20.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 347/303

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), η Επιτροπή εξέδωσε στις 29 Ιουλίου 2011 έκθεση για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού. Στην εν λόγω έκθεση, η Επιτροπή ανακοίνωσε την πρόθεσή της να προτείνει ορισμένες τροποποιήσεις στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 για τη διευκόλυνση της σύστασης και λειτουργίας των ΕΟΕΣ, καθώς και να προτείνει την αποσαφήνιση ορισμένων από τις ισχύουσες διατάξεις. Θα πρέπει να αρθούν τα προσκόμματα στη σύσταση νέων ΕΟΕΣ και, παράλληλα, θα πρέπει να διατηρηθεί η συνέχεια των ήδη ιδρυθέντων ομίλων και να διευκολυνθεί η λειτουργία τους, ώστε να καταστεί δυνατόν η περισσότερο εκτεταμένη χρήση των ΕΟΕΣ να συμβάλλει στην καλύτερη συνοχή των πολιτικών και συνεργασία μεταξύ των δημόσιων φορέων, χωρίς να επιβαρύνονται επιπλέον οι εθνικές ή ενωσιακές διοικήσεις.

(2)

Η σύσταση ενός ΕΟΕΣ αποτελεί ζήτημα που πρέπει να αποφασίζεται από τα μέλη του και τις οικείες εθνικές αρχές και δεν συνδέεται αυτομάτως με κάποιου είδους νομικό ή χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα σε επίπεδο Ένωσης.

(3)

Η Συνθήκη της Λισσαβώνας προσέθεσε την εδαφική διάσταση στην πολιτική συνοχής και αντικατέστησε τον όρο «Κοινότητα» με τον όρο «Ένωση». Επομένως, η νέα ορολογία θα πρέπει να εισαχθεί στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1082/2006.

(4)

Οι ΕΟΕΣ μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν την προώθηση και την επίτευξη της αρμονικής ανάπτυξης της Ένωσης συνολικά και της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής των περιφερειών της ειδικότερα, και να συμβάλλουν στην εκπλήρωση των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη («Στρατηγική Ευρώπη 2020»). Οι ΕΟΕΣ μπορούν επίσης να συμβάλλουν θετικά στη μείωση των εμποδίων της εδαφικής συνεργασίας μεταξύ των περιφερειών που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η ιδιαίτερη κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιοχών, και μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των τρίτων χωρών, των υπερπόντιων χωρών και εδαφών («ΥΧΕ») και των παραμεθόριων περιοχών της Ένωσης, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης προγραμμάτων εξωτερικής συνεργασίας της Ένωσης.

(5)

Η εμπειρία από τους ΕΟΕΣ που έχουν συσταθεί μέχρι τώρα έχει καταδείξει ότι οι ΕΟΕΣ χρησιμοποιούνται επίσης ως νομικό μέσο και σε θέματα συνεργασίας στο πλαίσιο άλλων πολιτικών της Ένωσης πλην της πολιτικής συνοχής, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής προγραμμάτων ή τμημάτων προγραμμάτων που λαμβάνουν χρηματοοικονομική στήριξη από την Ένωση εκτός του πλαισίου της πολιτικής για τη συνοχή. Η αποτελεσματικότητα των ΕΟΕΣ θα πρέπει να ενισχυθεί με τη διεύρυνση του χαρακτήρα τους, την άρση των εμποδίων που εξακολουθούν να υφίστανται και τη διευκόλυνση της ίδρυσης των ΕΟΕΣ και των ενεργειών τους, διατηρώντας παράλληλα τη δυνατότητα των κρατών μελών να περιορίζουν τις δραστηριότητες που μπορούν να αναπτύσσουν οι ΕΟΕΣ χωρίς τη χρηματοοικονομική στήριξη της Ένωσης. Βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006, οι ΕΟΕΣ έχουν σε κάθε κράτος μέλος την ευρύτερη νομική ικανότητα που αναγνωρίζεται στα νομικά πρόσωπα βάσει του εθνικού δικαίου του εν λόγω κράτους μέλους, η οποία συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα να συνάπτουν συμφωνίες με άλλους ΕΟΕΣ ή άλλες νομικές οντότητες, με σκοπό την εκτέλεση κοινών προγραμμάτων συνεργασίας που, μεταξύ άλλων, συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη υλοποίηση των μακροπεριφερειακών στρατηγικών.

(6)

Οι ΕΟΕΣ εξ ορισμού λειτουργούν σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη. Για τον λόγο αυτό, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 παρέχει στη σύμβαση και στα καταστατικά των ΕΟΕΣ τη δυνατότητα προσδιορισμού του εφαρμοστέου δικαίου όσον αφορά ορισμένα ζητήματα. Θα πρέπει να αποσαφηνιστούν οι περιπτώσεις στις οποίες οι εν λόγω διατάξεις δίνουν προτεραιότητα, με βάση την ιεραρχία δικαίου που προσδιορίζεται στον εν λόγω κανονισμό, στο εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ο ΕΟΕΣ έχει την καταστατική του έδρα. Ταυτόχρονα, οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 για το εφαρμοστέο δίκαιο θα πρέπει να επεκταθούν, ώστε να συμπεριλάβουν επίσης τις πράξεις και τις δραστηριότητες των ΕΟΕΣ που υπόκεινται σε νομικό έλεγχο από τα κράτη μέλη στην εκάστοτε περίπτωση.

(7)

Ως αποτέλεσμα των διαφορών στα καθεστώτα των τοπικών και περιφερειακών φορέων από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, αρμοδιότητες, οι οποίες από τη μια πλευρά των συνόρων είναι περιφερειακές, μπορούν να είναι εθνικές από την άλλη, ειδικά στα μικρότερα ή με κεντρική διοίκηση κράτη μέλη. Συνεπώς, οι εθνικές αρχές θα πρέπει να μπορούν να γίνουν μέλη ενός ΕΟΕΣ παράλληλα με το αντίστοιχο κράτος μέλος.

(8)

Επειδή ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 επιτρέπει σε οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου να γίνουν μέλη ενός ΕΟΕΣ υπό την προϋπόθεση ότι θεωρούνται «οργανισμοί δημοσίου δικαίου» κατά την έννοια της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), οι ΕΟΕΣ θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για την από κοινού διαχείριση δημόσιων υπηρεσιών με ιδιαίτερη έμφαση στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος ή υποδομών. Επομένως, και άλλες οντότητες ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου θα πρέπει να μπορούν επίσης να γίνουν μέλη ενός ΕΟΕΣ. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να καλύπτονται και οι «δημόσιες επιχειρήσεις» κατά την έννοια της οδηγίας 2004/17/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), καθώς επίσης και οι επιχειρήσεις στις οποίες έχει ανατεθεί η παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος, σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η κατάρτιση, υπηρεσιών ιατρικής περίθαλψης, κοινωνικών αναγκών σε σχέση με την υγεία και τη μακροχρόνια μέριμνα, φύλαξης παιδιών, πρόσβασης και επανένταξης στην αγορά εργασίας, κοινωνικής στέγασης και κοινωνικής ένταξης ευάλωτων ομάδων.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 δεν περιλαμβάνει λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τη συμμετοχή οντοτήτων από τρίτες χώρες σε ΕΟΕΣ που συνιστώνται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, δηλαδή μεταξύ μελών από τουλάχιστον δύο κράτη μέλη. Δεδομένης της περαιτέρω ευθυγράμμισης των κανόνων που διέπουν τη συνεργασία μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών και ενός ή περισσοτέρων τρίτων χωρών, κατά κύριο λόγο, στο πλαίσιο διασυνοριακής συνεργασίας βάσει του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας (ΕΜΓ) και του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ ΙΙ), αλλά και στο πλαίσιο συμπληρωματικής χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, καθώς και στο πλαίσιο διακρατικής συνεργασίας βάσει του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας, όταν κονδύλια από το ΕΜΓ και το ΜΠΒ ΙΙ πρέπει να μεταφερθούν προκειμένου να αξιοποιηθούν συνδυαστικά μαζί με κονδύλια του Ευρωπαίου Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) στο πλαίσιο κοινών προγραμμάτων συνεργασίας, θα πρέπει να προβλεφθεί ρητώς η συμμετοχή μελών από τρίτες χώρες συνορεύουσες με κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του, σε ΕΟΕΣ που έχουν συσταθεί μεταξύ τουλάχιστον δύο κρατών μελών. Η συμμετοχή αυτή θα πρέπει να δυνατή όταν επιτρέπεται από τη νομοθεσία της τρίτης χώρας ή από συμφωνίες μεταξύ τουλάχιστον ενός συμμετέχοντος κράτους μέλους και μιας τρίτης χώρας.

(10)

Προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της Ένωσης και να βελτιωθεί, στο πλαίσιο αυτό, ιδίως η αποτελεσματικότητα της εδαφικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων μίας ή περισσότερων συνιστωσών διασυνοριακής, διακρατικής και διαπεριφερειακής συνεργασίας μεταξύ μελών ενός ΕΟΕΣ, θα πρέπει να επιτρέπεται να συμμετέχουν σε ΕΟΕΣ τρίτες χώρες συνορεύουσες με κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του. Οι δράσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας, εφόσον συγχρηματοδοτούνται από την Ένωση, θα πρέπει, κατά συνέπεια, να εξακολουθούν να επιδιώκουν την επίτευξη στόχων της ενωσιακής πολιτικής για τη συνοχή, ακόμα και εάν εφαρμόζονται, εν μέρει ή εν όλω, εκτός του εδάφους της Ένωσης και, κατά συνέπεια, οι δραστηριότητες ενός ΕΟΕΣ εκτελούνται τουλάχιστον σε ορισμένο βαθμό εκτός του εδάφους της Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό και ανάλογα με την περίπτωση, η συνεισφορά των δραστηριοτήτων ΕΟΕΣ που περιλαμβάνει μέλη και από τρίτες χώρες συνορεύουσες με τουλάχιστον ένα κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του, στην επίτευξη των στόχων των πολιτικών εξωτερικής δράσης της Ένωσης, όπως επί παραδείγματι των στόχων της αναπτυξιακής συνεργασίας ή της οικονομικής, χρηματοδοτικής και τεχνικής συνεργασίας, παραμένει απλώς δευτερεύουσα, καθώς το κέντρο βάρους των σχετικών προγραμμάτων συνεργασίας και, κατά συνέπεια, οι δραστηριότητες του ΕΟΕΣ θα πρέπει να επικεντρώνονται σε στόχους της ενωσιακής πολιτικής για τη συνοχή.

(11)

Μετά την έγκριση συμμετοχής των εθνικών, περιφερειακών, υποπεριφερειακών και τοπικών αρχών και οργανισμών, καθώς επίσης και, οσάκις ενδείκνυται, άλλων δημόσιων φορέων ή θεσμικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένων των παρόχων δημόσιων υπηρεσιών, από ΥΧΕ σε έναν ΕΟΕΣ, με βάση την απόφαση 2013/755/ΕΕ του Συμβουλίου (6) και λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο που προβλέπει, στην περίπτωση της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020, μια ειδική πρόσθετη οικονομική επιχορήγηση βάσει του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου που θα ενισχύσει τη συνεργασία των εξόχως απόκεντρων περιοχών της Ένωσης με τις γειτονικές τρίτες χώρες και ορισμένες από τις γειτονικές ΥΧΕ, όπως απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ της ΣΛΕΕ, ως νομικό μέσο, ο ΕΟΕΣ θα πρέπει επίσης να συμπεριλαμβάνει και μέλη από τις ΥΧΕ. Για λόγους ασφάλειας δικαίου και διαφάνειας, θα πρέπει να καθορισθούν ειδικές διαδικασίες έγκρισης για την ένταξη μελών από ΥΧΕ σε ΕΟΕΣ, συμπεριλαμβανομένων στο πλαίσιο αυτό, οσάκις ενδείκνυται, και ειδικών κανόνων σχετικά με το δίκαιο που εφαρμόζεται στους ΕΟΕΣ που περιλαμβάνουν μέλη από ΥΧΕ.

(12)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 προβαίνει σε διάκριση μεταξύ της σύμβασης που θεσπίζει τα συστατικά στοιχεία του μελλοντικού ΕΟΕΣ και των καταστατικών που καθορίζουν τα στοιχεία εφαρμογής. Ωστόσο, σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, είναι απαραίτητο τα καταστατικά πρέπει να περιέχουν όλες τις διατάξεις της σύμβασης. Παρότι η σύμβαση και τα καταστατικά πρέπει, αμφότερα, να αποστέλλονται στα κράτη μέλη, είναι χωριστά έγγραφα και η διαδικασία έγκρισης θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στη σύμβαση. Επιπλέον, ορισμένα στοιχεία που προς το παρόν καλύπτονται από τα καταστατικά θα πρέπει τώρα να καλύπτονται από τη σύμβαση.

(13)

Η εμπειρία που αποκτήθηκε από τη σύσταση των ΕΟΕΣ δείχνει ότι ελάχιστες μόνο φορές τηρήθηκε από τα κράτη μέλη η προθεσμία των τριών μηνών για τη διαδικασία έγκρισης. Η προθεσμία αυτή θα πρέπει, κατά συνέπεια, να παραταθεί σε έξι μήνες. Εξάλλου, προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια δικαίου θα πρέπει, μετά την παρέλευση της εν λόγω περιόδου, να θεωρείται ότι η σύμβαση έχει εγκριθεί με σιωπηρή συμφωνία, κατά περίπτωση, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο των οικείων κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων συνταγματικών απαιτήσεών τους. Ωστόσο, το κράτος μέλος στο οποίο ευρίσκεται η προτεινόμενη καταστατική έδρα του ΕΟΕΣ θα πρέπει να υποχρεούται να εγκρίνει επισήμως τη σύμβαση. Παρόλο που τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν εθνικούς κανόνες για την εν λόγω διαδικασία έγκρισης της συμμετοχής προτιθέμενου μέλους στον ΕΟΕΣ ή να θεσπίζουν ειδικούς κανόνες στο πλαίσιο των εθνικών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006, δεν θα πρέπει να επιτρέπονται παρεκκλίσεις από τη διάταξη για τη σιωπηρή συμφωνία μετά την παρέλευση της περιόδου των έξι μηνών, εκτός αν ορίζεται άλλως στον παρόντα κανονισμό.

(14)

Θα πρέπει να καθοριστούν οι περιπτώσεις σύμφωνα με τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να αρνηθούν να εγκρίνουν τη συμμετοχή ενός προτιθέμενου μέλους. Ωστόσο, οποιοδήποτε εθνικό δίκαιο απαιτεί διαφορετικούς κανόνες και διαδικασίες από εκείνους που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την απόφαση για την εν λόγω έγκριση.

(15)

Επειδή ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε τρίτες χώρες, το κράτος μέλος στο οποίο θα βρίσκεται η προτεινόμενη καταστατική έδρα του ΕΟΕΣ θα πρέπει να βεβαιώνεται, κατά την έγκριση της συμμετοχής προτιθέμενων μελών από τρίτες χώρες, που έχουν συσταθεί με βάση το δίκαιο των τρίτων αυτών χωρών, σε συνεννόηση με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, με βάση το δίκαιο των οποίων έχουν συσταθεί άλλα προτιθέμενα μέλη του ΕΟΕΣ ότι οι τρίτες χώρες εφαρμόζουν ισοδύναμες προϋποθέσεις και διαδικασίες με εκείνες του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/21006 ή σύμφωνα με τις διεθνείς διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ανεξάρτητα από το αν τα κράτη αυτά είναι και κράτη μέλη της Ένωσης, με βάση την Ευρωπαϊκή σύμβαση-πλαίσιο για τη διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ τοπικών κοινοτήτων ή αρχών, που υπογράφηκε στην Μαδρίτη στις 21ης Μαΐου 1980 και τα πρόσθετα πρωτόκολλα που εγκρίθηκαν συνεπεία αυτής. Στην περίπτωση συμμετοχής διαφόρων κρατών μελών της Ένωσης και ενός ή περισσότερων τρίτων χωρών, θα πρέπει να αρκεί η σύναψη σχετικής συμφωνίας μεταξύ της αντίστοιχης τρίτης χώρας και ενός συμμετέχοντος κράτους μέλους της Ένωσης.

(16)

Για να ενθαρρύνεται η ένταξη νέων μελών σε έναν υφιστάμενο ΕΟΕΣ, θα πρέπει να απλουστευθεί η διαδικασία τροποποίησης των συμβάσεων σε ανάλογες περιπτώσεις. Ως εκ τούτου, όταν πρόκειται για νέο μέλος από κράτος μέλος που έχει ήδη εγκρίνει τη σύμβαση, οι τροποποιήσεις αυτές δεν θα πρέπει να κοινοποιούνται σε όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, αλλά μόνο στο κράτος μέλος βάσει του δικαίου του οποίου έχει συσταθεί το νέο προτιθέμενο μέλος και στο κράτος μέλος στο οποίο ευρίσκεται η καταστατική έδρα του ΕΟΕΣ. Κάθε επακόλουθη τροποποίηση της σύμβασης θα πρέπει να κοινοποιείται σε όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Ωστόσο, παρόμοια απλούστευση της διαδικασίας τροποποίησης δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στην περίπτωση νέου προτιθέμενου μέλους από κράτος μέλος που δεν έχει εγκρίνει ακόμη τη σύμβαση ή από τρίτη χώρα ή ΥΧΕ, καθώς είναι αναγκαίο να δίνεται η δυνατότητα σε όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη να ελέγχουν κατά πόσο η ένταξη αυτή συνάδει με το δημόσιο συμφέρον ή τη δημόσια τάξη.

(17)

Δεδομένων των δεσμών μεταξύ των κρατών μελών και των ΥΧΕ, θα πρέπει να υπάρχει συμμετοχή των οικείων κρατών μελών στις διαδικασίες έγκρισης της συμμετοχής προτιθέμενων μελών από ΥΧΕ. Ανάλογα με την ειδική διοικητική σχέση μεταξύ του κράτους μέλους και της ΥΧΕ, το κράτος μέλος θα πρέπει είτε να εγκρίνει τη συμμετοχή του προτιθέμενου μέλους από ΥΧΕ είτε να παρέχει στο κράτος μέλος στο οποίο θα ευρίσκεται η προτεινόμενη καταστατική έδρα του ΕΟΕΣ, γραπτή βεβαίωση ότι οι αρμόδιες αρχές της ΥΧΕ έχουν εγκρίνει τη συμμετοχή του προτιθέμενου μέλους σύμφωνα με προϋποθέσεις και διαδικασίες ισοδύναμες με εκείνες που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1082/2006. Η ίδια διαδικασία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε περίπτωση προτιθέμενου μέλους από ΥΧΕ που επιθυμεί να ενταχθεί σε υφιστάμενο ΕΟΕΣ.

(18)

Επειδή τα καταστατικά δεν απαιτείται πλέον να περιέχουν όλες τις διατάξεις της σύμβασης, θα πρέπει τόσο η σύμβαση όσο και τα καταστατικά, να καταχωρίζονται ή να δημοσιεύονται, ή και τα δύο. Επιπλέον, για λόγους διαφάνειας, θα πρέπει να δημοσιεύεται ανακοίνωση για την απόφαση σύστασης ενός ΕΟΕΣ στη σειρά C της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για λόγους συνοχής, η ανακοίνωση αυτή θα πρέπει να περιέχει τις λεπτομέρειες που ορίζονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006, όπως τροποποιείται από τον παρόντα κανονισμό.

(19)

Ο σκοπός του ΕΟΕΣ θα πρέπει να επεκταθεί, ώστε να καλύπτει τη διευκόλυνση της εδαφικής συνεργασίας και γενικότερα την προαγωγή της, συμπεριλαμβανομένων του στρατηγικού σχεδιασμού και της αντιμετώπισης των περιφερειακών και τοπικών μελημάτων, σύμφωνα με την πολιτική συνοχής και τις άλλες ενωσιακές πολιτικές· αυτό θα έχει θετικό αντίκτυπο στη στρατηγική Ευρώπη 2020 ή στην υλοποίηση των μακρο-περιφερειακών στρατηγικών. Ως εκ τούτου, ένας ΕΟΕΣ θα πρέπει να είναι σε θέση να υλοποιεί δράσεις με χρηματοοικονομική στήριξη που δεν παρέχεται στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή της Ένωσης. Επιπλέον, καθένα από τα μέλη στα κράτη μέλη ή στις εκπροσωπούμενες τρίτες χώρες θα πρέπει να απαιτείται να έχει την αρμοδιότητα που είναι αναγκαία για την αποτελεσματική λειτουργία ενός ΕΟΕΣ, εκτός εάν το κράτος μέλος ή η τρίτη χώρα εγκρίνει τη συμμετοχή συσταθέντος βάσει του εθνικού του δικαίου μέλους που παρά ταύτα δεν είναι αρμόδιο για όλα τα καθήκοντα που ορίζονται στη σύμβαση.

(20)

Ως νομικό μέσο οι ΕΟΕΣ δεν πρόκειται να καταστρατηγήσουν το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί με το κεκτημένο του Συμβουλίου της Ευρώπης που προσφέρει διάφορες ευκαιρίες και πλαίσια εντός των οποίων οι περιφερειακές και τοπικές αρχές μπορούν να δραστηριοποιούνται σε διασυνοριακό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων ομίλων ευρωπεριφερειακής συνεργασίας (7), ή να θεσπίσουν μια σειρά ειδικών κοινών κανόνων που θα διέπουν ομοιόμορφα όλες τις σχετικές ρυθμίσεις σε ολόκληρη την Ένωση.

(21)

Τα ειδικά καθήκοντα ενός ΕΟΕΣ και η δυνατότητα που έχουν τα κράτη μέλη να περιορίζουν τις δράσεις που μπορούν να διεξάγουν οι ΕΟΕΣ, χωρίς τη χρηματοοικονομική στήριξη της Ένωσης, θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τις διατάξεις που διέπουν το ΕΤΠΑ, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής για την προγραμματική περίοδο 2014-2020.

(22)

Παρόλο που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 ότι τα καθήκοντα ενός ΕΟΕΣ δεν αφορούν, μεταξύ άλλων, «ρυθμιστικές εξουσίες», που μπορούν να έχουν διαφορετικές νομικές συνέπειες σε διάφορα κράτη μέλη, η συνέλευση όλων των μελών του ΕΟΕΣ θα πρέπει, εντούτοις, να έχει τη δυνατότητα να καθορίσει, εφόσον η σύμβαση ΕΟΕΣ το ορίζει ρητά και σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο, τους όρους και τις προϋποθέσεις της χρήσης ενός στοιχείου υποδομής που διαχειρίζεται ο ΕΟΕΣ ή τους όρους και τις προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες είναι δυνατή η παροχή μιας υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των δασμών και των τελών που πρέπει να καταβάλλουν οι χρήστες.

(23)

Συνεπεία του ανοίγματος των ΕΟΕΣ σε μέλη από τρίτες χώρες ή ΥΧΕ, η σύμβαση θα πρέπει να περιέχει λεπτομερείς διατάξεις σχετικά με τη συμμετοχή τους.

(24)

Η σύμβαση, επιπλέον μιας γενικής παραπομπής στο εφαρμοστέο δίκαιο, όπως προβλέπεται επί του παρόντος στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006, θα πρέπει να απαριθμεί επίσης το ενωσιακό και εθνικό δίκαιο που ισχύει για τον ΕΟΕΣ. Επιπλέον, το εν λόγω εθνικό δίκαιο θα πρέπει να είναι εκείνο του κράτους μέλους στο οποίο τα καταστατικά όργανα ασκούν την εξουσία τους, ειδικά όταν το προσωπικό που εργάζεται υπό την ευθύνη του διευθυντή και ευρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο ευρίσκεται η καταστατική έδρα του ΕΟΕΣ. Η σύμβαση θα πρέπει επίσης να παραθέτει το εφαρμοστέο ενωσιακό και εθνικό δίκαιο, το οποίο διέπει άμεσα τις δραστηριότητες του ΕΟΕΣ, οι οποίες διεξάγονται στο πλαίσιο των καθηκόντων που ορίζονται στη σύμβαση, ακόμα και όταν ο ΕΟΕΣ διαχειρίζεται δημόσιες υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος ή υποδομές.

(25)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να καλύπτει προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΕΟΕΣ όσον αφορά τη διασυνοριακή σύναψη δημόσιων συμβάσεων.

(26)

Δεδομένης της σημασίας των κανόνων που εφαρμόζονται στο προσωπικό των ΕΟΕΣ καθώς και των αρχών που διέπουν τις ρυθμίσεις όσον αφορά τις διαδικασίες διαχείρισης και πρόσληψης προσωπικού, αυτοί οι κανόνες και αρχές θα πρέπει να αναφέρονται στη σύμβαση και όχι στα καταστατικά. Θα πρέπει να καταστεί δυνατό να προβλεφθεί ότι θα μπορούν να ορίζονται στη σύμβαση διαφορετικές επιλεκτικές δυνατότητες όσον αφορά την επιλογή των κανόνων που εφαρμόζονται στο προσωπικό των ΕΟΕΣ. Οι ειδικές διατάξεις που αφορούν τις διαδικασίες διαχείρισης και πρόσληψης προσωπικού θα πρέπει να περιλαμβάνονται στα καταστατικά.

(27)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιοποιήσουν περαιτέρω τις δυνατότητες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), ώστε να προβλεφθούν, βάσει κοινής συμφωνίας, εξαιρέσεις στον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό προς όφελος ορισμένων προσώπων ή κατηγοριών προσώπων και για να θεωρηθεί ότι το προσωπικό των ΕΟΕΣ αποτελεί μία τέτοια κατηγορία προσώπων.

(28)

Δεδομένης της σημασίας των διατάξεων για την ευθύνη των μελών, οι διατάξεις αυτές θα πρέπει να καλύπτονται από τη σύμβαση και όχι από το καταστατικό.

(29)

Στην περίπτωση που ένας ΕΟΕΣ έχει ως αποκλειστικό στόχο του τη διαχείριση ενός προγράμματος συνεργασίας ή μέρος αυτού, το οποίο υποστηρίζεται από το ΕΤΠΑ, ή όταν ένας ΕΟΕΣ ασχολείται με διαπεριφερειακή συνεργασία ή δίκτυα, δεν θα πρέπει να απαιτείται ενημέρωση σχετικά με το έδαφος στο οποίο μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του ο ΕΟΕΣ. Στην πρώτη περίπτωση, το έδαφος θα πρέπει να προσδιορίζεται και να αλλάζει, κατά περίπτωση, στο σχετικό πρόγραμμα συνεργασίας. Στη δεύτερη περίπτωση, επειδή κατά κύριο λόγο πρόκειται για άυλες δραστηριότητες, η απαίτηση ανάλογης ενημέρωσης θα δυσχέραινε την ένταξη νέων μελών σε δίκτυα διαπεριφερειακής συνεργασίας.

(30)

Οι διαφορετικές διατάξεις που αναφέρονται στον έλεγχο της διαχείρισης δημόσιων ταμείων, αφενός, και στον έλεγχο των λογαριασμών των ΕΟΕΣ, αφετέρου, θα πρέπει να διασαφηνισθούν.

(31)

Θα πρέπει να γίνεται σαφέστερη διάκριση μεταξύ των ΕΟΕΣ τα μέλη των οποίων έχουν περιορισμένη ευθύνη και των Ε Ο ΕΣ τα μέλη των οποίων έχουν απεριόριστη ευθύνη. Επιπλέον, προκειμένου να μπορούν οι ΕΟΕΣ τα μέλη των οποίων έχουν περιορισμένη ευθύνη να ασκούν δραστηριότητες που ενδέχεται να δημιουργήσουν χρέη, θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να απαιτούν από τους ΕΟΕΣ αυτούς τη σύναψη ασφαλιστηρίων συμβάσεων ή την κάλυψή των ΕΟΕΣ από κατάλληλη οικονομική εγγύηση έναντι των κινδύνων που συνδέονται με τις δραστηριότητές τους.

(32)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαβιβάζουν στην Επιτροπή τυχόν διατάξεις που έχουν θεσπίσει για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006, και τυχόν τροποποιήσεις τους. Για να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών και ο συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών, της Επιτροπής και της Επιτροπής των Περιφερειών, η Επιτροπή θα πρέπει να διαβιβάζει αυτές τις διατάξεις στα κράτη μέλη και στην Επιτροπή των Περιφερειών. Η Επιτροπή των Περιφερειών έχει θέσει σε λειτουργία μια πλατφόρμα ΕΟΕΣ που επιτρέπει σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να ανταλλάσσουν εμπειρίες και καλές πρακτικές και να βελτιώνουν την επικοινωνία για τις ευκαιρίες και προκλήσεις που προσφέρουν οι ΕΟΕΣ, διευκολύνοντας την ανταλλαγή εμπειριών για τη σύσταση ΕΟΕΣ σε εδαφικό επίπεδο και ανταλλάσσοντας βέλτιστες πρακτικές για την εδαφική συνεργασία.

(33)

Θα πρέπει να καθορισθεί μια νέα προθεσμία για την έκθεση όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006. Σύμφωνα με τον προσανατολισμό της Επιτροπής προς χάραξη πολιτικής που θα βασίζεται σε τεκμηριωμένα στοιχεία, στην εν λόγω έκθεση θα πρέπει να εξετάζονται βασικά θέματα της αξιολόγησης στα οποία περιλαμβάνονται η αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα, συνάφεια, ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και στόχος απλοποίησης. Ως αποτελεσματικότητα θα πρέπει να νοούνται μεταξύ άλλων και οι προσπάθειες που καταβάλλονται στο εσωτερικό των διαφόρων υπηρεσιών της Επιτροπής, καθώς επίσης και από την Επιτροπή και από άλλους οργανισμούς, όπως από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, για τη διάδοση γνώσεων σχετικά με το μέσο ΕΟΕΣ. Η Επιτροπή θα πρέπει να διαβιβάσει την εν λόγω έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και, σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του άρθρου 307 ΣΛΕΕ, την Επιτροπή Περιφερειών. Η έκθεση αυτή θα πρέπει να διαβιβασθεί έως την 1η Αυγούστου 2018.

(34)

Προκειμένου να θεσπισθεί κατάλογος δεικτών προς χρήση στην αξιολόγηση και προετοιμασία της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, ακόμα και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(35)

Οι υπάρχοντες ΕΟΕΣ δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να προσαρμόσουν τη σύμβαση και τα καταστατικά τους στις τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 που εισάγει ο παρών κανονισμός.

(36)

Είναι αναγκαίο να διευκρινισθεί με βάση ποιο σύνολο κανόνων θα εγκρίνεται ο ΕΟΕΣ για τον οποίο έχει ξεκινήσει η διαδικασία έγκρισης πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(37)

Προκειμένου να προσαρμοσθούν οι ισχύοντες εθνικοί κανόνες ώστε να εφαρμοσθεί ο παρών κανονισμός πριν υποβληθούν στην Επιτροπή προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται 6 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του. Κατά την προσαρμογή των ισχυόντων εθνικών κανόνων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για την έγκριση των ΕΟΕΣ έχουν καθορισθεί και ότι, σύμφωνα με τις νομικές και διοικητικές ρυθμίσεις τους, οι αρχές αυτές θα πρέπει να είναι και οι φορείς που θα είναι αρμόδιοι για την παραλαβή των γνωστοποιήσεων σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006.

(38)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η βελτίωση του νομικού μέσου του ΕΟΕΣ, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και, επομένως, μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ίδιου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου, δεδομένου ότι η προσφυγή στον ΕΟΕΣ είναι προαιρετική, σύμφωνα με το συνταγματικό σύστημα κάθε κράτους μέλους.

(39)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Το άρθρο 1 τροποποιείται ως εξής:

2)

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

3)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

4)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 3α

Ένταξη μελών από τρίτες χώρες και υπερπόντιες χώρες ή εδάφη (ΥΧΕ)

1.   Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3α, ένας ΕΟΕΣ μπορεί να απαρτίζεται από μέλη που προέρχονται από το έδαφος τουλάχιστον δύο κρατών μελών και μίας ή περισσότερων τρίτων χωρών που συνορεύουν με τουλάχιστον ένα από τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών τους, εφόσον τα εν λόγω κράτη μέλη και τρίτες χώρες εκτελούν από κοινού δράσεις εδαφικής συνεργασίας ή εφαρμόζουν προγράμματα που στηρίζονται από την Ένωση.

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, τρίτη χώρα ή ΥΧΕ θεωρείται ότι συνορεύει με ένα κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του, όταν η τρίτη χώρα ή η ΥΧΕ έχει κοινά χερσαία σύνορα με αυτό ή όταν, τόσο η τρίτη χώρα ή η ΥΧΕ όσο και ένα κράτος μέλος, είναι επιλέξιμα βάσει ενός κοινού προγράμματος θαλάσσιας διασυνοριακής ή διακρατικής συνεργασίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας ή είναι επιλέξιμα βάσει άλλου προγράμματος διασυνοριακής ή θαλάσσιας συνεργασίας ή συνεργασίας για θαλάσσιες λεκάνες, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων που χωρίζονται από διεθνή ύδατα.

2.   Ένας ΕΟΕΣ μπορεί να απαρτίζεται από μέλη που προέρχονται από το έδαφος ενός μόνο κράτους μέλους και μίας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών που συνορεύουν με το εν λόγω κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του, εφόσον το εν λόγω κράτος μέλος θεωρεί ότι ο εν λόγω ΕΟΕΣ συμφωνεί με το πεδίο εφαρμογής της εδαφικής συνεργασίας του στο πλαίσιο διασυνοριακής ή διακρατικής συνεργασίας ή διμερών σχέσεων με τις εν λόγω τρίτες χώρες.

3.   Για τους σκοπούς των παραγράφων 1 και 2, στις τρίτες χώρες που συνορεύουν με κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του, περιλαμβάνονται και τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των οικείων χωρών.

4.   Σύμφωνα με το άρθρο 4α και υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ένας ΕΟΕΣ μπορεί επίσης να αποτελείται από μέλη που ευρίσκονται το έδαφος τουλάχιστον δύο κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών τους και από μία ή περισσότερες ΥΧΕ, είτε έχει μέλη από μία ή περισσότερες τρίτες χώρες είτε όχι.

5.   Σύμφωνα με το άρθρο 4α και υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στη παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, ένας ΕΟΕΣ μπορεί επίσης να αποτελείται από μέλη που ευρίσκονται στο έδαφος ενός μόνο κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών του και από μία ή περισσότερες ΥΧΕ, με ή χωρίς μέλη από μία ή περισσότερες τρίτες χώρες.

6.   ΕΟΕΣ δύναται να συσταθεί μόνον μεταξύ μελών προερχομένων από ένα κράτος μέλος και μία ή περισσότερες ΥΧΕ που συνδέονται με το κράτος μέλος αυτό.».

5)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 4α

Συμμετοχή μελών από ΥΧΕ

Σε περίπτωση ΕΟΕΣ με προτιθέμενο μέλος από ΥΧΕ, το κράτος μέλος με το οποίο συνδέεται η ΥΧΕ διασφαλίζει ότι πληρούνται οι όροι του άρθρου 3α και, λαμβανομένης υπόψη της σχέσης του με την ΥΧΕ, είτε:

7)

Το άρθρο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 5

Απόκτηση νομικής προσωπικότητας και δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα

1.   Η σύμβαση και τα καταστατικά καθώς και ενδεχόμενες μεταγενέστερες τροποποιήσεις τους καταχωρίζονται ή δημοσιεύονται, ή και τα δύο, στο κράτος μέλος στο οποίο ο ΕΟΕΣ έχει την καταστατική του έδρα σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους. Ο ΕΟΕΣ αποκτά νομική προσωπικότητα από την ημέρα της καταχώρισης ή της δημοσίευσης της σύμβασης και των καταστατικών, όποια από τις δύο ημερομηνίες προηγείται. Τα μέλη ενημερώνουν τα οικεία κράτη μέλη και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την καταχώριση ή τη δημοσίευση της σύμβασης και των καταστατικών.

2.   Ο ΕΟΕΣ διασφαλίζει ότι, εντός δέκα εργάσιμων ημερών από την καταχώριση ή δημοσίευση της σύμβασης και των καταστατικών, αποστέλλεται αίτημα στην Επιτροπή των Περιφερειών σύμφωνα με τον μορφότυπο που περιέχεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού. Η Επιτροπή στη συνέχεια διαβιβάζει το εν λόγω αίτημα στην Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να δημοσιευθεί στη σειρά C της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοίνωση για τη σύσταση του ΕΟΕΣ, που περιέχει τις πληροφορίες που παρατίθενται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.».

8)

Στο άρθρο 6, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4.   Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1, 2 και 3 του παρόντος άρθρου, όταν τα καθήκοντα ενός ΕΟΕΣ, που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3, καλύπτουν δράσεις που συγχρηματοδοτούνται από την Ένωση, εφαρμόζεται η σχετική νομοθεσία που αφορά τον έλεγχο των κονδυλίων που παρέχει η Ένωση.».

9)

Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

10)

Στο άρθρο 8, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Στη σύμβαση διευκρινίζονται:

3.   Στην περίπτωση που τα καθήκοντα ενός ΕΟΕΣ αφορούν αποκλειστικά τη διαχείριση προγράμματος συνεργασίας ή μέρους αυτού δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1299/2013, ή στην περίπτωση που ο ΕΟΕΣ αφορά διαπεριφερειακή συνεργασία ή δίκτυα, δεν απαιτούνται οι πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 2 στοιχείο β).».

11)

Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 9

Καταστατικά

1.   Το καταστατικό του ΕΟΕΣ εγκρίνεται ομόφωνα από τα μέλη του με βάση και σύμφωνα προς τη σύμβαση.

2.   Τα καταστατικά του ΕΟΕΣ διευκρινίζουν τουλάχιστον τα ακόλουθα:

12)

Στο άρθρο 11, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Η κατάρτιση των λογαριασμών του, συμπεριλαμβανομένης, εφόσον απαιτείται, της συνοδευτικής ετήσιας έκθεσης, και ο έλεγχος και η δημοσίευση των εν λόγω λογαριασμών διέπονται από το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο έχει την καταστατική του έδρα ο ΕΟΕΣ.».

13)

Το άρθρο 12 τροποποιείται ως εξής:

14)

Στο άρθρο 15 παράγραφος 2, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Εκτός εάν προβλέπεται άλλως από τον παρόντα κανονισμό, για τις διαφορές στις οποίες εμπλέκεται ΕΟΕΣ εφαρμόζεται το δίκαιο της Ένωσης περί δικαιοδοσίας. Για κάθε περίπτωση που δεν εμπίπτει στο εν λόγω δίκαιο της Ένωσης, αρμόδια για την επίλυση των διαφορών είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο ο ΕΟΕΣ έχει την καταστατική του έδρα.».

15)

Το άρθρο 16 τροποποιείται ως εξής:

16)

Το άρθρο 17 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 17

Έκθεση

Έως την 1η Αυγούστου 2018, η Επιτροπή διαβιβάζει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή των Περιφερειών έκθεση για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, στην οποία αξιολογούνται βάσει δεικτών, η αποτελεσματικότητα, η αποδοτικότητα, η συνάφεια προς τον σκοπό, η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και οι δυνατότητες απλούστευσής του.

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 17α, σχετικά με την κατάρτιση του καταλόγου των δεικτών που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο.».

17)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 17α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου

2.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 17 δεύτερη παράγραφος εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από 21ης Δεκεμβρίου 2013

3.   Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 17 δεύτερη παράγραφος μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.   Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.   Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 17 δεύτερη παράγραφος τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός τριών μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά τρεις μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.».