Sprawa C‑136/04

Deutsches Milch‑Kontor GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Hamburg‑Jonas

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

Refundacje wywozowe – Rozporządzenia (EWG) nr 804/68, 1706/89 i 3445/89 – Sery przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 listopada 2005 r.  I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Mleko i przetwory mleczne – Refundacje wywozowe – Towary nimi objęte – Sery przeznaczone ze swej natury do przetworzenia w kraju trzecim – Zaliczenie – Warunek – Zaklasyfikowanie do jednego z kodów nomenklatury produktów rolnych

(rozporządzenie Komisji nr 1706/89, załącznik; rozporządzenie Komisji nr 3445/89, załącznik)

Sery wywiezione w 1990 r., które ze swej natury są przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim, mogą być objęte refundacją wywozową na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 804/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, zmienionego rozporządzeniem nr 3904/87 pod warunkiem ich zaklasyfikowania – biorąc pod uwagę ich rodzaj i skład – do jednego z kodów produktów znajdujących się w załączniku do rozporządzenia nr 1706/89 ustalającego refundacje wywozowe w sektorze mleka i przetworów mlecznych, które są zdefiniowane przez nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych, znajdującą się w załączniku do rozporządzenia nr 3445/89 ustanawiającego pełną wersję nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych obowiązującej od dnia 1 stycznia 1990 r.

(por. pkt 33 i sentencja)

WYROK TRYBUNAŁU (piąta izba)

z dnia 24 listopada 2005 r. (*)

Refundacje wywozowe – Rozporządzenia (EWG) nr 804/68, 1706/89 i 3445/89 – Sery przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim

W sprawie C‑136/04

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) postanowieniem z dnia 3 lutego 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 15 marca 2004 r., w postępowaniu:

Deutsches Milch‑Kontor GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Hamburg‑Jonas

TRYBUNAŁ (piąta izba),

w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Schintgen i R. Silva de Lapuerta (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: M. Poiares Maduro,

sekretarz: B. Fülöp, administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 28 września 2005 r.,

rozważywszy uwagi przedstawione:

–       w imieniu Deutsches Milch‑Kontor GmbH przez U. Schrömbgesa i O. Wenzlaffa, Rechtsanwälte,

–       w imieniu Komisji Wspólnot Europejskich przez G. Brauna, działającego w charakterze pełnomocnika,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

1       Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1706/89 z dnia 15 czerwca 1989 r. ustalającego refundacje wywozowe w sektorze mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 166, str. 36) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3445/89 z dnia 15 listopada 1989 r. ustanawiającego pełną wersję nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych obowiązującej od dnia 1 stycznia 1990 r. (Dz.U. L 336, str. l).

2       Wniosek ten został złożony w ramach sporu między spółką Deutsches Milch‑Kontor GmbH (zwaną dalej „Milch‑Kontor”) a Hauptzollamt Hamburg‑Jonas (głównym urzędem celnym Hambourg‑Jonas, zwanym dalej „Hauptzollamt”) w przedmiocie prawa do przyznania refundacji wywozowej dla sera przeznaczonego do przetworzenia.

 Ramy prawne

3       Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 148, str. 13), zmienionego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3904/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. (Dz.U. L 370, str. 1) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 804/68”), różnica między cenami w handlu międzynarodowym określonych produktów wymienionych w art. 1 tego rozporządzenia a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

4       Dla produktów mlecznych wysokość refundacji wywozowych przewidzianych we wspomnianym art. 17 ustala rozporządzenie nr 1706/89.

5       Motyw dziewiąty tego rozporządzenia ma brzmienie następujące:

„Stawka refundacji dla serów jest obliczana dla produktów przeznaczonych do bezpośredniego spożycia. Skóry i odpady serowe nie są produktami odpowiadającymi temu przeznaczeniu. W celu uniknięcia niejasności przy wykładni należy wyjaśnić, że sery o wartości franco granica niższej niż 140 ecu/100 kg nie są objęte refundacją” [tłumaczenie nieoficjalne].

6       Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, str. 1), zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2886/89 z dnia 2 sierpnia 1989 r. (Dz.U. L 282, str. 1), ustanawia wersję Nomenklatury Scalonej towarów (zwanej dalej „Nomenklaturą Scaloną”) znajdującą zastosowanie do okoliczności sporu przed sądem krajowym.

7       Pozycja 0406 90 Nomenklatury Scalonej brzmi „pozostałe sery”. Zawiera ona podpozycję 0406 90 11 oznaczoną jako „pozostałe sery do przetworzenia”.

8       Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3846/87 z dnia 17 grudnia 1987 r. ustanawiające nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych (Dz.U. L 366, str. 1) ustanawia na podstawie Nomenklatury Scalonej nomenklaturę produktów rolnych dla celów refundacji wywozowych (zwaną dalej „nomenklaturą refundacji”).

9       Zgodnie z art. 1 akapit trzeci tego rozporządzenia nomenklatura refundacji obejmuje dodatkowe podpodziały w stosunku do Nomenklatury Scalonej, niezbędne w celu opisu towarów, dla których udziela się refundacji wywozowych.

10     W czasie, w którym miały miejsce okoliczności istotne dla postępowania przed sądem krajowym, zastosowanie miała wersja nomenklatury refundacji ustalona w rozporządzeniu nr 3445/89.

 Postępowanie przed sądem krajowym i pytanie prejudycjalne

11     W styczniu 1990 r. Milch‑Kontor dokonała wywozu sera do Jugosławii i otrzymała na swój wniosek refundację wywozową. Wywieziony towar został zgłoszony jako gouda.

12     Decyzją z dnia 14 sierpnia 1995 r. Hauptzollamt zażądał zwrotu przyznanej początkowo refundacji wywozowej ze względu na to, iż wywieziony towar nie był serem gouda, jaki zwykle występuje w obrocie, lecz surowcem przeznaczonym do przetworzenia.

13     Finanzgericht oddalił skargę wniesioną przez Milch‑Kontor przeciwko tej decyzji, podnosząc, że refundacja wywozowa została pobrana bezprawnie, ponieważ w odróżnieniu od Nomenklatury Scalonej nomenklatura refundacji nie zawiera podpozycji dotyczącej sera przeznaczonego do przetworzenia.

14     Milch‑Kontor wniósł od orzeczenia Finanzgericht „Revision” do Bundesfinanzhof.

15     W postanowieniu odsyłającym Bundesfinanzhof zwraca się z pytaniem, czy nomenklatura refundacji stanowi niezależną klasyfikację taryfową różną od Nomenklatury Scalonej, czy też chodzi tu o wyciąg z Nomenklatury Scalonej, zawierający jedynie podpozycje tych produktów, które należy uwzględnić przy przyznawaniu refundacji wywozowych.

16     W tym względzie sąd odsyłający zauważa, po pierwsze, że przepisy rozporządzenia nr 3846/87 wydają się wskazywać na to, że nomenklatura refundacji stanowi jedynie powtórzenie odpowiednich pozycji i podpozycji Nomenklatury Scalonej.

17     Po drugie, zaznacza on, że zgodnie ze zdaniem pierwszym motywu dziewiątego rozporządzenia nr 1706/89 stawka refundacji dla serów jest obliczana dla produktów przeznaczonych do konsumpcji bezpośredniej. Mogłoby to oznaczać, że sery przeznaczone do przetworzenia nie są objęte refundacją wywozową.

18     W końcu sąd odsyłający stoi na stanowisku, że ponieważ zaliczenie do podpozycji 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej dotyczy jedynie klasyfikacji taryfowej towarów do celów określenia należności przywozowych, nie można wykluczyć, że nawet jeżeli towar jest klasyfikowany do wspomnianej podpozycji przy określaniu należności przywozowych, może jednak zostać objęty refundacją wywozową.

19     W tych okolicznościach Bundesfinanzhof postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy rozporządzenie (EWG) nr 3445/89 i rozporządzenie (EWG) nr 1706/89 należy interpretować w ten sposób, że sery z podpozycji 0406 90 Nomenklatury Scalonej, które ze swej natury są przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim i z tego powodu powinny być zaklasyfikowane do podpozycji 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej w brzmieniu nadanym rozporządzeniem (EWG) nr 2886/89, są wyłączone z refundacji wywozowych?”.

 W przedmiocie pytania prejudycjalnego

20     Poprzez swoje pytanie sąd krajowy zmierza w istocie do ustalenia, czy wywóz do kraju trzeciego towaru oznaczonego jako ser przeznaczony do przetworzenia w tym kraju i objętego podpozycją 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej może stanowić podstawę przyznania refundacji wywozowej na podstawie rozporządzeń nr 3445/89 i 1706/89.

21     Milch‑Kontor i Komisja Wspólnot Europejskich utrzymują, iż podpozycja 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej nie występuje w nomenklaturze refundacji, dlatego że stosowana jest ona wyłącznie do określenia należności przywozowych.

22     Niemniej nie uważają one, by należało z tego wnioskować, iż przyznanie refundacji wywozowej dla wywiezionego towaru jest wyłączone.

23     Zdaniem Milch‑Kontor, nomenklatura refundacji stanowi niezależną klasyfikację taryfową, różną od Nomenklatury Scalonej. W konsekwencji towar, który w ramach taryfy celnej jest zaklasyfikowany do podpozycji, która nie występuje w nomenklaturze refundacji, może zostać automatycznie zaklasyfikowany odpowiednio do swojego składu do właściwego kodu produktów tej nomenklatury. Uwzględniając ich naturę, sery przeznaczone do przetworzenia, objęte podpozycją 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej, należy zatem zaklasyfikować do odpowiedniego kodu nomenklatury refundacji, tzn. do kodu produktu 0406 90 89 979. W każdym razie należy dać pierwszeństwo temu ostatniemu kodowi, ponieważ jest on dokładniejszy niż podpozycja 0406 90 11.

24     Ponieważ podpozycja 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej jest zastrzeżona wyłącznie dla przywozu, zdaniem Komisji, ser przeznaczony do przetworzenia w kraju trzecim należy zaklasyfikować do innej podpozycji pozycji 0406 90 tej nomenklatury, w zależności od jego rodzaju i składu.

25     Komisja uważa więc, że jeżeli wywieziony towar nie może zostać zaklasyfikowany do żadnego z kodów produktów znajdujących się w załączniku do rozporządzenia nr 1706/89 i nie spełnia wymogów prawa wspólnotowego dotyczących w szczególności jakości i ceny, powinien zostać wyłączony z refundacji wywozowych.

26     Jeżeli chodzi o wykładnię pierwszego zdania motywu dziewiątego rozporządzenia nr 1706/89, niezbędna jest analiza tego motywu w całości. Motyw ten dla obliczania stawki refundacji dla serów dokonuje rozróżnienia pomiędzy, z jednej strony, produktami przeznaczonymi do bezpośredniego spożycia, a, z drugiej strony, skórami i odpadami serów. W celu uniknięcia jakichkolwiek niejasności przy wywozie serów o wartości franco granica niższej niż 140 ECU na 100 kg nie przyznaje się refundacji. Jeżeli wartość ta zostanie przekroczona, jest logiczne, że refundacja jest przyznawana, nawet jeżeli produkt jest przeznaczony do przetworzenia. W konsekwencji Komisja podnosi, że w niniejszym przypadku przyznanie refundacji wywozowej zależy co najmniej od tego, czy cena franco granica sera wywożonego i przeznaczonego do przetworzenia w kraju trzecim jest wyższa od tej wartości.

27     Jak podnosi sąd krajowy, Milch‑Kontor i Komisja, podpozycja 0406 90 11 Nomenklatury Scalonej dotycząca serów przeznaczonych do przetworzenia znajduje zatem zastosowanie jedynie do celów określenia należności przywozowych.

28     Stąd logiczne jest, że nie występuje ona wśród podpozycji nomenklatury refundacji oznaczających towary stanowiące przedmiot regulacji dotyczącej refundacji wywozowych.

29     Niemniej nie wynika z tego, że ser wywieziony w 1990 r. i przeznaczony do przetworzenia w kraju trzecim jest wyłączony z tej regulacji.

30     Jeżeli bowiem wspomniany towar można, biorąc pod uwagę jego rodzaj i skład, zaklasyfikować do innej podpozycji pozycji 0406 90 Nomenklatury Scalonej, której odpowiada jeden z kodów produktów znajdujących się w załączniku do rozporządzenia nr 1706/89, refundacja wywozowa na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 804/68 jest zatem możliwa.

31     W postępowaniu przed sądem krajowym przeprowadzenie takiej oceny spoczywa na sądzie odsyłającym.

32     Jeżeli chodzi o motyw dziewiąty rozporządzenia nr 1706/89, wystarczy przypomnieć, że preambuła aktu wspólnotowego nie ma mocy prawnie wiążącej i nie może być powoływana ani dla uzasadnienia odstępstw od przepisów danego aktu, ani w celu wykładni tych przepisów w sposób oczywiście sprzeczny z ich brzmieniem (wyrok z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie C‑162/97 Nilsson i in., Rec. str. I‑7477, pkt 54 i z dnia 25 listopada 1998 r. w sprawie C‑308/97 Manfredi, Rec. str. I‑7685, pkt 30).

33     Uwzględniając powyższe rozważania, należy zatem odpowiedzieć na postawione pytanie w ten sposób, że sery wywiezione w 1990 r., które ze swej natury są przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim, mogą być objęte refundacją wywozową na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 804/68 pod warunkiem zaklasyfikowania ich, biorąc pod uwagę ich rodzaj i skład, do jednego z kodów produktów znajdujących się w załączniku do rozporządzenia nr 1706/89, które są zdefiniowane przez nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych, znajdującą się w załączniku do rozporządzenia nr 3445/89.

 W przedmiocie kosztów

34     Dla stron postępowania przed sądem krajowym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed tym sądem, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż poniesione przez strony postępowania przed sądem krajowym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (piąta izba) orzeka, co następuje:

Sery wywiezione w 1990 r., które ze swej natury są przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim, mogą być objęte refundacją wywozową na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, zmienionego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3904/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. pod warunkiem zaklasyfikowania ich, biorąc pod uwagę ich rodzaj i skład, do jednego z kodów produktów znajdujących się w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1706/89 z dnia 15 czerwca 1989 r. ustalającego refundacje wywozowe w sektorze mleka i przetworów mlecznych, które są zdefiniowane przez nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych, znajdującą się w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3445/89 z dnia 15 listopada 1989 r. ustanawiającego pełną wersję nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych obowiązującej od dnia 1 stycznia 1990 r.

Podpisy

---

* Język postępowania: niemiecki.