Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Unia celna

Unia celna zostaje ustanowiona w drodze wspólnej decyzji grupy państw w sprawie stosowania takich samych stawek lub należności celnych w odniesieniu do towarów przywożonych z pozostałych części świata. Ponadto zgodnie z takim porozumieniem na granicach wewnętrznych między krajami należącymi do unii nie stosuje się opłat celnych. Zasadniczo oznacza to, że po odprawie celnej towary mogą być swobodnie przemieszczane między tymi krajami.

Unia celna UE jest wyjątkowym przykładem takiego porozumienia. W jej ramach 27 państw członkowskich stosuje jednolity system zasad w odniesieniu do przywozu, wywozu i tranzytu towarów oraz wspólny zestaw przepisów celnych zwany unijnym kodeksem celnym (UKC). Kodeks wszedł w życie 1 maja 2016 r., przy czym nadal obowiązują pewne przepisy przejściowe. Do przywozu towarów spoza UE stosuje się jednolity system stawek celnych, a na granicach wewnętrznych państw członkowskich opłaty celne zostały całkowicie zniesione.

Unia celna UE jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku. W praktyce krajowe organy celne wszystkich 27 państw członkowskich ściśle ze sobą współpracują podczas wykonywania codziennych operacji w ramach unii celnej. Komisja Europejska opracowuje unijne przepisy dotyczące cła oraz monitoruje ich wdrażanie.

We wrześniu 2020 r. Komisja zainicjowała unijny plan działania dla organów celnych z myślą o wprowadzeniu unii celnej na kolejny poziom. W planie tym określono działania mające sprawić, że unia celna stanie się bardziej inteligentna, innowacyjna i wydajna, co odnosi się między innymi do lepszego wykorzystania zasobów danych, ulepszonych narzędzi i sprzętu, zapewniania zgodności, wzmocnionej współpracy celnej w obrębie UE oraz z organami celnymi krajów partnerskich, a także lepszego przygotowania na przyszłe sytuacje kryzysowe.

ZOBACZ TAKŻE

Top