(1)

Στις 17 Φεβρουαρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (στο εξής: Επιτροπή) κίνησε έρευνα κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές πλατέων προϊόντων ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα (στο εξής: «SSCR» ή «υπό έρευνα προϊόν») καταγωγής Ινδίας και Ινδονησίας (στο εξής, από κοινού: οικείες χώρες). Η Επιτροπή δημοσίευσε ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2) (στο εξής: ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας).

(2)

Η Επιτροπή κίνησε την έρευνα κατόπιν καταγγελίας που υποβλήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2021 από την European Steel Association (στο εξής: «EUROFER» ή «καταγγέλλουσα») εξ ονόματος του ενωσιακού κλάδου παραγωγής πλατέων προϊόντων ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα κατά την έννοια του άρθρου 10 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού. Η καταγγελία περιείχε αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη επιδότησης και την εξ αυτής προκύπτουσα ζημία, τα οποία θεωρήθηκαν επαρκή για να δικαιολογήσουν την έναρξη της διαδικασίας έρευνας.

(3)

Πριν από την έναρξη της έρευνας κατά των επιδοτήσεων, η Επιτροπή γνωστοποίησε στην κυβέρνηση της Ινδίας (3) και στην κυβέρνηση της Ινδονησίας (4) ότι είχε λάβει δεόντως τεκμηριωμένη καταγγελία και κάλεσε τις κυβερνήσεις της Ινδίας και της Ινδονησίας σε διαβουλεύσεις σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού. Πραγματοποιήθηκαν διαβουλεύσεις στις 10 Φεβρουαρίου 2021 με την κυβέρνηση της Ινδίας και στις 15 Φεβρουαρίου 2021 με την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Ωστόσο, με καμία από τις δύο κυβερνήσεις δεν επιτεύχθηκε αμοιβαία αποδεκτή λύση.

(4)

Στις 18 Νοεμβρίου 2021 η Επιτροπή επέβαλε οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ και εισέπραξε οριστικά προσωρινούς δασμούς που επιβλήθηκαν στις εισαγωγές του ίδιου προϊόντος καταγωγής Ινδίας και Ινδονησίας (5) (στο εξής: κανονισμός αντιντάμπινγκ) στο πλαίσιο έρευνας η οποία είχε κινηθεί με ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας που δημοσιεύθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 (στο εξής: χωριστή έρευνα αντιντάμπινγκ) (6).

(5)

Οι αναλύσεις αναφορικά με τη ζημία, την αιτιώδη συνάφεια και το συμφέρον της Ένωσης που περιέχονται στην παρούσα έρευνα κατά των επιδοτήσεων και στη χωριστή έρευνα αντιντάμπινγκ είναι, τηρουμένων των αναλογιών, πανομοιότυπες, καθώς ο ορισμός του ενωσιακού κλάδου παραγωγής, οι ενωσιακοί παραγωγοί του δείγματος, η εξεταζόμενη περίοδος και η περίοδος έρευνας ταυτίζονται στις δύο έρευνες.

(6)

Στις 7 Απριλίου 2021 η καταγγέλλουσα υπέβαλε αίτηση για την καταγραφή των εισαγωγών. Η Επιτροπή ανέλυσε την αίτηση, αλλά διαπίστωσε ότι δεν είχαν πραγματοποιηθεί μαζικές εισαγωγές σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα ενός προϊόντος που επωφελείται από αντισταθμίσιμες επιδοτήσεις στις εν λόγω χώρες. Οι εισαγωγές SSCR από την Ινδία και την Ινδονησία σημείωσαν μείωση κατά 46 % τους επτά μήνες μετά την έναρξη της διαδικασίας σε σύγκριση με τις εισαγωγές κατά την περίοδο έρευνας. Ως εκ τούτου, δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για καταγραφή των εισαγωγών σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού και η Επιτροπή δεν υπέβαλε σε καταγραφή τις εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος.

(7)

Η έρευνα για τις επιδοτήσεις και τη ζημία κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2019 έως τις 30 Ιουνίου 2020 (στο εξής: περίοδος έρευνας). Η εξέταση των συναφών τάσεων για την εκτίμηση της ζημίας κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2017 έως το τέλος της περιόδου έρευνας (στο εξής: εξεταζόμενη περίοδος). Και οι δύο περίοδοι είναι πανομοιότυπες με εκείνες της χωριστής έρευνας αντιντάμπινγκ.

(8)

Στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να έρθουν σε επαφή με τις υπηρεσίες της για να συμμετάσχουν στην έρευνα. Επιπλέον, η Επιτροπή ενημέρωσε ειδικά την καταγγέλλουσα, την κυβέρνηση της Ινδίας, την κυβέρνηση της Ινδονησίας, γνωστούς παραγωγούς-εξαγωγείς στις οικείες χώρες, καθώς και γνωστούς εισαγωγείς και χρήστες στην Ένωση, σχετικά με την έναρξη της έρευνας και τους κάλεσε να συμμετάσχουν.

(9)

Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν την ευκαιρία να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την έναρξη της έρευνας και να ζητήσουν ακρόαση από την Επιτροπή και/ή τον σύμβουλο ακροάσεων σε διαδικασίες εμπορικών προσφυγών. Πραγματοποιήθηκαν ακροάσεις με την EUROFER και μια άλλη εταιρεία.

(10)

Στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή κάλεσε επίσης τις αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (στο εξής: κινεζική κυβέρνηση) να συμμετάσχουν στην έρευνα ως ενδιαφερόμενο μέρος. Επιπλέον, η Επιτροπή ενημέρωσε την κινεζική κυβέρνηση σχετικά με την έναρξη της έρευνας και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην πρόσκληση συμμετοχής ως ενδιαφερόμενου μέρους που περιλαμβανόταν στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας. Στη συνέχεια, η κινεζική κυβέρνηση ενημέρωσε την Επιτροπή ότι είχε καταχωριστεί ως ενδιαφερόμενο μέρος της παρούσας έρευνας.

(11)

Στις 11 Οκτωβρίου 2021 η Επιτροπή απέστειλε αίτημα παροχής πληροφοριών στην κινεζική κυβέρνηση.

(12)

Η κινεζική κυβέρνηση δεν απάντησε στο αίτημα παροχής πληροφοριών της Επιτροπής και, αντ’ αυτού, στις 21 Οκτωβρίου 2021 υπέβαλε η ίδια τις παρατηρήσεις της σχετικά με το αίτημα παροχής πληροφοριών.

(13)

Στις παρατηρήσεις αυτές, η κινεζική κυβέρνηση ανέφερε αφενός ότι οι διαδικασίες της Επιτροπής ενδέχεται να παραβιάζουν τους κανόνες του ΠΟΕ και το δίκαιο της ΕΕ.

(14)

Πρώτον, η κινεζική κυβέρνηση ανέφερε ότι η Επιτροπή δεν την ενημέρωσε για την υποβολή της καταγγελίας, δεν διεξήγαγε με εκείνη διαβουλεύσεις πριν από την έναρξη της διαδικασίας, δεν την ενημέρωσε σχετικά με την έναρξη της διαδικασίας και δεν την κάλεσε άμεσα να καταστεί ενδιαφερόμενο μέρος της έρευνας. Δεδομένου ότι η Κίνα δεν είναι χώρα εξαγωγής, η κινεζική κυβέρνηση δεν είναι ενδιαφερόμενο μέλος ή μέρος κατά την έννοια των κανόνων του ΠΟΕ και η πρόσκληση στερείται νομικής βάσης και βασικών διαδικαστικών απαιτήσεων.

(15)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι αντικειμενικά εσφαλμένοι. Πράγματι, αφού η πρόσκληση προς την κινεζική κυβέρνηση να καταστεί ενδιαφερόμενο μέρος συμπεριλήφθηκε στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 17 Φεβρουαρίου 2021, η Επιτροπή απέστειλε την ίδια ημέρα στην κινεζική κυβέρνηση την ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, εφιστώντας ρητά την προσοχή της στην πρόσκληση. Αρχικά, η κινεζική κυβέρνηση ζήτησε πρόσβαση στον ανοικτό φάκελο με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 19ης Φεβρουαρίου 2021. Σε απάντηση σε αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την ίδια ημέρα, η Επιτροπή ρώτησε ρητά εκ νέου την κινεζική κυβέρνηση αν, ζητώντας πρόσβαση στον ανοικτό φάκελο, σκόπευε να καταχωριστεί ως ενδιαφερόμενο μέρος. Την ίδια ημέρα η κινεζική κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι είχε καταχωριστεί ως ενδιαφερόμενο μέρος. Όλες οι ανταλλαγές ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είναι διαθέσιμες στον ανοικτό φάκελο. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ενημέρωσε άμεσα την κινεζική κυβέρνηση σχετικά με την ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας και την κάλεσε, δύο φορές μάλιστα, να καταστεί ενδιαφερόμενο μέρος. Επιπλέον, η Επιτροπή δεν κάλεσε την κινεζική κυβέρνηση σε διεξαγωγή διαβουλεύσεων πριν από την έναρξη της διαδικασίας, δεδομένου ότι η Επιτροπή ανέμενε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να διευκρινίσει τη συμμετοχή της κινεζικής κυβέρνησης στην παροχή έμμεσης χρηματοδοτικής στήριξης στους παραγωγούς-εξαγωγείς στην Ινδονησία. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν είχε την πρόθεση να διερευνήσει πιθανές αντισταθμίσιμες επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν από την κινεζική κυβέρνηση, αλλά μόνο τις επιδοτήσεις που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας μέσω της χρηματοδοτικής στήριξης της κινεζικής κυβέρνησης, δεν υπήρχε νομική απαίτηση για διεξαγωγή διαβουλεύσεων με την κινεζική κυβέρνηση πριν από την έναρξη της διαδικασίας.

(16)

Δεύτερον, η κινεζική κυβέρνηση ανέφερε ότι ζήτησε να παρακολουθεί την πρόοδο της υπόθεσης λόγω ανησυχίας για το γεγονός ότι η Επιτροπή ενδέχεται να παραβιάζει τους κανόνες του ΠΟΕ και το δίκαιο της ΕΕ, αλλά η κινεζική κυβέρνηση δεν υπόκειται στην παρούσα έρευνα και δεν υποχρεούται να παράσχει πληροφορίες κατά την έρευνα. Πράγματι, σύμφωνα με την κινεζική κυβέρνηση, η Επιτροπή παραβίασε ήδη τη συμφωνία του ΠΟΕ για τις επιδοτήσεις και τα αντισταθμιστικά μέτρα (στο εξής: συμφωνία ΕΑΜ) και τον βασικό κανονισμό στο πλαίσιο της έρευνας κατά των επιδοτήσεων σχετικά με τις εισαγωγές ορισμένων υφασμένων και/ή ραμμένων υφασμάτων από υαλοΐνες καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (στο εξής: «ΛΔΚ» ή «Κίνα») και Αιγύπτου, η οποία άρχισε στις 16 Μαΐου 2019 (7) και κατέληξε στην επιβολή οριστικών αντισταθμιστικών δασμών που δημοσιεύθηκαν στις 15 Ιουνίου 2020 (8) (στο εξής: έρευνα κατά των επιδοτήσεων στον τομέα των υφασμάτων από υαλοΐνες), συμπεριλαμβάνοντας την κανονική διμερή οικονομική και εμπορική συνεργασία μεταξύ της Κίνας και της Αιγύπτου στο πεδίο εφαρμογής των αποκαλούμενων διακρατικών επιδοτήσεων.

(17)

Η Επιτροπή υπενθύμισε ότι δεν ζήτησε η κινεζική κυβέρνηση να παρακολουθεί την πρόοδο της υπόθεσης, αλλά η ίδια η Επιτροπή κάλεσε την κινεζική κυβέρνηση να καταχωριστεί ως ενδιαφερόμενο μέρος στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς σχετικά με την έρευνα κατά των επιδοτήσεων στον τομέα των υφασμάτων από υαλοΐνες, η Επιτροπή θεώρησε ότι ήταν γενικοί και αβάσιμοι και, ούτως ή άλλως, δεν αποτελούσαν αντικείμενο της παρούσας έρευνας. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή επισήμανε ότι η χρηματοδοτική στήριξη που χορηγήθηκε από την κινεζική κυβέρνηση, στον βαθμό που η στήριξη αυτή αποδίδεται στην κυβέρνηση της Ινδονησίας, εμπίπτει στο πεδίο της παρούσας έρευνας. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητες οι πληροφορίες σχετικά με τη χρηματοδοτική στήριξη που χορηγήθηκε από την κινεζική κυβέρνηση.

(18)

Τρίτον, η κινεζική κυβέρνηση επισήμανε ότι η Επιτροπή δεν της έστειλε αίτημα παροχής πληροφοριών κατά τους πρώτους οκτώ μήνες μετά την έναρξη της διαδικασίας, σε αντίθεση με την απαίτηση του ΠΟΕ να αναφέρουν οι ερευνητικές αρχές τις πληροφορίες που ζητούνται από τα ενδιαφερόμενα μέρη το συντομότερο δυνατόν, και ότι η προθεσμία για την απάντηση ήταν 10 ημέρες αντί των 37 ημερών που προβλέπονται στο άρθρο 12.1.1 της συμφωνίας ΕΑΜ και στο άρθρο 11 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού.

(19)

Η Επιτροπή σημείωσε ότι ο χρόνος αποστολής του αιτήματος παροχής πληροφοριών στην κινεζική κυβέρνηση οφειλόταν στην εξέλιξη της έρευνας. Τα στοιχεία που ζητήθηκαν από την κινεζική κυβέρνηση δεν ήταν πλήρως εμφανή κατά την έναρξη της έρευνας και οι πληροφορίες που ζητήθηκαν βασίστηκαν σε πτυχές που απαιτούσαν περαιτέρω έρευνα μετά τον πρώτο διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως με τα μέρη από την Ινδονησία. Επιπλέον, η Επιτροπή απάντησε ότι είχε αποστείλει στην κινεζική κυβέρνηση «αίτημα παροχής πληροφοριών» και όχι «ερωτηματολόγιο». Οι σχετικές με το χρονικό πλαίσιο απαιτήσεις που αναφέρει η κινεζική κυβέρνηση αφορούν μόνο ερωτηματολόγια. Το χρονικό πλαίσιο που προβλεπόταν στο αίτημα παροχής πληροφοριών ήταν επαρκές για την παροχή των ζητούμενων πληροφοριών. Σε κάθε περίπτωση, εάν η κινεζική κυβέρνηση είχε θεωρήσει ότι το χρονικό πλαίσιο ήταν υπερβολικά αυστηρό, μπορούσε να έχει ζητήσει παράταση της προθεσμίας, κάτι που δεν έπραξε.

(20)

Η κυβέρνηση της Ινδίας δεν υπέβαλε γραπτές παρατηρήσεις πριν ή μετά τις διαβουλεύσεις πριν από την έναρξη της διαδικασίας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης, η κυβέρνηση της Ινδίας ισχυρίστηκε ότι γενικά η καταγγελία δεν περιέχει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη των εικαζόμενων προγραμμάτων επιδότησης.

(21)

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις παρατηρήσεις της κυβέρνησης της Ινδίας. Ωστόσο, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο υπόμνημα σχετικά με την επάρκεια των αποδεικτικών στοιχείων (στο εξής: υπόμνημα) (9), η Επιτροπή κατέληξε, μετά την εξέταση των ισχυρισμών περί επιδοτήσεων, στο συμπέρασμα ότι η καταγγελία, μαζί με τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε στη διάθεσή της η Επιτροπή και απαριθμούνται στο υπόμνημα, περιείχε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που τεκμηριώνουν την ύπαρξη επιδότησης για το υπό εξέταση προϊόν καταγωγής Ινδίας.

(22)

Στις 15 Φεβρουαρίου 2021 η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε το γραπτό κείμενο των δηλώσεών της κατά τις διαβουλεύσεις πριν από την έναρξη της διαδικασίας που πραγματοποιήθηκαν την ίδια ημέρα. Σε αυτές τις παρατηρήσεις διατυπωνόταν ο ισχυρισμός ότι, γενικά, η καταγγελία δεν περιείχε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη των εικαζόμενων προγραμμάτων επιδοτήσεων.

(23)

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις παρατηρήσεις αυτές κατά το στάδιο της σύνταξης του υπομνήματος σχετικά με την επάρκεια των αποδεικτικών στοιχείων και διαφώνησε, με κάθε σεβασμό, με τα σχόλια της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Πράγματι, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η καταγγελία, μαζί με τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε στη διάθεσή της η Επιτροπή και απαριθμούνται στο υπόμνημα σχετικά με την επάρκεια των αποδεικτικών στοιχείων, περιείχε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που τεκμηριώνουν την ύπαρξη επιδότησης. Σε κάθε περίπτωση, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στα στοιχεία που επισημάνθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας κατά τη διάρκεια της έρευνας.

(24)

Στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή ανέφερε ότι ενδέχεται να προβεί σε δειγματοληψία των ενδιαφερόμενων μερών σύμφωνα με το άρθρο 27 του βασικού κανονισμού.

(25)

Στην ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας η Επιτροπή ανέφερε ότι είχε αποφασίσει να περιορίσει την έρευνα σε έναν εύλογο αριθμό ενωσιακών παραγωγών, εφαρμόζοντας δειγματοληψία, και ότι είχε επιλέξει προσωρινά ένα δείγμα ενωσιακών παραγωγών. Η Επιτροπή επέλεξε το προσωρινό δείγμα με βάση την παραγωγή και τον όγκο πωλήσεων στην Ένωση που αναφέρθηκαν από τους ενωσιακούς παραγωγούς, στο πλαίσιο της αξιολόγησης της κατάστασης πριν από την έναρξη της διαδικασίας, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τη γεωγραφική θέση τους. Το προσωρινό δείγμα που καθορίστηκε με τον τρόπο αυτό αποτελούνταν από τρεις ενωσιακούς παραγωγούς που αντιπροσώπευαν πάνω από το 60 % της παραγωγής και περίπου το 70 % των πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος στην Ένωση, και οι οποίοι βρίσκονται σε τέσσερα διαφορετικά κράτη μέλη. Οι λεπτομέρειες για το εν λόγω προσωρινό δείγμα ήταν διαθέσιμες στον φάκελο προς εξέταση από τα ενδιαφερόμενα μέρη, τα οποία είχαν τη δυνατότητα υποβολής παρατηρήσεων. Δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις.

(26)

Δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, επιβεβαιώθηκε το προσωρινό δείγμα των ενωσιακών παραγωγών. Στο εν λόγω δείγμα περιλαμβάνονταν η Acciai Speciali Terni S.p.A., η Aperam Stainless Europe και η Outokumpu Stainless OY. Το οριστικό δείγμα είναι αντιπροσωπευτικό του ενωσιακού κλάδου παραγωγής. Το δείγμα αυτό ήταν ίδιο με το δείγμα των ενωσιακών παραγωγών στη χωριστή έρευνα αντιντάμπινγκ.

(27)

Η Επιτροπή, προκειμένου να αποφασίσει αν η δειγματοληψία ήταν αναγκαία και, αν ναι, να επιλέξει δείγμα, ζήτησε από όλους τους γνωστούς μη συνδεδεμένους εισαγωγείς να παράσχουν τα στοιχεία που προσδιορίζονται στην ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας.

(28)

Ένας μη συνδεδεμένος εισαγωγέας αναγγέλθηκε ως ενδιαφερόμενο μέρος και παρείχε τις πληροφορίες που ζητήθηκαν. Λόγω του μικρού αριθμού απαντήσεων, δεν ήταν αναγκαίο να πραγματοποιηθεί δειγματοληψία. Δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις για την απόφαση αυτή. Ο εν λόγω εισαγωγέας κλήθηκε να συμπληρώσει ερωτηματολόγιο.

(29)

Λόγω του δυνητικά μεγάλου αριθμού παραγωγών-εξαγωγέων στις οικείες χώρες, η ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας προέβλεπε δειγματοληψία στην Ινδία και την Ινδονησία. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ζήτησε από όλους τους γνωστούς παραγωγούς-εξαγωγείς στην Ινδία και την Ινδονησία να παράσχουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονταν στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, ώστε να αποφασίσει κατά πόσον ήταν αναγκαία η δειγματοληψία και, εάν ναι, να επιλέξει δείγμα.

(30)

Επιπλέον, η Επιτροπή ζήτησε από την αποστολή της Ινδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και από την Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Ινδονησίας στις Βρυξέλλες να ορίσουν και/ή να επικοινωνήσουν με άλλους παραγωγούς-εξαγωγείς που θα ενδιαφέρονταν, ενδεχομένως, να συμμετάσχουν στην έρευνα.

(31)

Δύο ινδικές εταιρείες (όμιλοι) υπέβαλαν απάντηση στη δειγματοληψία εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Οι δύο εν λόγω παραγωγοί-εξαγωγείς, η Chromeni Steels Private Limited (στο εξής: Chromeni) και ο όμιλος Jindal, αντιπροσώπευαν το 100 % του ινδικού όγκου εξαγωγών SSCR από την Ινδία στην Ένωση κατά την περίοδο της έρευνας. Επομένως, η Επιτροπή σταμάτησε τη δειγματοληψία όσον αφορά την Ινδία.

(32)

Το τμήμα του ομίλου Jindal (Ινδία) που συμμετέχει στην παραγωγή και τις πωλήσεις SSCR αποτελείται από δύο παραγωγούς-εξαγωγείς, δύο εμπόρους, έναν πάροχο υπηρεσιών και έναν προμηθευτή πρώτων υλών.

(33)

Ο όμιλος Jindal είναι καθετοποιημένος, από την παραγωγή οπτάνθρακα, αερίου και σιδηροχρωμίου, μέχρι την παραγωγή υγρού ανοξείδωτου χάλυβα, πλακών, ρόλων θερμής έλασης και την παραγωγή SSCR.

(34)

Η Chromeni δεν είναι καθετοποιημένη. Αρχίζει να κατασκευάζει SSCR από ρόλους θερμής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα.

(35)

Τρεις παραγωγοί-εξαγωγείς ή όμιλοι παραγωγών-εξαγωγέων της Ινδονησίας προσκόμισαν τις πληροφορίες που ζητήθηκαν και συμφώνησαν να συμπεριληφθούν στο δείγμα. Σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή επέλεξε δείγμα δύο ομάδων παραγωγών-εξαγωγέων βάσει του μεγαλύτερου αντιπροσωπευτικού όγκου εξαγωγών από την Ινδονησία στην Ένωση κατά την περίοδο έρευνας, για το οποίο θα μπορούσε εύλογα να διεξαχθεί έρευνα εντός του διαθέσιμου χρόνου: PT. Indonesia Ruipu Nickel and Chrome Alloy (στο εξής: IRNC) και PT. Jindal Stainless Indonesia (στο εξής: Jindal Indonesia). Οι ομάδες παραγωγών-εξαγωγέων του δείγματος αντιπροσώπευαν το 71 % του εκτιμώμενου συνολικού όγκου εξαγωγών SSCR από την Ινδονησία στην Ένωση κατά την περίοδο έρευνας.

(36)

Η IRNC είναι καθετοποιημένη εταιρεία. Η εταιρεία αρχίζει να κατασκευάζει SSCR από μετάλλευμα νικελίου και, ως εκ τούτου, διαθέτει δικά της μεταλλουργεία. Επιπλέον, η IRNC αποτελεί μέρος ενός ομίλου εταιρειών που παράγουν διάφορα είδη προϊόντων χάλυβα και οι οποίες είναι επίσης καθετοποιημένες (ξεκινούν από μετάλλευμα νικελίου και, ως εκ τούτου, διαθέτουν δικά τους μεταλλουργεία) και παρέχουν προϊόντα χάλυβα προηγούμενου σταδίου στην IRNC για την κατασκευή SSCR. Οι εταιρείες αυτές (στο εξής, από κοινού με την IRNC: όμιλος IRNC) είναι η PT. Indonesia Guang Ching Nickel and Stainless Steel Industry (στο εξής: GCNS), η PT Indonesia Tsingshan Stainless Steel (στο εξής: ITSS), η PT. Sulawesi Mining Investment (στο εξής: SMI) και η PT. Tsingshan Steel Indonesia (στο εξής: TSI). Όλες οι εταιρείες βρίσκονται στο βιομηχανικό πάρκο Morowali στην Ινδονησία.

(37)

Η Jindal Indonesia δεν είναι καθετοποιημένη. Αρχίζει να κατασκευάζει SSCR από ρόλους από ανοξείδωτο χάλυβα.

(38)

Σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, για την επιλογή του δείγματος η Επιτροπή πραγματοποίησε διαβουλεύσεις με όλους τους γνωστούς ενδιαφερόμενους παραγωγούς-εξαγωγείς και με την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Δεν ελήφθησαν παρατηρήσεις και, ως εκ τούτου, το δείγμα επιβεβαιώθηκε.

(39)

Ο τρίτος Ινδονήσιος παραγωγός-εξαγωγέας που επέστρεψε το έντυπο δειγματοληψίας ενημέρωσε την Επιτροπή ότι δεν σκόπευε να ζητήσει ατομική εξέταση σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού. Ωστόσο, η Επιτροπή ενημέρωσε αυτόν τον παραγωγό-εξαγωγέα που δεν συμπεριλαμβάνεται στο δείγμα ότι ήταν υποχρεωμένος να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο εάν επιθυμούσε να εξεταστεί μεμονωμένα. Ωστόσο, δεν απάντησε στο ερωτηματολόγιο. Ως εκ τούτου, δεν ήταν δυνατές οι ατομικές εξετάσεις.

(40)

Η Επιτροπή απέστειλε ερωτηματολόγια στους τρεις ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος, στην καταγγέλλουσα, στον ένα μη συνδεδεμένο εισαγωγέα που είχε αναγγελθεί και στους τέσσερις παραγωγούς-εξαγωγείς των οικείων χωρών. Τα ίδια ερωτηματολόγια διατέθηκαν και ηλεκτρονικά (10) την ημέρα έναρξης της διαδικασίας.

(41)

Απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο ελήφθησαν από τους τρεις ενωσιακούς παραγωγούς του δείγματος, την καταγγέλλουσα, έναν μη συνδεδεμένο εισαγωγέα, δύο παραγωγούς-εξαγωγείς από την Ινδία και τους δύο παραγωγούς-εξαγωγείς από την Ινδονησία που συμπεριλήφθηκαν στο δείγμα.

(42)

Η Επιτροπή απέστειλε επίσης ερωτηματολόγιο στην κυβέρνηση της Ινδίας και στην κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(43)

Το ερωτηματολόγιο για την κυβέρνηση της Ινδίας περιλάμβανε ειδικά ερωτηματολόγια προς i) οποιοδήποτε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που χορήγησε δάνεια ή εξαγωγικές πιστώσεις στις υπό έρευνα εταιρείες ή στους αγοραστές τους (στο πλαίσιο εξαγωγικών πιστώσεων σε αγοραστές), ii) τους 10 κορυφαίους παραγωγούς και διανομείς των συντελεστών παραγωγής που, κατά τους ισχυρισμούς, παρέχονταν έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού (μετάλλευμα χρωμίου και σιδηρομετάλλευμα) στους δύο Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς για την παραγωγή του υπό έρευνα προϊόντος.

(44)

Το ερωτηματολόγιο προς την κυβέρνηση της Ινδονησίας περιλάμβανε ειδικό ερωτηματολόγιο για τη Lembaga Pembiayaan Ekspor Indonesia (στο εξής: Indonesia Eximbank). Στην καταγγελία, το εν λόγω χρηματοπιστωτικό ίδρυμα αναφερόταν ρητά ως δημόσιος οργανισμός ή οργανισμός στον οποίο η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε αναθέσει ή δώσει εντολή για τη χορήγηση επιδοτήσεων. Επιπλέον, για λόγους διοικητικής ευκολίας, ζητήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να διαβιβάσει ειδικά ερωτηματολόγια προς i) οποιοδήποτε άλλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που χορήγησε δάνεια ή εξαγωγικές πιστώσεις στις εταιρείες του δείγματος ή στους αγοραστές των εταιρειών του δείγματος (στο πλαίσιο εξαγωγικών πιστώσεων σε αγοραστές) (11), ii) τους 10 κορυφαίους παραγωγούς και διανομείς των κύριων συντελεστών παραγωγής για το υπό έρευνα προϊόν, καθώς και προς οποιουσδήποτε άλλους παραγωγούς συντελεστών παραγωγής και διανομείς των εν λόγω υλικών, οι οποίοι παρείχαν συντελεστές παραγωγής στις δύο εταιρείες του δείγματος, και iii) τη PT. Asuransi Asei Indonesia (στο εξής: ASEI), για την οποία αναφέρεται συγκεκριμένα στην καταγγελία ότι είναι πάροχος ασφάλισης εξαγωγικών πιστώσεων με ευνοϊκούς όρους, ενδεχομένως και προς τους παραγωγούς του υπό έρευνα προϊόντος.

(45)

Επιπλέον, το ερωτηματολόγιο προς την κυβέρνηση της Ινδονησίας περιλάμβανε ειδικό ερωτηματολόγιο για την PT. Indonesia Morowali Industrial Park (στο εξής: IMIP), την εταιρεία που εκμεταλλεύεται το βιομηχανικό πάρκο όπου είναι εγκατεστημένη η IRNC, ένας από τους παραγωγούς-εξαγωγείς του δείγματος. Δεδομένου ότι η IMIP είναι εταιρεία που συνδέεται με την IRNC, ζητήθηκε επίσης από την IRNC να διαβιβάσει το ίδιο ερωτηματολόγιο στην IMIP.

(46)

Ζητήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να συγκεντρώσει τυχόν απαντήσεις των εν λόγω οντοτήτων και να τις αποστείλει απευθείας στην Επιτροπή.

(47)

Η Επιτροπή έλαβε απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο από την κυβέρνηση της Ινδίας, οι οποίες, ωστόσο, δεν περιλάμβαναν απαντήσεις στα ειδικά ερωτηματολόγια που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 43, καθώς και από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, οι οποίες περιλάμβαναν απαντήσεις από την Indonesia Eximbank, τρία άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, έντεκα προμηθευτές συντελεστών παραγωγής: τέσσερις εταιρείες εξόρυξης άνθρακα (PT. Sungai Danau Jaya, PT. Tanah Bumbu Resources, PT. Wahana Baratama Mining και PT. Bukit Asam Tbk), τρεις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου (PT. GAG Nikel, PT. Ceria Nugraha Indotama και PT. Tiran Indonesia), τέσσερις εμπόρους μεταλλεύματος νικελίου και άνθρακα (PT. Ekasa Yad Resouces, PT. Batu Bara Global Energy, PT. Rwood Resources Indonesia, και PT. Bumi Nusantara Jaya), την ASEI και την IMIP. Η Επιτροπή έλαβε από την IRNC τις ίδιες απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο που έλαβε και από την IMIP.

(48)

Εξαιτίας της πανδημίας COVID-19 και των περιοριστικών μέτρων που έλαβαν τα διάφορα κράτη μέλη, καθώς και διάφορες τρίτες χώρες, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να διενεργήσει επιτόπιες επαληθεύσεις σύμφωνα με το άρθρο 16 του βασικού κανονισμού στο προσωρινό στάδιο. Η Επιτροπή διασταύρωσε εξ αποστάσεως όλες τις πληροφορίες που έκρινε απαραίτητες ώστε να προβεί σε προσωρινούς προσδιορισμούς σύμφωνα με την ανακοίνωσή της σχετικά με τις επιπτώσεις της επιδημικής έξαρσης της νόσου COVID-19 στις έρευνες αντιντάμπινγκ και κατά των επιδοτήσεων (12).

(49)

Με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή διασταύρωσε εξ αποστάσεως μέσω τηλεδιάσκεψης τις απαντήσεις των κυβερνήσεων της Ινδίας και της Ινδονησίας στα ερωτηματολόγια. Υπάλληλοι των αρμόδιων υπουργείων συμμετείχαν στον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως. Ο διασταυρούμενος έλεγχος εξ αποστάσεως της κυβέρνησης της Ινδονησίας περιλάμβανε επίσης τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως των πληροφοριών που υπέβαλαν η Indonesia Eximbank και δύο προμηθευτές συντελεστών παραγωγής, η PT. Gag Nikel και η PT. Sungai Danau Jaya.

(50)

Επιπλέον, η Επιτροπή πραγματοποίησε διασταυρούμενους ελέγχους εξ αποστάσεως για τις εξής εταιρείες/μέρη:

(51)

Στις 20 Οκτωβρίου 2021, σύμφωνα με το άρθρο 29α παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή ενημέρωσε τα ενδιαφερόμενα μέρη για την πρόθεσή της να μην επιβάλει προσωρινά μέτρα και να συνεχίσει την έρευνα.

(52)

Η Επιτροπή συνέχισε να αναζητεί και να επαληθεύει όλα τα στοιχεία που έκρινε αναγκαία για την εξαγωγή των τελικών συμπερασμάτων της.

(53)

Στις 17 Δεκεμβρίου 2021 η Επιτροπή ενημέρωσε όλα τα μέρη για τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και το σκεπτικό βάσει των οποίων σκόπευε να επιβάλει οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος (στο εξής: κοινοποίηση τελικών συμπερασμάτων). Σε όλα τα μέρη δόθηκε προθεσμία εντός της οποίας μπορούσαν να διατυπώσουν παρατηρήσεις σχετικά με την κοινοποίηση. Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την έναρξη της έρευνας και να ζητήσουν ακρόαση από την Επιτροπή και/ή από τον σύμβουλο ακροάσεων για τις διαδικασίες εμπορικών προσφυγών.

(54)

Στη συνέχεια, στις 21 Ιανουαρίου 2022, τα ενδιαφερόμενα μέρη έλαβαν πρόσθετη κοινοποίηση τελικών συμπερασμάτων (στο εξής: πρόσθετη κοινοποίηση τελικών συμπερασμάτων) και τους χορηγήθηκε προθεσμία εντός της οποίας μπορούσαν να υποβάλουν σχετικές παρατηρήσεις. Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τη δυνατότητα να ζητήσουν ακρόαση από την Επιτροπή και/ή από τον σύμβουλο ακροάσεων για τις διαδικασίες εμπορικών προσφυγών.

(55)

Υποβλήθηκαν παρατηρήσεις από την καταγγέλλουσα, την κυβέρνηση της Ινδίας, την κυβέρνηση της Ινδονησίας, την κινεζική κυβέρνηση, τους παραγωγούς-εξαγωγείς του δείγματος, τον μη συνδεδεμένο εισαγωγέα LSI και την κοινοπραξία εισαγωγέων και διανομέων Euranimi.

(56)

Τα μέρη που το ζήτησαν επίσης έγιναν δεκτά σε ακρόαση. Πραγματοποιήθηκαν ακροάσεις με τον όμιλο IRNC και τη Euranimi.

(57)

Οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν από τα ενδιαφερόμενα μέρη εξετάστηκαν και, όπου κρίθηκε ενδεδειγμένο, ελήφθησαν υπόψη στον παρόντα κανονισμό.

(58)

Ο όμιλος IRNC ισχυρίστηκε ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματα άμυνάς του, διότι δεν του είχε δοθεί αρκετός χρόνος για να προετοιμάσει τις παρατηρήσεις σχετικά με την κοινοποίηση τελικών συμπερασμάτων. Σε απάντηση, η Επιτροπή επισήμανε ότι στον όμιλο IRNC δόθηκε αρχικά προθεσμία 18 ημερών για την υποβολή παρατηρήσεων, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τη νόμιμη προθεσμία των 10 ημερών που η Επιτροπή οφείλει να παρέχει στα ενδιαφερόμενα μέρη κατά την κοινοποίηση τελικών συμπερασμάτων. Επιπλέον, η Επιτροπή χορήγησε παράταση τριών ημερών στην εταιρεία κατόπιν αιτήματός της. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή έκρινε ότι ο όμιλος IRNC είχε στη διάθεσή του επαρκή χρόνο για να υποβάλει τις παρατηρήσεις του σχετικά με την κοινοποίηση τελικών συμπερασμάτων και ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(59)

Ο όμιλος Jindal και η Jindal Indonesia ζήτησαν από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι προτεινόμενοι αντισταθμιστικοί δασμοί και τα μέτρα διασφάλισης για τον χάλυβα δεν θα σωρευθούν, όπως γίνεται στον κανονισμό αντιντάμπινγκ.

(60)

Το ζήτημα αυτό εξετάστηκε στις αιτιολογικές σκέψεις 1083 και 1084.

(61)

Για λόγους ασφάλειας δικαίου, ο όμιλος Jindal και η Jindal Indonesia ζήτησαν επίσης από την Επιτροπή να συμπεριλάβει τον προτεινόμενο κανονισμό για την επιβολή δασμών κατά των επιδοτήσεων στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1382 (13).

(62)

Η Επιτροπή σημείωσε ότι το άρθρο 3 εξετάζει ήδη το ζήτημα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των δασμών που επιβάλλονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και των δασμών που επιβάλλονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/159 (14). Στην τελευταία τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1382, η Επιτροπή ανακοίνωσε ήδη ότι στο μέλλον κάθε κανονισμός που επιβάλλει μέτρα αντιντάμπινγκ και/ή κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά προϊόντα χάλυβα που υπόκεινται επίσης στο μέτρο διασφάλισης θα περιλαμβάνει ειδικές διατάξεις που εμποδίζουν την ταυτόχρονη εφαρμογή τους με τον δασμό διασφάλισης για υπέρβαση της ποσόστωσης (15).

(63)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η Euranimi και η LSI υποστήριξαν ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να αναστείλει τα μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού.

(64)

Η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι έλαβε τις πληροφορίες που παρείχαν τα εν λόγω μέρη και τους υπενθύμισε ότι, εάν η Επιτροπή το κρίνει σκόπιμο, μπορεί να αποφασίσει να αναστείλει τα μέτρα όταν οι συνθήκες της αγοράς έχουν μεταβληθεί προσωρινά σε βαθμό που η ζημία δεν θα ήταν πιθανό να επαναληφθεί λόγω της αναστολής, και όταν αυτό είναι προς το συμφέρον της Ένωσης.

(65)

Το υπό εξέταση προϊόν της παρούσας έρευνας είναι τα πλατέα προϊόντα έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα, που έχουν απλώς ελαθεί σε ψυχρή κατάσταση (ψυχρής έλασης), τα οποία επί του παρόντος υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 7219 31 00, 7219 32 10, 7219 32 90, 7219 33 10, 7219 33 90, 7219 34 10, 7219 34 90, 7219 35 10, 7219 35 90, 7219 90 20, 7219 90 80, 7220 20 21, 7220 20 29, 7220 20 41, 7220 20 49, 7220 20 81, 7220 20 89, 7220 90 20 και 7220 90 80, καταγωγής Ινδίας και Ινδονησίας. Οι κωδικοί ΣΟ παρέχονται μόνο ενημερωτικά.

(66)

Η έρευνα έδειξε ότι τα ακόλουθα προϊόντα έχουν τα ίδια βασικά φυσικά, χημικά και τεχνικά χαρακτηριστικά, καθώς και τις ίδιες βασικές χρήσεις:

(67)

Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα εν λόγω προϊόντα αποτελούν, συνεπώς, ομοειδή προϊόντα κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού.

(68)

Ένας ενωσιακός παραγωγός, ο οποίος ενεργούσε επίσης ως εισαγωγέας και τελικός χρήστης, ζήτησε να εξαιρεθούν από το πεδίο κάλυψης του προϊόντος τα προϊόντα ψυχρής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα με ποιότητα χάλυβα 200 και 201. Από την έρευνα προέκυψε ότι τα εν λόγω προϊόντα είναι εναλλάξιμα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά. Επίσης, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποδοχή αυτού του αιτήματος εξαίρεσης θα συνεπαγόταν πράγματι υπέρμετρο φόρτο για τις τελωνειακές αρχές, οι οποίες θα έπρεπε να διενεργούν εργαστηριακές δοκιμές και να ελέγχουν την τελική χρήση κάθε αποστολής. Επιπλέον, τα στοιχεία που υπέβαλε η εταιρεία όσον αφορά τις οικείες αγορές προϊόντων με ποιότητα χάλυβα 200 και 201 και άλλων προϊόντων από τις οικείες χώρες έδειξαν ότι πράγματι αγόρασε άλλα προϊόντα που εμπίπτουν στο πεδίο κάλυψης του προϊόντος της τρέχουσας έρευνας από τις εν λόγω χώρες, πράγμα το οποίο ενέχει εγγενώς κίνδυνο διασταυρούμενης αντιστάθμισης. Επιπλέον, παρότι η εταιρεία ισχυρίζεται ότι αυτές οι ποιότητες χάλυβα έχουν μόνο μία τελική χρήση, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο οι εν λόγω ποιότητες χάλυβα να έχουν και άλλες χρήσεις.

(69)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποδοχή του εν λόγω αιτήματος εξαίρεσης προϊόντος δεν θα ήταν σκόπιμη και, επομένως, αυτό απορρίφθηκε.

(70)

Με βάση τις πληροφορίες που περιέχονται στην καταγγελία, την ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας και τις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια της Επιτροπής, διερευνήθηκε η εικαζόμενη χορήγηση επιδότησης μέσω των ακόλουθων επιδοτήσεων από την κυβέρνηση της Ινδίας:

(71)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι οι ινδικές τράπεζες παρέχουν χρηματοδότηση εξαγωγών πριν από την αποστολή σε εξαγωγείς που απαιτούν πληρωμή για πωλούμενα εμπορεύματα πριν από την αποστολή αυτών των εμπορευμάτων. Ομοίως, η χρηματοδότηση εξαγωγών μετά την αποστολή είναι δάνειο το οποίο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα παρέχουν στους εξαγωγείς. Το καθεστώς αυτό διαχειρίζεται η Τράπεζα Αποθεμάτων της Ινδίας (RBI), η κεντρική τράπεζα της Ινδίας. Προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι η κυβέρνηση της Ινδίας, μέσω της κεντρικής της τράπεζας, αναθέτει ή δίνει εντολή σε ιδιωτικές ινδικές τράπεζες να παράσχουν χρηματοδοτική συνεισφορά με τη μορφή άμεσης μεταφοράς κεφαλαίων [άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο i) και άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iv) του βασικού κανονισμού]. Για να επωφεληθεί από τα καθεστώτα αυτά, ο εξαγωγέας πρέπει απλώς να αποδείξει την εξαγωγή χωρίς να απαιτείται εκτίμηση κινδύνου. Επομένως, το όφελος για τον εξαγωγέα είναι η διαφορά μεταξύ του προτιμησιακού επιτοκίου που λαμβάνεται με αυτόν τον τρόπο και του επιτοκίου της αγοράς για παρόμοια δάνεια στην Ινδία.

(72)

Ένας από τους Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς χρησιμοποιούσε, σε περιορισμένο βαθμό, πιστώσεις πριν από την αποστολή κατά την ΠΕ.

(73)

Η εταιρεία χρησιμοποιούσε πιστώσεις πριν από την αποστολή στο πλαίσιο διευκολύνσεων κεφαλαίου κίνησης (πιστωτικές γραμμές) που ανοίγονταν από δημόσιες και ιδιωτικές τράπεζες. Το εφαρμοζόμενο επιτόκιο καθοριζόταν σύμφωνα με τους όρους της αγοράς και στο επίπεδο που εφάρμοζαν άλλες δημόσιες και ιδιωτικές τράπεζες (συμπεριλαμβανομένων διεθνών τραπεζών), με τις οποίες η εταιρεία είχε ανοικτές πιστωτικές γραμμές. Το επιτόκιο βασιζόταν στο βασικό τραπεζικό επιτόκιο αναφοράς, στην περίπτωση εξαγωγικών πιστώσεων σε INR, ή στο LIBOR στην περίπτωση εξαγωγικών πιστώσεων σε USD. Και στις δύο περιπτώσεις, προστίθετο ένα περιθώριο, βάσει της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της εταιρείας. Οι ίδιες πιστωτικές γραμμές χρησιμοποιούνταν επίσης για την εγχώρια βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση.

(74)

Οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς δεν χρησιμοποίησαν εξαγωγικές πιστώσεις μετά την αποστολή κατά την ΠΕ.

(75)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτά τα καθεστώτα.

(76)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι το καθεστώς εξισορρόπησης τόκων (στο εξής: IES) παρέχει στους εξαγωγείς χρηματοδοτική συνεισφορά υπό τη μορφή άμεσης μεταφοράς κεφαλαίων, παρέχοντας στους δανειστές των εν λόγω εξαγωγέων αντιστάθμιση ίση με το 3 % έως 5 % της αξίας των τόκων που θα οφείλονταν διαφορετικά για ορισμένα δάνεια.

(77)

Οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς δεν χρησιμοποίησαν το IES κατά την ΠΕ.

(78)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτό το καθεστώς.

(79)

Η κυβέρνηση της Ινδίας κατέχει εξ ολοκλήρου τους ακόλουθους δύο οργανισμούς εξαγωγικών πιστώσεων: Export Credit Guarantee Corporation of India Ltd (στο εξής: ECGC) και Exim Bank of India. Ο κύριος στόχος και των δύο οργανισμών είναι η προώθηση των ινδικών εξαγωγών. Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι τα κίνητρα που παρέχονται από τους εν λόγω οργανισμούς προσπορίζουν όφελος στους εξαγωγείς, διότι παρέχουν ασφάλιση, εγγυήσεις πιστώσεων, πιστωτικές γραμμές και εξαγωγικές πιστώσεις υπό όρους λιγότερο αυστηρούς από εκείνους που ισχύουν στην αγορά.

(80)

Οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς δεν χρησιμοποίησαν εγγυήσεις πιστώσεων, εξαγωγικές πιστώσεις ή πιστωτικές γραμμές που παρασχέθηκαν από τους οργανισμούς ECGC ή Exim Bank.

(81)

Ωστόσο, δύο παραγωγοί του ομίλου Jindal καλύπτονταν από ασφαλιστήρια συμβόλαια του οργανισμού ECGC. Εντούτοις, η Επιτροπή δεν θεώρησε ότι αυτές οι ασφαλιστικές συμφωνίες παρεκκλίνουν από τις συνήθεις συνθήκες της αγοράς. Τα ασφάλιστρα εξαρτώνταν από τη μέγιστη κάλυψη ζημιών, τις χώρες και τους αγοραστές που καλύπτονταν από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και το προηγούμενο «ιστορικό απαιτήσεων», δηλαδή το προφίλ κινδύνου των εταιρειών. Η Επιτροπή επαλήθευσε ότι καταβλήθηκαν όλα τα ασφάλιστρα και τα τέλη χρέωσης.

(82)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτό το καθεστώς.

(83)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας χορηγεί ειδικά προτιμησιακά δάνεια μέσω της Κρατικής Τράπεζας της Ινδίας (στο εξής: ΚΤΙ) και του Ταμείου Ανάπτυξης Χάλυβα (στο εξής: ΤΑΧ) στους παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα.

(84)

Η ΚΤΙ ήταν μία από τις τράπεζες που χορήγησαν μακροπρόθεσμα δάνεια στον όμιλο Jindal, αλλά η Επιτροπή δεν τα θεώρησε ειδικά ή προνομιούχα. Το επιτόκιο καθορίστηκε με βάση το βασικό τραπεζικό επιτόκιο αναφοράς συν ένα περιθώριο. Πράγματι, το επιτόκιο που εφάρμοζε η ΚΤΙ ήταν ελαφρώς υψηλότερο από τα επιτόκια που εφάρμοζαν οι ιδιωτικές τράπεζες που χορήγησαν μακροπρόθεσμα δάνεια στον όμιλο Jindal με παρόμοια διάρκεια.

(85)

Οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς δεν έλαβαν δάνεια από το Ταμείο Ανάπτυξης Χάλυβα κατά την ΠΕ.

(86)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτό το καθεστώς.

(87)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας παρέχει στους παραγωγούς χάλυβα επιχορηγήσεις Ε&Α μέσω του ΤΑΧ. Οι επιχορηγήσεις Ε&Α μπορούν επίσης να ληφθούν απευθείας από το Υπουργείο Χάλυβα.

(88)

Οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς δεν έλαβαν επιχορηγήσεις Ε&Α κατά την ΠΕ ή επιχορηγήσεις που θα μπορούσαν να κατανεμηθούν στην ΠΕ.

(89)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτό το καθεστώς.

(90)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι οι παραγωγοί του υπό έρευνα προϊόντος επωφελούνται από διάφορα καθεστώτα επιστροφής δασμών πριν από την εξαγωγή και μετά την εξαγωγή, βάσει των οποίων οι εισαγόμενες πρώτες ύλες ή τα κεφαλαιουχικά αγαθά μπορούν να απαλλαγούν από δασμούς και φόρους κατά την εισαγωγή. Τα καθεστώτα αυτά προσπορίζουν όφελος, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) και του άρθρου 3 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, στους παραγωγούς-εξαγωγείς, το οποίο είναι ίσο με το ποσό των διαφυγόντων εσόδων από την κυβέρνηση και, συνεπώς, με το ποσό των δασμών και φόρων που δεν εισπράχθηκαν.

(91)

Όπως εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 117 έως 205 κατωτέρω, ένας ή και οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς επωφελήθηκαν από ορισμένα από τα καθεστώτα απαλλαγής και διαγραφής δασμών, και συγκεκριμένα από τα καθεστώτα: AAS, DDS, EPCGS και MEIS.

(92)

Ωστόσο, κανένας από τους δύο παραγωγούς-εξαγωγείς δεν επωφελήθηκε κατά την ΠΕ από το καθεστώς DFIA ούτε είχε συναλλαγές εγχώριων πωλήσεων που χαρακτηρίστηκαν ως «προβλεπόμενες εξαγωγές». Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν χρειάστηκε να διερευνήσει περαιτέρω τα δύο τελευταία καθεστώτα.

(93)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι οι παραγωγοί του υπό έρευνα προϊόντος επωφελούνται από διάφορα φορολογικά κίνητρα καθώς είναι καταχωρισμένοι ως EOU ή είναι εγκατεστημένοι σε SEZ.

(94)

Ωστόσο, κανένας από τους δύο Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς δεν ήταν καταχωρισμένος ως EOU κατά την ΠΕ, ούτε επωφελείτο από τυχόν προηγούμενες επιδοτήσεις κεφαλαιουχικών αγαθών ως EOU, οι οποίες θα μπορούσαν να κατανεμηθούν στην ΠΕ. Επιπλέον, κανένας από τους δύο Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς δεν είναι εγκατεστημένος σε SEZ.

(95)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτά τα καθεστώτα.

(96)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι οι παραγωγοί του υπό έρευνα προϊόντος επωφελούνται από εκπτώσεις φόρου εισοδήματος και απαλλαγές που απορρέουν από διάφορα προγράμματα, μεταξύ των οποίων τα εξής:

(97)

Οι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς δεν επωφελήθηκαν από απαλλαγές από τον φόρο εισοδήματος, εκπτώσεις ή μειωμένους φορολογικούς συντελεστές κατά την ΠΕ.

(98)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτό το καθεστώς.

(99)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας εφάρμοσε πολιτική που συνίσταται στον καθορισμό υψηλών εξαγωγικών φόρων επί του σιδηρομεταλλεύματος. Με τον τρόπο αυτόν, η κυβέρνηση εξασφάλισε την αύξηση του εγχώριου εφοδιασμού αυτών των προϊόντων και τη διατήρηση των τιμών του σιδήρου πολύ κάτω από τα διεθνή επίπεδα. Οι εν λόγω εξαγωγικοί δασμοί, μαζί με άλλα στοιχεία, ισοδυναμούσαν με ανάθεση ή εντολή της κυβέρνησης της Ινδίας προς τους παραγωγούς πρώτων υλών να παρέχουν στους Ινδούς παραγωγούς συντελεστές παραγωγής έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού.

(100)

Ωστόσο, κανένας από τους δύο Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς δεν χρησιμοποιεί σιδηρομετάλλευμα στην παραγωγική του διαδικασία. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτό το καθεστώς.

(101)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας υποστήριξε την ινδική βιομηχανία ανοξείδωτου χάλυβα ψυχρής έλασης μέσω δημόσιων συμβάσεων. Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι οι κρατικές υπηρεσίες υποχρεούνται να χρησιμοποιούν ένα ελάχιστο ποσοστό ινδικού χάλυβα και σιδήρου στις προμήθειες τους (μεταξύ 15 % και 50 %). Επιπλέον, όταν ένας αλλοδαπός προσφέρων προσφέρει τη χαμηλότερη τιμή, μπορεί να του ανατεθεί μόνο έως το ήμισυ της ποσότητας της παραγγελίας. Το άλλο τμήμα πρέπει να ανατεθεί σε τοπικό προμηθευτή που μπορεί να τιμολογήσει εντός εύρους 20 % πάνω από την τιμή του αλλοδαπού προσφέροντος. Μόνο εάν ένας τοπικός προμηθευτής δεν μπορεί να τιμολογήσει εντός εύρους 20 % από τη χαμηλότερη τιμή (κάτι απίθανο, δεδομένου του εύρους του περιθωρίου), μπορεί να ανατεθεί στον αλλοδαπό προσφέροντα με την αποδοτικότερη προσφορά το υπόλοιπο τμήμα της σύμβασης.

(102)

Ένας από τους Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς υπέβαλε επιτυχώς προσφορές κατά την ΠΕ στο πλαίσιο των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων.

(103)

Η Επιτροπή επαλήθευσε όλες τις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων και τους διαγωνισμούς που σχετίζονταν με την εν λόγω ινδική εταιρεία κατά την ΠΕ. Ωστόσο, δεν βρέθηκαν στοιχεία συγκεκριμένης επιδότησης.

(104)

Οι διαγωνισμοί δημοσιεύονται στο διαδίκτυο, στους δικτυακούς τόπους των αντίστοιχων διοικητικών μονάδων, οργανισμών ή δημόσιων εταιρειών (για παράδειγμα οι ινδικοί σιδηρόδρομοι) της Ινδίας και οι εταιρείες είναι ελεύθερες να αποστείλουν τις προσφορές τους. Αποτελεί πάγια πρακτική ο όγκος των δημόσιων συμβάσεων να κατανέμεται μεταξύ δύο εταιρειών. Στην εταιρεία που προσέφερε τη χαμηλότερη τιμή ανατίθεται το 60 % της δημόσιας σύμβασης και στην εταιρεία που προσέφερε τη δεύτερη χαμηλότερη τιμή ανατίθεται το υπόλοιπο 40 % της σύμβασης, υπό τον όρο ότι θα προσαρμόσει την τιμή της στο επίπεδο εκείνης του επιτυχόντος προσφέροντος. Ο κανόνας αυτός ισχύει επίσης εάν μία ή και οι δύο εν λόγω εταιρείες είναι αλλοδαποί προσφέροντες.

(105)

Βέβαια, ορισμένες δημόσιες συμβάσεις είναι ανοικτές μόνο σε εγχώριες εταιρείες. Ωστόσο, εάν η διαδικασία είναι ανοικτή σε αλλοδαπούς προσφέροντες, δεν υπάρχει διάκριση ως προς τις τιμές, όπως ισχυρίζεται η καταγγέλλουσα. Προτίμηση στις τιμές (20 %) για τους εγχώριους προμηθευτές υπάρχει μόνο στην περίπτωση δημόσιων συμβάσεων που σχετίζονται με κεφαλαιουχικά αγαθά (16).

(106)

Η Επιτροπή επαλήθευσε ότι σε όλες τις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων που ανατέθηκαν στον Ινδό παραγωγό SSCR κατά την ΠΕ, είτε οι διαδικασίες αυτές ήταν ανοικτές σε αλλοδαπούς προσφέροντες είτε όχι, η επιλεγείσα εταιρεία είχε προσφέρει τη χαμηλότερη τιμή ή, ως εταιρεία με τη δεύτερη καλύτερη προσφορά, έπρεπε να προσαρμόσει την τιμή της στη χαμηλότερη προσφερόμενη τιμή.

(107)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι ο αποκλεισμός των αλλοδαπών προσφερόντων από ορισμένες από τις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων οδήγησε σε μειωμένο ανταγωνισμό και, ως εκ τούτου, σε υψηλότερες συνολικές τιμές, κάτι που ισοδυναμούσε με χρηματοδοτική συνεισφορά μέσω της αγοράς αγαθών έναντι τιμήματος υψηλότερου του κανονικού.

(108)

Επιπλέον, η καταγγέλλουσα παρατήρησε ότι, εξαιρώντας τις εισαγωγές από ορισμένους διαγωνισμούς, οι κανόνες σύναψης δημόσιων συμβάσεων της Ινδίας διασφαλίζουν ορισμένο όγκο των αγορών για τους Ινδούς παραγωγούς, γεγονός που από μόνο του τους προσπορίζει όφελος.

(109)

Η Επιτροπή συμφωνεί ότι ο αποκλεισμός αλλοδαπών προσφερόντων μειώνει ενδεχομένως τον ανταγωνισμό και μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία αγοράς μόνο για εγχώριους προσφέροντες. Ωστόσο, οι ποσότητες που πωλήθηκαν από τον όμιλο Jindal μέσω της ανάθεσης δημόσιων διαγωνισμών ήταν αμελητέες σε σχέση με τις συνολικές εγχώριες πωλήσεις της εταιρείας κατά την ΠΕ. Επιπλέον, κατά την ανάλυση των διαδικασιών των συμβάσεων που ανατέθηκαν στον Ινδό παραγωγό SSCR κατά την ΠΕ, η Επιτροπή δεν παρατήρησε σημαντικές διαφορές στα επίπεδα τιμών μεταξύ των επιτυχουσών προσφορών σε διαγωνισμούς που ήταν ανοικτοί σε αλλοδαπές εταιρείες και σε εκείνους στους οποίους δεν συμμετείχαν. Ως εκ τούτου, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Επιτροπή δεν διαπίστωσε κανένα σημαντικό όφελος κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού.

(110)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η Exim Bank προσφέρει πιστωτικές γραμμές και πιστώσεις για αγοραστές. Τα κίνητρα αυτά δεν παρέχονται σε εξαγωγείς αλλά σε αλλοδαπές κυβερνήσεις, αλλοδαπές αναπτυξιακές τράπεζες και υπερπόντια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εμπορικές τράπεζες στο εξωτερικό ή άλλες οντότητες. Η χρηματοδότηση τους δίνει τη δυνατότητα να αγοράζουν από Ινδούς εξαγωγείς με αναβαλλόμενους πιστωτικούς όρους.

(111)

Καμία από τις εξαγωγικές πωλήσεις των παραγωγών-εξαγωγέων που αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας κατά την ΠΕ δεν καλυπτόταν από πιστωτικές γραμμές ή πιστώσεις της Exim Bank για αγοραστές.

(112)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτά τα καθεστώτα.

(113)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι, εκτός από τις επιδοτήσεις που χορηγούνται από την κυβέρνηση της Ινδίας, ορισμένοι από τους παραγωγούς SSCR ενδέχεται να επωφελούνται από καθεστώτα επιδότησης σε επίπεδο πολιτείας που παρέχονται από την κυβέρνηση της πολιτείας Gujarat. Στην καταγγελία παρατίθενται τέσσερα τοπικά καθεστώτα:

(114)

Μόνο ένας από τους υπό έρευνα Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς είναι εγκατεστημένος στην πολιτεία Gujarat και θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει τα τοπικά καθεστώτα επιδότησης που αναφέρονται ανωτέρω. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι η εταιρεία δεν επωφελήθηκε από κανένα από αυτά τα καθεστώτα κατά την ΠΕ.

(115)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν χρειαζόταν να διερευνήσει περαιτέρω αυτά τα καθεστώτα.

(116)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ένας παραγωγός-εξαγωγέας έκανε χρήση αυτού του μέτρου κατά την ΠΕ. Ωστόσο, δεδομένου ότι φαίνεται ότι το όφελος που προσπορίστηκε η εν λόγω εταιρεία ήταν αμελητέο (0,02 %), η Επιτροπή αποφάσισε να μην διερευνήσει περαιτέρω αυτό το μέτρο.

(117)

Τα καθεστώτα AAS, EPCGS και MEIS βασίζονται στον νόμο του 1992 περί ανάπτυξης και ρύθμισης του εξωτερικού εμπορίου (αριθ. 22 του 1992) που τέθηκε σε ισχύ στις 7 Αυγούστου 1992 (στο εξής: νόμος περί εξωτερικού εμπορίου). Ο νόμος περί εξωτερικού εμπορίου εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση της Ινδίας να εκδίδει ανακοινώσεις που αφορούν την πολιτική στον τομέα των εισαγωγών και εξαγωγών. Οι εν λόγω ανακοινώσεις συνοψίζονται στα έγγραφα με τίτλο «Πολιτική εξωτερικού εμπορίου» που εκδίδονται κατά κανόνα από το Υπουργείο Εμπορίου ανά πενταετία και επικαιροποιούνται τακτικά.

(118)

Το έγγραφο πολιτικής εξωτερικού εμπορίου που αφορά την ΠΕ είναι το έγγραφο με τίτλο «Πολιτική εξωτερικού εμπορίου 2015-20» (στο εξής: FTP 2015-20). Η κυβέρνηση της Ινδίας καθορίζει επίσης τις διαδικασίες που διέπουν την FTP 2015-20 στο «Εγχειρίδιο διαδικασιών, 2015-20» (στο εξής: HOP 2015-20).

(119)

Το καθεστώς DDS βασίζεται στο τμήμα 75 του νόμου περί τελωνείων (Customs Act) του 1962, στο τμήμα 37 του νόμου περί ειδικών φόρων κατανάλωσης (Central Excise Act) του 1944, στα τμήματα 93Α και 94 του νόμου περί χρηματοοικονομικών συναλλαγών (Financial Act) του 1994 και στους κανόνες επιστροφής τελωνειακών δασμών, ειδικών φόρων κατανάλωσης και φόρων παροχής υπηρεσιών (Customs, Central Excise Duties and Service Tax Drawback Rules) του 1995. Οι συντελεστές επιστροφής δημοσιεύονται σε τακτική βάση.

(120)

Ως γενική παρατήρηση, σημειώνεται ότι η Επιτροπή δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει εντός εύλογου χρονικού διαστήματος τον διασταυρούμενο εξ αποστάσεως έλεγχο ορισμένων εγγράφων που αφορούσαν συναλλαγές εξαγωγών/εισαγωγών στο πλαίσιο των καθεστώτων επιστροφής δασμών που περιγράφονται στην παρούσα υποενότητα, όπως ζητήθηκε και συμφωνήθηκε κατά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως. Εν προκειμένω, η Επιτροπή χρησιμοποίησε τα βέλτιστα διαθέσιμα στοιχεία σε περιπτώσεις που διαπιστώθηκαν αποκλίσεις μεταξύ των αριθμητικών στοιχείων που αναφέρθηκαν από τις εταιρείες και την κυβέρνηση της Ινδίας, βάσει του άρθρου 28 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού.

(121)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, ένας από τους Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς ισχυρίστηκε ότι σκοπός των καθεστώτων AAS, DDS και MEIS είναι να εξουδετερώσουν τους τελωνειακούς δασμούς που καταβάλλει η εταιρεία επί των εισαγωγών πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται στα εξαγόμενα προϊόντα και, ως εκ τούτου, τα εν λόγω τρία καθεστώτα δεν προσπορίζουν όφελος στην εταιρεία.

(122)

Ωστόσο, αντίθετα με τη δήλωση αυτή, τα οφέλη που αποκομίζουν οι εταιρείες στο πλαίσιο των καθεστώτων DDS και MEIS δεν έχουν άμεση σχέση με τους δασμούς που οφείλονται επί των εισαγωγών πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται από την εταιρεία στα εξαγόμενα προϊόντα.

(123)

Στην περίπτωση του καθεστώτος DDS, μια εξαγωγική εταιρεία λαμβάνει πληρωμές σε μετρητά, οι οποίες συνδέονται μόνο με την αξία FOB των εξαγωγών της. Η εν λόγω εταιρεία δεν υποχρεούται να εισάγει καθόλου πρώτες ύλες.

(124)

Στην περίπτωση του καθεστώτος MEIS, ένας παραγωγός-εξαγωγέας λαμβάνει πιστώσεις οι οποίες μπορούν να πωληθούν στην αγορά ή να χρησιμοποιηθούν για την αντιστάθμιση μελλοντικών οφειλόμενων εισαγωγικών δασμών, αλλά η αντιστάθμιση αυτή δεν περιορίζεται στις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των εξαγόμενων προϊόντων για τα οποία ελήφθησαν πιστώσεις στο πλαίσιο του MEIS. Ως εκ τούτου, οι πιστώσεις στο πλαίσιο του MEIS μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιστάθμιση τυχόν οφειλόμενων εισαγωγικών δασμών, συμπεριλαμβανομένων των εισαγωγικών δασμών που αφορούν κεφαλαιουχικά αγαθά. Μπορούν επίσης να εξαργυρωθούν ακόμη και αν η εταιρεία δεν εισάγει τίποτα.

(125)

Μόνο στην περίπτωση του καθεστώτος AAS υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ της απαλλαγής από τους εισαγωγικούς δασμούς επί των πρώτων υλών που εισάγονται από την εταιρεία και των εξαγόμενων προϊόντων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν αντιμετωπίζει την απαλλαγή από τον δασμό ως όφελος για την εταιρεία, υπό την προϋπόθεση ότι η τελευταία μπορεί να αποδείξει την πραγματική κατανάλωση πρώτων υλών που εισάγονται στο πλαίσιο του καθεστώτος AAS για την παραγωγή των εξαγόμενων τελικών προϊόντων.

(126)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ένας Ινδός παραγωγός-εξαγωγέας χρησιμοποίησε το AAS κατά την ΠΕ.

(127)

Η λεπτομερής περιγραφή του καθεστώτος περιλαμβάνεται στις παραγράφους 4.03 έως 4.24 του εγγράφου FTP 2015-20 και στα κεφάλαια 4.04 έως 4.52 του HOP 2015-20 και στο επικαιροποιημένο HOP 2015-20.

(128)

Το καθεστώς AAS αποτελείται από έξι επιμέρους καθεστώτα, όπως περιγράφονται λεπτομερέστερα στο ακόλουθο τμήμα. Τα εν λόγω επιμέρους καθεστώτα διαφέρουν, μεταξύ άλλων, όσον αφορά την επιλεξιμότητα. Οι κατασκευαστές-εξαγωγείς και οι έμποροι-εξαγωγείς που είναι «υποχρεωμένοι» να υποστηρίζουν τους κατασκευαστές έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν το καθεστώς AAS για τις πραγματικές εξαγωγές και το AAS για τις ετήσιες ανάγκες. Οι κατασκευαστές-εξαγωγείς που προμηθεύουν το προϊόν στον τελικό εξαγωγέα είναι επιλέξιμοι για το καθεστώς AAS που αφορά τις ενδιάμεσες προμήθειες. Οι κύριες επιχειρήσεις που προμηθεύουν το προϊόν στις κατηγορίες «προβλεπόμενων εξαγωγών» που αναφέρονται στην παράγραφο 7.02 του εγγράφου πολιτικής «FTP 2015-20», όπως οι προμηθευτές μιας μονάδας εξαγωγικού προσανατολισμού («EOU»), είναι επιλέξιμες για το επιμέρους καθεστώς του AAS που αφορά τις προβλεπόμενες εξαγωγές. Τέλος, οι ενδιάμεσοι προμηθευτές των κατασκευαστών-εξαγωγέων είναι επιλέξιμοι ως αποδέκτες των οφελών που προκύπτουν από τις «προβλεπόμενες εξαγωγές» στο πλαίσιο των επιμέρους καθεστώτων προκαταβολικών εντολών παράδοσης και τριγωνικών εγχώριων πιστώσεων.

(129)

Προέγκριση μπορεί να εκδοθεί στις περιπτώσεις που περιγράφονται παρακάτω.

(130)

Πραγματικές εξαγωγές: πρόκειται για το κύριο επιμέρους καθεστώς. Προβλέπει την ατελή εισαγωγή συντελεστών παραγωγής για την παραγωγή συγκεκριμένου τελικού προϊόντος εξαγωγής. «Πραγματικές» εξαγωγές στο παρόν πλαίσιο σημαίνει ότι το προϊόν εξαγωγής εγκαταλείπει την επικράτεια της Ινδίας. Οι επιτρεπόμενες ατελείς εισαγωγές και η υποχρέωση εξαγωγής, συμπεριλαμβανομένου του είδους του προϊόντος εξαγωγής, προσδιορίζονται στην άδεια.

(131)

Ετήσιες ανάγκες: αυτή η άδεια δεν αφορά συγκεκριμένο προϊόν εξαγωγής, αλλά ευρύτερη ομάδα προϊόντων (π.χ. χημικά και συναφή προϊόντα). Ο κάτοχος της άδειας μπορεί —μέχρι συγκεκριμένου ορίου αξίας που καθορίζεται βάσει της προηγούμενης εξαγωγικής επίδοσής του— να εισαγάγει ατελώς οποιονδήποτε συντελεστή παραγωγής χρειάζεται να χρησιμοποιήσει για την παραγωγή οποιουδήποτε είδους υπάγεται στην εν λόγω ομάδα προϊόντων. Μπορεί να εξαγάγει οποιοδήποτε προϊόν υπάγεται στην ομάδα προϊόντων όπου χρησιμοποιούνται συντελεστές παραγωγής απαλλαγμένοι δασμών.

(132)

Ενδιάμεσες προμήθειες: αυτό το επιμέρους καθεστώς καλύπτει περιπτώσεις όπου δύο κατασκευαστές σκοπεύουν να παραγάγουν ενιαίο εξαγωγικό προϊόν και να μοιραστούν τη διαδικασία παραγωγής. Ο εξαγωγέας-κατασκευαστής που παράγει το ενδιάμεσο προϊόν μπορεί να εισαγάγει συντελεστές παραγωγής ατελώς και, για τον σκοπό αυτόν, μπορεί να εξασφαλίσει την υπαγωγή του στο καθεστώς AAS για τις ενδιάμεσες προμήθειες. Ο τελικός εξαγωγέας ολοκληρώνει την παραγωγή και είναι υποχρεωμένος να εξάγει το τελικό προϊόν.

(133)

Προβλεπόμενες εξαγωγές: αυτό το επιμέρους καθεστώς επιτρέπει στην κύρια επιχείρηση να εισάγει ατελώς συντελεστές παραγωγής που είναι απαραίτητοι για την κατασκευή προϊόντων τα οποία θα πωληθούν ως «προβλεπόμενες εξαγωγές». Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδίας, οι προβλεπόμενες εξαγωγές αφορούν συναλλαγές στο πλαίσιο των οποίων τα παρεχόμενα προϊόντα δεν εγκαταλείπουν τη χώρα. Ορισμένες κατηγορίες προμήθειας θεωρούνται ως «προβλεπόμενες εξαγωγές» υπό τον όρο ότι τα προϊόντα παρασκευάζονται στην Ινδία, π.χ. αυτό ισχύει για την προμήθεια προϊόντων σε μονάδες εξαγωγικού προσανατολισμού (EOU) ή σε εταιρεία που βρίσκεται σε ειδική οικονομική ζώνη («SEZ»)·

(134)

Προκαταβολική εντολή παράδοσης («ARO»): ο κάτοχος προηγούμενης εξουσιοδότησης AAS που σκοπεύει να προμηθευτεί τους συντελεστές παραγωγής από εγχώριες πηγές, και όχι με απευθείας εισαγωγή, έχει τη δυνατότητα να τους προμηθεύεται με ARO. Στις περιπτώσεις αυτές, οι προεγκρίσεις επικυρώνονται ως ARO και οπισθογραφούνται για τον εγχώριο προμηθευτή κατά την παράδοση των συντελεστών παραγωγής που αναφέρονται σε αυτές. Η οπισθογράφηση των ARO παρέχει το δικαίωμα στον εγχώριο προμηθευτή να προσποριστεί τα οφέλη των προβλεπόμενων εξαγωγών, σύμφωνα με την παράγραφο 7.03 του εγγράφου «FTP 2015-20» (ήτοι καθεστώς AAS για τις ενδιάμεσες προμήθειες / προβλεπόμενες εξαγωγές, επιστροφή των δασμών για τις προβλεπόμενες εξαγωγές και επιστροφή του τελικού ειδικού φόρου κατανάλωσης). Ο μηχανισμός ARO επιστρέφει φόρους και δασμούς στον προμηθευτή αντί να τους επιστρέφει στον τελικό εξαγωγέα υπό μορφή επιστροφής δασμών. Η επιστροφή φόρων/δασμών ισχύει τόσο για τους εγχώριους συντελεστές παραγωγής όσο και για τους εισαγόμενους.

(135)

Τριγωνικές εγχώριες πιστώσεις: και το εν λόγω επιμέρους καθεστώς καλύπτει εγχώριες προμήθειες σε κάτοχο προέγκρισης. Ο κάτοχος προέγκρισης μπορεί να απευθύνεται σε τράπεζα για το άνοιγμα εγχώριας πίστωσης προς όφελος εγχώριου προμηθευτή. Η προέγκριση επικυρώνεται από την τράπεζα για άμεση εισαγωγή, μόνον όσον αφορά την αξία και τον όγκο των συντελεστών παραγωγής που αντλούνται από εγχώρια πηγή αντί να εισαχθούν. Ο εγχώριος προμηθευτής θα έχει τη δυνατότητα να προσπορίζεται οφέλη από την προβλεπόμενη εξαγωγή, όπως ορίζεται στην παράγραφο 7.03 του εγγράφου «FTP 2015-20» (ήτοι καθεστώς AAS για ενδιάμεσες προμήθειες / προβλεπόμενη εξαγωγή, επιστροφή δασμών για προβλεπόμενη εξαγωγή και επιστροφή τελικού ειδικού φόρου κατανάλωσης).

(136)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ένας παραγωγός-εξαγωγέας που χρησιμοποιεί το καθεστώς έλαβε παραχωρήσεις στο πλαίσιο του πρώτου επιμέρους καθεστώτος, δηλαδή του καθεστώτος AAS για τις πραγματικές εξαγωγές κατά την ΠΕ. Ως εκ τούτου, δεν είναι αναγκαίο να διαπιστωθεί ο αντισταθμίσιμος χαρακτήρας των υπόλοιπων επιμέρους καθεστώτων που δεν χρησιμοποιήθηκαν.

(137)

Για λόγους επαλήθευσης από τις ινδικές αρχές, ο κάτοχος προέγκρισης (AAS) υποχρεούται διά νόμου να τηρεί πραγματικές και σύμφωνα με τον οριζόμενο τύπο καταχωρίσεις για την κατανάλωση και χρησιμοποίηση των ατελώς εισαγόμενων/παραγόμενων εντός της χώρας εμπορευμάτων σε σχέση με κάθε άδεια, με συγκεκριμένη μορφή (κεφάλαιο 4.51 και προσάρτημα 4H του εγγράφου HOP 2015-20), δηλαδή ένα βιβλίο πραγματικής κατανάλωσης. Το εν λόγω βιβλίο πρέπει να ελέγχεται από εξωτερικό ορκωτό λογιστή/λογιστή ελέγχου δαπανών και εργασιών, ο οποίος εκδίδει στη συνέχεια πιστοποιητικό όπου δηλώνει ότι εξετάστηκαν τα καθορισμένα βιβλία και συναφή αρχεία και ότι οι παρεχόμενες δυνάμει του προσαρτήματος 4H πληροφορίες είναι αληθείς και σωστές από όλες τις απόψεις.

(138)

Όσον αφορά το επιμέρους καθεστώς που χρησιμοποιήθηκε κατά την ΠΕ από την εν λόγω εταιρεία, δηλαδή τις πραγματικές εξαγωγές, τόσο οι επιτρεπόμενες εισαγωγές όσο και η υποχρέωση εξαγωγών καθορίζονται κατ’ όγκον και κατ’ αξίαν από την κυβέρνηση της Ινδίας και αναγράφονται στην έγκριση. Επιπλέον, κατά τη στιγμή της εισαγωγής και της εξαγωγής, οι αντίστοιχες συναλλαγές πρέπει να αναγράφονται από τις δημόσιες αρχές στην έγκριση. Ο όγκος των εισαγωγών υπό το καθεστώς AAS καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδίας με βάση τα συνήθη πρότυπα εισαγωγών-εξαγωγών (SION) που υπάρχουν για τα περισσότερα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένου του υπό έρευνα προϊόντος.

(139)

Οι εισαγόμενοι συντελεστές παραγωγής δεν μπορούν να μεταβιβάζονται και πρέπει να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του προκύπτοντος προϊόντος εξαγωγής. Η υποχρέωση εξαγωγής πρέπει να τηρείται εντός ορισμένης προθεσμίας μετά την έκδοση της άδειας (18 μήνες με δυνατότητα δύο παρατάσεων, έξι μηνών η καθεμία).

(140)

Δεν υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ των εισαγόμενων συντελεστών παραγωγής και των εξαγόμενων τελικών προϊόντων. Οι επιλέξιμοι συντελεστές παραγωγής μπορούν να εισάγονται και να χρησιμοποιούνται επίσης για άλλα προϊόντα εκτός από το υπό έρευνα προϊόν. Επιπλέον, οι άδειες για διάφορα προϊόντα μπορούν να ενοποιούνται. Αυτό σημαίνει ότι οι εξαγωγές ενός προϊόντος βάσει άδειας υπό καθεστώς AAS μπορεί να δίνουν δικαίωμα σε εισαγωγές με δασμολογική ατέλεια των συντελεστών παραγωγής στο πλαίσιο άδειας υπό καθεστώς AAS για κάποιο άλλο προϊόν.

(141)

Η έρευνα έδειξε ότι δεν είχε λήξει καμία από τις άδειες υπό καθεστώς AAS που χρησιμοποιήθηκαν από τον παραγωγό-εξαγωγέα. Ως εκ τούτου, ο παραγωγός-εξαγωγέας δεν ήταν σε θέση να προσκομίσει προσαρτήματα 4H για τις άδειες AAS. Επιπλέον, ο παραγωγός-εξαγωγέας παραδέχθηκε ότι το βιβλίο κατανάλωσής του δεν επιτρέπει τον προσδιορισμό της πραγματικής κατανάλωσης εισαγόμενων πρώτων υλών και τη σύνδεσή της με τα παραγόμενα και εξαγόμενα τελικά προϊόντα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο εν λόγω παραγωγός είναι καθετοποιημένος σε πολλαπλά επίπεδα:

και οι εισαγόμενες πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται στο στάδιο 2 όπου αναμειγνύονται με πρώτες ύλες που παράγονται στο στάδιο 1 ή αγοράζονται στην εγχώρια αγορά.

(142)

Η απαλλαγή από τους δασμούς εισαγωγής ισοδυναμεί με επιδότηση κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) και του άρθρου 3 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, δηλαδή με χρηματοδοτική συνεισφορά της κυβέρνησης της Ινδίας, καθώς παραιτείται από τα δασμολογικά έσοδα τα οποία, διαφορετικά, θα εισπράττονταν και προσπορίζει όφελος στον εξαγωγέα που αποτέλεσε αντικείμενο της έρευνας, διότι βελτιώνει τα ρευστά διαθέσιμά του.

(143)

Επιπλέον, το καθεστώς AAS που αφορά τις πραγματικές εξαγωγές εξαρτάται εκ του νόμου από την εξαγωγική επίδοση και, επομένως, θεωρείται ότι έχει ατομικό χαρακτήρα και είναι αντισταθμίσιμο βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του βασικού κανονισμού. Χωρίς την ανάληψη δέσμευσης για εξαγωγή, μια επιχείρηση δεν δύναται να επιτύχει οφέλη βάσει του εν λόγω προγράμματος.

(144)

Το επιμέρους καθεστώς που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτρεπόμενο σύστημα επιστροφής δασμού ή επιστροφής σε περίπτωση υποκατάστασης κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) του βασικού κανονισμού. Δεν συνάδει με τους κανόνες που καθορίζονται στο παράρτημα I σημείο i), στο παράρτημα II (ορισμός και κανόνες περί επιστροφής) και στο παράρτημα III (ορισμός και κανόνες για την επιστροφή φόρου σε περιπτώσεις υποκατάστασης) του βασικού κανονισμού. Η κυβέρνηση της Ινδίας δεν εφάρμοσε αποτελεσματικό σύστημα ή διαδικασία επαλήθευσης για να επιβεβαιώσει αν και σε ποιο βαθμό καταναλώθηκαν συντελεστές παραγωγής για την παραγωγή του εξαγόμενου προϊόντος (παράρτημα II σημείο 4 του βασικού κανονισμού και, για τα καθεστώτα επιστροφής φόρου σε περιπτώσεις υποκατάστασης, παράρτημα III μέρος II σημείο 2 του βασικού κανονισμού). Κρίθηκε επίσης ότι τα συνήθη πρότυπα εισαγωγών-εξαγωγών (SION) για το υπό έρευνα προϊόν δεν ήταν επαρκώς ακριβή και δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγω της φύσης τους σύστημα επαλήθευσης της πραγματικής κατανάλωσης, διότι ο σχεδιασμός των εν λόγω τυποποιημένων κανόνων δεν παρέχει στην κυβέρνηση της Ινδίας τη δυνατότητα να επαληθεύσει με αρκετή ακρίβεια ποιες ποσότητες συντελεστών παραγωγής καταναλώθηκαν κατά την παραγωγή του προϊόντος εξαγωγής. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδίας δεν διενήργησε περαιτέρω εξέταση βάσει των συντελεστών παραγωγής που πράγματι χρησιμοποιήθηκαν, παρότι αυτή θα ήταν αναγκαία ελλείψει ενός αποτελεσματικά εφαρμοζόμενου συστήματος επαλήθευσης (παράρτημα II σημείο 5 και παράρτημα III μέρος II σημείο 3 του βασικού κανονισμού).

(145)

Επομένως, το εν λόγω επιμέρους καθεστώς είναι αντισταθμίσιμο.

(146)

Ελλείψει επιτρεπόμενων συστημάτων επιστροφής δασμών και λόγω της μη δυνατότητας επαλήθευσης του πραγματικού ποσοστού κατανάλωσης των σχετικών συντελεστών παραγωγής, το συνολικό ποσό των διαφυγόντων τελωνειακών δασμών (βασικός δασμός και συμπληρωματικός δασμός) θεωρείται καθ’ υπέρβαση διαγραφή που θα συνιστούσε αντισταθμίσιμη επιδότηση σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) του βασικού κανονισμού.

(147)

Ο παραγωγός-εξαγωγέας ενημερώθηκε σχετικά με την πρόθεση της Επιτροπής να εφαρμόσει το άρθρο 28 του βασικού κανονισμού και τα σχετικά βέλτιστα διαθέσιμα στοιχεία με την επιστολή της 22ας Νοεμβρίου 2021.

(148)

Σε αντίθεση με τους περαιτέρω ισχυρισμούς της εταιρείας ότι αυτή η μεθοδολογία υπολογισμού του οφέλους στο πλαίσιο του καθεστώτος AAS αποτελεί απόκλιση από την προηγούμενη πρακτική της Επιτροπής και βασίζεται σε απλές υποθέσεις και συμπεράσματα, επαναλαμβάνεται ότι η εταιρεία δεν υπέβαλε στοιχεία που θα επέτρεπαν τον υπολογισμό της πραγματικής καθ’ υπέρβαση διαγραφής.

(149)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, τα τέλη που κατέβαλε η εταιρεία για να λάβει την επιδότηση αφαιρέθηκαν από το συνολικό ποσό της επιδότησης όπου ζητήθηκε.

(150)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, η καθ’ υπέρβαση διαγραφή έπρεπε να κατανεμηθεί στον συνολικό κύκλο εργασιών εξαγωγών ως κατάλληλος παρονομαστής, διότι η επιδότηση εξαρτάται από την εξαγωγική επίδοση.

(151)

Το ποσοστό επιδότησης που καθορίστηκε σε σχέση με το εν λόγω καθεστώς κατά την ΠΕ ανήλθε σε 0,05 %.

(152)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, ο εν λόγω Ινδός παραγωγός-εξαγωγέας επανέλαβε τους ισχυρισμούς του όσον αφορά την αδικαιολόγητη εφαρμογή του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού και τη μεθοδολογία υπολογισμού του οφέλους της εταιρείας στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος, την οποία χρησιμοποίησε η Επιτροπή.

(153)

Ωστόσο, δεν προβλήθηκαν νέα επιχειρήματα. Υπενθυμίζεται ότι η Επιτροπή δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταφύγει στα βέλτιστα διαθέσιμα στοιχεία, δεδομένου ότι η εταιρεία δεν υπέβαλε στοιχεία που θα επέτρεπαν τον συνήθη υπολογισμό της καθ’ υπέρβαση διαγραφής στο πλαίσιο του εν λόγω καθεστώτος. Σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη το ποσοστό επιδότησης που προσδιορίστηκε, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 151 ανωτέρω, η Επιτροπή αποφάσισε να μην αντισταθμίσει το αμελητέο όφελος που προσπορίστηκε ο όμιλος Jindal στο πλαίσιο του καθεστώτος AAS.

(154)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ένας Ινδός παραγωγός-εξαγωγέας χρησιμοποίησε το DDS κατά την ΠΕ.

(155)

Η ισχύουσα νομική βάση στη διάρκεια της περιόδου της έρευνας επανεξέτασης ήταν οι κανόνες επιστροφής τελωνειακών δασμών και ειδικών φόρων κατανάλωσης (Custom & Central Excise Duties Drawback Rules) του 1995 (στο εξής: κανόνες DDS του 1995), όπως τροποποιήθηκαν το 2006 (17) και στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν από τους κανόνες επιστροφής τελωνειακών δασμών και ειδικών φόρων κατανάλωσης (Customs and Central Excise Duties Drawback Rules) του 2017 (18) (στο εξής: κανόνες του 2017) που άρχισαν να ισχύουν την 1η Οκτωβρίου 2017. Ο κανόνας 3(2) των κανόνων DDS του 1995 ορίζει τη μέθοδο υπολογισμού του εν λόγω καθεστώτος επιστροφής δασμών. Ο κανόνας 12(1)(a)(ii) των προαναφερθέντων κανόνων DDS διέπει τη δήλωση την οποία πρέπει να υποβάλουν οι παραγωγοί-εξαγωγείς προκειμένου να μπορέσουν να επωφεληθούν από το καθεστώς. Οι συγκεκριμένοι κανόνες παρέμειναν αμετάβλητοι στους κανόνες DDS του 2017 και αντιστοιχούν στον κανόνα 3(2) και στον κανόνα 13(1)(a)(ii) αντίστοιχα.

(156)

Επιπροσθέτως, η εγκύκλιος αριθ. 24/2001 (19) περιέχει συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με την εφαρμογή του κανόνα 3(2) και τη δήλωση που πρέπει να προσκομίζουν οι εξαγωγείς δυνάμει του κανόνα 12(1)(a)(ii).

(157)

Ο κανόνας 4 των κανόνων DDS 1995 ορίζει ότι η κεντρική κυβέρνηση δύναται να αναθεωρήσει το ύψος ή τους συντελεστές που καθορίζονται βάσει του κανόνα 3. Η κυβέρνηση προέβη σε ορισμένες τροποποιήσεις· οι τελευταίες τροποποιήσεις με τις οποίες αναθεωρήθηκαν τα ποσοστά ήταν η κοινοποίηση αριθ. 95/2018 — CUSTOMS και η κοινοποίηση αριθ. 07/2020 — CUSTOMS. Ως εκ τούτου, για το υπό έρευνα προϊόν, οι συντελεστές DDS ήταν 1,8 % και 1,6 % της αξίας FOB των εξαγόμενων προϊόντων, για το πρώτο και το δεύτερο μέρος (20) της ΠΕ αντίστοιχα. Οι ίδιοι συντελεστές DDS εφαρμόζονται στα προϊόντα θερμής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα που εξάγονται από την εν λόγω ινδική εταιρεία.

(158)

Όλοι οι κατασκευαστές-εξαγωγείς ή έμποροι-εξαγωγείς είναι επιλέξιμοι για το καθεστώς αυτό.

(159)

Βάσει του συγκεκριμένου καθεστώτος, οι εταιρείες που εξάγουν επιλέξιμα προϊόντα δικαιούνται να εισπράττουν ποσό το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό της δηλωθείσας αξίας FOB του εξαγόμενου προϊόντος. Ο κανόνας 3(2) των κανόνων επιστροφής τελωνειακών δασμών και ειδικών φόρων κατανάλωσης ορίζει πώς πρέπει να υπολογίζεται το ύψος της επιδότησης:

(160)

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση της Ινδίας βάσισε το επιστρεπτέο ποσό στις μέσες τιμές των σχετικών δασμών που καταβάλλονται επί των εισαγόμενων πρώτων υλών σε όλους τους κλάδους παραγωγής και στον μέσο δείκτη βιομηχανικής κατανάλωσης που συλλέγεται από τους αντιπροσωπευτικούς κατά την κυβέρνηση της Ινδίας κατασκευαστές των επιλέξιμων εξαγωγικών προϊόντων. Η κυβέρνηση της Ινδίας εκφράζει στη συνέχεια το επιστρεφόμενο ποσό ως ποσοστό της μέσης εξαγωγικής αξίας των επιλέξιμων εξαγόμενων προϊόντων.

(161)

Η κυβέρνηση της Ινδίας χρησιμοποιεί το εν λόγω ποσοστό για να υπολογίσει το σύνολο της επιστροφής δασμών που δικαιούνται όλοι οι επιλέξιμοι εξαγωγείς. Ο συντελεστής για το συγκεκριμένο καθεστώς καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδίας για κάθε προϊόν ξεχωριστά.

(162)

Μια εταιρεία, για να είναι επιλέξιμη να απολαμβάνει τα οφέλη που απορρέουν από το καθεστώς αυτό, πρέπει να εξάγει προϊόντα. Κατά τη στιγμή της εισαγωγής των στοιχείων αποστολής στον εξυπηρετητή των τελωνείων, δηλώνεται αν η εξαγωγή πραγματοποιείται δυνάμει του καθεστώτος DDS και το ποσό DDS καθορίζεται αμετάκλητα. Αφού η ναυτιλιακή εταιρεία καταθέσει το γενικό δηλωτικό εξαγωγής και το τελωνείο συγκρίνει επαρκώς το έγγραφο αυτό με τα στοιχεία του τιμολογίου, πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για την έγκριση της πληρωμής του ποσού επιστροφής είτε μέσω άμεσης πληρωμής στον τραπεζικό λογαριασμό του εξαγωγέα είτε μέσω επιταγής.

(163)

Ο εξαγωγέας οφείλει επίσης να προσκομίσει στοιχεία εσόδων εξαγωγής μέσω τραπεζικού πιστοποιητικού (Bank Realisation Certificate — BRC) (ΤΠ). Το έγγραφο αυτό μπορεί να υποβληθεί μετά την καταβολή του ποσού επιστροφής, όμως η κυβέρνηση της Ινδίας θα προβεί σε ανάκτηση του καταβληθέντος ποσού, εάν ο εξαγωγέας δεν υποβάλει το ΤΠ εντός καθορισμένης προθεσμίας.

(164)

Το ποσό επιστροφής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιονδήποτε σκοπό και, σύμφωνα με τα ινδικά λογιστικά πρότυπα, μπορεί να θεωρείται, βάσει της αυτοτέλειας των χρήσεων, ως έσοδο στους εμπορικούς λογαριασμούς, κατά την πλήρωση της εξαγωγικής υποχρέωσης.

(165)

Η σχετική νομοθεσία και οι διοικητικές οδηγίες ορίζουν ότι η ινδική τελωνειακή διοίκηση δεν πρέπει να ζητεί αποδεικτικά στοιχεία ότι ο εξαγωγέας που αιτείται την επιστροφή δασμών οφείλει να έχει υποχρεωθεί ή θα υποχρεωθεί σε καταβολή δασμού για εισαγωγές των πρώτων υλών που απαιτούνται για την κατασκευή του εξαγόμενου προϊόντος. Επιπλέον, κατά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως, η κυβέρνηση της Ινδίας επιβεβαίωσε ότι οι εταιρείες που προμηθεύονταν στην εγχώρια αγορά όλες τις πρώτες ύλες εξακολουθούσαν να επωφελούνται από τον πλήρη συντελεστή που υπολογίζεται βάσει του προαναφερόμενου κανόνα 3(2).

(166)

Το καθεστώς DDS χορηγεί επιδοτήσεις κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο Ι) και του άρθρου 3 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού. Το καλούμενο «ποσό επιστροφής δασμών» αποτελεί χρηματοδοτική συνεισφορά της κυβέρνησης της Ινδίας καθώς λαμβάνει τη μορφή άμεσης μεταφοράς κεφαλαίων από την κυβέρνηση της Ινδίας. Δεν υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με τη χρήση των κεφαλαίων αυτών. Επιπλέον, το ποσό της επιστροφής δασμών παρέχει όφελος στον εξαγωγέα, διότι βελτιώνει τη ρευστότητά του.

(167)

Ο συντελεστής επιστροφής δασμών για τις εξαγωγές καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδίας για κάθε προϊόν χωριστά. Ωστόσο, ακόμη και αν η επιδότηση αναφέρεται ως επιστροφή δασμών, το καθεστώς δεν έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός επιτρεπόμενου συστήματος επιστροφής δασμών ή επιστροφής φόρου σε περίπτωση υποκατάστασης κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) του βασικού κανονισμού, ούτε συνάδει με τους κανόνες που καθορίζονται στο παράρτημα I σημείο i), στο παράρτημα II (ορισμός και κανόνες περί επιστροφής) και στο παράρτημα III (ορισμός και κανόνες για την επιστροφή φόρου σε περιπτώσεις υποκατάστασης) του βασικού κανονισμού. Η πληρωμή σε μετρητά στον εξαγωγέα δεν συνδέεται αναγκαστικά με τις πραγματικές πληρωμές των εισαγωγικών δασμών επί των πρώτων υλών και δεν πρόκειται για δασμολογική πίστωση η οποία να αντισταθμίζει τους εισαγωγικούς δασμούς για τις παρελθούσες ή μελλοντικές εισαγωγές πρώτων υλών. Επιπλέον, δεν υπάρχει καθεστώς ή διαδικασία που επιτρέπει να εξακριβωθεί ποιοι συντελεστές παραγωγής έχουν χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή των εξαγόμενων προϊόντων και σε ποιες ποσότητες. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδίας δεν διενήργησε περαιτέρω εξέταση βάσει των συντελεστών παραγωγής που πράγματι χρησιμοποιήθηκαν, παρότι αυτή θα ήταν αναγκαία ελλείψει ενός αποτελεσματικά εφαρμοζόμενου συστήματος επαλήθευσης (παράρτημα II σημείο 5 και παράρτημα III μέρος II σημείο 3 του βασικού κανονισμού).

(168)

Η πληρωμή από την κυβέρνηση της Ινδίας ύστερα από εξαγωγές των εξαγωγέων εξαρτάται από την επίτευξη εξαγωγικής επίδοσης και, επομένως, το εν λόγω καθεστώς θεωρείται ότι έχει ατομικό χαρακτήρα και είναι αντισταθμίσιμο βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 4 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(169)

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το καθεστώς DDS είναι αντισταθμίσιμο.

(170)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 και το άρθρο 5 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή υπολόγισε το ύψους των αντισταθμίσιμων επιδοτήσεων με βάση το όφελος που προσπορίστηκε ο αποδέκτης της επιδότησης, το οποίο διαπιστώθηκε κατά την ΠΕ. Εν προκειμένω, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο αποδέκτης προσπορίστηκε όφελος κατά τη χρονική στιγμή της εξαγωγικής συναλλαγής βάσει αυτού του καθεστώτος. Επί του παρόντος η κυβέρνηση της Ινδίας υποχρεούται να καταβάλει το ποσό της επιστροφής, το οποίο συνιστά χρηματοδοτική συνεισφορά κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο i) του βασικού κανονισμού. Μόλις οι τελωνειακές αρχές εκδώσουν τιμολόγιο για φορτωθέντα εμπορεύματα προς εξαγωγή το οποίο αναφέρει, μεταξύ άλλων, το ποσό της επιστροφής που πρόκειται να χορηγηθεί για την εν λόγω εξαγωγική συναλλαγή, η κυβέρνηση της Ινδίας δεν έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει για τη χορήγηση ή μη της επιδότησης.

(171)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή έκρινε σκόπιμο να εκτιμήσει το όφελος που αποκομίστηκε στο πλαίσιο του καθεστώτος DDS ως το σύνολο των ποσών επιστροφής που εισπράχθηκαν για τις εξαγωγικές συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος κατά την ΠΕ. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τα ποσά επιστροφής δασμών που εισπράχθηκαν για όλες τις εξαγωγικές συναλλαγές του Ινδού παραγωγού-εξαγωγέα, καθώς η εταιρεία εξάγει μόνο το υπό έρευνα προϊόν και προϊόντα θερμής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα, τα οποία είναι ημιτελή προϊόντα για την παραγωγή του υπό έρευνα προϊόντος και καλύπτονται από τους ίδιους συντελεστές DDS.

(172)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή κατένειμε αυτά τα ποσά επιδότησης στον συνολικό κύκλο εργασιών εξαγωγών της εταιρείας κατά την ΠΕ ως κατάλληλο παρονομαστή, διότι η επιδότηση εξαρτάται από την εξαγωγική επίδοση και χορηγήθηκε ανεξάρτητα από τις κατασκευασθείσες, παραχθείσες, εξαχθείσες ή μεταφερθείσες ποσότητες.

(173)

Το ποσοστό επιδότησης που καθορίστηκε σε σχέση με το εν λόγω καθεστώς κατά την ΠΕ για τον όμιλο Jindal ανήλθε σε 1,65 %.

(174)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς έλαβαν παραχωρήσεις στο πλαίσιο του καθεστώτος EPCGS, οι οποίες μπορούσαν να κατανεμηθούν στο υπό εξέταση προϊόν κατά την ΠΕ.

(175)

Η λεπτομερής περιγραφή του καθεστώτος EPCGS περιέχεται στο κεφάλαιο 5 του εγγράφου FTP 2015-20 καθώς και στο κεφάλαιο 5 του εγγράφου HOP 2015-20.

(176)

Οι κατασκευαστές-εξαγωγείς και οι έμποροι-εξαγωγείς που είναι «υποχρεωμένοι» να υποστηρίζουν τους κατασκευαστές και τους παρόχους υπηρεσιών είναι επιλέξιμοι για το μέτρο αυτό.

(177)

Με την επιφύλαξη υποχρέωσης εξαγωγής, επιτρέπεται στις εταιρείες να εισάγουν κεφαλαιουχικά αγαθά (νέα και μεταχειρισμένα κεφαλαιουχικά αγαθά έως 10 ετών) με μειωμένο δασμολογικό συντελεστή. Για τον σκοπό αυτόν, η κυβέρνηση της Ινδίας χορηγεί άδεια EPCGS ύστερα από αίτηση και καταβολή τέλους. Το καθεστώς αυτό προβλέπει την εφαρμογή μειωμένου εισαγωγικού δασμολογικού συντελεστή σε όλα τα κεφαλαιουχικά αγαθά που εισάγονται στο πλαίσιό του. Για την εκπλήρωση της υποχρέωσης εξαγωγής, τα εισαγόμενα κεφαλαιουχικά αγαθά πρέπει να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ορισμένης ποσότητας προϊόντων που θεωρούνται εξαγωγικά εντός καθορισμένης περιόδου. Σύμφωνα με τα έγγραφα FTP 2015-20 και FTP 2015-20 στην επικαιροποιημένη μορφή του, τα κεφαλαιουχικά αγαθά μπορούν να εισάγονται με δασμολογικό συντελεστή 0 % στο πλαίσιο του καθεστώτος EPCGS. Ωστόσο, στην περίπτωση κεφαλαιουχικών αγαθών που εισάγονταν πριν από το 2015, εναλλακτική λύση αποτελούσε επίσης ο δασμολογικός συντελεστής 3 % —στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος για την εκπλήρωση της υποχρέωσης εξαγωγής ήταν μεγαλύτερος. Η υποχρέωση εξαγωγής, η οποία αντιστοιχεί σε έξι φορές το ύψος των δασμών που εξοικονομούνται, πρέπει να εκπληρώνεται εντός περιόδου έξι ετών κατά το μέγιστο.

(178)

Ο κάτοχος άδειας EPCGS μπορεί επίσης να εφοδιάζεται τα κεφαλαιουχικά αγαθά στην εγχώρια αγορά. Στην περίπτωση αυτή, ο εγχώριος κατασκευαστής κεφαλαιουχικών αγαθών μπορεί να επωφεληθεί από την ατελή εισαγωγή των συστατικών μερών που απαιτούνται για την παραγωγή των εν λόγω κεφαλαιουχικών αγαθών. Εναλλακτικά, ο εγχώριος παραγωγός μπορεί να ζητεί από έναν κάτοχο άδειας EPCGS να εισπράττει για την προμήθεια κεφαλαιουχικών αγαθών το όφελος από την προβλεπόμενη εξαγωγή.

(179)

Το καθεστώς EPCGS παρέχει επιδοτήσεις κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) και του άρθρου 3 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού. Η δασμολογική μείωση αποτελεί χρηματοδοτική συνεισφορά της κυβέρνησης της Ινδίας, δεδομένου ότι, με αυτή την παραχώρηση, παραιτείται από απαίτηση σε τελωνειακά έσοδα που θα οφείλονταν κανονικά. Επιπλέον, η δασμολογική μείωση παρέχει όφελος στον εξαγωγέα στο μέτρο που οι δασμοί που εξοικονομούνται επί της εισαγωγής βελτιώνουν τα ρευστά διαθέσιμα της εταιρείας.

(180)

Επιπλέον, το καθεστώς EPCGS εξαρτάται εκ του νόμου από την εξαγωγική επίδοση, δεδομένου ότι οι εν λόγω άδειες δεν μπορούν να χορηγούνται χωρίς δέσμευση για εξαγωγή. Κατά συνέπεια, θεωρείται ότι έχει ατομικό χαρακτήρα και ότι είναι αντισταθμίσιμο βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(181)

Το καθεστώς EPCGS δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτρεπόμενο σύστημα επιστροφής δασμού ή σύστημα επιστροφής φόρου σε περιπτώσεις υποκατάστασης κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) του βασικού κανονισμού. Τα κεφαλαιουχικά αγαθά δεν καλύπτονται από τα επιτρεπόμενα συστήματα επιστροφής δασμού, όπως ορίζεται στο παράρτημα I στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού, διότι δεν καταναλώνονται κατά την παραγωγή των εξαγόμενων προϊόντων.

(182)

Το ποσό των αντισταθμίσιμων επιδοτήσεων υπολογίστηκε, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού, με βάση τους μη καταβληθέντες δασμούς για τα εισαχθέντα κεφαλαιουχικά αγαθά κατά τη διάρκεια περιόδου που αντιστοιχεί στην κανονική περίοδο απόσβεσης τέτοιων κεφαλαιουχικών αγαθών στον συγκεκριμένο κλάδο παραγωγής. Το ποσό που υπολογίστηκε κατά τον τρόπο αυτό, το οποίο αντιστοιχεί στην ΠΕ, διορθώθηκε με την προσθήκη τόκου κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου ώστε να αντικατοπτρίζεται η πλήρης αξία του οφέλους διαχρονικά. Το εμπορικό επιτόκιο κατά την περίοδο έρευνας στην Ινδία θεωρήθηκε κατάλληλο για τον σκοπό αυτόν.

(183)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, τα τέλη που κατέβαλε η εταιρεία για να λάβει την επιδότηση αφαιρέθηκαν από το συνολικό ποσό της επιδότησης όπου ζητήθηκε.

(184)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 του βασικού κανονισμού, το εν λόγω ποσό επιδότησης κατανεμήθηκε στον αντίστοιχο κύκλο εργασιών εξαγωγών κατά την ΠΕ ως κατάλληλος παρονομαστής, διότι η επιδότηση εξαρτάται από την εξαγωγική επίδοση και χορηγήθηκε ανεξάρτητα από τις κατασκευασθείσες, παραχθείσες, εξαχθείσες ή μεταφερθείσες ποσότητες. Στην περίπτωση μίας από τις ινδικές εταιρείες, ο κύκλος εργασιών εξαγωγών του υπό έρευνα προϊόντος χρησιμοποιήθηκε ως παρονομαστής, καθώς η εταιρεία χρησιμοποιεί μηχανήματα που αγοράζονται στο πλαίσιο του καθεστώτος EPCGS μόνο για την παραγωγή του υπό εξέταση προϊόντος.

(185)

Ένας από τους Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς ζήτησε προσαρμογή για τον κύκλο εργασιών εξαγωγών που χρησιμοποιήθηκε ως παρονομαστής στους υπολογισμούς. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι μόλις ξεκίνησε την παραγωγή κατά την ΠΕ και έφθασε μόλις στο 15 % της παραγωγικής της ικανότητας. Ως εκ τούτου, η εταιρεία ζήτησε παρέκταση του κύκλου εργασιών εξαγωγών της ώστε να ληφθεί υπόψη η πλήρης χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητάς της.

(186)

Ωστόσο, ο υπολογισμός των ποσοστών επιδότησης βασίζεται πάντα σε πραγματικούς κύκλους εργασιών. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι μετά το στάδιο της εκκίνησης η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει πλήρως την παραγωγική της ικανότητα. Επίσης, ο λόγος της μελλοντικής κατανομής μεταξύ του κύκλου εργασιών των εγχώριων πωλήσεων και των εξαγωγών θα αποτελούσε απλώς εικασία. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(187)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η εταιρεία επανέλαβε αυτόν τον ισχυρισμό, τονίζοντας το γεγονός ότι το καθεστώς EPCGS αποτελεί μη επαναλαμβανόμενη επιδότηση και, ως εκ τούτου, ένας υπολογισμός χωρίς προσαρμογή του παρονομαστή δεν αντικατοπτρίζει ορθά το όφελος που χορηγήθηκε στην εταιρεία, η οποία βρίσκεται στο στάδιο εκκίνησης των δραστηριοτήτων.

(188)

Το καθεστώς EPCGS αποτελεί πράγματι μη επαναλαμβανόμενη επιδότηση και αντιμετωπίστηκε από την Επιτροπή ως τέτοια: το ποσό του οφέλους στο πλαίσιο του καθεστώτος κατανεμήθηκε στην ΠΕ, λαμβανομένης υπόψη της περιόδου απόσβεσης των εν λόγω κεφαλαιουχικών αγαθών. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν μπορεί να προσαρμόσει τον παρονομαστή, προβαίνοντας σε παραδοχές όσον αφορά τον δυνητικό εξαγωγικό κύκλο εργασιών της εταιρείας, όπως ήδη επισημάνθηκε στην αιτιολογική σκέψη 186 ανωτέρω. Ως εκ τούτου, διατηρείται η μεθοδολογία υπολογισμού.

(189)

Το ποσοστό επιδότησης που καθορίστηκε σε σχέση με το εν λόγω καθεστώς ανήλθε σε 5,69 % για την Chromeni και σε 0,36 % για τον όμιλο Jindal, όπως κατανεμήθηκε για την ΠΕ.

(190)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι δύο Ινδοί παραγωγοί-εξαγωγείς χρησιμοποίησαν το καθεστώς MEIS κατά την ΠΕ.

(191)

Η λεπτομερής περιγραφή του MEIS περιέχεται στο κεφάλαιο 3 του εγγράφου FTP 2015-20 και του FTP 2015-20 στην επικαιροποιημένη μορφή του και στο κεφάλαιο 3 του εγγράφου HOP 2015-20 και του HOP 2015-20 στην επικαιροποιημένη μορφή του.

(192)

Όλοι οι κατασκευαστές-εξαγωγείς ή έμποροι-εξαγωγείς είναι επιλέξιμοι για το καθεστώς αυτό.

(193)

Οι επιλέξιμες εταιρείες μπορούν να επωφεληθούν από το καθεστώς MEIS εξάγοντας συγκεκριμένα προϊόντα σε συγκεκριμένες χώρες οι οποίες ταξινομούνται στην ομάδα Α («παραδοσιακές αγορές», συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών μελών της ΕΕ), την ομάδα Β («αναδυόμενες και στοχευόμενες αγορές») και την ομάδα Γ («λοιπές αγορές»). Οι χώρες που υπάγονται σε κάθε ομάδα και ο κατάλογος των προϊόντων με τα αντίστοιχα ποσοστά αμοιβής απαριθμούνται στο παράρτημα 3Β του επικαιροποιημένου εγγράφου HOP.

(194)

Το όφελος έχει τη μορφή δασμολογικών πιστώσεων ισοδύναμων με το ποσοστό της αξίας FOB των εξαγωγών. Ο συντελεστής MEIS κατά την ΠΕ ανήλθε σε 2 % (21).

(195)

Βάσει της παραγράφου 3.06 του εγγράφου FTP 2015-20, από το καθεστώς αποκλείονται ορισμένοι τύποι εξαγωγών, π.χ. εξαγωγές εισαγόμενων εμπορευμάτων ή μεταφορτωμένων εμπορευμάτων, προβλεπόμενες εξαγωγές, εξαγωγές υπηρεσιών και συναφής με τις εξαγωγές κύκλος εργασιών των μονάδων που δραστηριοποιούνται σε ειδικές οικονομικές ζώνες/μονάδες εξαγωγικού προσανατολισμού.

(196)

Οι δασμολογικές πιστώσεις στο πλαίσιο του καθεστώτος MEIS μπορούν να μεταβιβάζονται ελεύθερα και ισχύουν για περίοδο 18 μηνών από την ημερομηνία έκδοσης, ενώ οι δασμολογικές πιστώσεις που εκδόθηκαν την ή μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 είναι έγκυρες για περίοδο 24 μηνών από την ημερομηνία έγκρισης δυνάμει της παραγράφου 3.13 του επικαιροποιημένου HOP 2015-20.

(197)

Μπορούν να χρησιμοποιούνται για τα εξής: i) για την πληρωμή των δασμών επί των εισαγωγών συντελεστών παραγωγής ή αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαιουχικών αγαθών, ii) για την πληρωμή των ειδικών φόρων κατανάλωσης επί των εγχώριων αναθέσεων της προμήθειας συντελεστών παραγωγής ή αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαιουχικών αγαθών και των πληρωμών, iii) για την πληρωμή των φορολογικών υπηρεσιών επί της προμήθειας υπηρεσιών.

(198)

Αίτηση για τη χορήγηση παροχών στο πλαίσιο του MEIS πρέπει να υποβάλλεται ηλεκτρονικά στον δικτυακό τόπο της Γενικής Διεύθυνσης Εξωτερικού Εμπορίου. Η ηλεκτρονική αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από σχετική τεκμηρίωση (φορτωτικές, τραπεζικό πιστοποιητικό και πιστοποιητικό εκφόρτωσης). Η αρμόδια περιφερειακή αρχή (στο εξής: ΠΑ) της κυβέρνησης της Ινδίας χορηγεί πίστωση δασμών μετά τον έλεγχο των εγγράφων. Εφόσον ο εξαγωγέας παρέχει τα σχετικά έγγραφα τεκμηρίωσης, η ΠΑ δεν έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει αν θα χορηγήσει ή όχι τις δασμολογικές πιστώσεις.

(199)

Το καθεστώς MEIS χορηγεί επιδοτήσεις κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) και του άρθρου 3 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού. Η δασμολογική πίστωση MEIS αποτελεί χρηματοδοτική συνεισφορά της κυβέρνησης της Ινδίας, δεδομένου ότι η πίστωση θα χρησιμοποιηθεί τελικά για να αντισταθμίσει τους εισαγωγικούς δασμούς που καταβάλλονται επί των κεφαλαιουχικών αγαθών, μειώνοντας έτσι τα δασμολογικά έσοδα της κυβέρνησης της Ινδίας που, διαφορετικά, θα εισπράττονταν. Επιπροσθέτως, η δασμολογική πίστωση MEIS παρέχει όφελος στον εξαγωγέα που δεν υπόκειται σε υποχρέωση καταβολής των εν λόγω εισαγωγικών δασμών.

(200)

Επιπλέον, το σύστημα MEIS εξαρτάται εκ του νόμου από την εξαγωγική επίδοση και, επομένως, θεωρείται ότι έχει ατομικό χαρακτήρα και είναι αντισταθμίσιμο βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(201)

Σημειώνεται ότι το καθεστώς MEIS έληξε μετά την ΠΕ, από την 1η Ιανουαρίου 2021. Ωστόσο, έως το τέλος του 2021, οι εταιρείες μπορούν ακόμη να υποβάλουν αίτηση για πιστώσεις στο πλαίσιο του MEIS για τις εξαγωγικές συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν το 2020. Επιπλέον, οι εταιρείες μπορούν ακόμη να χρησιμοποιήσουν την πίστωση στο πλαίσιο του MEIS που αποκτήθηκε το 2021 για να αντισταθμίσουν τους οφειλόμενους εισαγωγικούς δασμούς, έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2023. Ως εκ τούτου, τα οφέλη στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της ΠΕ και θα συνεχιστούν ακόμη και μετά την επιβολή των μέτρων.

(202)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 και το άρθρο 5 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή υπολόγισε το ύψους των αντισταθμίσιμων επιδοτήσεων με βάση το όφελος που προσπορίστηκε ο αποδέκτης της επιδότησης, το οποίο διαπιστώθηκε κατά την ΠΕ. Εν προκειμένω, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο αποδέκτης προσπορίστηκε όφελος κατά τη χρονική στιγμή της εξαγωγικής συναλλαγής βάσει αυτού του καθεστώτος. Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση της Ινδίας εκδίδει δασμολογική πίστωση η οποία καταχωρίζεται από τον παραγωγό-εξαγωγέα ως λογιστική απαίτηση την οποία ο τελευταίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει ως αντιστάθμιση. Αυτό συνιστά χρηματοδοτική συνεισφορά κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) του βασικού κανονισμού. Από τη στιγμή που οι τελωνειακές αρχές εκδώσουν τιμολόγιο για φορτωθέντα προς εξαγωγή εμπορεύματα, η κυβέρνηση της Ινδίας δεν έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει για τη χορήγηση ή μη της επιδότησης. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή έκρινε σκόπιμο να εκτιμήσει το όφελος που αποκομίστηκε στο πλαίσιο του καθεστώτος MEIS ως το σύνολο των ποσών που εισπράχθηκαν για τις εξαγωγικές συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος κατά την ΠΕ. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τα ποσά στο πλαίσιο του MEIS που εισπράχθηκαν για όλες τις εξαγωγικές συναλλαγές των Ινδών παραγωγών-εξαγωγέων, καθώς οι εταιρείες εξάγουν μόνο το υπό έρευνα προϊόν και προϊόντα θερμής έλασης από ανοξείδωτο χάλυβα, τα οποία είναι ημιτελή προϊόντα για την παραγωγή του υπό έρευνα προϊόντος και καλύπτονται από τους ίδιους συντελεστές MEIS.

(203)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, τα τέλη που κατέβαλε η εταιρεία για να λάβει την επιδότηση αφαιρέθηκαν από το συνολικό ποσό της επιδότησης όπου ζητήθηκε.

(204)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή κατένειμε αυτό το ποσό επιδότησης στον κύκλο εργασιών εξαγωγών των εταιρειών κατά την ΠΕ ως κατάλληλο παρονομαστή, διότι η επιδότηση εξαρτάται από την εξαγωγική επίδοση και χορηγήθηκε ανεξάρτητα από τις κατασκευασθείσες, παραχθείσες, εξαχθείσες ή μεταφερθείσες ποσότητες.

(205)

Το ποσοστό επιδότησης που καθορίστηκε σε σχέση με το εν λόγω καθεστώς ανήλθε σε 1,87 % για την Chromeni και σε 1,92 % για τον όμιλο Jindal κατά την ΠΕ.

(206)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας εξασφαλίζει τεχνητή μείωση του κόστους των βασικών συντελεστών παραγωγής του τοπικού κλάδου παραγωγής ωθώντας —μέσω μιας σειράς κανονιστικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών επί των εξαγωγών (όπως φόρος κατά την εξαγωγή, άδειες εξαγωγής και συμμετοχή κρατικών εμπορικών επιχειρήσεων στις εξαγωγές)— τις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος χρωμίου να παρέχουν το μετάλλευμα χρωμίου στον ινδικό κατάντη κλάδο παραγωγής SSCR έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού.

(207)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε επίσης ότι η κυβέρνηση της Ινδίας ελέγχει πλήρως τον εξορυκτικό τομέα όσον αφορά το μετάλλευμα χρωμίου στην Ινδία. Μέσω των νόμων και των κανονισμών της, η κυβέρνηση της Ινδονησίας καθορίζει ποιος εξάγει το χρώμιο (εταιρείες εξόρυξης που διαθέτουν σχετική άδεια). Υπάρχει επίσης κρατική ιδιοκτησία και/ή παρουσία του κράτους στις εξορυκτικές εταιρείες. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση της Ινδίας έχει παραχωρήσει στις εξορυκτικές εταιρείες την εξουσία να επιδιώκουν τους στόχους πολιτικής της.

(208)

Δεδομένου ότι το μετάλλευμα χρωμίου χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή σιδηροχρωμίου, το οποίο χρησιμοποιείται ουσιαστικά στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα, το όφελος αυτό χορηγήθηκε στους Ινδούς παραγωγούς SSCR που παράγουν τόσο σιδηροχρώμιο όσο και ανοξείδωτο χάλυβα.

(209)

Η εξορυκτική πολιτική που καλύπτει το μετάλλευμα χρωμίου εφαρμόζεται μέσω του Υπουργείου Ορυχείων. Επιπλέον, η διαχείριση των εξαγωγών ορυκτών πραγματοποιείται από το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας.

(210)

Τόσο η κεντρική όσο και οι περιφερειακές κυβερνήσεις διαδραματίζουν καίριο ρόλο στον κλάδο εξόρυξης μεταλλευμάτων, συμπεριλαμβανομένης της εξόρυξης μεταλλεύματος χρωμίου, καθορίζοντας εθνικές εξορυκτικές πολιτικές, πρότυπα, κατευθυντήριες γραμμές και κριτήρια, καθώς και λαμβάνοντας αποφάσεις σχετικά με τις διαδικασίες χορήγησης άδειας εξόρυξης.

(211)

Η νομική βάση των σχετικών κανόνων και κανονισμών είναι η ακόλουθη:

(212)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ένας καθετοποιημένος Ινδός παραγωγός-εξαγωγέας SSCR αγόραζε μετάλλευμα χρωμίου στην εγχώρια αγορά για την παραγωγή σιδηροχρωμίου, το οποίο ο εν λόγω παραγωγός χρησιμοποιούσε για την παραγωγή πλακών, στη συνέχεια για ρόλους θερμής έλασης και τελικά για πλατέα προϊόντα ψυχρής έλασης.

(213)

Η συντριπτική πλειονότητα των αγορών μεταλλεύματος χρωμίου της εταιρείας κατά την ΠΕ προερχόταν από την κρατική επιχείρηση Odisha Mining Corporation (στο εξής: OMC). Αναφέρθηκαν επίσης μικρές αγορές από δύο ιδιωτικές, κατά τους ισχυρισμούς, εξορυκτικές εταιρείες και μία εμπορική εταιρεία.

(214)

Η Επιτροπή ενημέρωσε την κυβέρνηση της Ινδίας ότι ενδέχεται να χρειαστεί να καταφύγει στη χρήση των διαθέσιμων στοιχείων, βάσει του άρθρου 28 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, κατά την εξέταση της ύπαρξης και της έκτασης της εικαζόμενης χορήγησης επιδοτήσεων στον κλάδο παραγωγής SSCR, μεταξύ άλλων μέσω της παροχής μεταλλεύματος χρωμίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού.

(215)

Στο ερωτηματολόγιο, στην επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων και κατά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως, η Επιτροπή ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδίας να παράσχει ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τους προμηθευτές και τη λειτουργία της εγχώριας αγοράς μεταλλεύματος χρωμίου στην Ινδία. Αυτά τα αιτήματα παροχής πληροφοριών περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, ερωτήσεις σχετικά με το νομικό και θεσμικό πλαίσιο, την οργάνωση της αγοράς μεταλλεύματος χρωμίου, τους παραγωγούς μεταλλεύματος χρωμίου στην Ινδία, τους μηχανισμούς καθορισμού τιμών και τις τιμές, καθώς και τη μετοχική σύνθεση των εταιρειών.

(216)

Κατά την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδίας να διαβιβάσει το προσάρτημα Β που επισυναπτόταν στο ερωτηματολόγιο κατά των επιδοτήσεων (ερωτηματολόγιο για τους προμηθευτές μεταλλεύματος χρωμίου) στους 10 κορυφαίους παραγωγούς και διανομείς μεταλλεύματος χρωμίου, καθώς και σε τυχόν άλλους παραγωγούς και διανομείς μεταλλεύματος χρωμίου, οι οποίοι παρείχαν μετάλλευμα χρωμίου στους παραγωγούς-εξαγωγείς. Το προσάρτημα Β αποτελείτο από ένα έγγραφο Word («Appendix B_Input supplier») και ένα αρχείο Excel («Appendix B - Input suppliers tables»). Δεν ελήφθησαν απαντήσεις στο προσάρτημα Β.

(217)

Στην επιστολή της σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων που απέστειλε στην κυβέρνηση της Ινδίας στις 25 Αυγούστου 2021, η Επιτροπή σημείωσε το γεγονός ότι δεν είχε λάβει καμία απάντηση στο προσάρτημα Β του ερωτηματολογίου.

(218)

Κατά τη διάρκεια και μετά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως, η Επιτροπή ενημέρωσε την κυβέρνηση της Ινδίας ότι εξακολουθούσαν να λείπουν πληροφορίες σχετικά με τη συνολική παραγωγή και κατανάλωση μεταλλεύματος χρωμίου στην ινδική αγορά. Η κυβέρνηση της Ινδίας ανέφερε επίσης ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχει στατιστικές τιμών για τις ινδικές εγχώριες τιμές της εν λόγω πρώτης ύλης. Επιπλέον, εξακολουθούσαν να υπάρχουν ανοικτά ερωτήματα σχετικά με τη δομή και τους παράγοντες της αγοράς, καθώς και σχετικά με το αν ήταν δημόσιοι ή ιδιωτικοί φορείς. Τέλος, η Επιτροπή εξακολουθούσε να μην έχει στη διάθεσή της την ορθή νομική βάση όσον αφορά τους φόρους επί των εξαγωγών μεταλλεύματος χρωμίου.

(219)

Ως εκ τούτου, στις 8 Δεκεμβρίου 2021 η Επιτροπή ενημέρωσε την κυβέρνηση της Ινδίας ότι σκόπευε να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού. Μετά την εν λόγω επιστολή, η κυβέρνηση της Ινδίας παρείχε αρχικά ένα πολύ μικρό μέρος των πληροφοριών που έλειπαν, κυρίως σχετικά με τη δομή της αγοράς, την ιδιοκτησία ορισμένων από τις εξορυκτικές εταιρείες και τη νομική βάση για τον φόρο κατά την εξαγωγή. Οι πληροφορίες αυτές υποβλήθηκαν σε λίγες μόνο σελίδες, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση της Ινδίας απέστειλε συμπληρωματική επιστολή με την οποία αντιτίθετο στην εφαρμογή του άρθρου 28 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού εν γένει και υποστήριξε ότι η Επιτροπή έπρεπε να λάβει υπόψη τις πρόσθετες πληροφορίες που παρασχέθηκαν και, επομένως, να μην χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα στοιχεία.

(220)

Σε απάντηση, η Επιτροπή επισήμανε καταρχάς ότι η κυβέρνηση της Ινδίας δεν είχε επανειλημμένα παράσχει αυτές τις πληροφορίες όταν ζητήθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας και ότι οι πρόσθετες πληροφορίες ελήφθησαν σε πολύ προχωρημένο στάδιο της έρευνας, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να ληφθούν υπόψη. Εν τω μεταξύ, η Επιτροπή έλαβε τις πληροφορίες που έλειπαν σχετικά με την ιδιοκτησία των εξορυκτικών εταιρειών και τους φόρους επί των εξαγωγών μεταλλεύματος χρωμίου από δημόσιες πηγές. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας δεν παρείχε τις απαραίτητες πληροφορίες, όπως προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1 πρώτη περίοδος του βασικού κανονισμού, και ότι οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδίας σε τόσο προχωρημένο στάδιο της έρευνας δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 28 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή έπρεπε να συμπληρώσει τις ελάχιστες πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδίας με άλλα διαθέσιμα στοιχεία για τα μέρη που έλειπαν, κυρίως όσον αφορά τον καθορισμό των τιμών, καθώς και τον ρόλο της κυβέρνησης της Ινδίας και την επιρροή της στους προμηθευτές (συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών παραγόντων) στην αγορά μεταλλεύματος χρωμίου. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υποστήριξε ότι έπρεπε να βασιστεί στο άρθρο 28 παράγραφος 1 και να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα στοιχεία.

(221)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η κυβέρνηση της Ινδίας επανέλαβε τη θέση της ότι η εφαρμογή του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού ήταν αδικαιολόγητη, δεδομένου ότι είχαν παρασχεθεί όλες οι πληροφορίες που ζήτησε η Επιτροπή.

(222)

Ωστόσο, όπως εξηγείται λεπτομερώς στην αιτιολογική σκέψη 220, οι πληροφορίες αυτές περιήλθαν στην Επιτροπή σε πολύ προχωρημένο στάδιο της έρευνας ή ήταν ελλιπείς. Αυτό αφορούσε ιδίως κρίσιμα στοιχεία όπως η δομή της αγοράς μεταλλεύματος χρωμίου, η μεθοδολογία για τον καθορισμό των τιμών ή η δέσμια κατανάλωση μεταλλεύματος χρωμίου. Ως εκ τούτου, αν και η Επιτροπή χρησιμοποίησε στο μέτρο του δυνατού τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδίας, έπρεπε επίσης να χρησιμοποιήσει πρόσθετες πηγές και τα βέλτιστα διαθέσιμα στοιχεία.

(223)

Για να αποδειχθεί η ύπαρξη αντισταθμίσιμης επιδότησης, πρέπει να υπάρχουν τρία στοιχεία σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4 του βασικού κανονισμού: i) χρηματοδοτική συνεισφορά, ii) όφελος και iii) ατομικός χαρακτήρας (άρθρο 3 του βασικού κανονισμού).

(224)

Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκε καταρχάς αν η κυβέρνηση της Ινδίας παρείχε μετάλλευμα χρωμίου σε παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα μέσω εξορυκτικών εταιρειών που ενεργούσαν ως «δημόσιοι οργανισμοί». Το σχετικό νομικό πρότυπο και η ερμηνεία για την εν λόγω εξέταση βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) και παράγραφος 2 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού απορρέουν από τη νομολογία του ΠΟΕ σχετικά με τον «δημόσιο οργανισμό».

(225)

Σύμφωνα με τη σχετική νομολογία του ΠΟΕ (33), δημόσιος οργανισμός είναι μια οντότητα που «κατέχει, ασκεί ή είναι επιφορτισμένη με κρατική εξουσία». Η έρευνα σχετικά με τον χαρακτήρα δημόσιου οργανισμού πρέπει να διεξάγεται κατά περίπτωση, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των «βασικών χαρακτηριστικών και των λειτουργιών της σχετικής οντότητας», της «σχέσης της εν λόγω οντότητας με την κυβέρνηση» και του «νομικού και οικονομικού περιβάλλοντος που επικρατεί στη χώρα στην οποία δραστηριοποιείται η υπό έρευνα οντότητα». Ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις κάθε περίπτωσης, στα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία μπορούν να περιλαμβάνονται τα εξής: i) αποδεικτικά στοιχεία ότι «μια οντότητα ασκεί πράγματι κρατικές λειτουργίες», ιδίως όταν τα στοιχεία αυτά «υποδεικνύουν μια διαρκή και συστηματική πρακτική»· ii) αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με «το πεδίο εφαρμογής και το περιεχόμενο των κυβερνητικών πολιτικών που σχετίζονται με τον τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται η υπό έρευνα οντότητα»· και iii) στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μια κυβέρνηση ασκεί «ουσιαστικό έλεγχο σε μια οντότητα και στη συμπεριφορά της». Κατά τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τον χαρακτήρα δημόσιου οργανισμού, η ερευνητική αρχή πρέπει να «αξιολογεί και να λαμβάνει δεόντως υπόψη όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά της οντότητας» και να εξετάζει όλα τα είδη αποδεικτικών στοιχείων που ενδέχεται να είναι συναφή για την εν λόγω αξιολόγηση· στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να μην «εστιάζει αποκλειστικά ή αδικαιολόγητα σε οποιοδήποτε μεμονωμένο χαρακτηριστικό, χωρίς να λαμβάνει δεόντως υπόψη άλλα που ενδέχεται να είναι σημαντικά».

(226)

Προκειμένου να χαρακτηριστεί μια οντότητα ως δημόσιος οργανισμός σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να έχει σημασία να εξεταστεί «αν οι λειτουργίες ή η συμπεριφορά [της οντότητας] είναι τέτοιες που χαρακτηρίζονται συνήθως ως κρατικές στην έννομη τάξη του οικείου μέλους», καθώς και ο χαρακτηρισμός και οι λειτουργίες των οντοτήτων στο πλαίσιο των μελών του ΠΟΕ εν γένει. Επομένως, το αν οι λειτουργίες ή η συμπεριφορά είναι τέτοιες που χαρακτηρίζονται συνήθως ως κρατικές στην έννομη τάξη του οικείου μέλους μπορεί να αποτελέσει κρίσιμη παράμετρο για να καθοριστεί αν μια συγκεκριμένη οντότητα είναι δημόσιος οργανισμός ή όχι.

(227)

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους μια κυβέρνηση με τη στενή έννοια του όρου μπορεί να εκχωρήσει εξουσία σε οντότητες. Αντίστοιχα, υπάρχουν διάφορα είδη αποδεικτικών στοιχείων με τα οποία μπορεί να καταδειχθεί ότι οι εξουσίες αυτές έχουν εκχωρηθεί σε μια συγκεκριμένη οντότητα. Τυχόν αποδεικτικά στοιχεία ότι μια οντότητα ασκεί πράγματι κρατικές λειτουργίες μπορεί να χρησιμεύσουν ως απόδειξη ότι διαθέτει ή ότι της είχε εκχωρηθεί κρατική εξουσία, ιδίως δε όταν τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία υποδηλώνουν διαρκή και συστηματική πρακτική.

(228)

Στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση ασκεί ουσιαστικό έλεγχο σε μια οντότητα και στη συμπεριφορά της μπορούν να χρησιμεύσουν ως απόδειξη ότι η σχετική οντότητα κατέχει κρατική εξουσία και ασκεί την εν λόγω εξουσία κατά την εκτέλεση κρατικών λειτουργιών. Πράγματι, η κρατική ιδιοκτησία μιας οντότητας, αν και δεν αποτελεί καθοριστικό κριτήριο, μπορεί να χρησιμεύσει, σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία, ως αποδεικτικό στοιχείο. Ωστόσο, η ύπαρξη απλών τυπικών δεσμών μεταξύ μιας οντότητας και της κυβέρνησης με τη στενή έννοια είναι απίθανο να αρκεί για να αποδειχθεί η κρατική εξουσία. Έτσι, για παράδειγμα, αυτό καθαυτό το γεγονός ότι μια κυβέρνηση είναι ο πλειοψηφικός μέτοχος μιας οντότητας δεν αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ασκεί ουσιαστικό έλεγχο στη συμπεριφορά της εν λόγω οντότητας, πολύ λιγότερο δε ότι η κυβέρνηση έχει εκχωρήσει στην εν λόγω οντότητα κρατική εξουσία. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν από τα στοιχεία προκύπτει ότι οι επίσημες ενδείξεις κρατικού ελέγχου είναι πολλαπλές και υπάρχουν επίσης αποδεικτικά στοιχεία για το ότι ο έλεγχος αυτός ασκείται με ουσιαστικό τρόπο, τότε τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία μπορούν να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι η εν λόγω οντότητα ασκεί κρατική εξουσία.

(229)

Η έρευνα σχετικά με το χαρακτήρα δημόσιου οργανισμού δεν επικεντρώνεται στο κατά πόσον η συμπεριφορά που φέρεται να συνεπάγεται χρηματοδοτική συνεισφορά συνδέεται λογικά με μια προσδιορισμένη «κρατική λειτουργία». Στο πλαίσιο αυτό, το νομικό πρότυπο για τον προσδιορισμό των δημόσιων οργανισμών σύμφωνα με το άρθρο 1.1 στοιχείο α) σημείο 1 της συμφωνίας ΕΑΜ δεν προβλέπει σύνδεση συγκεκριμένου βαθμού ή φύσης που πρέπει κατ’ ανάγκη να διαπιστωθεί μεταξύ μιας προσδιορισμένης κρατικής λειτουργίας και της συγκεκριμένης επίμαχης χρηματοδοτικής συνεισφοράς. Αντιθέτως, η σχετική έρευνα βασίζεται στο κατά πόσον η οντότητα επιδεικνύει τη συμπεριφορά αυτή, στα βασικά χαρακτηριστικά της και στη σχέση της με την κυβέρνηση. Αυτή η εστίαση στην οντότητα, σε αντίθεση με τη συμπεριφορά που εικάζεται ότι οδηγεί σε χρηματοδοτική συνεισφορά, συμφωνεί με το γεγονός ότι μια «κυβέρνηση» (με τη στενή έννοια) και ένας «δημόσιος οργανισμός» έχουν «έως έναν βαθμό κοινά στοιχεία ή τα ουσιώδη χαρακτηριστικά τους αλληλεπικαλύπτονται» —δηλαδή και οι δύο έχουν «κρατικό» χαρακτήρα.

(230)

Η φύση της συμπεριφοράς ή της πρακτικής μιας οντότητας μπορεί ασφαλώς να αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο στο πλαίσιο έρευνας σχετικά με τον χαρακτήρα δημόσιου οργανισμού. Πράγματι, η συμπεριφορά μιας οντότητας —ιδίως όταν υποδεικνύει μια «διαρκή και συστηματική πρακτική»— αποτελεί ένα από τα διάφορα είδη αποδεικτικών στοιχείων τα οποία, ανάλογα με τις περιστάσεις κάθε έρευνας, μπορούν να φωτίσουν τα βασικά χαρακτηριστικά μιας οντότητας και τη σχέση της με την κυβέρνηση με τη στενή έννοια. Ωστόσο, η αξιολόγηση των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων αποσκοπεί στο να δοθεί απάντηση στο κεντρικό ερώτημα του κατά πόσον η ίδια η οντότητα διαθέτει τα βασικά χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες ώστε να χαρακτηριστεί δημόσιος οργανισμός. Για παράδειγμα, σχετικά με την αξιολόγηση του κατά πόσον μια οντότητα είναι δημόσιος οργανισμός στο πλαίσιο των κινεζικών εμπορικών τραπεζών κρατικής ιδιοκτησίας (στο εξής: ΕΤΚΙ), στην υπόθεση DS379 περιλαμβάνονταν πληροφορίες από τις οποίες προέκυπτε ότι: i) «[τ]α διευθυντικά στελέχη των κεντρικών γραφείων των ΕΤΚΙ είναι διορισμένα κυβερνητικά στελέχη και το [ΚΚΚ] διατηρεί σημαντική επιρροή στην επιλογή τους»· και ii) οι ΕΤΚΙ «εξακολουθούν να μην διαθέτουν επαρκείς δεξιότητες διαχείρισης κινδύνου και ανάλυσης». Τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία δεν περιορίζονταν στη δανειοδοτική δραστηριότητα των ΕΤΚΙ αυτή καθαυτή, αλλά αφορούσαν τα οργανωτικά χαρακτηριστικά τους, τις αλυσίδες της εξουσίας λήψης αποφάσεων και τη συνολική σχέση τους με την κινεζική κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, στην υπόθεση DS379 το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο επισήμανε ότι, παρότι το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ δεν έλαβε υπόψη στοιχεία σχετικά με τη συμπεριφορά των ΕΤΚΙ [«χορήγηση δανείων»], το έπραξε στο πλαίσιο της έρευνάς του σχετικά με τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των οντοτήτων και τη σχέση τους με την κινεζική κυβέρνηση. Οι εν λόγω ΕΤΚΙ ασκούσαν κρατικές λειτουργίες για λογαριασμό της κινεζικής κυβέρνησης.

(231)

Επιπλέον, το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο απέδωσε επίσης σημασία στο γεγονός ότι η εν λόγω κυβέρνηση δεν συνεργάστηκε κατά τη διάρκεια της έρευνας. Πράγματι, στην υπόθεση DS379 το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο επιβεβαίωσε τη διαπίστωση του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ ότι οι ΕΤΚΙ στην έρευνα για τα φύλλα χαρτιού χωρίς επικάλυψη αποτελούσαν «δημόσιους οργανισμούς» για τους ακόλουθους λόγους: i) σχεδόν πλήρης κρατική ιδιοκτησία του τραπεζικού τομέα στην Κίνα· ii) το άρθρο 34 του εμπορικού τραπεζικού δικαίου ορίζει ότι οι τράπεζες πρέπει να «ασκούν τις δραστηριότητες δανεισμού τους με βάση τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας και της κοινωνικής ανάπτυξης και υπό την καθοδήγηση των δημόσιων βιομηχανικών πολιτικών»· iii) καταγεγραμμένα στοιχεία δείχνουν ότι οι ETKI εξακολουθούν να μην διαθέτουν επαρκείς δεξιότητες διαχείρισης κινδύνου και ανάλυσης· και iv) το γεγονός ότι «κατά τη διάρκεια της [εν λόγω] έρευνας, το [Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ] δεν έλαβε τα αναγκαία αποδεικτικά στοιχεία για να τεκμηριώσει με ολοκληρωμένο τρόπο τη διαδικασία με την οποία ζητούνταν, χορηγούνταν και αξιολογούνταν τα δάνεια στον κλάδο της χαρτοποιίας» (34).

(232)

Τέλος, για να θεωρηθούν δημόσιοι οργανισμοί, οι επίμαχες κρατικές επιχειρήσεις δεν θα πρέπει απαραιτήτως να ελέγχονται από την κινεζική κυβέρνηση σε κάθε πώληση συντελεστών παραγωγής σε κατάντη παραγωγούς.

(233)

Εν ολίγοις, το κατά πόσον οι εξορυκτικές εταιρείες στην Ινδία που ασχολούνται με τον εφοδιασμό μεταλλεύματος χρωμίου είναι «δημόσιοι οργανισμοί» θα πρέπει να εξεταστεί με γνώμονα τα βασικά χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες των εν λόγω εταιρειών, καθώς και τη σχέση τους με την κυβέρνηση της Ινδίας. Αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την κρατική ιδιοκτησία, τον άμεσο έλεγχο από το κράτος, την παρέμβαση της κυβέρνησης της Ινδίας στην αγορά για την επίτευξη ορισμένων στόχων πολιτικής μπορεί να καταδεικνύουν, μεταξύ άλλων σε ένα πλαίσιο όπου δεν υπάρχει συνεργασία από την εν λόγω κυβέρνηση, ότι οι εξορυκτικές εταιρείες ασκούν κρατικές λειτουργίες για λογαριασμό της κυβέρνησης της Ινδίας.

(234)

Καταρχάς, η Επιτροπή αναζήτησε πληροφορίες σχετικά με την κρατική ιδιοκτησία καθώς και άλλες επίσημες ενδείξεις κρατικού ελέγχου στις κρατικές εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος χρωμίου. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή μπόρεσε να βασιστεί μόνο στις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την OMC —τη μόνη εξορυκτική εταιρεία που συνεργάστηκε στο πλαίσιο της έρευνας, τουλάχιστον στο στάδιο της επαλήθευσης του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως, και η οποία ήταν ο σχεδόν αποκλειστικός προμηθευτής του Ινδού παραγωγού-εξαγωγέα SSCR που αγόραζε μετάλλευμα χρωμίου στην εγχώρια αγορά κατά την ΠΕ, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 212.

(235)

Η κυβέρνηση της Ινδίας ανέφερε ότι κατά την ΠΕ υπήρχαν δύο ενεργοί παραγωγοί του μεταλλεύματος χρωμίου, η OMC και η Industrial Development Corporation of Orissa Ltd., που αντιπροσώπευαν το 21 % της συνολικής παραγωγής. Η δεύτερη κρατική εταιρεία εξόρυξης μεταλλεύματος χρωμίου είχε ελάχιστη παραγωγή κατά την ΠΕ.

(236)

Τα στοιχεία της κυβέρνησης της Ινδίας αναφέρονταν επίσης σε έξι ιδιωτικές εξορυκτικές εταιρείες, τις Misrilal Mines Ltd., B.C. Mohanty & Sons Ltd, Ferro Alloys Corporation Ltd, Indian Metals and Ferro Alloys Ltd., Balasore Alloys Ltd. και Tata Steel Mining. Ωστόσο, σύμφωνα με δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες, τέσσερις από αυτές παράγουν μετάλλευμα χρωμίου για τη δική τους δέσμια χρήση σιδηροχρωμίου και, ως εκ τούτου, δεν δραστηριοποιούνται στην ελεύθερη αγορά. Επιπλέον, η άδεια εξόρυξης των δύο υπόλοιπων εξορυκτικών εταιρειών έληξε κατά τη διάρκεια της ΠΕ. Η άδειά τους αγοράστηκε από την Tata Steel Mining ώστε να συμπληρώσει την επέκταση της δικής της παραγωγής σιδηροχρωμίου. Η πρώτη από αυτές τις εταιρείες εξακολουθούσε να έχει περιορισμένη παραγωγή κατά την ΠΕ (9 % της συνολικής παραγωγής).

(237)

Ως εκ τούτου, η μη δέσμια αγορά μεταλλεύματος χρωμίου στην Ινδία περιορίζεται σε δύο εξορυκτικές εταιρείες κρατικής ιδιοκτησίας, εκ των οποίων η μία αποτελεί οριακό παράγοντα (0,1 % της συνολικής παραγωγής), γεγονός που στην πραγματικότητα καθιστά την OMC τον μοναδικό προμηθευτή του μεταλλεύματος χρωμίου στην ελεύθερη αγορά.

(238)

Από την έρευνα προέκυψε ότι η OMC ανήκει κατά 100 % στο κράτος. Επιπλέον, σύμφωνα με το καταστατικό, ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, ο διευθύνων σύμβουλος και ένας από τους διευθυντές είναι μέλη της Ινδικής Διοικητικής Υπηρεσίας (Τμήμα Κρατικών Δημόσιων Επιχειρήσεων) και ένας διευθυντής εκπροσωπεί το Υπουργείο Κρατικών Οικονομικών. Επιπλέον, σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας, όλα τα διευθυντικά στελέχη διορίζονται και αμείβονται από τον κυβερνήτη της πολιτείας Odisha.

(239)

Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 54Α του καταστατικού της OMC, «ο κυβερνήτης μπορεί κατά καιρούς να εκδίδει οδηγίες και εντολές, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, όσον αφορά τα οικονομικά και την άσκηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και των υποθέσεων της εταιρείας, και οι διευθυντές πρέπει να συμμορφώνονται δεόντως προς τις εν λόγω οδηγίες ή εντολές και να τις θέτουν σε εφαρμογή».

(240)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στη μη δέσμια αγορά μεταλλεύματος χρωμίου κυριαρχεί μία εταιρεία, η OMC, η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στο κράτος και την οποία επίσης διαχειρίζεται και ελέγχει το κράτος. Πράγματι, η κυβέρνηση της Ινδίας, μέσω της ιδιοκτησίας της, της παρουσίας της στη διοίκηση της εταιρείας, καθώς και της καθοδήγησης των επιχειρηματικών της αποφάσεων, ασκεί ουσιαστικό έλεγχο στην OMC και στη συμπεριφορά της.

(241)

Η Επιτροπή αξιολόγησε κατά πόσον οι εξορυκτικές εταιρείες, και ιδίως η OMC, διαθέτουν κρατική εξουσία και κατά πόσον ασκούν την εξουσία αυτή κατά την εκτέλεση κρατικών λειτουργιών.

(242)

Η ισχυρή επιρροή της κυβέρνησης της Ινδίας και ο ουσιαστικός έλεγχος της κυβέρνησης επί της OMC αντικατοπτρίζονται επίσης στο εξαιρετικά ρυθμιζόμενο περιβάλλον όσον αφορά το μετάλλευμα χρωμίου που η κυβέρνηση της Ινδίας δημιούργησε κατά τα προηγούμενα έτη, το οποίο περιλάμβανε περιορισμούς επί των εξαγωγών, σε συνδυασμό με απαιτήσεις λήψης άδειας εξόρυξης που ευνοούν τη δέσμια εξορυκτική δραστηριότητα, και την άσκηση ελέγχου επί των τιμών προμήθειας και πώλησης στην εγχώρια αγορά μέσω κρατικών φορέων εκμετάλλευσης. Από τα στοιχεία προέκυψε ότι οι εξορυκτικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της OMC όσον αφορά το μετάλλευμα χρωμίου, τηρούν τους στόχους πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδίας και, ως εκ τούτου, εκτελούν κυβερνητικές λειτουργίες.

(243)

Ήδη το 2005 ομάδα εμπειρογνωμόνων, την οποία συγκρότησε το Υπουργείο Χάλυβα με την αποστολή να διατυπώσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την προτιμησιακή χορήγηση των αδειών εξόρυξης, εξέδωσε έκθεση («έκθεση Dang») (35) που περιείχε σειρά σχετικών πορισμάτων και συστάσεων.

(244)

Την περίοδο εκείνη επισημάνθηκαν τα εξής:

«Το σιδηρομετάλλευμα, το μετάλλευμα μαγγανίου και το μετάλλευμα χρωμίου αποτελούν κρίσιμες πρώτες ύλες για τη χαλυβουργία. Η έγκαιρη και εξασφαλισμένη διαθεσιμότητά τους σε επαρκή ποσότητα και ποιότητα σε μακροπρόθεσμη βάση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ταχεία και ομαλή ανάπτυξη του κλάδου χάλυβα και σιδηρούχων μετάλλων, ο οποίος αποτελεί βασικό τομέα της εθνικής οικονομίας» (36).

«Από τη σύγκριση του κόστους της εξόρυξης με τα καθαρά έσοδα σε αυτές τις τιμές προκύπτουν απροσδόκητα κέρδη για ένα μικρό αριθμό Ινδών εξαγωγέων χρωμίου, σε βάρος της διατήρησης ενός σπάνιου μη ανανεώσιμου ορυκτού πόρου. Παρότι η Ινδία κατέχει λιγότερο από το 1 % των παγκοσμίως γνωστών αποθεμάτων μεταλλεύματος χρωμίου, το μερίδιό της στο παγκόσμιο εμπόριο μεταλλεύματος χρωμίου είναι εξαιρετικά δυσανάλογο: 35 %. Στην Ινδία πέντε κύριοι παραγωγοί, οι M/s. TISCO, M/s. Orissa Mining Corporation Ltd., Balasore Alloys Ltd., Ferro Alloys Corporation Ltd., Jindal Strips Ltd., αντιστοιχούν σε πάνω από το 90 % της παραγωγής.… Λαμβανομένων υπόψη των πολύ περιορισμένων αποθεμάτων μεταλλεύματος χρωμίου υψηλής ποιότητας, φαίνεται αναγκαίο να περιοριστούν οι εξαγωγές αυτού του φυσικού μεταλλεύματος για το οποίο υπάρχει μεγάλη ζήτηση από εγχώριους κατασκευαστές χάλυβα και κραμάτων …» (37).

(η επισήμανση των συντακτών).

«Ενώ η Ινδία κατέχει μόλις το 1 % των 122 παγκόσμιων αποθεμάτων, οι ινδικές εξαγωγές μεταλλεύματος χρωμίου αντιστοιχούν επί του παρόντος στο εξαιρετικά δυσανάλογο 35 % του παγκόσμιου εμπορίου. Πρόκειται σαφώς για απόκλιση που προκαλείται από τα μεγάλα περιθώρια κέρδους μεταξύ του κόστους της εξόρυξης και των καθαρών εσόδων των εξαγωγών. Πρέπει να σταματήσουν εντελώς οι εξαγωγές φυσικού μεταλλεύματος χρωμίου» (38).

(η επισήμανση των συντακτών).

«Λόγω της μεγάλης διαφοράς μεταξύ του κόστους εξόρυξης και των τιμών εξαγωγής, η κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής κλιμακωτών εξαγωγικών δασμών σε όλες τις εξαγωγές χρωμίου, συμπεριλαμβανομένων των συμπυκνωμάτων, ή ακόμη και να απαγορεύσει τις εξαγωγές» (39).

«Σύμφωνα με τους σκοπούς του νόμου MMDR, και όπως ισχύει στην περίπτωση του σιδηρομεταλλεύματος, οι εγχώριες εγκαταστάσεις που χρειάζονται μετάλλευμα χρωμίου για την παραγωγή σιδηροκραμάτων/χάλυβα με χρώμιο προστιθέμενης αξίας πρέπει να τυγχάνουν απόλυτης προτίμησης κατά τη χορήγηση αδειών για χρώμιο» (40).

«Μετά την παροχή πρώτης προτίμησης στους παραγωγούς χάλυβα, μέσω ορυχείων δέσμιας/ημιδέσμιας χρήσης, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν μέτρα πολιτικής για την ενθάρρυνση ενός παγκοσμίως ανταγωνιστικού κλάδου εξόρυξης μεταλλευμάτων, ο οποίος θα βασίζεται σε παγκόσμιους δείκτες αναφοράς όσον αφορά την επιστημονική εξόρυξη, στη βέλτιστη χρήση όλων των εξορυσσόμενων υλικών, στον εμπλουτισμό, στη συστηματική και χρονικά καθορισμένη αναζήτηση και στη διατήρηση του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Οι εν λόγω εξορυκτικές επιχειρήσεις, είτε ανήκουν στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει καταρχάς να διαθέτουν ένα ορισμένο ελάχιστο ποσοστό παραγωγής (π.χ. 70 %) για την κάλυψη των αναγκών των οικιακών χρηστών» (41).

(η επισήμανση των συντακτών).

(245)

Από την έκθεση Dang προκύπτει, επομένως, ότι το μετάλλευμα χρωμίου θεωρείτο ζωτικός πόρος για την εγχώρια χαλυβουργία, ότι οι τιμές εξαγωγής θεωρούνταν υπερβολικά υψηλές σε σύγκριση με τις εγχώριες τιμές και ότι, προκειμένου να διατηρηθούν οι εγχώριες τιμές σε λογικά επίπεδα, ήταν δικαιολογημένος ένας συνδυασμός εξαγωγικών περιορισμών και προτιμησιακών αδειών εξόρυξης για δέσμια παραγωγή. Η έκθεση Dang δείχνει επίσης την πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδίας να ρυθμίσει σε μεγάλο βαθμό τον τομέα του μεταλλεύματος χρωμίου ως «βασικό τομέα της εθνικής οικονομίας».

(246)

Επιπλέον, στην έκθεση της ομάδας εργασίας σχετικά με τη χαλυβουργία για το δωδέκατο πενταετές πρόγραμμα, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2011 (42), αναφέρονται ρητά τα εξής:

«Ο χρωμίτης χρησιμοποιείται κυρίως στη μεταλλουργική βιομηχανία για την παραγωγή σιδηροκραμάτων, π.χ. σιδηροχρωμίου, σιδηροχρωμίου charge και πυριτικού χρωμίου που χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και ειδικού κράματος χάλυβα» (43).

«Η χαλυβουργία ζήτησε την επιβολή περιορισμών στις εξαγωγές μεταλλευμάτων χρωμίτη. Η κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή δημοσιονομικό πλαίσιο για την αποθάρρυνση των υπερβολικών εξαγωγών μεταλλευμάτων χρωμίτη» (44).

(η επισήμανση των συντακτών).

«Ακολουθούν οι κυριότερες συστάσεις για την ανάπτυξη του κλάδου του χρωμίτη στην Ινδία: .... v) Οι πόροι χρωμίτη στη χώρα δεν είναι άφθονοι. Η χώρα κατέχει μόνο το 1,8 % των συνολικών αποθεμάτων μεταλλεύματος χρωμίτη στον κόσμο, αλλά οι εξαγωγές αντιστοιχούν στο 30-35 % του παγκόσμιου εμπορίου. Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική η ανάγκη να διατηρηθεί αυτός ο σημαντικός συντελεστής παραγωγής για χρήση από τον εγχώριο κλάδο παραγωγής και να ληφθούν φορολογικά μέτρα κατά των εξαγωγών» (45).

(247)

Τέλος, η εθνική πολιτική της κυβέρνησης της Ινδίας για τα ορυκτά του 2019 αναφέρει επίσης ότι θα καταβληθούν προσπάθειες για την προώθηση του εγχώριου κλάδου παραγωγής, καθώς και όσον αφορά τις άδειες εξόρυξης με σκοπό τη διασφάλιση του αδιάλειπτου εφοδιασμού του κατάντη κλάδου παραγωγής με μετάλλευμα.

(248)

Στη συνέχεια, η Επιτροπή αξιολόγησε τον τρόπο με τον οποίο αυτή η πρόθεση πολιτικής υλοποιήθηκε σε νομοθετικό και κανονιστικό επίπεδο. Πρώτον, όσον αφορά τους περιορισμούς επί των εξαγωγών, η κυβέρνηση της Ινδίας έλαβε διάφορα μέτρα για να αποθαρρύνει τις εξαγωγές μεταλλεύματος χρωμίου, τα οποία μπορούν να επαληθευτούν στον δικτυακό τόπο του Υπουργείου Χάλυβα (46) και στη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ για τους περιορισμούς επί των εξαγωγών βιομηχανικών πρώτων υλών (στο εξής: βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ) (47).

(249)

Το κύριο μέτρο είναι ένας φόρος κατά την εξαγωγή που επιβλήθηκε αρχικά το 2008 με τη μορφή ειδικού δασμού 2 000 INR ανά τόνο (48). Η μορφή του φόρου αυτού μετατράπηκε το 2012, στην αρχή του 12ου πενταετούς σχεδίου, σε κατ’ αξίαν δασμό 30 % ανά τόνο και παραμένει μέχρι σήμερα σε αυτό το επίπεδο (49). Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ, ο δηλωμένος σκοπός του εν λόγω μέτρου είναι «η διασφάλιση του εγχώριου εφοδιασμού· η προώθηση της περαιτέρω μεταποίησης/προστιθέμενης αξίας».

(250)

Άλλοι περιορισμοί είναι η επιβολή απαιτήσεων αδειοδότησης και η κατάρτιση καταλόγου εγκεκριμένων εξαγωγέων (ο οποίος στην πράξη περιορίζεται στην κρατική εμπορική επιχείρηση Metal and Mineral Trading Corporation) για ορισμένες ποιότητες του μεταλλεύματος χρωμίου, καθώς και η επιβολή πρόσθετου τέλους συμφόρησης επί των βασικών τελών εμπορευματικών μεταφορών των Ινδικών Σιδηροδρόμων στις σιδηροδρομικές μεταφορές μεταλλεύματος χρωμίου προς το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν (χώρες οι οποίες είναι οι μόνες με σιδηροδρομική σύνδεση με την Ινδία).

(251)

Η πλέον ορατή επίπτωση της πολιτικής ήταν η εντυπωσιακή μείωση που σημείωσε ο όγκος των εξαγωγών μεταλλεύματος χρωμίου ύστερα από την επιβολή στοχευμένων περιορισμών στις εξαγωγές το 2008 και στη συνέχεια ύστερα από την επέκταση των περιορισμών αυτών το 2012. Η εξέλιξη των εξαγωγών μεταλλεύματος χρωμίου απεικονίζεται στο ακόλουθο γράφημα:

IND, εξαγωγές χρωμίου (HS 261000)

L0882022EL110120220309EL0001.0002141141Κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/37/ΕΚΤο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο συμφωνούν ότι τα επικίνδυνα φάρμακα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες που πληρούν τα κριτήρια ταξινόμησης ως καρκινογόνες (κατηγορία 1Α ή 1Β), μεταλλαξιογόνες (κατηγορία 1Α ή 1Β) ή τοξικές για την αναπαραγωγή (κατηγορία 1Α ή 1Β) σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/37/ΕΚ. Κατά συνέπεια, όλες οι απαιτήσεις της οδηγίας 2004/37/ΕΚ εφαρμόζονται και στα επικίνδυνα φάρμακα.

(252)

Κατά συνέπεια, οι στοχευμένοι περιορισμοί επί των εξαγωγών πέτυχαν τον στόχο που επεδίωκε η κυβέρνηση της Ινδίας, δηλαδή να αποθαρρυνθούν οι εξαγωγές και να εξασφαλιστεί η διαθεσιμότητα μεταλλεύματος χρωμίου για τον εγχώριο κατάντη κλάδο παραγωγής σε χαμηλότερες τιμές.

(253)

Αυτοί οι όγκοι εξαγωγών πρέπει να εξεταστούν στο πλαίσιο της εγχώριας κατανάλωσης μεταλλεύματος χρωμίου. Στην απάντησή της, η κυβέρνηση της Ινδίας υπέβαλε περιορισμένα μόνο στοιχεία σχετικά με τις εξαγωγές μεταλλεύματος χρωμίου [οικονομικό έτος (στο εξής: ΟΕ) 18/19 (50) έως το ΟΕ20/21], ενώ στοιχεία σχετικά με την εγχώρια παραγωγή και κατανάλωση παρασχέθηκαν για το ΟΕ16/17 έως το ΟΕ19/20. Και τα δύο αυτά σύνολα δεδομένων παρέχονται ως εμπιστευτικά. Ωστόσο, μπορεί σε αυτή τη βάση να γίνει σύγκριση του όγκου των εξαγωγών και της εγχώριας κατανάλωσης για το ΟΕ19/20 (που καλύπτει 9 μήνες της ΠΕ) και πριν από το ΟΕ18/19. Και στα δύο οικονομικά έτη, ο όγκος των εξαγωγών δεν υπερέβη το 1,5 % της εγχώριας κατανάλωσης. Πρέπει να σημειωθεί ότι το μερίδιο των εισαγωγών στην εγχώρια αγορά ήταν επίσης αμελητέο.

(254)

Η ινδική αγορά παρουσίασε επίσης συνεχή και παράλογη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα σε σύγκριση με το άθροισμα της εγχώριας κατανάλωσης και των εξαγωγών μείον τις εισαγωγές. Η κυβέρνηση της Ινδίας δεν μπόρεσε να εξηγήσει αυτή την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα. Ως εκ τούτου, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα μπορεί να εξηγηθεί μόνο από το γεγονός ότι οι εξορυκτικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της OMC στον τομέα του μεταλλεύματος χρωμίου, ασκούσαν κρατικές λειτουργίες (ειδικότερα, εξασφαλίζοντας επαρκή προμήθεια μεταλλεύματος χρωμίου σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδίας για τη στήριξη του κατάντη κλάδου παραγωγής και την προσθήκη αξίας στην αλυσίδα εφοδιασμού).

(255)

Δεύτερον, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι, σύμφωνα με τους κανόνες της κυβέρνησης της Ινδίας για τις παραχωρήσεις στον τομέα των ορυκτών του 2016, τα ορυχεία για δέσμια χρήση έχουν δικαίωμα πρώτης άρνησης όταν λήγει η σχετική άδεια εξόρυξης. Το άρθρο 8α του νόμου του 1957 για την ανάπτυξη των ορυχείων και των ορυκτών (όπως τροποποιήθηκε το 2015) προβλέπει επίσης τη χορήγηση αδειών εξόρυξης για παρατεταμένες περιόδους σε δέσμιους χρήστες και επαναλαμβάνει το δικαίωμα πρώτης άρνησης σε πλειστηριασμούς αδειών εξόρυξης για δέσμιους χρήστες. Με τον τρόπο αυτό οι άδειες εξόρυξης παραμένουν κατά κύριο λόγο στα χέρια των δέσμιων κατάντη παραγωγών σιδηροχρωμίου, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 244 ανωτέρω. Εκ των πραγμάτων, η Επιτροπή διαπίστωσε επίσης, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 236 ανωτέρω, ότι όλοι οι ιδιωτικοί ιδιοκτήτες ορυχείων μεταλλεύματος χρωμίου χρησιμοποιούσαν πράγματι το μετάλλευμα για δέσμια παραγωγή. Επομένως, λόγω του κλεισίματος των εξωτερικών συνόρων και της προτιμησιακής διάθεσης αδειών εξόρυξης για δέσμια χρήση, στην αγορά παραμένει μόνο ένας κυρίαρχος κρατικός φορέας, η OMC, η οποία ελέγχει έτσι τις ποσότητες και τις τιμές του μεταλλεύματος χρωμίου που διατίθενται στη μη δέσμια εγχώρια αγορά. Ως κυρίαρχος προμηθευτής μεταλλεύματος χρωμίου στην ινδική αγορά, η OMC οφείλει να συμμορφώνεται με τους στόχους πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδίας για τη στήριξη του κατάντη κλάδου παραγωγής μέσω χαμηλών τιμών, όπως εξηγείται περαιτέρω στην ακόλουθη ενότητα, και, ως εκ τούτου, ασκεί κυβερνητικές λειτουργίες.

(256)

Στο επόμενο στάδιο, η Επιτροπή επαλήθευσε αν το μετάλλευμα χρωμίου παρεχόταν στην πράξη έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού, ιδίως από την OMC.

(257)

Όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 213, η κυβέρνηση της Ινδίας δεν ήταν σε θέση να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τον καθορισμό των τιμών ή τις στατιστικές τιμών για τις εγχώριες τιμές του μεταλλεύματος χρωμίου στην Ινδία. Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι πωλήσεις μεταλλεύματος χρωμίου στην ινδική μη δέσμια αγορά πραγματοποιούνται από την OMC, και αυτό ισχύει και για τη συντριπτική πλειονότητα των αγορών του ομίλου Jindal. Ως εκ τούτου, οι πωλήσεις αυτές θεωρήθηκαν αντιπροσωπευτικές για το σύνολο της ελεύθερης αγοράς της Ινδίας.

(258)

Αυτό το μετάλλευμα χρωμίου πωλείται από την OMC μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού. Ωστόσο, από την έρευνα προέκυψε ότι η OMC περιόρισε την πρόσβαση σε αυτούς τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς: το 70 % της μηνιαίας παραγωγής είναι εγγυημένο για τους αποκαλούμενους «μακροπρόθεσμους αγοραστές» που βρίσκονται στην πολιτεία Odisha. Μόνο οι κατάντη παραγωγοί σιδηροχρωμίου είναι επιλέξιμοι ως μακροπρόθεσμοι αγοραστές και οι εγγυημένες ποσοστώσεις δεν μπορούν να υπερβαίνουν την ειδική ανά εταιρεία ικανότητα παραγωγής σιδηροχρωμίου. Αυτό δείχνει ότι η OMC, κατά την άσκηση κρατικών λειτουργιών, εφαρμόζει στην πράξη με άλλη μορφή την προτιμησιακή κατανομή των ποσοτήτων μεταλλεύματος χρωμίου στους κατάντη παραγωγούς σιδηροχρωμίου, όπως ήδη γίνεται στο επίπεδο της κατανομής των αδειών εξόρυξης. Το υπόλοιπο 30 % προορίζεται επίσης για εγχώριους κατάντη παραγωγούς εκτός της πολιτείας Odisha (εξαιρουμένων των εμπόρων).

(259)

Ως εκ τούτου, η προμήθεια μεταλλεύματος χρωμίου στην ελεύθερη αγορά ελέγχεται από την OMC και διοχετεύεται κυρίως στον κατάντη κλάδο παραγωγής από την OMC σύμφωνα με τη γενική πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδίας και το νομοθετικό πλαίσιο, όπως επισημαίνεται στις αιτιολογικές σκέψεις 242 έως 255 ανωτέρω.

(260)

Ωστόσο, υπήρχαν στοιχεία που δείχνουν ότι η τιμολόγηση για τις μικρές ποσότητες που προσφέρονται μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού δεν βασίζεται σε ελεύθερες προσφορές από τις εταιρείες. Ο πλειστηριασμός ξεκινά με μια βασική τιμή, η οποία αποφασίζεται αυθαίρετα από το διοικητικό συμβούλιο της OMC. Η κυβέρνηση της Ινδίας εξήγησε ότι κατά την περίοδο μετά την ΠΕ αυτή η βασική τιμή καθορίστηκε ως κλάσμα (που αντιστοιχεί στο 13,5 %) της διεθνούς τιμής του προϊόντος επόμενου σταδίου, δηλαδή του σιδηροχρωμίου. Ωστόσο, η κυβέρνηση της Ινδίας δεν μπορούσε να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο καθορίστηκε αυτό το κλάσμα/συντελεστής διόρθωσης. Μετά από περαιτέρω ανάλυση, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο συντελεστής διόρθωσης για τις τιμές μετά την ΠΕ βασιζόταν στην πραγματικότητα στον ιστορικό μέσο όρο των τιμών του μεταλλεύματος χρωμίου που καθορίστηκαν με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της OMC. Στην Επιτροπή δεν παρασχέθηκε πρόσβαση στις προηγούμενες αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου και η κυβέρνηση της Ινδίας δεν μπορούσε να εξηγήσει τις αρχές στις οποίες βασίζονται οι εν λόγω αποφάσεις. Η Επιτροπή δεν μπόρεσε επίσης να διαπιστώσει αντικειμενική σχέση μεταξύ του διορθωτικού συντελεστή και του κόστους μετατροπής του μεταλλεύματος χρωμίου σε σιδηροχρώμιο. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα στοιχεία όσον αφορά την τιμή του μεταλλεύματος χρωμίου βάσει του άρθρου 28 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού.

(261)

Ως προς αυτό, η Επιτροπή επισήμανε ότι, όπως παραδέχθηκε η κυβέρνηση της Ινδίας, η βασική τιμή ήταν αυθαίρετα χαμηλή σε σύγκριση με τις διεθνείς τιμές χωρίς λόγο. Αυτές οι τεχνητά χαμηλές τιμές φαίνεται να συμφωνούν με την πολιτική της κυβέρνησης της Ινδίας για παροχή φθηνού εγχώριου μεταλλεύματος χρωμίου στον κατάντη κλάδο παραγωγής. Επιπλέον, η Επιτροπή εξέτασε εμπειρικά αποδεικτικά στοιχεία. Εξετάζοντας τις τιμές αγοράς της εν λόγω πρώτης ύλης που παρείχε η OMC στον όμιλο Jindal, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι τιμές αυτές, ανάλογα με τον τύπο του μεταλλεύματος χρωμίου, ήταν κατά 15-40 % χαμηλότερες από τις αντίστοιχες τιμές εξαγωγής του μεταλλεύματος χρωμίου καταγωγής Τουρκίας (που μοιάζει περισσότερο με το ινδικό μετάλλευμα χρωμίου) προς την κύρια εξαγωγική αγορά του —την Κίνα. Σε αυτή τη βάση, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βασική τιμή του μεταλλεύματος χρωμίου που πωλήθηκε στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό καθορίστηκε σε τεχνητά χαμηλό επίπεδο σε σχέση με τις τιμές της αγοράς για το μετάλλευμα χρωμίου. Οι τιμές του μεταλλεύματος χρωμίου ήταν επίσης πολύ χαμηλές σε σύγκριση με το προϊόν επόμενου σταδίου (σιδηροχρώμιο). Ως εκ τούτου, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης της Ινδίας και της OMC σύμφωνα με τους οποίους οι τιμές του σιδηροχρωμίου είχαν σημασία για τις τιμές του μεταλλεύματος χρωμίου.

(262)

Ως εκ τούτου, τα αποδεικτικά στοιχεία έδειξαν ότι η OMC, η κυρίαρχη προμηθεύτρια εταιρεία μεταλλεύματος χρωμίου στην ελεύθερη αγορά από την οποία ο Ινδός παραγωγός-εξαγωγέας αγόραζε αυτή την πρώτη ύλη για την περαιτέρω χρήση της στη διαδικασία παραγωγής SSCR, δεν συμπεριφερόταν ως φορέας της αγοράς· αντιθέτως, κατά την παροχή μεταλλεύματος χρωμίου, η OMC ασκούσε κρατικές λειτουργίες για λογαριασμό της κυβέρνησης της Ινδίας και σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδίας για παροχή εύνοιας στον κατάντη κλάδο παραγωγής.

(263)

Το νομικό και οικονομικό περιβάλλον στην Ινδία δείχνει ότι οι εξορυκτικές εταιρείες που προμηθεύουν μετάλλευμα χρωμίου, και ιδίως η κρατική επιχείρηση OMC, κατέχουν, ασκούν ή είναι επιφορτισμένες με κρατική εξουσία. Το μετάλλευμα χρωμίου, όπως και άλλα ορυκτά στην Ινδία, είναι φυσικός πόρος τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση της Ινδίας ως βασικό τομέα της εθνικής οικονομίας της. Ειδικότερα, η κυβέρνηση της Ινδίας έθεσε σε εφαρμογή μια σειρά μέτρων (συγκεκριμένα, επιβολή περιορισμών επί των εξαγωγών που έχουν ως αποτέλεσμα την υπερπροσφορά και τις χαμηλές εγχώριες τιμές, και καθορισμός των βασικών τιμών των πλειστηριασμών μεταλλεύματος σε τεχνητά χαμηλά επίπεδα για τους εν λόγω παραγωγούς) από τα οποία προκύπτει ότι οι προμηθευτές μεταλλεύματος χρωμίου, και ιδίως η OMC, ελέγχονται ουσιαστικά από την κυβέρνηση της Ινδίας κατά την άσκηση κρατικών λειτουργιών. Ως εκ τούτου, με βάση τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση της Ινδίας παρείχε μετάλλευμα χρωμίου στον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iii) του βασικού κανονισμού, όπως ερμηνεύεται και εφαρμόζεται σύμφωνα με το σχετικό πρότυπο του ΠΟΕ βάσει του άρθρου 1.1 στοιχείο α) σημείο iii) της συμφωνίας ΕΑΜ.

(264)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, ο όμιλος Jindal παρατήρησε ότι στόχος του συστήματος πλειστηριασμού δεν είναι η παροχή μεταλλεύματος χρωμίου σε χαμηλή τιμή, αλλά η μεγιστοποίηση των εσόδων της κυβέρνησης με την πώληση μεταλλεύματος χρωμίου στην υψηλότερη δυνατή τιμή. Επιπλέον, η εταιρεία ανέφερε ότι η κυβέρνηση της Ινδίας δεν κατευθύνει την τιμή του μεταλλεύματος χρωμίου, αλλά μόνο καθορίζει την κατώτατη τιμή του πλειστηριασμού.

(265)

Τέλος, η εταιρεία αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι ινδικές τιμές εξαγωγής σιδηροχρωμίου ήταν υψηλότερες από τις τιμές εξαγωγής σιδηροχρωμίου από τη Νότια Αφρική, το Καζακστάν και την Τουρκία, γεγονός που, σύμφωνα με την εταιρεία, σημαίνει ότι ο όμιλος Jindal δεν επωφελείται από επιδοτούμενο μετάλλευμα χρωμίου που χρησιμοποιείται για την παραγωγή σιδηροχρωμίου.

(266)

Ωστόσο, τα δύο πρώτα επιχειρήματα που προέβαλε η εταιρεία δεν ακυρώνουν το κύριο συμπέρασμα της Επιτροπής όσον αφορά τους πλειστηριασμούς μεταλλεύματος χρωμίου, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 258 έως 261, και συγκεκριμένα ότι η πρόσβαση στον πλειστηριασμό και οι όγκοι πωλήσεων υπόκεινται σε περιορισμούς, ότι η κατώτατη τιμή αποφασίζεται αυθαίρετα από το διοικητικό συμβούλιο της OMC και ότι το επίπεδό της είναι τεχνητά χαμηλό. Όλα τα ανωτέρω οδηγούν σε τελική τιμή πλειστηριασμού η οποία είναι πράγματι υψηλότερη από την κατώτατη τιμή, αλλά εξακολουθεί να μην βασίζεται στην αγορά, όπως προκύπτει ιδίως από σύγκριση με τις τουρκικές τιμές (αιτιολογική σκέψη 261).

(267)

Σημειώνεται επίσης ότι το μετάλλευμα χρωμίου που παρέχεται έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού στον όμιλο Jindal επηρεάζει το κόστος παραγωγής σιδηροχρωμίου, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται με δέσμιο τρόπο από την εταιρεία για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα. Σε κάθε περίπτωση, η χρηματοδοτική συνεισφορά της κυβέρνησης της Ινδίας παρέχεται στο επίπεδο του μεταλλεύματος χρωμίου και όχι στο επίπεδο του κατάντη προϊόντος, του σιδηροχρωμίου. Επομένως, η σύγκριση των τιμών εξαγωγής του ινδικού σιδηροχρωμίου με τις τιμές εξαγωγής του σιδηροχρωμίου καταγωγής άλλων χωρών είναι άνευ σημασίας.

(268)

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, επιβεβαιώνεται το συμπέρασμα της αιτιολογικής σκέψης 263.

(269)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 και το άρθρο 5 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή εξακρίβωσε την ύπαρξη οφέλους και υπολόγισε το ποσό των αντισταθμίσιμων επιδοτήσεων με βάση το όφελος που προσπορίστηκε ο αποδέκτης της επιδότησης, το οποίο διαπιστώθηκε ότι υπήρχε κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας.

(270)

Μόνο ένας από τους υπό έρευνα Ινδούς παραγωγούς-εξαγωγείς (όμιλος Jindal) αγόρασε μετάλλευμα χρωμίου για την παραγωγή σιδηροχρωμίου και, τελικά, SSCR.

(271)

Σε πρώτο στάδιο, η Επιτροπή καθόρισε τους όγκους και τις μέσες σταθμισμένες τιμές όλων των αγορών μεταλλεύματος χρωμίου από τον όμιλο Jindal κατά την ΠΕ, κατανεμημένων ανάλογα με τον τύπο μεταλλεύματος που ορίστηκε από την εταιρεία σύμφωνα με τη μορφή (π.χ. εύθρυπτο ή συμπυκνωμένο) και την περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου. Αυτές οι δύο παράμετροι επηρεάζουν τις διαφορές στις τιμές των διαφορετικών τύπων μεταλλεύματος χρωμίου.

(272)

Σε δεύτερο στάδιο, η Επιτροπή αντικατέστησε τις πραγματικές τιμές κάθε τύπου μεταλλεύματος χρωμίου που αγοράστηκε με την κατάλληλη τιμή αναφοράς.

(273)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι οι όροι και οι συνθήκες που επικρατούν στην αγορά στην Ινδία επηρεάζονται στο σύνολό τους από τη δομή της αγοράς. Επιπλέον, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 257, ένας κυρίαρχος παράγοντας —με ουσιαστικά 100 % μερίδιο αγοράς στην ελεύθερη αγορά— που ενεργεί ως δημόσιος οργανισμός, επιβάλλει την τιμή του. Ως εκ τούτου, ήταν αδύνατο να καθοριστεί μη στρεβλωμένη τιμή του μεταλλεύματος χρωμίου για Ινδό παραγωγό SSCR ή αλλού στην ινδική αγορά. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν υπήρχαν εγχώριες τιμές στην Ινδία που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κατάλληλο σημείο αναφοράς.

(274)

Ως εκ τούτου, και σύμφωνα με το άρθρο 6 στοιχείο δ) δεύτερο εδάφιο του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή χρησιμοποίησε άλλη χώρα ως εξωτερικό σημείο αναφοράς, δεόντως προσαρμοσμένο στις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά στην Ινδία.

(275)

Η Επιτροπή προσπάθησε να εντοπίσει μη στρεβλωμένη τιμή μεταλλεύματος χρωμίου που παράγεται σε ορυχείο αντιπροσωπευτικής άλλης χώρας και να προσομοιώσει την περίπτωση στην οποία το ορυχείο αυτό θα βρισκόταν στην Ινδία. Η πλειονότητα του μεταλλεύματος χρωμίου παγκοσμίως εξάγεται από τη Νότια Αφρική στην Κίνα. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεώρησε την τιμή εξαγωγής από τη Νότια Αφρική στην Κίνα ως πιθανή τιμή αναφοράς. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι το μετάλλευμα χρωμίου καταγωγής Νότιας Αφρικής είναι πολύ διαφορετικό από το μετάλλευμα χρωμίου καταγωγής Ινδίας όσον αφορά τις δύο σημαντικότερες παραμέτρους: την περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου και την αναλογία χρωμίου-σιδήρου (στο εξής: αναλογία Cr:Fe) (51).

(276)

Ο εναλλακτικός δείκτης αναφοράς που προτάθηκε από την καταγγέλλουσα ήταν η τιμή εξαγωγής του μεταλλεύματος χρωμίου από την Τουρκία (που είναι επίσης ένας από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους παραγωγούς) στην Κίνα. Η Επιτροπή επισήμανε ότι οι δύο παράμετροι που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 275 είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό παραπλήσιες στο πλαίσιο της σύγκρισης μεταξύ μεταλλεύματος χρωμίου Τουρκίας-Ινδίας απ’ ό,τι στο πλαίσιο της σύγκρισης μεταξύ μεταλλεύματος χρωμίου Νότιας Αφρικής-Ινδίας (52).

(277)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, ο όμιλος Jindal αμφισβήτησε τα συμπεράσματα της Επιτροπής σύμφωνα με τα οποία παράμετροι όπως η περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου και η αναλογία Cr:Fe καθιστούν το ινδικό μετάλλευμα χρωμίου περισσότερο παρόμοιο με το τουρκικό μετάλλευμα χρωμίου σε σχέση με εκείνο της Νότιας Αφρικής. Η εταιρεία ανέφερε ότι είναι σημαντικό να συγκριθεί η αναλογία Cr:Fe των μεταλλευμάτων χρωμίου με παρόμοια περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου. Σύμφωνα με την εταιρεία, το τουρκικό μετάλλευμα χρωμίου με περιεκτικότητα 40-42 % έχει αναλογία Cr:Fe 2,6-2,8, η οποία είναι πολύ υψηλότερη απ’ ό,τι στην περίπτωση του ινδικού ή νοτιοαφρικανικού μεταλλεύματος με ίδια περιεκτικότητα.

(278)

Όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 281, η Επιτροπή δεν χρησιμοποίησε το μετάλλευμα χρωμίου με περιεκτικότητα 40-42 % στο οποίο αναφέρθηκε ο όμιλος Jindal για τον καθορισμό του βασικού δείκτη αναφοράς. Ο βασικός δείκτης αναφοράς που επέλεξε η Επιτροπή έχει περιεκτικότητα 46-48 % σε μετάλλευμα χρωμίου με αναλογία Cr:Fe 2,5 (53). Επομένως, προσομοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το ινδικό μετάλλευμα συγκρίσιμης περιεκτικότητας σε οξείδιο του χρωμίου, όπως επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον όμιλο Jindal στις παρατηρήσεις του:

«Το ινδικό μετάλλευμα χρωμίου θα έχει αναλογία Cr:Fe 2,4 μόνο σε επίπεδο Cr2O3 της τάξης του 46 %» (54).

«Για να έχει το ινδικό μετάλλευμα χρωμίου αναλογία Cr:Fe 2,6 έως 2,8, το ινδικό μετάλλευμα θα πρέπει να έχει πολύ υψηλότερο Cr2O3 της τάξης του 48-50 % ή υψηλότερο» (55).

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι το ινδικό μετάλλευμα μοιάζει πολύ περισσότερο με το τουρκικό μετάλλευμα απ’ ό,τι με το μετάλλευμα της Νότιας Αφρικής με αναλογία Cr:Fe 1,3 με 1,5 (56).

(279)

Επιπλέον, σύμφωνα με τις προδιαγραφές IS:10818-1984 της ινδικής υπηρεσίας τυποποίησης όσον αφορά τον χρωμίτη για τις μεταλλουργικές βιομηχανίες (57), η κανονική αναλογία Cr:Fe για την παραγωγή σιδηροχρωμίου υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα που χρησιμοποιείται στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα είναι περίπου 2,8. Αυτό σημαίνει ότι ο δείκτης αναφοράς που επέλεξε η Επιτροπή είναι επίσης πιο αντιπροσωπευτικός από την εναλλακτική λύση της Νότιας Αφρικής από την άποψη της τελικής χρήσης του μεταλλεύματος χρωμίου από τον όμιλο Jindal. Δηλαδή, από την άποψη της μετατροπής σε σιδηροχρώμιο υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

(280)

Επιπλέον, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τους ισχυρισμούς του Ινδού παραγωγού-εξαγωγέα όσον αφορά τις διαφορές που εξακολουθούν να υφίστανται μεταξύ του τουρκικού και του ινδικού μεταλλεύματος χρωμίου στη φυσική τους μορφή και της περιεκτικότητάς τους σε οξείδιο του χρωμίου. Ωστόσο, οι διαφορές αυτές αντιμετωπίστηκαν με τις προσαρμογές που περιγράφονται στην αιτιολογική σκέψη 289.

(281)

Στη συνέχεια, η Επιτροπή χρησιμοποίησε ως βασικό δείκτη αναφοράς τη μέση σταθμισμένη τουρκική τιμή εξαγωγής προς την Κίνα κατά την ΠΕ (58). Ο βασικός δείκτης αναφοράς των 209 USD ανά τόνο αναφέρεται σε μετάλλευμα χρωμίου με περιεκτικότητα 46-48 % σε οξείδιο του χρωμίου, υπό μορφή συμπυκνώματος, που παραδίδεται στη βάση CIF.

(282)

Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου σύμφωνα με την οποία οι προσαρμογές για τέλη παράδοσης πρέπει να αντικατοπτρίζουν τα τέλη παράδοσης που ισχύουν γενικότερα για το υπό εξέταση αγαθό στη χώρα παροχής (59). Οι τιμές αγοράς του μεταλλεύματος χρωμίου που ανέφερε ο όμιλος Jindal αφορούσαν σε ποσοστό 99,96 % παράδοση στο εργοστάσιο.

(283)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή προσάρμοσε τη βασική τιμή αναφοράς στο επίπεδο «εκ του εργοστασίου». Η τιμή CIF μειώθηκε κατά το κόστος θαλάσσιας μεταφοράς και ασφάλισης (60) και κατά το κόστος εγχώριας μεταφοράς στην Τουρκία (61).

(284)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η κυβέρνηση της Ινδίας ανέφερε ότι τα στοιχεία του ΟΟΣΑ που χρησιμοποίησε η Επιτροπή για την προσαρμογή της τιμής εξαγωγής CIF Τουρκίας-Κίνας στο επίπεδο εκ του εργοστασίου ήταν διαθέσιμα μόνο έως το 2016. Η κυβέρνηση της Ινδίας ισχυρίστηκε επίσης ότι η παρέκταση του σχετικού δείκτη στην ΠΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενική εξέταση των τιμών.

(285)

Ωστόσο, η Επιτροπή δεν προέβη απλώς σε παρέκταση του δείκτη CIF-FOB, όπως προβλεπόταν από τον ΟΟΣΑ για το 2016. Η προσαρμογή στην ΠΕ βασίστηκε στις πραγματικές διαφορές του κόστους ναύλων και ασφάλισης μεταξύ του 2016 και της ΠΕ, σύμφωνα με τον δείκτη Baltic Exchange Dry Index (στο εξής: BDI) για τις είκοσι κύριες θαλάσσιες διαδρομές. Στην ειδική γνωστοποίηση παρασχέθηκε στον όμιλο Jindal λεπτομερής υπολογισμός της βασικής τιμής αναφοράς εκ του εργοστασίου.

(286)

Ο υπολογισμός των προσαρμογών των ναύλων και της ασφάλισης που πραγματοποίησε η Επιτροπή αμφισβητήθηκε επίσης στις παρατηρήσεις του ομίλου Jindal μετά την κοινοποίηση. Η εταιρεία πρότεινε μια εναλλακτική πηγή δεδομένων για την προσαρμογή της τιμής εξαγωγής CIF Τουρκίας-Κίνας στη FOB (62). Σύμφωνα με τον όμιλο Jindal, η εν λόγω πηγή δεδομένων έδειξε καλύτερα το πραγματικό κόστος μεταφοράς μεταξύ Τουρκίας και Κίνας κατά την ΠΕ σε σχέση με τα δεδομένα του ΟΟΣΑ και του BDI, τα οποία αποτελούν «σταθμισμένο μέσο όρο όλων των θαλάσσιων διαδρομών».

(287)

Ωστόσο, οι παραδόσεις που παρείχε ο όμιλος Jindal αφορούν έναν μόνο μήνα της ΠΕ, τη μεταφορά μεταξύ Τουρκίας και «Βορειοανατολικής Ασίας» γενικά, και τη μεταφορά ανθρακικού νατρίου και όχι μεταλλεύματος χρωμίου. Η βασική αναλογία CIF-FOB του ΟΟΣΑ που χρησιμοποιείται από την Επιτροπή λαμβάνει υπόψη ολόκληρο το έτος, την ειδική θαλάσσια διαδρομή (Τουρκία-Κίνα) και το συγκεκριμένο προϊόν (μετάλλευμα χρωμίου και συμπυκνώματα). Μόνο η προσαρμογή του κόστους του BDI μεταξύ του 2016 και της ΠΕ αφορά έναν μέσο όρο διαφόρων θαλάσσιων διαδρομών.

(288)

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, διατηρείται η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για την προσαρμογή της βασικής τιμής αναφοράς στις τιμές εκ του εργοστασίου.

(289)

Η Επιτροπή προσάρμοσε περαιτέρω τη βασική τιμή αναφοράς εκ του εργοστασίου για τη φυσική μορφή του μεταλλεύματος και την περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου, προκειμένου να βρεθούν συγκεκριμένες τιμές αναφοράς για κάθε τύπο μεταλλεύματος που αγοράστηκε από τον όμιλο Jindal κατά την ΠΕ. Η προσαρμογή της φυσικής μορφής βασίστηκε στο κόστος μπρικετοποίησης (εύθρυπτο μετάλλευμα) και το κόστος σφαιροποίησης συν πυροσυσσωμάτωσης (συμπυκνωμένο μετάλλευμα) που παρείχε ο όμιλος Jindal. Η προσαρμογή της περιεκτικότητας σε οξείδιο του χρωμίου βασίστηκε στο κόστος τήξης του δείκτη χρωμίου, όπως παρασχέθηκε από την καταγγέλλουσα (63). Αυτή ήταν συντηρητική προσέγγιση, καθώς στην πραγματικότητα η αναλογία Cr:Fe του ινδικού μεταλλεύματος είναι ελαφρώς υψηλότερη, γεγονός που κανονικά θα οδηγούσε σε υψηλότερη τιμή για το μετάλλευμα στην ίδια μορφή και με την ίδια περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου. Αυτή ήταν συντηρητική προσέγγιση, καθώς στην πραγματικότητα η αναλογία Cr:Fe του ινδικού μεταλλεύματος είναι ελαφρώς υψηλότερη, γεγονός που κανονικά θα οδηγούσε σε υψηλότερη τιμή για το μετάλλευμα στην ίδια μορφή και με την ίδια περιεκτικότητα σε οξείδιο του χρωμίου.

(290)

Δεδομένου ότι το τουρκικό μετάλλευμα χρωμίου δεν επηρεάζεται από τα κυβερνητικά μέτρα που στρεβλώνουν την ινδική αγορά και δεδομένου ότι οι συνθήκες που επικρατούν στην αγορά στις δύο χώρες, μεταξύ των οποίων η ποιότητα, η διαθεσιμότητα, η εμπορευσιμότητα, η μεταφορά και άλλες συνθήκες αγοράς ή πώλησης, είναι συγκρίσιμες, η Επιτροπή έκρινε ότι η τιμή του μεταλλεύματος χρωμίου στην Τουρκία είναι συγκρίσιμη με εκείνη που θα επικρατούσε στην Ινδία εάν δεν είχαν εφαρμοστεί τα στρεβλωτικά μέτρα από την κυβέρνηση της Ινδίας.

(291)

Τέλος, η Επιτροπή συνέκρινε το πραγματικό κόστος αγοράς του εγχώριου μεταλλεύματος χρωμίου από τον όμιλο Jindal κατά την ΠΕ με το κόστος που θα είχε καταβληθεί εάν οι τιμές ανά τύπο μεταλλεύματος είχαν αντικατασταθεί από τις αντίστοιχες τιμές αναφοράς.

(292)

Το συνολικό ποσό της διαφοράς αντιπροσωπεύει την «εξοικονόμηση» την οποία πέτυχε ο Ινδός παραγωγός που αγόραζε μετάλλευμα χρωμίου στη στρεβλωμένη ινδική αγορά σε σύγκριση με την τιμή που θα πλήρωνε αν δεν υπήρχαν οι στρεβλώσεις αυτές. Εν τέλει, αυτό το συνολικό ποσό αντιπροσωπεύει το όφελος που χορήγησε η κυβέρνηση της Ινδίας στον Ινδό παραγωγό κατά την ΠΕ.

(293)

Λεπτομερείς υπολογισμοί των δεικτών αναφοράς και του οφέλους που χορηγήθηκε παρασχέθηκαν στον εν λόγω Ινδό παραγωγό-εξαγωγέα στην ειδική γνωστοποίηση.

(294)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή κατένειμε αυτό το ποσό επιδότησης στον συνολικό κύκλο εργασιών της εταιρείας κατά την ΠΕ ως κατάλληλο παρονομαστή, διότι η επιδότηση προσπόρισε όφελος στη συνολική παραγωγή του υπό εξέταση προϊόντος του προϊόντος επόμενου σταδίου (ρόλοι θερμής έλασης) και όχι μόνο στην παραγωγή που προοριζόταν για εξαγωγή.

(295)

Η παρέμβαση της κυβέρνησης της Ινδίας όσον αφορά την παροχή μεταλλεύματος χρωμίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού έχει ως στόχο να ωφελήσει ορισμένους κλάδους παραγωγής, ιδίως τον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών SSCR. Η επιδότηση έχει, επομένως, ατομικό χαρακτήρα σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού. Τα εγγενή χαρακτηριστικά του μεταλλεύματος χρωμίου περιορίζουν την πιθανή χρήση της επιδότησης σε έναν ορισμένο κλάδο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι, για να έχει ατομικό χαρακτήρα, η επιδότηση πρέπει να περιοριστεί περαιτέρω σε ένα υποτμήμα του εν λόγω κλάδου (64).

(296)

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Επιτροπή έκρινε ότι οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης της Ινδίας έχουν ατομικό χαρακτήρα για τους παραγωγούς SSCR κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 2 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(297)

Λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων που αναφέρονται ανωτέρω, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η παροχή μεταλλεύματος χρωμίου από την κυβέρνηση της Ινδίας θα πρέπει να θεωρηθεί επιδότηση ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iii) και του άρθρου 3 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού με τη μορφή παροχής αγαθών που προσπορίζει όφελος στις αποδέκτριες εταιρείες.

(298)

Το ποσό της επιδότησης που διαπιστώθηκε για τον όμιλο Jindal ανήλθε σε 0,45 %.

(299)

Μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η καταγγέλλουσα επισήμανε ότι τα συμπεράσματα της Επιτροπής αποκάλυψαν ότι η μεγάλη πλειονότητα των επιδοτήσεων που εντοπίστηκαν για τους καθετοποιημένους παραγωγούς-εξαγωγείς επηρεάζουν τα ανάντη στάδια της διαδικασίας παραγωγής SSCR. Σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, αυτό σημαίνει ότι ο μη καθετοποιημένος Ινδός παραγωγός SSCR —η Chromeni— θα μπορούσε επίσης να έχει επωφεληθεί από επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν σε Ινδούς και/ή Ινδονήσιους ανάντη παραγωγούς. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση εγχώριων πωλήσεων ανάντη προϊόντων από τον όμιλο Jindal (Ινδία) στη Chromeni ή στην περίπτωση αγορών επιδοτούμενων ανάντη προϊόντων ινδονησιακής καταγωγής από τη Chromeni.

(300)

Με βάση την ανάλυση της διαδικασίας παραγωγής της Chromeni και των αγορών πρώτων υλών της εταιρείας κατά την ΠΕ, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εταιρεία δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί από τις αγορές επιδοτούμενων ανάντη προϊόντων ινδικής καταγωγής.

(301)

Ωστόσο, η Chromeni αγόρασε ανάντη προϊόντα, συγκεκριμένα ρόλους θερμής έλασης, από συνδεδεμένη εταιρεία στην Ινδονησία, η οποία μπορεί να επωφελήθηκε από την παροχή, από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού (βλ. τμήμα 4.3). Ως προς αυτό, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να καταλήξει σε συμπεράσματα, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν στοιχεία στον φάκελο για να προβεί σε αυτή την αξιολόγηση επί του θέματος.

(302)

Το ύψος των αντισταθμίσιμων επιδοτήσεων προσδιορίστηκε ως εξής:

(303)

Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό επίπεδο (100 %) της συνεργασίας των Ινδών παραγωγών, η Επιτροπή έκρινε σκόπιμο να καθορίσει το εναπομένον ποσό επιδότησης για την Ινδία στο επίπεδο του υψηλότερου ατομικού ποσού επιδότησης, ήτοι 7,56 %.

(304)

Με βάση τις πληροφορίες που περιέχονται στην καταγγελία, την ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας και τις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια της Επιτροπής, διερευνήθηκε η εικαζόμενη χορήγηση επιδότησης μέσω των ακόλουθων επιδοτήσεων από την κυβέρνηση της Ινδονησίας:

(305)

Στις παρατηρήσεις του μετά την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, ο όμιλος IRNC ισχυρίστηκε ότι για τον υπολογισμό των δεικτών μετακύλισης για δύο συνδεδεμένες εταιρείες χρησιμοποιήθηκαν εσφαλμένα στοιχεία για τις πωλήσεις.

(306)

Ο ισχυρισμός αυτός κρίθηκε δικαιολογημένος και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή αναθεώρησε αναλόγως τους αντίστοιχους δείκτες μετακύλισης.

(307)

Η Ινδονησία διαθέτει σημαντικούς πόρους νικελίου. Το 2020 οι πόροι της εκτιμήθηκαν σε 21 εκατ. τόνους νικελίου (65) (1,1 δισ. τόνους μεταλλεύματος νικελίου), ποσότητα που αντιστοιχεί περίπου στο 20 % των γνωστών αποθεμάτων μεταλλεύματος νικελίου παγκοσμίως.

(308)

Ιστορικά, η Ινδονησία ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς μεταλλεύματος νικελίου. Ωστόσο, δεδομένου ότι η Ινδονησία είχε περιορισμένη εγχώρια παραγωγική ικανότητα για τη μεταποίηση του μεταλλεύματος νικελίου (μόνο δύο μεταλλουργεία, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 315), παραδοσιακά εξήγαγε το μεγαλύτερο μέρος του μεταλλεύματος νικελίου, κυρίως στην Κίνα.

(309)

Το ποσοστό εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου αυξήθηκε σημαντικά στην Ινδονησία, από περίπου 5 εκατ. τόνους το 1996 σε περίπου 10 εκατ. τόνους το 2007 και σε 70 εκατ. τόνους το 2013. Η επιτάχυνση αυτή οφείλεται στη ζήτηση από τα κινεζικά εργοστάσια/μεταλλουργεία που παράγουν χυτοσίδηρο νικελίου (NPI). O NPI είναι κράμα σιδήρου και νικελίου με χαμηλή περιεκτικότητα σε νικέλιο. Το ινδονησιακό μετάλλευμα νικελίου ενδείκνυται ιδιαίτερα για την κινεζική τεχνολογία κατασκευής NPI.

Πίνακας 1

Εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου από την Ινδονησία (σε τόνους)

(310)

Έτσι, η κυβέρνηση της Ινδονησίας συνειδητοποίησε σταδιακά ότι η εξαγωγή της συντριπτικής πλειονότητας των αποθεμάτων μεταλλεύματος νικελίου περιόριζε τα δυνητικά οφέλη για τη χώρα από τη σπάνια αυτή πρώτη ύλη. Τα οφέλη θα μπορούσαν να είναι πολύ μεγαλύτερα για τη χώρα εάν η κυβέρνηση της Ινδονησίας κατόρθωνε να αυξήσει την εγχώρια προστιθέμενη αξία που παράγουν τα αποθέματα μεταλλεύματος νικελίου. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επικεντρώθηκε στην εγχώρια ανάπτυξη ολόκληρης της βιομηχανικής αλυσίδας αξίας με τη χρήση μεταλλεύματος νικελίου έως τους κατάντη κλάδους παραγωγής, δηλαδή τα μεταλλουργεία και τον κλάδο παραγωγής χάλυβα ως τον τελικό χρήστη αυτής της πρώτης ύλης. Αυτό θα επέτρεπε στην Ινδονησία να αποκομίσει πολύ μεγαλύτερα εγχώρια οφέλη σε σχέση με την απλή εξαγωγή μεταλλεύματος νικελίου.

(311)

Ωστόσο, αυτός ο στόχος δεν ήταν εύκολο να επιτευχθεί μόνο από την Ινδονησία. Τα κύρια ζητήματα που αντιμετώπιζε η κυβέρνηση της Ινδονησίας ήταν οι σημαντικές χρηματοδοτικές απαιτήσεις για τη δημιουργία μεταλλουργείων και των κατάντη κλάδων παραγωγής (ήτοι αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ αρχικών επενδύσεων) και η σχετική έλλειψη τεχνογνωσίας και τεχνολογίας για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα από NPI που να αντιστοιχεί στην ποιότητα του μεταλλεύματος νικελίου που εξορύσσεται στην Ινδονησία. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας προσέγγισε πιθανές χώρες εταίρους που θα μπορούσαν να την βοηθήσουν να επιτύχει αυτόν τον στόχο (66). Η φυσική επιλογή ήταν η Κίνα λόγω των ιστορικών δεσμών της γεωγραφικής εγγύτητάς της, και κυρίως λόγω του γεγονότος ότι οι Κινέζοι παραγωγοί ανοξείδωτου χάλυβα χρησιμοποιούσαν ήδη μετάλλευμα νικελίου από την Ινδονησία. Επιπλέον, η Κίνα αποτελούσε τέλεια υποψήφια για την κυβέρνηση της Ινδονησίας προκειμένου να τη δελεάσει να συμμετάσχει σε ένα προτιμησιακό διμερές πλαίσιο για τη μεγιστοποίηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας που απέρρεε από τα αποθέματα μεταλλεύματος νικελίου της Ινδονησίας, δεδομένου ότι η Κίνα διέθετε σημαντική διαθέσιμη χρηματοδότηση και ειδικές προτιμησιακές πολιτικές για την ενθάρρυνση του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, μεταξύ άλλων για επενδύσεις στο εξωτερικό στο πλαίσιο της μακροχρόνιας πολιτικής «εξωστρέφειας», καθώς και την απαιτούμενη τεχνολογία και τεχνογνωσία για την αποτελεσματική χρήση του μεταλλεύματος νικελίου της Ινδονησίας. Τα ανωτέρω οδήγησαν σε ένα μακροχρόνιο πλαίσιο συνεργασίας μέχρι σήμερα. Τα κύρια ορόσημα και τα σχετικά επίσημα έγγραφα συνοψίζονται στις ακόλουθες αιτιολογικές σκέψεις.

(312)

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης της Ινδονησίας να προσελκύσει κινεζικές επενδύσεις στον ινδονησιακό κλάδο παραγωγής νικελίου ανάγονται τουλάχιστον στο 2005, όταν η Ινδονησία ανέλαβε να δημιουργήσει «ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα» (67) για επενδυτές από την Κίνα. Τον Ιούνιο του 2005, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Πεκίνο, ο συντονιστής υπουργός Οικονομίας της Ινδονησίας πρότεινε στον αναπληρωτή πρωθυπουργό της Κίνας επενδυτικές προοπτικές σε τέσσερις τομείς της ινδονησιακής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών πόρων και «ήλπιζε επίσης ότι περισσότερες κινεζικές επιχειρήσεις θα πραγματοποιούσαν επενδύσεις στην Ινδονησία, αναφέροντας ότι η ινδονησιακή κυβέρνηση θα δημιουργούσε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη διευκόλυνση των Κινέζων επενδυτών» (68). Ανταποκρινόμενος σε αυτή την προσφορά, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ινδονησίας ζήτησε από την Ινδονησία να εγγυηθεί ότι οι κινεζικές επενδύσεις στην Ινδονησία θα ήταν κερδοφόρες (69). Επιπλέον, οι αξιωματούχοι της Ινδονησίας εξέφρασαν επίσης την ευγνωμοσύνη τους προς την Κίνα για τη χορήγηση «επιχορηγήσεων και προτιμησιακών δανείων στην Ινδονησία» (70).

(313)

Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση της Ινδονησίας και η κινεζική κυβέρνηση υπέγραψαν το 2005 κοινή δήλωση με την οποία ξεκίνησε η συνεργασία τους στον εξορυκτικό και στον μεταλλουργικό τομέα. Με βάση την εν λόγω κοινή δήλωση, το 2010 η κυβέρνηση της Ινδονησίας και η κινεζική κυβέρνηση υπέγραψαν σχέδιο δράσης, το οποίο περιλαμβάνει σχέδιο για την ενθάρρυνση των κινεζικών επενδύσεων σε κλάδους της Ινδονησίας που βασίζονται στους πόρους, συμπεριλαμβανομένου του εξορυκτικού κλάδου, όπως εξηγείται περαιτέρω στις αιτιολογικές σκέψεις 563 και 584. Αυτές οι πρώτες συμφωνίες δείχνουν ήδη τους βασικούς όρους του ειδικού πλαισίου συνεργασίας μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις σχεδίαζαν να εφαρμόσουν τη στρατηγική τους, βασιζόμενες σε ιδιώτες επενδυτές που θα επωφελούνταν από ορισμένες προτιμησιακές πολιτικές και στήριξη υπό τη στενή εποπτεία των κυβερνήσεων.

(314)

Το 2007 η κυβέρνηση της Ινδονησίας θέσπισε τον νόμο αριθ. 27 σχετικά με το μακροπρόθεσμο εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο (στο εξής: RPJPN) για την περίοδο 2005-2025. Στο RPJPN ο βιομηχανικός τομέας αναγνωρίστηκε ως ατμομηχανή ανάπτυξης για την ενίσχυση της οικονομικής δομής. Η εν λόγω ενίσχυση επρόκειτο να υποστηριχθεί, μεταξύ άλλων, από τον εξορυκτικό τομέα. Η βελτίωση της προστιθέμενης αξίας στον πρωτογενή τομέα, συμπεριλαμβανομένου του εξορυκτικού τομέα, επισημάνθηκε ως κύριος στόχος για την προώθηση της τοπικής και διεθνούς ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση της εθνικής βιομηχανικής βάσης.

(315)

Στον τομέα του νικελίου, η αύξηση της προστιθέμενης αξίας σήμαινε την κατασκευή μεταλλουργείων στην Ινδονησία. Εκείνη την περίοδο (και μέχρι το 2016) υπήρχαν μόνο δύο μεταλλουργεία στην Ινδονησία: μεταλλουργείο ύλης νικελίου ιδιοκτησίας της PT Vale με παραγωγική ικανότητα περίπου 80 000 τόνων νικελίου και μεταλλουργείο σιδηρονικελίου ιδιοκτησίας της κρατικής PT. Aneka Tambang (στο εξής: Antam) με παραγωγική ικανότητα 26 000 τόνων νικελίου.

(316)

Το κόστος μόνο της κατασκευής ενός μεταλλουργείου μπορεί να ανέλθει σε 1 δισ. EUR ανάλογα με την τεχνολογία και την παραγωγική ικανότητα. Όπως προαναφέρθηκε, η Ινδονησία δεν διέθετε ούτε τους οικονομικούς πόρους ούτε την κατάλληλη τεχνολογία για την κατασκευή των μεταλλουργείων, ενώ η Κίνα διέθετε και τα δύο και χρειαζόταν επίσης το ινδονησιακό μετάλλευμα νικελίου για την παραγωγή προϊόντων ανοξείδωτου χάλυβα.

(317)

Ένα από τα σημαντικότερα μέτρα για να επισφραγιστεί αυτό το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και της κινεζικής κυβέρνησης και να μπορέσει η κυβέρνηση της Ινδονησίας να επιτύχει τον στόχο της ήταν η θέσπιση του νόμου αριθ. 4 του 2009 περί εξόρυξης ορυκτών και άνθρακα (στο εξής: νόμος περί εξόρυξης του 2009) ο οποίος αντικατέστησε τον νόμο αριθ. 11 του 1967 περί εξόρυξης (71). Παραδοσιακά, η κυβέρνηση της Ινδονησίας έλεγχε σε μεγάλο βαθμό τον εξορυκτικό τομέα. Με το άρθρο 1 του νόμου αριθ. 11 του 1967 περί εξόρυξης είχε ήδη ανατεθεί κυρίαρχος ρόλος στην κυβέρνηση της Ινδονησίας και εξουσίες ρύθμισης του τομέα αυτού. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, «[ό]λα τα ορυκτά που βρίσκονται εντός της εξορυκτικής δικαιοδοσίας της Ινδονησίας υπό μορφή φυσικών πόρων, ως ευλογία του Παντοδύναμου Θεού, αποτελούν εθνικό πλούτο του ινδονησιακού λαού και, ως εκ τούτου, ελέγχονται και χρησιμοποιούνται από το κράτος για τη μέγιστη ευημερία του λαού». Το προοίμιο του νόμου περί εξόρυξης του 2009 αναφέρει περαιτέρω ότι «τα ορυκτά και ο άνθρακας που είναι θαμμένα στην εξορυκτική δικαιοδοσία της Ινδονησίας αντιπροσωπεύουν μη ανανεώσιμο φυσικό πλούτο που αποτελεί δώρο από τον Παντοδύναμο Θεό και ο οποίος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κάλυψη των αναγκών της ζωής πολλών ανθρώπων, επομένως η διαχείριση αυτών των πόρων πρέπει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο του κράτους προκειμένου να παρέχεται πραγματική προστιθέμενη αξία στην εθνική οικονομία σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί ευημερία και πλούτος για την κοινότητα με δίκαιο τρόπο». Ειδικότερα, το άρθρο 4 του νόμου περί εξόρυξης του 2009 ορίζει ότι «1) Τα ορυκτά και ο άνθρακας ως μη ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι αποτελούν εθνικό πλούτο που ελέγχεται από το κράτος προς όφελος της ευημερίας του λαού» και «2) Ο έλεγχος των ορυκτών και του άνθρακα από το κράτος, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, πραγματοποιείται από την κυβέρνηση και/ή τις περιφερειακές κυβερνήσεις». Είναι σημαντικό ότι, σύμφωνα με το άρθρο 103 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, η μεταποίηση ορυκτών ως προστιθέμενη αξία έπρεπε να πραγματοποιείται στην Ινδονησία. Σε διευκρίνιση σχετικά με το άρθρο 103 παράγραφος 1 αναφέρεται ότι η υποχρέωση εγχώριας μεταποίησης και καθαρισμού αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, α) στην αύξηση της αξίας της εξόρυξης μέσω των βασικών προϊόντων της, β) στην παροχή πρώτων υλών για τη βιομηχανία, γ) στην παροχή απασχόλησης και δ) στην αύξηση του εισοδήματος του κράτους. Με άλλα λόγια, οι διατάξεις αυτές επέβαλαν σε όλες τις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου την υποχρέωση είτε να κατασκευάσουν δική τους εγκατάσταση μεταποίησης/καθαρισμού νικελίου ή να πωλούν το μετάλλευμα νικελίου σε τέτοιου είδους εγχώρια εγκατάσταση, ώστε να επιτευχθεί ο πρωταρχικός στόχος της αύξησης της εγχώριας προστιθέμενης αξίας του μεταλλεύματος νικελίου μέσω προτιμησιακών πολιτικών που στοχεύουν τον κατάντη κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Επιπλέον, το άρθρο 170 του νόμου περί εξόρυξης του 2009 προέβλεπε πενταετή «περίοδο χάριτος». Σκοπός της «περιόδου χάριτος» ήταν η προετοιμασία του κλάδου εξόρυξης μεταλλευμάτων για την υποχρέωση εγχώριας μεταποίησης και η παροχή στις επιχειρήσεις της δυνατότητας να κατασκευάσουν τις αναγκαίες εγκαταστάσεις καθαρισμού για την απορρόφηση της προμήθειας μεταλλεύματος νικελίου.

(318)

Στο πλαίσιο του νόμου του 2009 περί εξόρυξης, και ιδίως της απαίτησης για εγχώρια μεταποίηση, οι εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου από την Ινδονησία εκτοξεύθηκαν στα ύψη, με την Κίνα να απορροφά σχεδόν το σύνολο των εξαγωγών, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.

Πίνακας 2

Εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου από την Ινδονησία (σε τόνους)

(319)

Δεδομένου ότι ο στόχος της κυβέρνησης της Ινδονησίας για τη δημιουργία ικανοτήτων μεταποίησης στην Ινδονησία δεν επιτεύχθηκε, στις 11 Ιανουαρίου 2014 η κυβέρνηση της Ινδονησίας απαγόρευσε, μέσω διαφόρων κανονιστικών διατάξεων, τις εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου από την Ινδονησία (για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τους περιορισμούς στις εξαγωγές και την απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλεύματος νικελίου, βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 405-413).

(320)

Το 2017 η κυβέρνηση της Ινδονησίας προέβη σε σχετική χαλάρωση της απαγόρευσης των εξαγωγών, επιτρέποντας την εξαγωγή μεταλλεύματος νικελίου με περιεκτικότητα σε νικέλιο μικρότερη από 1,7 % σε ορισμένες ποσότητες. Οι εξαγωγές αυτές υπόκειντο σε εξαγωγικό δασμό 10 %, ενώ οι εξαγωγείς έπρεπε επίσης να αποδείξουν ότι η κατασκευή της οικείας εγκατάστασης μεταποίησης προχωρούσε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Ο λόγος για την εν λόγω χαλάρωση ήταν ότι την περίοδο εκείνη η Ινδονησία δεν διέθετε την τεχνολογία για τη μεταποίηση μεταλλεύματος νικελίου με περιεκτικότητα σε νικέλιο μικρότερη από 1,7 % σε προϊόντα προστιθέμενης αξίας, η οποία ήταν καταλληλότερη για μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων απ’ ό,τι για τον χάλυβα (βλ. κατωτέρω στο τμήμα 4.4). Ωστόσο, το 2020 η κυβέρνηση της Ινδονησίας απαγόρευσε πλήρως την εξαγωγή του συνόλου του μεταλλεύματος νικελίου. Ο λόγος για την επαναφορά της απαγόρευσης επί του μεταλλεύματος χαμηλής περιεκτικότητας ήταν ότι οι κινεζικές εταιρείες σχεδιάζουν να κατασκευάσουν μεταλλουργεία για αυτόν τον τύπο μεταλλεύματος νικελίου που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα.

(321)

Με την πάροδο των ετών, και χάρη στην απαίτηση για εγχώρια μεταποίηση και στους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στις εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, κατασκευάστηκαν αρκετά μεταλλουργεία μεταλλεύματος νικελίου. Η εγχώρια ανάγκη για μετάλλευμα νικελίου αυξήθηκε επίσης χάρη στις ενέργειες στις οποίες προέβη η κυβέρνηση της Ινδονησίας ώστε να ωθήσει την ικανότητα τήξης, που είχε προηγουμένως εγκατασταθεί στην Κίνα, να μετακινηθεί στην Ινδονησία. Πράγματι, μέσω των RKAB, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 414, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ελέγχει την παραγωγή μεταλλεύματος νικελίου. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατηρεί επίσης την εγχώρια τιμή σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα από τις διεθνείς τιμές προς όφελος των μεταλλουργείων και των παραγωγών ανοξείδωτου χάλυβα.

Πίνακας 3

Μετάλλευμα νικελίου Ινδονησίας (σε εκατ. τόνους)

(322)

Η διμερής συνεργασία που ξεκίνησε η κυβέρνηση της Ινδονησίας με την κινεζική κυβέρνηση σχετικά με την προτιμησιακή μεταχείριση με σκοπό τη διευκόλυνση της δημιουργίας και της ανάπτυξης του εγχώριου κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα της Ινδονησίας χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Συνίσταται σε σειρά διμερών εγγράφων για τη διαμόρφωση του νομικού πλαισίου και του πλαισίου πολιτικής που οδηγούν στην έγκριση διαφόρων ειδικών προτιμησιακών πολιτικών στήριξης και προγραμμάτων τα οποία συνιστούν αντισταθμίσιμες επιδοτήσεις που καλύπτονται από την παρούσα έρευνα (βλ. τα βασικά διμερή έγγραφα στην αιτιολογική σκέψη 548).

(323)

Η διμερής συνεργασία λάμβανε συγκεκριμένα χώρα στο βιομηχανικό πάρκο Morowali της Ινδονησίας (στο εξής: πάρκο Morowali). Πρόκειται για ένα βιομηχανικό πάρκο στην περιοχή Sulawesi όπου η Ινδονησία και η Κίνα αποφάσισαν να αναπτύξουν τον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα.

(324)

Η εταιρεία διαχείρισης που είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή της διμερούς συνεργασίας στο πάρκο Morowali είναι μια κινεζική-ινδονησιακή εταιρεία, η IMIP. Η εταιρεία αυτή ξεκίνησε επίσημα τις δραστηριότητές της τον Οκτώβριο του 2013.

(325)

Η καταγγέλλουσα ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας ελέγχει τον τομέα του μεταλλεύματος νικελίου και ότι οι τιμές του μεταλλεύματος νικελίου στρεβλώνονται στην Ινδονησία λόγω της παρέμβασης της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Το νικέλιο που περιέχεται στο μετάλλευμα νικελίου είναι το βασικό συστατικό του ανοξείδωτου χάλυβα και ο κύριος παράγοντας της τιμής του. Σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, παρεμβαίνοντας στην αγορά μεταλλεύματος νικελίου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας διασφάλισε ότι η τιμή των πρώτων υλών για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα παραμένει σημαντικά χαμηλότερη από τις διεθνείς τιμές προς όφελος των παραγωγών-εξαγωγέων SSCR στην Ινδονησία.

(326)

Η εξορυκτική πολιτική που διέπει το μετάλλευμα νικελίου εφαρμόζεται από το Υπουργείο Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων (στο εξής: ΥΕΟΠ), το οποίο εκπροσωπείται από τον Γενικό Διευθυντή Ορυκτών και Άνθρακα (στο εξής: ΓΔΟΑ). Η διαχείριση των εξαγωγών ορυκτών γίνεται επίσης από το Υπουργείο Εμπορίου, το οποίο εκπροσωπείται από τον Γενικό Διευθυντή Εξωτερικού Εμπορίου.

(327)

Τόσο η κεντρική όσο και οι περιφερειακές κυβερνήσεις διαδραματίζουν καίριο ρόλο στον κλάδο εξόρυξης μεταλλευμάτων, καθορίζοντας εθνικές εξορυκτικές πολιτικές, πρότυπα, κατευθυντήριες γραμμές και κριτήρια, καθώς και λαμβάνοντας αποφάσεις σχετικά με τις διαδικασίες χορήγησης άδειας εξόρυξης. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη, τον έλεγχο, την αξιολόγηση και την επίλυση συγκρούσεων στον τομέα.

(328)

Ο κλάδος εξόρυξης μεταλλευμάτων υπόκειται σε μεγάλο αριθμό κανονιστικών διατάξεων στην Ινδονησία. Ένας μεγάλος αριθμός κανονιστικών διατάξεων, οι οποίες αλλάζουν συνεχώς και εκδίδονται από διάφορους κρατικούς φορείς, παρακολουθούν και εποπτεύουν κάθε πτυχή του εξορυκτικού τομέα, όπως φαίνεται παρακάτω. Η νομική βάση των σχετικών κανόνων και κανονισμών είναι η ακόλουθη:

(329)

Αρχικά, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ένας παραγωγός-εξαγωγέας SSCR αγόραζε το μετάλλευμα νικελίου στην εγχώρια αγορά είτε από συνδεδεμένες είτε από μη συνδεδεμένες εταιρείες για να το λιώσει και να το χρησιμοποιήσει για την κατασκευή προϊόντων SSCR.

(330)

Η παροχή μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού είναι ένα από τα βασικά μέτρα που εφάρμοσε η κυβέρνηση της Ινδονησίας στο πλαίσιο της συνεργασίας με την κινεζική κυβέρνηση, προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάπτυξη ολόκληρης της βιομηχανικής αξιακής αλυσίδας του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα στην Ινδονησία.

(331)

Το 2007 η κυβέρνηση της Ινδονησίας θέσπισε τον νόμο αριθ. 27 σχετικά με το μακροπρόθεσμο εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο (στο εξής: RPJPN) (72) για την περίοδο 2005-2025. Στο RPJPN ο βιομηχανικός τομέας αναγνωρίστηκε ως ατμομηχανή ανάπτυξης για την ενίσχυση της οικονομικής δομής. Η εν λόγω ενίσχυση επρόκειτο να υποστηριχθεί, μεταξύ άλλων, από τον εξορυκτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένου του μεταλλεύματος νικελίου. Η βελτίωση της προστιθέμενης αξίας στον πρωτογενή τομέα, συμπεριλαμβανομένου του εξορυκτικού τομέα, επισημάνθηκε ως κύριος στόχος για την προώθηση της τοπικής και διεθνούς ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση της εθνικής βιομηχανικής βάσης. Η ανάπτυξη της αξιακής αλυσίδας μέσω της μεταποίησης και της διαφοροποίησης των προϊόντων (κατάντη ανάπτυξη), της διαρθρωτικής εμβάθυνσης (ανάντη ανάπτυξη) και της κάθετης ολοκλήρωσης (ανάντη και κατάντη ανάπτυξη) αναφερόταν ρητά στο RPJPN. Η ανάπτυξη της μεταποιητικού κλάδου θα επικεντρωνόταν σε υποτομείς που πληρούσαν διάφορα κριτήρια, μεταξύ άλλων, στη μεταποίηση εγχώριων φυσικών πόρων και στην ανάπτυξη των εξαγωγών.

(332)

Όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 317 και επόμενες, σύμφωνα με τον στόχο της για αύξηση της προστιθέμενης αξίας των ορυκτών στην Ινδονησία, το 2009 η κυβέρνηση της Ινδονησίας θέσπισε τον νόμο περί εξόρυξης του 2009. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξέδωσε αρκετούς εκτελεστικούς κανονισμούς, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων τροποποιήσεων, για την επίτευξη των στόχων του νόμου περί εξόρυξης του 2009. Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 εισήγαγε ορισμένες σημαντικές κανονιστικές αλλαγές στο σύστημα αδειοδότησης, τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, την ξένη ιδιοκτησία και τις εξαγωγές πρώτων υλών. Το 2020 ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 τροποποιήθηκε με τον νόμο περί εξόρυξης του 2020, ο οποίος θεσπίστηκε στις 10 Ιουνίου 2020. Ο νέος αυτός νόμος, ο οποίος έχει περιορισμένη σημασία για την παρούσα έρευνα, δεδομένου ότι τέθηκε σε ισχύ στο τέλος της ΠΕ, επιβεβαίωσε ή επέκτεινε περαιτέρω ορισμένες απαιτήσεις για τις εξορυκτικές εταιρείες.

(333)

Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 παρείχε εξουσίες αδειοδότησης τόσο στην κεντρική κυβέρνηση όσο και στις περιφερειακές κυβερνήσεις, ανάλογα με την τοποθεσία της περιοχής εξόρυξης, την προέλευση της άδειας και τη φύση της επένδυσης που πραγματοποιούσε η εξορυκτική εταιρεία.

(334)

Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 εισήγαγε ένα νέο σύστημα αδειοδότησης που αντικατέστησε το παλαιό σύστημα συμβάσεων εργασίας και το τοπικό σύστημα Kuasa Pertambangan ή σύστημα δικαιωμάτων εξόρυξης. Στο πλαίσιο του νέου συστήματος, υπάρχουν δύο τύποι αδειών εξόρυξης που είναι σημαντικές από εμπορική άποψη:

(335)

Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 δεν έκανε διάκριση μεταξύ των IUPS/IUPK δραστηριοτήτων παραγωγής που περιλαμβάνονται σε μεταλλουργεία/εγκαταστάσεις μεταποίησης και των αδειών IUPS δραστηριοτήτων παραγωγής που δεν περιλαμβάνονται σε τέτοιες εγκαταστάσεις. Όλες οι άδειες IUPS δραστηριοτήτων παραγωγής χορηγούνταν για μέγιστη διάρκεια 20 ετών, η οποία μπορούσε να παραταθεί για δύο επιπλέον περιόδους 10 ετών η καθεμία.

(336)

Σύμφωνα με τους βιομηχανικούς κανονισμούς, η «άδεια βιομηχανικών δραστηριοτήτων» (στο εξής: IUI) ήταν γενικά αποδεκτή ως η κύρια άδεια για βιομηχανικές επιχειρήσεις που παράγουν κάθε είδους προϊόντα. Η IUI εκδίδεται από το Υπουργείο Βιομηχανίας και τελεί υπό τη διαχείρισή του. Το 2013 η κεντρική κυβέρνηση θέσπισε ένα νέο τύπο άδειας· μια IUP δραστηριοτήτων παραγωγής για μεταποίηση και καθαρισμό (μεταλλουργεία), μέσω υπουργικών κανονισμών (πιο πρόσφατα, με τον κανονισμό 7/2020 του ΥΕΟΠ). Η άδεια αυτή προβλέπει την ανάπτυξη και λειτουργία εγκαταστάσεων μεταλλουργείων και εκδίδεται υπό την εποπτεία του ΥΕΟΠ. Ως εκ τούτου, οι εταιρείες μεταποίησης λειτουργούν βάσει δύο αδειών.

(337)

Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 προβλέπει επίσης διοικητικές κυρώσεις για τους κατόχους IUP, IRP ή IUPK για παραβάσεις των διατάξεων, όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στα άρθρα 102 και 103. Οι διοικητικές αυτές κυρώσεις έχουν τη μορφή: «α. έγγραφων προειδοποιήσεων· β. προσωρινής αναστολής μέρους ή του συνόλου των δραστηριοτήτων εξερεύνησης ή των δραστηριοτήτων παραγωγής· και/ή γ. ακύρωσης της IUP, IPR ή IUPK» (άρθρο 151 του νόμου). Τέλος, ο νόμος περί εξόρυξης επιβάλλει σε εταιρείες που δεν συμμορφώνονται με τις διάφορες διατάξεις του ποινικές κυρώσεις, οι οποίες συνίστανται σε φυλάκιση έως 10 (δέκα) ετών και σε πρόστιμο μέγιστου ύψους 10 000 000 000 IDR (δέκα δισεκατομμύρια ρουπίες) για ψευδή αναφορά δραστηριοτήτων εξόρυξης και πώλησης (βλ. άρθρο 159) και για πωλήσεις ή μεταποίηση ορυκτών από οντότητες που δεν διαθέτουν έγκυρη άδεια (βλ. άρθρο 161).

(338)

Η Επιτροπή ενημέρωσε την κυβέρνηση της Ινδονησίας ότι ενδέχεται να χρειαστεί να καταφύγει στη χρήση των διαθέσιμων στοιχείων, βάσει του άρθρου 28 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, κατά την εξέταση της ύπαρξης και της έκτασης της εικαζόμενης στήριξης που παρασχέθηκε στον κλάδο παραγωγής χάλυβα, μεταξύ άλλων μέσω της παροχής μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος μικρότερου από το κανονικό.

(339)

Στο ερωτηματολόγιο, στην επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων και κατά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως, η Επιτροπή ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να παράσχει ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τους προμηθευτές (συγκεκριμένα τις εξορυκτικές εταιρείες) και τη λειτουργία της εγχώριας αγοράς μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία. Αυτά τα αιτήματα παροχής πληροφοριών περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, ερωτήσεις σχετικά με το νομικό και θεσμικό πλαίσιο, την οργάνωση της αγοράς μεταλλεύματος νικελίου, τους παραγωγούς μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, τους μηχανισμούς καθορισμού των εγχώριων τιμών και των τιμών εξαγωγής, καθώς και τη μετοχική σύνθεση των εταιρειών.

(340)

Κατά την έναρξη της διαδικασίας, η Επιτροπή ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να διαβιβάσει το προσάρτημα Β που επισυναπτόταν στο ερωτηματολόγιο κατά των επιδοτήσεων (ερωτηματολόγιο για τους προμηθευτές μεταλλεύματος νικελίου) στους 10 κορυφαίους παραγωγούς και διανομείς μεταλλεύματος νικελίου, καθώς και σε τυχόν άλλους παραγωγούς και διανομείς μεταλλεύματος νικελίου, οι οποίοι παρείχαν μετάλλευμα νικελίου στους παραγωγούς-εξαγωγείς. Το προσάρτημα Β αποτελείτο από ένα έγγραφο Word («Appendix B_Input supplier») και ένα αρχείο Excel («Appendix B - Input suppliers tables»). Η κυβέρνηση της Ινδονησίας διαβίβασε το ειδικό ερωτηματολόγιο που προοριζόταν για τους προμηθευτές συντελεστών παραγωγής σε γνωστούς προμηθευτές στην Ινδονησία.

(341)

Στην επιστολή της σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων που απέστειλε στην κυβέρνηση της Ινδονησίας στις 4 Οκτωβρίου 2021, η Επιτροπή σημείωσε το γεγονός ότι δεν είχε λάβει καμία απάντηση στο προσάρτημα Β του ερωτηματολογίου από κανέναν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές μεταλλεύματος νικελίου της Ινδονησίας. Ούτε οι συνδεδεμένοι προμηθευτές μεταλλεύματος νικελίου απάντησαν.

(342)

Ως εκ τούτου, παρά το γεγονός ότι στην Ινδονησία υπάρχουν περισσότερες από 290 εταιρείες εκμετάλλευσης ορυχείων μεταλλεύματος νικελίου, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 378, η Επιτροπή έλαβε απάντηση μόνο από έναν συνδεδεμένο έμπορο μεταλλεύματος νικελίου (PT. Ekasa Yad Resources), που ούτως ή άλλως υπέβαλε την απάντησή του ως συνδεδεμένη εταιρεία του ομίλου IRNC, και μόνο από έναν μη συνδεδεμένο παραγωγό μεταλλεύματος νικελίου (PT GAG Nikel). Σε απάντηση στην επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε μόνο δύο πρόσθετες απαντήσεις για παραγωγούς μεταλλεύματος νικελίου (PT Tiran Indonesia και PT Ceria Nugraha Indotama).

(343)

Οι απαντήσεις των τριών εταιρειών εκμετάλλευσης ορυχείων μεταλλεύματος νικελίου είχαν σημαντικές ελλείψεις. Η PT GAG Nikel αρνήθηκε να προσκομίσει αντίγραφο της άδειάς της και πρακτικά της συνεδρίασης των μετόχων και του διοικητικού συμβουλίου κατά την ΠΕ, ισχυριζόμενη ότι τα στοιχεία αυτά ήταν εμπιστευτικά.

(344)

Η PT Ceria Hugraha υπέβαλε το καταστατικό και το πιστοποιητικό επιχειρηματικής δραστηριότητας μόνο στη γλώσσα bahasa. Παρότι παρασχέθηκαν διάφορες εκδοχές του καταστατικού, ήταν όλες στη γλώσσα bahasa και σε μορφή εικόνας που δεν μπορούσε να μεταφραστεί μέσω υπολογιστή και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορούσε να διαβάσει τα έγγραφα αυτά.

(345)

Η PT Tiran Indonesia δεν υπέβαλε καν απάντηση στο έγγραφο Word Appendix B_Input supplier. Υπέβαλε μόνο παρουσίαση της εταιρείας στα ινδονησιακά, σχέδιο των οικονομικών καταστάσεων για το 2019 και το 2020 και το αρχείο Excel Appendix B - Input suppliers tables. Η εταιρεία δεν υπέβαλε ούτε το καταστατικό της ούτε την άδεια.

(346)

Όσον αφορά την εταιρεία που υποβλήθηκε σε διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως, την PT. GAG Nikel, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν υπέβαλε τα σχετικά RKAB (υποχρεωτικό ετήσιο πρόγραμμα εργασίας και προϋπολογισμός) για το 2019 και το 2020, καθώς και τις τριμηνιαίες, εξαμηνιαίες και ετήσιες εκθέσεις για την παραγωγή και τις πωλήσεις που υποβλήθηκαν στο ΥΕΟΠ για το 2019 και το 2020. Μετά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως στον οποίο υποβλήθηκε η GAG Nikel, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε την πράξη σύστασης της GAG Nikel, αλλά μόνο στη γλώσσα bahasa και σε μορφότυπο που δεν μπορούσε να μεταφραστεί από υπολογιστή και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το εν λόγω έγγραφο.

(347)

Τέλος, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι ο όγκος παραγωγής που αναφέρεται στο RKAB, όπως εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 414 έως 424, καθορίστηκε σύμφωνα με τους όγκους που προβλέπονταν στις μελέτες σκοπιμότητας. Ωστόσο, προσκόμισε λίγες μόνο σελίδες από τις μελέτες σκοπιμότητας και την ανάλυση περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εταιρειών για τις οποίες υπέβαλε το RKAB με ορισμένα αριθμητικά στοιχεία, ενώ το κείμενο που αφορούσε αυτά τα αριθμητικά στοιχεία καλύφθηκε με μαύρο χρώμα χωρίς εξηγήσεις, γεγονός που δείχνει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας εμπόδιζε σκόπιμα την Επιτροπή να αξιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες εκμετάλλευσης ορυχείων καθόριζαν τον ετήσιο όγκο παραγωγής τους.

(348)

Επιπλέον, η Επιτροπή διαπίστωσε διαφορές όσον αφορά τη συνολική κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου στην ινδονησιακή αγορά. Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να αντιπαραβάλει τα στοιχεία αυτά με τις αγορές μεταλλεύματος νικελίου από τους παραγωγούς-εξαγωγείς SSCR. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν υπέβαλε στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις εγχώριες τιμές του μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, αν και, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, συλλέγει τέτοιες πληροφορίες.

(349)

Αφού έλαβε την επιστολή σχετικά με την πιθανή εφαρμογή του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού (στο εξής: επιστολή του άρθρου 28), η κυβέρνηση της Ινδονησίας ερμήνευσε την επιστολή του άρθρου 28 ως επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων και υπέβαλε διάφορα πρόσθετα έγγραφα της GAG Nikel, όπως το RKAB της GAG Nikel για το 2019 και το 2020, την αίτηση/έκθεση για τη λήψη του RKAB για το 2019 και το 2020 και τις τριμηνιαίες εκθέσεις παραγωγής και πωλήσεων νικελίου για το 2019 και το 2020. Όλα αυτά τα έγγραφα ήταν γραμμένα μόνο στη γλώσσα bahasa. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε επίσης απάντηση στο προσάρτημα Β για την Antam.

(350)

Λαμβανομένων υπόψη της πολύ καθυστερημένης υποβολής των εν λόγω εγγράφων, του γεγονότος ότι δεν υποβλήθηκαν στην αγγλική γλώσσα, του γεγονότος ότι το νομικό πλαίσιο ήταν η διαδικασία του άρθρου 28 και όχι η διαδικασία ανεπάρκειας των στοιχείων, καθώς και του γεγονότος ότι σε κάθε περίπτωση η Επιτροπή δεν θα μπορούσε να επαληθεύσει τις πληροφορίες και να ζητήσει διευκρινίσεις σχετικά με τα έγγραφα αυτά, τα εν λόγω έγγραφα δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην έρευνα. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αποφάσισε να μην λάβει υπόψη τις πληροφορίες αυτές, όπως προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού, και να χρησιμοποιήσει αντ’ αυτών τα διαθέσιμα στοιχεία.

(351)

Όσον αφορά τα ασυνεπή στοιχεία για την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, η κυβέρνηση της Ινδονησίας επέμεινε ότι τα στοιχεία αυτά ήταν ακριβή και ισχυρίστηκε ότι βασίστηκε στην ποσότητα μεταλλεύματος νικελίου που κατανάλωνε ο όμιλος IRNC, θεωρώντας ότι ήταν ο μόνος παραγωγός ανοξείδωτου χάλυβα που χρησιμοποιεί ως συντελεστή παραγωγής το μετάλλευμα νικελίου. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας κλήθηκε να υποβάλει τη συνολική κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, και όχι μόνο την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου για τους παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται στην επιστολή του άρθρου 28 προς την κυβέρνηση της Ινδονησίας, τα στοιχεία αυτά δεν συμφωνούν με τα διασταυρωμένα στοιχεία σχετικά με τις αγορές μεταλλεύματος νικελίου του ομίλου IRNC.

(352)

Επιπλέον, σε αντίθεση με τη δήλωση της κυβέρνησης της Ινδονησίας ότι δεν διέθετε αρχεία τιμών του μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, οι τριμηνιαίες εκθέσεις που υποβλήθηκαν από την GAG Nikel και η αίτηση RKAB υποδηλώνουν το αντίθετο. Στα έγγραφα αυτά, η GAG Nikel ανέφερε στην κυβέρνηση της Ινδονησίας όλες τις πωλήσεις μεταλλεύματος νικελίου ανά συναλλαγή, γνωστοποιώντας έτσι στην κυβέρνηση της Ινδονησίας τον όγκο πωλήσεων, τις τιμές πώλησης του μεταλλεύματος νικελίου καθώς και το όνομα των πελατών της.

(353)

Η απουσία επαρκούς συνεργασίας δεν επέτρεψε στην Επιτροπή να συγκεντρώσει όλες τις πληροφορίες που θεωρούσε σημαντικές προκειμένου να καταλήξει σε συμπεράσματα σχετικά με την παρούσα έρευνα. Η άρνηση συνεργασίας των εταιρειών εξόρυξης νικελίου εμπόδισε επίσης την Επιτροπή να συγκεντρώσει πρόσθετα έγγραφα και να ζητήσει πρόσθετες πληροφορίες, συγκεκριμένα όσον αφορά τις συμφωνίες αδειοδότησης μεταξύ των εταιρειών εξόρυξης και της κυβέρνησης της Ινδονησίας, συμπεριλαμβανομένων των υποκείμενων όρων, των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης και των αναφορών στο νομοθετικό πλαίσιο που τις διέπει. Συνεπώς, όσον αφορά την εικαζόμενη παροχή μεταλλεύματος νικελίου από το Δημόσιο έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε τις απαραίτητες πληροφορίες και τα αποδεικτικά στοιχεία που ζητήθηκαν από την Επιτροπή στο ερωτηματολόγιό της και στο πλαίσιο του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως.

(354)

Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι από την κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν ελήφθησαν πληροφορίες περί του αντιθέτου, η Επιτροπή βασίστηκε εν μέρει στα διαθέσιμα στοιχεία για τα συμπεράσματά της όσον αφορά τις συγκεκριμένες πτυχές της έρευνας, σύμφωνα με το άρθρο 28 του βασικού κανονισμού.

(355)

Στις παρατηρήσεις σχετικά με την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξήγησε ότι υπέβαλε το καταστατικό της GAG Nikel ως μέρος της πράξης σύστασης, η οποία υποβλήθηκε με επιστολή της 19ης Νοεμβρίου 2021. Η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι το καταστατικό αποτελεί μέρος της πράξης σύστασης. Ωστόσο, η Επιτροπή επισήμανε ότι το καταστατικό υποβλήθηκε σε πολύ προχωρημένο στάδιο της έρευνας και, κυρίως, ότι υποβλήθηκε μόνο στη γλώσσα bahasa. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει.

(356)

Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε ότι για τη μετάφραση του καταστατικού της PT. Ceria Hugraha χρειαζόταν χρόνος. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή δεν ζήτησε τη μετάφραση όλων των εγγράφων στην αγγλική γλώσσα και, ως εκ τούτου, η έλλειψη μετάφρασης δεν θα έπρεπε να παρεμποδίσει την έρευνα. Όσον αφορά τον μορφότυπο του αρχείου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι αυτός δεν είχε προσδιοριστεί.

(357)

Η Επιτροπή σημείωσε ότι στις οδηγίες για το ερωτηματολόγιο κατά των επιδοτήσεων, στο οποίο επισυναπτόταν το παράρτημα για τον προμηθευτή συντελεστών παραγωγής, αναφερόταν σαφώς «Παρακαλείστε να παράσχετε μετάφραση στα αγγλικά για όλα τα έγγραφα και το υλικό-πηγή που υποβάλλετε ως απάντηση στο παρόν ερωτηματολόγιο». Επιπλέον, το ερωτηματολόγιο κατά των επιδοτήσεων εστάλη στην κυβέρνηση της Ινδονησίας στις 18 Μαΐου 2021 και, ως εκ τούτου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε στη διάθεσή της περισσότερο από επαρκή χρόνο για τη μετάφραση του καταστατικού της PT. Ceria Hugraha. Όσον αφορά τον μορφότυπο του αρχείου, η Επιτροπή προέβη στην παρατήρηση σχετικά με τον μορφότυπο του εγγράφου στην αιτιολογική σκέψη 344, διότι δεν επέτρεπε να γίνει μετάφραση με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και, ως εκ τούτου, το έγγραφο δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(358)

Όσον αφορά τα RKAB, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπενθύμισε ότι τα υπέβαλε ως συνημμένα στην επιστολή της 8ης Δεκεμβρίου 2021. Η Επιτροπή υπενθύμισε ότι στην επιστολή της 19ης Νοεμβρίου 2021 (καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή των τεκμηρίων του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως από την κυβέρνηση της Ινδονησίας), η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε ενημερώσει την Επιτροπή ότι, βάσει εσωτερικής απόφασης, η GAG Nickel είχε αποφασίσει να μην παράσχει τα RKAB. Η επιστολή της 8ης Δεκεμβρίου 2021 εστάλη ως απάντηση στην επιστολή του άρθρου 28. Η Επιτροπή επισήμανε ότι η ημερομηνία αυτή εντοπιζόταν σε υπερβολικά προχωρημένο στάδιο της έρευνας ώστε να λάβει υπόψη της νέα έγγραφα. Σημαντικό είναι ότι η διαδικασία του άρθρου 28 και οι παρατηρήσεις που μπορούν να υποβάλουν τα ενδιαφερόμενα μέρη αφορούν τη μη υποβολή πληροφοριών και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα μέρη ως ευκαιρία υποβολής νέων πληροφοριών που θα έπρεπε να είχαν υποβληθεί σε προγενέστερο στάδιο της έρευνας ή στο πλαίσιο της διαδικασίας ανεπάρκειας των στοιχείων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή απέρριψε το επιχείρημα αυτό.

(359)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξήγησε επίσης ότι μαύρισε το κείμενο που δεν σχετίζεται με τον όγκο των δεδομένων παραγωγής προκειμένου να απλουστευθεί η ανάγνωση του κειμένου.

(360)

Η Επιτροπή σημείωσε ότι ζητήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να υποβάλει πλήρη έγγραφα και να μην μαυρίσει κανένα μέρος του κειμένου. Η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει πρόσβαση σε όλο το κείμενο ώστε να αξιολογήσει δεόντως τις πλήρεις πληροφορίες που περιέχονταν στα RKAB για τα συμπεράσματά της. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(361)

Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία για την κατανάλωση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι, δεδομένου ότι η Επιτροπή χρησιμοποίησε δειγματοληψία, δεν μπορούσε να αντιπαραβάλει τα εθνικά στοιχεία για την κατανάλωση με το μετάλλευμα νικελίου που αγόρασε η IRNC. Η Επιτροπή τόνισε και διευκρίνισε ότι η ποσότητα μεταλλεύματος νικελίου που αγοράστηκε από την IRNC ήταν σημαντικά υψηλότερη σε σύγκριση με τα εθνικά στοιχεία για την κατανάλωση που ανέφερε η κυβέρνηση της Ινδονησίας. Ως εκ τούτου, τα στοιχεία που υπέβαλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας φαίνεται να υποεκτιμούν σημαντικά την εθνική παραγωγή μεταλλεύματος νικελίου. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε στοιχεία που να αντικρούουν τα συμπεράσματα αυτά. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(362)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξήγησε περαιτέρω ότι, κατά τη λήξη της προθεσμίας, εξακολουθούσε να προσπαθεί να παράσχει πληροφορίες και στοιχεία, δεδομένου ότι η Επιτροπή ανέφερε στην επιστολή του άρθρου 28 ότι θα εξέταζε το ενδεχόμενο χρήσης του άρθρου 28. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι η ίδια και η GAG Nikel δεν είχαν στη διάθεσή τους επαρκή χρόνο για να μεταφράσουν τα έγγραφα και ότι, στο πλαίσιο του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως, η Επιτροπή δεν ανέφερε την ανάγκη μετάφρασης των εγγράφων στα αγγλικά. Όσον αφορά τη μετάφραση, η Επιτροπή παρέπεμψε στις οδηγίες του ερωτηματολογίου και υπενθύμισε ότι δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνει κάθε φορά που διατυπώνεται αίτημα για κάποιο έγγραφο ότι το εν λόγω έγγραφο πρέπει να μεταφραστεί. Η μη παροχή πληροφοριών στην αγγλική γλώσσα μπορεί να οδηγήσει στην εφαρμογή των διαθέσιμων στοιχείων λόγω της μη δυνατότητας χρήσης των υποβληθέντων εγγράφων. Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν υπέβαλε αίτημα για παράταση της προθεσμίας ούτε κάποιο ενδεικτικό στοιχείο ότι βρίσκονταν σε εξέλιξη εργασίες για τα έγγραφα που υποβλήθηκαν αργότερα μέσω της απάντησης στην επιστολή του άρθρου 28. Επιπλέον, η Επιτροπή υπενθύμισε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας συμμετείχε σε μια σειρά ερευνών για αντισταθμιστικούς δασμούς και, ως εκ τούτου, γνώριζε καλά ότι σε τέτοιου είδους έρευνες τα έγγραφα πρέπει να υποβάλλονται στην αγγλική γλώσσα. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(363)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας επανέλαβε το περιεχόμενο της επιστολής της της 8ης Δεκεμβρίου 2021 σχετικά με το ζήτημα των στοιχείων για την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου της Ινδονησίας, αναφέροντας ότι υπέβαλε στοιχεία για την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου για τον τομέα του ανοξείδωτου χάλυβα. Όπως εξηγείται ανωτέρω στην αιτιολογική σκέψη 361, η Επιτροπή υπενθύμισε εκ νέου ότι ζητήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να υποβάλει τη συνολική κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, και όχι μόνο την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου για τους παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα.

(364)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι η ίδια και οι εξορυκτικές εταιρείες ουδέποτε αρνήθηκαν να παράσχουν αποδεικτικά στοιχεία για τις κρατικές συμμετοχές, τον έλεγχο και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας παραδέχθηκε ότι η Antam απέκτησε τον μέτοχο της GAG Nikel, αλλά υπενθύμισε ότι η GAG Nikel εξακολουθεί να είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο ως αλλοδαπή οντότητα, όπως εξηγήθηκε στο πλαίσιο του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως.

(365)

Η Επιτροπή θεώρησε ότι, στην απάντηση στο ερωτηματολόγιο, δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν την κρατική ιδιοκτησία του πλειοψηφικού μετόχου της GAG Nikel, κάτι που αναφέρθηκε μόνο στο πλαίσιο του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως. Επιπλέον, το γεγονός ότι η GAG Nikel είναι καταχωρισμένη ως αλλοδαπή οντότητα είναι άνευ σημασίας όσον αφορά την κρατική ιδιοκτησία της. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(366)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξήγησε περαιτέρω ότι η PT. Vale δεν περιλαμβανόταν στον κατάλογο των 10 κορυφαίων παραγωγών συντελεστών παραγωγής διότι διαβίβασε το ερωτηματολόγιο για τους προμηθευτές συντελεστών παραγωγής μόνο στους προμηθευτές συντελεστών παραγωγής των συνεργαζόμενων παραγωγών-εξαγωγέων. Ως εκ τούτου, στον κατάλογο των 10 κορυφαίων παραγωγών συντελεστών παραγωγής δεν περιλαμβανόταν η PT. Vale.

(367)

Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι οι οδηγίες του ερωτηματολογίου σχετικά με τον κατάλογο των 10 κορυφαίων παραγωγών συντελεστών παραγωγής ζητούσαν σαφώς από την κυβέρνηση της Ινδονησίας «να παράσχει κατάλογο με τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τους 10 μεγαλύτερους παραγωγούς καθενός από αυτούς τους συντελεστές παραγωγής». Στις οδηγίες δεν γινόταν αναφορά στην προμήθεια συντελεστών παραγωγής στους παραγωγούς-εξαγωγείς και, ως εκ τούτου, ο κατάλογος θα έπρεπε να περιλαμβάνει τους 10 κορυφαίους παραγωγούς συντελεστών παραγωγής συνολικά στην Ινδονησία.

(368)

Εν κατακλείδι, όλοι οι ισχυρισμοί απορρίφθηκαν. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή επισήμανε ότι καμία από αυτές τις παρατηρήσεις, είτε μεμονωμένα είτε από κοινού, δεν θα μπορούσε να ανατρέψει τα συμπεράσματα περί άρνησης συνεργασίας ή άλλες πτυχές της έρευνας, τα οποία, ως εκ τούτου, επιβεβαιώθηκαν.

(369)

Για να αποδειχθεί η ύπαρξη αντισταθμίσιμης επιδότησης, πρέπει να υπάρχουν τρία στοιχεία σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4 του βασικού κανονισμού: α) χρηματοδοτική συνεισφορά της κυβέρνησης της Ινδονησίας μέσω δημόσιου οργανισμού και/ή ανάθεση ή εντολή σε ιδιωτικούς φορείς για την παροχή του μεταλλεύματος νικελίου στην εγχώρια αγορά· β) όφελος για τον δικαιούχο και γ) ατομικός χαρακτήρας.

(370)

Όσον αφορά το πρώτο στοιχείο, η Επιτροπή ανέλυσε κατά πόσον η δέσμη μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση της Ινδονησίας οδήγησε σε χρηματοδοτική συνεισφορά με τη μορφή παροχής, από το Δημόσιο, μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού στους Ινδονήσιους παραγωγούς-εξαγωγείς SSCR μέσω δημόσιου οργανισμού ή μέσω ανάθεσης ή εντολής σε ιδιωτικούς φορείς κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(371)

Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκε καταρχάς αν η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε μετάλλευμα νικελίου σε παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα μέσω εξορυκτικών εταιρειών που ενεργούσαν ως «δημόσιοι οργανισμοί». Το σχετικό νομικό πρότυπο και η ερμηνεία για την εν λόγω αξιολόγηση βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού απορρέουν από τη νομολογία του ΠΟΕ σχετικά με τον «δημόσιο οργανισμό», η οποία εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 225 έως 232.

(372)

Εν ολίγοις, το κατά πόσον οι εξορυκτικές εταιρείες στην Ινδία είναι «δημόσιοι οργανισμοί» θα πρέπει να εξεταστεί με γνώμονα τα βασικά χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες των εν λόγω εταιρειών, καθώς και τη σχέση τους με την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(373)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας έχει θεσπίσει έναν ρυθμιστικό μηχανισμό που παρέχει στις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου την εξουσία να ασκούν κρατικές λειτουργίες.

(374)

Η εξόρυξη και η διαχείριση ορυκτών χαρακτηρίζονται ως κρατικές λειτουργίες στην Ινδονησία. Εν προκειμένω, το άρθρο 33 παράγραφος 3 του Συντάγματος του 1945 επιβεβαιώνει ότι η γη, το νερό και ο πλούτος των φυσικών πόρων που είναι θαμμένοι μέσα στη γη πρέπει να τελούν υπό τον έλεγχο του κράτους και να χρησιμοποιούνται για τη μεγαλύτερη ευημερία της κοινότητας. Όπως αναφέρεται στο προοίμιο του νόμου περί εξόρυξης του 2009, «η διαχείριση αυτών των πόρων πρέπει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο του κράτους προκειμένου να παρέχεται πραγματική προστιθέμενη αξία στην εθνική οικονομία σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί ευημερία και πλούτος για την κοινότητα με δίκαιο τρόπο». Επομένως, όλα τα ορυκτά στην Ινδονησία είναι δημόσιοι φυσικοί πόροι, οι οποίοι ελέγχονται και χρησιμοποιούνται από το Δημόσιο.

(375)

Με διάφορους νόμους και κανονισμούς, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αποφασίζει ποια εταιρεία επιτρέπεται να εξάγει μετάλλευμα νικελίου και από πού (συγκεκριμένα, περιοχές εξόρυξης). Οι εξορυκτικές εταιρείες υποχρεούνται να διαθέτουν άδεια για την εξόρυξη μεταλλεύματος νικελίου. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας καθορίζει επίσης την ποσότητα μεταλλεύματος νικελίου την οποία μπορούν να εξάγουν οι εξορυκτικές εταιρείες. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, η κυβέρνηση της Ινδονησίας «έχει την εξουσία να καθορίζει την ποσότητα παραγωγής κάθε εμπορεύματος ετησίως σε κάθε επαρχία». Ομοίως, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 5 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, η κυβέρνηση της Ινδονησίας μπορεί να ελέγχει την παραγωγή και την εξαγωγή ορυκτών προς το εγχώριο συμφέρον. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας απαιτεί επίσης από τις εξορυκτικές εταιρείες να αυξήσουν την προστιθέμενη αξία των ορυκτών ζητώντας την περαιτέρω μεταποίηση και καθαρισμό του μεταλλεύματος νικελίου και καθορίζει σε ποιον μπορούν οι εξορυκτικές εταιρείες να πωλούν το μετάλλευμα νικελίου για την εν λόγω περαιτέρω μεταποίηση (άρθρα 102-104 του νόμου περί εξόρυξης του 2009). Το άρθρο 119 του νόμου περί εξόρυξης του 2009 ορίζει επίσης ότι η άδεια «μπορεί να ακυρωθεί από τον υπουργό, τον κυβερνήτη, τον περιφερειάρχη/δήμαρχο σύμφωνα με τις αρχές τους, όταν: α. ο κάτοχος της άδειας δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του που προβλέπονται ήδη στην [άδεια] και στις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις».

(376)

Επομένως, από το νομικό και οικονομικό περιβάλλον που επικρατεί στην Ινδονησία, όπως αναλύεται περαιτέρω στις αιτιολογικές σκέψεις 396 έως 400, προκύπτει ότι οι εξορυκτικές εταιρείες που εξορύσσουν μετάλλευμα νικελίου συνδέονται στενά με την κυβέρνηση κατά την άσκηση κρατικών λειτουργιών. Ειδικότερα, σκοπός των εξορυκτικών εταιρειών, οι οποίες συχνά ανήκουν στο κράτος, είναι να εφαρμόσουν τις πολιτικές της Ινδονησίας όσον αφορά τον τρόπο διαχείρισης των φυσικών πόρων κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη διευκόλυνση της εθνικής ανάπτυξης και τη συμβολή σε αυτή.

(377)

Καταρχάς, η Επιτροπή αναζήτησε πληροφορίες σχετικά με την κρατική ιδιοκτησία καθώς και άλλες επίσημες ενδείξεις κρατικού ελέγχου στις κρατικές εξορυκτικές εταιρείες μεταλλεύματος νικελίου. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή έπρεπε να βασιστεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στα διαθέσιμα στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 28 του βασικού κανονισμού λόγω της άρνησης της κυβέρνησης τη Ινδονησίας και των εταιρειών εξόρυξης νικελίου να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την ιδιοκτησία, τον έλεγχο και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων που οδήγησαν στην παροχή μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 338 έως 354.

(378)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε ότι κατά την περίοδο της έρευνας υπήρχαν περισσότεροι από 290 παραγωγοί μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε κατάλογο με τους δέκα μεγαλύτερους παραγωγούς μεταλλεύματος νικελίου και διευκρίνισε ότι μόνο ένας από αυτούς ήταν κρατικής ιδιοκτησίας, δηλαδή η Antam. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι δεν υπήρχε ιδιοκτησία, έλεγχος ή σχέση με τις εταιρείες που χαρακτηρίζονται ως ιδιωτικές. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι κανένας κυβερνητικός υπάλληλος δεν είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της PT Aneka Tambang. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Antam δεν απάντησε στο προσάρτημα Β που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 340 εντός της προθεσμίας. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε απάντηση στο προσάρτημα Β για την Antam αφού ενημερώθηκε για την εφαρμογή του άρθρου 28, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 349, και, ως εκ τούτου, η απάντηση δεν ήταν πλέον δυνατό να διασταυρωθεί.

(379)

Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε ότι το 6 % και το 4 % της εγχώριας παραγωγής νικελίου το 2019 και το 2020 αντίστοιχα παρήχθη από κρατικές εταιρείες.

(380)

Στην επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων, η Επιτροπή ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να παράσχει το μερίδιο αγοράς για καθέναν από τους δέκα μεγαλύτερους παραγωγούς μεταλλεύματος νικελίου ή, εάν δεν είναι διαθέσιμο, τον αντίστοιχο κύκλο εργασιών τους. Σε απάντηση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε στην πραγματικότητα έναν άλλο κατάλογο των 10 μεγαλύτερων εταιρειών μεταλλεύματος νικελίου με βάση τον όγκο παραγωγής τους μεταλλεύματος νικελίου το 2019 και το 2020. Συνολικά, οι εν λόγω εταιρείες αντιπροσώπευαν το 37 % και το 42 % αντίστοιχα της συνολικής εγχώριας παραγωγής. Μόνο δύο παραγωγοί περιλαμβάνονταν και στους δύο καταλόγους των 10 μεγαλύτερων παραγωγών μεταλλεύματος νικελίου.

(381)

Στην επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων, η Επιτροπή ζήτησε επίσης από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να παράσχει τη μετοχική σύνθεση των 10 μεγαλύτερων παραγωγών μεταλλεύματος νικελίου που υποβλήθηκαν στην απάντηση στο ερωτηματολόγιο. Η Επιτροπή ζήτησε επίσης από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να παράσχει τη μετοχική σύνθεση των 10 παραγωγών μεταλλεύματος νικελίου που προσδιόρισε ως μεγάλους προμηθευτές της IRNC.

(382)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας απάντησε ότι, εκτός από την Antam, η οποία ήταν εισηγμένη εταιρεία, οι άλλες εταιρείες δεν ήταν εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Ινδονησίας και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να εξασφαλίσει πληροφορίες σχετικά με τη μετοχική τους σύνθεση. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε τη μετοχική σύνθεση δύο εταιρειών από τον δεύτερο κατάλογο των 10 μεγαλύτερων παραγωγών μεταλλεύματος νικελίου, από την οποία προέκυψε ότι οι δύο αυτές εταιρείες ήταν ιδιωτικές. Επίσης, για τον κατάλογο των εταιρειών που παρασχέθηκε από την Επιτροπή, η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε τη μετοχική σύνθεση έξι εταιρειών, οι οποίες αναφέρονταν ως ιδιωτικές εταιρείες. Τέλος, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανάφερε ότι ο μοναδικός παραγωγός-εξαγωγέας που αγόραζε μετάλλευμα νικελίου στην Ινδονησία προμηθευόταν μετάλλευμα νικελίου μόνο από ιδιώτες προμηθευτές.

(383)

Από την έρευνα προέκυψε ότι η δήλωση της κυβέρνησης της Ινδονησίας, σύμφωνα με την οποία δεν διέθετε πληροφορίες σχετικά με τη μετοχική σύνθεση των εταιρειών εξόρυξης νικελίου, ήταν αντικειμενικά εσφαλμένη. Αντιθέτως, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρακολουθεί στενά την ιδιοκτησία των εξορυκτικών εταιρειών. Πρώτον, όταν μια εταιρεία υποβάλλει αίτηση για να λάβει άδεια εξόρυξης (όπως άδεια IUP ή IUPK), πρέπει να παρέχει τη μετοχική της σύνθεση στις αντίστοιχες ινδονησιακές αρχές, καθώς υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στην ξένη ιδιοκτησία. Σύμφωνα με τον ΚΚ 77/2014 (73), στην περίπτωση των αδειών εξερεύνησης IUP και IUPΚ, το ποσοστό ξένης ιδιοκτησίας μπορεί να ανέρχεται σε έως και 75 %. Τα ποσοστά ξένης ιδιοκτησίας για τις IUPS/IUPK ξεκινούν από 49 % και στη συνέχεια αυξάνονται προοδευτικά στο 60 % εάν οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν δραστηριότητες μεταποίησης ή καθαρισμού, και στο 70 % εάν οι δραστηριότητες είναι υπόγειες. Δεύτερον, η μετοχική σύνθεση είναι επίσης απαραίτητη προκειμένου η κυβέρνηση της Ινδονησίας να μπορεί να εφαρμόσει την απαίτηση εκχώρησης σύμφωνα με τον νόμο περί εξόρυξης του 2009, όπως εφαρμόζεται από τον ΚΚ 1/2017 και τον ΥΟΕΠ 9/2017 (όπως τροποποιήθηκε με τον ΥΟΕΠ 43/2018), όπως εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 425 έως 433. Τέλος, μετά την ψήφιση του νόμου περί εξόρυξης του 2009, η κυβέρνηση της Ινδονησίας έχει εκδώσει διάφορους κανονισμούς βάσει των οποίων απαιτείται έγκριση από την κεντρική ή περιφερειακή κυβέρνηση για την αλλαγή των μετόχων και των μελών των διοικητικών συμβουλίων σε εξορυκτικές εταιρείες. Ο ΥΟΕΠ 27/2013 ήταν ο πρώτος κανονισμός που εισήγαγε απαιτήσεις έγκρισης για την αλλαγή των μετόχων και των μελών του διοικητικού συμβουλίου για τους κατόχους αδειών IUP. Ουσιαστικά, ο κανονισμός αυτός απαιτούσε έγκριση από το ΥΟΕΠ ή τους αρχηγούς περιφερειακών κυβερνήσεων (ανάλογα με την αντίστοιχη εξουσία τους) για την αλλαγή των μετόχων και των μελών του διοικητικού συμβουλίου σε εξορυκτικές εταιρείες που κατέχουν άδεια IUP. Ο τελευταίος κανονισμός στο πλαίσιο αυτό είναι o KK 48/2017 (74). Επιπλέον, η μετοχική σύνθεση της GAG Nikel συμπεριλήφθηκε στην αίτηση/έκθεση για τη λήψη του RKAB για την GAG Nikel που υπέβαλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας ως απάντηση στην εφαρμογή του άρθρου 28, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 349. Επομένως, κάθε χρόνο, όταν μια εξορυκτική εταιρεία υποβάλλει αίτηση για το υποχρεωτικό RKAB, στο πλαίσιο του πακέτου πληροφοριών που υποβάλλεται σχετικά, πρέπει να υποβάλλει τη μετοχική της σύνθεση στο ΥΟΕΠ. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή χρειάστηκε να προσφύγει στα διαθέσιμα στοιχεία βάσει του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού για να καλύψει τα κενά λόγω της έλλειψης συνεργασίας εκ μέρους της κυβέρνησης της Ινδονησίας όσον αφορά την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των εξορυκτικών εταιρειών.

(384)

Πρώτον, η Επιτροπή ερεύνησε τις πολύ περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των εξορυκτικών εταιρειών που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας. Στην απάντηση της PT GAG Nickel στο παράρτημα Β, αναφερόταν ότι η Antam ήταν μέτοχος μειοψηφίας και ότι η πλειοψηφία των μετοχών ανήκε σε άλλη εταιρεία. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν παρείχε συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τον δημόσιο χαρακτήρα των μετόχων της εν λόγω εταιρείας στην απάντησή της στο ερωτηματολόγιο. Ωστόσο, σύμφωνα με δημόσιες πηγές που βρήκε η Επιτροπή (75), αποδείχθηκε ότι ο πραγματικός μέτοχος αυτής της εταιρείας ήταν στην πραγματικότητα η κυβέρνηση της Ινδονησίας, η οποία είχε την πλήρη κυριότητα. Αυτό επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια στο πλαίσιο του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως σχετικά με την PT GAG Nickel. Ως εκ τούτου, ήταν σαφές ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν είχε παράσχει πλήρεις και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την πραγματική τελική ιδιοκτησία της εν λόγω εταιρείας.

(385)

Επιπλέον, σημειώνεται ότι η PT Vale δεν συμπεριλήφθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας στον κατάλογο των μεγαλύτερων εταιρειών εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία. Ωστόσο, βάσει δημόσια διαθέσιμων πληροφοριών, η PT Vale εξόρυξε το 2019 περίπου 4,2 εκατ. (76) τόνους μεταλλεύματος νικελίου, ποσότητα που υπερβαίνει αυτήν που εξόρυξε το 2019 η μεγαλύτερη εταιρεία εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου, την οποία ανέφερε η κυβέρνηση της Ινδονησίας. Επιπλέον, μέσω της PT Indonesia Asahan Aluminium (στο εξής: Inalum) (77), το κράτος κατέχει επίσης μερίδιο 20 % στην PT Vale Indonesia (78). Η κυβέρνηση της Ινδονησίας έγινε μέτοχος της PT Vale το 2020 στο πλαίσιο της απαίτησης της κυβέρνησης της Ινδονησίας για εκχώρηση συμμετοχών από αλλοδαπές εταιρείες. Επιπλέον, σε απάντηση στην επιστολή του άρθρου 28, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανέφερε ότι η PT Vale δεν ήταν κρατική εταιρεία (τηρώντας ωστόσο σιωπή σχετικά με το 20 % του μεριδίου που κατέχει το ινδονησιακό κράτος στην PT Vale) και ότι δεν παρήγαγε ούτε πωλούσε μετάλλευμα νικελίου αλλά θειούχο σύμπηγμα νικελίου. Ενώ η PT Vale είναι παραγωγός θειούχου συμπήγματος νικελίου, η PT Vale διαθέτει επίσης ορυχείο μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία (79) και εξάγει μετάλλευμα νικελίου για δέσμια χρήση.

(386)

Αυτό δείχνει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με τους μεγαλύτερους προμηθευτές εταιρειών εξόρυξης νικελίου. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέπεσε σε αντιφάσεις μεταξύ, αφενός, των όσων ανάφερε στην απάντηση στο ερωτηματολόγιο και στην επιστολή σχετικά με την ανεπάρκεια των στοιχείων και, αφετέρου, των όσων εξήγησε στο πλαίσιο του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως. Επιπλέον, όχι μόνο η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε αναξιόπιστα στοιχεία για την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 351, αλλά και ο όγκος παραγωγής μεταλλεύματος νικελίου είναι αναξιόπιστος, καθώς η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν συμπεριέλαβε την παραγωγή μεταλλεύματος νικελίου για κατανάλωση στη δέσμια αγορά. Αυτές οι κατάφωρες ασυνέπειες θέτουν υπό αμφισβήτηση την ακρίβεια και την αξιοπιστία της κυβέρνησης της Ινδονησίας όσον αφορά αυτές τις πτυχές της έρευνας.

(387)

Προκειμένου να καλυφθούν όλα τα σημαντικά κενά όσον αφορά την κρατική ιδιοκτησία και την άσκηση ελέγχου στις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου, δεδομένων των περιορισμένων και ασυνεπών πληροφοριών που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, η Επιτροπή διεξήγαγε έρευνα βάσει δημόσια διαθέσιμων πηγών. Δυστυχώς, ελάχιστες πληροφορίες ήταν δημόσια διαθέσιμες σχετικά με την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των εξορυκτικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων εταιρειών. Ωστόσο, από την έρευνα αυτή προέκυψε ότι, εκτός από την Antam (80), το κράτος κατέχει επίσης μετοχές της PT GAG Nickel και της PT WEDA Bay Nickel (81) μέσω της Antam, αν και η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι δεν διέθετε πληροφορίες σχετικά με τη μετοχική σύνθεση της PT WEDA Bay Nickel.

(388)

Επιπλέον, η έρευνα της Επιτροπής έδειξε ότι μια άλλη κρατική εταιρεία, η PT Timah TbK, διεξάγει τις δραστηριότητές της εξόρυξης νικελίου μέσω της θυγατρικής της, PT Tim Nikel Sejahtera, στη νοτιοανατολική Sulawesi (82). Μέτοχος της PT Tonia Mitra Sejahtera, μιας από τις εταιρείες που αναφέρει η κυβέρνηση της Ινδονησίας, είναι το Υπουργείο Εμπορίου της Ινδονησίας.

(389)

Στη συνέχεια, η Επιτροπή υπολόγισε το μερίδιο των κρατικών εταιρειών με βάση τα ποσοστά της εγχώριας παραγωγής που υπέβαλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας στο πλαίσιο της έρευνας. Ακόμη και αν ληφθούν υπόψη οι διαθέσιμες δημόσιες πληροφορίες για τον πολύ περιορισμένο αριθμό εταιρειών (πέντε) σε σύγκριση με τον συνολικό αριθμό των εταιρειών εξόρυξης που αναφέρθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας (πάνω από 290), θα μπορούσε να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το μερίδιο των κρατικών εταιρειών στη συνολική παραγωγή το 2020 υπερέβαινε το 27 % (83) (οι μετοχές της PT Vale και της PT Tim Nikel Sejahtera δεν συμπεριλήφθηκαν στις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας). Αυτό και μόνο αντιπροσωπεύει ήδη σημαντικό μερίδιο αγοράς των εταιρειών που ανήκουν στο κράτος και θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί υποεκτίμηση, καθώς είναι πολύ πιθανό ότι μεταξύ των πολυάριθμων άλλων εταιρειών εξόρυξης για τις οποίες δεν υπήρχαν δημόσιες πληροφορίες υπάρχουν και άλλες κρατικές εταιρείες. Βάσει του άρθρου 28, η Επιτροπή μπορούσε επομένως να συμπεράνει ότι ήταν μεγαλύτερο το μερίδιο των εξορυκτικών εταιρειών που παράγουν μετάλλευμα νικελίου και είναι στην πραγματικότητα κρατικές. Το ποσοστό αυτό μπορεί μόνο να αυξηθεί λαμβανομένης υπόψη της υποχρέωσης εκχώρησης που εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 425 έως 434.

(390)

Η Επιτροπή χρειάστηκε να βασιστεί στη δική της έρευνα και όσον αφορά τη διαχείριση και τον έλεγχο των εξορυκτικών εταιρειών λόγω της μη συνεργασίας της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Για άλλη μια φορά, ήταν περιορισμένες οι δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες. Όσον αφορά την Antam, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι, σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις της, το συμβούλιο επιτρόπων αποτελείται από πέντε μέλη και το διοικητικό συμβούλιο αποτελείται από τέσσερα μέλη. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας κατέχει απευθείας στην Antam μόνο μετοχές της σειράς A με την «ιδιοκτησία της Dwiwarna». Όλοι οι άλλοι μέτοχοι κατέχουν μετοχές της σειράς Β. Οι μέτοχοι/πληρεξούσιοι της Dwiwarna έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να διορίζουν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και το συμβούλιο επιτρόπων. Το 2018 δύο από τα πέντε μέλη του συμβουλίου επιτρόπων και τρία από τα τέσσερα μέλη του διοικητικού συμβουλίου απολύθηκαν και αντικαταστάθηκαν, κατόπιν πρότασης της κυβέρνησης της Ινδονησίας και της «εντεταλμένου» της. Ομοίως, το 2019 ο πρόεδρος του συμβουλίου επιτρόπων, ο πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου και άλλα δύο μέλη του διοικητικού συμβουλίου απολύθηκαν και αντικαταστάθηκαν, κατόπιν πρότασης της κυβέρνησης της Ινδονησίας και του «εντεταλμένου» της. Επιπλέον, ο νυν πρόεδρος του συμβουλίου επιτρόπων είναι πρώην μέλος των ενόπλων δυνάμεων, ένας άλλος επίτροπος είναι σήμερα μέλος της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, και ένας άλλος είναι υπάλληλος του ΥΕΟΠ. Μόνο δύο από τους πέντε επιτρόπους μπορούν να χαρακτηριστούν «ανεξάρτητοι επίτροπο». Τέλος, στο συμβούλιο επιτρόπων, ένα μέλος είναι πρώην υπάλληλος της GAG Nikel, ένα άλλο είναι πρώην υπάλληλος της Inalum και ένα άλλο είναι πρώην υπάλληλος άλλης κρατικής εταιρείας. Μόνο ένα μέλος προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.

(391)

Επιπλέον, το συμβούλιο επιτρόπων της GAG Nikel απαρτίζεται από δύο μέλη, ενώ το διοικητικό συμβούλιο απαρτίζεται από δύο μέλη σύμφωνα με την απάντηση της GAG Nikel στο ερωτηματολόγιο ή τρία μέλη σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Antam για το 2020. Ένα νυν μέλος του συμβουλίου επιτρόπων της GAG Nikel είναι ο πρώην διευθυντής των εσόδων από ορυκτά και άνθρακα του ΥΕΟΠ, ενώ ο πρώην πρόεδρος του συμβουλίου επιτρόπων (που αποχώρησε από τις 20 Ιουνίου 2020) ήταν υπάλληλος της Antam. Ο νυν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της GAG Nikel και ένα άλλο μέλος του διοικητικού συμβουλίου είναι υπάλληλοι της Antam, το τρίτο μέλος είναι υπάλληλος της Inalum.

(392)

Το διοικητικό συμβούλιο της PT Vale απαρτίζεται από πέντε μέλη και το συμβούλιο επιτρόπων απαρτίζεται από 10 μέλη. Ο νυν αντιπρόεδρος του συμβουλίου επιτρόπων είναι ο νυν διευθυντής στρατηγικών υπηρεσιών της Inalum (84). Ένα άλλο μέλος του συμβουλίου επιτρόπων είναι ο πρώην υπουργός Επικοινωνίας και Πληροφοριών της Ινδονησίας και αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της ινδονησιακής κρατικής εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας PT. PLN. Ένα άλλο μέλος του συμβουλίου επιτρόπων είναι ο πρώην γενικός διευθυντής του ΥΕΟΠ και πρώην πρόεδρος του συμβουλίου επιτρόπων της Antam και ο νυν βοηθός του υπουργού Βιομηχανίας για θέματα μετάλλων, φυσικού αερίου και φυσικών πόρων.

(393)

Με βάση τις πληροφορίες που περιέχονται στον φάκελο και τις δικές της έρευνες λόγω της εκτεταμένης άρνησης συνεργασίας εκ μέρους της κυβέρνησης της Ινδονησίας, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εξορυκτικές εταιρείες που αντιπροσωπεύουν σημαντική παραγωγή μεταλλεύματος νικελίου ανήκουν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στο κράτος και επίσης τελούν υπό τη διαχείριση και/ή τον έλεγχο του κράτους σε στενή σχέση με την κυβέρνηση της Ινδονησίας.

(394)

Εκτός από την κρατική ιδιοκτησία και τους επίσημους δεσμούς μεταξύ του κράτους και των εξορυκτικών εταιρειών, η Επιτροπή αξιολόγησε κατά πόσον οι εξορυκτικές εταιρείες διαθέτουν κρατική εξουσία και αν ασκούν την εξουσία αυτή κατά την άσκηση κρατικών λειτουργιών.

(395)

Η έρευνα επιβεβαίωσε ότι όλες οι εξορυκτικές εταιρείες, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, υπόκεινται σε και πρέπει να εφαρμόζουν ορισμένα μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση σχετικά με την παροχή μεταλλεύματος νικελίου, και συγκεκριμένα: 1) υποχρέωση εγχώριας μεταποίησης (στο εξής: ΥΕΕ), 2) περιορισμοί επί των εξαγωγών και/ή απαγόρευση εξαγωγών, 3) υποχρεωτικό ετήσιο πρόγραμμα εργασίας και προϋπολογισμός (στο εξής: RKAB), 4) υποχρεώσεις εκχώρησης, 5) υποχρεωτικός μηχανισμός τιμολόγησης. Οι υποχρεώσεις αυτές καταδεικνύουν σαφώς ότι οι εξορυκτικές εταιρείες επιτελούν κρατικές λειτουργίες.

(396)

Ως σχετικό πλαίσιο για όλα αυτά τα μέτρα, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 4 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, τα ορυκτά ελέγχονται από το κράτος. Επιπλέον, ο βασικός στόχος του νόμου περί εξόρυξης του 2009 είναι η μεγιστοποίηση της προστιθέμενης αξίας από τα αποθέματα μεταλλεύματος νικελίου στην οικονομία της Ινδονησίας. Για τον σκοπό αυτό, η νομοθεσία προβλέπει τον κρατικό έλεγχο των ορυκτών και των δραστηριοτήτων εξόρυξης άνθρακα. Το άρθρο 2 παράγραφος 2 ορίζει ότι «[ο] έλεγχος των ορυκτών και του άνθρακα από το κράτος, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, διεξάγεται από την κυβέρνηση και/ή τις περιφερειακές κυβερνήσεις». Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας μπορεί να καθορίσει μια πολιτική για τα ορυκτά που δίνει προτεραιότητα στα εγχώρια συμφέροντα, ιδίως μέσω του ελέγχου της παραγωγής και των εξαγωγών. Το άρθρο 5 παράγραφος 2 ορίζει ότι «τα εθνικά συμφέροντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν να επιτευχθούν μέσω του ελέγχου της παραγωγής και των εξαγωγών». Η κυβέρνηση της Ινδονησίας έχει την εξουσία να καθορίζει την ετήσια παραγωγή κάθε εμπορεύματος για κάθε επαρχία. Το άρθρο 5 παράγραφος 3 ορίζει ότι «κατά την άσκηση του ελέγχου που αναφέρεται στην παράγραφο 2, η κυβέρνηση έχει την εξουσία να καθορίζει την ετήσια παραγωγή κάθε εμπορεύματος για κάθε επαρχία». Σύμφωνα με το άρθρο 144, η κυβέρνηση της Ινδονησίας εποπτεύει στενά τη διαχείριση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων. Στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου αυτού, η κυβέρνηση της Ινδονησίας θέσπισε τον ΚΚ 55/2010 σχετικά με την καθοδήγηση και την εποπτεία της διαχείρισης των εξορυκτικών δραστηριοτήτων. Το άρθρο 22 ορίζει ότι η εποπτεία από την κυβέρνηση της Ινδονησίας αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην «υλοποίηση της παραγωγής και των πωλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ποιότητας και της ποσότητας και της τιμής του ορυκτού και του άνθρακα».

(397)

Επιπλέον, στο πλαίσιο της εφαρμογής του νόμου περί εξόρυξης του 2009, η κυβέρνηση της Ινδονησίας θέσπισε τον ΚΚ 23/2010, όπως τροποποιήθηκε με τον ΚΚ 24/2012. Βάσει του άρθρου 89 παράγραφος 1 «ο υπουργός ελέγχει την παραγωγή ορυκτών και άνθρακα από κατόχους άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής ορυκτών και άνθρακα και από κατόχους ειδικής άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής ορυκτών και άνθρακα» και σύμφωνα με το άρθρο 89 παράγραφος 2, «ο έλεγχος της παραγωγής ορυκτών και άνθρακα, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, έχει ως στόχο: α. την τήρηση των περιβαλλοντικών απαιτήσεων· β. τη διατήρηση των ορυκτών πόρων και των πόρων άνθρακα· γ. τον έλεγχο των τιμών των ορυκτών και του άνθρακα». Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 90 παράγραφος 1 «ο υπουργός καθορίζει την εθνική ποσότητα παραγωγής ορυκτών και άνθρακα σε επαρχιακό επίπεδο» και σύμφωνα με το άρθρο 90 παράγραφος 2, «ο υπουργός μπορεί να αναθέσει στους κυβερνήτες την εξουσία να καθορίζουν την ποσότητα παραγωγής ορυκτών και άνθρακα για τις αντίστοιχες περιφέρειες/πόλεις». Επιπλέον, το άρθρο 84 ορίζει ότι «1) οι κάτοχοι άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής και οι κάτοχοι ειδικής άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στις εγχώριες ανάγκες για ορυκτά και/ή άνθρακα. 2) Ο υπουργός καθορίζει τις εγχώριες ανάγκες για ορυκτά και άνθρακα, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, οι οποίες περιλαμβάνουν τις ανάγκες των κλάδων μεταποίησης και της εγχώριας άμεσης χρήσης».

(398)

Ο έλεγχος της παραγωγής συνοδεύεται περαιτέρω από τον έλεγχο των εγχώριων πωλήσεων και των τιμών των ορυκτών. Το άρθρο 92 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού εξουσιοδοτεί τον υπουργό «να ελέγχει τις πωλήσεις ορυκτών και άνθρακα που πραγματοποιούνται από τους κατόχους άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής ορυκτών και άνθρακα και από τους κατόχους ειδικής άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής ορυκτών και άνθρακα». Επιπλέον, το άρθρο 92 παράγραφος 2 ορίζει ότι «ο έλεγχος των πωλήσεων ορυκτών ή άνθρακα, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, αποσκοπεί: α. στο να δίνεται προτεραιότητα στην κάλυψη των εγχώριων αναγκών σε ορυκτά και άνθρακα· και β. στη σταθεροποίηση των τιμών των ορυκτών και του άνθρακα».

(399)

Εκτός από τον όγκο παραγωγής, η κυβέρνηση της Ινδονησίας εποπτεύει αυστηρά όλες τις συναλλαγές πωλήσεων στην εγχώρια αγορά. Το άρθρο 10 του ΥΕΟΠ 7/2017 ορίζει τα εξής: «οι κάτοχοι άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUP στον τομέα των μεταλλικών ορυκτών, άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUP στον τομέα του άνθρακα, άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUPK στον τομέα των μεταλλικών ορυκτών και άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUPK στον τομέα του άνθρακα πρέπει να υποβάλλουν κάθε σύμβαση πώλησης μεταλλικών ορυκτών ή άνθρακα στον υπουργό μέσω του γενικού διευθυντή ή του κυβερνήτη ανάλογα με την αρμοδιότητά τους». Επιπλέον, το άρθρο 11 ορίζει τα εξής: «1) Οι κάτοχοι άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUP στον τομέα των μεταλλικών ορυκτών, άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUP στον τομέα του άνθρακα, άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUPK στον τομέα των μεταλλικών ορυκτών και άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUPK στον τομέα του άνθρακα υποχρεούνται να υποβάλλουν, κάθε μήνα και το αργότερο 5 (πέντε) ημερολογιακές ημέρες μετά το τέλος κάθε μήνα, εκθέσεις σχετικά με την υλοποίηση των δραστηριοτήτων πώλησης μεταλλικών ορυκτών ή άνθρακα στον υπουργό, μέσω του γενικού διευθυντή ή του κυβερνήτη ανάλογα με την αρμοδιότητά του καθενός. 2) Η έκθεση σχετικά με τις πωλήσεις μεταλλικών ορυκτών ή άνθρακα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνει τουλάχιστον την τιμή πώλησης, τον όγκο πωλήσεων, την ποιότητα των πωλούμενων μεταλλικών ορυκτών ή άνθρακα, το σημείο πώλησης και τη χώρα ή την περιοχή πώλησης».

(400)

Τα μέτρα αυτά καταδεικνύουν ήδη την ισχυρή παρέμβαση και τον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης στον εξορυκτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένου του μεταλλεύματος νικελίου, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον στόχο παραγωγής και πωλήσεων, τον έλεγχο των τιμών και τη μεροληψία υπέρ των εγχώριων αναγκών για ορυκτά που εξορύσσονται στην Ινδονησία. Τα ανωτέρω δεν είναι ένα απλό κανονιστικό πλαίσιο για τις εξορυκτικές δραστηριότητες, αλλά το πλαίσιο εντός του οποίου παρέχεται σε εξορυκτικές εταιρείες η εξουσία να αναπτύξουν κρατικές λειτουργίες που σχετίζονται με την εμπορία και προμήθεια προϊόντων εξόρυξης, ώστε να επιτευχθούν οι σχετικοί κυβερνητικοί στόχοι. Τα ακόλουθα μέτρα που αφορούν ειδικά τον τομέα του μεταλλεύματος νικελίου καταδεικνύουν περαιτέρω τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της Ινδονησίας ασκεί την εξουσία και τον έλεγχό της στις εξορυκτικές εταιρείες.

(401)

Σύμφωνα με το άρθρο 102 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, «ο κάτοχος άδειας IUP και IUPK υποχρεούται να αυξήσει την προστιθέμενη αξία των ορυκτών πόρων και/ή των πόρων άνθρακα κατά την υλοποίηση της ανάπτυξης, της μεταποίησης και του καθαρισμού, καθώς και κατά την εκμετάλλευση ορυκτών και άνθρακα». Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 1, «ο κάτοχος άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUP και IUPK υποχρεούται να αναλαμβάνει δραστηριότητες μεταποίησης και καθαρισμού προϊόντων εγχώριων ορυχείων» και σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 2 «ο κάτοχος άδειας δραστηριοτήτων παραγωγής IUP και IUPK, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, μπορεί να μεταποιεί και να καθαρίζει τα προϊόντα ορυχείων άλλων κατόχων αδειών IUP και IUPK».

(402)

Η υποχρέωση εγχώριας μεταποίησης και καθαρισμού αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, α) στην αύξηση της αξίας της εξόρυξης μέσω των βασικών προϊόντων της, β) στην παροχή πρώτων υλών για τον κλάδο παραγωγής, γ) στην παροχή απασχόλησης και δ) στην αύξηση των εσόδων του κράτους. Με άλλα λόγια, οι διατάξεις αυτές επέβαλαν σε όλες τις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου την υποχρέωση είτε να κατασκευάσουν τη δική τους εγκατάσταση μεταποίησης/καθαρισμού νικελίου είτε να πωλούν το προϊόν τους σε τέτοιου είδους εγχώρια εγκατάσταση.

(403)

Επιπλέον, το άρθρο 170 του νόμου περί εξόρυξης του 2009 προέβλεπε πενταετή «περίοδο χάριτος»: «Ο κάτοχος σύμβασης έργου [...] ο οποίος έχει ήδη ξεκινήσει την παραγωγή υποχρεούται να αρχίσει τον καθαρισμό, όπως ορίζεται στο άρθρο 103 παράγραφος 1, το αργότερο 5 (πέντε) έτη από τη θέσπιση του παρόντος νόμου». Το άρθρο 112 παράγραφος 4 του ΚΚ 23/2010, όπως τροποποιήθηκε με τον ΚΚ 24/2012, επιβεβαίωσε ότι οι κάτοχοι άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων πρέπει να διενεργούν μεταποίηση και καθαρισμό εντός της χώρας το αργότερο πέντε έτη μετά τη θέσπιση του νόμου περί εξόρυξης του 2009: «Άδειες εξόρυξης, περιφερειακές άδειες εξόρυξης και άδειες εξόρυξης μικρής κλίμακας που έχουν χορηγηθεί βάσει νόμων και κανονισμών πριν από την έκδοση του παρόντος κανονισμού της κυβέρνησης παραμένουν σε ισχύ μέχρι τη λήξη τους και πρέπει: [...] γ) να αναλαμβάνεται εγχώρια μεταποίηση και/ή καθαρισμός/τήξη το αργότερο 5 (πέντε) έτη μετά την έναρξη ισχύος του νόμου αριθ. 4 του 2009 σχετικά με την εξόρυξη ορυκτών και άνθρακα».

(404)

Οι υποχρεώσεις αυτές δείχνουν ότι οι εταιρείες εξόρυξης δεν είναι ελεύθερες να οργανώνουν τις δραστηριότητες παραγωγής και μεταποίησης σύμφωνα με επιχειρηματικές παραμέτρους. Αντιθέτως, πρέπει να τηρούν αυτές τις υποχρεώσεις παραγωγής και επεξεργασίας του μεταλλεύματος εντός της χώρας, προκειμένου να αυξηθεί η προστιθέμενη αξία στην Ινδονησία. Ως εκ τούτου, είναι επιφορτισμένες με κρατική εξουσία και, επομένως, ασκούν δραστηριότητες βάσει εντολής της κυβέρνησης.

(405)

Στις 11 Ιανουαρίου 2014 η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξέδωσε τον ΚΚ 1/2014 με τον οποίο τροποποιήθηκε το άρθρο 112 του ΚΚ 24/2012 και προστέθηκε το νέο άρθρο 112Γ. Η βασική τροποποίηση του άρθρου 112 ήταν η κατάργηση του άρθρου 112 παράγραφος 4 στοιχείο γ) στον ΚΚ 23/2010, το οποίο υποχρέωνε τον κάτοχο άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων (IUP) ή άδειας εξόρυξης μικρής κλίμακας (IPR) να διενεργεί εγχώρια μεταποίηση και καθαρισμό των ορυκτών εντός πέντε ετών από τη θέσπιση του νόμου περί εξόρυξης του 2009, δεδομένου ότι η προθεσμία είχε παρέλθει. Οι βασικοί όροι σε αυτό το πρόσθετο άρθρο 112Γ ήταν οι εξής: 1) Οι κάτοχοι συμβάσεων εργασίας που αναφέρονται στο άρθρο 170 του νόμου περί εξόρυξης του 2009 οφείλουν να καθαρίζουν τα εξορυκτικά τους προϊόντα εντός της χώρας και 2) οι κάτοχοι αδειών εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής (IUPOP), όπως αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 4 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, πρέπει να επεξεργάζονται και να καθαρίζουν τα εξορυκτικά τους προϊόντα εντός της χώρας (85).

(406)

Την ίδια ημέρα εκδόθηκε ο ΥΕΟΠ 1/2014 (86) ως εκτελεστικός κανονισμός του ΚΚ 1/2014. Ο ΥΕΟΠ 1/2014 παρείχε καθοδήγηση σχετικά με το επίπεδο μεταποίησης ή καθαρισμού που πρέπει να τηρείται πριν από την εξαγωγή. Ο ΥΕΟΠ 1/2014 καθόρισε τα 11 μεταλλικά ορυκτά για τα οποία απαγορεύτηκε η εξαγωγή από τον Ιανουάριο του 2014. Έξι μέταλλα, συμπεριλαμβανομένου του νικελίου, μπορούσαν να εξαχθούν μόνο σε επεξεργασμένη μορφή.

(407)

Σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις στις εξορυκτικές εταιρείες και στα έσοδα εξαγωγών της χώρας από την απαγόρευση εξαγωγής μη επεξεργασμένων ή ανεπαρκώς επεξεργασμένων ορυκτών, η κυβέρνηση της Ινδονησίας εξέδωσε τον ΚΚ 1/2017, με τον οποίο επετράπη στις εξορυκτικές εταιρείες να συνεχίσουν να εξάγουν ημιεπεξεργασμένα προϊόντα και ορισμένους τύπους μεταλλευμάτων για περίοδο πέντε ετών από τις 11 Ιανουαρίου 2017, υπό τους όρους που καθορίζονταν σε εκτελεστικούς κανονισμούς. Το άρθρο 4 του ΜΟΤ 01/M-DAG/PER/1/2017 προέβλεπε τα εξής: «Τα προϊόντα εξόρυξης που επισυνάπτονται στο προσάρτημα ΙΙΙ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, μπορούν να εξάγονται μόνο υπό όρους: α. εταιρεία που διαθέτει IUP για δραστηριότητες παραγωγής νικελίου ή IUPK για δραστηριότητες παραγωγής νικελίου: 1. έχει χρησιμοποιήσει νικέλιο με περιεκτικότητα <1,7 % (λιγότερο από ένα κόμμα επτά τοις εκατό) σε ποσοστό τουλάχιστον 30 % (τριάντα τοις εκατό) της συνολικής χωρητικότητας εισερχόμενων υλικών της κατεχόμενης εγκατάστασης μεταποίησης και καθαρισμού νικελίου· και 2. έχει κατασκευάσει ή κατασκευάζει εγκαταστάσεις καθαρισμού, ανεξάρτητα ή από κοινού με άλλα μέρη».

(408)

Βάσει του ΥΕΟΠ 25/2018, υπήρχαν ειδικοί κανόνες που ίσχυαν για μεταλλικά ορυκτά με ειδικά κριτήρια (δηλ. νικέλιο με περιεκτικότητα < 1,7 %). Το άρθρο 46 παράγραφος 1 ορίζει ότι «οι κάτοχοι άδειας εξόρυξης (IUP) για δραστηριότητες παραγωγής ή ειδικής άδειας εξόρυξης (IUPK) για δραστηριότητες παραγωγής μπορούν να πραγματοποιούν, στο εξωτερικό και σε συγκεκριμένες ποσότητες, πωλήσεις νικελίου με περιεκτικότητα <1,7 % (κάτω από ένα κόμμα επτά τοις εκατό) ή πλυμένου βωξίτη με επίπεδο Al2O3 >= 42 % (πάνω από ή ίσο με σαράντα δύο τοις εκατό), χρησιμοποιώντας το Δασμολόγιο/ΕΣ (Εναρμονισμένο Σύστημα) σύμφωνα με τις διατάξεις των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων το αργότερο στις 11ης Ιανουαρίου 2022» και το άρθρο 46 παράγραφος 2 ορίζει ότι «οι πωλήσεις νικελίου με περιεκτικότητα <1,7 % (κάτω από ένα κόμμα επτά τοις εκατό) ή πλυμένου βωξίτη με επίπεδο Al2O3 >= 42 % (πάνω από ή ίσο με σαράντα δύο τοις εκατό), όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, πραγματοποιούνται υπό όρους: α. Έχει κατασκευάσει ή κατασκευάζει την εγκατάσταση καθαρισμού· και β. Καταβολή του εξαγωγικού δασμού σύμφωνα με τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις». Η εγκατάσταση καθαρισμού/τήξης επιτρεπόταν να κατασκευαστεί μεμονωμένα ή από κοινού με άλλα μέρη.

(409)

Η εξαγωγή των προϊόντων αυτών μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο μετά από διαδικασία εξέτασης από επιθεωρητή και έγκριση από τη Γενική Διεύθυνση Εξωτερικού Εμπορίου (στο εξής: ΓΔΕΕ) κατόπιν σύστασης του ΥΕΟΠ. Σκοπός της εξέτασης ήταν να διασφαλιστεί ότι τα προϊόντα εξόρυξης πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις μεταποίησης και/ή καθαρισμού.

(410)

Τον Φεβρουάριο του 2017 ο υπουργός Οικονομικών εξέδωσε τον κανονισμό αριθ. 13/PMK.010/2017 (87) (όπως τροποποιήθηκε στη συνέχεια με τον κανονισμό του υπουργού Οικονομικών αριθ. 164/PMK.010/2018) για τον καθορισμό των συντελεστών εξαγωγικού δασμού για τις διάφορες μορφές κατεργασμένων μεταλλικών ορυκτών. Για το μετάλλευμα νικελίου με συγκέντρωση < 1,7 % Ni ο φόρος εξαγωγής ήταν 10 %.

(411)

Σύμφωνα με τον ΥΕΟΠ 11/2019, η απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλεύματος νικελίου με περιεκτικότητα κάτω από 1,7 % Ni επεκτάθηκε έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019. Κάθε σύσταση για εξαγωγές που είχε εκδοθεί από το ΥΕΟΠ για την εξαγωγή μεταλλεύματος νικελίου με περιεκτικότητα κάτω του 1,7 % Ni πριν από την έκδοση του ΥΕΟΠ 11/2019 παρέμεινε σε ισχύ. Ωστόσο, η σύσταση αυτή έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2019. Ο ΥΕΟΠ 11/2019 άρχισε να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2020. Το ΥΕΟΠ εξακολουθούσε να μπορεί να εκδώσει σύσταση για τις εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου με περιεκτικότητα κάτω του 1,7 % Ni έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.

(412)

Ως εκ τούτου, από την 1η Ιανουαρίου 2020 απαγορεύεται η εξαγωγή όλων των τύπων μεταλλεύματος νικελίου.

(413)

Αυτοί οι περιορισμοί στις εξαγωγές και η απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλεύματος νικελίου περιορίζουν σημαντικά την ελευθερία των εταιρειών εξόρυξης να πωλούν μετάλλευμα νικελίου σε αγοραστές που προσφέρουν την υψηλότερη τιμή παγκοσμίως. Οι εταιρείες αυτές μπορούν να πωλούν στην ινδονησιακή αγορά μόνο προς όφελος του κατάντη κλάδου παραγωγής, κυρίως του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, παρά το γεγονός ότι οι πόροι μεταλλεύματος νικελίου είναι περιορισμένοι παγκοσμίως και η Ινδονησία είναι ένας πολύ μεγάλος παραγωγός. Οι περιορισμοί αυτοί οδηγούν σε πολύ περιορισμένο αριθμό εγχώριων πελατών ως κλάδων παραγωγής-χρηστών, καθώς και σε συμπίεση των εγχώριων τιμών του μεταλλεύματος νικελίου. Για άλλη μια φορά, αυτό δείχνει ότι οι εταιρείες εξόρυξης, όχι μόνο δεν αποτελούν παράγοντες της ελεύθερης αγοράς, αλλά είναι «δημόσιοι οργανισμοί» που ασκούν στην πραγματικότητα κρατικές δραστηριότητες.

(414)

Σύμφωνα με το άρθρο 101 του ΚΚ 23/2010 όπως τροποποιήθηκε με τον ΚΚ GR 24/2012, «οι κάτοχοι αδειών εξόρυξης και ειδικών αδειών εξόρυξης πρέπει να υποβάλλουν όλα τα στοιχεία που προκύπτουν από τις εξερευνήσεις και τις δραστηριότητες παραγωγής στον αρμόδιο υπουργό, κυβερνήτες ή περιφερειάρχες/δημάρχους». Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 103 «οι εκθέσεις που προβλέπει το άρθρο 101 είναι προοδευτικές εκθέσεις σχετικά με εργασίες που εκτελούνται εντός καθορισμένου χρονοδιαγράμματος και σχετικά με συγκεκριμένη δραστηριότητα, οι οποίες υποβάλλονται από τους κατόχους αδειών εξορυκτικών δραστηριοτήτων για σκοπούς εξερεύνησης και ειδικών αδειών εξορυκτικών δραστηριοτήτων για σκοπούς εξερεύνησης, καθώς και από τους κατόχους αδειών εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής και ειδικών αδειών εξορυκτικών δραστηριοτήτων παραγωγής». Επίσης, «τα ετήσια προγράμματα εργασίας και ο προϋπολογισμός (RKAB), που προβλέπονται στο άρθρο 101, υποβάλλονται στον αρμόδιο υπουργό, κυβερνήτες ή περιφερειάρχες/δημάρχους το αργότερο 45 (σαράντα πέντε) εργάσιμες ημέρες πριν από το τέλος κάθε ημερολογιακού έτους».

(415)

Ο ΥΕΟΠ 11/2018 (88) (όπως τροποποιήθηκε με τον ΥΕΟΠ 22/2018 και τον ΥΕΟΠ 51/2018) ορίζει το ετήσιο RKAB ως «ετήσιο πρόγραμμα εργασίας και προϋπολογισμού στον τομέα της εξόρυξης ορυκτών και άνθρακα, το οποίο καλύπτει τις επιχειρηματικές, τεχνικές και περιβαλλοντικές πτυχές». Ο ΥΕΟΠ 11/2018 υποχρεώνει τους κατόχους άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων να καταρτίζουν και να διαβιβάζουν το ετήσιο RKAB στον υπουργό ή στον κυβερνήτη, ανάλογα με την αρμοδιότητα του καθενός, για τη λήψη έγκρισης [άρθρο 61 παράγραφος 1 στοιχείο β)]. Εκτός από την επιβολή αυτής της υποχρέωσης, ο ΥΕΟΠ 11/2018 απαγορεύει στους κατόχους άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων να εκτελούν δραστηριότητες κατασκευής, εξόρυξης, μεταποίησης και/ή καθαρισμού, καθώς και δραστηριότητες μεταφοράς και πώλησης, πριν από την έγκριση του ετήσιου RKAB.

(416)

Το ετήσιο RKAB πρέπει να υποβάλλεται από τους κατόχους άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων και τους κατόχους ειδικής άδειας εξορυκτικών δραστηριοτήτων τουλάχιστον 90 ημερολογιακές ημέρες και το αργότερο 45 ημερολογιακές ημέρες πριν από τη λήξη του οικονομικού έτους, συμπεριλαμβανομένης επίσης της λήψης της έγκρισης για το ετήσιο RKAB.

(417)

Εξ ονόματος του ΥΕΟΠ ή του κυβερνήτη, η Γενική Διεύθυνση Ορυκτών και Άνθρακα (στο εξής: ΓΔΟΑ) διενεργεί αξιολόγηση του ετήσιου RKAB και παρέχει έγκριση ή απάντηση σχετικά με το ετήσιο RKAB εντός 14 το πολύ εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία πλήρους και ορθής παραλαβής του ετήσιου RKAB. Οι κάτοχοι IUP υποχρεούνται να παραδώσουν την αναθεωρημένη έκδοση του ετήσιου RKAB, η οποία πρέπει να λαμβάνει υπόψη την απάντηση της ΓΔΟΑ, το αργότερο εντός πέντε ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της απάντησης από τη ΓΔΟΑ. Η ΓΔΟΑ εγκρίνει την αναθεωρημένη έκδοση του ετήσιου RKAB εντός 14 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία πλήρους και ορθής παραλαβής του αναθεωρημένου ετήσιου RKAB. Οι κάτοχοι IUP και IUPK εξερεύνησης, IUP-OP, IUPK-OP ή IUP-OP ειδικά για μεταποίηση και/ή καθαρισμό μπορούν να υποβάλουν αίτηση για μία τροποποίηση του ετήσιου RKAB κατά το τρέχον έτος, σε περίπτωση μεταβολής της παραγωγικής τους ικανότητας. Η αίτηση τροποποίησης του ετήσιου RKAB υποβάλλεται μετά την υποβολή της δεύτερης τριμηνιαίας έκθεσης από τον κάτοχο της IUP και πρέπει να υποβληθεί το αργότερο έως τις 31 Ιουλίου του τρέχοντος έτους. Οι κάτοχοι IUP-OP και IUPK-OP πρέπει να υποβάλουν τροποποιήσεις στις εκθέσεις τους σχετικά με τη μελέτη σκοπιμότητας, σε περίπτωση που υπάρξουν αλλαγές στις τεχνικές, οικονομικές ή περιβαλλοντικές μεταβλητές, σύμφωνα με τις διατάξεις των εφαρμοστέων κανόνων και κανονισμών. Οι κάτοχοι IUP και IUPK εξερεύνησης, IUP-OP, IUPK-OP ή IUP-OP ειδικά για μεταποίηση και/ή καθαρισμό πρέπει να αναφέρουν τυχόν τροποποιήσεις στη χρήση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων τους κατά το τρέχον έτος.

(418)

Ο ΥΕΟΠ 11/2018 ανακλήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον ΥΕΟΠ 7/2020 (89). Ο ΥΕΟΠ 7/2020 προβλέπει παρόμοιες διατάξεις με τον ΥΕΟΠ 11/2018 όσον αφορά την απαίτηση για ετήσιο RKAB.

(419)

Κατά τη διάρκεια της έρευνας η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε τέσσερα RKAB για τις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου. Η Επιτροπή σημείωσε ότι ένα RKAB περιλαμβάνει λεπτομερείς ποσοτικές, ποιοτικές και οικονομικές πληροφορίες σχετικά με τη δραστηριότητα εξερεύνησης, τους πόρους και τα αποθέματα, τις εξορυκτικές δραστηριότητες, τους όγκους μεταποίησης και καθαρισμού, την εμπορία και την αποστολή προς τις εξαγωγικές καθώς και τις εγχώριες αγορές, το περιβάλλον, την ασφάλεια, το εργατικό δυναμικό, τα εκτιμώμενα οικονομικά στοιχεία (πωλήσεις, δικαιώματα εκμετάλλευσης, εισόδημα, φόρος εισοδήματος).

(420)

Δυστυχώς, η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν παρείχε πραγματικές μελέτες σκοπιμότητας και απέφυγε να συμμετάσχει σε συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο καθορίζονται οι στόχοι παραγωγής για κάθε εταιρεία, και στη συνέχεια με ποιον τρόπο η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρακολουθεί και ενεργεί όσον αφορά την παραγωγή που πράγματι επιτεύχθηκε κατά την περίοδο που καλύπτεται από τη μελέτη σκοπιμότητας. Λόγω της έλλειψης συνεργασίας επί αυτής της σημαντικής πτυχής, η Επιτροπή έπρεπε να βασιστεί σε συμπεράσματα βάσει του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού.

(421)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε τον όγκο παραγωγής μεταλλεύματος νικελίου κατά την περίοδο 2017 έως 2020 στην Ινδονησία, καθώς και την εγχώρια κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου κατά την ίδια περίοδο. Τα στοιχεία αυτά έδειξαν ότι υπήρχε σημαντική απόκλιση μεταξύ του όγκου παραγωγής και του όγκου κατανάλωσης μεταλλεύματος νικελίου. Επιπλέον, ο όγκος της εγχώριας κατανάλωσης μεταλλεύματος νικελίου που υπέβαλε η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν συμφωνούσε με τον όγκο των αγορών μεταλλεύματος νικελίου της IRNC που διασταυρώθηκαν κατά τη διάρκεια του διασταυρούμενου έλεγχου εξ αποστάσεως, γεγονός που φαίνεται να δείχνει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε εσφαλμένες πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου.

(422)

Επιπλέον, σημειώνεται ότι, εκτός από την απαίτηση υποβολής ετήσιου RKAB που εξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 414 έως 419, ο ΥΕΟΠ 11/2018 απαιτεί επίσης από τους κατόχους IUP να υποβάλουν τρεις πρόσθετες εκθέσεις: α) περιοδική έκθεση· β) τελική έκθεση· και γ) ειδική έκθεση, με διάφορα επίπεδα απαιτήσεων, ανάλογα με τον τύπο κατόχου IUP. Στις πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται από τους κατόχους IUP, περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες παραγωγής και πώλησης.

(423)

Κατά τον διασταυρούμενο έλεγχο εξ αποστάσεως, η GAG Nickel επιβεβαίωσε ότι ανέφερε σε τριμηνιαία, εξαμηνιαία και ετήσια βάση τον όγκο της παραγωγής, καθώς και τον όγκο και την αξία των πωλήσεων μεταλλεύματος νικελίου. Η Επιτροπή ζήτησε από την εταιρεία να υποβάλει τις εκθέσεις αυτές για την περίοδο έρευνας. Η Επιτροπή έδωσε στην κυβέρνηση της Ινδονησίας περιθώριο αρκετών ημερών μετά το τέλος του διασταυρούμενου ελέγχου εξ αποστάσεως για να υποβάλει τις εν λόγω πληροφορίες. Ωστόσο, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέβαλε τα στοιχεία αυτά μόνο αφού η Επιτροπή την ενημέρωσε σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 349.

(424)

Οι κανόνες για το RKAB δείχνουν μια ακόμη πτυχή του ουσιαστικού και αυστηρού ελέγχου που ασκεί η κυβέρνηση της Ινδονησίας, ιδίως όσον αφορά τους στόχους παραγωγής κάθε εξορυκτικής εταιρείας κάθε χρόνο. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, ως αποτέλεσμα των εν λόγω κανόνων για τα RKAB, τα βασικά χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες των εξορυκτικών εταιρειών είναι να παρέχουν μετάλλευμα νικελίου σύμφωνα με τον στόχο της κυβέρνησης για στήριξη του κατάντη κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Η έκταση των κοινών στοιχείων ή της επικάλυψης των βασικών χαρακτηριστικών των εξορυκτικών εταιρειών με τους στόχους και τις λειτουργίες της κυβέρνησης της Ινδονησίας στον εξορυκτικό τομέα δείχνει ότι οι εξορυκτικές εταιρείες κατέχουν, ασκούν ή είναι επιφορτισμένες με κρατική εξουσία.

(425)

Σύμφωνα με τον νόμο περί εξόρυξης του 2009, οι αλλοδαπές εξορυκτικές εταιρείες υποχρεούνται να εκχωρήσουν τις μετοχές τους σε ινδονησιακά μέρη προκειμένου να προωθηθούν εγχώριες επενδύσεις στον εξορυκτικό τομέα. Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 δεν αναφερόταν στο επίπεδο της συμμετοχής, το οποίο πρέπει να εκχωρηθεί, αφήνοντας το θέμα αυτό να ρυθμιστεί περαιτέρω από την κεντρική κυβέρνηση σε σχετικούς εκτελεστικούς κανονισμούς.

(426)

Η κεντρική κυβέρνηση άλλαξε σταδιακά το ελάχιστο ποσοστό της απαίτησης εκχώρησης από την έκδοση του νόμου περί εξόρυξης του 2009. Επί του παρόντος, η ισχύουσα ελάχιστη απαίτηση εκχώρησης είναι 51 %, όπως εφαρμόζεται με την τέταρτη τροποποίηση του ΚΚ 23/2010 το 2017 (ΚΚ 1/2017) (90) και του ΥΕΟΠ 9/2017 (91) (όπως τροποποιήθηκε με τον ΥΕΟΠ 43/2018 (92)).

(427)

Σύμφωνα με το άρθρο 97, «οι κάτοχοι αδειών εξόρυξης και ειδικών αδειών εξόρυξης που εμπίπτουν στο πεδίο των ξένων επενδύσεων πρέπει, εντός 5 (πέντε) ετών από την παραγωγή να προχωρήσουν σε σταδιακή εκχώρηση των μετοχών τους, ώστε το δέκατο έτος τουλάχιστον το 51 % (πενήντα ένα τοις εκατό) των μετοχών τους να ανήκουν σε Ινδονήσιους συμμετέχοντες». Επιπλέον, «η εκχώρηση μετοχών που προβλέπεται στην παράγραφο 1 πραγματοποιείται προς Ινδονήσιους συμμετέχοντες στους οποίους περιλαμβάνονται η κυβέρνηση, οι επαρχιακές κυβερνήσεις ή περιφερειακές/δημοτικές αρχές, κρατικές οντότητες, οντότητες που ανήκουν σε περιφέρειες ή εθνικές ιδιωτικές οντότητες».

(428)

Οι μετοχές που ανήκουν σε ξένους επενδυτές μπορούν να πωληθούν σε ινδονησιακές ιδιωτικές εταιρείες μόνο εάν η κυβέρνηση, οι επαρχιακές κυβερνήσεις ή οι περιφερειακές/δημοτικές αρχές, κρατικές οντότητες, οντότητες που ανήκουν σε περιφέρειες έχουν αρνηθεί πρώτα να αγοράσουν τις μετοχές. Η εκχώρηση μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της έκδοσης νέων μετοχών και/ή της μεταβίβασης ή πώλησης υφιστάμενων μετοχών, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με τις εταιρείες εξόρυξης, οι εταιρείες μεταλλουργείων δεν υπόκεινται σε καμία υποχρέωση εκχώρησης.

(429)

Ο ΥΕΟΠ 9/2017 ορίζει ότι η τιμή των εκχωρούμενων μετοχών βασίζεται στη «δίκαιη αγοραία αξία», χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αξία των αποθεμάτων ορυκτών κατά τον χρόνο της εκχώρησης. Η εν λόγω διάταξη σχετικά με την τιμή των εκχωρούμενων μετοχών τροποποιήθηκε με τον ΥΕΟΠ 43/2018, σύμφωνα με τον οποίο η εύλογη αγοραία αξία δεν λαμβάνει υπόψη τα αποθέματα ορυκτών ή άνθρακα, εκτός από εκείνα που μπορούν να εξορυχθούν εντός της περιόδου για τις άδειες IUP-OP ή IUPK-OP. Επιπλέον, ο υπολογισμός της εύλογης αγοραίας αξίας πραγματοποιείται με τη μέθοδο των προεξοφλημένων ταμειακών ροών, με χρήση των οικονομικών οφελών εντός της περιόδου εφαρμογής που αφορά η εκχώρηση μέχρι το τέλος της IUP-OP ή της IUPK-OP και/ή συγκριτικής αξιολόγησης δεδομένων της αγοράς.

(430)

Βάσει του ΥΕΟΠ 9/2017, η ρυθμιζόμενη τιμή των εκχωρούμενων μετοχών είναι: α) η μέγιστη τιμή που προσφέρεται στην κεντρική κυβέρνηση, επαρχιακή κυβέρνηση ή περιφερειακή/δημοτική αρχή· ή β) η ελάχιστη τιμή που προσφέρεται σε κρατική εταιρεία (στο εξής: BUMN), εταιρεία που ανήκει σε περιφέρεια (στο εξής: BUMD) ή εθνική ιδιωτική επιχειρηματική οντότητα.

(431)

Ο κανονισμός PERMEN 43/2018 τροποποίησε την ανωτέρω διάταξη και όρισε ότι η ρυθμιζόμενη τιμή των εκχωρούμενων μετοχών θα είναι: α) η μέγιστη τιμή που προσφέρεται στην κεντρική κυβέρνηση, επαρχιακή κυβέρνηση ή περιφερειακή/δημοτική κυβέρνηση, BUMN, BUMD ή φορέα ειδικού σκοπού που έχει συσταθεί ή διοριστεί από την κυβέρνηση μέσω του ΥΕΟΠ, μαζί με την επαρχιακή κυβέρνηση ή την περιφερειακή/δημοτική αρχή, την BUMN και/ή την BUMD· ή β) η ελάχιστη τιμή που προσφέρεται σε εθνική ιδιωτική επιχειρηματική οντότητα μέσω διαγωνισμού.

(432)

Η κυβέρνηση (μέσω του ΥΕΟΠ) μπορεί να προσλάβει ανεξάρτητο αξιολογητή για να αξιολογήσει την τιμή των εκχωρούμενων μετοχών. Εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την τιμή των εκχωρούμενων μετοχών, στον ΥΕΟΠ 9/2017 προβλεπόταν ότι οι εκχωρούμενες μετοχές θα προσφέρονται με βάση την τιμή της εχκωρούμενης μετοχής που υπολογίστηκε με γνώμονα την αξιολόγηση που πραγματοποιήθηκε από την κυβέρνηση. Η διάταξη αυτή έχει πλέον διαγραφεί στον ΥΕΟΠ 43/2018.

(433)

Ο νόμος περί εξόρυξης του 2020 διατήρησε την απαίτηση εκχώρησης ξένης ιδιοκτησίας και προέβλεπε συγκεκριμένα ότι οι αλλοδαποί επενδυτές πρέπει να εκχωρούν τον απαιτούμενο αριθμό μετοχών ώστε να εξασφαλιστεί ότι τουλάχιστον το 51 % των συνολικών μετοχών της εταιρείας κατέχονται από Ινδονήσιους επενδυτές. Αυτή η απαίτηση ελάχιστης εκχώρησης συνάδει με τις ισχύουσες απαιτήσεις εκχώρησης που εφαρμόζονται βάσει του ΚΚ 23/2010. Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και τις διαδικασίες για την εν λόγω εκχώρηση, ο νόμος περί εξόρυξης του 2020 προβλέπει ότι τα θέματα αυτά θα υπόκεινται στους σχετικούς κυβερνητικούς κανονισμούς (επί του παρόντος, στον ΚΚ 23/2010), σύμφωνα με τους οποίους η διαδικασία εκχώρησης ξεκινά μετά το 5ο έτος από την έναρξη παραγωγής του ορυχείου.

(434)

Οι διατάξεις αυτές δείχνουν ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιδιώκει να αυξήσει τον ουσιαστικό έλεγχό της στις εξορυκτικές εταιρείες αυξάνοντας την παρουσία της και εκτοπίζοντας αλλοδαπές εξορυκτικές εταιρείες. Προκειμένου να διασφαλιστεί ο πρωταρχικός στόχος της παροχής μεταλλεύματος νικελίου στον εγχώριο κατάντη κλάδο παραγωγής, οι εν λόγω οντότητες υποχρεούνται μετά από σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να παραιτηθούν από την κυριότητα με την παραχώρηση πρώτου δικαιώματος εξαγοράς στην κυβέρνηση της Ινδονησίας και σε άλλες δημόσιες εταιρείες. Υπάρχουν επίσης ειδικοί κανόνες σχετικά με τις αποτιμήσεις των μετοχών, οι οποίοι δεν φαίνεται να είναι σύμφωνοι με τις συνήθεις διαπραγματεύσεις της αγοράς που θα πραγματοποιούνταν μεταξύ των φορέων εκμετάλλευσης αν δεν υπήρχαν οι εν λόγω διατάξεις. Σε αυτή τη βάση, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι υποχρεώσεις εκχώρησης κατέδειξαν τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατηρεί ουσιαστικό έλεγχο επί της ιδιοκτησίας και της διαχείρισης των εξορυκτικών εταιρειών, ώστε να διασφαλίζεται ότι εξακολουθούν να ασκούν κρατικές λειτουργίες σύμφωνα με τους στόχους πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας.

(435)

Η έρευνα έδειξε ότι η τιμολόγηση του μεταλλεύματος νικελίου υπόκειτο σε κρατικό μηχανισμό που εμπόδιζε την κανονική δυναμική της αγοράς όσον αφορά την προσφορά και τη ζήτηση για τον καθορισμό της τιμής. Η εξέλιξη της σχετικής νομοθεσίας για την τιμολόγηση δείχνει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρακολουθεί ενεργά τις τιμές του μεταλλεύματος νικελίου με ειδικά μέτρα που χρονολογούνται από το 2010. Αρχικά, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι ο μηχανισμός τιμολόγησης εφαρμοζόταν κυρίως στο πλαίσιο της είσπραξης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης. Στη συνέχεια, η παρέμβαση της κυβέρνησης της Ινδονησίας στις τιμές ενισχύθηκε με την πάροδο των ετών μέχρι την επίσημη εισαγωγή στη νομοθεσία ενός ειδικού υποχρεωτικού μηχανισμού τιμολόγησης, ο οποίος κωδικοποίησε έναν μηχανισμό τιμολόγησης που εκ των πραγμάτων υπήρχε ήδη. Καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών, και σε σημαντικό βαθμό από το 2017, ο μηχανισμός αυτός είχε πάντοτε ως στόχο τον καθορισμό σημαντικά χαμηλότερης τιμής σε σύγκριση με την επικρατούσα τιμή της διεθνούς αγοράς, προκειμένου να ευνοηθεί η ανάπτυξη του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα σύμφωνα με τη συμφωνία και τη διμερή συνεργασία με την κινεζική κυβέρνηση.

(436)

Κύριος στόχος του μηχανισμού τιμολόγησης είναι να εξασφαλιστεί ότι το μετάλλευμα νικελίου παρέχεται σε τιμές σημαντικά χαμηλότερες από τις διεθνείς τιμές προς όφελος του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Ταυτόχρονα, με τη ρυθμιζόμενη τιμή επιδιώκεται να ληφθούν επίσης υπόψη τα συμφέροντα των εταιρειών εξόρυξης, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια του εφοδιασμού σε αυτή τη μειωμένη τιμή και να αποφευχθούν οι πτωχεύσεις και οι κοινωνικές αναταραχές. Τέλος, εξασφαλίζεται ένα ελάχιστο επίπεδο εσόδων για το κράτος, αν και πολύ χαμηλότερο απ’ ό,τι εάν η τιμή δεν ήταν μειωμένη σε σύγκριση με τη διεθνή τιμή. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τον ασκούντα καθήκοντα γενικού διευθυντή στους τομείς των ορυκτών και του άνθρακα, ο οποίος δήλωσε, όπως αναφέρεται κατωτέρω, ότι σκοπός του ήταν η «δικαιοσύνη για τα μεταλλουργεία που επιθυμούν τις χαμηλότερες δυνατές τιμές. Ωστόσο, από την άλλη, πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι δραστηριότητες εξόρυξης νικελίου παρέχουν επαρκές περιθώριο για την εξόρυξη» (93).

(437)

Με βάση όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μέσω της ρυθμιζόμενης τιμής η κυβέρνηση της Ινδονησίας αποσκοπούσε ειδικά να διασφαλίσει ότι η τιμή του μεταλλεύματος νικελίου θα αποφέρει σημαντική έκπτωση σε σύγκριση με τις τιμές της διεθνούς αγοράς προς όφελος του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Μέσω αυτού του μηχανισμού, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ασκούσε ουσιαστικό έλεγχο στην ικανότητα των εταιρειών εξόρυξης να καθορίζουν με άλλο τρόπο τις τιμές σε διαφορετικό επίπεδο βάσει της κανονικής προσφοράς και ζήτησης στην αγορά.

(438)

Ένα πρόσθετο στοιχείο που αποδεικνύει ότι οι εξορυκτικές εταιρείες είναι επιφορτισμένες με κρατική εξουσία είναι ο επίσημος χαρακτηρισμός τους ως «εθνικών ζωτικών αντικειμένων».

(439)

Η έρευνα έδειξε ότι οι εταιρείες εξόρυξης νικελίου PT. Antam TBK UPBN Southeast Sulawesi, PT. Ceria Nugraha Indotama, PT Vale έχουν αναγνωριστεί επίσημα ως εθνικό ζωτικό αντικείμενο στον τομέα των ορυκτών και του άνθρακα (94). Υπενθυμίζεται ότι η Antam είναι κρατική εταιρεία και το κράτος κατέχει επίσης μετοχές της PT Vale, ενώ η PT Ceria Nugraha Indotama είναι ιδιωτική εταιρεία.

(440)

Το καθεστώς αυτό βασίζεται στο διάταγμα αριθ. 202.K/HK.02/MEM.S/2021 του ΥΕΟΠ σχετικά με τη δεύτερη τροποποίηση του διατάγματος αριθ. 77 K/90/MEMILIKI/2019 του υπουργού Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων σχετικά με τα εθνικά ζωτικά αντικείμενα στους ενεργειακούς και ορυκτούς πόρους, της 18ης Οκτωβρίου 2021 (95). Στον κατάλογο των εθνικών ζωτικών αντικειμένων περιλαμβάνονται 34 εταιρείες στον τομέα των ορυκτών και του άνθρακα.

(441)

Οι εταιρείες που δικαιούνται αυτή την αναγνώριση είναι επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας ή πηγές κρατικών εσόδων στρατηγικής φύσης. Για τον τομέα των ορυκτών και του άνθρακα. Στα εθνικά ζωτικά αντικείμενα αποδίδεται πρώτη προτεραιότητα από την εθνική αστυνομία της Ινδονησίας όσον αφορά την παροχή βοήθειας στον τομέα της ασφάλειας σε περίπτωση διατάραξης των δραστηριοτήτων ή απειλής. Σύμφωνα με τον κανονισμό 63 του 2004 σχετικά με την ασφάλεια των εθνικών ζωτικών αντικειμένων, «ο υπεύθυνος συντήρησης των εθνικών ζωτικών αντικειμένων είναι αρμόδιος για τη διαφύλαξη των εθνικών ζωτικών αντικειμένων βάσει της αρχής της εσωτερικής ασφάλειας». Επιπλέον, «η κρατική αστυνομία της Δημοκρατίας της Ινδονησίας υποχρεούται να παρέχει βοήθα στα εθνικά ζωτικά αντικείμενα» και «η κρατική αστυνομία της Ινδονησίας αναπτύσσει τις δυνάμεις προστασίας των εθνικών ζωτικών αντικειμένων βάσει των αναγκών και βάσει εκτίμησης της απειλής και/ή της διαταραχής που μπορεί να προκύψει». Η κρατική παρέμβαση εξασφαλίζεται επίσης σε περίπτωση ενεργειών από συνδικαλιστικές οργανώσεις (96).

(442)

Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το γεγονός ότι οι εξορυκτικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του μεταλλεύματος νικελίου —είτε είναι δημόσιες είτε ιδιωτικές— δικαιούνται να αναγνωριστούν επισήμως ως «εθνικά ζωτικά αντικείμενα», αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι κατέχουν, ασκούν ή είναι επιφορτισμένες με κρατική εξουσία.

(443)

Όπως προκύπτει από το ανωτέρω γενικό νομικό πλαίσιο και την αξιολόγηση, οι εξορυκτικές εταιρείες που προμηθεύουν μετάλλευμα νικελίου είναι «δημόσιοι οργανισμοί». Το νομικό και οικονομικό περιβάλλον που επικρατεί στην Ινδονησία δείχνει ότι οι εξορυκτικές εταιρείες ασκούν κρατικές λειτουργίες παρέχοντας μετάλλευμα νικελίου για λογαριασμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Πράγματι, το μετάλλευμα νικελίου, όπως και άλλα ορυκτά στην Ινδονησία, είναι φυσικοί πόροι που ελέγχονται πλήρως από την κυβέρνηση της Ινδονησίας και τελούν υπό τη διαχείρισή της. Παρά την εκτεταμένη έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους της κυβέρνησης της Ινδονησίας, η έρευνα έδειξε ότι ορισμένες εξορυκτικές εταιρείες που αντιπροσωπεύουν σημαντική εγχώρια παραγωγή μεταλλεύματος νικελίου ανήκουν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στο κράτος και/ή τελούν υπό τη διαχείριση και/ή τον έλεγχο της κυβέρνησης της Ινδονησίας.

(444)

Επιπλέον των επίσημων ενδείξεων ελέγχου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας έχει δημιουργήσει ένα πλήρες κανονιστικό πλαίσιο που πρέπει να τηρούν οι εξορυκτικές εταιρείες. Ως εκ τούτου, τα βασικά χαρακτηριστικά των εξορυκτικών εταιρειών δείχνουν ότι οι εταιρείες εξόρυξης νικελίου, αντί να είναι κανονικοί φορείς της αγοράς, απλώς εφαρμόζουν το πλαίσιο που καθορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας κατά την άσκηση κρατικών λειτουργιών όσον αφορά τον κλάδο SSCR. Ο διαρκής και συστημικός χαρακτήρας όλων των μέτρων που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση της Ινδονησίας καλύπτουν όλες τις πτυχές της παραγωγής και μεταποίησης, της πώλησης, των περιορισμών στις εξαγωγές και της τιμολόγησης του μεταλλεύματος νικελίου στην αγορά, καθώς και τον αυστηρό έλεγχο των αλλοδαπών εταιρειών μέσω της επιβολής υποχρεώσεων εκχώρησης και του επίσημου χαρακτηρισμού των εγχώριων εξορυκτικών εταιρειών ως εθνικών στρατηγικών αντικειμένων.

(445)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρέχει χρηματοδοτική συνεισφορά με τη μορφή παροχής μεταλλεύματος νικελίου σε μεταλλουργεία που συνδέονται με παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα μέσω εγχώριων εταιρειών εξόρυξης που ενεργούν ως δημόσιοι οργανισμοί κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iii) του βασικού κανονισμού.

(446)

Πέραν του συμπεράσματος ότι οι εξορυκτικές εταιρείες αποτελούν «δημόσιους οργανισμούς» για τους σκοπούς του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή εξέτασε επίσης εναλλακτικά κατά πόσον η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε χρηματοδοτική συνεισφορά αναθέτοντας σε εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου (ως ιδιωτικούς φορείς) ή δίνοντάς τους την εντολή να πωλούν μετάλλευμα νικελίου στους παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iv) του βασικού κανονισμού.

(447)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iv) δεύτερη περίπτωση του βασικού κανονισμού, υπάρχει χρηματοδοτική συνεισφορά όταν το Δημόσιο: «αναθέτει ή δίνει εντολή σε έναν ιδιωτικό φορέα να διενεργήσει μία ή περισσότερες από τις πράξεις που περιγράφονται στα στοιχεία i), ii) και iii), οι οποίες κανονικά υπάγονται στην αρμοδιότητά του, και εφόσον η διενέργεια των εν λόγω πράξεων δεν διαφέρει κατ' ουσία διόλου από τη συνήθη διενέργεια πράξεων εκ μέρους του Δημοσίου». Το είδος των πράξεων που περιγράφονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iii) του βασικού κανονισμού συντρέχει όταν «το Δημόσιο παρέχει αγαθά ή υπηρεσίες, εκτός από τη γενικότερη υποδομή, ή όταν αγοράζει αγαθά...». Οι διατάξεις αυτές αποτυπώνουν το άρθρο 1.1 στοιχείο α)1) σημεία iii) και iv) της συμφωνίας για τις επιδοτήσεις και τα αντισταθμιστικά μέτρα (συμφωνία ΕΑΜ) και θα πρέπει να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται υπό το πρίσμα της σχετικής νομολογίας του ΠΟΕ.

(448)

Στην υπόθεση για τους περιορισμούς των ΗΠΑ στις εξαγωγές, η ειδική ομάδα του ΠΟΕ αποφάσισε ότι η συνήθης έννοια των όρων «αναθέτει» και «δίνει εντολή» στο άρθρο 1.1 στοιχείο α)1) σημείο iv) της συμφωνίας ΕΑΜ απαιτεί η δράση του Δημοσίου να εμπεριέχει την έννοια της εξουσιοδότησης (όταν αναθέτει) ή της διαταγής (όταν δίνει εντολή). Η ομάδα απέρριψε το «επιχείρημα σχέσης αιτίου-αιτιατού» των ΗΠΑ και ζήτησε την ύπαρξη ρητής και θετικής ενέργειας εξουσιοδότησης ή διαταγής. Ωστόσο, σε μεταγενέστερη υπόθεση [ΗΠΑ — αντισταθμιστικοί δασμοί επί των DRAM (δυναμικές μνήμες ταχείας προσπέλασης)], το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο έκρινε ότι η αντικατάσταση των όρων «αναθέτει» και «δίνει εντολή» με τους όρους «εξουσιοδότηση» και «διαταγή» είναι υπερβολικά άκαμπτη ως πρότυπο. Σύμφωνα με το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο, συντρέχει «ανάθεση» όταν το Δημόσιο παρέχει αρμοδιότητα σε ιδιωτικό φορέα, και «εντολή» στις καταστάσεις στις οποίες το Δημόσιο ασκεί την εξουσία του έναντι ιδιωτικού φορέα. Και στις δύο περιπτώσεις το Δημόσιο χρησιμοποιεί έναν ιδιωτικό φορέα ως εντεταλμένο για την καταβολή της χρηματοδοτικής συνεισφοράς και «στις περισσότερες περιπτώσεις θα μπορούσε κάποιος να αναμένει η ανάθεση ή η εντολή προς έναν ιδιωτικό φορέα να περιλαμβάνει κάποια μορφή απειλής ή καταναγκασμού».

(449)

Παράλληλα, το άρθρο 1.1 στοιχείο α)1) σημείο iv) της συμφωνίας ΕΑΜ δεν επιτρέπει στα μέλη να επιβάλλουν αντισταθμιστικά μέτρα σε προϊόντα «όταν το Δημόσιο ασκεί απλώς τις γενικές κανονιστικές του εξουσίες» ή όταν η παρέμβαση του Δημοσίου «μπορεί να παραγάγει ή να μην παραγάγει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα απλώς και μόνο με βάση τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και την άσκηση της ελευθερίας επιλογής από τους φορείς στην αγορά αυτή». Αντιθέτως, η ανάθεση και η εντολή συνεπάγονται «έναν πιο ενεργό ρόλο του Δημοσίου από απλές πράξεις παρότρυνσης». Επιπλέον, ο ΠΟΕ δεν θεώρησε ότι «η παροχή διακριτικής ευχέρειας σε ιδιωτικό φορέα έρχεται απαραιτήτως σε αντίθεση με την ανάθεση ή την εντολή στον εν λόγω ιδιωτικό φορέα [...]. Παρότι ενδέχεται να υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες το εύρος της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στον ιδιωτικό φορέα είναι τέτοιου μεγέθους ώστε να είναι αδύνατον να συναχθεί ασφαλές συμπέρασμα ότι στον ιδιωτικό φορέα έχει ανατεθεί ή έχει δοθεί εντολή (να προβεί σε συγκεκριμένη ενέργεια), το ζήτημα αυτό εξαρτάται από τα πραγματικά περιστατικά/αποδεικτικά στοιχεία και θα πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση». Σύμφωνα με αυτές τις αποφάσεις του ΠΟΕ, δεν ισοδυναμούν με χρηματοδοτική συνεισφορά, κατά την έννοια του άρθρου 3 του βασικού κανονισμού και του άρθρου 1.1 στοιχείο α) της συμφωνίας ΕΑΜ, όλα τα μέτρα του Δημοσίου που μπορούν να προσπορίσουν οφέλη.

(450)

Εν ολίγοις, οι σχετικές αποφάσεις του ΠΟΕ προβλέπουν τα εξής:

(451)

Σύμφωνα με την εν λόγω νομολογία, η Επιτροπή εξέτασε τη φύση της παρέμβασης της κυβέρνησης της Ινδονησίας, δηλαδή κατά πόσον η παρέμβαση της κυβέρνησης της Ινδονησίας συνεπάγεται ανάθεση ή εντολή σε παραγωγούς μεταλλεύματος νικελίου να παρέχουν μετάλλευμα νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού σε μεταλλουργεία· τον χαρακτήρα των φορέων στους οποίους έχει γίνει ανάθεση ή έχουν λάβει εντολή, δηλαδή κατά πόσον οι παραγωγοί μεταλλεύματος νικελίου είναι ιδιωτικοί φορείς κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iv) του βασικού κανονισμού· και τη δράση των φορέων στους οποίους έχει γίνει ανάθεση ή έχουν λάβει εντολή, δηλαδή κατά πόσον οι παραγωγοί μεταλλεύματος νικελίου, στους οποίους έχει γίνει ανάθεση ή έχει δοθεί σχετική εντολή, παρέχουν μετάλλευμα νικελίου στα ινδονησιακά μεταλλουργεία έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού και, ως εκ τούτου, ενεργούν ως εντεταλμένοι της κυβέρνηση της Ινδονησίας. Επιπλέον, η Επιτροπή αξιολόγησε αν η πράξη που διενεργήθηκε υπάγεται κανονικά στην αρμοδιότητα του Δημοσίου, δηλ. αν η προμήθεια μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού σε μεταλλουργεία στην Ινδονησία συνιστά δραστηριότητα που ασκείται συνήθως από το Δημόσιο, καθώς και αν η πράξη αυτή δεν διαφέρει κατ’ ουσία διόλου από τη συνήθη διενέργεια πράξεων εκ μέρους του Δημοσίου, δηλ. αν η προμήθεια μεταλλεύματος νικελίου από τους παραγωγούς/τις εξορυκτικές εταιρείες διαφέρει κατ’ ουσία από την πράξη που θα είχε διενεργήσει το Δημόσιο από μόνο του.

(452)

Λαμβανομένης υπόψη της νομολογίας του ΠΟΕ που αναφέρεται στο προηγούμενο τμήμα, η Επιτροπή εξέτασε καταρχάς κατά πόσον η στήριξη της κυβέρνησης της Ινδονησίας προς την ινδονησιακή χαλυβουργία με τη μορφή παροχής μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού αποτελεί πράγματι στόχο των διαφόρων επίμαχων κρατικών μέτρων και όχι απλώς «παρενέργεια» της άσκησης γενικής κανονιστικής εξουσίας. Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκε ιδίως αν οι χαμηλότερες τιμές του μεταλλεύματος νικελίου που εντοπίστηκαν αποτελούσαν μέρος των κυβερνητικών στόχων ή αν οι χαμηλότερες τιμές ήταν απλώς ένα «αθέλητο» παραπροϊόν των γενικότερων κρατικών ρυθμίσεων. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι διάφορες παρεμβάσεις της κυβέρνησης της Ινδονησίας είχαν ως στόχο να στηρίξουν τον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και ότι οι χαμηλότερες τιμές του μεταλλεύματος νικελίου ήταν ο επιδιωκόμενος στόχος αυτών των μέτρων.

(453)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας έλαβε σειρά μέτρων καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών για την επίτευξη του στόχου πολιτικής της. Στο τμήμα 4.4 περιγράφεται λεπτομερώς το σχετικό ιστορικό και το πλαίσιο που οδήγησαν στην απόφαση της κυβέρνησης της Ινδονησίας να μεγιστοποιήσει την προστιθέμενη αξία από τα σημαντικά αποθέματα μεταλλεύματος νικελίου με την ανάπτυξη εγχώριου κλάδου τήξης και κατάντη κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Μέρος αυτής της συνολικής πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας ήταν η παροχή κινήτρων στα μεταλλουργεία για τη δημιουργία και τη διατήρηση ικανότητας τήξης στην Ινδονησία, μεταξύ άλλων με την εξασφάλιση χαμηλών τιμών για το μετάλλευμα νικελίου για τα εν λόγω μεταλλουργεία, και ειδικότερα μέσω περιορισμών στις εξαγωγές σε συνδυασμό με πρόσθετα κρατικά μέτρα· παράλληλα, επιβλήθηκαν απαιτήσεις εγχώριας μεταποίησης και ένας υποχρεωτικός μηχανισμός τιμολόγησης που διατηρεί τις τιμές τεχνητά χαμηλές.

(454)

Ειδικότερα, ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 επέβαλε σε όλες τις εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου την υποχρέωση είτε να κατασκευάσουν τη δική τους εγκατάσταση μεταποίησης/καθαρισμού νικελίου είτε να πωλούν το προϊόν τους σε τέτοιου είδους εγχώρια εγκατάσταση. Αυτό συνιστούσε de facto απαγόρευση των εξαγωγών μη επεξεργασμένου μεταλλεύματος νικελίου. Ένας από τους βασικούς δεδηλωμένους στόχους του νόμου περί εξόρυξης του 2009 είναι εν προκειμένω: «να υποστηριχθεί και να αυξηθεί η επέκταση των εθνικών ικανοτήτων ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ανταγωνιστική ικανότητα σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο» [άρθρο 3 στοιχείο δ)]. Ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 επιβεβαιώνει ότι σκοπός της κυβέρνησης της Ινδονησίας είναι η δημιουργία των κατάντη κλάδων μεταποίησης ορυκτών και η διασφάλιση του ανταγωνιστικού τους πλεονεκτήματος σε διεθνές επίπεδο. Δεδομένου ότι η κύρια χρήση του μεταλλεύματος νικελίου είναι η παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα, καθίσταται σαφές ότι οι παραγωγοί-εξαγωγείς είναι οι κύριοι ωφελούμενοι από τον νόμο περί εξόρυξης του 2009.

(455)

Όπως εξηγείται λεπτομερώς στο προηγούμενο τμήμα σχετικά με τις εξορυκτικές εταιρείες που ενεργούν ως δημόσιοι οργανισμοί, η κυβέρνηση της Ινδονησίας εφάρμοσε ειδικότερα τα ακόλουθα μέτρα σχετικά με το μετάλλευμα νικελίου, τα οποία εφαρμόζονται σε όλες τις εξορυκτικές εταιρείες, ανεξάρτητα από το αν ανήκουν στο κράτος ή σε ιδιώτες:

(456)

Εν ολίγοις, η υποχρέωση μεταποίησης επέβαλλε στα μεταλλουργεία να μεταποιούν το μετάλλευμα νικελίου εντός της χώρας, στοιχείο που καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε ως σκοπό να εξασφαλίσει ότι το μετάλλευμα νικελίου θα παράγεται και θα μεταποιείται εντός της χώρας και δεν θα εξάγεται. Οι επακόλουθοι de facto ή de jure περιορισμοί στις εξαγωγές και οι απαγορεύσεις των εξαγωγών μεταλλεύματος νικελίου από το 2014, μετά τη μεταβατική περίοδο που ξεκίνησε το 2009, και ιδίως η πλήρης απαγόρευση των εξαγωγών από την 1η Ιανουαρίου 2020, αποσκοπούσαν συγκεκριμένα στο να διασφαλίσουν ότι το μετάλλευμα νικελίου, πέραν της απαίτησης εγχώριας μεταποίησης, δεν θα μπορούσε να εξαχθεί. Αντ’ αυτού, έπρεπε να διατηρηθεί στην εγχώρια αγορά προς όφελος του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερες εγχώριες τιμές μεταλλεύματος νικελίου.

(457)

Οι χαμηλές τιμές του μεταλλεύματος νικελίου που προέκυψαν από τους περιορισμούς στις εξαγωγές (και την απαίτηση εγχώριας μεταποίησης) υποστηρίχθηκαν περαιτέρω από έναν υποχρεωτικό μηχανισμό τιμολόγησης που θεσπίστηκε το 2020.

(458)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας άρχισε να ρυθμίζει ορισμένες πτυχές των τιμών του μεταλλεύματος νικελίου ήδη από το 2010 μέσω του άρθρου 85 του ΚΚ 23/2010. Η νομοθεσία περιλάμβανε τιμή αναφοράς κυρίως για τον σκοπό του υπολογισμού του ύψους των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης που οφείλονταν στην κυβέρνηση της Ινδονησίας. Δεν ρύθμιζε ακόμη τις τιμές συναλλαγών μεταξύ των εξορυκτικών εταιρειών και των μεταλλουργείων. Επίσης, κατά την πρώτη αυτή περίοδο, η τιμή αναφοράς εφαρμοζόταν μόνο στις εγχώριες συναλλαγές μεταλλεύματος νικελίου. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ήθελε να διασφαλίσει ότι, δεδομένου του δυνητικά χαμηλού επιπέδου των εγχώριων τιμών σε αντίθεση με τις τιμές εξαγωγής, θα μπορούσε να εισπράττει ένα εύλογο επίπεδο δικαιωμάτων επί των εγχώριων πωλήσεων. Ο μηχανισμός τιμολόγησης, όπως ορίζεται στο άρθρο 85, αποτέλεσε αντικείμενο σημαντικής τροποποίησης το 2017 μέσω του ΚΚ 1/2017, με τον οποίο η κυβέρνηση της Ινδονησίας άρχισε να ρυθμίζει όχι μόνο την τιμή του μεταλλεύματος νικελίου όσον αφορά τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, αλλά και την τιμή της ίδιας της συναλλαγής. Η τροποποιημένη εκδοχή του άρθρου 85, όπως παρατίθεται στον ΚΚ 1/2017, έχει ως εξής: «1) Οι κάτοχοι IUP δραστηριοτήτων παραγωγής, τόσο για ορυκτά όσο και για άνθρακα, οι οποίοι πωλούν ορυκτά και άνθρακα, πρέπει να χρησιμοποιούν την τιμή αναφοράς, 2) Η τιμή που αναφέρεται στο σημείο 1 καθορίζεται από: α. τον υπουργό Μετάλλων και Άνθρακα β. τον κυβερνήτη ή τον περιφερειάρχη/δήμαρχο, ανάλογα με το ρόλο του, για μη μεταλλικά ορυκτά και πετρώματα. 3) Η τιμή, η οποία αναφέρεται στο σημείο 1, καθορίζεται από τον μηχανισμό της αγοράς και/ή ανάλογα με την τιμή που γίνεται αποδεκτή στη διεθνή αγορά. 4) Οι λεπτομέρειες σχετικά με τον καθορισμό των τιμών των μεταλλικών ορυκτών και του άνθρακα ρυθμίζονται με υπουργική απόφαση» (97).

(459)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δημιούργησε τον μηχανισμό καθορισμού των τιμών αναφοράς για τις συναλλαγές μεταξύ εξορυκτικών εταιρειών και μεταλλουργείων μέσω των ειδικών κανονισμών της με σκοπό την επίτευξη σημαντικής μείωσης στην τιμή του μεταλλεύματος νικελίου σε σχέση με τις διεθνείς αγορές. Η τιμή αναφοράς για το νικέλιο (HPM) προέκυπτε με τύπο που ορίζεται στο διάταγμα 2946K/30/MEM/2017 του ΥΕΟΠ ως εξής: HPM μεταλλεύματος νικελίου = % Ni x CF x HMA νικελίου. «1. Η HPM μεταλλεύματος νικελίου είναι η τιμή αναφοράς του μεταλλικού ορυκτού σε μορφή μεταλλεύματος νικελίου σε USD/DMT. 2. % NI είναι η περιεκτικότητα του μεταλλεύματος νικελίου σε Ni. 3. CF είναι ο διορθωτικός συντελεστής, δηλαδή το ποσοστό που αφορά τη μείωση ή την αύξηση της τιμής με βάση την ποιότητα του εμπορεύματος που πωλείται, σύμφωνα με τα εξής: α. CF για μετάλλευμα νικελίου με 1,9 % Ni = 20 %· και β. ο CF αυξάνεται/μειώνεται κατά 1 % για κάθε αύξηση της περιεκτικότητας σε Ni κατά 0,1 %». Στον κανονισμό 7/2017 του ΥΕΟΠ, η HPM ορίζεται ως «η τιμή των μεταλλικών ορυκτών που καθορίζεται σε σημείο πώλησης, ελεύθερο στο πλοίο, για κάθε προϊόν εξόρυξης που είναι μεταλλικό ορυκτό» και η HMA ορίζεται ως «η τιμή που προκύπτει από τις μέσες δημοσιευμένες τιμές μεταλλικών ορυκτών του προηγούμενου μήνα ή την προσφορά τιμής την ίδια ημερομηνία με τη συναλλαγή, σύμφωνα με την τιμή από τη δημοσιευμένη τιμή των μεταλλικών ορυκτών». Το ύψος της HMA καθορίζεται από τον υπουργό κάθε μήνα και αναφέρεται σε διεθνείς τιμές, όπως η τιμή του Χρηματιστηρίου Μετάλλων του Λονδίνου (LME) για το νικέλιο.

(460)

Παρότι, πράγματι, ο τύπος υπολογισμού της ρυθμιζόμενης HPM για το μετάλλευμα νικελίου συνδέεται με τη διεθνή τιμή του μεταλλεύματος νικελίου, ο τύπος αυτός περιλαμβάνει σημαντικό διορθωτικό συντελεστή που εξασφαλίζει ότι η εγχώρια τιμή του μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία είναι σημαντικά χαμηλότερη από τις διεθνείς τιμές.

(461)

Ο κανονισμός τιμολόγησης καταδεικνύει επίσης συγκεκριμένα την πρόθεση της κυβέρνησης της Ινδονησίας να ρυθμίσει τις τιμές προς όφελος του εγχώριου κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα σε επίπεδα χαμηλότερα από τις κανονικές συνθήκες της αγοράς. Σκοπός του μηχανισμού ήταν να επιτευχθεί τιμή σημαντικά μειωμένη σε σχέση με την τιμή της διεθνούς αγοράς. Αυτό επιβεβαιώθηκε από διάφορες δηλώσεις της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Ο εν λόγω μηχανισμός τιμολόγησης ήταν επίσης καθοριστικός για την επίτευξη των στόχων πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας, καθώς διασφάλιζε ότι οι εξορυκτικές εταιρείες θα μπορούσαν να συνεχίσουν να παράγουν και να προμηθεύουν τον κατάντη κλάδο παραγωγής, διότι η πολιτική της κυβέρνησης της Ινδονησίας υπέρ των μεταλλουργείων είχε θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση πολλών εξορυκτικών εταιρειών.

(462)

Το Δελτίο Τύπου αριθ. 253.Pers/04/SJI/2020 του ΥΕΟΠ σχετικά με τον νέο κανονισμό για την τιμή αναφοράς ορυκτών μεταλλευμάτων (98) επιβεβαιώνει το γεγονός ότι, μέσω του μηχανισμού ρύθμισης των τιμών, η κυβέρνηση της Ινδονησίας προτίθεται να διατηρήσει τα χαμηλά επίπεδα της τιμής του μεταλλεύματος νικελίου προς όφελος του εγχώριου κλάδου τήξης ως κύριο στόχο της, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η τιμή επιτρέπει τη συνέχιση της παραγωγής μεταλλεύματος νικελίου. Ο ασκών καθήκοντα γενικού διευθυντή στους τομείς των ορυκτών και του άνθρακα εξηγεί ανοιχτά ότι «η κυβέρνηση όρισε την HPM κάτω από τη διεθνή τιμή ώστε να αυξηθούν οι οικονομίες κλίμακας των μεταλλουργείων» και ότι «όσο χαμηλότερη είναι η HPM, τόσο πιο οικονομικά αποδοτικά είναι τα μεταλλουργεία. Ορίζουμε πάντα την HPM κάτω από την τιμή της διεθνούς αγοράς». Ο Διευθυντής Προώθησης των Ορυκτών και των σχετικών Δραστηριοτήτων, Yunus Saefulhak, έδωσε παράδειγμα του καθορισμού της HPM κάτω από τη διεθνή τιμή. «Για παράδειγμα, εάν η διεθνής τιμή είναι 60 USD (ανά υγρό μετρικό τόνο), η τιμή μας (Ινδονησία) είναι 30 USD (ανά υγρό μετρικό τόνο)» (99).

(463)

Άλλοι σχολιαστές αναφέρουν επίσης ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας ήταν προσεκτική όσον αφορά το συμφέρον των μεταλλουργείων κατά τον καθορισμό της τιμής του μεταλλεύματος νικελίου. Ο ασκών καθήκοντα γενικού διευθυντή στους τομείς των ορυκτών και του άνθρακα επιβεβαίωσε ότι σκοπός του ήταν η «δικαιοσύνη για τα μεταλλουργεία που επιθυμούν τις χαμηλότερες δυνατές τιμές. Ωστόσο, από την άλλη, πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι δραστηριότητες εξόρυξης νικελίου παρέχουν επαρκές περιθώριο για την εξόρυξη» (100) και πρόσθεσε: «Ασφαλώς, πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τον υπολογισμό, η μέση τιμή των ορυκτών εξακολουθεί να είναι χαμηλότερη από τη διεθνή τιμή κατά 30 %. Στόχος είναι η ενθάρρυνση των επενδυτικού κλίματος για τα μεταλλουργεία, ώστε να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις μεταποίησης και καθαρισμού στην Ινδονησία» (101). Η ρυθμιζόμενη τιμή για το μετάλλευμα νικελίου, η οποία είναι αποσυνδεδεμένη από τις συνθήκες της αγοράς, μπορεί να λειτουργήσει μόνο με παράλληλη επιβολή απαγόρευσης των εξαγωγών, ώστε να αποτρέπονται ευκαιρίες πώλησης για τις εξορυκτικές εταιρείες και η πιθανότητα καταστρατήγησης των περιορισμών στις τιμές από τις εν λόγω εταιρείες μέσω της πώλησης των προϊόντων τους στο εξωτερικό σε υψηλότερη τιμή.

(464)

Επιβάλλοντας στις εξορυκτικές εταιρείες περιορισμούς των εξαγωγών μεταλλεύματος νικελίου, σε συνδυασμό με άλλα κρατικά μέτρα που περιλάμβαναν ιδίως i) ρύθμιση των τιμών που διατηρούσε τις τιμές μεταλλεύματος νικελίου τεχνητά χαμηλές και ii) απαιτήσεις εγχώριας μεταποίησης που είχαν ως αποτέλεσμα την υπερπροσφορά και τη συμπίεση των τιμών, η κυβέρνηση της Ινδονησίας έθεσε τις εταιρείες εξόρυξης νικελίου σε μια οικονομικά παράλογη κατάσταση, αναγκάζοντάς τις να πωλούν το μετάλλευμα νικελίου στην εγχώρια αγορά σε τεχνητά συμπιεσμένες τιμές σε σύγκριση με τις σημαντικά υψηλότερες τιμές που θα μπορούσαν διαφορετικά να είχαν επιτύχει από πολύ περισσότερους δυνητικούς πελάτες εάν δεν υπήρχαν οι υποχρεώσεις αδειοδότησης και ο μηχανισμός τιμολόγησης. Ως εκ τούτου, οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου στερούνται μιας λογικής εμπορικής επιλογής και παρακινούνται να συμμορφωθούν με τον στόχο πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας, η οποία επιθυμεί να ευνοήσει τον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα.

(465)

Με βάση τα στοιχεία που παρασχέθηκαν από την κυβέρνηση της Ινδονησίας σχετικά με την παραγωγή και την κατανάλωση μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία, εφόσον υποτεθεί ότι τα στοιχεία αυτά είναι ακριβή όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση της Ινδονησίας (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 348 και 351), η παραγωγή μεταλλεύματος νικελίου είναι σημαντικά υψηλότερη από την αντίστοιχη κατανάλωση.

(466)

Με άλλα λόγια, τα εν λόγω μέτρα συνιστούν από κοινού ρητή και θετική ενέργεια εξουσιοδότησης και διαταγής από την κυβέρνηση της Ινδονησίας προς τις εταιρείες εξόρυξης μεταλλευμάτων νικελίου, με σκοπό την παροχή μεταλλεύματος νικελίου σε μεταλλουργεία έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού. Ο ρόλος της κυβέρνησης της Ινδονησίας υπερέβη κατά πολύ μια συνήθη παρέμβαση ως ρυθμιστή της αγοράς στον εξορυκτικό τομέα. Τα σχετικά μέτρα όχι μόνο ρύθμιζαν τις γενικές πτυχές της αγοράς, αλλά επέβαλαν συγκεκριμένη συμπεριφορά στις εξορυκτικές εταιρείες υποχρεώνοντάς τις να μεταποιούν το μετάλλευμα στην εγχώρια αγορά, κλείνοντας τις εξαγωγικές αγορές και ρυθμίζοντας μια τιμή σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με τη διεθνή αγορά. Όλα αυτά τα μέτρα ελήφθησαν προκειμένου οι εξορυκτικές εταιρείες να παρέχουν μετάλλευμα νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού προς όφελος του κατάντη κλάδου παραγωγής. Η πρόθεση αυτή κατέστη σαφής μέσω πολυάριθμων δηλώσεων και δράσεων πολιτικής.

(467)

Υποχρεώνοντας τις εξορυκτικές εταιρείες να συμμορφωθούν με τα εν λόγω μέτρα (μεταξύ άλλων μέσω της επιβολής κυρώσεων και ανάκλησης των αδειών, βλ. αιτιολογικές σκέψεις 337-375), η κυβέρνηση της Ινδονησίας τους στέρησε τη δυνατότητα να επιλέγουν ελεύθερα τις στρατηγικές παραγωγής και πώλησής τους σύμφωνα με τις παραμέτρους της αγοράς. Με άλλα λόγια, τα μέτρα αυτά συνιστούν σαφώς «σχέση που δύναται να αποδειχθεί» μεταξύ της ενέργειας της κυβέρνησης και της συμπεριφοράς των ιδιωτικών εξορυκτικών εταιρειών. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας χρησιμοποίησε τις εξορυκτικές εταιρείες ως εντεταλμένους για να υποστηριχθούν τα μεταλλουργεία και οι παραγωγοί ανοξείδωτου χάλυβα. Επιπλέον, η Επιτροπή έχει ήδη επισημάνει ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας διαχειρίζεται και ελέγχει την εξόρυξη φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του μεταλλεύματος νικελίου, στο πλαίσιο των κρατικών λειτουργιών της (βλέπε αιτιολογική σκέψη 374). Ως εκ τούτου, η παροχή μεταλλεύματος νικελίου μπορεί να θεωρηθεί ως λειτουργία με την οποία είναι κανονικά επιφορτισμένη η κυβέρνηση στο πλαίσιο της άσκησης των ρυθμιστικών εξουσιών της.

(468)

Πράγματι, αντί να παρέχει το μετάλλευμα νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού απευθείας στον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι δημόσιας πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας, δηλαδή η προσέλκυση ικανότητας τήξης μέσω χαμηλών τιμών μεταλλεύματος νικελίου, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ώθησε τις εξορυκτικές εταιρείες, μέσω μιας σειράς προσεκτικά στοχευμένων νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων, να το πράττουν για λογαριασμό της.

(469)

Στις παρατηρήσεις σχετικά με την κοινοποίηση των τελικών συμπερασμάτων, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αντιτάχθηκε καταρχάς στην αναφορά στο Σύνταγμα του 1945 στην αιτιολογική σκέψη 374, καθώς κατά τη γνώμη της ήταν εντελώς άνευ σημασίας στο πλαίσιο του καθορισμού της χρηματοδοτικής συνεισφοράς. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπενθύμισε την αρχή της κρατικής κυριαρχίας, η οποία περιλαμβάνει την αρχή της κυριαρχίας επί των εθνικών πόρων, όπως αναγνωρίστηκε από την ειδική ομάδα του ΠΟΕ στην υπόθεση Κίνα — Πρώτες ύλες (102).

(470)

Η Επιτροπή σημείωσε εκ προοιμίου ότι η αναφορά στο Σύνταγμα του 1945 δεν θίγει την αρχή της κρατικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένης της αρχής της κυριαρχίας επί των φυσικών πόρων. Πράγματι, η Επιτροπή δεν αμφισβήτησε τη δυνατότητα ή την ικανότητα της κυβέρνησης της Ινδονησίας να κάνει πολιτικές και κανονιστικές επιλογές. Το μόνο συμπέρασμα το οποίο η Επιτροπή συνήγαγε, στην αιτιολογική σκέψη 374, από το Σύνταγμα του 1945, μαζί με τον νόμο περί εξόρυξης του 2009, είναι ότι όλα τα ορυκτά στην Ινδονησία είναι δημόσιοι φυσικοί πόροι, οι οποίοι ελέγχονται και χρησιμοποιούνται από το κράτος. Η Επιτροπή δεν απέδειξε, βάσει της αναφοράς στο Σύνταγμα του 1945 που περιορίζεται στο άρθρο 33 παράγραφος 2, ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρείχε χρηματοδοτική συνεισφορά στο πλαίσιο της παροχής μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού. Η συνάφεια του Συντάγματος του 1945 δικαιολογείται από το γεγονός ότι το άρθρο 33 αναφέρεται δύο φορές στο προοίμιο του νόμου περί εξόρυξης του 2009, ο οποίος ρυθμίζει στην πραγματικότητα τον εξορυκτικό τομέα και προβλέπει την εφαρμογή της αρχής που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα του 1945. Επιπλέον, η Επιτροπή επισήμανε ότι η αρχή της κρατικής κυριαρχίας δεν αποκλείει ότι ορισμένες επιλογές πολιτικής και κανονιστικές επιλογές, που υιοθετούνται ελεύθερα από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, μαζί με όλα τα άλλα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, ως παροχή χρηματοδοτικής συνεισφοράς για τους σκοπούς των υποχρεώσεων της κυβέρνησης της Ινδονησίας στο πλαίσιο του ΠΟΕ. Πράγματι, στην υπόθεση Κίνα — Πρώτες ύλες, η ειδική ομάδα, αναγνωρίζοντας ότι «η ικανότητα σύναψης διεθνών συμφωνιών —όπως η συμφωνία ΠΟΕ— αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα άσκησης κυριαρχίας» (103), υπενθύμισε ότι «τα μέλη πρέπει να ασκούν την κυριαρχία τους επί των φυσικών πόρων σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο του ΠΟΕ» (104). Κατά συνέπεια, όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης, στην υπόθεση Κίνα — Πρώτες ύλες η ειδική ομάδα συνέστησε (105) —και το δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο επιβεβαίωσε (106)— ότι η Κίνα έπρεπε να ευθυγραμμίσει τους εξαγωγικούς δασμούς και τις εξαγωγικές ποσοστώσεις για ορισμένες πρώτες ύλες με τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο του ΠΟΕ. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεώρησε ότι η αναφορά στο Σύνταγμα είναι χρήσιμη για την κατανόηση του νομικού πλαισίου και απέρριψε την ένσταση αυτή.

(471)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι οι σχετικοί με την εξόρυξη νόμοι, κανονισμοί και πολιτικές που παρέθεσε η Επιτροπή δεν έχουν σημασία στο πλαίσιο της διαπίστωσης της ύπαρξης χρηματοδοτικής συνεισφοράς, διότι δεν παρεμβαίνουν στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια της λέξης «έλεγχος», η οποία περιλαμβάνεται σε ορισμένες διατάξεις. Στην πραγματικότητα, η έννοια αυτή αναφέρεται στη δραστηριότητα διαχείρισης και εποπτείας των εξορυκτικών επιχειρήσεων ή σε δραστηριότητες για την καταπολέμηση της παράνομης εξόρυξης, την πρόληψη περιβαλλοντικής ζημίας που προκαλείται από εξορυκτικές δραστηριότητες και τη διασφάλιση ότι η εξερεύνηση μεταλλευμάτων συνάδει πλήρως με τις ορθές πρακτικές εξόρυξης. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αναφέρθηκε στους ορισμούς της παροχής κατεύθυνσης, της εποπτείας, της δημόσιας προστασίας και της καθοδήγησης εφαρμογής που περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο XIX του νόμου περί εξόρυξης του 2009 και στο άρθρο 3 του ΚΚ 55/2010, καλώντας την Επιτροπή να λάβει υπόψη το σύνολο της νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων εφαρμογής, ιδίως του ΚΚ 55/2010. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ήταν της γνώμης ότι οι διατάξεις αυτές δεν αποδείκνυαν ότι παρενέβη σε ιδιωτικές επιχειρηματικές συναλλαγές και ότι έδωσε εντολή στις εξορυκτικές εταιρείες να προμηθεύουν μετάλλευμα νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού.

(472)

Ειδικότερα, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αμφισβήτησε τον ρόλο στην αγορά μεταλλεύματος νικελίου τον οποίο της απέδωσε η Επιτροπή στην αιτιολογική σκέψη 327, παραπέμποντας στο προοίμιο του κανονισμού ΥΕΟΠ 26/2018 σχετικά με την εφαρμογή ορθών κανόνων εξόρυξης και την εποπτεία της εξόρυξης ορυκτών και άνθρακα, ο οποίος εφαρμόζει τον ΚΚ 55/2010 και αναφέρει ότι καθήκον της κυβέρνησης της Ινδονησίας είναι μόνο να εποπτεύει και να παρέχει κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή ορθών αρχών και πρακτικών εξόρυξης.

(473)

Επίσης, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αντέδρασε στο συμπέρασμα, το οποίο διατυπώνεται στην αιτιολογική σκέψη 374, ότι όλοι οι φυσικοί πόροι ελέγχονται από αυτήν, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να ελέγχει τον εξορυκτικό τομέα για την πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων των εξορυκτικών δραστηριοτήτων, όπως η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η ρύπανση σε σχέση με τις περιοχές εξόρυξης.

(474)

Η Επιτροπή έκρινε, πρώτον, ότι έπρεπε να λάβει υπόψη κάθε σχετική νομοθετική ή κανονιστική πράξη σχετική με τον εξορυκτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένου του εκτελεστικού κανονισμού, προκειμένου να καταλήξει σε συμπέρασμα σχετικά με τη χρηματοδοτική συνεισφορά στο πλαίσιο της παροχής μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού. Μια νομική εκτίμηση που βασίζεται μόνο σε μερικές πληροφορίες και αποδεικτικά στοιχεία του φακέλου, και η οποία παραβλέπει δυνητικά σχετικές πληροφορίες και αποδεικτικά στοιχεία, θα υπονόμευε την ακρίβεια και την επάρκεια των συμπερασμάτων της Επιτροπής. Επομένως, η Επιτροπή είχε τη νομική υποχρέωση να αναλύσει όλα τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία, αντίθετα με τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(475)

Όσον αφορά τους λοιπούς ισχυρισμούς, οι ισχυρισμοί ότι η Επιτροπή παρερμήνευσε την έννοια του όρου «έλεγχος» και μερικών, περιορισμένων αποσπασμάτων ορισμένων νομοθετικών πράξεων δεν είναι, αυτοί καθαυτοί, ικανοί να ανατρέψουν τα συμπεράσματα της Επιτροπής.

(476)

Πράγματι, η Επιτροπή δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι ο έλεγχος από την κυβέρνηση της Ινδονησίας μέσω της διαχείρισης και της εποπτείας ασκείται επίσης με σκοπό την καταπολέμηση της παράνομης εξόρυξης, την πρόληψη περιβαλλοντικής ζημίας και τη διασφάλιση ορθών πρακτικών εξόρυξης. Ωστόσο, ο έλεγχος από την κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν περιορίζεται μόνο σε αυτές τις δραστηριότητες. Όπως έχει καταδειχθεί επαρκώς από την έρευνα και τα αποδεικτικά στοιχεία, ο έλεγχος από την κυβέρνηση της Ινδονησίας εφαρμοζόταν επίσης για τον πρωταρχικό στόχο της ανάπτυξης της εγχώριας μεταποιητικής βιομηχανίας, μεταξύ άλλων μέσω του ελέγχου της παραγωγής και των τιμών πώλησης του μεταλλεύματος νικελίου. Το γεγονός ότι ο έλεγχος μπορεί να έχει άλλους παράλληλους και/ή παρεπόμενους στόχους δεν αναιρεί αυτή την πραγματικότητα. Αυτό θα αρκούσε ήδη για να απορριφθεί ο συγκεκριμένος ισχυρισμός.

(477)

Για λόγους πληρότητας, η Επιτροπή ανέλυσε επίσης τους ορισμούς της παροχής κατεύθυνσης, της εποπτείας και της δημόσιας προστασίας στο κεφάλαιο XIX του νόμου περί εξόρυξης του 2009. Η Επιτροπή επισήμανε ότι αφορούν τη δραστηριότητα παροχής κατεύθυνσης και εποπτείας την οποία ασκεί η κεντρική κυβέρνηση της Ινδονησίας σε επαρχιακό επίπεδο και σε επίπεδο περιφέρειας/πόλης στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της στη διαχείριση του εξορυκτικού τομέα. Αυτό καθίσταται σαφές από τις παραγράφους που παρουσιάζουν τους ορισμούς που αναφέρονται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας, συγκεκριμένα το άρθρο 139: «Ο υπουργός παρέχει κατευθύνσεις για τη διαχείριση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων που ασκούνται από τις επαρχιακές κυβερνήσεις και τις διοικήσεις περιφερειών/πόλεων στο πλαίσιο της εξουσίας του», καθώς και το άρθρο 140 παράγραφος 1: «Ο υπουργός εποπτεύει τη διαχείριση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων που ασκούνται από τις επαρχιακές κυβερνήσεις και τις διοικήσεις περιφερειών/πόλεων στο πλαίσιο της εξουσίας του». Αυτό επιβεβαιώνεται περαιτέρω από τις αρμοδιότητες που ανατίθενται στην κεντρική κυβέρνηση της Ινδονησίας στο άρθρο 6 παράγραφος 1 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, όπου στο στοιχείο ιδ) προβλέπονται τα εξής: «να κατευθύνει και να εποπτεύει τη διαχείριση της εξόρυξης ορυκτών και άνθρακα που εκτελείται από τις περιφερειακές κυβερνήσεις». Ως εκ τούτου, η δραστηριότητα της παροχής κατευθύνσεων και της εποπτείας, καθώς και οι ορισμοί της, αφορούν την παροχή κατευθύνσεων και την εποπτεία από την κεντρική κυβέρνηση της Ινδονησίας σε σχέση με τα τοπικά κυβερνητικά επίπεδα. Ωστόσο, αυτό αποτελεί μόνο μία από τις αρμοδιότητες που ανατίθενται στην κεντρική κυβέρνηση της Ινδονησίας. Η Επιτροπή επισημαίνει, για παράδειγμα, ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αναφέρθηκε στα επιχειρήματά της στο κεφάλαιο III του νόμου περί εξόρυξης του 2009, με τίτλο «Έλεγχος ορυκτών και άνθρακα». Ο έλεγχος αυτός ασκείται σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης της Ινδονησίας (άρθρο 4 παράγραφος 2: «εκτελείται από την κυβέρνηση και/ή τις περιφερειακές κυβερνήσεις»), σε αντίθεση με την παροχή κατευθύνσεων και την εποπτεία του κεφαλαίου ΧΙΧ που ασκούνται ειδικά από τον υπουργό Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων. Επιπλέον, το άρθρο 5 του νόμου περί εξόρυξης του 2009 αναλύει περαιτέρω την έννοια του ελέγχου, ορίζοντας ότι «προς το εθνικό συμφέρον [...] η κυβέρνηση [...] μπορεί να υιοθετήσει πολιτική προτίμησης για τις εγχώριες ανάγκες σε ορυκτά και/ή άνθρακα» (παράγραφος 1), ότι «[τ]α εθνικά συμφέροντα [...] μπορούν να υλοποιηθούν μέσω της εποπτείας της παραγωγής και των εξαγωγών» (παράγραφος 2) και ότι «κατά την άσκηση της εποπτείας [...] η κυβέρνηση έχει την εξουσία να καθορίζει την ετήσια ποσότητα παραγωγής οποιουδήποτε εμπορεύματος για οποιαδήποτε επαρχία» (παράγραφος 3). Η εποπτεία που αναφέρεται στο άρθρο 5 είναι πολύ διαφορετική από την εποπτεία που αναφέρεται στο κεφάλαιο XIX. Πράγματι, στον ορισμό της εποπτείας που αναφέρεται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας και περιλαμβάνεται στο άρθρο 141 του κεφαλαίου XIX του νόμου περί εξόρυξης του 2009, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην παραγωγή και τις εξαγωγές. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η έννοια του ελέγχου ορίζεται ως εποπτεία στο άρθρο 141, ούτε ότι η εποπτεία που αναφέρεται στο άρθρο 5 ορίζεται στο άρθρο 141. Πράγματι, ο ορισμός της εποπτείας στο άρθρο 141 αναφέρεται σαφώς στην «[ε]ποπτεία σύμφωνα με το άρθρο 140», δηλαδή στην εποπτεία που ασκεί η κεντρική κυβέρνηση της Ινδονησίας επί της διαχείρισης του εξορυκτικού τομέα σε επίπεδο τοπικών διοικήσεων.

(478)

Και πάλι, όσον αφορά το άρθρο 3 του ΚΚ 55/2010, η κυβέρνηση της Ινδονησίας προβαίνει σε μερική ανάγνωση της νομοθεσίας. Πράγματι, παρότι η Επιτροπή δεν αμφισβητεί τον ορισμό της καθοδήγησης που παρέχεται στο άρθρο 3, επισημαίνει ότι δεν έχει σημασία για την αξιολόγηση του ελέγχου. Αντιθέτως, αυτό που έχει σημασία, για παράδειγμα, είναι το γεγονός ότι «[ο] υπουργός, ο κυβερνήτης ή ο περιφερειάρχης/δήμαρχος εποπτεύουν, σύμφωνα με την αρμοδιότητά τους, την εφαρμογή της διαχείρισης των εξορυκτικών δραστηριοτήτων...» (άρθρο 13 παράγραφος 2), ότι «[η] εποπτεία που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 εφαρμόζεται στα ακόλουθα: ...β. στην εμπορία» [άρθρο 16 στοιχείο β)] και τέλος ότι «[η] εποπτεία της εμπορίας που αναφέρεται στο άρθρο 16 στοιχείο β) πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα: α. την πραγματοποίηση της παραγωγής και των πωλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ποιότητας, της ποσότητας και της τιμής των ορυκτών και του άνθρακα» (άρθρο 22). Η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν εξέτασε καμία από αυτές τις σαφείς νομικές βάσεις για τον έλεγχο από την κυβέρνηση της Ινδονησίας και την παρέμβασή της στον καθορισμό των τιμών του μεταλλεύματος νικελίου.

(479)

Επιπλέον, όσον αφορά τον ΥΕΟΠ 26/2018, η Επιτροπή δεν αμφισβήτησε ότι, σύμφωνα με το προοίμιό του, καθήκον της κυβέρνησης της Ινδονησίας είναι μόνο να εποπτεύει και να παρέχει κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή ορθών αρχών και πρακτικών εξόρυξης. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η δήλωση αυτή δεν επαρκεί από μόνη της για να περιγράψει τον ρόλο της κυβέρνησης της Ινδονησίας. Αντιθέτως, πρέπει να σημειωθεί ότι ο ορισμός των ορθών πρακτικών εξόρυξης «περιλαμβάνει... β. τη διακυβέρνηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων» [άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο β)], η οποία με τη σειρά της «περιλαμβάνει την εφαρμογή: α. της εμπορίας» [άρθρο 3 παράγραφος 4 στοιχείο α)]. Οι διατάξεις αυτές σχετικά με την εμπορία εφαρμόζονται από τους κατόχους αδειών IUP και IUPK για παραγωγική δραστηριότητα και «συνίστανται τουλάχιστον: ... γ. στην τιμή πώλησης των ορυκτών και του άνθρακα με γνώμονα την τιμή αναφοράς των ορυκτών, την τιμή αναφοράς του άνθρακα ή την τιμή πώλησης όπως ορίζεται από τον υπουργό· δ. στην τιμολόγηση των σχετικών συμβάσεων πώλησης με γνώμονα την τιμή αναφοράς των ορυκτών ή την τιμή αναφοράς του άνθρακα» [άρθρο 30 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και δ)]. Επίσης, στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας στηρίχθηκε σε επιλεκτικά αποσπάσματα και σκόπιμα παρέλειψε να εξετάσει τις πλέον συναφείς διατάξεις των νομοθετικών πράξεων που ανέφερε στις παρατηρήσεις της. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν.

(480)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε επίσης ότι οι εταιρείες εξόρυξης νικελίου και τα μεταλλουργεία ήταν πλήρως ελεύθερα και ανεξάρτητα από την κυβέρνηση της Ινδονησίας να διαπραγματεύονται τις επιχειρηματικές συναλλαγές τους, συμπεριλαμβανομένης της τιμής του μεταλλεύματος νικελίου. Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, η HPM αποσκοπούσε στη διασφάλιση i) της καταβολής δικαιωμάτων εκμετάλλευσης και ii) της επιχειρηματικής δικαιοσύνης, και στο πλαίσιο αυτό η HPM χρησίμευε επίσης ως υποχρεωτική κατώτατη τιμή για το μετάλλευμα νικελίου.

(481)

Η Επιτροπή επισήμανε εκ προοιμίου ότι είναι εγγενώς αντιφατικό να ισχυρίζεται η κυβέρνηση της Ινδονησίας, αφενός, ότι οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου και τα μεταλλουργεία είναι πλήρως ελεύθερα να διαπραγματεύονται την τιμή του μεταλλεύματος νικελίου και, αφετέρου, να υποστηρίζει ότι η HPM λειτουργούσε ως υποχρεωτική κατώτατη τιμή. Η ίδια η ύπαρξη της HPM και ο ρόλος της δείχνουν ότι οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου και τα μεταλλουργεία δεν είναι πλήρως ελεύθερα να διαπραγματεύονται τις τιμές μεταλλεύματος νικελίου. Επιπλέον, ο ισχυρισμός ότι η HPM είναι κατώτατη τιμή αντικρούεται από τα συντριπτικά στοιχεία του φακέλου, τα οποία δείχνουν ότι οι τιμές του μεταλλεύματος νικελίου αντιστοιχούσαν στην πράξη στην HPM για τις συναλλαγές μεταξύ συνδεδεμένων και μη συνδεδεμένων μερών καθ’ όλη την περίοδο (βλ. αιτιολογική σκέψη 518). Αυτό δείχνει ότι η HPM ήταν ένας μηχανισμός ρυθμιζόμενων και υποχρεωτικών τιμών, τον οποίο ακολουθούσαν όλα τα μέρη, και ότι, μέσω του αυθαίρετου διορθωτικού συντελεστή, ο μηχανισμός αυτός σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε για να εξασφαλιστεί σημαντική έκπτωση σε σύγκριση με τις διεθνείς τιμές του μεταλλεύματος νικελίου. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(482)

Σε απάντηση στο συμπέρασμα ότι η ινδονησιακή εγχώρια τιμή διατηρείται επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα από τις διεθνείς τιμές, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι καμία κανονιστική ρύθμιση δεν παρεμβαίνει με τέτοιο τρόπο. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι, αντιθέτως, σύμφωνα με τον ΥΕΟΠ 7/2017, η HPM καθοριζόταν με βάση την επικρατούσα τιμή της αγοράς και ότι η υποχρεωτική καθιέρωσή της σύμφωνα με τον ΥΕΟΠ 11/2020 δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της Ινδονησίας διατηρεί τη διεθνή τιμή, καθώς η HPM περιλαμβάνει την HMA, η οποία ενσωματώνει ένα στοιχείο διεθνούς τιμής. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι οι εμπορικές αποφάσεις στις συναλλαγές εξαρτώνταν πλήρως από τα μέρη, χωρίς καμία παρέμβαση της ίδιας.

(483)

Η Επιτροπή απέρριψε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Ινδονησίας ως αβάσιμο. Πράγματι, παρότι είναι αλήθεια ότι η HPM αναφέρεται στην HMA, η οποία αντικατοπτρίζει τη διεθνή τιμή του νικελίου σύμφωνα με το LME, η HMA προσαρμόζεται στη συνέχεια με έναν αυθαίρετο διορθωτικό συντελεστή, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 460. Αυτός ο διορθωτικός συντελεστής εισάγει σημαντική «μείωση ή αύξηση της τιμής με βάση την ποιότητα του εμπορεύματος που πωλείται» (παράρτημα του διατάγματος αριθ. 2946 K/30/MEM/2017 του ΥΕΟΠ), η οποία διασφαλίζει ότι οι εγχώριες τιμές του μεταλλεύματος νικελίου διατηρούνται πάντα κάτω από τα διεθνή επίπεδα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(484)

Όσον αφορά τον ρόλο των εξορυκτικών εταιρειών που ενεργούν ως δημόσιοι οργανισμοί, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε, παραπέμποντας στην αιτιολογική σκέψη 373, ότι ουδέποτε εξουσιοδότησε τις εξορυκτικές εταιρείες να ασκούν κυβερνητικά καθήκοντα και ότι δεν υπάρχουν σχετικά αποδεικτικά στοιχεία στον φάκελο.

(485)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας διευκρίνισε επίσης, απαντώντας στην αιτιολογική σκέψη 375, ότι ουδέποτε καθόρισε σε ποιον έπρεπε να πωλήσουν οι εξορυκτικές εταιρείες μετάλλευμα νικελίου για περαιτέρω μεταποίηση. Ειδικότερα, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αναφέρθηκε στο άρθρο 104 παράγραφος 1 του νόμου περί εξόρυξης του 2009, όπου η διατύπωση «μπορούν να συνεργαστούν με» συνεπάγεται ότι οι εξορυκτικές εταιρείες είναι ελεύθερες να συνεργαστούν με άλλες επιχειρήσεις.

(486)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η διαπίστωση ότι οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου ενεργούν ως δημόσιοι οργανισμοί απορρέει από το συντριπτικό σύνολο αποδεικτικών στοιχείων και από τα επακόλουθα συμπεράσματα που αναπτύσσονται στις αιτιολογικές σκέψεις 371-445. Όσον αφορά τις οδηγίες σχετικά με το σε ποιον θα πρέπει οι εξορυκτικές εταιρείες να πωλούν μετάλλευμα νικελίου, η Επιτροπή αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν υποχρεώνει άμεσα τις εξορυκτικές εταιρείες να συνεργαστούν με άλλους κατόχους άδειας εξόρυξης ή ειδικής άδειας εξόρυξης. Ωστόσο, οι εξορυκτικές εταιρείες υποχρεούνται να αυξήσουν την προστιθέμενη αξία της παραγωγής τους σύμφωνα με το άρθρο 102 του νόμου περί εξόρυξης του 2009. Στη συνέχεια, εάν δεν μπορούν να το επιτύχουν μόνες τους, πρέπει να συνεργαστούν με άλλους κατόχους άδειας εξόρυξης ή ειδικής άδειας εξόρυξης. Μόλις αποφασίσουν να συνεργαστούν, ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 περιορίζει σημαντικά τον αριθμό των δυνητικών συνεργαζόμενων μερών, ορίζοντας στο άρθρο 103 ότι η παραγωγή πρέπει να υποβάλλεται σε εγχώρια μεταποίηση στην Ινδονησία και περιορίζοντας τη συμμετοχή στη μεταποίησης της παραγωγής σε κατόχους άδειας εξόρυξης ή ειδικής άδειας εξόρυξης. Επιπλέον, οι άδειες εξόρυξης ή οι ειδικές άδειες εξόρυξης εκδίδονται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(487)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε επίσης ότι ουδέποτε καθόρισε από ποιες εταιρείες και σε ποιες περιοχές επιτρεπόταν η εξόρυξη μεταλλεύματος νικελίου. Ανέφερε ότι οι άδειες εξόρυξης έχουν ελεγκτική και κανονιστική λειτουργία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι δραστηριότητες δεν έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους και ότι δεν γίνεται κατάχρηση των αδειών που έχουν χορηγηθεί. Προς στήριξη αυτού, η κυβέρνηση της Ινδονησίας αναφέρθηκε στον ΥΕΟΠ 7/2020, ο οποίος ορίζει ότι σκοπός των αδειών εξόρυξης είναι η διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου, η διασφάλιση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των εξορυκτικών δραστηριοτήτων και η ενθάρρυνση της επιχειρηματικής ανάπτυξης. Και πάλι, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ζήτησε από την Επιτροπή να εξετάσει επίσης εκτελεστικούς κανονισμούς, όπως ο ΥΕΟΠ 25/2018 σχετικά με τις δραστηριότητες εξόρυξης ορυκτών και άνθρακα, στον οποίο εξηγείται ο σχεδιασμός και τα διοικητικά βήματα για την εξόρυξη μεταλλεύματος νικελίου. Ειδικότερα, όσον αφορά τα RKAB, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπενθύμισε ότι η ποσότητα μεταλλεύματος νικελίου προς εξόρυξη εξαρτάται από τα πορίσματα της μελέτης εξερεύνησης και σκοπιμότητας που εκπονούν οι εταιρείες. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας εγκρίνει το RKAB εφόσον είναι σύμφωνο με τη μελέτη σκοπιμότητας και απαιτεί μόνο από τις εξορυκτικές εταιρείες να επεξεργαστούν περαιτέρω το ορυκτό σε ορισμένο επίπεδο καθαρισμού. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η απαίτηση αυτή είναι συνήθης και δεν προέρχεται από τον κλάδο ανοξείδωτου χάλυβα.

(488)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι οι διάφοροι στόχοι της έκδοσης της άδειας εξόρυξης δεν επηρέαζαν το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας, μέσω των αδειών εξόρυξης, καθορίζει ποιες εταιρείες επιτρέπεται να εξορύσσουν μετάλλευμα νικελίου. Επιπλέον, η Επιτροπή παρατηρεί ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν αμφισβήτησε το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας, μέσω απόφασης σχεδιασμού σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, καθορίζει σε ποιες περιοχές επιτρέπεται η εξόρυξη μεταλλεύματος νικελίου. Επιπλέον, η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι έλαβε υπόψη τον ΥΕΟΠ 25/2018 στην ανάλυσή της και ότι δεν οδηγήθηκε σε διαφορετικά συμπεράσματα από εκείνα του παρόντος κανονισμού. Τέλος, όσον αφορά τα RKAB, η Επιτροπή επισήμανε ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας δεν παρείχε πλήρεις μελέτες σκοπιμότητας και απέφυγε να συμμετάσχει σε συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο καθορίζονται οι στόχοι παραγωγής για κάθε εταιρεία, και στη συνέχεια με ποιον τρόπο η κυβέρνηση της Ινδονησίας παρακολουθεί και ενεργεί όσον αφορά την παραγωγή που πράγματι επιτεύχθηκε κατά την περίοδο που καλύπτεται από τη μελέτη σκοπιμότητας. Λόγω της έλλειψης συνεργασίας επί αυτής της σημαντικής πτυχής, η Επιτροπή έπρεπε να βασιστεί σε συμπεράσματα βάσει του άρθρου 28 του βασικού κανονισμού. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί αυτοί, οι οποίοι δεν τεκμηριώθηκαν περαιτέρω, απορρίφθηκαν.

(489)

Σε απάντηση στο συμπέρασμα στην αιτιολογική σκέψη 393 ότι μεγάλο μέρος των εταιρειών εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου ανήκουν στην κυβέρνηση της Ινδονησίας, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 2 του νόμου αριθ. 19 του 2003, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδρύονται με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών από τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες.

(490)

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η ύπαρξη ανάθεσης και εντολής προς τις εξορυκτικές εταιρείες θα απαιτούσε γραπτή νομοθεσία, η οποία δεν υπάρχει στην προκειμένη περίπτωση. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας επισήμανε το παράδειγμα του τομέα του άνθρακα, όπου το διάταγμα αριθ. 261 του ΥΕΟΠ του 2019 καθιέρωσε ανώτατη τιμή για τον άνθρακα που προορίζεται για τη δημόσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αντιθέτως, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει τέτοιο ανώτατο όριο για το μετάλλευμα νικελίου ή τον κλάδο ανοξείδωτου χάλυβα. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας επανέλαβε ότι η μόνη απαίτηση είναι η πρόσθετη μεταποίηση του μεταλλεύματος νικελίου για την επίτευξη ορισμένου ελάχιστου καθαρισμού, σύμφωνα με τον ΥΕΟΠ 25/2018.

(491)

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας υποστήριξε ότι στην παρούσα υπόθεση δεν διαπιστώνεται κανένα από τα τρία στοιχεία για την ύπαρξη ανάθεσης και εντολής, όπως καθορίστηκαν από την ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ — Εξαγωγικοί περιορισμοί (107). Πρόσθεσε ότι η ανάθεση και η εντολή δεν μπορούν καν να διαπιστωθούν βάσει των οικονομικών επιπτώσεων ενός κυβερνητικού μέτρου, παραπέμποντας στην ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ — Αντισταθμιστικά μέτρα για τη μαλακή ξυλεία από τον Καναδά (108).

(492)

Η Επιτροπή παρατήρησε ότι το γεγονός ότι οι κρατικές επιχειρήσεις ιδρύονται με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών σύμφωνα με τη νομοθεσία δεν θέτει υπό αμφισβήτηση την κρατική ιδιοκτησία και όλα τα άλλα στοιχεία στα οποία βασίζεται το συμπέρασμα ότι οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου ενεργούσαν ως δημόσιοι οργανισμοί. Η ύπαρξη των μέτρων για τις υποχρεώσεις υποχρεωτικής εγχώριας μεταποίησης, οι εξαγωγικοί περιορισμοί και ο υποχρεωτικός μηχανισμός καθορισμού των τιμών καταδεικνύουν στο σύνολό τους ότι οι εν λόγω κρατικές επιχειρήσεις και άλλες εξορυκτικές εταιρείες, αντί να επιδιώκουν τη μεγιστοποίηση του κέρδους, αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν μια ανορθολογική οικονομική συμπεριφορά καθώς έφεραν την υποχρέωση να μεταποιούν το μετάλλευμα εντός της χώρας, αποκλείονταν από τις εξαγωγές και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να επιτύχουν υψηλότερη τιμή στις διεθνείς αγορές. Ακόμη και στην εγχώρια αγορά μπορούσαν να πωλήσουν μόνο στη χαμηλή τιμή που υπαγόρευε η κυβέρνηση (δηλαδή στην HPM). Ως εκ τούτου, το νομικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδονησίας είναι αντικειμενικά ασύμβατο με τον υποτιθέμενο νομοθετικό στόχο των εν λόγω εταιρειών για μεγιστοποίηση του κέρδους τους.

(493)

Όσον αφορά την ανάθεση και την εντολή, η Επιτροπή επισήμανε εξαρχής ότι οι κύριες διαπιστώσεις της οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλεύματος νικελίου ενεργούσαν ως δημόσιοι οργανισμοί. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν αυτός ο ισχυρισμός της κυβέρνησης της Ινδονησίας ήταν βάσιμος, κάτι που δεν ισχύει, δεν θα είχε καμία επίπτωση στο συμπέρασμα σχετικά με τη χρηματοδοτική συνεισφορά μιας κυβέρνησης ή ενός δημόσιου οργανισμού. Κατ’ ουσίαν, η Επιτροπή απέδειξε την ύπαρξη ανάθεσης και εντολής εκ μέρους της κυβέρνησης της Ινδονησίας προς τις εξορυκτικές εταιρείες στις αιτιολογικές σκέψεις 446 έως 499. Τα αποδεικτικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν θεωρήθηκε ότι πληρούν τις προϋποθέσεις και τις απαιτήσεις, όπως αναλύονται στη σχετική νομολογία του ΠΟΕ. Όπως υπενθύμισε η Επιτροπή στην αιτιολογική σκέψη 448, τα συμπεράσματα στην υπόθεση ΗΠΑ — Εξαγωγικοί περιορισμοί πρέπει να διαβαστούν σε συνδυασμό με τα συμπεράσματα του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου, όπως αναγνωρίστηκε επίσης από την ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ — Αντισταθμιστικά μέτρα για τη μαλακή ξυλεία από τον Καναδά. Ο συνδυασμός των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση της Ινδονησίας, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων εγχώριας μεταποίησης, των εξαγωγικών περιορισμών και του υποχρεωτικού μηχανισμού τιμολόγησης, καθώς και οι σχετικές δηλώσεις, έδειξαν ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας εφάρμοσε σκόπιμα τα εν λόγω μέτρα για να αναθέσει στους προμηθευτές μεταλλεύματος νικελίου, ή να τους δώσει την εντολή, να παρέχουν μετάλλευμα νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού. Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με τα μέτρα αυτά δεν ήταν αθέλητα ή απλώς παραπροϊόν των οικονομικών επιπτώσεων αυτών των πολιτικών. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν.

(494)

Όσον αφορά την απαγόρευση των εξαγωγών που αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 405 έως 413, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι σκοπός της δεν ήταν η στρέβλωση της τιμής του μεταλλεύματος νικελίου στην Ινδονησία. Αντιθέτως, προοριζόταν για τη διατήρηση των αποθεμάτων ορυκτών και τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας επανέλαβε επίσης ότι οι συναλλαγές μεταλλεύματος νικελίου πραγματοποιούνταν ανεξάρτητα, χωρίς την παρέμβαση της κυβέρνησης της Ινδονησίας και με την HPM ως κατώτατη τιμή, η οποία καθοριζόταν από τις επικρατούσες τιμές και πρακτικές της διεθνούς αγοράς.

(495)

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπενθύμισε την ειδική ομάδα στην υπόθεση ΗΠΑ — Εξαγωγικοί περιορισμοί, η οποία έκρινε ότι η αντιμετώπιση των εξαγωγικών περιορισμών ως χρηματοδοτικής συνεισφοράς απλώς και μόνο λόγω της αντίδρασης σε ένα μέτρο δεν συνάδει με τη συμφωνία ΕΑΜ (109). Η ειδική ομάδα ανέφερε ότι η ύπαρξη χρηματοδοτικής συνεισφοράς θα πρέπει να αποδεικνύεται με αναφορά στην ενέργεια μιας κυβέρνησης. Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι απλώς ασκεί τα καθήκοντά της και ότι η πολιτική της για το μετάλλευμα νικελίου δεν αποτελεί ενέργεια που αποσκοπεί στην παροχή επιδοτήσεων. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας επιβεβαίωσε ότι τα συμπεράσματα της Επιτροπής αφορούν την αντίδραση ή την επίδραση της πολιτικής για το μετάλλευμα νικελίου.

(496)

Η Επιτροπή αναφέρθηκε στα επιχειρήματά της στην αιτιολογική σκέψη 493 και επισήμανε ότι τα συμπεράσματά της σχετικά με την ύπαρξη χρηματοδοτικής συνεισφοράς δεν βασίζονται μόνο στην απαγόρευση των εξαγωγών που θέσπισε η Ινδονησία, αλλά σε ένα σύνολο μέτρων και μηχανισμών που υιοθέτησε η κυβέρνηση της Ινδονησίας, συμπεριλαμβανομένων ιδίως της υποχρέωσης εγχώριας μεταποίησης, των RKAB, της υποχρέωσης εκχώρησης, του μηχανισμού καθορισμού των τιμών του μεταλλεύματος νικελίου και του χαρακτηρισμού των εξορυκτικών εταιρειών ως «εθνικών ζωτικών αντικειμένων». Η συντονισμένη εφαρμογή όλων αυτών των μέτρων καταδεικνύει τη σκόπιμη δράση της κυβέρνησης της Ινδονησίας για την επίτευξη του στόχου πολιτικής της προς όφελος του κλάδου μεταποίησης νικελίου, κυρίως των παραγωγών SSCR. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός θεωρήθηκε αβάσιμος και απορρίφθηκε.

(497)

Σε απάντηση στο συμπέρασμα της αιτιολογικής σκέψης 330 σχετικά με τη σχέση μεταξύ της πολιτικής της κυβέρνησης της Ινδονησίας για το μετάλλευμα νικελίου και της συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και της κινεζικής κυβέρνησης, η κυβέρνηση της Ινδονησίας ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία μεταξύ της ίδιας και της κινεζικής κυβέρνησης για την επέκταση και την εμβάθυνση της διμερούς οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας δεν έχει καμία σχέση με την παροχή μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού. Πράγματι, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Ινδονησίας, η συνεργασία με την κινεζική κυβέρνηση δεν περιοριζόταν στον κλάδο παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπενθύμισε ότι η εφαρμογή οποιασδήποτε διεθνούς συμφωνίας υπόκειται στο δίκαιο της Ινδονησίας, το οποίο ισχύει για όλους τους φορείς της αγοράς στην Ινδονησία.

(498)

Η Επιτροπή επισήμανε ότι η συνεργασία μεταξύ της κινεζικής κυβέρνησης και της κυβέρνησης της Ινδονησίας, όπως διαπιστώθηκε στην παρούσα έρευνα, έδειξε ότι η πρόσβαση στο ινδονησιακό μετάλλευμα νικελίου ήταν ένας από τους κύριους στόχους της συνεργασίας της Κίνας στο έργο Morowali. Η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και της κινεζικής κυβέρνησης για την επέκταση και την εμβάθυνση της διμερούς οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας χρονολογείται από το 2011, σε μια περίοδο κατά την οποία οι εξαγωγές μεταλλεύματος νικελίου στην Κίνα ήταν υψηλές, όπως δείχνει ο πίνακας 2, και η απαγόρευση εξαγωγών του 2014 δεν ήταν ακόμη σε ισχύ. Ωστόσο, η συμφωνία περιλάμβανε ήδη αναφορά στον «κλάδο χάλυβα» (άρθρο III) ως έναν από τους τομείς συνεργασίας, δεδομένου ότι ο νόμος περί εξόρυξης του 2009 προέβλεπε ήδη υποχρέωση εγχώριας μεταποίησης που υπόκειται σε πενταετή περίοδο χάριτος. Σε κάθε περίπτωση, ο σκοπός της κινεζικής συνεργασίας δεν επηρεάζει τις διαπιστώσεις σχετικά με τον αντισταθμιστικό χαρακτήρα της παροχής μεταλλεύματος νικελίου έναντι τιμήματος χαμηλότερου του κανονικού, δεδομένου ότι αφορούσε απλώς το πλαίσιο εντός του οποίου υλοποιήθηκε το πρόγραμμα αυτό. Αυτό που είχε σημασία για το συμπέρασμα σχετικά με το πρόγραμμα αυτό είναι τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της Ινδονησίας. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε.

(499)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν άφθονα αποδεικτικά στοιχεία ότι τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της Ινδονησίας αποσκοπούσαν συγκεκριμένα στην ανάθεση ή στην παροχή εντολής σε εταιρείες εξόρυξης νικελίου να συμμορφωθούν με τους στόχους πολιτικής προς όφελος του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα κατά τρόπο που ισοδυναμεί με αντισταθμίσιμη επιδότηση, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημεία iv) και iii) του βασικού κανονισμού, όπως ερμηνεύεται και εφαρμόζεται σύμφωνα με το σχετικό πρότυπο του ΠΟΕ σύμφωνα με το άρθρο 1.1 στοιχείο α) σημεία iv) και iii) της συμφωνίας ΕΑΜ.