(1)

Verordening (EU, Euratom) 2022/2434 van het Europees Parlement en de Raad (2) heeft Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 (“het Financieel Reglement”) gewijzigd door de gediversifieerde financieringsstrategie vast te stellen als één financieringsmethode voor het uitvoeren van door de Commissie uitgevoerde lenings- en schuldbeheertransacties. Artikel 220 bis van het Financieel Reglement is van toepassing op programma’s voor financiële bijstand waarvoor de basishandelingen op of na 9 november 2022 in werking treden. De gediversifieerde financieringsstrategie is niet van toepassing op bestaande programma’s, in het kader waarvan transacties tot het opnemen en verstrekken van leningen verder moeten worden uitgevoerd volgens de traditionele back-to-backmethode, overeenkomstig artikel 220 van het Financieel Reglement. De back-to-backmethode kan bij wijze van uitzondering ook van toepassing zijn op nieuwe programma’s voor financiële bijstand en is van toepassing op alle Euratom-programma’s.

(2)

Overeenkomstig artikel 220 bis van het Financieel Reglement stelt de Commissie de nodige regelingen vast voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie. Deze regelingen moeten een governanceraamwerk, risicobeheerprocedures en een methode voor kostenallocatie omvatten, die ervoor moeten zorgen dat alle door de Unie in verband met financiële bijstand gemaakte kosten ten laste komen van het begunstigde land. Daarom moeten de regelingen worden vastgesteld die van toepassing zijn op door de Commissie in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie uitgevoerde lenings- en schuldbeheertransacties en op de daarmee verband houdende transacties tot het verstrekken van leningen.

(3)

De Commissie heeft voor het eerst de gediversifieerde financieringsstrategie toegepast op transacties tot het opnemen van leningen in het kader van NextGenerationEU, het tijdelijke instrument van de Unie om het economisch herstel na de COVID-19-crisis te ondersteunen. Een en ander heeft het mogelijk gemaakt middelen vrij te maken voor niet-terugbetaalbare steun en leningen in het kader van Verordening (EU) 2021/241 van het Europees Parlement (3) en andere in artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) 2020/2094 van de Raad (4) bedoelde Unieprogramma’s.

(4)

Het governancemodel en de processen die nodig zijn voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie in het kader van NextGenerationEU, zijn vastgesteld in overeenstemming met Uitvoeringsbesluit C(2021) 2502 van de Commissie (5). Deze regelingen omvatten onder meer een governanceraamwerk, risicobeheer en complianceprocedures. In Uitvoeringsbesluit (EU, Euratom) 2022/2545 van de Commissie (6) is een methode voor kostenallocatie ontwikkeld. Het is passend de regelingen voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie overeenkomstig artikel 220 bis van het Financieel Reglement te baseren op het governancemodel voor NextGenerationEU.

(5)

Hoewel dit besluit voornamelijk van toepassing moet zijn op transacties die in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie worden uitgevoerd, is het passend een aantal van de daarin vervatte regelingen uit te breiden tot transacties die volgens de back-to-backmethode worden uitgevoerd. Deze aanpak zou, voor zover van toepassing, zorgen voor consistentie tussen de verschillende programma’s. Ook zou deze garanderen dat alle transacties aan de hoogste normen voldoen, overeenkomstig het beginsel van goed financieel beheer. Dit moet het geval zijn voor regelingen met betrekking tot risicobeheer en complianceprocedures.

(6)

Een jaarlijks besluit tot het opnemen van leningen moet de elementen van de geplande lenings- en schuldbeheertransacties uiteenzetten en moet voorzien in een machtiging voor liquiditeitsbeheertransacties over een periode van één jaar. Het besluit moet met name bepalen wat de omvang is van de lenings- en schuldbeheertransacties die moeten worden uitgevoerd om de totale blootstelling van de begroting van de Unie en van de begunstigden van leningen te bepalen. Daartoe moet het besluit een bandbreedte vaststellen voor de maximale uitgiftebedragen van langetermijnfinanciering voor alle doeleinden, een maximaal uitstaand bedrag aan kortetermijnfinanciering, de maximale gemiddelde looptijd van de langetermijnfinanciering van de Unie, een limiet voor het definitieve uitstaande bedrag per uitgifte en, indien van toepassing, het maximumbedrag van de uitgiften van de Commissie die voor eigen rekening kunnen worden aangehouden en kunnen worden gebruikt als aanvullende financieringsbron of ter ondersteuning van de secundaire markt. Het jaarlijkse besluit tot het opnemen van leningen dient ook te voorzien in een machtiging om het bedrag aan kasmiddelen dat hoger is dan hetgeen nodig is om uitbetalingen te doen, te beleggen in geldmarktinstrumenten.

(7)

Om ervoor te zorgen dat de nodige middelen beschikbaar zijn om aan de verplichtingen in het kader van de desbetreffende programma’s voor financiële bijstand te voldoen wanneer deze opeisbaar worden voor betalingen, moeten lenings- en schuldbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie worden uitgevoerd op basis van halfjaarlijkse financieringsplannen. De financieringsplannen zouden deze transacties tijdens deze periode afbakenen aan de hand van de betalingen die moeten worden gedaan om de desbetreffende programma’s in het volgende halfjaar en in volgende perioden uit te voeren. De vaststelling van het financieringsplan moet dus voor een verband zorgen met de verwachte betalingsbehoeften op meerjarenbasis, zodat financieringstransacties soepel kunnen worden gepland en georganiseerd. Leningopbrengsten die bedoeld zijn om te voldoen aan betalingsbehoeften die in verdere perioden worden verwacht, kunnen worden beheerd via transacties voor liquiditeitsbeheer. Het financieringsplan moet worden opgesteld op basis van de limieten en machtigingen die in het jaarlijkse besluit tot het opnemen van leningen zijn vastgesteld. Het financieringsplan vormt de basis om marktdeelnemers te informeren over de indicatieve financieringsplannen in de komende periode.

(8)

Door een indicatief maximumbedrag aan leningen vast te stellen dat in de regel een periode van zes maanden bestrijkt, en door bepaalde andere belangrijke parameters van de geplande transacties vast te stellen, zou het financieringsplan ook zorgen voor een grotere voorspelbaarheid van de uitgiften, waarbij flexibiliteit behouden blijft en transparantie op de markten wordt geboden. De beoogde beleggersbasis heeft behoefte aan informatie over toekomstige uitgiften en een indicatie van het tijdschema om hun eigen beleggingsplanning te kunnen voorbereiden. De capaciteit om de leningstructuur tijdens de uitvoering van financieringsplannen via geldmarkttransacties en schuldbeheeroperaties te optimaliseren, stelt de Commissie in staat om gunstigere uitkomsten te behalen en het risico op liquiditeitstekorten te verminderen.

(9)

Het jaarlijkse besluit tot het opnemen van leningen en het financieringsplan moeten dienen als basis voor de informatieverstrekking door de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad overeenkomstig artikel 220 bis, lid 2, van het Financieel Reglement, alsmede voor communicatie met de markten en het publiek. Voorts moet de Commissie overeenkomstig artikel 220 bis, lid 2, van het Financieel Reglement regelmatig en uitgebreid verslag doen aan het Europees Parlement en de Raad over alle aspecten van haar strategie voor het opnemen van leningen en het schuldbeheer.

(10)

De vaststelling van nauwkeurige en zinvolle financieringsplannen in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie hangt af van de regelmatige en tijdige mededeling van informatie door de ordonnateurs die belast zijn met de uitvoering van de programma’s voor financiële bijstand binnen de termijnen en bedragen voor verwachte betalingsgoedkeuringen. Deze informatie moet via het instrument voor financiële prognoses van de Commissie worden meegedeeld aan directoraat-generaal Begroting, als de dienst die belast is met de vaststelling en uitvoering van de financieringsplannen.

(11)

De gediversifieerde financieringsstrategie moet gericht zijn op het verkrijgen van de gunstigste financiële voorwaarden voor de Unie, door middel van een deugdelijke planning en een vlotte uitvoering van transacties tegen de onder de heersende marktomstandigheden best mogelijke voorwaarden. Gezien de noodzaak financiering aan te trekken om uitbetalingen aan de respectieve programma’s mogelijk te maken, beschikt de Commissie over een beperkte discretionaire bevoegdheid met betrekking tot de timing van markttransacties. Door de gediversifieerde financieringsstrategie wordt de Commissie toegerust met een breder scala aan financieringstechnieken, met inbegrip van kortetermijnfinanciering, waardoor zij het marktuitvoeringsrisico kan verminderen wanneer dat nodig is om in ongunstigere marktomstandigheden middelen aan te trekken.

(12)

Financieringsinstrumenten in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moeten onder meer een verscheidenheid aan benchmarkobligaties en EU-Bills omvatten. Transacties tot het opnemen van leningen in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moeten worden georganiseerd in de vorm van veilingen, gesyndiceerde transacties of onderhandse plaatsingen, naargelang wat het meest geschikt is gezien de omvang en de aard van de transacties.

(13)

De gediversifieerde financieringsstrategie moet ook de mogelijkheid omvatten om instrumenten op korte termijn uit te geven en een liquiditeitsbuffer aan te houden, zodat de Commissie mismatches in de timing tussen leningen en uitbetalingen kan opvangen en aan een uitbetalingsverzoek kan voldoen in geval van ongunstige financieringsvoorwaarden. Kortlopende leningstransacties via EU-Bills moeten worden uitgevoerd door middel van regelmatige veilingen om flexibiliteit en efficiëntie te bieden. Die veilingen moeten zodanig worden georganiseerd dat een transparante en voorspelbare status van de Unie als uitgevende instelling en een gelijke behandeling van deelnemers worden gewaarborgd.

(14)

Dankzij schuldbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie kunnen renterisico en andere financiële risico’s beter worden beheerd. Daarom is het passend het gebruik van derivaten zoals swaps toe te staan om renterisico of andere financiële risico’s in verband met leningen aan de begunstigde landen te beheren, steeds met inachtneming van het beginsel van begrotingsevenwicht, of om gedekte of ongedekte geldmarkttransacties aan te gaan met de agentschappen voor schuldbeheer van lidstaten, supranationale instellingen, nationale overheidsinstanties, centrale banken, kredietinstellingen en beleggingsondernemingen met een passende kredietwaardigheid of centrale tegenpartijen. In dit verband moet de Commissie ook worden gemachtigd om haar eigen obligaties terug te kopen en/of aan te houden ten behoeve van het liquiditeitsbeheer en de ondersteuning van de liquiditeit op de markt voor Unieobligaties.

(15)

Dankzij transacties voor liquiditeitsbeheer kan de Commissie gunstigere voorwaarden verkrijgen voor bedragen aan kasmiddelen die hoger zijn dan hetgeen nodig is om de geprognosticeerde uitbetalingen te doen. Daartoe is het passend om toe te staan dat overschotten aan kasmiddelen, waar opportuun, worden belegd via geldmarktinstrumenten. Dergelijke gelegenheden kunnen zich voordoen in een situatie waarbij uitbetalingen onverwacht lager liggen dan de prognoses, leiden tot een accumulatie van onvoorziene saldi aan kasmiddelen. Subsidiair kan de Commissie, in afwachting van perioden van grote uitstromen aan uitbetalingen, vooraf middelen aantrekken om een hoge concentratie aan transacties binnen een beperkte tijdspanne, met alle risico’s vandien voor de uitvoering en beprijzing van die transacties, te voorkomen. Het is passend de Chief Risk Officer (CRO) en de rekenplichtige te raadplegen bij het opstellen of aanpassen van de strategie voor liquiditeitsbeheer.

(16)

Transacties tot het verstrekken van leningen moeten worden uitgevoerd overeenkomstig de desbetreffende basishandeling en de desbetreffende leningsovereenkomsten. Het is passend minimumvoorwaarden vast te stellen waaronder leningen worden uitbetaald. Ook moet ervoor worden gezorgd dat begunstigde landen alle kosten in verband met de lening dragen die de Unie heeft gemaakt volgens een door de Commissie in een afzonderlijk besluit vastgestelde methode, aangevuld met gedetailleerde richtsnoeren voor de berekening van die kosten.

(17)

Begunstigde landen moeten de mogelijkheid krijgen om de Commissie te verzoeken leningen te verstrekken tegen een vaste afdekking van de rente. Dit zou voor de Commissie het gebruik van financiële instrumenten zoals renteswaps vergen om leningen tegen vaste rente aan te bieden. De kosten voor het beheer van met derivaten gemoeide risico’s moeten ten laste komen van het begunstigde land.

(18)

Transacties tot het opnemen van leningen in het kader van bestaande programma’s voor financiële bijstand worden uitgevoerd in het kader van het “EU-Euratom-programma voor de schulduitgifte”, dat in 2019 is vastgesteld en in 2021 is bijgewerkt (het “schulduitgifteprogramma”). Dit omvat onder meer een prospectus met alle vereiste informatie voor de markten overeenkomstig de toepasselijke wetgeving, en operationele en contractuele regelingen met tegenpartijen die een belangrijke rol spelen bij het opnemen van leningen. Transacties tot het opnemen van leningen in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moeten worden uitgevoerd in het kader van het schulduitgifteprogramma, na de invoering van de nodige wijzigingen in de bestaande documentatie.

(19)

Met het oog op de uitvoering van lenings-, schuldbeheer- en liquiditeitsbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie moet worden voorzien in passende operationele capaciteit, met inbegrip van capaciteit voor de afwikkeling van transacties, een veilingplatform en de mogelijkheid een beroep te doen op retrocessietransacties en swaps.

(20)

Om lenings-, schuldbeheer- en liquiditeitsbeheerbeheertransacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie en de daarmee verband houdende transacties tot het verstrekken van leningen uit te voeren, moet de Commissie uitsluitend voor deze transacties specifieke rekeningen openen. Voor deze rekeningen moeten dezelfde overwegingen gelden als voor de rekeningen voor NextGenerationEU-transacties. Met name om het liquiditeitsrisico dat uit deze transacties voortvloeit, tegen te gaan, moet worden voorzien in veilige en speciaal daartoe bestemde liquiditeitsbuffers voor betalingen. Het vereiste een speciaal daartoe bestemde liquiditeitsbuffer aan te houden, vormt een integraal en onmisbaar onderdeel van de risicobeheerbenadering voor een gediversifieerde financieringsstrategie. Om te vermijden dat deze essentiële kasmiddelen onderhevig zijn aan tegenpartijrisico dat voortvloeit uit het falen van de instelling waarbij deze reserves worden aangehouden, is het absoluut noodzakelijk dat deze liquiditeitsbuffers bij een centrale bank worden aangehouden. Die kasmiddelen moeten worden aangehouden op een speciale rekening bij de Europese Centrale Bank (“ECB”) en moeten beperkt blijven tot het laagste niveau dat nodig is om te voldoen aan komende betalingen gedurende een korte periode, maar kunnen qua bedrag variëren naargelang van het uitgifte- en uitbetalingsschema. Met de ECB moet een overeenkomst inzake dienstverlening als fiscaal agent worden gesloten waarmee de daarmee gepaard gaande kosten kunnen worden gedekt. Andere bedragen die de liquiditeitsbuffer overschrijden, kunnen worden belegd via geldmarktinstrumenten of worden aangehouden op specifieke rekeningen bij daartoe gemachtigde tegenpartijen.

(21)

Voorts moet een risicobeheer- en complianceraamwerk voor transacties ten behoeve van het opnemen van leningen, het schuldbeheer, het liquiditeitsbeheer en het verstrekken van leningen zorgen voor de bescherming van de financiële belangen van de Unie en garanderen dat alle activiteiten worden uitgevoerd op een wijze die strookt met de hoogste normen inzake integriteit, betrouwbaarheid en goed financieel en risicobeheer. In dat verband moet de rol van de Chief Risk Officer die eerder bij Uitvoeringsbesluit C(2021) 2502 van de Commissie is ingesteld, worden uitgebreid tot alle transacties in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie uit hoofde van Uitvoeringsbesluit (EU, Euratom) 2022/2544 van de Commissie (7). De Chief Risk Officer moet bij de uitvoering van zijn taken worden ondersteund door het Risk and Compliance-comité (RCC). Om ervoor te zorgen dat de samenstelling van het Risk and Compliance-comité geschikt is om de Chief Risk Officer passende ondersteuning te bieden, om de samenstelling van het Risk and Compliance-comité af te stemmen op goede praktijken en om rekening te houden met de verruimde omvang van de taken van de Chief Risk Officer, zijn bepaalde aanpassingen vereist. Bij die aanpassingen gaat het om: de toevoeging van de directeur van het met de uitgifte van schuld voor het financieren van Unieprogramma’s belaste directoraat als permanent waarnemer bij het Risk and Compliance-comité, zodat inzichten kunnen worden gedeeld bij het toezien op de transacties; de mogelijkheid om tot drie onafhankelijke deskundigen aan te wijzen, en de vaststelling van duidelijkere vereisten voor het aanwijzen van leden van het Risk and Compliance-comité.

(22)

De Chief Risk Officer moet, in overeenstemming met goede praktijken en erkende internationale normen, een risico- en compliancebeleid op hoofdlijnen (High Level Risk and Compliance Policy — HLRCP) opstellen dat risico- en compliancerichtsnoeren bevat voor de uitvoering van de transacties in volledige onafhankelijkheid. De geleidelijke uitrol van schuldbeheer- en liquiditeitsbeheertransacties brengt aanvullende risico’s met zich, zoals tegenpartijkredietrisico. Deze transacties vereisen aanvullende monitoring door de Chief Risk Officer zodat deze binnen het raamwerk voor risicobeheer blijven dat in het risico- en compliancebeleid op hoofdlijnen wordt uiteengezet. In die zin moet de Chief Risk Officer, parallel met de geleidelijke uitrol van deze transacties, nieuwe risicolimieten en oplossingen voor risicomonitoring vaststellen.

(23)

Met name moet de Chief Risk Officer ervoor zorgen dat de transacties in overeenstemming zijn met het risico- en compliancebeleid op hoofdlijnen en dat de aan deze transacties verbonden risico’s worden geïdentificeerd, begrepen, beheerd en gerapporteerd aan de Chief Risk Officer. Bij de uitvoering van die taken moet de Chief Risk Officer worden ondersteund door een Compliance Officer, die rechtstreeks rapporteert aan de Chief Risk Officer over aangelegenheden in verband met de naleving van de regels, procedures en het voorkomen van witwassen en terrorismefinanciering.

(24)

Het governancemodel en de processen die nodig zijn voor de uitvoering van de gediversifieerde financieringsstrategie in het kader van NextGenerationEU, zijn vastgesteld in overeenstemming met Uitvoeringsbesluit C(2021) 2502, ingetrokken door Uitvoeringsbesluit (EU, Euratom) 2022/2544 dat de regelingen heeft vastgesteld die van toepassing zijn op door de Commissie in het kader van de gediversifieerde financieringsstrategie uitgevoerde lenings- en schuldbeheertransacties en op de daarmee verband houdende transacties tot het verstrekken van leningen. Dit besluit bouwt voort op de beginselen welke door die uitvoeringsbesluiten zijn vastgelegd. Om ervoor te zorgen dat de regelingen die van toepassing zijn op alle transacties die via de gediversifieerde financieringsstrategie worden uitgevoerd, eenvormig zijn, is het passend Uitvoeringsbesluit (EU, Euratom) 2022/2544 in te trekken.

(25)

Om ervoor te zorgen dat het jaarlijkse besluit tot het opnemen van leningen wordt vastgesteld in overeenstemming en parallel met dit besluit, en om tijdig de uitvoering mogelijk te maken van het uitgifteprogramma voor obligaties dat onmiddellijk in 2024 moet beginnen, moet dit besluit met spoed in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,