(1)

De coördinatie van het economisch beleid van de lidstaten binnen de Unie, zoals voorgeschreven door het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), omvat de naleving van de volgende grondbeginselen: stabiele prijzen, gezonde overheidsfinanciën en monetaire condities, alsook een houdbare betalingsbalans.

(2)

Het stabiliteits- en groeipact, dat aanvankelijk bestond uit Verordening (EG) nr. 1466/97 van de Raad (3), Verordening (EG) nr. 1467/97 van de Raad (4) en de resolutie van de Europese Raad van 17 juni 1997 betreffende het stabiliteits- en groeipact (5), is gebaseerd op de doelstelling van gezonde en houdbare overheidsfinanciën als middel om de voorwaarden voor prijsstabiliteit en voor een krachtige duurzame en inclusieve groei, geschraagd door financiële stabiliteit, te versterken en aldus de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie voor duurzame groei en werkgelegenheid te ondersteunen.

(3)

Het kader voor budgettaire governance maakt deel uit van het Europees Semester, dat ook de coördinatie van en het toezicht op het bredere economische en werkgelegenheidsbeleid van de lidstaten omvat, overeenkomstig de artikelen 121 en 148 VWEU, met inbegrip van de Europese pijler van sociale rechten, en de daarmee verband houdende landspecifieke aanbevelingen.

(4)

De betrokkenheid van de nationale parlementen, sociale partners, maatschappelijke organisaties en andere relevante belanghebbenden bij het Europees Semester is van cruciaal belang voor het garanderen van nationale verantwoordelijkheid voor het economisch en budgettair beleid, alsmede voor transparante en inclusieve beleidsvorming.

(5)

Het kader voor economische governance van de Unie moet worden aangepast om beter rekening te houden met de toegenomen verschillen tussen de lidstaten in begrotingssituaties, overheidsschuld en economische uitdagingen, alsmede andere kwetsbaarheden. De krachtige beleidsreactie op de COVID-19-pandemie is bijzonder effectief gebleken om de economische en sociale gevolgen van de door die pandemie veroorzaakte crisis te beperken, maar heeft geleid tot een aanzienlijke stijging van de schuldquotes van overheden en de private sector, waaruit duidelijk bleek hoe belangrijk het is om schuldquotes en tekorten op een geleidelijke, realistische, houdbare en groeivriendelijke wijze tot prudente niveaus terug te dringen om zo ruimte te bieden voor anticyclisch beleid en macro-economische onevenwichtigheden aan te pakken, en daarbij terdege rekening te houden met sociale en werkgelegenheidsdoelstellingen. Tegelijkertijd moet het kader voor economische governance van de Unie zo worden aangepast dat het een bijdrage levert aan de aanpak van de problemen van de Unie op middellange en lange termijn, zoals het verwezenlijken van een rechtvaardige digitale en groene transitie met inbegrip van de klimaatdoelstellingen van Verordening (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de Raad (6), het waarborgen van energiezekerheid, het ondersteunen van een open strategische autonomie, het aanpakken van demografische veranderingen, het versterken van de sociale en economische veerkracht, alsmede duurzame convergentie en uitvoering van het strategisch kompas voor veiligheid en defensie — allemaal zaken die in de komende jaren hervormingen en aanhoudende grote investeringen zullen vergen.

(6)

Met het kader voor economische governance van de Unie moeten gezonde en houdbare overheidsfinanciën en duurzame en inclusieve groei worden bevorderd, en daarin moet derhalve een onderscheid tussen lidstaten worden gemaakt door rekening te houden met hun uitdagingen met betrekking tot overheidsschuld en hun economische uitdagingen en door meerjarige landspecifieke begrotingspaden mogelijk te maken, waarbij er voor doeltreffend multilateraal toezicht moet worden gezorgd en het beginsel van gelijke behandeling moet worden geëerbiedigd.

(7)

Het waarborgen van een passend niveau van overheidsinvesteringen is noodzakelijk om de hoofddoelstellingen van de met deze verordening beoogde hervorming van het kader voor economische governance te verwezenlijken en om de huidige en toekomstige prioriteiten van de Unie aan te pakken. Uit de toepassing van de financieringsinstrumenten zoals de fondsen voor het cohesiebeleid, thans het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling (EFRO) en het Cohesiefonds, ingesteld bij Verordening (EU) 2021/1058 van het Europees Parlement en de Raad (7), het Europees Sociaal Fonds Plus (ESF+), ingesteld bij Verordening (EU) 2021/1057 van het Europees Parlement en de Raad (8) en het Fonds voor een rechtvaardige transitie (JTF), ingesteld bij Verordening (EU) 2021/1056 van het Europees Parlement en de Raad (9), het herstelinstrument van de Europese Unie, ingesteld bij Verordening (EU) 2020/2094 van de Raad (10) of het Europees instrument voor tijdelijke steun om het risico op werkloosheid te beperken in een noodtoestand, ingesteld bij Verordening (EU) 2020/672 van de Raad (11), zou lering getrokken kunnen worden om de doeltreffendheid en de efficiëntie van de investeringen en het werkgelegenheidsbeleid te verhogen, en voor een eventueel nieuw investeringsinstrument van de Unie voor de aanpak van haar gemeenschappelijke prioriteiten.

(8)

Door middel van de procedure voor multilateraal toezicht, die is vastgelegd in artikel 121, leden 2, 3 en 4, en artikel 148, lid 4, VWEU, moet er toezicht worden gehouden op het volledige scala van economische en werkgelegenheidsontwikkelingen in elke lidstaat in de Unie als geheel. Dit omvat opsporing van macro-economische onevenwichtigheden en preventie en correctie van buitensporige onevenwichtigheden als bedoeld in de Verordeningen (EU) nr. 1174/2011 (12) en (EU) nr. 1176/2011 (13) van het Europees Parlement en de Raad. Voor het toezicht op die economische en werkgelegenheidsontwikkelingen moeten de lidstaten informatie verstrekken in de vorm van budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn voor een periode van vier of vijf jaar, afhankelijk van de normale duur van de legislatuurperiode van de betrokken lidstaat. In het kader van haar geïntegreerde analyse van de ontwikkelingen op sociaal en werkgelegenheidsgebied in het kader van het Europees Semester beoordeelt de Commissie de risico’s voor opwaartse sociale convergentie in de lidstaten en monitort zij de vooruitgang bij de uitvoering van de beginselen van de Europese pijler van sociale rechten op basis van het sociaal scorebord en de beginselen van het kader voor sociale convergentie.

(9)

Er moeten gedetailleerde regels worden vastgesteld met betrekking tot de inhoud, indiening, beoordeling, goedkeuring en monitoring van de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn, teneinde gezonde en houdbare overheidsfinanciën en duurzame en inclusieve groei in de lidstaten, alsmede veerkracht door hervormingen en investeringen, ook die waarmee wordt bijgedragen aan het aanpakken van de gemeenschappelijke prioriteiten van de Unie, te bevorderen en buitensporige overheidstekorten te voorkomen.

(10)

In de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn moeten het begrotingsbeleid, de structurele hervormingen en investeringen van elke lidstaat samenvloeien. Die plannen moeten de hoeksteen van het kader voor economische governance van de Unie vormen. Elke lidstaat moet een nationaal budgettair-structureel plan voor de middellange termijn indienen met zijn begrotingspad en prioritaire overheidsinvesteringen en -hervormingen die samen een duurzame en geleidelijke schuldreductie en duurzame en inclusieve groei waarborgen, waarbij een procyclisch begrotingsbeleid wordt vermeden. Die plannen moeten ook bredere hervormingen en investeringen omvatten, ook met betrekking tot gemeenschappelijke prioriteiten van de Unie, namelijk de groene transitie, met inbegrip van de Europese Green Deal en de transitie naar klimaatneutraliteit tussen nu en 2050 in overeenstemming met Verordening (EU) 2021/1119 en door de uitvoering van de nationale energie- en klimaatplannen die worden ingediend krachtens Verordening (EU) 2018/1999 van het Europees Parlement en de Raad (14); de digitale transitie, met inbegrip van het beleidsprogramma voor het digitale decennium tot 2030, ingesteld bij Besluit (EU) 2022/2481 van het Europees Parlement en de Raad (15); sociale en economische veerkracht en de uitvoering van de Europese Pijler van sociale rechten, met inbegrip van de bijbehorende streefdoelen inzake werkgelegenheid, vaardigheden en armoedebestrijding voor 2030; energiezekerheid; en, indien van toepassing, de opbouw van defensievermogens, met inbegrip van het strategisch kompas voor veiligheid en defensie, of latere handelingen van de Unie die relevant zijn voor die prioriteiten. Gedurende de tijd dat de bij Verordening (EU) 2021/241 van het Europees Parlement en de Raad (16) ingestelde herstel- en veerkrachtfaciliteit in werking is, moeten de in de nationale herstel- en veerkrachtplannen gedane toezeggingen terdege in aanmerking worden genomen bij het opstellen van nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn.

(11)

De fondsen voor het cohesiebeleid worden ook gesynchroniseerd met het Europees Semester. Hervormingen en investeringen in het kader van die fondsen vormen het investeringsbeleid voor de lange termijn van de Uniebegroting en moeten eveneens terdege in aanmerking worden genomen bij de opstelling van nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn, teneinde consistentie en, waar dat passend is, complementariteit te waarborgen.

(12)

De indiening van een nationaal budgettair-structureel plan voor de middellange termijn moet worden voorafgegaan door een technische dialoog met de Commissie om ervoor te zorgen dat deze verordening wordt nageleefd. Bij haar beoordeling van de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn moet de Commissie een samenvatting van die technische dialoog voegen. Op basis van een aanbeveling van de Commissie moet de Raad een aanbeveling met het netto-uitgavenpad vaststellen en, indien van toepassing, zijn goedkeuring hechten aan de hervormingen en investeringen waarop een eventuele verlenging van de aanpassingsperiode gestoeld is.

(13)

Om het begrotingskader van de Unie te vereenvoudigen en de transparantie te vergroten, moet één enkele operationele indicator op basis van de houdbaarheid van de schuld als uitgangspunt dienen voor het vaststellen van het begrotingspad en voor het uitvoeren van jaarlijks begrotingstoezicht voor elke lidstaat. Die ene operationele indicator moet worden gebaseerd op nationaal gefinancierde netto primaire uitgaven, dat wil zeggen: overheidsuitgaven ongerekend rente-uitgaven, discretionaire maatregelen aan de ontvangstenzijde, uitgaven in het kader van Unieprogramma’s die volledig met inkomsten uit Uniefondsen worden gefinancierd, nationale uitgaven ter medefinanciering van door de Unie gefinancierde programma’s, alsmede cyclische elementen van de uitgaven voor werkloosheidsuitkeringen. Conform de leidende beginselen die de Commissie hanteert om transacties als eenmalige en andere tijdelijke maatregelen te classificeren, mogen die eenmalige en andere tijdelijke maatregelen ook niet bij de indicator inzake de netto-overheidsuitgaven worden gerekend. Die indicator, die niet onderhevig is aan de werking van automatische stabilisatoren en andere uitgavenschommelingen die buiten de directe macht van de overheid vallen, biedt ruimte voor anticyclische macro-economische stabilisatie.

(14)

Ter structurering van de dialoog die moet leiden tot de indiening van nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn, moet de Commissie aan lidstaten met een overheidsschuld van meer dan 60 % van het bbp of een overheidstekort van meer dan 3 % van het bbp, zoals bepaald in artikel 126, lid 2, VWEU, in samenhang met Protocol (nr. 12) betreffende de procedure bij buitensporige tekorten, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) en het VWEU (“Protocol (nr. 12)”), een referentiepad toezenden voor een aanpassingsperiode van vier jaar die met maximaal drie jaar kan worden verlengd. Dit pad moet op risico’s gebaseerd en landspecifiek zijn, en moet uitgaan van houdbaarheid van de schuld om te komen tot een meer toekomstgerichte aanpak die geschikt is voor zowel de huidige als toekomstige uitdagingen.

(15)

Op verzoek van een lidstaat met een overheidsschuld van niet meer dan 60 % van het bbp en een overheidstekort van niet meer dan 3 % van het bbp, moet de Commissie die lidstaat richtsnoeren in de vorm van technische informatie toezendt.

(16)

Tijdens de maand voor de uiterste datum waarop de Commissie aan een lidstaat een referentiepad of technische informatie dient toe te zenden, moet die lidstaat de mogelijkheid hebben om een technische gedachtewisseling met de Commissie aan te vragen. Die technische gedachtewisseling moet de gelegenheid bieden tot bespreking van de meest recente beschikbare statistische informatie en de economische en budgettaire vooruitzichten van de betrokken lidstaat, waarbij gelijke behandeling van de lidstaten moet worden gewaarborgd.

(17)

Het multilateraal kader voor begrotingstoezicht van de Unie is gebaseerd op statistische gegevens die worden verstrekt door Eurostat, dat namens de Commissie verantwoordelijk is voor het waarborgen van de kwaliteit van de overeenkomstig het Europees systeem van nationale en regionale rekeningen gecompileerde begrotingsgegevens. Eurostat dient een kader vast te stellen voor rapportage door de lidstaten van statistische gegevens over de nationale medefinanciering van door de Unie gefinancierde programma’s die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van deze verordening en momenteel niet door Eurostat worden verzameld. Totdat het kader voor het verzamelen en doorgeven van die gegevens is vastgesteld, moet het de lidstaten worden toegestaan zich op schattingen te baseren. Het formaat, de reikwijdte, de frequentie en het tijdschema van de verstrekking van dergelijke gegevens door lidstaten moeten worden bepaald door de bevoegde statistische instanties van de Unie.

(18)

Het referentiepad moet ervoor zorgen dat de overheidsschuld aan het einde van de aanpassingsperiode een plausibel neerwaarts pad volgt of op een prudent niveau blijft, zelfs in ongunstige scenario’s. Daarnaast moet het ervoor zorgen dat het overheidstekort onder 3 % van het bbp wordt gebracht en gehouden, gelet op het feit dat de lidstaten na het einde van de aanpassingsperiode met extra kosten, zoals vergrijzingskosten, te maken kunnen krijgen. Ten slotte moet het zorgen voor samenhang met het correctief pad in het kader van Verordening (EG) nr. 1467/97 van de Raad.

(19)

Om de voorspelbaarheid van het resultaat van het multilateraal kader voor begrotingstoezicht van de Unie te verbeteren en gelijke behandeling van de lidstaten te versterken, moet het referentiepad vooraf voldoen aan een schuldhoudbaarheidswaarborg. Die waarborg moet er in de fase van de opstelling van de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn voor zorgen dat de verwachte overheidsschuldquote met een minimaal jaargemiddelde afneemt. De waarborg zou dienen als een minimumeis voor de inspanning die ten grondslag ligt aan het referentiepad en het netto-uitgavenpad. Vanwege de specifieke samenstelling van de uitstaande overheidsschuld van Griekenland zal er in 2033 naar verwachting een aanzienlijk bedrag aan uitgestelde rentebetalingen verschuldigd zijn. De daarmee verband houdende uitzonderlijke stijging van de overheidsschuldquote van Griekenland mag daarom bij de toepassing van de schuldhoudbaarheidswaarborg niet in aanmerking worden genomen.

(20)

Risicogebaseerde vereisten voor het referentiepad zullen naar verwachting toereikend zijn om de overheidstekorten ruim onder de referentiewaarde van 3 % te brengen. Om het multilateraal kader voor begrotingstoezicht echter beter bestand te maken tegen onzekere ontwikkelingen van macrobudgettaire variabelen, moet het referentiepad ook voorzien in een gemeenschappelijke bestendigheidsmarge ten opzichte van de in artikel 126, lid 2, VWEU in samenhang met Protocol (nr. 12) bedoelde tekortreferentiewaarde of de convergentie naar die tekortreferentiewaarde. Dankzij die gemeenschappelijke bestendigheidswaarborg moeten er begrotingsbuffers voor ongunstige omstandigheden en schokken kunnen worden aangelegd, wat de uitvoering van anticyclisch beleid in het begrotingskader van de Unie vergemakkelijkt.

(21)

Voor de eerste nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn moet de plausibiliteit van een daling van de overheidsschuld op middellange termijn worden gebaseerd op de in de Debt Sustainability Monitor 2023 van de Commissie beschreven methode. Een werkgroep schuldhoudbaarheidsanalyse moet onderzoeken hoe de methode eventueel verbeterd kan worden, onder meer met betrekking tot de onderliggende aannames. Die werkgroep moet worden samengesteld uit deskundigen van de lidstaten, de Commissie en de Europese Centrale Bank. Het Europees Begrotingscomité en het Europees Stabiliteitsmechanisme moeten door die werkgroep als waarnemers worden uitgenodigd. De bevoegde commissie van het Europees Parlement moet de Commissie kunnen verzoeken haar methode toe te lichten in het kader van de bij deze verordening ingestelde economische dialoog.

(22)

Om te beoordelen of er verdere aanpassingen nodig zijn aan het einde van de vier- of vijfjarige uitvoeringsperiode van het nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn moet de Commissie de situatie opnieuw beoordelen en een nieuw referentiepad voorstellen indien de overheidsschuld van de lidstaat nog steeds boven 60 % van het bbp ligt of het overheidstekort hoger is dan 3 % van het bbp.

(23)

In elk nationaal budgettair-structureel plan voor de middellange termijn moet de status van het plan in het kader van de nationale procedures worden vermeld, met name of het plan aan het nationale parlement is voorgelegd en of het plan door het nationale parlement is goedgekeurd. In het nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn moet ook worden vermeld of het nationale parlement de gelegenheid heeft gehad om de aanbeveling van de Raad over het vorige plan en, in voorkomend geval, andere aanbevelingen of besluiten van de Raad of een eventuele waarschuwing van de Commissie te bespreken. Indien het beschikbaar is, moet het advies van de overeenkomstig Richtlijn 2011/85/EU van de Raad (17) opgerichte onafhankelijke begrotingsinstelling aan het bij de Commissie ingediende nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn worden gehecht. Vóór de indiening van het tweede en het daaropvolgende nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn moet elke lidstaat in overeenstemming met zijn nationale rechtskader de sociale partners, regionale autoriteiten, maatschappelijke organisaties en andere relevante nationale belanghebbenden raadplegen. In het nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn moet informatie over de raadpleging van de nationale parlementen en over het raadplegingsproces worden opgenomen. Gezien het strakkere tijdschema voor de opstelling van de eerste nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn, zouden de lidstaten in de aanloop naar die plannen een raadpleging met passende termijnen kunnen houden.

(24)

Indien er een nieuwe regering is aangetreden, moet een lidstaat bij de Commissie een herzien nationaal budgettair-structureel plan voor de middellange termijn kunnen indienen. Op grond van objectieve omstandigheden die de uitvoering van een nationaal budgettair-structureel plan voor de middellange termijn in de weg staan, moet een lidstaat uiterlijk twaalf maanden vóór het einde van het lopende plan een aanvraag voor het indienen van een herzien plan bij de Commissie kunnen doen.

(25)

Indien lidstaten in hun budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn gebruikmaken van aannames die afwijken van het kader voor prognoses van de overheidsschuld op middellange termijn, moeten zij de verschillen op transparante wijze en op basis van deugdelijke economische argumenten naar behoren toelichten en motiveren in de technische dialoog en in hun nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn.

(26)

Indien de Raad van oordeel is dat het herziene nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn van een lidstaat niet voldoet aan de vereisten van deze verordening, moet de Raad in de regel het oorspronkelijke referentiepad aanbevelen dat eerder door de Commissie als netto-uitgavenpad was toegezonden.

(27)

Om een goede interactie tussen het gemeenschappelijk Uniekader en de nationale begrotingskaders mogelijk te maken, moet de Commissie haar beoordeling van de naleving door lidstaten van hun respectieve door de Raad vastgestelde netto-uitgaventrajecten uitsluitend baseren op ontwikkelingen van de netto-uitgaven. De lidstaten moeten hun nationale begrotingsdoelstellingen kunnen vaststellen in de vorm van een andere indicator, zoals het structurele saldo, indien hun nationale begrotingskader dit vereist.

(28)

Bij de beoordeling door de Commissie van de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn moet met name de plausibiliteit van de macro-economische en budgettaire aannames worden onderzocht, voor zover die verschillen van de aannames die aan het referentiepad ten grondslag liggen. Met name de schuldprognoses bij ongewijzigd beleid die in het plan moeten worden opgenomen, moeten vergelijkbaar zijn met de prognoses van de Commissie.

(29)

Om de uitvoering van de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn te waarborgen, moeten de Commissie en de Raad toezicht houden op de hervormingen en investeringen in die plannen in het kader van het Europees Semester, op basis van de door de lidstaten ingediende jaarlijkse voortgangsverslagen en overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 121 en 148 VWEU. Daartoe moeten zij een economische dialoog aangaan met het Europees Parlement.

(30)

Het Europees Parlement moet terdege en op regelmatige en gestructureerde wijze bij het Europees Semester worden betrokken teneinde de transparantie van, de verantwoordingsplicht met betrekking tot, en de eigen verantwoordelijkheid voor de genomen besluiten te vergroten in het kader van het Europees Semester. De voorzitter van de Raad en de Commissie informeren het Europees Parlement geregeld over de resultaten van het multilateraal toezicht op grond van deze verordening. De in het kader van deze verordening te verstrekken informatie moet door de Commissie worden opgesteld en aan de Raad worden toegezonden en zonder onnodige vertraging ter beschikking van het Europees Parlement worden gesteld.

(31)

Met het oog op een meer geleidelijke schuldreductie kan de aanpassingsperiode met een maximumtermijn van drie jaar worden verlengd indien de lidstaat zijn nationale budgettair-structurele plan voor de middellange termijn ondersteunt met een reeks verifieerbare en tijdgebonden hervormingen en investeringen die in hun geheel genomen over het algemeen de groei en de veerkracht bevorderen, de houdbaarheid van de begroting ondersteunen, werk maken van de gemeenschappelijke prioriteiten van de Unie, ingaan op de relevante landspecifieke aanbevelingen in het kader van het Europees Semester, in voorkomend geval met inbegrip van aanbevelingen in het kader van de procedure voor macro-economische onevenwichtigheden, alsmede de landspecifieke investeringsprioriteiten, zonder dat dit leidt tot een afname van de nationaal gefinancierde overheidsinvesteringen gedurende de looptijd van het plan in vergelijking met het investeringsniveau op middellange termijn voorafgaand aan het plan, gelet op de reikwijdte en de omvang van de landspecifieke uitdagingen.

(32)

De reeks hervormingen en investeringen ter schraging van een verlenging van de aanpassingsperiode moet in overeenstemming zijn met de toezeggingen in het goedgekeurde herstel- en veerkrachtplan van de betrokken lidstaat tijdens de periode dat de herstel- en veerkrachtfaciliteit in werking is, en de partnerschapsovereenkomst die in het kader van het meerjarig financieel kader is gesloten. Indien herstel- en veerkrachtplannen ambitieuze hervormingen en investeringen omvatten, met name met betrekking tot economische groei en budgettaire houdbaarheid op middellange termijn, moeten zij worden geacht te voldoen aan de vereisten voor de verlenging van de aanpassingsperiode voor de eerste nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn.

(33)

De reeks hervormingen en investeringen in de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn moet worden afgestemd op de gemeenschappelijke prioriteiten van de Unie, dus onder meer verwezenlijking van een rechtvaardige groene en digitale transitie, met inbegrip van consistentie met de klimaatdoelstellingen zoals vastgelegd in Verordening (EU) 2021/1119, sociale en economische veerkracht, met inbegrip van de Europese pijler van sociale rechten, energiezekerheid, en, waar noodzakelijk, de opbouw van defensievermogens. Aan die prioriteiten moet de Commissie bij haar beoordeling van de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn bijzondere aandacht besteden. Die hervormingen en investeringen moeten ook consistent zijn met de uitvoering van de nationale strategieën die de betrokken lidstaat heeft uitgestippeld om werk te maken van die prioriteiten van de Unie.

(34)

Om groeivriendelijke strategieën voor begrotingsconsolidatie te bevorderen moet bij het opstellen van latere plannen terdege rekening worden gehouden met het effect van hervormingen en investeringen, zodra die volgens de nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn zijn uitgevoerd. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan het effect van toekomstige overheidsinkomsten, -uitgaven en potentiële groei op de houdbaarheid van de begroting, alsook aan de bijdrage aan de gemeenschappelijke prioriteiten van de Unie, op basis van degelijke en datagestuurde economische gegevens.

(35)

Indien een lidstaat binnen de vastgestelde termijn niet op bevredigende wijze voldoet aan het tijdgebonden pakket hervormingen en investeringen dat ten grondslag ligt aan het door de Raad vastgestelde meer geleidelijke netto-uitgavenpad, moet de Raad, op aanbeveling van de Commissie, kunnen aanbevelen de verlenging van de aanpassingsperiode te verkorten, dat wil zeggen de jaarlijkse aanpassingsinspanning op te voeren, tenzij er objectieve omstandigheden zijn die de uitvoering binnen de oorspronkelijke termijn in de weg staan.

(36)

De Commissie moet voor elke lidstaat een controlerekening opzetten om de jaarlijkse en gecumuleerde opwaartse en neerwaartse afwijkingen van de netto-uitgaven ten opzichte van het door de Raad vastgestelde netto-uitgavenpad bij te houden. De controlerekening mag geen afwijkingen registreren zolang er ontsnappingsclausules geactiveerd zijn. Overeenkomstig artikel 2, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1467/97 moet de Commissie bij de opstelling van het verslag op grond van artikel 126, lid 3, VWEU als relevante factoren rekening houden met de vooruitgang bij de uitvoering van hervormingen en investeringen, met inbegrip van met name beleid ter uitvoering van de gemeenschappelijke groei- en werkgelegenheidsstrategie van de Unie, en bijzondere aandacht besteden aan financiële bijdragen om de in deze verordening vastgelegde gemeenschappelijke prioriteiten van de Unie te verwezenlijken.

(37)

Onafhankelijke begrotingsinstellingen hebben aangetoond dat zij in staat zijn om begrotingsdiscipline te bevorderen en de geloofwaardigheid van de overheidsfinanciën van lidstaten te versterken. Om de nationale verantwoordelijkheid te vergroten, moet de adviserende rol van onafhankelijke begrotingsinstellingen in het herziene kader voor economische governance van de Unie worden gehandhaafd teneinde geleidelijk hun capaciteit te vergroten.

(38)

Een permanent en onafhankelijker Europees Begrotingscomité moet een prominentere adviserende rol spelen in het kader voor economische governance van de Unie. Het moet de uitvoering van het stabiliteits- en groeipact blijven evalueren, de verwachte begrotingskoers voor de eurozone als geheel beoordelen en advies verstrekken aan de Commissie en de Raad, met inachtneming van de rol en de prerogatieven van de Commissie, zoals vastgelegd in het VEU en het VWEU. De onafhankelijkheid van het comité en zijn toegang tot informatie moeten worden verbeterd. Over de benoeming van zijn voorzitter en de leden van de raad van bestuur moeten de Raad en het Europees Parlement worden geraadpleegd. Die benoemingen moeten, voor zover mogelijk, een passend geografisch en genderevenwicht waarborgen.

(39)

Wanneer de Commissie advies uitbrengt over de overeenkomstig Verordening (EU) nr. 473/2013 van het Europees Parlement en de Raad (18) ingediende ontwerpbegrotingsplannen, moet zij beoordelen of de ontwerpbegrotingsplannen stroken met de door de Raad vastgestelde netto-uitgavenpaden krachtens deze verordening.

(40)

Bij grote schokken in de eurozone of de Unie als geheel is een algemene ontsnappingsclausule nodig om een ernstige economische neergang in de eurozone of in de Unie als geheel aan te pakken door een afwijking van het door de Raad vastgestelde netto-uitgavenpad toe te staan, mits de houdbaarheid van de begroting op middellange termijn door die afwijking niet in gevaar komt. De activering en verlenging van de algemene ontsnappingsclausule moeten plaatsvinden op grond van een aanbeveling van de Raad, die hij moet trachten vast te stellen binnen vier weken na een aanbeveling van de Commissie. Het Europees Begrotingscomité moet advies uitbrengen over verlenging van de algemene ontsnappingsclausule.

(41)

Naast de algemene ontsnappingsclausule moet er ook een landspecifieke ontsnappingsclausule komen om een afwijking van het door de Raad vastgestelde netto-uitgavenpad mogelijk te maken wanneer uitzonderlijke omstandigheden, zoals onvoorspelbare exogene gebeurtenissen die buiten de macht van de lidstaat vallen, een aanzienlijk effect hebben op de overheidsfinanciën van de lidstaat en anticyclische begrotingsmaatregelen vereisen, mits een dergelijke afwijking de houdbaarheid van de begroting op middellange termijn niet in gevaar brengt. Activering en verlenging van landspecifieke ontsnappingsclausules moeten plaatsvinden op grond van een aanbeveling van de Raad, die de Raad moet trachten vast te stellen binnen vier weken na een aanbeveling van de Commissie, rekening houdend met het verzoek van de betrokken lidstaat om de landspecifieke ontsnappingsclausule te activeren of te verlengen.

(42)

Deze verordening maakt deel uit van een pakket dat verder bestaat uit Verordening (EU) 2024/1264 van de Raad (19) en Richtlijn (EU) 2024/1265 van de Raad (20). Samen maken die drie wetgevingshandelingen samen “de hervorming van het kader voor economische governance” van de Unie uit, waarbij de inhoud van titel III (begrotingspact) van het Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur in de economische en monetaire unie van 2 maart 2012 (VSCB) (21) in het recht van de Unie is opgenomen, overeenkomstig artikel 16 van dat Verdrag. Door voort te bouwen op de ervaring van de uitvoering van het VSCB door de lidstaten behoudt de hervorming van het kader voor economische governance de gerichtheid op de middellange termijn van het begrotingspact als instrument om begrotingsdiscipline te bereiken en groei te bevorderen. De hervorming van het kader voor economische governance heeft een sterkere landspecifieke dimensie om de nationale verantwoordelijkheid te vergroten, onder meer door het behoud van de adviserende rol van onafhankelijke begrotingsinstellingen, in hoofdzaak op basis van de door de Commissie in haar mededeling van 20 juni 2012 voorgestelde gemeenschappelijke beginselen inzake nationale begrotingscorrectiemechanismen van het begrotingspact in overeenstemming met artikel 3, lid 2, VSCB. De analyse van uitgaven ongerekend discretionaire maatregelen aan de ontvangstenzijde voor de in het begrotingspact vereiste algemene beoordeling van de naleving is in deze verordening omschreven. Zoals in het begrotingspact zijn tijdelijke afwijkingen van het plan voor de middellange termijn alleen toegestaan in uitzonderlijke omstandigheden overeenkomstig deze verordening en in overeenstemming met de bepalingen over de controlerekening. In dezelfde geest als het begrotingspact moeten er bij aanzienlijke afwijkingen van het plan voor de middellange termijn maatregelen worden genomen om de afwijkingen binnen een vastgestelde termijn te corrigeren. Met de hervorming van het kader voor economische governance worden procedures voor begrotingstoezicht en handhaving versterkt om gezonde en houdbare overheidsfinanciën en duurzame en inclusieve groei te kunnen bevorderen. Bij de hervorming van het kader voor economische governance blijven de fundamentele doelstellingen van begrotingsdiscipline en houdbaarheid van de schuld uit het begrotingspact dus overeind.

(43)

Om te zorgen voor een doeltreffende uitvoering van en passend toezicht op deze verordening moet de Commissie, na het Economisch en Financieel Comité om advies te hebben verzocht, tijdig richtsnoeren verstrekken over de informatie die de lidstaten in hun nationale budgettair-structurele plannen voor de middellange termijn en in hun jaarlijkse voortgangsverslagen moeten verstrekken. Die richtsnoeren moeten openbaar worden gemaakt.

(44)

Multilateraal toezicht moet gebaseerd zijn op onafhankelijke statistieken van hoge kwaliteit die worden geproduceerd overeenkomstig de beginselen van Verordening (EG) nr. 223/2009 van het Europees Parlement en de Raad (22).

(45)

Daar de doelstellingen van deze verordening, namelijk te zorgen voor doeltreffende coördinatie van het economisch beleid en het multilaterale begrotingstoezicht, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang of de gevolgen van de coördinatie en het toezicht beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstellingen te verwezenlijken.

(46)

Gezien de bestaande termijn in het kader van het stabiliteits- en groeipact, moet deze verordening met spoed in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,