52011PC0598

UZASADNIENIE

KONTEKST WNIOSKU

Po procesie negocjacji umów o partnerstwie gospodarczym (EPA) z regionami AKP, który rozpoczął się w 2002 r., a zakończył w grudniu 2007 r., szereg państw nie podjęło działań niezbędnych do ratyfikacji EPA, ani nie zakończyło wszechstronnych negocjacji regionalnych.

W szczególności Republika Burundi, Związek Komorów, Republika Ghany, Republika Kenii, Republika Namibii, Republika Rwandy, Zjednoczona Republika Tanzanii, Republika Ugandy, Republika Zambii, zakończyły negocjacje, ale nie podpisały swoich odpowiednich umów.

Republika Botswany, Republika Kamerunu, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Republika Wysp Fidżi, Republika Haiti, Królestwo Lesotho, Republika Mozambiku, Królestwo Suazi oraz Republika Zimbabwe podpisały odpowiednie umowy, ale nie podjęły niezbędnych kroków, aby je ratyfikować.

Państwa te nie spełniają już zatem określonych w rozporządzeniu dotyczącym dostępu do rynku warunków wcześniejszego tymczasowego stosowania preferencji handlowych, którymi je objęto od dnia 1 stycznia 2008 r. w związku z przewidywanym podjęciem działań w kierunku ratyfikacji EPA. Zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. nie należy dłużej utrzymywać preferencji handlowych przyznanych tym państwom. Załączony wniosek ma na celu dokonanie zmiany wykazu państw korzystających z preferencji (załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007) poprzez usunięcie państw, które nadal nie podjęły działań niezbędnych do ratyfikacji EPA. Komisja będzie kontynuować prace zmierzające do tego, by państwa te stały się umawiającymi się stronami EPA i w pełni wykorzysta niedawne postępy osiągnięte w różnych negocjacjach, aby stworzyć z tymi partnerami trwały długookresowy system handlu zgodnie z wytycznymi negocjacyjnymi EPA i priorytetami określonymi w umowie z Kotonu.

Komisja poinformowała Radę, Parlament Europejski, grupę państw AKP oraz społeczeństwo obywatelskie, że obecnej sytuacji nie można utrzymywać, ponieważ nadal przyznaje się bezcłowy i bezkontyngentowy dostęp do rynku korzystającym z preferencji państwom, które nie podejmują działań niezbędnych do ratyfikacji umów stanowiących podstawę dla tego dostępu, a tym samym pozbawiają uzasadnienia wcześniejsze tymczasowe stosowanie preferencji handlowych.

W przypadku, gdy państwa usunięte z załącznika I podejmą działania niezbędne do ratyfikacji EPA, będą one nadal korzystać z odpowiednich preferencji handlowych i w związku z tym mogą być jak najszybciej ponownie ujęte w załączniku, aby zapewnić ciągłość ich dostępu do rynku. Dlatego należy upoważnić Komisję do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290, TFUE, III lub IV, w celu zmiany załącznika I, aby przywrócić te państwa.

2011/0260 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 w zakresie usunięcia niektórych państw z wykazu regionów lub państw, które zakończyły negocjacje

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       negocjacje umów o partnerstwie gospodarczym („umowy”) między:       Państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 16 grudnia 2007 r.;   Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Stroną Afryka Środkowa, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 17 grudnia 2007 r. (Republika Kamerunu);   Ghaną, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 13 grudnia 2007 r.; Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 7 grudnia 2007 r.;     Państwami Afryki Wschodniej i Południowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 28 listopada 2007 r. (Republika Seszeli i Republika Zimbabwe), w dniu 4 grudnia 2007 r. (Republika Mauritiusu), w dniu 11 grudnia 2007 r. (Związek Komorów i Republika Madagaskaru) oraz w dniu 30 września 2008 r. (Republika Zambii); Państwami SADC EPA, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 23 listopada 2007 r. (Republika Botswany, Królestwo Lesotho, Królestwo Suazi, Republika Mozambiku) oraz w dniu 3 grudnia 2007 r. (Republika Namibii);       Państwami Partnerskimi Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 27 listopada 2007 r.;    Państwami Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską, z drugiej strony, zostały zakończone w dniu 23 listopada 2007 r.

(2)       zakończenie negocjacji umów przez Antiguę i Barbudę, Wspólnotę Bahamów, Barbados, Belize, Republikę Botswany, Republikę Burundi, Republikę Kamerunu, Związek Komorów, Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej, Wspólnotę Dominiki, Republikę Dominikańską, Republikę Wysp Fidżi, Republikę Ghany, Grenadę, Kooperacyjną Republikę Gujany, Republikę Haiti, Jamajkę, Republikę Kenii, Królestwo Lesotho, Republikę Madagaskaru, Republikę Mauritiusu, Republikę Mozambiku, Republikę Namibii, Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei, Republikę Rwandy, Federację Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Republikę Seszeli, Republikę Surinamu, Królestwo Suazi, Zjednoczoną Republikę Tanzanii, Republikę Trynidadu i Tobago, Republikę Ugandy, Republikę Zambii[1] oraz Republikę Zimbabwe umożliwiło ich włączenie do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym[2],

(3)       Republika Botswany, Republika Burundi, Republika Kamerunu, Związek Komorów, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Republika Wysp Fidżi, Republika Ghany, Republika Haiti, Republika Kenii, Królestwo Lesotho, Republika Mozambiku, Republika Namibii, Republika Rwandy, Królestwo Suazi, Zjednoczona Republika Tanzanii, Republika Ugandy, Republika Zambii oraz Republika Zimbabwe nie podjęły działań niezbędnych do ratyfikacji swoich odpowiednich umów,

(4)       W związku z powyższym, w świetle art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1528/2007, a w szczególności jego lit. b), należy zmienić załącznik I do tego rozporządzenia w celu usunięcia z niego tych państw,

(5)       Aby zapewnić szybkie przywrócenie partnerów do załącznika I do tego rozporządzenia, kiedy tylko podejmą działania niezbędne do ratyfikacji odpowiednich umów i w oczekiwaniu na ich wejście w życie, uprawnienia do przyjmowania aktów prawnych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej powinny zostać przekazane Komisji Europejskiej w zakresie przywracania państw usuniętych niniejszym rozporządzeniem z załącznika I. Szczególnie ważne jest, aby w trakcie prac przygotowawczych Komisja Europejska przeprowadzała odpowiednie konsultacje, w tym konsultacje z ekspertami. Podczas przygotowywania i sporządzania aktów delegowanych Komisja Europejska powinna zapewnić równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1528/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1) wprowadza się art. 2a i 2b w brzmieniu:

„Artykuł 2a

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 2b, w celu wprowadzana zmian w załączniku I poprzez przywracanie tych regionów lub państw spośród grupy państw AKP, które usunięto z tego załącznika I na mocy [rozporządzenia (UE) nr …/…[3]] i które po usunięciu z załącznika podjęły działania niezbędne do ratyfikacji swoich odpowiednich umów.

Artykuł 2b

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.           Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.           Przekazanie uprawnień Komisji, o którym mowa w art. 2a, następuje na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.           Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2a może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4.           Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5.           Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 2a wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu ze strony Parlamentu Europejskiego albo Rady wyrażonego w ciągu 2 miesięcy od przekazania takiego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeżeli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

2) załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

Wykaz regionów lub państw, które zakończyły negocjacje w rozumieniu art. 2 ust. 2:

ANTIGUA I BARBUDA

WSPÓLNOTA BAHAMÓW

BARBADOS

BELIZE

WSPÓLNOTA DOMINIKI

REPUBLIKA DOMINIKAŃSKA

GRENADA

KOOPERACYJNA REPUBLIKA GUJANY

JAMAJKA

REPUBLIKA MADAGASKARU

REPUBLIKA MAURITIUSU

NIEZALEŻNE PAŃSTWO PAPUI-NOWEJ GWINEI

FEDERACJA SAINT KITTS I NEVIS

SAINT LUCIA

SAINT VINCENT I GRENADYNY

REPUBLIKA SESZELI

REPUBLIKA SURINAMU

REPUBILKA TRYNIDADU I TOBAGO”

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI DLA WNIOSKÓW, KTÓRYCH WPŁYW NA BUDŻET OGRANICZA SIĘ WYŁĄCZNIE DO DOCHODÓW

1.           TYTUŁ WNIOSKU:

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 w zakresie usunięcia niektórych państw z wykazu regionów lub państw, które zakończyły negocjacje.

2.           POZYCJE W BUDŻECIE:

Rozdział i artykuł: rozdział 12 art. 120 (cła)

Kwota zapisana w budżecie na 2011 r.: 16 653 700 000 EUR

3.           WPŁYW FINANSOWY

x      Wniosek nie ma wpływu finansowego na wydatki, lecz ma następujący wpływ finansowy na dochody:

(mln EUR do jednego miejsca po przecinku)

Pozycja w budżecie || Dochody[4] || Okres 1 roku od dnia 01.01.2014 || 2014

Artykuł 120 || Zasoby własne – cła || || + 381,6

Sytuacja po rozpoczęciu działania

|| 2015 || 2016 || || ||

Artykuł 120 || + 381,6 || + 381,6 || || ||

|| || || || ||

4.           ŚRODKI ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

Niniejszy wniosek zmienia jedynie wykaz beneficjentów zawarty w rozporządzeniu (WE) nr 1528/2007 i nie dotyczy wprowadzonych w tym rozporządzeniu środków związanych ze zwalczaniem nadużyć finansowych.

5.           INNE UWAGI

W rozporządzeniu (WE) nr 1528/2007 przyznano szeregowi państw bezcłowy, bezkontyngentowy dostęp do rynku UE pod określonymi warunkami. Niniejszy wniosek zmienia wykaz beneficjentów (załącznik I) zawarty w tym rozporządzeniu. Państwo usunięte z wykazu beneficjentów będzie dokonywało wywozu na rynek UE w ramach innego systemu handlu, mniej korzystnego, a w najlepszym wypadku równoważnego systemowi przewidzianemu w rozporządzeniu, czego skutkiem będzie pobieranie wyższego cła w imieniu UE.

Obliczając wpływ na budżet UE jako status quo przyjmuje się sytuację wynikającą z rozporządzenia (WE) nr 1528/2007 (bezcłowy, bezkontyngentowy dostęp do rynku UE, bez opłat celnych). Następnie dla każdego z zainteresowanych państw porównuje się status quo z cłami płaconymi w ramach alternatywnego systemu handlowego, z którego każde z tych państw będzie korzystało po usunięciu z wykazu beneficjentów, w następujący sposób:

· dla krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC): system „wszystko oprócz broni” (EBA), zapewniający bezcłowy, bezkontyngentowy dostęp do rynku UE, (bez opłat celnych) .

· dla państw w dolnej strefie dochodów średnich (UMIC): zasada największego uprzywilejowania (MFN) (cła płacone jak w ogólnej taryfie celnej UE)[5];

· dla pozostałych krajów rozwijający się (DC): ogólny system preferencji (GSP), który zawiesza lub obniża stawki (niektóre cła płacone, niektóre podlegają stawce obniżonej).

Należy podkreślić, że ostateczny wpływ na budżet UE będzie zależał od liczby państw usuniętych z wykazu beneficjentów. W niniejszym wniosku proponuje się usunięcie 18 państw z załącznika I, z których 9 nie korzystałoby z systemu EBA, a w związku z tym ich wywóz do UE podlegałby ocleniu. Jeżeli jednak spełnią one pewne warunki zanim zmiana załącznika stanie się skuteczna w dniu 1 stycznia 2014 r., będą one nadal korzystać z obecnych preferencji handlowych. W związku z tym podana liczba jest liczbą maksymalną, ponieważ zakłada się, że zostaną usunięte wszystkie z 9 zainteresowanych państw. Jeżeli jednak dane państwo będzie nadal podlegać przepisom rozporządzenia, cła nie wpłyną do budżetu UE i liczba będzie niższa.

Tabela 1 przestawia wpływ na budżet w rozbiciu na poszczególne państwa. Obliczenia oparto na danych z 2009 r. przy założeniu, że przepływy handlowe pozostają stałe. Kwota przywozu podlegającego ocleniu odzwierciedla status państwa, np. system handlu stosowany wobec braku preferencji zapewnianych przez rozporządzenie (WE) nr 1528/2007. Cła, które mają wpłynąć do budżetu UE oblicza się mnożąc kwotę przywozu podlegającego ocleniu (kolumna 4) przez margines preferencji (różnica między stawkami celnymi obowiązującymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 1528/2007, a alternatywnym systemem handlowym, kolumna 5) Całkowita kwota netto ceł, które mają wpłynąć do budżetu UE, jest równa całkowitej kwocie brutto po odliczeniu 25 % na poczet zatrzymywanych przez państwa członkowskie kosztów poboru.

Tabela 1: Wpływ na budżet w rozbiciu na państwa, które potencjalnie może objąć proponowana zmiana rozporządzenia (WE) nr 1528/2007:

1 || 2 || 3 || 4 || 5 || 6 = 5*4

Państwo || Status państwa || Przywóz do UE || Przywóz podlegający ocleniu || Pref. na podst. rozp. 1528/2007 || Wartość pref. (cła)

|| || 1000 EUR || 1000 EUR || % || 1000 EUR

Botswana || UMIC || 370 707 || 35 639 || 81,7 || 29 111

Burundi || LDC || 39 000 || 0 || 0 || 0

Kamerun || DC || 1 741 473 || 333 724 || 14,9 || 49 858

Komory || LDC || 9 000 || 0 || 0 || 0

Fidżi || DC || 92 402 || 89 986 || 75,3 || 67 782

Ghana || DC || 1 087 880 || 376 548 || 10,3 || 38 654

Haiti || LDC || 19 000 || 0 || 0 || 0

Wybrzeże Kości Słoniowej || DC || 3 051 022 || 1 029 512 || 10,3 || 105 662

Kenia || DC || 1 075 563 || 751 792 || 5,8 || 43 804

Lesotho || LDC || 101 000 || 0 || 0 || 0

Mozambik || LDC || 679 000 || 0 || 0 || 0

Namibia || UMIC || 585 765 || 298 663 || 19,5 || 58 156

Rwanda || LDC || 37 000 || 0 || 0 || 0

Suazi || DC || 130 656 || 125 764 || 52 || 65 427

Tanzania || LDC || 348 000 || 0 || 0 || 0

Uganda || LDC || 371 000 || 0 || 0 || 0

Zambia || LDC || 233 000 || 0 || 0 || 0

Zimbabwe || DC || 234.992 || 167.459 || 30,1 || 50.365

OGÓŁEM ||

508.819

OGÓŁEM netto (po odliczeniu kosztów poboru) || 381.614

Źródło: COMEXT (Eurostat), obliczenia DG ds. Handlu

[1]               Dz.U. L 330 z 9.12.2008, s. 1.

[2]               Dz.U. L 348 z 31.12.2007, s. 1.

[3]               Dz.U. L […] z […], s. […].

[4]               W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru. Zgodnie z obecną decyzją w sprawie zasobów własnych (decyzja Rady (WE, Euratom) nr 436/2007 z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich (Dz. U. L 163 z 23.6.2007, s. 17-21). Może to ulec zmianie z chwilą wejścia w życie nowej decyzji w sprawie zasobów własnych.

[5]               Przy założeniu, że zostanie wprowadzona reforma GSP (wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych).