This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Vitaminen en mineralen
SAMENVATTING VAN:
WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?
De verordening:
- bevat de EU-voorschriften voor de toevoeging van vitaminen, mineralen en bepaalde andere stoffen aan levensmiddelen;
- zorgt voor harmonisatie van de verschillende voorschriften die in EU-landen van kracht zijn om de handel in levensmiddelen binnen de EU te vergemakkelijken en de consumentenbescherming te verbeteren;
- bevat de lijst van vitaminen en mineralen die aan levensmiddelen mogen worden toegevoegd;
- bevat voorschriften voor aanvullende etikettering om consumenten beter te informeren over de nutriënten die aan levensmiddelen worden toegevoegd.
KERNPUNTEN
Toepassingsgebied
De verordening heeft betrekking op vitaminen, mineralen en bepaalde andere stoffen die aan levensmiddelen worden toegevoegd. De richtlijn is van toepassing op:
- levensmiddelen bestemd voor bijzondere voeding;
- nieuwe voedingsmiddelen en nieuwe voedselingrediënten;
- genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders;
- levensmiddelenadditieven en aroma's;
- procedés voor het maken van wijn.
De richtlijn is niet van toepassing op voedingssupplementen die vallen onder Richtlijn 2002/46/EG.
De verordening bevat een lijst met vitaminen en mineralen die aan levensmiddelen mogen worden toegevoegd.
Uitsluitend de vitaminen en/of mineralen die zijn opgenomen in bijlage I mogen, in de in bijlage II genoemde vorm, aan levensmiddelen worden toegevoegd, overeenkomstig de voorschriften van de verordening.
De lijst kan worden gewijzigd met inachtneming van het advies van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA).
Etikettering
Voedingswaarde-etikettering op producten waaraan vitaminen en mineralen zijn toegevoegd en die onder de verordening vallen, is verplicht. Het etiket moet de volgende informatie bevatten:
- de totale hoeveelheden vitaminen en mineralen na toevoeging aan een levensmiddel;
- de hoeveelheid eiwitten, koolhydraten, suikers, vetten, verzadigde vetzuren, vezels en natrium (overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1169/2011 inzake voedingswaarde-etikettering);
- de energetische waarde van het product.
De etikettering en presentatie van, en reclame voor levensmiddelen waaraan vitaminen en mineralen zijn toegevoegd:
- mag de consument niet misleiden over de voedingswaarde ervan;
- mag niet vermelden of suggereren dat een evenwichtig en gevarieerd voedingspatroon niet voldoende is als bron van voedingsstoffen.
Maximum- en minimumniveaus
Het uit eigen beweging toevoegen van vitaminen en mineralen aan levensmiddelen kan bijdragen aan voldoende innames van deze stoffen en het risico van tekorten verkleinen.
Overmatige inname van vitaminen en mineralen kan echter schadelijke gevolgen hebben voor de gezondheid. Daarom zijn in de verordening maximale hoeveelheden vastgesteld voor het toevoegen van vitaminen en mineralen aan levensmiddelen.
Deze maximale hoeveelheden houden rekening met:
- de veilige bovengrenzen voor vitaminen en mineralen op basis van een wetenschappelijke risicobeoordeling;
- de mogelijke inname van vitaminen en mineralen uit andere voeding; en
- de aanbevolen hoeveelheden vitaminen en mineralen voor de bevolking.
Indien nodig wordt ook rekening gehouden met de bijdrage van de afzonderlijke producten aan het totale voedingspakket van de bevolking en het voedingsprofiel van het product zoals vastgesteld overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1924/2006.
Na toevoeging van een vitamine of mineraal aan een levensmiddel, bevat het levensmiddel ten minste een significante hoeveelheid van die vitamine of dat mineraal, mits die hoeveelheid is bepaald overeenkomstig de bijlage bij Verordening (EU) nr. 1169/2011.
Verboden en beperkingen
Vitaminen en mineralen mogen niet worden toegevoegd aan:
- onbewerkte producten zoals fruit, groenten, vlees, gevogelte en vis;
- dranken met een alcoholgehalte van meer dan 1,2 volumeprocent, behalve in speciale gevallen en op voorwaarde dat er geen voedings- of gezondheidsclaim wordt gemaakt.
De verordening biedt de mogelijkheid van een procedure om het gebruik van stoffen anders dan vitaminen of mineralen met een nutritief of fysiologisch effect1 te verbieden. Voor bepaalde stoffen gaan deze procedures gepaard met andere specifieke Europese controlemaatregelen. EU-landen kunnen een verzoek indienen bij de Europese Commissie waarbij ze wetenschappelijk bewijs verstrekken op grond waarvan een bepaald product kan worden opgenomen in bijlage III bij de verordening (Stoffen waarvan het gebruik in levensmiddelen is verboden, aan beperking is onderworpen of die door de gemeenschap worden onderzocht). In Verordening (EU) nr. 307/2012 worden de voorwaarden beschreven voor het indienen van een dergelijk verzoek, alsmede de aard van het bewijsmateriaal dat bij het verzoek moet worden gevoegd.
Het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders (PAFF) assisteert de Commissie hierbij.
VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?
De verordening is van toepassing vanaf .
KERNBEGRIPPEN
- Fysiologisch effect: een effect op het menselijk lichaam.
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Verordening (EG) nr. 1925/2006 van het Europees Parlement en de Raad van betreffende de toevoeging van vitaminen en mineralen en bepaalde andere stoffen aan levensmiddelen (PB L 404 van , blz. 26-38)
Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (EG) nr. 1925/2006 werden in het oorspronkelijke document opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.
laatste bijwerking