EUROPESE COMMISSIE

Brussel, 7.7.2020

COM(2020) 295 final

Voorstel voor een

BESLUIT VAN DE RAAD

betreffende het namens de Europese Unie in te nemen standpunt in het Handelscomité dat is opgericht krachtens de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds, met betrekking tot de wijziging van een aantal bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking

TOELICHTING

1.Onderwerp van het voorstel

Dit voorstel heeft betrekking op het besluit tot vaststelling van het standpunt dat namens de Europese Unie moet worden ingenomen in het Handelscomité dat is opgericht bij de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds (hierna “de overeenkomst” genoemd), wat betreft de voorgenomen vaststelling van het besluit tot wijziging van een aantal bepalingen van Protocol II bij de overeenkomst.

2.Achtergrond van het voorstel

2.1.De partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds.

De partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds (hierna “de overeenkomst” genoemd) heeft tot doel: a) de staten in de Stille Oceaan in staat te stellen gebruik te maken van de door de Europese Unie (hierna “de EU” genoemd) geboden verbeterde markttoegang; b) de duurzame economische ontwikkeling en de geleidelijke integratie van staten in de Stille Oceaan in de wereldeconomie te bevorderen; c) een vrijhandelszone tussen de Europese Unie en de staten in de Stille Oceaan tot stand te brengen die berust op gemeenschappelijke belangen, middels de geleidelijke liberalisering van de handel op een wijze die in overeenstemming is met de toepasselijke WTO-regels en het beginsel van asymmetrie, met inachtneming, wat het niveau van en het tijdschema voor verbintenissen betreft, van de specifieke behoeften en de capaciteitsbeperkingen van de staten in de Stille Oceaan; d) passende regelingen voor de beslechting van geschillen vast te stellen; en e) passende institutionele regelingen vast te stellen.

Op 13 juli 2009 ondertekende de EU de overeenkomst 1 , die door Papoea-Nieuw-Guinea en de Republiek Fiji-eilanden sinds respectievelijk 20 december 2009 en 28 juli 2014 voorlopig wordt toegepast. Na hun toetreding hebben de Onafhankelijke Staat Samoa en de Salomonseilanden de overeenkomst sinds respectievelijk 31 december 2018 en 17 mei 2020 eveneens voorlopig toegepast.

2.2.Het Handelscomité

Het Handelscomité is een orgaan dat overeenkomstig artikel 68 van de overeenkomst is ingesteld. Het bestaat uit vertegenwoordigers van de EU en van de staten in de Stille Oceaan (Papoea-Nieuw-Guinea, Fiji, Samoa en de Salomonseilanden). Het Handelscomité stelt zijn reglement van orde vast en wordt gezamenlijk voorgezeten door een vertegenwoordiger van de EU en een vertegenwoordiger van de staten in de Stille Oceaan.

Het Handelscomité behandelt alle aangelegenheden die nodig zijn voor de uitvoering van de overeenkomst, met inbegrip van ontwikkelingssamenwerking. Voor het uitoefenen van zijn taken kan het Handelscomité a) alle speciale, voor de uitvoering van de overeenkomst noodzakelijke comités en organen oprichten en daar toezicht op houden, b) op elk door de partijen overeengekomen tijdstip bijeenkomen, c) alle onder de overeenkomst vallende kwesties bespreken en in het kader van de uitoefening van zijn taken passende maatregelen nemen, en d) besluiten nemen of aanbevelingen doen in gevallen waarin hierin door de overeenkomst wordt voorzien.

Het Handelscomité delegeert in het kader van de uitvoering van de overeenkomst specifieke beslissingsbevoegdheden aan de in de desbetreffende bepalingen van de overeenkomst genoemde speciale comités, in het bijzonder aan het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels.

2.3.De beoogde handeling van het Handelscomité

In *september 2020* wil het Handelscomité tijdens zijn achtste vergadering een besluit vaststellen over de wijziging van een aantal bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking (hierna “de beoogde handeling” genoemd).

De beoogde handeling heeft tot doel:

–de bepalingen over de oorsprongsregels aan de meest recente ontwikkelingen aan te passen en marktdeelnemers vereenvoudigde en flexibelere oorsprongsregels te bieden door de volgende wijzigingen vast te stellen:

(a)schrapping van de volgende bepalingen, die niet langer relevant zijn:

–artikel 3, lid 7: het is niet langer relevant te specificeren dat de cumulatie vanaf 1 januari 2010 en vanaf 1 oktober 2015 van toepassing is geworden;

–artikel 4 bis en bijlage VIII(a) zijn niet langer relevant omdat er geen naburige ontwikkelingslanden zijn aangewezen;

–artikel 4, lid 8, tweede zin, en bijlage XII: het is niet langer relevant om de producten van oorsprong uit Zuid-Afrika te vermelden waarvoor cumulatie na 31 december 2009 van toepassing is geworden;

(b)de titel van artikel 7 overeen te laten komen met de titel in de inhoudsopgave;

(c)invoering van een nieuw artikel 12 getiteld “Gescheiden boekhouding” in Titel II, om marktdeelnemers in staat te stellen kosten te besparen door deze methode voor het beheer van voorraden te gebruiken;

(d)vervanging van artikel 13 van titel III door een nieuw artikel 14 getiteld “Niet-wijziging”, om marktdeelnemers meer flexibiliteit te bieden ten aanzien van het bewijs dat moet worden geleverd aan de douaneautoriteiten van het land van invoer wanneer de overslag of het douane-entrepot van goederen van oorsprong in een derde land plaatsvindt;

(e)schrapping van artikel 14 over “tentoonstellingen” en artikel 38 over “vrije zones”: deze zijn niet meer nodig na invoering van de bepaling over “niet-wijziging”;

(f)wijziging van titel IV, artikel 15, om marktdeelnemers meer flexibiliteit te bieden met betrekking tot het naleven van de vereisten betreffende de bewijzen van oorsprong;

(g)invoeging van een nieuw artikel 39 met een samenvatting van de taken en verantwoordelijkheden van het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels, dat in verschillende bepalingen van protocol II wordt genoemd, en een overeenkomstige actualisering van artikel 41;

–bijlage II bij protocol II van de overeenkomst moet in overeenstemming worden gebracht met de versie van de GS-nomenclatuur van 2017.

Bijlage II bij protocol II is gebaseerd op de versie uit 2007 van de nomenclatuur van het geharmoniseerde systeem (GS), gehecht aan het Internationaal Verdrag betreffende het geharmoniseerde systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen van de Werelddouaneorganisatie (WDO). De WDO heeft een nieuwe GS-nomenclatuur uitgebracht, de GS-nomenclatuur 2017, die sinds 1 januari 2017 van kracht is. De status quo op het gebied van de oorsprongsregels moet echter worden gehandhaafd omdat het niet de bedoeling is dat wijzigingen in de GS-nomenclatuur van invloed zijn op de oorsprongsregel die op een bepaald product van toepassing is;

–wijziging van bijlage IV bij protocol II van de overeenkomst om de Kroatische versie van de factuurverklaring op te nemen in die bijlage.

Het Verdrag betreffende de toetreding van de Republiek Kroatië tot de Europese Unie is op 9 december 2011 ondertekend en wordt sinds 1 juli 2013 toegepast. De overeenkomst is van toepassing, enerzijds, op elk grondgebied waarop het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie van toepassing is, onder de in dat verdrag neergelegde voorwaarden, en, anderzijds, op de grondgebieden van de overeenkomstsluitende staten in de Stille Oceaan;

–bijwerking van de lijst van LGO’s in bijlage VIII bij protocol II van de overeenkomst om de lijst in overeenstemming te brengen met het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.

Bijlage VIII bij protocol II van de overeenkomst bevat een lijst van landen en gebieden overzee (LGO’s) van de Europese Unie. De status van sommige gebieden is onlangs gewijzigd: Saint-Barthélemy (FR) en Bermuda (VK) zijn op respectievelijk 1 januari 2012 en 1 januari 2014 met de Unie geassocieerde LGO’s geworden en Mayotte (FR) is op 1 januari 2014 een ultraperifeer gebied van de Unie geworden;

–schrapping van Samoa en de Salomonseilanden uit de lijst van “andere ACS-staten” in bijlage X bij protocol II na de toetreding van beide landen tot de overeenkomst.

Gelet op het aantal wijzigingen dat nodig is in protocol II bij de overeenkomst en de bijlagen erbij, moet het protocol duidelijkheidshalve in zijn geheel worden vervangen.

3.Namens de Unie in te nemen standpunt

Protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking is in 2009 gesloten. Enkele bepalingen van het oorspronkelijke protocol II zijn niet meer actueel vanwege de meest recente ontwikkelingen in de oorsprongsregels, waardoor geen optimaal profijt kan worden getrokken uit de preferentiële behandeling waarin de overeenkomst voorziet.

De voorgestelde wijzigingen maken de vereisten en procedures van de oorsprongsregels eenvoudiger en flexibeler. Enkele voorbeelden:

–met een gescheiden boekhouding kunnen marktdeelnemers kosten besparen op het beheer van hun voorraden;

–marktdeelnemers wordt meer flexibiliteit geboden ten aanzien van het bewijs dat moet worden geleverd aan de douaneautoriteiten van het land van invoer wanneer de overslag of het douane-entrepot van goederen van oorsprong in een derde land plaatsvindt;

–geregistreerde exporteurs kunnen voortaan uitsluitend gebruikmaken van een factuurverklaring als geldig bewijs van oorsprong en daardoor worden de oorsprongsprocedures eenvoudiger en dalen de administratieve kosten in verband met de afgifte van certificaten inzake goederenverkeer EUR.1, zodat marktdeelnemers ten volle kunnen profiteren van de preferentiële tariefbehandeling, hetgeen een positieve impact op de handel kan hebben.

Deze vereenvoudiging is derhalve goed voor de handel en economische ontwikkeling in de regio van de Stille Oceaan omdat de marktdeelnemers ten volle kunnen profiteren van de preferentiële behandeling in het kader van de tussentijdse economische partnerschapsovereenkomst.

De voorgestelde wijzigingen maken de vereisten en procedures van de oorsprongsregels eenvoudiger en flexibeler. Met deze vereenvoudiging wordt de handel gemakkelijker en kunnen marktdeelnemers de preferentiële behandeling optimaal benutten. Daarnaast wordt de regionale integratie en economische ontwikkeling in de staten in de Stille Oceaan door de voorgestelde wijzigingen bevorderd omdat marktdeelnemers meer mogelijkheden krijgen om aan de oorsprongsregels te voldoen.

Er zijn wijzigingen nodig in producten (posten en omschrijvingen) die in bijlage II bij protocol II bij de overeenkomst zijn vermeld, om deze in overeenstemming te brengen met de door de WDO in 2012 en 2017 geactualiseerde editie van de GS-nomenclatuur en om de samenhang van de productomschrijvingen en de GS-indeling met het geharmoniseerde systeem te bewaren.

Bijlage VIII bij protocol II bij de overeenkomst is een lijst van landen en gebieden overzee van de EU. In het protocol II wordt onder “landen en gebieden overzee” de landen en gebieden verstaan die zijn bedoeld in het vierde deel van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap. De lijst moet worden geactualiseerd om rekening te houden met de recente wijziging van de status van sommige landen en gebieden overzee.

Er zij op gewezen dat in Besluit (EU) 2019/2143 van de Raad van 11 november 2019 reeds het standpunt is vastgesteld dat namens de Europese Unie moet worden ingenomen in het Handelscomité dat is opgericht krachtens de overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds, met betrekking tot de wijziging van de bijlagen II en VIII bij protocol II van de overeenkomst (PB L 331 van 20.12.2019, blz. 1). Omwille van de duidelijkheid is dit (ongewijzigde) standpunt in het huidige voorstel opnieuw geformuleerd.

Het voorgestelde besluit voldoet aan de EU-verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst.

4.Rechtsgrondslag

4.1.Procedurele rechtsgrondslag

4.1.1.Beginselen

Artikel 218, lid 9, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) voorziet in de vaststelling van besluiten tot bepaling van “de standpunten die namens de Unie worden ingenomen in een krachtens een overeenkomst opgericht lichaam, wanneer dit lichaam handelingen met rechtsgevolgen vaststelt, met uitzondering van handelingen tot aanvulling of wijziging van het institutionele kader van de overeenkomst”.

Het begrip “handelingen met rechtsgevolgen” omvat tevens handelingen die rechtsgevolgen hebben uit hoofde van de op het betrokken lichaam toepasselijke volkenrechtelijke bepalingen. Onder dit begrip vallen tevens instrumenten die volkenrechtelijk niet bindend zijn, maar die “beslissende invloed [kunnen hebben] op de inhoud van de regelgeving die de wetgever van de Unie vaststelt” 2 .

4.1.2.Toepassing op het onderhavige geval

De door het Handelscomité vast te stellen handeling is een handeling die rechtsgevolgen heeft, en is overeenkomstig de artikelen 8, 68 en 78 van de overeenkomst uit hoofde van het volkenrecht bindend.

De beoogde handeling strekt niet tot aanvulling of wijziging van het institutionele kader van de overeenkomst.

De procedurele rechtsgrondslag voor het voorgestelde besluit is derhalve artikel 218, lid 9, VWEU.

4.2.Materiële rechtsgrondslag

4.2.1.Beginselen

De materiële rechtsgrondslag voor een overeenkomstig artikel 218, lid 9, VWEU vast te stellen besluit wordt in de eerste plaats bepaald door de doelstelling en de inhoud van de beoogde handeling ten aanzien waarvan namens de Unie een standpunt wordt ingenomen. Wanneer de beoogde handeling een tweeledige doelstelling heeft of bestaat uit twee componenten, waarvan er een kan worden gezien als hoofddoelstelling of hoofdcomponent, terwijl de andere doelstelling of de andere component slechts ondergeschikt is, moet het overeenkomstig artikel 218, lid 9, VWEU vast te stellen besluit op één materiële rechtsgrondslag worden gebaseerd, namelijk die welke vereist is voor de hoofddoelstelling of de hoofdcomponent dan wel de belangrijkste doelstelling of component.

4.2.2.Toepassing op het onderhavige geval

De doelstelling en de inhoud van de beoogde handeling hebben in de eerste plaats betrekking op de gemeenschappelijk handelspolitiek.

De materiële rechtsgrondslag voor het voorgestelde besluit is derhalve artikel 207, lid 4, eerste alinea, VWEU.

4.3.Conclusie

De rechtsgrondslag voor het voorgestelde besluit is artikel 207 VWEU in samenhang met artikel 218, lid 9, VWEU.

4.4.Bekendmaking van de beoogde handeling

Aangezien de handeling van het Handelscomité leidt tot wijzigingen in de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds, moet deze handeling na de vaststelling ervan bekend worden gemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Voorstel voor een

BESLUIT VAN DE RAAD

betreffende het namens de Europese Unie in te nemen standpunt in het Handelscomité dat is opgericht krachtens de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds, met betrekking tot de wijziging van een aantal bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 207, lid 4, eerste alinea, in samenhang met artikel 218, lid 9,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)De tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds 3 (hierna “de overeenkomst” genoemd), waarin een kader voor een economische partnerschapsovereenkomst is vastgelegd, wordt door Papoea-Nieuw-Guinea en de Republiek Fiji-eilanden sinds respectievelijk 20 december 2009 en 28 juli 2014 voorlopig toegepast. Na hun toetreding passen de Onafhankelijke Staat Samoa en de Salomonseilanden de overeenkomst sinds respectievelijk 31 december 2018 en 17 mei 2020 eveneens voorlopig toe.

(2)Overeenkomstig de artikelen 13 en 68 van de overeenkomst en artikel 41 van protocol II bij de overeenkomst kan het Handelscomité in het kader van de EPO wijzigingen van de bepalingen van protocol II bij de overeenkomst vaststellen.

(3)Het Handelscomité wil tijdens zijn achtste vergadering in *september 2020* een besluit vaststellen tot wijziging van een aantal bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking.

(4)Het is passend om het standpunt te bepalen dat namens de Unie in het Handelscomité moet worden ingenomen, aangezien het beoogde besluit voor de Unie bindend zal zijn.

(5)Enkele bepalingen van het in 2009 gesloten protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking moeten worden gewijzigd om de oorsprongsregels in overeenstemming te brengen met de meest recente ontwikkelingen op het gebied van de oorsprongsregels en deze flexibeler en eenvoudiger te maken, zodat de handel voor marktdeelnemers gemakkelijker wordt en de preferentiële behandeling optimaal kan worden benut.

(6)Er zijn wijzigingen nodig in producten (posten en omschrijvingen) die in bijlage II bij protocol II bij de overeenkomst zijn vermeld, om deze in lijn te brengen met de door de WDO in 2012 en 2017 geactualiseerde editie van de GS-nomenclatuur en om de samenhang van de productomschrijvingen en de GS-indeling met het geharmoniseerde systeem te bewaren.

(7)Het Verdrag betreffende de toetreding van de Republiek Kroatië tot de Europese Unie is op 9 december 2011 ondertekend en wordt sinds 1 juli 2013 toegepast. De overeenkomst is van toepassing, enerzijds, op elk grondgebied waarop het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie van toepassing is, onder de in dat verdrag neergelegde voorwaarden, en, anderzijds, op de grondgebieden van de overeenkomstsluitende staten in de Stille Oceaan. Bijlage IV bij protocol II van de overeenkomst moet dienovereenkomstig worden gewijzigd om de Kroatische versie van de factuurverklaring daarin op te nemen.

(8)Bijlage VIII bij protocol II bij de overeenkomst is een lijst van landen en gebieden overzee van de EU. In het protocol II wordt onder “landen en gebieden overzee” de landen en gebieden verstaan die zijn bedoeld in het vierde deel van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap. De lijst moet worden geactualiseerd in verband met de recente wijziging van de status van sommige landen en gebieden overzee.

(9)Vanwege de toetreding van Samoa en de Salomonseilanden tot de overeenkomst moeten beide staten uit de lijst van “andere ACS-staten” in bijlage X bij protocol II worden geschrapt,

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

Het standpunt dat namens de Unie moet worden ingenomen tijdens de achtste vergadering van het Handelscomité, wordt gebaseerd op het aan dit besluit gehechte ontwerp van handeling van het Handelscomité.

Artikel 2

Dit besluit is gericht tot de Commissie.

Gedaan te Brussel,

(1)    Besluit 2009/729/EG van de Raad van 13 juli 2009 tot ondertekening en voorlopige toepassing van de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds (PB L 272 van 16.10.2009, blz. 1).

(2)    Arrest van het Hof van Justitie van 7 oktober 2014, Duitsland/Raad, C-399/12, ECLI:EU:C:2014:2258, punten 61 tot en met 64.

(3)    Besluit 2009/729/EG van de Raad van 13 juli 2009 tot ondertekening en voorlopige toepassing van de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds (PB L 272 van 16.10.2009, blz. 1).

EUROPESE COMMISSIE

Brussel, 7.7.2020

COM(2020) 295 final

BIJLAGE

bij

Voorstel voor een besluit van de Raad

betreffende het namens de Europese Unie in te nemen standpunt in het Handelscomité dat is opgericht krachtens de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds, met betrekking tot de wijziging van een aantal bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking

BIJLAGE

ONTWERP

BESLUIT Nr. .../ 2020
VAN HET HANDELSCOMITÉ

OPGERICHT KRACHTENS DE TUSSENTIJDSE PARTNERSCHAPSOVEREENKOMST TUSSEN DE EUROPESE GEMEENSCHAP, ENERZIJDS, EN DE STATEN IN DE STILLE OCEAAN, ANDERZIJDS,

van …

tot wijziging van bepaalde bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking

HET HANDELSCOMITÉ,

Gezien de tussentijdse partnerschapsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap, enerzijds, en de staten in de Stille Oceaan, anderzijds 1 (“de overeenkomst”), waarin een kader voor een economische partnerschapsovereenkomst is vastgelegd die op 30 juli 2009 te Londen is ondertekend, en met name artikel 8, artikel 68, lid 3, en artikel 78, in samenhang met artikel 41 van protocol II daarvan,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)De overeenkomst wordt door Papoea-Nieuw-Guinea en de Republiek Fiji-eilanden sinds respectievelijk 20 december 2009 en 28 juli 2014 voorlopig toegepast. Na hun toetreding hebben de Onafhankelijke Staat Samoa en de Salomonseilanden de overeenkomst sinds respectievelijk 31 december 2018 en 17 mei 2020 eveneens voorlopig toegepast.

(2)Overeenkomstig artikel 8 van de overeenkomst heeft het Handelscomité tot taak de bepalingen van protocol II betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking te evalueren met het oog op een verdere vereenvoudiging ervan.

(3) De partijen hebben een dergelijke evaluatie verricht en zijn het eens geworden over de volgende wijzigingen van protocol II:

i) schrapping van de volgende bepalingen, die niet langer van toepassing zijn:

- artikel 3, lid 7:

- artikel 4 bis;

- bijlagen VIII(a) en XVII;

ii) correctie van de volgende bepalingen:

- artikel 4, lid 8, waarvan de tweede zin wordt geschrapt omdat deze niet langer van toepassing is;

- de titel van artikel 7, om deze in overeenstemming te brengen met de titel in de inhoudsopgave;

iii) invoering van een nieuw artikel 12 getiteld “Gescheiden boekhouding” in Titel II, om marktdeelnemers in staat te stellen kosten te besparen door deze methode voor het beheer van voorraden te gebruiken;

iv) vervanging van artikel 13 van titel III door een nieuw artikel 14 getiteld “Niet-wijziging”, om marktdeelnemers meer flexibiliteit te bieden ten aanzien van het bewijs dat moet worden geleverd aan de douaneautoriteiten van het land van invoer wanneer de overslag of het douane-entrepot van goederen van oorsprong in een derde land plaatsvindt;

           v) schrapping van artikel 14 over “tentoonstellingen” en artikel 38 over “vrije zones”: deze zijn niet meer nodig na invoering van de bepaling over “niet-wijziging”;

           vi) wijziging van titel IV, artikel 15, om marktdeelnemers meer flexibiliteit te bieden met betrekking tot het naleven van de vereisten betreffende de bewijzen van oorsprong;

           vii) invoeging van een nieuw artikel 39 met een samenvatting van de taken en verantwoordelijkheden van het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels, dat in verschillende bepalingen van protocol II wordt genoemd, en een overeenkomstige actualisering van artikel 41.

(4)    Bijlage II bij protocol II van de overeenkomst is gebaseerd op de versie uit 2007 van de nomenclatuur van het geharmoniseerde systeem (GS) gehecht aan het Internationaal Verdrag betreffende het geharmoniseerde systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen van de Werelddouaneorganisatie (WDO). De WDO heeft een nieuwe GS-nomenclatuur uitgebracht, de GS-nomenclatuur 2017, die sinds 1 januari 2017 van kracht is. Bijlage II bij protocol II van de overeenkomst moet in overeenstemming worden gebracht met de versie van de GS-nomenclatuur van 2017. De status quo op het gebied van de oorsprongsregels moet echter worden gehandhaafd, omdat het niet de bedoeling is dat wijzigingen in de GS-nomenclatuur van invloed zijn op de oorsprongsregel die op een bepaald product van toepassing is.

(5)    Het Verdrag betreffende de toetreding van de Republiek Kroatië tot de Europese Unie is op 9 december 2011 ondertekend en wordt sinds 1 juli 2013 toegepast. De overeenkomst is van toepassing, enerzijds, op elk grondgebied waarop het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie van toepassing is, onder de in dat verdrag neergelegde voorwaarden, en, anderzijds, op de grondgebieden van de overeenkomstsluitende staten in de Stille Oceaan. Bijlage IV bij protocol II van de overeenkomst moet dienovereenkomstig worden gewijzigd om de Kroatische versie van de factuurverklaring op te nemen in die bijlage.

(6)    Bijlage VIII bij protocol II van de overeenkomst bevat een lijst van de landen en gebieden overzee (LGO’s) van de Europese Unie. De status van sommige gebieden is onlangs gewijzigd: Saint-Barthélemy (FR) en Bermuda (VK) zijn op respectievelijk 1 januari 2012 en 1 januari 2014 met de Unie geassocieerde LGO’s geworden, en Mayotte (FR) is op 1 januari 2014 een ultraperifeer gebied van de Unie geworden. De lijst van LGO’s in bijlage VIII bij protocol II van de overeenkomst moet worden bijgewerkt om de lijst in overeenstemming te brengen met het Verdrag betreffende de werking van de Unie.

(7)    Vanwege de toetreding van Samoa en de Salomonseilanden tot de overeenkomst moeten beide staten uit de lijst van “andere ACS-staten” in bijlage X bij protocol II worden geschrapt.

(8)        Gelet op het aantal wijzigingen en omwille van de duidelijkheid moet protocol II bij de overeenkomst in zijn geheel worden vervangen,

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

De tekst van protocol II van de overeenkomst wordt vervangen door de tekst in de bijlage bij dit besluit.

Artikel 2

Dit besluit treedt in werking op de datum waarop het wordt vastgesteld.

Gedaan te … op …

Namens de Unie            Namens de staten in de Stille Oceaan

BIJLAGE

PROTOCOL II

Betreffende de definitie van het begrip “producten van oorsprong” en methoden van administratieve samenwerking

INHOUD

TITEL I

ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel

1.    Definities

TITEL II

DEFINITIE VAN HET BEGRIP “PRODUCTEN VAN OORSPRONG”

Artikelen

2.    Algemene voorwaarden

3.    Cumulatie in de Europese Gemeenschap

4.    Cumulatie in de Stille-Oceaanstaten

5.    Volledig verkregen producten

6.    Toereikende be- of verwerking 

7.    Ontoereikende be- of verwerking

8.    In aanmerking te nemen eenheid

9.    Toebehoren, vervangingsonderdelen en gereedschappen

10.    Stellen en assortimenten

11.    Neutrale elementen

12.    Gescheiden boekhouding

TITEL III

TERRITORIALE VOORWAARDEN

Artikelen

13.    Territorialiteitsbeginsel

14.    Niet-wijziging

TITEL IV

BEWIJS VAN OORSPRONG

Artikelen

15.    Algemene voorwaarden

16.    Procedure voor de afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1

17.    Afgifte achteraf van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1

18.    Afgifte van een duplicaat van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1

19.        Afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 aan de hand van een eerder opgesteld of afgegeven bewijs van oorsprong

20.    Voorwaarden voor het opstellen van een factuurverklaring

21.    Toegelaten exporteur

22.    Geldigheid van het bewijs van oorsprong

23.    Overlegging van het bewijs van oorsprong

24.    Invoer in deelzendingen

25.    Vrijstelling van het bewijs van oorsprong

26.    Informatieprocedure in verband met cumulatie

27.    Bewijsstukken

28.    Bewaring van het bewijs van oorsprong en de bewijsstukken

29.    Verschillen en vormfouten

30.    In euro uitgedrukte bedragen

TITEL V

REGELINGEN VOOR ADMINISTRATIEVE SAMENWERKING

Artikelen

31.    Administratieve voorwaarden waaronder producten voor preferenties in aanmerking komen

32.    Kennisgeving van informatie betreffende douaneautoriteiten

33.    Wederzijdse bijstand

34.    Overlegging van het bewijs van oorsprong

35.    Controle van leveranciersverklaringen

36.    Geschillenbeslechting

37.    Sancties

38.    Afwijkingen

39.    Speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels

TITEL VI

   CEUTA EN MELILLA

Artikel

40.    Bijzondere voorwaarden

TITEL VII

SLOTBEPALINGEN

Artikelen

41.    Herziening en toepassing van oorsprongsregels

42.    Bijlagen

43.    Uitvoering van het protocol

BIJLAGEN

BIJLAGE I bij PROTOCOL II:    Aantekeningen bij de lijst in bijlage II

BIJLAGE II bij PROTOCOL II:    Lijst van oorsprongverlenende be- of verwerkingen, verricht ten aanzien van niet van oorsprong zijnde materialen, die deze materialen oorsprong verlenen

BIJLAGE II(a) bij PROTOCOL II:    Afwijkingen van de lijst van oorsprongverlenende be- of verwerkingen, verricht ten aanzien van niet van oorsprong zijnde materialen, die deze materialen oorsprong verlenen

BIJLAGE III bij PROTOCOL II:    Formulier voor het certificaat inzake goederenverkeer

BIJLAGE IV bij PROTOCOL II:    Factuurverklaring

BIJLAGE V A bij PROTOCOL II:    Leveranciersverklaring voor producten van preferentiële oorsprong

BIJLAGE V B bij PROTOCOL II:    Leveranciersverklaring voor producten die niet van preferentiële oorsprong zijn

BIJLAGE VI bij PROTOCOL II:    Inlichtingenblad

BIJLAGE VII bij PROTOCOL II:    Formulier voor een verzoek om afwijking

BIJLAGE VIII bij PROTOCOL II:    Landen en gebieden overzee

BIJLAGE IX bij PROTOCOL II:    Producten waarop de cumulatiebepalingen van de artikelen 3 en 4 na 1 oktober 2015 van toepassing zijn 

BIJLAGE X bij PROTOCOL II:    Andere ACS-staten

BIJLAGE XI bij PROTOCOL II:    Producten van oorsprong uit Zuid-Afrika waarop de cumulatiebepalingen van artikel 4 niet van toepassing zijn

GEZAMENLIJKE VERKLARING betreffende het Vorstendom Andorra

GEZAMENLIJKE VERKLARING betreffende de Republiek San Marino

TITEL I

ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1

Definities

Voor de toepassing van dit protocol wordt verstaan onder:

a)    “vervaardiging”: elke soort be- of verwerking, met inbegrip van assemblage of speciale behandelingen;

b)    “materiaal”: alle ingrediënten, grondstoffen, componenten of delen enz., die bij de vervaardiging van het product worden gebruikt;

c)    “product”: het product dat wordt vervaardigd, ook indien dit bestemd is om later bij de vervaardiging van een ander product te worden gebruikt;

d)    “goederen”: zowel materialen als producten;

e)    “douanewaarde” : de waarde zoals bepaald overeenkomstig de Overeenkomst inzake de toepassing van artikel VII van de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel van 1994 (Overeenkomst inzake de douanewaarde van de WTO);

f)    “prijs af fabriek”: de prijs van het product af fabriek, betaald aan de fabrikant in de Europese Gemeenschap of in een Stille-Oceaanstaat in wiens onderneming de laatste be- of verwerking is verricht, voor zover in die prijs de waarde is begrepen van alle gebruikte materialen, verminderd met alle binnenlandse belastingen die worden of kunnen worden terugbetaald wanneer het verkregen product wordt uitgevoerd;

g)    “waarde van de materialen”: de douanewaarde ten tijde van de invoer van de gebruikte materialen die niet van oorsprong zijn, of, indien deze niet bekend is en niet kan worden vastgesteld, de eerste controleerbare prijs die voor de materialen in de Europese Gemeenschap of in een Stille-Oceaanstaat is betaald;

h)    “waarde van de materialen van oorsprong”: de waarde van deze materialen volgens de definitie in punt g), die van overeenkomstige toepassing is;

i) “toegevoegde waarde”:    “toegevoegde waarde”: de prijs af fabriek verminderd met de douanewaarde van elk van de verwerkte materialen die van oorsprong zijn uit de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen of gebieden waarmee cumulatie mogelijk is, of, indien de douanewaarde niet bekend is of niet kan worden vastgesteld, de eerste controleerbare prijs die voor de materialen in de Europese Gemeenschap of in een van de Stille-Oceaanstaten is betaald;

j)    “hoofdstukken” en “posten”: de hoofdstukken en posten (viercijfercodes) van de nomenclatuur die het geharmoniseerd systeem inzake de omschrijving en codering van goederen vormt, in dit protocol “het geharmoniseerd systeem” of “GS” genoemd;

k)    “ingedeeld”: de indeling van een product of materiaal onder een bepaalde post;

l)    “zending”: producten die gelijktijdig van één exporteur naar één geadresseerde worden verzonden of die vergezeld gaan van een enkel vervoersdocument voor de verzending van de exporteur naar de geadresseerde, of bij gebreke daarvan, een enkele factuur;

m)    “gebieden”: met inbegrip van de territoriale wateren;

n)    “LGO’s”: de landen en gebieden overzee zoals gedefinieerd in bijlage VIII;

o)    “andere ACS-staten”: alle ACS-staten met uitzondering van de Stille-Oceaanstaten.

TITEL II

DEFINITIE VAN HET BEGRIP “PRODUCTEN VAN OORSPRONG”

Artikel 2

Algemene voorwaarden

1.    Voor de toepassing van de tussentijdse partnerschapsovereenkomst, hierna “de overeenkomst” genoemd, worden de volgende producten beschouwd als van oorsprong uit de Europese Gemeenschap:

a)    volledig in de Europese Gemeenschap verkregen producten in de zin van artikel 5 van dit protocol;

b)    in de Europese Gemeenschap verkregen producten, waarin materialen zijn verwerkt die daar niet volledig zijn verkregen, mits deze materialen in de Europese Gemeenschap een be- of verwerking hebben ondergaan die toereikend is in de zin van artikel 6.

2.    Voor de toepassing van de overeenkomst worden de volgende producten beschouwd als van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat:

a)    volledig in een Stille-Oceaanstaat verkregen producten in de zin van artikel 5 van dit protocol;

b)    in een Stille-Oceaanstaat verkregen producten waarin materialen zijn verwerkt die daar niet volledig zijn verkregen, mits die materialen in die Stille-Oceaanstaat een be- of verwerking hebben ondergaan die toereikend is in de zin van artikel 6.

Artikel 3

Cumulatie in de Europese Gemeenschap

1.    Onverminderd het bepaalde in artikel 2, lid 1, worden producten als van oorsprong uit de Europese Gemeenschap beschouwd als zij daar zijn verkregen en in die producten materialen zijn verwerkt die van oorsprong zijn uit een Stille-Oceaanstaat, andere ACS-staten of de LGO’s, mits de be- of verwerking in de Europese Gemeenschap ingrijpender is dan de in artikel 7 genoemde be- of verwerkingen. De materialen behoeven geen toereikende be- of verwerking te hebben ondergaan.

2.    Wanneer de be- of verwerking in de Europese Gemeenschap niet ingrijpender is dan de in artikel 7 bedoelde be- of verwerkingen, wordt het verkregen product enkel als van oorsprong uit de Europese Gemeenschap beschouwd wanneer de aldaar toegevoegde waarde groter is dan de waarde van de gebruikte materialen van oorsprong uit een van de in lid 1 bedoelde andere landen en gebieden. Indien dit niet het geval is, wordt het verkregen product beschouwd als van oorsprong uit het land of gebied dat de hoogste waarde aan van oorsprong zijnde materialen die bij de vervaardiging in de Europese Gemeenschap zijn gebruikt, voor zijn rekening neemt.

3.    Producten van oorsprong uit een van de in de leden 1 en 2 bedoelde landen of gebieden, die geen be- of verwerking in de Europese Gemeenschap ondergaan, behouden hun oorsprong indien zij naar een van deze landen of gebieden worden uitgevoerd.

4.    Voor de toepassing van artikel 2, lid 1, onder b), worden be- of verwerkingen in een Stille-Oceaanstaat, in de andere ACS-staten of in de LGO’s geacht in de Europese Gemeenschap te zijn verricht wanneer de verkregen producten naderhand nog in de Europese Gemeenschap worden be- of verwerkt. Wanneer de van oorsprong zijnde producten op grond van deze bepaling in twee of meer van de betrokken landen of gebieden worden verkregen, worden zij alleen als van oorsprong uit de Europese Gemeenschap beschouwd indien de be- of verwerking ingrijpender is dan de in artikel 7 genoemde be- of verwerkingen.

5.    Wanneer de be- of verwerking in de Europese Gemeenschap niet ingrijpender is dan de in artikel 7 bedoelde be- of verwerkingen, wordt het verkregen product alleen als van oorsprong uit de Europese Gemeenschap beschouwd wanneer de aldaar toegevoegde waarde groter is dan de waarde van de materialen die in een van de in lid 4 bedoelde andere landen en gebieden werden gebruikt. Indien dit niet het geval is, wordt het verkregen product beschouwd als van oorsprong uit het land of gebied dat de hoogste waarde aan bij de vervaardiging gebruikte materialen voor zijn rekening neemt.

6.    De in dit artikel bedoelde cumulatie kan alleen worden toegepast wanneer:

a)    de landen die betrokken zijn bij het verwerven van de oorsprongsstatus en het land van bestemming een overeenkomst inzake administratieve samenwerking hebben gesloten die een correcte toepassing van dit artikel garandeert;

b)    materialen en producten de oorsprong hebben verkregen door de toepassing van dezelfde oorsprongsregels als die welke in dit protocol zijn vermeld;

c)    de Europese Gemeenschap de Stille-Oceaanstaten via de Europese Commissie bijzonderheden verstrekt over overeenkomsten inzake administratieve samenwerking met de andere in dit artikel bedoelde landen of gebieden. De Europese Commissie en de Stille-Oceaanstaten maken, respectievelijk in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie en volgens hun eigen procedures, bekend vanaf welke datum de in dit artikel bedoelde cumulatie met de in dit artikel bedoelde landen of gebieden die aan de nodige eisen hebben voldaan, mag worden toegepast.

Artikel 4

Cumulatie in de Stille-Oceaanstaten

1.    Onverminderd het bepaalde in artikel 2, lid 2, worden producten als van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat beschouwd als zij daar zijn verkregen en in die producten materialen zijn verwerkt die van oorsprong zijn uit de Europese Gemeenschap, andere ACS-staten, de LGO’s of andere Stille-Oceaanstaten, mits de be- of verwerking in die Stille-Oceaanstaat ingrijpender is dan de in artikel 7 genoemde be- of verwerkingen. De materialen behoeven geen toereikende be- of verwerking te hebben ondergaan.

2.    Wanneer de be- of verwerking in de Stille-Oceaanstaat niet ingrijpender is dan de in artikel 7 genoemde be- of verwerkingen, wordt het verkregen product alleen als van oorsprong uit die Stille-Oceaanstaat beschouwd wanneer de aldaar toegevoegde waarde groter is dan de waarde van de gebruikte materialen van oorsprong uit een van de in lid 1 bedoelde andere landen en gebieden. Indien dit niet het geval is, wordt het verkregen product beschouwd als van oorsprong uit het land of gebied dat de hoogste waarde aan van oorsprong zijnde materialen die bij de vervaardiging in die Stille-Oceaanstaat zijn gebruikt, voor zijn rekening neemt.

3.    Producten van oorsprong uit een van de in de leden 1 en 2 bedoelde landen of gebieden, die geen be- of verwerking in de Stille-Oceaanstaat ondergaan, behouden hun oorsprong indien zij naar een van die landen of gebieden worden uitgevoerd.

4.    Voor de toepassing van artikel 2, lid 2, onder b), worden be- of verwerkingen in de Europese Gemeenschap, de andere Stille-Oceaanstaten, de andere ACS-staten of de LGO’s geacht in een bepaalde Stille-Oceaanstaat te zijn verricht wanneer de verkregen producten naderhand nog in die Stille-Oceaanstaat worden be- of verwerkt. Wanneer de van oorsprong zijnde producten op grond van deze bepaling in twee of meer van de betrokken landen of gebieden worden verkregen, worden zij alleen als van oorsprong uit die Stille-Oceaanstaat beschouwd indien de be- of verwerking ingrijpender is dan de in artikel 7 genoemde be- of verwerkingen.

5.    Wanneer de be- of verwerking in de Stille-Oceaanstaat niet ingrijpender is dan de in artikel 7 genoemde be- of verwerkingen, wordt het verkregen product alleen als van oorsprong uit die Stille-Oceaanstaat beschouwd wanneer de aldaar toegevoegde waarde groter is dan de waarde van de materialen die in een van de in lid 4 bedoelde andere landen en gebieden werden gebruikt. Indien dit niet het geval is, wordt het verkregen product beschouwd als van oorsprong uit het land of gebied dat de hoogste waarde aan bij de vervaardiging gebruikte materialen voor zijn rekening neemt.

6.    De in dit artikel bedoelde cumulatie kan alleen worden toegepast wanneer:

a)    de landen die betrokken zijn bij het verwerven van de oorsprongsstatus en het land van bestemming een overeenkomst inzake administratieve samenwerking hebben gesloten die een correcte toepassing van dit artikel garandeert;

b)    materialen en producten de oorsprong hebben verkregen door de toepassing van dezelfde oorsprongsregels als die welke in dit protocol zijn vermeld;

c)    de Stille-Oceaanstaten de Europese Gemeenschap via de Europese Commissie bijzonderheden verstrekken over overeenkomsten inzake administratieve samenwerking met de andere in dit artikel bedoelde landen of gebieden. De Europese Commissie en de Stille-Oceaanstaten maken, respectievelijk in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie en volgens hun eigen procedures, bekend vanaf welke datum de in dit artikel bedoelde cumulatie met de in dit artikel bedoelde landen of gebieden die aan de nodige eisen hebben voldaan, mag worden toegepast.

7.    De in dit artikel bedoelde cumulatie is niet van toepassing op de in bijlage IX genoemde producten. Desalniettemin kan de in dit artikel bedoelde cumulatie pas vanaf 1 oktober 2015 worden toegepast voor de in bijlage IX genoemde producten en pas vanaf 1 januari 2010 voor rijst als bedoeld in tariefpost 1006 wanneer de voor de vervaardiging van die producten gebruikte materialen van oorsprong zijn uit of wanneer de be- of verwerking wordt verricht in een Stille-Oceaanstaat of in een andere ACS-staat die partij is bij een economische partnerschapsovereenkomst (EPO).

8.    Dit artikel is niet van toepassing op producten van bijlage XI die van oorsprong zijn uit Zuid-Afrika.

Artikel 5

Volledig verkregen producten

1.    Als volledig in een Stille-Oceaanstaat of in de Europese Gemeenschap verkregen worden beschouwd:

a)    aldaar uit de bodem of zeebodem gewonnen minerale producten;

b)    aldaar geoogste producten van het plantenrijk;

c)    aldaar geboren en opgefokte levende dieren;

d)    producten afkomstig van aldaar gehouden levende dieren;

e)    i)    producten van de aldaar bedreven jacht en visserij;

   ii)    producten van de aldaar bedreven aquicultuur, maricultuur daaronder begrepen, wanneer de vis er is geboren en opgefokt;

f)    producten van de zeevisserij en andere producten van de zee die door hun schepen buiten de territoriale wateren van de Europese Gemeenschap of een Stille-Oceaanstaat uit zee werden gewonnen;

g)    producten die uitsluitend uit de onder f) bedoelde producten, aan boord van hun fabrieksschepen werden vervaardigd;

h)    aldaar verzamelde gebruikte artikelen die slechts voor de terugwinning van grondstoffen kunnen dienen, met inbegrip van gebruikte banden die uitsluitend geschikt zijn om van een nieuw loopvlak te worden voorzien of slechts als afval kunnen worden gebruikt;

i)    afval en schroot afkomstig van aldaar verrichte industriële bewerkingen;

j)    producten, buiten de territoriale wateren gewonnen uit de zeebodem of -ondergrond, mits zij het alleenrecht hebben op ontginning van deze bodem of ondergrond;

k)    goederen die aldaar uitsluitend uit de onder a) tot en met j) bedoelde producten zijn vervaardigd.

2.    De termen “hun schepen” en “hun fabrieksschepen” in lid 1, onder f) en g), zijn slechts van toepassing op schepen en fabrieksschepen:

a)    die in een lidstaat van de Europese Gemeenschap of in een Stille-Oceaanstaat zijn geregistreerd;

b)    die de vlag van een lidstaat van de Europese Gemeenschap of van een Stille-Oceaanstaat voeren;

c)    die aan een van de volgende voorwaarden voldoen:

   i)    zij behoren voor ten minste 50 % toe aan onderdanen van een lidstaat van de Europese Gemeenschap of van een Stille-Oceaanstaat;

   of

   ii)    zij behoren toe aan een onderneming:

   –    die haar hoofdkantoor en haar belangrijkste handelsactiviteit in een lidstaat van de Europese Gemeenschap of in een Stille-Oceaanstaat heeft; en

   –    die voor ten minste 50 % toebehoort aan een lidstaat van de Europese Gemeenschap of een Stille-Oceaanstaat of aan overheidsorganen of onderdanen van die lidstaat of Stille-Oceaanstaat.

3.    In afwijking van het bepaalde in lid 2 erkent de Europese Gemeenschap, op verzoek van een Stille-Oceaanstaat, dat door die Stille-Oceaanstaat gecharterde of geleasede vaartuigen worden beschouwd als “zijn schepen” om in zijn exclusieve economische zone visserijactiviteiten uit te oefenen, mits het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels van oordeel is dat het charter- of leasecontract, dat in eerste instantie aan de Europese Gemeenschap is aangeboden, een geschikte manier is om de capaciteit van de betrokken Stille-Oceaanstaat om voor eigen rekening te vissen, verder te ontwikkelen en met name dat die Stille-Oceaanstaat de verantwoordelijkheid draagt voor het nautische en commerciële beheer van het vaartuig dat hem gedurende langere tijd ter beschikking staat.

4.    Aan de voorwaarden van lid 2 kan worden voldaan in verschillende staten, zolang deze behoren tot de Stille-Oceaanstaten. In dat geval worden de producten geacht de oorsprong te hebben van de staat waarvan onderdanen of ondernemingen overeenkomstig lid 2, onder c), eigenaar zijn van het schip of het fabrieksschip. Wanneer een schip of een fabrieksschip eigendom is van onderdanen of ondernemingen uit staten die partij zijn bij verschillende economische partnerschapsovereenkomsten, worden de producten geacht van oorsprong te zijn uit de staat waarvan de onderdanen of ondernemingen overeenkomstig lid 2, onder c), het grootste aandeel hebben.

Artikel 6

Toereikende be- of verwerking

1.    Voor de toepassing van artikel 2 worden niet volledig verkregen producten geacht een toereikende bewerking of verwerking te hebben ondergaan indien aan de voorwaarden van de lijst in bijlage II is voldaan.

2.    In afwijking van lid 1 kunnen de in bijlage II(a) opgenomen producten worden geacht voor de toepassing van artikel 2 een toereikende be- of verwerking te hebben ondergaan wanneer is voldaan aan de in die bijlage genoemde voorwaarden.

3.    De in de leden 1 en 2 bedoelde voorwaarden geven voor alle onder deze overeenkomst vallende producten aan welke be- of verwerkingen bij de vervaardiging gebruikte, niet van oorsprong zijnde materialen moeten hebben ondergaan, en gelden slechts voor die materialen. Dit betekent dat indien een product dat de oorsprongsstatus heeft verkregen doordat het aan de in een van beide lijsten genoemde voorwaarden heeft voldaan, bij de vervaardiging van een ander product wordt gebruikt, de voorwaarden die van toepassing zijn op het product waarin het is verwerkt daarvoor niet gelden, en ook wordt geen rekening gehouden met de niet van oorsprong zijnde materialen die bij de vervaardiging ervan kunnen zijn gebruikt.

4.    In afwijking van de leden 1 en 2 kunnen niet van oorsprong zijnde materialen die volgens de voorwaarden in de bijlagen II en II(a) niet bij de vervaardiging van een bepaald product mogen worden gebruikt, toch worden gebruikt, mits:

a)    de totale waarde ervan niet meer bedraagt dan 15 % van de prijs af fabriek van het product;

b)    de in de lijst vermelde maximumwaarden voor niet van oorsprong zijnde materialen door de toepassing van dit lid niet worden overschreden.

5.    Lid 4 is niet van toepassing op producten bedoeld in de hoofdstukken 50 tot en met 63 van het geharmoniseerd systeem.

6.    a)    De partijen erkennen dat de Stille-Oceaanstaten sinds de ondertekening van de Overeenkomst van Lomé in 1976 nog niet in staat zijn geweest een goede nationale vloot tot ontwikkeling te brengen met inachtneming van de in artikel 5, lid 2, aan de schepen gestelde voorwaarden. Voorts erkennen de partijen de speciale omstandigheden waarin de Stille-Oceaanstaten verkeren: het feit dat er onvoldoende volledig verkregen vis is om aan de vraag aan land te voldoen, de zeer geringe visserijcapaciteit van de vissersvloot van de Stille-Oceaanstaten, de beperkte verwerkingscapaciteit ten gevolge van fysieke en economische factoren, het geringe risico dat de EU-markt door een grote aanvoer van visserijproducten uit de Stille Oceaan wordt ontwricht, de geografische isolatie van de Stille-Oceaanstaten en de afstand tot de EU-markt. De partijen zijn het ook eens over het uiteindelijke doel: bevordering van de verdere ontwikkeling van de Stille-Oceaanstaten, van een duurzame visserij en van goede governance op visserijgebied.

   b)    De partijen erkennen dat de visserij voor de bevolking van de Stille-Oceaanstaten van zeer groot belang is en dat vis, zoals de tonijn in het westelijke en centrale deel van de Stille Oceaan, voor de Stille-Oceaanstaten op lange termijn de belangrijkste gedeelde natuurlijke hulpbron voor inkomen en het creëren van arbeidsplaatsen is. Voor deze visbestanden in de wateren van de Stille-Oceaanstaten gelden op regionaal, subregionaal en nationaal niveau diverse beheersregelingen, waaronder het Vessel Day Scheme, dat op regionaal niveau een duurzame tonijnvisserij met de ringzegen ten doel heeft. Op deze activiteiten wordt in het kader van de Commissie voor de visserij in het westelijke en centrale deel van de Stille Oceaan toezicht uitgeoefend, onder meer via het Vessel Monitoring System-programma en de Observer-programma’s. In verband hiermee komen de partijen in afwijking van lid 1 overeen dat, wanneer er door omstandigheden onvoldoende volledig verkregen producten als gedefinieerd in artikel 5, lid 1, onder f) en g), zijn om aan de vraag aan land te voldoen, verwerkte visserijproducten als bedoeld bij de posten 1604 en 1605 die in een bedrijfsruimte aan land in die staat zijn vervaardigd van niet van oorsprong zijnde materialen van hoofdstuk 03 die in een haven van die staat zijn aangevoerd, na voorafgaande kennisgeving door een Stille-Oceaanstaat aan de Europese Commissie worden geacht een toereikende be- of verwerking in de zin van artikel 2 te hebben ondergaan. De kennisgeving aan de Europese Commissie moet vermelden waarom de toepassing van dit lid een stimulans zal zijn voor de ontwikkeling van de visserijsector van die staat, voldoende informatie bevatten over de betrokken soort en de te vervaardigen producten en aangeven om welke hoeveelheden het gaat.

   c)    Uiterlijk drie jaar na de kennisgeving wordt een verslag over de uitvoering van punt b) opgesteld.

   d)    Op basis van dit verslag overleggen de Europese Gemeenschap en de Stille-Oceaanstaat die het verzoek had ingediend, over de toepassing van punt b), waarbij zij met name rekening houden met de gevolgen ervan voor de ontwikkeling en met de doeltreffende instandhouding en het duurzame beheer van de bestanden; in voorkomend geval gaan zij over tot wijziging van punt b).    

   e)    Punt b) doet geen afbreuk aan de in de EU van kracht zijnde sanitaire en fytosanitaire maatregelen, de doeltreffende instandhouding en het duurzame beheer van de visbestanden en de steun voor de bestrijding van illegale, niet-gemelde of ongereglementeerde visserijactiviteiten in de regio.

   f)    De bepalingen van dit lid zijn op de invoer uit een Stille-Oceaanstaat van toepassing vanaf de eerste dag na de bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie van een bericht waarin wordt meegedeeld dat de betrokken staat de Commissie overeenkomstig punt b) een kennisgeving heeft gedaan.

7.    De leden 1 tot en met 6 zijn van toepassing behoudens het bepaalde in artikel 7.

Artikel 7

Ontoereikende be- of verwerking

1.    Onverminderd lid 2 worden de volgende be- of verwerkingen als ontoereikend beschouwd om de oorsprongsstatus te verkrijgen, ongeacht of aan de voorwaarden van artikel 6 is voldaan:

a)    behandelingen om de producten tijdens vervoer en opslag in goede staat te bewaren;

b)    het splitsen en samenvoegen van colli;

c)    het wassen of schoonmaken; het stofvrij maken of het verwijderen van roest, olie, verf of dergelijke;

d)    het strijken of persen van textiel;

e)    het eenvoudig schilderen of polijsten;

f)    het ontvliezen of doppen, het geheel of gedeeltelijk bleken, het polijsten en het glaceren van granen of rijst;

g)    het kleuren van suiker of het vormen van suikerklonten; het geheel of gedeeltelijk vermalen van kristalsuiker;

h)    het pellen, ontpitten of schillen van vruchten of groenten;

i)    het aanscherpen of het eenvoudig vermalen of versnijden;

j)    het zeven, sorteren, classificeren, assorteren (daaronder begrepen het samenstellen van stellen of assortimenten van artikelen);

k)    het eenvoudig verpakken in flessen, flacons, blikken, zakken, kratten of dozen, het bevestigen op kaarten of platen en alle andere eenvoudige handelingen in verband met de verpakking;

l)    het aanbrengen of opdrukken van merken, etiketten, beeldmerken of andere soortgelijke onderscheidingstekens op de producten zelf of op de verpakking;

m)    het eenvoudig mengen van producten, ook indien van verschillende soorten; het mengen van suiker met andere stoffen;

n)    het eenvoudig samenvoegen van delen van artikelen tot een volledig artikel dan wel het uit elkaar nemen van artikelen;

o)    twee of meer van de onder a) tot en met n) vermelde behandelingen tezamen;

p)    het slachten van dieren.

2.    Alle be- en verwerkingen die een product in de Europese Gemeenschap of in de Stille-Oceaanstaten heeft ondergaan, worden tezamen genomen om te bepalen of deze als ontoereikend in de zin van lid 1 moeten worden beschouwd.

Artikel 8

In aanmerking te nemen eenheid

1.    De voor de toepassing van dit protocol in aanmerking te nemen eenheid is het product dat bij het vaststellen van de indeling in de nomenclatuur van het geharmoniseerd systeem als de basiseenheid wordt beschouwd.

Hieruit volgt dat:

a)    wanneer een product, bestaande uit een groep of verzameling van artikelen, onder een enkele post van het geharmoniseerd systeem wordt ingedeeld, het geheel de in aanmerking te nemen eenheid vormt;

b)    wanneer een zending uit een aantal identieke producten bestaat die onder dezelfde post van het geharmoniseerd systeem zijn ingedeeld, elk product voor de toepassing van dit protocol afzonderlijk moet worden genomen.

2.    Wanneer volgens algemene regel 5 voor de interpretatie van het geharmoniseerd systeem de verpakking meetelt voor het vaststellen van de indeling, telt deze ook mee voor het vaststellen van de oorsprong.

Artikel 9

Toebehoren, vervangingsonderdelen en gereedschappen

Toebehoren, vervangingsonderdelen en gereedschappen die samen met materieel, machines, apparaten of voertuigen worden verzonden en die deel uitmaken van de normale uitrusting daarvan en in de prijs daarvan zijn begrepen of niet afzonderlijk in rekening worden gebracht, worden geacht een geheel te vormen met het materieel of de machines, apparaten of voertuigen in kwestie.

Artikel 10

Stellen en assortimenten

Stellen en assortimenten in de zin van algemene regel 3 voor de interpretatie van het geharmoniseerd systeem worden als van oorsprong beschouwd wanneer alle samenstellende delen van oorsprong zijn. Een stel of assortiment bestaande uit producten van oorsprong en producten die niet van oorsprong zijn, wordt als van oorsprong beschouwd indien de waarde van de producten die niet van oorsprong zijn niet meer dan 15 %van de prijs af fabriek van het stel of assortiment bedraagt.

Artikel 11

Neutrale elementen

Om de oorsprong van een product te bepalen, behoeft niet te worden nagegaan wat de oorsprong is van de bij de vervaardiging van dat product gebruikte:

a)    energie en brandstof;

b)    fabrieksuitrusting;

c)    machines en werktuigen;

d)    goederen die in de uiteindelijke samenstelling van het product niet voorkomen en ook niet bedoeld waren daarin voor te komen.

Artikel 12

Gescheiden boekhouding

1.    Wanneer het aanhouden van afzonderlijke voorraden van vervangbare materialen die van oorsprong en die niet van oorsprong zijn met aanzienlijke kosten of moeilijkheden gepaard gaat, kunnen de douaneautoriteiten, op schriftelijk verzoek van de betrokkenen, toestaan dat voor het beheer van deze voorraden de methode van de “gescheiden boekhouding” (hierna “methode” genoemd) wordt gebruikt.

2.    De in lid 1 bedoelde methode is ook van toepassing op van oorsprong en niet van oorsprong zijnde niet-gearomatiseerde ruwe suiker zonder toegevoegde kleurstoffen die bestemd is om verder te worden geraffineerd en onder de onderverdelingen 1701 12, 1701 13 en 1701 14 van het geharmoniseerd systeem valt, en fysiek wordt gecombineerd of gemengd in een Stille-Oceaanstaat of in de Europese Gemeenschap alvorens respectievelijk naar de Europese Gemeenschap en de Stille-Oceaanstaten te worden uitgevoerd.

3. Met behulp van de methode moet het mogelijk zijn dat steeds eenzelfde aantal of hoeveelheid als van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat (of -staten) of uit de Unie te beschouwen producten wordt verkregen als verkregen zou zijn indien de voorraden fysiek waren gescheiden.

4. De douaneautoriteiten kunnen aan de verlening van de in lid 1 bedoelde vergunning voor het gebruik van deze methode de door hen passend geachte voorwaarden verbinden.

5. De methode wordt toegepast en de toepassing ervan wordt geregistreerd overeenkomstig de algemeen aanvaarde boekhoudkundige beginselen die van toepassing zijn in het land waar het product is vervaardigd.

6. De vergunninghouder die de methode toepast, kan bewijzen van de oorsprong afgeven of aanvragen, al naargelang van het geval, voor de hoeveelheid producten die als van oorsprong kunnen worden beschouwd. De vergunninghouder verstrekt op verzoek van de douaneautoriteiten een verklaring over de wijze waarop de hoeveelheden zijn beheerd.

7. De douaneautoriteiten houden toezicht op het gebruik van de vergunning en kunnen deze steeds intrekken wanneer de vergunninghouder deze niet correct gebruikt of niet aan een van de andere in dit protocol vastgestelde voorwaarden voldoet.

8. Voor de toepassing van lid 1 wordt onder “vervangbare materialen” verstaan: materialen van dezelfde soort

en handelskwaliteit, met dezelfde technische en fysische kenmerken, die niet van elkaar

te onderscheiden zijn voor het bepalen van de oorsprong.

TITEL III

TERRITORIALE VOORWAARDEN

Artikel 13

Territorialiteitsbeginsel

1.    Behoudens het bepaalde in de artikelen 3 en 4 moet zonder onderbreking zijn voldaan aan de in titel II genoemde voorwaarden met betrekking tot het verkrijgen van de oorsprongsstatus in de Stille-Oceaanstaten of in de Europese Gemeenschap.

2.    Behoudens het bepaalde in de artikelen 3 en 4 worden goederen van oorsprong die uit een Stille-Oceaanstaat of de Europese Gemeenschap naar een ander land zijn uitgevoerd en dan terugkeren, geacht geen product van oorsprong meer te zijn, tenzij ten genoegen van de douaneautoriteiten kan worden aangetoond dat:

a)    de goederen die terugkeren dezelfde zijn als de eerder uitgevoerde goederen; en

b)    de goederen, terwijl zij in het andere land waren of toen zij werden uitgevoerd, geen andere be- of verwerkingen hebben ondergaan dan die welke nodig waren om ze in goede staat te bewaren.

Artikel 14

Niet-wijziging

1. De voor binnenlands gebruik in een partij aangegeven producten van oorsprong zijn dezelfde producten als die welke zijn uitgevoerd uit de andere partij waar zij de status van oorsprong hebben verkregen. Zij zijn op geen enkele manier gewijzigd en hebben ook geen andere behandelingen ondergaan dan die welke noodzakelijk waren voor hun bewaring in goede staat of de toevoeging of het aanbrengen van merken, etiketten, verzegelingen of andere documentatie om te garanderen dat is voldaan aan de specifieke interne vereisten van de partij van invoer, voordat zij voor binnenlands gebruik werden aangegeven.

2. Producten of zendingen kunnen in een niet-partij worden opgeslagen mits zij in de niet-partij onder douanetoezicht blijven.

3. Onverminderd titel V kunnen zendingen op het grondgebied van een niet-partij door de exporteur of onder zijn verantwoordelijkheid worden gesplitst, op voorwaarde dat zij in de niet-partij onder douanetoezicht blijven.

4. Indien twijfel bestaat of de voorwaarden in de leden 1 tot en met 3 zijn vervuld, kunnen de douaneautoriteiten de aangever verzoeken te bewijzen dat hij aan de voorwaarden voldoet, welk bewijs op enigerlei wijze kan worden geleverd, onder meer aan de hand van vervoersovereenkomsten zoals cognossementen of feitelijk of concreet bewijsmateriaal zoals merktekens of nummering van de colli of ander bewijsmateriaal betreffende de goederen zelf.

TITEL IV

BEWIJS VAN OORSPRONG

Artikel 15

Algemene voorwaarden

1.    Producten van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat komen bij invoer in de Europese Gemeenschap en producten van oorsprong uit de Europese Gemeenschap komen bij invoer in een Stille-Oceaanstaat voor de voordelen van de overeenkomst in aanmerking op vertoon van:

a)    een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1, waarvan het model in bijlage III is opgenomen; of

b)    in de in artikel 20, lid 1, bedoelde gevallen, een verklaring van de exporteur op een factuur, pakbon of ander handelsdocument, waarin de producten voldoende duidelijk zijn omschreven om ze te kunnen identificeren, hierna “factuurverklaring” genoemd; de tekst van deze factuurverklaring is opgenomen in bijlage IV.

2.    In afwijking van lid 1 komen producten van oorsprong in de zin van dit protocol in de in artikel 25 bedoelde gevallen voor de voordelen van de overeenkomst in aanmerking zonder dat een van de hierboven genoemde documenten behoeft te worden overgelegd.

3. Na kennisgeving in het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels komen producten van oorsprong uit de ene partij bij invoer in de andere partij in aanmerking voor de preferentiële tariefbehandeling van deze overeenkomst, na indiening van een factuurverklaring die in overeenstemming met artikel 21 is opgesteld door een overeenkomstig de desbetreffende wetgeving van de partijen geregistreerde exporteur. In een dergelijke kennisgeving wordt vastgelegd dat lid 1, onder a) en b), niet langer van toepassing is.

4.    Voor de toepassing van deze titel streven de exporteurs ernaar een taal te gebruiken die zowel door de Stille-Oceaanstaten als door de Europese Gemeenschap wordt gebruikt.

Artikel 16

Procedure voor de afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1

1.    Een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 wordt door de douaneautoriteiten van het land van uitvoer afgegeven op schriftelijke aanvraag van de exporteur of, onder diens verantwoordelijkheid, van zijn gemachtigde.

2.    Te dien einde vult de exporteur of diens gemachtigde zowel het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 als het aanvraagformulier in; modellen van beide formulieren zijn in bijlage III opgenomen. Deze formulieren worden overeenkomstig de bepalingen van dit protocol ingevuld. Indien zij met de hand worden ingevuld, moet dit met inkt en in blokletters gebeuren. De producten moeten worden omschreven in het daartoe bestemde vak en er mogen geen regels worden opengelaten. Indien het vak niet volledig wordt ingevuld, wordt onder de laatste regel een horizontale lijn getrokken en wordt het niet-ingevulde gedeelte doorgekruist.

3.    Exporteurs die om de afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 verzoeken, moeten op verzoek van de douaneautoriteiten van het land van uitvoer waar dat certificaat wordt afgegeven, steeds de nodige documenten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de betrokken producten van oorsprong zijn en dat aan alle andere voorwaarden van dit protocol is voldaan.

4.    Een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 wordt door de douaneautoriteiten van een lidstaat van de Europese Gemeenschap of van een Stille-Oceaanstaat afgegeven indien de betrokken producten kunnen worden beschouwd als producten van oorsprong uit de Gemeenschap, uit een Stille-Oceaanstaat of uit een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen of gebieden, en aan de andere voorwaarden van dit protocol is voldaan.

5.    De met de afgifte van het certificaat belaste douaneautoriteiten nemen de nodige maatregelen om te controleren of de producten van oorsprong zijn en of aan de andere voorwaarden van dit protocol is voldaan. Met het oog hierop zijn zij gerechtigd bewijsstukken op te vragen, de administratie van de exporteur in te zien en alle andere controles te verrichten die zij dienstig achten. Zij zien er ook op toe dat de in lid 2 bedoelde formulieren correct zijn ingevuld. Zij gaan met name na of het voor de omschrijving van de producten bestemde vak zodanig is ingevuld dat frauduleuze toevoegingen niet mogelijk zijn.

6.    De datum van afgifte van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 wordt vermeld in vak 11 van het certificaat.

7.    Een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 wordt door de douaneautoriteiten afgegeven en ter beschikking van de exporteur gesteld zodra de goederen werkelijk worden uitgevoerd of wanneer het zeker is dat ze zullen worden uitgevoerd.

Artikel 17

Afgifte achteraf van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1

1.    In afwijking van artikel 16, lid 7, kan een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 bij wijze van uitzondering worden afgegeven na de uitvoer van de goederen waarop het betrekking heeft, indien:

a)    dit door een vergissing, onopzettelijk verzuim of bijzondere omstandigheden niet bij de uitvoer is gebeurd; of

b)    ten genoegen van de douaneautoriteiten wordt aangetoond dat er wel een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 is afgegeven, maar dat dit bij de invoer om technische redenen niet is aanvaard.

2.    Voor de toepassing van lid 1 moet de exporteur in zijn aanvraag plaats en datum van uitvoer vermelden voor de producten waarop het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 betrekking heeft, onder opgave van de redenen van zijn aanvraag.

3.    De douaneautoriteiten kunnen eerst tot afgifte achteraf van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 overgaan na te hebben vastgesteld dat de gegevens in de aanvraag van de exporteur overeenstemmen met die in het desbetreffende dossier.

4.    Op een achteraf afgegeven certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 wordt in de Engelse taal de volgende vermelding aangebracht:

“ISSUED RETROSPECTIVELY”

5.    De in lid 4 bedoelde vermelding wordt aangebracht in het vak “Opmerkingen” van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1.

Artikel 18

Afgifte van een duplicaat van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1

1.    In geval van diefstal, verlies of vernietiging van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 kan de exporteur de douaneautoriteiten die het certificaat hebben afgegeven, verzoeken een duplicaat op te maken aan de hand van de uitvoerdocumenten die in hun bezit zijn.

2.    Op het aldus afgegeven duplicaat wordt in de Engelse taal de volgende vermelding aangebracht:

“DUPLICATE”

3.    De in lid 2 bedoelde vermelding wordt aangebracht in het vak “Opmerkingen” van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1.

4.    Het duplicaat draagt dezelfde datum van afgifte als het oorspronkelijke certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 en is vanaf die datum geldig.

Artikel 19

Afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 aan de hand van een eerder opgesteld of afgegeven bewijs van oorsprong

Voor producten van oorsprong die in een Stille-Oceaanstaat of in de Europese Gemeenschap onder toezicht van een douanekantoor zijn geplaatst, kan het oorspronkelijke bewijs van oorsprong bij verzending van deze producten of van een gedeelte daarvan naar een andere plaats binnen de Stille-Oceaanstaten of de Europese Gemeenschap door een of meer certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 worden vervangen. Dergelijke certificaten worden afgegeven door het douanekantoor dat toezicht houdt op de producten en geviseerd door de douaneautoriteit die toezicht houdt op de producten.

Artikel 20

Voorwaarden voor het opstellen van een factuurverklaring

1.    De in artikel 15, lid 1, onder b), genoemde factuurverklaring kan worden opgesteld:

a)    door een toegelaten exporteur in de zin van artikel 21; of

b)    voor zendingen bestaande uit een of meer colli met producten van oorsprong waarvan de totale waarde niet meer dan 6 000 EUR bedraagt, door elke exporteur.

2.    Een factuurverklaring kan worden opgesteld indien de betrokken producten als van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat, uit de Europese Gemeenschap of uit een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen of gebieden kunnen worden beschouwd en aan de andere voorwaarden van dit protocol voldoen.

3.    De exporteur die de factuurverklaring opstelt, moet op verzoek van de douaneautoriteiten van het land van uitvoer steeds de nodige documenten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de betrokken producten van oorsprong zijn en dat aan de andere voorwaarden van dit protocol is voldaan.

4.    De factuurverklaring, waarvan de tekst in bijlage IV bij dit protocol is opgenomen, wordt door de exporteur op de factuur, de pakbon of een ander handelsdocument getypt, gestempeld of gedrukt in een van de in die bijlage opgenomen taalversies, overeenkomstig de bepalingen van het nationale recht van het land van uitvoer. Indien de factuurverklaring met de hand wordt geschreven, moet dit met inkt en in blokletters geschieden.

5.    De factuurverklaring wordt door de exporteur met de hand ondertekend. Een toegelaten exporteur in de zin van artikel 21 behoeft deze verklaring echter niet te ondertekenen, mits hij de douaneautoriteiten van het land van uitvoer een schriftelijke verklaring doet toekomen waarin hij de volle verantwoordelijkheid op zich neemt voor alle factuurverklaringen waaruit zijn identiteit blijkt alsof hij deze met de hand had ondertekend.

6.    Een factuurverklaring kan door de exporteur worden opgesteld bij of na de uitvoer van de producten waarop zij betrekking heeft, maar moet uiterlijk twee jaar na de invoer van de producten waarop zij betrekking heeft in het land van invoer worden aangeboden.

Artikel 21

Toegelaten exporteur

1.    De douaneautoriteiten van het land van uitvoer kunnen een exporteur die veelvuldig producten verzendt waarop de bepalingen inzake handelssamenwerking van de overeenkomst van toepassing zijn, vergunning verlenen factuurverklaringen op te stellen ongeacht de waarde van de betrokken producten. Een exporteur die een dergelijke vergunning aanvraagt, moet ten genoegen van de douaneautoriteiten alle waarborgen bieden die nodig zijn voor de controle op de oorsprongsstatus van de producten en de naleving van de overige voorwaarden van dit protocol.

2.    De douaneautoriteiten kunnen het verlenen van de status van toegelaten exporteur afhankelijk stellen van alle voorwaarden die zij dienstig achten.

3.    De douaneautoriteiten kennen de toegelaten exporteur een vergunningsnummer toe, dat op de factuurverklaringen moet worden vermeld.

4.    De douaneautoriteiten houden toezicht op het gebruik van de vergunning door de toegelaten exporteur.

5.    De douaneautoriteiten kunnen de vergunning te allen tijde intrekken. Zij zijn verplicht dit te doen wanneer de toegelaten exporteur niet langer de in lid 1 bedoelde waarborgen biedt, niet meer aan de in lid 2 bedoelde voorwaarden voldoet of de vergunning niet op de juiste wijze gebruikt.

Artikel 22

Geldigheid van het bewijs van oorsprong

1.    Een bewijs van oorsprong is vanaf de datum van afgifte in het land van uitvoer tien maanden geldig en moet binnen deze periode worden ingediend bij de douaneautoriteiten van het land van invoer.

2.    Bewijzen van oorsprong die na het verstrijken van de in lid 1 genoemde termijn bij de douaneautoriteiten van het land van invoer worden ingediend, kunnen met het oog op de toepassing van de preferentiële behandeling worden aanvaard wanneer de verlate indiening het gevolg is van buitengewone omstandigheden.

3.    In andere gevallen van verlate indiening kunnen de douaneautoriteiten van het land van invoer de bewijzen van oorsprong aanvaarden indien de producten vóór het verstrijken van genoemde termijn bij hen zijn aangebracht.

Artikel 23

Overlegging van het bewijs van oorsprong

Een bewijs van oorsprong wordt bij de douaneautoriteiten van het land van invoer ingediend volgens de aldaar geldende procedures. Deze douaneautoriteiten kunnen eisen dat het bewijs van oorsprong wordt vertaald en dat de aangifte ten invoer vergezeld gaat van een verklaring van de importeur dat de producten aan de voorwaarden voor de toepassing van de overeenkomst voldoen.

Artikel 24

Invoer in deelzendingen

Wanneer, op verzoek van de importeur en op de door de douaneautoriteiten van het land van invoer vastgestelde voorwaarden, gedemonteerde of niet-gemonteerde producten in de zin van algemene regel 2 a) voor de interpretatie van het geharmoniseerd systeem, vallende onder de afdelingen XVI of XVII of de posten 7308 of 9406 van het geharmoniseerd systeem, in deelzendingen worden ingevoerd, wordt bij de invoer van de eerste deelzending een enkel bewijs van oorsprong bij de douaneautoriteiten ingediend.

Artikel 25

Vrijstelling van het bewijs van oorsprong

1.    Producten die in kleine colli door particulieren aan particulieren worden verzonden of die deel uitmaken van de persoonlijke bagage van reizigers, worden als producten van oorsprong toegelaten zonder dat een bewijs van oorsprong behoeft te worden overgelegd, mits deze producten niet als handelsgoederen worden ingevoerd en bij hun aangifte verklaard is dat zij aan de voorwaarden van dit protocol voldoen en er over de juistheid van deze verklaring geen twijfel bestaat. Voor postzendingen kan deze verklaring op het douaneaangifteformulier CN22/CN23 of op een daaraan gehecht blad worden gesteld.

2.    Invoer van incidentele aard van producten die uitsluitend bestemd zijn voor persoonlijk gebruik door de ontvanger of de reiziger of de leden van diens gezin worden niet als invoer van handelsgoederen aangemerkt indien noch de aard, noch de hoeveelheid van de producten op commerciële doeleinden wijst.

3.    Voorts mag de totale waarde van deze producten niet meer bedragen dan 500 EUR voor kleine zendingen of 1 200 EUR voor producten die deel uitmaken van de persoonlijke bagage van reizigers.

Artikel 26

Informatieprocedure in verband met cumulatie

1.    Wanneer artikel 3, lid 1, en artikel 4, lid 1, worden toegepast, wordt het bewijs dat de materialen in de zin van dit protocol van oorsprong zijn uit een Stille-Oceaanstaat, de Europese Gemeenschap, een andere ACS-staat of een LGO geleverd door een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 of door de leveranciersverklaring waarvan het model in bijlage V A bij dit protocol is opgenomen, afgegeven door de exporteur in de staat waaruit de materialen afkomstig zijn, dan wel in de Europese Gemeenschap indien de materialen uit de Europese Gemeenschap afkomstig zijn.

2.    Wanneer artikel 3, lid 4, en artikel 4, lid 4, worden toegepast, wordt het bewijs van de be- of verwerking in een Stille-Oceaanstaat, de Europese Gemeenschap, een andere ACS-staat of een LGO geleverd door de leveranciersverklaring waarvan het model in bijlage V B bij dit protocol is opgenomen, afgegeven door de exporteur in de staat waaruit de materialen afkomstig zijn, dan wel in de Europese Gemeenschap indien de materialen uit de Europese Gemeenschap afkomstig zijn.

3.    Voor elke goederenzending stelt de leverancier een afzonderlijke leveranciersverklaring op, hetzij op de handelsfactuur betreffende die zending of op een bijlage bij die factuur, hetzij op een pakbon of op een ander handelsdocument betreffende die zending, waarin de betrokken materialen voldoende nauwkeurig zijn omschreven om ze te kunnen identificeren.

4.    De leveranciersverklaring kan op een voorgedrukt formulier worden gesteld.

5.    De factuurverklaring wordt door de exporteur met de hand ondertekend. Wanneer de factuur en de leveranciersverklaring met de computer worden opgesteld, behoeft de leveranciersverklaring evenwel niet met de hand te worden ondertekend indien ten genoegen van de douaneautoriteiten in de staat waar de leveranciersverklaring wordt opgesteld, is verklaard wie binnen de onderneming van de leverancier verantwoordelijk is. Deze douaneautoriteiten kunnen de toepassingsvoorwaarden van dit lid vaststellen.

6.    De leveranciersverklaring wordt ingediend bij de douaneautoriteiten in het land van uitvoer waar het verzoek om afgifte van het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 is gedaan.

7.    De leverancier die een verklaring opstelt, moet te allen tijde op verzoek van de douaneautoriteiten van het land waar de verklaring is opgesteld alle documenten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de gegevens in zijn verklaring juist zijn.

8.    Leveranciersverklaringen en inlichtingenbladen die vóór de inwerkingtreding van dit protocol overeenkomstig artikel 26 van protocol 1 bij de Overeenkomst van Cotonou zijn afgegeven, behouden hun geldigheid.

Artikel 27

Bewijsstukken

De in artikel 16, lid 3, en artikel 20, lid 3, bedoelde documenten aan de hand waarvan wordt aangetoond dat producten waarvoor een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 of een factuurverklaring is opgesteld, als producten van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat, uit de Europese Gemeenschap of uit een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen en gebieden kunnen worden aangemerkt en aan de andere voorwaarden van dit protocol voldoen, kunnen onder meer de volgende zijn:

a)    een rechtstreeks bewijs, bijvoorbeeld aan de hand van de boekhouding of de interne administratie van de exporteur of leverancier, van de door deze uitgevoerde be- of verwerkingen om de betrokken goederen te verkrijgen;

b)    in een Stille-Oceaanstaat, in de Europese Gemeenschap of in een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen en gebieden afgegeven of opgestelde en volgens het nationale recht gebruikte documenten waaruit de oorsprongsstatus van de gebruikte materialen blijkt;

c)    in een Stille-Oceaanstaat, in de Europese Gemeenschap of in een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen of gebieden afgegeven of opgestelde en volgens het nationale recht gebruikte documenten waaruit de be- of verwerking van de materialen in een Stille-Oceaanstaat, in de Europese Gemeenschap of in een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen of gebieden blijkt;

d)    certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 of factuurverklaringen waaruit de oorsprongsstatus van de gebruikte materialen blijkt, die overeenkomstig dit protocol in een Stille-Oceaanstaat, in de Europese Gemeenschap of in een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen en gebieden zijn afgegeven of opgesteld.

Artikel 28

Bewaring van het bewijs van oorsprong en de bewijsstukken

1.    Exporteurs die om de afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 verzoeken, bewaren de in artikel 16, lid 3, bedoelde documenten gedurende ten minste drie jaar.

2.    Exporteurs die een factuurverklaring opstellen, bewaren een kopie van deze factuurverklaring alsmede de in artikel 20, lid 3, bedoelde documenten gedurende ten minste drie jaar.

3.    Leveranciers die een leveranciersverklaring opstellen, bewaren een kopie van deze verklaring en van de factuur, de pakbon of het andere handelsdocument waaraan zijn verklaring werd gehecht alsmede de in artikel 26, lid 7, bedoelde documenten gedurende ten minste drie jaar.

4.    De douaneautoriteiten van het land van uitvoer die een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 afgeven, bewaren het in artikel 16, lid 2, bedoelde aanvraagformulier gedurende ten minste drie jaar.

5.    De douaneautoriteiten van het land van invoer bewaren de certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 en de factuurverklaringen die bij hen worden ingediend gedurende ten minste drie jaar.

Artikel 29

Verschillen en vormfouten

1.    Geringe verschillen tussen de gegevens op het bewijs van oorsprong en die op de documenten die voor het vervullen van de invoerformaliteiten bij het douanekantoor worden ingediend, maken het bewijs van oorsprong niet automatisch ongeldig indien blijkt dat dit document wel degelijk met de aangebrachte producten overeenstemt.

2.    Kennelijke vormfouten, zoals typefouten op het bewijs van oorsprong, mogen niet tot weigering van dit document leiden indien deze fouten niet van dien aard zijn dat zij twijfel doen rijzen over de juistheid van de daarin vermelde gegevens.

Artikel 30

In euro uitgedrukte bedragen

1.    Voor de toepassing van artikel 20, lid 1, onder b), en artikel 25, lid 3, wordt, wanneer de producten gefactureerd zijn in een andere valuta dan de euro, de tegenwaarde van de in euro uitgedrukte bedragen in de nationale valuta van een Stille-Oceaanstaat, van de lidstaten van de Europese Gemeenschap of van een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen of gebieden jaarlijks door elk van de betrokken landen vastgesteld.

2.    Artikel 20, lid 1, onder b), en artikel 25, lid 3, zijn van toepassing op zendingen op basis van de valuta waarin de factuur is opgesteld, overeenkomstig het bedrag dat door het betrokken land is vastgesteld.

3.    De in een bepaalde nationale valuta te gebruiken bedragen zijn de tegenwaarde in die valuta van de in euro uitgedrukte bedragen op de eerste werkdag van oktober. De bedragen worden de Europese Commissie uiterlijk op 15 oktober medegedeeld en zijn van toepassing vanaf 1 januari van het daaropvolgende jaar. De Europese Commissie stelt alle betrokken landen in kennis van de desbetreffende bedragen.

4.    Een land mag het bedrag dat het resultaat is van de omrekening in zijn nationale valuta van een in euro uitgedrukt bedrag naar boven of beneden afronden. Het afgeronde bedrag mag niet meer dan 5 procent afwijken van het door omrekening verkregen bedrag. Een land mag de tegenwaarde in zijn nationale valuta van een in euro uitgedrukt bedrag ongewijzigd handhaven indien bij de omrekening van dat bedrag, ten tijde van de in lid 3 bedoelde jaarlijkse aanpassing, vóór afronding, een stijging van minder dan 15 procent van die tegenwaarde wordt verkregen. De tegenwaarde in nationale valuta kan ongewijzigd blijven indien de omrekening tot een daling van de tegenwaarde leidt.

5.    De in euro uitgedrukte bedragen worden op verzoek van de Europese Gemeenschap of van de Stille-Oceaanstaten door het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels herzien. Bij deze herziening onderzoekt dit comité of het wenselijk is de effecten van de betreffende limieten in reële termen te handhaven. Het kan in dit verband besluiten de in euro uitgedrukte bedragen te wijzigen.

TITEL V

REGELINGEN VOOR ADMINISTRATIEVE SAMENWERKING

Artikel 31

Administratieve voorwaarden waaronder producten voor preferenties in aanmerking komen

1.    Producten die in de zin van dit protocol van oorsprong zijn uit de Stille-Oceaanstaten of uit de Europese Gemeenschap, komen op het moment van de douaneaangifte ten invoer alleen voor de uit de overeenkomst voortvloeiende preferenties in aanmerking indien zij werden uitgevoerd op of na de datum waarop het land van uitvoer aan de bepalingen in lid 2 voldeed.

2.    De overeenkomstsluitende partijen zullen:

a)    de nationale en regionale regelingen invoeren die nodig zijn voor de uitvoering en handhaving van de regels en procedures in dit protocol, in voorkomend geval met inbegrip van de regelingen die nodig zijn voor de toepassing van de artikelen 3 en 4;

b)    de administratieve structuren en systemen opzetten die nodig zijn voor een passend beheer van en een passend toezicht op de oorsprong van producten en de naleving van de andere in dit protocol neergelegde voorwaarden.

Zij doen de in artikel 32 bedoelde kennisgevingen.

Artikel 32

Kennisgeving van informatie betreffende douaneautoriteiten

1.    De Stille-Oceaanstaten en de lidstaten van de Europese Gemeenschap doen elkaar via de Commissie van de Europese Gemeenschappen de adressen toekomen van de douaneautoriteiten die belast zijn met de afgifte en/of controle van certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 en van factuur- en leveranciersverklaringen, alsmede afdrukken van de stempels die in hun douanekantoren voor de afgifte van die certificaten worden gebruikt.

Certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 en factuur- en leveranciersverklaringen worden met het oog op de preferentiële behandeling aanvaard vanaf de datum van ontvangst van die informatie door de Commissie van de Europese Gemeenschappen.

2.    De Stille-Oceaanstaten en de lidstaten van de Europese Gemeenschap stellen elkaar onverwijld in kennis van wijzigingen in de in lid 1 bedoelde informatie.

3.    De in lid 1 bedoelde autoriteiten handelen onder gezag van de regering van het betrokken land. De met de controle belaste autoriteiten maken deel uit van de overheid van het betrokken land.

Artikel 33

Wederzijdse bijstand

1.    Ten behoeve van de correcte toepassing van dit protocol verlenen de Europese Gemeenschap, de Stille-Oceaanstaten en de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen elkaar, via de bevoegde douaneautoriteiten, bijstand bij de controle van de echtheid van de certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 en van de factuur- en leveranciersverklaringen en van de juistheid van de daarin vermelde gegevens. Verder zullen de Stille-Oceaanstaten:

a)    de Europese Gemeenschap en elkaar alle noodzakelijke ondersteuning verlenen in geval van een verzoek om controle op het juiste beheer van het protocol en het juiste toezicht op de naleving ervan in het betrokken land, met inbegrip van bezoeken ter plaatse;

b)    in overeenstemming met artikel 34 controle uitoefenen op de oorsprongsstatus van producten en de naleving van de andere in dit protocol neergelegde voorwaarden.

2.    De geraadpleegde autoriteiten verstrekken de relevante gegevens over de omstandigheden waaronder het product is vervaardigd, met name over de omstandigheden waaronder de oorsprongsregels in de verschillende Stille-Oceaanstaten, de Europese Gemeenschap en de betrokken andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen in acht zijn genomen.

Artikel 34

Overlegging van het bewijs van oorsprong

1.    Een bewijs van oorsprong wordt achteraf op grond van een risicoanalyse en door middel van steekproeven gecontroleerd of wanneer de douaneautoriteiten van het land van invoer gegronde redenen hebben om te twijfelen aan de echtheid van deze documenten, de oorsprongsstatus van de betrokken producten of de naleving van de andere voorwaarden van dit protocol.

2.    Met het oog op de toepassing van lid 1 retourneren de douaneautoriteiten van het land van invoer het certificaat inzake goederenverkeer EUR.1, de factuur, indien deze werd voorgelegd, en de factuurverklaring of een kopie van deze documenten aan de douaneautoriteiten van het land van uitvoer, eventueel onder vermelding van de redenen waarom een onderzoek wordt aangevraagd. Zij verstrekken bij deze controleaanvraag alle documenten en gegevens die het vermoeden hebben doen rijzen dat de gegevens op het bewijs van oorsprong onjuist zijn.

3.    De controle wordt verricht door de douaneautoriteiten van het land van uitvoer. Met het oog hierop zijn zij gerechtigd bewijsstukken op te vragen, de administratie van de exporteur in te zien en alle andere controles te verrichten die zij dienstig achten.

4.    Indien de douaneautoriteiten van het land van invoer besluiten de preferentiële behandeling niet toe te kennen zolang de uitslag van de controle niet bekend is, stellen zij de importeur voor de producten vrij te geven onder voorbehoud van de noodzakelijk geachte conservatoire maatregelen.

5.    De resultaten van de controle worden zo spoedig mogelijk medegedeeld aan de douaneautoriteiten die de controle hebben aangevraagd. Hierbij moet duidelijk worden aangegeven of de documenten echt zijn, of de betrokken producten als producten van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat, de Europese Gemeenschap of een van de andere in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen kunnen worden beschouwd en of aan de andere voorwaarden van dit protocol is voldaan.

6.    Indien bij gegronde twijfel binnen tien maanden na de controleaanvraag geen antwoord is ontvangen of indien het antwoord onvoldoende gegevens bevat om de echtheid van het betrokken document of de werkelijke oorsprong van de producten vast te stellen, kennen de douaneautoriteiten die de controle hebben aangevraagd, de preferentiële behandeling niet toe, behoudens in buitengewone omstandigheden.

7.    Wanneer de resultaten van de controle of andere beschikbare gegevens erop lijken te wijzen dat de bepalingen van dit protocol worden geschonden, stelt het land van uitvoer op eigen initiatief of op verzoek van het land van invoer met de nodige spoed een onderzoek in of laat hij een onderzoek instellen om eventuele schendingen vast te stellen en te voorkomen; het betrokken land van uitvoer kan het land van invoer verzoeken aan deze controles deel te nemen.

Artikel 35

Controle van leveranciersverklaringen

1.    Leveranciersverklaringen worden op grond van een risicoanalyse en door middel van steekproeven gecontroleerd of wanneer de douaneautoriteiten van het land waar die verklaringen in aanmerking zijn genomen voor de afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 of de opstelling van een factuurverklaring, gegronde redenen hebben om te twijfelen aan de echtheid van het document of de juistheid van de daarin vermelde gegevens.

2.    De douaneautoriteiten waaraan een leveranciersverklaring wordt overgelegd, kunnen de douaneautoriteiten van de staat waar de verklaring werd opgesteld, verzoeken om afgifte van een inlichtingenblad overeenkomstig het model in bijlage VI bij dit protocol. Voorts kunnen de certificeringsautoriteiten waaraan een leveranciersverklaring wordt overgelegd, de exporteur verzoeken een inlichtingenblad over te leggen, afgegeven door de douaneautoriteiten van de staat waar de verklaring is opgesteld.

Het kantoor dat het inlichtingenblad heeft afgegeven, bewaart gedurende ten minste drie jaar een kopie hiervan.

3.    De resultaten van de controle worden zo spoedig mogelijk medegedeeld aan de douaneautoriteiten die de controle hebben aangevraagd. Hierbij moet duidelijk worden aangegeven of de gegevens in de leveranciersverklaring juist zijn, en de resultaten moeten hen in staat stellen te bepalen of en in hoeverre de leveranciersverklaring in aanmerking kan worden genomen voor de afgifte van een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 of de opstelling van een factuurverklaring.

4.    De controle wordt verricht door de douaneautoriteiten van het land waar de leveranciersverklaring werd opgesteld. Met het oog hierop zijn deze gerechtigd bewijsmateriaal op te vragen, de administratie van de leverancier in te zien en elke andere controle te verrichten die zij dienstig achten om de juistheid van de leveranciersverklaring te controleren.

5.    Een certificaat inzake goederenverkeer EUR.1 dat is afgegeven of opgesteld op grond van een onjuiste leveranciersverklaring, wordt geacht ongeldig te zijn.

Artikel 36

Geschillenbeslechting

Geschillen ten aanzien van de in de artikelen 34 en 35 bedoelde controles tussen de douaneautoriteiten die de controle aanvragen en de douaneautoriteiten die de controle moeten uitvoeren die zij niet onderling kunnen regelen en problemen in verband met de interpretatie van dit protocol worden voorgelegd aan het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels.

Op de regeling van geschillen tussen de importeur en de douaneautoriteiten van het land van invoer is in alle gevallen de wetgeving van het land van invoer van toepassing.

Artikel 37

Sancties

Er worden sancties getroffen tegen eenieder die een document met onjuiste gegevens opstelt of laat opstellen met het doel een preferentiële behandeling voor producten te verkrijgen.

Artikel 38

Afwijkingen

1.    Het speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels, hierna in dit artikel “het comité” genoemd, kan besluiten dat van dit protocol mag worden afgeweken wanneer de ontwikkeling van bestaande industrieën of de oprichting van nieuwe industrieën in de Stille-Oceaanstaten dit rechtvaardigt.

Voordat of wanneer de betrokken Stille-Oceaanstaat of -staten de aangelegenheid aan het comité voorlegt (voorleggen), stelt hij (stellen zij) de Europese Gemeenschap overeenkomstig lid 2 van zijn (hun) verzoek om een afwijking in kennis, onder vermelding van de redenen voor dit verzoek.

De Europese Gemeenschap willigt alle verzoeken van Stille-Oceaanstaten in die overeenkomstig dit artikel naar behoren gemotiveerd zijn, tenzij hierdoor ernstige schade kan ontstaan voor een gevestigde industrie in de Europese Gemeenschap.

2.    Om het onderzoek van verzoeken om een afwijking door het comité te vergemakkelijken, verstrekken Stille-Oceaanstaten die een verzoek doen, ter staving van hun verzoek op het in bijlage VII bij dit protocol opgenomen formulier zo volledig mogelijke gegevens over met name de volgende punten:

–    omschrijving van het eindproduct,

–    aard en hoeveelheid van de materialen die van oorsprong zijn uit een derde land,

–    aard en hoeveelheid van de materialen die van oorsprong zijn uit de Stille-Oceaanstaten of uit de in de artikelen 3 en 4 bedoelde landen en gebieden, dan wel van de materialen die daar een verwerking hebben ondergaan,

–    fabricageprocedés,

–    toegevoegde waarde;

–    aantal werknemers in de betrokken onderneming,

–    verwachte omvang van de uitvoer naar de Europese Gemeenschap,

–    andere bronnen waaruit grondstoffen kunnen worden betrokken,

–    verantwoording van de duur van de gevraagde afwijking, in het licht van de inspanningen om andere bronnen voor de grondstoffen te vinden,

–    andere opmerkingen.

Dezelfde regels zijn van toepassing op verzoeken om een verlenging.

Het formulier kan door het comité worden gewijzigd.

3.    Bij het onderzoek van verzoeken wordt in het bijzonder rekening gehouden met:

a)    het ontwikkelingsniveau of de geografische ligging van de betrokken Stille-Oceaanstaat of -staten;

b)    gevallen waarin toepassing van de bestaande oorsprongsregels van aanzienlijke invloed zou zijn op het vermogen van een bestaande industrie in een Stille-Oceaanstaat om haar uitvoer naar de Europese Gemeenschap voort te zetten, met name wanneer dit kan leiden tot stopzetting van haar activiteiten;

c)    bijzondere gevallen waarin duidelijk kan worden aangetoond dat toepassing van de oorsprongsregels kan leiden tot ontmoediging van belangrijke investeringen in een industrie en waarin, door het toestaan van een afwijking, een investeringsprogramma kan worden uitgevoerd dat het mogelijk zou maken op den duur aan deze regels te voldoen.

4.    In alle gevallen wordt onderzocht of de regels inzake cumulatie van oorsprong een oplossing voor het probleem bieden.

5.    Het onderzoek gebeurt in een geest van welwillendheid, waarbij met name rekening wordt gehouden met:

a)    de economische en sociale gevolgen van het te nemen besluit, met name voor de werkgelegenheid;

b)    de noodzaak de afwijking gedurende een bepaalde periode toe te passen, waarbij rekening wordt gehouden met de bijzondere situatie van de betrokken Stille-Oceaanstaat en de moeilijkheden waarmee deze te kampen heeft.

6.    Elk verzoek wordt afzonderlijk onderzocht, waarbij in het bijzonder rekening wordt gehouden met de mogelijkheid de oorsprongsstatus te verlenen aan producten waarin materialen zijn verwerkt die van oorsprong zijn uit naburige ontwikkelingslanden, de minst ontwikkelde landen of ontwikkelingslanden waarmee een of meer Stille-Oceaanstaten bijzondere banden hebben, mits met deze landen een bevredigende administratieve samenwerking tot stand kan worden gebracht.

7.    Onverminderd de leden 1 tot en met 6 wordt de afwijking toegestaan wanneer de waarde die aan de in de betrokken Stille-Oceaanstaat gebruikte, niet van oorsprong zijnde producten wordt toegevoegd, ten minste 45 % van de waarde van het eindproduct bedraagt, mits door deze afwijking geen ernstige schade ontstaat voor een economische sector van de Europese Gemeenschap of van een of meer van haar lidstaten.

8.    Het comité ziet erop toe dat zo spoedig mogelijk, en in elk geval binnen 75 werkdagen na ontvangst van het verzoek door de EG-medevoorzitter van het comité, een besluit wordt genomen. Indien de Europese Gemeenschap een Stille-Oceaanstaat niet binnen deze termijn van zijn standpunt inzake het verzoek in kennis stelt, wordt het verzoek geacht te zijn ingewilligd.

9.    a)    Afwijkingen gelden voor een door het comité vast te stellen periode, die in het algemeen vijf jaar bedraagt.

b)    Het besluit tot afwijking kan voorzien in verlengingen zonder dat het comité hiervoor een nieuw besluit behoeft te nemen, op voorwaarde dat de betrokken Stille-Oceaanstaat of -staten drie maanden vóór het einde van elke periode aantoont (aantonen) dat nog niet kan worden voldaan aan de voorwaarden van dit protocol waarop de afwijking betrekking heeft.

Indien tegen de verlenging bezwaar wordt gemaakt, stelt het comité zo spoedig mogelijk een onderzoek hiernaar in en besluit het of de afwijking kan worden verlengd. Het comité volgt hierbij de procedure van lid 8. Alles wordt in het werk gesteld om onderbrekingen in de toepassing van de afwijking te voorkomen.

c)    Tijdens de onder a) en b) bedoelde periodes kan het comité de voorwaarden voor de toepassing van de afwijking opnieuw onderzoeken indien zich een belangrijke wijziging blijkt te hebben voorgedaan in de essentiële feiten die ertoe hebben geleid de afwijking goed te keuren. Naar aanleiding van dit nieuwe onderzoek kan het comité zijn besluit wijzigen wat het toepassingsgebied van de afwijking of een andere eerder vastgestelde voorwaarde betreft.

Artikel 39

Speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels

1.    Een speciaal comité voor douanesamenwerking en oorsprongsregels, opgericht overeenkomstig artikel 68 van de overeenkomst (hierna “het comité” genoemd), is verantwoordelijk voor de doeltreffende uitvoering en werking van dit protocol.

2.    Voor de toepassing van dit protocol heeft het comité onder meer de volgende taken:

a)    het nemen van besluiten over afwijkingen van dit protocol overeenkomstig artikel 38;

b)    evalueren van en zo nodig doen van passende aanbevelingen aan het Handelscomité over:

i)    de uitvoering en de werking van dit protocol; en

ii)    alle door een partij voorgestelde wijzigingen van de bepalingen van dit protocol;

Te dien einde houdt het comité rekening met de ontwikkelingsbehoeften van de Stille-Oceaanstaten;

   c)    het beslechten van geschillen als bedoeld in artikel 36; en

d)    de behandeling van alle andere aangelegenheden met betrekking tot dit protocol waarover de vertegenwoordigers van de partijen het eens zijn.

3.    Het comité komt op elk door de partijen overeengekomen tijdstip bijeen.

4.    Het comité bestaat uit ambtenaren van de Europese Unie en ambtenaren van de Stille-Oceaanstaten die verantwoordelijk zijn voor douaneaangelegenheden. Zo nodig kan het comité een beroep doen op passende expertise.

TITEL VI

CEUTA EN MELILLA

Artikel 40

Bijzondere voorwaarden

1.    De in dit protocol gebruikte term “Europese Gemeenschap” omvat niet Ceuta en Melilla. Onder “producten van oorsprong uit de Europese Gemeenschap” worden geen producten van oorsprong uit Ceuta en Melilla verstaan.

2.    Dit protocol is van overeenkomstige toepassing om vast te stellen of producten die in Ceuta en Melilla worden ingevoerd, als van oorsprong uit een Stille-Oceaanstaat kunnen worden aangemerkt.

3.    Wanneer volledig in Ceuta, Melilla of de Europese Gemeenschap verkregen producten in een Stille-Oceaanstaat een be- of verwerking ondergaan, worden zij geacht volledig in een Stille-Oceaanstaat te zijn verkregen.

4.    Be- en verwerkingen in Ceuta en Melilla of de Europese Gemeenschap worden geacht in een Stille-Oceaanstaat te zijn verricht wanneer de materialen in een Stille-Oceaanstaat een verdere be- of verwerking ondergaan.

5.    Voor de toepassing van de leden 3 en 4 worden de in artikel 7 van dit protocol genoemde ontoereikende be- en verwerkingen niet als be- of verwerking beschouwd.

6.    Ceuta en Melilla worden als een enkel gebied beschouwd.

TITEL VII

SLOTBEPALINGEN

Artikel 41

Herziening en toepassing van oorsprongsregels

1.    Het Handelscomité kan besluiten dit protocol te wijzigen.

2.    Niettegenstaande lid 1 van dit artikel worden dit protocol en de bijlagen erbij om de vijf (5) jaar na de inwerkingtreding van dit protocol herzien, met het doel de noodzakelijk geachte wijzigingen of aanpassingen aan te brengen. Bij deze herziening houden de partijen ook rekening met de ontwikkelingsbehoeften van de Stille-Oceaanstaten, zoals de ontwikkeling van technologieën, productieprocessen en alle andere factoren.

3. De besluiten worden zo spoedig mogelijk uitgevoerd.

Artikel 42

Bijlagen

De bijlagen bij dit protocol maken daarvan een integrerend deel uit.

Artikel 43

Uitvoering van het protocol

De Europese Gemeenschap en de Stille-Oceaanstaten nemen elk de nodige stappen om dit protocol uit te voeren.

BIJLAGE I bij protocol II

Aantekeningen bij de lijst in bijlage II

Aantekening 1:

De lijst noemt de voorwaarden waaraan een product moet voldoen om als toereikend be- of verwerkt in de zin van artikel 6 van het protocol te worden beschouwd.

Aantekening 2:

1.    In de eerste twee kolommen van de lijst wordt het verkregen product omschreven. Kolom 1 geeft het nummer van de post of het hoofdstuk volgens het geharmoniseerd systeem en kolom 2 de omschrijving van de goederen die volgens dat systeem onder die post of dat hoofdstuk vallen. Voor elk in de kolommen 1 en 2 omschreven product wordt in kolom 3 of 4 een regel gegeven. Een nummer in kolom 1 voorafgegaan door “ex” betekent dat de regel in kolom 3 of 4 alleen geldt voor het gedeelte van de desbetreffende post dat in kolom 2 is omschreven.

2.    Wanneer in kolom 1 verscheidene postnummers zijn gegroepeerd of wanneer een hoofdstuknummer is vermeld en de omschrijving van het product in kolom 2 derhalve in algemene bewoordingen is gesteld, dan is de regel daarnaast in kolom 3 of 4 van toepassing op alle producten die volgens het geharmoniseerd systeem onder de posten van het hoofdstuk of onder de in kolom 1 gegroepeerde posten zijn ingedeeld.

3.    Wanneer in de lijst verschillende regels worden gegeven voor verschillende producten binnen een bepaalde post, wordt na elk streepje dat deel van de post omschreven waarop de daarnaast in kolom 3 of 4 vermelde regel van toepassing is.

4.    Wanneer voor een in kolom 1 en 2 vermeld product zowel in kolom 3 als in kolom 4 een regel wordt gegeven, kan de exporteur kiezen welke regel hij toepast, die in kolom 3 of die in kolom 4. Indien in kolom 4 geen oorsprongsregel wordt gegeven, moet de regel in kolom 3 worden toegepast.

Aantekening 3:

1.    Op producten die oorsprongsstatus hebben verkregen en die bij de vervaardiging van andere producten worden gebruikt, is artikel 6 van het protocol van toepassing, ongeacht of die oorsprongsstatus werd verkregen in de fabriek waar deze producten worden gebruikt of in een andere fabriek in de Europese Gemeenschap of in de Stille-Oceaanstaten.

   Voorbeeld:

Een motor van post 8407 waarvoor de regel geldt dat de waarde van de niet van oorsprong zijnde materialen die daarin zijn verwerkt, niet hoger mag zijn dan 40 % van de prijs af fabriek, is vervaardigd van “ander gelegeerd staal, enkel ruw voorgesmeed” van post ex 7224.

Indien dit smeedijzer in de Europese Gemeenschap werd vervaardigd van een niet van oorsprong zijnde ingot, dan heeft het al oorsprong verkregen krachtens de regel in de lijst voor post ex 7224. Bij de waardeberekening van de motor telt het dan als materiaal van oorsprong, of het smeedijzer nu in dezelfde fabriek werd vervaardigd of in een andere fabriek in de Europese Gemeenschap. De waarde van de niet van oorsprong zijnde ingot wordt dus niet meegerekend bij het berekenen van de waarde van de gebruikte materialen die niet van oorsprong zijn.

2.    De regel in de lijst geeft de minimumbewerking of -verwerking aan die vereist is; meer be- of verwerking verleent dus ook de oorsprongsstatus, maar minder be- of verwerking niet. Als een niet van oorsprong zijnd materiaal in een bepaald productiestadium mag worden gebruikt, dan mag dat materiaal in een vroeger productiestadium dus ook worden gebruikt, maar in een later productiestadium niet.

3.    Onverminderd aantekening 3.2 geldt dat wanneer volgens een regel “materialen van een willekeurige post” mogen worden gebruikt, ook materialen van dezelfde post als het product mogen worden gebruikt, ten minste voor zover de regel verder geen specifieke beperkingen oplegt. De uitdrukking “vervaardiging uit materialen van een willekeurige post, met inbegrip van andere materialen bedoeld bij post …” betekent evenwel dat alleen materialen van dezelfde post met een andere omschrijving dan het product in kolom 2 mogen worden gebruikt.

4.    Wanneer volgens een regel in de lijst een product van meer dan een materiaal mag worden vervaardigd, betekent dit dat een of meer van deze materialen mogen worden gebruikt. Het is niet noodzakelijk dat alle materialen worden gebruikt.

   Voorbeeld:

   Volgens de regel voor weefsels van de posten 5208 tot en met 5212 mogen natuurlijke vezels en andere materialen, waaronder chemische materialen, worden gebruikt. Dit betekent niet dat beide moeten worden gebruikt; het ene materiaal of het andere of beide kunnen worden gebruikt.

5.    Wanneer volgens een regel in de lijst een product van een bepaald materiaal vervaardigd moet worden, betekent dit uiteraard niet dat niet ook andere materialen mogen worden gebruikt die vanwege hun aard niet aan de regel kunnen voldoen. (Zie ook aantekening 6.3 met betrekking tot textielproducten.)

   Voorbeeld:

   De regel voor graanpreparaten en bereidingen op basis van granen van post 1904 sluit nadrukkelijk het gebruik van niet van oorsprong zijnde granen en graanderivaten uit. Minerale zouten, chemische stoffen en andere additieven die geen graanproducten zijn, mogen wel worden gebruikt.

Dit geldt echter niet voor producten die weliswaar niet kunnen worden vervaardigd uit de in de lijst genoemde materialen, maar wel uit een materiaal van dezelfde aard in een vroeger productiestadium.

   Voorbeeld:

Indien voor een kledingstuk van ex hoofdstuk 62, van gebonden textielvlies, uitsluitend het gebruik van niet van oorsprong zijnd garen is toegestaan, is het niet mogelijk uit te gaan van stof van gebonden textielvlies – zelfs al kan gebonden textielvlies normalerwijze niet van garen worden vervaardigd. In een dergelijk geval moet het uitgangsmateriaal zich in het stadium vóór garen bevinden, dat wil zeggen in het vezelstadium.

6.    Indien in een regel in de lijst twee percentages worden gegeven als maximumwaarde van niet van oorsprong zijnde materialen die kunnen worden gebruikt, dan mogen deze percentages niet bij elkaar worden opgeteld. De maximumwaarde van alle gebruikte materialen die niet van oorsprong zijn, mag het hoogste van de opgegeven percentages dus nooit overschrijden. Bovendien mogen de afzonderlijke percentages voor de materialen waarop zij betrekking hebben, niet worden overschreden.

Aantekening 4:

1.    De term “natuurlijke vezels” in de lijst heeft betrekking op andere dan kunstmatige of synthetische vezels. De term is beperkt tot het stadium vóór het spinnen, met inbegrip van afval, en omvat, tenzij anders vermeld, ook vezels die zijn gekaard, gekamd of anderszins bewerkt, doch niet gesponnen.

2.    De term “natuurlijke vezels” omvat paardenhaar van post 0503, zijde van de posten 5002 en 5003, wol en fijn of grof haar van de posten 5101 tot en met 5105, katoen van de posten 5201 tot en met 5203 en andere plantaardige vezels van de posten 5301 tot en met 5305.

3.    De termen “textielmassa”, “chemische materialen” en “materialen voor het vervaardigen van papier” in de lijst hebben betrekking op materialen die niet onder de hoofdstukken 50 tot en met 63 vallen, maar die gebruikt kunnen worden bij de vervaardiging van kunstmatige, synthetische of papieren vezels of garens.

4.    De term “synthetische en kunstmatige stapelvezels” in de lijst heeft betrekking op kabel van synthetische of kunstmatige filamenten, op synthetische of kunstmatige stapelvezels en op afval daarvan, van de posten 5501 tot en met 5507.

Aantekening 5:

1.    Wanneer voor een bepaald product in de lijst naar deze aantekening wordt verwezen, zijn de in kolom 3 genoemde voorwaarden niet van toepassing op basistextielmaterialen die bij de vervaardiging zijn gebruikt en die, samengenomen, ten hoogste 10 % van het totale gewicht van alle gebruikte basistextielmaterialen uitmaken. (Zie ook de aantekeningen 5.3 en 5.4.)

2.    De in aantekening 5.1 genoemde tolerantie is evenwel uitsluitend van toepassing op gemengde producten die van twee of meer basistextielmaterialen zijn vervaardigd.

   Basistextielmaterialen zijn:

   –    zijde,

   –    wol,

   –    grof haar,

   –    fijn haar,

   –    paardenhaar (crin),

   –    katoen,

   –    papier en materialen voor het vervaardigen van papier,

   –    vlas,

   –    hennep,

   –    jute en andere bastvezels,

   –    sisal en andere textielvezels van agaven,

   –    kokosvezels, abaca, ramee en andere plantaardige textielvezels,

   –    synthetische filamenten,

   –    kunstmatige filamenten,

   –    filamenten die elektriciteit geleiden,

   –    synthetische stapelvezels van polypropyleen,

   –    synthetische stapelvezels van polyester,

   –    synthetische stapelvezels van polyamide,

   –    synthetische stapelvezels van polyacrylonitril,

   –    synthetische stapelvezels van polyimide,

   –    synthetische stapelvezels van polytetrafluorethyleen,

   –    synthetische stapelvezels van polyfenyleensulfide,

   –    synthetische stapelvezels van polyvinylchloride,

   –    andere synthetische stapelvezels,

   –    kunstmatige stapelvezels van viscose,

   –    andere kunstmatige stapelvezels,

   –    garen van polyurethaan met soepele segmenten van polyether, al dan niet omwoeld,

   –    garen van polyurethaan, met soepele segmenten van polyester, al dan niet omwoeld,

   –    producten van post 5605 (metaalgarens) met strippen bestaande uit een kern van aluminiumfolie of van kunststoffolie, al dan niet bedekt met aluminiumpoeder, met een breedte van niet meer dan 5 mm, welke kern met behulp van een doorzichtig of gekleurd kleefmiddel is bevestigd tussen twee strippen kunststof,

   –    andere producten van post 5605.

   Voorbeeld:

   Garen van post 5205 vervaardigd van katoenvezels van post 5203 en van synthetische stapelvezels van post 5506 is een gemengd garen. Derhalve mogen niet van oorsprong zijnde synthetische stapelvezels die niet voldoen aan de oorsprongsregels (volgens welke een vervaardiging uit chemische materialen of textielmassa is vereist) worden gebruikt tot 10 gewichtspercenten van het garen.

   Voorbeeld:

   Een weefsel van wol van post 5112 vervaardigd van garen van wol van post 5107 en van synthetisch garen van stapelvezels van post 5509 is een gemengd weefsel. Derhalve mogen synthetische garens die niet voldoen aan de oorsprongsregels (volgens welke een vervaardiging uit chemische materialen of textielmassa vereist is) of garens van wol die niet voldoen aan de oorsprongsregels (volgens welke een vervaardiging vereist is uit natuurlijke vezels die niet gekaard of gekamd zijn, noch op andere wijze bewerkt met het oog op het spinnen) of een combinatie van deze twee soorten garens worden gebruikt tot 10 gewichtspercenten van het weefsel.

   Voorbeeld:

   Getufte textielstof van post 5802 vervaardigd van garens van katoen van post 5205 en weefsels van katoen van post 5210 is alleen dan een gemengd product wanneer het katoenweefsel zelf een gemengd product is, vervaardigd van onder twee verschillende posten ingedeelde garens, of wanneer de gebruikte katoengarens zelf gemengde garens zijn.

   Voorbeeld:

   Indien de betrokken getufte textielstof vervaardigd is van garens van katoen van post 5205 en van synthetisch weefsel van post 5407, dan zijn de gebruikte garens uiteraard twee verschillende soorten basistextielmateriaal en is de getufte textielstof bijgevolg een gemengd product.

3.    In het geval van producten die garen bevatten, gemaakt van polyurethaan, met soepele segmenten van polyether, ook indien omwoeld, bedraagt de tolerantie voor dit garen ten hoogste 20 %.

4.    In het geval van producten die strippen bevatten bestaande uit een kern van aluminiumfolie of van kunststoffolie, al dan niet bedekt met aluminiumpoeder, met een breedte van niet meer dan 5 mm, welke kern met behulp van een kleefmiddel is bevestigd tussen twee strippen kunststof, bedraagt de tolerantie voor de strippen ten hoogste 30 %.

Aantekening 6:

1.    Indien een voetnoot bij een in de lijst genoemd textielproduct naar deze aantekening verwijst, mogen bij de vervaardiging van dat textielproduct garneersels en toebehoren van textiel worden gebruikt die niet voldoen aan de regel in kolom 3 van de lijst voor de betreffende geconfectioneerde producten, voor zover het gewicht ervan niet hoger is dan 10 % van het totale gewicht van alle in het product verwerkte textielmaterialen.

   Garneersels en toebehoren van textiel zijn ingedeeld onder de hoofdstukken 50 tot en met 63. Voeringen en tussenvoeringen worden niet als garneersels of toebehoren beschouwd.

2.    Garneersels en toebehoren die niet van textiel zijn en andere gebruikte materialen die textiel bevatten, behoeven niet aan de voorwaarden in kolom 3 te voldoen, ook al is aantekening 3.5 daarop niet van toepassing.

3.    Overeenkomstig aantekening 3.5 mogen niet van oorsprong zijnde garneersels, toebehoren of andere producten die geen textiel bevatten, vrij worden gebruikt wanneer zij niet uit de in kolom 3 genoemde materialen kunnen worden vervaardigd.

   Wanneer bijvoorbeeld 2 volgens een regel in de lijst voor een bepaald textielartikel, zoals een bloes, garen moet worden gebruikt, dan sluit dit het gebruik van artikelen van metaal, zoals knopen, niet uit, omdat deze niet van textielmaterialen kunnen worden gemaakt.

4.    Wanneer een percentageregel van toepassing is, moet bij de berekening van de waarde van de in het product verwerkte materialen die niet van oorsprong zijn, rekening worden gehouden met de waarde van garneersels en toebehoren.

Aantekening 7:

1.    Onder “aangewezen behandeling” in de zin van de posten ex 2707, 2713 tot en met 2715, ex 2901, ex 2902 en ex 3403 wordt verstaan:

a)    vacuümdistillatie;

b)    herdistillatie volgens een proces van ver doorgevoerde splitsing 3 ;

c)    kraken;

d)    reforming;

e)    extractie met behulp van selectieve oplosmiddelen;

f)    een bewerking bestaande uit alle navolgende behandelingen: behandelen met geconcentreerd zwavelzuur, met rokend zwavelzuur of met zwavelzuuranhydride; neutraliseren met behulp van alkalische stoffen; ontkleuren en zuiveren met behulp van van nature actieve aarde, van geactiveerde aarde, van actieve koolstof of van bauxiet;

g)    polymeriseren;

h)    alkyleren;

i)        isomeriseren.

2.    Onder “aangewezen behandeling” in de zin van de posten 2710, 2711 en 2712 wordt verstaan:

a)    vacuümdistillatie;

b)    herdistillatie volgens een proces van ver doorgevoerde splitsing 4 ;

c)    kraken;

d)    reforming;

e)    extractie met behulp van selectieve oplosmiddelen;

f)    een bewerking bestaande uit alle navolgende behandelingen: behandelen met geconcentreerd zwavelzuur, met rokend zwavelzuur of met zwavelzuuranhydride; neutraliseren met behulp van alkalische stoffen; ontkleuren en zuiveren met behulp van van nature actieve aarde, van geactiveerde aarde, van actieve koolstof of van bauxiet;

g)    polymeriseren;

h)    alkyleren;

i)        isomeriseren.

j)    uitsluitend voor de zware oliën van post ex 2710: ontzwavelen met gebruikmaking van waterstof, waardoor het zwavelgehalte van de behandelde producten met ten minste 85 % wordt verlaagd (methode ASTM D 1 266-59 T);

k)    uitsluitend voor producten van post ex 2710: ontparaffineren, anders dan door enkel filtreren;

l)    uitsluitend voor de zware oliën van post ex 2710: behandelen met waterstof, uitgezonderd ontzwavelen, waarbij de waterstof actief deelneemt aan een scheikundige reactie die, met behulp van een katalysator, onder een druk van meer dan 20 bar en bij een temperatuur van meer dan 250 °C wordt teweeggebracht. Een eindbehandeling met waterstof van smeeroliën van post ex 2710 die in het bijzonder verbetering van de kleur of de stabiliteit ten doel heeft (bijvoorbeeld “hydrofinishing” of ontkleuren), wordt daarentegen niet als aangewezen behandeling aangemerkt;

m)    uitsluitend voor stookolie van post ex 2710: atmosferische distillatie, mits deze producten, distillatieverliezen inbegrepen, voor minder dan 30 % van hun volume overdistilleren bij 300 °C, een en ander bepaald volgens de methode ASTM D 86;

n)    uitsluitend voor andere zware oliën dan gasolie of stookolie van post ex 2710: behandelen met gebruikmaking van hoogfrequente glimontlading.

3.    Voor de posten ex 2707, 2713 tot en met 2715, ex 2901, ex 2902 en ex 3403 wordt geen oorsprong verkregen door eenvoudige behandelingen zoals reinigen, decanteren, ontzouten, afsplitsen van water, filtreren, kleuren, merken, het verkrijgen van een bepaald zwavelgehalte door het mengen van producten met een uiteenlopend zwavelgehalte, alle combinaties van die behandelingen of soortgelijke behandelingen.

BIJLAGE II bij protocol II

Lijst van oorsprongverlenende be- of verwerkingen, verricht ten aanzien van niet van oorsprong zijnde materialen, die deze materialen oorsprong verlenen

Het is mogelijk dat niet alle in de lijst genoemde producten onder deze overeenkomst vallen. De lijst dient daarom samen met de andere delen van deze overeenkomst te worden gelezen.