Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex
Kompromis z Joaniny
Nazwa kompromisu z Joaniny pochodzi od nieformalnego spotkania ministrów spraw zagranicznych UE, które odbyło się w greckim mieście Joanina w marcu 1994 r. Podczas tego spotkania Rada przyjęła decyzję dotyczącą głosowania większością kwalifikowaną w powiększonej UE obejmującej 16 państw członkowskich. Decyzja ta została następnie skorygowana w świetle postanowienia Norwegii o nieprzyłączaniu się do UE.
Wskutek wynikłego z tego kompromisu ustanowiono, że jeśli członkowie Rady reprezentujący głosy w liczbie od 23 (poprzedni próg mniejszości blokującej – liczba głosów koniecznych do zablokowania decyzji, do przyjęcia której potrzeba większości kwalifikowanej) do 26 głosów (nowy próg mniejszości blokującej) wykazują zamiar sprzeciwu wobec podjęcia jakiejś decyzji przez Radę kwalifikowaną większością głosów, Rada podejmie wszelkie leżące w jej mocy środki, aby w rozsądnym terminie dojść do satysfakcjonującego rozwiązania, które będzie mogło zostać przyjęte wskutek oddania przynajmniej 68 z 87 głosów.
Artykuł 16 Traktatu o Unii Europejskiej wprowadza nową definicję zasady kwalifikowanej większości głosów, którą stosuje się od 1 listopada 2014 r.
Jednakże od tego dnia aż do 31 marca 2017 r. każde państwo członkowskie UE mogło domagać się zastosowania poprzednich zasad ważenia głosów. Możliwe było również zastosowanie „kompromisu z Joaniny”. Umożliwiło to krajom reprezentującym przynajmniej trzy czwarte populacji UE lub przynajmniej trzy czwarte całkowitej liczby państw członkowskich, wymaganych do ustanowienia mniejszości blokującej, sprzeciw wobec uzyskanego kwalifikowaną większością głosu Rady popierającego dany akt prawny w celu znalezienia nowego rozwiązania w rozsądnym przedziale czasowym.
Od 1 kwietnia 2017 r. nowe zasady dotyczące kwalifikowanej większości stały się obowiązkowe. Procentowe progi umożliwiające stosowanie zasad na mocy „kompromisu z Joaniny” zostały obniżone do poziomu przynajmniej 55 % populacji UE lub przynajmniej 55 % całkowitej liczby państw członkowskich wymaganych do ustanowienia mniejszości blokującej.
ZOBACZ TAKŻE