Unijne normy dotyczące naturalnych wód mineralnych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2009/54/WE – wydobywanie i wprowadzanie do obrotu naturalnych wód mineralnych

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Dyrektywa ujednolica warunki dotyczące dopuszczania do sprzedaży naturalnych wód mineralnych w UE oraz zapewnia, że ich spożycie jest bezpieczne dla ludzi.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

• Organy krajowe zapewniają, aby wyłącznie wody, które odpowiadają przepisom UE, mogły zostać uznane za naturalne wody mineralne. Każdy kraj UE powiadamia Komisję Europejską o przypadkach, w których dokonano uznania lub cofnięcia takiego uznania.
• Naturalne wody mineralne przywożone do UE muszą posiadać zaświadczenie i spełniać takie same kryteria jak wody wydobywane w UE.
• Naturalne wody mineralne nie mogą być poddawane żadnym procesom, z wyjątkiem np. usuwania nietrwałych związków, takich jak związki żelaza i siarki.
• U źródła i podczas obrotu naturalna woda mineralna musi być wolna od pasożytów, różnych szczepów bakterii grupy coli oraz innych niebezpiecznych dla zdrowia ludzi składników.
• Pojemniki przeznaczone do pakowania naturalnych wód mineralnych muszą być odpowiednio zamknięte dla uniknięcia wszelkiej możliwości skażenia.
• Naturalne wody mineralne mogą być wprowadzane do obrotu, w zależności od przypadku, pod następującymi nazwami:
  • naturalna woda mineralna;
  • naturalna woda mineralna nasycona dwutlenkiem węgla*;
  • naturalna woda mineralna naturalnie gazowana*;
  • naturalna woda mineralna wzbogacona gazem ze źródła.
• Etykiety naturalnych wód mineralnych muszą również zawierać następujące informacje:
  • dane dotyczące składu analitycznego wody;
  • miejsce, gdzie odbywa się wydobycie ze źródła oraz jego nazwa;
  • informacje o wszelkich procesach, jakim poddano wodę.
• Wprowadzenie do obrotu pod wieloma określeniami handlowymi naturalnej wody mineralnej pochodzącej z jednego i tego samego źródła jest niezgodne z prawem.
• Sugerowanie właściwości wody, których ona nie posiada, jest niezgodne z prawem.
• Wyrazy „woda źródlana” są zastrzeżone dla wody, która jest przeznaczona do spożycia przez ludzi w swym stanie naturalnym, oraz butelkowanej u źródła, która spełnia warunki zdrowotne i warunki etykietowania zgodne z dyrektywą.
• Organ krajowy, który uważa, że naturalna woda mineralna może zagrażać zdrowiu ludzi, może ograniczyć jej sprzedaż lub jej zabronić. O tym fakcie informuje pozostałe kraje UE i Komisję.
• Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do wód uznawanych za produkty lecznicze oraz do naturalnych wód mineralnych wykorzystywanych w celach leczniczych w zakładach termalnych lub wodoleczniczych.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od 16 lipca 2009 r.

KONTEKST

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej poświęconej naturalnym wodom mineralnym i wodom źródlanym.

KLUCZOWE POJĘCIA

*Naturalna woda mineralna nasycona dwutlenkiem węgla: woda, która została nasycona dwutlenkiem węgla (CO₂) z innego źródła niż złoże podziemne lub poziom wodonośny, z którego woda ta pochodzi.

*Naturalna woda mineralna naturalnie gazowana: woda, w której zawartość CO₂ pochodzącego ze źródła, po ewentualnej dekantacji i butelkowaniu, jest taka sama jak u źródła, z uwzględnieniem w razie potrzeby ponownego nasycenia pewną ilością CO₂ pochodzącego z tego samego złoża podziemnego lub poziomu wodonośnego równą ilości uwolnionej podczas wymienionych procesów.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych (Dz.U. L 164 z 26.6.2009, s. 45–58)

Ostatnia aktualizacja: 12.04.2016