14.2.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 45/17

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

Bijlage 1 —

Bijlage 2 —

Bijlage 3 —

Bijlage 4 —

Bijlage 5 —

Bijlage 6 —

Bijlage 7 —

2.1.

„elektrisch aangedreven wegvoertuig”: een voertuig met carrosserie bedoeld voor gebruik op de weg, uitsluitend aangedreven door een elektromotor waarvan de tractie-energie uitsluitend wordt geleverd door een in het voertuig geïnstalleerde tractiebatterij;

2.2.

„voertuigtype”: elektrisch aangedreven wegvoertuigen die onderling niet verschillen op essentiële punten zoals:

2.3.

„goedkeuring van een type elektrisch aangedreven wegvoertuig”: de goedkeuring van een type elektrisch voertuig wat de voorschriften inzake constructie en functionele veiligheid betreft die specifiek zijn voor het gebruik van elektrische energie;

2.4.

„tractiebatterij”: het samenstel van alle batterijmodules die elektrisch met elkaar zijn verbonden, als energievoorziening van de stroomkring;

2.5.

„batterijmodule”: de kleinste opslageenheid van energie, bestaande uit één cel of een samenstel van cellen, elektrisch in serie of parallel met elkaar verbonden, in één houder geplaatst en mechanisch met elkaar geassocieerd;

2.6.

„batterijpak”: een enkel mechanisch samenstel, bestaande uit batterijmodules en frames of bakken om die in vast te houden. Een voertuig kan een of meer of geen batterijpakken hebben;

2.7.

„hulpbatterij”: batterij waarvan de energievoorraad alleen wordt gebruikt voor de voeding van het hulpnetwerk;

2.8.

„hulpnetwerk”: het samenstel van elektrische hulpinrichtingen met soortgelijke functies als die gebruikt in voertuigen met verbrandingsmotor;

2.9.

„ingebouwd laadapparaat”: een elektronische energieomzetter die door zijn constructie met het voertuig is verbonden en die wordt gebruikt om de tractiebatterij met behulp van een externe stroombron (elektriciteitsnet) op te laden;

2.10.

„koppelsysteem”: alle delen die worden gebruikt om het voertuig met een externe stroombron (wissel- of gelijkstroom) te verbinden;

2.11.

„aandrijflijn”: het elektrische circuit, bestaande uit:

2.12.

„aandrijving”: specifieke onderdelen van de aandrijflijn: tractiemotoren, elektronische regeling van de tractiemotoren, de daarmee geassocieerde kabelset en connectoren;

2.13.

„elektronische omzetter”: een apparaat dat de regeling en/of overdracht van elektrische energie mogelijk maakt;

2.14.

„passagiers- en laadruimte”: de voor inzittenden bestemde ruimte, afgebakend door het dak, de vloer, de zijwanden, de buitenruiten, het schutbord aan de voorkant en het vlak van de rugleuning van de achterbank, en eventueel de scheiding tussen dat vlak en de ruimte(n) met de batterij of batterijmodules;

2.15.

„regeleenheid voor rijrichting”: een specifieke inrichting die fysiek wordt bediend door de bestuurder om de rijrichting (vooruit of achteruit) te kiezen waarin het voertuig zich zal verplaatsen als het gaspedaal wordt ingetrapt;

2.16.

„direct contact”: het contact van personen of vee met delen onder spanning;

2.17.

„delen onder spanning”: alle geleiders of geleidende delen die bedoeld zijn om bij normaal gebruik onder stroom te worden gezet;

2.18.

„indirect contact”: contact van personen of vee met massa’s;

2.19.

„massa”: elk geleidend deel dat zonder meer kan worden aangeraakt en dat normaal niet onder spanning staat, maar dat bij een defect onder stroom kan komen te staan;

2.20.

„elektrisch circuit”: een samenstel van verbonden delen onder spanning waardoor onder normale bedrijfsomstandigheden een elektrische stroom moet vloeien;

2.21.

„actieve stand (rijden mogelijk)”: stand van het voertuig waarbij, wanneer het gaspedaal wordt ingetrapt (of een soortgelijk orgaan wordt geactiveerd), de aandrijving het voertuig in beweging zal brengen;

2.22.

„nominale spanning”: het kwadratisch gemiddelde van de door de fabrikant aangegeven spanningswaarde waarvoor het elektrische circuit is ontworpen en waarop de kenmerken ervan betrekking hebben;

2.23.

„werkspanning”: de door de fabrikant aangegeven hoogste kwadratisch gemiddelde spanningswaarde van een elektrisch circuit, die bij gelijk welke isolatie, in een open circuit of onder normale bedrijfsomstandigheden kan optreden;

2.24.

„elektrisch chassis”: een stel geleidende, elektrisch met elkaar verbonden onderdelen en alle andere geleidende onderdelen die daarmee elektrisch zijn verbonden, waarvan de potentiaal als referentie wordt genomen;

2.25.

„sleutel”: een inrichting die is ontworpen en vervaardigd om een vergrendelingssysteem te bedienen dat is ontworpen en vervaardigd om alleen door die inrichting te worden bediend.

3.1.

De goedkeuringsaanvraag voor een voertuigtype wat de specifieke voorschriften inzake constructie en functionele veiligheid van elektrisch aangedreven wegvoertuigen betreft, wordt door de voertuigfabrikant of door zijn daartoe gemachtigde vertegenwoordiger ingediend.

3.2.

De aanvraag gaat vergezeld van de hierna genoemde documenten in drievoud en van de volgende gegevens:

3.2.1.

een gedetailleerde beschrijving van het type elektrisch aangedreven wegvoertuig met betrekking tot de vorm van de carrosserie, de elektrische aandrijving (motoren en regelingen) en de tractiebatterij (type, capaciteit, batterijbeheer).

3.3.

Een voertuig dat representatief is voor het goed te keuren voertuigtype, wordt ter beschikking gesteld van de technische dienst die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de goedkeuringstests.

3.4.

Voordat typegoedkeuring wordt verleend, gaat de bevoegde instantie na of afdoende maatregelen zijn genomen om een effectieve controle van de conformiteit van de productie te waarborgen.

4.1.

Als het voertuigtype waarvoor krachtens dit reglement goedkeuring wordt aangevraagd, aan de voorschriften van punt 5 en van de bijlagen 3, 4, 5 en 7 voldoet, wordt voor dat voertuigtype goedkeuring verleend.

4.2.

Aan elk goedgekeurd type wordt een goedkeuringsnummer toegekend. De eerste twee cijfers ervan (momenteel 00 voor het reglement in de oorspronkelijke versie) geven het nummer aan van de wijzigingenreeks waarin de recentste belangrijke technische wijzigingen van het reglement op de datum van goedkeuring zijn opgenomen. Dezelfde overeenkomstsluitende partij mag hetzelfde nummer niet aan een ander voertuigtype toekennen.

4.3.

Van de goedkeuring, de weigering, uitbreiding of intrekking van de goedkeuring of de definitieve stopzetting van de productie van een voertuigtype krachtens dit reglement wordt aan de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mededeling gedaan door middel van een formulier volgens het model in bijlage 1.

4.4.

Op elk voertuig dat conform is met een voertuigtype waarvoor krachtens dit reglement goedkeuring is verleend, wordt op een opvallende en makkelijk bereikbare plaats die op het goedkeuringsformulier is gespecificeerd, een internationaal goedkeuringsmerk aangebracht. Dit merk bestaat uit:

4.4.1.

een cirkel met daarin de letter E, gevolgd door het nummer van het land dat de goedkeuring heeft verleend (1).

4.4.2.

het nummer van dit reglement, gevolgd door de letter R, een liggend streepje en het goedkeuringsnummer, rechts van de in punt 4.4.1 beschreven cirkel.

4.5.

Indien het voertuig conform is met een type dat op basis van een of meer andere aan de overeenkomst gehechte reglementen is goedgekeurd in het land dat de goedkeuring krachtens dit reglement heeft verleend, hoeft het in punt 4.4.1 bedoelde symbool niet te worden herhaald; in dat geval worden de reglement- en de goedkeuringsnummers, alsook de aanvullende symbolen van alle reglementen op basis waarvan goedkeuring is verleend in het land dat de goedkeuring krachtens dit reglement heeft verleend, in verticale kolommen rechts van het in punt 4.4.1 bedoelde symbool geplaatst.

4.6.

Het goedkeuringsmerk moet goed leesbaar en onuitwisbaar zijn.

4.7.

Het goedkeuringsmerk wordt op of dicht bij het door de fabrikant bevestigde gegevensplaatje van het voertuig aangebracht.

4.8.

In bijlage 2 worden voorbeelden gegeven van de opstelling van het goedkeuringsmerk.

5.1.

Constructievoorschriften

5.1.1.

Tractiebatterij

5.1.1.1.

De installatie van de tractiebatterij in het voertuig mag geen potentieel gevaarlijke accumulatie van gasbellen mogelijk maken.

5.1.1.2.

Batterijruimten met batterijmodules die gevaarlijke gassen kunnen produceren, moeten veilig worden geventileerd.

5.1.1.3.

De tractiebatterij en de aandrijflijn moeten worden beveiligd met geschikte zekeringen of circuitonderbrekers. De fabrikant moet het laboratorium gegevens verstrekken waarmee kan worden geverifieerd dat hun kalibratie zo nodig het openen ervan garandeert.

5.1.2.

Beveiliging tegen elektrische schok

5.1.2.1.

Beveiliging tegen direct contact met onder spanning staande delen van de aandrijflijn:

5.1.2.1.1.

Indien de werkspanning van het elektrische circuit lager is dan 60 V gelijkspanning of 25 V wisselspanning, zijn er geen voorschriften nodig;

5.1.2.1.2.

Direct contact met onder spanning staande delen van de elektrische aandrijflijn waarvan de maximumspanning ten minste 60 V gelijkspanning of 25 V wisselspanning bedraagt, moet worden voorkomen door hetzij isolatie, hetzij afdekkingen, beschermingsroosters, geperforeerde metalen platen enz. Deze beveiligingen moeten op betrouwbare wijze zijn vastgemaakt en moeten mechanisch resistent zijn. Zij mogen niet zonder gereedschap kunnen worden geopend, uit elkaar genomen of verwijderd.

5.1.2.1.3.

In passagiers- en laadruimten moeten onder spanning staande delen in elk geval worden beveiligd door omhullingen met een beschermingsgraad van ten minste IPXXD.

5.1.2.1.4.

Omhullingen in andere gedeelten van het voertuig moeten een beschermingsgraad van ten minste IPXXB hebben.

5.1.2.1.5.

In de motorruimte mag de toegang tot onder spanning staande delen slechts mogelijk zijn door een vrijwillige handeling.

5.1.2.1.6.

Na het openen van de afdekking moet de toegang tot de delen van het koppelsysteem worden beveiligd met beschermingsgraad IPXXB.

5.1.2.1.7.

De beschermingsgraden IPXXB en IPXXD verwijzen respectievelijk naar het contact van een gelede testvinger en een testdraad met gevaarlijke delen (bijlage 3).

5.1.2.1.8.

Merktekens

Beschermende afdekkingen van onder spanning staande delen, zoals beschreven in punt 5.1.2.1.2, moeten worden gemarkeerd met een symbool zoals beschreven in bijlage 5.

5.1.2.2.

Beveiliging tegen indirect contact met massa’s van de aandrijflijn.

5.1.2.2.1.

Indien de werkspanning van het elektrische circuit lager is dan 60 V gelijkspanning of 25 V wisselspanning, zijn er geen voorschriften nodig;

5.1.2.2.2.

Het ontwerp, de installatie en de fabricage van elektrisch materiaal moeten zo zijn dat isolatiefouten worden vermeden.

5.1.2.2.3.

De beveiliging tegen indirect contact moet worden verzekerd door gebruik te maken van isolatie; bovendien moeten de massa’s van de ingebouwde uitrusting galvanisch met elkaar zijn verbonden. Deze potentiaalnivellering wordt verkregen door de massa’s met elkaar te verbinden, hetzij via een beschermende geleider, bv. draad, aardingsbundel, hetzij direct via het metalen chassis van het voertuig. Voor twee aan elkaar gelaste massa’s geldt dat zij geen onderbrekingspunten hebben. Indien enige onderbreking aanwezig is, wordt dat punt overbrugd door potentiaalnivellering.

5.1.2.3.

Isolatieweerstand

5.1.2.3.1.

De meting van de isolatieweerstand wordt uitgevoerd nadat het voertuig gedurende 8 uur is geconditioneerd onder de volgende voorwaarden:

5.1.2.3.2.

Onder gebruikmaking van een meetspanning (gelijkspanning) die gelijk is aan de nominale spanning van de tractiebatterij, moet de isolatieweerstand tussen een willekeurige massa en elke pool van de batterij een minimumwaarde van 500 Ω/V van de nominale spanning bedragen (bijlage 4 bevat een voorbeeld van hoe deze test kan worden uitgevoerd).

5.1.2.3.3.

Weerstand van de beschermende geleider:

De weerstand van de potentiaalnivellering tussen twee willekeurige massa’s moet lager zijn dan 0,1 Ω. Deze test moet worden uitgevoerd met een stroomsterkte van ten minste 0,2 A.

5.1.2.4.

Aansluiting van het voertuig op het elektriciteitsnet:

5.1.2.4.1.

In geen geval mag het voertuig in staat zijn op eigen kracht te bewegen, wanneer het galvanisch is verbonden met een energievoorzieningsnetwerk of een extern laadapparaat;

5.1.2.4.2.

De onderdelen die worden gebruikt bij het laden van de batterij via een externe bron, moeten het mogelijk maken dat de laadstroom zonder fysieke schade wordt afgesloten zodra het contact wordt verbroken;

5.1.2.4.3.

De delen van het koppelsysteem die normaal onder spanning komen te staan, moeten onder alle bedrijfsomstandigheden worden beveiligd tegen direct contact;

5.1.2.4.4.

Tijdens het laden moeten alle massa’s elektrisch zijn verbonden via een geleidende draad die is aangesloten op de aarde.

5.2.

Voorschriften inzake functionele veiligheid

5.2.1.

Inschakelprocedure:

5.2.1.1.

De inschakelprocedure moet worden toegepast via een schakelaar met sleutel.

5.2.1.2.

Het mag niet mogelijk zijn deze sleutel te verwijderen in een stand waarbij de aandrijving wordt gevoed of actief rijden mogelijk wordt gemaakt.

5.2.2.

Voorwaarden voor rijden en stoppen:

5.2.2.1.

De bestuurder moet ten minste een tijdelijke aanduiding krijgen:

5.2.2.2.

Wanneer de ladingstoestand van de batterij de door de fabrikant opgegeven minimumwaarde bereikt, moet de gebruiker snel genoeg van deze situatie op de hoogte worden gebracht om het voertuig op eigen kracht ten minste uit de verkeerszone te kunnen rijden.

5.2.2.3.

Onbedoelde versnelling, vertraging en in achteruit schakelen van de aandrijving moet worden voorkomen. In het bijzonder mag een defect (bv. in de aandrijflijn) geen beweging van meer dan 0,1 m van een stilstaand, ongeremd voertuig tot gevolg hebben.

5.2.2.4.

Bij het verlaten van het voertuig, moet de bestuurder er duidelijk (bv. met een zichtbaar of hoorbaar signaal) van op de hoogte worden gebracht dat de aandrijving zich nog in de stand „actief rijden mogelijk” bevindt.

5.2.3.

Achteruitrijden

5.2.3.1.

Achteruitrijden mag slechts mogelijk zijn door gebruik te maken van een specifiek orgaan. Deze handeling moet inhouden:

5.2.3.2.

De toestand van de regeleenheid voor de rijrichting moet duidelijk worden gemaakt aan de bestuurder.

5.2.4.

Vermindering van het vermogen in geval van nood

5.2.4.1.

Indien het voertuig is uitgerust met een inrichting voor het beperken van de prestaties in geval van nood (bv. oververhitting van een onderdeel), moet de gebruiker door een duidelijk signaal worden gewaarschuwd.

5.3.

Bepaling van de waterstofemissies

5.3.1.

Deze test moet worden uitgevoerd op alle in punt 1 bedoelde elektrisch aangedreven wegvoertuigen.

Wegvoertuigen die zijn uitgerust met batterijen op basis van niet-waterige elektrolyten of afgedichte batterijen met „gasrecombinatie” zijn uitgesloten.

5.3.2.

De test moet worden uitgevoerd volgens de in bijlage 7 beschreven testmethode. Waterstofbemonstering en -analyse moeten zijn zoals voorgeschreven. Andere analysemethoden kunnen worden toegestaan als wordt aangetoond dat zij gelijkwaardige resultaten opleveren.

5.3.3.

Tijdens een normale laadprocedure onder de in bijlage 7 gestelde voorwaarden moeten de waterstofemissies minder bedragen dan 125 g gedurende 5 uur, of minder dan 25 × t2 g gedurende t2 (in uren).

5.3.4.

Tijdens het opladen door middel van een defect ingebouwd laadapparaat (voorwaarden volgens bijlage 7), moet de waterstofemissie minder bedragen dan 42 g. Voorts moet het ingebouwde laadapparaat een dergelijk mogelijk defect beperken tot 30 minuten.

5.3.5.

Alle handelingen die verband houden met het laden van de batterij, worden automatisch geregeld, met inbegrip van het stopzetten van het laden.

5.3.6.

Het mag niet mogelijk zijn manuele controle over de laadfasen te verkrijgen.

5.3.7.

Normale handelingen zoals het aan- en afkoppelen van de netstroom of stroomonderbrekingen mogen het regelsysteem van de laadfasen niet beïnvloeden.

5.3.8.

Belangrijke laadfouten moeten permanent aan de bestuurder worden gesignaleerd. Een belangrijke fout is een fout die later tijdens het laden tot een defect van het ingebouwde laadapparaat kan leiden.

5.3.9.

De fabrikant moet in de handleiding aangeven dat het voertuig voldoet aan deze voorschriften.

5.3.10.

De goedkeuring van een voertuigtype wat waterstofemissies betreft, kan worden uitgebreid tot andere voertuigtypen van dezelfde familie, zoals gedefinieerd in bijlage 7, aanhangsel 2.

6.1.

Elke wijziging van het voertuigtype wordt meegedeeld aan de administratieve instantie die het voertuigtype heeft goedgekeurd. Deze instantie kan dan:

6.1.1.

oordelen dat de wijzigingen waarschijnlijk geen noemenswaardig nadelig effect zullen hebben en dat het voertuig in ieder geval nog steeds aan de voorschriften voldoet, of

6.1.2.

de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst om een aanvullend testrapport verzoeken.

6.2.

De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, worden volgens de procedure van punt 4.3 in kennis gesteld van de bevestiging of weigering van de goedkeuring, met vermelding van de wijzigingen.

6.3.

De bevoegde instantie die de goedkeuring uitbreidt, kent aan die uitbreiding een volgnummer toe en stelt de andere partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen, daarvan in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1.

7.1.

Elk krachtens dit reglement goedgekeurd voertuig moet zo zijn vervaardigd dat het conform is met het goedgekeurde type doordat het voldoet aan de voorschriften van punt 5.

7.2.

Om na te gaan of aan de voorschriften van punt 7.1 is voldaan, moeten passende controles van de productie worden uitgevoerd.

7.3.

De houder van de goedkeuring moet met name:

7.3.1.

garanderen dat er procedures voor de doeltreffende kwaliteitscontrole van voertuigen bestaan;

7.3.2.

toegang hebben tot de testapparatuur die nodig is om de conformiteit van ieder goedgekeurd type te controleren;

7.3.3.

ervoor zorgen dat de testresultaten worden geregistreerd en dat de bijgevoegde documenten beschikbaar blijven gedurende een periode die in overleg met de administratieve instantie wordt vastgesteld;

7.3.4.

de resultaten van elk type test analyseren om de bestendigheid van de kenmerken van het voertuig te verifiëren en te waarborgen, rekening houdend met variaties die inherent zijn aan een industrieel productieproces;

7.3.5.

erop toezien dat voor elk voertuigtype ten minste de in punt 5 bij dit reglement voorgeschreven tests worden uitgevoerd;

7.3.6.

ervoor zorgen dat, als bij het desbetreffende type test een stel monsters of testobjecten niet conform blijkt te zijn, er opnieuw monsters worden genomen en een nieuwe test wordt uitgevoerd. Alle nodige maatregelen moeten worden genomen om de conformiteit van de desbetreffende productie te herstellen.

7.4.

De bevoegde instantie die de typegoedkeuring heeft verleend, kan op elk tijdstip de in elke productie-eenheid toegepaste methoden voor de controle van de conformiteit verifiëren.

7.4.1.

Bij elke inspectie worden de test- en productiegegevens aan de bezoekende inspecteur voorgelegd.

7.4.2.

De inspecteur kan willekeurig monsters nemen die in het laboratorium van de fabrikant moeten worden getest. Het minimumaantal monsters kan worden bepaald op basis van de resultaten van de controles die de fabrikant zelf heeft uitgevoerd.

7.4.3.

Als de kwaliteit niet bevredigend blijkt of als het nodig lijkt de geldigheid van de overeenkomstig punt 7.4.2 uitgevoerde tests te verifiëren, neemt de inspecteur monsters die moeten worden toegezonden aan de technische dienst die de typegoedkeuringstests heeft uitgevoerd.

7.4.4.

De bevoegde instantie mag alle in dit reglement voorgeschreven tests uitvoeren.

7.4.5.

Normaliter vinden de inspecties door de bevoegde instantie om het jaar plaats. Indien bij een van deze inspecties onbevredigende resultaten aan het licht komen, moet de bevoegde instantie ervoor zorgen dat alle nodige maatregelen worden genomen om de conformiteit van de productie zo snel mogelijk te herstellen.

8.1.

De krachtens dit reglement verleende goedkeuring voor een voertuigtype kan worden ingetrokken indien niet aan de voorschriften van punt 7 wordt voldaan of indien het voertuig of de onderdelen ervan de in punt 7.3.5 voorgeschreven tests niet doorstaan.

8.2.

Indien een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast een eerder door haar verleende goedkeuring intrekt, stelt zij de andere overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, daarvan onmiddellijk in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1.