Gerecycleerd kunststof verpakkingsmateriaal dat met levensmiddelen in aanraking komt
SAMENVATTING VAN:
Verordening (EU) 2022/1616 betreffende materialen en voorwerpen van gerecycleerde kunststof bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen
WAT IS HET DOEL VAN DE VERORDENING?
Hierin zijn de regels opgenomen voor:
- de verkoop van materialen en voorwerpen van kunststof die met een geschikte recyclingtechnologie zijn vervaardigd uit afval* van kunststof en zijn bedoeld of waarvan redelijkerwijs kan worden verwacht dat ze met levensmiddelen in aanraking komen;
- de ontwikkeling en het gebruik van recyclingtechnologieën, -processen en -installaties voor de productie van deze gerecycleerde kunststof;
- het gebruik van met levensmiddelen in aanraking komende materialen en voorwerpen van kunststof die zijn of zullen worden gerecycleerd.
KERNPUNTEN
Passende recyclingtechnologieën:
- moeten waarborgen dat gerecycleerde kunststofmaterialen:
- microbiologische veilig zijn,
- hun bestanddelen niet in voedsel afgeven in hoeveelheden die de menselijke gezondheid in gevaar zouden kunnen brengen of tot verandering zouden kunnen leiden, tot onacceptabel niveau, van de samenstelling van het levensmiddel of de kleur, het aroma, de smaak en de textuur ervan (organoleptische kenmerken);
- op een wijze worden geëtiketteerd, geadverteerd en gepresenteerd die het publiek niet misleiden;
- zijn:
- in categorieën ingedeeld op basis van factoren als het type, de inzameling en de oorsprong van de input en het beoogde gebruik van de gerecycleerde kunststof;
- vermeld in bijlage I bij de verordening, en kunnen ook op afzonderlijke basis door de Europese Commissie worden toegelaten.
Gerecycleerde materialen en voorwerpen van kunststof mogen in de handel worden gebracht als zij:
- worden vervaardigd met:
- een geschikte, in bijlage I vermelde technologie; of
- een nieuwe technologie (in afwachting van toelating als geschikt) overeenkomstig de in hoofdstuk IV vermelde procedure;
- vergezeld gaan van de voorgeschreven documentatie, instructies en etikettering.
Exploitanten van afvalbeheerinstellingen moeten ervoor zorgen dat het ingezamelde kunststofafval:
- slechts afkomstig is van stedelijk afval of van specifieke levensmiddelenwinkels of andere levensmiddelenbedrijven en is ingezameld met een gecertificeerd inzamelingssysteem, behoudens mogelijke uitzonderingen;
- alleen materialen en voorwerpen van kunststof bevat die voldoen aan de voorschriften van Verordening (EU) nr. 10/2011 betreffende kunststoffen die met levensmiddelen in contact komen (zie samenvatting);
- afzonderlijk wordt ingezameld; of
- wordt ingezameld met een recyclingsysteem dat wordt beheerd door een enkele entiteit waarin de deelnemers die zich aan de regels van die regeling moeten houden ervoor zorgen dat de kunststof niet wordt verontreinigd.
Ingevolge regels voor gerecycleerde kunststof moeten exploitanten van levensmiddelenbedrijven:
- bij het gebruik ervan de aanwijzingen bij de producten naleven;
- relevante informatie verstrekken aan consumenten die in contact komen met levensmiddelen die in dergelijke materialen zijn verpakt.
In regels voor de ontwikkeling en het gebruik van recyclingtechnologieën wordt bepaald dat:
- meerdere exploitanten nieuwe technologieën onafhankelijk of gezamenlijk mogen ontwikkelen, maar hun nationale autoriteit en de Commissie daarvan op de hoogte moeten brengen en gedetailleerde informatie over hun werk moeten verschaffen, waaronder ook wetenschappelijk bewijs en studies waarop hun werk is gebaseerd;
- recyclinginstallaties die nieuwe technologie gebruiken:
- moeten voldoen aan bepaalde administratieve vereisten en informatie moeten verstrekken en actueel houden waarin de volledige proces- en belangrijkste productiefasen, met ondersteunende documentatie, wordt samengevat;
- gemiddelde verontreinigingsniveaus moeten monitoren door het nemen van monsters van kunststofinput en -output en een gedetailleerd zesmaandelijks verslag op hun website moeten publiceren;
- de Commissie (wanneer van mening dat voldoende gegevens beschikbaar zijn):
- de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) moet verzoeken een nieuwe technologie te beoordelen,
- op basis van die beoordeling over de goedkeuring ervan moet beslissen,
- kan op eigen initiatief of op verzoek van een lidstaat van de Europese Unie (EU) besluiten verdere voorwaarden te stellen aan het gebruik van een technologie of deze ongeschikt te verklaren.
Procedure voor de toelating van een afzonderlijk recyclingproces
- Toelating is alleen vereist indien dat een eis is vanwege de geschikte technologie die wordt gebruikt.
- De ontwikkelaar van het decontaminatieproces moet een van passende informatie vergezelde aanvraag indienen bij de relevante nationale autoriteit, die vervolgens de EFSA inlicht.
- De EFSA moet het proces beoordelen en bepalen of in het proces de geschikte recyclingtechnologie kan worden toegepast zodat materialen van kunststof veilig zijn, en brengt wetenschappelijk advies uit over het recyclingproces.
- Rekening houdend met dat advies moet de Commissie beslissen of de noodzakelijke toelating wordt verleend of geweigerd.
- De EFSA moet wetenschappelijke richtsnoeren verstrekken waarin de te gebruiken beoordelingscriteria worden beschreven voor elke geschikte recyclingtechnologie waarbij toelating van afzonderlijke recyclingprocessen een eis is.
- Een exploitant van een bedrijf waarvan het proces is toegelaten, wordt toelatingshouder. Zij moeten aan algemene verplichtingen voldoen, onder meer om recyclers de nodige informatie te verstrekken, wijzigingen in het proces en de eigendom ervan aan de Commissie te melden en hun wettelijke en strafrechtelijke aansprakelijkheid te dragen.
- De Commissie kan toelatingen wijzigen, opschorten of intrekken indien aan bepaalde criteria wordt voldaan.
De wetgeving verplicht tot de instelling van een EU-register voor nieuwe technologieën, recyclers, recyclingprocessen, recyclingsystemen en decontaminatie-installaties. Hierin worden gegevens opgenomen over:
- de decontaminatie-installatie en de recyclinginrichting waar de gerecycleerde kunststof werd vervaardigd;
- het gebruikte toegelaten recyclingproces;
- de naam van het recyclingsysteem en de identiteit van de exploitant;
- de namen van de eventuele nieuwe technologieën die zijn gebruikt.
Recyclers moeten:
- voldoen aan administratieve vereisten, zoals de eis dat 30 dagen voor de start van de productie van gerecycleerde kunststof de Commissie en de eigen nationale autoriteit worden ingelicht;
- een samenvatting van de nalevingsmonitoring opstellen voor elke decontaminatie-installatie onder hun beheer, waarbij gebruik moet worden gemaakt van het model in bijlage II bij de verordening, en deze laten goedkeuren door de bevoegde autoriteit op hun grondgebied;
- een verklaring van overeenstemming verstrekken overeenkomstig de beschrijving en het model in deel A van bijlage III.
Officiële controles van recyclinginstallaties omvatten:
- controles van exploitanten, beoordeling van goede productiepraktijken en onderzoek van controles en naleving ter monitoring van de bestaande procedures;
- de bevoegdheid van nationale autoriteiten om van een partij gerecycleerde kunststof te verklaren dat deze om de volgende redenen niet aan de eisen voldoet:
- zij is zonder passende documentatie of etikettering in de handel gebracht,
- de recycler kan niet bewijzen dat de productie ervan overeenkomstig de verordening heeft plaatsgevonden,
- de partij is vervaardigd in een recyclinginstallatie die niet aan de voorschriften van de verordening voldoet;
- de bevoegdheid van nationale autoriteiten om te eisen dat een exploitant de tekortkomingen herstelt en om de verkoop van het product zelfs te verbieden.
De verordening is niet van toepassing op het gebruik van afval voor de vervaardiging van stoffen zoals bedoeld in artikel 5 van Verordening (EU) nr. 10/2011. Het gaat daarbij om monomeren en andere uitgangsstoffen, additieven met uitzondering van kleurstoffen, polymeerproductiehulpmiddelen exclusief oplosmiddelen en macromoleculen van microbiële fermentatie.
De verordening bevat een aantal overgangsbepalingen en strekt tot intrekking van Verordening (EG) nr. 282/2008.
VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?
De verordening is sinds 10 oktober 2022 van toepassing.
ACHTERGROND
Zie voor meer informatie:
KERNBEGRIPPEN
Afval. Elke stof of elk voorwerp waar de houder zich van ontdoet, voornemens is zich van te ontdoen, of zich van moet ontdoen.
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Verordening (EU) 2022/1616 van de Commissie van 15 september 2022 betreffende materialen en voorwerpen van gerecycleerde kunststof bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 282/2008 (PB L 243 van 20.9.2020, blz. 3-46)
Achtereenvolgende wijzigingen aan Verordening (EU) 2022/1616 werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.
GERELATEERDE DOCUMENTEN
Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s — Een nieuw actieplan voor een circulaire economie Voor een schoner en concurrerender Europa (COM(2020) 98 final van 11.3.2020)
Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s — Een Europese strategie voor kunststoffen in een circulaire economie (COM(2018) 28 final van 16.1.2018)
Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2017 betreffende officiële controles en andere officiële activiteiten die worden uitgevoerd om de toepassing van de levensmiddelen- en diervoederwetgeving en van de voorschriften inzake diergezondheid, dierenwelzijn, plantgezondheid en gewasbeschermingsmiddelen te waarborgen, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 999/2001, (EG) nr. 396/2005, (EG) nr. 1069/2009, (EG) nr. 1107/2009, (EU) nr. 1151/2012, (EU) nr. 652/2014, (EU) 2016/429 en (EU) 2016/2031 van het Europees Parlement en de Raad, de Verordeningen (EG) nr. 1/2005 en (EG) nr. 1099/2009 van de Raad en de Richtlijnen 98/58/EG, 1999/74/EG, 2007/43/EG, 2008/119/EG en 2008/120/EG van de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 854/2004 en (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad, de Richtlijnen 89/608/EEG, 89/662/EEG, 90/425/EEG, 91/496/EEG, 96/23/EG, 96/93/EG en 97/78/EG van de Raad en Besluit 92/438/EEG van de Raad (verordening officiële controles) (PB L 95 van 7.4.2017, blz. 1-142)
Zie de geconsolideerde versie.
Verordening (EU) nr. 10/2011 van de Commissie van 14 januari 2011 betreffende materialen en voorwerpen van kunststof, bestemd om met levensmiddelen in contact te komen (PB L 12 van 15.1.2011, blz. 1-89)
Zie de geconsolideerde versie.
Verordening (EG) nr. 2023/2006 van de Commissie van 22 december 2006 betreffende goede fabricagemethoden voor materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in contact te komen (PB L 384 van 29.12.2006, blz. 75-78)
Zie de geconsolideerde versie.
Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden (PB L 31 van 1.2.2002, blz. 1-24)
Zie de geconsolideerde versie.
Laatste bijwerking 13.01.2023