This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52018PC0064
Proposal for a COUNCIL DECISION on the signing, on behalf of the European Union, of the Agreement between the European Union and the Swiss Confederation on supplementary rules in relation to the instrument for financial support for external borders and visa, as part of the Internal Security Fund, for the period 2014 to 2020
Voorstel voor een BESLUIT VAN DE RAAD betreffende de ondertekening, namens de Europese Unie, van een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020
Voorstel voor een BESLUIT VAN DE RAAD betreffende de ondertekening, namens de Europese Unie, van een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020
COM/2018/064 final - 2018/031 (NLE)
EUROPESE COMMISSIE
Brussel, 14.2.2018
COM(2018) 64 final
2018/0031(NLE)
Voorstel voor een
BESLUIT VAN DE RAAD
betreffende de ondertekening, namens de Europese Unie, van een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020
TOELICHTING
1.ACHTERGROND VAN HET VOORSTEL
Verordening (EU) nr. 515/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 16 april 2014 tot vaststelling, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, van het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa en tot intrekking van Beschikking nr. 574/2007/EG is op 21 mei 2014 in werking getreden en op 1 januari 2014 van toepassing geworden 1 .
Verordening (EU) nr. 514/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 16 april 2014 tot vaststelling van de algemene bepalingen inzake het Fonds voor asiel, migratie en integratie en inzake het instrument voor financiële steun voor politiële samenwerking, voorkoming en bestrijding van criminaliteit, en crisisbeheersing is eveneens op 21 mei 2014 in werking getreden en op 1 januari 2014 van toepassing geworden 2 . Krachtens artikel 19 van Verordening (EU) nr. 515/2014 zijn de bepalingen van Verordening (EU) nr. 514/2014 van toepassing op het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid (hierna „ISF – Grenzen en visa” genoemd).
Het ISF – Grenzen en visa heeft ten doel een solidariteitsmechanisme in te stellen waardoor voor de deelnemende staten dezelfde Europese regels gelden inzake het voor en namens elkaar uitoefenen van toezicht aan de buitengrenzen. Met het ISF – Grenzen en visa zal een belangrijke doelstelling van het Schengenacquis worden verwezenlijkt, namelijk het delen van de verantwoordelijkheid voor „een efficiënt, hoog en eenvormig niveau van toezicht aan hun buitengrenzen”, overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) 2016/399 van het Europees Parlement en de Raad 3 . Het houdt derhalve een ontwikkeling van het Schengenacquis in.
In artikel 5, lid 7, van Verordening (EU) nr. 515/2014 wordt bepaald dat de landen die betrokken zijn bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis, overeenkomstig die verordening moeten deelnemen aan het instrument en dat er regelingen moeten worden vastgesteld inzake de financiële bijdragen van deze landen aan dit instrument en de extra voorschriften voor deze deelname, waarbij ook de bescherming van de financiële belangen van de Unie en de controlebevoegdheid van de Rekenkamer worden geregeld, aangezien de associatieovereenkomsten niet in dergelijke regels voorzien.
De ontwerpovereenkomst met Zwitserland heeft ten doel de in artikel 5, lid 7, van Verordening (EU) nr. 515/2014 bedoelde regelingen vast te stellen en de Commissie in staat te stellen de eindverantwoordelijkheid voor de uitvoering van de begroting van het instrument in dit geassocieerde land op zich te nemen en te bepalen hoeveel het land voor dit instrument moet bijdragen aan de begroting van de Unie.
Wat financiële en begrotingscontroles betreft, zijn de lidstaten onderworpen aan horizontale verplichtingen (zoals de bevoegdheid van de Rekenkamer en het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF)) die ofwel rechtstreeks aan het Verdrag zijn ontleend, ofwel aan de afgeleide wetgeving van de Unie. Deze verplichtingen zijn rechtstreeks op de lidstaten van toepassing en zijn derhalve niet vastgesteld in Verordening (EU) nr. 515/2014. Overeenkomstig artikel 5, lid 7, van Verordening (EU) nr. 515/2014 moeten zij echter door middel van de ontwerpovereenkomst tot het geassocieerde land worden uitgebreid.
Teneinde de financiële belangen van de Unie te beschermen tegen fraude en andere onregelmatigheden moet krachtens Verordening (EU) nr. 514/2014 aan de diensten van de Commissie, de Rekenkamer en OLAF passende toegang worden verleend voor het verrichten van controles. Voorts bepaalt artikel 5, lid 9, van Verordening (EU) nr. 514/2014 dat de Commissie, de Rekenkamer en OLAF bij samenwerkingsovereenkomsten met derde landen uitdrukkelijk de bevoegdheid dienen te krijgen om dergelijke audits, controles ter plaatse en inspecties te verrichten. Hierin is derhalve in de ontwerpovereenkomst voorzien.
2.JURIDISCHE ELEMENTEN VAN HET VOORSTEL
•Rechtsgrondslag
Aangezien dit voorstel voor de ondertekening van de overeenkomst ten doel heeft een regeling tussen de Unie en Zwitserland te sluiten inzake de bijdrage van dit land aan het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa voor de periode 2014–2020 en inzake de extra voorschriften voor deze deelname, is het gebaseerd op artikel 77, lid 2, en artikel 218, lid 5, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.
•Noodzaak van het voorgestelde besluit
Krachtens artikel 5, lid 7, van Verordening (EU) nr. 515/2014 is de sluiting van een overeenkomst met Zwitserland nodig om een regeling vast te stellen inzake de bijdrage van dit land aan het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa voor de periode 2014–2020 en inzake de extra voorschriften voor deze deelname.
Hoewel artikel 19, lid 4, van de geparafeerde overeenkomst voorziet in de mogelijkheid om de overeenkomst voorlopig toe te passen vanaf de dag na die van de ondertekening ervan, onverminderd eventuele grondwettelijke vereisten, hebben de Zwitserse autoriteiten de Commissie laten weten dat overeenkomstig de Zwitserse wet inzake de organisatie van de overheid en het bestuur een dergelijke voorlopige toepassing niet mogelijk is. Daarom is in dit voorstel voor een besluit van de Raad niet in een voorlopige toepassing van de overeenkomst voorzien. De overeenkomst zal overeenkomstig artikel 19, leden 2 en 3, in werking treden op de eerste dag van de eerste maand volgende op de datum van de laatste kennisgeving van de voltooiing van de ratificatieprocedure.
•Evenredigheid
Niet van toepassing.
•Keuze van het instrument
Niet van toepassing.
3.RESULTATEN VAN DE RAADPLEGING VAN BELANGHEBBENDE PARTIJEN EN EFFECTBEOORDELING
•Resultaat van de onderhandelingen
De Commissie heeft op 28 mei 2014 een aanbeveling aan de Raad geformuleerd om de Commissie te machtigen onderhandelingen met Noorwegen, IJsland, Zwitserland en Liechtenstein te openen over een internationale overeenkomst tot vaststelling van de nodige extra voorschriften.
Op 14 juli 2014 is de Commissie door de Raad gemachtigd om met Noorwegen, IJsland, Zwitserland en Liechtenstein onderhandelingen te openen over een overeenkomst inzake de wijze waarop deze landen deelnemen aan het ISF – Grenzen en visa.
Er is met alle geassocieerde landen tegelijk onderhandeld, in twee onderhandelingsronden. De definitieve tekst van de ontwerpovereenkomst met Zwitserland is op 21 april 2017 geparafeerd.
De Commissie is van oordeel dat de door de Raad in zijn onderhandelingsrichtsnoeren vastgestelde doelstellingen zijn bereikt en dat de ontwerpregeling aanvaardbaar is voor de Unie.
De lidstaten zijn geïnformeerd en geraadpleegd in de desbetreffende groepen van de Raad.
De ontwerpovereenkomst houdt uiteindelijk het volgende in:
De ontwerpovereenkomst bepaalt dat de jaarlijkse financiële bijdrage van Zwitserland aan de begroting van het ISF – Grenzen en visa wordt berekend op basis van het Zwitserse bbp uitgedrukt als percentage van het bbp van alle staten die deelnemen aan het fonds [artikel 10 en de bijlage]. De jaarlijkse betalingen staan vermeld in artikel 11.
Daarnaast bevat de ontwerpovereenkomst bepalingen inzake de aanwijzing van de verantwoordelijke instantie en inzake het systeem voor jaarlijkse verslaglegging.
De overeenkomst bevat tevens bepalingen om de financiële belangen van de Unie tegen fraude te beschermen en maatregelen om te zorgen voor de naleving van de bepalingen inzake financieel beheer en financiële controle die zijn vastgesteld in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en in het op het VWEU gebaseerde recht van de Unie.
•Evaluatie van bestaande wetgeving en controle van de resultaatgerichtheid ervan
Niet van toepassing.
•Raadpleging van belanghebbenden
Niet van toepassing.
•Bijeenbrengen en benutten van deskundigheid
Niet van toepassing.
•Effectbeoordeling
Niet van toepassing, aangezien het voorstel samenhangt met het programmabeheer en gericht is op de ondertekening van een internationale overeenkomst waarover is onderhandeld op basis van de richtsnoeren van de Raad.
•Resultaatgerichtheid en vereenvoudiging
Niet van toepassing.
•Grondrechten
Niet van toepassing.
4.GEVOLGEN VOOR DE BEGROTING
Artikel 10 en de bijlage bij de ontwerpovereenkomst beschrijven de bepalingen inzake de jaarlijkse financiële bijdragen van het geassocieerde land aan de begroting van het ISF – Grenzen en visa en de eventuele aanpassing daarvan aan de situatie beschreven in de bijlage.
5.OVERIGE ELEMENTEN
•Territoriale toepassing
Verordening (EU) nr. 515/2014 houdt een ontwikkeling van het Schengenacquis in. In die zin bouwt deze overeenkomst met Zwitserland ook voort op het Schengenacquis.
Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol (nr. 22) betreffende de positie van Denemarken dat aan het VEU en het VWEU is gehecht, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit en is het niet bindend voor, noch van toepassing in Denemarken. Overeenkomstig artikel 4 van bovengenoemd protocol beslist Denemarken binnen zes maanden nadat de Raad dit besluit heeft vastgesteld, of het dit besluit in zijn nationale wetgeving zal omzetten.
Dit besluit houdt een ontwikkeling in van onderdelen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk en Ierland niet deelnemen, en is derhalve niet bindend voor, noch van toepassing in deze lidstaten, overeenkomstig respectievelijk Besluit 2000/365/EG 4 en Besluit 2002/192/EG 5 van de Raad.
•Uitvoeringsplanning en regelingen voor controle, evaluatie en rapportage
Artikel 17 van de overeenkomst betreft de toepasselijke regelingen voor monitoring en rapportage. Tot en met 2022 dient Zwitserland jaarlijks uiterlijk op 15 februari aan de Commissie verslag uit te brengen over de uitvoering van het voorgaande begrotingsjaar.
•Toelichtende stukken (bij richtlijnen)
Niet van toepassing.
•Artikelsgewijze toelichting
Niet nodig.
In het licht van bovenstaande overwegingen stelt de Commissie voor dat de Raad besluit de overeenkomst namens de Unie te laten ondertekenen en de voorzitter van de Raad te machtigen de tot ondertekening namens de Unie bevoegde persoon of personen aan te wijzen.
De Commissie heeft tevens een afzonderlijk voorstel opgesteld voor een besluit van de Raad betreffende de sluiting van de bijgevoegde overeenkomst tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020 6 . De Raad stelt dit besluit vast na goedkeuring door het Europees Parlement.
2018/0031 (NLE)
Voorstel voor een
BESLUIT VAN DE RAAD
betreffende de ondertekening, namens de Europese Unie, van een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020
DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,
Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 77, lid 2, in samenhang met artikel 218, lid 5,
Gezien het voorstel van de Europese Commissie,
Overwegende hetgeen volgt:
(1)In Verordening (EU) nr. 515/2014 van het Europees Parlement en de Raad 7 wordt bepaald dat de landen die betrokken zijn bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis dienen deel te nemen aan het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa en dat er regelingen dienen te worden vastgesteld inzake de financiële bijdragen van deze landen en de extra voorschriften voor deze deelname, waarbij ook de bescherming van de financiële belangen van de Unie en de controlebevoegdheid van de Rekenkamer worden geregeld.
(2)Op 14 juli 2014 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen te openen met het Koninkrijk Noorwegen, IJsland, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein over een overeenkomst inzake de wijze waarop deze landen deelnemen aan het Fonds voor interne veiligheid – Grenzen en visa. De onderhandelingen met de Zwitserse Bondsstaat zijn afgerond met de parafering van de overeenkomst op 21 april 2017.
(3)Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol (nr. 22) betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit en is het besluit niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat. Aangezien dit besluit voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van het bovengenoemde protocol binnen zes maanden nadat de Raad dit besluit heeft vastgesteld, of het dit besluit in zijn nationale wetgeving zal omzetten.
(4)Dit besluit houdt een ontwikkeling in van bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad 8 ; het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.
(5)Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad 9 ; Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit besluit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.
(6)De overeenkomst dient namens de Unie te worden ondertekend, onder voorbehoud van de sluiting ervan op een latere datum,
HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:
Artikel 1
Er wordt machtiging verleend voor de ondertekening namens de Europese Unie van de overeenkomst tussen de Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020, onder voorbehoud van de sluiting van deze overeenkomst.
De tekst van de te ondertekenen overeenkomst is aan dit besluit gehecht.
Artikel 2
Het secretariaat-generaal van de Raad stelt het volmachtinstrument op dat de persoon (personen) die daartoe door de onderhandelaar over de overeenkomst is (zijn) aangewezen, machtiging verleent de overeenkomst, onder voorbehoud van de sluiting ervan, te ondertekenen.
Artikel 3
Dit besluit treedt in werking op de dag waarop het wordt vastgesteld.
Gedaan te Brussel,
Voor de Raad
De voorzitter
EUROPESE COMMISSIE
Brussel,14.2.2018
COM(2018) 64 final
BIJLAGE
bij het
Voorstel voor een BESLUIT VAN DE RAAD
betreffende de ondertekening, namens de Europese Unie, van een overeenkomst tussen de Europese Unie en de Zwitserse Bondsstaat betreffende extra voorschriften met betrekking tot het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, voor de periode 2014–2020
BIJLAGE
DE EUROPESE UNIE, hierna „de Unie” genoemd,
en
DE ZWITSERSE BONDSSTAAT, hierna „Zwitserland” genoemd,
hierna „de partijen” genoemd,
GEZIEN de overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis 1 (hierna de „overeenkomst inzake de deelname van Zwitserland” genoemd),
OVERWEGENDE HETGEEN VOLGT:
(1)De Unie heeft, als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid, bij Verordening (EU) nr. 515/2014 van het Europees Parlement en de Raad het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa vastgesteld 2 .
(2)Verordening (EU) nr. 515/2014 houdt een ontwikkeling in van het Schengenacquis in de zin van de overeenkomst inzake de deelname van Zwitserland.
(3)Aangezien Verordening (EU) nr. 514/2014 van het Europees Parlement en de Raad 3 een direct effect heeft op de toepassing van de bepalingen van Verordening (EU) nr. 515/2014, en daardoor een invloed kan hebben op het rechtskader van laatstgenoemde verordening, en aangezien de in de overeenkomst inzake de deelname van Zwitserland vastgelegde procedures zijn toegepast voor de vaststelling van Verordening (EU) nr. 514/2014, waarvan kennis is gegeven aan Zwitserland, erkennen de partijen dat Verordening (EU) nr. 514/2014 een ontwikkeling van het Schengenacquis inhoudt in de zin van de overeenkomst inzake de deelname van Zwitserland, voor zover nodig voor de uitvoering van Verordening (EU) nr. 515/2014.
(4)In artikel 5, lid 7, van Verordening (EU) nr. 515/2014 wordt bepaald dat de landen die betrokken zijn bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis, waaronder Zwitserland, overeenkomstig deze verordening moeten deelnemen aan het instrument, en dat er regelingen inzake de financiële bijdragen van deze landen dienen te worden vastgesteld, alsmede extra voorschriften voor deze deelname, waarbij ook de bescherming van de financiële belangen van de Unie en de controlebevoegdheid van de Rekenkamer worden geregeld.
(5)Het instrument voor financiële steun voor de buitengrenzen en visa als onderdeel van het Fonds voor interne veiligheid (hierna „ISF – Grenzen en visa” genoemd) is een specifiek instrument in het kader van het Schengenacquis, dat moet zorgen voor lastenverdeling en voor financiële ondersteuning op het gebied van de buitengrenzen en het visumbeleid in de lidstaten en geassocieerde staten.
(6)Artikel 60 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad 4 bevat regels inzake indirect beheer die van toepassing zijn wanneer derde landen, met inbegrip van geassocieerde staten, met begrotingsuitvoeringstaken zijn belast.
(7)Met het oog op een soepele overgang van het Buitengrenzenfonds naar het Fonds voor interne veiligheid bepaalt artikel 17, lid 4, van Verordening (EU) nr. 514/2014 dat in 2014 betaalde uitgaven ook voor steun in aanmerking komen wanneer ze door de verantwoordelijke instantie betaald zijn voordat die formeel is aangewezen. Ook in deze overeenkomst dient hier belang aan te worden gehecht. Aangezien deze overeenkomst niet vóór het einde van 2014 van kracht is geworden, is het van wezenlijk belang dat de subsidiabiliteit wordt gewaarborgd van de uitgaven die gedaan zijn voorafgaand aan de formele aanwijzing van de verantwoordelijke instantie, mits de beheer- en controlesystemen die voorafgaand aan de formele aanwijzing toegepast werden, in essentie dezelfde zijn als de systemen die vanaf de formele aanwijzing van de verantwoordelijke instantie van kracht zijn.
(8)Om de berekening en het gebruik van de jaarlijkse bijdragen die Zwitserland aan het ISF — Grenzen en visa is verschuldigd, te vergemakkelijken, worden de bijdragen van Zwitserland voor de periode 2014–2020 van 2016 tot en met 2020 betaald in vijf jaarlijkse tranches. Voor 2016 tot en met 2018 worden de jaarlijkse bijdragen vastgesteld in de vorm van vaste bedragen en voor de jaren 2019 en 2020 wordt de bijdrage in 2019 bepaald op basis van het bruto binnenlands product van alle staten die aan het ISF — Grenzen en visa deelnemen, rekening houdend met de daadwerkelijk verrichte betalingen,
ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:
Artikel 1
Toepassingsgebied
Bij deze overeenkomst worden de extra voorschriften vastgesteld die nodig zijn voor de deelname van Zwitserland aan het ISF — Grenzen en visa overeenkomstig Verordening (EU) nr. 515/2014.
Artikel 2
Financieel beheer en controle
1.Zwitserland neemt de nodige maatregelen om te zorgen voor de naleving van de bepalingen inzake financieel beheer en controle die zijn vastgesteld in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en het op het VWEU gebaseerde recht van de Unie.
De in de eerste alinea bedoelde bepalingen in het VWEU en het afgeleide recht zijn:
a)artikel 287, leden 1, 2 en 3, VWEU;
b)de artikelen 30, 32 en 57, artikel 58, lid 1, onder c), punt i), artikel 60, artikel 79, lid 2, en artikel 108, lid 2, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012;
c)de artikelen 32, 38, 42, 84, 88, 142 en 144 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1268/2012 van de Commissie 5 ;
d)Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96 van de Raad 6 ;
e)Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad 7 .
De partijen kunnen in onderlinge overeenstemming beslissen deze lijst te wijzigen.
2.Zwitserland past op zijn grondgebied de in lid 1 genoemde bepalingen toe conform deze overeenkomst.
Artikel 3
Eerbiediging van het beginsel van goed financieel beheer
De middelen die in het kader van het ISF – Grenzen en visa aan Zwitserland worden toegewezen, worden gebruikt conform het beginsel van goed financieel beheer.
Artikel 4
Eerbiediging van het beginsel betreffende belangenconflicten
Het is financiële actoren en andere personen die bij de uitvoering en het beheer, met inbegrip van voorbereidende handelingen op dit gebied, de audit of de controle van de begroting op het grondgebied van Zwitserland betrokken zijn, verboden enige handeling te verrichten waarbij hun eigen belangen in conflict kunnen komen met die van de Unie.
Artikel 5
Tenuitvoerlegging
Besluiten van de Commissie die voor natuurlijke personen of rechtspersonen, met uitzondering van staten, een geldelijke verplichting inhouden, kunnen op het grondgebied van Zwitserland ten uitvoer worden gelegd.
De tenuitvoerlegging geschiedt volgens de bepalingen van burgerlijke rechtsvordering die van kracht zijn in Zwitserland. De formule van tenuitvoerlegging wordt, zonder andere controle dan de verificatie van de authenticiteit van de titel, aangebracht door de nationale autoriteit die daartoe door de regering van Zwitserland wordt aangewezen; van deze aanwijzing geeft zij kennis aan de Commissie.
Nadat de bedoelde formaliteiten op verzoek van de Commissie zijn vervuld, kan deze de tenuitvoerlegging volgens de nationale wetgeving voortzetten door zich rechtstreeks te wenden tot de bevoegde instantie.
De tenuitvoerlegging kan uitsluitend worden geschorst door een beslissing van het Hof van Justitie van de Europese Unie. De rechterlijke instanties van Zwitserland zijn echter bevoegd voor klachten over onrechtmatige tenuitvoerlegging.
Artikel 6
Bescherming van de financiële belangen van de Unie tegen fraude
1.Zwitserland:
a)bestrijdt fraude en alle andere onwettige activiteiten waardoor de financiële belangen van de Unie worden geschaad, met maatregelen die afschrikkend werken en in Zwitserland een doeltreffende bescherming bieden;
b)neemt ter bestrijding van fraude die de financiële belangen van de Unie schaadt, dezelfde maatregelen als die welke het treft ter bestrijding van fraude die zijn eigen financiële belangen schaadt; en
c)coördineert zijn optreden om de financiële belangen van de Unie te beschermen met de lidstaten en de Commissie.
2.Zwitserland stelt maatregelen vast die gelijkwaardig zijn aan de door de Unie overeenkomstig artikel 325, lid 4, VWEU vastgestelde maatregelen die op de datum van de ondertekening van deze overeenkomst van kracht zijn.
De partijen kunnen in onderlinge overeenstemming beslissen maatregelen vast te stellen die gelijkwaardig zijn aan latere maatregelen die de Unie overeenkomstig dit artikel vaststelt.
Artikel 7
Controles en verificaties ter plaatse door de Commissie (OLAF)
Onverminderd haar rechten uit hoofde van artikel 5, lid 8, van Verordening (EU) nr. 514/2014 is de Commissie (het Europees Bureau voor fraudebestrijding OLAF) gemachtigd om op het grondgebied van Zwitserland met betrekking tot het ISF – Grenzen en visa controles en verificaties ter plaatse uit te voeren overeenkomstig de voorwaarden en bepalingen van Verordening (Euratom, EG) nr. 2185/96.
De autoriteiten van Zwitserland ondersteunen controles en verificaties ter plaatse die, wanneer die autoriteiten dat verlangen, gezamenlijk met hen worden uitgevoerd.
Artikel 8
Rekenkamer
Overeenkomstig artikel 287, lid 3, VWEU en deel I, titel X, hoofdstuk 1, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 heeft de Rekenkamer de mogelijkheid om op het grondgebied van Zwitserland controles met betrekking tot het ISF – Grenzen en visa uit te voeren in de lokalen van alle instanties die ontvangsten of uitgaven namens de Unie beheren, met inbegrip van de lokalen van alle natuurlijke personen of rechtspersonen die betalingen uit de begroting ontvangen.
De controles die de Rekenkamer in Zwitserland verricht, geschieden in samenwerking met de nationale controle-instanties of, indien deze laatste niet over de nodige bevoegdheden beschikken, in samenwerking met de bevoegde nationale diensten. De Rekenkamer en de nationale controle-instanties van Zwitserland werken samen in onderling vertrouwen en met behoud van hun onafhankelijkheid. Deze instanties en diensten delen aan de Rekenkamer mee of zij voornemens zijn aan de controle deel te nemen.
De Rekenkamer heeft ten minste dezelfde rechten als de Commissie, zoals neergelegd in artikel 5, lid 7, van Verordening (EU) nr. 514/2014 en artikel 7 van deze overeenkomst.
Artikel 9
Overheidsopdrachten
Zwitserland past zijn wetgeving inzake overheidsopdrachten toe conform bijlage 4 bij de Overeenkomst tot oprichting van de Wereldhandelsorganisatie (de Overeenkomst inzake overheidsopdrachten) 8 en de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat betreffende sommige aspecten van overheidsopdrachten 9 .
Zwitserland doet de Commissie een beschrijving van zijn procedures inzake overheidsopdrachten toekomen.
Het verstrekt daarenboven in elk van de in artikel 54 van Verordening (EU) nr. 514/2014 bedoelde jaarlijkse uitvoeringsverslagen informatie over de toegepast procedures inzake overheidsopdrachten.
Artikel 10
Financiële bijdragen
1.Voor de jaren 2016 tot en met 2018 verricht Zwitserland jaarlijkse betalingen aan de begroting van het ISF – Grenzen en visa overeenkomstig de volgende tabel:
(alle bedragen in EUR)
|
2016 |
2017 |
2018 |
|
|
Zwitserland |
25 106 140 |
25 106 140 |
25 106 140 |
2.De bijdragen van Zwitserland voor de jaren 2019 en 2020 worden berekend op basis van het binnenlands product (bbp) van Zwitserland, uitgedrukt in procenten van het bbp van alle landen die aan het ISF – Grenzen en visa deelnemen, overeenkomstig de formule in de bijlage.
3.Zwitserland is de in dit artikel bedoelde financiële bijdragen verschuldigd ongeacht de datum van goedkeuring van zijn nationale programma bedoeld in artikel 14 van Verordening (EU) nr. 514/2014.
Artikel 11
Gebruik van de financiële bijdragen
1.Het totaalbedrag van de jaarlijkse betalingen van 2016 en 2017 krijgt de volgende bestemming:
a)75% voor de tussentijdse evaluatie bedoeld in artikel 8 van Verordening (EU) nr. 515/2014;
b)15% voor de ontwikkeling van IT-systemen als bedoeld in artikel 15 van Verordening (EU) nr. 515/2014, onder voorbehoud van de vaststelling van de desbetreffende wetgevingshandelingen van de Unie uiterlijk op 30 juni 2017;
c)10% voor acties van de Unie als bedoeld in artikel 13 van Verordening (EU) nr. 515/2014 en noodhulp als bedoeld in artikel 14 van Verordening (EU) nr. 515/2014.
Indien het onder b) bedoelde bedrag niet wordt toegewezen of uitgegeven, herbestemt de Commissie het bedrag, door middel van de procedure van artikel 5, lid 5, onder b), tweede alinea, van Verordening (EU) nr. 515/2014, ten behoeve van de specifieke acties bedoeld in artikel 7 van Verordening (EU) nr. 515/2014.
Als deze overeenkomst niet uiterlijk 1 juni 2017 in werking treedt of op voorlopige basis wordt toegepast, wordt de volledige bijdrage van Zwitserland gebruikt overeenkomstig lid 2 van dit artikel.
2.Het totaalbedrag van de jaarlijkse betalingen van 2018, 2019 en 2020 krijgt de volgende bestemming:
a)40% voor de specifieke acties bedoeld in artikel 7 van Verordening (EU) nr. 515/2014;
b)50 % voor de ontwikkeling van IT-systemen als bedoeld in artikel 15 van Verordening (EU) nr. 515/2014, onder voorbehoud van de vaststelling van de desbetreffende wetgevingshandelingen van de Unie uiterlijk op 31 december 2018;
c)10% voor acties van de Unie als bedoeld in artikel 13 van Verordening (EU) nr. 515/2014 en noodhulp als bedoeld in artikel 14 van Verordening (EU) nr. 515/2014.
Indien het onder b) bedoelde bedrag niet wordt toegewezen of uitgegeven, herbestemt de Commissie het bedrag, door middel van de procedure van artikel 5, lid 5, onder b), tweede alinea, van Verordening (EU) nr. 515/2014, ten behoeve van de specifieke acties bedoeld in artikel 7 van Verordening (EU) nr. 515/2014.
3.De aanvullende bedragen die worden bestemd voor de tussentijdse evaluatie, acties van de Unie, specifieke acties of het programma voor de ontwikkeling van IT-systemen, worden gebruikt overeenkomstig de desbetreffende procedure die is vastgelegd in een van de volgende bepalingen:
a)artikel 6, lid 2, van Verordening (EU) nr. 514/2014;
b)artikel 8, lid 7, van Verordening (EU) nr. 515/2014;
c)artikel 7, lid 3, van Verordening (EU) nr. 515/2014;
d)artikel 15, tweede alinea, van Verordening (EU) nr. 515/2014.
4.De Commissie kan jaarlijks ten hoogste 181 424 EUR van de betalingen die zijn verricht door Zwitserland gebruiken voor de financiering van de administratieve uitgaven in verband met het interne of externe personeel dat nodig is om de tenuitvoerlegging door Zwitserland van Verordening (EU) nr. 515/2014 en deze overeenkomst te ondersteunen.
Artikel 12
Vertrouwelijkheid
Informatie die overeenkomstig deze overeenkomst is meegedeeld of verkregen, in welke vorm ook, valt onder het beroepsgeheim en wordt op dezelfde wijze beschermd als soortgelijke informatie wordt beschermd krachtens de voor de instellingen van de Unie geldende bepalingen en het recht van Zwitserland. Deze informatie mag niet worden meegedeeld aan andere personen dan die welke binnen de instellingen van de EU, in de lidstaten of in Zwitserland op grond van hun functie op de hoogte moeten zijn van deze informatie, en mag niet worden gebruikt voor andere doeleinden dan het waarborgen van een doeltreffende bescherming van de financiële belangen van de partijen.
Artikel 13
Aanwijzing van de verantwoordelijke instantie
1.Zwitserland stelt de Commissie in kennis van de formele aanwijzing op ministerieel niveau van de instantie die bevoegd is voor het beheer en de controle van uitgaven uit hoofde van het ISF – Grenzen en visa, en wel zo spoedig mogelijk na de goedkeuring van het nationale programma.
2.De aanwijzing bedoeld in lid 1 wordt verricht op voorwaarde dat de instantie voldoet aan de bij of krachtens Verordening (EU) nr. 514/2014 vastgelegde aanwijzingscriteria betreffende interne opzet, controleactiviteiten, voorlichting en communicatie, en toezicht.
3.De aanwijzing van een verantwoordelijke instantie wordt gebaseerd op een advies van een auditorgaan, en dit kan de auditinstantie zijn, dat beoordeelt of de verantwoordelijke instantie aan de aanwijzingscriteria voldoet. Dat orgaan kan de autonome openbare instelling zijn die verantwoordelijk is voor het toezicht op en de evaluatie en audit van de overheid. Het auditorgaan werkt onafhankelijk van de verantwoordelijke instantie en voert zijn werkzaamheden volgens internationaal aanvaarde auditnormen uit. Zwitserland kan zich bij het nemen van het aanwijzingsbesluit laten leiden door de vraag of de beheer- en controlesystemen in essentie dezelfde zijn als die welke golden voor de vorige periode en of deze afdoende hebben gefunctioneerd. Indien uit de bestaande audit- en controleresultaten blijkt dat het aangewezen orgaan niet langer voldoet aan de aanwijzingscriteria, neemt Zwitserland de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de tekortkomingen bij de uitvoering van de taken van dit orgaan worden verholpen, welke maatregelen onder meer beëindiging van de aanwijzing kunnen inhouden.
Artikel 14
Definitie van het begrotingsjaar
Voor de toepassing van deze overeenkomst omvat het begrotingsjaar, zoals bedoeld in artikel 60, lid 5, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012, de gedane uitgaven en de geïnde ontvangsten die de verantwoordelijke instantie in de rekeningen heeft opgenomen voor de periode die begint op 16 oktober van jaar „N-1” en eindigt op 15 oktober van jaar „N”.
Artikel 15
Subsidiabiliteit van de uitgaven
In afwijking van artikel 17, lid 3, onder b), en lid 4, van Verordening (EU) nr. 514/2014 komen betaalde uitgaven ook voor steun in aanmerking wanneer ze door de verantwoordelijke instantie zijn betaald voordat die overeenkomstig artikel 13 van deze overeenkomst formeel is aangewezen, mits de beheer- en controlesystemen die daarvóór toegepast werden, in essentie dezelfde zijn als de systemen die sinds de formele aanwijzing van de verantwoordelijke instantie van kracht zijn.
Artikel 16
Verzoek om betaling van het jaarlijkse saldo
1.Uiterlijk op 15 februari van het jaar volgend op het begrotingsjaar dient Zwitserland bij de Commissie de overeenkomstig artikel 60, lid 5, eerste alinea, onder b) en c), van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 vereiste documenten en informatie in.
In afwijking van artikel 44, lid 1, van Verordening (EU) nr. 514/2014 en overeenkomstig artikel 60, lid 5, derde alinea, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012, dient Zwitserland uiterlijk op 15 maart van het jaar volgend op het begrotingsjaar bij de Commissie het in artikel 60, lid 5, tweede alinea, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 bedoelde advies in.
De ingediende documenten bedoeld in dit lid dienen als verzoek om betaling van het jaarlijkse saldo.
2.De in lid 1 bedoelde documenten worden opgesteld volgens de modellen die de Commissie op basis van artikel 44, lid 3, van Verordening (EU) nr. 514/2014 heeft vastgesteld.
Artikel 17
Uitvoeringsverslag
In afwijking van artikel 54, lid 1, van Verordening (EU) nr. 514/2014 en overeenkomstig artikel 60, lid 5, derde alinea, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012, brengt Zwitserland tot en met 2022 jaarlijks uiterlijk op 15 februari aan de Commissie verslag uit over de uitvoering van het nationale programma in het voorgaande begrotingsjaar; het mag deze informatie op het passende niveau publiceren.
Het eerste jaarverslag over de uitvoering van het nationale programma wordt ingediend op 15 februari volgend op de inwerkingtreding van deze overeenkomst of de aanvang van de voorlopige toepassing ervan.
Het eerste verslag heeft betrekking op de begrotingsjaren vanaf 2014 tot en met het begrotingsjaar vóór dat waarin het eerste jaarverslag overeenkomstig het tweede lid diende te worden ingediend.
Uiterlijk op 31 december 2023 dient Zwitserland een eindverslag in over de uitvoering van het nationale programma.
Artikel 18
Systeem voor elektronische gegevensuitwisseling
Overeenkomstig artikel 24, lid 5, van Verordening (EU) nr. 514/2014 wordt voor elke officiële uitwisseling van informatie tussen Zwitserland en de Commissie een systeem voor elektronische gegevensuitwisseling gebruikt dat de Commissie daartoe vaststelt.
Artikel 19
Inwerkingtreding
1.De secretaris-generaal van de Raad van de Europese Unie treedt op als depositaris van deze overeenkomst.
2.Deze overeenkomst wordt door de partijen volgens hun eigen procedures goedgekeurd. De partijen stellen elkaar in kennis van de voltooiing van die procedures.
3.De regeling treedt in werking op de eerste dag van de maand na de laatste kennisgeving in de zin van lid 2.
4.Met uitzondering van artikel 5, passen de partijen deze overeenkomst voorlopig toe met ingang van de dag na die van de ondertekening ervan, onverminderd eventuele grondwettelijke vereisten.
Artikel 20
Geldigheid en beëindiging
1.Zowel de Unie als Zwitserland kan deze overeenkomst door kennisgeving aan de andere partij opzeggen. De overeenkomst houdt drie maanden na de datum van een dergelijke kennisgeving op van toepassing te zijn. Bij beëindiging van de overeenkomst worden de lopende projecten en activiteiten voltooid onder de in deze overeenkomst vastgelegde voorwaarden. De partijen regelen in onderlinge overeenstemming de eventuele andere gevolgen van de beëindiging.
2.Deze overeenkomst wordt beëindigd wanneer de overeenkomst inzake de deelname van Zwitserland wordt beëindigd overeenkomstig artikel 7, lid 4, artikel 10, lid 3, of artikel 17 van die overeenkomst.
Artikel 21
Talen
Deze overeenkomst wordt opgesteld in één exemplaar in de Bulgaarse, de Deense, de Duitse, de Engelse, de Estse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Hongaarse, de Italiaanse, de Kroatische, de Letse, de Litouwse, de Maltese, de Nederlandse, de Poolse, de Portugese, de Roemeense, de Sloveense, de Slowaakse, de Spaanse, de Tsjechische en de Zweedse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek.
BIJLAGE
Formule voor de berekening van de financiële bijdragen voor de jaren 2019 en 2020 en betalingsgegevens
(1)De in artikel 5, lid 7, tweede en derde alinea, van Verordening (EU) nr. 515/2014 bedoelde financiële bijdrage van Zwitserland aan het ISF – Grenzen en visa wordt voor de jaren 2019 en 2020 op onderstaande wijze berekend.
Voor elk afzonderlijk jaar van 2013 tot en met 2017 worden de op 31 maart 2019 beschikbare, definitieve cijfers betreffende het bruto binnenlands product (bbp) van Zwitserland gedeeld door de som van de voor het respectieve jaar beschikbare bbp-cijfers van alle landen die deelnemen aan het ISF – Grenzen en visa. Het gemiddelde van de vijf percentages die voor de jaren 2013 tot en met 2017 zijn verkregen, wordt toegepast op de som van de daadwerkelijke jaarlijkse kredieten voor het ISF – Grenzen en visa voor de jaren 2014 tot en met 2019 en het jaarlijks vastleggingskrediet voor het ISF – Grenzen en visa voor het jaar 2020 als opgenomen in het door de Commissie vastgestelde ontwerp van algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2020, teneinde het totale bedrag te bepalen dat Zwitserland gedurende de volledige uitvoeringsperiode van het ISF – Grenzen en visa betaalt. Dit bedrag wordt verminderd met de jaarlijkse betalingen die Zwitserland daadwerkelijk overeenkomstig artikel 10, lid 1, van deze overeenkomst verricht, teneinde het totale bedrag van de bijdragen van Zwitserland voor de jaren 2019 en 2020 te bepalen. De helft van dit bedrag wordt in 2019 betaald en de andere helft in 2020.
(2)De financiële bijdrage wordt betaald in euro.
(3)Zwitserland betaalt zijn financiële bijdrage uiterlijk 45 dagen na ontvangst van de debetnota. Voor elke te late betaling van de bijdrage is achterstandsrente verschuldigd over het vanaf de vervaldatum nog te betalen bedrag. Het rentepercentage is de op de eerste kalenderdag van de maand van de vervaldag door de Europese Centrale Bank voor haar basisherfinancieringstransacties toegepaste rentevoet zoals bekendgemaakt in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie, verhoogd met 3,5 procentpunten.
