1.   Οι κοινές δράσεις που αναλαμβάνονται από την Ένωση και τα κράτη μέλη στον τομέα της διαχείρισης του ασύλου και της μετανάστευσης, στο πλαίσιο των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους, βασίζονται στην αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 80 ΣΛΕΕ, ακολουθώντας μια συνολική προσέγγιση, και καθοδηγούνται από την αρχή της ολοκληρωμένης χάραξης πολιτικής, σύμφωνα με το διεθνές και το ενωσιακό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Με γενικό στόχο την αποτελεσματική διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης στο πλαίσιο του εφαρμοστέου δικαίου της Ένωσης, οι εν λόγω δράσεις έχουν τους ακόλουθους στόχους:

2.   Η Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συνεπή εφαρμογή των πολιτικών για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης, συμπεριλαμβανομένων τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών συνιστωσών των εν λόγω πολιτικών, σε διαβούλευση με τα θεσμικά όργανα και φορείς, υπηρεσίες και οργανισμούς που είναι αρμόδιοι για τις εξωτερικές πολιτικές.

1.   Κατά την εκτέλεση των υποχρεώσεών τους δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η Ένωση και τα κράτη μέλη τηρούν την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 80 ΣΛΕΕ και συνεκτιμούν το κοινό συμφέρον τους από την αποτελεσματική λειτουργία των ενωσιακών πολιτικών διαχείρισης του ασύλου και της μετανάστευσης.

2.   Κατά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη συνεργάζονται στενά και:

3.   Για τη στήριξη των κρατών μελών στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους, η μόνιμη εργαλειοθήκη της ΕΕ για τη μεταναστευτική στήριξη περιλαμβάνει τουλάχιστον:

1.   Τα κράτη μέλη διαθέτουν εθνικές στρατηγικές που θεσπίζουν μια στρατηγική προσέγγιση έτσι ώστε να εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν ικανότητα για να εφαρμόζουν αποτελεσματικά το σύστημα διαχείρισης του ασύλου και της μετανάστευσής τους, σε πλήρη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάστασή τους, και ιδίως τη γεωγραφική τους θέση.

Κατά τον καθορισμό των εθνικών στρατηγικών τους, τα κράτη μέλη μπορούν να διαβουλεύονται με την Επιτροπή και τους σχετικούς φορείς, υπηρεσίες και οργανισμούς της Ένωσης, ιδίως με τον Οργανισμό για το Άσυλο, καθώς και με τοπικές και περιφερειακές αρχές, κατά περίπτωση και σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Οι εν λόγω στρατηγικές περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα εξής:

2.   Οι εθνικές στρατηγικές λαμβάνουν υπόψη άλλες σχετικές στρατηγικές και υφιστάμενα μέτρα στήριξης, και ιδίως τα μέτρα στήριξης στο πλαίσιο των κανονισμών (ΕΕ) 2021/1147 και (ΕΕ) 2021/2303, και είναι συνεπείς και συμπληρωματικές με τις εθνικές στρατηγικές για την ευρωπαϊκή ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1896.

3.   Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν τις εθνικές στρατηγικές τους για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης στην Επιτροπή έξι μήνες πριν από την έγκριση της στρατηγικής, όπως αναφέρεται στο άρθρο 8.

4.   Για την εφαρμογή των υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένης της επιχειρησιακής στήριξης από τους φορείς, υπηρεσίες και οργανισμούς της, παρέχεται χρηματοδοτική και επιχειρησιακή στήριξη από την Ένωση σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΕ) 2019/1986, (ΕΕ) 2021/1147, (ΕΕ) 2021/2303 και, κατά περίπτωση, (ΕΕ) 2021/1148.

5.   Η Επιτροπή παρακολουθεί και παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη μεταναστευτική κατάσταση μέσω τακτικών εκθέσεων με βάση στοιχεία και πληροφορίες που συγκεντρώνουν η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, ο Οργανισμός για το Άσυλο, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, ο Ευρωπόλ και ο Οργανισμός για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, και ιδίως με βάση τις πληροφορίες που συλλέγονται δυνάμει της σύστασης (ΕΕ) 2020/1366 και στο πλαίσιο του δικτύου του μηχανισμού της ΕΕ για την ετοιμότητα αντιμετώπισης και τη διαχείριση μεταναστευτικών κρίσεων και, όταν είναι απαραίτητο, με βάση πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη.

6.   Η Επιτροπή καθορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, υπόδειγμα προς χρήση από τα κράτη μέλη προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι εθνικές στρατηγικές τους είναι συγκρίσιμες όσον αφορά συγκεκριμένα βασικά στοιχεία, όπως ο σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 77 παράγραφος 2.

1.   Η Επιτροπή, κατόπιν διαβούλευσης με τα κράτη μέλη, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές εκθέσεις και αναλύσεις των φορέων, υπηρεσιών και οργανισμών της Ένωσης και με βάση τις εθνικές στρατηγικές που αναφέρονται στο άρθρο 7, καταρτίζει πενταετή ευρωπαϊκή στρατηγική για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης («στρατηγική») στην οποία καθορίζεται η στρατηγική προσέγγιση, με σκοπό τη διασφάλιση της συνεπούς εφαρμογής των εθνικών στρατηγικών. Η Επιτροπή διαβιβάζει τη στρατηγική στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Η στρατηγική δεν είναι νομικά δεσμευτική.

2.   Η πρώτη στρατηγική εγκρίνεται έως τις 12 Δεκεμβρίου 2025 και στη συνέχεια ανά πενταετία.

3.   Η στρατηγική περιλαμβάνει τις συνιστώσες που απαριθμούνται στα άρθρα 4 και 5, αποδίδει εξέχοντα ρόλο στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και λαμβάνει επίσης υπόψη:

1.   Η Επιτροπή εκδίδει σε ετήσια βάση την ευρωπαϊκή ετήσια έκθεση για το άσυλο και τη μετανάστευση, αξιολογώντας την κατάσταση όσον αφορά το άσυλο, την υποδοχή και τη μετανάστευση κατά τους προηγούμενους 12 μήνες και τυχόν πιθανές εξελίξεις, και παρέχοντας μια στρατηγική εικόνα της κατάστασης στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου, η οποία χρησιμεύει επίσης ως εργαλείο έγκαιρης προειδοποίησης και ευαισθητοποίησης για την Ένωση («έκθεση»).

2.   Η έκθεση βασίζεται σε σχετικά ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα και πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, τον Οργανισμό για το Άσυλο, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, την Ευρωπόλ και τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί επίσης να λαμβάνει υπόψη πληροφορίες που παρέχονται από άλλους σχετικούς φορείς, υπηρεσίες, οργανισμούς ή όργανα.

3.   Η έκθεση περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

4.   Η Επιτροπή εγκρίνει την έκθεση έως τις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους και τη διαβιβάζει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.   Η έκθεση παρέχει τη βάση για τη λήψη αποφάσεων σε επίπεδο Ένωσης σχετικά με τα μέτρα που απαιτούνται για τη διαχείριση των μεταναστευτικών καταστάσεων.

6.   Η πρώτη Στρατηγική εγκρίνεται έως τις 15 Οκτωβρίου 2025.

7.   Για τους σκοπούς της έκθεσης, τα κράτη μέλη, ο Οργανισμός για το Άσυλο, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, η Ευρωπόλ και ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχουν τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 10 έως την 1η Ιουνίου κάθε έτους.

8.   Η Επιτροπή συγκαλεί συνεδρίαση του μηχανισμού της ΕΕ για την ετοιμότητα αντιμετώπισης και τη διαχείριση μεταναστευτικών κρίσεων κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου κάθε έτους για να παρουσιάσει την αρχική εκτίμηση της κατάστασης και να ανταλλάξει πληροφορίες με τα μέλη του εν λόγω μηχανισμού. Η σύνθεση και ο τρόπος λειτουργίας του μηχανισμού της ΕΕ για την ετοιμότητα αντιμετώπισης και τη διαχείριση μεταναστευτικών κρίσεων καθορίζονται από τη σύσταση (ΕΕ) 2020/1366 στην αρχική της έκδοση.

9.   Τα κράτη μέλη και οι αρμόδιοι φορείς, υπηρεσίες και οργανισμοί της Ένωσης παρέχουν στην Επιτροπή επικαιροποιημένες πληροφορίες έως την 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους.

10.   Η Επιτροπή συγκαλεί συνεδρίαση του μηχανισμού για την ετοιμότητα αντιμετώπισης και τη διαχείριση μεταναστευτικών κρίσεων έως τις 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους με σκοπό να παρουσιάσει την ενοποιημένη εκτίμηση της κατάστασης. Η σύνθεση και ο τρόπος λειτουργίας του μηχανισμού της ΕΕ για την ετοιμότητα αντιμετώπισης και τη διαχείριση μεταναστευτικών κρίσεων καθορίζονται από τη σύσταση (ΕΕ) 2020/1366 στην αρχική της έκδοση.

1.   Όταν η Επιτροπή αξιολογεί τη συνολική μεταναστευτική κατάσταση, ή κατά πόσον ένα κράτος μέλος υφίσταται μεταναστευτική πίεση, κίνδυνο μεταναστευτικής πίεσης ή αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση, χρησιμοποιεί την έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 9 και λαμβάνει υπόψη τυχόν περαιτέρω πληροφορίες σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 στοιχείο α).

2.   Η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία:

3.   Επιπλέον, για να εκτιμήσει κατά πόσον ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση, η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη το σωρευτικό αποτέλεσμα των τρεχουσών και προηγούμενων ετήσιων αφίξεων υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών.

1.   Μαζί με την έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 9, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική απόφαση με την οποία καθορίζεται κατά πόσον ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος υφίσταται μεταναστευτική πίεση ή διατρέχει κίνδυνο μεταναστευτικής πίεσης κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους ή αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση.

Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή διαβουλεύεται με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Για τις διαβουλεύσεις αυτές η Επιτροπή μπορεί να ορίσει προθεσμία.

2.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, η Επιτροπή χρησιμοποιεί τις πληροφορίες που συλλέγονται σύμφωνα με το άρθρο 10, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία της έκθεσης που αναφέρεται στο άρθρο 9, όλες τις μεταναστευτικές οδούς, συμπεριλαμβανομένων των ιδιαιτεροτήτων του διαρθρωτικού φαινομένου των αποβιβάσεων μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και των μη επιτρεπόμενων μετακινήσεων υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και την προηγούμενη πίεση επί του οικείου κράτους μέλους και την τρέχουσα κατάσταση.

3.   Όταν κατά τους τελευταίους 12 μήνες ένα κράτος μέλος έχει αντιμετωπίσει μεγάλο αριθμό αφίξεων λόγω επαναλαμβανόμενων αποβιβάσεων μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι το εν λόγω κράτος μέλος υφίσταται μεταναστευτική πίεση, υπό την προϋπόθεση ότι οι αφίξεις αυτές είναι τέτοιας κλίμακας ώστε να δημιουργούν δυσανάλογες υποχρεώσεις σε ακόμη και καλά προετοιμασμένο σύστημα ασύλου, υποδοχής και μετανάστευσης του εν λόγω κράτους μέλους.

4.   Η Επιτροπή εκδίδει την εκτελεστική της απόφαση έως τις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους και τη διαβιβάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

1.   Κάθε έτος, με βάση και μαζί με την έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 9, η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση εκτελεστικής πράξης του Συμβουλίου για τη δημιουργία της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης που απαιτείται για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κατάστασης κατά το επόμενο έτος με ισορροπημένο και αποτελεσματικό τρόπο. Η εν λόγω πρόταση αντικατοπτρίζει τις ετήσιες προβλεπόμενες ανάγκες αλληλεγγύης των κρατών μελών που υφίστανται μεταναστευτική πίεση.

2.   Η πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 προσδιορίζει τον συνολικό ετήσιο αριθμό των απαιτούμενων μετεγκαταστάσεων και χρηματοδοτικών συνεισφορών για την ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης σε επίπεδο Ένωσης, οι οποίες είναι τουλάχιστον:

Η πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζει επίσης τις ετήσιες ενδεικτικές συνεισφορές για κάθε κράτος μέλος από την εφαρμογή της κλείδας αναφοράς που ορίζεται στο άρθρο 66 με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας ανάληψης δεσμεύσεων των συνεισφορών αλληλεγγύης του («ανάληψη δεσμεύσεων») σύμφωνα με το άρθρο 13.

3.   Κατά τον προσδιορισμό του επιπέδου ευθύνης σε ολόκληρη την Ένωση που πρέπει να επιμερίζεται σε όλα τα κράτη μέλη και του επακόλουθου επιπέδου αλληλεγγύης, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη σχετικά ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων, για το σχετικό έτος, του συνολικού αριθμού αφίξεων, των μέσων ποσοστών αναγνώρισης, καθώς και των μέσων ποσοστών επιστροφών. Η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη ότι τα κράτη μέλη που θα γίνουν επωφελούμενα κράτη μέλη, δυνάμει του άρθρου 58 παράγραφος 1 δεν υποχρεούνται να υλοποιήσουν τις συνεισφορές αλληλεγγύης για τις οποίες δεσμεύτηκαν.

Η Επιτροπή μπορεί να προσδιορίζει μεγαλύτερο αριθμό μετεγκαταστάσεων και χρηματοδοτικών συνεισφορών από εκείνες που προβλέπονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου καθώς και άλλες μορφές αλληλεγγύης, όπως ορίζεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο γ), ανάλογα με την ανάγκη για τέτοια μέτρα που προκύπτουν από τις ειδικές προκλήσεις στον τομέα της μετανάστευσης στο οικείο κράτος μέλος. Προκειμένου να διατηρηθεί η ίση αξία των διαφόρων τύπων μέτρων αλληλεγγύης, διατηρείται ο λόγος μεταξύ των αριθμών που ορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχεία α) και β) του παρόντος άρθρου.

4.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν από τις πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη και τους σχετικούς φορείς, υπηρεσίες και οργανισμούς της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2, ή από τις διαβουλεύσεις που διεξάγει η Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 δεν προκύπτει ανάγκη για μέτρα αλληλεγγύης για το επόμενο έτος, η πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 λαμβάνει δεόντως υπόψη το γεγονός αυτό.

5.   Σε περίπτωση που η Επιτροπή διαπιστώσει σε μια εκτελεστική απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ότι ένα ή περισσότερα κράτη μέλη υφίστανται μεταναστευτική πίεση ως αποτέλεσμα μεγάλου αριθμού αφίξεων που προέρχονται από επαναλαμβανόμενες αποβιβάσεις μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες των οικείων κρατών μελών, η Επιτροπή καθορίζει το ενδεικτικό ποσοστό της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης που πρέπει να διατίθεται στα εν λόγω κράτη μέλη.

6.   Η Επιτροπή εγκρίνει την πρόταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1του παρόντος άρθρου έως τις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους και τη διαβιβάζει στο Συμβούλιο. Η Επιτροπή διαβιβάζει ταυτόχρονα την εν λόγω πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έως ότου εκδοθεί η εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57, η πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν δημοσιοποιείται. Η διαβάθμιση «RESTREINT UE/EU RESTRICTED» γίνεται σύμφωνα με την απόφαση 2013/488/ΕΕ του Συμβουλίου (38).

1.   Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή του μέρους IV του παρόντος κανονισμού, συγκροτείται φόρουμ αλληλεγγύης υψηλού επιπέδου της ΕΕ («φόρουμ υψηλού επιπέδου»), το οποίο αποτελείται από αντιπροσώπους των κρατών μελών και προεδρεύεται από το κράτος μέλος που ασκεί την Προεδρία του Συμβουλίου. Τα κράτη μέλη εκπροσωπούνται στο κατάλληλο επίπεδο ευθύνης και εξουσίας λήψης αποφάσεων για την εκτέλεση των καθηκόντων που ανατίθενται στο φόρουμ υψηλού επιπέδου.

Τρίτες χώρες που έχουν συνάψει με την Ένωση συμφωνία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που κατατίθεται σε κράτος μέλος ή στην εκάστοτε τρίτη χώρα μπορούν, προκειμένου να συμβάλουν στην αλληλεγγύη σε ad hoc βάση, να κληθούν να συμμετέχουν στο φόρουμ υψηλού επιπέδου, κατά περίπτωση.

2.   Το Συμβούλιο συγκαλεί το φόρουμ υψηλού επιπέδου εντός 15 ημερών από την έγκριση της έκθεσης που αναφέρεται στο άρθρο 9, της απόφασης που αναφέρεται στο άρθρο 11 και της πρότασης της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12.

3.   Κατά τη συνεδρίαση που αναφέρεται στην παράγραφο 2, το φόρουμ υψηλού επιπέδου λαμβάνει υπόψη την έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 9, την εκτελεστική απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 11 και την πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12 και εξετάζει τη συνολική κατάσταση. Καταλήγει επίσης σε συμπέρασμα σχετικά με τα μέτρα αλληλεγγύης και το απαιτούμενο επίπεδο της συνεισφοράς δυνάμει της διαδικασίας που ορίζεται στο άρθρο 57 και, όπου κρίνεται αναγκαίο, σχετικά με άλλα μέτρα αντιμετώπισης της μετανάστευσης στους τομείς της ευθύνης, της ετοιμότητας και της έκτακτης ανάγκης, καθώς και σχετικά με την εξωτερική διάσταση της μετανάστευσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης του φόρουμ υψηλού επιπέδου, τα κράτη μέλη δεσμεύονται να καταβάλουν τις συνεισφορές αλληλεγγύης τους για τη δημιουργία της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης σύμφωνα με το άρθρο 57.

4.   Όταν το Συμβούλιο, με πρωτοβουλία κράτους μέλους ή κατόπιν πρόσκλησης της Επιτροπής, θεωρεί ότι οι συνεισφορές αλληλεγγύης στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης είναι ανεπαρκείς σε σχέση με τις ανάγκες που εντοπίστηκαν, μεταξύ άλλων όταν έχουν χορηγηθεί σημαντικές μειώσεις σύμφωνα με τα άρθρα 61 και 62, ή ένα ή περισσότερα κράτη μέλη που υφίστανται μεταναστευτική πίεση έχουν υψηλότερες ανάγκες από τις αναμενόμενες ή η συνολική κατάσταση απαιτεί πρόσθετη στήριξη αλληλεγγύης, το Συμβούλιο συγκαλεί εκ νέου με απλή πλειοψηφία το φόρουμ υψηλού επιπέδου για να ζητήσει από τα κράτη μέλη να παράσχουν πρόσθετες συνεισφορές αλληλεγγύης. Για κάθε διαδικασία ανάληψης δεσμεύσεων ακολουθείται η διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 57.

1.   Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του μέρους IV του παρόντος κανονισμού, συγκροτείται φόρουμ αλληλεγγύης τεχνικού επιπέδου της ΕΕ («φόρουμ τεχνικού επιπέδου») και ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συγκαλεί, εξ ονόματος της Επιτροπής, το φόρουμ αυτό και προεδρεύει αυτού.

2.   Το φόρουμ τεχνικού επιπέδου απαρτίζεται από εκπροσώπους των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών σε επίπεδο επαρκώς ανώτερο για την εκτέλεση των καθηκόντων που του ανατίθενται.

3.   Τρίτες χώρες που έχουν συνάψει με την Ένωση συμφωνία σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που κατατίθεται σε κράτος μέλος ή στην εκάστοτε τρίτη χώρα μπορούν, προκειμένου να συμβάλουν στην αλληλεγγύη σε ad hoc βάση, να κληθούν να συμμετέχουν στο φόρουμ τεχνικού επιπέδου, κατά περίπτωση.

4.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο συμμετέχει στο φόρουμ τεχνικού επιπέδου. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής και ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά περίπτωση και όταν προσκαλούνται από τον συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ, συμμετέχουν στο φόρουμ τεχνικού επιπέδου. Οι οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών, ανάλογα με τη συμμετοχή τους στον μηχανισμό αλληλεγγύης, μπορούν επίσης να κληθούν να συμμετάσχουν.

5.   Μετά την έκδοση της εκτελεστικής πράξης του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57, ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συγκαλεί μια πρώτη συνεδρίαση του φόρουμ τεχνικού επιπέδου. Μετά την πρώτη αυτή συνεδρίαση, το φόρουμ τεχνικού επιπέδου συνεδριάζει σε τακτική βάση και όσο συχνά απαιτείται, ιδίως σύμφωνα με το άρθρο 58 παράγραφος 3 και το άρθρο 59 παράγραφος 6, προκειμένου να τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών και να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες αλληλεγγύης με τις συνεισφορές που προσδιορίζονται.

1.   Η Επιτροπή διορίζει συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ για να συντονίζει σε τεχνικό επίπεδο την εφαρμογή του μηχανισμού αλληλεγγύης σύμφωνα με το μέρος IV του παρόντος κανονισμού.

2.   Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ:

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ επικουρείται από γραφείο και διαθέτει τους αναγκαίους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων του. Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συνεργάζεται στενά με τον Οργανισμό για το Άσυλο, μεταξύ άλλων σχετικά με τις πρακτικές λεπτομέρειες της μετεγκατάστασης δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

4.   Η έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 9 παρουσιάζει την κατάσταση εφαρμογής και λειτουργίας του μηχανισμού αλληλεγγύης.

5.   Τα κράτη μέλη παρέχουν στον συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ τα αναγκαία δεδομένα και πληροφορίες για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων του.

1.   Τα κράτη μέλη εξετάζουν κάθε αίτηση διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται από υπήκοο τρίτης χώρας ή από ανιθαγενή στο έδαφος οποιουδήποτε απ’ αυτά, συμπεριλαμβανομένων των συνόρων ή των ζωνών διέλευσης. Η αίτηση εξετάζεται από ένα μόνο κράτος μέλος, το οποίο είναι το υπεύθυνο κράτος μέλος βάσει των κριτηρίων που αναφέρονται στο κεφάλαιο II ή στις ρήτρες που ορίζονται στο κεφάλαιο ΙΙΙ του παρόντος μέρους.

2.   Με την επιφύλαξη των κανόνων που ορίζονται στο μέρος IV του παρόντος κανονισμού, αν δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ένα κράτος μέλος ως υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας βάσει των κριτηρίων που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό, υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης είναι το πρώτο κράτος μέλος στο οποίο καταχωρίστηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας.

3.   Όταν ένα κράτος μέλος αδυνατεί να μεταφέρει αιτούντα στο κράτος μέλος που έχει προσδιοριστεί πρωτίστως ως υπεύθυνο, εξαιτίας βάσιμων λόγων που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο αιτών, λόγω της μεταφοράς στο κράτος μέλος, θα αντιμετώπιζε πραγματικό κίνδυνο παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων του που αναλογεί σε απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κατά την έννοια του άρθρου 4 του Χάρτη, το προσδιορίζον κράτος μέλος εξακολουθεί να εξετάζει τα κριτήρια του κεφαλαίου ΙΙ ή τις ρήτρες που ορίζονται στο κεφάλαιο ΙΙΙ του παρόντος μέρους ώστε να διαπιστώσει αν άλλο κράτος μέλος μπορεί να προσδιοριστεί ως υπεύθυνο.

Όταν ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να προβεί στη μεταφορά σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου σε κράτος μέλος που έχει προσδιοριστεί βάσει των κριτηρίων του κεφαλαίου ΙΙ ή τις ρήτρες που ορίζονται στο κεφάλαιο ΙΙΙ του παρόντος μέρους ή στο πρώτο κράτος μέλος στο οποίο υποβλήθηκε η αίτηση, και δεν μπορεί να ορίσει κατά πόσο ένα άλλο κράτος μέλος μπορεί να προσδιοριστεί ως υπεύθυνο, το εν λόγω κράτος μέλος καθίσταται το υπεύθυνο κράτος μέλος για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

4.   Αν δεν έχει διεξαχθεί ο έλεγχος ασφαλείας που ορίζεται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356 σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, το πρώτο κράτος μέλος στο οποίο καταχωρίστηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας εξετάζει, το συντομότερο δυνατό μετά την καταχώριση της αίτησης, αν συντρέχουν εύλογοι λόγοι για τους οποίους ο αιτών συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια, προτού εφαρμόσει τα κριτήρια για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους σύμφωνα με το κεφάλαιο ΙΙ ή τις ρήτρες που ορίζονται στο κεφάλαιο ΙΙΙ του παρόντος μέρους.

Αν έχει διεξαχθεί ο έλεγχος ασφαλείας που ορίζεται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356, αλλά το πρώτο κράτος μέλος στο οποίο καταχωρίστηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας έχει αιτιολογημένους λόγους να εξετάσει αν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι ο αιτών συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια, το συγκεκριμένο κράτος μέλος διεξάγει την εξέταση αυτή το συντομότερο δυνατόν μετά την καταχώριση της αίτησης, προτού εφαρμόσει τα κριτήρια για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους σύμφωνα με το κεφάλαιο ΙΙ ή τις ρήτρες που ορίζονται στο κεφάλαιο ΙΙΙ του παρόντος μέρους.

Αν ο έλεγχος ασφαλείας που διεξάχθηκε σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356 ή σύμφωνα με το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δείξει ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι ο αιτών συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια, το κράτος μέλος που διενεργεί τον έλεγχο ασφαλείας είναι το υπεύθυνο κράτος μέλος, και το άρθρο 39 του παρόντος κανονισμού δεν εφαρμόζεται.

5.   Κάθε κράτος μέλος διατηρεί το δικαίωμα να προωθεί τον αιτούντα προς ασφαλή τρίτη χώρα, με την επιφύλαξη των κανόνων και των εγγυήσεων που θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1348.

1.   Η αίτηση διεθνούς προστασίας υποβάλλεται και καταχωρίζεται στο κράτος μέλος πρώτης εισόδου.

2.   Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, όταν υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής, ο οποίος έχει στην κατοχή του έγκυρη έγγραφο διαμονής ή έγκυρη θεώρηση διαβατηρίου, η αίτηση διεθνούς προστασία του υποβάλλεται και καταχωρίζεται στο κράτος μέλος που εξέδωσε το έγγραφο διαμονής ή τη θεώρηση.

Όταν υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής έχει στην κατοχή του έγγραφο διαμονής ή θεώρηση διαβατηρίου η οποία έχει λήξει ή ακυρωθεί, αποσυρθεί ή ανακληθεί, η αίτηση διεθνούς προστασίας υποβάλλεται και καταχωρίζεται στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο αιτών.

3.   Ο αιτών συνεργάζεται πλήρως με τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους όσον αφορά τη συλλογή βιομετρικών δεδομένων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1358 και τα θέματα που καλύπτει ο παρών κανονισμός, υποβάλλοντας και αποκαλύπτοντας ιδίως το ταχύτερο δυνατόν, και το αργότερο κατά τη συνέντευξη που αναφέρεται στο άρθρο 22 του παρόντος κανονισμού, όλα τα στοιχεία και τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του και σχετίζονται με τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους, μεταξύ άλλων υποβάλλοντας τα έγγραφα ταυτότητάς του, αν ο αιτών έχει τα έγγραφα αυτά. Όταν ο αιτών δεν είναι σε θέση κατά τη στιγμή της συνέντευξης να υποβάλει αποδεικτικά στοιχεία για να τεκμηριώσει στοιχεία και τις πληροφορίες που παρείχε ή να συμπληρώσει τα υποδείγματα που αναφέρονται στο άρθρο 22 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, η αρμόδια αρχή μπορεί να θέσει εύλογη προθεσμία για την υποβολή των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης, εντός της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 39 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.

4.   Ο αιτών απαιτείται να βρίσκεται:

5.   Όταν στον αιτούντα κοινοποιείται απόφαση μεταφοράς σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 2 και το άρθρο 67 παράγραφος 10, ο αιτών πρέπει να συνεργάζεται με τις αρμόδιες αρχές και να συμμορφώνεται με την εν λόγω απόφαση.

1.   Με την προϋπόθεση ότι ο αιτών έχει ενημερωθεί σχετικά με τις υποχρεώσεις του και τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356 ή το άρθρο 5 παράγραφος 1 και το άρθρο 21 της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346, ο αιτών δεν δικαιούται τις συνθήκες υποδοχής που ορίζονται στα άρθρα 17 έως 20 της εν λόγω οδηγίας, σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος στο οποίο απαιτείται να βρίσκεται σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού από τη στιγμή που του κοινοποιήθηκε απόφαση μεταφοράς του στο υπεύθυνο κράτος μέλος.

Το πρώτο εδάφιο δεν αποκλείει την ανάγκη να διασφαλίζεται το βιοτικό επίπεδο σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης, και συγκεκριμένα τον Χάρτη, καθώς και με τις διεθνείς της υποχρεώσεις.

2.   Τα στοιχεία και οι πληροφορίες σχετικά με τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους, τα οποία υποβάλλονται μετά την εκπνοή της προθεσμίας, λαμβάνονται υπόψη μόνον εφόσον παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία που είναι καθοριστικά για την ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τους ασυνόδευτους ανηλίκους και την οικογενειακή επανένωση.

3.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται όταν ο αιτών δεν βρίσκεται στο κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να βρίσκεται και οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται ο αιτών έχουν βάσιμους λόγους να πιστεύουν ότι ο αιτών ενδέχεται να έχει υποστεί οποιοδήποτε από τα αδικήματα που αναφέρονται στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 2011/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (39).

4.   Κατά την εφαρμογή του παρόντος άρθρου τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τις ατομικές περιστάσεις του αιτούντος, συμπεριλαμβανομένου του πραγματικού κινδύνου παραβιάσεων των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο κράτος μέλος στο οποίο απαιτείται να βρίσκεται ο αιτών. Τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη είναι αναλογικά.

1.   Το συντομότερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση το αργότερο έως την ημερομηνία καταχώρισης της αίτησης διεθνούς προστασίας σε κράτος μέλος, η αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους μέλους παρέχει στον αιτούντα πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, με τα δικαιώματά του δυνάμει του του παρόντος κανονισμού και με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στο άρθρο 17, καθώς και με τις συνέπειες μη συμμόρφωσης όπως ορίζονται στο άρθρο 18. Οι εν λόγω πληροφορίες περιλαμβάνουν συγκεκριμένα:

2.   Ο αιτών έχει τη δυνατότητα να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο της διαδικασίας και οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν τον αιτούντα σχετικά με τη δυνατότητα αυτή. Όταν ο αιτών είναι ανήλικος, ο ανήλικος και ο γονέας ή ο εκπρόσωπος έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν τις εν λόγω πληροφορίες.

1.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 19 παρέχονται γραπτώς σε συνοπτική, διαφανή, καταληπτή και ευκόλως προσβάσιμη μορφή και σε σαφή και απλή γλώσσα την οποία κατανοεί ή ευλόγως τεκμαίρεται ότι κατανοεί ο αιτών. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το κοινό ενημερωτικό φυλλάδιο που συντάσσεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου για τον σκοπό αυτό. Το κοινό ενημερωτικό υλικό διατίθεται επίσης διαδικτυακά, σε ανοικτή και εύκολα προσβάσιμη πλατφόρμα για τους αιτούντες διεθνή προστασία.

Αν κριθεί απαραίτητο για την ορθή κατανόηση από μέρους του αιτούντος, οι πληροφορίες παρέχονται προφορικά, όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο σε σχέση με την προσωπική συνέντευξη που αναφέρεται στο άρθρο 22. Για τον σκοπό αυτό, ο αιτών έχει τη δυνατότητα να υποβάλει ερωτήσεις για να αποσαφηνίσει τις παρεχόμενες πληροφορίες. Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν την υποστήριξη εξοπλισμού πολυμέσων.

2.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο, σε στενή συνεργασία με τις αρμόδιες εθνικές αρχές, συντάσσει κοινό ενημερωτικό υλικό, καθώς και ειδικές πληροφορίες για τους ασυνόδευτους ανηλίκους και τους ευάλωτους αιτούντες, όταν είναι απαραίτητο για τους αιτούντες με ειδικές ανάγκες όσον αφορά την υποδοχή ή τη διαδικασία, με τουλάχιστον τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 19. Το εν λόγω κοινό ενημερωτικό φυλλάδιο περιλαμβάνει επίσης πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358 και, συγκεκριμένα, σχετικά με τον σκοπό για τον οποίο τα δεδομένα του αιτούντος μπορεί να τύχουν επεξεργασίας στο πλαίσιο του Eurodac.

Το κοινό ενημερωτικό φυλλάδιο καταρτίζεται κατά τρόπο που επιτρέπει στα κράτη μέλη να το συμπληρώνουν με πρόσθετες πληροφορίες που αφορούν τα κράτη μέλη.

3.   Όταν ο αιτών είναι ανήλικος, οι πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 19 παρέχονται με φιλικό προς το παιδί τρόπο από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό και με παρουσία του εκπροσώπου του αιτούντος.

1.   Οι αιτούντες έχουν το δικαίωμα να συμβουλεύονται, με αποτελεσματικό τρόπο, νομικό ή άλλο σύμβουλο, που γίνεται δεκτός ή επιτρέπεται με την ιδιότητα αυτή βάσει του εθνικού δικαίου, για θέματα που αφορούν την εφαρμογή των κριτηρίων του κεφαλαίου ΙΙ ή των ρητρών του κεφαλαίου ΙΙΙ του παρόντος μέρους σε όλα τα στάδια της διαδικασίας προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους, όπως προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό.

2.   Με την επιφύλαξη του δικαιώματος του αιτούντος να επιλέγει τον δικό του νομικό ή άλλο σύμβουλο με δικά του έξοδα, ο αιτών μπορεί να ζητήσει δωρεάν νομικές συμβουλές στο πλαίσιο της διαδικασίας προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους.

3.   Οι δωρεάν νομικές συμβουλές παρέχονται από νομικούς ή άλλους συμβούλους, που γίνονται δεκτοί ή επιτρέπονται βάσει του εθνικού δικαίου για την παροχή συμβουλών, τη συνδρομή ή την εκπροσώπηση των αιτούντων ή από μη κυβερνητικούς οργανισμούς, διαπιστευμένους βάσει του εθνικού δικαίου για την παροχή νομικών υπηρεσιών ή εκπροσώπησης στους αιτούντες.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, η αποτελεσματική πρόσβαση σε δωρεάν νομικές συμβουλές μπορεί να εξασφαλίζεται με την ανάθεση περισσοτέρων αιτούντων σε ένα άτομο για την παροχή νομικών συμβουλών κατά το διοικητικό στάδιο της διαδικασίας.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να οργανώνουν την παροχή νομικών συμβουλών σύμφωνα με τα εθνικά τους συστήματα.

5.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες σχετικά με τις διευθετήσεις υποβολής και διεκπεραίωσης των αιτήσεων παροχής δωρεάν νομικών συμβουλών, όπως προβλέπεται στο παρόν άρθρο.

6.   Για τους σκοπούς της διαδικασίας προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους, η δωρεάν παροχή νομικών συμβουλών περιλαμβάνει την παροχή:

7.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, η παροχή δωρεάν νομικών συμβουλών κατά τη διαδικασία προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους μπορεί να αποκλειστεί όταν ο αιτών επικουρείται και εκπροσωπείται ήδη από νομικό σύμβουλο.

8.   Για τους σκοπούς της εφαρμογής του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν τη συνδρομή του Οργανισμού για το Άσυλο. Επιπλέον, η χρηματοδοτική στήριξη μπορεί να παρέχεται μέσω κονδυλίων της Ένωσης στα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις νομικές πράξεις που ισχύουν για τη χρηματοδότηση αυτή.

1.   Προκειμένου να διευκολύνει τη διαδικασία προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους, οι αρμόδιες αρχές του προσδιορίζοντος κράτους μέλους που ορίζεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 διεξάγουν προσωπική συνέντευξη με τον αιτούντα με σκοπό την εφαρμογή του άρθρου 39. Η συνέντευξη επιτρέπει επίσης την ορθή κατανόηση των πληροφοριών που έλαβε ο αιτών σύμφωνα με το άρθρο 19.

Οι αρμόδιες αρχές συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη κατάσταση του αιτούντος υποβάλλοντας εκ των προτέρων ερωτήσεις που θα βοηθούσαν στον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 39.

Όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο αιτών έχει μέλη οικογένειας ή συγγενείς σε ένα κράτος μέλος, ο αιτών λαμβάνει υπόδειγμα, το οποίο καταρτίζεται από τον Οργανισμό για το Άσυλο. Ο αιτών συμπληρώνει το εν λόγω υπόδειγμα με τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του για να διευκολύνει την εφαρμογή του άρθρου 39. Όπου είναι δυνατόν, ο αιτών συμπληρώνει το εν λόγω υπόδειγμα πριν από την προσωπική συνέντευξη που ορίζεται στο παρόν άρθρο.

Ο Οργανισμός για το Άσυλο καταρτίζει το υπόδειγμα που αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου έως τις 12 Απριλίου 2025. Ο EUAA καταρτίζει επίσης κατευθυντήριες γραμμές για την ταυτοποίηση και τον εντοπισμό των μελών της οικογένειας με σκοπό την υποστήριξη της εφαρμογής των άρθρων 25 έως 28 και του άρθρου 34 από το αιτούν κράτος μέλος και το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα σύμφωνα με τα άρθρα 39 και 40.

Ο αιτών έχει τη δυνατότητα να υποβάλει δεόντως αιτιολογημένους λόγους στις αρμόδιες αρχές προκειμένου να εξετάσουν το ενδεχόμενο εφαρμογής του άρθρου 35 παράγραφος 1.

2.   Η προσωπική συνέντευξη μπορεί να παραλείπεται, αν:

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου στοιχείο γ) της παρούσας παραγράφου, το κράτος μέλος που παραλείπει τη συνέντευξη δίνει στον αιτούντα τη δυνατότητα να παράσχει όλες τις περαιτέρω πληροφορίες που σχετίζονται με τον ορθό προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους εντός της προθεσμίας που αναφέρεται στο άρθρο 39 παράγραφος 1, συμπεριλαμβανομένων δεόντως αιτιολογημένων λόγων για να εξετάσουν οι αρμόδιες αρχές το ενδεχόμενο να είναι αναγκαία η προσωπική συνέντευξη.

3.   Η προσωπική συνέντευξη πραγματοποιείται εγκαίρως και, σε κάθε περίπτωση, πριν από την υποβολή αιτήματος αναδοχής σύμφωνα με το άρθρο 39.

4.   Η προσωπική συνέντευξη πραγματοποιείται στη γλώσσα που προτιμά ο αιτών, εκτός εάν υπάρχει άλλη γλώσσα την οποία κατανοεί και στην οποία είναι σε θέση να επικοινωνήσει με σαφήνεια. Οι συνεντεύξεις ασυνόδευτων και, κατά περίπτωση, συνοδευόμενων ανηλίκων διενεργούνται από πρόσωπο το οποίο διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις σχετικά με τα δικαιώματα και τις ειδικές ανάγκες των ανηλίκων, με τρόπο που λαμβάνει υπόψη το παιδί και είναι κατάλληλος για το εκάστοτε πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία και την ωριμότητα του ανηλίκου, παρουσία του εκπροσώπου και, κατά περίπτωση, του νομικού συμβούλου του ανηλίκου. Κατά περίπτωση, παρέχεται διερμηνέας, ο οποίος μπορεί να διασφαλίσει τη δέουσα επικοινωνία μεταξύ του αιτούντος και του προσώπου που διενεργεί την προσωπική συνέντευξη. Δύναται να προβλέπεται η παρουσία πολιτισμικού διαμεσολαβητή κατά τη διάρκεια της προσωπικής συνέντευξης. Όταν ζητείται από τον αιτούντα και, όπου είναι δυνατόν, το πρόσωπο που διενεργεί τη συνέντευξη και, κατά περίπτωση, οι διερμηνείς είναι του φύλου που προτιμά ο αιτών.

5.   Όταν αυτό δικαιολογείται δεόντως από τις περιστάσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να διενεργούν την προσωπική συνέντευξη μέσω βιντεοδιάσκεψης. Στην περίπτωση αυτή, το κράτος μέλος διασφαλίζει τις αναγκαίες ρυθμίσεις για τις κατάλληλες εγκαταστάσεις, τα διαδικαστικά και τεχνικά πρότυπα, τη νομική συνδρομή και τη διερμηνεία, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού για το Άσυλο.

6.   Η προσωπική συνέντευξη πραγματοποιείται υπό όρους που διασφαλίζουν τη δέουσα εμπιστευτικότητα. Διεξάγεται από πρόσωπο που διαθέτει τα κατάλληλα προσόντα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Στους αιτούντες που διαπιστώνεται ότι χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1348 παρέχεται η κατάλληλη υποστήριξη ώστε να εκπληρώνονται οι προϋποθέσεις που κρίνονται αναγκαίες για την αποτελεσματική ύπαρξη όλων των στοιχείων για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους. Το προσωπικό που διενεργεί τη συνέντευξη των αιτούντων διαθέτει επίσης γενική γνώση των παραγόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά την ικανότητα του αιτούντος για συνέντευξη, όπως ενδείξεις ότι ο αιτών έχει υποστεί βασανισμό κατά το παρελθόν ή ότι υπήρξε θύμα εμπορίας ανθρώπων.

7.   Το κράτος μέλος που διεξάγει την προσωπική συνέντευξη ηχογραφεί τη συνέντευξη και συντάσσει γραπτή περίληψη, στην οποία περιλαμβάνονται τουλάχιστον οι κύριες πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τον αιτούντα κατά τη συνέντευξη. Ο αιτών ενημερώνεται εκ των προτέρων για το γεγονός ότι γίνεται η καταγραφή καθώς και για τον σκοπό που εξυπηρετεί η εν λόγω καταγραφή. Σε περίπτωση αμφιβολίας σχετικά με τις δηλώσεις στις οποίες προέβη ο αιτών κατά την προσωπική συνέντευξη, υπερισχύει η ηχητική καταγραφή. Η περίληψη μπορεί να έχει τη μορφή έκθεσης ή έντυπου υποδείγματος. Το κράτος μέλος παρέχει εγκαίρως στον αιτούντα ή τον νομικό ή άλλο σύμβουλο ο οποίος γίνεται δεκτός ή αναγνωρίζεται με την ιδιότητα αυτή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και εκπροσωπεί νομίμως τον αιτούντα έγκαιρη πρόσβαση στην περίληψη, το συντομότερο δυνατό μετά τη συνέντευξη και σε κάθε περίπτωση πριν από τη λήψη απόφασης σχετικά με το υπεύθυνο κράτος μέλος από τις αρμόδιες αρχές. Δίνεται η δυνατότητα στον αιτούντα να διατυπώσει παρατηρήσεις ή να παράσχει διευκρινίσεις προφορικά ή γραπτά σχετικά με τυχόν εσφαλμένες μεταφράσεις ή παρανοήσεις ή άλλα πραγματολογικά σφάλματα που εμφανίζονται στη γραπτή περίληψη στο τέλος της προσωπικής συνέντευξης ή εντός καθορισμένης προθεσμίας.

1.   Το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των κρατών μελών όσον αφορά όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Δίνεται προτεραιότητα στις διαδικασίες που περιλαμβάνουν ανηλίκους.

2.   Κάθε κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ασυνόδευτος ανήλικος εξασφαλίζει ότι αυτός εκπροσωπείται και υποβοηθείται από εκπρόσωπο στις σχετικές διαδικασίες που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Ο εκπρόσωπος διαθέτει τους πόρους, τα προσόντα, την κατάρτιση, την πείρα και την ανεξαρτησία ώστε να εξασφαλίζει τη συνεκτίμηση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού κατά τις διαδικασίες που διεξάγονται βάσει του παρόντος κανονισμού. Ο εκπρόσωπος έχει πρόσβαση στο περιεχόμενο των σχετικών εγγράφων του φακέλου του αιτούντος, συμπεριλαμβανομένου του ειδικού ενημερωτικού φυλλαδίου για τους ασυνόδευτους ανηλίκους και ενημερώνει τον ασυνόδευτο ανήλικο σχετικά με την πρόοδο των διαδικασιών δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Όταν υποβάλλεται αίτηση από πρόσωπο το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικο ή σε σχέση με το οποίο υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι να πιστεύεται ότι είναι ανήλικο, και το οποίο είναι ασυνόδευτο, οι αρμόδιες αρχές:

Σε περίπτωση δυσανάλογου αριθμού αιτήσεων που υποβάλλονται από ασυνόδευτους ανηλίκους ή σε άλλες εξαιρετικές περιπτώσεις, η προθεσμία για τον ορισμό εκπροσώπου δυνάμει του δευτέρου εδαφίου στοιχείο β) μπορεί να παραταθεί κατά δέκα εργάσιμες ημέρες.

Όταν η αρμόδια αρχή καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αιτών που ισχυρίζεται ότι είναι ανήλικος είναι χωρίς καμία αμφιβολία άνω των 18 ετών, δεν χρειάζεται να ορίσει εκπρόσωπο σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

Τα καθήκοντα του εκπροσώπου ή του προσώπου που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) παύουν να ισχύουν όταν οι αρμόδιες αρχές, μετά την ηλικιακή εκτίμηση που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348, δεν θεωρούν δεδομένο ότι ο αιτών είναι ανήλικος ή κρίνουν ότι ο αιτών δεν είναι ανήλικος, ή όταν ο αιτών δεν είναι πλέον ασυνόδευτος ανήλικος.

Σε περίπτωση που οργάνωση ενεργεί ως εκπρόσωπος, ορίζει ένα πρόσωπο υπεύθυνο για να επιτελεί τα καθήκοντά της όσον αφορά τον ανήλικο. Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται στο εν λόγω πρόσωπο.

Ο εκπρόσωπος που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο ή η ίδια οργάνωση που προβλέπεται στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348.

3.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συμμετοχή του εκπροσώπου ασυνόδευτου ανηλίκου καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Ο εκπρόσωπος βοηθάει τον ασυνόδευτο ανήλικο στην παροχή των στοιχείων για την αξιολόγηση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού σύμφωνα με την παράγραφο 4, μεταξύ άλλων για την άσκηση του δικαιώματος ακρόασης, και τον στηρίζει στις επαφές του με άλλους παράγοντες, όπως οργανώσεις οικογενειακής ιχνηλάτησης, όπου αυτό κρίνεται κατάλληλο για τον σκοπό αυτό, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις υποχρεώσεις εμπιστευτικότητας έναντι του ανηλίκου.

4.   Για την αξιολόγηση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού, τα κράτη μέλη συνεργάζονται στενά μεταξύ τους και λαμβάνουν δεόντως υπόψη τους ακόλουθους παράγοντες:

5.   Πριν από τη μεταφορά του ασυνόδευτου ανηλίκου, το κράτος μέλος που διενεργεί τη μεταφορά ειδοποιεί το υπεύθυνο κράτος μέλος ή το κράτος μέλος μετεγκατάστασης, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα που αναφέρονται στα άρθρα 16 και 27 της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1346 και στο άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348 λαμβάνονται αμελλητί, συμπεριλαμβανομένου του διορισμού εκπροσώπου στο υπεύθυνο κράτος μέλος ή στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης. Πριν από τη λήψη απόφασης σχετικά με τη μεταφορά ασυνόδευτου ανηλίκου θα πρέπει να αξιολογείται ατομικά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Η αξιολόγηση βασίζεται στους σχετικούς παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου και τα συμπεράσματα της αξιολόγησης σχετικά με τους παράγοντες αυτούς δηλώνονται σαφώς στην απόφαση μεταφοράς. Η αξιολόγηση διενεργείται αμελλητί από κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό με τα απαραίτητα προσόντα και την εμπειρογνωσία για να διασφαλιστεί ότι λαμβάνεται υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

6.   Για τον σκοπό της εφαρμογής του άρθρου 25, το κράτος μέλος στο οποίο καταχωρίστηκε για πρώτη φορά η αίτηση διεθνούς προστασίας του ασυνόδευτου ανηλίκου προβαίνει αμέσως στις ενδεδειγμένες ενέργειες αμέσως, ώστε να εντοπίσει μέλη της οικογένειας, αδέλφια ή συγγενείς του ασυνόδευτου ανηλίκου στο έδαφος των κρατών μελών, προστατεύοντας παράλληλα το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

Για τον σκοπό αυτό, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να ζητά τη βοήθεια διεθνών ή άλλων αρμόδιων οργανώσεων και να διευκολύνει την πρόσβαση του ανηλίκου στις υπηρεσίες ιχνηλάτησης των εν λόγω οργανώσεων.

Το προσωπικό των αρμόδιων αρχών του άρθρου 52 που ασχολείται με αιτήσεις που αφορούν ασυνόδευτους ανηλίκους, δέχεται κατάλληλη κατάρτιση σχετικά με τις ειδικές ανάγκες των ανηλίκων που είναι κρίσιμες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

7.   Προκειμένου να διευκολυνθούν οι κατάλληλες δράσεις εντοπισμού των μελών της οικογένειας ή των συγγενών του ασυνόδευτου ανηλίκου που ζει στο έδαφος άλλου κράτους μέλους σύμφωνα με την παράγραφο 6 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, συμπεριλαμβανομένου υποδείγματος για την ανταλλαγή των ενδεδειγμένων πληροφοριών μεταξύ κρατών μελών. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 77 παράγραφος 2.

1.   Τα κριτήρια για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους εφαρμόζονται με τη σειρά με την οποία παρατίθενται στο παρόν κεφάλαιο.

2.   Ο προσδιορισμός του υπεύθυνου κράτους μέλους σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο παρόν κεφάλαιο πραγματοποιείται βάσει της κατάστασης που υπήρχε τη στιγμή κατά την οποία καταχωρίστηκε για πρώτη φορά η αίτηση διεθνούς προστασίας σε κράτος μέλος.

1.   Όταν ο αιτών είναι ασυνόδευτος ανήλικος, εφαρμόζονται μόνο τα κριτήρια που καθορίζονται στο παρόν άρθρο. Τα εν λόγω κριτήρια εφαρμόζονται με τη σειρά που αναφέρονται στις παραγράφους 2 έως 5.

2.   Υπεύθυνο κράτος μέλος είναι το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται νομίμως ένα μέλος της οικογένειας ή αδέλφια του ασυνόδευτου ανηλίκου, εκτός εάν αποδεικνύεται ότι αυτό δεν είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Όταν ο αιτών είναι έγγαμος ανήλικος, ο/η σύζυγος του οποίου δεν βρίσκεται νομίμως στο έδαφος των κρατών μελών, υπεύθυνο κράτος μέλος είναι εκείνο στο οποίο βρίσκεται νομίμως ο πατέρας, η μητέρα ή άλλος ενήλικος υπεύθυνος για τον ανήλικο, είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του συγκεκριμένου κράτους μέλους, ή αδέλφια του, εκτός εάν αποδεικνύεται ότι αυτό δεν είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

3.   Σε περίπτωση που ο αιτών είναι ασυνόδευτος ανήλικος ο οποίος έχει συγγενή που βρίσκεται νομίμως σε άλλο κράτος μέλος και έχει αποδειχθεί, βάσει ατομικής εξέτασης, ότι ο συγγενής μπορεί να αναλάβει τη φροντίδα του, το εν λόγω κράτος μέλος επανενώνει τον ανήλικο με τον συγγενή του και είναι το υπεύθυνο κράτος μέλος, εκτός εάν αποδεικνύεται ότι αυτό δεν είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

4.   Αν μέλη της οικογένειας, αδέρφια ή συγγενείς, όπως αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, διαμένουν σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη, ο προσδιορισμός του υπεύθυνου κράτους μέλους λαμβάνεται με βάση το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

5.   Αν δεν υπάρχει μέλος της οικογένειας, αδέλφια ή συγγενής, όπως αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, υπεύθυνο κράτος μέλος είναι το κράτος μέλος στο οποίο ο ασυνόδευτος ανήλικος υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας, εάν αυτό είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

6.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 78, σχετικά με:

Κατά την άσκηση των εξουσιών της έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή δεν υπερβαίνει το πεδίο του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού όπως προβλέπεται στο άρθρο 23 παράγραφος 4.

7.   Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων, καθορίζει ενιαίες μεθόδους για τη διαβούλευση και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 77 παράγραφος 2.

1.   Εάν ένα μέλος της οικογένειας του αιτούντος έλαβε άδεια διαμονής σε κράτος μέλος ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας ή διαμένει σε κράτος μέλος βάσει άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος σύμφωνα με την οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου (40) ή άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος που χορηγείται σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, εάν η εν λόγω οδηγία δεν εφαρμόζεται στο οικείο κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, υπό τον όρο ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα εξέφρασαν την επιθυμία τους γραπτώς.

2.   Εάν ένα μέλος της οικογένειας έλαβε άδεια διαμονής ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας, αλλά αργότερα κατέστη πολίτης κράτους μέλους, το εν λόγω κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης, υπό την προϋπόθεση ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα εξέφρασαν την επιθυμία τους επ’ αυτού γραπτώς.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 εφαρμόζονται επίσης στα τέκνα που γεννήθηκαν μετά την άφιξη του μέλους της οικογένειας στο έδαφος των κρατών μελών.

1.   Αν ο αιτών είναι κάτοχος εν ισχύ εγγράφου διαμονής, το κράτος μέλος που εξέδωσε το εν λόγω έγγραφο είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

2.   Αν ο αιτών είναι κάτοχος έγκυρης θεώρησης, το κράτος μέλος που εξέδωσε την εν λόγω θεώρηση είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, εκτός εάν η εν λόγω θεώρηση εκδόθηκε εξ ονόματος άλλου κράτους μέλους βάσει συμφωνίας εκπροσώπησης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009. Στην περίπτωση αυτή, το κράτος μέλος που εκπροσωπήθηκε είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

3.   Αν ο αιτών είναι κάτοχος περισσοτέρων του ενός εν ισχύ εγγράφων διαμονής ή θεωρήσεων που έχουν εκδοθεί από διάφορα κράτη μέλη, το υπεύθυνο κράτος μέλος για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας προσδιορίζεται κατά σειρά:

4.   Όταν ο αιτών είναι κάτοχος ενός ή περισσότερων εγγράφων διαμονής των οποίων η ισχύς έχει λήξει ή ακυρωθεί, ανακληθεί ή αρθεί σε διάστημα μικρότερο των τριών ετών πριν από την καταχώριση της αίτησης, ή μίας ή περισσότερων θεωρήσεων των οποίων η ισχύς έχει λήξει ή οι οποίες έχουν ακυρωθεί, ανακληθεί ή αρθεί σε διάστημα μικρότερο των 18 μηνών πριν από την καταχώριση της αίτησης, εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1, 2 και 3.

5.   Το γεγονός ότι το έγγραφο διαμονής ή η θεώρηση εκδόθηκαν βάσει πλαστής ή ψευδούς ταυτότητας ή με την παρουσίαση πλαστών, παραποιημένων ή άκυρων εγγράφων, δεν κωλύει την ανάθεση της ευθύνης στο κράτος μέλος που εξέδωσε το εν λόγω έγγραφο διαμονής ή τη θεώρηση. Εντούτοις, το κράτος μέλος που εξέδωσε το έγγραφο διαμονής ή τη θεώρηση δεν είναι υπεύθυνο αν μπορεί να αποδείξει τη διάπραξη της απάτης μετά την έκδοση του εγγράφου ή της θεώρησης.

1.   Όταν ο αιτών κατέχει δίπλωμα ή τίτλο που εξέδωσε εκπαιδευτικό ίδρυμα με έδρα σε κράτος μέλος, το κράτος μέλος αυτό είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, εφόσον η αίτηση είναι καταχωρισμένη λιγότερο από έξι έτη μετά την έκδοση του διπλώματος ή του τίτλου.

2.   Όταν ο αιτών κατέχει πάνω από ένα διπλώματα ή τίτλους που εξέδωσαν εκπαιδευτικά ιδρύματα σε διαφορετικά κράτη μέλη, την ευθύνη για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας αναλαμβάνει το κράτος μέλος που εξέδωσε το δίπλωμα ή τον τίτλο με τη μεγαλύτερη διάρκεια σπουδών ή, αν οι περίοδοι σπουδών είχαν την ίδια διάρκεια, το κράτος μέλος με το πιο πρόσφατο δίπλωμα ή τίτλο.

1.   Αν υπήκοος τρίτης χώρας ή άπατρις εισέρχεται στο έδαφος των κρατών μελών μέσω κράτους μέλους στο οποίο δεν υφίσταται η ανάγκη θεώρησης, αυτό το κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

2.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται εάν η αίτηση διεθνούς προστασίας του υπηκόου τρίτης χώρας ή του ανιθαγενούς έχει καταχωριστεί σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο επίσης δεν απαιτείται θεώρηση προς είσοδο στο έδαφός του. Στην περίπτωση αυτή, το άλλο κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

1.   Όταν διαπιστώνεται, βάσει αποδεικτικών στοιχείων ή έμμεσων αποδείξεων, όπως περιγράφονται στους δύο καταλόγους που αναφέρονται στο άρθρο 40 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1358, ότι ο αιτών διήλθε παρανόμως από ξηράς, θαλάσσης ή αέρος το σύνορο κράτους μέλους προερχόμενος από τρίτη χώρα, το πρώτο κράτος μέλος στο οποίο ο αιτών εισέρχεται είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας. Η ευθύνη αυτή παύει να υφίσταται αν η αίτηση καταχωρίζεται πάνω από 20 μήνες μετά την ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η διέλευση των συνόρων.

2.   Παρά τα οριζόμενα στην πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου, όταν διαπιστώνεται, βάσει αποδεικτικών στοιχείων ή έμμεσων αποδείξεων όπως περιγράφονται στους δύο καταλόγους που αναφέρονται στο άρθρο 40 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού, περιλαμβανομένων των δεδομένων που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1358, ότι ο αιτών αποβιβάστηκε στο έδαφος κράτους μέλους ύστερα από επιχείρηση έρευνας και διάσωσης, το κράτος μέλος αυτό είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας. Η ευθύνη αυτή παύει να υφίσταται αν η αίτηση καταχωριστεί πάνω από 12 μήνες μετά την ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η αποβίβαση.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν αν μπορεί να αποδειχτεί, βάσει αποδεικτικών στοιχείων ή έμμεσων αποδείξεων, όπως περιγράφονται στους δύο καταλόγους που αναφέρονται στο άρθρο 40 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1358, ότι ο αιτών μετεγκαταστάθηκε σε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 67 του παρόντος κανονισμού σε άλλο κράτος μέλος αφότου διήλθε τα σύνορα. Στην περίπτωση αυτή, το άλλο κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

1.   Όταν, λόγω εγκυμοσύνης, πρόσφατου τοκετού, σοβαρής ψυχικής ή σωματικής ασθένειας, σοβαρής αναπηρίας, σοβαρού ψυχολογικού τραυματισμού ή προχωρημένης ηλικίας, ένας αιτών εξαρτάται από τη βοήθεια του παιδιού, των αδελφών ή του γονέα του που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος, ή όταν νομίμως διαμένοντα σε κράτος μέλος παιδί, αδέλφια ή γονέας αιτούντος εξαρτάται από τη βοήθεια του αιτούντος, τα κράτη μέλη συνήθως διατηρούν μαζί ή επανενώνουν τον αιτούντα με το παιδί, τα αδέλφια ή γονέα, υπό την προϋπόθεση ότι οι οικογενειακοί δεσμοί υπήρχαν πριν από την είσοδο του αιτούντος στο έδαφος των κρατών μελών, ότι το παιδί, τα αδέλφια ή ο γονέας ή ο αιτών μπορούν να φροντίσουν το εξαρτώμενο πρόσωπο και ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα εξέφρασαν την επιθυμία τους επ’ αυτού γραπτώς, αφού ενημερώθηκαν σχετικά με αυτήν τη δυνατότητα.

Όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι παιδί, αδέλφια ή γονέας διαμένουν νομίμως στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται το εξαρτώμενο πρόσωπο, το εν λόγω κράτος μέλος εξακριβώνει αν το παιδί, τα αδέλφια ή ο γονέας μπορούν να φροντίσουν το εξαρτώμενο πρόσωπο πριν από την υποβολή αιτήματος αναδοχής σύμφωνα με το άρθρο 39.

2.   Όταν το παιδί, τα αδέλφια ή ο γονέας της παραγράφου 1 διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο αιτών, το υπεύθυνο κράτος μέλος είναι το κράτος μέλος στο οποίο διαμένουν νομίμως το παιδί, τα αδέλφια ή ο γονέας, εκτός εάν η υγεία του αιτούντος δεν του επιτρέπει επί σημαντικό χρονικό διάστημα να μεταβεί στο εν λόγω κράτος μέλος. Σε μια τέτοια περίπτωση, το υπεύθυνο κράτος μέλος είναι το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο αιτών. Το εν λόγω κράτος μέλος δεν υποχρεούται να φέρει το παιδί, τα αδέλφια ή τον γονέα του αιτούντος στην επικράτειά του.

3.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 78, σχετικά με:

4.   Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων, καθορίζει ενιαίες μεθόδους για τη διαβούλευση και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 77 παράγραφος 2.

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 16 παράγραφος 1, ένα κράτος μέλος δύναται να αποφασίζει να εξετάζει αίτηση διεθνούς προστασίας από υπήκοο τρίτης χώρας ή από ανιθαγενή που έχει καταχωριστεί σ’ αυτό, ακόμη κι αν δεν είναι υπεύθυνο για την εξέταση σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

2.   Το κράτος μέλος στο οποίο καταχωρίζεται αίτηση διεθνούς προστασίας και το οποίο διεξάγει τη διαδικασία για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους, ή το υπεύθυνο κράτος μέλος μπορεί, οποτεδήποτε πριν από τη λήψη πρώτης απόφασης επί της ουσίας, να υποβάλει σε άλλο κράτος μέλος αίτημα αναδοχής αιτούντος για να επανενώσει τυχόν πρόσωπα με τα οποία έχει σχέση ο αιτών, για ανθρωπιστικούς λόγους, βάσει ιδίως ουσιαστικών δεσμών που αφορούν οικογενειακά, κοινωνικά ή πολιτισμικά κριτήρια, ακόμα κι όταν το άλλο κράτος μέλος δεν είναι υπεύθυνο σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στα άρθρα 25 έως 28 και στο άρθρο 34. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα εκφράζουν τη συναίνεσή τους προς τούτο γραπτώς.

Το αίτημα αναδοχής περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που διαθέτει το κράτος που υποβάλλει το αίτημα, τα οποία είναι απαραίτητα ώστε το κράτος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα να είναι σε θέση να εκτιμήσει την κατάσταση.

Το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα προβαίνει σε τυχόν αναγκαίους ελέγχους, ώστε να εξετάσει τους ανθρωπιστικούς λόγους που αναφέρονται στο αίτημα, και απαντάει στο κράτος μέλος που υποβάλλει το αίτημα εντός δύο μηνών από την παραλαβή του αιτήματος, χρησιμοποιώντας το δίκτυο ηλεκτρονικής επικοινωνίας που δημιουργήθηκε με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1560/2003. Στην απόρριψη του αιτήματος αναφέρονται οι λόγοι στους οποίους βασίζεται η απόρριψη.

1.   Το υπεύθυνο κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού υποχρεούται:

2.   Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί η κατάσταση ανηλίκου ο οποίος συνοδεύει τον αιτούντα και εμπίπτει στον ορισμό του μέλους οικογένειας από εκείνη του μέλους οικογένειάς του και τον ανήλικο αναδέχεται ή αναλαμβάνει το κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω μέλους οικογένειας, χωρίς να χρειάζεται γραπτή συναίνεση του ενδιαφερόμενου προσώπου, ακόμη κι αν ο ανήλικος δεν είναι ατομικά αιτών, εκτός εάν αποδεικνύεται ότι αυτό δεν είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά την άφιξη του αιτούντος στο έδαφος των κρατών μελών, χωρίς να χρειάζεται να κινηθεί νέα διαδικασία αναδοχής για τα εν λόγω παιδιά.

Παρά την απαίτηση γραπτής συγκατάθεσης του άρθρου 26, όταν κινείται νέα διαδικασία για αναδοχή ανήλικου προς κράτος μέλος το οποίο δηλώνεται ως το υπεύθυνο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 26, δεν απαιτείται γραπτή συναίνεση από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, εκτός εάν αποδειχθεί ότι η μεταφορά στο υπεύθυνο κράτος μέλος δεν είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου.

3.   Στις καταστάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) του παρόντος άρθρου, το υπεύθυνο κράτος μέλος εξετάζει ή ολοκληρώνει την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1348.

1.   Όταν ένα κράτος μέλος χορηγήσει έγγραφο διαμονής σε αιτούντα, αποφασίσει να εφαρμόσει το άρθρο 35, θεωρεί ότι η μεταφορά ασυνόδευτου ανηλίκου στο υπεύθυνο κράτος μέλος δεν είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού ή δεν μεταφέρει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στο υπεύθυνο κράτος μέλος εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 46, το εν λόγω κράτος μέλος καθίσταται υπεύθυνο και οι υποχρεώσεις που ορίζονται στο άρθρο 36 μεταφέρονται στο εν λόγω κράτος μέλος. Ανάλογα με την περίπτωση, ενημερώνει σχετικά το κράτος μέλος που ήταν προηγουμένως υπεύθυνο, το κράτος μέλος που διενεργεί διαδικασία για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους ή το κράτος μέλος στο οποίο υποβλήθηκε αίτημα αναδοχής του αιτούντος ή κοινοποίηση εκ νέου ανάληψης, χρησιμοποιώντας το δίκτυο ηλεκτρονικής επικοινωνίας που δημιουργήθηκε με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1560/2003.

Το κράτος μέλος που καθίσταται υπεύθυνο σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δηλώνει ότι έχει καταστεί υπεύθυνο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358.

2.   Κατόπιν εξέτασης αίτησης στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1348, οι υποχρεώσεις που ορίζει το άρθρο 36 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού παύουν να ισχύουν 15 μήνες αφού εκδοθεί απόφαση η οποία απορρίπτει αίτηση ως απαράδεκτη, αβάσιμη ή προδήλως αβάσιμη όσον αφορά το καθεστώς πρόσφυγα ή το καθεστώς επικουρικής προστασίας ή απόφαση η οποία κηρύσσει ρητώς ή σιωπηρώς την αίτηση ως ανακληθείσα καταστεί οριστική.

Αίτηση που καταχωρίζεται μετά την παρέλευση της προθεσμίας του πρώτου εδαφίου λογίζεται ως νέα αίτηση για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και οδηγεί σε νέα διαδικασία για προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους.

3.   Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, όταν το πρόσωπο αιτείται διεθνή προστασία σε άλλο κράτος μέλος εντός της προθεσμίας των 15 μηνών που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο και κατά την ημερομηνία λήξης της εν λόγω προθεσμίας των 15 μηνών εκκρεμεί διαδικασία εκ νέου ανάληψης, η ευθύνη δεν παύει έως ότου ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία εκ νέου ανάληψης ή έως ότου εκπνεύσουν οι προθεσμίες ώστε το κράτος μέλος που διενεργεί τη μεταφορά να την εκτελέσει, σύμφωνα με το άρθρο 46.

4.   Οι υποχρεώσεις που προβλέπει το άρθρο 36 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού παύουν να ισχύουν εφόσον το υπεύθυνο κράτος μέλος στοιχειοθετεί, βάσει δεδομένων καταγεγραμμένων και αποθηκευμένων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/2226 ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων, ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εγκατέλειψε το έδαφος των κρατών μελών για τουλάχιστον εννέα μήνες, εκτός εάν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατέχει έγκυρο έγγραφο διαμονής που έχει εκδοθεί από το υπεύθυνο κράτος μέλος.

Αίτηση που καταχωρίζεται μετά την περίοδο απουσίας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο θεωρείται νέα αίτηση για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και, συνεπώς, κινείται νέα διαδικασία προσδιορισμού του υπεύθυνου κράτους μέλους.

5.   Η υποχρέωση που ορίζεται στο άρθρο 36 παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού σχετικά με την εκ νέου ανάληψη υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς παύει να ισχύει, αν στοιχειοθετηθεί, με βάση την επικαιροποίηση των στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358, ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εγκατέλειψε το έδαφος των κρατών μελών είτε υποχρεωτικά είτε οικειοθελώς, για να συμμορφωθεί με απόφαση επιστροφής ή με εντολή απομάκρυνσης που εκδόθηκε μετά την ανάκληση ή την απόρριψη της αίτησής του.

Αίτηση που καταχωρίζεται αφού έχει συμβεί πραγματική απομάκρυνση ή οικειοθελής επιστροφή λογίζεται ως νέα αίτηση για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και οδηγεί σε νέα διαδικασία για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους.

1.   Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί σε οποιοδήποτε κράτος μέλος το ζητήσει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν το πρόσωπο που καλύπτεται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα οποία είναι κατάλληλα, συναφή και περιορίζονται σε ό,τι είναι αναγκαίο για τον σκοπό:

2.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καλύπτουν μόνο:

3.   Στο μέτρο που αυτό είναι απαραίτητο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, το υπεύθυνο κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει από άλλο κράτος μέλος να του γνωστοποιήσει τους λόγους που επικαλείται ο αιτών προς υποστήριξη της αίτησής του και τους λόγους της απόφασης που τυχόν έχει ληφθεί σχετικά με αυτόν. Όταν το υπεύθυνο κράτος μέλος εφαρμόζει το άρθρο 55 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348, μπορεί επίσης να ζητήσει πληροφορίες που επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές του να διαπιστώσουν αν προέκυψαν ή υποβλήθηκαν νέα στοιχεία από τον αιτούντα. Το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα μπορεί να αρνηθεί να απαντήσει στο αίτημα που του υποβάλλεται, αν η κοινοποίηση αυτών των πληροφοριών μπορεί να θίξει τα ουσιώδη συμφέροντά του ή την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών του ενδιαφερόμενου ή άλλου προσώπου. Ο αιτών ενημερώνεται από το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα εκ των προτέρων για τις συγκεκριμένες πληροφορίες που ζητούνται και για τον λόγο υποβολής του εν λόγω αιτήματος.

4.   Κάθε αίτημα πληροφοριών αποστέλλεται μόνο στο πλαίσιο ατομικής αίτησης διεθνούς προστασίας ή μεταφοράς με σκοπό τη μετεγκατάσταση. Το εν λόγω αίτημα είναι αιτιολογημένο και, όταν έχει ως στόχο να επαληθεύσει την ύπαρξη κριτηρίου ικανού να θεμελιώσει την ευθύνη του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται, προσδιορίζει σε ποιο αποδεικτικό στοιχείο βασίζεται, συμπεριλαμβανομένων σχετικών πληροφοριών από αξιόπιστες πηγές αναφορικά με τα μέσα και τους τρόπους με τους οποίους οι αιτούντες εισήλθαν στα εδάφη των κρατών μελών, ή σε ποιο συγκεκριμένο και επαληθεύσιμο στοιχείο των δηλώσεων του αιτούντος βασίζεται. Οι εν λόγω σχετικές πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές δεν επαρκούν από μόνες τους για να καθοριστεί η ευθύνη και η αρμοδιότητα του κράτους μέλους βάσει του παρόντος κανονισμού, αλλά μπορούν να συμβάλουν στην αξιολόγηση άλλων ενδείξεων σχετικών με μεμονωμένο αιτούντα.

5.   Το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα είναι υποχρεωμένο να απαντήσει εντός προθεσμίας τριών εβδομάδων. Οποιαδήποτε καθυστέρηση απάντησης δικαιολογείται δεόντως. Η έλλειψη απάντησης εντός τριών εβδομάδων δεν απαλλάσσει το εν λόγω κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα από την υποχρέωση απάντησης. Αν το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα αποκρύπτει πληροφορίες που καταδεικνύουν ότι αυτό είναι υπεύθυνο, το εν λόγω κράτος μέλος δεν μπορεί να επικαλεστεί την εκπνοή των προθεσμιών που προβλέπονται στο άρθρο 39 ως λόγο άρνησης συμμόρφωσης με αίτημα αναδοχής. Σ’ αυτή την περίπτωση, οι προθεσμίες που προβλέπονται στο άρθρο 39 για την υποβολή αιτήματος αναδοχής παρατείνονται κατά ίσο χρονικό διάστημα με την καθυστέρηση απάντησης από το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα.

6.   Η ανταλλαγή πληροφοριών διενεργείται κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους και μπορεί να πραγματοποιείται μόνο μεταξύ αρχών ο διορισμός των οποίων από κάθε κράτος μέλος έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 1.

7.   Οι πληροφορίες που ανταλλάσσονται μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για τους σκοπούς που προβλέπονται στην παράγραφο 1. Σε κάθε κράτος μέλος, αυτές οι πληροφορίες μπορούν, ανάλογα με τον χαρακτήρα τους και τις αρμοδιότητες της αποδέκτριας αρχής, να κοινοποιούνται μόνο στις διοικητικές και δικαστικές αρχές που είναι επιφορτισμένες με:

8.   Το κράτος μέλος που διαβιβάζει τις πληροφορίες μεριμνά για την ακρίβεια και την επικαιροποίηση των πληροφοριών. Αν προκύψει ότι το κράτος μέλος έχει διαβάσει πληροφορίες που δεν είναι ακριβείς ή που δεν έπρεπε να έχουν διαβιβαστεί, τα κράτη μέλη προς τα οποία απευθύνονται λαμβάνουν αμέσως σχετική ενημέρωση. Οφείλουν να διορθώνουν τις εν λόγω πληροφορίες ή να μεριμνούν για τη διαγραφή τους.

9.   Κάθε οικείο κράτος μέλος τηρεί μνεία της διαβίβασης και της παραλαβής των πληροφοριών που ανταλλάσσονται στον ατομικό φάκελο του ενδιαφερόμενου προσώπου ή σε μητρώο.

1.   Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί αμελλητί στην Επιτροπή τις αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για την εκτέλεση των υποχρεώσεων οι οποίες απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό και τις τυχόν τροποποιήσεις του. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αρχές αυτές να διαθέτουν τους απαραίτητους ανθρώπινους, υλικούς και οικονομικούς πόρους για να φέρνουν σε πέρας τα καθήκοντά τους που σχετίζονται με την εφαρμογή των διαδικασιών προσδιορισμού του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας με ταχύ και αποτελεσματικό τρόπο, και, ιδίως, για να προστατεύουν τα διαδικαστικά και θεμελιώδη δικαιώματα, να διασφαλίζουν ταχεία διαδικασία για την επανένωση των μελών της οικογένειας και των συγγενών που βρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη, να ανταποκρίνονται εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών σε αιτήματα πληροφοριών, σε αιτήματα αναδοχής και σε κοινοποιήσεις εκ νέου ανάληψης, καθώς και, κατά περίπτωση, για να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις που υπέχουν στο πλαίσιο του μέρους IV.

2.   Η Επιτροπή δημοσιεύει ενοποιημένο κατάλογο των αρχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε περίπτωση αλλαγών στον εν λόγω κατάλογο, η Επιτροπή δημοσιεύει μία φορά τον χρόνο επικαιροποιημένο ενοποιημένο κατάλογο.

3.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το προσωπικό των αρχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 λαμβάνει την αναγκαία κατάρτιση όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

4.   Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων, θεσπίζει ασφαλείς διαύλους ηλεκτρονικής επικοινωνίας μεταξύ των αρχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και μεταξύ των εν λόγω αρχών και του Οργανισμού για το Άσυλο, προκειμένου να διαβιβάζονται οι πληροφορίες, τα βιομετρικά δεδομένα που λαμβάνονται σύμφωνα με τον κανονισμό (EΕ) 2024/1358, τα αιτήματα, οι κοινοποιήσεις, οι απαντήσεις και τυχόν άλλη γραπτή αλληλογραφία, και να εξασφαλίζεται ότι οι αποστολείς λαμβάνουν αυτόματα ηλεκτρονική απόδειξη παραλαβής. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 77 παράγραφος 2.

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να συνάπτουν, διμερώς, διοικητικούς διακανονισμούς σχετικά με τις πρακτικές λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, προκειμένου να διευκολύνεται η εφαρμογή του και να αυξάνεται η αποτελεσματικότητά του. Αυτοί οι διακανονισμοί μπορούν να αφορούν:

2.   Επιπλέον, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν τους διοικητικούς διακανονισμούς που συνάπτονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 343/2003 (41) του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013. Στον βαθμό που οι διακανονισμοί αυτοί δεν συνάδουν με τον παρόντα κανονισμό, τα οικεία κράτη μέλη τούς τροποποιούν ώστε να εξαλειφθούν τυχόν ασυμβατότητες.

3.   Πριν συνάψουν ή τροποποιήσουν διακανονισμό της παραγράφου 1 στοιχείο β), τα οικεία κράτη μέλη ζητούν τη γνώμη της Επιτροπής όσον αφορά τη συμβατότητά του με τον παρόντα κανονισμό.

4.   Αν η Επιτροπή θεωρεί ότι οι διακανονισμοί της παραγράφου 1 στοιχείο β) είναι ασύμβατοι με τον παρόντα κανονισμό ενημερώνει, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, τα εν λόγω κράτη μέλη. Τα οικεία κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την τροποποίηση των εν λόγω διακανονισμών εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, ώστε να εξαλειφθούν τυχόν ασυμβατότητες που έχουν παρατηρηθεί.

5.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή όλους τους διακανονισμούς της παραγράφου 1, καθώς και κάθε καταγγελία ή τροποποίησή τους.

1.   Για να διευκολυνθεί η ορθή λειτουργία των μηχανισμών που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και να επιλυθούν οι δυσκολίες εφαρμογής του, αν δύο ή περισσότερα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη συνεργασία τους στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού ή στην εφαρμογή του μεταξύ τους, τα οικεία κράτη μέλη, κατόπιν αιτήματος ενός ή περισσοτέρων εξ αυτών, προβαίνουν αμελλητί σε διαβουλεύσεις με σκοπό την εξεύρεση κατάλληλων λύσεων εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, σύμφωνα με την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 ΣΕΕ.

Ανάλογα με την περίπτωση, οι πληροφορίες σχετικά με τις δυσκολίες που ανέκυψαν και τη λύση που βρέθηκε μπορούν να κοινοποιηθούν στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη στο πλαίσιο της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 77.

2.   Αν δεν εξευρεθεί λύση βάσει της παραγράφου 1 ή αν εξακολουθούν να υπάρχουν δυσκολίες, ένα ή περισσότερα από τα οικεία κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή να προβεί σε διαβουλεύσεις με τα οικεία κράτη μέλη με σκοπό την εξεύρεση κατάλληλων λύσεων. Η Επιτροπή προβαίνει αμελλητί στις εν λόγω διαβουλεύσεις. Τα οικεία κράτη μέλη συμμετέχουν ενεργά στις διαβουλεύσεις. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την ταχεία επίλυση του ζητήματος. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει συστάσεις απευθυνόμενες στα οικεία κράτη μέλη, στις οποίες αναφέρονται τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και οι κατάλληλες προθεσμίες.

Κατά περίπτωση, οι πληροφορίες σχετικά με τις δυσκολίες που ανέκυψαν, τις συστάσεις που διατυπώθηκαν και τη λύση που βρέθηκε μπορούν να κοινοποιηθούν στα άλλα κράτη μέλη στο πλαίσιο της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 77.

Η διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν άρθρο δεν θίγει τις προθεσμίες που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό σε μεμονωμένες περιπτώσεις.

3.   Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των εξουσιών της Επιτροπής να επιβλέπει την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου δυνάμει των άρθρων 258 και 260 ΣΛΕΕ. Επιπλέον, δεν θίγει τη δυνατότητα των οικείων κρατών μελών να υποβάλλουν τη διαφορά τους στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 273 ΣΛΕΕ ή τη δυνατότητα των κρατών μελών να προσφεύγουν στο Δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 259 ΣΛΕΕ.

1.   Η ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης, η οποία περιλαμβάνει τις συνεισφορές που καθορίζονται στην εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57, όπως δεσμεύτηκαν από τα κράτη μέλη κατά τη συνεδρίαση του φόρουμ υψηλού επιπέδου, χρησιμεύει ως το κύριο εργαλείο απόκρισης αλληλεγγύης για τα κράτη μέλη που υφίστανται μεταναστευτική πίεση με βάση τις ανάγκες που προσδιορίζονται στην πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12.

2.   Η ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης συνίσταται στους ακόλουθους τύπους μέτρων αλληλεγγύης, οι οποίοι θεωρούνται ίσης αξίας:

Δράσεις σε τρίτες χώρες ή σε σχέση με αυτές που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου, υλοποιούνται από τα επωφελούμενα κράτη μέλη σύμφωνα με το πεδίο εφαρμογής και τους στόχους του παρόντος κανονισμού και του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1147.

3.   Οι χρηματοδοτικές συνεισφορές που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) για έργα σε τρίτες χώρες επικεντρώνονται, ειδικότερα, στα εξής:

1.   Με βάση την πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12 και σύμφωνα με την ανάληψη δεσμεύσεων που διεξάγεται στο φόρουμ υψηλού επιπέδου που αναφέρεται στο άρθρο 13, το Συμβούλιο εκδίδει, σε ετήσια βάση, πριν από το τέλος κάθε ημερολογιακού έτους, εκτελεστική πράξη για τη δημιουργία της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης, συμπεριλαμβανομένων του αριθμού αναφοράς των απαιτούμενων μετεγκαταστάσεων και χρηματοδοτικών συνεισφορών για την ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης σε επίπεδο Ένωσης και των ειδικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει κάθε κράτος μέλος για κάθε τύπο συνεισφορών αλληλεγγύης που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του φόρουμ υψηλού επιπέδου που αναφέρεται στο άρθρο 13. Το Συμβούλιο εκδίδει με ειδική πλειοψηφία την εκτελεστική πράξη που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο. Το Συμβούλιο δύναται να τροποποιεί με ειδική πλειοψηφία την πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12 με ειδική πλειοψηφία.

2.   Η εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου καθορίζει επίσης, όπου είναι αναγκαίο, το ενδεικτικό ποσοστό της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης που δύναται να διατίθεται στα κράτη μέλη υπό μεταναστευτική πίεση ως αποτέλεσμα μεγάλου αριθμού αφίξεων που προέρχονται από επαναλαμβανόμενες αποβιβάσεις μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες των οικείων κρατών μελών. Μπορεί επίσης να προσδιορίζει άλλες μορφές αλληλεγγύης, όπως ορίζεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο γ), ανάλογα με τις ανάγκες για τα εν λόγω μέτρα που προκύπτουν από τις ειδικές προκλήσεις στον τομέα της μετανάστευσης στα οικεία κράτη μέλη.

3.   Κατά τη συνεδρίαση του φόρουμ υψηλού επιπέδου που αναφέρεται στο άρθρο 13, τα κράτη μέλη καταλήγουν σε συμπέρασμα σχετικά με έναν συνολικό αριθμό αναφοράς για κάθε μέτρο αλληλεγγύης στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης, με βάση την πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12. Κατά τη διάρκεια της εν λόγω συνεδρίασης, τα κράτη μέλη δεσμεύονται επίσης να καταβάλουν τις συνεισφορές τους στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου και την υποχρεωτική δίκαιη κατανομή, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με την κλείδα αναφοράς που ορίζεται στο άρθρο 66.

4.   Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη έχουν πλήρη διακριτική ευχέρεια να επιλέξουν από τα είδη μέτρων αλληλεγγύης που απαριθμούνται στο άρθρο 56 παράγραφος 2, ή ένα συνδυασμό αυτών. Τα κράτη μέλη που αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για εναλλακτικά μέτρα αλληλεγγύης αναφέρουν την οικονομική αξία των εν λόγω μέτρων βάσει αντικειμενικών κριτηρίων. Εάν τα εναλλακτικά μέτρα αλληλεγγύης δεν προσδιορίζονται στην πρόταση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 12, τα κράτη μέλη δύνανται ακόμη να δεσμεύονται για τα εν λόγω μέτρα. Εάν τα μέτρα αυτά δεν ζητούνται από το επωφελούμενο κράτος μέλος σε ένα δεδομένο έτος, μετατρέπονται σε χρηματοδοτικές συνεισφορές.

1.   Κράτος μέλος που προσδιορίζεται στην απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ως κράτος μέλος που τελεί υπό μεταναστευτική πίεση ενημερώνει, μετά την έκδοση της εκτελεστικής πράξης του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57, την Επιτροπή και το Συμβούλιο εάν προτίθεται να κάνει χρήση της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης. Η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά.

2.   Το οικείο κράτος μέλος περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με το είδος και το επίπεδο των μέτρων αλληλεγγύης που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2, που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κατάστασης, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, τυχόν χρήσης των συνιστωσών της μόνιμης εργαλειοθήκης της ΕΕ για τη στήριξη της μετανάστευσης. Εάν το εν λόγω κράτος μέλος προτίθεται να κάνει χρήση των χρηματοδοτικών συνεισφορών, προσδιορίζει επίσης τα σχετικά προγράμματα δαπανών της Ένωσης.

3.   Μετά την λήψη των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, το οικείο κράτος μέλος έχει πρόσβαση στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης σύμφωνα με το άρθρο 60. Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συγκαλεί χωρίς καθυστέρηση και σε κάθε περίπτωση εντός 10 ημερών από την λήψη των πληροφοριών το φόρουμ τεχνικού επιπέδου για την επιχειρησιακή εφαρμογή των μέτρων αλληλεγγύης.

1.   Εάν ένα κράτος μέλος δεν έχει προσδιοριστεί στην απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ως κράτος που τελεί υπό μεταναστευτική πίεση, αλλά θεωρεί εκείνο ότι τελεί υπό μεταναστευτική πίεση, ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την ανάγκη του να κάνει χρήση της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης και ενημερώνει το Συμβούλιο σχετικά. Η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά.

2.   Η κοινοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνει:

3.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής και ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το οικείο κράτος μέλος, επικουρούν την Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, στην κατάρτιση της αξιολόγησης της μεταναστευτικής πίεσης.

4.   Η Επιτροπή αξιολογεί ταχέως την κοινοποίηση, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που ορίζονται στα άρθρα 9 και 10, το κατά πόσον το κοινοποιούν κράτος μέλος έχει προσδιοριστεί ότι διατρέχει κίνδυνο μεταναστευτικής πίεσης στην απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 11, τη συνολική κατάσταση στην Ένωση, την κατάσταση στο κοινοποιούν κράτος μέλος κατά τους προηγούμενους 12 μήνες και τις ανάγκες που εξέφρασε το κοινοποιούν κράτος μέλος, και εκδίδει απόφαση εάν θεωρείται ότι το κράτος μέλος τελεί υπό μεταναστευτική πίεση. Σε περίπτωση που η Επιτροπή αποφασίσει ότι το εν λόγω κράτος μέλος τελεί υπό μεταναστευτική πίεση, το οικείο κράτος μέλος καθίσταται επωφελούμενο κράτος μέλος, εκτός εάν δεν του επιτραπεί η πρόσβαση στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης σύμφωνα με την παράγραφο 6 του παρόντος άρθρου.

5.   Η Επιτροπή διαβιβάζει χωρίς καθυστέρηση την απόφασή της στο οικείο κράτος μέλος, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.   Όταν η απόφαση της Επιτροπής ορίζει ότι το κράτος μέλος που υποβάλλει την κοινοποίηση βρίσκεται υπό μεταναστευτική πίεση, ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συγκαλεί το φόρουμ τεχνικού επιπέδου χωρίς καθυστέρηση και εντός δύο εβδομάδων από τη διαβίβαση της απόφασης της Επιτροπής στο οικείο κράτος μέλος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την εφαρμογή των μέτρων αλληλεγγύης. Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συγκαλεί το φόρουμ τεχνικού επιπέδου, εκτός εάν η Επιτροπή κρίνει, ή το Συμβούλιο αποφασίσει μέσω της έκδοσης εκτελεστικής πράξης, εντός δύο εβδομάδων από τη διαβίβαση της απόφασης της Επιτροπής προς το οικείο κράτος μέλος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ότι δεν υπάρχει επαρκής ικανότητα στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης για το οικείο κράτος μέλος ώστε να του επιτρέπεται να επωφεληθεί από την ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης ή ότι υπάρχουν άλλοι αντικειμενικοί λόγοι για τους οποίους δεν επιτρέπεται στο εν λόγω κράτος μέλος να επωφεληθεί από την ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης.

7.   Εάν το Συμβούλιο αποφασίσει ότι δεν υπάρχει επαρκής ικανότητα στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης, εφαρμόζεται το άρθρο 13 παράγραφος 4 και συγκαλείται το φόρουμ υψηλού επιπέδου το αργότερο μία εβδομάδα μετά την απόφαση της Επιτροπής.

Σε περίπτωση που με απόφαση της Επιτροπής απορρίπτεται αίτημα κράτους μέλους να θεωρηθεί ότι τελεί υπό μεταναστευτική πίεση, το κράτος μέλος που υποβάλλει την κοινοποίηση δύναται να υποβάλει νέα κοινοποίηση στην Επιτροπή και το Συμβούλιο με πρόσθετες σχετικές πληροφορίες.

1.   Στο φόρουμ τεχνικού επιπέδου, τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους και με την Επιτροπή προκειμένου να διασφαλίσουν την αποτελεσματική και αποδοτική επιχειρησιακή εφαρμογή των συνεισφορών αλληλεγγύης στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης για το οικείο έτος, με ισορροπημένο και έγκαιρο τρόπο, υπό το πρίσμα των αναγκών που προσδιορίζονται και αξιολογούνται και των διαθέσιμων συνεισφορών αλληλεγγύης.

2.   Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στη μεταναστευτική κατάσταση, συντονίζει την επιχειρησιακή εφαρμογή των συνεισφορών αλληλεγγύης προκειμένου να διασφαλιστεί ισόρροπη κατανομή των συνεισφορών αλληλεγγύης που είναι διαθέσιμες μεταξύ των επωφελούμενων κρατών μελών.

3.   Με εξαίρεση την υλοποίηση των χρηματοδοτικών συνεισφορών, κατά την επιχειρησιακή εφαρμογή των μέτρων αλληλεγγύης που έχουν προσδιοριστεί, τα κράτη μέλη υλοποιούν τις συνεισφορές αλληλεγγύης που έχουν δεσμευτεί και αναφέρονται στο άρθρο 56 για δεδομένο έτος πριν από το τέλος του εν λόγω έτους, με την επιφύλαξη του άρθρου 65 παράγραφος 3 και του άρθρου 67 παράγραφος 12.

Τα συνεισφέροντα κράτη μέλη υλοποιούν τις δεσμεύσεις τους κατ’ αναλογία προς τη συνολική τους δέσμευση στην ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης για δεδομένο έτος πριν από το τέλος του έτους.

Τα κράτη μέλη στα οποία χορηγήθηκε πλήρης μείωση των συνεισφορών αλληλεγγύης σύμφωνα με το άρθρο 61 ή 62 ή τα οποία είναι τα ίδια επωφελούμενα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 58 παράγραφος 1 και του άρθρου 59 παράγραφος 4 δεν υποχρεούνται να υλοποιήσουν τις συνεισφορές αλληλεγγύης για τις οποίες δεσμεύτηκαν που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 για δεδομένο έτος.

Τα συνεισφέροντα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να υλοποιούν τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει δυνάμει του άρθρου 56 παράγραφος 2 ούτε να εφαρμόζουν αντισταθμίσεις ευθύνης σύμφωνα με το άρθρο 63 έναντι επωφελούμενου κράτους μέλους, όταν η Επιτροπή έχει εντοπίσει, σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ή στο άρθρο 59 παράγραφος 4, συστημικές ελλείψεις στο επωφελούμενο αυτό κράτος μέλος ως προς τους κανόνες του μέρους III του παρόντος κανονισμού οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τη λειτουργία του παρόντος κανονισμού.

4.   Κατά την πρώτη συνεδρίαση του φόρουμ τεχνικού επιπέδου στον ετήσιο κύκλο, τα συνεισφέροντα και επωφελούμενα κράτη μέλη δύνανται να εκφράζουν εύλογες προτιμήσεις, υπό το πρίσμα των αναγκών που εντοπίστηκαν, για τα προφίλ των διαθέσιμων υποψηφίων για μετεγκατάσταση και έναν πιθανό σχεδιασμό για την υλοποίηση των συνεισφορών αλληλεγγύης τους, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης για επείγουσες δράσεις για τα επωφελούμενα κράτη μέλη.

Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ διευκολύνει την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τις πτυχές αυτές.

Κατά την υλοποίηση μετεγκαταστάσεων, τα κράτη μέλη λαμβάνουν πρωτίστως υπόψη τη μετεγκατάσταση ευάλωτων ατόμων.

5.   Οι φορείς, υπηρεσίες και οργανισμοί της Ένωσης που είναι αρμόδιοι στον τομέα της διαχείρισης του ασύλου, των συνόρων και της μετανάστευσης παρέχουν, όταν ζητηθεί και στο πλαίσιο των αντίστοιχων εντολών τους, στήριξη στα κράτη μέλη και στην Επιτροπή, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή και λειτουργία του παρόντος μέρους. Η υποστήριξη αυτή δύναται να λαμβάνει τη μορφή αναλύσεων, εμπειρογνωμοσύνης και επιχειρησιακής υποστήριξης. Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ συντονίζει κάθε συνδρομή από εμπειρογνώμονες ή ομάδες που αποστέλλονται από τον Οργανισμό για το Άσυλο, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής ή οποιονδήποτε άλλο φορέα, υπηρεσία ή οργανισμό της Ένωσης, σε σχέση με την επιχειρησιακή εφαρμογή των συνεισφορών αλληλεγγύης.

6.   Τον Ιανουάριο κάθε έτους από το 2025 και στο εξής, τα κράτη μέλη επιβεβαιώνουν στον συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ τα επίπεδα κάθε μέτρου αλληλεγγύης που εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους.

1.   Κράτος μέλος που προσδιορίζεται σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ότι τελεί υπό μεταναστευτική πίεση ή που το ίδιο θεωρεί ότι τελεί υπό μεταναστευτική πίεση και το οποίο δεν έχει κάνει χρήση της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης σύμφωνα με το άρθρο 58 ή δεν έχει κοινοποιήσει την ανάγκη να κάνει χρήση της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης σύμφωνα με το άρθρο 59, δύναται ανά πάσα στιγμή να ζητήσει μείωση εν μέρει ή εν όλω των συνεισφορών για τις οποίες δεσμεύτηκε όπως ορίζονται στην εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57.

Το οικείο κράτος μέλος υποβάλλει το αίτημά του στην Επιτροπή. Το οικείο κράτος μέλος διαβιβάζει το αίτημά του στο Συμβούλιο προς ενημέρωση.

2.   Όταν το κράτος μέλος που υποβάλλει το αίτημα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, είναι κράτος μέλος το οποίο δεν προσδιορίζεται σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ως κράτος που τελεί υπό μεταναστευτική πίεση, αλλά το ίδιο θεωρεί ότι τελεί υπό μεταναστευτική πίεση, το εν λόγω κράτος μέλος περιλαμβάνει στο αίτημά του:

Κατά την εξέταση τέτοιου αιτήματος, η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη τις πληροφορίες που ορίζονται στα άρθρα 9 και 10.

3.   Η Επιτροπή ενημερώνει το Συμβούλιο σχετικά με την αξιολόγησή της επί του αιτήματος εντός τεσσάρων εβδομάδων, μετά την παραλαβή του αιτήματος που υποβλήθηκε σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Η Επιτροπή ενημερώνει επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εν λόγω αξιολόγηση.

4.   Κατόπιν παραλαβής της αξιολόγησης της Επιτροπής, το Συμβούλιο εκδίδει εκτελεστική πράξη για να καθορίσει εάν επιτρέπεται στο κράτος μέλος να παρεκκλίνει από την εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57.

1.   Κράτος μέλος που προσδιορίζεται σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ως κράτος μέλος που αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση ή που το ίδιο θεωρεί ότι αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση, δύναται ανά πάσα στιγμή να ζητήσει μείωση εν όλω ή εν μέρει των συνεισφορών για τις οποίες δεσμεύτηκε όπως ορίζονται στην εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57.

Το οικείο κράτος μέλος υποβάλλει το αίτημά του στην Επιτροπή. Το οικείο κράτος μέλος διαβιβάζει το αίτημά του στο Συμβούλιο προς ενημέρωση.

2.   Σε περίπτωση που το κράτος μέλος που υποβάλλει το αίτημα προσδιορίζεται σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ως κράτος μέλος που αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση, το αίτημα περιλαμβάνει:

3.   Σε περίπτωση που το κράτος μέλος που υποβάλλει το αίτημα δεν προσδιορίζεται σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 ως κράτος μέλος που αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση, αλλά το ίδιο θεωρεί ότι αντιμετωπίζει σημαντική μεταναστευτική κατάσταση, το αίτημα περιλαμβάνει, πέρα από τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, και δεόντως τεκμηριωμένο σκεπτικό σχετικά με τη σοβαρότητα της μεταναστευτικής κατάστασης στο κράτος μέλος που υποβάλλει το αίτημα. Κατά την αξιολόγηση του αιτήματος αυτού, η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη τις πληροφορίες που ορίζονται στα άρθρα 9 και 10 και το αν το κράτος μέλος προσδιορίστηκε ως κράτος μέλος που διατρέχει κίνδυνο μεταναστευτικής πίεσης σε απόφαση όπως αναφέρεται στο άρθρο 11.

4.   Η Επιτροπή ενημερώνει το Συμβούλιο σχετικά με την εκτίμησή της επί του αιτήματος εντός τεσσάρων εβδομάδων, μετά την παραλαβή του αιτήματος που υποβλήθηκε σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Η Επιτροπή ενημερώνει επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εν λόγω εκτίμηση.

5.   Κατόπιν παραλαβής της εκτίμησης της Επιτροπής, το Συμβούλιο εκδίδει εκτελεστική πράξη για να καθορίσει εάν επιτρέπεται στο κράτος μέλος να παρεκκλίνει από την εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57.

1.   Όταν οι δεσμεύσεις μετεγκατάστασης προς την ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης οι οποίες καθορίζονται στην εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57 είναι ίσες ή μεγαλύτερες του 50 % του αριθμού που προσδιορίζεται στην πρόταση της Επιτροπής για εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 12, ένα επωφελούμενο κράτος μέλος δύναται να ζητήσει από τα άλλα κράτη μέλη, αντί για μετεγκαταστάσεις, να αναλάβουν την ευθύνη να εξετάζουν αιτήσεις διεθνούς προστασίας για τις οποίες το επωφελούμενο κράτος μέλος έχει προσδιοριστεί ως υπεύθυνο, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 69.

2.   Ένα συνεισφέρον κράτος μέλος δύναται να δηλώσει στο επωφελούμενο κράτος μέλος την προθυμία του να αναλάβει, αντί για μετεγκαταστάσεις, την ευθύνη να εξετάσει αιτήσεις διεθνούς προστασίας για τις οποίες ένα συνεισφέρον κράτος μέλος έχει προσδιοριστεί ως υπεύθυνο:

Όταν ένα συνεισφέρον κράτος μέλος έχει δηλώσει την προθυμία του αυτή και το επωφελούμενο κράτος μέλος συμφωνεί, το επωφελούμενο κράτος μέλος εφαρμόζει τη διαδικασία του άρθρου 69.

3.   Τα συνεισφέροντα κράτη μέλη αναλαμβάνουν την ευθύνη για αιτήσεις διεθνούς προστασίας για τις οποίες το επωφελούμενο κράτος μέλος έχει προσδιοριστεί ως υπεύθυνο έως τον υψηλότερο από τους δύο αριθμούς που αναφέρονται στα στοιχεία α) ή β) της παρούσας παραγράφου, όταν, μετά τη συνεδρίαση του φόρουμ υψηλού επιπέδου που συγκαλείται σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4, οι δεσμεύσεις μετεγκατάστασης προς την ετήσια δεξαμενή αλληλεγγύης που καθορίζονται στην εκτελεστική πράξη του Συμβουλίου που αναφέρεται στο άρθρο 57 είναι:

4.   Η παράγραφος 3 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται επίσης όταν οι δεσμεύσεις που πρόκειται να υλοποιηθούν κατά τη διάρκεια δεδομένου έτους υπολείπονται του υψηλότερου από τους δύο αριθμούς που αναφέρονται στα στοιχεία α) ή β) της εν λόγω παραγράφου ως αποτέλεσμα μείωσης εν όλω ή εν μέρει που χορηγείται σύμφωνα με τα άρθρα 61 ή 62 ή επειδή τα επωφελούμενα κράτη μέλη όπως αναφέρονται στα άρθρα 58 παράγραφος 1 και 59 παράγραφος 4 δεν υποχρεούνται να υλοποιήσουν για ένα δεδομένο έτος τις συνεισφορές αλληλεγγύης για τις οποίες δεσμεύτηκαν.

5.   Συνεισφέρον κράτος μέλος το οποίο δεν έχει υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του ή δεν έχει αποδεχτεί, δυνάμει του άρθρου 67 παράγραφος 9, μετεγκαταστάσεις ίσες με τις δεσμεύσεις του για μετεγκατάσταση, όπως αναφέρονται στο άρθρο 57 παράγραφος 3, έως το τέλος του δεδομένου έτους, αναλαμβάνει, κατόπιν αιτήματος του επωφελούμενου κράτους μέλους, την ευθύνη για τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας για τις οποίες το επωφελούμενο κράτος μέλος έχει προσδιοριστεί ως υπεύθυνο μέχρι του αριθμού των μετεγκαταστάσεων για τις οποίες έχει δεσμευτεί σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 3 το συντομότερο δυνατόν μετά το τέλος δεδομένου έτους.

6.   Το συνεισφέρον κράτος μέλος προσδιορίζει τις μεμονωμένες αιτήσεις για τις οποίες αναλαμβάνει την ευθύνη δυνάμει των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου, και ενημερώνει το επωφελούμενο κράτος μέλος, χρησιμοποιώντας το ηλεκτρονικό δίκτυο επικοινωνίας που εγκαθιδρύεται με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1560/2003.

Το συνεισφέρον κράτος μέλος καθίσταται το κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο για τις προσδιοριζόμενες αιτήσεις και δηλώνει την ευθύνη του σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358.

7.   Τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να αναλάβουν την ευθύνη σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου πέρα του μεριδίου που τους αναλογεί δυνάμει της υποχρεωτικής δίκαιης κατανομής, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με την κλείδα αναφοράς που ορίζεται στο άρθρο 66.

8.   Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται μόνον όταν:

9.   Το συνεισφέρον κράτος μέλος δύναται να εφαρμόζει το παρόν άρθρο σε υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς των οποίων οι αιτήσεις απορρίφθηκαν τελικά στο επωφελούμενο κράτος μέλος. Εφαρμόζονται τα άρθρα 55 και 56 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348.

1.   Οι χρηματοδοτικές συνεισφορές συνίστανται σε μεταφορές ποσών από τα συνεισφέροντα κράτη μέλη στον προϋπολογισμό της Ένωσης και συνιστούν εξωτερικά έσοδα για ειδικό προορισμό σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (42). Οι χρηματοδοτικές συνεισφορές χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση των δράσεων της ετήσιας δεξαμενής αλληλεγγύης που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού.

2.   Τα επωφελούμενα κράτη μέλη προσδιορίζουν τις δράσεις που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τις χρηματοδοτικές συνεισφορές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και τις υποβάλλουν στο φόρουμ τεχνικού επιπέδου. Η Επιτροπή συνεργάζεται στενά με τα επωφελούμενα κράτη μέλη με στόχο να διασφαλίσει ότι οι εν λόγω δράσεις αντιστοιχούν στους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο β) και στο άρθρο 56 παράγραφος 3. Ο συντονιστής αλληλεγγύης της ΕΕ τηρεί κατάλογο των δράσεων και τον καθιστά διαθέσιμο μέσω του φόρουμ τεχνικού επιπέδου.

3.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική πράξη σχετικά με τους κανόνες για τη λειτουργία των χρηματοδοτικών συνεισφορών. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 77 παράγραφος 2.

4.   Σε περίπτωση που το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 57 του παρόντος κανονισμού δεν είναι πλήρως κατανεμημένο, το υπόλοιπο ποσό μπορεί να προστεθεί στο ποσό που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1147.

5.   Τα κράτη μέλη υποβάλλουν έκθεση στην Επιτροπή και στο φόρουμ τεχνικού επιπέδου σχετικά με την πρόοδο στην υλοποίηση των δράσεων που χρηματοδοτούνται από χρηματοδοτικές συνεισφορές σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

6.   Η Επιτροπή περιλαμβάνει στην έκθεσή της που αναφέρεται στο άρθρο 9 πληροφορίες σχετικά με την υλοποίηση των δράσεων που χρηματοδοτούνται από χρηματοδοτικές συνεισφορές δυνάμει του παρόντος άρθρου, μεταξύ άλλων για θέματα που ενδέχεται να επηρεάσουν την εφαρμογή και κάθε μέτρο που λαμβάνεται για την αντιμετώπισή τους.

1.   Συνεισφορές σε μορφή εναλλακτικών μέτρων αλληλεγγύης βασίζονται σε συγκεκριμένο αίτημα του επωφελούμενου κράτους μέλους. Οι εν λόγω συνεισφορές υπολογίζονται ως οικονομική αλληλεγγύη και η συγκεκριμένη αξία τους καθορίζεται, από κοινού, με ρεαλιστικό τρόπο, από τα οικεία συνεισφέροντα και επωφελούμενα κράτη μέλη και κοινοποιείται στον συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ πριν από την υλοποίηση των εν λόγω συνεισφορών.

2.   Τα κράτη μέλη παρέχουν εναλλακτικά μέτρα αλληλεγγύης μόνον επιπλέον εκείνων που παρέχονται από επιχειρήσεις των φορέων, υπηρεσιών και οργανισμών της Ένωσης ή με χρηματοδότηση της Ένωσης, στον τομέα της διαχείρισης του ασύλου και της μετανάστευσης στα επωφελούμενα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη παρέχουν εναλλακτικά μέτρα αλληλεγγύης μόνον επιπλέον όσων υποχρεούνται να συνεισφέρουν μέσω των φορέων, υπηρεσιών και οργανισμών της Ένωσης.

3.   Τα επωφελούμενα και τα συνεισφέροντα κράτη μέλη ολοκληρώνουν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων εναλλακτικών μέτρων αλληλεγγύης, ακόμη και αν έχουν λήξει οι σχετικές εκτελεστικές πράξεις.

1.   Η διαδικασία που αναφέρεται στο παρόν άρθρο εφαρμόζεται στη μετεγκατάσταση των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο α).

2.   Πριν από την εφαρμογή της διαδικασίας που ορίζεται στο παρόν άρθρο, το επωφελούμενο κράτος μέλος διασφαλίζει ότι δεν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια. Αν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι το πρόσωπο συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια, πριν από τη διαδικασία που ορίζεται στο παρόν άρθρο ή κατά τη διάρκειά της, καθώς και σε περίπτωση που η απειλή για την εσωτερική ασφάλεια έχει καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1356, το επωφελούμενο κράτος μέλος δεν εφαρμόζει ή τερματίζει αμέσως τη διαδικασία που ορίζεται στο παρόν άρθρο. Το επωφελούμενο κράτος μέλος αποκλείει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο από οποιαδήποτε μελλοντική μετεγκατάσταση ή μεταφορά σε οποιοδήποτε κράτος μέλος. Όταν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι αιτών διεθνούς προστασίας, το επωφελούμενο κράτος μέλος είναι το υπεύθυνο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού.

3.   Όταν πρόκειται να πραγματοποιηθεί μετεγκατάσταση, το επωφελούμενο κράτος μέλος προσδιορίζει τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν. Κατόπιν αιτήματος του επωφελούμενου κράτους μέλους, ο Οργανισμός για το Άσυλο στηρίζει το επωφελούμενο κράτος μέλος στην ταυτοποίηση των προσώπων που πρόκειται να μετεγκατασταθούν και στην αντιστοίχισή τους με τα κράτη μέλη μετεγκατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ια) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303.

Το κράτος μέλος λαμβάνει υπόψη, κατά περίπτωση, την ύπαρξη ουσιαστικών δεσμών, όπως αυτών που βασίζονται σε οικογενειακά ή πολιτιστικά κριτήρια, μεταξύ του ενδιαφερόμενου προσώπου και του κράτους μέλους μετεγκατάστασης. Για τον σκοπό αυτό, το επωφελούμενο κράτος μέλος παρέχει τη δυνατότητα στα πρόσωπα που πρόκειται να μετεγκατασταθούν να ενημερώσουν σχετικά με την ύπαρξη ουσιαστικών δεσμών με συγκεκριμένα κράτη μέλη και να παρουσιάσουν σχετικές πληροφορίες και τεκμηρίωση για τον προσδιορισμό των εν λόγω δεσμών. Η δυνατότητα αυτή δεν συνεπάγεται δικαίωμα επιλογής συγκεκριμένου κράτους μέλους μετεγκατάστασης σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

4.   Για τον προσδιορισμό των προσώπων που πρόκειται να μετεγκατασταθούν και την αντιστοίχισή τους με τα κράτη μέλη μετεγκατάστασης, τα επωφελούμενα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν εργαλεία που έχουν αναπτυχθεί από τον συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ.

Οι αιτούντες που δεν έχουν ουσιαστικούς δεσμούς με άλλο κράτος μέλος κατανέμονται δίκαια μεταξύ των υπόλοιπων κρατών μελών μετεγκατάστασης.

Όταν το ταυτοποιημένο πρόσωπο προς μετεγκατάσταση είναι δικαιούχος διεθνούς προστασίας, το εν λόγω πρόσωπο μετεγκαθίσταται μόνο μετά τη γραπτή συναίνεσή του για μετεγκατάσταση.

5.   Όταν πρόκειται να πραγματοποιηθεί μετεγκατάσταση, το επωφελούμενο κράτος μέλος ενημερώνει τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου σχετικά με τη διαδικασία που ορίζεται στο παρόν άρθρο και στο άρθρο 68, καθώς και, κατά περίπτωση, σχετικά με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στο άρθρο 17 παράγραφοι 3, 4 και 5 και τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης που ορίζονται στο άρθρο 18.

Το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζεται σε αιτούντες για τους οποίους το επωφελούμενο κράτος μέλος μπορεί να προσδιοριστεί ως το υπεύθυνο κράτος μέλος δυνάμει των κριτηρίων των άρθρων 25 έως 28 και του άρθρου 34, με εξαίρεση το άρθρο 25 παράγραφος 5. Οι εν λόγω αιτούντες δεν είναι επιλέξιμοι για μετεγκατάσταση.

6.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα μέλη της οικογένειας μετεγκαθίστανται στο έδαφος του ίδιου κράτους μέλους.

7.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3, το επωφελούμενο κράτος μέλος διαβιβάζει το ταχύτερο δυνατό στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης όλες τις σχετικές πληροφορίες και έγγραφα σχετικά με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο χρησιμοποιώντας τυποποιημένο έντυπο, προκειμένου μεταξύ άλλων να επιτρέψει στις αρχές του κράτους μέλους μετεγκατάστασης να ελέγξουν κατά πόσον συντρέχουν λόγοι να θεωρηθεί ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια.

8.   Το κράτος μέλος μετεγκατάστασης εξετάζει τις πληροφορίες που διαβίβασε το επωφελούμενο κράτος μέλος σύμφωνα με την παράγραφο 7 και επαληθεύει ότι δεν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι το εν λόγω πρόσωπο συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια. Το κράτος μέλος μετεγκατάστασης μπορεί να επιλέξει να επαληθεύσει τις πληροφορίες αυτές κατά τη διάρκεια προσωπικής συνέντευξης με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ενημερώνεται δεόντως για τη φύση και τον σκοπό της εν λόγω συνέντευξης. Η προσωπική συνέντευξη πραγματοποιείται εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στην παράγραφο 9.

9.   Όταν δεν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι το εν λόγω πρόσωπο συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης επιβεβαιώνει ότι θα μετεγκαταστήσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εντός μίας εβδομάδας από την παραλαβή των σχετικών πληροφοριών από το επωφελούμενο κράτος μέλος.

Αν βάσει ελέγχων επιβεβαιωθεί ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης ενημερώνει το επωφελούμενο κράτος μέλος εντός μίας εβδομάδας από την παραλαβή των σχετικών πληροφοριών από το εν λόγω κράτος μέλος για τη φύση και τα βασικά στοιχεία της καταχώρισης από οποιαδήποτε σχετική βάση δεδομένων. Στις περιπτώσεις αυτές, δεν πραγματοποιείται μετεγκατάσταση του ενδιαφερόμενου προσώπου.

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν μπορεί να αποδειχθεί ότι η εξέταση των πληροφοριών είναι ιδιαίτερα περίπλοκη ή ότι πρέπει να ελεγχθεί μεγάλος αριθμός υποθέσεων την ίδια στιγμή εκείνη, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης μπορεί να απαντήσει μετά την προθεσμία της μίας εβδομάδας που αναφέρεται στο πρώτο και το δεύτερο εδάφιο, αλλά οπωσδήποτε εντός δύο εβδομάδων. Στις περιπτώσεις αυτές, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης κοινοποιεί, εντός της αρχικής προθεσμίας μίας εβδομάδας, την απόφασή του να αναβάλει την απάντηση στο επωφελούμενο κράτος μέλος.

Η μη ανάληψη δράσης εντός της προθεσμίας μίας εβδομάδας που αναφέρεται στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο ή της προθεσμίας δύο εβδομάδων που αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου ισοδυναμούν με επιβεβαίωση της παραλαβής των πληροφοριών και συνεπάγονται την υποχρέωση μετεγκατάστασης του ενδιαφερόμενου προσώπου, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης πρόβλεψης κατάλληλων ρυθμίσεων για την άφιξη.

10.   Το επωφελούμενο κράτος μέλος λαμβάνει απόφαση μεταφοράς το αργότερο εντός μίας εβδομάδας από την επιβεβαίωση από το κράτος μέλος μετεγκατάστασης. Κοινοποιεί εγγράφως και αμελλητί στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο την απόφαση μεταφοράς του στο εν λόγω κράτος μέλος το αργότερο δύο ημέρες πριν από τη μεταφορά στην περίπτωση αιτούντων και μία εβδομάδα πριν τη μεταφορά στην περίπτωση δικαιούχων.

Όταν το προς μετεγκατάσταση πρόσωπο είναι αιτών, συμμορφώνεται με την απόφαση μετεγκατάστασης.

11.   Η μεταφορά του ενδιαφερόμενου προσώπου από το επωφελούμενο κράτος μέλος στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης πραγματοποιείται σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του επωφελούμενου κράτους μέλους, ύστερα από διαβούλευση μεταξύ των οικείων κρατών μελών, μόλις αυτό είναι πρακτικά δυνατό. και εντός προθεσμίας τεσσάρων εβδομάδων από τη λήψη επιβεβαίωσης του κράτους μέλους μετεγκατάστασης ή από την έκδοση οριστικής απόφασης επί ένδικου μέσου ή επανεξέτασης απόφασης μεταφοράς με ανασταλτικό αποτέλεσμα σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 3.

12.   Τα επωφελούμενα κράτη μέλη και τα κράτη μέλη μετεγκατάστασης συνεχίζουν τη διαδικασία μετεγκατάστασης ακόμη και μετά τη λήξη του χρονοδιαγράμματος υλοποίησης ή της ισχύος των εκτελεστικών πράξεων του Συμβουλίου που αναφέρονται στα άρθρα 57, 61 και 62.

13.   Το άρθρο 42 παράγραφοι 3, 4 και 5, τα άρθρα 43 και 44, το άρθρο 46 παράγραφοι 1 και 3, το άρθρο 47 παράγραφοι 2 και 3, και τα άρθρα 48 και 50 εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στη διαδικασία μετεγκατάστασης.

Το επωφελούμενο κράτος μέλος που εκτελεί τη μεταφορά δικαιούχου διεθνούς προστασίας διαβιβάζει στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης όλες τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 51 παράγραφος 2, πληροφορίες σχετικά με τους λόγους στους οποίους βασίστηκε η αίτηση του δικαιούχου, καθώς και τους λόγους για τυχόν αποφάσεις που ελήφθησαν σχετικά με τον δικαιούχο.

14.   Η Επιτροπή, μέσω εκτελεστικών πράξεων, καθορίζει ενιαίες μεθόδους για την προετοιμασία και την υποβολή πληροφοριών και εγγράφων για τους σκοπούς της μετεγκατάστασης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 77 παράγραφος 2. Κατά την προετοιμασία των εν λόγω εκτελεστικών πράξεων η Επιτροπή δύναται να διαβουλεύεται με τον Οργανισμό για το Άσυλο.

1.   Το κράτος μέλος μετεγκατάστασης ενημερώνει το επωφελούμενο κράτος μέλος, τον Οργανισμό για το Άσυλο και τον συντονιστή αλληλεγγύης της ΕΕ για την ασφαλή άφιξη του ενδιαφερόμενου προσώπου ή για τη μη εμφάνισή του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.

2.   Αν το κράτος μέλος μετεγκατάστασης έχει μετεγκαταστήσει αιτούντα για τον οποίο δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί το υπεύθυνο κράτος μέλος, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης εφαρμόζει τις διαδικασίες που ορίζονται στο μέρος III, με εξαίρεση το άρθρο 16 παράγραφος 2, το άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 25 παράγραφος 5, το άρθρο 29, το άρθρο 30 και το άρθρο 33 παράγραφοι 1 και 2.

Όταν δεν μπορεί να προσδιοριστεί υπεύθυνο κράτος μέλος σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας.

Το κράτος μέλος μετεγκατάστασης δηλώνει την ευθύνη του στο Eurodac σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358.

3.   Όταν ένας αιτών, για τον οποίο το επωφελούμενο κράτος μέλος είχε προηγουμένως προσδιοριστεί ως υπεύθυνο για λόγους άλλους από τα κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 67 παράγραφος 5 δεύτερο εδάφιο, έχει μετεγκατασταθεί, η ευθύνη εξέτασης της αίτησης διεθνούς προστασίας μεταβιβάζεται στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης.

Η ευθύνη για την εξέταση τυχόν περαιτέρω δηλώσεων ή τυχόν μεταγενέστερης αίτησης του ενδιαφερομένου σύμφωνα με τα άρθρα 55 και 56 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348 μεταβιβάζεται επίσης στο κράτος μέλος μετεγκατάστασης.

Το κράτος μέλος μετεγκατάστασης δηλώνει την ευθύνη του στο Eurodac σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358.

4.   Όταν δικαιούχος διεθνούς προστασίας έχει μετεγκατασταθεί, το κράτος μέλος μετεγκατάστασης χορηγεί αυτομάτως καθεστώς διεθνούς προστασίας, σεβόμενο το καθεστώς που είχε χορηγήσει το επωφελούμενο κράτος μέλος.

1.   Όταν επωφελούμενο κράτος μέλος ζητήσει από άλλο κράτος μέλος να αναλάβει την ευθύνη για την εξέταση ορισμένων αιτήσεων διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 63 παράγραφοι 1 και 2, διαβιβάζει το αίτημά του στο συνεισφέρον κράτος μέλος και περιλαμβάνει τον αριθμό των αιτήσεων διεθνούς προστασίας για τις οποίες θα πρέπει να αναληφθεί ευθύνη αντί των μετεγκαταστάσεων.

2.   Το συνεισφέρον κράτος μέλος απαντά σχετικά με το αίτημα εντός 30 ημερών από την παραλαβή του εν λόγω αιτήματος.

Το συνεισφέρον κράτος μέλος δύναται να αποφασίσει να αποδεχθεί να αναλάβει την ευθύνη για την εξέταση μικρότερου αριθμού αιτήσεων διεθνούς προστασίας από εκείνον που ζήτησε το επωφελούμενο κράτος μέλος.

3.   Το κράτος μέλος που αποδέχθηκε αίτημα σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου προσδιορίζει τις μεμονωμένες αιτήσεις διεθνούς προστασίας για τις οποίες αναλαμβάνει την ευθύνη και δηλώνει την ευθύνη του σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358.