Rezolucja miała na celu utworzenie systemu pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej (UE) należącymi do strefy euro a państwami członkowskimi UE spoza strefy euro, gwarantującego stabilność kursów walutowych pomiędzy ich różnymi walutami w momencie rozpoczęcia trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej 1 stycznia 1999 roku.
Porozumienie z 2006 roku (porozumienie banków centralnych ERM II) opierało się na rezolucji oraz uchyliło i zastąpiło podobne porozumienie zawarte w 1998 roku. Ustanowiło stabilny mechanizm kursów walutowych (ERM II), zastępujący pierwotny Europejski System Walutowy, pomiędzy euro a walutami krajowymi państw członkowskich spoza strefy euro (państw członkowskich, które nie przyjęły euro, będących stronami porozumienia). Obecnie ERM II obejmuje waluty Bułgarii i Danii, jako że Chorwacja przystąpiła do strefy euro 1 stycznia 2023 roku po spełnieniu kryterium kursu walutowego w okresie 2 lat, którego zakończenie przypadało na dzień 18 maja 2022 roku.
Celem rezolucji i porozumienia z 2006 roku jest uniknięcie nadmiernych wahań kursów wymiany walut zakłócających funkcjonowanie jednolitego rynku Unii Europejskiej.
Porozumienie zmieniające z 2020 roku uwzględnia wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej. Bank Anglii nie jest stroną porozumienia banków centralnych ERM II od 1 lutego 2020 r. Załącznik II do porozumienia, „Pułapy dostępu do środków finansowania bardzo krótkookresowego, wskazywane w artykułach 8, 10 oraz 11 porozumienia banków centralnych”, został zmieniony w celu uwzględnienia tego wydarzenia.
Porozumienie zmieniające z 2022 roku uwzględnia przyjęcie przez Chorwację waluty euro z dniem 1 stycznia 2023 roku. Od tego samego dnia Chorwacki Bank Narodowy (Hrvatska narodna banka) nie jest już stroną porozumienia banków centralnych ERM II. Załącznik II do porozumienia został zmieniony w celu uwzględnienia faktu przyjęcia przez Chorwację waluty euro.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Porozumienie z 2006 r.:
- potwierdza, że uczestnictwo w ERM II jest dobrowolne dla państw członkowskich spoza strefy euro, które odstąpiły od przyjęcia wspólnej waluty, ale jednocześnie dodaje, że oczekuje się, iż przystąpią do tego mechanizmu;
- określa kurs centralny – uzgodniony pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym (EBC) a odpowiednim krajowym bankiem centralnym – pomiędzy euro a każdą uczestniczącą walutą krajową, który może wahać w przedziale 15 % w każdym kierunku;
- przewiduje automatyczną i nieograniczoną interwencję EBC i krajowego banku centralnego w przypadku przekroczenia przedziału 15%;
- ustanawia szczegółowe procedury:
  - angażowania krajowego banku centralnego z kraju należącego do strefy euro w każdą interwencję,
  - udzielania kredytu bardzo krótkookresowego pomiędzy EBC a krajowym bankiem centralnym spoza strefy euro,
  - spłaty nieuregulowanych sald należności w ramach finansowania bardzo krótkookresowego,
  - przedłużania terminu zapadalności udzielonego finansowania,
  - bliższej współpracy kursowej pomiędzy EBC a krajowymi bankami centralnymi spoza strefy euro,
  - monitorowania całego systemu ERM II,
  - możliwych zmian kursów centralnych oraz 15% przedziału wahań.
Porozumienie z 2006 r. musi zostać zmienione, gdy przystąpi do niego nowy krajowy bank centralny lub gdy taki bank odstąpi od tego porozumienia.

OD KIEDY REZOLUCJA I POROZUMIENIA MAJĄ ZASTOSOWANIE?

Rezolucja ma zastosowanie od 16 czerwca 1997 r.
Porozumienie z 2006 r. ma zastosowanie od 1 kwietnia 2006 r.
Porozumienie z 2020 r. zmienia porozumienie banków centralnych ERM II ze skutkiem od 1 lutego 2020 r.
Porozumienie z 2022 r. zmienia porozumienie banków centralnych ERM II ze skutkiem od 1 stycznia 2023 r.

KONTEKST

Konwergencja podstawowych wyników gospodarczych jest bardzo ważna dla utrzymania stabilnego kursu walutowego. Stabilność środowiska gospodarczego jest konieczna dla dobrego funkcjonowania wspólnego rynku oraz dla zapewnienia rosnącego poziomu inwestycji, wzrostu i zatrudnienia.
Mechanizm kursów walutowych zapewnia państwom członkowskim spoza strefy euro punkt odniesienia na potrzeby tworzenia solidnych polityk gospodarczych, umożliwiając im przygotowanie się do przyjęcia euro.

GŁÓWNE DOKUMENTY

Rezolucja Rady Europejskiej z Amsterdamu z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie utworzenia mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (Dz.U. C 236 z 2.8.1997, s. 5–6).

Porozumienie z dnia 16 marca 2006 r. pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym oraz krajowymi bankami centralnymi Państw Członkowskich spoza strefy euro określające procedury operacyjne mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej (Dz.U. C 73 z 25.3.2006, s. 21–27).

Poprawka z 2020 roku do porozumienia z 2006 roku została włączona do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Porozumienie z dnia 12 grudnia 2022 r. pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich spoza strefy euro zmieniające porozumienie z dnia 16 marca 2006 r. pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich spoza strefy euro określające procedury operacyjne mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (Dz.U. C 12 z 13.1.2023, s. 3–6).

Ostatnia aktualizacja: 21.03.2023

Top

All