This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52012DC0354
REPORT FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT, THE COUNCIL, THE EUROPEAN ECONOMIC AND SOCIAL COMMITTEE AND THE COMMITTEE OF THE REGIONS On the functioning of the notification procedure under the WTO Agreement on Technical Barriers to Trade (TBT Agreement)
VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES PARLEMENT, DE RAAD, HET EUROPEES ECONOMISCH EN SOCIAAL COMITÉ EN HET COMITÉ VAN DE REGIO'S over de werking van de kennisgevingsprocedure krachtens de WTO-Overeenkomst inzake technische handelsbelemmeringen (TBT-Overeenkomst)
VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES PARLEMENT, DE RAAD, HET EUROPEES ECONOMISCH EN SOCIAAL COMITÉ EN HET COMITÉ VAN DE REGIO'S over de werking van de kennisgevingsprocedure krachtens de WTO-Overeenkomst inzake technische handelsbelemmeringen (TBT-Overeenkomst)
/* COM/2012/0354 final */
VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES PARLEMENT, DE RAAD, HET EUROPEES ECONOMISCH EN SOCIAAL COMITÉ EN HET COMITÉ VAN DE REGIO'S over de werking van de kennisgevingsprocedure krachtens de WTO-Overeenkomst inzake technische handelsbelemmeringen (TBT-Overeenkomst) /* COM/2012/0354 final */
VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES
PARLEMENT, DE RAAD, HET EUROPEES ECONOMISCH EN SOCIAAL COMITÉ EN HET COMITÉ VAN
DE REGIO'S over de werking van de kennisgevingsprocedure
krachtens de WTO-Overeenkomst inzake technische handelsbelemmeringen (TBT-Overeenkomst) 1. Inleiding De Overeenkomst inzake technische handelsbelemmeringen
(de TBT-Overeenkomst[1])
is een van de dertien multilaterale overeenkomsten inzake de handel in
goederen die na onderhandelingen in de Uruguay-ronde gesloten zijn. De
overeenkomst is in werking getreden met de oprichting van de
Wereldhandelsorganisatie (WTO) in 1995. Zij verplicht alle leden van de WTO ertoe
de Wereldhandelsorganisatie in de ontwerpfase kennis te geven van technische
voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures voor goederen en biedt
de andere WTO-leden de mogelijkheid daarop commentaar te geven. · De procedure is een concrete manier om de toegang van Europese bedrijven, met inbegrip van kleine en middelgrote ondernemingen (KMO’s), tot de markten van derde landen te helpen verbeteren, omdat zij: · het mogelijk maakt onnodige technische belemmeringen van de internationale handel bij de bron op te sporen en te verwijderen; · wetgevers in de EU en de lidstaten en Europese marktdeelnemers helpt zich op de hoogte te stellen van nieuwe technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures van andere WTO-leden; · de EU in staat stelt haar regelgevingsbenadering te bevorderen en haar in de dialoog voorafgaande aan de vaststelling van nieuwe voorschriften inbreng geeft in de voorschriften van andere WTO-leden; · bijdraagt tot de convergentie van voorschriften en normen op internationaal niveau. De TBT-kennisgevingsprocedure is dus een
belangrijk element van het handels- en industriebeleid van de EU[2] en draagt bij tot de
verwezenlijking van de doelstellingen van de Europa 2020-strategie[3], in het bijzonder slimme,
duurzame en inclusieve groei. De eerste doelstelling van dit verslag
is de aandacht van de Europese instellingen en adviesorganen en van Europese marktdeelnemers,
met inbegrip van KMO’s, te vestigen op de mogelijkheden die de TBT-kennisgevingsprocedure
biedt. De tweede doelstelling is de laatste trends van dit instrument te
presenteren door een overzicht te geven van de ontwikkeling die de procedure de
afgelopen jaren heeft doorgemaakt. Op de derde plaats benut de Commissie
de gelegenheid die dit verslag biedt om concrete acties voor te stellen om
verdere verbeteringen tot stand te brengen. Als de EU voordeel wil hebben van
de kennisgevingsprocedure voor voorschriften van andere WTO-leden, is het cruciaal
dat de EU de in de TBT-Overeenkomst neergelegde verplichtingen niet alleen zelf
nakomt, maar ook dat zij actief bijdraagt aan verbetering van de effectiviteit
van de procedure. Het is belangrijk dat het Europees Parlement, de Raad en de
lidstaten zich bewust zijn van de wijze waarop de TBT-kennisgevingsprocedure werkt,
en dat zij met de Commissie samenwerken om naleving en een grotere transparantie
ervan te verwezenlijken. 2. Presentatie van de TBT-kennisgevingsprocedure 2.1. Verplichtingen krachtens de TBT-Overeenkomst
De TBT-Overeenkomst heeft ten doel internationale
handel gemakkelijker te maken maar erkent tegelijkertijd het recht van WTO-leden
om nationale technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures vast
te stellen die kunnen leiden tot technische handelsbelemmeringen (door
aanpassingskosten als gevolg van uiteenlopende regels, informatiekosten e.d.). Om
ervoor te zorgen dat zulke maatregelen niet tot discriminatoire of onnodige handelsbelemmeringen
leiden, bevat de TBT-Overeenkomst een aantal materiële en procedurele
voorwaarden waaraan de WTO-leden moeten voldoen wanneer zij technische
voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures opstellen. Deze materiële en procedurele voorwaarden gelden
voor alle technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures die
betrekking hebben op de handel in goederen, ongeacht of het daarbij gaat om
industrie‑ of om landbouwproducten. Anders dan normen, die een vrijwillig
karakter hebben, stellen technische voorschriften bepaalde productkenmerken en
daarmee samenhangende procedés en productiemethoden verplicht[4]. Conformiteitsbeoordelingsprocedures
worden gebruikt om vast te stellen of de producten aan deze vereisten voldoen. 2.1.1. De materiële voorwaarden: non-discriminatie,
vermijding van onnodige handelsbelemmeringen, toepassing van relevante internationale
normen Een maatregel die binnen het toepassingsgebied
van de TBT-Overeenkomst valt, moet voldoen aan het beginsel van non-discriminatie.
Het non-discriminatiebeginsel, de hoeksteen van het WTO-recht, is belichaamd in
de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (General Agreement on
Tariffs and Trade, GATT). Deze verbiedt het om onderscheid te maken tussen
geïmporteerde en in eigen land geproduceerde goederen (beginsel van nationale
behandeling, artikel III GATT) en tussen geïmporteerde goederen onderling (beginsel
van de meest begunstigde natie, artikel I GATT). In dezelfde geest schrijft
artikel 2.1 van de TBT-Overeenkomst voor dat de WTO-leden producten van
oorsprong uit een ander lid niet minder gunstig behandelen dan soortgelijke producten
van binnenlandse oorsprong en soortgelijke producten van oorsprong uit een
ander land. Technische voorschriften zijn bovendien alleen
gerechtvaardigd wanneer zij noodzakelijk zijn om een legitieme doelstelling
te verwezenlijken. Evenzo mogen conformiteitsbeoordelingsprocedures niet
strikter zijn, of strikter worden toegepast, dan noodzakelijk is om het
importerende WTO-lid in staat te stellen zich ervan te overtuigen dat de
producten aan de geldende vereisten voldoen. Een niet-uitputtende lijst van legitieme
doelstellingen is te vinden in artikel 2.2 van de TBT-Overeenkomst; genoemd
worden onder andere het voorkomen van misleidende praktijken, de bescherming
van de gezondheid of de veiligheid van mensen, en het milieu. Tussen 2008 en 2011
werd bescherming van de gezondheid of de veiligheid van mensen in ongeveer de
helft van de TBT-kennisgevingen opgegeven als de nagestreefde legitieme doelstelling[5]. Het ‘noodzakelijkheidsvereiste’
betekent bovendien dat er een evenwicht moet worden gevonden tussen de
nagestreefde legitieme doelstelling en het risico van niet-nakoming, zodat de benadering
kan worden gekozen die de handel zo min mogelijk beperkt maar toch effectief is.
De nationale wetgever kan zich daarbij beroepen op de TBT-Overeenkomst, die een
aantal benaderingen voorstelt die de handel vergemakkelijken, zoals het gebruik
van op de werking van een product gebaseerde technische voorschriften, en de
erkenning van de equivalentie van technische voorschriften van andere WTO-leden
en van buitenlandse conformiteitsbeoordelingsresultaten[6]. Tevens moeten bij het opstellen van technische
voorschriften of conformiteitsbeoordelingsprocedures de relevante internationale
normen worden toegepast. Diverse bepalingen van de TBT-Overeenkomst bevorderen
de toepassing van internationale normen om de harmonisatie van technische
voorschriften te stimuleren. Zo bepaalt artikel 2.4 dat de WTO-leden, wanneer
relevante internationale normen bestaan, deze als grondslag voor hun technische
voorschriften moeten gebruiken, behalve wanneer die internationale normen ondoeltreffend
of ongeschikt zijn om de legitieme doestellingen te bereiken. Een nationaal technisch
voorschrift kan bijvoorbeeld verder gaan dan de relevante internationale norm, bijvoorbeeld
om de regelgevingsdoelen van een WTO-lid met betrekking tot klimaatverandering te
halen of om te voldoen aan de gerechtvaardigde verwachtingen van zijn burgers ten
aanzien van een adequaat beschermingsniveau. In artikel 5.4 zijn vergelijkbare
beginselen neergelegd voor conformiteitsbeoordelingsprocedures. 2.1.2. De procedurele voorwaarde: kennisgeving
van ontwerpwetgeving Volgens de artikelen 2.9 en 5.6 van de TBT-Overeenkomst
zijn de WTO-leden verplicht om kennis te geven van technische voorschriften
en conformiteitsbeoordelingsprocedures wanneer aan de volgende twee
voorwaarden is voldaan: 1) er bestaat geen relevante internationale norm of de
ontwerpmaatregel is niet ‘in overeenstemming met’ de bestaande relevante
internationale norm, en 2) de voorgestelde maatregel kan aanzienlijke
consequenties voor het handelsverkeer van andere leden hebben. Het begrip ‘aanzienlijke consequenties voor het
handelsverkeer van andere leden’ omvat zowel
invoerverhogende als invoerbeperkende gevolgen voor het handelsverkeer van
andere leden, mits zij aanzienlijk zijn[7]. Kennisgevingen dienen te
worden gedaan in een voldoende vroeg stadium, zodat nog wijzigingen kunnen
worden aangebracht en rekening kan worden gehouden met commentaar[8]. Het
kennisgevende lid geeft de overige leden een redelijke tijd voor schriftelijk
commentaar. De WTO-leden zijn in de Commissie technische handelsbelemmeringen
overeengekomen dat een periode van zestig tot negentig dagen als redelijk kan
worden beschouwd. Ontwikkelde landen worden aangemoedigd om meer dan zestig
dagen de tijd te geven voor commentaar[9].
De commentaren worden desgevraagd besproken en er moet rekening mee worden gehouden.
Dit betekent dat andere WTO-leden op de hoogte kunnen blijven van de
ontwikkeling van nieuwe of gewijzigde productvereisten. De kennisgevingen die
het WTO-Secretariaat ontvangt, zijn openbaar[10],
zodat ook marktdeelnemers kunnen worden gewezen op en kennis kunnen nemen van de
nieuwe eisen. De WTO-leden hebben het recht
om schriftelijk commentaar te geven op voorgestelde technische
voorschriften of conformiteitsbeoordelingsprocedures. In beginsel moet dit commentaar
betrekking hebben op de niet-overeenstemming van de voorgestelde voorschriften
met de TBT-Overeenkomst. Het commentaar moet uitmonden in overleg met het
kennisgevende WTO-lid. Het recht om in het kader van deze procedure formeel commentaar
te geven is beperkt tot WTO-leden en strekt zich niet uit tot belanghebbenden, zoals
marktdeelnemers. Als bij marktdeelnemers bezorgdheid bestaat, moet die daarom
door een WTO-lid worden overgebracht. Het is aan elk WTO-lid afzonderlijk om te
bepalen op welke wijze het zijn marktdeelnemers gelegenheid wil geven hun
punten van zorg kenbaar te maken en hoe daarmee rekening wordt gehouden. 2.2. De interne organisatie van de
EU met betrekking tot de kennisgevingsprocedure Verschillende partijen moeten deelnemen en met
elkaar samenwerken, wil de kennisgevingsprocedure goed werken en nuttig en
doelmatig zijn. In de EU is de participatie van de Europese instellingen, de
lidstaten en de marktdeelnemers van het allergrootste belang. De EU heeft een TBT-website
opgezet die de participatie van alle betrokkenen helpt coördineren. 2.2.1. De Europese Commissie De TBT-Overeenkomst schrijft voor dat elk WTO-lid
een kennisgevingsautoriteit opricht om de tenuitvoerlegging van de bepalingen
betreffende kennisgevingsprocedures te waarborgen en om ervoor te zorgen dat er
een informatiepunt is[11].
Het informatiepunt moet alle redelijke verzoeken om inlichtingen van andere
leden en belanghebbenden over vastgestelde of voorgestelde technische
voorschriften of conformiteitsbeoordelingsprocedures beantwoorden en is tevens
belast met de behandeling van commentaren over kennisgevingen die van andere WTO-leden
worden ontvangen[12].
In de EU worden deze verplichtingen vervuld door een eenheid van het Directoraat-Generaal
Ondernemingen en Industrie van de Europese Commissie,[13] het TBT-kennisgevings- en
informatiepunt van de EU (EU TBT Notification and Enquiry Point). De rol van het TBT-kennisgevings- en
informatiepunt van de EU is tweeledig. Het ziet erop toe dat de WTO in de
ontwerpfase een kennisgeving ontvangt van Europese wetgeving, die door het
Europees Parlement en de Raad of als uitvoeringsmaatregel door de Europese
Commissie zal worden vastgesteld. Daarnaast is het verantwoordelijk voor de toezending
van de kennisgevingen van andere WTO-leden aan alle belanghebbenden en zorgt het
ervoor dat namens de EU commentaar naar het kennisgevende WTO-lid wordt
gestuurd wanneer de ontwerpmaatregel problemen met de markttoegang voor
Europese exporteurs lijkt te kunnen veroorzaken. Om commentaar op een
kennisgeving van een ander WTO-lid te kunnen geven, vraagt het TBT-kennisgevings-
en informatiepunt van de EU om bijdragen van alle belanghebbenden, dat wil
zeggen sectoreenheden van de Europese Commissie, eenheden van het Directoraat-Generaal
Handel, EU-delegaties in derde landen, lidstaten en bedrijven in de EU. Het TBT-kennisgevings-
en informatiepunt van de EU stelt het commentaar van de EU over kennisgevingen
van andere WTO-leden samen en zorgt er daarbij voor dat dit consistent is met
alle aspecten van het EU-beleid. 2.2.2. Medewetgevers in de EU: Parlement
en Raad Het Europees Parlement en de Raad spelen ook
een belangrijke rol, omdat zij wetgeving vaststellen die technische
voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures bevat die in
overeenstemming moeten zijn met de TBT-Overeenkomst. Aangezien de overeenkomst kennisgeving
in de ontwerpfase voorschrijft, stelt het TBT-kennisgevings- en informatiepunt
van de EU de andere WTO-leden op de hoogte van Europese wetgeving die productvereisten
neerlegt die binnen het toepassingsgebied van de TBT-Overeenkomst vallen, zodra
de Commissie haar voorstel voor een verordening, richtlijn of besluit van het Europees
Parlement en de Raad heeft aangenomen. De Commissie analyseert de commentaren
van andere WTO-leden en houdt in de wetgevingsprocedure hiermee rekening. Zowel de Raad als het Parlement moet bij het
opstellen en vaststellen van amendementen op een voorstel van de Commissie
rekening houden met de gevolgen hiervan voor de internationale handel. Andere WTO-leden
volgen de wetgevingsdiscussies nauwlettend en geven vaak, schriftelijk dan wel in
vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen (die drie keer per
jaar bij de WTO in Genève plaatsvinden), commentaar over de verenigbaarheid van
voorgestelde amendementen met de TBT-Overeenkomst. 2.2.3. Lidstaten Behalve het TBT-kennisgevings- en
informatiepunt van de EU hebben alle 27 lidstaten hun eigen autoriteit en
informatiepunt voor TBT-kennisgevingen. De lidstaten hebben tot taak te
beoordelen of de door hen voorgestelde nationale technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures
aanzienlijke consequenties voor het handelsverkeer zullen hebben, en, zo ja, de
WTO direct hiervan in kennis te stellen. Reacties op commentaar van andere WTO-leden
worden echter namens de EU gegeven door het TBT-kennisgevings- en
informatiepunt van de EU (na coördinatie met de betrokken lidstaat), aangezien
deze reacties geacht worden deel uit te maken van de gemeenschappelijke handelspolitiek,
die onder de exclusieve bevoegdheid van de EU valt[14]. De coördinatie tussen de
lidstaten en de Europese Commissie wordt gewaarborgd door de interne kennisgevingsprocedure
van de EU als neergelegd in Richtlijn 98/34/EG[15];
de diensten van de Commissie komen elk jaar bijeen met de betrokken
vertegenwoordigers van de lidstaten om deze coördinatie te verbeteren. De lidstaten moeten ook hun overheden en nationale
marktdeelnemers informeren over de verplichtingen en mogelijkheden die de TBT-kennisgevingsprocedure
met zich meebrengt. De Commissie ontvangt van lidstaten regelmatig commentaar
over kennisgevingen van andere WTO-leden. Sommige lidstaten hebben efficiënte nationale
mechanismen opgezet om feedback direct te verzamelen bij de nationale industrie,
met inbegrip van kleinere brancheorganisaties of individuele bedrijven. De
Commissie gebruikt deze feedback om mogelijke technische handelsbelemmeringen
te bestrijden. 2.2.4. Marktdeelnemers De commentaren van de Europese industrie over kennisgevingen van andere WTO-leden zijn van groot belang om
het ontstaan van onnodige belemmeringen van de internationale handel te voorkomen.
Diverse in Brussel gevestigde Europese brancheorganisaties zijn zich terdege
bewust van de middelen die de TBT-Overeenkomst biedt, en zenden de diensten van
de Commissie regelmatig commentaar toe[16].
Sommige dragen ook bij via het Raadgevend Comité markttoegang dat is opgericht
in het kader van de markttoegangsstrategie van de Europese Commissie[17]. Andere Europese marktdeelnemers
zenden hun commentaar naar de EU-delegatie in het kennisgevende WTO-lid. De Commissie coördineert de zaken intern om te
waarborgen dat alle commentaren het TBT-kennisgevings- en informatiepunt bereiken
dat het officiële commentaar van de EU opstelt. Gezien de vaak vrij korte
periode van zestig tot negentig dagen voor het geven van commentaar, is het belangrijk
dat de Europese marktdeelnemers hun punten van zorg zo snel mogelijk en in elk
geval vóór de door het kennisgevende WTO-lid gestelde uiterste datum kenbaar
maken[18]. 2.2.5. De TBT-website van de EU Om directe toegang tot kennisgevingen te
verschaffen en de coördinatie tussen alle betrokkenen te vergemakkelijken, heeft
het TBT-kennisgevings- en informatiepunt van de EU in 2004 een eigen publieke TBT-website
opgezet[19].
Deze website geeft het publiek toegang tot de TBT-database, die alle door
de Europese Commissie verstuurde of ontvangen kennisgevingsformulieren,
ontwerpteksten en commentaren bevat. De website geeft een overzicht van elke TBT-kennisgeving:
voor elke kennisgeving worden op één webpagina de documenten waarvan kennis is
gegeven, de beschikbare vertalingen, en de commentaren die de Europese
Commissie heeft verstuurd of ontvangen, weergegeven. De weergave van alle
documenten garandeert volledige transparantie van het optreden van de EU in het
kader van de TBT-Overeenkomst. Marktdeelnemers en andere belanghebbenden kunnen
zich bovendien aanmelden voor een waarschuwingssysteem voor nieuwe
kennisgevingen en kunnen een maandelijks overzicht van de activiteiten
van het TBT-kennisgevings- en informatiepunt van de EU raadplegen. Het aantal abonnees van het
waarschuwingssysteem laat zien dat het gebruik van de TBT-website van de EU
sinds 2004 toeneemt. In 2011 waren in het waarschuwingssysteem 529 particuliere
en publieke entiteiten geregistreerd (vergeleken met 182 in 2005), en werden 15 000
zoekacties in de database uitgevoerd. Een derde van de abonnees is afkomstig
uit derde landen. Het TBT-informatiepunt van de EU heeft zijn database bij
diverse gelegenheden aan de Commissie technische handelsbelemmeringen
gepresenteerd en het is ook benaderd door andere WTO-leden die hun eigen
website willen ontwikkelen. 3. Het antwoord van de EU op de
laatste ontwikkelingen 3.1. Aanpassen aan een toenemend
aantal TBT-kennisgevingen De EU is altijd proactief geweest in het monitoren
van de maatregelen van derde landen en biedt met succes het hoofd aan het
toenemende aantal TBT-kennisgevingen. Het aantal TBT-kennisgevingen is exponentieel
gestegen. Terwijl in 1995, in het jaar waarin de TBT-Overeenkomst in werking
trad, kennisgeving werd gedaan van minder dan 400 ontwerpteksten, is dit aantal
sindsdien meer dan verdrievoudigd en bedroeg het 1216 in 2011[20]. In de afgelopen zestien jaar
hebben de WTO-leden in totaal kennis gegeven van bijna 15 000 teksten. Van
2004 tot 2009 steeg het aantal kennisgevingen enorm: in de eerste tien jaar van
de TBT-kennisgevingsprocedure steeg het aantal slechts licht (van minder dan 400
in 1995 tot 638 in 2004), waarna het in zes jaar tijd steeg van 638 tot bijna 1500
(zie de grafiek onder punt 1 van werkdocument SWD(2012)189 van de diensten van
de Commissie). De eerste reden voor deze stijging is de toename
van het aantal WTO-leden, van 128 in het begin tot 153 in 2011. Onder de
nieuwkomers bevinden zich enkele grote spelers, zoals China, dat zich in 2001
aansloot, Saudi-Arabië (2005), Vietnam (2007) en Oekraïne (2008). De door het WTO-Secretariaat
en de nationale TBT-informatiepunten georganiseerde bewustmakingscampagnes
hebben ook effect gehad. Bovendien hebben zowel het WTO-Secretariaat als de WTO-leden
technischebijstandsprojecten op het gebied van technische handelsbelemmeringen
gefinancierd en hieraan deelgenomen, zowel op regionaal als op nationaal niveau.
De grotere regelgevingsactiviteit van de WTO-leden in de afgelopen vijf jaar in
opkomende sectoren zoals energie-efficiëntie en consumentenvoorlichting is een
andere belangrijke reden. Tot slot kan ook de financiële crisis, die de nationale
economieën bedreigt, tot meer regelgevingsactiviteit hebben geleid. De EU observeert en monitort dit groeiende
regelgevingskader nauwlettend. Dit wordt weerspiegeld in het aantal commentaren
van de EU over kennisgevingen van derde landen, dat evenredig is met de
stijging van het aantal TBT-kennisgevingen. Zo is het aantal commentaren van de
EU tussen 2004 en 2009 bijna verdubbeld, van 47 tot 91 per jaar. In 2011 gaf de
EU 102 keer commentaar, het hoogste aantal ooit (zie de grafiek onder punt 1 van
werkdocument SWD(2012)189 van de diensten van de Commissie). De EU gebruikt de
vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen ook actief om
haar schriftelijke commentaar aan te vullen met mondelinge verklaringen en om
te verzoeken om follow-up van haar commentaar. De EU is een van de actiefste
leden in de Commissie technische handelsbelemmeringen en geeft commentaar op de
kennisgevingen van andere WTO-leden die waarschijnlijk onnodige
handelsbelemmeringen zullen opwerpen. Afhankelijk van het ontwerp waarvan
kennis wordt gegeven, kan de EU verzoeken om intrekking, wijziging, uitstel of een
toelichting. Er zijn talrijke voorbeelden van gevallen waarin een geslaagde
samenwerking met derde landen tot een gunstige uitkomst voor de EU en de internationale
handel leidde. Voorbeelden van successen in het kader van de TBT-procedure: Intrekking: Het Colombiaanse ontwerpvoorschrift inzake alcoholhoudende dranken[21] legde te strenge etiketteringsvereisten op die aanzienlijke kosten voor marktdeelnemers hadden meegebracht. Na de interventies van de EU in de vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen en haar schriftelijk commentaar hebben de Colombiaanse het voorschrift ingetrokken. Wijziging: Brazilië gaf kennis van een conformiteitsbeoordeling voor de veiligheid van speelgoed[22] die een zware en discriminerende procedure omvatte. Op verzoek van de EU en diverse andere handelspartners heeft Brazilië zijn voorschrift in 2010 gewijzigd en zijn conformiteitsbeoordelingsprocedure voor ingevoerd speelgoed versoepeld. Uitstel: De eerste Indiase kennisgeving betreffende banden voor motorvoertuigen werd gedaan in 2006[23]. Na schriftelijk commentaar van de EU en talrijke interventies door de EU in de vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen is de vaststelling van het ontwerp uitgesteld. In 2010 is kennis gegeven van een gewijzigde versie[24]. Toelichting: Ten aanzien van de Chinese kennisgeving betreffende het toezicht op en de administratie van de inspectie en quarantaine van ingevoerd vast afval, heeft China verduidelijkt dat importeurs die in overeenstemming met bepaalde Europese normen geaccrediteerd zijn, ook voor de vereiste registratie in aanmerking komen[25]. 3.2. Een antwoord geven op de actieve
participatie van meer WTO-leden De EU heeft zich ook aangepast aan de opkomst
van nieuwe spelers in de TBT-procedure en hun kritische zienswijzen op de door de
EU gemaakte regelgevingskeuzes. De aanzienlijke toename van het aantal
kennisgevingen in de afgelopen jaren moet niet alleen worden toegeschreven aan
grote landen, maar ook aan kleinere spelers op het wereldtoneel, zoals Saudi-Arabië,
Qatar en Bahrein. De actieve participatie van ontwikkelingslanden, zoals Uganda,
dat in 2010 kennis gaf van het grootste aantal teksten, bevestigt deze trend. Er nemen meer WTO-leden actief deel aan de procedure,
die steeds meer kennisgevingen doen en ook vaker commentaar op kennisgevingen geven.
Andere WTO-leden geven vaak commentaar op teksten waarvan de EU kennisgeving
heeft gedaan. In 2011 heeft het TBT-informatiepunt van de EU 25 commentaren van
derde landen ontvangen, in het bijzonder van China, Nieuw-Zeeland, Japan en de
VS (zie de grafiek onder punt 2 van werkdocument SWD(2012)189 van de diensten
van de Commissie). Van alle WTO-leden heeft de EU in de afgelopen jaren het
meeste commentaar ontvangen in de Commissie technische handelsbelemmeringen. De
EU is een reusachtige exportmarkt, met vijfhonderd miljoen potentiële consumenten,
en zij loopt vaak voorop in de ontwikkeling van regelgeving, waarbij zij een
hoog niveau van consumentenbescherming bevordert en een ambitieus milieubeleid voert.
Als zodanig wordt zij door talrijke handelspartners nauwlettend in de gaten
gehouden. De EU reageert op alle ontvangen commentaren
door haar wetgeving toe te lichten, deze te verdedigen of, indien nodig, te
wijzigen. De antwoorden worden schriftelijk gegeven indien het TBT-kennisgevings-
en informatiepunt van de EU in het kader van de kennisgevingsprocedure
schriftelijke commentaren ontvangt, of mondeling indien in de vergaderingen van
de Commissie technische handelsbelemmeringen verklaringen door andere WTO-leden
worden afgelegd. De Europese Commissie beantwoordt het schriftelijke commentaar
van elk WTO-lid afzonderlijk namens de EU. De meeste kwesties met betrekking
tot Europese wetgeving die sinds 1995 naar voren zijn gebracht, hadden betrekking
op de landbouwsector, de registratie van chemische stoffen, dierenwelzijn en ecodesign/etikettering. Voorbeelden van reacties van de EU op commentaar: Wijziging: Een ontwerpverordening van de Commissie inzake producten van de wijnbouwsector uit 2002[26] is na kennisgeving ervan en naar aanleiding van de commentaren van derde landen meerdere keren gewijzigd. Toen in 2008 kennis werd gegeven van een nieuwe ontwerpverordening van de Commissie inzake wijnbouwproducten[27], werden elf bepalingen van de ontwerpverordening gewijzigd naar aanleiding van het schriftelijke commentaar van vier WTO-leden. Rekening houden met de bezorgdheid van andere partijen: Behalve op schriftelijke commentaren heeft de EU ook gereageerd wanneer mondeling bezorgdheid werd geuit in de vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen. Zo is in de richtsnoeren met betrekking tot de tenuitvoerlegging van de REACH-verordening, rekening gehouden met de zorgen van derde landen over deze verordening[28]. Toelichting: In 2010 toonden diverse WTO-leden zich in de Commissie technische handelsbelemmeringen bezorgd dat het bij Verordening (EG) nr. 765/2008[29] opgezette Europese accreditatiekader het vermogen van conformiteitsbeoordelingsinstanties van buiten de EU om taken op het gereguleerde gebied uit te voeren zou kunnen ondermijnen. De EU heeft verduidelijkt dat de nieuwe regels uitsluitend waren ontwikkeld voor de interne markt en dat de nieuwe verordening niet van invloed was op de mogelijkheden om de resultaten van buitenlandse conformiteitsbeoordelingen te accepteren of te erkennen. 3.3. De uitdaging van transparantie
het hoofd bieden In lijn met de algemene trend is ook het jaarlijkse
aantal kennisgevingen van de EU aanzienlijk toegenomen. In de loop van de
afgelopen tien jaar is dit aantal meer dan verdrievoudigd, van 17 tot 63. In
2008 verdubbelde het aantal kennisgevingen van de EU ten opzichte van het jaar
ervoor (zie de grafiek onder punt 2 van werkdocument SWD(2012)189 van de
diensten van de Commissie). Het aantal kennisgevingen van de lidstaten
schommelt sinds 1995, maar heeft zich in de afgelopen drie jaar gestabiliseerd
op 54 kennisgevingen per jaar (zie de grafiek onder punt 3 van werkdocument SWD(2012)189
van de diensten van de Commissie). Vergeleken met het aantal kennisgevingen van
de lidstaten in het kader van de interne informatieprocedure[30] is het aantal echter nog steeds
laag. Wat betreft de termijn van
zestig tot negentig dagen die andere WTO-leden krijgen om commentaar te geven voordat
de betrokken wetgeving wordt vastgesteld, laten de statistieken zien dat de
toegewezen tijd voor het indienen van commentaar in de afgelopen vijf jaar in
de praktijk tussen 58 en 61 dagen lag, vergeleken met 46 dagen in 1997[31]. Voor
kennisgevingen door de EU lag het gemiddelde aantal dagen voor het geven van
commentaar in 2011 op 65 (zie de grafiek onder punt 4 van
werkdocument SWD(2012)189 van de diensten van de Commissie). Deze ontwikkeling geeft de WTO-leden meer gelegenheid om
de technische voorschriften van derde landen te analyseren en helpt de TBT-procedure
te verbeteren. Zoals in de laatste WTO-toetsing van het handelsbeleid van de EU
werd onderstreept, kan de termijn waarbinnen commentaar op de kennisgevingen
van de EU-lidstaten kan worden gegeven, echter verder worden verruimd[32]. De vooruitgang die is geboekt op het gebied
van de transparantie, is evenredig met de stappen die de WTO-leden hebben gezet
om de TBT-procedure meer onder de aandacht te brengen. De interne coördinatie om
te waarborgen dat op het juiste ogenblik kennis wordt gegeven van alle
wetgeving die binnen het toepassingsgebied van de TBT-Overeenkomst valt, vereist
nauwlettend dagelijks toezicht, en nationale bestuursorganen moeten over die
wetgeving worden geïnformeerd. De Europese Commissie is bijzonder actief op dit
gebied en organiseert regelmatig seminars hierover voor haar diensten en voor
de EU-lidstaten. Het TBT-kennisgevings- en informatiepunt van de EU heeft
tussen 2008 en 2011 drie seminars voor diensten van de Commissie georganiseerd. 4. Multilaterale discussies over
transparantie in de TBT-kennisgevingsprocedure 4.1. Resterende problemen De Commissie technische handelsbelemmeringen heeft
gedetailleerde aanbevelingen inzake transparantie opgesteld en deze beter op
hun doel afgestemd[33].
Als deze aanbevelingen door de WTO-leden worden gevolgd, zal dat tot een betere
tenuitvoerlegging van de kennisgevingsprocedure leiden[34]. Enkele WTO-leden komen de
basisverplichtingen van de TBT-kennisgevingsprocedure echter nog steeds niet na,
zoals gewone kennisgeving of kennisgeving in de ontwerpfase. Dit is vaak te
wijten aan een gebrek aan coördinatie bij de nationale bestuurlijke organen waardoor
de kennisgevingsautoriteit geen wetenschap heeft van de ontwikkeling van
wetgeving waarvan kennis dient te worden gegeven, of aan het onvermogen van de
kennisgevingsautoriteit om de kennisgevingsverplichting op te leggen aan het
bestuurlijke orgaan dat voor de voorgestelde wetgeving verantwoordelijk is. Sommige
WTO-leden geven geen kennis van wetgeving die door de wetgevende macht (zoals
het parlement) is vastgesteld, omdat coördinatie tussen de kennisgevingsautoriteit
en de wetgevende macht moeilijker haalbaar is. Bovendien maken niet alle WTO-leden gebruik
van de mogelijkheid om commentaar te geven op voorgestelde technische
voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures. Veel leden hebben moeite
om kennisgevingen te volgen of om de technische deskundigheid bijeen te brengen
die nodig is om bepaalde kennisgevingen te analyseren. Ook zijn niet alle
informatiepunten van WTO-leden volledig operationeel. Sommige informatiepunten
geven slechts zelden antwoord, andere melden eenvoudigweg dat ze de bevoegde
autoriteiten in kennis hebben gesteld van het verzoek om inlichtingen; vaak
wordt geen antwoord gegeven, ondanks herhaalde herinneringen. Dit hindert de
resultaten van de procedure aanzienlijk en maakt de procedure minder efficiënt. Er zijn ook nog enkele grijze gebieden wat
betreft het toepassingsgebied van de TBT-Overeenkomst en de
kennisgevingsverplichting. Twee recente WTO-paneluitspraken[35] zouden het toepassingsgebied
van de overeenkomst verder moeten helpen afbakenen, maar er blijven
onzekerheden, in het bijzonder met betrekking tot de vereisten voor niet-productgerelateerde
productiemethoden (die niet van invloed zijn op de technische kenmerken van het
eindproduct) en met betrekking tot vrijwillige etikettering in verband met bepaalde
vereisten zonder dat exclusieve etikettering wordt opgelegd. Het blijft voor WTO-leden en voor marktdeelnemers
een grote uitdaging om de teksten waarvan kennis is gegeven, binnen de
betrekkelijk korte periode van zestig dagen voor het geven van commentaar
te analyseren, vooral wanneer de ontwerptekst ook nog moet worden vertaald. Het
budget voor vertalingen is nog te beperkt. Het is heel belangrijk om marktdeelnemers
meer bewust te maken van de procedure en van de mogelijkheid om commentaar
te sturen naar de autoriteiten van de WTO-leden. Dit geldt met name voor brancheorganisaties
of nationale bedrijven, in het bijzonder KMO’s, die over beperkte interne middelen
beschikken om de voorgestelde voorschriften te analyseren en op tijd te
reageren. De Commissie technische handelsbelemmeringen,
tot slot, mag geen forum worden dat alleen overbrengt wat de industrie zorgen
baart. Zij moet overheden de mogelijkheid bieden om op basis van alle
gerelateerde beleidsaspecten van gedachten te wisselen over voorgestelde
technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures. 4.2. Geregelde discussies in de
vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen en
driejaarlijkse evaluaties De reguliere vergaderingen van de Commissie
technische handelsbelemmeringen en in het bijzonder de evaluatie van de
werking en tenuitvoerlegging van de TBT-Overeenkomst, die conform artikel
15.4 van de TBT-Overeenkomst om de drie jaar plaatsvindt, bieden gelegenheid om
bepaalde moeilijkheden en uitdagingen in verband met de kennisgevingsprocedure
te bespreken en te verduidelijken. De Commissie gebruikt deze driejaarlijkse
evaluaties regelmatig om verbeteringen van de transparantie in de kennisgevingsprocedure
voor te stellen. De EU neemt actief deel aan alle gesprekken in het kader van de
driejaarlijkse evaluaties en zij heeft bij de vijfde driejaarlijkse evaluatie[36], die in november 2009 werd
afgerond, een document over transparantie[37]
ingediend. De driejaarlijkse evaluaties zijn niet alleen
belangrijk voor kwesties die met de kennisgevingsprocedure verband houden, maar
ook voor andere systeemkwesties in verband met de TBT-Overeenkomst: goede regelgevingspraktijken,
conformiteitsbeoordelingsprocedures, normen, technische
bijstand en de werking van de Commissie technische handelsbelemmeringen.
De Commissie technische handelsbelemmeringen is daardoor een belangrijk forum geworden
waar WTO-leden kwesties kunnen bespreken die verband houden met de internationale
handel van goederen en met beleidsbenaderingen. De Commissie gebruikt de
Commissie technische handelsbelemmeringen regelmatig om beleidsbenaderingen van
de EU aan andere WTO-leden te presenteren en om convergentie van de regelgeving
door de toepassing van goede regelgevingspraktijken bij het opstellen van technische
voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures te bevorderen. De Commissie verstrekt ook overzichten van de
programma’s voor technische bijstand van de EU en haar lidstaten die onder meer
hulp aan ontwikkelingslanden bij TBT-aangelegenheden omvatten[38]. In de vergadering van de Commissie
technische handelsbelemmeringen van juni 2011 heeft Zweden zijn mentorschapsprogramma
gepresenteerd, dat van 2008 tot 2011 liep en tot doel had de oprichting en de
werking van de TBT-kennisgevings- en informatiepunten in zeven Afrikaanse
landen bezuiden de Sahara te ondersteunen[39].
Behalve zijn programma’s voor technische bijstand heeft het TBT-kennisgevings-
en informatiepunt van de EU op verzoek van bepaalde WTO-leden bezoek ontvangen
van andere WTO-leden die meer wilden weten over de wijze waarop het informatiepunt
is georganiseerd en hoe het werkt[40].
TBT-deskundigen van de Europese Commissie hebben ook deelgenomen aan seminars
over technische bijstand die de WTO in verschillende regio’s van de wereld
heeft georganiseerd. 5. Conclusies en de koers voor
de toekomst De TBT-kennisgevingsprocedure is een krachtig
instrument om informatie te verkrijgen over ontwikkelingen op het gebied van
regelgeving in verband met goederen in derde landen. Wanneer WTO-leden voldoen
aan de kennisgevingsverplichting, kunnen andere WTO-leden kennis nemen van
nieuwe technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures en hebben
zij een concrete manier om te reageren op technische handelsbelemmeringen. Tegelijkertijd
maakt de procedure het mogelijk om op grote schaal bekendheid te geven aan algemene
tendensen in andere WTO-leden of in een bepaald WTO-lid, wat belangrijke
informatie voor het handels- en industriebeleid van de EU is. Als de EU hier optimaal van wil profiteren, is
het natuurlijk cruciaal dat zij zelf de beginselen respecteert en dat zij zelf de
in de TBT-Overeenkomst neergelegde verplichtingen nakomt. Als de EU zich
niet aan de regels houdt, kan zij niet verlangen dat anderen dat wel doen. De
wetgeving van de EU en haar lidstaten moet daarom zijn gebaseerd op de
beginselen van de TBT-Overeenkomst, en van deze wetgeving dient conform de
regels en met maximale transparantie kennis te worden gegeven. Het voorleggen van voorgestelde wetgeving om
deze door andere WTO-leden te laten doorlichten, kan ook heel nuttig zijn. Commentaren
van andere leden kunnen helpen om problemen die niet zijn opgemerkt, of
aspecten waarmee bij het opstellen van de wetgeving geen rekening is gehouden, te
identificeren[41]. De procedure geeft regelgevende instanties
over de hele wereld ook de mogelijkheid om beleidsbenaderingen te vergelijken
en na te denken over de redenen om zaken anders te regelen. De TBT-kennisgevingsprocedure
dient dus als benchmarkinginstrument en kan, in voorkomende gevallen,
bijdragen tot een zekere mate van convergentie op internationaal niveau. Zij
helpt de EU ook om haar regelgeving bekend te maken en te promoten. Deze regelgeving
is gebaseerd op gedegen, op bewijs gebaseerde analyses, uitgebreide raadpleging
van belanghebbenden en veelomvattende effectbeoordelingen. De procedure biedt
de EU tevens de mogelijkheid om de redenen voor haar regelgevingsbeslissingen
aan andere landen uit te leggen. Momenteel maken de Commissie, de lidstaten en de
marktdeelnemers efficiënt gebruik van de procedure. De Commissie ziet
desondanks ruimte voor verbetering en is van plan om de volgende acties te
ondernemen: Actie 1: Verdere bewustmaking om commentaar
van marktdeelnemers uit de EU, met inbegrip van KMO’s, te stimuleren De Commissie zal de diensten van de Commissie,
de marktdeelnemers en de lidstaten blijven informeren over de voordelen van de procedure,
met inbegrip van de mogelijkheid om commentaar direct naar de Commissie te zenden.
De Commissie zal in het bijzonder doorgaan met het organiseren van seminars en
conferenties met lidstaten en marktdeelnemers, met inbegrip van KMO’s, en met
het aanmoedigen van de lidstaten om de marktdeelnemers in hun land meer bewust
te maken van deze procedure. In het kader van de tenuitvoerlegging van de
mededeling van de Commissie ter ondersteuning van de economische activiteiten
van KMO’s buiten de EU[42]
zal de Commissie ook blijven verkennen wat er nog meer kan worden gedaan om
KMO’s te helpen actiever te participeren in de kennisgevingsprocedure. De
Commissie zal ervoor zorgen dat ook een link naar de TBT-database[43] wordt opgenomen in het
toekomstige meertalige onlineportaal[44],
dat bedrijven relevante informatie verschaft over buitenlandse markten alsmede een
overzicht van de beschikbare ondersteunende activiteiten in verband met die markten.
De Commissie is ook van plan om in 2012 haar TBT-website te verbeteren, zodat
deze gebruikersvriendelijker wordt voor marktdeelnemers, met inbegrip van KMO’s. Actie 2: Steun voor het recht van marktdeelnemers
om bij TBT-informatiepunten informatie te verkrijgen over de toepasselijke
vereisten voor markttoegang De TBT-Overeenkomst verplicht WTO-leden om een
TBT-informatiepunt op te richten dat alle redelijke verzoeken om inlichtingen
van andere leden en belanghebbenden over vastgestelde of voorgestelde technische
voorschriften, conformiteitsbeoordelingsprocedures en normen beantwoordt[45]. Daarmee wordt voor marktdeelnemers
een direct communicatiekanaal met de autoriteiten van andere WTO-leden geopend,
van wie zij informatie kunnen krijgen over de vereisten voor markttoegang in verband
met technische voorschriften, conformiteitsbeoordelingsprocedures en normen. Zo’n
direct communicatiekanaal kan van belang zijn voor specifieke aangelegenheden, wanneer
andere informatiebronnen, zoals de markttoegangsdatabase van de EU[46] of de websites van derde
landen, onvoldoende informatie geven. De Commissie is daarom van plan om op de
vernieuwde TBT-website reclame te maken voor de TBT-informatiepunten. De
Commissie overweegt ook om, afhankelijk van de beschikbare personele middelen, ondersteuning
te geven aan Europese marktdeelnemers die informatie nodig hebben, bijvoorbeeld
als zij geen antwoord ontvangen op de verzoeken om inlichtingen die zij naar de
informatiepunten van andere WTO-leden zenden. Actie 3: Verdere coördinatie met andere
belangrijke instrumenten van het handels- en industriebeleid van de EU De Commissie zal de TBT-kennisgevingsprocedure
blijven gebruik als onderdeel van haar handels- en industriebeleid en zal
proberen meer synergieën tussen de verschillende beleidsaspecten tot stand te
brengen. Als zij de middelen hebben om toezicht te houden op TBT-kennisgevingen,
kunnen de markttoegangsteams bij de EU-delegaties in derde landen bijvoorbeeld waardevolle
steun verlenen teneinde een netwerk tot stand te brengen voor de verzameling
van commentaar van Europese bedrijven in derde landen, verbindingen te leggen met
de diensten van de Commissie in Brussel en met de bevoegde autoriteiten in
derde landen samen te werken bij de follow-up van commentaar. De Commissie zal,
waar mogelijk, bestaande of nieuwe regelgevingsdialogen en onderhandelingen
over handelsovereenkomsten blijven gebruiken om via de
TBT-kennisgevingsprocedure geïdentificeerde systemische of specifieke handelsbelemmeringen
aan te pakken. De Commissie zal ook de volledige naleving van de
kennisgevingsverplichting en van relevante aanbevelingen van de Commissie
technische handelsbelemmeringen blijven bevorderen, door te onderhandelen over TBT-hoofdstukken
in vrijhandelsovereenkomsten, met inbegrip van transparantiebepalingen. Actie 4: Verdere steun voor de werking van
de TBT-kennisgevingsprocedure op multilateraal en bilateraal niveau De Commissie zal de werking van de procedure
blijven ontwikkelen en verbeteren door actief deel te nemen aan de
vergaderingen van de Commissie technische handelsbelemmeringen. Zij is van plan
om in het kader van de zesde driejaarlijkse evaluatie, die in november 2012 zal
plaatsvinden, opnieuw een document over transparantie bij de
kennisgevingsprocedure in te dienen. De Commissie zal ook nadenken over de
vraag hoe ontwikkelingslanden verder kunnen worden ondersteund, zodat zij
effectiever aan de kennisgevingsprocedure kunnen deelnemen. Te denken valt
daarbij aan ruimere bijstand voor de TBT-kennisgevings- en informatiepunten, in
het bijzonder voor die in de buurlanden van de EU. De Commissie zal overwegen het WTO-Secretariaat
aan te moedigen zijn TBT-informatiemanagementsysteem[47] verder te ontwikkelen tot een
efficiënt instrument voor alle WTO-leden, zodat kennisgevingen sneller kunnen
worden bekendgemaakt en de leden gemakkelijk alle benodigde informatie over
kennisgevingen kunnen krijgen en beter in de procedure kunnen participeren. Actie 5: Maximale naleving van de
kennisgevingsregels De Commissie is vastbesloten erop toe te zien dat
de voorstellen van de Commissie en de door de Commissie vastgestelde uitvoeringswetgeving
in overeenstemming zijn met de TBT-Overeenkomst en dat in de ontwerpfase hiervan
kennis wordt gegeven, met een periode van zestig tot negentig dagen waarbinnen
andere WTO-leden commentaar kunnen geven. Zij zal er ook voor zorgen dat commentaren
van andere WTO-leden worden besproken en dat hiermee rekening wordt gehouden,
voordat wetgeving definitief wordt vastgesteld. Het is belangrijk dat in het
vaststellingsproces voldoende tijd wordt ingeruimd om naleving van de
kennisgevingsverplichting mogelijk te maken. Actie 6: Verdere inspanningen om de transparantie
in de gewone wetgevingsprocedure te verbeteren Wat betreft voorstellen aan het Europees Parlement
en de Raad die technische voorschriften en conformiteitsbeoordelingsprocedures
bevatten, is de Commissie begonnen om WTO-leden te informeren over belangrijke
wijzigingen die in het kader van de wetgevingsprocedure zijn aangebracht, wanneer
deze voorstellen de aandacht van andere WTO-leden hebben getrokken en mits de
gewone wetgevingsprocedure dit toelaat[48].
Om de transparantie te verbeteren, zou een periode voor het geven van
commentaar kunnen worden heropend, zodat andere WTO-leden commentaar kunnen
geven op de in de gewone procedure aangebrachte wijzigingen en zodat de
ontvangen commentaren naar de medewetgevers kunnen worden gestuurd. De
Commissie zal deze mogelijkheid per geval onderzoeken. Actie 7: Meer coördinatie met de lidstaten Voor een samenhangend, efficiënt handelsbeleid,
en om zo veel mogelijk profijt te hebben van de procedure, moet de EU gecoördineerd
optreden. De lidstaten moeten de verplichtingen van de TBT-Overeenkomst
volledig nakomen en het EU-streven naar transparantie in de kennisgevingsprocedure
steunen door hun optreden doelmatig te coördineren. De Commissie zal de
lidstaten blijven informeren over belangrijke aspecten van de procedure en over
de laatste ontwikkelingen. Zij doet een beroep op de lidstaten om ook van hun
kant toe te zien op coördinatie. [1] http://ec.europa.eu/enterprise/tbt/index.cfm?fuseaction=library.viewLibrary§ion_id=1&dspLang=en. [2] Mededeling van de Europese Commissie Handel, groei en
wereldvraagstukken – handelsbeleid als kernelement van de Europa 2020-strategie,
COM(2010) 612 definitief; Mededeling van de Europese Commissie Een
geïntegreerd industriebeleid in een tijd van mondialisering:
concurrentievermogen en duurzaamheid centraal stellen, COM(2010) 614
definitief. [3] Mededeling van de Europese Commissie Europa 2020: een
strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei, COM(2010) 2020
definitief. [4] De in de TBT-Overeenkomst neergelegde regels voor normen
worden in dit verslag niet besproken. [5] De kennisgevende autoriteiten moeten in punt 7 van het
kennisgevingsformulier, dat bij het ontwerp van een technisch voorschrift of een
conformiteitsbeoordelingsprocedure wordt gevoegd, het doel en de reden van de
maatregel vermelden. [6] Zie de artikelen 2.8, 2.7 en 6.3 van de
TBT-overeenkomst. [7] Aanbeveling van de Commissie technische
handelsbelemmeringen: WTO-document G/TBT/1/Rev.10, punt 7. [8] Artikelen 2.9.2 en 5.6.2 van de TBT-overeenkomst. [9] Aanbeveling van de Commissie technische
handelsbelemmeringen: WTO-document G/TBT/1/Rev.10, punt 7. [10] Zie de TBT-database van de Europese Commissie op http://ec.europa.eu/enterprise/tbt/
of het TBT-informatiemanagementsysteem van de WTO op http://tbtims.wto.org. [11] Artikel 10 van de TBT-overeenkomst. [12] Aanbeveling van de Commissie technische
handelsbelemmeringen: WTO-document G/TBT/1/Rev.10, punt 7. [13] Unit ENTR/C/3 ‘Notification of technical regulations’. [14] Artikel 207 van het Verdrag betreffende de werking van de
Europese Unie. [15] Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad
van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen
en technische voorschriften, PB L 204 van 21.7.1998, blz. 37. [16] De Commissie heeft op 29 maart 2007 in Brussel een
grootschalige bewustmakingsconferentie voor economische actoren georganiseerd.
Aan deze conferentie namen 150 mensen deel. Voor meer informatie, zie:
http://ec.europa.eu/enterprise/tbt/index.cfm?fuseaction=library.viewLibrary§ion_id=175&dspLang=en. [17] Mededeling van de Commissie Europa als wereldspeler:
Een sterker partnerschap voor markttoegang ten behoeve van Europese exporteurs,
COM(2007) 183 definitief. [18] Idealiter ontvangt de Commissie commentaar uiterlijk drie
weken voor de door het kennisgevende WTO-lid in het kennisgevingsformulier
vastgelegde uiterste datum. [19] http://ec.europa.eu/enterprise/tbt/. [20] De in dit verslag genoemde aantallen zijn exclusief de
kennisgevingen van addenda/corrigenda. [21] G/TBT/N/COL/120. [22] G/TBT/N/BRA/259, 313 en 339. [23] G/TBT/N/IND/20. [24] G/TBT/N/IND/40. [25] G/TBT/N/CHN/649. [26] G/TBT/N/EEC/15. [27] G/TBT/N/EEC/264. [28] G/TBT/N/EEC/52. [29] G/TBT/N/EEC/152. [30] Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad
van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen
en technische voorschriften, PB L 204 van 21.7.1998, blz. 37. [31] Sixteenth annual review of the implementation and
operation of the TBT Agreement, WTO-document G/TBT/29, blz. 6. [32] Trade Policy Review: European Union, WTO Secretariat
Report, 2011, blz. 46: “Voor ongeveer 17 % van de kennisgevingen door
afzonderlijke lidstaten bedroeg de periode waarbinnen commentaar kon worden gegeven,
of de periode tussen de datum waarop een kennisgeving werd bekendgemaakt, en de
datum van vaststelling minder dan zestig dagen” (bestreken periode: oktober
2008 – januari 2011). [33] WTO-document G/TBT/1/Rev.10. [34] Bijvoorbeeld een periode van zestig tot negentig dagen voor
het geven van commentaar, reacties in een van de drie officiële talen van de WTO,
directe toegang tot de tekst waarvan kennis wordt gegeven via het
kennisgevingsformulier, het delen van niet-officiële vertalingen, melding van
aangenomen en bekendgemaakte teksten enz. [35] United States — Measures Concerning the Importation,
Marketing and Sale of Tuna and Tuna Products (DS381) en United States —
Certain Country of Origin Labelling Requirements (DS 384, DS 386). [36] WTO-document G/TBT/26. [37] WTO-document G/TBT/W/309. [38] WTO-document G/TBT/W/303. [39] Burundi, Ethiopië, Kenia, Rwanda, Tanzania, Uganda en
Zambia. [40] Bezoeken van een Indiase delegatie in 2007, van een
functionaris van het Chinese TBT-informatiepunt in 2009 en van een Tunesische
delegatie in 2011. [41] Ondanks de analyse en effectbeoordeling, met inbegrip van
de beoordeling van de gevolgen voor de internationale handel, die de Commissie gewoonlijk
uitvoert voordat zij wetgeving voorstelt. [42] Mededeling van de Europese Commissie Kleine
ondernemingen in een grote wereld — een nieuw partnerschap om KMO’s te helpen
kansen wereldwijd te benutten, COM(2011) 702 definitief. [43] http://ec.europa.eu/enterprise/tbt/. [44] Zie paragraaf 4.2.2 van de Mededeling van de Europese
Commissie Kleine ondernemingen in een grote wereld — een nieuw partnerschap
om KMO’s te helpen kansen wereldwijd te benutten. [45] Zie artikel 10 van de TBT-overeenkomst. [46] http://madb.europa.eu/. [47] http://tbtims.wto.org/web/pages/search/notification/Search.aspx. [48] In deze gevallen heeft het TBT-kennisgevings- en
informatiepunt van de EU de andere WTO-leden door middel van een addendum bij
de oorspronkelijke kennisgevingen geïnformeerd over de standpunten van de Raad
of het Europees Parlement, zonder echter een nieuwe periode voor het geven van
commentaar op de ingevoerde wijzigingen te openen.