WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 6 marca 2008 r.

Sprawa F-46/06

Carina Skareby

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2004 r. – Cele – Obowiązek uzasadnienia – Oczywisty błąd w ocenie

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której C. Skareby żąda zasadniczo, po pierwsze, stwierdzenia nieważności sprawozdania z przebiegu swojej kariery zawodowej sporządzonego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2004 r., a po drugie, zasądzenia od Komisji odszkodowania z tytułu rzekomych uszczerbku na karierze zawodowej i szkody oraz zadośćuczynienia za rzekomo doznaną krzywdę.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Sporządzenie – Przekazanie projektu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej

(regulamin pracowniczy, art. 43)

2.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obowiązek określenia celów do osiągnięcia – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 43)

3.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Sporządzenie – Przekroczenie terminu

(regulamin pracowniczy, art. 43)

4.      Urzędnicy – Skarga – Zarzuty

5.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej –Konieczność spójności pomiędzy ocenami analitycznymi a komentarzami

(regulamin pracowniczy, art. 43)

6.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Kontrola sądowa – Granice

(regulamin pracowniczy, art. 43)

7.      Urzędnicy – Skarga – Zarzuty

1.      Zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit szósty przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych dotyczących służby zewnętrznej Komisji, po ukończeniu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej przez drugiego oceniającego oraz przez zatwierdzającego przekazuje się je zatrudnionemu na danym stanowisku. Wspomniane ogólne przepisy wykonawcze nie przewidują przekazania zatrudnionemu na danym stanowisku projektu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej na żadnym z etapów poprzedzających ukończenie sprawozdania.

Urzędnik nie może więc oprzeć się na porównaniu projektu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej ze sprawozdaniem z przebiegu kariery zawodowej za dany okres odniesienia, domagając się stwierdzenia nieważności sprawozdania ze względu na różnicę w ocenach wyrażonych w obu dokumentach, ponieważ przekazanie projektu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej nie jest częścią właściwej procedury sporządzania omawianego sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej. Tym samym oceniający nie muszą tłumaczyć w sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej powodu zmiany oceny w stosunku do projektu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej.

(zob. pkt 54, 58)

2.      Z art. 8 ust. 5 akapit czwarty wydanych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że organ administracji zobowiązany jest do wyznaczenia osobie zatrudnionej na danym stanowisku celów i kryteriów oceny. Zgodnie z tym przepisem formalny dialog, jaki odbywa się pomiędzy oceniającym a zatrudnionym na danym stanowisku na początku każdego postępowania w sprawie oceny, powinien dotyczyć nie tylko oceny pracy tej osoby podczas okresu odniesienia, trwającego od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym prowadzone jest postępowanie w sprawie oceny, lecz również ustalenia celów na rok następujący po okresie odniesienia. Cele te stanowią punkt odniesienia dla oceny wydajności.

(zob. pkt 64)

Odesłanie:

Sąd ds. Służby Publicznej: sprawa F‑42/06 Sundholm przeciwko Komisji, 13 grudnia 2007 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 31

3.      Nieważność sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej wyłącznie ze względu na to, że zostało ono sporządzone z przekroczeniem terminu, może zostać stwierdzona tylko w wyjątkowych okolicznościach. O ile opóźnienie w sporządzeniu sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej może stanowić podstawę roszczenia o odszkodowanie przysługującego danemu urzędnikowi, to nie może wpłynąć na ważność sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, a w efekcie nie może uzasadniać stwierdzenia jego nieważności.

(zob. pkt 75)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑278/01 Den Hamer przeciwko Komisji, 7 maja 2003 r., RecFP s. I‑A‑139, II‑665, pkt 32; sprawy połączone T‑155/03, T‑157/03 i T‑331/03 Cwik przeciwko Komisji, 13 grudnia 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑411, II‑1865, pkt 96; sprawa T‑110/04 Sequeira Wandschneider przeciwko Komisji, 7 marca 2007 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 39

4.      Fakt, że skarżący zbyt późno podniósł brak lub niewystarczający charakter uzasadnienia aktu instytucji, nie ma znaczenia, gdyż jest to bezwzględna przeszkoda procesowa, którą sąd wspólnotowy może, a nawet powinien, w każdym razie, zbadać z urzędu. Nie można odmówić żadnemu skarżącemu możliwości skorzystania z tego zarzutu tylko dlatego, że nie podniósł go na wcześniejszym etapie.

(zob. pkt 96)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑166/95 P Komisja przeciwko Daffix, 20 lutego 1997 r., Rec. s. I‑983, pkt 24

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑153/95 Kaps przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 21 maja 1996 r., RecFP s. I‑A‑233, II‑663, pkt 75; sprawa T‑171/05 Nijs przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 3 października 2006 r., Zb.Orz.SP s. II‑A‑2‑999, pkt 31, 32

5.      Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej nie jest wadliwe z powodu oczywistego braku wewnętrznej spójności, jeżeli określone rubryki sprawozdania zawierają ocenę pozytywną, której przeczy uwaga krytyczna. Nie ma bowiem wewnętrznej sprzeczności w ogólnym uznaniu jakości pracy urzędnika, przy wytknięciu mu jednocześnie określonych wad lub trudności.

(zob. pkt 103)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑165/04 Vounakis przeciwko Komisji, 13 lipca 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑155, II‑A‑2‑735, pkt 94

6.      Sąd nie może zastępować swoją oceną oceny osób odpowiedzialnych za jej sporządzenie w odniesieniu do osoby nią objętej. Instytucjom wspólnotowym przysługuje bowiem szeroki zakres uznania w zakresie oceny pracy ich urzędników. Sądy wartościujące wyrażone na temat urzędników w sprawozdaniach z przebiegu ich kariery zawodowej wyłączone są z zakresu kontroli sądu, której podlegają jedynie ewentualne nieprawidłowości formalne, oczywiste błędy w ustaleniach faktycznych powodujące wadliwość oceny administracji oraz ewentualne nadużycia władzy.

(zob. pkt 119)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone 36/81, 37/81 i 218/81 Seton przeciwko Komisji, 1 czerwca 1983 r., Rec. s. 1789, pkt 23

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑33/91 Williams przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 10 grudnia 1992 r., Rec. s. II‑2499, pkt 43; sprawa T‑144/03 Schmit przeciwko Komisji, 4 maja 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑101, II‑465, pkt 70

7.      Nadużycie władzy, którego jedną tylko z postaci stanowi nadużycie proceduralne, występuje wyłącznie wówczas, gdy istnieją obiektywne, istotne i spójne przesłanki pozwalające na ustalenie, że zaskarżony akt został wydany w innym celu niż cel wskazany we właściwych przepisach regulaminu pracowniczego.

W tym względzie nie wystarczy podniesienie pewnych okoliczności na poparcie takich twierdzeń, lecz należy przedstawić wystarczająco dokładne, obiektywne i spójne przesłanki mogące przemawiać za ich prawdziwością lub co najmniej prawdopodobieństwem, bez czego nie można podważyć merytorycznej słuszności twierdzeń danej instytucji.

(zob. pkt 156, 157)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑111/99 Samper przeciwko Parlamentowi, 5 lipca 2000 r., RecFP s. I‑A‑135, II‑611, pkt 64; sprawa T‑152/00 E przeciwko Komisji, 19 września 2001 r., RecFP s. I‑A‑179, II‑813, pkt 69