(1)

Het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van politiële samenwerking en justitiële samenwerking in strafzaken bevat signaleringen van personen en voorwerpen die door de nationale bevoegde autoriteiten worden gezocht met als doel een hoog niveau van veiligheid in de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht te garanderen.

(2)

Overeenkomstig artikel 20, lid 3, van Verordening (EU) 2018/1862 omvatten de gegevenscategorieën die in een signalering van een persoon in het SIS kunnen worden opgenomen, foto’s, gezichtsopnamen, DNA-profielen en dactyloscopische gegevens (met inbegrip van vingerafdrukken en handpalmafdrukken). Overeenkomstig artikel 22, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1862 moeten dergelijke gegevens in het SIS worden opgenomen als ze beschikbaar zijn.

(3)

In artikel 42, leden 1 en 3, van Verordening (EU) 2018/1862 is bepaald dat foto’s, gezichtsopnamen, DNA-profielen en dactyloscopische gegevens die in een signalering in het SIS worden opgenomen, aan een kwaliteitscontrole worden onderworpen om vast te stellen of zij aan de minimumnormen inzake gegevenskwaliteit en aan de technische specificaties voldoen.

(4)

Er moeten uitvoeringsmaatregelen worden vastgesteld waarin de minimumnormen inzake gegevenskwaliteit en de technische specificaties voor het invoeren en opslaan van dergelijke gegevens in het SIS worden gespecificeerd.

(5)

Overeenkomstig artikel 43, lid 3, van Verordening (EU) 2018/1862 moet het doorzoeken van in het SIS opgeslagen dactyloscopische gegevens aan de hand van volledige of onvolledige reeksen vingerafdrukken of handpalmafdrukken die zijn aangetroffen op de plaats delict van ernstige strafbare feiten of terroristische misdrijven, worden toegestaan, mits met een hoge mate van waarschijnlijkheid kan worden vastgesteld dat die afdrukken van een dader van het strafbare of terroristisch misdrijf zijn en op voorwaarde dat de doorzoeking tegelijkertijd in de relevante nationale vingerafdrukdatabanken van de lidstaten wordt uitgevoerd. Bovendien kunnen de lidstaten op grond van artikel 40 van Verordening (EU) 2018/1862 in het SIS signaleringen invoeren van onbekende gezochte personen die enkel dactyloscopische gegevens bevatten die zijn aangetroffen op de plaats delict van een ernstig strafbaar feit of terroristisch misdrijf. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de vaststelling van kwaliteitsnormen voor het doorgeven van dergelijke dactyloscopische gegevens naar het SIS.

(6)

In de specificaties mag alleen het kwaliteitsniveau worden vastgesteld dat vereist is voor het invoeren en opslaan van foto’s in het SIS om de identiteit van een persoon te bevestigen overeenkomstig artikel 43, lid 1, van die verordening. Het kwaliteitsniveau dat is vereist voor het invoeren en opslaan van foto’s en gezichtsopnamen in het SIS voor de identificatie van een persoon overeenkomstig artikel 43, lid 4, moet in een later stadium worden vastgesteld, wanneer aan de in dat artikel gestelde voorwaarden is voldaan. In overleg met de SIS II-adviesgroep moet eu-LISA de technische details van de in dit besluit, het interfacebesturingsdocument van het SIS en de gedetailleerde technische specificaties vastgestelde normen en specificaties uitwerken en documenteren. De lidstaten, het Agentschap van de Europese Unie voor samenwerking op het gebied van rechtshandhaving (“Europol”), het Agentschap van de Europese Unie voor justitiële samenwerking in strafzaken (“Eurojust”) en het Europees Grens- en kustwachtagentschap moeten hun systemen ontwikkelen overeenkomstig de specificaties in deze documenten.

(7)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, heeft Denemarken niet deelgenomen aan de vaststelling van Verordening (EU) 2018/1862 en is deze niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat. Omdat Verordening (EU) 2018/1862 echter voortbouwt op het Schengenacquis, heeft Denemarken overeenkomstig artikel 4 van dat protocol op vrijdag 26 april 2019 zijn besluit meegedeeld dat het Verordening (EU) 2018/1862 in zijn nationale wetgeving zal omzetten. Denemarken is daarom krachtens internationaal recht verplicht dit besluit uit te voeren.

(8)

Ierland neemt aan dit besluit deel overeenkomstig artikel 5, lid 1, van Protocol nr. 19 betreffende het Schengenacquis dat is opgenomen in het kader van de Europese Unie, gehecht aan het VEU en het VWEU, en artikel 6, lid 2, van Besluit 2002/192/EG van de Raad (2).

(9)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, vormt dit besluit een ontwikkeling van bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie en de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop IJsland en Noorwegen worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (3) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt G, van Besluit 1999/437/EG van de Raad (4).

(10)

Wat Zwitserland betreft, vormt dit besluit een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (5) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt G, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2008/149/JBZ van de Raad (6).

(11)

Wat Liechtenstein betreft, vormt dit besluit een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van het Protocol tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (7) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt G, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2011/349/EU van de Raad (8).

(12)

Wat Bulgarije en Roemenië betreft, vormt dit besluit een handeling die op het Schengenacquis voortbouwt of anderszins daaraan is gerelateerd in de zin van artikel 4, lid 2, van de Toetredingsakte van 2005, en dient het te worden gelezen in samenhang met Besluiten 2010/365/EU (9) en (EU) 2018/934 (10) van de Raad.

(13)

Wat Kroatië betreft, vormt dit besluit een handeling die voortbouwt op het Schengenacquis of anderszins daaraan is gerelateerd in de zin van artikel 4, lid 2, van de Toetredingsakte van 2011 en dient het te worden gelezen in samenhang met Besluit (EU) 2017/733 van de Raad (11).

(14)

Wat Cyprus betreft, vormt dit besluit een handeling die voortbouwt op het Schengenacquis of anderszins daaraan is gerelateerd in de zin van artikel 3, lid 2, van de Toetredingsakte van 2003.

(15)

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd overeenkomstig artikel 42, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1725 van het Europees Parlement en de Raad (12) en heeft op 26 augustus 2020 een advies uitgebracht.

(16)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het comité SIS-Sirene Politie,