(1)

Duurzaamheidsrapporteringsvereisten spelen een cruciale rol waar het erom gaat voor markttransparantie te zorgen en ondernemingen rekenschap te doen afleggen voor hun impact op mens en milieu. Het is echter van belang om die vereisten te stroomlijnen, zodat zij beantwoorden aan het beoogde doel en de administratieve lasten beperkt blijven.

(2)

Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (3) vereist dat de Commissie uiterlijk op 30 juni 2024 door middel van gedelegeerde handelingen duurzaamheidsrapporteringsstandaarden moet vaststellen, waarin wordt gespecificeerd welke informatie ondernemingen moeten rapporteren met betrekking tot duurzaamheidskwesties en de rapporteringsgebieden die specifiek zijn voor de sector waarin een onderneming actief is, en dat naast de informatie die ondernemingen reeds moeten verschaffen op grond van Gedelegeerde Verordening (EU) 2023/2772 van de Commissie (4).

(3)

Om, zoals vermeld in de mededeling van de Commissie van 16 maart 2023 getiteld “Concurrentievermogen van de EU op lange termijn: blik op de periode na 2030”, de rapporteringsdruk voor ondernemingen te verminderen, moeten ondernemingen de ruimte krijgen om zich eerst te concentreren op de uitvoering van de in Gedelegeerde Verordening (EU) 2023/2772 vastgelegde duurzaamheidsrapporteringsvereisten. Daarom moet de termijn voor de vaststelling van de in Richtlijn 2013/34/EU bedoelde gedelegeerde handelingen die duurzaamheidsrapporteringsstandaarden bevatten, waarin wordt gespecificeerd welke informatie ondernemingen moeten rapporteren met betrekking tot duurzaamheidskwesties en de rapporteringsgebieden die specifiek zijn voor de sector waarin een onderneming actief is, met twee jaar worden verlengd. Dat uitstel mag de Commissie echter niet beletten om de gedelegeerde handelingen met de sectorspecifieke duurzaamheidsrapporteringsstandaarden vóór het verstrijken van die periode van twee jaar bekend te maken, en de Commissie moet ernaar streven gedelegeerde handelingen met acht van de sectorspecifieke duurzaamheidsrapporteringsstandaarden vast te stellen zodra ze klaar zijn.

(4)

Ondernemingen in dezelfde sector zijn vaak blootgesteld aan vergelijkbare duurzaamheidsgerelateerde risico’s en hebben vaak vergelijkbare effecten op de samenleving en op het milieu. Vergelijkingen tussen ondernemingen in dezelfde sector zijn bijzonder waardevol voor beleggers en voor andere gebruikers van duurzaamheidsinformatie. De duurzaamheidsrapporteringsstandaarden moeten daarom zowel informatie specificeren die ondernemingen in alle sectoren moeten verschaffen als informatie die ondernemingen afhankelijk van hun sector of activiteit moeten verschaffen. Sectorspecifieke duurzaamheidsrapporteringsstandaarden zijn vooral belangrijk in het geval van sectoren met hoge duurzaamheidsrisico’s of -gevolgen voor het milieu, mensenrechten en governance, waaronder de in de secties A, B (met inbegrip van olie, gas, mijnbouw en steenkool) tot en met H, K en L van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1893/2006 van het Europees Parlement en de Raad (5) vermelde sectoren, en de desbetreffende activiteiten binnen die sectoren. Bij de vaststelling van gedelegeerde handelingen met sectorspecifieke duurzaamheidsrapporteringsstandaarden moet de Commissie ervoor zorgen dat de in de duurzaamheidsrapporteringsstandaarden gespecificeerde informatie in verhouding staat tot de omvang van de risico’s en effecten in verband met duurzaamheidskwesties die specifiek zijn voor elke sector, rekening houdend met het feit dat de risico’s en effecten voor sommige sectoren groter zijn dan voor andere. De Commissie moet ook rekening houden met het feit dat niet alle activiteiten binnen een bepaalde sector noodzakelijkerwijs gepaard gaan met hoge duurzaamheidsrisico’s of -effecten. Voor ondernemingen die actief zijn in sectoren die bijzonder afhankelijk zijn van natuurlijke hulpbronnen, zouden sectorspecifieke duurzaamheidsrapporteringsstandaarden informatieverschaffing over de natuurgerelateerde gevolgen en risico’s voor de biodiversiteit en ecosystemen vereisen.

(5)

Richtlijn 2013/34/EU vereist ook dat de Commissie uiterlijk op 30 juni 2024 een gedelegeerde handeling vaststelt om te voorzien in duurzaamheidsrapporteringsstandaarden die moeten worden gebruikt voor de openbaarmaking van duurzaamheidsinformatie over ondernemingen uit derde landen met een netto-omzet in de Unie van meer dan 150 miljoen EUR en met ofwel dochterondernemingen in de Unie die grote ondernemingen zijn of kleine en middelgrote ondernemingen waarvan de effecten zijn toegelaten tot de handel op een gereglementeerde markt in de Unie, ofwel bijkantoren in de Unie met een netto-omzet van meer dan 40 miljoen EUR. Dat rapporteringsvereiste voor bepaalde ondernemingen uit derde landen is pas van toepassing vanaf het boekjaar 2028. Aangezien de termijn voor de vaststelling van de gedelegeerde handelingen die de duurzaamheidsrapporteringsstandaarden bevatten waarin wordt gespecificeerd welke informatie ondernemingen moeten rapporteren met betrekking tot duurzaamheidskwesties en de rapporteringsgebieden die specifiek zijn voor de sector waarin een onderneming actief is, met twee jaar moet worden verlengd, moet ook de termijn voor de vaststelling van de duurzaamheidsrapporteringsstandaarden voor bepaalde ondernemingen uit derde landen met twee jaar worden verlengd.

(6)

Ter bevordering van democratische controle, toetsing en transparantie moet de Commissie minstens één keer per jaar het Europees Parlement raadplegen over de ontwikkeling van duurzaamheidsrapporteringsstandaarden, en samen moeten zij de deskundigengroep van de lidstaten inzake duurzame financiering en het regelgevend comité voor financiële verslaggeving raadplegen over het werkprogramma van Efrag. Wat de ontwikkeling van de duurzaamheidsrapporteringsstandaarden betreft, moet het werkprogramma van de Efrag informatie bevatten over haar planning, prioritering en tijdschema’s voor toekomstige ontwerpstandaarden en andere te leveren resultaten.

(7)

Richtlijn 2013/34/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd. Aangezien de bij deze wijzigingsrichtlijn ingevoerde wijzigingen betrekking hebben op een specifiek aspect van een aan de Commissie verleende bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, hoeven de lidstaten die wijzigingen niet om te zetten indien hun nationale wetgeving enkel verwijst naar die bevoegdheid,

1)

Artikel 29 ter, lid 1, wordt als volgt gewijzigd:

2)

In artikel 40 ter wordt de datum “30 juni 2024” vervangen door “30 juni 2026”.