνοιας και το ποσοστό απασχόλησης των μεταναστών εργαζομένων παραμένει χαμηλό.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων και την αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας.

Η Δανία συνεπώς πρέπει:

1. να συνεχίσει και να παρακολουθεί στενά την υλοποίηση των τρεχουσών μεταρρυθμίσεων για τη μείωση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας, ιδίως μέσω της μείωσης των υψηλών οριακών φορολογικών συντελεστών των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων,

2. να συνεχίσει να παρέχει κίνητρα που ενθαρρύνουν ακόμη μεγαλύτερο αριθμό ατόμων να αρχίσουν να εργάζονται, κυρίως μέσω της περαιτέρω ανάπτυξης μιας αγοράς εργασίας που θα ενσωματώνει όλους τους εργαζομένους και περαιτέρω προσπαθειών για την ένταξη των μεταναστών εργαζομένων.

III. ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι θετικές τάσεις της απασχόλησης γενικά και της ανεργίας συνεχίστηκαν το 2000. Παρόλο που το συνολικό ποσοστό απασχόλησης (65,3%) υπερβαίνει τον μέσο όρο της ΕΕ, εξακολουθεί να είναι κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από τον στόχο της Λισσαβώνας. Οι βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ακόμα η αγορά εργασίας στη Γερμανία είναι:

- η σχετικά αργή μείωση της μακροχρόνιας ανεργίας, που εξακολουθεί να πλήττει το 4% του εργατικού δυναμικού, με σταθερές διαφορές μεταξύ περιφερειών ιδίως όσον αφορά τα ποσοστά ανεργίας, σε βάρος κατά κύριο λόγο των νέων κρατιδίων. Επιπροσθέτως, τα αποτελέσματα των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας στο ανατολικό τμήμα της χώρας είναι ανομοιογενή,

- το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων ηλικίας 55-64 ετών (37,3%) που παρουσίασε μικρή μείωση και βρίσκεται λίγο κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ,

- η ανάγκη για εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας και για συνέχιση της ουσιαστικής προσπάθειας για δια βίου μάθηση ώστε να εκλείψουν τα ελλείμματα δεξιοτήτων και να αυξηθεί γενικά το επίπεδο ειδίκευσης του εργατικού δυναμικού,.

- παρά τις τρέχουσες μεταρρυθμίσεις, η συνολική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας παραμένει υψηλή,

- μια από τις μεγαλύτερες ψαλίδες ως προς την αμοιβή των δύο φύλων στην ΕΕ και σχετικά μικρή προσφορά υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: αύξηση της συμμετοχής των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων στην αγορά εργασίας. δια βίου μάθηση. φορολογική επιβάρυνση της εργασίας. προώθηση των ίσων ευκαιριών.

Η Γερμανία συνεπώς πρέπει:

1. για να μειώσει σημαντικά τη μακροχρόνια ανεργία, να καταβάλει πρόσθετες προσπάθειες για την πρόληψη των εισροών στη μακροχρόνια ανεργία, ιδίως στο ανατολικό τμήμα της χώρας και για τις εθνικές μειονότητες και τους μετανάστες εργαζομένους, και να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας,

2. να συνεχίσει να καταργεί τα εμπόδια και τα αντικίνητρα που ευθύνονται για την αποθάρρυνση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και άλλων απειλούμενων ομάδων. να εξετάσει και να υποβάλει εκθέσεις για την αποτελεσματικότητα των ενεργειών που τίθενται σε εφαρμογή και εγκρίνονται και να λάβει περαιτέρω μέτρα για να βελτιώσει την απασχολησιμότητα των εργαζομένων άνω των 55 ετών,

3. να λάβει μέτρα όπου κρίνεται σκόπιμο στο πλαίσιο της "συμμαχίας για θέσεις εργασίας" για να αυξήσει την ευελιξία των συμβάσεων εργασίας και της οργάνωσης της εργασίας. να αντιμετωπίσει το έλλειμμα δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας μέσω της εφαρμογής των βελτιώσεων που έχουν συμφωνηθεί για την αρχική και τη συνεχιζόμενη κατάρτιση, και μέσω της περαιτέρω ανάπτυξης μιας σφαιρικής στρατηγικής για τη δια βίου μάθηση που θα υποστηρίζεται από ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους. Οι κοινωνικοί εταίροι και η Κυβέρνηση, καθένας στον τομέα των αρμοδιοτήτων του, καλούνται να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την αύξηση της ποιότητας της συνεχιζόμενης κατάρτισης και να δημιουργήσουν συστήματα πιστοποίησης και αναγνώρισης της τυπικής και της άτυπης εκπαίδευσης,

4. να συνεχίσει τις προσπάθειες για τη μείωση των φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης στη χαμηλότερη βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακας ώστε να ανταμείβεται η εργασία και να αυξηθούν οι βιώσιμες και αποδεκτές προοπτικές απασχόλησης. να εξετάσει και να υποβάλει εκθέσεις για τον αντίκτυπο των μέτρων που λαμβάνονται,

5. να ενισχύσει τη δράση για τη μείωση της ψαλίδας μεταξύ των δύο φύλων ως προς τις αμοιβές και να αντιμετωπίσει τον αντίκτυπο του συστήματος φόρων και παροχών στη γυναικεία απασχόληση. να προωθήσει την προσφορά υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών, φιλικών προς την οικογένεια ωραρίων εργασίας και ωραρίων λειτουργίας των σχολείων. Η εφαρμογή αυτών των πολιτικών, με τη συμμετοχή των αντίστοιχων συντελεστών σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να παρακολουθείται με κατάλληλους και επαληθεύσιμους δείκτες και στόχους.

IV. ΕΛΛΑΔΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης στην ΕΕ (55,6% συνολικά και 40,9% για τις γυναίκες, σημαντικά χαμηλότερα από τους στόχους της Λισσαβώνας). Η ανεργία έχει πλέον σταθεροποιηθεί στο 11% - αρκετά πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ - ενώ η αύξηση της απασχόλησης έχει αντισταθμιστεί από μακροπρόθεσμες διαρθρωτικές αυξήσεις του εργατικού δυναμικού. Η μακροχρόνια ανεργία μειώθηκε σε 6,2% αλλά παραμένει σημαντικά πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ. Η κατάσταση αυτή αντανακλά τα ακόλουθα διαρθρωτικά προβλήματα στην αγορά εργασίας:

- το χαμηλό ποσοστό απασχόλησης, ενώ εξακολουθεί να παραμένει αναξιοποίητο το δυναμικό ίδρυσης θέσεων εργασίας στην ελληνική οικονομία που βασίζεται στις ΜΜΕ και στην παροχή υπηρεσιών,

- απέναντι στην υψηλή ανεργία των νέων, των γυναικών και στη μακροχρόνια ανεργία, οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης δεν έχουν ακόμη αρχίσει να εφαρμόζουν μια προληπτική και εξατομικευμένη προσέγγιση. Παρά τις προσπάθειες για παρακολούθηση των στατιστικών στοιχείων σχετικά με τις εισροές, δεν υπάρχει ακόμη ένα ολοκληρωμένο σύστημα,

- στο πλαίσιο των χαμηλών ποσοστών απασχόλησης, το φορολογικό σύστημα και οι κανόνες σχετικά με τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα πρέπει να αναθεωρηθούν, ώστε να αυξηθεί η προσφορά εργασίας,

- οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις περιέχουν μέτρα για την ανάπτυξη της δια βίου μάθησης, δεν υπάρχει όμως σαφής συνολική στρατηγική, ενώ τα συστήματα της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης χρειάζονται περαιτέρω βελτίωση,

- υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω βελτιώσεις στον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της συμβολής των κοινωνικών εταίρων,

- υπάρχουν μεγάλες ψαλίδες μεταξύ των φύλων όσον αφορά την απασχόληση και την ανεργία οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν μεταξύ άλλων μέσω της αυξημένης προσφοράς υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τη συνολική πολιτική προσέγγιση. την πρόληψη της ανεργίας. την μεταρρύθμιση του συστήματος φόρων και παροχών. τη δια βίου μάθηση. τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας. και την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου.

Η Ελλάδα συνεπώς πρέπει:

1. να βελτιώσει το πλαίσιο στρατηγικής, ιδίως αναπτύσσοντας μια δέσμη καλά συντονισμένων και ισόρροπων πολιτικών για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση στους τέσσερις άξονες, με στόχο την αύξηση της απασχόλησης και του ποσοστού απασχόλησης, ιδίως για τις γυναίκες και τους νέους,

2. να επιταχύνει την αναδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης και να λάβει αποφασιστικά και συνεκτικά μέτρα προκειμένου να αποτραπεί η μετατροπή της ανεργίας των νέων και των ενήλικων ανέργων σε μακροχρόνια ανεργία, μεταξύ άλλων μέσω της άμεσης εφαρμογής της εξατομικευμένης προσέγγισης. Το στατιστικό σύστημα πρέπει να αναβαθμιστεί ώστε οι δείκτες πολιτικής για την πρόληψη και την ενεργοποίηση να είναι διαθέσιμοι εγκαίρως και η πρόοδος να παρακολουθείται αποτελεσματικά,

3. να εξετάσει και να καταργήσει τις στρεβλώσεις που οφείλονται στη φορολόγηση της εργασίας και στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, προκειμένου να βελτιώσει τα κίνητρα για εργασία.

4. να αναπτύξει περαιτέρω και να εφαρμόσει μια σφαιρική στρατηγική για τη δια βίου μάθηση, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού στόχων, να αυξήσει την επένδυση στην εκπαίδευση και να βελτιώσει περαιτέρω τα συστήματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένης της μαθητείας, ώστε να εμπλουτιστούν οι δεξιότητες του εργατικού δυναμικού και να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες της αγοράς εργασίας,

5. να εξασφαλίσει την πλήρη εφαρμογή της πρόσφατης δέσμης μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και να αξιοποιήσει αυτές τις προσπάθειες μέσω της προώθησης συγκεκριμένων δεσμεύσεων των κοινωνικών εταίρων σε όλα τα κατάλληλα επίπεδα για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας,

6. να λάβει ενεργά και ολοκληρωμένα μέτρα για να αυξήσει το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών και για να μειώσει τις ψαλίδες μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση και την ανεργία. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να επεκταθεί η προσφορά υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών και άλλων συντηρούμενων μελών της οικογένειας.

V. ΙΣΠΑΝΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η Ισπανία βιώνει σταθερή και θετική οικονομική μεγέθυνση και αύξηση της απασχόλησης τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές προκλήσεις:

- η ανεργία βρίσκεται ακόμα στο ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό του 14,1% παρά τη σημαντική μείωση από το 1996. Η μακροχρόνια ανεργία έχει επίσης μειωθεί, αλλά η ανεργία εξακολουθεί να θίγει πολύ σοβαρά τις γυναίκες,

- το ποσοστό απασχόλησης είναι 55% αλλά, παρά το γεγονός ότι αυξάνεται, είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ και πολύ χαμηλότερο από τον στόχο της Λισσαβώνας. Παρόλο που η απασχόληση των γυναικών αυξάνεται σταθερά, το ποσοστό της (40,3%) παραμένει ένα από τα χαμηλότερα στην ΕΕ. Οι ψαλίδες μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση και την ανεργία (29,6 και 10,8 ποσοστιαίες μονάδες αντίστοιχα) είναι από τις μεγαλύτερες στην ΕΕ,

- ενώ το μορφωτικό επίπεδο και το επίπεδο συμμετοχής στην περαιτέρω μάθηση είναι χαμηλά, δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί μια πλήρως συνεκτική και ολοκληρωμένη προσέγγιση στο θέμα της δια βίου μάθησης,

- η απασχόληση με συμβάσεις ορισμένου χρόνου είναι υψηλή. οι περισσότερες από αυτές τις προσωρινές συμβάσεις είναι μικρής διάρκειας και απευθύνονται κυρίως στις γυναίκες και στους νέους,

- οι περιφερειακές ανισότητες είναι μεγάλες, ενώ η γεωγραφική κινητικότητα πολύ χαμηλή.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: την ενεργοποίηση και την πρόληψη της ανεργίας. την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου. τη δια βίου μάθηση. την προσαρμοστικότητα. και τις περιφερειακές ανισότητες.

Η Ισπανία συνεπώς πρέπει:

1. να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά τους και να επιταχύνει την εφαρμογή της προληπτικής προσέγγισης, ιδίως όσον αφορά τους άνεργους ενηλίκους, έτσι ώστε να καλύψει όλους τους εν δυνάμει δικαιούχους. Τέτοιες προσπάθειες πρέπει να περιλαμβάνουν την ολοκλήρωση του συστήματος στατιστικής παρακολούθησης,

2. να λάβει αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα μέτρα για να αυξήσει το συνολικό ποσοστό απασχόλησης και να κλείσει τις ψαλίδες μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση και την ανεργία. Ως τμήμα μιας προσέγγισης για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου, πρέπει να εγκριθούν και να εφαρμοστούν στόχοι όσον αφορά την προσφορά υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών και άλλων συντηρούμενων μελών της οικογένειας,

3. να συμπληρώσει με δυναμισμό τις μεταρρυθμίσεις για την επαγγελματική κατάρτιση που πρέπει να συνοδεύουν μια ολοκληρωμένη και συνεκτική στρατηγική για τη δια βίου μάθηση, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού επαληθεύσιμων στόχων, προκειμένου να αυξηθεί το μορφωτικό επίπεδο και το επίπεδο συμμετοχής των ενηλίκων στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση, να βελτιωθεί το χαμηλό επίπεδο των δεξιοτήτων και να αναπτυχθεί η άτυπη μάθηση,

4. να εκσυγχρονίσει περαιτέρω την αγορά εργασίας και την οργάνωση της εργασίας με τη δραστήρια συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, ώστε να μειωθεί το υψηλό ποσοστό των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και να αυξηθεί η χρήση των συμβάσεων μερικής απασχόλησης,

5. να μειώσει τις περιφερειακές ανισότητες στην απασχόληση και στην ανεργία μέσω της ενθάρρυνσης των συνθηκών που οδηγούν στην ίδρυση θέσεων εργασίας σε περιφέρειες που παρουσιάζουν καθυστέρηση και μέσω του περιορισμού των εμποδίων για την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού.

VI. ΓΑΛΛΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Η κατάσταση της απασχόλησης εξακολουθεί να βελτιώνεται. Το συνολικό ποσοστό απασχόλησης (62,2%), προσεγγίζει το μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών υπερβαίνει ήδη το μέσο όρο. Παραμένουν, ωστόσο, σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα :

- το ποσοστό απασχόλησης της ηλικιακής ομάδας 55-64 ετών αυξήθηκε το 2000, αλλά παραμένει κατά πολύ χαμηλότερο του μέσου όρου της ΕΕ (29,7% έναντι 37,7%),

- παρά τις προόδους που έχουν συντελεστεί, ο οριακός αποτελεσματικός φορολογικός συντελεστής παραμένει σχετικά υψηλός,

- το ποσοστό ανεργίας, που εξακολουθεί να είναι πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ (9,5% έναντι 8,2%) επιβάλλει να συνεχιστεί η αξιολόγηση των προγραμμάτων με την εφαρμογή της προληπτικής προσέγγισης,

- ο εκσυγχρονισμός της οργάνωσης της εργασίας πρέπει να συνεχιστεί. η εφαρμογή της μείωσης του χρόνου εργασίας αποτελεί σημαντική πρόκληση για τις μικρές επιχειρήσεις,

- πρέπει να δοθεί προώθηση στη δια βίου εκπαίδευση και να ενισχυθεί ο κοινωνικός διάλογος για αυτό το θέμα.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τη διατήρηση των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων στον εργασιακό βίο. τη μείωση των φορολογικών πιέσεων της εργασίας. την πρόληψη της ανεργίας. την εφαρμογή της νομοθεσίας για την εβδομάδα των 35 ωρών. και τη δια βίου μάθηση.

Η Γαλλία συνεπώς πρέπει :

1. να εντείνει τις προσπάθειές της για να κάμψει την τάση πρόωρης εγκατάλειψης του εργασιακού βίου αναπτύσσοντας μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στο θέμα της παράτασης του επαγγελματικού βίου και εμπλέκοντας τους κοινωνικούς εταίρους,

2. να εργαστεί με βάση τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του συστήματος φόρων και παροχών, να εξακολουθήσει να εφαρμόζει και να παρακολουθεί τον αντίκτυπο των μέτρων πολιτικής για την ενθάρρυνση των εργαζομένων να αναλάβουν εργασία και να παραμείνουν στο εργατικό δυναμικό, κυρίως των μέτρων που απευθύνονται στους ανειδίκευτους και χαμηλόμισθους εργαζόμενους,

3. να συνεχίσει να εφαρμόζει εξατομικευμένα προγράμματα και προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης για τους ανέργους, να εξετάσει την αποτελεσματικότητα και να υποβάλει εκθέσεις για την εφαρμογή των εξατομικευμένων προγραμμάτων δράσης για μια πρωτοβουλία με τίτλο "Νέα Εκκίνηση". να αξιολογήσει τον μεσοπρόθεσμο αντίκτυπο των τρεχουσών προσπαθειών για δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης για τους νέους,

4. να εντείνει τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της οργάνωσης της εργασίας με στόχο τον καλύτερο συνδυασμό της ασφάλειας και της αυξημένης προσαρμοστικότητας για να διευκολύνεται η πρόσβαση στην απασχόληση. να παρακολουθεί στενά τις συγκεκριμένες επιπτώσεις της εφαρμογής της νομοθεσίας για την εβδομάδα των 35 ωρών, ιδίως για τις μικρές επιχειρήσεις,

5. να συνεχίσει τις προσπάθειες στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου ώστε να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα του συστήματος συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και να προωθήσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τη δια βίου μάθηση.

VII. IΡΛΑΝΔΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι επιδόσεις της Ιρλανδίας στον τομέα της οικονομίας και της απασχόλησης ήταν εξαιρετικές. Το 2000, το συνολικό ποσοστό απασχόλησης (65,1%), ήταν υψηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ για δεύτερη συνεχή χρονιά και τα ήδη χαμηλά ποσοστά ανεργίας συνέχισαν να μειώνονται για όλες τις ομάδες. Οι εξελίξεις αυτές φανερώνουν μια περαιτέρω συρρίκνωση της αγοράς εργασίας και εξακολουθούν να υπάρχουν μερικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- ενώ τα ελλείμματα στην προσφορά εργασίας έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και οδηγούν σε πληθωριστικές πιέσεις στους μισθούς, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών (παρά τις πρόσφατες αυξήσεις) μόλις που έφτασε στο μέσο όρο της ΕΕ (54%) και η ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση παραμένει μεγάλη,

- στο πλαίσιο αυτό, απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για αύξηση των χαμηλών ποσοστών συμμετοχής στην περαιτέρω μάθηση, ιδίως μεταξύ των εργαζομένων,

- οι σημαντικές περιφερειακές ανισότητες - ως προς τα ποσοστά απασχόλησης και ανεργίας αλλά και τα επίπεδα εκπαίδευσης και τις αμοιβές - απειλούν να εμποδίσουν τη βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής στην αγορά εργασίας, ιδίως των γυναικών. τη δια βίου μάθηση, ιδίως την ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση. και τις περιφερειακές ανισότητες.

Η Ιρλανδία πρέπει συνεπώς:

1. να αναπτύξει περαιτέρω την ολοκληρωμένη στρατηγική της για να αυξήσει την προσφορά εργασίας και τα ποσοστά απασχόλησης. Πρέπει να καταβληθούν ιδιαίτερες προσπάθειες για την κινητοποίηση και την περαιτέρω ένταξη στην αγορά εργασίας των οικονομικά αέργων ατόμων, ιδίως των γυναικών, μέσω της εξάλειψης των φορολογικών εμποδίων, της αύξησης της προσφοράς θέσεων σε εγκαταστάσεις φροντίδας των παιδιών σε λογικές τιμές, και της λήψης μέτρων με σκοπό τη μείωση της ψαλίδας μεταξύ των φύλων ως προς τους μισθούς,

2. να συνεχίσει τις προσπάθειες στήριξης της αύξησης της παραγωγικότητας και να αναβαθμίσει τις δεξιότητες και τις ειδικότητες του εργατικού δυναμικού, μέσω μεγαλύτερης έμφασης στην ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση και περαιτέρω ανάπτυξης της δια βίου μάθησης, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού συνολικών στόχων και, για το σκοπό αυτό, της προώθησης της δραστήριας συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στην εφαρμογή του "προγράμματος για ευημερία και δικαιοσύνη",

3. στο πλαίσιο του προγράμματος "στρατηγική του χώρου", να αντιμετωπίσει τις ανισορροπίες στην απασχόληση, την ανεργία, την ίδρυση θέσεων εργασίας και την εξασφάλιση του ανθρώπινου κεφαλαίου σε διάφορους τομείς στην Ιρλανδία.

VIII. ITΑΛΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

´Όπως και το προηγούμενο έτος, το 2000 η απασχόληση αυξήθηκε και η ανεργία μειώθηκε. Ωστόσο, με τις βελτιώσεις αυτές δεν λύθηκαν στην ουσία αρκετά διαρθρωτικά προβλήματα της ιταλικής αγοράς εργασίας:

- το χαμηλό ποσοστό απασχόλησης της τάξης του 53,5% είναι περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ και πολύ κάτω από το στόχο της Λισσαβώνας. Το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών (39,6%) είναι το χαμηλότερο στην ΕΕ και το αντίστοιχο για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ (27,8%),

- η οργάνωση της εργασίας χρειάζεται περαιτέρω εκσυγχρονισμό. η προγραμματισμένη γενική μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικών παροχών αναβλήθηκε για δεύτερη φορά,

- η ανεργία μειώθηκε στο 10,5% αλλά παραμένει κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ. Οι περιφερειακές ανισότητες παραμένουν σημαντικές με ποσοστά ανεργίας που κυμαίνονται από κάτω του 5% έως πάνω από 20%, παρά τα πρόσφατα στοιχεία που δείχνουν ταχύτερη ανάπτυξη στο νότο,

- οι μεγάλες ψαλίδες μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση - 27,9 ποσοστιαίες μονάδες - είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της αγοράς εργασίας, ιδίως στις περιοχές του νότου, και η ανεργία των γυναικών, στο 14,4%, είναι σχεδόν διπλάσια από το ποσοστό ανεργίας των ανδρών που ανέρχεται σε 8%,

- με δεδομένο το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και το επίπεδο συμμετοχής σε περαιτέρω μάθηση, απαιτούνται βελτιώσεις στην προσέγγιση της δια βίου μάθησης, συμπεριλαμβανομένων και των εργαζομένων.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τον κατάλληλο συνδυασμό πολιτικών για να ευνοηθεί η αύξηση της απασχόλησης, η μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και η καταπολέμηση της λαθραίας εργασίας. το σύστημα φόρων και παροχών. την ενεργοποίηση και την πρόληψη της ανεργίας. την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και τις ψαλίδες μεταξύ των δύο φύλων. και τη δια βίου μάθηση.

Η Ιταλία συνεπώς πρέπει:

1. να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις της πολιτικής της για να στηρίξει την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης, ιδίως των γυναικών. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις περιφερειακές ανισορροπίες μέσω της περαιτέρω ενίσχυσης των πολιτικών για την απασχολησιμότητα, της προώθησης της ίδρυσης θέσεων εργασίας και του περιορισμού της λαθραίας εργασίας, με τη δραστήρια συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων,

2. να συνεχίσει να αυξάνει την ευελιξία της αγοράς εργασίας με στόχο τον καλύτερο συνδυασμό της ασφάλειας και της αυξημένης προσαρμοστικότητας για να διευκολύνεται η πρόσβαση στην απασχόληση. να συνεχίσει την εφαρμογή της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος μέσω της μεταρρύθμισης που είχε προγραμματιστεί για το 2001, και να αναλάβει την προγραμματισμένη μεταρρύθμιση άλλων συστημάτων κοινωνικών παροχών ώστε να μειώσει τις εκροές από την αγορά εργασίας. να συνεχίσει να καταβάλλει προσπάθειες για μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων της εργασίας, ειδικότερα των χαμηλόμισθων και ανειδίκευτων εργαζομένων,

3. στο πλαίσιο των πολιτικών για την απασχολησιμότητα, να προβεί σε περαιτέρω ενέργειες για την πρόληψη της εισόδου των νέων και των ενηλίκων ανέργων στη μακροχρόνια ανεργία. Οι ενέργειες αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν: την πλήρη εφαρμογή της μεταρρύθμισης των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης σε ολόκληρη τη χώρα, την ταχεία εισαγωγή του συστήματος πληροφόρησης για την απασχόληση, και τη συνέχιση των τρεχουσών προσπαθειών για αναβάθμιση του συστήματος στατιστικής παρακολούθησης,

4. να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα των ενεργητικών πολιτικών της αγοράς εργασίας και να εφαρμόσει συγκεκριμένα μέτρα για να περιορίσει τις μεγάλες ψαλίδες μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση και την ανεργία στο πλαίσιο μιας γενικής προσέγγισης για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου, και ιδίως μέσω του ορισμού στόχων για την προσφορά υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών και άλλων συντηρούμενων μελών της οικογένειας,

5. να εντείνει τις προσπάθειες για την υιοθέτηση και την υλοποίηση μιας συνεκτικής στρατηγικής για τη δια βίου μάθηση, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού εθνικών στόχων. Οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για να παρέχουν περισσότερες ευκαιρίες κατάρτισης στο εργατικό δυναμικό.

IX. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Στο Λουξεμβούργο, η κατάσταση στην αγορά εργασίας είναι θετική και στηρίζεται από μια ισχυρή οικονομική μεγέθυνση (8,5%) και από αύξηση της απασχόλησης (5,5%). ΤΟ ποσοστό ανεργίας παραμένει το χαμηλότερο στην ΕΕ (2,4 %). Ωστόσο, παραμένουν μερικά διαρθρωτικά προβλήματα :

- το ποσοστό απασχόλησης (62,9%) παραμένει χαμηλότερο από τους κοινούς στόχους, παρά την πολύ καλή κατάσταση στην απασχόληση η οποία όμως οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στο μεγάλο αριθμό διασυνοριακών εργαζομένων. Τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα χαμηλά για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους (27,4 %) και για τις γυναίκες (50,3 %), παρόλο που τα ποσοστά αυτά αυξήθηκαν από το 1996 και μετά,

- η ψαλίδα μεταξύ ανδρών και γυναικών ως προς την απασχόληση - 24,8 ποσοστιαίες μονάδες - παραμένει μία από τις μεγαλύτερες στην ΕΕ,

- οι προσπάθειες που καταβάλλονται στον τομέα της συνεχιζόμενης κατάρτισης πρέπει να συνεχιστούν ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες μιας σύγχρονης και δυναμικής οικονομίας.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τη συμμετοχή των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και των γυναικών στην αγορά εργασίας. και τη συνοχή μεταξύ της δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Το Λουξεμβούργο επομένως πρέπει:

1. να εντείνει περαιτέρω τη δράση του με στόχο τη σημαντικό αύξηση των ποσοστών συμμετοχής στην αγορά εργασίας των εργαζομένων ηλικίας άνω των 55 ετών μέσω της επανεξέτασης των προγραμμάτων πρόωρης συνταξιοδότησης και σύνταξης αναπηρίας,

2. να εντείνει τις προσπάθειές του για την αύξηση των ποσοστών συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, μέσω της βελτίωσης των υπηρεσιών ώστε να διευκολύνεται ο καλύτερος συνδυασμός της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, και μέσω της λήψης μέτρων για την προώθηση της ισότητας ανδρών και γυναικών, ιδίως όσον αφορά την ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές,

3. να εξασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο για τη συνεχιζόμενη κατάρτιση, με ισχυρή συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, να καταπολεμήσει την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου και να αναλάβει τη μεταρρύθμιση του συνολικού εκπαιδευτικού συστήματος με στόχο να επιτευχθεί καλύτερη συνοχή μεταξύ των διαφόρων τομέων εκπαίδευσης και κατάρτισης.

X. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι Κάτω Χώρες παρουσίασαν υγιή αύξηση της απασχόλησης το 2000 και τα ποσοστά απασχόλησης (73,2% συνολικά, 63,7% για τις γυναίκες) είναι σαφώς πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ και από τους στόχους της Λισσαβώνας. Το επίσημο ποσοστό ανεργίας συνέχισε να μειώνεται το 2000 και έφθασε κάτω από το 3%, δηλ. σημαντικά κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ. Ωστόσο, μια βασική διαρθρωτική ανισορροπία χαρακτηρίζει την αγορά εργασίας:

- παρά τα αναδυόμενα ελλείμματα στην αγορά εργασίας, το εργατικό δυναμικό είναι περιορισμένο λόγω του υψηλού ποσοστού του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας που λαμβάνει παροχές αναπηρίας, ανεργίας ή κοινωνικής πρόνοιας.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: την προσφορά εργασίας και τη μεταρρύθμιση του συστήματος παροχών.

Οι Κάτω Χώρες συνεπώς πρέπει:

1. πέρα από τα μέτρα για τον περιορισμό των εισροών στη λήψη παροχών αναπηρίας, να αναπτύξουν αποτελεσματικές πολιτικές για την επανένταξη των ατόμων που σήμερα λαμβάνουν τέτοιου είδους παροχές σε θέσεις εργασίας κατάλληλες για τις εναπομένουσες ικανότητές τους για εργασία.

2. για να εκμεταλλευθούν όλες τις δυνατότητες της εν δυνάμει προσφοράς εργασίας και για να μειώσουν τον αριθμό των αέργων, να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της σώρευσης των παροχών, συμπεριλαμβανομένου του τοπικού κόστους των επιδομάτων διαβίωσης για τους χαμηλόμισθους.

XI. AΥΣΤΡΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Οι επιδόσεις της αγοράς εργασίας στην Αυστρία βελτιώθηκαν πέρυσι, με συνολικό ποσοστό απασχόλησης 68,3% (59,4% για τις γυναίκες), το οποίο προσεγγίζει τους στόχους που έθεσε η σύνοδος κορυφής στη Λισσαβώνα και βρίσκεται σαφώς πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ. Η συνολική ανεργία μειώθηκε σε 3,7% το 2000 και, μαζί με την μακροχρόνια ανεργία και την ανεργία των νέων, είναι από τις χαμηλότερες στην ΕΕ. Παρά τις συνολικά καλές επιδόσεις, εξακολουθούν να υφίστανται διαρθρωτικά προβλήματα στην αγορά εργασίας:

- στο πλαίσιο της εξασφάλισης επαρκούς προσφοράς εργασίας σε μια αγορά εργασίας που συρρικνώνεται, υπάρχουν περιθώρια για αύξηση της συμμετοχής των μεγαλύτερης ηλικίας και χαμηλόμισθων εργαζομένων, καθώς και των εθνικών μειονοτήτων και των μεταναστών εργαζομένων,

- εξακολουθεί να υπάρχει σημαντική ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς την απασχόληση και μια από τις μεγαλύτερες ψαλίδες ως προς τους μισθούς στην ΕΕ, γεγονός που επιβάλλει τη λήψη νέων μέτρων ώστε να διευκολυνθεί ο συνδυασμός της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής. Τα ποσοστά κάλυψης της φροντίδας των παιδιών είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ και οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να επεκταθούν,

- εξακολουθεί να απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και συνεκτική στρατηγική για τη δια βίου μάθηση, με ποσοτικούς στόχους και με την κατάλληλη συμμετοχή όλων των σχετικών συντελεστών.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: την αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας. τις ψαλίδες μεταξύ των δύο φύλων και την προσφορά υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών. και τη δια βίου μάθηση.

Η Αυστρία συνεπώς πρέπει:

1. να αναπτύξει πολιτικές για να εξασφαλίσει επαρκή προσφορά εργασίας στο μέλλον. Στο πλαίσιο αυτό, η Αυστρία πρέπει να συνεχίσει και να επεκτείνει περαιτέρω τη μεταρρύθμιση των συστημάτων φόρων και παροχών ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και των ανειδίκευτων και χαμηλόμισθων εργαζομένων, και να βελτιώσει τις ίσες ευκαιρίες των εθνικών μειονοτήτων και των μεταναστών εργαζομένων στην αγορά εργασίας,

2. να αναπτύξει μια στρατηγική με βάση στόχους για τον περιορισμό της ψαλίδας μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές, σε συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους. να προωθήσει μέτρα σε όλα τα επίπεδα για τον περιορισμό της ψαλίδας μεταξύ των φύλων στην απασχόληση, μέσω της επέκτασης των υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών και της προώθησης πολιτικών για τη διευκόλυνση του συνδυασμού της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής,

3. να εγκρίνει και να εφαρμόσει μια ολοκληρωμένη και συνεκτική στρατηγική για τη δια βίου μάθηση σε συμφωνία με όλους τους σχετικούς συντελεστές, που θα περιλαμβάνει δείκτες και εθνικούς ποσοτικούς στόχους και θα εξασφαλίζει τη διάθεση των κατάλληλων πόρων για τη στήριξη των διαρθρωτικών δεσμών μεταξύ της υποχρεωτικής και της ανώτερης εκπαίδευσης, της αρχικής και της συνεχιζόμενης κατάρτισης, και της εκπαίδευσης των ενηλίκων.

XII. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Με συνολικό ποσοστό απασχόλησης 68,3%, η κατάσταση στην απασχόληση βελτιώθηκε περαιτέρω και έχει προσεγγίσει το στόχο της Λισσαβώνας. Το ποσοστό ανεργίας (4,2%) είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ και η μακροχρόνια ανεργία βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα (2,7%). Ωστόσο, η αγορά εργασίας υποφέρει από διαρθρωτικές αδυναμίες που απαιτούν δράση:

- στο πλαίσιο του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και επιπέδου συμμετοχής σε περαιτέρω μάθηση, καθώς και (παρά τη μείωση που σημειώθηκε) του υψηλότερου ποσοστού νέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο στην ΕΕ (43,1%), απαιτούνται βελτιώσεις στον τομέα της δια βίου μάθησης,

- χρειάζεται ισχυρή περαιτέρω συμβολή από τους κοινωνικούς εταίρους για να αντιμετωπιστούν οι βασικές προκλήσεις της πορτογαλικής αγοράς εργασίας, ιδίως το χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων, ο εκσυγχρονισμός της οργάνωσης της εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις,

- η Πορτογαλία έχει καλές επιδόσεις σε ό,τι αφορά το ποσοστό της γυναικείας απασχόλησης, το οποίο έχει πλέον φθάσει τον στόχο του 60% που ορίστηκε στη σύνοδο κορυφής στη Λισσαβώνα. Ωστόσο, η πορτογαλική αγορά εργασίας εμφανίζει μια από τις εντονότερες ανισορροπίες μεταξύ των φύλων στην ΕΕ ως προς την απασχόληση κατά κλάδους.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τη δια βίου μάθηση και τις δεξιότητες. την προσέγγιση των κοινωνικών εταίρων. και τις ανισορροπίες μεταξύ των φύλων.

Η Πορτογαλία συνεπώς πρέπει:

1. να διαρθρώσει καλύτερα τη στρατηγική της για τη δια βίου μάθηση, μέσω της βελτίωσης των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης ώστε να αποφεύγονται τα ελλείμματα δεξιοτήτων, να αυξήσει την προσφορά ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και με τον τρόπο αυτό να προωθήσει την ίδρυση θέσεων εργασίας μέσης και υψηλής ειδίκευσης, και να αυξήσει την παραγωγικότητα της εργασίας,

2. να συνεχίσει τις προσπάθειες για την εφαρμογή μιας προσέγγισης των κοινωνικών εταίρων και την ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων από τους κοινωνικούς εταίρους, ιδίως στους τομείς του εκσυγχρονισμού της οργάνωσης της εργασίας και της προσαρμογής των εργασιακών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της εργατικής νομοθεσίας, παρακολουθώντας στενά την εφαρμογή των συμφωνιών που έχουν ήδη υπογραφεί από την Κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους,

3. να συνεχίσει να καταβάλλει προσπάθειες για το συνδυασμό της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, βελτιώνοντας ιδίως την υποδομή για τη φροντίδα των παιδιών και να εξετάσει νέους τρόπους για την προώθηση μιας καλύτερης ισορροπίας μεταξύ των φύλων στους επιμέρους κλάδους.

XIII. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Ενώ στη Φινλανδία διατηρήθηκε η ισχυρή αύξηση της απασχόλησης την τελευταία πενταετία με ποσοστό συνολικής απασχόλησης (67,5%) που προσεγγίζει το στόχο της Λισσαβώνας και ποσοστό απασχόλησης των γυναικών (64,4%) πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ και το στόχο της Λισσαβώνας, υπάρχουν ακόμη μερικά μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα:

- το συνολικό ποσοστό ανεργίας παραμένει υψηλό με 9,8%, με υψηλά ποσοστά ανεργίας των νέων και μακροχρόνιας ανεργίας μεταξύ των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων που δημιουργούν ιδιαίτερες ανησυχίες, καθώς και μεγάλες διαφορές μεταξύ περιφερειών ως προς την ανεργία,

- η Φινλανδία έχει υψηλό ποσοστό γυναικείας απασχόλησης και καλά ανεπτυγμένες πολιτικές ίσων ευκαιριών. Ωστόσο, η φινλανδική αγορά εργασίας εμφανίζει μια από τις μεγαλύτερες ανισορροπίες μεταξύ των φύλων στην ΕΕ ως προς την απασχόληση κατά επαγγέλματα και κλάδους, καθώς και μια σημαντική ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές,

- η Φινλανδία αντιμετωπίζει ελλείμματα δεξιοτήτων σε αρκετούς τομείς (για θέσεις εργασίας με υψηλή αλλά και χαμηλή ειδίκευση) και σε μερικές περιφέρειες. τα αποτελέσματα των ενεργητικών προγραμμάτων για την αγορά εργασίας όσον αφορά τις συμβάσεις εργασίας των συμμετεχόντων είναι ανομοιογενή.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τα κίνητρα στον τομέα των φόρων και των παροχών, για να αυξηθεί η συμμετοχή. την ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές και τις ανισορροπίες μεταξύ των φύλων. και τις περιφερειακές ανισότητες.

Η Φινλανδία συνεπώς πρέπει:

1. να συνεχίσει την επανεξέταση των υφιστάμενων συστημάτων φόρων και παροχών ώστε να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή στην αγορά εργασίας και να εξασφαλιστεί η διαθεσιμότητα εργατικού δυναμικού. να εντείνει κυρίως τις προσπάθειες για μείωση των υψηλών οριακών αποτελεσματικών φορολογικών συντελεστών, ιδίως για τους χαμηλόμισθους και να αυξήσει τα κίνητρα στα προγράμματα παροχών, ιδίως στα συνταξιοδοτικά προγράμματα, ώστε τα άτομα να αναλάβουν εργασία και να παραμείνουν στο εργατικό δυναμικό,

2. να αναλάβει κατάλληλη δράση, στο πλαίσιο μιας προσέγγισης για την ενσωμάτωση της διάστασης των φύλων, για να κλείσει την ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές και να συνεχίσει να λαμβάνει μέτρα για να βελτιώσει την ισορροπία ως προς την εκπροσώπηση των ανδρών και των γυναικών κατά επαγγέλματα και κλάδους,

3. να αυξήσει την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα των ενεργητικών προγραμμάτων για την αγορά εργασίας με στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας και τον περιορισμό των περιφερειακών ανισοτήτων και των "συμφορήσεων" στην αγορά εργασίας, με επικέντρωση στις ανάγκες των μακροχρόνια ανέργων και των άνεργων νέων.

XIV. ΣΟΥΗΔΙΑ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Με ποσοστά 73% και 71% αντίστοιχα, η Σουηδία υπερβαίνει τους στόχους της Λισσαβώνας και έχει από τα υψηλότερα συνολικά ποσοστά απασχόλησης και γυναικείας απασχόλησης στην ΕΕ. Η συνολική ανεργία μειώθηκε σε 5,9% το 2000. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη ορισμένα διαρθρωτικά προβλήματα στην αγορά εργασίας:

- μεγάλος αριθμός ατόμων σε ηλικία εργασίας εξαρτώνται από παροχές: οι φορολογικές επιβαρύνσεις της εργασίας παραμένουν υψηλές, και τα κίνητρα του συστήματος παροχών για ανάληψη εργασίας θα μπορούσαν να αυξηθούν περισσότερο,

- η Σουηδία έχει υψηλό ποσοστό γυναικείας απασχόλησης και καλά ανεπτυγμένες πολιτικές ίσων ευκαιριών. Ωστόσο, η σουηδική αγορά εργασίας εμφανίζει μια από τις μεγαλύτερες ανισορροπίες μεταξύ των φύλων στην ΕΕ ως προς την απασχόληση κατά επαγγέλματα και κλάδους,

- οι διαφορές μεταξύ περιφερειών ως προς την ανεργία είναι σημαντικές και η κατάσταση των εθνικών μειονοτήτων και των μεταναστών εργαζομένων στην αγορά εργασίας θα μπορούσε να βελτιωθεί. η αποτελεσματικότητα των διαφορετικών ειδών ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας είναι ανομοιογενής.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: τις φορολογικές επιβαρύνσεις της εργασίας και τα κίνητρα του συστήματος φόρων και παροχών για ανάληψη εργασίας. τις ανισορροπίες μεταξύ των φύλων. και την αποτελεσματικότητα των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας.

Η Σουηδία συνεπώς πρέπει:

1. να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού στόχων που θα συνεκτιμούν την εθνική κατάσταση, για να μειώσει σημαντικά την υψηλή φορολογική επιβάρυνση της εργασίας, ιδίως για τους χαμηλόμισθους εργαζομένους. να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις του συστήματος φόρων και παροχών ώστε να δοθεί προώθηση στα κίνητρα για ανάληψη εργασίας,

2. να αναλάβει νέες πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες ανισορροπίες ως προς την εκπροσώπηση των γυναικών και των ανδρών (κατά επαγγέλματα και κλάδους), ως μέρος των μεταρρυθμίσεων που αφορούν την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και οι οποίες δρομολογήθηκαν το 1999,

3. να επανεξετάσει την αποτελεσματικότητα των ενεργητικών προγραμμάτων της αγοράς εργασίας, ιδίως σε σχέση με τη μακροχρόνια ανεργία, δίνοντας στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των εθνικών μειονοτήτων και των μεταναστών εργαζομένων.

XV. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Προβλήματα στις επιδόσεις στον τομέα της απασχόλησης

Στο ΗΒ σημειώθηκε περαιτέρω αύξηση της απασχόλησης το 2000 και τα ποσοστά απασχόλησης για άνδρες και γυναίκες - 77,8% και 64,6% αντίστοιχα - είναι σαφώς πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ και από τους στόχους της Λισσαβώνας. Το ποσοστό ανεργίας συνέχισε να μειώνεται το 2000 και έφθασε το 5,5%, κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα:

- σε εθνικό επίπεδο, παρά την αύξηση του ρόλου και της διαφάνειας, δεν υπάρχει γενική προσέγγιση ως προς τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων η οποία, κατά συνέπεια, παραμένει περιορισμένη σε ορισμένα ειδικά θέματα,

- παρά την πτωτική τάση, η ψαλίδα μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές και οι τρέχουσες ανισορροπίες ως προς την εκπροσώπηση των ανδρών και των γυναικών (κατά επαγγέλματα και κλάδους) παραμένουν μεγάλες σε σύγκριση με το μέσο όρο της ΕΕ. στο πλαίσιο αυτό, είναι σημαντικό το θέμα της προσφοράς θέσεων φροντίδας των παιδιών σε λογικές τιμές, παρόλο που έχουν αρχίσει να διαφαίνονται βελτιώσεις,

- οι εισροές στη μακροχρόνια ανεργία των νέων και των ενηλίκων σημείωσαν μικρή μόνο μείωση το 2000 (φθάνοντας στο 16% και στο 10% αντίστοιχα) και παραμένουν σχετικά υψηλές. Η αεργία, η μακροχρόνια ανεργία και τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης αφορούν κυρίως νοικοκυριά στα οποία κανένας δεν εργάζεται, ορισμένες περιφέρειες και συγκεκριμένες μειονεκτούσες ομάδες (μόνους γονείς, ορισμένες εθνικές μειονότητες, μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες εργαζομένους, άτομα με ειδικές ανάγκες και ανειδίκευτους εργαζομένους),

- το χαμηλό επίπεδο βασικών δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού συμβάλλει στην εμφάνιση ελλειμμάτων δεξιοτήτων και σε επίπεδα παραγωγικότητας της εργασίας τα οποία, παρά τις πρόσφατες βελτιώσεις, παραμένουν χαμηλά.

Ύστερα από ανάλυση της κατάστασης, φαίνεται ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών και των συστάσεων σχετικά με τα εξής: την προσέγγιση των κοινωνικών εταίρων. τις ανισορροπίες μεταξύ των φύλων. τις πολιτικές ενεργοποίησης, ιδίως για τους ενηλίκους και τις μειονεκτούσες ομάδες. και το ρόλο της κατάρτισης στην εργασία για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων δεξιοτήτων.

Το Ηνωμένο Βασίλειο συνεπώς πρέπει:

1. να ενισχύσει περαιτέρω τη συνεργασία των κοινωνικών εταίρων σε εθνικό επίπεδο ώστε να βελτιωθεί η εφαρμογή και η ανάπτυξη της πολιτικής. Οι προσπάθειες θα πρέπει να στοχεύουν ιδίως στη βελτίωση της παραγωγικότητας και των δεξιοτήτων και στον εκσυγχρονισμό της εργασιακής ζωής,

2. να εντείνει τις προσπάθειες για τη μείωση της ψαλίδας μεταξύ των φύλων ως προς τις αμοιβές και για τη βελτίωση της ισορροπίας ως προς την εκπροσώπηση των γυναικών και των ανδρών κατά επαγγέλματα και κλάδους, μέσω της συμμετοχής όλων των σχετικών συντελεστών, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων, και της παρακολούθησης με κατάλληλους επαληθεύσιμους δείκτες και στόχους. να εφαρμόσει και να παρακολουθήσει περαιτέρω τον αντίκτυπο των μέτρων που λαμβάνονται για να βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών σε λογικές τιμές,

3. να ενισχύσει τις ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας που απευθύνονται στους ενήλικους ανέργους προτού αυτοί συμπληρώσουν 12 μήνες ανεργίας, ώστε να συμπληρωθεί η υποστήριξη που παρέχεται από την επιδότηση των αιτούντων εργασία (Jobseekers' Allowance Benefit) και από τα προγράμματα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας κατά την αναζήτηση εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις ομάδες που αντιμετωπίζουν ειδικά προβλήματα στην αγορά εργασίας.

4. να ενισχύσει τις τρέχουσες προσπάθειες για ενθάρρυνση και ανάπτυξη της κατάρτισης στην εργασία για να αντιμετωπιστούν τα αυξανόμενα ελλείμματα δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού και τα χαμηλά επίπεδα βασικών δεξιοτήτων.