22.9.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 248/1

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1487/2005 (2) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych wykończonych tkanin z włókien poliestrowych („produkt objęty postępowaniem”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „kraj, którego dotyczy postępowanie”). W dochodzeniu poprzedzającym wspomniane rozporządzenie („dochodzenie pierwotne”) jako okres objęty dochodzeniem przyjęto okres od dnia 1 kwietnia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r. („pierwotny OD”).

(2)

W następstwie ponownego dochodzenia w sprawie absorpcji środki te zostały zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1087/2007 (3). Obowiązujące aktualnie stawki celne mieszczą się w przedziale od 14,1 % do 74,8 %.

(3)

Dnia 1 kwietnia 2008 r. Komisja otrzymała zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wniosek o wszczęcie częściowego przeglądu okresowego w celu zbadania, czy niektóre typy produktu powinny być objęte zakresem aktualnych środków antydumpingowych.

(4)

Wniosek złożył importer z Niemiec, przedsiębiorstwo Hüpeden GmbH & Co. KG („wnioskodawca”).

(5)

Wnioskodawca twierdził, że produkt przez niego przywożony jest wykorzystywany jedynie do produkcji specjalnej taśmy przylepnej do izolacji łączonych w wiązki przewodów w silnikach, głównie silnikach samochodowych (dalej zwany „gatunkiem do produkcji taśm”), i że właściwości techniczne i chemiczne tego gatunku do produkcji taśm różnią się od produktu objętego postępowaniem zdefiniowanego w dochodzeniu pierwotnym. W szczególności odmienna wydawała się być wytrzymałość na rozciąganie i barwa gatunku do produkcji taśm. Wnioskodawca twierdził, że gatunek do produkcji taśm powinien zostać uznany za niepodlegający zakresowi dochodzenia pierwotnego i, co za tym idzie, nie powinien być objęty wspomnianymi powyżej środkami.

(6)

Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, Komisja wszczęła, publikując w dniu 26 czerwca 2008 r. stosowne zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4), częściowy przegląd okresowy, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, ograniczony do zakresu definicji produktu objętego postępowaniem. Celem przeglądu było w szczególności ustalenie, czy gatunek do produkcji taśm jest częścią produktu objętego postępowaniem, w rozumieniu definicji zawartej w dochodzeniu pierwotnym.

(7)

Komisja oficjalnie powiadomiła władze ChRL oraz wszystkie inne znane zainteresowane strony, tj. producentów eksportujących w kraju, którego dotyczy postępowanie, producentów oraz użytkowników i importerów we Wspólnocie, o wszczęciu dochodzenia w ramach częściowego przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(8)

Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich znanych zainteresowanych stron i do innych podmiotów, które zgłosiły się w terminach ustalonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(9)

W związku z zakresem przeglądu nie określono okresu objętego dochodzeniem. Informacje zgromadzone na podstawie odpowiedzi na kwestionariusze obejmowały okres od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. („okres badany”). W odniesieniu do okresu badanego należało dostarczyć dane dotyczące wielkości i wartości sprzedaży/kupna, wielkości produkcji i mocy produkcyjnych w odniesieniu do gatunku do produkcji taśm oraz wszystkich rodzajów tkanin z włókien poliestrowych. Ponadto zainteresowane strony zostały poproszone o przedstawienie swoich uwag na temat różnic i podobieństw między gatunkiem do produkcji taśm a innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych w zakresie procesów produkcji, właściwości technicznych, zastosowań końcowych, wymienności itd.

(10)

Odpowiedzi na kwestionariusze otrzymano od wnioskodawcy, jednego chińskiego producenta eksportującego gatunek do produkcji taśm, jednego wspólnotowego producenta gatunku do produkcji taśm, dwóch wspólnotowych producentów innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych oraz jednego użytkownika gatunku do produkcji taśm.

(11)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do oceny konieczności zmiany zakresu obowiązujących środków antydumpingowych, a następnie przeprowadziła wizyty weryfikacyjne na terenie następujących przedsiębiorstw:

(12)

Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na podstawie których, w ramach niniejszego dochodzenia przeglądowego, poczyniono ustalenia („ostateczne ujawnienie”). Wyznaczono również termin, w którym strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji.

(13)

Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez strony zostały należycie rozpatrzone, a poczynione wobec nich ustalenia zawarto w poniższych motywach.

(14)

Produktem objętym postępowaniem, zgodnie z definicją w rozporządzeniu pierwotnym, są tkaniny z przędzy z włókna ciągłego syntetycznego, zawierające 85 % masy lub więcej włókien ciągłych poliestrowych, teksturowanych lub nieteksturowanych, barwione (w tym tkaniny bielone) lub zadrukowane, pochodzące z ChRL, obecnie objęte kodami CN ex 5407 51 00, 5407 52 00, 5407 54 00, ex 5407 61 10, 5407 61 30, 5407 61 90, ex 5407 69 10 i ex 5407 69 90.

(15)

Po pierwsze zbadano, czy gatunek do produkcji taśm objęty jest zakresem środków nałożonych na niektóre wykończone tkaniny z włókien poliestrowych pochodzące z ChRL, jak określono w rozporządzeniu pierwotnym. Następnie sprawdzono, czy zakres produktu mógłby zostać zmieniony na podstawie twierdzenia, że gatunek do produkcji taśm i inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych nie stanowią jednego produktu.

(16)

Przypomina się, że tkaniny z włókien poliestrowych są produkowane poprzez tkanie przędzy poliestrowej w tkaninę i wykończenie tej tkaniny. Przędza może być wcześniej barwiona lub nie. Wykończenie składa się zazwyczaj z zadrukowania lub barwienia tkaniny, jednak można zastosować dalsze wykończenie, tak aby uzyskać efekt skórki brzoskwiniowej lub spowodować, że tkanina będzie, na przykład, nieprzemakalna.

(17)

W motywie 8 rozporządzenia pierwotnego zauważa się, że produkt objęty postępowaniem należy odróżnić od tkanin z przędzy z włókien ciągłych poliestrowych wykonanych z przędz o różnych barwach, w których przypadku z wcześniej barwionej przędzy tka się materiał, a deseń tworzy się przez wyplatanie wzoru. Tkaniny te są objęte kodami CN 5407 53 00 i 5407 61 50 i są wyłączone z zakresu definicji produktu, a co za tym idzie, nie są objęte obowiązującymi środkami antydumpingowymi.

(18)

Wnioskodawca twierdził w swoim wniosku o dokonanie przeglądu, że gatunek do produkcji taśm nie mieści się w zakresie produktu objętego postępowaniem, zgodnie z definicją w rozporządzeniu pierwotnym, ponieważ jest wykonany z przędzy wcześniej barwionej, a, co za tym idzie, odpowiada produktowi opisanemu w motywie 17 powyżej. Wnioskodawca wyjaśnił również, że konsekwentnie zgłaszał przywóz gatunku do produkcji taśm pochodzącego z ChRL w ramach kodu CN 5407 53 00, nawet przed nałożeniem środków antydumpingowych w 2005 r. W odniesieniu do tego twierdzenia należy zauważyć, że rozporządzenie antydumpingowe, takie jak niniejsze rozporządzenie, nie jest instrumentem prawnym właściwym do określenia, w ramach którego kodu CN powinna była zostać sklasyfikowana konkretna przesyłka. Kwestię tę rozstrzygają przede wszystkim organy krajowe, w razie potrzeby wykorzystując obowiązujące informacje taryfowe lub zwracając się do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z wnioskiem o wydanie orzeczenie w trybie prejudycjalnym. Gdyby jednak żaden z produktów przywożonych przez wnioskodawcę nie mógł być ewentualnie objęty cłem antydumpingowym nałożonym rozporządzeniem pierwotnym, niniejsze dochodzenie przeglądowe nie miałoby praktycznego sensu. Dochodzenie wykazało w tej kwestii, że gatunek do produkcji taśm jest wytwarzany z wcześniej barwionej przędzy, jednak przędza nie jest w różnych barwach i tkanie jej nie powoduje powstania żadnego widocznego wzoru. Stąd też, do celów niniejszego dochodzenia, uznaje się, iż gatunek do produkcji taśm różni się od produktu opisanego w motywie 17 powyżej.

(19)

Po ostatecznym ujawnieniu wnioskodawca stwierdził, że gatunek do produkcji taśm powinien zostać uznany za wykonany z przędz o różnych barwach, ponieważ węgiel, niejednolicie łącząc się z przędzą poliestrową, tworzy w niej odcienie czerni. Wnioskodawca uzasadnia ten zarzut, odwołując się do uwag do podpozycji w sekcji XI części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (5), gdzie definicja tkanin z przędz o różnych barwach obejmuje tkaniny składające się z przędz o różnych odcieniach tej samej barwy, oraz do opinii niezależnych ekspertów.

(20)

W odpowiedzi na ten zarzut przypomina się, że rozporządzenie to nie na ma celu określenia, pod jakim kodem CN należy zgłaszać przywóz gatunku do produkcji taśm. Dlatego też zarzut ten został uznany za nieistotny odnośnie do celów niniejszego dochodzenia, jako że, jak zaznaczono powyżej, kwestie związane z klasyfikacją celną rozstrzygane są przede wszystkim przez właściwe organy krajowe.

(21)

W swoim wniosku o dokonanie przeglądu wnioskodawca stwierdził również, że w momencie wszczęcia oraz na etapie tymczasowym dochodzenie pierwotne skupiło się tylko na tkaninach z włókien poliestrowych stosowanych w produkcji odzieży i że wyłącznie takie rodzaje tkanin powinny były zostać włączone do definicji produktu objętego postępowaniem i objęte środkami antydumpingowymi. Wnioskodawca utrzymywał również, że zakres definicji produktu określony w dochodzeniu pierwotnym został rozszerzony na wszystkie rodzaje zastosowań dopiero w rozporządzeniu pierwotnym nakładającym ostateczne środki antydumpingowe. Stwierdził on również, że gatunek do produkcji taśm jest wykorzystywany do bardzo szczególnego celu przez przemysł motoryzacyjny i, co za tym idzie, nie powinien być uznawany za część produktu objętego postępowaniem.

(22)

W nawiązaniu do tego twierdzenia należy zauważyć, że zawiadomienie o wszczęciu dochodzenia pierwotnego (6) zawierało odniesienie do tkanin z włókien poliestrowych „zwykle wykorzystywanych w produkcji odzieży”, a nie tkanin z włókien poliestrowych wykorzystywanych wyłącznie w produkcji odzieży. Oznacza to, że nie doszło do rozszerzenia definicji produktu objętego postępowaniem pomiędzy wszczęciem postępowania a nałożeniem środków ostatecznych, jak twierdził wnioskodawca. Ponadto, poza uściśleniem zakresu definicji produktu w odniesieniu do uwzględnienia bielonych tkanin z włókien poliestrowych, nie ma żadnej innej różnicy pomiędzy produktem objętym postępowaniem zdefiniowanym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 426/2005 (7) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) a produktem zdefiniowanym w rozporządzeniu ostatecznym dochodzenia pierwotnego (tj. rozporządzeniu pierwotnym). W obydwu rozporządzeniach ani część normatywna (art. 1 ust. 1), ani motywy dotyczące definicji produktu objętego postępowaniem, nie wyłączają z obowiązku płacenia cła tkanin z włókien poliestrowych przywożonych do konkretnych zastosowań. W rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, w szczególności w pierwszym zdaniu motywu 11, produkt objęty postępowaniem jest opisany pod kątem jego właściwości fizycznych. Ponownie wspomniano zaledwie, że tkaniny z włókien poliestrowych mają zwykle zastosowanie w produkcji odzieży, co w żaden sposób nie stanowiło warunku objęcia ich dochodzeniem lub cłem (tymczasowym). Następnie, w związku z licznymi możliwymi zastosowaniami stwierdzonymi w toku dochodzenia pierwotnego, m.in. w branży meblowej lub wystroju wnętrz, jednoznacznie przypomniano, w motywie 6 rozporządzenia pierwotnego, że wszystkie tkaniny z włókien poliestrowych były objęte definicją, bez względu na ich końcowe przeznaczenie. W związku z powyższym gatunek do produkcji taśm i wszystkie inne tkaniny z włókien poliestrowych, w tym tkaniny z włókien poliestrowych do zastosowań motoryzacyjnych, były w czasie dochodzenia pierwotnego uwzględnione w definicji produktu objętego postępowaniem.

(23)

Wnioskodawca stwierdził również, argumentując swoją opinię w podobny sposób, że nie mógł właściwie skorzystać z prawa do obrony w dochodzeniu pierwotnym, ponieważ zakres definicji produktu został zwiększony pomiędzy etapem tymczasowym a ostatecznym, podczas gdy potencjalnie zainteresowanym stronom nie przesłano konkretnych informacji dotyczących tej zmiany. Wnioskodawca stwierdził, że z tej przyczyny ani on, ani jego chiński dostawca nie współpracowali w trakcie dochodzenia pierwotnego.

(24)

Przypomina się, że, jak wspomniano w motywie 22, definicja produktu nie została rozszerzona w trakcie dochodzenia pierwotnego, ponieważ zastosowania inne niż w produkcji odzieży zostały uwzględnione już na etapie początkowym. Ponadto wnioskodawca jest doświadczonym importerem handlowym i współpracował już w trakcie innych dochodzeń antydumpingowych, a co za tym idzie – jest świadom procedur i źródeł informacji (takich jak Dziennik Urzędowy) związanych z tymi dochodzeniami. W tym kontekście należy również koniecznie zauważyć, że, jak wskazano w motywach 9 i 10 rozporządzenia pierwotnego, po publikacji rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych kilka zainteresowanych stron wniosło skargi przeciw nałożeniu środków na tkaniny z włókien poliestrowych służących do celów innych niż produkcja odzieży (np. meble, wystrój wnętrz, parasole). To pokazuje, że zainteresowane strony zrozumiały, że dochodzenie nigdy nie było ograniczone wyłącznie do tkanin z włókien poliestrowych wykorzystywanych w produkcji odzieży. W świetle powyższych ustaleń zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(25)

Po ostatecznym ujawnieniu wnioskodawca ponownie stwierdził, że w trakcie dochodzenia pierwotnego przekazał swoje uwagi, jednocześnie aktywnie uczestnicząc w dyskusji na temat tej sprawy z udziałem stowarzyszeń przemysłu włókienniczego zaangażowanych w to dochodzenie. Według wnioskodawcy Komisja na żadnym etapie dochodzenia nie zasygnalizowała, iż gatunek do produkcji taśm może być objęty zakresem dochodzenia lub środków.

(26)

Po pierwsze, należy zauważyć, że wnioskodawca w pełni zdawał sobie sprawę z dochodzenia pierwotnego. Ponadto, jak wyjaśniono powyżej, dochodzenie od początku obejmowało tkaniny z włókien poliestrowych. Co więcej, wnioskodawca nie przedstawił żadnych dowodów na to, by Komisja kiedykolwiek wykluczyła gatunek do produkcji taśm z zakresu dochodzenia pierwotnego, ani by którakolwiek ze stron sugerowała, że Komisja powinna to zrobić. Uwagi przedłożone przez wnioskodawcę podczas dochodzenia pierwotnego dotyczyły ogólnego interesu Wspólnoty w odniesieniu do postępowania oraz kwestii związanych z ewentualnym objęciem bielonych lub niebielonych tkanin zakresem środków antydumpingowych. Być może wnioskodawca nie uważał się za objętego dochodzeniem pierwotnym w odniesieniu do przywozu gatunku do produkcji taśm. Jeżeli tak było, prawdopodobnie wynikało to z faktu, iż wnioskodawca zgłaszał przywóz gatunku do produkcji taśm, posługując się kodem CN 5407 53 00, który nie został wymieniony w trakcie dochodzenia pierwotnego. Zakres dochodzenia nie jest jednak ograniczony faktem, że jeden z podmiotów zgłaszał towary nim objęte, posługując się nieprawidłowym kodem CN. W świetle powyższych ustaleń zarzut wnioskodawcy musiał zostać odrzucony.

(27)

W świetle powyższego potwierdza się, że przywóz gatunku do produkcji taśm pochodzącego z ChRL jest objęty zakresem środków opisanych w rozporządzeniu pierwotnym.

(28)

W celu zbadania, czy gatunek do produkcji taśm i inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych stanowią jeden produkt, porównano je pod względem podstawowych właściwości fizycznych, technicznych lub chemicznych. Zbadano również inne kryteria pomocnicze, takie jak proces produkcji, ceny, zastosowania końcowe oraz wymienność.

(29)

Dochodzenie wykazało, że przędza stosowana do przygotowania nici przed procesem tkania gatunku do produkcji taśm zawiera niewielką ilość węgla (poniżej 3 %). W celu wyprodukowania tej przędzy okruchy zawierające węgiel mieli się z okruchami czystego poliestru, a otrzymaną substancję przeciska się przez małe otwory tak, aby uzyskać czarne włókna. Następnie włókna te przędzie się, uzyskując czarną przędzę.

(30)

Dodanie węgla do surowca nadaje gatunkowi do produkcji taśm czarną barwę, odporną na różne procesy odbarwiania, czy to chemiczne (pranie z zastosowaniem mydła lub zanurzanie w kąpieli rozpuszczalnika), czy mechaniczne (pocieranie na sucho lub na mokro). Zastosowanie tego surowca zmniejsza także wytrzymałość na rozciąganie gatunku tkaniny stosowanego do produkcji taśm w porównaniu z innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych wykonanych z tej samej liczby nici.

(31)

Wnioskodawca stwierdził, że gatunek do produkcji taśm można dodatkowo odróżnić od innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych, ponieważ jego mniejsza wytrzymałość na rozciąganie pozwala na rozerwanie go dłońmi. Ta właściwość gatunku do produkcji taśm stanowi szczególny wymóg przemysłu motoryzacyjnego, tak by umożliwić robotnikom szybkie cięcie taśmy przylepnej w czasie przygotowywania izolowanych przewodów.

(32)

Wspólnotowy producent gatunku do produkcji taśm produkuje jednak obecnie inny rodzaj gatunku do produkcji taśm, również wykorzystywany w przemyśle motoryzacyjnym, którego nie da się rozerwać dłońmi. Tkanina ta jest również wykonana z przędzy z domieszką węgla, jednak ilość węgla w przędzy jest mniejsza niż w przypadku gatunku do produkcji taśm produkowanego przez współpracującego chińskiego producenta eksportującego i przywożonego przez wnioskodawcę. Podczas wizyty weryfikacyjnej przeprowadzonej przez Komisję zwrócono uwagę na działalność produkcyjną oraz specyfikacje produktu sprzedawanego przez producenta wspólnotowego. Stwierdzono również, że inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych także można rozerwać dłońmi, jeśli liczba nitek w tkaninie jest niewielka. Co za tym idzie, właściwość ta nie może być uznawana za wyjątkową cechę gatunku do produkcji taśm przy porównywaniu go z innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych lub cechę, która pozwalałaby na wyłączenie gatunku do produkcji taśm z definicji produktu objętego postępowaniem. To samo odnosi się do porównania wytrzymałości na rozciąganie.

(33)

Po ostatecznym ujawnieniu wnioskodawca podkreślił, że wytrzymałość na rozciąganie gatunku do produkcji taśm jest znacząco niższa niż w przypadku tkanin z włókien poliestrowych, jako że wytrzymałość na rozciąganie gatunku do produkcji taśm jest o 20 % niższa od wytrzymałości na rozciąganie tkaniny z włókien poliestrowych o identycznym numerze przędzy. Wnioskodawca przyznał, że tkaniny z włókien poliestrowych z niskim numerem przędzy można rozerwać dłońmi, lecz nie nadają się one do pokrycia warstwą kleju, ponieważ klej przesiąka przez tkaninę ze względu na jej niższą gęstość.

(34)

W odniesieniu do tego zarzutu zauważa się, że w trakcie dochodzenia żadna zainteresowana strona nie potrafiła wskazać obiektywnego progu w zakresie wytrzymałości na rozciąganie, który pozwoliłby na odróżnienie gatunku do produkcji taśm od innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych, a nie tylko od innych tkanin z włókien poliestrowych o tym samym numerze przędzy. Co więcej, w ramach dochodzenia wykazano, że gatunek do produkcji taśm o większej wytrzymałości na rozciąganie może być produkowany zgodnie ze specyfikacjami wskazanymi przez klienta. Wnioskodawca nie dostarczył wreszcie żadnych bezwzględnych wartości progowych w odniesieniu do wytrzymałości na rozciąganie oraz gęstości, poniżej których klej przesiąkłby przez tkaninę. Dlatego też zarzuty te musiały zostać odrzucone.

(35)

W odniesieniu do natury surowca wykorzystywanego w gatunku do produkcji taśm zauważa się, że zawartość węgla w przędzy jest bardzo niska: od 1 % do 3 % w zależności od produktów wytworzonych z gatunku do produkcji taśm zbadanych w czasie dochodzenia. Dochodzenie wykazało ponadto, że nie ma możliwości zmierzenia dokładnej zawartości węgla po przygotowaniu przędzy. Dlatego też bardzo trudno jest wykryć zawartość węgla w tkaninie. Potwierdziły to również uwagi wnioskodawcy przedłożone po ostatecznym ujawnieniu.

(36)

W odniesieniu do koloru gatunku do produkcji taśm po pierwsze zauważono, że w przeciwieństwie do twierdzeń wnioskodawcy, że gatunek do produkcji taśm może być wyłącznie czarny, wykończona tkanina z gatunku do produkcji taśm może być czarna bądź szarawa, w zależności od zawartości węgla w przędzy. Podkreśla się, że tkanina z włókien poliestrowych zabarwiona na czarno lub szarawo po utkaniu wygląda dokładnie tak samo jak gatunek do produkcji taśm i że tych różnych rodzajów nie można odróżnić okiem nieuzbrojonym.

(37)

W odniesieniu do odporności gatunku do produkcji taśm na odbarwianie przyznaje się, że tkaniny wyprodukowane z gatunku do produkcji taśm są odporne na zabiegi odbarwiania, jednak w czasie dochodzenia stwierdzono również, że tkaniny z włókien poliestrowych wykonane z przędzy wcześnie barwionej także mogą być odporne na odbarwianie. W trakcie dochodzenia nie było ponadto możliwe ustalenie wymiernego progu pozwalającego na rozróżnienie pomiędzy tkaninami uznawanymi za ulegające odbarwieniu a tkaninami uznawanymi za nieulegające temu procesowi, szczególnie w odniesieniu do tkanin z włókien poliestrowych wykonanych z przędzy wcześniej barwionej. Rzeczywiście zauważono, iż zgodnie z uwagami do podpozycji w sekcji XI części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 definicja „tkanin barwionych” obejmuje tkaniny składające się z przędzy barwionej jednorodnego koloru. Zgodnie z tym samym dokumentem definicja „przędzy barwionej” obejmuje przędze, które barwione są w masie do barwy innej niż biała. W związku z powyższym odporności na odbarwianie nie można uznać za znaczącą różnicę pomiędzy gatunkiem do produkcji taśm a innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych.

(38)

Po ostatecznym ujawnieniu wnioskodawca dostarczył sprawozdanie z instytutu technicznego specjalizującego się w wyrobach włókienniczych i chemicznych, mające stanowić dowód na to, że odporność gatunku do produkcji taśm na odbarwianie jest wyjątkową cechą gatunku do produkcji taśm. Sprawozdanie to było oparte na tzw. „metodzie Baumgarte’a”, która polega na zanurzaniu tkaniny w kąpieli rozpuszczalnika takiego jak chlorobenzol. Tkaniny z gatunku do produkcji taśm zachowują po takim badaniu barwę czarną, podczas gdy tkaniny z włókien poliestrowych barwione powierzchniowo na czarno odbarwiają się, a ich barwa pozostaje w kąpieli.

(39)

W związku z tym po rozpatrzeniu różnych sprawozdań dostarczonych przez wnioskodawcę w trakcie dochodzenia zauważono, iż eksperci rozróżniają dwa sposoby barwienia tkanin z włókien poliestrowych: poprzez zanurzanie przędzy lub samej tkaniny w kąpieli barwiącej (barwienie powierzchniowe) lub poprzez zabarwienie poliestrów w procesie wytwarzania przędzy (barwienie w masie). Metodologia zaproponowana w poszczególnych sprawozdaniach pozwala na rozróżnienie tkanin z włókien poliestrowych barwionych na czarno w masie od innych tkanin z włókien poliestrowych barwionych na czarno powierzchniowo. Sprawozdania te nie wykazały jednak, by gatunek do produkcji taśm był jedynym możliwym gatunkiem tkaniny z włókien poliestrowych barwionych na czarno w masie. Dlatego też sprawozdania nie wskazały żadnego sposobu na odróżnienie gatunku do produkcji taśm od tkanin z włókien poliestrowych barwionych na czarno w masie. Sprawozdania te wręcz potwierdziły, że tkaniny z włókien poliestrowych barwione w masie również byłyby odporne na próby odbarwiania z użyciem rozpuszczalnika. W związku z powyższym odporności na rozpuszczalnik nie można uznać za wyjątkową cechę odróżniającą gatunek do produkcji taśm od innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych i zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(40)

W świetle powyższego stwierdzono, że pomimo pewnych różnic brak jest właściwości fizycznych, technicznych lub chemicznych, które pozwalałyby na wyraźne odróżnienie gatunku do produkcji taśm od innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych.

(41)

Dochodzenie wykazało, że do wytwarzania gatunku do produkcji taśm i innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych można wykorzystać te same urządzenia produkcyjne, ponieważ do tkania wszystkich rodzajów tkanin z włókien poliestrowych stosuje się te same krosna, a proces wykańczania jest zasadniczo zlecany podwykonawcom, zarówno w przypadku gatunku do produkcji taśm, jak i innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych. W rzeczywistości wszyscy producenci gatunku do produkcji taśm, którym złożono wizytę w czasie dochodzenia, wytwarzają zarówno gatunek do produkcji taśm, jak i inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych.

(42)

Dochodzenie wykazało jednak, że istnieją pewne różnice pomiędzy wykończeniem gatunku do produkcji taśm a wykończeniem innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych. Jako że gatunek do produkcji taśm jest na końcu pokrywany klejem, tkanina zostaje przed sprzedażą z jednej strony sprasowana w taki sposób, by warstwa kleju przylegała wyłącznie z niespłaszczonej strony (tzw. kalandrowanie). Ponadto gatunek do produkcji taśm nie wymaga barwienia lub zadrukowywania w celu uzyskania czarnego koloru, tak jak ma to miejsce w przypadku innych barwionych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych. Istnieje jednak wiele sposobów wykańczania innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych, a mimo to wszystkie te rodzaje zostały uznane w dochodzeniu pierwotnym za jeden produkt.

(43)

Po ostatecznym ujawnieniu wnioskodawca stwierdził, że te same urządzenia produkcyjne nie są podstawą do uznania tkanin z włókien poliestrowych wykonanych z wcześniej barwionej przędzy za jeden produkt.

(44)

W odniesieniu do tego zarzutu przypomina się, jak zaznaczono w motywie 28, iż główną podstawą do ustalenia, czy gatunek do produkcji taśm i inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych należy uznać za jeden produkt, czy za dwa różne produkty, są ich właściwości fizyczne, techniczne lub chemiczne. Można jednak zbadać inne kryteria pomocnicze, takie jak proces produkcji oraz wymienność pomiędzy poszczególnymi rodzajami produktu. W odniesieniu do tego zarzutu zauważono również, iż celem niniejszego dochodzenia nie jest zbadanie, czy tkaniny z włókien poliestrowych wykonane z wcześniej barwionej przędzy stanowią część produktu objętego postępowaniem, lecz bardziej szczegółowo, czy gatunek do produkcji taśm stanowi część produktu objętego postępowaniem. W związku z tym zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(45)

Wnioskodawca stwierdził również, że istnieją różnice w procesie produkcyjnym, ponieważ w celu wyprodukowania gatunku do produkcji taśm wykorzystywany jest inny surowiec i nie ma potrzeby dalszego barwienia lub zadrukowywania, co odróżnia ten gatunek od innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych.

(46)

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego różnic w wykorzystywanych surowcach wskazano już w motywie 29, że surowiec wykorzystywany w wytwarzaniu gatunku do produkcji taśm jest nieco inny od innych wcześniej barwionych przędz wykorzystywanych do tkania tkanin z włókien poliestrowych, ponieważ zawiera niewielką ilość węgla. Przypomina się jednak, że wszystkie strony, w tym również wnioskodawca, zgodziły się, iż dokonanie pomiaru zawartości węgla w tkaninie wykończonej jest niemożliwie, w związku z czym nie jest również możliwe wykrycie tej nieznacznej różnicy surowców w produkcie końcowym. Dlatego też zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(47)

Wnioskodawca stwierdził również, iż brak barwienia lub zadrukowania został już wykorzystany do wykluczenia tzw. tkanin surowych z zakresu środków, a zatem to samo powinno odnosić się do gatunku do produkcji taśm.

(48)

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego braku etapu barwienia lub drukowania w procesie produkcyjnym wykończonego gatunku do produkcji taśm zauważa się, że to samo odnosi się do tkanin z włókien poliestrowych wykonanych z wcześniej barwionych przędz, a tkaniny z włókien poliestrowych wykonane z wcześniej barwionych przędz stanowią część produktu objętego postępowaniem. Tkaniny surowe rzeczywiście zostały uznane za inny produkt niż tkaniny z włókien poliestrowych, lecz gatunek do produkcji taśm nie może zostać uznany za tkaninę surową, jako że jego produkcja obejmuje kilka czynności wykończeniowych po tkaniu, takich jak kalandrowanie (wyjaśnione w motywie 42) i dekatyzację (obróbka ciepłem, aby zapobiec kurczeniu się tkaniny) oraz odklejanie (poddanie tkaniny kąpieli w celu usunięcia substancji wzmacniającej dodanej do przędzy przed tkaniem). Dlatego też zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(49)

W świetle powyższego stwierdzono, że proces produkcji gatunku do produkcji taśm jest bardzo podobny do procesu produkcji innych rodzajów tkanin z włókien poliestrowych.

(50)

Zgodnie ze sprawdzonymi informacjami zebranymi w czasie dochodzenia, nie ma wyraźnej różnicy pomiędzy ceną gatunku do produkcji taśm a ceną barwionych na czarno tkanin z włókien poliestrowych: wyższe koszty surowca stosowanego w wytwarzaniu gatunku do produkcji taśm wydają się być kompensowane brakiem kosztów wynikających z barwienia lub zadrukowywania. Dlatego też, inaczej niż stwierdził wnioskodawca w swoim wniosku o dokonanie przeglądu, gatunek do produkcji taśm nie może być w porównaniu z innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych uznawany za produkt o dużej wartości dodanej.

(51)

Przyznaje się, że gatunek do produkcji taśm jest stosowany głównie w wytwarzaniu taśmy przylepnej do izolowania przewodów w przemyśle motoryzacyjnym. Gatunek do produkcji taśm jest w tym celu stosowany dość powszechnie, co potwierdzają katalogi największych we Wspólnocie producentów taśmy przylepnej do zastosowań motoryzacyjnych. Inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych również mogą być wykorzystywane do produkcji barwionej taśmy przylepnej dla przemysłu motoryzacyjnego, ale do innych zastosowań, na przykład oznaczania.

(52)

W czasie dochodzenia stwierdzono jednak co najmniej jedno inne ewentualne zastosowanie gatunku do produkcji taśm: gatunek do produkcji taśm może mieć powierzchnię zabarwioną na kolor srebrny, w którym to przypadku służy do produkcji nieprzejrzystych żaluzji okiennych do przyczep kempingowych. W trakcie dochodzenia stwierdzono, że gatunek do produkcji taśm do tego szczególnego zastosowania jest obecnie sprzedawany. Przypomina się, że tkaniny z włókien poliestrowych mogą być wykorzystywane do wielu rodzajów zastosowań innych niż produkcja odzieży, m.in. do produkcji tkanin na zasłony, toreb, obić tapicerskich, mebli biurowych itd., o czym świadczą dostępne publicznie informacje. Ponadto jedna zainteresowana strona twierdziła, że gatunek do produkcji taśm może być wykorzystywany w produkcji tkanin odzieżowych, np. jako podszewka. Co więcej, biorąc pod uwagę ograniczoną współpracę producentów gatunku do produkcji taśm w ChRL, nie można wykluczyć istnienia innych możliwych zastosowań gatunku do produkcji taśm.

(53)

Należy również zauważyć, że właściwości techniczne gatunku do produkcji taśm pozwalają na stosowanie go do obicia tapicerskiego siedzisk, co czyni go wymiennym z innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych wykorzystywanych w tym celu i włącza go w zakres środków antydumpingowych.

(54)

Po ostatecznym ujawnieniu wnioskodawca stwierdził, że cechy szczególne gatunku do produkcji taśm są przystosowywane do konkretnego zastosowania w przemyśle motoryzacyjnym oraz że pakowanie go w przemysłowe zwoje Jumbo o długości 3 500 m czyni z niego produkt o charakterze czysto technicznym, nie do zastosowania w przemyśle odzieżowym, gdzie operuje się zwojami o długości do 100 m. Wnioskodawca stwierdził również, że tkaniny o zabarwionej na srebrno powierzchni nie wchodzą w zakres środków antydumpingowych nałożonych na tkaniny z włókien poliestrowych i w związku z tym nie powinny być porównywane z gatunkiem do produkcji taśm w ramach przeglądu dotyczącego zakresu tego produktu.

(55)

W odniesieniu do tego zarzutu przyznano już w motywie 51, że główne zastosowanie gatunku do produkcji taśm, jakie stwierdzono w trakcie dochodzenia, odnosi się do izolowania przewodów w przemyśle motoryzacyjnym. W czasie dochodzenia stwierdzono jednak co najmniej jedno inne zastosowanie gatunku do produkcji taśm: gatunek do produkcji taśm o zabarwionej na srebrno powierzchni stosowany w produkcji nieprzejrzystych żaluzji okiennych do przyczep kempingowych. Rzeczywiście, tak jak twierdził wnioskodawca, tkaniny o zabarwionej na srebrno powierzchni nie wchodzą w zakres środków antydumpingowych nałożonych na tkaniny z włókien poliestrowych na tej samej zasadzie, jak taśma przylepna nie wchodzi w ich zakres, jako że obydwa te wyroby są produktami końcowymi gatunku do produkcji taśm. Tkanina z gatunku do produkcji taśm stanowi w obu przypadkach składnik produkcji żaluzji okiennych (po pokryciu zabarwioną na srebrno warstwą) lub taśmy przylepnej (po pokryciu warstwą kleju) i w związku z tym potwierdzono, że istnieje co najmniej jedno inne niż izolacja przewodów w przemyśle motoryzacyjnym możliwe zastosowanie gatunku do produkcji taśm. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego pakowania gatunku do produkcji taśm zauważa się, że istnieje również możliwość nawijania gatunku do produkcji taśm na mniejsze zwoje, gdyby istniało inne zapotrzebowanie niż to w przemyśle motoryzacyjnym. Dlatego też zarzuty te musiały zostać odrzucone.

(56)

Wnioskodawca zgłosił również wątpliwości co do możliwości zastosowania gatunku do produkcji taśm do produkcji podszewek oraz zaproponował przeprowadzenie w tej kwestii konsultacji z niezależnym instytutem specjalizującym się w wyrobach włókienniczych. Jednocześnie zakwestionował możliwość wykorzystania gatunku do produkcji taśm w produkcji obić tapicerskich siedzisk ze względu na niską wytrzymałość tego gatunku na rozciąganie oraz na fakt, iż takie zastosowanie powodowałoby u osoby siedzącej na takim siedzisku większą potliwość.

(57)

Zauważa się, że, ponieważ argumenty dotyczące zastosowania gatunku do produkcji taśm w produkcji podszewek lub obić tapicerskich przedstawione przez zainteresowane strony były ze sobą sprzeczne, możliwość zastosowania gatunku do produkcji taśm w przemyśle odzieżowym nie została wystarczająco dowiedziona. Stwierdzono jednak co najmniej jedno inne możliwe zastosowanie gatunku do produkcji taśm: do produkcji zabarwionych na srebrno żaluzji okiennych. Przypomina się, że środki antydumpingowe nałożone w wyniku dochodzenia pierwotnego obejmują tkaniny z włókien poliestrowych przeznaczonych do wszelkich zastosowań, a nie tylko do zastosowania w przemyśle odzieżowym. Dlatego też zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(58)

W świetle powyższego stwierdzono, że gatunek do produkcji taśm oraz inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych mogą być przynajmniej częściowo stosowane wymiennie.

(59)

Na podstawie powyższych ustaleń uznaje się, że wszelkie różnice pomiędzy gatunkiem do produkcji taśm a innymi rodzajami tkanin z włókien poliestrowych nie są na tyle duże, by prowadziły do wniosku, że gatunek do produkcji tkanin jest innym produktem, o wyraźnie rozróżnialnych właściwościach fizycznych, technicznych lub chemicznych. Należy więc uznać, że gatunek do produkcji taśm i inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych stanowią jeden produkt w rozumieniu rozporządzenia podstawowego.

(60)

Niektóre strony stwierdziły, że ocena szkody oraz interesu Wspólnoty w zakresie gatunku do produkcji taśm nie zostały prawidłowo przeprowadzone w ramach dochodzenia pierwotnego, ponieważ nie zidentyfikowano wówczas żadnego wspólnotowego producenta gatunku do produkcji taśm oraz ponieważ przemysłowi motoryzacyjnemu nie dano możliwości zgłoszenia uwag do wniosku w sprawie nałożenia środków na gatunek do produkcji taśm.

(61)

W odpowiedzi na ten zarzut zauważa się, że nie wykazano braku producentów wspólnotowych gatunku do produkcji taśm i że nie można wykluczyć, iż w dochodzeniu pierwotnym badano przypadek gatunku do produkcji taśm, nie wyodrębniając go. W każdym przypadku należy podkreślić, że środki mogą zostać nałożone na produkt, nawet jeśli nie wszystkie jego podtypy zostały osobno zbadane.

(62)

W odniesieniu do bieżącego dochodzenia przypomina się, iż celem tego dochodzenia jest rozstrzygnięcie, czy gatunek do produkcji taśm powinien być postrzegany jako inny produkt niż inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych, a nie przeprowadzenie oceny szkody spowodowanej względem przemysłu wspólnotowego ani przeprowadzenie oceny interesu Wspólnoty. Należy jednak podkreślić, że dochodzenie wykazało, iż istnieje co najmniej jeden producent wspólnotowy gatunku do produkcji taśm zaopatrujący rynek od roku 2008, który od wielu lat bierze udział w produkcji niewykończonego gatunku do produkcji taśm. W okresie badanym we Wspólnocie funkcjonowało również co najmniej jeszcze jedno przedsiębiorstwo biorące udział w produkcji niewykończonego gatunku do produkcji taśm. Należy również zauważyć, że w trakcie bieżącego dochodzenia nawiązano kontakt z organem przedstawicielskim przemysłu motoryzacyjnego (Europejskim Stowarzyszeniem Producentów Samochodów), który stwierdził, że przemysł ten nie jest zainteresowaną stroną. Dlatego też zarzut ten musiał zostać odrzucony.

(63)

Wyszczególnione powyżej ustalenia wskazują, iż, pomimo pewnych różnic, gatunek do produkcji taśm i inne rodzaje produktu objętego środkami mają te same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne. Ponadto nie udało się wykazać, że gatunek do produkcji taśm ma jedno możliwe zastosowanie i że gatunek do produkcji taśm oraz inne rodzaje produktu objęte środkami nie mogą być stosowane zamiennie. Dlatego też uznano, iż gatunek do produkcji taśm oraz inne rodzaje tkanin z włókien poliestrowych należy uznać jeden produkt oraz iż częściowy przegląd okresowy środków antydumpingowych stosowanych wobec przywozu niektórych wykończonych tkanin z włókien poliestrowych pochodzących z ChRL należy zakończyć bez wprowadzania zmian do obowiązujących środków.

(64)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na których podstawie poczyniono powyższe ustalenia. Wyznaczono również termin, w którym strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji.

(65)

Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone, lecz nie doprowadziły one do zmiany przyjętych ustaleń o pozostawieniu bez zmian zakresu obowiązujących środków antydumpingowych na przywóz tkanin z włókien poliestrowych w zakresie definicji produktu,