20.12.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 348/129

(1)

Om in overeenstemming met de doelstellingen van de Europa 2020-strategie slimme, duurzame en inclusieve groei te creëren en het scheppen van werkgelegenheid te stimuleren, heeft de Unie een moderne, hoogwaardige infrastructuur nodig die zorgt voor onderlinge verbindingen en integratie van de Unie en al haar regio's in de vervoers-, telecommunicatie- en energiesector. Deze verbindingen moeten bijdragen tot de verbetering van het vrij verkeer van personen, goederen, kapitaal en diensten. De trans-Europese netwerken moeten grensoverschrijdende verbindingen bevorderen, een grotere economische, maatschappelijke en territoriale samenhang in de hand werken, en bijdragen tot een meer concurrerende sociale markteconomie en tot de bestrijding van de klimaatverandering.

(2)

De bij deze verordening ingestelde financieringsfaciliteit voor Europese verbindingen (Connecting Europe Facility - CEF) heeft tot doel de investeringen in trans-Europese netwerken te versnellen en zoveel mogelijk financiering vanuit zowel de publieke als de particuliere sector te benutten, waarbij tegelijkertijd de rechtszekerheid wordt vergroot en het beginsel van technologische neutraliteit in acht wordt genomen. De CEF moet het mogelijk maken dat synergieën tussen de vervoer-, telecommunicatie- en energiesector zoveel mogelijk worden benut, waardoor de efficiëntie van het optreden van de Unie wordt vergroot en de uitvoeringskosten kunnen worden geoptimaliseerd.

(3)

Volgens de Commissie bedragen de geraamde investeringsbehoeften voor de trans-Europese netwerken in de vervoer-, telecommunicatie- en energiesector tot en met 2 020 970 000 miljoen EUR.

(4)

Deze verordening stelt de financiële middelen voor de tenuitvoerlegging van de CEF over de periode 2014-2020 vast op een bedrag van 33 242 259 000 EUR in lopende prijzen, hetgeen voor het Europees Parlement en de Raad gedurende de jaarlijkse begrotingsprocedure het voornaamste referentiebedrag is in de zin van punt 17 van het Interinstitutioneel Akkoord tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie van 2 december 2013 betreffende de begrotingsdiscipline, samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (4).

(5)

Om de aan de CEF toegewezen begrotingsmiddelen zo optimaal mogelijk te benutten, moet de Commissie na de tussentijdse evaluatie halverwege de looptijd van de CEF de mogelijkheid hebben om kredietoverschrijvingen voor te stellen tussen de vervoers-, telecommunicatie- en energiesectoren. Een dergelijk voorstel dient onder de jaarlijkse begrotingsprocedure te vallen.

(6)

Het bedrag van 11 305 500 000 EUR in lopende prijzen dat wordt overgedragen vanuit het krachtens Verordening (EU) nr. 1301/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5) ingestelde Cohesiefonds dient enkel met ingang van 1 januari 2017 gebruikt te worden voor het vastleggen van begrotingsmiddelen voor financiële instrumenten op grond van deze verordening.

(7)

De totstandbrenging van efficiënte netwerken van vervoers- en energie-infrastructuur is een van de twaalf kernacties die de Commissie heeft vastgesteld in haar mededeling van 13 april 2011 met als titel "Akte voor de interne markt - Twaalf hefbomen voor het stimuleren van de groei en het versterken van het vertrouwen "Samen werk maken van een nieuwe groei".

(8)

De Commissie heeft zich ertoe verbonden klimaatverandering als een van de kernthema's in de uitgavenprogramma's van de Unie op te nemen en minstens 20 % van de begroting van de Unie te gebruiken voor de verwezenlijking van klimaatdoelstellingen. Het is belangrijk dat de bestrijding van en aanpassing aan klimaatverandering, alsook risicopreventie en -beheer, worden gestimuleerd bij het voorbereiden, ontwerpen en uitvoeren van projecten van gemeenschappelijk belang. Infrastructuurinvesteringen die onder deze verordening vallen, moeten helpen de overgang naar een koolstofarme en klimaat- en rampenbestendige economie en maatschappij bevorderen, rekening houdend met de specifieke kenmerken van gebieden met natuurlijke en demografische nadelen, en in het bijzonder de ultraperifere en insulaire regio's. De CEF moet vooral in de vervoers- en energiesector een bijdrage leveren tot de middellange- en langetermijndoelstellingen van de Unie inzake het koolstof vrij maken van de sector.

(9)

In zijn resolutie van 8 juni 2011 "Investeren in de toekomst: een nieuw meerjarig financieel kader (MFK) voor een concurrerend, duurzaam en integratiegericht Europa" (6) heeft het Europees Parlement benadrukt dat het belangrijk is de digitale agenda van de Unie snel uit te voeren en de inspanningen voort te zetten om tegen 2020 hogesnelheidsinternet ter beschikking te stellen van alle burgers van de Unie, ook in minder ontwikkelde gebieden. Het Europees Parlement benadrukte dat investeringen in een doeltreffende vervoersinfrastructuur een sleutelrol spelen om het concurrentievermogen van Europa te beschermen en de weg te bereiden voor langdurige economische groei, zodra de crisis voorbij is, en dat het trans-Europese vervoersnetwerk (TEN-T) van vitaal belang is om de goede werking van de interne markt te garanderen en grote toegevoegde waarde voor de Unie te creëren. Het Europees Parlement verklaarde er ook van overtuigd te zijn dat het TEN-T een kernprioriteit van het meerjarig financieel kader moet zijn en dat een verhoging van de TEN-T-fondsen in het meerjarig financieel kader noodzakelijk was. Bovendien benadrukte het Europees Parlement dat het effect van de financiering van de Unie zo groot mogelijk moet zijn, dat de mogelijkheden van de Cohesie- en van de Europese Structuur- en Investeringsfondsen en de financiële instrumenten om belangrijke nationale en grensoverschrijdende prioritaire Europese projecten voor energie-infrastructuur te financieren, moeten worden gemaximaliseerd, en dat er behoefte is aan een aanzienlijke bijdrage uit de begroting van de Unie voor financiële instrumenten op dit gebied.

(10)

Synergieën tussen de financiële instrumenten van de CEF en andere fondsen van de Unie dienen te worden aangemoedigd met het oog op het financieren van infrastructuur in grensoverschrijdende regio's als onderdeel van de ontwikkeling van de netwerken als een geheel.

(11)

De Commissie heeft op 28 maart 2011 het witboek met de titel "Stappenplan voor een interne Europese vervoersruimte - Werken aan een concurrerend en zuinig vervoerssysteem" (het "witboek") vastgesteld. Het doel van dit witboek is de broeikasgasemissies van de vervoerssector met minstens 60 % te doen dalen tegen 2050, in vergelijking met 1990. Wat infrastructuur betreft, streeft het witboek ernaar tegen 2030 in de hele Unie een volledig functioneel en gebiedsdekkend multimodaal TEN-T-kernnetwerk tot stand te brengen. Interoperabiliteit kan worden vergroot met behulp van innovatieve oplossingen die de compatibiliteit tussen de betrokken systemen verbeteren. Het witboek heeft ook tot doel de prestaties van multimodale logistieke ketens te verbeteren, onder meer door een groter gebruik van energie-efficiëntere vervoerswijzen. Daarom zijn in het witboek de volgende relevante doelstellingen voor het TEN-T-beleid vastgesteld: tegen 2030 moet 30 % van het vrachtvervoer over de weg uitgevoerd over een afstand van meer dan 300 km verschuiven naar andere vervoerswijzen, en tegen 2050 meer dan 50 %; de lengte van het bestaande hogesnelheidsspoornet moet verdrievoudigen tegen 2030 en tegen 2050 moet het grootste gedeelte van het passagiersvervoer over middellange afstanden over het spoor plaatsvinden; tegen 2050 moeten alle luchthavens uit het kernnetwerk verbonden zijn met het spoornetwerk, en alle zeehavens met het netwerk voor spoorgoederenvervoer en, voor zover mogelijk, met de binnenwateren.

(12)

Het Europees Parlement heeft in zijn resolutie van 6 juli 2010 inzake een duurzame toekomst voor het vervoer (7), benadrukt dat een efficiënt vervoersbeleid een financieel kader vergt dat is aangepast aan de uitdagingen en dat de huidige middelen voor vervoer en mobiliteit derhalve moeten worden verhoogd; het Europees Parlement overwoog voorts dat er een noodzaak was om een faciliteit op te richten voor het coördineren en optimaliseren van het gebruik van verschillende bronnen van vervoersfinanciering en van alle op Unieniveau beschikbare financiële middelen en mechanismen.

(13)

In zijn conclusies van 11 juni 2009 betreffende de evaluatie van het TEN-T-beleid heeft de Raad nogmaals bevestigd dat blijvende investeringen moeten worden gedaan in de vervoersinfrastructuur om de goede ontwikkeling van de TEN-T in alle vervoerswijzen te garanderen, als basis voor de interne markt en concurrentiekracht en voor de economische, sociale en territoriale samenhang van de Unie en haar banden met naburige landen, waarbij de nadruk moet liggen op de meerwaarde voor Europa dat dit kan voortbrengen. De Raad benadrukte ook dat de Unie de nodige financiële middelen moet vrijmaken om investeringen in TEN-T-projecten te stimuleren en, met name, dat de financiële steun uit de TEN-T-begroting moet worden besteed aan de prioritaire projecten met relevante grensoverschrijdende delen, die ook na 2013 verder ten uitvoer zullen worden gelegd binnen de institutionele beperkingen van het financieel programmeringskader. De Raad was van mening dat in deze context publiekprivate partnerschappen verder moeten worden ontwikkeld en ondersteund, voor zover van toepassing.

(14)

Op basis van de doelstellingen die in het witboek zijn vastgelegd, wordt in de TEN-T-richtsnoeren, zoals vastgesteld in Verordening (EU) nr. 1315/2013 van het Europees Parlement en de Raad (8), de infrastructuur van het TEN-T geïdentificeerd, en worden daarin voorts de eisen gespecificeerd waaraan deze infrastructuur moet voldoen en maatregelen vastgesteld voor de tenuitvoerlegging ervan. Die richtsnoeren voorzien met name in de voltooiing van het kernnetwerk tegen 2030 door middel van de aanleg van nieuwe infrastructuur alsmede een ingrijpende opwaardering en rehabilitatie van bestaande infrastructuur.

(15)

Op basis van een analyse van de plannen van de lidstaten op het gebied van vervoersinfrastructuur raamt de Commissie dat de investeringsbehoefte in het vervoer 500 000 miljoen EUR bedraagt voor het volledige TEN-T-netwerk in de periode 2014-2020, waarvan naar schatting 250 000 miljoen EUR nodig is voor investeringen in het kernnetwerk.

(16)

Het in Verordening (EU) nr. 913/2010 van het Europees Parlement en de Raad (9) vastgelegde geografisch tracé van spoorgoederencorridors en de in deel I van bijlage I bij deze verordening opgenomen kernnetwerkcorridors moeten, waar passend en met inachtneming van de doelstellingen van de respectieve instrumenten, op elkaar worden afgestemd teneinde de administratieve lasten te beperken en de ontwikkeling en het gebruik van de spoorweginfrastructuur te stroomlijnen. Op de spoorgoederencorridors dienen enkel de bepalingen van Verordening (EU) nr. 913/2010 van toepassing te zijn, ook wat betreft wijzigingen met betrekking tot hun afstemming.

(17)

Binnen het kader van de TEN-T-beleidsevaluatie die in februari 2009 op gang is gebracht, is een gerichte deskundigengroep opgericht om de Commissie te ondersteunen en om de financieringsstrategie en -vooruitzichten voor het TEN-T te onderzoeken. Deze deskundigengroep nr. 5 maakte gebruik van de ervaring van externe deskundigen op diverse domeinen: infrastructuurbeheerders, infrastructuurplanners, nationale, regionale en lokale vertegenwoordigers, milieudeskundigen, academici en vertegenwoordigers van de particuliere sector. Het eindverslag van deskundigengroep nr. 5 (10), dat in juli 2010 is vastgesteld, bevat veertig aanbevelingen, waarvan sommige in aanmerking zijn genomen in deze verordening. Dat verslag bevat onder meer de aanbeveling dat de Commissie moet zorgen voor een standaardkader voor het combineren van subsidies van de Unie en TEN-T publiek-private partnerschappen ("PPP's"), waaronder zowel fondsen uit hoofde van het cohesiebeleid als de TEN-T begroting onder vallen.

(18)

Uit de ervaring met het MFK (2007-2013) is gebleken dat sommige lidstaten die in aanmerking komen voor financiering uit het Cohesiefonds grote problemen ondervinden bij de tijdige uitvoering van complexe grensoverschrijdende projecten voor vervoersinfrastructuur met een hoge Europese meerwaarde waarbij een efficiënt gebruik van middelen van de Unie mogelijk is. Om de voltooiing van vervoersprojecten, met name grensoverschrijdende projecten met een hoge Europese meerwaarde, te verbeteren, moet een deel van de kredieten uit het Cohesiefonds (11 305 500 000 EUR) worden overgedragen om in het kader van de CEF vervoersprojecten te financieren die deel uitmaken van het kernnetwerk of betrekking hebben op de horizontale prioriteiten in de lidstaten die in aanmerking komen voor financiering uit het Cohesiefonds. In een eerste fase dienen bij de selectie van projecten die voor financiering in aanmerking komen, de nationale toewijzingen in het kader van het Cohesiefonds in acht te worden genomen. De Commissie dient de lidstaten die in aanmerking komen voor financiering uit het Cohesiefonds te ondersteunen in hun inspanningen om een geschikte reeks projecten te plannen, in het bijzonder door de institutionele capaciteit van de desbetreffende overheden te versterken en door aanvullende oproepen tot het indienen van voorstellen te organiseren, met de garantie dat de projectselectie op transparante wijze verloopt.

(19)

Het uit het Cohesiefonds over te dragen bedrag van 11 305 500 000 EUR, hetwelke uitsluitend mag worden gebruikt in lidstaten die in aanmerking komen voor financiering uit het Cohesiefonds, mag niet worden gebruikt voor de financiering van acties met synergieën tussen de vervoers-, telecommunicatie- en energiesectoren die bijdragen tot projecten van gemeenschappelijk belang die het resultaat zijn van een multisectorale oproep tot het indienen van voorstellen.

(20)

Institutionele en bestuurlijke capaciteiten zijn essentiële voorwaarden voor een doeltreffende verwezenlijking van de doelstellingen van de CEF. De Commissie moet, voor zover mogelijk, passende ondersteunende middelen aanbieden om het opzetten en de uitvoering van projecten in de desbetreffende lidstaten mogelijk te maken.

(21)

In haar mededeling van 17 november 2010 met als titel "Prioriteiten voor energie-infrastructuurprojecten voor 2020 en verder - Een blauwdruk voor een Europees geïntegreerd energienetwerk", heeft de Commissie de prioritaire corridors vastgesteld die nodig zijn om de EU in staat te stellen haar ambitieuze energie- en klimaatdoelstellingen voor 2020 te verwezenlijken, met als doel de voltooiing van de interne energiemarkt, voorzieningszekerheid, de integratie van hernieuwbare energiebronnen en de voorbereiding van de netten voor het verder koolstofvrij maken van het energiesysteem na 2020.

(22)

Een grote investering is nodig om Europa's energie-infrastructuur te moderniseren en uit te breiden en om netwerken over de grenzen heen met elkaar te verbinden, alsmede om een einde te maken aan de geïsoleerde positie van lidstaten op energiegebied, teneinde energie- en klimaatdoelstellingen van de EU, namelijk concurrentiekracht, duurzaamheid en voorzieningszekerheid, op kosteneffectieve wijze te verwezenlijken. De geraamde investeringsbehoefte in energie-infrastructuur tot 2020 bedraagt, volgens de Commissie, 1 000 000 miljoen EUR, waarvan ongeveer 200 000 miljoen EUR in transmissie- en opslaginfrastructuur voor elektriciteit en gas die van Europees belang wordt geacht. Volgens het aan de Raad gerichte werkdocument van de Commissiediensten met als titel "Investeringsbehoeften en investeringseisen voor de energie-infrastructuur" bestaat het risico dat ongeveer 100 000 miljoen EUR aan investeringen in projecten van Europees belang niet wordt uitgegeven vanwege hinderpalen die te maken hebben met vergunningen, regelgeving en financiering.

(23)

De dringende behoefte om de energie-infrastructuur van de toekomst te bouwen en de aanzienlijke toename van de investeringsvolumes in vergelijking met tendensen uit het verleden, vergen een radicale verandering in de manier waarop energie-infrastructuur op Unieniveau wordt ondersteund. In zijn conclusies van 28 februari 2011 heeft de Raad bevestigd dat de energiecorridors prioriteiten voor Europa zijn.

(24)

De Europese Raad van 4 februari 2011 heeft de Commissie opgeroepen om, wat de energiesector betreft, de vergunningsprocedures te stroomlijnen en te verbeteren en een regelgevingskader te stimuleren dat aantrekkelijk is voor investeringen. De Europese Raad benadrukte dat het grootste gedeelte van de investeringen zou moeten worden gedaan door de markt, die deze kosten kan terugverdienen via tarieven. De Europese Raad erkende dat publieke financiering nodig is voor projecten die noodzakelijk zijn vanuit het oogpunt van de voorzieningszekerheid of solidariteit, omdat deze geen financiering uit de markt kunnen aantrekken. De Europese Raad benadrukte tevens de noodzaak van een modernisering en uitbreiding van Europa's energie-infrastructuur en van grensoverschrijdende interconnectie van de netwerken teneinde solidariteit tussen de lidstaten mogelijk te maken, alternatieve voorzienings- of doorvoerroutes en energiebronnen te openen, en hernieuwbare energiebronnen te ontwikkelen die concurreren met traditionele energiebronnen. De Europese Raad drong aan op de voltooiing van de interne energiemarkt tegen uiterlijk 2014 om een vrije toevoer van gas en elektriciteit mogelijk te maken, en verklaarde dat geen van de Europese lidstaten uitgesloten zou moeten zijn van de Europese gas- en elektriciteitsnetten na 2015 of zijn energiezekerheid in gevaar gebracht zou mogen zien vanwege het ontbreken van adequate verbindingen. In de eerste twee jaarlijkse werkprogramma's die uit hoofde van deze verordening worden vastgesteld, zou bij voorrang moeten worden gekeken naar projecten van gemeenschappelijk belang en gerelateerde acties om isolement op energiegebied te beëindigen en knelpunten op energiegebied te elimineren, teneinde een stap te zetten in de richting van de voltooiing van de interne markt voor energie.

(25)

In Verordening (EU) nr. 347/2013 van het Europees Parlement en de Raad (11) zijn de prioriteiten inzake trans-Europese energie-infrastructuur vastgesteld, die tegen 2020 ten uitvoer gelegd moeten zijn om de doelstellingen van de Unie inzake energie en klimaat te kunnen verwezenlijken; in deze verordening zijn ook regels vastgesteld om te bepalen welke projecten van gemeenschappelijk belang nodig zijn om deze prioriteiten uit te voeren en zijn maatregelen vastgesteld op het gebied van het verlenen van vergunningen, publieke betrokkenheid en regelgeving om de uitvoering van deze projecten te versnellen en/of vlotter te laten verlopen, inclusief criteria om te bepalen of dergelijke projecten in aanmerking komen voor financiële bijstand van de Unie.

(26)

Telecommunicatie-infrastructuren worden in toenemende mate op het internet gebaseerd, waarbij de infrastructuur van breedbandnetwerken als een katalysator werken voor gebruik van digitale diensten over een breed scala aan maatschappelijke activiteiten. Het internet wordt het dominante platform voor communicatie, voor het doen van zaken, voor openbare en particuliere dienstverlening en voor sociale en culturele cohesie. Bovendien dienen cloud computing en Software as a Service zich aan als de nieuwe automatiseringsmodellen. Het is dan ook van essentieel belang voor de economische groei en de interne markt dat alomtegenwoordige snelle internettoegang en innovatieve digitale diensten in heel Europa beschikbaar zijn.

(27)

Moderne, snelle internetnetwerken zijn cruciale infrastructuur voor de toekomst met betrekking tot de connectiviteit voor Europese bedrijven, en in het bijzonder kleine en middelgrote ondernemingen ("kmo's") die gebruik willen maken van cloud computing teneinde hun kostenefficiëntie te verbeteren. Teneinde dubbele infrastructuur te vermijden, verdringing van private investeringen te voorkomen en de capaciteitsopbouw te vergroten met het oog op het creëren van nieuwe investeringsmogelijkheden en de bevordering van de uitvoering van kostenbesparende maatregelen, moeten er maatregelen worden genomen ter verbetering van de coördinatie tussen steun van de Unie aan breedband vanuit de CEF en steun aan breedband uit alle andere beschikbare middelen, waaronder via nationale breedbandplannen.

(28)

In de Europa 2020-strategie wordt opgeroepen de digitale agenda voor Europa, die een stabiel juridisch kader vaststelt om investeringen in een open en concurrerende hogesnelheids-internetinfrastructuur en aanverwante diensten te stimuleren, uit te voeren. Er moet daarbij naar worden gestreefd dat Europa in 2020 beschikt over de snelste breedband ter wereld, op basis van de allermodernste technologieën.

(29)

Op 31 mei 2010 concludeerde de Raad dat de Unie de nodige middelen moet investeren in de ontwikkeling van een digitale interne markt, gebaseerd op snel en ultrasnel internet en interoperabele toepassingen; de Raad erkende voorts dat efficiënte en concurrerende investeringen in breedbandnetwerken van de volgende generatie noodzakelijk zijn voor innovatie en consumentenkeuze en de concurrentiekracht van de Unie, en kunnen zorgen voor een betere levenskwaliteit via verbeterde gezondheidszorg, veiliger vervoer, nieuwe mediakansen en eenvoudiger toegang tot goederen, diensten en kennis, met name over de grenzen heen.

(30)

De private sector moet een voortrekkersrol spelen bij de invoering en modernisering van breedbandnetwerken, waarbij steun wordt verleend door een regelgevingskader dat concurrentie en investeringen bevordert, lidstaten moeten de nodige maatregelen nemen waar particuliere investeringen tekortschieten, teneinde de doelstellingen van de Digitale agenda te verwezenlijken. Publieke financiële bijstand voor breedband dient beperkt te blijven tot financiële instrumenten ten behoeve van programma's of initiatieven die zijn gericht op projecten die niet in hun geheel door de private sector kunnen worden gefinancierd, hetgeen moet worden bevestigd op basis van een voorafgaande beoordeling waarin onvolkomenheden van de markt of niet-optimale investeringssituaties worden geïdentificeerd.

(31)

Het is daarom van essentieel belang dat overeenkomstig het beginsel van technologische neutraliteit in de gehele Unie de aanleg van snelle en ultrasnelle breedbandnetwerken wordt gestimuleerd en de ontwikkeling en invoering van trans-Europese digitale diensten worden bevorderd. Publieke investeringen door middel van financiële instrumenten in snelle en ultrasnelle breedbandnetwerken mogen niet tot concurrentieverstoring leiden of hindernissen opwerpen om te investeren. Deze investeringen moeten worden aangewend om particuliere investeringen aan te trekken en dienen te worden gebruikt enkel in die gevallen waarin er een gebrek aan commerciële interesse om te investeren is.

(32)

Er zijn meerdere tenuitvoerleggingsmethoden nodig die een uiteenlopende financieringsgraad en verschillende financiële instrumenten vergen, teneinde de efficiëntie en het effect van de financiële bijstand van de Unie te vergroten, particuliere investeringen aan te moedigen en tegemoet te komen aan de specifieke behoeften van individuele projecten.

(33)

In een verordening betreffende richtsnoeren voor trans-Europese netwerken op het gebied van telecommunicatie-infrastructuur zullen de criteria worden vastgesteld volgens dewelke projecten van gemeenschappelijk belang financieel kunnen worden ondersteund uit hoofde van deze verordening.

(34)

Horizon 2020, het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie (12), zal onder meer aandacht besteden aan oplossingen voor maatschappelijke uitdagingen (bv. door middel van slim, groen, toegankelijk en geïntegreerd vervoer, veilige, schone en efficiënte energie, en gezondheids- en overheidsdiensten en duurzame ontwikkeling op basis van informatie- en communicatietechnologie); door activiteiten in de volledige keten, van onderzoek tot marktintroductie, te ondersteunen, kan direct worden gereageerd op de uitdagingen die in de Europa 2020-strategie zijn geïdentificeerd. Horizon 2020 verleent steun in alle fasen van de innovatieketen, met name voor activiteiten die zich dichter bij de markt bevinden, inclusief innovatieve financiële instrumenten. De CEF zal nauwe synergieën met Horizon 2020 ontwikkelen om ervoor te zorgen dat de financiering van de Unie een groter effect heeft en om coherentie te garanderen.

(35)

De Commissie heeft in haar mededeling van 20 juli 2010 met als titel "Naar een Europese verkeersveiligheidsruimte - Strategische beleidsoriëntaties inzake de verkeersveiligheid voor de periode 2011-2020" een kader geven voor beleidsmaatregelen ten behoeve van een veilige infrastructuur als een essentieel onderdeel om het aantal verkeersslachtoffers in 2020 met 50 % terug te dringen. De CEF moet er daarom op toezien dat verzoeken voor financiering van de Unie voldoen aan de veiligheidsvoorschriften, aanbevelingen en doelstellingen als opgenomen in het desbetreffende Unierecht inzake verkeersveiligheid. Bij de beoordeling van de prestaties van de CEF dient te worden gekeken naar de vermindering van het aantal slachtoffers op het wegennet van de Unie.

(36)

De Unie en de meeste lidstaten zijn partij bij het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap; de lidstaten die nog geen partij zijn bij dit verdrag, zijn doende met de ratificatie ervan. Het is voor de tenuitvoerlegging van de projecten van belang dat in de specificaties van het project rekening wordt gehouden met de toegankelijkheid voor gehandicapten, zoals vermeld in dat verdrag.

(37)

Hoewel een belangrijk deel van de investeringen voor de Europa 2020-strategie door de markt en door regelgevende maatregelen kunnen worden gerealiseerd, kunnen de financieringsuitdagingen ook acties van de overheden en steun van de Unie vergen, in de vorm van subsidies en innovatieve financiële instrumenten.

(38)

Om een optimale gebruik van de begroting van de Unie te waarborgen, moeten de subsidies ten goede komen aan projecten die onvoldoende door de private sector worden gefinancierd.

(39)

Spoorwegprojecten mogen niet worden uitgesloten van subsidiëring uit hoofde van deze verordening onder aanvoering van de reden dat zij op basis van de heffingen op grond van Richtlijn 2012/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (13) al inkomsten ontvangen.

(40)

Begrotingsmaatregelen zullen in veel lidstaten van de Unie de overheden ertoe aanzetten - of hebben dit reeds gedaan - om hun programma's voor investeringen in infrastructuur opnieuw te beoordelen. In deze context werden publiek-private partnerschappen (PPP's) beschouwd als een effectief middel om infrastructuurprojecten tot stand te brengen die de verwezenlijking van de beleidsdoelstellingen garanderen, zoals de bestrijding van de klimaatverandering, en de bevordering van alternatieve energiebronnen en energie- en grondstoffenefficiëntie, de steun voor duurzaam vervoer en de invoering van breedbandnetwerken, in acht worden genomen. De Commissie heeft zich er in haar Mededeling van 19 november 2009 met als titel "De mobilisering van particuliere en openbare investeringen voor herstel en structurele verandering op lange termijn:de ontwikkeling van publiek-private partnerschappen" toe verbonden de toegang van PPP's tot financiering te verbeteren door het toepassingsgebied van de bestaande financiële instrumenten te verruimen.

(41)

De Commissie benadrukt in haar mededeling van 19 oktober 2010, met als titel "Evaluatie van de EU-begroting", dat de regel voor projecten met een commercieel langetermijnpotentieel zou moeten zijn dat middelen van de Unie worden gebruikt in het kader van een partnerschap met de financiële sector en de banksector, in het bijzonder de Europese Investeringsbank en de publieke financiële instellingen van de lidstaten, maar ook met andere internationale financiële instellingen en de particuliere financiële sector, waaronder op nationaal en regionaal niveau.

(42)

Financiële instrumenten moeten, voor acties met een duidelijke Europese meerwaarde die aansluiten bij de doelstellingen van de CEF, worden gebruikt om tegemoet te komen aan specifieke marktbehoeften en mogen particuliere investeerders niet verdringen. Deze instrumenten moeten de hefboomwerking van de begrotingsuitgaven van de Unie verbeteren en een hoger multiplicatoreffect bereiken met betrekking tot het aantrekken van private financiering. Dit is met name relevant in het kader van de moeilijke toegang tot krediet en de druk op de overheidsfinanciën en gezien de noodzaak het economisch herstel van Europa te ondersteunen. Alvorens te besluiten tot het gebruik van financiële instrumenten, dient de Commissie een vooraf uitgevoerde evaluatie van het desbetreffende instrument te verrichten, zoals vereist ingevolge Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad (14).

(43)

In de Europa 2020-strategie heeft de Commissie zich ertoe verbonden financieringsinstrumenten van de Unie in te zetten als onderdeel van een consequente financieringsstrategie waarin geld van de Unie en nationale publieke en particuliere middelen voor infrastructuur worden gebundeld. De redenering hierachter is dat in veel gevallen suboptimale investeringssituaties en tekortkomingen van de markt efficiënter kunnen worden aangepakt met financiële instrumenten dan met subsidies.

(44)

De CEF moet financiële instrumenten voorzien om een wezenlijke deelname in investeringen in infrastructuur door particuliere investeerders en financiële instellingen te bevorderen. Om in voldoende mate voor de private sector aantrekkelijk te zijn, moeten financiële instrumenten worden opgezet en worden uitgevoerd met voldoende aandacht voor vereenvoudiging en vermindering van administratieve lasten, maar moeten zij ook de mogelijkheid bieden om flexibel in te kunnen spelen op geïdentificeerde financieringsbehoeften. Bij het ontwerpen van deze instrumenten wordt een beroep gedaan op de ervaring die is opgedaan bij de tenuitvoerlegging van financiële instrumenten in het MFK (2007-2013), zoals het leninggarantie-instrument voor TEN-T-projecten (LGTT), de financieringsfaciliteit met risicodeling (RSFF), het Europees Fonds 2020 voor energie, klimaatverandering en infrastructuur (het "Fonds Marguerite") en het Europa 2020-initiatief inzake projectobligaties.

(45)

Het potentieel voor innoverende financiële instrumenten, zoals projectobligaties, voor de ondersteuning van de financiering van vervoersinfrastructuur met een Europese meerwaarde dient te worden onderzocht, in aansluiting op de vooraf uitgevoerde evaluaties en andere hiermee verbonden evaluaties, in het bijzonder de onafhankelijke evaluatie van het Europa 2020-initiatief inzake projectobligaties in 2015.

(46)

Met het oog op de optimale benutting van de voor de CEF uitgetrokken begrotingsmiddelen, dient de Commissie zorg te dragen voor de continuïteit van alle in het kader van Verordening (EG) nr. 680/2007 van het Europees Parlement en de Raad (15) ingestelde financiële instrumenten en van het risicodelingsinstrument voor projectobligaties als ingesteld uit hoofde van Besluit nr. 1639/2006/EG van het Europees Parlement en de Raad (16) in het kader van de hen opvolgende financiële instrumenten voor schuld en kapitaal uit hoofde van deze verordening, op basis van een vooraf uitgevoerde evaluatie als voorzien bij Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012.

(47)

Bij de selectie van de meest effectieve vorm van financiële bijstand, moet voldoende rekening gehouden worden met de sector- en projectspecifieke kenmerken van in aanmerking komende projecten. Opdat de begrotingsmiddelen van de Unie op de efficiëntst mogelijke wijze worden besteed en aldus het multipliereffect van haar financiële bijstand wordt versterkt, dient de Commissie er in de energiesector in de mate van het mogelijke, en onder voorbehoud van acceptatie door de markt, naar te streven deze bijstand in voorkomend geval bij voorrang te verstrekken in de vorm van financiële instrumenten, met inachtneming van het maximumbedrag voor het gebruik van financiële instrumenten overeenkomstig deze verordening. Promotoren van energieprojecten moeten worden aangemoedigd te onderzoeken of gebruik kan worden gemaakt van financiële instrumenten alvorens zij om subsidiëring van hun werkzaamheden verzoeken. In dit verband dient de Commissie passende ondersteuning te bieden voor een maximale acceptatie van financiële instrumenten.

(48)

Projecten van gemeenschappelijk belang op het gebied van elektriciteit, gas en koolstofdioxide dienen in aanmerking te komen voor financiële bijstand van de Unie in de vorm van subsidies of in de vorm van innovatieve financiële instrumenten ten behoeve van studies en, onder bepaalde voorwaarden, van werkzaamheden. Dit zal ervoor zorgen dat op maat gesneden steun kan worden verleend aan projecten van gemeenschappelijk belang die niet levensvatbaar zijn in het kader van het bestaande reguleringskader en de vigerende marktomstandigheden. Op het gebied van energie is het van belang dat iedere vorm van verstoring van de mededinging wordt vermeden tussen met name projecten die bijdragen aan de totstandbrenging van dezelfde prioritaire Uniecorridor. Dergelijke financiële bijstand moet de nodige synergieën zekerstellen met de Europese Structuur- en Investeringsfondsen, waaruit slimme energiedistributienetwerken van lokaal of regionaal belang prioritair zullen worden gefinancierd. Voor investeringen in projecten van gemeenschappelijk belang wordt een drietrapsbenadering gevolgd. In de eerste plaats dient de markt het voortouw te nemen bij investeringen. In de tweede plaats moet er, indien investeringen niet uit de markt zelf voortkomen, worden gekeken naar eventuele regelgevingsoplossingen, waarbij - indien nodig - het desbetreffende regelgevingskader moet worden aangepast en erop moet worden toegezien dat de relevante regelgeving correct wordt toegepast. In de derde plaats kan er, indien de eerste twee stappen niet volstaan om de nodige investeringen in projecten van gemeenschappelijk belang aan te trekken, door de financiële bijstand van de Unie worden verleend indien het project van gemeenschappelijk belang voldoet aan de vigerende geschiktheidsvoorwaarden.

(49)

Overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EU) nr. 347/2013 komen alle projecten van gemeenschappelijk belang die vallen binnen de categorieën van bijlage II, de punten 1, 2 en 4 van die verordening in aanmerking voor financiële bijstand van de Unie in de vorm van subsidies voor studies en financiële instrumenten. Subsidies voor werkzaamheden kunnen worden verstrekt voor acties die een bijdrage leveren tot projecten van gemeenschappelijk belang die, overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EU) nr. 347/2013, duidelijk positieve externaliteiten aantonen en blijkens het ondernemingsplan en andere, in het bijzonder door potentiële investeerders, schuldeisers of door nationale regelgevende instanties uitgevoerde evaluaties, commercieel niet levensvatbaar zijn.

(50)

Om te zorgen voor sectorale diversificatie van de begunstigden van financiële instrumenten en om geleidelijke geografische diversificatie in de lidstaten aan te moedigen, met bijzondere aandacht voor de lidstaten die in aanmerking komen voor steun uit het Cohesiefonds, zal de Commissie, samen met de Europese Investeringsbank, via gezamenlijke initiatieven zoals het Europees centrum voor PPP-deskundigheid (EPEC) en Gezamenlijke ondersteuning van projecten in de Europese regio's (Jaspers), steun verlenen aan de lidstaten bij het ontwikkelen van een passende pijplijn aan projecten die in aanmerking kunnen komen voor projectfinanciering.

(51)

De financiële instrumenten op grond van deze verordening, moeten uitdrukking geven aan de regels vastgesteld in titel VIII van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 en in de gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1268/2012 van de Commissie (17) en moeten overeenstemmen met de op beste praktijken gebaseerde regels op het gebied van financiële instrumenten.

(52)

Het kan nodig zijn om, met inachtneming van de voorwaarden voor de financiële instrumenten, aanvullende eisen in de werkprogramma's op te nemen, bijvoorbeeld om concurrerende markten te garanderen met het oog op de ontwikkeling van het beleid van de Unie, technologische ontwikkelingen en andere factoren die relevant kunnen worden.

(53)

Een meerjarige programmering ter ondersteuning van de CEF dient gericht te zijn op de ondersteuning van de prioriteiten van de Unie, door te zorgen voor de nodige financiële middelen en voor samenhang, transparantie en continuïteit van het gezamenlijk optreden van de Unie en de lidstaten. Met betrekking tot voorstellen die zijn ingediend na de uitvoering van het eerste meerjarige werkprogramma in de sector vervoer, komen de kosten in aanmerking vanaf 1 januari 2014, teneinde de continuïteit te garanderen van projecten die al onder Verordening (EG) nr. 680/2007.

(54)

Vanwege de aanzienlijke begroting die nodig is voor de uitvoering van bepaalde infrastructuurprojecten, dient te worden gezorgd voor de mogelijkheid om begrotingstoezeggingen met betrekking tot de financiële bijstand voor bepaalde acties op te splitsen in jaarlijkse afbetalingen.

(55)

Gezien de op Unieniveau beschikbare middelen is het nodig de investeringen toe te spitsen op de projecten met de hoogste Europese meerwaarde, wil men het gewenste effect bereiken. De steun moet daarom in de eerste plaats naar het kernnetwerk gaan en naar de projecten van gemeenschappelijk belang op het gebied van verkeersbeheersystemen (in het bijzonder voor de systemen voor luchtverkeersbeheer die voortvloeien uit het Europese nieuwe generatie luchtverkeersbeveiligingssysteem (het SESAR- systeem) en waarvoor ongeveer 3 000 miljoen EUR aan begrotingsmiddelen van de Unie nodig is, alsmede naar het Intelligent Vervoerssysteem (ITS), het Monitoring- en informatiesysteem voor de zeescheepvaart (VTMIS), de Rivierinformatiediensten (RIS) en Het Europees beheersysteem voor het spoorverkeer (ERTMS). In de energiesector moet de financiële bijstand gericht zijn op voltooiing van de interne energiemarkt, het garanderen van voorzieningszekerheid, het bevorderen van duurzaamheid, onder meer door middel van de transmissie van hernieuwbare elektriciteit van de plaats van opwekking naar centra van vraag en opslag, en het aantrekken van particuliere investeringen. In de telecommunicatiesector moet de financiële bijstand hoofdzakelijk worden gericht op projecten die de vraag naar breedband genereren, met inbegrip van de opzet van een Europese digitale diensteninfrastructuur, hetgeen vervolgens moet aanzetten tot investeringen in de implementatie van het breedbandnetwerk.

(56)

In de energiesector moeten de geplande begrotingsmiddelen prioritair worden toegewezen als financiële instrumenten, onder voorbehoud van acceptatie door de markt. Projecten van gemeenschappelijk belang in de telecommunicatiesector moeten in aanmerking komen voor financiële steun van de Unie in de vorm van subsidies en aanbestedingen voor platforms voor kerndiensten, generieke diensten en horizontale acties. Acties op het gebied van de invoering van breedband, waaronder acties die de vraag naar breedband genereren, moeten in aanmerking komen voor financiële steun van de Unie in de vorm van financiële instrumenten.

(57)

In de analyse in de effectbeoordeling voor de Verordening (EU) nr. 347/2013wordt het aantal projecten van gemeenschappelijk belang dat het sterkst bijdraagt tot de tenuitvoerlegging van de prioritaire strategische corridors en gebieden voor energie-infrastructuur geschat op ongeveer 100 op het gebied van elektriciteit en op ten naaste bij 50 op het gebied van gas. Aangezien elektriciteit gedurende de komende twee decennia bovendien een dominerende rol zal blijven spelen in het Europese energiesysteem, wordt er van uitgegaan dat het merendeel van de financiële instrumenten voor energie in het kader van de CEF zal worden opgeslokt door bijstand voor elektriciteitsprojecten van gemeenschappelijk belang. Hoewel in deze ramingen wijzigingen zullen optreden wanneer er meer informatie beschikbaar komt, en in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 347/2013 geboden is, dient de Commissie elektriciteitsprojecten zorgvuldig te bestuderen met het oogmerk gedurende de periode 2014 tot en met 2020 de beschikbare financiële bijstand merendeels voor deze projecten beschikbaar te stellen, onder voorbehoud van acceptatie door de markt, alsmede de kwaliteit en de mate waarin de voorgestelde acties voldragen zijn en hun financieringsvereisten. Deze doelstelling laat een eventuele herschikking van de voor energieprojecten beschikbare financiering onverlet.

(58)

De Commissie moet een tussentijdse en een ex-post beoordeling uitvoeren van de effectiviteit en efficiëntie van de financiering en de invloed ervan op de algemene doelstellingen van de CEF en de prioriteiten van de Europa 2020-strategie, en deze beoordelingen doen toekomen aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's. De Commissie dient de informatie over specifieke projecten uit hoofde van de CEF openbaar te maken. Die informatie moet jaarlijks geactualiseerd worden.

(59)

Wat vervoer en energie betreft zijn, op basis van de sectorspecifieke richtsnoeren die in Verordening (EU) nr. 1315/2013 en in Verordening (EU) nr. 347/2013 zijn vastgesteld, lijsten opgesteld van de projecten, prioritaire corridors en gebieden waarop de onderhavige verordening betrekking moet hebben; deze lijsten moeten worden opgenomen in de bijlage bij deze verordening. Wat vervoer betreft, dient, om rekening te kunnen houden met mogelijke wijzigingen in politieke prioriteiten en de technologische capaciteiten en verkeersstromen, de bevoegdheid om besluiten vast te stellen overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) te worden gedelegeerd aan de Commissie voor wat betreft de vaststelling van wijzigingen van deel I van bijlage I en de nadere invulling van de financieringsprioriteiten voor in aanmerking komende acties uit hoofde van artikel 7, lid 2, die hun neerslag moeten krijgen in de werkprogramma's.

(60)

Om rekening te houden met de feitelijke vraag naar financiering uit hoofde van de specifieke vervoersdoelstellingen en om een vervolg te geven aan de bevindingen van de tussentijdse evaluatie dient, wanneer het nodig blijkt om met meer dan vijf procentpunten af te wijken van de toewijzing voor een specifieke vervoersdoelstelling in deel IV van bijlage I van deze verordening, de bevoegdheid om besluiten vast te stellen overeenkomstig artikel 290 VWEU te worden overgedragen aan de Commissie teneinde de indicatieve percentages voor elk van de specifieke vervoersdoelstellingen te wijzigen. De indicatieve toewijzingen voor specifieke vervoersdoelstellingen beletten niet dat het uit het Cohesiefonds overgedragen bedrag van 11 305 500 000 EUR geheel benut worden voor projecten ter uitvoering van het kernnetwerk of voor projecten en, horizontale prioriteiten die vermeld staan in deel I van bijlage I bij deze verordening.

(61)

Teneinde gevolg te geven aan de conclusies die zijn getrokken aangaande de tenuitvoerlegging van de CEF, met inbegrip van die welke zijn opgenomen in de tussentijdse evaluatie, dient aan de Commissie de bevoegdheid te worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU besluiten vast te stellen om de lijst van algemene richtsnoeren aan te passen die in aanmerking moeten worden genomen bij de vaststelling van gunningscriteria.

(62)

Wanneer de Commissie uit hoofde van deze verordening gedelegeerde handelingen vaststelt, is het van bijzonder belang dat zij bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(63)

Om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen, dienen uitvoeringsbevoegdheden met betrekking tot meerjarige en jaarlijkse werkprogramma's aan de Commissie te worden toegekend. Deze bevoegdheden dienen te worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (18).

(64)

De financiële belangen van de Unie moeten worden beschermd via proportionele maatregelen in de volledige uitgavencyclus, inclusief de preventie, de opsporing en het onderzoek van onregelmatigheden, de terugvordering van verloren gegane, ten onrechte betaalde of slecht bestede middelen en, voor zover nodig, het opleggen van sancties overeenkomstig Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012. Het Europees Parlement dient op de hoogte te worden gehouden van al deze maatregelen.

(65)

Om een eerlijke en brede mededinging te waarborgen voor projecten die subsidies uit de CEF-middelen ontvangen, moet de vorm van het contract aansluiten bij de doelstellingen en omstandigheden van het project. De contractvoorwaarden dienen zodanig te worden geformuleerd dat de aan het contract verbonden risico's eerlijk worden verdeeld met het oog op een maximale kosteneffectiviteit en om mogelijk te maken dat de overeenkomst met de hoogst mogelijke efficiëntie wordt uitgevoerd. Dit beginsel dient te worden toegepast ongeacht of voor het contract een nationaal of een internationaal model wordt gebruikt.

(66)

Sommige infrastructuurprojecten van gemeenschappelijk belang moeten wellicht aansluiten op infrastructuur in, of lopen door naburige landen, kandidaat-lidstaten of andere derde landen. De CEF voorziet in vereenvoudigde middelen om deze infrastructuur te koppelen en te financieren, teneinde de coherentie tussen interne en externe instrumenten van de begroting van de Unie te garanderen.

(67)

Wanneer derde landen en in derde landen gevestigde entiteiten deelnemen aan acties die bijdragen tot projecten van gemeenschappelijk belang, mogen subsidies enkel beschikbaar worden gesteld indien de actie naar verwachting onvoldoende gesteund wordt met behulp van andere vormen van financiële bijstand uit hoofde van de CEF of uit hoofde van andere Unieprogramma's.

(68)

De algemene instructie, op basis waarvan de Commissie rekening moet houden met de sociale, klimatologische en ecologische gevolgen, zoals gespecificeerd in deel V van bijlage I bij deze verordening, dient in overeenstemming met de in artikel 4, lid 4, van Verordening (EU) nr. 347/2013 bepaalde benadering, niet te worden toegepast op het gebied van energie.

(69)

In de telecommunicatiesector dient de algemene instructie, waarbij rekening moet worden gehouden met de stimulerende gevolgen van steun van de Unie in openbare en particuliere investeringen, alleen te worden toegepast op digitale diensteninfrastructuren waarmee het aantrekken van aanvullende investeringen worden beoogd.

(70)

De algemene instructie, op grond waarvan rekening moet worden gehouden met de grensoverschrijdende dimensie dient niet te te worden toegepast op breedbandnetwerken, omdat alle investeringen in breedband, ook die welke binnen de grenzen van de lidstaten plaatsvinden, de connectiviteit van trans-Europese telecommunicatienetwerken vergroten.

(71)

De deelname aan de CEF van de landen van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) die partij zijn bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (EER) dient in overeenstemming te zijn met de in de EER-overeenkomst vastgestelde voorwaarden. Om die reden dient elke onder deze verordening vallende sector als een afzonderlijk programma te worden beschouwd. De deelname van EVA-landen aan de CEF dient in het bijzonder te worden voorzien op het gebied van de telecommunicatie.

(72)

Wat vervoer betreft gelden, bij het in aanmerking nemen van projecten van gemeenschappelijk belang in derde landen uit hoofde van deze verordening, de indicatieve kaarten die zijn opgenomen in bijlage III bij Verordening (EU) nr. 1315/2013. In derde landen waarvoor in die verordening geen indicatieve kaarten zijn opgenomen, worden projecten van gemeenschappelijk belang in aanmerking genomen wanneer er sprake is van een lopende wederzijdse samenwerking teneinde tot overeenstemming te komen over dergelijke indicatieve kaarten.

(73)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, en met name de gecoördineerde ontwikkeling en financiering van de trans-Europese netwerken, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt maar vanwege de noodzakelijke coördinatie van deze doelstellingen beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(74)

De Verordeningen (EG) nr. 680/2007 en (EG) nr. 67/2010 van het Europees Parlement en de Raad (19) worden ter wille van de duidelijkheid ingetrokken.

(75)

Deze verordening moet in werking treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie, teneinde een tijdige goedkeuring van de gedelegeerde en uitvoeringshandelingen zoals voorzien bij deze verordening mogelijk te maken,

a)

bijdragen tot slimme, duurzame en inclusieve groei, overeenkomstig de Europa 2020-strategie, door moderne en goed presterende netwerken te ontwikkelen waarin rekening wordt gehouden met toekomstige verkeersstromen, hetgeen voordelen voor de hele Unie oplevert in de zin van versterking van de concurrentiekracht op de wereldmarkt en economische, sociale en territoriale cohesie op de interne markt en een klimaat schept dat gunstiger is voor particuliere, publieke of publiek-private investeringen via een combinatie van financiële instrumenten en directe steun van de Unie, met betrekking tot projecten die voordeel kunnen halen uit een mix van instrumenten en uit passende benutting van intersectorale synergie.

De verwezenlijking van dit doel wordt gemeten aan de hand van het volume aan particuliere, publieke of publiek-private investeringen in projecten van gemeenschappelijk belang, en met name het volume aan private investeringen in projecten van gemeenschappelijk belang dat wordt bereikt via de financiële instrumenten uit deze verordening. Speciale aandacht gaat uit naar het efficiënte gebruik van publieke investeringen;

b)

de Unie in staat stellen uiterlijk in 2020 haar doelstellingen op het gebied van duurzame ontwikkeling te halen, met name vermindering van de broeikasgasemissies met ten minste 20 % ten opzichte van het niveau van 1990, toename van de energie-efficiëntie met 20 % en verhoging van het aandeel van hernieuwbare energie tot 20 %, om zo bij te dragen aan de middellange- en langetermijndoelstellingen van de Unie inzake het verminderen van koolstof, en tegelijk grotere solidariteit tussen de lidstaten te bewerkstelligen.

a)

het opheffen van knelpunten, het vergroten van de interoperabiliteit van de spoorwegen, het overbruggen van ontbrekende schakels en in het bijzonder het verbeteren van grensoverschrijdende tracés. De verwezenlijking van deze doelstelling wordt gemeten aan de hand van:

b)

zorgen voor duurzame en efficiënte vervoersystemen op lange termijn, met als doel voorbereiding te treffen voor de verwachte vervoerstromen, en ook het mogelijk maken dat alle vervoerswijzen koolstofarm worden, door overgang naar innovatieve koolstofarme en energie-efficiënte vervoerstechnieken terwijl de veiligheid wordt geoptimaliseerd. De verwezenlijking van deze doelstelling wordt gemeten aan de hand van:

c)

het optimaliseren van de integratie en de interconnectie van vervoerswijzen en de interoperabiliteit van vervoersdiensten vergroten, en tegelijk de toegankelijkheid van de vervoersinfrastructuur verzekeren. De verwezenlijking van deze doelstelling wordt gemeten aan de hand van:

a)

het concurrentievermogen ontwikkelen door de verdere integratie van de interne energiemarkt en de interoperabiliteit van de elektriciteits- en gasnetwerken over de grenzen heen aan te moedigen. De verwezenlijking van deze doelstelling wordt achteraf gemeten aan de hand van:

b)

de energievoorzieningszekerheid van de Unie verbeteren.

De verwezenlijking van deze doelstelling wordt achteraf gemeten aan de hand van:

c)

bijdragen tot de duurzame ontwikkeling en bescherming van het milieu, onder meer door energie uit duurzame bronnen in het transmissienetwerk te integreren en door slimme energienetwerken en kooldioxidenetwerken te ontwikkelen.

De verwezenlijking van deze doelstelling wordt achteraf gemeten aan de hand van:

a)

sector vervoer: 26 250 582 000 EUR, waarvan 11 305 500 000 EUR wordt overgedragen uit het Cohesiefonds en overeenkomstig deze verordening moet worden besteed, uitsluitend in de lidstaten die in aanmerking komen voor steun uit het Cohesiefonds;

b)

sector telecommunicatie: 1 141 602 000 EUR;

c)

sector energie: 5 850 075 000 EUR.

a)

acties die bijdragen aan projecten van gemeenschappelijk belang en programmaondersteunende acties bedoeld in artikel 7;

b)

programmaondersteunende acties, namelijk uitgaven voor technische en administratieve bijstand die de Commissie doet in verband met het beheer van de Facility, met inbegrip van uitgaven voor de overgang tussen de CEF en de maatregelen in het kader van Verordening (EG) nr. 680/2007, tot 1 % van de financiële middelen; de kosten voor het uitvoerend agentschap, vallen onder dit maximumbedrag.

a)

acties die zorgen voor de tenuitvoerlegging van het kernnetwerk overeenkomstig hoofdstuk III van Verordening (EU) nr. 1315/2013, inclusief de ontwikkeling van nieuwe technologieën en innovaties overeenkomstig artikel 33 van die verordening, en projecten en horizontale prioriteiten in de zin van deel I van bijlage I bij de deze verordening;

b)

acties die zorgen voor de tenuitvoerlegging van het uitgebreide netwerk, overeenkomstig hoofdstuk II van Verordening (EU) nr. 1315/2013, mits zij ertoe bijdragen ontbrekende schakels te realiseren, grensoverschrijdende verkeersstromen te vergemakkelijken of knelpunten weg te werken, en ertoe bijdragen het kernnetwerk of corridors van het kernnetwerk te ontwikkelen, of mits zij ertoe bijdragen het ERTMS te ontwikkelen op de hoofdtrajecten van de corridors voor goederenvervoer per spoor, in de zin van de bijlage bij Verordening (EU) nr. 919/2010, tot een maximum van 5 % van de financiële middelen voor vervoer, in de zin van artikel 5 van deze verordening;

c)

studies voor projecten van gemeenschappelijk belang zoals bedoeld in artikel 8, lid 1, onder b) en c), van Verordening (EU) nr. 1315/2013;

d)

studies voor grensoverschrijdende prioritaire projecten in de zin van bijlage III bij Besluit nr. 661/2010/EU van het Europees Parlement en de Raad (22);

e)

acties ter ondersteuning van projecten van gemeenschappelijk belang, zoals gedefinieerd in artikel 8, lid 1, onder a), d) en e), van Verordening (EU) nr. 1315/2013;

f)

acties voor het verwezenlijken van vervoersinfrastructuur op knooppunten van het kernnetwerk, met inbegrip van stedelijke knooppunten als gedefinieerd in artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1315/2013;

g)

acties ter ondersteuning van telematicatoepassingsystemen overeenkomstig artikel 31 van Verordening (EU) nr. 1315/2013;

h)

acties ter ondersteuning van goederenvervoerdiensten overeenkomstig artikel 32 van Verordening (EU) nr. 1315/2013;

i)

acties om de geluidsoverlast van spoorgoederenvervoer te verminderen, met name door aanpassing van bestaand rollend materieel, in overleg met onder meer de spoorwegsector;

j)

programmaondersteunende acties;

k)

acties met het oog op een veilige en beveiligde infrastructuur overeenkomstig artikel 34 van Verordening (EU) nr. 1315/2013;

l)

acties ter ondersteuning van maritieme snelwegen in de zin van artikel 21 van Verordening (EU) nr. 1315/2013.

a)

algemene diensten, platforms van kerndiensten en programmaondersteunende acties worden gefinancierd door middel van subsidies en/of aanbestedingen;

b)

acties op het gebied van breedbandnetwerken worden gefinancierd door middel van financiële instrumenten.

a)

wat subsidies voor studies betreft, 50 % van de in aanmerking komende kosten;

b)

wat subsidies voor werken betreft:

c)

wat subsidies voor telematicatoepassingsystemen en -diensten betreft:

a)

met betrekking tot acties op het gebied van algemene diensten: 75 % van de in aanmerking komende kosten;

b)

met betrekking tot horizontale prioriteiten, inclusief het in kaart brengen van infrastructuur, twinning en technische bijstand: 75 % van de in aanmerking komende kosten.

a)

acties met betrekking tot subsidies voor studies;

b)

acties met betrekking tot subsidies voor werken:

c)

acties met betrekking tot subsidies voor telematicatoepassingsystemen en -diensten van en betreft:

d)

acties met betrekking tot subsidies ter ondersteuning van nieuwe technologieën en vernieuwing voor alle vervoerswijzen.

a)

specifieke voorwaarden worden gesteld, zoals de plaats van uitvoering van de aanbestede activiteiten, indien dergelijke voorwaarden naar behoren worden gerechtvaardigd door de doelstellingen van de actie en voor zover deze voorwaarden niet in strijd zijn met nationale en Uniebeginselen van openbare aanbesteding;

b)

meerdere contracten op basis van dezelfde procedure worden gegund ("multiple sourcing").

a)

aandeleninstrumenten, zoals investeringsfondsen die tot doel hebben risicokapitaal te verstrekken voor acties die bijdragen aan projecten van gemeenschappelijk belang;

b)

leningen en/of garanties die worden gefaciliteerd door op risicodeling gebaseerde instrumenten, inclusief de kredietbevordering van projectobligaties, ter ondersteuning van individuele projecten of gecombineerde projecten, die met eigen middelen door een financiële instelling worden uitgegeven en waarbij de Unie een bijdrage levert tot de aanleg van reserves en de kapitaaltoewijzing.

a)

een Europese meerwaarde te bieden;

b)

te beantwoorden aan de doelstellingen van de Europa 2020-strategie;

c)

een hefboomeffect te hebben op de steun van de Unie, eruit bestaande dat beoogd wordt om een globale investering te op gang te brengen, die de Uniebijdrage overeenkomstig de vooraf bepaalde indicatoren in omvang overtreft.

a)

dat de projecten van gemeenschappelijk belang overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1315/2013 waarschijnlijk geheel of gedeeltelijk binnen het meerjarig financieel kader voor 2014-2020 te realiseren zijn;

b)

dat de wijzigingen in overeenstemming zijn met de in artikel 7 van deze verordening bepaalde criteria om voor steun in aanmerking te komen;

c)

dat, met betrekking tot deel I van bijlage I bij deze verordening, alle trajecten infrastructuurprojecten omvatten die met het oog op hun realisatie moeten worden opgenomen in een meerjarenwerkprogramma in de zin van artikel 17, lid 3, van deze verordening, zonder dat de het tracé van de corridors van het kernnetwerk wordt gewijzigd.

a)

de wijzigingen in overeenstemming zijn met de voorschriften van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012, met name de voorafgaande evaluatie die overeenkomstig artikel 140, lid 2, onder f), daarvan wordt uitgevoerd, en

b)

de wijzigingen beperkt zijn tot:

i)

de in 2015 uitgevoerde evaluatie van de proeffase van het Europa 2020-initiatief inzake projectobligaties een positieve uitkomst oplevert; en

ii)

de opname van de financiële instrumenten meer dan 8 % van de voor projecten aangegane contractuele verplichtingen vertegenwoordigt.