1.   Produkty pochodzące z Albanii, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Kosowa, Macedonii Północnej i Serbii (zwanych dalej „stronami będącymi beneficjentami”), objęte działami 7 i 8 Nomenklatury scalonej, zostają dopuszczone do przywozu na terytorium Unii bez ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym i podlegają zwolnieniu z należności celnych i opłat o skutku równoważnym.

2.   Produkty pochodzące ze stron będących beneficjentami nadal korzystają z przepisów niniejszego rozporządzenia w przypadkach wskazanych w tych przepisach. Takie produkty korzystają również z wszelkich koncesji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, które są korzystniejsze od koncesji przewidzianych w umowach dwustronnych pomiędzy Unią a tymi stronami będącymi beneficjentami.

1.   Uprawnienie do korzystania z porozumień preferencyjnych, o których mowa w art. 1, jest uwarunkowane:

2.   Bez uszczerbku dla warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu uprawnienie do korzystania z porozumień preferencyjnych, o których mowa w art. 1, jest uwarunkowane gotowością stron będących beneficjentami do zaangażowania się w efektywne reformy gospodarcze i współpracę regionalną z innymi krajami objętymi procesem stabilizacji i stowarzyszania, w szczególności poprzez ustanowienie strefy wolnego handlu zgodnie z art. XXIV GATT z 1994 r. i innymi stosownymi przepisami WTO.

W przypadku nieprzestrzegania akapitu pierwszego Rada może, na podstawie wniosku Komisji, podjąć stosowne środki kwalifikowaną większością głosów.

3.   W przypadku nieprzestrzegania przez stronę będącą beneficjentem ust. 1 lit. a), b) lub c) lub ust. 2 niniejszego artykułu Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, zawiesić w całości lub w części, uprawnienie tej strony będącej beneficjentem do czerpania korzyści na podstawie niniejszego rozporządzenia. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 3.

1.   W odniesieniu do niektórych produktów winiarskich, wymienionych w załączniku I, które pochodzą ze stron będących beneficjentami, należności celne mające zastosowanie do przywozu do Unii zostają zawieszone na okres, na poziomach i w zakresie kontyngentów taryfowych Unii oraz na warunkach wskazanych dla każdego produktu i każdego pochodzenia, które to okres, poziomy, zakresy i warunki są określone w tym załączniku.

2.   Niezależnie od innych przepisów niniejszego rozporządzenia, w szczególności art. 10, uwzględniając szczególną wrażliwość rynków rolnych i produktów rybołówstwa, jeśli przywóz produktów rolnych i rybołówstwa powoduje poważne zakłócenia rynków unijnych i ich mechanizmów regulacyjnych, Komisja może przyjąć właściwe środki w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 3.

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 6, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 3 grudnia 2013 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 6 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

1.   Do celów art. 2 i 10 Komisję wspiera Komitet Wykonawczy ds. Bałkanów Zachodnich. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   Do celów art. 3 ust. 2 Komisję wspiera komitet ustanowiony na mocy art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 (9). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

1.   Jeżeli Komisja stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody na to, że doszło do nadużycia finansowego lub że nie zapewniono współpracy administracyjnej zgodnie z wymaganiami weryfikacji dowodów pochodzenia, lub stwierdzi, że ma miejsce masowy wzrost przywozu do Unii ponad poziom normalnej produkcji i zdolności eksportowych, lub stwierdzi, że strony będące beneficjentami nie przestrzegają art. 2 ust. 1 lit. a), b) lub c), może ona podjąć środki w celu zawieszenia w całości lub w części porozumień przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu na okres trzech miesięcy, z zastrzeżeniem że uprzednio:

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 3.

2.   Przed upływem okresu zawieszenia Komisja decyduje o zniesieniu środka tymczasowego zawieszenia albo o przedłużeniu środka zawieszenia zgodnie z ust. 1.