EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32011H0720(03)

Σύσταση του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2011 , σχετικά με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων 2011 της Γαλλίας και την έκδοση γνώμης του Συμβουλίου σχετικά με το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας της Γαλλίας, για την περίοδο 2011-2014

ΕΕ C 213 της 20.7.2011, p. 8–11 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

20.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 213/8


ΣΫΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 12ης Ιουλίου 2011

σχετικά με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων 2011 της Γαλλίας και την έκδοση γνώμης του Συμβουλίου σχετικά με το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας της Γαλλίας, για την περίοδο 2011-2014

2011/C 213/03

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 121 παράγραφος 2 και το άρθρο 148 παράγραφος 4,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 1997, για την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών (1) και ιδίως το άρθρο 5 παράγραφος 3,

Έχοντας υπόψη τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής Απασχόλησης,

Αφού ζήτησε τη γνώμη της Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στις 26 Μαρτίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση της Επιτροπής για τη δρομολόγηση της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, μιας νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η οποία, βασιζόμενη στον μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, θα εστιαστεί σε νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθεί το δυναμικό διατηρήσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

(2)

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 έως 2014) και, στις 21 Οκτωβρίου 2010, εξέδωσε απόφαση για τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (2), οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη κλήθηκαν να λαμβάνουν υπόψη τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές στις εθνικές τους οικονομικές πολιτικές και πολιτικές απασχόλησης.

(3)

Στις 12 Ιανουαρίου 2011, η Επιτροπή εξέδωσε την πρώτη Ετήσια Επισκόπηση Ανάπτυξης, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και του πρώτου Ευρωπαϊκού Εξαμήνου εκ των προτέρων και ολοκληρωμένου συντονισμού πολιτικής, το οποίο εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

(4)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσυπέγραψε τις προτεραιότητες για τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση (σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου και της 7ης Μαρτίου 2011 και κατόπιν της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που εκπόνησε η Επιτροπή). Τόνισε την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην αποκατάσταση υγιών προϋπολογισμών και στη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών, στη μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας και στην καταβολή νέων προσπαθειών για την ενίσχυση της οικονομικής μεγέθυνσης. Ζήτησε από τα κράτη μέλη να μετατρέψουν τις προτεραιότητες αυτές σε συγκεκριμένα μέτρα που θα περιληφθούν στα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(5)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο Σύμφωνο για το Ευρώ+ να υποβάλουν εγκαίρως τις δεσμεύσεις τους, προκειμένου να περιληφθούν στα οικεία προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(6)

Στις 3 Μαΐου 2011, η Γαλλία υπέβαλε το επικαιροποιημένο της πρόγραμμα σταθερότητας 2011, που καλύπτει την περίοδο 2011-2014, και το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων 2011. Για να ληφθεί υπόψη η αλληλεξάρτησή τους, τα δύο προγράμματα αξιολογήθηκαν ταυτόχρονα.

(7)

Η οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση έπληξε τη Γαλλία σχετικά λιγότερο απ’ ό,τι άλλα κράτη μέλη, με μείωση του ΑΕΠ της κατά 2,7 % το 2009, λόγω των σημαντικών οικονομικών σταθεροποιητών και της ανθεκτικότητας της κατανάλωσης των νοικοκυριών. Επιπλέον, αποδείχθηκε ανθεκτικός ο τραπεζικός τομέας. Το 2010 σημειώθηκε ανάκαμψη της οικονομίας και, συνολικά, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,5 %. Ωστόσο, η οικονομική κρίση έχει σημαντικές επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά της Γαλλίας. Λόγω των αυτόματων σταθεροποιητών και των μέτρων δημοσιονομικής τόνωσης κατά διακριτική ευχέρεια, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης αυξήθηκε από 3,3 % του ΑΕΠ το 2008 σε 7,5 % το 2009. Επίσης, η κρίση επιδείνωσε την ανεπαρκή αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού και τις διαρθρωτικές αδυναμίες της γαλλικής αγοράς εργασίας, καθόσον η ανεργία το 2010 ανήλθε στο σχετικά υψηλό ποσοστό του 9,7 %. Επιπλέον, το εμπορικό ισοζύγιο αγαθών σταδιακά επιδεινώθηκε κατά την τελευταία δεκαετία, γεγονός που επισημαίνει ότι το κόστος και η μη τιμολογιακή ανταγωνιστικότητα συνιστούν προκλήσεις για τις γαλλικές εταιρείες.

(8)

Βασιζόμενο στην αξιολόγηση του επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97, το Συμβούλιο είναι της γνώμης ότι το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο στηρίζονται οι προβλέψεις του προϋπολογισμού είναι αισιόδοξο, ιδίως αφού τα αναμενόμενα επίπεδα οικονομικής μεγέθυνσης παραμένουν σαφώς υψηλότερα από το δυναμικό οικονομικής μεγέθυνσης κατά τα τελευταία έτη. Έπειτα από το καλύτερο του αναμενομένου έλλειμμα του 7 % του ΑΕΠ το 2010, στο πρόγραμμα σταθερότητας προβλέπεται μείωση του ελλείμματος στο 3 % του ΑΕΠ το 2013, προθεσμία την οποία έθεσε το Συμβούλιο για τη διόρθωση της κατάστασης του υπερβολικού ελλείμματος, και συνέχιση της εξυγίανσης μετέπειτα. Ο δείκτης χρέους, από το 82 % του ΑΕΠ το 2010, αναμένεται να ακολουθήσει ανοδική πορεία έως το 2012 (86 %), έτος από το οποίο θα αρχίσει να μειώνεται ελαφρά. Η πορεία προσαρμογής του ελλείμματος και του χρέους υπόκεινται σε κινδύνους, στους οποίους συγκαταλέγονται η δυνατότητα μακροοικονομικού σεναρίου που θα μπορούσε να αποδειχθεί λιγότερο ευνοϊκό, το γεγονός ότι τα μέτρα δεν είναι επαρκώς εξειδικευμένα ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι από το 2012 και μετά, καθώς και το γεγονός ότι στο παρελθόν συχνά δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι, παρά το καλύτερο του αναμενόμενου αποτέλεσμα το 2010. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ότι το υπερβολικό έλλειμμα θα διορθωθεί έως το 2013, εκτός εάν ληφθούν περαιτέρω αναγκαία μέτρα. Ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος του διαρθρωτικά ισοσκελισμένου προϋπολογισμού δεν θα επιτευχθεί εντός της περιόδου που καλύπτει το πρόγραμμα σταθερότητας. Η μέση ετήσια δημοσιονομική προσπάθεια για την περίοδο 2010-2013 όπως υπολογίστηκε εκ νέου από τις υπηρεσίες της Επιτροπής σύμφωνα με τη συμφωνημένη από κοινού μεθοδολογία είναι ελαφρώς χαμηλότερη από αυτήν που συμπεριλήφθηκε στη σύσταση του Συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 2009 («άνω του 1 % του ΑΕΠ»).

(9)

Η εφαρμογή της δημοσιονομικής εξυγίανσης παραμένει σημαντική πρόκληση. Με ενισχυμένη δημοσιονομική προσπάθεια βασιζόμενη σε σαφώς προσδιορισμένα μέτρα θα αποφευχθούν οι διολισθήσεις των δαπανών, θέμα ζωτικής σημασίας για να αποκατασταθεί η βιώσιμη δημοσιονομική θέση, καθώς ο στόχος για το 2013 δεν παρέχει κανένα περιθώριο ασφαλείας κάτω του ορίου του 3 % του ΑΕΠ. Επιπλέον, όπως καθορίστηκε στον νόμο για τον πολυετή προγραμματισμό των δημόσιων οικονομικών που ψηφίστηκε το Δεκέμβριο του 2010, θα ήταν σκόπιμο να χρησιμοποιηθούν όλα τα απροσδόκητα έσοδα για να επιταχυνθεί η μείωση του ελλείμματος και του χρέους. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη εκτίμηση επιπτώσεων της Επιτροπής, οι κίνδυνοι σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών φαίνονται μεσαίου μεγέθους. Για να βελτιώσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, η Γαλλία υιοθέτησε νέα μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος το 2010. Τα προβλεπόμενα μέτρα, στα οποία συγκαταλέγονται η σταδιακή αύξηση του κατώτατου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 έτη και της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, καθώς και η σταδιακή κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, αναμένεται ότι θα έχουν αντίκτυπο στο χαμηλό ποσοστό απασχόλησης των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων. Επιπλέον, αναμένεται ισοσκέλιση του συνταξιοδοτικού συστήματος έως το 2018. Μετέπειτα είναι πιθανό να εμφανιστεί έλλειμμα εάν δεν ληφθούν περαιτέρω μέτρα. Επιπλέον, κατά την πιο πρόσφατη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, συστάθηκε ο νέος δημόσιος φορέας «Comité de pilotage des régimes de retraite», ο οποίος είναι επιφορτισμένος να παρουσιάζει ετήσιες αξιολογήσεις της δημοσιονομικής κατάστασης των λογαριασμών συνταξιοδότησης και, εάν υφίσταται πιθανότητα επιδείνωσης, να προτείνει διορθωτικά μέτρα.

(10)

Η ισχύουσα νομοθεσία για την προστασία της απασχόλησης εξακολουθεί να είναι υπερβολικά αυστηρή: οι προϋποθέσεις απολύσεων για οικονομικούς λόγους χαρακτηρίζονται από έλλειψη ασφάλειας δικαίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση αγοράς εργασίας όπου οι εργαζόμενοι με σύμβαση αορίστου χρόνου (η πλειονότητα του εργατικού δυναμικού) επωφελούνται σχετικού βαθμού ασφάλειας, ενώ οι εργαζόμενοι με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (η πλειονότητα των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας) είναι εκτεθειμένοι σε αβεβαιότητα. Ως εκ τούτου, το μερίδιο των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου είναι σημαντικά υψηλότερο για τους νέους εργαζόμενους, ενώ είναι λίγες οι μετατροπές συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Η κατάτμηση αυτή ισχύει επίσης και για την πρόσβαση στην επαγγελματική κατάρτιση. Κατά συνέπεια, είναι υψηλός ο ρυθμός εναλλαγής των εν λόγω εργαζομένων και περιορισμένη η συσσώρευση του ανθρώπινου κεφαλαίου. Οι νέοι εργαζόμενοι και τα άτομα με χαμηλή ειδίκευση είναι εκτεθειμένοι σε δυσανάλογους κινδύνους στην αγορά εργασίας. Ο νόμος για την ανανέωση του κοινωνικού διαλόγου και ο νόμος του 2008 για τον εκσυγχρονισμό της αγοράς εργασίας στόχευε στον εκσυγχρονισμό του κοινωνικού διαλόγου και στην αντιμετώπιση του ζητήματος του δυϊσμού της αγοράς εργασίας. Ο τελευταίος νόμος ιδίως εισήγαγε μια νέα διαδικασία για τη λήξη των μόνιμων συμβάσεων κοινή συναινέσει («rupture conventionnelle»), η οποία χρησιμοποιείται τώρα όλο και περισσότερο.

(11)

Το 2010, το ποσοστό ανεργίας στη Γαλλία ήταν ελαφρώς υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ και είναι ανοδική η πορεία της μακροχρόνιας ανεργίας (3,9 % το 2010 έναντι 2,9 % το 2008). Εν προκειμένω, οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης θα πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη των ανέργων κατά την αναζήτηση θέσης εργασίας. Στη Γαλλία, η νέα μονοαπευθυντική δημόσια υπηρεσία απασχόλησης Pôle Emploi έχει δείξει μέχρι τώρα ανάμεικτα αποτελέσματα. Ο κύριος στόχος το διάστημα 2009-2010, στο γενικό πλαίσιο της κρίσης και της σημαντικής αύξησης του αριθμού των ατόμων που αναζητούν εργασία, ήταν η συγχώνευση των δύο προγενέστερων διοικητικών οντοτήτων. Η εξωτερική ανάθεση των υπηρεσιών εξεύρεσης εργασίας έχει μέχρι στιγμής αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα όσον αφορά την επίτευξη των στόχων της επανένταξης στην εργασία που έθεσε η υπηρεσία Pôle Emploi. Ταυτόχρονα, παραμένουν ανεπαρκείς οι πόροι της Pôle Emploi για την εξατομικευμένη υποστήριξη των ατόμων που αναζητούν εργασία (71 ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης ανά 10 000 ανέργους, αναλογία σημαντικά κατώτερη των επιπέδων που σημειώθηκαν σε ορισμένες συναφούς επιπέδου χώρες).

(12)

Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γαλλίας επιδεινώθηκε σταδιακά κατά την τελευταία δεκαετία, γεγονός που αντικατοπτρίζει τη μείωση του εμπορικού ισοζυγίου αγαθών, εν μέρει λόγω της μείωσης της ανταγωνιστικότητας του κόστους εργασίας μετά την επαναφορά του ενιαίου κατώτατου μισθού την περίοδο 2003-2005 (η προγενέστερη μεταρρύθμιση των 35 ωρών εργασίας την εβδομάδα είχε ως αποτέλεσμα πέντε διαφορετικά επίπεδα κατώτατου μισθού). Έχουν γίνει κάποιες βελτιώσεις στη διαδικασία τιμαριθμικής αναπροσαρμογής (δημιουργήθηκε συμβουλευτική επιτροπή ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και εξαλείφθηκαν οι αυξήσεις που συνιστούν διακρίσεις) που οδήγησαν στη συγκράτηση της αύξησης του κατώτατου μισθού. Ως αποτέλεσμα, έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, επιτρέποντας την καλύτερη διαφοροποίηση των μισθών.Ο κατώτατος μισθός στη Γαλλία παραμένει ένας από τους υψηλότερους στην ΕΕ σε σύγκριση με τη διάμεσο τιμή αμοιβής, ακόμη και αν η φορολογική επιβάρυνση είναι πολύ μικρότερη από ό,τι για τον μέσο μισθό, λόγω των περικοπών των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης από τους εργοδότες.

(13)

Η φορολογική επιβάρυνση της εργασίας και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης στη Γαλλία είναι από τις υψηλότερες στην ΕΕ, ενώ ο φόρος κατανάλωσης παραμένει σχετικά χαμηλός. Επιπλέον, τα έσοδα από τους περιβαλλοντικούς φόρους ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι επίσης χαμηλότερα από τον μέσο όρο της ΕΕ. Η επανεξισορρόπηση του φορολογικού συστήματος, μεταξύ άλλων, για παράδειγμα, με τη μεταστροφή από τη φορολόγηση της εργασίας στους φόρους κατανάλωσης και στους περιβαλλοντικούς φόρους, είναι πιθανόν να έχει θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση καθώς και στην εκπλήρωση περιβαλλοντικών στόχων.

(14)

Οι φοροαπαλλαγές και οι απαλλαγές από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης (συμπεριλαμβανομένων των «κενών του φορολογικού συστήματος») στη Γαλλία είναι πολύ υψηλές. Επιπλέον, η κατανόηση και αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων του συστήματος απαιτεί από τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να επενδύουν σε σημαντική τεχνογνωσία. Ενώ οι απώλειες φορολογικών εσόδων χρησιμεύουν για την εφαρμογή συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής, δεν έχει αξιολογηθεί συστηματικά μέχρι στιγμής το κατά πόσο έχουν συμβάλει στην εκπλήρωση των επιδιωκόμενων στόχων, αν και δρομολογείται ανασκόπηση το 2011 σύμφωνα με τον νόμο για τον πολυετή προγραμματισμό των δημόσιων οικονομικών για την περίοδο 2009-2012. Στο παρελθόν, η δυνατότητα υποκατάστασης των απωλειών φορολογικών εσόδων από δημόσιες δαπάνες επέτρεψε στις γαλλικές αρχές να εκπληρώσουν τυπικά τους ισχύοντες κανόνες περί δαπανών, αν και δεν είναι δυνατές περαιτέρω μετακυλήσεις όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 του νόμου για τον πολυετή προγραμματισμό των δημόσιων οικονομικών για την περίοδο 2011-2014. Οι γαλλικές αρχές προβλέπουν προαιρετική αύξηση των φορολογικών εσόδων (κυρίως με τη μείωση των φορολογικών δαπανών) κατά περίπου 0,75 % του ΑΕΠ την περίοδο 2011-2013.Οι απώλειες φορολογικών εσόδων από το 2012 που πρέπει να καταργηθούν έχουν προσδιοριστεί επακριβώς μόνο εν μέρει.

(15)

Ο ανταγωνισμός στον τομέα του λιανικού εμπορίου εξακολουθεί να παρεμποδίζεται από διοικητικούς περιορισμούς σχετικά με το άνοιγμα μεγάλων πρατηρίων λιανικής πώλησης και την απαγόρευση της μεταπώλησης κάτω του κόστους. Στον τομέα των υπηρεσιών, εξακολουθούν να υφίστανται εμπόδια στον ανταγωνισμό για πολλά νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα, τα οποία θα είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν είτε με την αναθεώρηση των όρων πρόσβασης σε αυτά ή με τη σταδιακή κατάργηση ορισμένων ποσοστώσεων (numerus clausus), καθώς και των αποκλειστικών δικαιωμάτων που κατέχουν οι ασκούντες αυτά τα επαγγέλματα.

(16)

Η Γαλλία έχει αναλάβει ορισμένες δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ. Όσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, η Γαλλία έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει σύντομα τη μεταρρύθμιση 2010 του συνταξιοδοτικού συστήματος. Επιπλέον, για την ενίσχυση της δημοσιονομικής διατηρησιμότητας, η Γαλλία θα τροποποιήσει το σύνταγμά της με τη θέσπιση δεσμευτικού πολυετούς δημοσιονομικού προγραμματισμού. Για την αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας εξετάζονται διάφορα μέτρα προς ενίσχυση των ενεργών πολιτικών στην αγορά εργασίας (π.χ. μαθητεία για να διευκολύνεται η μετάβαση των νέων εργαζομένων από το σχολείο στην εργασία, πρόσθετοι παιδικοί σταθμοί έως το 2012 για τη βελτίωση των προοπτικών απασχόλησης των γυναικών, ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης για άτομα που αναζητούν εργασία). Τα μέτρα για την ανταγωνιστικότητα επικεντρώνονται στη βελτίωση του συστήματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και προώθηση της έρευνας και ανάπτυξης (Ε&Α) και της καινοτομίας («investissements d’avenir»), καθώς και στη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης με την εφαρμογή ολοκληρωμένου προγράμματος διοικητικής απλούστευσης. Οι δεσμεύσεις αυτές αφορούν τρεις από τους τέσσερις τομείς του Συμφώνου για το Ευρώ+, πλην του χρηματοπιστωτικού τομέα. Μολονότι αφορούν τους τομείς όπου εντοπίζονται τα κύρια προβλήματα, πολλές από αυτές τις δεσμεύσεις (ιδίως εκείνες που αφορούν τη δημοσιονομική διακυβέρνηση ή τη στήριξη των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της Ε&Α) συνιστούν επιβεβαιώσεις των ασκούμενων δημόσιων πολιτικών/μεταρρυθμίσεων. Το χρονοδιάγραμμα των μεταρρυθμίσεων δεν φαίνεται να συνάδει πλήρως με την έκταση των μακροοικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν η αγορά εργασίας ή το επιχειρηματικό περιβάλλον. Επιπλέον, η προβλεπόμενη συνταγματική μεταρρύθμιση υπόκειται σε πολιτική αβεβαιότητα. Αυτές οι δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ + έχουν αξιολογηθεί και ληφθεί υπόψη στις συστάσεις.

(17)

Η Επιτροπή αξιολόγησε το πρόγραμμα σταθερότητας και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των δεσμεύσεων στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ, της Γαλλίας. Η Επιτροπή έχει λάβει υπόψη όχι μόνο τη σημασία τους για διατηρήσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στη Γαλλία, αλλά και κατά πόσον τηρούν τους ενωσιακούς κανόνες και κατευθύνσεις, δεδομένης της ανάγκης ενδυνάμωσης της όλης οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, μέσω της συνεκτίμησης στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ κατά τη διαμόρφωση των μελλοντικών εθνικών αποφάσεων. Υπό το πρίσμα αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι η πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί η στρατηγική δημοσιονομικής εξυγίανσης, για το 2012 και μετέπειτα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι το υπερβολικό έλλειμμα θα έχει διορθωθεί μέχρι το 2013 και ότι το χρέος θα ακολουθήσει πτωτική πορεία. Τυχόν απροσδόκητα έσοδα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να επιταχυνθεί η μείωση του ελλείμματος και του χρέους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 του νόμου για τον πολυετή προγραμματισμό των δημόσιων οικονομικών για την περίοδο 2011-2014. Η μεταστροφή από τη φορολόγηση της εργασίας στους φόρους κατανάλωσης και στους περιβαλλοντικούς φόρους, καθώς και ο εξορθολογισμός των απωλειών φορολογικών εσόδων, θα μπορούσαν να ενισχύσουν τους δημοσιονομικούς και περιβαλλοντικούς στόχους και να βελτιώσουν το επιχειρηματικό περιβάλλον. Τα περαιτέρω βήματα το διάστημα 2011-2012 θα πρέπει να επικεντρωθούν στην προσαρμογή της νομοθεσίας προστασίας της απασχόλησης με σκοπό τη μείωση του δυϊσμού της αγοράς εργασίας, καθώς και στην ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης, ώστε να παρέχουν πλήρη υποστήριξη σε άτομα που αναζητούν εργασία. Πρέπει να συνεχιστούν οι υφιστάμενες πολιτικές σχετικά με τη συγκράτηση των κατώτατων μισθών. Πρέπει να τονωθεί ο ανταγωνισμός στα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα και στο λιανικό εμπόριο.

(18)

Βάσει της παρούσας αξιολόγησης αυτής και λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση της 2ας Δεκεμβρίου 2009 του Συμβουλίου δυνάμει του άρθρου 126 παράγραφος 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Συμβούλιο εξέτασε την επικαιροποίηση για το 2011 του προγράμματος σταθερότητας της Γαλλίας και η γνώμη του (3) αποτυπώνεται στη σύσταση αριθ. 1. Λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο εξέτασε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Γαλλίας,

ΣΥΝΙΣΤΑ να αναλάβει η Γαλλία δράση κατά την περίοδο 2011-2012:

1.

Να εξασφαλίσει τη συνιστώμενη μέση ετήσια δημοσιονομική προσπάθεια άνω του 1% του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2010-2013 και να εφαρμόσει τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος έως το 2013, σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου βάσει της ΔΥΕ, βάζοντας με αυτόν τον τρόπο τον υψηλό δείκτη του δημόσιου χρέους σε καθοδική τροχιά, και να διασφαλίσει επαρκή πρόοδο όσον αφορά το μεσοπρόθεσμο στόχο στη συνέχεια· να διευκρινίσει τα απαραίτητα αντίστοιχα μέτρα για το 2012 και μετά, να πάρει επιπλέον μέτρα αν υπάρχει ανάγκη και να χρησιμοποιήσει όλα τα απροσδόκητα έσοδα για να επιταχυνθεί η μείωση του ελλείμματος και του χρέους, όπως προγραμματίστηκε· να συνεχίσει να εξετάζει τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος και να λάβει συμπληρωματικά μέτρα εάν χρειαστούν.

2.

Να καταβάλει νέες προσπάθειες, σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, για την καταπολέμηση της κατάτμησης της αγοράς εργασίας μέσω της επανεξέτασης επιλεγμένων πτυχών της νομοθεσίας περί προστασίας της απασχόλησης, βελτιώνοντας ταυτόχρονα το ανθρώπινο κεφάλαιο και τις ανοδικές μεταβάσεις· να εξασφαλίσει ότι τυχόν ανάπτυξη στους κατώτατους μισθούς υποστηρίζει τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

3.

Να ενθαρρύνει την πρόσβαση στη διά βίου μάθηση, ώστε να βοηθήσει τη διατήρηση της απασχόλησης των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και την ενίσχυση μέτρων για την υποστήριξη της επανένταξης στην απασχόληση. Να εντείνει τις ενεργές πολιτικές στην αγορά εργασίας και να θεσπίσει μέτρα για τη βελτίωση της οργάνωσης, της λήψης αποφάσεων και των διαδικασιών της δημόσιας υπηρεσίας απασχόλησης με σκοπό την ενίσχυση των υπηρεσιών και την εξατομικευμένη υποστήριξη που παρέχεται σε όσους διατρέχουν κίνδυνο μακροχρόνιας ανεργίας.

4.

Να αυξήσει την αποτελεσματικότητα του φορολογικού συστήματος, μεταξύ άλλων για παράδειγμα με τη μεταστροφή από τη φορολόγηση της εργασίας στους φόρους κατανάλωσης και στους περιβαλλοντικούς φόρους, και να υλοποιήσει τη σχεδιαζόμενη μείωση του αριθμού και του κόστους των φοροαπαλλαγών και των απαλλαγών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης (συμπεριλαμβανομένων των «κενών του φορολογικού συστήματος»).

5.

Να λάβει περαιτέρω μέτρα για την άρση των αδικαιολόγητων περιορισμών πρόσβασης στα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα, ιδίως στους τομείς των υπηρεσιών και του λιανικού εμπορίου.

Βρυξέλλες, 12 Ιουλίου 2011.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. VINCENT-ROSTOWSKI


(1)  ΕΕ L 209 της 2.8.1997, σ. 1.

(2)  Διατηρούνται για το 2011 με την απόφαση 2011/308/ΕΕ του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2011, για τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (ΕΕ L 138 της 26.5.2011, σ. 56).

(3)  Όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97.


Top